Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 21/01/2023 01:12:01
Als de staat mensen laat ontvoeren omdat ze oproepen tot een demonstratieve actie, dan is er maar een antwoord mogelijk: de oproep elk individueel verder verspreiden. Niet alleen retweeten, boosten, sharen en dat soort dingen, maar copy paste zelf herhalen. Waarom: om duidelijk te maken dat vele mensen actief oproepen.
Het zal menigeen niet ontgaan zijn dat een van de activisten van Extinction Rebellion gisteren na het naar school brengen van zijn kinderen van straat is gerukt, zogenaamd wegens ‘opruiing’. Laat ik dit zeggen: de opruiers zijn degenen die dit gedaan hebben. Wil je helpen bekendmaken dat op 28 januari de A12 in Den Haag zal worden geblokkeerd, dan moet je vooral degenen die daartoe oproepen gaan arresteren en in de cel gooien. Dat is dan ook wat onze boodschap moet zijn. Openbaar Ministerie, bedankt! Politie, bedankt! Jullie helpen de blokkade nog groter maken.
BLOKKEER OP 28 JANUARI DE A12 IN DEN HAAG.
Zo. Ik heb het gezegd.
Herinneren jullie je deze nog? Een Friezin riep op om de komst van bussen van Kick Out Zwarte Piet op de snelweg te blokkeren. Het was november 2017 en het beviel deze extreem rechtse schreeuwlelijk niet dat er een demonstratie zou gaan plaatsvinden in Dokkum. Aan de oproep werd gehoor gegeven door een bende fascistoïde agressievelingen. Zonder enige voorzorgen voor het verkeer, en al helemaal niet voor de inzittenden van die bussen, werd overgegaan tot een plotseling stilzetten van al het verkeer op de snelweg A7. Daar raasde het verkeer met minstens 100 kilometer per uur overheen. Geen enkele poging om dodelijke ongevallen te voorkomen. De demonstratie ging niet door. Ik kan me niet herinneren dat deze Friezin van straat werd getrokken wegens opruiing. Ja, ze is wel vervolgd maar dan wel met alle egards en tegenzin van politie en justitie. Of mevrouw even op het bureau wilde komen praten…
Het grote contrast tussen de behandeling van allerlei racistisch tuig, klimaat kapotmakende agrarische industriëlen incluis, dat te pas en te onpas gevaarlijke toeren op niet van tevoren aangegeven snelwegen uithaalt, en de behandeling van klimaatactivisten die zorgvuldig op dag, tijd en plek aangekondigde blokkades houden op wegen die in steden liggen waar het verkeer een stuk minder hard rijdt, is meer dan opvallend. Let wel: demonstraties, die horen op straat, en niet op de stoep! Wat hier telkens weer gebeurt, zegt ons: De staat stuurt zijn tot de tanden toe bewapende waakhonden af op al wie zegt dat er moet worden gestopt met olie, kolen, kernenergie, stikstofuitstoot, boskap en meer van die smeerbende. De staat laat degenen die zulke vervuiling verdedigen, voorzetten, vermeerderen, bepleiten en bevechten het liefst zo veel mogelijk hun gang gaan. Daar wordt hooguit wat ondernomen als het de heilige openbare orde bedreigt en daar is dan heel wat voor nodig. Wat het mij in elk geval telkens weer zegt: Deze planeet heeft meer, en ook hardere, verdediging nodig.
Klimaatactivisten vechten tegen heel wat tegenstanders die de status quo van de opwarming van de aarde willen handhaven en door laten gaan. Daar is geld mee gemoeid, daar zijn gedeelde belangen. En nog iets: daar zijn binnenkort provinciale staten verkiezingen! Lobby, achterkamertjes geklets, handen schudden en schouderklopjes. Een ieder die enige industrie vertegenwoordigt, van dierenbeul tot vliegveldbaas, van staalmagnaat tot oliebaron, van kolengraver tot kernenergieleverancier, van importeur van regenwoudvernietiging tot exporteur van levende wezens in kratten en kooien: ze hebben de sympathie van de politiek. Ze zijn de kapitalistische ruggengraat van de ecocide.
WE ZITTEN DIT JAAR AL OP 1,5 PROCENT OPWARMING
Gelezen? En nu?
Terwijl ik dit schrijf zit een groep mensen van Kappen Met Kolen actie te voeren bij Tata steel. [1] Kappen Met Kolen zit ook regelmatig op sporen waar treinen over rijden en belemmeren het vervoer van die kolen dan een hele dag. Nu zitten ze bij het kantoor van Tata op de stoep. Vorige week werd door een enorme massa mensen strijd geleverd rond het dorp Lutzerath in Duitsland. [2] Ze werden met veel politiegeweld verjaagd. Acties gingen daarna door bij RWE, het bedrijf dat die bruinkoolmijn daar heeft en de aarde verder uitgraaft. In de VS werd afgelopen week een bosbeschermer, Tortuguita, vermoord door de politie [3]. Diezelfde politie wil en is al begonnen met bos te laten kappen voor ‘Cop City’. Al veel langer vinden er overal ter wereld moordpartijen plaats die – vaak inheemse – land en bosbeschermers treft, daar hoor je hier vrijwel nooit wat over. [4]. Het is teveel om op te noemen en we moeten ervoor waken pas wakker te worden als we hier in Neederland met repressie te maken krijgen.
DAN MAAR BRANDENDE AUTOBANDEN OP DE WEG?
Nou nee. Dat is niet zo goed voor het klimaat. Wat je gaat doen, moet je verder natuurlijk zelf weten. Maar van XR massa-acties tot de verdediging van het bos in Amelisweerd [5], van kolentrein blokkades tot het leeg laten lopen van banden van SUV’s [6] en alles wat daartussen zit of nog verder gaat: er is altijd wat te doen. Op zijn minst het verspreiden van een door de staat verboden oproep:
BLOKKEER OP 28 JANUARI DE A12 IN DEN HAAG.
Dat elke vorm van repressie maar met meer actie mag worden beantwoord!
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 26/07/2022 07:03:13
Afgelopen week in het nieuws: een Aldi supermarkt in Utrecht heeft het betalen met contant geld in de ban gedaan. Sterker nog, je komt zonder creditcard die hele supermarkt niet meer in. Het is vragen om massaal proletarisch winkelen.
Ik kan me herinneren, ergens in de jaren tachtig, dat het verplicht werd om een bankrekening te hebben. Tot die tijd kon je een cheque toegestuurd krijgen en deze verruilen voor contant geld. Je uitgaven, en je inkomsten, kunnen sindsdien via je bankrekening in de gaten worden gehouden. Geld is een controlemiddel. Wie er weinig van heeft en het niet kan wegsluizen naar het buitenland is daar per definitie de dupe van. Gemeentelijke sociale diensten bijvoorbeeld, die willen bankafschriften zien. Als altijd zijn het mensen met weinig geld die maximaal gecontroleerd worden. Wat dat betreft overigens wel een recente gunstige ontwikkeling die hier even het vermelden waard is. Doe er je voordeel mee: het aanleveren van bankafschriften valt volgens de Centrale Raad van Beroep niet onder de inlichtingenverplichting. Nu werd dit juridisch dus met succes aangevochten, maar reken er maar niet op dat het zo blijft. Zulke gaatjes worden altijd snel weer gedicht in de wet. En het zal je niks verbazen: ‘legale’ en ‘illegale’ kapitalisten hebben nergens last van. Die doen aan witwassen, investeren hun poen waar dat gunstig is, speculeren met huizen en weten de belastingparadijzen goed te vinden. Hun werelden overlappen en vermengen met het grootste gemak en het maakt voor ons niet uit welke van hen buiten of binnen de wetten van de staten opereren en profiteren van uitbuiting.
Sinds die dag dat het verplicht werd een rekening te hebben is het gebruik van contant geld steeds verder in het verdachtenhoekje terecht gekomen. Contant geld wordt al gauw geassocieerd met ‘zwart’ geld en dus ‘illegaal’ verkregen. NB. Valt het je ook op dat ‘legaal’ geld ‘wit’ heet en ‘illegaal’ geld ‘zwart’? Over racisme in het taalgebruik gesproken! Maar dat terzijde. Het grootste probleem is de eenvoud waarmee mensen te verleiden zijn om alles met pasjes en telefoonapps te doen. Is dat gemakzucht? Bang om bestolen te worden van dat beetje kleingeld op zak? Hoe dan ook, vergeten wordt dat er mensen zijn die geen rekeningnummer kunnen krijgen. En wie geen bankrekening heeft, komt door al die cashloze mensen dus ook niet meer zo makkelijk aan geld.
Ik draag principieel contant geld bij me. Zo moeilijk is het niet: je vraagt gewoon bij de supermarkt om even wat extra te pinnen als je daar de boodschappen betaalt met je pas. Je hebt die pas, je hebt dat privilege. Zorg dat je cash aftapt! Zo bezoek je ook nog eens een vriendelijk persoon achter de kassa die daar voor een mager rotloontje zich achter die kassa zit te vervelen omdat steeds meer mensen van de zelfscan gebruik maken. En je hoeft er niet eens voor naar een pinautomaat die nogal eens leeg of stuk is. Contant geld is handig en beter voor je privacy, voor kleine uitgaven en om minder controle toe te staan op je uitgaven, en het meeste nog om te kunnen geven op straat aan die straatmuzikant of die dakloze die geld nodig heeft, zonder dat die aan jou hoeft te verantwoorden waarvoor. Het gebeurt me steeds vaker de laatste tijd: ik kom iemand tegen op straat die ik wat geld wil geven, pak mijn portemonnee en vis er wat munten uit. Mensen in mijn gezelschap verkopen op zo’n moment steeds vaker nul op rekest: “Nee, ik heb geen contant geld”. Het tegenwoordig zo populaire ‘tikkie’ kan de rekeningloze persoon je niet sturen dus die is nog wel even bezig om het benodigde geld bij elkaar te schrapen die dag. Is het niet het vooroordeel dat het geld wel aan drank of drugs op zal gaan wat vaak als excuus wordt gebruikt om geen geld te geven, of het verbod op ‘bedelen’ en overigens ook op het slapen op straat, dan is het wel de onnadenkendheid waarmee iedereen zich maar apps laat aansmeren die ervoor zorgt dat op straat levende mensen zonder geld en zonder bankrekening steeds meer in de problemen komen. Dat alles terwijl de liefhebbers van al dat betaalgemak alle geldstromen, hoe klein ook, laten verlopen onder het – ik zeg het nog maar eens – spiedend oog van de staat. En dat brengt me op het volgende:
Je kunt je er natuurlijk niets van aantrekken dat de staat steeds meer van je weet. Dat is je privilege. Maar er zijn mensen die genoodzaakt zijn zich zoveel mogelijk te verstoppen voor die staat. Mensen van wie het bestaan onzichtbaar is, hetzij omdat ze onzichtbaar worden gemaakt, hetzij doordat ze zich verschuilen uit vrees gevonden te worden. En dat zijn mensen die ook geen rekeningnummer hebben: mensen zonder papieren, veelal ook nog dakloos, nu driedubbel gepakt door de staat die ze het leven hier onmogelijk wil maken. Als we spreken van solidariteit met mensen zonder papieren, dan is het bij je hebben van contant geld daar beslist onderdeel van. Kom je op een benefiet, mik wat geld in die pot. Koop met contant geld de dingen die mensen maken, betaal als mier met je contante geld die krekel die muziek zit te maken. Of geef gewoon, zonder dat iemand iets hoeft te vragen en zonder dat je zelf vraagt waarvoor. Geld inzamelen? Doe het niet alleen via internet crowdfunding en online donaties. Doe het ook contant. We maken het de staat veel te makkelijk om mensen in de verdomhoek te trappen en daar te laten creperen. We maken het de staat ook veel te makkelijk om mensen in de gaten te houden die ondersteuning bieden. Ondersteuning die internationaal steeds meer onder druk komt te staan door het strafbaar stellen ervan. Het contant opzetten van financiële support op zowel individueel vlak als wanneer steun en actie worden georganiseerd onttrekt die support aan het oog van de staat. Maar dan moeten individuen dus wel contant geld op zak hebben. Het is noodzaak, zelfs van levensbelang, om het uitsluiten van mensen die geen rekening hebben actief tegengaan. Op het No Border Camp dat in augustus plaatsvindt zul je dan ook geen pinautomaat aantreffen. De oproep luidt: neem contant geld mee. En dat moeten we vaker doen, gewoon zeggen: contant geld meenemen.
Nu kan het nog! Want laten we niet vergeten: zolang we blijven betalen met contant geld is het lastiger om het af te schaffen. Daarentegen: hoe meer mensen zich het gemak laten aanpraten van de vele apps, des te sneller zijn we straks aangeland in een samenleving waarin contant geld definitief taboe en afgeschaft wordt. En daar hebben dan ook al die ‘zwart’ werkende mensen in precaire baantjes last van. Want wie officieel niet bestaat, is overgeleverd aan ‘zwart’ werk dat veelal contant moet worden betaald. De invoering van de koppelingswet zorgde daar op 1 juli 1998 voor.
