Astrid Essed

 [1]

ISRAEL, WERELDKAMPIOEN SCHENDINGEN VN RESOLUTIES

LODE VANOOST

30 JULI 2014

De
onderstaande lijst is gebaseerd op een studie van Steven Zunes,
professor politieke wetenschappen aan de San Francisco University.
Sinds 1968 heeft Israël 32 resoluties geschonden die het officiële
overheidsbeleid en/of specifieke acties van Israël veroordeelden. In
zijn studie vermeed Zunes VN-Resoluties op te nemen die zo vaag
of onduidelijk waren dat ze voor verschillende interpretaties vatbaar
waren.

Daarom zijn de bekende
VN-Resolutie
242 en 338
niet opgenomen in zijn lijst. VN-Resoluties die alleen maar veroordelingen uitspraken
werden evenmin meegeteld. Alleen die VN-Resoluties die opriepen voor
specifieke veranderingen (100 procent vergeefs) werden meegerekend. Meestal gaat het dan
over de annexatie van Oost-Jeruzalem en over de koloniale
nederzettingen in de bezette gebieden.

Israël
heeft ook altijd systematisch alle VN-Resoluties geschonden die
opriepen om te stoppen met wrede maatregelen tegen de Palestijnse
bevolking en om te stoppen met de uitwijzing van Palestijnen. Volgens
journalist Chris Hedges heeft Israël alleen al over Gaza bijna
honderd VN-Resoluties overtreden.

Dit
is een gedeeltelijke selectie van VN-Resoluties van de Veiligheidsraad over het
beleid van Israël:

• Resolutie
  106
  (29
  maart 1955) “… ‘veroordeelt’ Israël voor een inval in Gaza”
• Resolutie
  111
  (19
  januari 1956) “… ‘veroordeelt’ Israël voor een inval in Syrië die
  56 mensen doodde”
• Resolutie
  127
  (22
  januari 22 1958) “… ‘beveelt Israël aan’ zijn ‘no-man’s zone’
  in Jeruzalem op te heffen”
• Resolutie
  162
  (11
  april 1961) “… ‘dringt er bij Israël op aan’ zich te schikken naar
  de VN-beslissingen”
• Resolutie
  171
  (9
  april 9 1962)”… ‘stelt flagrante schendingen vast door Israël bij
  zijn aanval op Syrië”
• Resolutie
  228
  (25
  November 1966) “… ‘berispt’ Israël voor de aanval op Samu
  op de Westelijke Jordaanoever (toen nog Jordaans niet bezet grondgebied)”
• Resolutie
  237
  (14
  juni 1967) “… ‘dringt er bij Israël op aan’ nieuwe Palestijnse
  vluchtelingen sinds 1967 te laten terugkeren en roept Israël op de
  veiligheid en het welzijn te vrijwaren van de bewoners van de
  gebeiden waar werd gevochten”
• Resolutie
  248
  (24
  maart 1968)”…  ‘veroordeelt’ Israël voor de massieve aanval op
  Karameh
  in
  Jordanië”
• Resolutie
  256
  (16
  augustus 1968)”…  ‘veroordeelt’ de invallen van Israël in Jordanië
  als ‘flagrante schendingen’”
• Resolutie
  258
  (18
  september 1968)”…  ‘drukt zijn bezorgdheid uit’ over de welvaart van
  de inwoners van de door
  Israël bezette gebieden,
  vraagt
  het zenden van een speciaal vertegenwoordiger om de implementatie
  van VN-Resolutie 237 te controleren en vraagt dat Israël hier aan
  meewerkt”
• Resolutie
  259
  (27
  september 1968) “… ‘betreurt’ de weigering van Israël om de
  VN-missie te aanvaarden om de bezetting te onderzoeken”
• Resolutie
  262
  (31
  december 1968) “… ‘veroordeelt’ Israël voor de aanval
  op de luchthaven van Beiroet“
• Resolutie
  265
  (1
  april 1969) “…  ‘veroordeelt’ Israël voor de luchtaanvallen op Salt“
• Resolutie
  270
  (26
  augustus 1969) “… ‘veroordeelt’ Israël voor luchtaanvallen op
  dorpen in Zuid-Libanon”
• Resolutie
  279
  (12
  mei 1970)”…  ‘eist’ de onmiddellijke terugtrekking van alle Israëlische
  gewapende strijdkrachten uit het Libanees grondgebied”
• Resolutie
  280
  (19
  mei 1970) “… ‘veroordeelt’ de aanvallen van Israël tegen Libanon”
• Resolutie
  285
  (5
  september 1970) “… ‘eist’ de onmiddellijke terugtrekking van Israël
  uit Libanon”
• Resolutie
  298
  (25
  september 1971)”…  ‘betreurt’ de verandering van de status van
  Jeruzalem door Israël”
• Resolutie
  316
  (26
  juni 1972)”…  ‘veroordeelt’ de herhaalde aanvallen van Israël tegen
  Libanon”
• Resolutie
  317
  (21
  juli 1972) ” … ‘betreurt’ de weigering van Israêl om
  Arabieren vrij te laten die in Libanon werden ontvoerd”
• Resolutie
  332
  (21
  april 1973) ” … ‘veroordeelt’ de herhaalde aanvallen van
  Israël tegen Libanon”
• Resolutie
  337
  (5
  augustus 1973) ” … ‘veroordeelt’ Israel voor het schenden
  van de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Libanon en
  voor de gedwongen afleiding en inbeslagname van een Libanees
  passagiersvliegtuig uit het Libanese luchtruim”
• Resolutie
  347
  (24
  april 1974)” … ‘veroordeelt’ de aanvallen van Israël op
  Libanon”
• Resolutie
  444
  (19
  january 1979) ” … ‘betreurt’ het gebrek van samenwerking
  door Israël met de VN-vredestroepen”
• Resolutie
  446
  (22
  maart 1979) “ … ‘bepaalt’ dat de Israëlische koloniale
  nederzettingen
  een
  ernstige belemmering voor de vrede zijn en roept Israël op om de
  Vierde Conventie van Genève te respecteren;
• Resolutie
  450
  (14
  juni 1979) ” … ‘roept’ Israël op om te stoppen met de
  aanvallen tegen Libanon”
• Resolutie
  452
  (20
  juli 1979)   … ‘roept’ Israël op om te stoppen met de
  bouw van koloniale nederzettingen in de bezette gebieden”
• Resolutie
  465
  (1
  maart 1980) ” … ‘betreurt’ de koloniale nederzettingen en
  verzoekt alle VN-lidstaten geen assistentie te geven aan het
  programma van Israël voor deze nederzettingen”
• Resolutie
  467
  (24
  april 1980) ” … ‘betreurt zeer sterk’ de militaire
  interventie van Israël in Libanon”
• Resolutie
  468
  (8
  mei 1980) ” … ‘roept’ Israël op de illegale uitwijzing van
  twee Palestijnse burgemeesters en een rechter in te trekken en hun
  terugkeer te faciliteren”
• Resolutie
  469
  (20
  mei 1980) ” … ‘betreurt ten sterkste’ de weigering van
  Israël om de bevelen van de VN-Veiligheidsraad niet op te volgen om
  geen Palestijnen te deporteren”
• Resolutie
  471
