AAN DE GRENS TUSSEN WIT-RUSLAND EN POLEN/DE EU IN HAARNAAKTE ONMENSELIJKHEID
Een Koerdische familie uit Irak wacht met zestien leden uit drie generaties op de grenswachten. Al acht keer werden ze teruggestuurd naar Wit-Rusland, waarbij ze klappen kregen en door honden gebeten werden. Foto Wojtek Radwanski / AFP
Voertuigen die zich nabij de grens begeven worden streng gecontroleerd. Foto Marko Djurica / Reuters
Achtergebleven spullen van migranten in de bossen. Velen van hen krijgen met geweld en intimidatie te maken. Foto Marko Djurica / Reuters
Ondertussen proberen hulporganisaties de migranten waar mogelijk te helpen. Hier sorteert een Poolse vrijwilligster gedoneerde kleding in een brandweerkazerne. Foto Kacper Pempel / Reuters
Activisten van de Poolse ngo Grupa Granica houden foto’s omhoog van gestrande migranten, met de oproep hen hulp te bieden. Foto Marko Djurica / Reuters
Oekraïense nationalisten houden borden en flares omhoog in protest tegen de komst van migranten voor de Poolse ambassade in Kiev. Foto Sergei Supinsky / AFP
Medici verzorgen een gewonde migrant, terwijl anderen verderop door de Poolse politie worden ingerekend. De Poolse premier Mateusz sprak onlangs van „een brute schending van onze oostelijke grens (…) de ergste in dertig jaar”. Foto Woitek Radwanski / AFP
Migranten drommen samen om noodpakketten te ontvangen van de Wit-Russische krijgsmacht. Foto Stringer / EPA
Een migrant draagt zijn ontvangen noodrantsoen weg van het uitdeelpunt van het Wit-Russische leger. Veel migranten verblijven in het grensgebied onder erbarmelijke omstandigheden. Foto Stringer / EPA
Poolse militairen en politieagenten staan rechts paraat langs de grens met Wit-Rusland, terwijl links migranten te zien zijn in hun geïmproviseerde kampementen.
Wie mij een beetje heeft gevolgd weet, dat ik regelmatig heb geschreven enschrijf over vluchtelingen en wel over de schandalige manier waaropmet hen door Nederland en andere EU landen wordt omgesprongen. Over het terugsturen van vluchtelingen naar gevaarlijke situaties en de vaakdesastreuze gevolgen daarvan, [1] Over een van de belangrijkste redenen, waarom vluchtelingen wordengeweerd.Het zijn ”armoedzaaiers” [2] en daar heeft geen enkel welvarend land zin in.[3]Zo wordt het zelden of nooit gezegd.Zo is het WELDat was in het niet zo verre verleden zo [4], dat is nu zo. En het argument om de vluchtelingenstroom te beperken ”aanzuigende werking”, wordt niet alleen nu gehanteerd [5].Dat was ook al zo, toen Joodse vluchtelingen op de vlucht sloegenvoor de terreur van het Nazi Beest [excuus aan alle dieren] [6] Over de gevaarlijke deals met dubieuze regimes om maar zoveel mogelijkvluchtelingen tegen te houden, waarbij niet alleen het recht op asielwordt geschonden, maar mensen ook worden overgeleverd aan gevaarlijkesituaties, zoals in Libie, waar vluchtelingen zelfs als slaven wordenverkocht! [7] Over Denemarken, het eerste EU land dat openlijk van het recht op asieleen lachertje maakt, door een Wet aan te nemen, die het mogelijk maakt,vluchtelingen buiten Europa op te vangen. [8]Zie de misdadige krankzinnigheid:Je vraagt asiel aan in Denemarken, je moet je aanvraag afwachten ineen land, dat buiten Europa ligt en als je asiel wordt toegekend, wordtje in dat land opgevangen.Buiten Europa. [9]Ik kan dat niet volgen en ik hoop de lezer ook niet! Over die rare, misdadige koehandel in de Nederlanden, met het ”Kinderpardondeal” Want het Kinderpardon, dat werd ”verruimd” met enkele tientallen, misschienhonderden kinderen [10], werd daarna direct definitief opgeheven! [11]Het was dus het laatste kinderpardon!Daarbij werd de discretionnaire bevoegdheid van de toen Staatssecretaris Harbers ook per direct opgeheven. [12]En raad eens, wie NU die ”discretionnaire bevoegdheid” kreeg…..De IND! [13]Dezelfde instantie dus, die de vluchteling al eerder had beoordeeld en afgewezen. [14]Het gemeenste vond ik nog, dat met dat ontroerende ”Kinderpardon”het aantal door de VN Vluchtelingengeselecteerde ”uitgenodigde vluchtelingen” van wie Nederland er jaarlijks 750 opnam, teruggebracht werd tot 500. [15]DIT ZIJN KWETSBARE MENSEN, DIE KOMEN UIT OORLOGSGEBIEDEN! [16]Zo zijn ”Onze Waarden……” [17] Over dappere mensen, die vluchtelingen hebben gered en gevangenisstraf boven het hoofd hangt of reeds zijn veroordeeld [18] Over het drama in de Nederlanden met de Wij Zijn Hier vluchtelingen,onuitzetbare mensen, die niettemin geen verblijfsvergunning krijgen[via het buitenschuldcriterium] en gedoemd zijn door Amsterdam enelders te blijven zwerven. [19] Zo kan ik nog meer tragedies, meer voorbeelden noemen, maar laat ikdeze lijst even stoppen en naar een nog grotere tragedie gaan HET DRAMA VAN DE VLUCHTELINGEN AAN DE GRENS TUSSENPOLEN EN WIT RUSLAND Maar wie een echte Inkijkje wil krijgen in de meest extreme vorm van inhumaanasielbeleid, hoeft daarvoor geen stukken van Astrid Essed, Joke Kaviaar [20]of andere vluchtelingenactivisten te lezen.Kijk alleen maar TV, naar het Journaal:Ja, lezers:Je hoeft helemaal niets te lezen en slechts te kijken en luisteren, wat zichafspeelt aan de grens tussen Wit-Rusland en Polen.Wat zich daar al wekenlang afspeelt:Hoe ontstond dit allemaal? Vanwege EU sancties tegen Wit-Rusland [anders genoemd: Belarus] [21]besloot de Wit Russische dictator Loekasjenko terug te slaan, met als inzet:VLUCHTELINGEN!’deze dictator, president Loekasjenko, laat vluchtelingen, die Wit Ruslandbinnenkomen, nu al sinds maanden ongehinderd door, richting grens met Polen, om zode EU, die-laten we het maar zeggen zoals het is- niet op meer vluchtelingenzit te wachten, onder druk te zetten, vooral ook, omdat het om duizenden gaat. [22]En wat we al weten is gebeurd:Polen wil ze ook niet doorlaten, waardoor ze in een soort niemandsland terechtkomenIn een winterse kou, in een bos, waar het vriest [we leven in november/december], zonder voldoende eten, drinken, medische voorzieningenen noem maar op!Mensenrechtenactivisten spreken van een mensonterende situatie!Kou, miskramen, geen eten……. [23]Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch, die over deze mensonterendesituatie een rapport heeft uitgebracht ”Die here or go to Poland: ”Belarus’ and Poland’s shared responsibility for Border Abuses” [24] vermeldt inhet statement daaraan voorafgaand onder andere:”“Men, women, and children have been ping-ponged across the border for days or weeks in freezing weather, desperately needing humanitarian assistance that is being blocked on both sides.”Ook schrijft Human Rights Watch in diezelfde verklaring:”Trapped on the Belarusian side, stranded or lost on the Polish side, people told harrowing stories of trudging through forests, swamps, marshlands, and rivers in freezing temperatures for days and even weeks without food or water. Some said they were forced to drink swamp water or collect rain water in leaves to drink. At least 13 people have died as a result of inhumane conditions, including a 1-year-old Syrian boy.” [25]Ondertussen staat er aan Poolse kant een tot de tanden bewapend leger [26], alsof het om een buitenlandse vijand ging.Ondertussen sterven er steeds meer vluchtelingenin dat onzalige niemandsland, nu reeds elf [27] en inmiddels misschien meer, en krijgen ze ooknog eens te maken met pushbacks aan Poolse kant [28] en mishandelingen van zowel Wit Russische alsPoolse grenswachten en militairen. [29] WIT RUSSISCHE LOODS VOOR VLUCHTELINGEN Ondertussen heeft Wit Rusland dan een loods[normaal gesproken gebruikt voor de opslagvan goederen] ter beschikking gesteld aan vluchtelingen [volgens de Wit Russische regeringzou het gaan om duizend migranten] die vastzittenin dat onzalige Niemandsland [30], terwijl deIraakse regering begonnen is, terugvluchten teregelen onder het mom, dat de vluchtelingentoch niet welkom zijn in de EU [31], op zijnzachtst gezegd een understatement, maar nietteminvolmondig waar. En het mag cynisch klinken:Maar hier lijkt het, alsof de keiharde dictator Loekasjensko nog meer menselijkheid getoond heeftdan de EU met haar politici, die leuteren over ”Onze Waarden” [32] ONDERTUSSEN, DE EU Want hoe is ondertussen de reactie van EU politici op deze humanitaire crisis:Dat ga ik jullie vertellen: De Belgische Staatssecretaris voor Asiel en Migratie:”“Alle steun aan Polen. De buitengrenzen zullen met Europese steun versterkt worden. “Dit is hét moment voor Europa om tot een krachtdadiger migratiebeleid te komen. Alleen een sterke EU met controles aan de buitengrenzen kan pushbacks en migratiecrisissen voorkomen.” [33] Europarlementarier Hilde Vautmans [Open VLD] verklaart:”“We hebben vandaag nog steeds geen asiel- en migratiepact, met een versterking van de buitengrenzen. (…) Hierdoor kunnen we zo’n druk niet weerstaan. Dit is een zoveelste wake-up call voor de lidstaten om hier werk van te maken, ook voor Polen. Ik reken er dan ook op dat ze eindelijk constructief zullen meewerken aan zo’n beleid en om in de toekomst ook beroep te doen op Frontex.” [34] De Duitse minister van Binnenlandse Zaken, Horst Seehofer:””We moeten de Poolse regering helpen de buitengrens te beveiligen. Dit is de taak van de Europese Commissie. Ik roep haar op actie te ondernemen.”………” “We kunnen ze niet bekritiseren om het feit dat ze Europa’s buitengrenzen beschermen. Niet door vuurwapens te gebruiken natuurlijk, maar met andere middelen die beschikbaar zijn.” [35] ONMENSELIJKHEID EU Polen beschermen, solidair zijn met Polen, de Buitengrenzenvan de EU beschermenAlsof het om een buitenlandse agressor gaatIn die hele EU discussie is de menselijke maat weg Het gaat slechts om het ”beschermen” van de buitengrenzenMaar wie beschermt die vluchtelingen tegen de honger,kou, vijandige grenswachten aan beide zijden en de te bouwen”Muren” om Europa? Van alle cases van EU onmenselijkheid is dit Drama, dat zichvoor het Oog van Camera [voor zover journalisten er wat vankunnen waarnemen, want die worden ook weggehouden] [36]en TV afspeelt, het meest naakte, het meest bizarre voorbeeldvan de EU onmenselijkheid. Ziedaar het Steekspel tussen Wit Rusland en de EU, metvluchtelingen als Inzet. [37] ”’”Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model…………………………………………We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd” [38] JAZO ZIJN ONZE WAARDEN……… ONE SHOT IN THE DARK AND A REFUGEE WAS DEAD……[39]
Een grote groep migranten die bij de grens tussen Polen en Wit-Rusland zat, is per bus overgebracht naar een loods op Wit-Russisch grondgebied. Volgens de Wit-Russen gaat het om zo’n duizend migranten.
Het magazijn ligt volgens Wit-Rusland op zo’n 500 meter van de grens en is verwarmd. Ze krijgen er volgens Wit-Rusland voedsel, water, medische hulp en een slaapplek. Op beelden van internationale persbureaus is te zien dat het gebouw normaal gesproken wordt gebruikt voor de opslag van goederen. Nu liggen er mensen tussen metershoge stellingen.
Lang niet alle migranten hebben ervoor gekozen weg te gaan bij de grens. Sommigen willen blijven en hopen nog altijd dat ze in de Europese Unie terechtkunnen. Het gaat onder meer om Irakezen. De Iraakse overheid heeft zijn burgers opgeroepen terug te keren, omdat ze toch niet welkom zouden zijn in de EU. Er zijn terugvluchten geregeld, en naar verwachting vertrekt de eerste morgen vanuit de Wit-Russische hoofdstad Minsk. Onduidelijk is of en hoeveel mensen er mee zullen gaan.
Merkel belt met Loekasjenko
De Duitse bondskanselier Merkel heeft vandaag opnieuw telefonisch contact gehad met de Wit-Russische president Loekasjenko. Zij heeft volgens haar woordvoerder de noodzaak benadrukt om, samen met onder meer de VN, humanitaire hulp te bieden aan de mensen in het grensgebied. Hulporganisaties denken dat in het gebied de afgelopen tijd zo’n tien mensen zijn omgekomen, door onder meer de kou en verdrinking.
In de verklaring viel verder op dat er niet werd gesproken over “president Loekasjenko” maar “meneer Loekasjenko”. Veel westerse landen erkennen hem niet meer, na de frauduleus verlopen presidentsverkiezingen van augustus vorig jaar.
Polen was afgelopen week kritisch op Merkel, vanwege een telefoongesprek dat ze maandag met de Wit-Russische dictator had gevoerd. Volgens de woordvoerder van de Poolse regering was het gesprek “geen goede zet” en zal het land geen afspraken accepteren die zonder de deelname van de Polen zijn gemaakt.
Polen en de EU beschuldigen de Wit-Russische president Loekasjenko ervan dat hij de EU door het sturen van vele migranten wil destabiliseren als vergelding voor westerse sancties tegen zijn regime. Ze spreken van een “hybride oorlog”. Loekasjenko zei eerder dat hij mensen die op weg zijn naar een beter leven “in het aangename Westen” niet langer zal tegenhouden.
EINDE NOS BERICHT
[31]
”Lang niet alle migranten hebben ervoor gekozen weg te gaan bij de grens. Sommigen willen blijven en hopen nog altijd dat ze in de Europese Unie terechtkunnen. Het gaat onder meer om Irakezen. De Iraakse overheid heeft zijn burgers opgeroepen terug te keren, omdat ze toch niet welkom zouden zijn in de EU. Er zijn terugvluchten geregeld, en naar verwachting vertrekt de eerste morgen vanuit de Wit-Russische hoofdstad Minsk. Onduidelijk is of en hoeveel mensen er mee zullen gaan.”
[32] OVER ”ONZE WAARDEN” ZIE NOOT 17 [33] ”“Alle steun aan Polen. De buitengrenzen zullen met Europese steun versterkt worden. “Dit is hét moment voor Europa om tot een krachtdadiger migratiebeleid te komen. Alleen een sterke EU met controles aan de buitengrenzen kan pushbacks en migratiecrisissen voorkomen.” ROEP OM MUREN LANGS BUITENGRENZEN EU WORDT LUIDERNU LOEKASJENKO MIGRANTEN WEER GEBRUIKT IN GEOPOLITIEK STEEKSPEL https://businessam.be/roep-om-muren-langs-buitengrenzen-eu-wordt-luider-nu-loekasjenko-migranten-weer-gebruikt-in-geopolitiek-steekspel/
Binnen de Europese Unie stijgt de roep om een betere beveiliging van de EU-grenzen in landen als Polen, Litouwen en Griekenland, bijvoorbeeld met hogere hekken en muren, om te vermijden dat de Wit-Russische president Aleksandr Loekasjenko of zijn Turkse tegenhanger Recep Tayyip Erdogan migrantenstromen blijven gebruiken als geopolitiek wapen tegen de EU.
De tactiek van de Wit-Russische president Loekasjenko is cynisch: hij laat migranten overvliegen uit Afrika en het Midden-Oosten, om hen vervolgens Europa in te proberen krijgen. Er zijn daarbij aanwijzingen dat hij daarvoor de steun of, op zijn minst de goedkeuring, krijgt van Rusland (Vladimir Poetin) en Turkije (Erdogan).
“Misdadig spel van Loekasjenko, met migranten die als pionnen op een schaakbord nu verhongeren in Wit-Russische bossen”, zo reageerde staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) via Twitter. “Alle steun aan Polen. De buitengrenzen zullen met Europese steun versterkt worden. “Dit is hét moment voor Europa om tot een krachtdadiger migratiebeleid te komen. Alleen een sterke EU met controles aan de buitengrenzen kan pushbacks en migratiecrisissen voorkomen.”
“We moeten de Poolse regering helpen de buitengrens te beveiligen”, zegt de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Horst Seehofer aan het boulevardblad Bild. “Dat zou eigenlijk de taak van de Europese Commissie zijn. Ik roep ze nu op om actie te ondernemen. Alle EU-landen moeten hier samen staan omdat Loekasjenko, met de steun van de Russische president Vladimir Poetin, het lot van mensen gebruikt om het Westen te destabiliseren. Dus nu moeten we samen staan. Polen of Duitsland kunnen dit niet alleen aan.” Seehofer zegt nog de beslissing van Polen te steunen om een muur te bouwen aan de grens met Wit-Rusland.
De nationalistische Poolse regering legt dinsdag de klemtoon op de belangrijke rol die Poolse militairen en grenswachters zullen spelen. De EU is intussen gefrustreerd dat Polen weigerachtig staat om hulp van het EU-grensbewakingsagentschap Frontex te aanvaarden.
In een verklaring roept Commissievoorzitter Ursula von der Leyen de EU-lidstaten op om “eindelijk” de sancties goed te keuren die voorbereid zijn tegen de verantwoordelijken van wat ze “een hybride aanval op de EU” noemt. Ze beschuldigt Minsk van een “cynische instrumentalisering van migranten” en pleegde maandag al overleg met de Poolse eerste minister Mateusz Morawiecki en zijn collega’s uit Litouwen en Letland, de twee andere EU-landen die een grens met Wit-Rusland delen. Een maatregel die Von der Leyen overweegt: de luchtvaartmaatschappijen die de migranten overvliegen op een zwarte lijst zetten.
Artis Pabriks, de minister van Defensie van Letland, roept de EU op om onmiddellijk Europees geld vrij te maken voor “de constructie van moderne grenzen”.
Ook de Verenigde Staten moeien zich ermee. Het VS-ministerie van Buitenlandse Zaken roept het regime-Loekasjenko op “om onmiddellijk te stoppen met zijn campagne om illegale migrantenstromen richting de EU te orkestreren en te forceren”.
EINDE ARTIKEL [34]
”We hebben vandaag nog steeds geen asiel- en migratiepact, met een versterking van de buitengrenzen, dat ons in staat stelt om op een coherente en efficiënte manier om te gaan met migratie. Hierdoor kunnen we zo’n druk niet weerstaan. Dit is een zoveelste wake-up call voor de lidstaten om hier werk van te maken, ook voor Polen. Ik reken er dan ook op dat ze eindelijk constructief zullen meewerken aan zo’n beleid en om in de toekomst ook beroep te doen op Frontex.”EUROPEES PARLEMENT DEBATTEERT OVER SITUATIEAAN WIT RUSSISCHE GRENS10 NOVEMBER 2021https://hildevautmans.eu/europees-parlement-debatteert-over-situatie-aan-wit-russische-grens/ Brussel – Vandaag debatteert het Europees Parlement in alle hoogdringendheid over de situatie aan de grens tussen Wit-Rusland en Polen. Daar zitten momenteel duizenden migranten en vluchtelingen uit Afghanistan en Irak die door het Loekasjenko-regime naar daar werden overgevlogen als vergelding voor de sancties die de EU zijn land oplegde. Daar werden de mensen van de weg naar het bos geleid om over te steken op plaatsen zonder bewaakte grensovergang.Europarlementslid en lid van de AFET en LIBE Commissie, Hilde Vautmans (Renew, Open Vld) reageert verbolgen: “Loekasjenko blijft migranten smokkelen en uitbuiten als onderdeel van een perverse oorlog tegen de Europese Unie. Dit is afschuwelijk. We moeten daarom naar een volgende fase in de sancties. Het regime moet een onmiddellijke prijs betalen voor deze aanvallen en ook internationaal moet de druk worden opgevoerd tegen Wit-Rusland. De EU mag niet toegeven aan deze chantage. Er moet een einde komen aan de afschuwelijke smokkel van migranten. Daarom roepen wij de Poolse autoriteiten daarnaast op om de Europese asielregels en de hoogste mensenrechtennormen te respecteren. De rechten van de slachtoffers van mensenhandel moeten steeds op de eerste plaats komen en Polen heeft de plicht om degenen die zijn uitgebuit met waardigheid te behandelen. Tot slot is het ook onze verantwoordelijkheid dat tirannen zoals Loekasjenko ons blijven chanteren. We hebben vandaag nog steeds geen asiel- en migratiepact, met een versterking van de buitengrenzen, dat ons in staat stelt om op een coherente en efficiënte manier om te gaan met migratie. Hierdoor kunnen we zo’n druk niet weerstaan. Dit is een zoveelste wake-up call voor de lidstaten om hier werk van te maken, ook voor Polen. Ik reken er dan ook op dat ze eindelijk constructief zullen meewerken aan zo’n beleid en om in de toekomst ook beroep te doen op Frontex.”
De Europese Unie moet de Poolse regering gaan helpen bij de beveiliging van de buitengrenzen, zegt de Duitse binnenlandminister Horst Seehofer maandag in Bild. Langs de grens van Polen met Belarus dreigt een massale doorbraak van vluchtelingen die door het regime in Minsk zijn opgehaald om ze vervolgens door te sturen naar het Westen.
“Polen en Duitsland kunnen het niet alleen aan”, stelt Seehofer tegen de Duitse krant. “We moeten de Poolse regering helpen de buitengrens te beveiligen. Dit is de taak van de Europese Commissie. Ik roep haar op actie te ondernemen.”
Volgens Polen proberen momenteel duizenden migranten uit onder andere Syrië, Irak en Afghanistan de EU binnen te komen. Op sociale media zijn beelden te zien van honderden vluchtelingen die samendrommen aan de grens met Polen. Zij proberen door de grensafscheiding met prikkeldraad te breken, maar worden tegengehouden door de inzet van traangas.
Seehofer zegt het Poolse besluit een muur te bouwen te ondersteunen. “We kunnen ze niet bekritiseren om het feit dat ze Europa’s buitengrenzen beschermen. Niet door vuurwapens te gebruiken natuurlijk, maar met andere middelen die beschikbaar zijn.”
Europa beschuldigt de Belarussische dictator Alexander Lukashenko ervan Europa te willen destabiliseren door migranten uit Afrika en het Midden-Oosten binnen te halen en door te sturen naar het Westen. Rusland zou hem daarbij helpen. Lukashenko ontkent de aantijgingen.
De Poolse regering heeft inmiddels het aantal grenssoldaten opgeschroefd en de noodtoestand uitgeroepen. Eerder besloot buurland Litouwen al om de noodtoestand uit te roepen vanwege het grote aantal migranten dat via Belarus de EU in probeert te komen.
Demissionair minister Ben Knapen (Buitenlandse Zaken) noemde het “van een mensonterende onbeschoftheid” dat het regime in Belarus op grote schaal vluchtelingen de grens met Polen over stuurt. Er gaan volgens Knapen geruchten dat er komende winter tot wel 55 vluchten per week vanuit het Midden-Oosten naar Belarus zullen komen.
Knapen stelde dat de vluchtelingen door Belarus “als een soort kanonnenvoer” worden gebruikt om “als wapen de Europese Unie in verlegenheid te brengen”. De EU-ministers van Buitenlandse Zaken bespreken volgende week hoe het regime van Lukashenko het beste aangepakt kan worden.
”Polen stuurt die mensen geregeld terug naar Wit-Rusland. Bij de grens zijn al doden gevallen. Hoe het er in het grensgebied precies aan toegaat, probeert zowel Polen als Wit-Rusland stil te houden, zegt correspondent Saskia Dekkers. Zij is in Polen, vlak bij de grens. “Het is een heel vreemde situatie. Vijf kilometer achter me zitten honderden, misschien wel duizenden mensen vast in een bos en wij kunnen niet controleren hoe de situatie werkelijk is.”
Onder begeleiding van Wit-Russische grensbewakers trokken maandag zo’n duizend migranten naar de Poolse grens. In groepjes probeerden ze vervolgens die grens over te steken, telkens tegengehouden door Poolse militairen.
Wit-Rusland beschuldigt Polen van inhumaan beleid, maar volgens EU-landen stuurt Wit-Rusland bewust migranten de grens over. Polen spreekt van een “vijandige actie” en heeft duizenden extra militairen naar het gebied gestuurd.
“Dit is een schoolvoorbeeld van ondermijning”, zegt Oost-Europadeskundige Hubert Smeets. “Via de stroom migranten wil Wit-Rusland de interne Europese verhoudingen ondergraven.”
‘Vreemde situatie’
Dat is al even de aan gang. De afgelopen maanden reizen steeds meer migranten uit Azië, het Midden-Oosten en Afrika via Wit-Rusland naar de grens met Polen, Litouwen en Letland in een poging de EU binnen te komen. De eindbestemming is meestal Duitsland.
Polen stuurt die mensen geregeld terug naar Wit-Rusland. Bij de grens zijn al doden gevallen. Hoe het er in het grensgebied precies aan toegaat, probeert zowel Polen als Wit-Rusland stil te houden, zegt correspondent Saskia Dekkers. Zij is in Polen, vlak bij de grens. “Het is een heel vreemde situatie. Vijf kilometer achter me zitten honderden, misschien wel duizenden mensen vast in een bos en wij kunnen niet controleren hoe de situatie werkelijk is.”
De Poolse regering heeft de noodtoestand afgekondigd in het gebied. In een strook van drie kilometer langs de grens mogen media en hulpverleners niet komen. Dekkers: “Dus de enige informatie die we hebben zijn de propagandafilmpjes van het Wit-Russische leger, van het Poolse leger en de getuigenissen van migranten.”
Wit-Rusland helpt de migranten uit onder meer Irak, Jemen en Syrië actief de EU te bereiken. Met vliegtuigen van staatsluchtvaartmaatschappij Belavia worden ze vanuit bijvoorbeeld Dubai en Beiroet naar Wit-Rusland gebracht, zegt Oost-Europadeskundige Smeets.
Volgens hem wil president Aleksandr Loekasjenko hier twee dingen mee bereiken. Ten eerste wraak voor de sancties die de EU invoerde na mensenrechtenschendingen en de frauduleus verlopen presidentsverkiezingen in Wit-Rusland van vorig jaar. “Het helpen van migranten is een provocatie. Loekasjenko ondermijnt de verhoudingen in Europa.” Loekasjenko zet Polen, dat geen migranten wil opvangen, tegenover West-Europese landen “die humane opvattingen hebben over hoe met migranten om te gaan”.
“Europa weet zich hiermee geen raad. Je ziet het ongemak over het Poolse terugduwen dat in strijd is met EU-afspraken.”
‘Fascistische trekken’
Ten tweede leveren de migranten Loekasjenko geld op. “De migranten hebben vaak duizenden euro’s aan mensensmokkelaars betaald”, beaamt correspondent Dekkers. Een deel van dat geld vloeit door naar het regime. Smeets: “Loekasjenko ontpopt zich als mensensmokkelaar. Maar daar zit hij niet mee. Hij is elke schaamte voorbij. Het regime begint steeds fascistischer trekken te krijgen.”
Daarin wordt Loekasjenko gesteund door de Russische president Vladimir Poetin, zegt Smeets. Die wil de twee landen verder later samensmelten in de zogeheten Uniestaat. “Die krijgt steeds meer gezicht, onder meer middels gezamenlijk buitenland- en defensiebeleid.”
Maar ondanks de rol van Poetin spreken EU-landen hem er niet op aan. Dat terwijl sancties tegen Rusland wel wat kunnen uithalen, denkt Smeets. “Maar mensen in de omgeving van Poetin sanctioneren, kan de EU niet doen zolang die niet precies weet wat hun rol is.”