Als laatste: die supermarkt waar ik mee begon. Dat is niet het enige probleem. Op steeds meer plaatsen wordt betalen met contant geld lastig tot onmogelijk gemaakt. Probeer maar eens op een treinstation een kaartje te kopen bijvoorbeeld. Of in de bus. Lukt het nog? Hoe lang nog? Merk je ook hoe de invoering van de OV-pas* je bewegingen controleert of ben je die zeldzame persoon die de moeite heeft genomen een anonieme pas aan te schaffen? En hoe lang kan dat nog? Reizen? ‘Slegs vir pashouders’. Wie geen of weinig geld heeft, heeft het recht om mee te nemen zonder te betalen, te reizen zonder betalen. Wie geen dak boven het hoofd heeft, heeft het recht om een huis te kraken. Nee, het mag allemaal niet. Maar wat de wet ervan vindt, is niet relevant. Geld is een middel voor onderdrukking en controle en hun recht(sorde) is de onze niet. Ons verzet en onze solidariteit zijn meer dan ooit noodzaak.
Joke Kaviaar, 23 juli 2022
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Betaalgemak? Wie heeft er nog (contant) geld?
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 26/04/2022 04:12:46
Als enige loop ik dezer dagen met een mondkapje in de supermarkt. FFP2, die goeie, dat wel. Het is ook nodig als verder niemand nog mondkapjes draagt. Maar wat zijn die krengen duur! Volle treinen vullen zich intussen met blije gezichten. De NS rolde voor corona de rode loper uit. Hoera! Met dank aan Ernst Covid Kuipers. Mensen uit risicogroepen zeggen hun treinabonnement op. Anderen wagen het erop, maar alleen met dat dure mondkapje. Maar niet iedereen heeft daar geld voor: gezondheid en veiligheid is er slechts voor wie het betalen kan.
Toch lacht minister Kuipers opgewekt en zegt dat het bijna voorbij is. Wel voor de zekerheid even zijn booster shot voor de tweede keer halen [1], want hij heeft bepaald dat hij die wel mag krijgen met zijn boven de zestig. Voor mensen onder de zestig, waaronder heel veel mensen behorend in de ‘griepprik groep’ werpt hij drempels op. Zelfs chronische hartpatiënten, longpatiënten en diabetici hebben het nakijken: ze zouden het via ‘hun specialist’ moeten regelen. Alleen loopt niet iedereen bij ‘hun specialist’ maar gaat gewoon naar de huisarts. En die hebben het nog altijd razend druk. Nee, Kuipers, daar was nou juist de GGD voor! Dit is doen alsof iets geregeld is, om opnieuw mensen te bedonderen en te besmetten. En dan de euvele moed hebben om te zeggen dat mensen zelf verantwoordelijk ervoor zijn om niet besmet te raken.
Wat Rutte en De Jonge niet konden afmaken, de verplichte virusbesmetting voor de gehele bevolking, krijgt Kuipers alsnog voor elkaar. Al wie dacht dat het met een man uit de ziekenhuiswereld beter zou worden is bedrogen uitgekomen. Kuipers maakt intussen even een leuk filmpje over zijn eerste honderd dagen als minister [2]: “Het bevalt uitstekend! In deze video vertel ik over mijn eerste dagen in deze eervolle rol.” Toch fijn om te weten dat deze minister zo gezond is dat hij drie, vier keer in de week kan gaan hardlopen. Daar hebben die chronisch zieke mensen nog eens wat aan…
Zowel Ieder(in), netwerk voor mensen met een beperking of een chronische ziekte, als Spierziekte Nederland hebben inmiddels een beroep gedaan op Kuipers om kwetsbare mensen onder de zestig ook een tweede boostershot te gunnen. [3] Zonder resultaat. Het zal Kuipers niet vermurwen. Ook niet als mensen daardoor een ernstig ziekteverloop door corona krijgen. Het is collateral damage. Kwetsbare mensen en mensen met een smalle beurs die zich niet beschermen kunnen zijn toch maar nutteloos, waarom zou je moeite doen om hen te beschermen, ze kosten de samenleving toch alleen maar geld, nietwaar? Dus laat dat virus maar uitrazen, ook al kan dat getuige het aantal herbesmettingen en mutaties niet. Dat noemen we dus gewoon: Sociaal Darwinisme. Politieke selectie van de bruikbaren. De ultieme tweedeling.
Kuipers dwingt nu mensen in isolement terwijl de rest van de bevolking vrolijk op vakantie gaat, uit gaat, dansen, eten, plezier maken, aannemende dat het coronavirus hen geen kwaad kan doen. Maar ook hier is niets van waar. Iedereen is kwetsbaar. Weet jij hoe kwetsbaar je bent? Ik niet. Het is Russisch roulette spelen met je gezondheid en je leven: de besmettingscijfers worden niet meer bij gehouden, mede doordat aan PCR testen bij de GGD nu voorwaarden worden verbonden. Dat gaat zomaar niet! Krijg je Long Covid en heb je daar dientengevolge geen bewijs van: pech gehad. Noodzakelijke behandelingen worden niet vergoed. Ook de verfoeide corona-app wordt niet meer gebruikt [4] dus wie op die manier gewaarschuwd wil worden kan het ook wel vergeten. Zelftesten zijn voor mensen met een smalle beurs niet te betalen, net als die FFP2 mondkapjes. Maar wel weer naar werk moeten, ook met een zwakke gezondheid, wel weer de kinderen naar school moeten sturen, ook al is op veel scholen de ventilatie door de gierigheid van Rutte nog altijd niet op orde.
Die smeekbrieven die ik net noemde hebben ondanks dat alles dus niets uitgehaald. Elkaar beschermen moeten we zelf doen. Maar hoe leg je dat uit aan een bevolking die al twee jaar lang een rad voor ogen wordt gedraaid? Hoe peuter je mensen aan hun verstand dat de zoveelste Omikron variant helemaal niet zo ‘mild’ is? Ja, het is waar, er zijn mensen die er amper last van hebben, maar doorgeven kunnen ze het wel: aan mensen die er wel heel ziek van worden. Willen we werkelijk de gok wagen? Ook het bestaan van Long Covid wordt zorgvuldig onder de hoge hoed gehouden en anders wel afgedaan als aanstellerij van vrouwen.
Over het voortrazen van dit virus in delen van de wereld waar de bevolking al helemaal niet of nauwelijks toegang heeft tot vaccinaties als gevolg van de nog altijd bestaande patenten en het graaien van de welvarendste landen op deze aardkloot heb ik het nu nog niet eens gehad. De situatie is daar nog veel erger. Je hoort er niet over. Ook nog niet genoemd heb ik de talloze ellendige symptomen van Long Covid en het risico op vroege dementie omdat het virus de hersenen aantast. Ook nog niet genoemd heb ik het grote risico op nieuwe zoönosen omdat dieren in de misselijkmakende dierenuitbuitingsindustrie dicht op elkaar worden gehouden. Vogelgriep bijvoorbeeld. Iemand wel eens van Qkoorts gehoord ook? Vast wel.
Goed, nu heb ik die allemaal dus wel genoemd. Het is wel duidelijk: dit kan zo niet doorgaan. Het is noodzaak onszelf te beschermen. Het is noodzaak de industriële massamoord op dieren te stoppen. Het is noodzaak de kap van bossen te stoppen. Het is noodzaak de regeringen en de ministers af te zetten omdat ze onze levens in de waagschaal stellen, het klimaat vernietigen. Het is noodzaak het kapitalisme als bron van alle problemen te herkennen en te bestrijden, te saboteren. Het is noodzaak het werk neer te leggen, tenminste toch wanneer dat ons zelf ziek maakt. Het is allemaal noodzaak en erom vragen en smeken heeft geen zin. Het is noodzaak te beginnen de handen ineen te slaan in het hier en nu en elkaar te beschermen terwijl we dat doen. Het is noodzaak elkaar de middelen te verschaffen om ons te beschermen. Ik begon met te zeggen dat ik een mondkapje draag: ik kan het me veroorloven en ik blijf dat doen, ook als ik er iets anders voor moet laten want de gezondheid en de vrijheid van mezelf en mensen om me heen is het waard. Het is de simpelste maatregel die je kunt treffen en we moeten dus zorgen dat iedereen dat kan doen. Solidariteit! We kunnen ons niet in onze huizen – als we die al hebben! – opsluiten en wachten tot de ene na de andere crisis misschien overwaait. Dat doet het niet. Kuipers en consorten zouden wel willen dat we blijven toezien. En dat geldt ook voor Shell, voor de bio-industrie, voor KLM, om er maar een paar te noemen. De straat op, elkaars veiligheid garanderen. We kunnen het. Ik weet dat veel mensen woedend zijn. Laten we die woede omzetten in daden.
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 27/02/2022 02:11:45
De manier waarop met vluchtelingen uit Oekraïne wordt omgegaan bewijst nogmaals dat het Europese, dus ook het Nederlandse, ‘asiel’beleid racistisch is. Dat geldt ook voor de berichtgeving.
Om te beginnen dit: aan de grens tussen Polen en Belarus wordt op dit moment een 180 kilometer lange muur gebouwd, vijfenhalf meter hoog, om vluchtelingen tegen te houden [1]. Aegon en Nationale Nederlanden profiteren daarvan door te beleggen in de bouwbedrijven die dat onding neerzetten [2]. Tegen die vluchtelingen wordt ook geweld gebruikt. Er zijn al veel vluchtelingen omgekomen aan de grens Polen – Belarus. Ze komen uit landen ver hiervandaan. Ze komen niet uit Europa en dat is toch wel het minimale vereiste waaraan een vluchteling moet voldoen als het aan de Europese politiek ligt. Want ze lijken niet op ons. Ze hebben een andere huidskleur, heel eng: ze zijn niet zo bleek als wij. Empathie: nul. Berichtgeving: Mwah.. Meeleven? Stuur ze toch terug naar Afrika of het Midden-Oosten, ze horen hier niet.
De ene oorlog is de andere niet. Het ene geweld is het andere niet. Zo is geweld tegen mensen uit islamitische landen bij voorbaat toegestaan. Sommige mensenlevens zijn meer waard dan andere. Voor al die politici met kilo’s boter op hun hoofd: ga het maar eens uitleggen aan de veertienjarige Tiba uit Irak, die vastzit aan de grens Polen-Belarus, die de kapotgeschoten lijken van twee schoolvriendinnetjes zag na een bombardement [3].
Hoe anders is de omgang met (potentiële) vluchtelingen uit Oekraïne! Hoe anders reageert nu Polen, en andere omringende landen, zelfs Orban van Hongarije die vluchtelingen eerder ‘gif’ heeft genoemd, op de komst van vluchtelingen uit buurland Oekraïne: van harte welkom! [4]. U kunt nog wel ergens de grens over waar we geen muur aan het neerzetten zijn. En dat geldt voor meer lidstaten van de EU. Overigens geldt dan wel: alleen mensen uit Oekraïne! Studenten uit Afrikaanse landen komen het door oorlog getroffen Oekraïne niet uit [5]. Dat begint al als Oekraïners hen ervan weerhouden om op de trein te stappen [6]. Een student die samen met anderen, roepend “We are students!” probeert de grens over te steken vanuit Oekraïne naar Polen, filmde hoe het er aan toe gaat. “They threatened to shoot us!” TW: Heftige beelden. [7]
Hier in het veilige Neederland, ver van al het oorlogsgeweld (zolang Poetin niet daadwerkelijk met atoombommen begint te gooien [8] ) , wierp ik vanmorgen een korte blik op een TV zender waar een praatprogramma gaande was van een van die rechtse omroepen waar we mee opgezadeld zijn. Er werd gesproken over het helpen van vluchtelingen uit Oekraïne. Wat dapper en wat goed! Veel sympathie was er voor burgerinitiatieven om mensen eigenhandig op te halen. Dubbele moraal? Nogal. Ik roep even in herinnering het initiatief ‘We gaan ze halen’ die mensen van Lesbos uit Griekenland op wilden halen na de brand in kamp Moria [9]. Daarvan kon natuurlijk geen sprake zijn! Het initiatief werd ronduit neergesabeld en bespot in diezelfde media die nu zoveel waardering tonen voor al wie mensen uit Oekraïne wil bevrijden. Je raadt het al: die mensen op Lesbos in die kampen komen niet uit Europa, het centrum van de wereld, het heiligdom van de Euro. Onze veilige haven, waar nu ineens een oorlog woedt!