  (5
  juni 1980) ” … ‘drukt zijn grote bezorgdheid uit’ over de
  weigering van Israël om de Vierde Conventie van Genève te
  respecteren”
• Resolutie
  478
  (20
  augustus 1980): ‘berispt (Israël) in de strengste bewoordingen
  voor zijn claim op Jerusalem
  in
  zijn Basic Law”
• Resolutie
  487
  (19
  juni 1981) ” … ‘veroordeelt (Israël) ten strengste’ voor zijn
  aanval op een kernenergiecentrale in Irak”
• Resolutie
  497
  (17
  december 1981) “… verklaart de annexatie van de Syrische
  Golan-hoogvlakte ‘nul en onbestaand’ en eist dat Israël zijn
  beslissing (tot annexatie) onmiddellijk intrekt”
• Resolutie
  501
  (25
  februari 1982) ” … ‘roept Israël op’ om te stoppen met
  aanvallen tegen Libanon en om zijn troepen terug te trekken”
• Resolutie
  515
  (29
  juli 1982) ” … ‘eist’ dat Israël de bezetting van (de
  Libanese hoofdstad) Beoroet opheft en toelaat dat voedselvoorraden
  de stad bereiken”
• Resolutie
  516
  (1
  augustus 1982) “… eist de onmiddellijke stopzetting van alle
  militaire activiteiten in Libanon en neemt nota van de schendingen
  van het staakt-het-vuren in Beiroet”
• Resolutie
  517
  (4
  augustus 1982) ” … ‘berispt’ Israël omdat het weigert
  VN-Resoluties te gehoorzamen en eist dat Israël zijn troepen
  terugtrekt uit Libanon”
• Resolutie
  520
  (17
  september 1982) ” … ‘veroordeelt’ de aanval van Israël op
  West-Beiroet”
• Resolutie
  573
  (4
  oktober 1985) ” … ‘veroordeelt ten strengste’ Israël voor
  het bombarderen van het hoofdkwartier van de PLO in (de Tunesische
  hoofdstad) Tunis”
• Resolutie
  592
  (8
  december 1986) ” … ‘keurt het doden van Palestijnse studenten
  aan de universiteit van Birzeitdoor Israëlische troepen af”
• Resolutie
  605
  (22
  december 1987) ” … ‘keurt ten strengste het beleid en de
  praktijk van Israël af om de mensenrechten van de Palestijnen te
  schenden”
• Resolutie
  607
  (5
  januari 1988) ” … roept Israël op om geen Palestijnen te
  deporteren en dringt er ten strengt op aan dat Israël de Vierde
  Conventie van Genève respecteert”
• Resolutie 608 (14 januari 1988) ” … ‘betreurt ten zeerste dat Israël de VN heeft genegeerd en Palestijnse burgers heeft gedeporteerd”
• Resolutie 611 (25 april 1988) “… veroordeelt de moord door Israël van Khalil al-Wazir als een ‘flagrant verkrachting van het VN-Charter”
• Resolutie 636 (16 juli 989) ” … ‘betreurt’ ten zeerste de deportatie door Israël van Palestijnse burgers”
• Resolutie 641 (30 augustus 1989): ” … keurt de voortdurende deportatie van Palestijnen door Israël af”
• Resolutie 672 (12 oktober 1990): ” … ‘veroordeelt’ Israël voor het “geweld tegen Palestijnen” aan de Haram al-Sharif/Tempelberg”
• Resolutie 673 (24 oktober 1990): ” … ‘betreurt de weigering van Israël om samen te werken met de VN”
• Resolutie 681 (20 december 1990): ” … ‘betreurt’ de hervatting door Israël van de deportatie van Palestijnen”
• Resolutie 694 (24 mei 1991): ” … ‘betreurt’ de deportatie van Palestijnen door Israël en roept op il hun veligie en onmiddellijke terugkeer te verzekeren”
• Resolutie 726 (6 januari 1992): ” … ‘veroordeelt ten strengste de deportatie van Palestijnen door Israël”
• Resolutie 799 (18 december 1992): “. . . ‘veroordeelt ten strengste de deportatie door Israël van 413 Palestijnen en eist hun onmiddellijke terugkeer”
• Resolutie 904 (18 maart 1994) “… (over de moord op 27 Palestijnse moskeegangers door een Israëlische kolonist in Hebron)
• Resolutie 1322 (7 oktober 2000) keurt het bezoek af van Ariel Sharon‘s aan de Tempelberg en het geweld dat er op volgde;
• Resolutie 1435 (24 september 2002) eist het stopzetten van de maatregelen, die Israël heeft genomen in en rond (de Palestijnse stad) Ramallah (in de bezette gebieden) en de terugtrekking van Israël naar de stellingen van voor september 2000;
• Resolutie 1544 (19 mei 2004) “…‘doet een oproep’ aan Israël om zijn internationaalrechterlijke verplichtingen na te komen en dringt er in het bijzonder op aan geen (Palestijnse) huizen (in de bezette gebieden) meer te vernietigen in overtreding van het internationaal recht”
• Resolutie 1860 (8 januari 2009) “…‘doet een oproep’ tot een onmiddellijk, duurzaam en volledig gerespecteerd staakt-het-vuren, die moet leiden tot de volledige terugtrekking van de Israëlische strijdkrachten uit Gaza; ‘doet een oproep’ om humanitaire hulp ongehinderd toe te laten in Gaza, waaronder voedsel, brandstof en medisch hulpmateriaal”