Vrees voor oorlog
Smeets vreest dat de provocaties van (Wit-)Russische zijde op geweld kunnen uitdraaien. “Er zou al sprake zijn van schoten over en weer.”
Ook aan Poolse kant zijn ze bang “dat het gaat escaleren of zelfs tot een oorlog komt”, hoort correspondent Dekkers. “Een oorlog tussen Wit-Rusland en Polen, waar dus ook de Europese Unie mee te maken krijgt.”
De migranten voelen zich ondertussen een speelbal in dit geopolitieke steekspel, zegt Dekkers. “Ze hebben niets meer te verliezen. Het enige wat we zeker weten is dat de mensen daar absoluut weg willen, naar West-Europa, die grens over.”
EINDE NOS BERICHT
[38]
‘”Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model.Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit,we hebben het in Nederland over man en vrouw.We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd”
Pleur op, zou ik in plat Haags zeggen.We hebben in Nederland het recht om te demonstreren, daar maken zij gebruik van.
We hebben ook persvrijheid.
Deze mensen treden die persvrijheid, tredenze met voeten en laat ik het dan misschien meerals minister president zeggen:
Echt klip en klaar
Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model.
Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit,we hebben het in Nederland over man en vrouw.
We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebbenopgebouwd
Als mensen van buiten komen-en niemand in Nederland is e rmisschien op die meneer met dat gekke programma na-iser op tegen, dat je vluchtelingen opvangt, mits dieaantallen beheersbaar zijn-…..
De multiculturele samenleving, een woord dat ik haat, echt haat,het woord, dat ervan uitgaat, laat iedereen maar een beetje zijn gang gaan”
Oekraïne heeft gewaarschuwd dat migranten die vanuit Wit-Rusland de grens met de EU proberen over te steken, met alle mogelijke middelen, waaronder vuurwapens, zullen worden teruggedrongen.
Oekraïne, dat aan Wit-Rusland en verschillende EU-landen grenst, vreest dat migranten die aan de Poolse en Baltische grenzen worden tegengehouden, zullen proberen de EU via Oekraïne te bereiken.
Als het leven en de gezondheid van grenswachten worden bedreigd, zullen we alle middelen gebruiken die de wet ons ter beschikking stelt, waaronder vuurwapens”, zo zei minister van Binnenlandse Zaken Denys Monastyrsky in een toespraak in het parlement.
Duizenden migranten proberen al maanden vanuit Wit-Rusland de Europese Unie te bereiken. De situatie is in de afgelopen weken geëscaleerd, waarbij zich aan de Pools-Wit-Russische grens een groep van enkele duizenden mensen heeft gevormd, wat spanningen heeft veroorzaakt tussen het door Moskou gesteunde Minsk en Brussel.
EINDE BERICHT
EINDE NOTEN
Reacties uitgeschakeld voor Noten 30 t/m 39/EU en de vluchtelingen
Sinds oktober 2020 heeft de EU geleidelijk beperkende maatregelen tegen Belarus (Wit-Rusland) ingesteld. De maatregelen kwamen er vanwege het frauduleuze verloop van de presidentsverkiezingen van augustus 2020 en de intimidatie en gewelddadige onderdrukking van vreedzame demonstranten, oppositieleden en journalisten. De EU erkent de uitslag van de verkiezingen in Belarus niet en veroordeelt deze als niet vrij en niet eerlijk.
In totaal staan er nu 166 personen en 15 entiteiten op de sanctielijst voor Belarus. Het gaat onder meer om de president van Belarus, Aleksandr Loekasjenko, en zijn zoon en nationaal veiligheidsadviseur, Viktor Loekasjenko, alsook andere sleutelfiguren van de politieke leiding en de regering, hooggeplaatste leden van de rechterlijke macht en verscheidene vooraanstaande personen uit het bedrijfsleven.
De Raad besloot op 4 juni de sancties tegen Belarus aan te scherpen door alle Belarussische luchtvaartmaatschappijen uit het EU-luchtruim en de EU-luchthavens te weren.
Hybride aanvallen en instrumentalisering van migranten
Op 15 november 2021 paste de Raad zijn sanctieregeling in het licht van de situatie aan de EU‑grens met Belarus aan, om op te kunnen treden tegen het Belarussische regime als het mensen als politiek instrument inzet.
De Raad verruimde de criteria om namen op de sanctielijst te zetten. Daardoor kan de EU voortaan stappen ondernemen tegen personen en entiteiten die activiteiten organiseren of eraan meewerken met als doel mensen illegaal de EU binnen te loodsen.
Hulp aan kwetsbare personen aan de grens van Belarus
In november 2021 maakte de EU € 700 000 humanitaire hulp vrij ter ondersteuning van kwetsbare personen die aan de grens van Belarus zijn gestrand. De steun bestond uit € 200 000 voor de Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maan-verenigingen (IFRC) en nog eens € 500 000 aan humanitaire financiering. De EU blijft in contact met haar partnerorganisaties over de uitvoering van de fondsen.
Gedwongen landing Ryanair-vlucht in Minsk op 23 mei 2021
Op 21 juni 2021 besloot de Raad beperkende maatregelen op te leggen aan 78 Belarussische personen en 8 entiteiten. Het besluit kwam er wegens de escalatie van ernstige mensenrechtenschendingen in Belarus en de gewelddadige onderdrukking van het maatschappelijk middenveld, de democratische oppositie en journalisten. Voor 7 personen en 1 entiteit kwamen de sancties er als reactie op de gedwongen en onrechtmatige landing van een Ryanair-vlucht in Minsk op 23 mei 2021.
De Raad besloot op 4 juni de sancties tegen Belarus aan te scherpen door alle Belarussische luchtvaartmaatschappijen uit het EU‑luchtruim en de EU‑luchthavens te weren.
De kandidaat-lidstaten de Republiek Noord‑Macedonië, Montenegro, Servië en Albanië, en de leden van de Europese Economische Ruimte (EER), sluiten zich bij dit besluit van de Raad aan.
Op 24 mei 2021 veroordeelde de Europese Raad ten stelligste de gedwongen landing van een Ryanair-vlucht in Minsk – waarmee de veiligheid van de luchtvaart in gevaar werd gebracht – en de detentie door de Belarussische autoriteiten van journalist Raman Pratasevitsj en van Sofia Sapega.
De Europese Raad:
eiste de onmiddellijke vrijlating van Raman Pratasevitsj en Sofia Sapega
riep de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie op om het incident te onderzoeken
verzocht de Raad zo spoedig mogelijk passende sancties tegen personen en entiteiten in te stellen
riep de Raad op om verdere gerichte economische sancties op te leggen en verzocht de hoge vertegenwoordiger en de Commissie om daartoe onverwijld voorstellen in te dienen
riep alle in de EU gevestigde luchtvaartmaatschappijen op om vluchten over Belarus te vermijden
riep de Raad op om maatregelen te nemen om Belarussische luchtvaartmaatschappijen te verbieden door het EU‑luchtruim te vliegen en om vluchten van die maatschappijen de toegang tot EU‑luchthavens te ontzeggen
sprak zijn solidariteit met Letland uit na de ongerechtvaardigde uitzetting van Letse diplomaten
Sancties tegen Wit-Rusland zijn niet nieuw. Al jarenlang probeert het Westen despoot Loekasjenko ermee te straffen. Toch zit hij nog altijd op het pluche. Wat gaat hier mis?
Ruim een jaar nadat Aleksandr Loekasjenko voor het eerst werd verkozen tot president van Wit-Rusland (1995), gaf de kersverse leider zijn leger opdracht om een luchtballon neer te schieten die vanuit Polen de grens met Wit-Rusland was overgewaaid. Zo gezegd, zo gedaan. Een helikopter steeg op vanaf een militaire basis en opende het vuur. De luchtballon, die meedeed aan een internationale race en per ongeluk van koers veranderde, ontplofte en de twee Amerikanen die in een mandje onder het gevaarte bungelden, kwamen om het leven.
Hoewel Loekasjenko het voorval destijds als incident afdeed en publiekelijk excuses maakte, werden hier al de contouren zichtbaar van een despoot. In de jaren daarna reeg de potentaat de mensenrechtenschendingen aaneen. Politieke tegenstanders verdwenen in het niets, verkiezingen werden aan de lopende band vervalst en journalisten, activisten en critici eindigden achter de tralies.
De president ging door met zijn even bizarre als brutale acties
Voor het Westen, en de Europese Unie in het bijzonder, was het repressieve handelen van Loekasjenko reden om het Wit-Russische regime vanaf de eeuwwisseling aan een vrijwel ononderbroken sanctiebeleid te onderwerpen. Wat begon met zogeheten ‘gerichte’ sancties tegen hoge figuren binnen het regime door middel van inreisverboden en het bevriezen van banktegoeden, breidde zich door de jaren heen uit tot bredere economische embargo’s.
Maar wie naar de gebeurtenissen van afgelopen jaar kijkt, is geneigd te zeggen dat die sancties weinig uithalen. Want hoewel Loekasjenko na de gestolen verkiezingen van vorig jaar augustus en de daarop volgende golf van repressie een nieuwe ronde sancties voor zijn kiezen kreeg, ging de president vrolijk door met zijn even bizarre als brutale acties. Absoluut hoogtepunt wat dat betreft was de ‘vliegtuigarrestatie’ van de Wit-Russische journalist Roman Protasevitsj en zijn vriendin Sofia Sapega in mei van dit jaar.
Wederom volgden er sancties uit Brussel en Washington en wederom liet het Loekasjenko ogenschijnlijk koud. Sterker nog, volgens de spaarzame oppositiemedia en mensenrechtenorganisaties die nog in Wit-Rusland actief zijn, nam de repressie de afgelopen weken alleen maar toe. Klaarblijkelijk trekt het regime zich weinig aan van de kritiek vanuit de internationale gemeenschap.
Het roept de vraag op of al die sancties wel werken. “Dat ligt eraan hoe je het bekijkt”, zo stelt Christian von Soest, sanctie-expert verbonden aan het German Institute for Global and Area Studies (Giga) in Hamburg. “De effectiviteit van sancties heeft allereerst te maken met welk doel je voor ogen hebt als zender. Doorgaans onderscheiden we drie mogelijke doelen: gedragsverandering door middel van dwang; de speel- en manoeuvreerruimte van een doelwit beperken door de middelen waarover hij beschikt terug te dringen; en een signaal afgeven omdat je het als afzender niet eens bent met de acties van een regime”.
Lijn in het zand
Met name dat laatste, een signaal afgeven, wordt vaak afgedaan als symboolpolitiek. Maar volgens Von Soest is dat te simplistisch. “Kijk maar naar de sancties die de EU aan Rusland oplegde nadat Moskou de Krim annexeerde. In Brussel wisten ze destijds heus wel dat het Kremlin door die sancties de Krim niet terug zou geven aan Oekraïne, maar ze gaven er wel een signaal mee af. De EU trok een lijn in het zand en maakte duidelijk dat het onder geen omstandigheden akkoord gaat met de inbreuk op de soevereiniteit van een land.”
Sancties hebben dus vaak als doel om aan de buitenwereld te tonen dat je als land, of coalitie van landen, in elk geval iets doet tegen veronderstelde mensenrechtenschenders. Zeker voor een machtsblok als de EU is het een handig instrument in het buitenlandbeleid. Een instituut dat bij veel mensen toch het imago heeft van een papieren tijger, krijgt zo de kans om zich te laten gelden op het wereldtoneel.
Maar dat is ook zo’n beetje het enige middel dat Brussel in kan zetten tegen kwaadaardige regimes. Bij gebrek aan een leger is gezamenlijke Europese militaire actie immers uitgesloten. “Ook individuele landen gaan uiteraard niet zomaar een land binnenmarcheren bij wijze van vergeldingsmaatregel”, zegt Von Soest. “Daarvoor zijn de economische en politieke consequenties van een oorlog simpelweg te groot. Daarom kiezen de meeste landen voor sancties. Sanctions are between words and wars.”
Ongetwijfeld goed bedoeld, die morele afkeuring, maar met het afgeven van een signaal schieten de mensen die in een land als Wit-Rusland wonen weinig op. Zij hebben dagelijks te maken met de repressie en tirannie van een regime dat als een dolle hond van zich af bijt. Zij zijn enkel en alleen gebaat bij regimeverandering of op zijn minst een regime dat uiteindelijk zijn koers wijzigt en een democratischer pad gaat bewandelen. Daar is in Wit-Rusland vooralsnog geen enkele sprake van.
“In de praktijk is het inderdaad moeilijk om door middel van sancties een koerswijziging bij een regime te bewerkstelligen”, zegt Von Soest. “Maar er zijn zeker wel voorbeelden uit het verleden die aantonen dat sancties wel degelijk kunnen helpen”. Zoals de strafmaatregelen die het Westen in de jaren tachtig tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika instelde. Samen met de grote maatschappelijke protesten waren die sancties destijds een van de factoren die de weg richting democratie inluidde.
Dat sancties niet altijd falen, bewijst ook het voorbeeld van Iran. De maatregelen die de Amerikaanse regering onder leiding van toenmalig president Barack Obama instelde tegen Iran, leidden ertoe dat Teheran om de tafel ging zitten met Washington om te onderhandelen over een nucleaire deal. Iran beloofde zijn nucleaire programma sterk in te perken in ruil voor de opheffing van de grootschalige economische boycot tegen het land.
Onrealistisch doel
“De crux is dat sancties gekoppeld moeten zijn aan realistische doelstellingen”, zo stelt Von Soest. “En daarnaast moet het voor een regime ook duidelijk zijn waar ze aan moet voldoen om weer van de sancties af te komen. Dat was in het geval van de nucleaire sancties tegen Iran duidelijk: jullie stoppen met het verrijken van uranium, dan heffen wij de sancties op.”
Toen de sancties tegen Teheran onder ex-president Trump weer werden afgestoft, was dat dan ook het probleem. De regering Trump mikte met de hernieuwde strafmaatregelen tegen Iran op regimeverandering, een veel breder en onrealistischer doel.
De Kim-dynastie stevig in het zadel
Voorbeelden van sanctiebeleid dat geen enkele verandering teweeg brengt, zijn er net zo goed. Lichtend voorbeeld is Noord-Korea. Dat land is al ruim een halve eeuw doelwit van een vrijwel algehele boycot uit het Westen en nog altijd zit de Kim-dynastie stevig in het zadel in Pyongyang.
“Dat is een volgend probleem dat zich altijd aandient met sancties”, vertelt Von Soest. “Doorgaans werken ze beter bij regimes die een iets opener machtsstructuur hebben. Dan kunnen strafmaatregelen namelijk bijdragen aan het veroorzaken van onrust binnen de elite of bij de bevolking die vervolgens veranderingen gaat eisen. In een totalitair regime als Noord-Korea is er geen ruimte voor dat soort protest of kritiek. In Iran was dat anders. Dat is zeker geen open democratie, maar er zijn wel meerdere machtscentra die genoeg druk kunnen veroorzaken, waardoor het tot een koerswijziging kan komen.”
Wat dat betreft valt Wit-Rusland eerder in de categorie Noord-Korea dan in de categorie Zuid-Afrika of Iran. Zelfs met de beste wil van de wereld valt er geen greintje democratie te ontdekken in het land. Alle macht is in handen van één man en iedereen die ook maar een beetje kritiek uit, verdwijnt in een donkere kerker of erger. Bovendien lijken de sancties vanuit het Westen erop gericht om Loekasjenko van de troon te stoten. Een andere voorwaarde voor het verlichten of opheffen van sancties is gezien zijn staat van dienst voor westerse leiders niet aan de orde.
Dat maakt het onwaarschijnlijk dat de sancties tot ander gedrag van het regime leiden. Het enige waar de kopstukken in Minsk de afgelopen tijd mee bezig zijn, is hun eigen politieke overleven. Loekasjenko wil koste wat kost aan de macht blijven. Hoewel de gedwongen landing van de Ryanair-vlucht in mei dit jaar een stuiptrekking leek van een paranoïde leider die zich in het nauw gedreven voelt, heeft zo’n actie wel degelijk een functie. De potentaat geeft er een signaal mee af: waag het niet mij uit te dagen, want ik pak jullie allemaal, ongeacht de consequenties.
Pijn in de portemonnee
“Toch voelt Loekasjenko de nieuwste ronde sancties ongetwijfeld”, meent Von Soest. “Die richten zich namelijk op belangrijke sectoren van de Wit-Russische economie. Op staatsbedrijven die veel geld in het laatje brengen. Die kunnen hun producten vanwege exportverboden niet meer kwijt in Europa. Dat doet pijn in de portemonnee.”
Maar het regime in Minsk heeft een sluiproute om die financiële pijn te verzachten en die loopt via Moskou. Zo kunnen de kunstmest- en olieproducten die de motor van de Wit-Russische economie vormen (en nu grotendeels aan een Europees embargo onderhevig zijn) ook aan Russische bedrijven worden verkocht, die ze op hun beurt weer op de Europese markt kwijt kunnen.
Bovendien is de onderlinge handel tussen Minsk en Moskou van oudsher al groot. Een blik in de cijfers van het Observatory for Economic Complexity toont dat van de totale Wit-Russische export over 2019 ruim 40 procent in Rusland belandde. De EU nam daarentegen nog geen twintig procent voor zijn rekening. Moskou is dus met afstand de grootste handelspartner van Minsk.
“Van enige vorm van aanpassing en omzeiling van sancties is altijd sprake”, weet ook Von Soest. “Maar er is zeker ook een groot nadeel voor Loekasjenko en co. Zo kunnen ze niet bij hun buitenlandse tegoeden, is het importeren van moderne technologie veel lastiger en hebben ze ook vrijwel geen toegang tot geld en middelen op de financiële markten.”
Daarnaast wordt het regime vele malen afhankelijker van het Kremlin. In het verleden kon Minsk nog van twee walletjes eten door zowel met Europa als Rusland in zee te gaan op economisch gebied, maar die optie heeft het nu niet meer. Loekasjenko moet nu wel oostwaarts kijken en dat verschaft Poetin een uiterst sterke onderhandelingspositie, bijvoorbeeld bij het verwezenlijken van zijn droom om Wit-Rusland en Rusland samen te voegen in één uniestaat.
Dreigend verlies van banen
Tot slot is er nog altijd de vraag of sancties niet onbedoelde neveneffecten hebben. Hoewel de embargo’s zich in het geval van Wit-Rusland voornamelijk op de elite en staatsbedrijven richten, trekken de strafmaatregelen ook een wissel op de bevolking. Neem een bedrijf als Belaruskali dat grote hoeveelheden kunstmestproducten produceert en sinds kort op de Brusselse sanctielijst prijkt. Belaruskali heeft een personeelsbestand van 16.000 mensen. Als de productie bij het bedrijf terugloopt, voelen al die werknemers dat ook. Ze ontvangen minder salaris of verliezen in het ergste geval hun baan.
“Dat soort overwegingen zijn altijd onderwerp van discussie”, stelt Von Soest. Die humanitaire discussie ontstond voor het eerst in de jaren negentig toen er een compleet economisch embargo werd afgekondigd tegen het Irak van Saddam Hoessein. Die sancties waren zo verwoestend dat zich in Irak een humanitaire ramp aftekende. Er was een schrijnend tekort aan voedsel, medicijnen en andere primaire levensbehoeften met alle gevolgen van dien.
Maar zo’n scenario zal zich volgens Von Soest in Wit-Rusland niet herhalen. “De sancties tegen Minsk zijn weliswaar relatief omvangrijk en ze raken zeker ook een deel van de bevolking. Maar ik ben geneigd te zeggen dat het om een compromis gaat, een afweging. Voor nu lijken de gevolgen voor de bevolking niet in verhouding te staan tot de klappen die de elite krijgt.”
“Bovendien lobbyde de Wit-Russische oppositie ook actief in het Westen om dit soort sancties van de grond te krijgen. Daarmee hopen ze dat de druk op het regime vroeg of laat zo hoog wordt, dat ze wel iets moét doen.” Maar zolang Poetin vanuit Moskou zijn bondgenoot in Minsk de hand boven het hoofd houdt, lijkt dat eerder een kwestie van de lange dan de korte termijn.
Welke sancties zijn er dan?
In juni presenteerde de EU het recentste sanctiepakket tegen het Wit-Russische regime, dit naar aanleiding van de arrestatie van journalist Roman Protasevitsj. Deze strafmaatregelen richten zich onder meer op staatsbedrijven die van groot belang zijn voor de Wit-Russische economie en de portemonnee van Loekasjenko en zijn handlangers. Vooral de olie- en kunstmestsector wordt getroffen.
Daarnaast kregen nog eens 78 functionarissen van het regime te maken met zogeheten ‘gerichte’ sancties die hen onder meer inreisverboden opleggen en die hun Europese banktegoeden bevriezen. In totaal telt de Brusselse sanctielijst nu 166 personen, inclusief Loekasjenko zelf, en vijftien entiteiten, waaronder dus staatsbedrijven en overheidsinstanties zoals de KGB. De VS, Canada en het Verenigd Koninkrijk stelden op negen augustus soortgelijke sancties in tegen Minsk.
TEKST De situatie aan de grens van Polen met Belarus verslechtert met de dag. De taal verhardt, de roep om sancties groeit. Duizenden vluchtelingen kunnen intussen geen kant op. Het is nog niet zo eenvoudig om helder te krijgen wat er precies gebeurt, daar aan de noordoostelijke grens van de Europese Unie. Zeker is dat Litouwen, Letland en Polen grote problemen hebben met hun buurman Belarus. Die wordt ervan beschuldigd vluchtelingen uit het Midden-Oosten naar de grens te dirigeren, inmiddels vele duizenden, om zo druk te zetten op de Europese Unie. President Alexandr Loekasjenko zou dat doen, omdat hij boos is vanwege Europese kritiek op de manier waarop hij de oppositie in zijn land aanpakt. Zijn ontkenningen worden inmiddels door niemand meer echt geloofd. Ook menen waarnemers dat hij wordt ingefluisterd door de Russische president Vladimir Poetin.
Polen geeft de indruk dat het helemaal klaar is met de situatie aan zijn 400 kilometer lange grens. De regering maakte maandag bekend 12.000 militairen naar het oosten te sturen om daar de grenswachten te ondersteunen. ,,Wij zijn klaar om de Poolse grenzen te verdedigen”, aldus minister Mariusz Blaszczak van Buitenlandse Zaken. In de regio is niet alleen de noodtoestand afgekondigd, maar ook een strook van 3 kilometer breed langs de grens tot verboden gebied verklaard. Niemand mag er in, inclusief de media, hulporganisaties en Frontex (dat namens de EU de Europese grenzen bewaakt), en niemand mag eruit. Daardoor weet niemand precies wat er gebeurt. Er zou inmiddels een tiental doden zijn gevallen, waarschijnlijk door de kou. Er is ook onduidelijkheid over het aantal vluchtelingen in het gebied. Polen houdt het op ‘enkele duizenden’, met nog duizenden die onderweg zijn. Andere bronnen reppen van honderden mensen.
‘Pushbacks’
Het Poolse parlement heeft intussen ingestemd met ‘pushbacks’: het al dan niet met harde hand terugsturen van vluchtelingen naar Belarus. Dit is tegen Europese regels (want iedereen heeft het recht asiel aan te vragen in de EU), maar daar trekt Warschau zich niks van aan. Ook Litouwen stuurt vluchtelingen meteen terug en overweegt een noodtoestand. Het heeft deze week 1200 soldaten dichter bij de grens gestationeerd. Letland noemt de situatie ‘alarmerend’. Belarussische media beschuldigen Polen tegelijkertijd van ‘onverschilligheid’ en ‘onmenselijkheid’, omdat het ‘wanhopige vluchtelingen’ terug de grens over jaagt.
De situatie lijkt op die in Turkije, begin vorig jaar. President Recep Tayyip Erdogan wees toen ook duizenden vluchtelingen vriendelijk de weg naar de grens met Griekenland, met de boodschap dat ze van harte welkom waren in de Europese Unie. De vluchtelingen kwamen er pas achter dat dit niet zo was, toen ze met geweld werden tegengehouden door de Griekse grenspolitie. Ook toen bivakkeerden hele gezinnen in de nachtelijke vrieskou aan de grensrivier Evros of waagden de overtocht naar het Griekse eiland Lesbos.
Harde taal
En net als toen klinkt er nu harde taal vanuit de EU. Belarus wordt beschuldigd van ‘hybride oorlogvoering’ (oorlog zonder wapens) en opgeroepen te stoppen met het ‘riskeren van mensenlevens’. Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie, wil dat de lidstaten akkoord gaan met strengere sancties tegen het bewind van Loekasjenko.
Ook kondigde ze vandaag aan dat er actie gaat volgen tegen vliegmaatschappijen die uit landen als Irak, Turkije, Libanon, Syrië en Rusland mensen naar Minsk vervoeren, de hoofdstad van Belarus. Er zouden wekelijks meer dan 120 vluchten die kant op gaan.
Duitsland heeft de EU nadrukkelijk om hulp gevraagd. De meeste vluchtelingen willen namelijk helemaal niet in Polen blijven, maar reizen 700 kilometer door naar het westen. Volgens Berlijn zijn er in de laatste vier maanden achtduizend vluchtelingen zo het land binnengekomen. ,,Polen en Duitsland kunnen dit niet alleen”, aldus minister Horst Seehofer van Binnenlandse Zaken. De Poolse oppositieleider Donald Tusk wil zelfs dat de Navo wordt ingeschakeld. Volgens het beroemde Artikel 5 moet die in actie komen als een van de lidstaten wordt bedreigd.
Verboden
Europarlementariër Tineke Strik (GroenLinks) was twee weken geleden in Polen en Litouwen om poolshoogte te nemen aan de grens. Dat lukte wel in Litouwen, maar in Polen kwam ze niet verder dan Warschau: de rest van de reis werd verboden. Polen lost het graag zelf op, zo laat de regering telkens weten, en wil ook geen pottenkijkers. Strik noemt de situatie ‘alarmerend’, maar plaatst ook kanttekeningen bij de manier waarop de Polen de crisis aanpakken. ,,Er is heel weinig ruimte voor een kritische noot over de omgang met migranten. Wat Loekasjenko doet, gaat heel ver, en het is goed dat de EU de chartervluchten wil aanpakken. Maar je moet ook wat met de mensen die nu vastzitten.”
Polen stuurt ze het liefst linea recta terug naar Belarus, maar volgens Strik is dat onacceptabel. ,,Iedereen heeft recht op asiel. Er wordt graag de indruk gewekt dat alle migranten gelukszoekers zijn, maar intussen is het wel zo dat bijna de helft van de Irakezen gewoon asiel krijgt. Polen kan simpelweg niet zijn eigen gang gaan, het moet zich houden aan de Europese regels. Laat de EU dan daarbij helpen, door bijvoorbeeld het opzetten van centra waar op een fatsoenlijke manier asielaanvragen behandeld kunnen worden. Polen speelt het hard, prima, maar daar hoort dan ook een strak antwoord bij: als je zo doorgaat krijg je geen cent meer van de EU.”
Intussen heeft een groep van twaalf EU-lidstaten (Oostenrijk, Bulgarije, Cyprus, Tsjechië, Denemarken, Griekenland, Hongarije, Estland, Letland, Litouwen, Polen en Slovenië) opgeroepen de buitengrenzen van de unie te beschermen met het ‘maximale veiligheidsniveau’. Wat dat precies is, wordt in het midden gelaten, maar het lijkt te gaan om een muur of een hek. Hongarije heeft al zo’n hek neergezet, Polen is nu bezig met hetzelfde.
VRT.BEPRESIDENT LOEKASJENKO GEEFT TOE: DAT WIT RUSLANDMIGRANTEN GRENS HIELP OVERSTEKEN, IS ”ABSOLUUT MOGELIJK”
In een interview met de Britse openbare omroep BBC heeft de Wit-Russische president Aleksandr Loekasjenko toegegeven dat het “absoluut mogelijk” is dat zijn troepen migranten hielpen om de grens met Polen over te steken. Maar dat de migranten doelbewust naar Wit-Rusland werden gehaald, ontkent hij dan weer.