Op diezelfde TV, en ook op internet trouwens, wordt je gebombardeerd met oorlogsbeelden, uit Oekraïne dus. Huilende mensen die hun huis hebben moeten verlaten. Kapotgeschoten gebouwen. Mensen die langs de weg lopen, ontredderd. Snel een camera en een microfoon erbij om een reportage te maken. Natuurlijk moet er aandacht zijn voor zulke ellende van mensen in oorlog. Maar net zo natuurlijk kun je met je cameraploeg in Palestina gaan filmen hoe de Israëlische bezetter hetzelfde doet, of hoe Erdogan de Koerden aanvalt. Je kunt ook in Jemen de ellende van mensen gaan filmen. In Irak. Misschien was gaan filmen toen de VS tijdens al die imperialistische oorlogen huizen van mensen plat bombardeerde ook een goed idee geweest, al is het alleen maar om te laten zien dat oorlogsgeweld niet uitsluitend het domein van Poetin is. Ik roep maar wat hoor…
Maar de slachtoffers van al die andere oorlogen zijn geen mensen waarvoor de media al te veel sympathie willen wekken: stel je voor dat de ‘eigen’ bevolking de vluchtelingen die daarvandaan komen ook bereid is te verwelkomen en zich massaal gaat verzetten tegen militarisering van de grenzen, mensonterende opvang, opsluiting en deportaties. Nee, het privilege van de empathie is er alleen voor door ‘ons’ uitgekozen, liefst witte westers ogende vluchtelingen. De media doen er met graagte aan mee de geschikte vluchtelingen uit te kiezen voor mededogen. Een BBC analist wist zijn racisme als volgt te verwoorden: “It’s very emotional for me because I see European people with blue eyes and blonde hair being killed.” [10]
En dan waren er nog de Afghaanse vluchtelingen. Nou vooruit, wie voor ‘ons’ het leven in de waagschaal heeft gesteld, mag hier komen. We maken alleen geen haast en de opvang hier is om te janken. Dat wordt goed onder de pet gehouden maar sijpelt toch naar buiten via twitter [11], waar te lezen valt: “Afghaanse families die in 1 kamp zijn gezet met grote groep alleenstaande mannen, zonder privacy, zonder basisvoorzieningen. (…) De psychische problemen nemen toe bij zowel de kinderen als de ouders. (…) Opvang in een in onbruik geraakte test/prik-tent langs de afrit van de snelweg. (…) Een Afghaanse tolk is naar een ander land vertrokken, waar hij ook voor had gewerkt, omdat hij zo teleurgesteld was over hoe hij in Nederland behandeld werd: “There so many times I was insulted by COA staff”. En dit zijn dan nog vluchtelingen waar tenminste nog naar omgekeken werd, uit schuldgevoel of plichtsbesef weliswaar. Dit zijn mensen die hierheen gehaald zijn. Het gros van de vluchtelingen die proberen Europa te bereiken verdrinkt echter in de Middellandse Zee, zit in nog veel ergere kampen aan de buitengrenzen van Europa of is een ander akelig lot beschoren. Verschil moet er zijn, zo oordelen Mark ‘Wat-zijn-we-toch-een-gaaf-land’ Rutte en zijn Europese medeplichtigen die maar blijven investeren in grensagentschap (lees: leger) Frontex en alleen mondjesmaat vluchtelingen verwelkomen als ze verwachten dat het uit te leggen valt. Tenslotte moet er rekening gehouden worden met het ‘draagvlak’ onder de bevolking die aldus het racisme met de paplepel ingegoten krijgt.
We wisten al dat ‘asielbeleid’ geen asielbeleid is. Maar het is nog erger: het is de tactiek van verdeel en heers ook nog eens toepassen op vluchtelingen onderling. Het is racisme van het allerzuiverste water. Had ik al gezegd dat al die muren en hekken en grenzen weg moeten? Overal, en voor iedereen. En ga maar rustig slapen hoor. Indien witte, westerse Neederlanders op de vlucht moeten omdat de oorlog ook hier komt, kunnen we gerust zijn. Wij hoeven het kanaal naar Engeland in elk geval niet in rubber bootjes over te steken. Ze sturen vast wel een cruiseschip om ons op te halen…
DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID UPDATE EN OFF THE RECORDVia dit artikel wil ik, ondanks de anti-vluchtelingenagenda vandit nieuwe kabinet Rutte IV en andere kritiekpunten, er mijn voldoeningover uitspreken, dat er, voor het eerst in de Nederlandse parlementaire geschiedenis, een zwarte minister, de heer Franc Weerwind, is toegetredentot een kabinet, het nieuwe Rutte IV.Dit is een verdere stap op de Weg naar Gelijkheid!ZIE MEER DETAILS DIRECT ONDER HET NOTENAPPARAAT
[Hoe is er beslist door de Asielverantwoordelijken?] ”Een discretionaire bevoegdheid is in het Nederlands bestuursrecht een bevoegdheid die een bestuursorgaan in meer of mindere mate de vrijheid toekent om in concrete gevallen naar eigen inzicht een besluit te nemen. Met de discretionaire bevoegdheid van een minister wordt de vrije ruimte van de minister om zelf te beslissen over een inwilliging of afwijzing van een verzoek om een verblijfsvergunning bedoeld” VERBLIJFBLOG/WOORDENBOEK/MIGRATIERECHT https://verblijfblog.nl/Woordenboek%20van%20het%20migratierecht/discretionaire-bevoegdheid/
”Als een vreemdeling volgens de regels niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning, mag de minister deze alsnog verlenen.”
Iedereen, die zich heeft ingezet voor de vluchtelingenstrijd, heeft weleensmet die discretionaire bevoegdheid te maken gekregen, die eropneerkomt, dat als alle juridische middelen zijn uitgeput en eenasielzoeker [1] dreigt te wordenuitgezet, dat als laatste redmiddel, de Staatssecretaris van Justitie ofAsiel [2], of de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie [3], eenstreep door die uitzet beslissing kan trekken en alsnog een verblijfsvergunningkan verstrekken. Ook ondergetekende heeft regelmatig bij Ministers en/of Staatssecretarisseneen beroep gedaan op dit ”Principle of Last Hopes” en in sommigegevallen werkt het ook, omdat politieke druk, or whatever goes in the mindof a ruthless politician, toch kan uitmaken.Zoals in het geval van de naar Armenie uit te zettenkinderen Lili en Howick, die last minute van toenmalig Staatssecretaris Harberseen verblijfsvergunning kregen [4]
Maar goed, voordat we afdwalen:Die discretionaire bevoegdheid, die is er nu niet meer, ingeruild als zijis tegen een laatste Kinderpardon met wurgende, koopmansachtigevoorwaarden [5]Niet HELEMAAL opgeheven echter, want het bestaat nog wel, maar alseen LACHERTJE!Nu is dat Kinderpardon komen liggen bij….de IND,,,,dezelfdeorganisatie, die asielaanvragen beoordeelt en zo oordelend,afwijst. [6]Dus de afwijzer bepaalt, of er in dit geval een uitzonderingmogelijk is….[7]
HOE HEBBEN DE VERANTWOORDELIJKE ASIELBEWINDSLIEDEN BESLIST/IN WELKE MATE HEBBEN ZIJ GEBRUIK GEMAAKT VANHUN DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID?
Het is dus afgeschaft, die discretionaire bevoegdheid.Althans, die ligt niet meer in handen van bevoegde Asielbewindslieden. Nu leek het mij eens interessant om eens na te gaan, hoe die verschillendeStaatssecretarissen van Justitie en Ministers van Immigratie en Asiel nupersoonlijk beslist hebben, wie uiteindelijk mocht blijven en wie niet.Anders gezegd:In hoeveel gevallen zij gebruik hebben gemaakt van hun discretionnaire bevoegdheid.En in sommige gevallen verbaasden zij mij, terwijl mijn oordeel over henniet is veranderd.
I MINISTER VERDONK, MINISTER VOOR IMMIGRATIE, INTEGRATIEEN ASIEL IN HET TWEEDE KABINET BALKENENDE [2003-2006]LET’S BEGIN WITH ”IJZEREN RITA” Laten we beginnen met de Eerste, dieondergetekende hiernoemt, minister Rita Verdonk in de kabinetten Balkenende II en III [8], vanwege haaronbuigzaamheid ook wel aangeduid met ”Ijzeren Rita” [9]Veel hebben ondergetekende en anderen, waaronder de onvergetelijkevluchtelingenwerker Wietse Potijk [10] de degens met haar gekruist,er zijn websites ontstaan vanuit verontwaardiging over haar beleid,die nu nog steeds geduchte pro vluchtelingenwebsites zijn [11]Er zijn tijdens haar bewind heel wat schandalen geweest, die er vaakmee samenhingen, hoe zij de Hand lichtte met de mensenrechten vanvluchtelingen, soms met desastreuze gevolgen. [12]Ook internationaal, onder andere van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch, was er veel kritiek op haar beleid [13]Zie hier nogmaals alle schandalen, met als dramatisch Dieptepuntde Schipholbrand. [14] Tot zover minister Verdonk, van wie dus weinig goeds te zeggen is [15],wat overigens bepaald niet betekent, dat haar opvolgers beter zijn of waren.Bepaald niet.Maar daar gaat het hier niet om. Mijn onderzoek is naar de mate waarin minister Verdonk en opvolgers gebruikgemaakt hebben van de toen nog bestaande discretionaire bevoegdheid.Gewoon, omdat het sowieso belangrijk is om dit te weten en op een rijtje te hebben..Want hoe meer facetten van het vreemdelingen/Asielbeleid in kaartworden gebracht, hoe beter.
MINISTER VERDONK/DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID Minister Verdonk, die als minister zitting heeft gehad in de kabinettenBalkenende II en III, van 27 mei 2003 tot 14 december 2006 alsMinister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie [16], heeft maar liefst 1100 keergebruik gemaakt van haar discretionaire bevoegdheid! [17]Daarmee is zij de Grote Koploper vergeleken bij haar opvolgers.Eerlijk gezegd, dit verbaasde mij ten zeerste van Ijzeren Rita! [18] Toegegeven, er lagen nog veel achterstallige dossiers uit de periodevan Minister Nawijn [19]Toegegeven, aanvankelijk weigerde Verdonk de dossiers uit de periodeNawijn [ruim 15 000 brieven] in behandeling te nemen en werd zij door de Raadvan State teruggefloten [20], maar uiteindelijk deed ze het toch.En verleende zij dus 1100 verblijfsvergunningen per discretionairebevoegdheid. [21] II
NEBAHAT ALBAYRAK, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE INKABINET BALKENENDE IV [22 FEBRUARI 2007, 23 FEBRUARI 2010][HIRSCH BALLIN TUSSEN VERDONK EN ALBAYRAK IN] Dan nu de opvolgster van minister Verdonk, Nebahat Albayrak, Staatssecretarisvan Justitie onder het kabinet Balkenende IV, vanaf 2007-2010 [22]Niet helemaal natuurlijk, want toen minister Verdonk onder parlementairedruk aftrad als minister van Vreemdelingenzaken, nam minister van JustitieHirsch Ballin tijdelijk het dossier van haar over [23]Over zijn eventueel gebruik van de discretionaire bevoegdheid weet ikniet veel.Wel heb ik kunnen ontdekken, dat Hirsch Ballin tenminste in tweegevallen gebruik heeft gemaakt van zijn discretionaire bevoegdheid:In geval van de Congolese asielzoeker Mpanzu Bamenga, later D’66 raadslid inEindhoven en in geval van een groep van 181 Syriers, die dreigden teworden uitgezet en over wie informatie in handen was gekomen vanSyrische ambtenaren, wat een zeker gevaar kon inhouden. [24]Hirsch Ballin zou later nog opmerkelijk zijn, omdat hij zich op het CDA partijcongres uit 2010 nadrukkelijk uitsprak tegen samenwerking metde PVV en in 2020 tegen de CDA coalitie met Forum voor Democratie’met Forum voor Democratie in de Provinciale Staten Noord Brabant [25],een samenwerking, die trouwens in 2021 weer werd opgezegd. [26]Niet van belang voor dit artikel, maar het zegt wel iets over Hirsch Ballin. TERUG NAAR ALBAYRAK: NEBAHAT ALBAYRAK, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE [27] Een van de belangrijkste stappen onder haar bewind was haar uitvoeringvan de inwerkingtreding van de Generaal Pardonregeling [op 15 juni 2007] [28]Het betrof asielzoekers die vóór 1 april 2001 een asielverzoek hadden gedaan, dan wel die zich voor die datum bij de IND of Vreemdelingenpolitie hadden gemeld voor het indienen van een aanvrage. Deze asielzoekers moesten sinds 1 april 2001 ononderbroken in Nederland hebben verbleven. Criminelen en asielzoekers die hadden gelogen bij hun asielaanvrage vielen buiten de regeling. Ook gezinsleden van alsnog toegelaten vreemdelingen kregen recht op verblijf, indien zij vóór 13 december 2006 in Nederland waren gekomen en er al een gezinsverband bestond. [29]
Voor deze Generaal Pardonregeling, waarvoor reeds onderVerdonk was gepleit [30] en door haar steeds verworpen [31]was er een ware ”Generaal Pardoncrisis” geweest tussenVerdonk en de Tweede Kamer, waar je de stukken van de orenvlogen en duidelijk werd, hoe Verdonk de zaak konfrustreren, ook staatsrechtelijk.Zie noot 32 VAN VERDONK [ik kan het blijkbaar niet laten, Verdonkte noemen] NAAR ALBAYRAK Maar minder fraai [na de tenuitvoeringslegging van het GeneraalPardon, waarvoor hard was gestreden, door de Kerken en zovele anderen] [33], was de sluiting,door Albayrak, van de noodopvang uitgeprocedeerde asielzoekers [34]Natuurlijk zijn er nog veel meer akeligheden te vermeldenover het beleid van Albayrak [35], maar daar gaat het hier nietom, maar om de discretionaire bevoegdheid en de mate, waarinzij daarvan gebruik gemaakt heeft:’ WELNU:NA VERDONK IS ALBAYRAK DE GROTE KOPLOPER!Zij heeft maar liefst 450 keer gebruik gemaaktvan haar discretionaire bevoegdheid! [36]Dat dat relatief veel is, kunt u zien aan haar opvolgers.