Bronnen: 

1. Foreign
   Policy Journal: Rogue State: Israeli Violations of U.N. Security Council Resolutions 
2. Haaretz:  Study: Israel leads in ignoring Security Council resolutions
3. Truthdig: Elites
   Will Make Gazans of Us All
4. Wikipedia: List of the UN resolutions concerning Israel and Palestine

[2]
NEDERLANDSE GRONDWET, ARTIKEL 90ARTIKEL 90, INTERNATIONALE RECHTSORDE

De regering bevordert de ontwikkeling van de internationale rechtsorde.

[3]

VOLGENS HET INTERNATIONAAL RECHT/GAZA IS

NOG STEEDS BEZET GEBIED

ASTRID ESSED

[4]

ISRAELISCHE BEZETTING, MISDADEN EN ONDERDRUKKING

DE ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN BEZET PALESTIJNS

GEBIED/ILLEGAAL VOLGENS HET INTERNATIONAAL

RECHT

ASTRID ESSED

IK CITEER UIT ONDERSTAANDE BRON

”BEZETTINGSSTAAT EN APARTHEIDSSTAAT:

We gaan maar weer eens los!’

U zult weten, hoort dat althans te weten, dat de Staat Israel reeds 55 jaar de Palestijnse gebieden de Westelijke Jordaanoever, Gaza [7] en Oost-Jeruzalem bezet houdt.

En alsof dat al niet erg genoeg is, heeft die bezetting [zoals alle vreemde bezettingen, overal ter wereld] veroorzaakt onderdrukking, vernederingen,[oorlogs] misdaden.

Ik kan en wil die hier niet allemaal opsommen [trouwens, die lijst is onuitputtelijk], maar ernstige voorbeelden zijn  Israelische luchtaanvallen op Gaza uit 2021 [niet zo lang geleden dus], waarbij

in de periode tussen 10 en 21 mei 260 mensen zijn omgekomen,

onder wie tenminste 129 burgers [waaronder 66 kinderen] [8]

Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch wees in het

byzonder op een specifieke Israelische luchtaanval op vier dichtbevolkte

 gebouwentorens, waarin zich huizen, zaken en persagentschappen

bevonden.

Weliswaar leidde het niet tot dodelijke slachtoffers, maar drie Torens

werden met de grond gelijkgemaakt, velen werden dakloos en

verloren hun baan [9], in een gebied, wat door de wurgende

Blokkade van Gaza al economisch kapot gemaakt is [10]

NEDERZETTINGEN, IN STRIJD MET HET INTERNATIONAAL RECHT!

Dan heb ik het nog niet eens gehad over de in bezet Palestijns gebied

gestichte nederzettingen, waarvan de uitbreiding maar doorgaat en doorgaat [11].