“Wij zijn Slaven. Wij hebben een hart. Onze troepen weten dat de migranten naar Duitsland gaan”, zei Loekasjenko in een exclusief interview met de BBC. “Misschien heeft iemand hen geholpen. Maar ik zal dat niet eens onderzoeken.”
Aan de grens van Wit-Rusland en Polen verblijven duizenden migranten, vooral uit het Midden-Oosten, die hopen de oversteek naar de Europese Unie te maken. Polen en de EU verwijten het regime van Loekasjenko dat het doelbewust migranten aanvoert om die naar de grens te sturen en zo druk uit te oefenen op de EU. Dat zou een vergeldingsactie zijn voor sancties die de EU oplegt aan Wit-Rusland nadat Loekasjenko daar de oppositie onderdrukt had.
In het interview met de BBC ontkent Loekasjenko dat hij de migranten naar Wit-Rusland laat komen. “Ik heb de EU gezegd dat ik geen migranten aan de grens ga vasthouden want ze komen niet naar mijn land, ze gaan naar de EU”, zegt hij. “Maar ik heb hen hier niet uitgenodigd. En om eerlijk te zijn, wil ik niet dat ze door Wit-Rusland gaan.”
Situatie gekalmeerd, maar niet afgelopen
Op de grens is de situatie wat gekalmeerd, nadat het daar de voorbije week tot een escalatie was gekomen. De tentenkampen die er waren opgetrokken zijn afgebroken, en de meeste vluchtelingen zijn overgebracht naar een opvangcentrum. Ook is Irak begonnen met het repatriëren van migranten op de grens.
Toch dwalen er nog altijd honderden mensen rond in het oerbos op de grens tussen Wit-Rusland en Polen. “De temperatuur is er ’s nachts onder nul, en de migranten zitten er zonder voedsel, zonder drinkwater en zonder dat ze zich warm kunnen houden”, zegt Tineke Ceelen van de hulporganisatie Stichting Vluchteling, die momenteel in het gebied is om contact te leggen met lokale hulporganisaties en migranten.
Het aantal migranten dat probeert om de grens over te steken is volgens Polen ook gisteren weer gedaald. De Poolse grenswacht zegt dat er gisteren 195 pogingen zijn geregistreerd, tegenover 250 op donderdag en 501 op woensdag. De grootste groep bestond volgens Polen uit ruim 200 mensen, andere groepen uit een paar tientallen mensen. Polen zegt echter nog altijd spanningen te verwachten bij de grens. Premier Mateusz Morawiecki zal dit weekend Estland, Letland en Litouwen bezoeken om de kwestie te bespreken.
Dramatisch en mensonterend: zo omschrijven mensenrechtenactivisten de situatie aan de grens tussen Wit-Rusland en Polen. Naar schatting 2000 mensen zitten daar al dagen vast. Ingeklemd tussen Wit-Russische grenstroepen die hen de grens naar de Europese Unie wijzen aan de ene kant en Poolse militairen die hen uit alle macht proberen tegen te houden aan de andere.
De mannen, vrouwen en kinderen maken zich op voor een derde nacht in de vrieskou, met alleen tentdoek en kampvuurtjes om ze enigszins warm te houden.
Vandaag werd op allerlei niveaus veel overlegd over de kwestie. De Europese Unie wil nieuwe sancties tegen Wit-Rusland, de Duitse bondskanselier Merkel belde met de Russische president Poetin. Zij wil dat hij zijn invloed op de Wit-Russische president Loekasjenko gebruikt om hem te laten stoppen met het doorsturen van migranten naar de buitengrenzen van de Europese Unie.
Voorzitter van de Europese Raad Charles Michel zei gisteren in Berlijn dat de financiering van een muur op de grens met Wit-Rusland toch bespreekbaar is. Saillant, omdat 9 november de dag is dat in 1989 de Berlijnse Muur viel. Michel herhaalde zijn woorden vandaag in Warschau. Voor de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van Europa, was EU-geld voor hekken om de buitengrenzen te beschermen was tot nu toe onbespreekbaar.
Het gepraat leidt niet tot oplossingen op de korte termijn. Er blijven meer mensen komen naar de grens, die voor journalisten en hulpverleners potdicht zit; in een strook van 3 kilometer aan de Poolse kant van de grens geldt de noodtoestand.
”“Men, women, and children have been ping-ponged across the border for days or weeks in freezing weather, desperately needing humanitarian assistance that is being blocked on both sides.”………..”Trapped on the Belarusian side, stranded or lost on the Polish side, people told harrowing stories of trudging through forests, swamps, marshlands, and rivers in freezing temperatures for days and even weeks without food or water. Some said they were forced to drink swamp water or collect rain water in leaves to drink.” HUMAN RIGHTS WATCHBELARUS/POLAND: ABUSE, PUSHBACKS ATBORDER24 NOVEMBER 2021 https://www.hrw.org/news/2021/11/24/belarus/poland-abuse-pushbacks-border
(Brussels) – The crisis at the Belarus–Poland border is leading to serious human rights violations against migrants and asylum seekers by both governments, Human Rights Watch said in a report released today.
The 26-page report, “‘Die Here or Go to Poland’: Belarus’ and Poland’s Shared Responsibility for Border Abuses,”documents serious abuses on both sides of the border. People trapped on the Belarus border with Poland said that they had been pushed back, sometimes violently, by Polish border guards to Belarus despite pleading for asylum. On the Belarusian side, accounts of violence, inhuman and degrading treatment and coercion by Belarusian border guards were commonplace.
“While Belarus manufactured this situation without regard for the human consequences, Poland shares responsibility for the acute suffering in the border area,” said Lydia Gall, senior Europe and Central Asia researcher at Human Rights Watch. “Men, women, and children have been ping-ponged across the border for days or weeks in freezing weather, desperately needing humanitarian assistance that is being blocked on both sides.
Human Rights Watch went to both countries in October 2021 and conducted in-depth interviews with 19 people, including single men, families with children, and women traveling alone.
Trapped on the Belarusian side, stranded or lost on the Polish side, people told harrowing stories of trudging through forests, swamps, marshlands, and rivers in freezing temperatures for days and even weeks without food or water. Some said they were forced to drink swamp water or collect rain water in leaves to drink. At least 13 people have died as a result of inhumane conditions, including a 1-year-old Syrian boy.
A 35-year-old man from the Democratic Republic of Congo, traveling with his wife and 3 children, all under 7, said his family was pushed back twice by Polish border guards in October. During the second incident, he said he pleaded with the Polish guards for asylum but that they would not listen: “They said, ‘There’s no asylum, there’s nothing, go back to where you came from!’ They [took us by vans] and made us go back to Belarus, to the neutral zone.”
The mid-November standoff at the Bruzgi border crossing, where thousands of people were trapped, is the culimination of developments since last May following the state hijacking by Belarus of a Ryanair airplane to arrest a passenger. His arrest triggered European Union sanctions against Belarus, to which Belarus president Aleksandr Lukashenko responded by stating that he would open Belarus’ border to migrants by facilitating visas.
Since August, thousands of people, mainly from Syria, Iraq, and Yemen, have traveled to the capital Minsk in Belarus, through Middle East-based holiday tour operators making false claims of easy EU entry.
Three people told Human Rights Watch that Polish border guards separated their families, including parents from their children, when they took those in need of medical care to the hospital, but pushed the other family members back to Belarus. A Syrian woman whom the Polish border guards decided needed medical care was separated from her 5-year-old son in late October, who, together with other family members, was pushed back to Belarus. Still in Poland, she had had no contact with her family since being separated from them.
In response to a letter from Human Rights Watch,Polish authorities denied that they engaged in pushbacks, separating families, or refusing to consider asylum claims. However, citing a recent amendment to the law in Poland, they said border officials were authorized to immediately return people who crossed the border illegally and, as of November 16, 2021, border officials had prevented 29, 921 from crossing illegally this year.
Following Polish pushbacks, interviewees said, Belarusian border guards detained and abused them in “collection sites,” open spaces where migrants were gathered and trapped, without food, water, or shelter and prevented from going back to Minsk or their own countries. Belarusian authorities have not responded to a request from Human Rights Watch to comment on the findings
Until November 18, thousands of people on the Belarusian side were sleeping in a makeshift camp at Bruzgi, one of the major border crossings. Belarusian authorities have dismantled the camp and reportedly accommodated at least some of the people in a warehouse nearby, although the situation and whereabouts of those who had been in the makeshift camp is unknown.
Belarusian and Polish authorities have an obligation to prevent further deaths by ensuring regular humanitarian access to the people stuck in the border area, Human Rights Watch said. Both countries should also immediately halt ping-pong pushbacks and allow independent observers, including journalists and human rights workers, access to currently restricted border areas. In August and September, the European Court of Human Rights instructed Poland to provide food, water, clothing, adequate medical care, and if possible temporary shelter to persons on the border. The European Court does not have jurisdiction over Belarus.
Belarus’ abuse of people at its border amounts at least to inhuman or degrading treatment or punishment, and may in some cases constitute torture, in violation of Belarus’ international legal obligations. The authorities should immediately halt the abusive practices and hold those responsible for abuses to account.
Pushback practices by Polish border guards violate the right to asylum under EU law including the charter of fundamental rights, create a risk of chain refoulement contrary to international refugee law, and expose people to inhuman and degrading conditions, in violation of Polish and EU law.
European Commission has failed to speak publicly about Poland’s responsibility for the abuses and the human crisis at its border, or to clearly call on Poland to stop banning media and humanitarian groups from areas where abuses are taking place.
“The European Commission should start showing solidarity with the victims at the border on both sides who are suffering and dying,” Gall said. “Belarus may have orchestrated the crisis but that doesn’t absolve Poland and EU institutions of their human rights obligations. Brussels should push Warsaw to put preservation of human life at the core of its response.”
EIND STATEMENT HUMAN RIGHTS WATCH
[26]
” Aan de Poolse kant staat een steeds groter groeiend leger van grenswachten, aan de andere kant van het prikkeldraad staan duizenden mensen die hopen de EU binnen te kunnen.”
TROUW
POLEN WIL HULP VAN IEDEREEN BIJ HET BESTRIJDEN VAN DE CRISIS AAN ZIJN GRENS-BELAVE VAN DE EU
In het naargeestige spel tussen Wit-Rusland en de EU probeert Polen zelf de regie te houden over de grens. Het land neemt wel Britse hulp aan en vraagt ook om Amerikaanse inmenging. De EU, met al haar regels, staat aan de zijlijn.
Niemand weet waar het gerucht precies vandaan kwam, maar het Duitse ministerie van buitenlandse zaken probeert het uit alle macht te ontkrachten. Nee, zegt het ministerie in verschillende talen op Twitter, wij komen niet met bussen naar de grens tussen Polen en Wit-Rusland om migranten op te halen.
Het afgelopen weekeinde ging dat verhaal van mond tot mond langs het grenshek dat Polen van Wit-Rusland scheidt. Aan de Poolse kant staat een steeds groter groeiend leger van grenswachten, aan de andere kant van het prikkeldraad staan duizenden mensen die hopen de EU binnen te kunnen. Met hele gezinnen kwamen ze van heinde en verre af op de belofte dat ze vanuit Minsk vrije doorgang zouden krijgen naar Duitsland of het Verenigd Koninkrijk.
De premier van Litouwen vertelde maandag aan de pers dat de mensen in de grensstrook inmiddels van Wit-Russische kant instructies krijgen om de Poolse grens te bestormen. Dat begon afgelopen weekeinde. Volgens Poolse media probeerden groepen mensen op meer dan vijftig plekken door het hek te breken, meestal zonder succes. De enkele tientallen die het wel lukte, werden even verderop in hun kraag gevat en zonder pardon weer aan de andere kant van het prikkeldraad gekieperd.
In het gebied geldt de noodtoestand
Dat terugduwen van mensen over de grens mág eigenlijk niet, maar Polen doet het toch. In het gebied geldt de noodtoestand en een onlangs aangenomen wet maakt het mogelijk dat Poolse grenswachten veel verder gaan dan de Europese regels eigenlijk toestaan. Diezelfde wet zorgt er ook voor dat journalisten nog altijd niet precies weten wat zich er rond die grens afspeelt.
De grenscrisis met Wit-Rusland maakt eens te meer duidelijk dat Polen liever zo min mogelijk te maken heeft met Europese regels. Brussel heeft al veel hulp aangeboden: van grensbewakingsdienst Frontex bijvoorbeeld. Maar Polen wijst zulke hulp steeds van de hand. “Wij hebben militairen, Frontex heeft ambtenaren”, zei de Poolse regering. Warschau stuurde 12.000 militairen naar de grens, waar ook al achtduizend grenswachten stonden.
Maar diezelfde regering nam dankbaar hulp aan van niet-EU-lid Verenigd Koninkrijk, al bestond die uit een klein groepje van tien logistieke medewerkers. Die zullen helpen met het leggen van prikkeldraad. Later, tegen de zomer, zal Polen de helft van dat prikkeldraad hebben vervangen door een bijna 6 meter hoog hek van 200 kilometer lengte.
Strijd in Brussel
Het hek zal 350 miljoen euro kosten. Tussen de Brusselse instituties woedt momenteel nog een strijd over de vraag of de EU eraan zal meebetalen. De lidstaten in de Europese Raad willen dat wel doen, maar commissievoorzitter Ursula von der Leyen is tegen.
Intussen heeft ook Polen liever niet meer dat de EU zich ermee bemoeit: vertegenwoordigers van regeringspartij PiS in het Europees Parlement wijzen hun landgenoten erop dat aan ieder aanbod van Brussel altijd lastige voorwaarden zijn verbonden.
Waarschijnlijk vragen de Poolse premier Mateusz Morawiecki en zijn regering ook daarom inmiddels om steun van anderen dan de EU. “De Navo moet in actie komen”, zei hij maandag. “Dit is een zaak voor de hele alliantie.”
De belangstelling van de Verenigde Staten is gewekt. Daar is de regering ervan overtuigd dat de Wit-Russische kwestie president Vladimir Poetin goed uitkomt, omdat die ‘de aandacht afleidt van wat de Russen in Oekraïne doen’, zoals de Amerikaans minister van buitenlandse zaken Antony Blinken zei.
Geen ticket meer naar Wit-Rusland boeken
Polen waarschuwt intussen dat de situatie aan de grens nog maanden kan aanhouden, ook al zijn de EU-pogingen om de aanvoer van mensen naar Minsk af te knijpen redelijk succesvol. Gisteren ging commissaris Margaritis Schinas naar Afghanistan om de Taliban uit te leggen hoe Afghaanse burgers naar Minsk worden gelokt door de Wit-Russische overheid.
Sinds Schinas dat uitlegde aan Turkije en Libië, kunnen burgers uit Irak, Syrië of Jemen daar geen ticket meer naar Wit-Rusland boeken. Schinas hoopt dat meer landen dit voorbeeld zullen volgen.
EU-buitenlandchef Josep Borrell sprak maandag nog hoopvol dat het ‘bijna gedaan’ is met de vluchten uit zeker twaalf landen naar Minsk, maar er is alweer een nieuwe route. Inmiddels komen de mensen via Moskou.
In het koude niemandsland aan de oostkant van Polen is intussen nog geen hulp voor de ongeveer vierduizend ontheemden.
Brussel breidt strafmaatregelen uit
De Europese Unie schakelde maandag een tandje bij in het sanctiebeleid tegen Wit-Rusland. Met het uitbreiden van de criteria voor die strafmaatregelen kunnen nu ook personen en instellingen worden getroffen die direct te maken hebben met het actief ophalen en doorsturen van migranten naar de grenzen van EU-landen. De 27 EU-ministers hebben maandagochtend ingestemd met die stap.
“Het besluit weerspiegelt de vastberadenheid van de EU om op te treden tegen de instrumentalisering van migranten voor politieke doeleinden”, zei EU-buitenlandchef Josep Borrell. “We duwen terug tegen deze onmenselijke en illegale praktijk.”
Sinds vorig jaar zomer heeft de EU al vier sanctiepakketten tegen het regime in Minsk aangenomen.
Christoph Schmidt
EINDE ARTIKEL TROUW
[27]
”At least 13 people have died in the area in recent weeks, most due to exposure.”
Boy is youngest known victim of crisis as medical workers say family had been living in forest for a month
A one-year-old child from Syria has died in a forest in Poland near the border with Belarus, according to Polish medical workers, becoming the youngest known victim of the crisis on the eastern edge of the European Union.
Thousands of people attempting to reach the EU are still stranded in freezing conditions, amid a standoff between the bloc and Belarus, which has been accused of deliberately creating the crisis by flying in people from the Middle East and facilitating their travel to the border.
“Around 2:26 am we received a report that at least one person needed medical assistance,” PCPM said on Twitter. “When we arrived on the spot, it turned out that three people were injured. They had been in the forest for 1.5 months.”
PCPM said its staff had come across a young man with severe abdominal pain who was hungry and dehydrated, and a Syrian couple. “The man had a lacerated wound to his arm, and the woman had a stab wound to her lower leg,” the group tweeted. “Their one-year-old child died in the forest.”
The cause of the boy’s death was not yet established. At least 13 people have died in the area in recent weeks, most due to exposure.
In the last few days, the local Muslim community of Bohoniki, a village in north-east Poland, has held the funerals of two victims. On Monday, residents streamed to his family via Skype the funeral of 19-year-old Syrian Ahmad al-Hasan, who was found dead in the Bug river in eastern Poland on 19 October. According to witnesses, Ahmad, who could not swim, was pushed by a Belarusian soldier to enter the water.
The family of Ferhad, a man from Kobane in Syria who died in a car accident in October while fleeing the Polish police, said they were still waiting for his body.
“He left Syria, like many others, to reach Europe,” said Ferhad’s cousin Rashwan Nabo, a Syrian humanitarian worker.
Ferhad had boarded a direct flight to Minsk from Erbil, in northern Iraq. “In Raqqa, Damascus and Aleppo, word has been spreading for months that the easiest and fastest way to reach Europe is a direct flight to Belarus,” Nabo said.Advertisement
Alexander Lukashenko, the president of Belarus, has been accused of deliberately provoking the refugee crisis in revenge for EU sanctions on his authoritarian regime.
According to charities, in recent days, more and more people have managed to cross the barbed wire separating Poland from Belarus.
Requests for help received by charities and doctors from asylum seekers in the forest around the secure zone have increased. According to doctors, most common medical emergencies they have treated are injuries from beatings, dehydration and hypothermia.
Aid workers are urging the Polish government to create a humanitarian bridge for those trapped at the border to allow them to enter Polish territory. With temperatures dropping to below freezing in recent days, charities fear more people will die without the necessary medical assistance.
Anna Chmielewska, the coordinator of the Help Center for Foreigners, said: “It is a matter of time when we will be getting more and more tragic news like this.”
EINDE ARTIKEL THE GUARDIAN [28] ”Volgens Poolse media probeerden groepen mensen op meer dan vijftig plekken door het hek te breken, meestal zonder succes. De enkele tientallen die het wel lukte, werden even verderop in hun kraag gevat en zonder pardon weer aan de andere kant van het prikkeldraad gekieperd.”
TROUW
POLEN WIL HULP VAN IEDEREEN BIJ HET BESTRIJDEN VAN DE CRISIS AAN ZIJN GRENS-BELAVE VAN DE EU
”Encouraged by local travel agents in the Middle East to travel to the Belarus capital, Minsk, they have come to the Belarusian/Polish border with hopes of crossing irregularly into Poland. Polish officials repel those who try to cross, or push back those who initially succeed in crossing.”
[29]Polish officials repel those who try to cross, or push back those who initially succeed in crossing. Belarusian officials beat and detain those who return, and coerce them to try to cross into Poland again, meanwhile preventing them in most cases from either traveling elsewhere in Belarus or returning to their home countries.
”De vier coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie hebben een akkoord bereikt over het kinderpardon. Er komt een ruime regeling voor ‘bestaande gevallen’ van ouders met gewortelde kinderen die eigenlijk geen recht hebben op verblijf. Het kinderpardon zelf wordt “met ingang van vandaag beëindigd”, zei staatssecretaris Harbers. ”NOSAKKOORD OVER KINDERPARDON, 700 KINDERENOPNIEUW BEOORDEELD29 JANUARI 2019
De vier coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie hebben een akkoord bereikt over het kinderpardon. Er komt een ruime regeling voor ‘bestaande gevallen’ van ouders met gewortelde kinderen die eigenlijk geen recht hebben op verblijf. Het kinderpardon zelf wordt “met ingang van vandaag beëindigd”, zei staatssecretaris Harbers.
De hele huidige groep, bestaande uit 700 kinderen, zal opnieuw worden beoordeeld. De verwachting is dat zo’n 90 procent van hen mag blijven. Omdat de ouders dan ook niet meer kunnen worden uitgezet, zal het totaal uitkomen op 1300 kinderen en volwassenen.
“Wat we gedaan hebben, is voor de toekomst een stelsel te bouwen waar je mensen geen hoop geeft op een verblijfsvergunning, die geen hoop zouden moeten hebben”, zegt staatssecretaris Harbers. “Je moet je neerleggen bij wat de rechter beslist en niet denken dat omdat je zaak daarna veel aandacht krijgt, je toch nog kan blijven.” Op die manier wil hij het rekken van de procedures minder aantrekkelijk maken.
Dit verandert er, in het kort:
De groep kinderen wordt opnieuw beoordeeld. De verwachting is dat 90 procent van die groep mag blijven.
Het kinderpardon zelf wordt per direct beëindigd.
Het hoofd van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) krijgt voortaan de discretionaire bevoegdheid in plaats van staatssecretaris Harbers.
De IND krijgt extra geld voor snellere asielprocedures.
De vrijwillige overname van vluchtelingen uit oorlogsgebieden gaat van 750 terug naar 500.
Voor schrijnende gevallen blijft de optie voor de overheid om in te grijpen bestaan, bijvoorbeeld als er volgens de regels geen recht is op een verblijfsvergunning. Deze zogenoemde discretionaire bevoegdheid gaat dan van de staatssecretaris voor Asielzaken naar het hoofd van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).
Staatssecretaris Harbers benadrukt dat alleen aan het begin van de procedure, tot en met een eventueel hoger beroep, getoetst zal worden of er andere schrijnende omstandigheden meespelen. “Als de eerste aanvraag die je in Nederland doet, wordt geoordeeld dat er geen andere omstandigheden meespelen, dan moet je je daar bij neerleggen.”
Ook krijgt de IND er 13 miljoen euro bij om procedures in de toekomst sneller te maken, zodat er geen nieuwe groep van gewortelde kinderen ontstaat die niet kan blijven.
Aangezien er door het nieuwe akkoord meer mensen in Nederland mogen blijven, zal Nederland minder vluchtelingen overnemen van de VN-organisatie UNHCR. Die vrijwillige overname van mensen uit oorlogsgebieden gaat terug van 750 naar 500.
Ruime regeling
Eerder op de dag werd duidelijk dat de VVD bereid was om te onderhandelen. In ruil voor een tijdelijke stop op het uitzetten van gewortelde kinderen zouden er nieuwe afspraken over toekomstige gevallen worden gemaakt. Dat is dus gelukt.
“We moeten een nieuwe balans vinden en ik denk dat dat gelukt is”, aldus VVD-fractievoorzitter Dijkhoff. “Als je beslist dat je het regeerakkoord wilt veranderen, komen er flinke gesprekken. In de toon was het allemaal wel gelaten en ging het over de inhoud, maar je weet wat er op het spel staat.”
ChristenUnie-fractievoorzitter Segers noemt het akkoord “winst voor al die kinderen die in onzekerheid hebben gezeten”.
D66-fractievoorzitter Jetten zegt dat hij blij is dat “we duidelijk een perspectief aan de kinderen kunnen bieden. We hebben ook een beter systeem voor de toekomst en dat was voor iedereen een beetje geven en nemen”.
CDA-fractievoorzitter Buma vindt het eveneens goed voor de toekomst van het asielbeleid. “Het systeem wordt aangescherpt, zodat er niet weer nieuwe gevallen bij komen.” Volgens hem is er nu alle reden om aan het begin mee te werken met de procedure. “We hebben een evenwichtig akkoord bereikt.”
Vandaag debatteert de Tweede Kamer over het akkoord. Dan zullen de oppositiepartijen ook aan het woord komen. Vanaf 10.15 uur is het debat rechtstreeks te volgen op NPO politiek.’
EINDE NOS ARTIKEL
[12]
”Voor schrijnende gevallen blijft de optie voor de overheid om in te grijpen bestaan, bijvoorbeeld als er volgens de regels geen recht is op een verblijfsvergunning. Deze zogenoemde discretionaire bevoegdheid gaat dan van de staatssecretaris voor Asielzaken naar het hoofd van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).
”NOS
AKKOORD OVER KINDERPARDON, 700 KINDERENOPNIEUW BEOORDEELD
”Voor schrijnende gevallen blijft de optie voor de overheid om in te grijpen bestaan, bijvoorbeeld als er volgens de regels geen recht is op een verblijfsvergunning. Deze zogenoemde discretionaire bevoegdheid gaat dan van de staatssecretaris voor Asielzaken naar het hoofd van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).
NOS
AKKOORD OVER KINDERPARDON, 700 KINDERENOPNIEUW BEOORDEELD
Nederland is al een tijd een van de strengste landen van de EU als het gaat om vluchtelingen uit Afghanistan. Dat blijkt uit cijfers van statistiekenbureau Eurostat.
De Tweede Kamer dwong het demissionaire kabinet woensdag niet alleen de Afghaanse tolken van de Nederlandse ambassade te helpen, maar ook voor de andere medewerkers een verblijfsvergunning te garanderen. Staatssecretaris Broekers-Knol (VVD) sputterde in eerste instantie tegen, maar ging overstag.
Ook in andere Europese landen is de discussie losgebarsten of en zo ja, hoeveel Afghaanse vluchtelingen welkom zijn. Ook in Duitsland, waar na de Syrische crisis (‘Wir schaffen das’) nog veel vluchtelingen welkom waren, klinken afwerende geluiden. Het roept de vraag op hoe stringent Nederland en de andere Europese landen zijn als het gaat om Afghaanse vluchtelingen.’
De afgelopen onrustige jaren in Afghanistan hebben gezorgd voor een continue toestroom van vluchtelingen van enkele miljoenen Afghanen. Veruit het grootste deel verblijft in de regio: in Pakistan en Iran. Ruim een half miljoen Afghanen hebben in de afgelopen tien jaar in Europa asiel aangevraagd. Van deze 520 duizend aanvragen zijn er zo’n 235 duizend in Duitsland ingediend, in Nederland waren dat er 12,6 duizend.
De Nederlandse Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) behoort tot de strengste in de Europese Unie, blijkt uit de cijfers van statistiekbureau Eurostat over de periode 2012-2020. Duitsland, Frankrijk en Italië zijn ruimhartiger. Zo honoreerde Duitsland in 2019 de helft van de aanvragen, Nederland een kwart. Zelfs het Verenigd Koninkrijk, dat zich deels vanwege de immigratie- en vluchtelingenproblematiek van de voorgaande jaren in een Brexit stortte, weigerde in 2019 slechts eenderde van de aanvragen.
Afgelopen jaar was Nederland iets minder streng, maar waren er een heel weinig aanvragen. In 2020 kreeg Nederland 530 aanvragen van Afghaanse asielzoekers, waarvan ruim de helft werd geweigerd. In België lag dit aandeel afwijzingen hoger, met 68 procent. In 2020 lag het gemiddelde van de Europese Unie op 65 procent.
De Italianen, die wel altijd streng controleren op de Middellandse Zee, hanteren binnen de Europese Unie een aanzienlijk ruimhartiger beleid. De twintigduizend aanvragen mondden de afgelopen tien jaar in de meeste gevallen uit in een succesvol einde. Afghanen worden alleen afgewezen als ze bijvoorbeeld bij nader inzien toch Pakistaans blijken te zijn.