IIIGERD LEERS, MINISTER VOOR IMMIGRATIE EN ASIEL14 OCTOBER 2010 TOT 5 NOVEMBER 2012Onder het kabinet Rutte I Een grotere huichelaar dan minister Gerd Leers onderhet kabinet Rutte I heb ik in de politiek niet vaakmeegemaakt. [37]Zo weigerde hij gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid om het Koerdische gezin Yilmaz een verblijfsvergunning te geven. In 2008 heeft hij als burgemeester van Maastricht nog brandbrieven vanwege schrijnendheid voor hen geschreven [38]Een kwaadaardiger cynisme kun je je toch niet voorstellen! Nu, deze ”benepen” Leers heeft wel heel pover gebruik gemaaktvan zijn discretionaire bevoegdheidMaar 80 keer……, waarbij hij nog de kwestie van de ”gewortelde” Angolese asielzoeker Mauro voorde kiezen kreeg en na hem aanvankelijk te hebbenwillen uitzetten, wat tot veel ophef leidde, gaf hij hem een tijdelijkstudievisum [39]Op zijn Leers.[Het nieuwe kabinet Rutte-2 werd het vervolgens in 2012 eens over een kinderpardon, waardoor Mauro in 2013 met terugwerkende kracht een verblijfsvergunning kreeg. In 2021 kreeg hij een Nederlands paspoort.]
IV FRED TEEVEN, ”FRED DE VLUCHTELINGENJAGER” Opvolger van Albayrak werd Fred Teeven, Staatssecretarisvan Justitie onder de kabinetten Rutte I en II, van 14 october 2010 tot 9 maart 2015. [40]Zijn Staatssecretarisschap viel deels samen met de nog steedslopende ”We Are Here” periode, uitgeprocedeerde vluchtelingen,afkomstig uit asielopvangcentrum Ter Apel [later zouden zichanderen bij hen aansluiten], die weliswaar uitgeprocedeerd waren, maar ook niet konden worden uitgezet naar hun landvan herkomst, hetzij omdat de ambassades niet meewerkten,hetzij vanwege de oorlogssituatie, hetzij om andere factorenbuiten hun schuld. [41]In zulke gevallen hoort de Staat [hier de Staatssecretarisvan Justitie of Minister van Vreemdelingenzaken] de tussenwal en schip geraakte vluchtelingen alsnog een verblijfsvergunning te verlenen, het zogenaamde ”buitenschuldcriterium” [42], maar dat gebeurde mooi niet!Het was Teeven, die met deze groep te doen had, die in 2012afzakte van Ter Apel naar Amsterdam, werd opgevangen inde tuin van de Diakonie, daarna aan de Notweg in Osdorp belandde, haar zwerftocht van gekraakt pand naar gekraakt pand ondernam, gesteund door Kerken en solidairemensen en tot op de dag van vandaag op een rechtvaardige oplossing wacht [43], met als laatste Dieptepunt de rechtszaken,die de ”solidaire” Groen Links Wethouder Rutger Groot-Wassinktegen hen begon….[44] Maar goed, dat is na Teeven’s tijd en niet Teeven’s schuld. Wat WEL zijn schuld/verantwoordelijkheid is, was zijn destijdsonbuigzame houding tegen de We Are Here Groep.Het was Terugkeer [wat dus meestal niet mogelijk was] enanders verrekken. [45]Laten we EVEN aannemen, dat burgemeester van der Laan[toen burgemeester van Amsterdam] nog naar een aannemelijkeoplossing zocht[46], een conclusie, die Ik nadrukkelijk NIETheb getrokken [47], dan was het in ieder geval Teeven, diehem de pas afsneed. [48]Een keiharde was hij ja, wat hem de naam ”Fred de Vluchtelingenjager” opleverde [49]Gegeven door dichteres en activiste Joke Kaviaar [50] DOLMATOV Binnen het bestek van dit artikel ga ik niet uitgebreid inop alle onrechtmatigheden van Teeven’s beleid [of van de anderedoor ondergetekende genoemde en beschreven Staatssecretarissen/Ministers, aangezien de discretionaire bevoegdheid hier Doel is], maar toch wil ik noemen zijnverantwoordelijkheid voor de tragische zelfmoord van de Russische vluchteling Alexander Dolmatov, die door ernstigfalen van de verschillende onderdelen van de ”asielketen”tot zelfmoord is gedreven in Uitzet en Detentiecentrum Rotterdam Airport [51]JA, GEDREVEN!Want uit onderzoek en berichtgeving bleek, dat Dolmatovniet alleen reeel gevaar liep bij uitzetting naar Rusland,omdat hij lid was van een oppositiepartij tegen de Russischepresident Poetin en voor zijn verzet in Rusland was gearresteerd[52], er waren om en rond zijn asielbehandeling ernstigefouten gemaakt, waardoor hij dreigde te worden uitgezet.Zo werd hij ten onrechte in vreemdelingenbewaringgeplaatst.Informatie over Dolmatov die de vreemdelingenpolitie op papier had gezet was op verschillende plekken feitelijk onjuist. Ook had zijn advocaat, Marq Wijngaarden, op tijd beroep aangetekend tegen de afwijzing van de asielaanvraag. Ook was de zorg in detentiecentrum Rotterdam een farce:Zo hadden twee verpleegkundigen een arts moeten inschakelen om de zelfmoordneigingen van Dolmatov in te schatten. [53] Ramp op ramp dus, met desastreuze gevolgen.Zo vermeldt de Inspectie Justitie en Veiligheidin haar rapport ”Het overlijden van Alexander Dolmatov”onder andere in het Voorwoord onder ”Samenvattingen,conclusies en aanbevelingen”:”In samenhang bezien komt de Inspectie VenJ tot het oordeel dat er op verschillende momenten door verschillende organisaties in de vreemdelingenketen onzorgvuldig is gehandeld. Dit geldt ook voor hen die betrokken zijn bij de aan Dolmatov na zijn inbewaringstelling geboden juridische bijstand en medische zorg.” [54] Dat is duidelijke en harde taal genoeg! Politiek was en is natuurlijk Teeven, als Staatssecretaris van Justitie,die ook nog een keihard beleid voerde, verantwoordelijk, maar tochoverleefde hij het ”Dolmatov” debat:Oppositiepartijen SP, CDA, Partij voor de Dieren, D66, ChristenUnie en GroenLinks vonden [terecht] dat de staatssecretaris moest opstappen maar een motie daartoe werd niet gesteund door een meerderheid van PvdA, VVD, SGP, PVV en 50PLUS. [55] Zo gaat dat in de politiek.Waar een gewone burger in een dergelijk gevalmooi was vervolgd voor dood door schuld [56],komt deze Asielschurk met de schrik vrij, net zoalsVerdonk en co destijds met de Schipholbrand. [57] TEEVEN/DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID Je zou denken, dat keiharde Fred de Vluchtelingenjager [58]nauwelijks gebruik gemaakt heeft van zijn discretionairebevoegdheid, maar hij weet je te verrassen!Teeven dus maakte maar liefst 300 keer gebruik van zijndiscretionaire bevoegdheid! [59]Opmerkelijk was daarbij, dat Teeven een Kameroensedorststaker een verblijfsvergunning verstrekte, volgenssommige nieuwsbronnen, omdat hij beducht geweestzou zijn voor de herhaling van het Dolmatov drama…[60] VKLAAS DIJKHOFF, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE [20 MAART 2015-4 OCTOBER 2017] Daar heb je hem dan, de opvolger van Fred Teeven ”de Vluchtelingenjager” [61]:VVD Staatssecretaris van JustitieKlaas Dijkhoff, onder het kabinet Rutte II, Staatssectretaris van 20 maart 2015 tot4 october 2017[62], ook wel ”Klaas de Overvaller” genaamd[63]Lees er het stuk van dichteres, schrijfster en activisteJoke Kaviaar maar op na [64]Of weten jullie het nog [waarschijnlijk niet, time flieswhen you have fun….], diezelfde Klaas Dijkhoff,die graag veiligheid als GUNST verleent aan mensen, die vluchten voor oorlog [65]Een RECHT [66] omgebogen tot GUNST, als wareDijkhoff een Absolute Vorst….Leuk Heerschap…..Maar goed [of slecht]:De perfiditeit van het beleid van Dijkhoff [en voorgangers/opvolgers], hoewel even aangestipt [67] is hier het punt niet:In dit stuk gaat het om de mate waarin hij en voorgangers[en opvolger Mark Harbers] gebruik hebben gemaakt vanhun discretionaire bevoegdheid:Daar gaat ie dan:Klaas Dijkhoff, ”Klaas de Overvaller” [68], maakte 240 keer gebruik van zijn discretionaire bevoegdheid. [69]Valt mij nog mee….
VIMARK HARBERS, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE VAN26 OCTOBER 2017 TOT 21 MEI 2019”MENSELIJKE” MARK…….. And last, but not least:Mark Harbers, Staatssecretaris van Justitie in kabinetRutte III [70], ”menselijke Mark” [71], de man tijdenswiens Staatssecretarisschap de discretionaire bevoegdheid zouworden afgeschaft, of beter gezegd, overgeheveld naar de IND [72]Zo ”menselijk” was Mark Harbers, dat hij een asielzoeker, Ali Mohammed Al-Showaikh, liet uitzettennaar Bahrein [73], waar hij vervolgens werd gearresteerd en volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International waren er sterkte aanwijzingen, dat hij was mishandeld! [74]Amnesty International merkte daarover onder andere op in een verklaring:”Hoewel algemeen bekend is hoe Bahrein omgaat met familieleden van politiek activisten besloot Nederland om Al-Showaikh uit te leveren aan Bahrein.”EN”Door Ali Mohammed al-Showaikh terug te sturen naar zijn land van herkomst maakte Nederland zich schuldig aan het non-refoulementprincipe (het verbod op terugzending naar een land waar de vluchteling vervolging te vrezen heeft of waar zijn leven of veiligheid in gevaar is). De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) had moeten weten dat Al-Showaikh in Bahrein gevaar zou lopen.” [75] Weet u nog?Dezelfde IND, die nu beschikt over de discretionaire bevoegdheid……[76]Over deze schandalige en onverkwikkelijke kwestiezijn destijds nog Kamervragen gesteld door D’66 en deChristen Unie [8 januari 2019] en later door de PvdA [7 maart2019] [77]Ook heeft ondergetekende destijds de Staatssecretaris aangeschreven [met daaraan gehecht eerdere correspondentieover een uitzetting naar Soedan] [78]Maar het ging over Harber’s discretionaire bevoegdheid.In een geruchtmakende zaak heeft hij daarvan gebruik gemaakt:In de kwestie Howick en Lili [79] En dan nu de Vraag, hoe vaak Harbers gebruik gemaakt heeft van zijn discretionaire bevoegdheid?Dat was slechts 26 keer! [80]Het feit in aanmerking genomen, dat hij al twee jaar Staatssecretaris was, voordat de discretionaire bevoegdheid hemwerd ontnomen:Dat zegt wel iets over zijn zelfverklaarde ”menselijkheid” [81]
EPILOOG Van Verdonk tot HarbersIk heb ze op een rijtje gezet, de bewindspersonen,die gebruik hebben gemaakt van hun discretionaire bevoegdheid.De een meer dan de ander.Sommigen verrasten me, van anderen [Leers/Harbers] vond ikhet liggen in de Lijn der Verwachting.Als er meer gebruik is gemaakt van die discretionaire bevoegdheid, is dat fijn voor betrokkenen natuurlijk. Maar mijn mening over die bewindslieden is niet veranderd. Want veel of weinig gebruik van die discretionaire bevoegdheid: Het beleid deugt in grond niet, zolang vluchtelingen wordengecriminaliseerd, rechteloos gemaakt en opgesloten.Zolang ook maar EEN iemand wordt uitgezet naar eenonveilig land. Ik heb gezegd. ASTRID ESSED TEKST VAN TROUW ARTIKEL, WAARUIT AANGEHAALD INBEGINZIN ARTIKELDIRECT HIERONDER DE NOTEN TROUWDE DRUK OP DE STAATSSECTRETARIS ASIELZAKEN IS TE GROOT, VINDT DE EIGEN VVD19 NOVEMBER 2018
Als een vreemdeling volgens de regels niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning, mag de minister deze alsnog verlenen. De VVD wil deze discretionaire bevoegdheid afschaffen, maar dit pleidooi vindt geen gehoor in de Tweede Kamer.
Gerd Leers, minister van vreemdelingenzaken in het eerste kabinet-Rutte, zei in 2012 in deze krant: “Neem van mij aan: gebruikmaken van je discretionaire bevoegdheid of niet, is het moeilijkste wat ik heb meegemaakt.”
De CDA’er nam de dossiers met ‘schrijnende gevallen’ in een rode map mee naar huis. Daar begon de worsteling. Verdiende dit asielgezin alsnog een verblijfsvergunning, ondanks dat de rechter anders heeft besloten? Oftewel: moest hij zijn hart laten spreken?
Alle collega’s van Leers kennen de situatie. Het is meer dan ingewikkeld, liet Klaas Dijkhoff (staatssecretaris van asielzaken tussen 2015 en 2017) destijds weten in het AD. Ook hij kreeg moeilijke dossiers mee naar huis, met de vraag of in bepaalde gevallen genade voor recht moest gaan.
Dijkhoff: “Als ik geen discretionair besluit neem, wordt dat onmenselijk gevonden. Doe ik het wel, dan is het eerlijk. Maar het is per definitie níet eerlijk. De meesten zijn wel teruggegaan en hebben zich netjes aan de regels van onze overheid gehouden. Degene die mij een brief schrijft, heeft toch jarenlang tegen de samenleving gezegd: ik negeer jullie regels (…) Het voelt voor mij nooit als iets eerlijks, om die bevoegdheid te gebruiken.”
Enorme belasting
VVD-Kamerlid Malik Azmani wil van de discretionaire bevoegdheid af. Hij vindt dat de druk op Mark Harbers, partijgenoot en huidig staatssecretaris van asielzaken, groot is. Te groot. Azmani: “Het is een enorme belasting voor bewindslieden.”