Welnu, die nederzettingen zijn, zoals ik u al in een eerdere brief heb

meegedeeld [12], [dus kom me niet aan met het smoesje, dat

u daarvan niet op de hoogte was], illegaal volgens het Internationaal Recht

[13] EN regelrechte landdiefstal, omdat zij dus worden gebouwd op gestolen Palestijns land!

Zie ook noot 14, rapportage van de Israelische mensenrechtenorganisatie

B’tselem.

Daarnaast is er vaak sprake van gewelddadig optreden van de

kolonisten [nederzettingenbewoners] tegen de bezette Palestijnse

bevolking en toont Btselem aan, dat dit geweld vaak wordt

ondersteund en gesupported door de Israelische Staat/leger. [15]

FASCISTISCHE REGERING!

En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is er in het huidige Israel

een fascistische regering aan de macht!

En over de Life and Times van deze fascistische Israelische regering

kunt u alles lezen onder noot 16, behelzende een kritisch

commentaar, dat ik eerder naar de NOS toestuurde.”

BRON

MAIL ASTRID ESSED AAN VOMAR DD 8 MAART 2023 

OVER VERKOOP VAN AVOCADO’S UIT BEZETTINGS EN

APARTHEIDSSTAAT ISRAEL

ASTRID ESSED

8 MAART 2023

[5]

IN VERBAND MET HET FASCISTISCHE KARAKTER

VAN DE HUIDIGE ISRAELISCHE REGERING

IK CITEER UIT ONDERSTAANDE BRON

”WAAROM FASCISTISCH?

In uw berichtgeving vermeldt u, dat demonstranten tegen

deze nieuwe Israelische regering riepen

””We willen geen fascisten in de Knesset” [13]

Dat riepen ze natuurlijk  niet zomaar

Aan u dus de taak om in uw berichtgeving-als het tenminste klopt, wat zij scandeerden en u weet dat het klopt-aan te tonen, wat dan het fascistische karakter van deze nieuwe regering is.

Dat doet u niet, dus zal ik nogmaals in de pen klimmen om een en ander te verduidelijken:

Het begint natuurlijk bij genoemde regeringsverklaring.

Nogmaals citeer ik hieruit [via The Times of Israel]:

””The Jewish people have an exclusive and inalienable right to all parts of the Land of Israel. The government

will promote and develop the settlement of all parts of

the Land of Israel-in the Galilee, the Negev, the Golan

and Judea and Samaria” [13]

Duidelijk wordt, dat de Palestijnen als natie geheel worden weggevaagd.

Want er wordt gesproken over de Joodse [Joods/Israelisch] bevolking alsof alleen zij in Israel wonen en rechten hebben, met het totaal negeren van

de OORSPRONKELIJKE Palestijnse bevolking [14]

Niet alleen hondsbrutaal, maar fascistisch.

Daarbij wordt van bezet Palestijns Gebied, dat de Palestijnse bevolking rechtmatig toekomt, Joods Gebied, Judea en Samaria, gemaakt.

Dit ontkennen van het naakte bestaan zelfs van

Palestijnen is fascistisch.

Hierin zie ik volledig terugkomen de ideologie van de

extreem-rechtse coalitiepartij [reeds genoemd] Otzma

Yehudit, die een totale annexatie van de bezette Westbank voorstaat [15]

Verder regeert er dus een Partij mee, Otzma Yehudit,

die etnische zuiveringen voorstaat [16] en aanhangers zijn van de extreem-rechtse fascistische overleden

rabbijn Meir Kahane [17]

TEL UIT JE WINST!”

BRON

CONTINUING STORY/DE NOS EN DE FASCISTISCHE

ISRAELISCHE REGERING/ASTRID ESSED ZIT DE NOS OP

DE HUID

ASTRID ESSED

20 JANUARI 2023

VOLKSKRANT

LIBERAAL ISRAEL IN SPANNING:

NETANYAHU VORMT REGERING MET EXTREMISTEN,

VROUWENHATERS EN HOMOFOBEN

20 DECEMBER 2022

Om maar aan de macht te blijven, probeert Benjamin Netanyahu een regering te vormen met veroordeelde terroristen, extremisten, vrouwenhaters en racisten. Woensdag is de deadline. ‘Het land dreigt een theocratie te worden.’