Nederland wijst asielaanvragen van vluchtelingen uit Syrië en Eritrea veel minder vaak af, blijkt uit een analyse van alle aanvragen sinds 2016. Deze landen staat bekend als onveilige landen. Afghanistan stond volgens Nederland lange tijd wel op de lijst met veilige landen, waardoor aanvragen vaker werden afgewezen. Een Afghaan had de afgelopen jaren ruwweg evenveel kans als een vluchteling uit Irak en Iran. Asielzoekers afkomstig uit Marokko en Algerije krijgen zelden toelating, blijkt uit diezelfde gegevens. Deze landen zijn niet alleen een ‘veilig land’, maar hebben ook geen burgeroorlog, zoals in Afghanistan het geval was.
In het recente verleden beschouwde Nederland een deel van Afghanistan geschikt om afgewezen asielzoekers naar terug te sturen. De afgelopen jaren zijn weinig Afghanen teruggekeerd. Ook vanuit de buurlanden Pakistan en Iran ging bijna niemand terug. In 2020 keerden in totaal slechts tweeduizend Afghanen vrijwillig terug, een fractie van de 3,5 miljoen vluchtelingen.
EINDE ARTIKEL VOLKSKRANT
[15]
”Aangezien er door het nieuwe akkoord meer mensen in Nederland mogen blijven, zal Nederland minder vluchtelingen overnemen van de VN-organisatie UNHCR. Die vrijwillige overname van mensen uit oorlogsgebieden gaat terug van 750 naar 500.”
NOS
AKKOORD OVER KINDERPARDON, 700 KINDERENOPNIEUW BEOORDEELD
‘”Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model.Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit,we hebben het in Nederland over man en vrouw.We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd”
Pleur op, zou ik in plat Haags zeggen.We hebben in Nederland het recht om te demonstreren, daar maken zij gebruik van.
We hebben ook persvrijheid.
Deze mensen treden die persvrijheid, tredenze met voeten en laat ik het dan misschien meerals minister president zeggen:
Echt klip en klaar
Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model.
Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit,we hebben het in Nederland over man en vrouw.
We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben
opgebouwd
Als mensen van buiten komen-en niemand in Nederland is e rmisschien op die meneer met dat gekke programma na-iser op tegen, dat je vluchtelingen opvangt, mits dieaantallen beheersbaar zijn-…..
De multiculturele samenleving, een woord dat ik haat, echt haat,het woord, dat ervan uitgaat, laat iedereen maar een beetje zijn gang gaan”
Weer heeft het Nederlandse vluchtelingenbeleid een slachtoffer geëist. De Afghaanse vluchteling Nezam Azimi, die door de overheid in 2006 werd uitgezet, blijkt in de Afghaanse hoofdstad Kabul te zijn vermoord door de Taliban, na eerst te zijn ontvoerd en gemarteld.
Azimi had in 2001 in Nederland asiel aangevraagd, omdat hij zich verzette tegen de onderdrukking van vrouwen door de Taliban en daardoor problemen had gekregen met de moslimfundamentalisten. Zijn leven liep gevaar en hij moest vluchten. Maar zijn asielaanvraag werd afgewezen. Tijdens zijn jarenlange verblijf in Maastricht zette hij zich in voor de steungroep Vluchtalarm Maastricht en voor Amnesty International. Nadat hij uitgeprocedeerd raakte, vroeg Gerd Leers, de toenmalige burgemeester van Maastricht en de huidige minister van Immigratie en Asiel, aan de toenmalige minister van Vreemdelingenzaken Rita Verdonk om Azimi alsnog verblijfsrecht te geven. Tevergeefs, want ijzeren Rita, die later “getraumatiseerd” bleek door haar eigen misdaden, bleef bij haar besluit en stuurde Azimi de dood in.
“Nu is precies gebeurd waar wij altijd bang voor zijn geweest”, laat Paul Rutten van Vluchtalarm Maastricht weten. Azimi hield zich de afgelopen jaren in Afghanistan schuil voor de Taliban, die hem zochten. Omdat hij werk nodig had, kon hij niet langer meer ondergronds door het leven gaan. Zo werd hij ontdekt door de Taliban. De Nederlandse overheid is mede schuldig aan zijn dood, omdat men keihard weigerde om hem bescherming te bieden.
Leers zegt de dood van Azimi te betreuren. Maar als verantwoordelijk minister deporteert hij dag in dag uit vluchtelingen naar landen vol geweld en armoede. Daar maalt hij niet om. Zo biedt hij het Afghaanse meisje Sahar, die al 10 jaar in Nederland leeft, maar al te graag een enkele reis richting boerka aan. Ook de dood van Azimi rechtvaardigt de minister met de bekende mantra “regels zijn regels”. Hij wijst er namelijk op dat “de procedure destijds zorgvuldig was”. Met andere woorden: minister Leers van nu vindt dat burgemeester Leers van toen onzinnig bezig was toen hij met een brief aan Verdonk probeerde om Azimi in Nederland te houden.
Harry Westerink
EINDE ARTIKEL
AMNESTY INTERNATIONALDOOR NEDERLAND UITGEZETTE VLUCHTELING KRIJGT ZONDEREERLIJK PROCES LEVENSLANG IN BAHREIN5 MAART 2019 LINK https://www.amnesty.nl/actueel/nederland-uitgezette-vluchteling-oneerlijk-proces-levenslang-bahrein TEKSTAli Mohammed al-Showaikh, een vluchteling die direct nadat hij vorig jaar door Nederland was uitgezet naar Bahrein werd gearresteerd en gedetineerd, heeft afgelopen donderdag zonder eerlijk proces een levenslange gevangenisstraf gekregen. VluchtelingenWerk Nederland en Amnesty International reageren vol afschuw op deze onterechte veroordeling en stellen dat Nederland zich, met het terugsturen van Al-Showaikh, schuldig heeft gemaakt aan een ernstige mensenrechtenschending.
Hoewel algemeen bekend is hoe Bahrein omgaat met familieleden van politiek activisten besloot Nederland om Al-Showaikh uit te leveren aan Bahrein. Amnesty en VluchtelingenWerk Nederland roepen de Nederlandse overheid op om alles op alles te zetten om ervoor te zorgen dat Bahrein Al-Showaikh in vrijheid stelt.
Oneerlijk proces
Sinds oktober zat Al-Showaikh zonder vertrouwelijke toegang tot een advocaat gevangen, tekende hij onder druk een bekentenis en zijn er sterke aanwijzingen dat hij is mishandeld. Afgelopen donderdag werd hij veroordeeld op basis van brede en vaag geformuleerde terrorismewetgeving. Ook kreeg hij een boete van 1.170 euro en werd zijn nationaliteit ingetrokken, waardoor hij nu ook stateloos is.
Verantwoordelijkheid Nederlandse overheid
Door Ali Mohammed al-Showaikh terug te sturen naar zijn land van herkomst maakte Nederland zich schuldig aan het non-refoulementprincipe (het verbod op terugzending naar een land waar de vluchteling vervolging te vrezen heeft of waar zijn leven of veiligheid in gevaar is). De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) had moeten weten dat Al-Showaikh in Bahrein gevaar zou lopen. VluchtelingenWerk Nederland en Amnesty International roepen de Nederlandse overheid op om:
Alles op alles te zetten om ervoor te zorgen dat Al-Showaikh in vrijheid wordt gesteld.
Onafhankelijk onderzoek te doen naar de werkwijze van de IND.
Voorlopig te stoppen met uitzettingen naar Bahrein en geen negatieve beslissingen te nemen.
Angst voor vervolging
Al-Showaikh reisde in 2017 naar Nederland uit angst voor vervolging. Zijn broer ontvluchtte Bahrein al eerder vanwege zijn politieke activiteiten en kreeg asiel in Duitsland. Bahreinse autoriteiten staan er om bekend politieke opposanten en hun familieleden te beschuldigen van terrorisme om hen zo het zwijgen op te leggen. Human Rights Watch maakt in hun meest recente jaarboek melding van een zaak waarbij drie familieleden van de mensenrechtenactivist Sayed Ahmed al-Wadaei veroordeeld zijn voor dubieuze, aan terrorisme gerelateerde aanklachten die als vergelding lijken te dienen voor zijn activiteiten.
Ondanks de openbare informatie en de verslechterde mensenrechtensituatie in Bahrein, heeft Nederland Al-Showaikh gedwongen naar Bahrein uitgezet. Vlak voor zijn uitzetting gaf Al-Showaikh nog aan dat hij desnoods bereid was zelfstandig te vertrekken naar een ander land om uitzetting naar Bahrein te voorkomen.
Australische voetballer Hakeem
Recent was de zaak van de voetballer Hakeem Ali al-Araibi, een door Australië erkende vluchteling, in het nieuws. Tijdens zijn huwelijksreis in Thailand werd hij opgepakt omdat de Bahreinse autoriteiten via Interpol een verzoek tot zijn uitlevering hadden gedaan. In afwezigheid was Al-Araibi veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf voor ‘aan terrorisme gerelateerde vergrijpen’, waaronder een aanval op een politiestation, terwijl hij op dat moment aan het voetballen was. Onder druk van de Australische autoriteiten is hij vrijgelaten en kon hij veilig terugkeren naar Australië.
”‘Het ging om een verpauperde groep vluchtelingen, ze kwamen met duizenden tegelijk. Ook vreesde men voor een aanzuigende werking op joden in Polen en Hongarije’
Net voor de Tweede Wereldoorlog waren joodse vluchtelingen een vogel voor de kat. Toen wás het nog mogelijk om Duitsland te ontvluchten, de nazi’s deden er zelfs alles aan om joden het land uit te jagen. Maar overal werden ze teruggestuurd naar Duitsland, waar hen een catastrofe te wachten stond.
Kurt Rosenthal uit Düsseldorf heeft een Arische moeder, zijn vader is evangelisch maar van joodse herkomst. De nazi’s aanvaarden niet dat een halfjood met een Arische vrouw een relatie heeft. De man probeert zijn herkomst te ontkennen. Tevergeefs, in 1938 wordt hij wegens ‘Rassenschande’ in voorlopige hechtenis genomen. Zijn zoon Kurt is dan 26 en besluit te vluchten naar de Verenigde Staten, waar zijn zus woont. Op 12 maart steekt hij de grens met Nederland over. Te voet gaat hij naar Doetinchem, via Arnhem reist hij met de trein naar Den Haag. Hij komt terecht bij een joods vluchtelingencomité in Amsterdam. Omdat hij geldige reispapieren nodig heeft, gaat hij naar de vreemdelingenpolitie. Daar wordt hij in hechtenis genomen en terug naar Duitsland gestuurd. De nazi’s brengen hem naar Dachau.
MET EEN ACHTERWAARTSE kijk op de geschiedenis is het verbijsterend. Een half miljoen joden konden net voor de oorlog nog vluchten uit nazi-Duitsland, maar vonden geen land dat hen wilde opvangen. Het nazi-regime ontnam joden al hun waardigheid, beroofde hen en vervolgde hen op alle mogelijke manieren. Toen in 1938 de vluchtelingenstroom voor een dijkbreuk zorgde, sloten alle Europese landen op het vasteland hun grenzen. Hoe komt het dat democratische landen als Nederland, België en Zwitserland zich zo hard opstelden, ook al was ruimschoots bekend hoe zwaar joden het te verduren hadden?
Recent vergelijkend wetenschappelijk onderzoek gaat na wat er voor het uitbreken van de oorlog precies aan de hand was. Tot nu toe was er alleen nationaal onderzoek, voor het eerst werd de internationale puzzel gelegd. De Belgische historicus Frank Caestecker (48), verbonden aan de Universiteit van Gent, organiseerde twee internationale colloquia over deze bittere periode. ‘De internationale samenhang is belangrijk’, zegt hij. ‘Want wat het ene land doet met vluchtelingen, ze toelaten of ze weigeren, heeft een directe weerslag op de andere landen. De onderlinge beïnvloeding werd nog niet onderzocht.’ Het project leidde tot het boek Refugees from Nazi-Germany and the Liberal European States, 1933-1939, dat in september tegelijkertijd zal verschijnen in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.
VANAF DE machtsgreep van Hitler in 1933 vluchtten andersdenkenden en joden weg uit Duitsland. Al werden communisten met argwaan bekeken – die zag men liever naar de Sovjet-Unie vertrekken – begin jaren dertig konden de vluchtelingen nog wel in verschillende Europese landen terecht. Velen trokken verder naar de VS en Argentinië. Vluchtelingen moesten toen zelf in hun levensonderhoud kunnen voorzien, de overheid had nog geen opvangnetwerk. Het waren dan ook vooral de meest gegoeden die de mogelijkheid hadden om te vluchten. Ook Nederland liet vluchtelingen toe. De voorwaarde was dat ze over geldige papieren beschikten of in acuut levensgevaar verkeerden, iets wat eng werd geïnterpreteerd. De dreiging van een concentratiekamp gold bijvoorbeeld niet als levensbedreigend.
Het tempo van de uitstroom van joden lag voor de nazi’s te laag. Ze gingen vanaf 1938 steeds driester tekeer bij het vervolgen van joden. De annexatie van Oostenrijk op 12 maart 1938 was een eerste cesuur. De Anschluss ging gepaard met een ongeziene golf van grof geweld tegen de joden in Oostenrijk. Dat geweld en het enthousiasme waarmee de joodse emigratie administratief werd gesteund hadden maar één doel: de etnische zuivering van Oostenrijk. Verschillende landen kantten zich tegen de stroom vluchtelingen, de controles werden scherper. Grenswachters kampten evenwel met een probleem: hoe zie je of iemand al dan niet een jood is? Want Arische Duitsers, zoals toeristen en zakenlui, mochten wél de grens over. Joden deden zich dan ook voor als toerist of zakenman, in de hoop de grens over te komen. Om joden te kunnen onderscheiden en terugsturen, drongen de Zwitserse en de Zweedse regering er bij de nazi’s op aan om in de paspoorten van joden een letter J te stempelen. De nazi’s voelden daar aanvankelijk weinig voor, omdat ze vreesden dat ze met de joden zouden blijven zitten. In september 1938 stemden ze toch toe om het reizen van Arische Duitsers niet te bemoeilijken.
Het Weense experiment van etnische zuivering onder leiding van Adolf Eichmann werd in Berlijn met veel aandacht gevolgd. Het succes van deze operatie leidde ertoe dat de anti-joodse politiek ook in Duitsland radicaliseerde. De pogrom tijdens Kristallnacht, de nacht van 9 op 10 november 1938, was een stuitende exponent van deze verharde nazi-agressie. Die avond werden tientallen joden vermoord en ongeveer dertigduizend joodse mannen in kampen opgesloten. Daarvan overleden er enkele honderden aan de verwondingen die ze bij de aanslag hadden opgelopen. Hoewel de Duitsers het voorstelden als agressie die door joden was uitgelokt, was de ware toedracht in het buitenland wel degelijk bekend.
Kristallnacht zorgde voor een tweede cesuur: er kwam een massale vluchtelingenstroom op gang. Vermoed wordt dat vanaf dat moment tot aan het uitbreken van de oorlog zo’n half miljoen joden de vlucht namen. De nazi’s bleven joden dwingen te vertrekken, maar pas nadat ze hen van alle bezittingen hadden beroofd. Wie de grens over wilde, mocht niet meer dan tien mark meenemen. In landen als Nederland, België, Frankrijk en Zwitserland probeerden de joden een veilig onderkomen te zoeken of een route te vinden om overzee weg te trekken. Omdat ze met zo velen waren, en haveloos, werden overal de grenzen meer en meer gesloten. Ook Nederland verscherpte de maatregelen. Alleen vluchtelingen uit de grenszone die in prangend levensgevaar waren of Duitse joden die verwanten in Nederland hadden, mochten nog het land in. Er restte joodse vluchtelingen geen andere mogelijkheid dan illegaal te proberen een grens over te steken. ‘Je ziet verschuivingen’, zegt Frank Caestecker: ‘Als het niet lukte in Frankrijk kwamen ze weer in Duitsland terecht. De Duitse politie pakte de joodse vluchtelingen op of zette ze elders over de grens, bijvoorbeeld in Nederland of België, waar ze dan op grenscontroles van Belgen of Nederland botsten.’ Er ontstonden netwerken van mensensmokkelaars die joden illegaal hielpen te vluchten. Het risico bleef groot, want wie de grens over kwam en bij een controle werd opgepakt, kon terug naar Duitsland worden gebracht. Om diplomatieke redenen zette men de vluchtelingen niet over de grens van een lukraak gekozen buurland, want dan zou dat land allicht hetzelfde doen. Illegale joden werden vooral ook als afschrikking voor kandidaat-vluchtelingen naar Duitsland gerepatrieerd.
HET GEWELD van Kristallnacht wekte evenwel ook heel even solidariteit. Nederland besloot op 19 november 1938, tien dagen na Kristallnacht, dat joden die illegaal het land hadden bereikt, konden blijven, al was het oogmerk ze snel te laten emigreren naar een ander land. Er werden vijftienhonderd ongenode vluchtelingen getolereerd. Aanvankelijk moesten ze zich elke dag bij de politie melden, later werden ze onder administratief toezicht geplaatst in vluchtelingenkampen in Veenhuizen en Hoek van Holland. De opvangkosten werden op joodse liefdadigheidsorganisaties verhaald. Er kwam een breed ondersteunde oproep tot donaties en via burgemeesters werd 473.000 gulden ingezameld.
Nederland ondernam ook diplomatieke initiatieven om met andere buurlanden een transitzone in te stellen voor joden die overzee wilden vluchten. Het plan wekte weinig of geen enthousiasme in het buitenland en werd snel in de la gestopt. Het beleid verstrakte daarentegen: Zwitserland en de Scandinavische landen sloten de grenzen, Nederland volgde op 17 december dit voorbeeld. Vanaf dat moment werden joden zonder legale papieren toch teruggestuurd. Op Kerstmis 1938 bracht een bus een eerste groep van zeventig joodse vluchtelingen naar Duitsland. Aan alle grenzen waren er strenge controles om de joodse vluchtelingen tegen te houden. Nederland zette duizend extra grenswachters in, er gingen stemmen op om het aantal tot twintigduizend op te rekken, maar dat gebeurde niet. Wel kwamen er ‘vliegende teams’, die op de meest precaire plaatsen werden ingezet.
Helemaal hermetisch waren de grenzen echter nooit gesloten. Joden stonden onder een te grote druk om Duitsland te verlaten, ze werden opgejaagd. Een aantal mensen bleef het voor hen opnemen en stak de nek uit. Marij Leenders, onderzoeker aan de Radboud Universiteit te Nijmegen, verwijst naar burgemeester Verbeek die toen aan het hoofd stond van de grensgemeente Dinxperlo. Ondanks de regelgeving van Justitie bezorgde hij eigenhandig verblijfsvergunningen aan joden. Er werd een klacht tegen hem ingediend, maar de rechtbank sprak hem vrij. Uit respect voor het ambt vroeg de burgemeester eervol ontslag. Ontslag kreeg hij, maar niet eervol. In 1990 werd hij postuum gerehabiliteerd.
De jood Karl Grünberg zit tot 30 maart 1938 in Dachau opgesloten. Hij kan vluchten en bereikt illegaal Nederland. In de trein naar Utrecht wordt hij gearresteerd omdat hij een paspoort van een Nederlander gebruikt. Manu militari wordt hij aan Duitsland uitgeleverd, daar komt hij in Buchenwald terecht. Opnieuw slaagt hij erin te ontsnappen, deze keer vlucht hij illegaal naar België. Daar kan hij blijven.
‘IN BELGIË leefde de joodse kwestie veel sterker in de publieke opinie dan elders’, vertelt Frank Caestecker. ‘Dat kwam omdat de uitwijzing van joodse vluchtelingen net voor Kristallnacht op de politieke agenda had gestaan, de meningen waren verdeeld. De bevoegde minister stelde toen dat joodse vluchtelingen geen bescherming nodig hadden, iets wat na Kristallnacht voor een wrange nasmaak zorgde en een virulente discussie op gang bracht.’
Omdat geen enkele Belgische politicus publieke blaam wilde oplopen, werd besloten om illegale joodse vluchtelingen niet langer terug te sturen. Toch zijn er flink wat kanttekeningen te plaatsen bij deze gastvrijheid. De consulaten in Duitsland kregen het advies om zeer stringent om te springen met het verlenen van visa. Aan de Belgische grens werden joden nog steeds met man en macht tegengehouden en teruggestuurd. En net als in Nederland deden de Belgen er alles aan om de joodse vluchtelingen zo snel mogelijk te laten doorreizen.
‘Toch ging het bij de joden als een lopend vuurtje rond dat illegalen in België konden blijven’, zegt Caestecker. ‘Hun aantal nam snel toe, de Belgische regering greep in. Ze vroeg de nazi’s te verhinderen dat joden naar België zouden vluchten. De Duitsers stemden ermee in om joden die geen Belgisch visum hadden en die in de Duits-Belgische grenszone werden aangetroffen, te verhinderen naar België te reizen. De nazi’s wierpen dus ook een barricade op aan hun kant van de grens. Joden moesten vanaf dat moment dus niet alleen de Belgische grenswachters verschalken, maar ook de Duitse.’
‘Dat joden nergens welkom waren, heeft verschillende oorzaken’, stelt Caestecker: ‘Het ging om een totaal verpauperde groep vluchtelingen, ze kwamen met duizenden tegelijk. Bovendien vreesde men voor een aanzuigende werking, want ook in landen als Polen en Hongarije was er een enorme druk op joden. Vergeet niet dat er in 1939 ook een half miljoen vluchtelingen uit Spanje kwamen, waar Franco na de burgeroorlog een dictatuur installeerde.’ Heulden de landen die weigerden joodse vluchtelingen op te vangen indirect en misschien ongewild met nazi-Duitsland? Caestecker: ‘Die uitspraak gaat te ver. Het zijn de nazi’s die joden vervolgden, niet de andere landen. Wel waren verschillende regeringen bereid om met de Duitsers verregaand te onderhandelen over het inkrimpen van de vluchtelingenstroom, eerder dan dat ze pogingen deden om de vervolging aan te klagen. Denk aan het invoeren van de J-pas: alle landen waren daar opgetogen over. En het speelde de nazi’s in de kaart dat de joden nergens welkom waren, het werd tegen hen als argument uitgespeeld en zette de nazi-politiek kracht bij.’
Hij wijst ook op de historische context. Tot voor de Eerste Wereldoorlog kon je in de meeste landen vrij rondreizen en je vestigen. De enige voorwaarde was dat je in je eigen levensonderhoud kon voorzien. ‘In landen als Nederland en België werd na de Eerste Wereldoorlog het algemeen kiesrecht ingevoerd, dat gaf een omvangrijke bevolkingsgroep een stem. De communistische omwenteling in de Sovjet-Unie zorgde voor pleinvrees in het Westen. De overheden wilden daarom hun inwoners een zekere mate van economische bescherming bieden. Er kwamen steeds meer restricties voor buitenlanders, die konden zich niet zomaar meer vestigen en een zaak beginnen. In de jaren dertig was er bovendien de economische crisis, wat nog meer tot protectionisme aanzette. Uitgerekend in die periode begon de vervolging van joden, die een massale stroom straatarme vluchtelingen opleverde. Niemand zag ze graag komen, bovendien werd hun situatie als argument gebruikt om het protectionisme nog aan te scherpen.’
Paul Steiner is een Oostenrijkse jurist en journalist die na de Anschluss in 1938 naar Nederland vlucht, met het vliegtuig. Hij doet zich voor als handelsvertegenwoordiger van een uitgever maar wordt door de grenswachten niet geloofd. Hij heeft een Duits paspoort met een J en wordt gedwongen teruggestuurd naar Wenen. Hij slaagt er later alsnog in om naar Brussel te vluchten en dan naar de Verenigde Staten.
DE VERVOLGING van de joden heeft in 1951 tot de Conventie van Genève geleid. Die beschermt mensen die worden vervolgd op basis van hun geloof, hun politieke overtuiging, hun seksuele geaardheid, hun huidskleur of het behoren tot een sociale groep. Deze bescherming geldt voor individuen en voldeed lange tijd. Er kunnen echter altijd nieuwe motieven ontstaan om te vluchten. Op zulke situaties moet men steeds alert kunnen inspelen, vindt Frank Caestecker: ‘Bij het uitbreken van de oorlogen op de Balkan in de jaren negentig was er een groep oorlogsvluchtelingen die vooral aan de Duitse grens aanklopten. Zij vielen niet onder de Conventie, want ze waren collectief slachtoffer van geweld. Toch werden ze in West-Europa beschermd, maar de beschermingskwaliteit varieerde van land tot land. Duitsland, dat op de weke flank van Europa lag, vroeg om een EU-regeling voor oorlogsvluchtelingen, en die kwam er ook.’ Toch zijn er tegenwoordig nog lacunes: ‘Er is te weinig controle op wat buiten de EU gebeurt. Vanuit bijvoorbeeld Noord-Afrikaanse landen proberen vluchtelingen Europa te bereiken. We weten weinig over hoe vluchtelingen daar worden behandeld. Het lijkt me dat we in mechanismen moeten voorzien om ook die vluchtelingen van een veilige opvang te verzekeren.’
Bootvluchtelingen
Joden die het zich konden veroorloven, probeerden overzee te vluchten, maar ook op andere continenten golden steeds meer restricties. Het verhaal van de Saint Louis is bekend. Het schip voer uit naar Cuba en had vooral joodse vluchtelingen aan boord. Noch in Cuba, noch in de Verenigde Staten mochten ze aan wal. Niemand wou hen opvangen, het schip bleef ronddwalen op zee. Na veel onderhandelingen bleken onder andere België en Nederland bereid een klein deel van de vluchtelingen op te vangen, liefst alleen joden die bereid waren verder te emigreren en dus snel weer het land zouden verlaten. De lotgevallen van de Saint Louis zijn achteraf meermaals beschreven, maar representatief zijn ze niet. Er waren verscheidene schepen met joodse vluchtelingen die meestal geen andere keus hadden dan na lange omzwervingen hun passagiers weer in Duitsland aan wal te zetten.
EINDE ARTIKEL GROENE AMSTERDAMMER
[5]
AANZUIGENDE WERKING:
Wanneer wordt die ‘aanzuigende werking’ dan als argument gebruikt om asielbeleid aan te scherpen?
‘Neem het zogenoemde ‘categoriale beschermingsbeleid’. Asielzoekers hoeven, als ze uit een ‘categorisch beschermd’ land komen, niet meer aan te tonen dat zij, in geval van terugzending, individueel gevaar zouden lopen. Dat je uit een bepaald land komt [zoals lange tijd Somalië, KS] is dan al voldoende om een vergunning te krijgen. Op 19 november 2013 nam de Eerste Kamer een wetsvoorstel aan waardoor de mogelijkheid om één land te beschermen binnenkort wordt geschrapt. In de toelichting bij dit wetsvoorstel staat dat het kabinet-Balkenende IV al meende dat het voeren van een categoriaal beschermingsbeleid – gelet op het ‘risico’ van aanzuigende werking – niet langer verantwoord was.’
Het is hét argument voor een streng asielbeleid. ‘Als we te soepel zijn, komt straks iedereen hier heen.’ Maar bestaat de zogenoemde ‘aanzuigende werking’ eigenlijk wel? Op verzoek van meerdere lezers legde ik deze vraag voor aan de migratie-experts van de Vrije Universiteit.
ZORGT EEN SOEPEL BELEID VOOR MEER ASIELZOEKERS?
Elke twee weken beantwoordt de vakgroep Migratierecht van de Vrije Universiteit te Amsterdam een lezersvraag Zie hier de vorige edities van deze rubriek.van De Correspondent. Deze week is dat een vraag die meerdere lezers bezig bleek te houden.