Waar dat toe kan leiden, bleek enkele maanden geleden, toen de uitgeprocedeerde Armeense kinderen Lili en Howick dreigden te worden uitgezet. Hun lot lag in handen van Harbers. Het tweetal werd onderwerp van een fel politiek en maatschappelijk debat en mocht uiteindelijk in Nederland blijven van de staatssecretaris. Op enig moment moest Harbers onderduiken vanwege bedreigingen.
Azmani wil zijn pleidooi niet ophangen aan de kwestie-Lili en Howick. Hij vindt per definitie dat het niet aan de politiek is om nog een finaal oordeel te vellen over individuele asielzoekers, nadat de rechter heeft gesproken. Het ongemak is, vindt Azmani, “dat iedereen iets vindt van een bepaalde zaak. Uiteindelijk moet de staatssecretaris daar een besluit over nemen, maar mag hij het niet uitleggen.” De worsteling van Harbers vindt achter de schermen plaats – en daar hoort deze te blijven.
Specialisten
De VVD stelt als alternatief voor dat in schrijnende gevallen de Immigratie- en Naturalisatiedienst iemand alsnog een vergunning verleent. “Daar zitten de specialisten”, zegt Azmani. Bovendien leidt de discretionaire bevoegdheid volgens hem tot willekeur. Iemand kan in de map van de staatssecretaris terechtkomen na een brief van een bezorgde burgemeester. Azmani: “Maar wat als niemand voor een asielzoeker in de bres springt? Wat als een school niet in actie komt?”
De VVD zal het voorstel vanavond toelichten, tijdens een Kamerdebat over de justitiebegroting. Op applaus hoeft Azmani niet te rekenen, ook niet binnen de eigen coalitie. D66 laat bij monde van Kamerlid Maarten Groothuizen weten: “Zolang verruiming van het kinderpardon niet serieus op tafel ligt, is afschaffen van de discretionaire bevoegdheid geen optie.” De ChristenUnie sluit zich daar bij aan. Ook het CDA verwerpt het VVD-plan. Volgens Kamerlid Madeleine van Toorenburg is deze bevoegdheid iets ‘dat wij moeten koesteren in Nederland en niet moeten bezoedelen met partijpolitiek’. Ze doet daarbij wel een oproep aan politici om zich in het openbaar niet te bemoeien met individuele asielkwesties. “Want als wij dat wel gaan doen, dan halen wij de bijzondere bevoegdheid van de bewindspersoon onderuit.”
Op Radio 1 zei Leers vandaag iets soortgelijks. Het probleem is de politiek, vindt hij, niet het instrument van de discretionaire bevoegdheid. Leers verwerpt het voorstel van Azmani: “In elk systeem komen mensen tussen de wielen”. En dan moet een bewindspersoon op het allerlaatste moment kunnen ingrijpen. EINDE ARTIKEL TROUW NOTEN NOTEN 1 T/M 10 https://www.astridessed.nl/noten-1-t-m-10-asielbewindslieden/
‘Iedereen moet toegang hebben tot het recht, ongeacht waar je vandaan komt, wat je persoonlijke situatie is of wat er in je portemonnee zit. Ik wil alle mensen in dit land het vertrouwen geven dat ze altijd kunnen rekenen op de democratische rechtsstaat.’
Franc WeerwindMinister voor Rechtsbescherming
Geboren op 22 september 1964 in Amsterdam, ongehuwd, 3 kinderen. Partij: D66.
Taken
Raad voor de Rechtspraak/Zittende magistratuur
Juridische beroepen
Rechtsbestel
Rechtsbijstand
Slachtofferhulp
Sanctiebeleid (DJI, inclusief TBS), inclusief bijbehorende wijzigingen Wetboek van Strafrecht
Justitieel jeugdbeleid
Aanpak recidive
Uitvoeringsketen strafrechtelijke beslissingen
Adoptie
Preventie (persoonsgericht en generiek)
Wet Rechterlijke Organisatie
Wet Burgerlijke Rechtsvordering
Wijziging Wetboek van Strafvordering (primair)
Wetgevingskwaliteit
Privaatrecht, inclusief personen- en familierecht
Verbod verenigingen en financiering
Faillissementswet
Algemene wet bestuursrecht
Auteursrecht/intellectuele eigendom
Kansspelen
Bescherming persoonsgegevens
Autoriteit persoonsgegevens
Dienst Justis
CJIB
Raad Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming
Raad voor de Kinderbescherming
ANTI VLUCHTELINGENDISCOURS KABINET RUTTE IV ” Mensen die niet rechtmatig in Nederland mogen blijven, moeten terugkeren naar het land van herkomst. We zetten in op effectieve maatregelen die gericht zijn op of bijdragen aan terugkeer of vertrek van mensen die niet in Nederland mogen blijven. Dit doen wij door intensieve begeleiding via het terugkeerspoor uit te breiden, de meldplicht aan te scherpen, het onderwijs in gezinslocaties in AZC’s in te richten op onderwijs in de taal van het land van herkomst en het uitbreiden van de Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV) naar een landelijk dekkend netwerk waarbij de opvang altijd gericht is op terugkeer. Zelfstandige gemeentelijke opvang is dan niet meer nodig en wordt door het Rijk niet meer gefinancierd. Als sluitstuk van een zorgvuldig proces wordt in de wet het middel van de ongewenstverklaring aangepast zodat deze ook betrekking kan hebben op uitgeprocedeerde asielzoekers die weg moeten, die weg kunnen, maar die niet meewerken aan hun terugkeer of vertrek en daarbij richten we ons in het bijzonder op diegenen die overlast veroorzaken.”
REGEERACCOORD”OMZIEN NAAR ELKAAR, VOORUITKIJKENNAAR DE TOEKOMST”COALITIEACCOORD 2021-2025VVD, D’66, CDA EN CHRISTENUNIE [ASIEL, BLADZIJDE 45]
Kritiek op ongewenstverklaring: ‘illegaliteit wordt nu strafbaar’
Vanuit Bij1, GroenLinks en Volt klinken vragen over de ongewenstverklaring die de coalitie wil invoeren voor uitgeprocedeerde asielzoekers. De partijen leggen dat uit als een strafbaarstelling van illegaliteit en GroenLinks-leider Klaver wijst Kaag erop dat oud-D66-leider Pechtold daar juist lang oppositie tegen heeft gevoerd.
“Er zijn veel mitsen en maren, maar de strafbaarstelling is weer terug”, aldus Klaver. “Het is slimmer opgeschreven, ik las er bijna overheen, maar het staat er toch echt: illegaliteit wordt strafbaar.” Kaag is het daar niet mee eens en legt uit dat het wat haar betreft een sluitstuk is van een langer proces en niet een generieke strafbaarstelling van illegaliteit.
Klaver ziet dat anders: “Het zal wel het sluitstuk zijn, maar het sluitstuk is dat illegaliteit strafbaar wordt. Als het eruitziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het een eend.” De leider van D66 houdt vol dat die uitleg van de ongewenstverklaring in het akkoord niet juist is.
Waar gaat de discussie over strafbaarheid van illegaliteit over?
In het coalitieakkoord staat dat mensen die illegaal in Nederland verblijven eerder een zogenoemde ongewenstverklaring krijgen. In Nederland zijn of naar Nederland komen is dan strafbaar.
Die ongewenstverklaring bestaat al, en wordt gegeven aan personen die geen verblijfsvergunning hebben en zijn veroordeeld voor een ernstig strafbaar feit (in of buiten Nederland), een gevaar zijn voor de openbare orde en veiligheid of meerdere malen de Vreemdelingenwet hebben overtreden.
De coalitie wil dit uitbreiden. Ook mensen die illegaal in Nederland verblijven en niet meewerken aan terugkeer naar hun eigen land en overlast veroorzaken, krijgen dan zo’n ongewenstverklaring. Hoe dit juridisch geregeld gaat worden is nog niet bekend.”
Klaver wil visie, ‘afrekenbare doelen’ en doorrekeningen van plannen zienOok in de bijdrage van GroenLinks-leider Jesse Klaver is er opnieuw aandacht voor de plannen die de coalitie heeft voor de zorg, die hij net als veel andere oppositiepolitici uitlegt als een bezuiniging. Hij wil dat het zorghoofdstuk in het akkoord wordt aangepast. “Wat jullie nu doen, is onverantwoord. Iedereen die zegt ‘het is minder meer’: dat wordt al tien jaar gezegd.”Hij complimenteert de coalitie voor de “echt hele mooie zaken” die ook in het akkoord staan, maar zegt dat hij er meer van had verwacht. “Wat voor mij ontbreekt is visie. Ik mis de verbindingen tussen beleidsterreinen. Ik weet wel wat jullie willen gaan doen, maar ik weet niet waar jullie heen willen”, aldus Klaver. “Dit regeerakkoord is noch goed uitgewerkt, noch op hoofdlijnen. Daardoor is het vlees noch vis.”Klaver vraagt de coalitiepartijen of ze voor de presentatie van een regeringsverklaring bereid zijn om een lijst op te stellen met “afrekenbare doelen”. “Waar willen jullie heen en waar zijn jullie over drie jaar op af te rekenen?” Ook wil de leider van GroenLinks bij de regeringsverklaring doorrekeningen door de planbureaus zien van de plannen.Waar gaat de zorgdiscussie over?Zonder politieke maatregelen stijgen de zorgkosten de komende jaren ‘vanzelf’ van bijna 89 miljard euro in 2022 naar 95 miljard in 2026. Dat komt door vergrijzing en duurdere zorginnovaties. De coalitiepartijen willen die groei afremmen, met uiteindelijk 4,5 miljard euro per jaar minder uitgave in 2052. In 2026 staat de teller per saldo op 782 miljoen minder aan zorguitgaven. Die komen dan op 94,5 miljard euro per jaar in plaats van 95,3 miljard.
ÉÉN DAG GELEDENSegers (CU) wil dat er preciezer over de zorgplannen wordt gesprokenChristenUnie-leider Segers wil dat er “met meer precisie wordt gepraat over de zorg”. Dat zegt hij in reactie op Marijnissen van de SP die de zorgplannen van de coalitiepartijen in haar termijn opnieuw uitlegde als een bezuiniging.”Wat ik echt lastig vind, is om iedere keer te horen ‘er wordt bezuinigd, er wordt bezuinigd'”, zegt Segers. Hij zegt dat hij inderdaad openstaat voor een gesprek over de plekken waar in de zorg bezuinigd kan worden, zoals in de bureaucratie – “net als de SP” – maar hij wil af van de retoriek dat er in de zorg nu “met de botte bijl” wordt bezuinigd.Segers benadrukt dat er volgens het akkoord dat gisteren is gepresenteerd 9 miljard euro extra naar de zorg gaat in de komende periode.
ÉÉN DAG GELEDENWilders: akkoord is geen prestatie maar blijk van angstHet woord is na de lunchpauze het eerst aan PVV-leider Wilders. Hij herhaalt opnieuw dat miljoenen Nederlanders volgens hem Rutte niet meer vertrouwen, “en ze zullen zijn leugens en wanbeleid nooit vergeten”. Wilders vindt het coalitieakkoord geen prestatie, maar een blijk van “angst voor de kiezer die hard met hen zou afrekenen bij nieuwe verkiezingen”.Net als andere oppositiepartijen staat Wilders stil bij de plannen voor de zorg. “Men gaat 5 miljard euro structureel bezuinigen op de zorg, welke gek heeft zoiets verzonnen?”, vraagt hij zich af. “Wij hadden als PVV het tegenovergestelde verwacht, wij hadden structurele mega-investeringen verwacht. Wat zijn dit voor prioriteiten? Hebben ze dan helemaal niets geleerd van de coronacrisis?” De PVV wil dat er meer geld komt voor de zorg en wil ook dat er meer wordt gedaan voor lastenverlichting.Waar gaat de zorgdiscussie over?Zonder politieke maatregelen stijgen de zorgkosten de komende jaren ‘vanzelf’ van bijna 89 miljard euro in 2022 naar 95 miljard in 2026. Dat komt door vergrijzing en duurdere zorginnovaties. De coalitiepartijen willen die groei afremmen, met uiteindelijk 4,5 miljard euro per jaar minder uitgave in 2052. In 2026 staat de teller per saldo op 782 miljoen minder aan zorguitgaven. Die komen dan op 94,5 miljard euro per jaar in plaats van 95,3 miljard.
ÉÉN DAG GELEDENKritiek op ongewenstverklaring: ‘illegaliteit wordt nu strafbaar’Vanuit Bij1, GroenLinks en Volt klinken vragen over de ongewenstverklaring die de coalitie wil invoeren voor uitgeprocedeerde asielzoekers. De partijen leggen dat uit als een strafbaarstelling van illegaliteit en GroenLinks-leider Klaver wijst Kaag erop dat oud-D66-leider Pechtold daar juist lang oppositie tegen heeft gevoerd.”Er zijn veel mitsen en maren, maar de strafbaarstelling is weer terug”, aldus Klaver. “Het is slimmer opgeschreven, ik las er bijna overheen, maar het staat er toch echt: illegaliteit wordt strafbaar.” Kaag is het daar niet mee eens en legt uit dat het wat haar betreft een sluitstuk is van een langer proces en niet een generieke strafbaarstelling van illegaliteit.Klaver ziet dat anders: “Het zal wel het sluitstuk zijn, maar het sluitstuk is dat illegaliteit strafbaar wordt. Als het eruitziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het een eend.” De leider van D66 houdt vol dat die uitleg van de ongewenstverklaring in het akkoord niet juist is.Waar gaat de discussie over strafbaarheid van illegaliteit over?In het coalitieakkoord staat dat mensen die illegaal in Nederland verblijven eerder een zogenoemde ongewenstverklaring krijgen. In Nederland zijn of naar Nederland komen is dan strafbaar.Die ongewenstverklaring bestaat al, en wordt gegeven aan personen die geen verblijfsvergunning hebben en zijn veroordeeld voor een ernstig strafbaar feit (in of buiten Nederland), een gevaar zijn voor de openbare orde en veiligheid of meerdere malen de Vreemdelingenwet hebben overtreden.De coalitie wil dit uitbreiden. Ook mensen die illegaal in Nederland verblijven en niet meewerken aan terugkeer naar hun eigen land en overlast veroorzaken, krijgen dan zo’n ongewenstverklaring. Hoe dit juridisch geregeld gaat worden is nog niet bekend.