Niemand hoeft bang te zijn voor mijn nieuwe regering, stelde Benjamin Netanyahu vorige week sussend in het Israëlische parlement. ‘We houden gewoon stroom op zaterdag en er blijven stranden voor iedereen.’ Het zijn vreemd klinkende eisen in een welvarende democratie, maar Israël is een verhaal op zich. Netanyahu wil per se weer premier worden, en op dit moment probeert hij een coalitie te vormen met een ultrarechts blok en twee ultra-orthodoxe partijen.

Geen enkele andere partij wil meer met Netanyahu regeren: hij heeft in het verleden te veel vijanden gemaakt, en wordt bovendien verdacht van corruptie. De flankpartijen buiten deze positie graag uit, en stellen vergaande voorwaarden. De partij United Torah Judaism bijvoorbeeld zou volgens de Israëlische zender Channel 12 hebben geëist dat alle energiecentrales tijdens de Joodse rustdag sabbat platgaan, en dat mannen en vrouwen op het strand van elkaar gescheiden worden.

Avi Maoz

‘Het land dreigt een theocratie te worden’, waarschuwde Ron Huldai, de burgemeester van Tel Aviv, eerder deze maand. Op dat moment was net bekend geworden dat Avi Maoz verantwoordelijk wordt voor een deel van de inhoud van het openbare onderwijs. Maoz wordt door liberale media omschreven als een racistische, homofobe vrouwenhater, en geniet de steun van slechts enkele tienduizenden Israëliërs; hij heeft de kiesdrempel alleen maar gehaald door samen met twee andere uiterst rechtse partijen een lijst te vormen.

Daarnaast is er speciaal voor hem een nieuwe functie in het leven geroepen: Maoz, die uitermate vijandig staat tegenover niet-orthodoxe Joden, wordt verantwoordelijk voor de invulling van het begrip ‘Joodse identiteit’. Met de invulling van die post dreigt hij miljoenen Joden van het land te vervreemden.

De ultranationalist Itamar Ben-Gvir, die in 2007 is veroordeeld wegens terrorisme en aansporing tot racisme, komt aan het hoofd van binnenlandse veiligheid te staan. De man die stelt dat er ‘gewoon moet worden geschoten op Arabieren die stenen gooien’ gaat straks over de politie – ook de speciale grenspolitie die actief is op de bezette Westelijke Jordaanoever.

De politietop sputtert: Ben-Gvir vraagt om zo veel macht dat de onafhankelijkheid van het apparaat wordt bedreigd. Dat is in strijd met bestaande wetten en codes, dus probeert Netanyahu hiervoor een nieuwe wetgeving door het parlement te krijgen.

Bezalel Smotrich

Een derde opvallende naam is Bezalel Smotrich. Deze ultranationalist heeft in 2005 Israëliërs aangevallen uit protest tegen de terugtrekking uit Gaza. Hij omschrijft zichzelf als een ‘trotse homofoob’ en wil de Gay Pride in Tel Aviv verbieden.

Ook wil hij bezette gebieden annexeren zonder enige rechten toe te kennen aan de Palestijnen die daar wonen. Nadat zijn vrouw was bevallen, zei Smotrich het liefst aparte kraamafdelingen voor Palestijnen te willen, omdat het stresserend was een kind te krijgen op de plek waar ook ‘toekomstige terroristen’ worden geboren.

Deze man wilde eigenlijk minister van Defensie worden, maar nadat de Verenigde Staten lieten weten hier moeite mee te hebben kreeg hij de leiding over het deel binnen het ministerie dat het burgerlijke leven in de bezette gebieden min of meer beheert, voor zowel de kolonisten als de Palestijnen. ‘Smotrich wordt de premier van de Westelijke Jordaanoever’, kopte de krant Times of Israel vol afschuw. Daarnaast wordt hij waarschijnlijk minister van Financiën.