In het debat over het Nederlandse asielbeleid stellen bewindslieden en politici regelmatig dat dit beleid de instroom van asielzoekers kan beïnvloeden. Is er bewijs dat het soepeler of juist strenger maken van het asielbeleid invloed heeft op de asielinstroom?
In de periode 2010 tot 2012 nam Nederland tussen de 3,9 en 5 procent van het totale aantal asielverzoeken in de gehele Europese Unie voor zijn rekening. Of dat veel is, hangt van je interpretatie af. Tegenover 1.300 Nederlanders stond in 2012 één toegelaten asielzoeker. Duitsland had één asielzoeker per 1.054 inwoners te verwerken, Zweden maar liefst één asielzoeker per 217 inwoners. Het percentage asielzoekers dat uiteindelijk een vergunning krijgt, ligt in Nederland dan weer iets hoger.Zie hier een site waar de cijfers van 14 EU-landen handig zijn te vergelijken
We zien twee pieken in de jaren negentig. Hoezo?
‘De pieken en dalen in deze grafiek volgen over het algemeen vrij nauwgezet de aanwezigheid van brandhaarden in Europa. Begin jaren negentig waren dat vluchtelingen uit voormalig Joegoslavië, later waren dat de Kosovaren. Na 2013 zul je ook een toename zien, die kan worden verklaard door de toegenomen stroom Syriërs.’
En de strenge wet uit 2000?
‘Ik denk niet dat de Vreemdelingenwet 2000 Bekijk hier deze wet, die destijds door Staatssecretaris Cohen werd ingevoerdde toestroom asielzoekers heeft doen dalen. De wet is niet per se strenger dan het beleid dat we ervoor hadden. De daling heeft eerder te maken met het feit dat Nederland sinds die tijd nauwelijks meer landen in zijn geheel bestempelt als onveilig, zoals daarvoor wel het geval was. En met het feit dat er nog wel conflicten zijn, maar dat die relatief verder bij ons vandaan plaatsvinden. Niet zo dichtbij als de Balkan.’
Heeft streng of soepel asielbeleid dan wel invloed op deze cijfers?
‘De Nijmeegse wetenschapper Carolus Grütters heeft dat onderzocht. In zijn artikel ‘De Hoogste Tijd’ Terug te lezen op de website van zijn universiteit.heeft hij de instroom van asielzoekers uit Afghanistan, Irak en Somalië vergeleken met het Nederlandse asielbeleid voor die landen. Dan moet je denken aan de invoering en afschaffing voor speciaal beschermingsbeleid. Hij concludeert dat de feitelijke invloed van specifieke beleidsmaatsregelen voor deze landen van herkomst slechts minimaal is. Het bestaan van ‘aanzuigende werking’ is volgens hem niet aangetoond.’
Waarom is dat relevant?
‘Vaak wordt gesteld dat voor asielzoekers gunstige maatregelen of omstandigheden kunnen leiden tot een hogere instroom van asielzoekers in Nederland. Denk aan beleid dat een asielvergunnning toekent aan bepaalde groepen asielzoekers, het verlenen van toegang tot voorzieningen, of toegang tot de arbeidsmarkt. Dat kun je dus niet zeggen.’
Wanneer wordt die ‘aanzuigende werking’ dan als argument gebruikt om asielbeleid aan te scherpen?
‘Neem het zogenoemde ‘categoriale beschermingsbeleid’. Asielzoekers hoeven, als ze uit een ‘categorisch beschermd’ land komen, niet meer aan te tonen dat zij, in geval van terugzending, individueel gevaar zouden lopen. Dat je uit een bepaald land komt [zoals lange tijd Somalië, KS] is dan al voldoende om een vergunning te krijgen. Op 19 november 2013 nam de Eerste Kamer een wetsvoorstel aan waardoor de mogelijkheid om één land te beschermen binnenkort wordt geschrapt. In de toelichting bij dit wetsvoorstel staat dat het kabinet-Balkenende IV al meende dat het voeren van een categoriaal beschermingsbeleid – gelet op het ‘risico’ van aanzuigende werking – niet langer verantwoord was.’
Maar die ‘aanzuigende werking’ is nog nooit aangetoond dus?
‘Die is nooit overtuigend aangetoond. Maar om dit écht vast te kunnen stellen moet je kijken naar de redenen waarom asielzoekers een bepaald land uitzoeken. Uit buitenlands onderzoek blijkt dat niet iedereen die zijn land ontvlucht zelf bepaalt naar welk land hij afreist om daar vervolgens asiel aan te vragen. Veel asielzoekers reizen met behulp van een mensensmokkelaar, Lees hier Dick Wittenbergs interview met een ‘goedaardige’ mensensmokkelaar.die een grote stem heeft in de keuze van het land van bestemming. Sommige asielzoekers Zie bijvoorbeeld p. 25 en 26 van dit onderzoek, uitgevoerd door de Britse overheid.weten zelfs niet eens naar welk land de mensensmokkelaar hen zal brengen en komen daar pas op de plaats van bestemming achter. De keuzevrijheid van asielzoekers voor het land van bestemming wordt beperkt door geografie, financiële middelen, beschikbare reisroutes, visaopties en de netwerken en de routes die door mensensmokkelaars worden gebruikt.’
Ons asielbeleid – streng of juist soepel – speelt dus geen enkele rol?
‘Het bestaan van ‘aanzuigende werking’ is nooit bevestigd, maar kan ook niet worden uitgesloten. De strekking van het meeste onderzoek hiernaar is dat het asielbeleid in het bestemmingsland slechts een kleine of zelfs een verwaarloosbare rol speelt bij de keuze van een asielzoeker. Asielzoekers blijken vaak niets of weinig te weten over het asielbeleid en de sociale voorzieningen in het land van bestemming. Het beeld van een calculerende asielzoeker die heel bewust kiest voor het land met het gunstigste asielbeleid of de beste voorzieningen, klopt in elk geval niet.’
EINDE ARTIKEL DE CORRESPONDENT
[6]
”‘Het ging om een verpauperde groep vluchtelingen, ze kwamen met duizenden tegelijk. Ook vreesde men voor een aanzuigende werking op joden in Polen en Hongarije’
Libya – Over the past weekend, IOM staff in Niger and Libya documented shocking events on North African migrant routes, which they have described as ‘slave markets’ tormenting hundreds of young African men bound for Libya.
Operations Officers with IOM’s office in Niger, reported on the rescue of a Senegalese migrant (referred to as SC to protect his identity) who this week was returning to his home after being held captive for months.
According to SC’s testimony, while trying to travel north through the Sahara, he arrived in Agadez, Niger, where he was told he would have to pay 200,000 CFA (about USD 320) to continue north, towards Libya. A trafficker provided him with accommodation until the day of his departure, which was to be by pick-up truck.
The journey – over two days of travelling – through the desert was relatively smooth for this group. IOM has often heard from other migrants on this route who report seeing the remains of others abandoned by their drivers – and of trucks ransacked by bandits who siphon away their fuel.
SC’s fate was different. When his pick-up reached Sabha in southwestern Libya, the driver insisted that he hadn’t been paid by the trafficker, and that he was transporting the migrants to a parking area where SC witnessed a slave market taking place. “Sub-Saharan migrants were being sold and bought by Libyans, with the support of Ghanaians and Nigerians who work for them,” IOM Niger staff reported this week.
SC described being ‘bought’ and then being brought to his first ‘prison’, a private home where more than 100 migrants were held as hostages.
He said the kidnappers made the migrants call their families back home, and often suffered beatings while on the phone so that their family members could hear them being tortured. In order to be released from this first house, SC was asked to pay 300,000 CFA (about USD 480), which he couldn’t raise. He was then ‘bought’ by another Libyan, who brought him to a bigger house – where a new price was set for his release: 600,000 CFA (about USD 970), to be paid via Western Union or Money Gram to someone called ‘Alhadji Balde’, said to be in Ghana.
SC managed to get some money from his family via mobile phone and then agreed to work as an interpreter for the kidnappers, to avoid further beatings. He described dreadful sanitary conditions, and food offered only once per day. Some migrants who couldn’t pay were reportedly killed, or left to starve to death.
SC told IOM that when somebody died or was released, kidnappers returned to the market to ‘buy’ more migrants to replace them. Women, too, were ‘bought’ by private individuals – Libyans, according to this witness – and brought to homes where they were forced to be sex slaves.
IOM collects information from migrants returning from Libya and passing through IOM transit centres in Niamey and Agadez. “Over the past few days, I have discussed these stories with several who told me horrible stories. They all confirmed the risks of been sold as slaves in squares or garages in Sabha, either by their drivers or by locals who recruit the migrants for daily jobs in town, often in construction, and later, instead of paying them, sell their victims to new buyers. Some migrants – mostly Nigerians, Ghanaians and Gambians – are forced to work for the kidnappers/slave traders as guards in the ransom houses or in the ‘market’ itself,” said an IOM Niger staffer.
During the past week, IOM Libya learned of other kidnapping cases, like those IOM Niger has knowledge of.
Adam* (not his real name) was kidnapped together with 25 other Gambians while traveling from Sabha to Tripoli. An armed Gambian man and two Arab men kidnapped the party and took them to a ‘prison’ where some 200 men and several women were being held.
According to this witness, the captives were from several African nations. Adam explained that captives were beaten each day and forced to call their families to pay for their release. It took nine months for Adam’s father to collect enough money for Adam’s release, after selling the family house.
Adam said the kidnappers took him to Tripoli where he was released. There, a Libyan man found him and due to his poor health condition, took him to the hospital. The hospital staff published a post on Facebook requesting assistance. An IOM colleague saw the post and referred the case to an IOM doctor who visited him in the hospital. Adam spent 3 weeks in the hospital trying to recover from severe malnutrition – he weighed just 35 kilograms – and the physical wounds from torture.
Upon release from the hospital, IOM found a host family who sheltered him for approximately one month, while the IOM doctor and protection colleagues made frequent visits to the host family to provide Adam with food and medication and assist him with his rehabilitation. They also brought him fresh clothes.
Adam was also able to call his family in the Gambia, and after his condition stabilized, he was assisted by IOM Libya’s voluntary returns programme. On 4 April, he returned to Gambia.
The IOM doctor escorted Adam to Gambia where he was reunited with his family and immediately hospitalized. IOM Libya will continue to pay for his treatment in Gambia and he will also receive a reintegration grant.
Another case IOM learned of this month, involves a young woman being held in what she describes as a warehouse near the port in Misrata by Somalian kidnappers. She is believed to have been held captive for at least 3 months, although the exact dates are unknown. Her husband and young son have lived in the United Kingdom since 2012, and they have been receiving demands for money.
It has been reported that this victim is subjected to rape and physical assault. The husband has paid via family and members of the Somalia community USD 7,500, although they have recently been told the kidnappers are demanding a second payment of USD 7,500.
“The situation is dire,” said Mohammed Abdiker, IOM’s Director of Operation and Emergencies, who recently returned from a visit to Tripoli. “The more IOM engages inside Libya, the more we learn that it is a vale of tears for many migrants. Some reports are truly horrifying and the latest reports of ‘slave markets’ for migrants can be added to a long list of outrages.”
Abdiker added that in recent months IOM staff in Libya had gained access to several detention centres, where they are trying to improve conditions. “What we know is that migrants who fall into the hands of smugglers face systematic malnutrition, sexual abuse and even murder. Last year we learned 14 migrants died in a single month in one of those locations, just from disease and malnutrition. We are hearing about mass graves in the desert.”
He said so far this year the Libyan Coast Guard and others have found 171 bodies washed up on Mediterranean shores, from migrant voyages that foundered off shore. The Coast Guard has also rescued thousands more, he added.
“Migrants who go to Libya while trying to get to Europe, have no idea of the torture archipelago that awaits them just over the border,” said Leonard Doyle, chief IOM spokesman in Geneva. “There they become commodities to be bought, sold and discarded when they have no more value.”
Doyle added: “To get the message out across Africa about the dangers, we are recording the testimonies of migrants who have suffered and are spreading them across social media and on local FM radio. Tragically the most credible messengers are migrants returning home with IOM help. Too often they are broken, brutalized and have been abused, often sexually. Their voices carry more weight than anyone else’s.”
EINDE STATEMENT IOM
AL JAZEERA
IOM: AFRICAN MIGRANTS TRADED IN LIBYA’S ”SLAVE MARKETS”
People are held for ransom, forced labour or sexual exploitation after being sold for up to $500, UN agency says.
Hundreds of African refugees and migrants passing through Libya are being bought and sold in modern-day slave markets before being held for ransom or used as forced labour or for sexual exploitation, survivors have told the UN’s migration agency.
The International Organization for Migration (IOM) said on Tuesday that it had interviewed West African migrants who recounted being traded in garages and car parks in the southern city of Sabha, one of Libya’s main people-smuggling centres.
Refugees in Libya: ‘Smugglers have lost all humanity’
People are bought for between $200 and $500 and are held on average for two to three months, Othman Belbeisi, head of the IOM’s Libya mission, said in Geneva.
“Migrants are being sold in the market as a commodity,” he said. “Selling human beings is becoming a trend among smugglers as the smuggling networks in Libya are becoming stronger and stronger.”
The refugees and migrants – many from Nigeria, Senegal and The Gambia – are captured as they head north towards Libya’s Mediterranean coast, where some try to catch boats for Italy.
Along the way, they are prey to an array of armed groups and people-smuggling networks that often try to extort extra money in exchange for allowing them to continue.
Most of them are used as day labourers in construction or agriculture. Some are paid but others are forced to work for no money.
‘HORRIBLE STORIES’
“Over the past few days, I have discussed these stories with several who told me horrible stories.
“They all confirmed the risks of been sold as slaves in squares or garages in Sabha, either by their drivers or by locals who recruit the migrants for daily jobs in town, often in construction, and later, instead of paying them, sell their victims to new buyers.
“Some migrants – mostly Nigerians, Ghanaians and Gambians – are forced to work for the kidnappers/slave traders as guards in the ransom houses or in the ‘market’ itself.”
IOM Niger staffer
“About women, we heard a lot about bad treatment, rape and being forced into prostitution,” Belbeisi said.
The IOM said it had spoken to one Senegalese migrant who was held in a Libyan’s private house in Sabha with about 100 others, who were beaten as they called their families to ask for money for their captors.
He was then bought by another Libyan, who set a new price for his release.
Some of those who cannot pay their captors are reportedly killed or left to starve to death, the IOM said. When migrants die or are released, others are purchased to replace them.
‘Valley of tears’
The agency said migrants are buried without being identified, with families back home uncertain of their fate.
“The situation is dire,” Mohammed Abdiker, IOM’s director of operations and emergencies, who recently returned from a visit to Libya’s capital, Tripoli, said in a statement, calling Libya a “valley of tears” for many refugees and migrants.
“What we know is that migrants who fall into the hands of smugglers face systematic malnutrition, sexual abuse and even murder,” he added.
“Last year we learned 14 migrants died in a single month in one of those locations, just from disease and malnutrition. We are hearing about mass graves in the desert.”
To warn potential migrants, the IOM is spreading testimonies of victims through social media and local radio stations.
Libya is the main gateway for people attempting to reach Europe by sea, with more than 150,000 people making the crossing in each of the past three years.
So far this year an estimated 26,886 migrants have crossed to Italy, over 7,000 more than during the same period in 2016.
More than 600 are known to have died at sea, while an unknown number perish during their journey north through the desert.
Op slavenmarkten in Niger en Libië worden vluchtelingen gekocht en verkocht. De Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) trekt daarover de noodklok in Genève. Mensensmokkelaars drijven handel met honderden mensen, voor bedragen variërend van 200 tot 500 dollar. De slachtoffers worden maandenlang vastgehouden en gedwongen tot dwangarbeid. Niet in de laatste plaats worden ze ingezet als seksslaven of prostituees, aldus Othman Belbeisi. Belbeisi leidt de operaties van het VN-agentschap in Libië.
Libië is één van de belangrijkste vertrekplaatsen voor Afrikanen die de Middellandse Zee willen oversteken naar Europa. Het IOM heeft getuigenissen van vluchtelingen verzameld die Libië probeerden te bereiken. Ontvoerders zouden hen geld hebben afgeperst en hen hebben gefolterd. Ook zouden ze zijn gedwongen familie op te bellen om losgeld te vragen. Anderen getuigen gedwongen te zijn om op slavenmarkten te werken, of om plaatsen met losgeld te bewaken. Zij die er niet in slagen om het geld bijeen te krijgen, sterven de hongerdood. Zo behandelde een IOM-dokter een Gambiaan die nog maar 35 kilo woog.
In Libië worden Afrikaanse vluchtelingen tot slaaf gemaakt en verkocht. Dat bericht kwam in april van dit jaar al naar buiten nadat de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) de noodklok luidde. Nu heeft CNN daar ook beelden van, in het geheim met mobiele telefoons opgenomen.
Nadat bekend werd dat in Libië, en ook in Niger, slavenmarkten bestonden, ging CNN op onderzoek uit en vond zo’n markt net buiten hoofdstad Tripoli. Binnen zes à zeven minuten, zag CNN een tiental mensen ‘onder de hamer’ gaan.
De videobeelden zijn overgedragen aan de Libische autoriteiten, die hebben toegezegd een onderzoek te starten. Of dat wat uithaalt, is nog maar de vraag. Een leidinggevende van het Libische anti-immigratiebureau erkent van het bestaan van de slavenmarkten te weten, hoewel hij zegt er zelf nooit een te hebben gezien.
Binnen de Europese Unie wordt al langere tijd gesproken over een vluchtelingendeal met Libië, gelijk aan de bestaande deal met Turkije. Het toestaan van zo’n deal was volgens bronnen rond de kabinetsformatie een van de breekpunten voor toenmalig coalitiekandidaat GroenLinks. In september kwam het nieuws naar buiten dat de Italiaanse geheime dienst een deal had gesloten met mensensmokkelaars in Libië om vluchtelingen, tegen alle vluchtelingenverdragen in en met alle gevolgen van dien, ervan te weerhouden de reis naar Europa te ondernemen.
Let op: de beelden kunnen als schokkend worden ervaren’
Moderne slavenmarkten: ze bestaan in Libië. De Amerikaanse zender CNN trok naar het Noord-Afrikaanse land en filmde er hoe jonge migranten worden verkocht aan de hoogste bieder. “Een grote gast, geschikt voor werk op het land” wordt verkocht voor 1.200 dinar, omgerekend zo’n 740 euro.
CNN kreeg in augustus een filmpje van niet al te beste kwaliteit in handen dat was opgenomen in de Libische hoofdstad Tripoli. Daarin was te zien hoe twee jonge migranten te koop worden aangeboden door mensensmokkelaars. CNN besloot om zelf ter plaatse te gaan om te achterhalen of dergelijke “slavenmarkten” een realiteit zijn in Libië.
De journaliste kreeg van haar contactpersonen te horen dat er iedere maand één of twee van dergelijke “veilingen” worden georganiseerd in Tripoli. Ze slaagde er ook in om er een bij te wonen en te filmen met verborgen camera. Op haar opnames (de foto bovenaan is een archieffoto en niét afkomstig uit de CNN-reportage) is te zien hoe twaalf vermoedelijk Nigeriaanse jongemannen per opbod worden verkocht op de binnenplaats van een woning. In enkele minuten is de zaak afgehandeld.
CNN heeft het bewijsmateriaal overgemaakt aan de Libische autoriteiten, die beloven dat ze een onderzoek zullen starten. Wat die belofte waard is, valt nog wel te bezien, want sinds de val van dictator Muanmar Kadhafi is Libië ondergedompeld in chaos. Twee autoriteiten, de GNA (Government of National Accord) in Tripoli, en een verkozen parlement en regering in het oosten van het land, eisen de macht op.
Mensensmokkelaars ontpoppen zich tot mensenhandelaars
Ieder jaar proberen tienduizenden migranten via Libië naar Europa te komen. Sinds afgelopen zomer ondersteunt de Europese Unie de Libische kustwacht bij het onderscheppen van vluchtelingenboten op de Middellandse Zee. Sindsdien is de migratiestroom tussen Libië en Italië, de voornaamste route van Afrika naar Europa, sterk afgenomen.
Maar voor de gestrande migranten is de situatie in Libië bijzonder precair. Velen worden het slachtoffer van mensensmokkel, ontvoering, marteling, verkrachting of dwangarbeid. Volgens CNN ontpoppen mensensmokkelaars zich tot moderne slavenhandelaars nu ze minder boten richting Europa kunnen sturen.
De EU kreeg gisteren nog vlijmscherpe kritiek van Zeid Ra’ad Al Hussein, de hoge VN-commissaris voor de mensenrechten. Hij verweet de EU dat ze nog niets heeft gedaan om de misbruiken in te perken. Hij noemde Europa “medeplichtig aan de onmenselijke behandeling van vluchtelingen”.
EU: “Niet de Europese acties hebben onmenselijk systeem gecreëerd”
De EU heeft vandaag gereageerd op de kritiek. “Het zijn niet de acties van de Europese Unie die een onmenselijk systeem hebben gecreëerd in Libië”, zegt woordvoerster Catherine Ray van de Europese dienst voor extern optreden (EEAS). “Integendeel: we proberen de problemen in het land op te lossen en resultaten te bereiken in een extreem moeilijke omgeving.”
Ze benadrukte dat de EU voorlopig niet van plan is om de ondersteuningsoperaties van de Libische kustwacht stop te zetten. “Dit beleid zal worden voortgezet, want daardoor kunnen we duizenden levens redden in de Libische wateren.”
“Ik deel de bezorgdheid over Libië”, reageerde Europees commissaris voor Migraties Dimitris Avramopoulos op zijn beurt. “De situatie op het terrein is akelig: mensensmokkelaars misbruiken radeloze mensen”.
Dat de EU mee aan de basis ligt van de problemen, vindt hij echter een brug te ver. “Ik wil een ding duidelijk stellen: de EU heeft een heel duidelijk standpunt ingenomen. Maar dit is geen Europees probleem, het is een globaal probleem. We moeten de internationale gemeenschap mobiliseren, en dat is wat we proberen te doen.”
Het Deense parlement heeft een wet aangenomen die het mogelijk maakt asielzoekers buiten Europa op te vangen. Denemarken zegt dat het al gesprekken voert met meerdere niet-Europese landen waar asielzoekerscentra ingericht kunnen worden.
Het is nog onduidelijk om welke landen het gaat, maar in Deense media worden onder meer Egypte, Eritrea en Ethiopië genoemd als locaties. In april liet de regering weten dicht bij een overeenkomst te zijn met Rwanda.
Het EU-land voert al een streng asielbeleid en scherpt dat met deze nieuwe wet verder aan. Migranten die zich melden aan de grens kunnen straks naar een locatie buiten Europa worden gevlogen. Als hun asielaanvraag daar wordt goedgekeurd, krijgen ze het recht om in dat gastland te blijven, maar een verblijf in Denemarken behoort niet tot de mogelijkheden.
Voorstanders van het plan hopen dat de wet bijdraagt aan het verder afremmen van migratie. “Als je asiel aanvraagt in Denemarken, weet je dat je naar een land buiten Europa wordt gestuurd”, zegt een woordvoerder van de sociaaldemocratische regeringspartij. “Dus we hopen dat mensen stoppen met het aanvragen van asiel in Denemarken.”
‘Krankzinnig en absurd’
De Europese Commissie reageert bezorgd. “Deze wet is niet mogelijk binnen de bestaande EU-regels,” zegt een woordvoerder. “Het recht op een asielaanvraag is fundamenteel in de EU. Het verwerken van asielverzoeken buiten de EU roept fundamentele vragen op over zowel toegang tot asielprocedures als het recht op bescherming voor vluchtelingen.”
Ook internationale organisaties laten zich kritisch uit over de wet. Een hoge functionaris van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR vreest voor een domino-effect. Ook andere Europese landen zouden met dergelijke wetgeving kunnen komen.
“Dit is krankzinnig en absurd”, zegt vluchtelingenorganisatie Refugees Welcome tegen persbureau AP. “Denemarken wil gewoon van vluchtelingen af.”
EINDE NOS ARTIKEL
[9]
ZIE NOOT 8
[10]
”Wil Eikelboom van de Vereniging van Asieladvocaten Nederland denkt dat het gaat om “enkele tientallen, misschien honderden kinderen”. “Maar duizenden lijkt mij niet”, zei hij op NPO Radio 1.”
Kinderen die nog niet eerder aanspraak hebben gemaakt op het kinderpardon, maar wel aan de definitieve voorwaarden voldoen, mogen zich alsnog melden bij de immigratiedienst. De IND geeft hen twee weken de tijd om zich te melden.
De aanvragers kunnen zich tot 25 februari opgeven via een formulier, blijkt uit de criteria voor de overgangsregeling voor het kinderpardon die de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) heeft gepubliceerd in de Staatscourant.
“Om hoeveel nieuwe aanvragen het gaat, kunnen we niet inschatten”, zegt IND-hoofddirecteur Aly van Berckel. “Het hangt ervan af of er een groep is die eerder in aanmerking zou zijn gekomen voor de definitieve regeling, maar daar toen geen beroep op heeft gedaan. We kunnen ook niet inschatten hoeveel dat er zijn.”
Ander criterium
“Voorheen was het zo dat je geacht werd mee te werken aan je vertrek, wat niet altijd gebeurde. Het kan zijn dat deze kinderen het advies gekregen hebben geen beroep op de regeling te doen. Nu wordt het zo dat je beschikbaar moet zijn geweest voor vertrek; dat is een ander criterium. Het kan zijn dat de kinderen daardoor nu wel recht hebben op de regeling”, zegt Van Berckel.
Wil Eikelboom van de Vereniging van Asieladvocaten Nederland denkt dat het gaat om “enkele tientallen, misschien honderden kinderen”. “Maar duizenden lijkt mij niet”, zei hij op NPO Radio 1.
De groep komt in ieder geval boven op de groep van 700 kinderen waarvan al bekend was dat hun dossier opnieuw geëvalueerd zou worden. De verwachting is dat zo’n 90 procent van hen mag blijven. Omdat de ouders dan ook niet meer kunnen worden uitgezet, zal die groep uitkomen rond de 1300 kinderen en volwassenen.
Uitgezet
Kinderen binnen die groep, die enkel op grond van het zogenoemde meewerkcriterium zijn afgewezen en die op 29 januari 2019 op een voor de IND bekende plek verbleven zoals een asielcentrum, hoeven niets te doen.
Mensen die eerder zijn afgewezen en niet meer in asielzoekerscentra verblijven, maar op een onbekende plek in Nederland, worden opgeroepen zich binnen twee weken te melden. Bij hen geldt wel de voorwaarde dat ze niet langer dan drie maanden buiten beeld zijn geweest bij de instanties.
De asielzoekers die Nederland werden uit gezet in de periode dat er werd onderhandeld over verruiming van het pardon, komen definitief niet meer in aanmerking voor een verblijfsstatus: alleen wie op 29 januari in Nederland verbleef kan aanspraak maken op de nieuwe regeling.
Akkoord
Dat meer kinderen een permanente verblijfsvergunning kunnen krijgen, is het gevolg van het akkoord tussen de coalitiepartijen over een versoepeling van de pardonregeling. VVD, CDA, D66 en ChristenUnie besloten vorige maand dat er een ruime regeling komt voor ‘bestaande gevallen’ van ouders met gewortelde kinderen die eigenlijk geen recht hebben op verblijf.
Kinderen die hier langer dan 5 jaar zijn en tevergeefs asiel hebben aangevraagd, kunnen nu alsnog een aanvraag voor een verblijfsvergunning op grond van de Afsluitregeling indienen. De IND wil voor het einde van het jaar alle (her)beoordelingen hebben afgerond.
“We zullen elk dossier zorgvuldig behandelen”, stelt IND-hoofddirecteur Aly van Berckel. “Het is een hele grote klus voor de IND. Tegelijkertijd begrijpen we dat tot onzekerheid leidt bij de kinderen en de gezinnen. Daar hebben we alle begrip voor en we gaan proberen deze klus zo snel mogelijk te klaren.”