Reacties uitgeschakeld voor Discretionaire Bevoegdheid
VOORDAT U VERDER LEEST, ZIE OOK THE WRITINGS ON THE WALL:
ARTIKEL ASTRID ESSED HET ANTI VLUCHTELINGENDISCOURS VAN GROEN LINKS WETHOUDERRUTGER GROOT WASSINK
Ik citeer Groot-Wassink uit een interview in Het Parool: ”Wat ik doe voor ongedocumenteerden, is alleen vol te houden als je ook een oplossing vindt voor immigranten uit veilige landen, die niet in aanmerking komen voor een verblijf. Deze veiligelanders krijgen in Ter Apel een treinkaartje naar Amsterdam en komen hier naartoe om shit te veroorzaken”
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 31/10/2021 10:10:06
Rutger Groot Wassink, Amsterdams wethouder van ‘Vluchtelingen en Ongedocumenteerden’, is van plan rechtszaken aan te spannen tegen vluchtelingen van We Are Still Here om hen te ontruimen uit de ‘Landelijke Vreemdelingen Voorziening’ (LVV) in Amsterdam. Voor de duidelijkheid: deze LVV heet officieel ‘opvang’ maar is niets anders dan een drukmiddel. Tijdens zijn toespraak voor aanvang van de demonstratie op 23 oktober jl. vertelde Sami:
“Look at how they create this project which is totally against what we agreed before we signed. (…) They say, you gonna go out after one or two months and a few of my friends they kicked out. They are on the street. Same shit again. They are helping? With what? (…) They give you so many different appointments with so many different organisations. If you miss one of them they come to you and they tell you: ‘you are not cooperating with us’. So you have to go out of the shelter, they use the shelter as a warning, as a threat.”
Er zijn dus al mensen op straat beland. Nadat hen te kennen was gegeven dat ze voor een datum weg moesten zijn, vertrokken ze uit angst voor de inzet van politie. Er zijn er ook vertrokken omdat ze de stress niet meer konden vedragen. Maar op dit moment weigert een aantal van hen eensgezind de LVV te verlaten. Tegelijk helpen supporters met een advocaat om voor mensen bezwaar te maken, zowel bij de gemeente als bij de staatssecretaris. Daar werd tot nu toe niet eens op gereageerd. Vanwege de ontruimingsdreiging, en omdat de pilot LVV halverwege volgend jaar afloopt en maar beter niet kan doorgaan, ging We Are Still Here vorige week zaterdag 23 oktober de straat op, maar dan wel om te demonstreren!
NO TEMPORARY SOLUTIONS BUT PERMANENT RESIDENCY!
Verzameld voor deze eerste demonstratie in lange tijd werd bij een van de vijf LVV’s in Amsterdam, de LVV voor vrouwen aan het Javaplantsoen, die gerund wordt door stichting Maya Angelou, genoemd naar de Amerikaanse burgerrechtenactiviste en schrijfster van onder meer ‘I Know Why the Caged Bird Sings’ . Hoe wrang! Als je je laat gebruiken om vluchtelingen onder druk te zetten om het land te verlaten, waarbij je ‘opvang’ dient als chantagemiddel, dan heb je blijkbaar niet begrepen waarom gekooide vogels zingen.
Maar hoe zit dat nou met die LVV’s? Een korte uitleg.
Sinds een aantal jaren zijn in alle steden behalve Eindhoven de Bed-Bad-Brood voorzieningen gesloten waar ongedocumenteerden, als er plek was, onvoorwaardelijk terecht konden. Tegelijk zijn in vijf gemeenten, te weten Amsterdam, Eindhoven, Groningen, Rotterdam en Utrecht, de Landelijke Vreemdelingen Voorzieningen (LVV) gekomen, als proef. Er wordt gedaan alsof het hulp is, een vorm van liefdadigheid. Maar verblijf in zo’n LVV is aan criteria verbonden, je komt er niet zomaar in. Verblijf je er eenmaal, dan is de eis dat je aan alles meewerkt allesbepalend. In Amsterdam zijn er vijf, naast stichting Maya Angelou gerund door het Leger des Heils en HvO Querido. Amsterdam hanteert een maximaal verblijf van achttien maanden, Rotterdam zes maanden en de andere steden hebben geen maximale termijn. Die termijn waarbinnen ‘een oplossing’ gevonden moet zijn, en de voorwaarde dat je overal aan meewerkt – met als doel in de meeste gevallen: vertrek uit Neederland – maakt alle, maar het meest nog de LVV’s in Rotterdam en Amsterdam tot verwijdermachines. De oplossing die de LVV op papier moet bieden is dan ook een oplossing voor de staat en de gemeentes, niet voor de vluchtelingen.
Yusuf, tijdens zijn toespraak vooraf aan de demonstratie: “Let me tell you, brothers and sisters. These things they create for their own benefit. It’s not for the refugee out of procedure. Refugee out of procedure they get a lot of frustration in this programma. Why? Because they keep repeating: Go back home.”
Inzet van de LVV: door vluchtelingen een worst voor te houden van perspectief en een ‘duurzame oplossing’ via een omweg alsnog aansturen op ‘vrijwillig’ vertrek uit Neederland. En aangezien de staat ook wel weet dat mensen niet terug kunnen en dus ook niet aan het idee willen, is er doelbewust voor gekozen om de begeleiding en juridische hulp te laten doen door lokale NGO’s of steungroepen die daarvoor subsidie krijgen. Zo is in Amsterdam bijvoorbeeld het ASKV erin gaan zitten, waarschijnlijk vanuit het idee mensen te helpen, een luis in de pels te zijn. Maar het idee van de staat is dat vluchtelingen de boodschap ‘je maakt geen kans op verblijf dus je moet weg’ van hen makkelijker aan zouden nemen dan van de IND of de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V), zo is de conclusie van een al in 2018 gedaan onderzoek. Die organisaties doen feitelijk het werk van de IND over en Sami sprak in dit verband zelfs van ‘copy and paste’. Dat kan in enkele gevallen goed uitpakken als een organisatie zich aan het harnas van de LVV weet te onttrekken, maar als het aan de staat ligt moeten zoveel mogelijk nieuwe asielaanvragen worden voorkomen en het verzet tegen vertrek gebroken. Van het afgeven van een verblijfsvergunning door het buitenschuldcriterium te hanteren, wanneer ondanks de medewerking van een vluchteling vertrek uit Neederland niet kan worden geregeld, heeft de IND dan ook maar zelden gehoord.
Sami: “For politicians who create this, I say: shame on you. (…) Who says this is helping for refugees. I say, shame on you. This is not helping. If you really want to help, do something for us, for refugees, you have to give them the right to work, to educate themselves, give them freedom. Don’t show me that unwelcome face. (…) And don’t tell me by creating this kind of project and then you go on the media ‘we are helping the refugee people, we are doing that and this’. This is like candy, we are not children. (…) We need real help!”
De vluchtelingen van We Are Here, nu We Are Still Here, zijn terug bij af. Ze zullen zich opnieuw moeten organiseren en dat doen ze dan ook. Eenvoudig is dat niet. Niet alleen moeten ze elkaar weer vinden, ook de aandacht moet opnieuw op hun problemen worden gevestigd. In een interview met FunX stelt Sami terecht: “We zijn onzichtbaar gemaakt”. Het verblijf in de LVV’s heeft tot gevolg gehad dat We Are Here verspreid raakte en ook dat kwam de gemeente Amsterdam goed uit, want de gemeente Amsterdam was het zat dat de groep steeds panden kraakte. Burgemeester Femke Halsema, ook al Groen Links, wond er in Het Parool van 14 december 2019 geen doekjes om: ‘Na wéér een kraakactie van asielactiegroep We Are Here vond de burgemeester het tijd dat de vreemdelingenpolitie gaat handhaven’ en ‘in gesprekken met staatssecretaris Ankie Broekers-Knol (Asielzaken) heeft de burgemeester er inmiddels ook op aangedrongen’ gevolgd door ‘De huidige groepjes van We Are Here die nog op straat zwerven en kraken, komen grotendeels uit veilige landen en hebben meestal geen recht op een verblijfsvergunning. Daarom is het wat Halsema betreft nu tijd dat de vreemdelingenpolitie gaat optreden en de laatste We Are Here-activisten in detentie plaatst’. Op dat moment was al bekend dat er in de vorm van LVV ‘opvang’ zou komen maar was die er nog niet eens. Het is zonneklaar dat voor Amsterdam de LVV’s een welkom antwoord waren op het kraken en moest helpen om vluchtelingen te verdelen en tegen elkaar uit te spelen.
Wat denkt de stad Amsterdam wel? Wat denkt Groen Links bij monde van Groot Wassink en Halsema wel? Dat vluchtelingen dom zijn? Dat je ze zomaar kunt ringeloren? Dat ze niet zien wat er gebeurt? Velen voelen zich bedrogen en vooral door Groen Links. Tijdens de vorige gemeenteraadsverkiezingen had GL in het verkiezingsprogramma staan: ‘Niemand in Amsterdam slaapt op straat’. Ongedocumenteerden werden toen ingezet om in Groen Links verkiezingsjasjes te lopen tijdens demonstraties. Ook de komende verkiezingen beweert Groen Links dat niemand in Amsterdam op straat zal slapen. Maar hoe zit het dan met de vluchtelingen? Rechtszaken om ze uit de LVV te zetten door Groot Wassink. Halsema die ze op laat jagen als ze een huis gaan kraken. Niemand op straat?! En dit tot de dood erop volgt desnoods? Immers, de GGD – nog zo’n instantie die meehelpt dit beleid in stand te houden door te bepalen of iemand wel kwetsbaar genoeg is voor enige vorm van tijdelijke opvang – laat je pas ergens toe als je bijna dood bent. Dat het leven op straat op zichzelf je dood kan worden, daar wordt geen rekening mee gehouden. Tijdens de demonstratie werd dan ook stilgestaan, letterlijk, bij het kantoor van de GGD in Amsterdam. Een GGD die bovendien niet bepaald werk maakt van het verstrekken van QR codes aan ongedocumenteerden, waardoor mensen die op straat leven nergens naar binnen kunnen, al is het maar om naar de WC te gaan. En op die straat komen weer een heleboel mensen de komende tijd terecht. In de regen, in de kou.
Hidaya in haar toespraak vooraf aan de demonstratie: “I know some of my friends are going to be on the street in a couple of days. This is not what we want. What we want is a permanent place. What we want is a place where you feel a sense of belonging. What we want is a place where you feel comfortable. What want is a place where you are not going to be critisized. What we want is a place where we are welcome. It is important to know that we are educated people. I am an engineer by profession. (…) Stop looking at immigrants as dumb people.”
Aan deze demonstratie deden, inclusief mensen van We Are Still Here, ongeveer 250 mensen mee. Als je dat vergelijkt met de duizenden die bij de Woondemonstratie in Amsterdam waren is dat bedroevend weinig. Immers, de strijd van vluchtelingen gaat ook om woonstrijd, en meer dan dat! Het gaat om het recht op verblijf. Het recht je leven op te bouwen. Daarvoor is onderdak nodig, permanent onderdak: een huis om in te wonen. Daarop hebben vluchtelingen net zo veel recht als ieder ander. De tijd voor solidariteit is nu! Dit gaat niet de laatste actie zijn en ontruimingen vragen om solidaire steun, samenwerking en verzet. Kom je ook naar de volgende demonstratie van We Are Still Here? Kom je mee voor de deur staan om ontruimingen tegen te houden? Kom je helpen kraken?
Joke Kaviaar, 31 oktober 2021
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Chantage is geen opvang: We Are Still Here
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 06/09/2021 09:11:00
De afgelopen weken werden gedomineerd door berichten over evacuaties uit Afghanistan. Het ging enerzijds over Westerlingen die nog in het land waren, anderzijds over mensen die voor die Westerlingen gewerkt hadden en daardoor nu gevaar lopen. Tolken bijvoorbeeld, of koks, chauffeurs. De vraag luidde en luidt nog altijd: wie van al die Afghaanse mensen vinden de Westerse regeringen het waard om te redden?