Kortom, de prijs die Netanyahu betaalt voor de macht (in de hoop van zijn eigen problemen met de rechterlijke macht af te komen) is hoog. Netanyahu zelf wuift alle bezwaren weg. ‘Ik ben gekozen om de staat Israël te leiden, en ben van plan dat namens u te doen in de geest van de nationale en democratische principes waarmee ik ben opgegroeid en die mij mijn hele leven hebben geleid’, schreef hij op Facebook.

‘Onze democratie staat op het spel’, verzucht Mona Khoury-Kassabri (48). Zij is de eerste Arabische vrouwelijke decaan op de Hebrew University in Jeruzalem, de belangrijkste universiteit van Israël. Haar portefeuille omvat precies datgene wat de nieuwe regering lijkt te bedreigen: diversiteit en gelijkwaardigheid voor minderheden.

Een van Khoury’s taken is mensen binnenkrijgen die eigenlijk nooit zouden overwegen aan deze universiteit te studeren: Ethiopische Joden, ultra-orthodoxen, Arabieren. ‘Jongeren die denken: daar word ik toch niet geaccepteerd, dat is te prestigieus’, vertelt ze tijdens een videogesprek vanuit Jeruzalem.

Khoury wil deze studenten niet alleen binnenhalen en dan vertellen: nu zijn jullie allemaal gelijk. ‘Zo werkt het niet’, zegt ze. ‘Er is een gezegde: diversiteit betekent dat je wordt uitgenodigd voor het feest, inclusiviteit betekent dat je wordt gevraagd om op dat feest te dansen.’

De manier om dat waar te maken is studenten samen te laten wonen, koken, en studeren. In Israël leven talloze groeperingen die elkaar op de universiteit voor het eerst ontmoeten. ‘Ik ben zelf opgegroeid in Haifa’, vertelt Khoury, ‘wat de meest diverse stad van het land wordt genoemd. En zelfs daar wonen mensen in verschillende wijken, leren op hun eigen scholen. Hier op de universiteit, als student, heb ik mijn eerste Jood gesproken.’

Onder studenten wordt veel over de ontwikkelingen gesproken, vertelt Khoury, en velen houden hun hart vast. ‘Ik hoop dat het nieuwe beleid ons op de universiteit niet zal treffen’, zegt ze. ‘Op dit moment hebben we nog geen idee hoe het gaat zijn. Ik probeer optimistisch te blijven, net als de meeste studenten. Misschien is dat naïef. Maar vooralsnog is het wachten welke storm er komt.’

[6]

BTSELEM.ORG

SETTLER VIOLENCE = STATE VIOLENCE

Since occupying the West Bank in 1967, Israel has misappropriated more than 2 million dunams of land there for its own purposes, including building and expanding settlements and paving roads for settlers. Some areas have been officially taken over by the state, others through daily acts of settler violence. These two seemingly unrelated tracks are both forms of state violence: the Israeli apartheid regime and its representatives actively aid and abet the settlers’ violence as part of a strategy to cement the takeover of Palestinian land.

THE RIGHTS FORUM

ISRAELISCHE KOLONISTEN ZETTEN PALESTIJNSE STAD IN BRAND

NA MOORD OP TWEE VAN HEN

27 FEBRUARI 2023

Israëlische kolonisten staken 75 huizen en honderd auto’s in brand in de Palestijnse stad Hawara. De actie was een vergelding voor de moord op twee kolonisten in de stad. Vlak buiten Hawara werd een Palestijn doodgeschoten.

Zo’n vierhonderd Israëli’s trokken zondagavond Hawara (ook geschreven als Huwara) binnen met maar één doel: wraak nemen voor de moord op twee Israëlische kolonisten in de stad, eerder op de dag. Het tweetal, broers van 19 en 21 jaar uit de kolonie (‘nederzetting’) Har Bracha, werd zondagmiddag doodgeschoten toen hun auto vast stond in het drukke verkeer in de op de bezette Westelijke Jordaanoever gelegen stad. De dader, een Palestijnse man, wist te ontkomen.