De belangrijkste voorwaarden voor een verlening van een verblijfsvergunning zijn, dat het kind:
Op 29 januari 2019 in Nederland verbleef
Op het moment van indiening van de oorspronkelijke aanvraag (of op enige moment tussen 1 februari 2013 en 29 januari 2019) jonger was dan 19 jaar
Ten minste 5 jaar voor het bereiken van het 18e levensjaar een asielaanvraag heeft ingediend
Zich niet aan Rijkstoezicht heeft onttrokken
Zijn/haar lopende procedures intrekt bij verblijfsverlening op grond van de Afsluitingsregeling
Verder mag iemand niet de openbare orde hebben verstoord, moet er zijn meegewerkt aan het vaststellen van de identiteit en moet het kind gedurende het verblijf beschikbaar zijn geweest voor vertrek.
Het kinderpardon zelf is door het coalitie-akkoord per direct beëindigd. Vanaf nu wordt alleen aan het begin van de procedure, tot en met een eventueel hoger beroep, getoetst of er andere schrijnende omstandigheden meespelen.
De IND maakt later dit jaar bekend hoe ze dit gaan doen. De discretionaire bevoegdheid van staatssecretaris Harbers komt daarmee te vervallen.
EINDE NOS ARTIKEL
Reacties uitgeschakeld voor Noten 1 t/m 10/EU en de vluchtelingen
IN DE TWEEDE KAMER, TIJDENS EEN DEBAT……..Tweede Kamerlid Forum voor Democratie van Houwelingen bedreigtcollega Tweede Kamerlid Sjoerdsma [D’66]
”[2.52-3.06][Van Houwelingen. Forum voor Democratie, afgekort FvD]”Okay, via de voorzitter:De misdaden van de heer Sjoerdsma zijn zodanig niet…te vergelijken met deperiode omdat ze onvergelijkbaar zijn, want ze zijn op een wereldwijde schaal zoals we van het de globalisten [?] nu kunnen verwachten en u moetzich diep en diep schamen [3.04 ] en uw tijd komt nog wel, want er komen tribunalen!” [3.06]”………. [3.22-3.41][Sjoerdsma, D’66] ” Maar ik moet wel eerlijk zeggen, dat ik nog niet eerder mee heb gemaaktin de zaal, in de Plenaire Zaal van deze Tweede Kamer en ik ben inmiddels ruim negen jaar Kamerlid, dat een collega van mij, die hier aan de interruptiemicrofoon staat, met een bedreiging:Die zegt:”Uw tijd komt nog wel.U komt voor een tribunaal te staan”
YOUTUBE.COMFVD’ER TEGEN D’66 KAMERLID: ”UW TIJD KOMT NOG WEL”
[Van Houwelingen, FvD]:”Bent u bereid om de minister hier erop aan te spreken van eh, dat ie de eh, wets…..op het matje moet roepen, dat ie volgende week bij de Raad AlgemeneZaken…Letland de les moet lezen….Bent u bereid om dat te doen?”[Kamervoorzitter Ockje Tellegen]:”De heer Sjoerdsma”[Sjoerdsma, D’66]:”Ik zou zeggen:Meneer van Houwelingen, wees eens een man.Als uw fractievoorzitter dat soort uitspraken doet, dat soortwalgelijke uitspraken, over de Tweede WereldoorlogOver een minister.Hem ervan beschuldigt, massamoord te begaan.En dat hij dan niet durft te zeggen:”Ja, daar sta ik achter, ik neem dat niet terug.Of durft te zeggen, in vraag van mij, op aansporing van mijom het wel terug te nemen.Hij durft het gewoon niet te herhalen, hij staat hier eenbeetje bedremmeld mij te beschuldigen, dat ik geen antwoord heb]gegeven, maar ik heb hem antwoord gegeven, klip en klaar, ikben het met u eens, wat in Letland gebeurt, kan niet en als deminister daar iets van wil zeggen in de Europese Raad, hij heeft mijn steun.Maar nu u, meneer van Houwelingen.U.Want het gaat hier over de waardigheid van het parlement.De waardigheid van onze democratie en ik wil van u weten:Staat u achter die uitspraken, die verachtelijke uitspraken van deheer Baudet of niet en neemt u het terug?”[Kamervoorzitter]:”De heer Sjoerdsma, heel graag via de voorzitter, dat haalt ietsvan de emotie….”[Sjoerdsma. D’66]”…..via u, mevrouw de voorzitter”[Kamervoorzitter]:”De heer van Houwelingen”[Van Houwelingen, FvD:”Voorzitter, ik zal deze…….. een antwoord geven.Met welke….u bent dus heel erg ontevreden met de vergelijkingmet de Tweede Wereldoorlog.Okay, met welke periode mogen we uw misdaden….”[Kamervoorzitter]:”Neen, niet uw….”[Van Houwelingen, FvD]:”Hij doet het toch ook?[Gaat vervolgens door met zijn betoog, onbverstaanbaar,wordt geinterrumpeerd door de Kamervoorzitter, verwarring compleet][Interruptie Kamervoorzitter]:[Van Houwelingen gaat door]”…uit onze samenleving, de invoering van die verschrikkelijkeapartheidspas op basis van een grote hoax, zegt u maar met welkeperiode wilt u dan dat we het vergelijken”[Kamervoorzitter]:”Mevrouw de voorzitter, kan de heer Sjoerdsma aangeven, met welke vergelijking”, zo doen we dat hier om het wat rustiger te krijgen.De heer Sjoerdsma.”[Sjoerdsma, D’66]”Voorzitter, deze periode is niet makkelijk te vergelijken met een andereperiode.Want wij hebben te maken met een pandemie van ongekende proporties,wij hebben te maken met een wereldwijde ziekte, die miljoenendoden tot gevolg heeft gehad.En dan kan je-laat ik het dan toch maar doen, mevrouw de voorzitter, dankan je zeggen, dat die ziekte nep is, dat het een hoax is, dan kan jeinsinueren, dat je daarmee micro chips ingespoten krijgt, dan kan je romansschrijven onder een pseudoniem, die half Hitler verheerlijkend zijn, zoalsde heer van Houwelingen heeft gedaan, dan je hier gaan staan enmij een vraag stellen, maar ik vraag het aan u, meneer van Houwelingen:Als u niet het lef hebt……”[Kamervoorzitter interrumpeert]:”U vraagt aan de heer van Houwelingen….”[Sjoerdsma, D’66]”Via de voorzitter.Als de heer van Houwelingen niet het lef heeft om die woorden hierte herhalen in het parlement, of er afstand van te nemen, dan is de heervan Houwelingen zijn titel als Kamerlid niet waard.”[Kamervoorzitter]:”Meneer van Houwelingen, voordat u interrumpeert, dit is uw laatste.”[Van Houwelingen, FvD]:[2.37]”Het is mijn laatste, inderdaad.Het zijn natuurlijk walgelijke insinuaties, zoals we van de heer Sjoerdsmagewend zijn.En inderdaad, u bent niet in staat om ook maar een antwoord te geven, u heeftook geen enkele vraag van mij beantwoord en u bent ook niet in staat om een vergelijk [?] te geven, dat is natuurlijk ook logisch, want uw misdaden…[2.51][Interruptie Kamervoorzitter]:”Niet uw….”[Van Houwelingen, FvD]:[2.52-3.06]”Okay, via de voorzitter:De misdaden van de heer Sjoerdsma zijn zodanig niet…te vergelijken met deperiode omdat ze onvergelijkbaar zijn, want ze zijn op een wereldwijde schaal zoals we van het de globalisten [?] nu kunnen verwachten en u moetzich diep en diep schamen [3.04 ] en uw tijd komt nog wel, want er komen tribunalen!” [3.06][Kamervoorzitter]:[3.07]”De heer van Houwelingen, dat zijn allemaal dreigementen, ikvind het er niet fraaier op worden.En meneer Sjoerdsma, u heeft nog de ruimte om kort te reageren.”[Sjoerdsma, D’66]:[3.14-4.05]”Ja voorzitter:Kijk, de uitspraken van Forum, die zijn natuurlijk een diep diep diep dieptepunt.[3.22] Maar ik moet wel eerlijk zeggen, dat ik nog niet eerder mee heb gemaaktin de zaal, in de Plenaire Zaal van deze Tweede Kamer en ik ben inmiddels ruim negen jaar Kamerlid, dat een collega van mij, die hier aan de interruptiemicrofoon staat, met een bedreiging:Die zegt:”Uw tijd komt nog wel.U komt voor een tribunaal te staan.En ik zeg u, meneer van Houwelingen, in deze tijd, waarin ikmij grote zorgen maak over de veiligheid en de gezondheid van almijn collega’s in dit parlement, dat me dat niet licht valt.En dat ik dat ook niet licht neem, dat dreigement.En ik vraag u, meneer van Houwelingen, als u de uitspraak van uwfractievoorzitter, meneer van Houwelingen, niet wil terugnemen, om inieder geval dit terug te nemen. [4.05][Kamervoorzitter]:[4.06]”Ik heb eh…..expres iets langer geschorst, omdat ik denk, dat het goed isna alles wat er vanochtend is gebeurd, de gemoederen even iets meer tot rust te laten komen en dat niet alleen, ik heb de heer van Houwelingen verzocht, dathij nog een keer de woorden, die echt gericht waren aan het adres van de heer Sjoerdsma in persoonlijke zin nog een keer zou willen nuanceren en dat hij hetniet bedoeld heeft als een persoonlijk dreigement en daartoe is de heervan Houwelingen bereid.[Van Houwelingen, FvD][4.32-4.48]”Inderdaad.Om de gemoederen wat verder tot bedaren te brengen, het zal duidelijk zijn,het kan heel kort.Wij zijn van mening dus, dat er grote misdaden zijn gepleegd, dat ze ooit juridisch onderzocht moeten worden, maar mijn woorden zijn natuurlijk nooit bedoeld als een of andere vorm van dreigement wat dan ook gericht aan de heer Sjoerdsma of wie dan ook, dat spreekt voor zich.” [4.48] EINDE YOUTUBE FILMPJE
Reacties uitgeschakeld voor ”Uw tijd komt nog wel, want er komen tribunalen!”/Het naakte fascistische Gelaat van Forum voor Democratie
TV FILM ”BEVRIEND” MET ONDERSTEUNER ISRAELISCHEOORLOGSMISDADEN, FILMACTRICE GAL GADOT/VIERDE REACTIE
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN DE BEZETTE PALESTIJNSEGEBIEDENILLEGAAL VOLGENS HET INTERNATIONAAL RECHT
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING
ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN DE BEZETTE PALESTIJNSEGEBIEDENILLEGAAL VOLGENS HET INTERNATIONAAL RECHT
GAL GADOT [IN HET MIDDEN] HOOFDROLSPEELSTER IN FILM ”RED NOTICE” DE INHOUD VAN FILM RED NOTICE WORDT IN TV KRANT. TV FILM, BESCHREVEN OP BLADZIJDE 8NIETS MIS MEE, WARE HET NIET, DAT DE ISRAELISCHE FILMACTRICEGAL GADOT WORDT AANGEDUID ALS ”VRIENDIN VAN TV FILM”ZEER OPMERKELIJK, AANGEZIEN DEZE GAL GADOT PROMOTOR VAN OORLOGSMISDADEN IS!
ZEG MIJ WIE UW VRIENDEN ZIJN EN IK ZAL U ZEGGEN WIE U BENT” AANRedactie TV FilmOnderwerp: Uw aanduiding van de Israelische filactrice Gal Gadot als ”Vriendin van TV Film” Geachte Redactie. Dit is nu al de vierde keer, dat ik u aanschrijf vanwege uw positievepromoting van de Israelische filmactrice Gal Gadot [1] en dit blijf ik doen.totdat u het Licht gezien hebt en stopt met deze onterechte vleiendeaandacht aan haar adres.De reden waarom u hiermee dient te stoppen, zou u inmiddels moeten weten,maar wederom leg ik het u aanstonds uit. PROMOTIE GAL GADOT Maar eerst uw promotie van filmactrice Gal Gadot: Op de Cover van TV film nr 23, 6 t/m 19 november anno Domini 2021is afgedrukt een promotiefoto van de film ”Red Notice” uit 2021 waaropafgebeeld Gal Gadot, geflankeerd door mede hoofdrolspelers Dwayne Johnson en Ryan Reynolds.Boven de foto staat de tekst”vod Gal GadotMooi rood is niet lelijk” Maar u gaat door:Op pagina 8 van deze aflevering van de TV Film is het volgende te lezen: RED NOTICE Vriendin van TV Film Gal Gadot steelt de show als kunstdief in de duurste film die Netflix ooit zelf produceerde: Red Notice. ”Red Notice” betekent, dat iemand op de mostwantedlijst van Interpol staat.Oplichter Nolan Booth [Ryan Reynolds] krijgt zo’n vermelding aan zijn broek.Daar heeft hij het ook wel naar gemaakt, en dat betekent concreet, dat agentJohn Hartley [Dwayne Johnson] er alles aan doet om hem in te rekenen.Ze krijgen het aan de stok met elkaar en met kunstdief Sarah Black [Gal Gadot].Het resultaat:een actiefilm vol special effects en spectaculaire vechtscenes.Daarnaast is er ook nog ruimte voor grappen en grollen.VANAF 12-11 OP NETFLIX EINDE BERICHT TV FILM TV FILM EN GAL GADOT Nu moet ik u een ding nageven [en misschien hebt u wel naar mijgeluisterd, wie weet]De overdreven lofzangen op Gal Gadot, die ik drie eerdere keren in uw TV Film gelezen heb [en bekritiseerd!] [2] ontbreken nu.Slechts een klein foto’tje op de Cover, een klein artikeltje oppagina 8.Ik vlei mij dus met de gedachte, dat we hier vooruitgang boeken.Maar wat mij WEL hindert, is dat u desondanks doorgaat met eenonwaardige promotie van iemand, die moreel thuishoort in de Hallof Shame!Daarover zometeen meer.
VRIENDIN VAN TV FILM Nu zult u opmerken, dat het logisch is, dat er in uw TV krant aandachtwordt besteed aan nieuwe films en de bijbehorende filmacteurs/actricesEn natuurlijk hebt u daarin gelijk.Maar aandacht besteden aan is nog niet hetzelfde als obsessief verheerlijken,van een filmactrice, zoals u zeker al drie keer gedaan hebt. [3]En hoewel nu minder lang en overdreven, hebt u zich hieraan weer schuldig gemaakt!Want u hebt niet alleen de inhoud van de film beschreven [wat natuurlijk normaal is], maar schrijft over Gal Gadot het volgende:””Vriendin van TV Film’ [bladzijde 8, TV Film, nr 23, 6 t/m 19 november] Is deze ”dame” de ”Vriendin” van TV Film?Als ik u was, zou ik maar zorgvuldiger zijn met wie u als ”vriend” of”vriendin” benoemt! EEN BOEKJE OPEN OVER UW ”VRIENDIN” GAL GADOT! Want deze Israelische filmactrice,Gal Gadot, die u uw ”Vriendin” noemt, heeft nare kanten.Niet alleen heeft zij gediend in het Israelische leger [4], dat zoals u weet, of althans behoort te weten, een bezettingsleger is, met alle daaraan gekoppelde onderdrukking en terreur [5], het is nog erger. Want nu kan men nog aanvoeren, dat militaire dienstplicht in Israel verplicht is en dat niet iedere Israelische soldaat, hoewel deze wel de bezetting van de Palestijnse gebieden in stand houdt, zich per definitie heeft schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.Klopt. ECHTER: Uw ”Vriendin” filmactrice Gal Gadot, Deze ”beeldschone” filmactrice heeft zich van een weerzinwekkende kant laten zien door de moordende Israelische aanval op Gaza ”Protective Edge” uit juli-augustus 2014, te ondersteunen! Ik citeer de Britse krant The Independent: ”As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf”” [6]
Nou laat ik de politieke en verzetsbeweging Hamas even buiten beschouwing, zonder te ontkennen, dat Hamas zich zeker ook schuldig maakt aan ongerechtigheden [7] , maar daar gaat het hier niet om. Gadot verzwijgt niet alleen het feit, dat Israel bezettingsmacht is sinds 1967 en zich heeft schuldig gemaakt-en nog doet- aan onder andere misdaden zoals foltering, etnische zuiveringen, landroof [bouw en uitbreiding in bezet Palestijns gebied gebouwde illegale nederzettingen], apartheid en oorlogsmisdaden [8] In die specifieke Israelische militaire aanval op Gaza, waarvoor zij met haar [onschuldige] dochtertje bidt [wat een goddeloos Gebed!][9], heeft Israel zich schuldig gemaakt aan zware oorlogsmisdaden:In de aanval op Gaza in 2014 , waarvoor la Gadot heeft gebeden, zijn in twee maanden tijd 1391 Palestijnse burgers gedood, waaronder 526 kinderen [10], een VN school werd gebombardeerd [11], een ziekenhuis werd beschoten [12], moet ik doorgaan? Ik denk, dat dit wel een Beeld geeft.Wie een dergelijke misdadige aanval verdedigt, applaudisseert dus voor het doden van ongewapende burgers en kinderen en beschietingen van scholen en ziekenhuizen.
EPILOOG Als u doorgaat deze filmactrice te promoten, overdreven aandacht teschenken en nog erger:Uw ”Vriendin” te noemen, ziet u. als IV Filmkrant, er dus geenbeen in, iemand, die oorlogsmisdaden steunt, beschietingen op scholenen ziekenhuizen, tot uw ”Vriendenkring” te rekenen? Wat maakt dat u? Denk daar maar eens over na en houd ermee op, iemand,die het Gebed der Goddelozen bidt [13] en misdadige aanvallen steunt [14]een positieve promotie te geven, want het werpt een onuitwisbare Smetop u als TV krant.En vertel mij nu niet het Sprookje, dat u niet aan politiek doet, want dat doet u, door een aanhangster van oorlogsmisdaden positieve promotie te geven. Zou u dat ook doen, als een Noord Koreaanse filmactrice het NoordKoreaanse leger aanprees? Denk daarover na en hou ermee op u over deze filmactrice, die het moreel niet waard is, anders dan zakelijk uit te laten. Denk aan het spreekwoord waarmee ik deze brief ben begonnen: ”ZEG MIJ WIE UW VRIENDEN ZIJN EN IK ZAL U ZEGGEN WIE U BENT”
Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam NOTEN 1 T/M 14 Voor uw gemak ondergebracht in een link
”Gadot completed her two mandatory years of military service in the Israel Defense Forces, enlisted as a combat fitness instructor. WIKIPEDIA/GAL GADOT/EARLY LIFE
Israeli actress Gal Gadot – who was recently unveiled as the caped superhero in Zack Snyder’s new DC movie Batman v. Superman: Dawn of Justice – caused a stir by posting a message of support for the Israel Defence Forces via her official Facebook page, just days before a poster of her in character first debuted.
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf” The post quickly garnered over 200,000 ‘likes’, and thousands of shares with fellow pro-IDF supporters. It also received more than 15,000 comments, both aggressively opposed to her position and stridently for it “Zionist israeli army is the biggest terrorist organisation!,” one follower responded. “Palestinians are facing ethnic cleansing ever since the zionist israelis started snatching land! What would you do if your land home and everything you had is being taken away constantly?[sic]”
Met grof geweld en arrestaties reageerde Hamas de afgelopen dagen op demonstraties in de Gazastrook tegen prijsverhogingen en de slechte leefomstandigheden. Tientallen betogers werden afgetuigd, honderden opgepakt. Palestijnse mensenrechtenorganisaties uiten zware kritiek op Hamas.
Wij willen leven!’ Onder dat motto gingen afgelopen donderdag, vrijdag en zaterdag inwoners van de Gazastrook de straat op om te demonstreren tegen de extreme leefomstandigheden en recente belastingverhogingen op voedsel en andere elementaire levensbehoeften. Op zeker zeven plaatsen betoogden zij tegen Hamas, de feitelijke bestuurder van Gaza, en tegen de Palestijnse Autoriteit (PA), de officiële machthebber die is gevestigd in Ramallah op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Honger
De protesten zijn overwegend georganiseerd door jongeren uit vluchtelingenkampen die het leven in armoede en uitzichtloosheid zat zijn. Onder hen velen die niet eerder bij de organisatie van protesten betrokken waren, schrijft Haaretz (€). In Gaza wordt letterlijk honger geleden vertelt Samir Zaqut, onderdirecteur van de in Gaza gevestigde mensenrechtenorganisatie Al-Mezan, de krant:
In the past, poverty never reached the level of hunger. I can’t say that anymore: today there is definitely hunger. The demonstrations are part of the response to this difficult situation, especially among young people.
Politie- en veiligheidsdiensten van Hamas, zowel in uniform als in burger, traden hard op om de demonstraties de kop in te drukken. Betogers werden met pepperspray bespoten en met wapenstokken afgetuigd. Ook werd in de lucht geschoten. Journalisten zagen hun telefoons in beslag genomen, zodat ze geen opnamen van het geweld konden maken. Sommige burgers die opnamen maakten kregen ordetroepen over de vloer, die het materiaal in beslag namen.
Vele tientallen mensen raakten gewond. Bij een inval in het huis van een journalist werden twee daar aanwezige medewerkers van de Independent Commission for Human Rights (ICHR) afgetuigd en vervolgens korte tijd vastgehouden. Zaterdag werden vier medewerkers van Al-Mezan en twee andere organisaties met geweld opgepakt. Na ondervraging werden ze vrijgelaten.
Naar schatting zeshonderd mensen, onder wie 19 journalisten, zijn de afgelopen dagen opgepakt en vastgezet. Een aantal van hen is inmiddels op vrije voeten. Onduidelijk is hoeveel mensen nog vastzitten.
Steeds vaker protest tegen Hamas
Hamas beschuldigt de PA ervan achter de demonstraties te zitten. Bij sommige betogingen verschenen leden van de Al-Qassam-brigades, de militaire tak van Hamas, met posters van PA-president Mahmud Abbas en de tekst ‘Vertrek’.
De afgelopen twee jaar trachtte de PA Hamas met draconische maatregelen – het terugschroeven op zelfs stopzetten van betalingen voor elektriciteit, medische voorzieningen en ambtenarensalarissen – op de knieën te dwingen. Daarmee verergerde ze de dramatische effecten van de bijna twaalf jaar durende Israëlische blokkade. Het volledig stopzetten van de Amerikaanse hulp aan de Palestijnen door president Trump maakte de ellende nog groter.
Protesten van de bevolking van Gaza zijn doorgaans dan ook gericht tegen Israël, Trump en de PA. Maar steeds vaker wordt ook tegen Hamas gedemonstreerd, dat verantwoordelijk is voor de recente prijsstijgingen van eerste levensbehoeften. De hardhandige reactie van Hamas op de protesten maakte onder de bevolking opnieuw bittere kritiek los. Op Facebook regende het verontwaardigde statements van inwoners van Gaza.
Mensenrechtenorganisaties
Zware kritiek is er ook van Palestijnse mensenrechtenorganisaties, waaronder Al-Mezan, Al-Haq, de ICHR en het Palestinian Center for Human Rights (PCHR). Zij roepen de autoriteiten op de gevangenen vrij te laten en de vrijheid van meningsuiting, vergadering en demonstratie te respecteren, die is vastgelegd in de Palestijnse ‘Basic Law’ en het internationaal recht. Daarnaast willen zij dat onderzoek wordt ingesteld naar het geweld tijdens de ‘Opstand van de hongerigen’, dat schuldigen worden vervolgd en slachtoffers recht wordt gedaan.
Namens de Verenigde Naties veroordeelde Nickolay Mladenov, de Speciale Coördinator voor het Midden-Oosten Vredesproces, het optreden van Hamas. Ook hij benadrukte het recht van de bevolking om te demonstreren tegen misstanden:
The long-suffering people of Gaza were protesting the dire economic situation and demanded an improvement in the quality of life in the Gaza Strip. It is their right to protest without fear of reprisal.
Mars van Terugkeer-demonstraties afgelast
Voor het eerst in bijna een jaar werden afgelopen vrijdag de wekelijkse ‘Grote Mars van Terugkeer’-demonstraties bij het zogenoemde ‘grenshek’ tussen Gaza en Israël geannuleerd. Aanleiding daartoe vormden aanvallen van de Israëlische luchtmacht op honderd ‘Hamas-doelen’ in de voorafgaande nacht.
De aanvallen volgden op het afschieten van twee raketten vanuit Gaza in de richting van Tel Aviv eerder in de nacht. De raketten zouden per ongeluk zijn afgevuurd tijdens onderhoudswerkzaamheden, luidde achteraf de door Israël onderschreven verklaring. De raketten kwamen in open terrein terecht en richtten geen schade aan. Bij de Israëlische luchtaanvallen raakten vier Palestijnen gewond.
[QUESTION] 6 HOW CAN YOU ACCUSE ISRAEL OF APARTHEID WHEN ISRAELIVOTE IN NATIONAL ELECTIONS, HAVE PASSPORTS, MOVE FREELY,AND SERVE IN THE KNESSET? HUMAN RIGHTS WATCHQ & A: A TRESHOLD CROSSEDISRAELI AUTHORITIES AND THE CRIME OF APARTHEID AND PERSECUTION
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
”It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory”
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
” They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.”
AMNESTY INTERNATIONAL
BY LISTING PROPERTIES AND ATTRACTIONS IN ISRAELI
SETTLEMENTS, DIGITAL TOURISM COMPANIES ARE PROFITING
FROM WARCRIMES
Digital companies are revolutionizing how the world does tourism. Corporations like Airbnb, Booking.com, Expedia and TripAdvisor, which dominate the multi-billion-dollar global online tourism industry, have become hugely successful. These companies all also list numerous hotels, B&Bs, attractions or tours in Israeli settlements in the Occupied Palestinian Territories (OPT). They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.
These companies also know that Israeli settlements have a negative impact on a vast number of human rights of the Palestinian population. This has been extensively documented by the United Nations and independent international organizations, including Amnesty International and many Palestinian and Israeli organizations. Any basic preliminary risk assessment by the companies would reveal that any business activity in or with settlements would unavoidably contribute to sustaining an illegal situation, as well as a regime that is inherently discriminatory and abusive of the human rights of Palestinians.
All four companies claim to operate under high ethical values and respect for the rule of law. However, none of these standards appears to influence the companies’ decisions in relation to settlement listings. In doing business with settlements, all four companies are contributing to, and profiting from, the maintenance, development and expansion of illegal settlements, which amount to war crimes under international criminal law. Their promotion of Israeli settlements in the OPT as a tourist destination also has the effect of “normalizing”, and legitimizing to the public what is recognized under international law as an illegal situation.
In a new report, Destination: Occupation, Amnesty International documents the ways in which digital tourism companies contribute to violations of human rights and act in direct contradiction with their own corporate standards.
[9]
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.
“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..” THE INDEPENDENT
WONDERWOMAN GAL GADOT ON ISRAEL-GAZA ISRAELI ACTRESS’SPRO IDF STANCE CAUSES CONTROVERSY
”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”
”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”
Israël heeft een staakt-het-vuren afgekondigd in de Gaza-strook. Het leger spreekt van een ‘humanitair bestand’ dat op maandag geldt van 7 tot 14 uur.
Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’.
Diplomaten zijn verrast over de sterke bewoordingen die het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken gebruikt. Vooral de worden ‘geschokt’ en ‘schandelijk’ worden als opmerkelijk bestempeld. ‘De Verenigde Staten zijn geschokt door de schandelijke beschieting vandaag van een VN-school in Rafah, waar zo’n 3.000 ontheemde mensen hun toevlucht hadden gezocht en waarbij minstens tien Palestijnse burgers tragisch om het leven kwamen’, stelt Washington.
‘De locatie van de school was, zoals alle VN-gebouwen in Gaza, herhaaldelijk medegedeeld aan het Israëlische leger. We benadrukken nog maar eens dat Israel meer moet doen om zijn eigen normen te handhaven en burgerslachtoffers te vermijden. VN-gebouwen, en in het bijzonder die die burgers opvangen, moeten worden beschermd en mogen niet gebruikt worden als basis van waaruit aanvallen worden gelanceerd. De verdenking dat militanten in de buurt van de VN-gebouwen opereren rechtvaardigt geen aanvallen die het leven van zoveel onschuldige burgers in gevaar brengt’, klinkt het.