In 2006 reed ik naar Maastricht om het afscheid bij te wonen van de Afghaanse Nezamuddin Azimi. Zijn asielverzoek was afgewezen. Op arrestatie en deportatie wilde hij het niet aan laten komen. Dan loop je nog meer gevaar als je daar aankomt, zichtbaar als gedeporteerde met marechaussee aan je zijde. Dus stapte hij zelf op het vliegtuig. Zo kon hij ook doorreizen naar zijn gezin in Pakistan. Voordat hij naar Neederland vluchtte, had hij daar namelijk zijn vrouw en kinderen in veiligheid gebracht. Eenmaal hier hoopte hij asiel te krijgen, waarna hij hen veilig kon laten overkomen. Maar daar kwam dankzij het misdadige beleid van al die opeenvolgende kabinetten en staatssecretarissen en ministers van ‘veiligheid en justitie’ niets van. En zo is het dus gekomen dat ik als dichter gevraagd werd deze laatste bijeenkomst met vrienden van poëzie te voorzien. Te midden van het emotioneel afscheid van zijn vrienden – en zoals later zou blijken: vaarwel – sprak ik hem even. Een moedige man was het.
Afghanistan heette altijd veilig naar de maatstaven van Fort Europa, ook al werd en wordt het reizen erheen al decennialang sterk afgeraden, ook al werd er moord en brand geschreeuwd in de Tweede Kamer toen er weer eens een ‘missie’ naar het land ging. Want militairen, bewapend en al, zouden er niet veilig zijn. Maar voor afgewezen vluchtelingen is zo’n land natuurlijk wel veilig. Het maakte dan ook niet uit dat Nezam in Afghanistan de strijd voor vrouwenrechten had gesteund en dat daardoor zijn leven gevaar liep. Daar had de Neederlandse staat letterlijk een broertje dood aan. Voor zover de Westerse landen zich bemoeien met Afghanistan gaat het er ook bepaald niet om vrouwenrechten voorop te stellen, zoals wordt voorgewend. Maar belangrijker: dat kunnen Afghaanse vrouwen prima zelf. Dat hoef je niet van deze witte Westerse feminist aan te nemen overigens, maar wel van de vrouwen van RAWA (Revolutionary Association of the Women of Afghanistan) [1].
In de jaren die volgden lieten de vrienden van Nezam me af en toe weten hoe het met hem ging. Hij was er in geslaagd door te reizen naar Pakistan, maar was ook daar niet veilig. Hij ging dus terug naar Kabul. In 2010 is hij daar vermoord door de Taliban. Maar ook door de Neederlandse staat die hem willens en wetens in hun handen speelde. Volgens de opeenvolgende regeringen die Afghaanse vluchtelingen willen tegenhouden en deporteren is namelijk de mate waarin de Taliban zo vreselijk gevaarlijk is afhankelijk van de eigen bereidheid om vluchtelingen op te vangen. Daarmee zijn die regeringen net zulke misdadigers als de Taliban, alleen hanteert men zelf het moordwapen niet maar laat dat doen. Deportaties naar Afghanistan waren en zijn ten enen malen een schandaal en zelfs toen de Taliban op het punt stond om Kabul in te nemen waren er nog landen in de EU die erop stonden om door te gaan met deportaties. Deportaties zoals die van Nezam, maar ook van vele gezinnen met kinderen. Hazara families bijvoorbeeld, die per definitie gevaar lopen in Afghanistan omdat ze tot een minderheidsgroep behoren. Gezinnen met kinderen ja. Meisjes en jonge vrouwen. Hier in Neederland werden en worden gezinnen in de vroege morgen tijdens razzia’s uit de gezinslocaties gesleurd en naar deportatiegevangenis Kamp Zeist gebracht. Lopende band werk is het en er zijn talloze verhalen over gepubliceerd, zoals bijvoorbeeld van de familie Zarifi [2], of de kinderen Zoha en Sajat [3].
Op dit moment zijn in een aantal Europese landen, waaronder in elk geval Neederland, Duitsland en Frankrijk, de deportaties naar Afghanistan opgeschort. [4] ‘Opgeschort’, dat is tijdelijk en ook niet overal. Immers, “massa-immigratie” dreigt en dat moet koste wat het kost worden voorkomen. Het opschorten van deportaties is dan ook verre van vanzelfsprekend. Op 9 augustus stuurden Duitsland, Oostenrijk, Denemarken, Griekenland, België en Nederland onder aanvoering van de Belgische staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi nog een brief naar de Europese commissie met het dringende verzoek “om de gedwongen terugkeer van afgewezen asielzoekers naar Afghanistan te blijven verzekeren”. [5] Mensen moeten vooral weer eens “in de regio” worden opgevangen en er wordt gesproken over zoiets als de Turkije deal. Een van de landen die stug vasthoudt aan het doorgaan met deporteren is Oostenrijk. [6] “We moeten zo lang mogelijk deporteren” zei daar op 15 augustus de minister van binnenlandse zaken Karl Nehammer. Dat op 11 augustus twee dagen na die brief aan de Europese commissie een paar landen alsnog om gingen verandert daar niets aan. Al met al hoeven we bepaald niet de regeringen te prijzen die nu wel tijdelijk van deportaties afzien. Ze doen dat met grote tegenzin. En je hoeft geen glazen bol te bezitten om te voorzien dat als het na een tijdje weer stil wordt rond de Taliban en Afghanistan en diplomatie moet suggereren dat het allemaal wel goed gaat daar, de deportaties in alle stilte zullen worden hervat.
Verbaasd? Vraag het Abdul Ghafoor. Hij heeft in Afghanistan jarenlang gedeporteerden proberen zoveel mogelijk te helpen. Nu is hij zelf het land ontvlucht en doet er alles aan de situatie van al die mensen onder de aandacht te brengen. [7] Zij zijn niet degenen die in de haast worden geëvacueerd. “Those deported to Afghanistan are at a higher risk of being targetted by the Taliban.” waarschuwt hij, en hij kan het weten. Intussen heeft Griekenland een veertig kilometer lange muur aan de grens met Turkije neergezet om te voorkomen dat ‘illegale Afghanen’ het land binnen komen. [8] Een slordige 13 kilometer stond er al en kennelijk kan er sneller een muur worden (af)gebouwd dan een asielverzoek van een enkel persoon worden afgehandeld. Dit is hoe erg Westerse landen, Fort Europa voorop, het vinden wat er in Afghanistan gebeurd met mensen, vrouwen voorop: niet, nada, nul-komma-nul. Intussen paraderen de fascisten alweer door de straten in de buurt van een van de opvanglocaties en dreigen ze met geweld. Immers, “onze” vrouwen lopen gevaar. Een herhaling van 2015 dreigt, toen datzelfde tuig naar een voorstandster van een opvanglocatie zong: “Daar moet een piemel in”. Vrouwenrechten? My ass… Het antwoord van de staat is om de fascisten te voeden en vervolgens in hun gelijk te bevestigen door vluchtelingen zoveel mogelijk tegen te houden.
Niet alleen horen al die grenzen en muren en hekken per direct te worden gesloopt, zodat mensen asiel aan kunnen vragen, hetgeen een ‘recht’ schijnt te zijn maar niet een vanzelfsprekendheid. Ook moeten de deportaties per direct worden gestopt, tegengehouden, gesaboteerd indien nodig. Want vliegtuigen kunnen weliswaar in de haast worden volgeladen met al wie hier gebruikt kan worden, meer en vaker nog worden vliegtuigen volgeladen met te deporteren mensen, de ongewensten, onbruikbaren, de afgedankten. En andermaal wordt een internationaal ‘recht’ geschonden, dat van ‘non refoulement’ ofwel dat je niet wordt teruggestuurd naar een plek waar je gevaar loopt.
Reken maar dat je er niet van gaat horen als de deportaties worden hervat en vluchtelingen met gevaar voor eigen leven proberen hier te geraken. Totdat een dood kind op het strand aanspoelt. Totdat er iemand in een gevangenis zichzelf ophangt. Of totdat activisten een vliegtuig aan de grond houden of vluchtelingen zelf een push-back op zee voorkomen. Dan horen we ineens dat er iets aan de hand is. Dan worden er mensen aangeklaagd wegens terrorisme, piraterij, mensensmokkel, het in gevaar brengen van de luchtvaart en wat er verder zoal verzonnen wordt door staten die zelf de dood van ontelbare vluchtelingen op hun geweten hebben. En dan komt het erop aan net zoveel moed te hebben als de vrouwen van RAWA, of Nezamuddin Azimi, of Abdul Ghafoor. Geen mens vlucht vrijwillig. En er is meer moed voor nodig om je te verzetten of om te vluchten en daarvoor een gevaarlijke tocht te ondernemen dan voor het droppen van bommen vanuit een drone.
Kunnen we dat hier in Neederland ook, wat ze in Glasgow deden afgelopen donderdag,13 mei? [1] Enkele honderden mensen blokkeerden daar in Kenmure street, Pollokshields, een bus van ‘Immigration Enforcement’ waarin twee Indiase mannen waren opgesloten. De twee zouden worden weggevoerd met hun deportatie als doel. De immigratiedienst had daarvoor wel een bijzonder ongelukkige dag uitgekozen: die van de eerste dag van het Suikerfeest.
Het begon ermee dat iemand die bus zag staan en een bericht op Facebook plaatste. In zeer korte tijd verspreidde het nieuws van de inval en de arrestaties zich in de wijk. De eerste mensen die aan kwamen gingen voor de bus zitten. Een man ging er zelfs onder liggen, waardoor de bus niet meer kon wegrijden. Zelf zegt hij erover: “I was just buying time”. En dat lukte. Buurtbewoners stroomden toe.
De gebeurtenissen in Glasgow deden denken aan acties ondernomen in London in 2015. East Street market in Walworth, 21 juni [2]: Al vijf opeenvolgende dagen waren er razzia’s van de immigratiedienst geweest op een markt en de vijfde dag kwamen ze er niet meer mee weg. Terwijl ze met een arrestant in een busje waren gedoken, werden barricades opgeworpen om de bus blokkeren, de banden lek gesneden en de bus bekogeld met rot fruit en eieren van de markt. Ook daar kwamen toen heel veel mensen op af. Riot cops werden erbij gehaald om de immigratiedienst te ontzetten. Ze werden onthaald op flessen, stenen en wat er verder voor handen was. En ook daar slaagde de menigte erin de arrestant, plus een tweede die bij de actie was opgepakt, te bevrijden. Barricades hielden de Engelse ME op afstand. Victory!
Chapman Street, Shadwell, East London, 22 juli 2015 [3]: Ditmaal kwam de immigratiedienst vergezeld van pers even laten zien dat ze stevig optraden. Opnieuw ging het niet van een leien dakje. Autobanden werden lek gesneden, en de deportatie-officieren werden vanaf een hoog gebouw met eieren bekogeld. Smeris erbij en helaas volgens het bericht twee mensen opgepakt. Het verhaal vertelt niet hoe het met die twee arrestanten is afgelopen, maar de kern van het verhaal is: verzet is mogelijk, en het kan succesvol zijn. Het voert ook druk op. Het laat zien: je kunt niet zomaar even mensen komen oppakken om ze te deporteren.
Er zit natuurlijk heel wat tijd tussen deze verzetsdaden uit 2015 en die van afgelopen donderdag, maar ze hebben een ding gemeen: ze gebeuren in wijken met een hechte gemeenschap, waar mensen elkaar goed kennen en elkaar ook razendsnel waarschuwen. Als een kleine groep vast zorgt dat de bus niet weg kan, is er tijd om te mobiliseren. Dan heeft die immigratiedienst het nakijken. In 2015 ging het om invallen op een markt en in winkels, waar vermoed werd dat mensen ‘illegaal’ aan het werk waren. In Glasgow ging het om woninginvallen. Nu zijn ze daar in het VK ook nog zo aardig om in zeer herkenbare bussen aan te komen rijden waardoor iedereen meteen weet wat er aan de hand is: dit is geen gewone inval, dit is een ‘deportation raid’.
Terug naar Glasgow. Terwijl de menigte groeide, werd er politie bij geroepen. Op de beelden zie je de bus met daaromheen een dikke linie politie. Daaromheen zit en staat een menigte en roept: “Refugees are welcome here!” Dit ging niet alleen om de ruwe verstoring van het Suikerfeest. Dit is een gemeenschap die het niet pikt. Maar vooral ook: een gemeenschap die al lang en breed goed georganiseerd is rond en met vluchtelingen en ook actie onderneemt. Het is dus geen toeval. Mensen weten elkaar razendsnel te bereiken via chatdiensten en sociale media, waar groepen als het Anti Raids Network [4] en No Eviction Network [5] op zitten. [6]
Wat kunnen we hier nu van leren en overnemen in Neederland, polderland bij uitstek? Wat kunnen we hier doen, waar de IND of de DT&V niet met herkenbare busjes binnenvallen en de misdadige taak van de arrestaties bij de niet als zodanig herkenbare vreemdelingenpolitie wordt neergelegd? Wat kunnen we hier doen, in een land waar vluchtelingen zo onzichtbaar mogelijk worden gemaakt, waar afgewezen vluchtelingen vaak heel ver weg van alles en iedereen worden ‘opgevangen’ in de ‘vertreklocatie’ in Ter Apel of in een van de vele ‘gezinslocaties’ om vervolgens daar in het geniep met invallen te worden weggevoerd? [7] Afgelegen als het allemaal is, je bent er maar moeilijk op tijd bij. Toch is er maar een klein groepje voor nodig om tijd te winnen. En: het kan toch niet anders of zulke invallen vinden hier ook plaats in buurten waar veel migranten wonen en werken? En ja, ook daar zijn zij vaak onzichtbaar. Wie geen papieren heeft, kijkt wel uit. Maar wat maakt dan het verschil? In Glasgow en London slagen mensen er toch in zich te verenigen. Mensen kennen elkaar. Het is lokale organisatie. Communicatiekanalen opbouwen. In London zoeken ze zelfs uit waar en wanneer die razzia’s zoal plaatsvinden. [8] Dan weet je waar je op moet letten.