VN
Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.
Tientallen mensen raakten gewond. Veel Palestijnen hadden hun toevlucht gezocht tot de onderwijsinstelling die wordt gerund door de Verenigde Naties. Het Israëlische leger heeft nog niet gereageerd. Het is nog niet duidelijk wie verantwoordelijk is voor de raketinslag. Ongeveer 3.000 Palestijnen hadden hun toevlucht gezocht in de school.
De secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, noemt de aanval ‘een morele schande en een misdaad’. Volgens Ban is het Israëlische leger meerdere keren geïnformeerd over de locatie van de school.
Van Rompuy
De Europese Unie heeft het aanhoudende bloedvergieten in de Gazastrook zondag nog eens nadrukkelijk veroordeeld. Bij monde van de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy en de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso werd het ‘onmiddellijke einde’ van de militaire acties geeist. ‘Alleen een onderhandelde oplossing gebaseerd op twee staten die elkaar respecteren kan tot vrede leiden’, stelt Van Rompuy.
Het Israëlische leger heeft toegegeven te hebben gevuurd nabij de VN-school. ‘Het Israëlische leger viseerde drie terroristen op de motorfiets nabij de school in Rafah’, stelt het leger in een mededeling. ‘De Israëlische defensie onderzoekt de gevolgen van die inslag.’ De Israelische regering kondigde in de nacht van zondag op maandag een ‘humanitair bestand’ af dat maandag van 7 tot 14 uur zou gelden.
Het is de derde aanval op een VN-school in de Gaza-strook in tien dagen tijd. Op 24 juli werd een school in Beit Hanoun getroffen en afgelopen donderdag werd een school in Jabaliya geraakt. Bij die twee aanvallen kwamen meer dan dertig Palestijnen om het leven. De Verenigde Naties legden verantwoordelijkheid voor het drama in Jabaliya bij Israël.
250.000
In de Gazastrook schuilen circa 250.000 mensen in gebouwen van de VN voor het Israëlische geweld. Volgens Israël is er vanuit de buurt geschoten. Vertegenwoordigers van de VN vonden raketopslagplaatsen van Palestijnse strijders in drie schoolgebouwen.
De raketinslag op de school in Rafah volgt op de aankondiging door de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zaterdagavond dat het Gaza-offensief voorlopig zal worden doorgezet. Het leger zal zijn operaties zolang voortzetten totdat het doel is bereikt: ‘de vrede naar Israël terugbrengen’, zei hij zaterdagavond in Tel Aviv.
Vernietigen
‘We zullen alle tunnels vernietigen’, voegde hij eraan toe. ‘Het leger wordt zolang ingezet tot alle werk is volbracht.’ En dat bleek ook meteen. Bij meerdere luchtaanvallen zijn volgens Palestijnse bronnen zondagmorgen zeven mensen om het leven gekomen. Vijftien Palestijnen raakten gewond. Palestijnen die aan de kust wonen, vertelden dat de Israëlische luchtmacht zware bombardementen heeft uitgevoerd in verschillende Palestijnse gebieden.
Na de vernietiging van de tunnels van de ‘radicaal-islamitische’ Hamas zal Israël de situatie opnieuw evalueren en bijkomende stappen ondernemen die nodig zijn voor de veiligheid.
VN-chef Ban Ki-moon heeft in ongekend felle bewoordingen uitgehaald naar Israël. De beschieting van een school in Gaza, vanmorgen, noemde hij “een morele wandaad, een misdaad”.
“Dit is weer een grove schending van de internationale wetgeving. Het is duidelijk dat beide partijen Palestijnse burgers, VN-medewerkers en VN-gebouwen moeten beschermen.”
Bij de raketbeschieting door Israël op de school, waar vluchtelingen in verbleven, vielen tien doden. Ook raakten tientallen mensen gewond.
Onderzoek
Ban eist dat het incident snel wordt onderzocht en de verantwoordelijken worden gestraft. Een VN-woordvoerder zegt dat er 33 keer is gezegd dat de school door de VN gebruikt werd, de laatste keer een uur voor de aanval.
Afgelopen woensdag werd ook al een school getroffen die diende als schuilplek, daarbij kwamen zestien mensen om het leven.
De VS spreekt eveneens schande van de aanval. In een verklaring zegt een woordvoerder geschokt te zijn. “Het vermoeden dat er militanten dichtbij verscholen zitten, rechtvaardigt niet dat er zulke risico’s worden genomen met het leven van onschuldige burgers.”
EINDE NOS BERICHT
[12]
”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people”
INTERNATIONAL RED CROSS
NO WONDER GAZANS ARE ANGRY.THE RED CROSS CAN’T PROTECT THEM
Three ICRC vehicles are leaving Shujaia. They have rescued 11 people from the rubble but the intense combat has forced them back. As they depart an angry crowd of Palestinians attacks the vehicles with stones and sticks. “You are useless,” the crowd shouts. “You must protect us.”
But we cannot. The anger is unpleasant and misplaced, but understandable. We do our utmost, risking the lives of our staff to rescue who we can, but we cannot end the conflict. As ever, humanitarian organisations are a sticking plaster, not the solution.
If your home in Gaza was being shelled, who would you call in desperation? On the night Israel’s ground offensive began intense fire struck north-east Gaza. The emergency services, including our partners at the Palestinian Red Crescent (PRCS), were overloaded. Many Gazans tried to telephone us. Our office switchboard couldn’t cope. In the dark violent hours of the night we could not send ambulances or restore the water supply or treat the injured dying of their wounds. Isolated and terrified, with nowhere to flee and no help in sight, the anger of Palestinian families grew.
Two nights later in Shujaia hundreds more families went through the same ordeal. Again ICRC staff and PRCS volunteers could do little. With no guarantees of safety it would have been folly to attempt a rescue. In the daylight a temporary ceasefire was agreed, at our request. It was quickly broken, but nevertheless several dozen injured were brought from their ruined homes to hospitals and hundreds took advantage of our presence on the spot to flee. It was little and late. No wonder the helpless families have accused us of callous disregard. When your one faint hope of help is snuffed out the intensity of disappointment is all the deeper.
Other accusations have been levelled.
We were charged with collaborating with the Israeli Defence Forces in the destruction of Wafa hospital. In truth, we sought to protect the hospital through our dialogue with both sides. When combat came perilously close we intervened to win time for a possible last-resort evacuation of gravely ill patients, many on life support.
We are upbraided for not taking sides and refusing to apportion blame. Given our strict political neutrality it is usual that we get criticised by all sides at different times. But the ICRC is not silent in the face of clear breaches of international law. We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.
We are horrified at the death toll. We have repeatedly called for both sides to protect and spare civilians. We have warned of the need to protect Gaza’s perilously fragile water supply – many residents of the densely populated area are now without water, at the height of the scorching hot Mediterranean summer. Today our priority is the civilians, in Beit Hanoun and many other places all over Gaza. We are calling on all sides, based on the humanitarian imperatives of the situation, to ensure that their combat operations be conducted in accordance with the fundamental principles of international laws protecting civilians. But will our pleas for restraint, and the constant efforts of nearly 140 staff and more than 400 PRCS teams to rescue civilians and restock hospitals, be enough to quell the anger of grieving families? We hope so but we understand that it might not.
We do ask one thing: understand the limits of our role and look to the politicians to end this deadly, miserable conflict.
Jacques de Maio
Head of Delegation ICRC Israel and Occupied Territories
[13]
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.
“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..” THE INDEPENDENT
WONDERWOMAN GAL GADOT ON ISRAEL-GAZA ISRAELI ACTRESS’SPRO IDF STANCE CAUSES CONTROVERSY
”Gadot completed her two mandatory years of military service in the Israel Defense Forces, enlisted as a combat fitness instructor. WIKIPEDIA/GAL GADOT/EARLY LIFE
Israeli actress Gal Gadot – who was recently unveiled as the caped superhero in Zack Snyder’s new DC movie Batman v. Superman: Dawn of Justice – caused a stir by posting a message of support for the Israel Defence Forces via her official Facebook page, just days before a poster of her in character first debuted.
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf” The post quickly garnered over 200,000 ‘likes’, and thousands of shares with fellow pro-IDF supporters. It also received more than 15,000 comments, both aggressively opposed to her position and stridently for it “Zionist israeli army is the biggest terrorist organisation!,” one follower responded. “Palestinians are facing ethnic cleansing ever since the zionist israelis started snatching land! What would you do if your land home and everything you had is being taken away constantly?[sic]”
Met grof geweld en arrestaties reageerde Hamas de afgelopen dagen op demonstraties in de Gazastrook tegen prijsverhogingen en de slechte leefomstandigheden. Tientallen betogers werden afgetuigd, honderden opgepakt. Palestijnse mensenrechtenorganisaties uiten zware kritiek op Hamas.
Wij willen leven!’ Onder dat motto gingen afgelopen donderdag, vrijdag en zaterdag inwoners van de Gazastrook de straat op om te demonstreren tegen de extreme leefomstandigheden en recente belastingverhogingen op voedsel en andere elementaire levensbehoeften. Op zeker zeven plaatsen betoogden zij tegen Hamas, de feitelijke bestuurder van Gaza, en tegen de Palestijnse Autoriteit (PA), de officiële machthebber die is gevestigd in Ramallah op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Honger
De protesten zijn overwegend georganiseerd door jongeren uit vluchtelingenkampen die het leven in armoede en uitzichtloosheid zat zijn. Onder hen velen die niet eerder bij de organisatie van protesten betrokken waren, schrijft Haaretz (€). In Gaza wordt letterlijk honger geleden vertelt Samir Zaqut, onderdirecteur van de in Gaza gevestigde mensenrechtenorganisatie Al-Mezan, de krant:
In the past, poverty never reached the level of hunger. I can’t say that anymore: today there is definitely hunger. The demonstrations are part of the response to this difficult situation, especially among young people.
Politie- en veiligheidsdiensten van Hamas, zowel in uniform als in burger, traden hard op om de demonstraties de kop in te drukken. Betogers werden met pepperspray bespoten en met wapenstokken afgetuigd. Ook werd in de lucht geschoten. Journalisten zagen hun telefoons in beslag genomen, zodat ze geen opnamen van het geweld konden maken. Sommige burgers die opnamen maakten kregen ordetroepen over de vloer, die het materiaal in beslag namen.
Vele tientallen mensen raakten gewond. Bij een inval in het huis van een journalist werden twee daar aanwezige medewerkers van de Independent Commission for Human Rights (ICHR) afgetuigd en vervolgens korte tijd vastgehouden. Zaterdag werden vier medewerkers van Al-Mezan en twee andere organisaties met geweld opgepakt. Na ondervraging werden ze vrijgelaten.
Naar schatting zeshonderd mensen, onder wie 19 journalisten, zijn de afgelopen dagen opgepakt en vastgezet. Een aantal van hen is inmiddels op vrije voeten. Onduidelijk is hoeveel mensen nog vastzitten.
Steeds vaker protest tegen Hamas
Hamas beschuldigt de PA ervan achter de demonstraties te zitten. Bij sommige betogingen verschenen leden van de Al-Qassam-brigades, de militaire tak van Hamas, met posters van PA-president Mahmud Abbas en de tekst ‘Vertrek’.
De afgelopen twee jaar trachtte de PA Hamas met draconische maatregelen – het terugschroeven op zelfs stopzetten van betalingen voor elektriciteit, medische voorzieningen en ambtenarensalarissen – op de knieën te dwingen. Daarmee verergerde ze de dramatische effecten van de bijna twaalf jaar durende Israëlische blokkade. Het volledig stopzetten van de Amerikaanse hulp aan de Palestijnen door president Trump maakte de ellende nog groter.
Protesten van de bevolking van Gaza zijn doorgaans dan ook gericht tegen Israël, Trump en de PA. Maar steeds vaker wordt ook tegen Hamas gedemonstreerd, dat verantwoordelijk is voor de recente prijsstijgingen van eerste levensbehoeften. De hardhandige reactie van Hamas op de protesten maakte onder de bevolking opnieuw bittere kritiek los. Op Facebook regende het verontwaardigde statements van inwoners van Gaza.
Mensenrechtenorganisaties
Zware kritiek is er ook van Palestijnse mensenrechtenorganisaties, waaronder Al-Mezan, Al-Haq, de ICHR en het Palestinian Center for Human Rights (PCHR). Zij roepen de autoriteiten op de gevangenen vrij te laten en de vrijheid van meningsuiting, vergadering en demonstratie te respecteren, die is vastgelegd in de Palestijnse ‘Basic Law’ en het internationaal recht. Daarnaast willen zij dat onderzoek wordt ingesteld naar het geweld tijdens de ‘Opstand van de hongerigen’, dat schuldigen worden vervolgd en slachtoffers recht wordt gedaan.
Namens de Verenigde Naties veroordeelde Nickolay Mladenov, de Speciale Coördinator voor het Midden-Oosten Vredesproces, het optreden van Hamas. Ook hij benadrukte het recht van de bevolking om te demonstreren tegen misstanden:
The long-suffering people of Gaza were protesting the dire economic situation and demanded an improvement in the quality of life in the Gaza Strip. It is their right to protest without fear of reprisal.
Mars van Terugkeer-demonstraties afgelast
Voor het eerst in bijna een jaar werden afgelopen vrijdag de wekelijkse ‘Grote Mars van Terugkeer’-demonstraties bij het zogenoemde ‘grenshek’ tussen Gaza en Israël geannuleerd. Aanleiding daartoe vormden aanvallen van de Israëlische luchtmacht op honderd ‘Hamas-doelen’ in de voorafgaande nacht.
De aanvallen volgden op het afschieten van twee raketten vanuit Gaza in de richting van Tel Aviv eerder in de nacht. De raketten zouden per ongeluk zijn afgevuurd tijdens onderhoudswerkzaamheden, luidde achteraf de door Israël onderschreven verklaring. De raketten kwamen in open terrein terecht en richtten geen schade aan. Bij de Israëlische luchtaanvallen raakten vier Palestijnen gewond.
[QUESTION] 6 HOW CAN YOU ACCUSE ISRAEL OF APARTHEID WHEN ISRAELIVOTE IN NATIONAL ELECTIONS, HAVE PASSPORTS, MOVE FREELY,AND SERVE IN THE KNESSET? HUMAN RIGHTS WATCHQ & A: A TRESHOLD CROSSEDISRAELI AUTHORITIES AND THE CRIME OF APARTHEID AND PERSECUTION
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
”It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory”
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
” They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.”
AMNESTY INTERNATIONAL
BY LISTING PROPERTIES AND ATTRACTIONS IN ISRAELI
SETTLEMENTS, DIGITAL TOURISM COMPANIES ARE PROFITING
FROM WARCRIMES
Digital companies are revolutionizing how the world does tourism. Corporations like Airbnb, Booking.com, Expedia and TripAdvisor, which dominate the multi-billion-dollar global online tourism industry, have become hugely successful. These companies all also list numerous hotels, B&Bs, attractions or tours in Israeli settlements in the Occupied Palestinian Territories (OPT). They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.
These companies also know that Israeli settlements have a negative impact on a vast number of human rights of the Palestinian population. This has been extensively documented by the United Nations and independent international organizations, including Amnesty International and many Palestinian and Israeli organizations. Any basic preliminary risk assessment by the companies would reveal that any business activity in or with settlements would unavoidably contribute to sustaining an illegal situation, as well as a regime that is inherently discriminatory and abusive of the human rights of Palestinians.
All four companies claim to operate under high ethical values and respect for the rule of law. However, none of these standards appears to influence the companies’ decisions in relation to settlement listings. In doing business with settlements, all four companies are contributing to, and profiting from, the maintenance, development and expansion of illegal settlements, which amount to war crimes under international criminal law. Their promotion of Israeli settlements in the OPT as a tourist destination also has the effect of “normalizing”, and legitimizing to the public what is recognized under international law as an illegal situation.
In a new report, Destination: Occupation, Amnesty International documents the ways in which digital tourism companies contribute to violations of human rights and act in direct contradiction with their own corporate standards.
[9]
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.
“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..” THE INDEPENDENT
WONDERWOMAN GAL GADOT ON ISRAEL-GAZA ISRAELI ACTRESS’SPRO IDF STANCE CAUSES CONTROVERSY
”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”
”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”
Israël heeft een staakt-het-vuren afgekondigd in de Gaza-strook. Het leger spreekt van een ‘humanitair bestand’ dat op maandag geldt van 7 tot 14 uur.
Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’.
Diplomaten zijn verrast over de sterke bewoordingen die het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken gebruikt. Vooral de worden ‘geschokt’ en ‘schandelijk’ worden als opmerkelijk bestempeld. ‘De Verenigde Staten zijn geschokt door de schandelijke beschieting vandaag van een VN-school in Rafah, waar zo’n 3.000 ontheemde mensen hun toevlucht hadden gezocht en waarbij minstens tien Palestijnse burgers tragisch om het leven kwamen’, stelt Washington.
‘De locatie van de school was, zoals alle VN-gebouwen in Gaza, herhaaldelijk medegedeeld aan het Israëlische leger. We benadrukken nog maar eens dat Israel meer moet doen om zijn eigen normen te handhaven en burgerslachtoffers te vermijden. VN-gebouwen, en in het bijzonder die die burgers opvangen, moeten worden beschermd en mogen niet gebruikt worden als basis van waaruit aanvallen worden gelanceerd. De verdenking dat militanten in de buurt van de VN-gebouwen opereren rechtvaardigt geen aanvallen die het leven van zoveel onschuldige burgers in gevaar brengt’, klinkt het.
VN
Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.
Tientallen mensen raakten gewond. Veel Palestijnen hadden hun toevlucht gezocht tot de onderwijsinstelling die wordt gerund door de Verenigde Naties. Het Israëlische leger heeft nog niet gereageerd. Het is nog niet duidelijk wie verantwoordelijk is voor de raketinslag. Ongeveer 3.000 Palestijnen hadden hun toevlucht gezocht in de school.
De secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, noemt de aanval ‘een morele schande en een misdaad’. Volgens Ban is het Israëlische leger meerdere keren geïnformeerd over de locatie van de school.
Van Rompuy
De Europese Unie heeft het aanhoudende bloedvergieten in de Gazastrook zondag nog eens nadrukkelijk veroordeeld. Bij monde van de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy en de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso werd het ‘onmiddellijke einde’ van de militaire acties geeist. ‘Alleen een onderhandelde oplossing gebaseerd op twee staten die elkaar respecteren kan tot vrede leiden’, stelt Van Rompuy.
Het Israëlische leger heeft toegegeven te hebben gevuurd nabij de VN-school. ‘Het Israëlische leger viseerde drie terroristen op de motorfiets nabij de school in Rafah’, stelt het leger in een mededeling. ‘De Israëlische defensie onderzoekt de gevolgen van die inslag.’ De Israelische regering kondigde in de nacht van zondag op maandag een ‘humanitair bestand’ af dat maandag van 7 tot 14 uur zou gelden.
Het is de derde aanval op een VN-school in de Gaza-strook in tien dagen tijd. Op 24 juli werd een school in Beit Hanoun getroffen en afgelopen donderdag werd een school in Jabaliya geraakt. Bij die twee aanvallen kwamen meer dan dertig Palestijnen om het leven. De Verenigde Naties legden verantwoordelijkheid voor het drama in Jabaliya bij Israël.
250.000
In de Gazastrook schuilen circa 250.000 mensen in gebouwen van de VN voor het Israëlische geweld. Volgens Israël is er vanuit de buurt geschoten. Vertegenwoordigers van de VN vonden raketopslagplaatsen van Palestijnse strijders in drie schoolgebouwen.
De raketinslag op de school in Rafah volgt op de aankondiging door de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zaterdagavond dat het Gaza-offensief voorlopig zal worden doorgezet. Het leger zal zijn operaties zolang voortzetten totdat het doel is bereikt: ‘de vrede naar Israël terugbrengen’, zei hij zaterdagavond in Tel Aviv.
Vernietigen
‘We zullen alle tunnels vernietigen’, voegde hij eraan toe. ‘Het leger wordt zolang ingezet tot alle werk is volbracht.’ En dat bleek ook meteen. Bij meerdere luchtaanvallen zijn volgens Palestijnse bronnen zondagmorgen zeven mensen om het leven gekomen. Vijftien Palestijnen raakten gewond. Palestijnen die aan de kust wonen, vertelden dat de Israëlische luchtmacht zware bombardementen heeft uitgevoerd in verschillende Palestijnse gebieden.
Na de vernietiging van de tunnels van de ‘radicaal-islamitische’ Hamas zal Israël de situatie opnieuw evalueren en bijkomende stappen ondernemen die nodig zijn voor de veiligheid.
VN-chef Ban Ki-moon heeft in ongekend felle bewoordingen uitgehaald naar Israël. De beschieting van een school in Gaza, vanmorgen, noemde hij “een morele wandaad, een misdaad”.
“Dit is weer een grove schending van de internationale wetgeving. Het is duidelijk dat beide partijen Palestijnse burgers, VN-medewerkers en VN-gebouwen moeten beschermen.”
Bij de raketbeschieting door Israël op de school, waar vluchtelingen in verbleven, vielen tien doden. Ook raakten tientallen mensen gewond.
Onderzoek
Ban eist dat het incident snel wordt onderzocht en de verantwoordelijken worden gestraft. Een VN-woordvoerder zegt dat er 33 keer is gezegd dat de school door de VN gebruikt werd, de laatste keer een uur voor de aanval.
Afgelopen woensdag werd ook al een school getroffen die diende als schuilplek, daarbij kwamen zestien mensen om het leven.
De VS spreekt eveneens schande van de aanval. In een verklaring zegt een woordvoerder geschokt te zijn. “Het vermoeden dat er militanten dichtbij verscholen zitten, rechtvaardigt niet dat er zulke risico’s worden genomen met het leven van onschuldige burgers.”
EINDE NOS BERICHT
[12]
”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people”
INTERNATIONAL RED CROSS
NO WONDER GAZANS ARE ANGRY.THE RED CROSS CAN’T PROTECT THEM
Three ICRC vehicles are leaving Shujaia. They have rescued 11 people from the rubble but the intense combat has forced them back. As they depart an angry crowd of Palestinians attacks the vehicles with stones and sticks. “You are useless,” the crowd shouts. “You must protect us.”
But we cannot. The anger is unpleasant and misplaced, but understandable. We do our utmost, risking the lives of our staff to rescue who we can, but we cannot end the conflict. As ever, humanitarian organisations are a sticking plaster, not the solution.
If your home in Gaza was being shelled, who would you call in desperation? On the night Israel’s ground offensive began intense fire struck north-east Gaza. The emergency services, including our partners at the Palestinian Red Crescent (PRCS), were overloaded. Many Gazans tried to telephone us. Our office switchboard couldn’t cope. In the dark violent hours of the night we could not send ambulances or restore the water supply or treat the injured dying of their wounds. Isolated and terrified, with nowhere to flee and no help in sight, the anger of Palestinian families grew.
Two nights later in Shujaia hundreds more families went through the same ordeal. Again ICRC staff and PRCS volunteers could do little. With no guarantees of safety it would have been folly to attempt a rescue. In the daylight a temporary ceasefire was agreed, at our request. It was quickly broken, but nevertheless several dozen injured were brought from their ruined homes to hospitals and hundreds took advantage of our presence on the spot to flee. It was little and late. No wonder the helpless families have accused us of callous disregard. When your one faint hope of help is snuffed out the intensity of disappointment is all the deeper.
Other accusations have been levelled.
We were charged with collaborating with the Israeli Defence Forces in the destruction of Wafa hospital. In truth, we sought to protect the hospital through our dialogue with both sides. When combat came perilously close we intervened to win time for a possible last-resort evacuation of gravely ill patients, many on life support.
We are upbraided for not taking sides and refusing to apportion blame. Given our strict political neutrality it is usual that we get criticised by all sides at different times. But the ICRC is not silent in the face of clear breaches of international law. We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.
We are horrified at the death toll. We have repeatedly called for both sides to protect and spare civilians. We have warned of the need to protect Gaza’s perilously fragile water supply – many residents of the densely populated area are now without water, at the height of the scorching hot Mediterranean summer. Today our priority is the civilians, in Beit Hanoun and many other places all over Gaza. We are calling on all sides, based on the humanitarian imperatives of the situation, to ensure that their combat operations be conducted in accordance with the fundamental principles of international laws protecting civilians. But will our pleas for restraint, and the constant efforts of nearly 140 staff and more than 400 PRCS teams to rescue civilians and restock hospitals, be enough to quell the anger of grieving families? We hope so but we understand that it might not.
We do ask one thing: understand the limits of our role and look to the politicians to end this deadly, miserable conflict.
Jacques de Maio
Head of Delegation ICRC Israel and Occupied Territories
[13]
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.
“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..” THE INDEPENDENT
WONDERWOMAN GAL GADOT ON ISRAEL-GAZA ISRAELI ACTRESS’SPRO IDF STANCE CAUSES CONTROVERSY
Kathryn Warner is a Medieval historian whom I value very much.Hereby I post oneof her excellent articles she wrote on her Blogspot, where are to be found hundreds of very, veryvaluable articles about events, issues and personalities about the period of the reign of kingEdward II, 1307-1327Karthyn Warner is a great expert on the reign of king Edward II and wrotealso agreat number of books about that period. See her Blogspot http://edwardthesecond.blogspot.com/
This article is about Sir Robert Holland, a close friend and ally ofking Edward II’s cousin, Earl Thomas of Lancaster.Earl Thomas of Lancaster was a very interesting historical person,who, after an initial good relationship with his cousin king Edward II,fell out with him and eventually came into open rebellion againsthim, which ended with his execution in march 1321.Interesting fact:After his death he was venerated as a Saint for more then200 years!If you want to know, how a warlord became a Saint, read my articleabout Earl Thomas of Lancaster! IN CHAPTERS https://www.astridessed.nl/my-earl-thomas-of-lancaster-article-in-chapters/
I’ve previously written a post about the murder of Sir Robert Holland in October 1328, and another about his daughter Isabelle, mistress of John de Warenne, earl of Surrey (d. 1347). Here’s one about Robert himself, a knight of Lancashire whose grandchildren were the older half-siblings of King Richard II.
Robert’s family came originally from the village of Upholland in Lancashire, and in the thirteenth and fourteenth centuries, the name was spelt Holand, Holande, Holond, Holaund(e), Hoyland, Hoylaund, etc. Robert’s father was also called Sir Robert Holland, and the older Robert was the eldest of the six sons of Thurstan Holland, who was himself the son of yet another Robert Holland. [1] This Robert and his son Thurstan, our Robert’s great-grandfather and grandfather, were imprisoned in 1241 after setting fire to a house belonging to the rector of Wigan.
Our Robert’s mother, Elizabeth, was the third and youngest daughter, and co-heir, of Sir William Samlesbury, who married Avina Notton and died in c. 1256, leaving their three daughters Margery, Cecily and Elizabeth as his heirs. Elizabeth and Sir Robert Holland Senior were certainly already married by September 1276 and probably a good few years before that. Robert Senior is assumed to have died c. 1304, while Elizabeth was still alive in 1313/14. The date of birth of Robert and Elizabeth’s eldest son and heir, our Robert, is not recorded but was probably sometime near the start of the 1270s; his father settled a tenement on him in Pemberton and Orrell in 1292, suggesting he was at least twenty-one then and may have recently turned twenty-one. In the late 1310s and early 1320s, a ‘Simon de Holand’ (d. 1325) was associated with Robert, who gave him a plot of land in Lancashire, and there was also a ‘Richard de Holand, knight’ who joined the Contrariant rebellion of 1321/22 with Robert. There’s an entry in the Final Concords for Lancashire in October 1321 regarding ‘Richard son of Robert de Holand, plaintiff’. [2] As the sons of our Robert Holland were still children in 1321, this would appear to mean that Richard was a son of Robert Holland Sr (d. c. 1304) and therefore our Robert’s brother. Robert certainly had a younger brother named William, who died in the late 1310s or early 1320s and whose son and heir was named Robert, and there are also references in the chancery rolls in the 1330s and 1340s to another son of William’s called Thurstan.