Full inzetten op het voorkomen en hinderen van invallen dus. En als het al gebeurd is, ze niet laten wegrijden met hun arrestanten. Verzet voorbereiden. Afspraken maken. Plannen. Laten we om ons heen kijken en zien of we dit in onze eigen buurt, gemeente, regio ook kunnen doen. En laten we landelijke netwerken opbouwen die ervaringen en informatie delen. Want: arrestaties voorkomen is deportaties voorkomen. Het is een kwestie van grenzen slechten, niet alleen die herkenbare om de staten heen, maar ook die tussen mensen. Als we dat kunnen, dan kan ‘Glasgow’ ook in Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Utrecht of willekeurig welke andere plaats en ja, misschien zelfs in het geïsoleerde Ter Apel of in een van de gezinslocaties.
In 2018 vond in Zaanstad, op en rond de Zaanse Schans, de landelijke Sinterklaasintocht plaats. In de aanloop daarnaartoe moest er veel gepraat worden. Zaanstad ging in dialoog, zo had burgemeester Hamming bedacht. Er waren bijeenkomsten en bijeenkomsten en bijeenkomsten… en toen kwam de intocht: met veel Zwarte Pieten.
Al dat gepraat was een afleidingsmanoeuvre en had eveneens tot doel de openbare orde te bewaren door mensen van tevoren te pacificeren. Het was: kijk ons eens tolerant zijn en in gesprek gaan met iedereen. Dialoog! Daar gaat het om. Niet om racisme. Want racisme afschaffen doe je niet, je lult er alleen maar over. We zijn nu twee jaar verder en er wordt nog steeds vooral in het gunstigste geval ‘lip service’ verleend. Menig gemeente deed intussen afstand van de racistische blackface karikatuur. Zo niet de gemeente Zaanstad. Het is dat corona een stokje stak voor de vele intochten, maar burgemeester Hamming voelt er nog altijd helemaal niks voor om zelf een standpunt tegen Zwarte Piet in te nemen.
Nu er geen intochten plaats konden vinden, richtten ook in Zaanstad mensen de pijlen op andere zeer hardnekkige uitingsvormen van Zwarte Piet: de vele poppen in de etalages van menig winkel die nog vast wil houden aan Zwarte Piet. Net als in andere plaatsen werden en worden foto’s openbaar gemaakt van etalages gevuld met blackface. Net als in andere plaatsen worden er ludieke acties gevoerd en winkeliers aangesproken. Ja, maar dat kan niet! Dat is bedreiging! Althans, als we een aantal winkeliers in het meest noordelijke dorp van Zaanstad, Krommenie, moeten geloven. Die voelen zich bedreigd omdat er met krijtspuitverf op hun stoep de tekst ‘Zwarte Piet Is Racisme’ is aangebracht. Een enkele regenbui of een emmer water en het is weg, maar o wee! Intimidatie! Geweld! Je zou er haast medelijden mee gaan krijgen. Maar kom op, stoepkrijt leuzen! Meer dan een meningsuiting is het niet. Noord Hollands Dagblad, De Telegraaf, Hart van Nederland, ze lieten de winkeliers aan het woord en deden alsof er een halsmisdrijf was gepleegd.
Kijk, er is natuurlijk niks mis met wat publiciteit. Dus: bedankt! Veel mensen weten nu de weg te vinden naar actieve Zaanse antiracisten via de facebook page Zaankanters Tegen Racisme [1]. Mooi zo! En er is ook niks mis met wat winkeliers die de conclusie trekken dat het beter is om Zwarte Piet uit de etalage te halen. Dat was nou net de bedoeling! Was dat nou zo moeilijk? Ja, alle afscheid is moeilijk, traditie en zo, maar gelukkig komt ook aan alle slechte dingen een keer een eind als er maar genoeg mensen zijn die er iets voor willen doen. Dus eh.. missie geslaagd en hulde aan de krijtende activisten.
Een eervolle vermelding verdient nog even het plaatselijk online kanaal ‘De Orkaan’ voor het stukje ‘Zwarte Piet uit de etalage?’ [2] Hoera! Een vraag die ik graag wil beantwoorden: Ja, Zwarte Piet uit de etalage. Maar wacht, het was niet de bedoeling die vraag positief te beantwoorden, geloof ik. En weer volgt een klaagzang want als er iemand in je winkel komt en vraagt of je die Zwarte Piet uit je etalage wilt halen dan is dat wel erg intimiderend en sta je ‘met je rug tegen de muur’. Maar wacht eens even, er moest toch gepraat worden? Nou dan! Weer niet goed. Maar de schrijfster van het stukje is wel zo aardig geweest om even contact op te nemen met de burgemeester die altijd zo graag in dialoog gaat met iedereen. Weten we gelijk hoe hij erover denkt anno 2020. Hem werd gevraagd:
Racisme is verboden. De actiegroep stelt dat zwarte piet racisme is. (…) Mag een winkelier zwarte piet in zijn etalage tonen? Het antwoord is kort maar krachtig: ‘Ja.’
Ok, racisme is dus toegestaan. Dat is dan duidelijk. Hamming stond niet voor niets nog vorig jaar, 2019, in Zaandam bij een intocht lachend op de foto met een full blackface Zwarte Piet [3]. Als het aan burgemeester Hamming ligt wordt er in de Zaanstreek nog heel lang gepraat over racisme om vervolgens als laatste gemeente overstag te moeten gaan. Verandering, zegt hij, dat laat hij over aan de comités die de intochten organiseren en die mogen er dus zo lang over doen als ze willen [4]. Sterker nog: verandering, dat wil hij helemaal niet! Stelling nemen tegen racisme, daar hoef je bij Hamming dus niet mee aan te komen. Dat heeft hij met zijn reactie in De Orkaan ook weer laten zien. Fijn dat ze het hem even gevraagd hebben. Nog even hypocriet als altijd.
Intussen is de tijd van wachten tot witte organisatoren van intochten eens een keer zo vriendelijk willen zijn om te stoppen met racisme is al lang en breed voorbij. Als Jerry en Quinsy niet in 2011 opnieuw waren begonnen met Zwarte Piet ter discussie te stellen door met z’n tweeën in Dordrecht met T-shirts ‘Zwarte Piet Is Racisme’ bij een intocht te gaan staan om vervolgens met veel geweld gearresteerd te worden, dan was alles in heel het land nog steeds full blackface. Verandering wordt bewerkstelligt door meer te doen dan praten en braaf wachten. En die verandering moet eindelijk eens volledig worden doorgevoerd. Een einde aan racisme, daarvoor hebben al heel veel mensen, zwarte antiracisten, een hoge prijs betaald. Een veel hogere prijs dan een jammerende winkelier met Zwarte Pieten poppen in zijn etalage.
Dus: burgemeester, intochtcomités, winkeliers: ook in Zaanstad geldt: Zwarte Piet Exit!
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 19/10/2020 10:05:38
‘142 mensen in quarantaine in Rotterdams detentiecentrum’, meldt de NOS website een aantal dagen geleden. Op Facebook wordt de link gedeeld door Meldpunt Vreemdelingendetentie en die weten daar meer over te vertellen:
“Ingeslotenen kregen zojuist een brief waarin staat dat er opnieuw besmettingen zijn op hun afdeling. Zij moeten voor 10 dagen in quarantaine, dat betekent 23 uur per dag op cel. Er waren al meerdere coronabesmettingen in het detentiecentrum, van zowel ingeslotenen als personeel. Vooralsnog verbleven zij op een speciale afdeling of hadden zij geen contact met andere ingeslotenen of medewerkers. Nu blijken er toch meerdere besmettingen op de reguliere afdelingen te zijn.”
Het begrip LOCKDOWN komt uit gevangenissen!
Besmettingen op reguliere afdelingen. Dat zijn afdelingen met tweepersoonscellen. Ik heb tijdens een bezettingsactie toen die grensgevangenis nog in aanbouw was die cellen gezien. Ventilatie is nauwelijks noemenswaardig. Een smal rooster onder het raam. Het stapelbed neemt in de tien vierkante meter (twee bij vijf meter) de meeste ruimte in. Dan een tafel daartegenover waar twee mensen aan moeten kunnen eten, bevestigd aan de muur. Twee stoelen. Een kast voor persoonlijke spullen van de gedwongen celdelers, en een hoek uit de ruimte voor ommuurde WC en douche. Feitelijke beweegruimte die overblijft: een zeer smalle strook in de lengte van de cel om te ijsberen tussen raam en deur, van vijf meter. Overigens lukt dat niet als een van de twee celmaten op een stoel aan die tafel zit, dan is de beweegruimte twee meter heen en twee meter terug tussen bed en deur. Denk je even in daar te moeten blijven voor 23 uur per dag, met z’n tweeën. En dat met het risico dat een van de twee corona al onder de leden heeft. Is dat een horrorscenario of niet? Ook zonder dat rondwarend onzichtbaar virus zijn die tweepersoonscellen als vreselijk. Ik heb het vorig jaar zelf mogen ervaren in de vrouwenbajes Ter Peel.
23 uur per dag achter de deur. DAT is lockdown. Vertel dit maar aan die complotgelovers en -verspreiders met hun geprivilegieerde witte gemekker over vrijheid.
Het verhaal van Meldpunt Vreemdelingendetentie vertelt nog niet hoe dat zit met het 24e uur dat de opgeslotenen blijkbaar buiten de cel mogen verblijven. Dat uur is voor luchten bedoeld, want minimaal een uur luchten is een recht waar niet aan getornd mag worden. Maar wat blijft er over van de luchttijd tussen de gang naar de luchtplaats en terug? Nu heeft dat kamp een luchtplaats die groot genoeg is, maar ook luchtkooien die zich op de isolatieafdeling bevinden. Dus: waar mogen mensen luchten? In de luchtkooien? Met z’n tweeën? En die isoleercellen, daar wil je al helemaal niet terechtkomen. Het gebeurt echter al te vaak dat mensen daar in gegooid worden omdat bewakers niet kunnen omgaan met wanhopige vluchtelingen die voor onbepaalde tijd en zonder perspectief opgesloten zitten. Die isoleercellen heb ik ook gezien destijds. Heel akelig. Enige tijd geleden werd bericht over een man die daar al elf maanden in ‘de iso’ zat omdat hij weigerde in een tweepersoonscel te gaan zitten. Zelfs in coronatijd werd het bezwaar daartegen nog afgewezen. Stik maar, is het motto.
Wij, die met ons allen tijdens wat hier heet ‘intelligente’ of ‘gedeeltelijke’ ‘lockdown’ gewoon nog naar buiten kunnen en zelfs in quarantaine best nog een ommetje kunnen maken als het rustig is op straat, of zelfs met de auto naar een natuurgebied kunnen rijden, we hoeven maar te kijken naar die mensen die daar opgesloten zijn om te beseffen dat vrijheid een begrip is dat zij niet eens kennen en dat wij nog altijd in ruime mate hebben. Denk je even in dat die celdeur met een metalen bons achter je dichtgaat en je daar zit in die kleine ruimte met een ander. Geen partner, ander familielid of goede vriend, maar een wildvreemde. Zoek het maar uit. En wat doen de bewakers als een van beiden het ‘s nachts benauwd krijgt, snipverkouden wordt, keelpijn krijgt, koorts? Haasten ze zich dan om de twee snel uit elkaar te halen? Verwacht het maar niet. Die deur gaat pas open als er vijf bewakers in ME uitrusting zijn opgetrommeld. Dat is namelijk protocol, in alle bajesen, wat er ook aan de hand is.
En waarom zijn die tweepersoonscellen eigenlijk nog in gebruik? Zonder dat en het houden van anderhalve meter afstand, het uitdelen van mondkapjes waar nodig, zou die hele lockdown in de bajes niet eens nodig zijn, als je al wilt spreken van de noodzaak van gevangenissen, wat ik uitdrukkelijk niet wil doen. En: waarom zitten die mensen daar nog? Opsluiting vindt officieel plaats met deportatie als doel. Maar in deze crisis waarin menig land op slot gaat is het lastig deporteren. Volgens de eigen wetten van de staat mogen deze mensen niet eens opgesloten blijven. En toch gebeurt het. Het is ronduit misdadig.
Laat het duidelijk zijn: die mensen horen vrijgelaten te worden. Nu. De staat gaat het echter niet doen, ook al smeek je, bid je, demonstreer je, protesteer je, teken je petities. Wie nu de roep om vrijheid wil verspreiden en opeisen trekt beter met tractoren samen op naar de Rotterdamse luchthaven, naar de grensgevangenis daarnaast. Portelabaan 2 is het adres. Groot gebouw met zwarte muren, kan niet missen. Ram die muren open! Want in alle herrie rond eerst de protesterende boeren en nu de van extreem-rechts vergeven demonstraties van allerlei complotten verzinnende mensen die zich ‘het volk’ noemen blijft het maar akelig stil rond de mensen achter de tralies. Het blijft stil rond vluchtelingen en andere uitgestoten mensen die al lang voor corona buitengesloten werden. Ik wil die dreun wel eens horen, van die muur die aan diggelen gaat. De muur van stilte en die muren van steen en beton. Letterlijk het liefst.
Stop de lockdown. De echte stille lockdown. De verborgen lockdown. Voordat de lijken in het geniep alsnog kunnen worden gedeporteerd.
Joke Kaviaar, 19 oktober 2020
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Achter de deur in grensgevangenis: Dat is pas lockdown!