J.R. Maddicott has pointed out that Robert Holland’s origins were not quite as humble as some fourteenth-century chroniclers, notably the Brut and Henry Knighton – who wrote that the earl of Lancaster raised Robert ‘from nothing’ – claimed. [3] C. Moor’s Knights of Edward I (vol. 2, p. 233) states that our Robert was active as a knight and a keeper of the peace in Lancashire as early as 1287, but surely that’s his father of the same name. As so often happens when father and son had the same name, it’s difficult, or even impossible, to distingush between them, especially when the son reached an age where he became active as a knight and soldier. It was possibly the younger Robert, rather than his father, who was appointed to ‘choose 2,000 footmen’ in Lancashire in June 1300, and who was appointed as a commissioner also in Lancashire in May 1303. [4]
As early as September 1300, the younger Robert Holland was already associated with Edward I’s nephew Thomas of Lancaster, earl of Lancaster and Leicester, who was then in his early twenties (my belief is that Thomas was born on or around 29 December 1277). On 18 September 1300, Edward I ordered his escheator beyond Trent ‘not to intermeddle further with the lands that Robert de Holand had of the gift of Thomas, earl of Lancaster, tenant in chief, in Beltesford, which the escheator has taken into the king’s hands because Robert entered them without his licence.’ [5] This is an early indication of Robert’s close relationship with Thomas of Lancaster, which lasted for over twenty years. In March 1316, Thomas founded a chantry in Worcester to pray for the souls of his royal parents Edmund of Lancaster, earl of Lancaster and Leicester (d. 1296) and Blanche of Artois, dowager queen of Navarre (d. 1302), on the anniversaries of their deaths. The monks were also to pray on the anniversaries of two people currently still alive, after their deaths: Thomas himself, and Sir Robert Holland. Thomas didn’t ask for prayers for his wife Alice de Lacy or his younger brother Henry or Henry’s children or anyone else, just Robert Holland, an indication of Robert’s importance in his life. J.R. Maddicott has called Robert Thomas of Lancaster’s ‘companion and friend, estate steward, political agent, and general factotum’, and states that their ‘close friendship…ran at a deeper level than that of a mere business partnership’. [6] There are numerous instances in the chancery rolls of Earl Thomas granting manors to Robert and his wife Maud, and their heirs.
Edward II appointed Robert Holland to the important position of justice of Chester on 28 August 1307, at the beginning of his reign. Robert held the office until late 1311, was replaced, but then re-appointed a few weeks later. [7] At the beginning of the reign, and until c. late 1308 or early 1309, Thomas of Lancaster was closely associated with his cousin the king, and the two men were on excellent terms. Things went badly wrong, however, and for reasons that are unclear, Thomas began to move into opposition to his cousin. The two royal men came to detest and fear each other, especially after Thomas’s involvement in the death of Piers Gaveston in June 1312. A jousting tournament was held in Dunstable, Bedfordshire in the spring of 1309, which a large number of the English earls and barons used as a cover to meet and express their disgruntlement with Edward II’s governance. Thomas, earl of Lancaster, and Sir Robert Holland were among those present. [8] Edward replaced Robert as justice of Chester with Payn Tibetot in late 1311, but in January 1312 spoke of Robert’s ‘good service’ to him and re-appointed him as justice of Chester, being aggrieved with Tibetot, who had ‘treated with contempt the king’s mandate directed to him’. [9]
The king sent a letter to Sir Robert Holland on 20 November 1311, stating that ‘we are very joyous and pleased about the good news we have heard concerning the improvement in our dear cousin and faithful subject Thomas, earl of Lancaster, that he will soon be able to ride in comfort. And we send you word and dearly pray that, as soon as he is comfortable and able to ride without hurt to his body, you should ask him to be so good as to hasten to us at our parliament’. [10] It was as though Robert was the earl’s deputy and spokesman, and sometime between 1319 and early 1322, Robert and Earl Thomas sent virtually identical letters to Edward II regarding the manor of Farnley in Yorkshire (the only real difference I can see between the two letters is that Robert’s opening salutation to Edward was far more deferential). [11] Sometime before 13 May 1306, Robert Holland married Maud la Zouche, co-heir to her father Alan (d. 1314) with her older sister Ellen or Elena. [12] Maud brought Robert a good few manors in several counties in the Midlands and south of England, and it’s surely reasonable to assume that Thomas of Lancaster had something to do with arranging such a favourable marriage for his most trusted adherent and associate.
During the Contrariant rebellion of 1321/22, however, Robert abandoned Thomas of Lancaster, and on 4 March 1322 was ordered to ‘come to the king with all speed with horses and arms, in order to set out with the king against his contrariants’. On the same day, Edward II granted Robert a safe-conduct for ‘coming to the king by his command and about to go against the contrariants’. Robert Holland’s switching sides was surely connected to the fact that one of his and Maud la Zouche’s daughters, unnamed, had been taken into captivity in the Tower of London on 26 February 1322, along with Aline de Braose and John Mowbray (b. 1310), wife and son of John, Lord Mowbray (b. 1286): ‘…conducting by the king’s command to the Tower of London Aline, the wife of John de Moubray, and the son of the said John, also the daughter of Robert de Holand…’. [13] According to the very pro-Lancastrian author of the Brut chronicle, when Thomas of Lancaster heard about Robert’s defection, he groaned ‘how might Robert Holonde fynde in his hert me to bitraye, sithens that y have lovede him so miche?’ Thomas supposedly went on to say that he had ‘made [Robert] hie fram lowe’, i.e. high from low. [14]
Despite his taking armed men to the king, on 12 March 1322 Edward had all of Robert’s goods and his lands in Lancashire, Northamptonshire, Nottinghamshire, Derbyshire, Lincolnshire, Leicestershire, Yorkshire, Northumberland, Shropshire and Staffordshire taken into his own hands. Robert also owned ‘houses called the houses of Viene in the city of London’ which were confiscated, and were possibly the same dwellings which in 1325 were called the ‘king’s houses in the parish of St Nicholas in the Shambles of London, sometime of Robert de Holand’. On 23 June 1322, Edward stated that Robert was ‘charged with being an adherent of Thomas, sometime earl of Lancaster’ – Thomas had been executed at his own castle of Pontefract in Yorkshire three months earlier, on 22 March – and had ‘surrendered to the king’s will’. [15] After Robert’s and Thomas of Lancaster’s downfall, one William de Leveseye petitioned the king, stating that the earl and Robert (‘Sire Rob’t de Holande’) had imprisoned him in Pontefract Castle in Yorkshire for over a year ‘because he was in the company of Sir…’, then the petition is sadly torn and the name is missing. [16]
During the Contrariant rebellion, Robert had sacked several Leicestershire towns including Loughborough which belonged to Hugh Despenser the Elder, in the company of, among others, William Trussell, who in October and November 1326 would pronounce the death sentence on both Hugh Despensers. According to a petition, Robert and his associates chased the ‘poor people’ of Loughborough out of their homes and they did not dare to return for three months. On 1 October 1323, Edward II ordered the sheriff of Leicestershire not to outlaw Robert for his failure to appear in court to answer for the sacking of Loughborough, because he was in prison at the king’s order and was therefore unable to attend. [17] Robert was originally imprisoned in Warwick Castle in 1322, and on 23 July 1326 was moved from there to Northampton Castle. A few months later, early in Edward III’s reign, he was pardoned for escaping from prison in Northampton ‘when confined there by the late king’s order’, though his lands were then still officially in the king’s hands, and on 12 June 1327 his manors in Yorkshire were given into the custody of one Thomas Deyvill. While he was imprisoned in Warwick Castle, shortly after 4 November 1325, royal officials questioned Robert regarding the assignment of dower to his brother William’s widow Joan. [18] The date of Robert’s escape from Northampton Castle was not recorded, though the window of opportunity for him to do so was only quite small given that he was moved there after 23 July 1326 and that Queen Isabella and her invasion force, who freed the imprisoned Contrariants, arrived in England on 24 September 1326.Isabella officially pardoned Robert Holland and restored him to his lands and goods on 24 December 1327, a few days after the deposed Edward II’s funeral. The queen ignored the protestations of her uncle Henry of Lancaster, earl of Lancaster and Leicester, Thomas of Lancaster’s brother and heir, supposedly because she loved Robert ‘wonder miche’. [19] Both Henry himself and a number of his adherents were furious at what they saw as Robert’s betrayal of Earl Thomas, the man who had given him so much. As I’ve pointed out in my previous post about Robert’s murder, linked in the first paragraph above, on 15 October 1328 he was waylaid in a wood in Essex by a group of loyal Lancastrian knights, and beheaded. On 20 October, the lands of ‘Robert de Holand, deceased, tenant in chief’ were taken into the king’s hands. [20]
In my post about Robert Holland and Maud la Zouche’s daughter Isabelle, also linked above, I listed their other children; they had at least four sons and five daughters. Their first son and heir was another Robert (d. 1373), who was said to be sixteen on 1 December 1328 and seventeen or ‘seventeen and more’ in early January 1329, placing his date of birth around 1311/12 (sadly, there is no extant proof of age confirming the exact date). [21] Their second son Thomas, whose name probably indicates that Thomas, earl of Lancaster, was his godfather, raised the Holland family high when he married Edward I’s granddaughter Joan of Kent, later countess of Kent and Lady Wake in her own right (though when Thomas married her, her younger brother John, earl of Kent, was still alive). Thomas Holland died in late December 1360, and a few months later his widow married Edward III’s eldest son the prince of Wales and became the mother of Richard II in January 1367. Thomas Holland’s children were, therefore, the older half-siblings of the king of England. Robert Holland’s grandson John Holland (c. 1353-1400) married Edward III’s granddaughter Elizabeth of Lancaster and was later made earl of Huntingdon and duke of Exeter by Richard II, while John’s older brother Thomas Holland (1350/51-1397), earl of Kent, married the earl of Arundel’s daughter Alice and their children included the duchesses of York and Clarence and the countesses of March and Salisbury. In just a couple of generations, the Holland family rose from comparative obscurity in the north to become one of the foremost families in the land.
Sources
1) J.R. Maddicott, ‘Thomas of Lancaster and Sir Robert Holland: A Study in Noble Patronage’, English Historical Review, 86 (1971), p. 450.
2) Complete Peerage, vol. 6, pp. 528-31; Maddicott, ‘Thomas of Lancaster and Sir Robert Holland’, pp. 450-51; CCR 1318-23, pp. 210, 571; CFR 1319-27, p. 168; Calendar of Inquisitions Miscellaneous 1308-48, no. 735; Calendar of Inquisitions Post Mortem 1317-27, nos. 497, 567, 707; A History of the County of Lancaster, vol. 3, pp. 394-5; Final Concords for Lancashire, part 2, 1307-1377, no. 127.
3) Maddicott, ‘Thomas of Lancaster and Sir Robert Holland’, p. 450.
4) CCR 1296-1302, p. 401; CPR 1301-7, p. 191.
5) CCR 1296-1302, p. 365.
6) CPR 1313-17, p. 441; Maddicott, ‘Thomas of Lancaster and Sir Robert Holland’, p. 462.
7) CFR 1307-19, pp. 2, 5, 10; CPR 1307-13, pp. 38, 411, 427.
8) Collectanea Topographica et Genealogica, ed. F. Madden, B. Bandinel and J.G. Nichols, vol. 4, p. 67.
9) CPR 1307-13, pp. 411-12, 427; CCR 1307-13, p. 396.
10) Cited in G.O. Sayles, The Functions of the Medieval Parliament of England, vol. 1, p. 302; The National Archives SC 1/45/221.
11) TNA SC 8/234/11687 and 11689.
12) Feet of Fines, Berkshire, CP 25/1/9/38, no. 10, dated 13 May 1306, talks of ‘Robert de Holond and Maud his wife’ when the manor of Denford was given to them with remainder to Maud’s father Alan la Zouche.
13) CCR 1318-23, p. 525; CPR 1321-24, pp. 75, 77.
14) The Brut or the Chronicles of England, ed. F.W.D. Brie, part 1, pp. 216-17.
15) CFR 1319-27, p. 109; CPR 1321-24, pp. 137, 337; CPR 1324-27, p. 158.
16) The National Archives SC 8/58/2872.
17) CPR 1321-24, pp. 167, 309, 387; CCR 1323-27, p. 24.
18) CCR 1323-27, p. 592; CPR 1327-30, p. 17; CFR 1327-27, p. 46; CIPM 1317-27, no. 707.
19) TNA SC 8/57/2806; SC 8/57/2807A and 2807B; Brut, ed. Brie, p. 257.
[Voor wie de hele inleiding wil overslaan, spring over naar:HET HOOGTEPUNT:DE HOOFDDOEKEN EN DE ERICA MEILANDRELERICA’S UITSPRAKEN]
Chapeau TV bekendheid Martien Meiland [1], Chapeau so called ”schrijver” Jan Dijkgraaf [2]Als het jullie bedoeling was, er een publiciteitsstunt van te maken, zijn julliemeer dan geslaagd.Naar aanleiding van de presentatie van haar boek ”Erika, de Motor achter de Meilandjes” [door ghost writer Jan Dijkgraaf geschreven] [3], doet Martien’s vrouw Erica [door hem in programma ”Chateau Meiland” aangeduidals ”die vrouw]”zowel in haar boek als in interviews, een aantal ongefundeerde en quasi onderbouwde uitsprakenover ”hoofddoeken en Boerka’s [4], wordt daarop aangevallen door Eva Jineken Chantal Janzen [waarvoor Hulde] [5], krijgt vervolgens een batterij ”haatreacties”[6] [waarvan sommigen door en door vunzig] [7], wordtvervolgens gesteund door fascist en democratievernietiger Wilders [8] EN…..de verkoopcijfers swingen de Pan uit!MISSIE GESLAAGD!
ERICA MEILAND OVER HOOFDDOEKEN EN BOERKA’S Nu is dat van die ‘publiciteitsstunt” is min of meer een fictief Grapje van mij[Kan waar zijn hoor-tegenwoordig doen TV sterren heel wat om in telte blijven-,]Maar zonder verder dollen, bewijzen hiervoor heb ik niet.De TV Bekendheidsrel kan best veroorzaakt zijn door een toevallige loopder omstandigheden.Belangrijker is:Wat is er nu eigenlijk aan de hand? MEILAND!MEILAND! Alvorens daarop in te gaan, eerst dat.Puur voor de sensatie en Avondgezelligheid [want niets is uw Wreker van het Onrecht vreemd] kijk ik al een tijdje naar het reality programma ”Chateau Meiland” [9], dat verhaalt over de lotgevallen van de Familie Meiland, Vader Martien Meiland, Moeder Erica, dochters Maxime en Montana en kleindochters Claire en nieuwe baby [waarmee ik de Meilandjes langs deze weg even feliciteer, Vive. [10]Allemaal leuk, ontspannend en grappig, juist omdat het eigenlijk nergens over gaat/HAHA/MEILAND! Daarop is het natuurlijk ook geschreven, dus wie schetst mijn verbazing, toenik, lezend in mijn [geleend] exemplaar van Martien Meiland’s autobiografie [ook geschreven door ghost writer Jan Dijkgraaf [11], las, dat Erica wel iets in ”de organisatie van Wilders” [aldus geformuleerd door Martien] zag en welvanwege haar bezwaren tegen de hoofddoeken, die zij zag als vrouwenonderdrukking. [12]Tot haar verdediging dient gezegd te worden, dat zij niet alleen de Islamnoemde, maar dat volgens haar eigen zeggen, vrouwenonderdrukking bijandere geloven ook voorkomt [13], waarbij zij als voorbeeld het Oude Testamentaanhaalde, met de namenreeksen, waarin opsommend alleen staat”Zoon van…..” [14]Dat ervoer zij als ontkenning van het belang van vrouwen.Verder vertelde zij, zich altijd al druk gemaakt te hebben om vrouwenrechtenen haar moeder vroeger vroeg, waarom zij altijd afwasten en Papa nooit.Waarop haar moeder antwoordde, dat Papa zo hard werkte en Erica dan dacht:Wij toch ook [15] DE HOOFDDOEKEN EN DE ERICA MEILAND RELOOK JODENDOM KOP VAN JUT Voordat ik de heftige uitspraken van Erica Meiland citeer moet ik[uw Wreker van het Onrecht is fair tot op het bot] weer tot ”verdediging”van Erica opmerken, dat zij haar ongenuanceerde opmerkingenook uitstrekt tot het Jodendom [16]Ook dat verdient eigenlijk een pittige reactie van ondergetekende, tochbeperk ik mij hier tot de Islam, omdat moslims sinds 11 september 2001al voortdurend onder vuur liggen, vanuit de kant van de politiek, van columnisten [17] en wat dies meer zij.Recentelijk refereerde fascist en democratieverdelger Wildersnog aan ”achterlijke Islamitische zandbaklanden……[18] HET HOOGTEPUNT:DE HOOFDDOEKEN EN DE ERICA MEILANDRELERICA’S UITSPRAKENEn dan nu een aantal Uitspraken van Erica Meiland, die er niet om liegen: ”””Ja Pinguins zijn dat ja, ik kan niet tegen een hoofddoek.Echt niet.Nee.Je maakt mij niet wijs dat eh….nou ja, dat moet er gewoon niet zijn.Nee.Er zullen echt wel mensen zijn, die er wat van vinden en dan ehkunnen we in discussie gaan ja.Ja.Nou ik denk, dat heel veel mensen erover denken zoals ik erover denk.En eh je hebt hele goede Islamieten hoor daar heb ik helemaal geen bezwaar tegen en ik ben ook echt niet tegen vluchtelingen, ja maar ik ben wel heel ergtegen mensen, die gewoon hier komen om te profiteren en dan zie je ook vaakbij die grens ook bij Zuid Spanje,weet je dat zijn vaak allemaal jongemannen met een IPhone en een Adidas shirt aan en zo en dan denk ik ja, maardat is niet de bedoeling.Kijk je moet echt, je moet mensen helpen, die uit dat systeem willenkomen, die kun je opvangen.Maar wees dankbaar, ga de taal leren, zet je in, he.Kijk naar Chinezen, hebben we toch ook nooit last van gehad?Die werken hard, die leren de taal.Geen probleem.Kom maar” [19] ” “Dat geloof brengt daardoor heel veel ellende en ik vind dat we dat moeten tegenhouden. Niet alleen terrorisme, maar ook die onderdrukking van vrouwen en culturele dingen als besnijdenissen en allerlei gekke gewoontes.” [20] ” Er is echt geen meisje dat in de zomer op de fiets wil met een hoofddoek om. Je wil gewoon de wind in je haren voelen. Dát is vrijheid. Ik ben ook voor een burkaverbod. Rot op joh, met je burka. Ik heb weleens drie van die pinguïns in de Hoofdstraat in Noordwijk zien lopen. Dat is toch niet normaal? Gewoon niet doen hier.” [21] ” “Ik vind sowieso dat er niet meer islam naar Nederland moet komen. Hier kun je vrij zijn, hier mag je je eigen keuzes maken. Neem die vrijheid! Maar ja, binnen islamitische families is dat natuurlijk ook moeilijk, want je wordt verstoten” [22] Nog meer Gevaarlijke Onzin kraamde zij uit, zoalshaar bezwaren tegen ”vluchtelingen, die hier komenprofiteren” [23], alsof je in Nederland een Luilekkerlandbestaan kan leiden, maar laat ik mij nu even beperken totde Islam en de hoofddoek: DE HOOFDDOEK, DE OBSESSIE VAN HET WESTENSINDS 11 SEPTEMBER 2001 Het probleem met die uitspraken van Erica Meilandis niet, dat zij helemaal complete onzin zijn:Inderdaad is een van de redenen, dat het dragen vanhoofddoeken maatschappelijk gewild is, is dat mannenmenen opgewonden te raken van een onbedekte vrouw,zoals zij en de haar bijvallende Martien Meiland ookopmerkten. [25] Het probleem is echter, dat het maatschappelijke aspect maar een deel van het Verhaal is, waardoor de Erica uitspraken ongenuanceerd, bevooroordeeld en unfair zijn.Want er zit veel meer vast aan het dragen van een hoofddoek.Zo zien, nog los van het feit of hun familie dit nu eistof niet, veel islamitische vrouwen de hoofddoek alseen religieus symbool, volgens een ayaat [vers] uit de Koran, Soera [hoofdstuk] Het Licht en Soera de Partijscharen [26]Ter toelichting staat in een van die religieuze teksten nietmet zoveel woorden [al wordt het wel door een aantalgeleerden wel zo uitgelegd], dat vrouwen een hoofddoekmoeten dragen, wel wordt het gesuggereerd en ineen van de tekstenvrouwen aangeraden ”hun passies te beheersen” [27]Dit heeft niets met anti vrouw zijn te maken, want in diezelfde tekst wordt ook van mannengevraagd om ”hun passies te beheersen. [28] Maar hoe dan ook, die teksten makenvanuit religieus oogpunt, in de ogen van vele vrouwenhet dragen van een hoofddoek tot een Islamitisch voorschrift en hierover heeft Erica Meilandniets te zeggen, want in Nederland is vrijheid van godsdienst nog altijd in de Grondwet verankerd [29] en doetde mening van Erica Meiland er, wat dit betreft, totaalniet toe, nog los van het feit, dat zij, zoals blijkt, welheel bekrompen opvattingen heeft over het dragenvan de hoofddoek. VERDER:Met hoeveel moslima’s heeft zij over de reden van het dragen van hoofddoeken gesproken, nog afgezienvan het feit, dat het hun persoonlijke vrijheid is,hoeveel achtergrondonderzoek en dan serieus, nietWilders kretologie, heeft zij gedaan naar Islamitischefamilies in Nederland, hun religiebeleving en de positie,die de hoofddoek daarin inneemt?Ik wed ZERO! Dat ERICA het als vrijheid ervaart, met wapperende haren door een dorpsstraat te fietsen, wil nog niet zeggen, datiedereen dat zo moet beleven! Wat mij ook stoort is haar verwatenheid:Ik citeer hier de Mediacourant, die weer Erica aanhaalt:”De islam is vrouwenonderdrukking, vindt Erica. “Dan zeggen ze wel: ‘Ik kies er zelf voor, ik wil het zelf doen’, maar ik geloof dat niet. Als je van kinds af aan de vrijheid hebt om je eigen keuzes te maken en je te kleden zoals je wil en respect krijgt en gelijk bent aan je broertje, dan ga je niet uit vrije wil je helemaal bedekken. Dat doe je niet.” [30]Natuurlijk, mensen worden bepaald door hun opvoeding en milieu.Dat is Erica ookDat ben ik ook.Maar het is verregaande arrogantie, die-misschien- hier ook getuigt van Westerssuperioriteitsgevoel, om voor anderen,in casu islamitische vrouwen, te willen bepalen,dat zij hun keuzes niet uit vrije wil zouden maken.Nogmaals:Met hoeveel Islamitische vrouwen heeft Erica gesproken.Zeker weet ik het niet, maar ik vermoed:ZERO.Dit is puur haar eigen vooringenomenheid.Zij beweert dat Islamitische vrouwen zakenworden opgelegd, maar doet zij in wezen nietprecies hetzelfde, door voor hen te willenbepalen, wat wel of geen vrijheid zou zijn? HAND IN EIGEN BOEZEM ERICAATJE! Heeft Erica Meiland er trouwens weleens bijstilgestaan, dat jonge vrouwen, zonder dwangvan thuis en uit eigen beweging, de hoofddoekgingen dragen?Het zou voor haar zinnig zijn, als ze eens naarhet Verhaal van deze vrouw,zou willen luisteren. [30] Vrouwen kunnen dus om traditionele redeneneen hoofddoek dragen, om religieuze redenen,maar ook omdat het een deel van hun identiteituitmaakt, of een mix van factoren. Daar mogen Westerse vrouwen van denkenwat ze willen en natuurlijk is dwang geen goede zaak, maar dat geldt ook voor die feministischedoordrammers, waarvan kennelijk Erica Meilander een van is, die voor islamitische vrouwenwillen bepalen, wat zij wel of niet moeten dragen.Zonder ook maar een greintje respect voor hungeloof en overtuigingWant wat merkte Erica in haar niet wijsheid ookalweer op:” “Dat geloof brengt daardoor heel veel ellende en ik vind dat we dat moeten tegenhouden. Niet alleen terrorisme, maar ook die onderdrukking van vrouwen en culturele dingen als besnijdenissen en allerlei gekke gewoontes.” [31]’ Zonder Geloven brengen geen terrorisme, ongelijke enoneerlijke verhoudingen in de wereld wel [32]en zou Erica weten, dat besnijdenissen nietalleen in sommige islamitische landen [lang niet allemaal], maar ook bij christelijkeen animistische gemeenschappen voorkomt? [33] WEET WAAR JE OVER PRAAT ERICAATJE, VOORDAT JE MAAR WAT ROEPT……. En zo kan ik nog een tijdje doorgaan, maargenoeg is hierover gezegd, wat mij betreft ERICA’S INTENTIES Nu heb ik niet het vermoeden, dat de Erica hoofddoek uitspraken, naast kortzichtig en bekrompen, ook getuigen van een kwaadaardige intentie.Ik proef echte betrokkenheid met wat zij zietals ”vrouwenonderdrukking” en dat soms ookwel is, maar dat is niet het volledige Verhaal.Ik proef ook bevoogding en dat is minder fraai, alsof zij voor islamitische vrouwen wilbepalen, of ze onderdrukt zijn en wat vrijheid betreft.Laat maar Erica:Dat kunnen zij heel goed zelf! De uitspraken over vluchtelingen zijn botter engiftiger [34]Daar proef ik de verderfelijke invloed van Fuhrer Wilders.Natuurlijk:Ook onder vluchtelingen zijn profiteurs enonbetrouwbare lieden.Maar daarmee doe je het Migratieprobleem niet af.Ik zou Erica willen aanraden een steengoed artikel te lezen van het Reformatorisch Dagblad, die de Tragedie van Migratie belicht. [35]
EPILOOG Waarom, zo zal de Intelligente Lezer zich afvragen, steekt Wildersverpletteraar Astrid Essed zoveel energie in een aantal bekrompen, Islamofobe en discriminerendeopmerkingen van een TV bekendheid uit een Reality Show?Nou, simpel and clear.Juist vanwege de populariteit van een Programma als Chateau Meiland slaandergelijke opmerkingen van een Erica Meilandniet alleen bij velen aan, maar heeft de FamilieMeiland, door haar bekendheid op TV, meer invloed dan menig politicus.Ze staan dichter bij de mensen, sprekengeen parlementaire taal, zijn voor iedereente begrijpen. Dat brengt verantwoordelijkheid met zich meeEN het Gevaar, dat mensen, die niet gewapend zijn met een stevige dosis kritiek, zeggen endenken ”Erica zegt het ook” En juist in een tijd, dat het fascisme steedssalonfahiger wordt en Wilders de ene schokkende uitspraak na de andere doet [36],is het zaak, foute en gevaarlijk populistischeopmerkingen van TV persoonlijkheden te bestrijden. Maar dan goed onderbouwd.Van de lading haat [37], die Erica en Maxime over zich heen kregen, neem ik onverbloemd afstand. Discussieren op het scherpst van de snede,hard benoemen, maar wel met respect. ZOIk heb gezegd En nu kan ik weer onbekommerd kijken naarde sensationele zin en onzin van Chateau Meiland.Tot maandag maar weer, bij nieuwe uitzendingen! ASTRID ESSED NOTEN 1 T/M 20
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr27.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr16.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr18.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr11.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr26.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr9.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr28.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr3.jpg)
/s3/static.nrc.nl/inbeeld/files/2021/11/1211inbmigrantenpowr29.jpg)
.jpg)