De op wraak beluste Israëli’s vielen Palestijnen aan, bekogelden woningen en passerende auto’s met stenen en stichtten op tal van plaatsen brand. Vijfendertig huizen en honderd auto’s brandden uit en nog eens veertig huizen liepen brandschade op. In zeker zes gevallen moesten Palestijnse gezinnen uit hun brandende woningen worden gehaald. De uitgerukte brandweer werd door de kolonisten gehinderd. Het gemeentebestuur van Hawara beschuldigde het Israëlische leger ervan pas tegen de kolonisten in actie te zijn gekomen toen al tientallen huizen en auto’s in lichterlaaie stonden.

Dode en gewonden

Ook op andere plaatsen op de Westoever haalden kolonisten hun gram. In Za’atara, niet ver van Hawara, werd een 37-jarige Palestijnse man doodgeschoten. Twee Palestijnen werden met schotwonden in ziekenhuizen opgenomen, een derde na te zijn neergestoken en een vierde nadat hij met een ijzeren staaf in het gezicht was geslagen. De Palestijnse Rode Halve Maan behandelde 390 Palestijnen die door geweld en rookinademing gewond waren geraakt. Drie ambulances werden volgens de organisatie door kolonisten aangevallen. Het Israëlische leger pakte in totaal acht kolonisten op.

Het geweld volgt kort op ingrijpende maatregelen van de Israëlische regering ter uitbreiding van Israëls illegale nederzettingen, en op de inval van het Israëlische leger in de Palestijnse stad Nablus die afgelopen woensdag tien Palestijnen het leven kostte. Kolonistengeweld en wraakacties zijn in de bezette gebieden aan de orde van de dag, maar de massale aanval in Hawara vormt een alarmerende escalatie.

‘Een afgebrand Hawara wil ik zien’

De Israëlische president Isaac Herzog veroordeelde de aanval maandag als ‘crimineel geweld tegen onschuldigen’. Minister-president Benjamin Netanyahu maande de kolonisten ‘het recht niet in eigen hand te nemen’. De oppositie echter stelt Netanyahu verantwoordelijk voor het geweld. Voormalig legerleider en minister Benny Gantz beschuldigde Netanyahu van ‘het vormen van een regering met onverantwoordelijke en roekeloze figuren die het land in brand hebben gestoken’.

Partijleidster Merav Michaeli van de oppositionele Arbeidspartij noemde het geweld ‘een pogrom van terroristen’ wier acties ‘worden gelegitimeerd door hooggeplaatste leden van de regering’. Ze refereerde onder meer aan ministers en parlementsleden die de brandschattende kolonisten op sociale media aanmoedigden.

Kolonistenorganisaties hadden zondagmiddag openlijk opgeroepen tot geweld. De vicevoorzitter van een kolonistenraad op de Westoever riep op Twitter op ‘Hawara vandaag van de kaart te vegen’. Zijn aansporing kreeg een ‘like’ van minister Bezalel Smotrich, die zelf het leger opriep tot een aanval op Palestijnse steden ‘met tanks en helikopters’.

Maandag voegde ook coalitiepoliticus en voorzitter van Israëls Nationale Veiligheidscommissie Zvika Fogel zich bij het koor van verbale brandstichters. Hij stelde openlijk: ‘Een afgesloten en afgebrand Hawara, dat is wat ik wil zien. […] Wat we nodig hebben is brandende dorpen.’ Oppositieleider Yair Lapid stelde dat Fogel ‘wegens opruiing tot terrorisme in de gevangenis gestopt zou moeten worden’. Vanuit de coalitie kreeg hij als antwoord dat niet Fogel, maar hijzelf wegens ophitsing achter de tralies hoort.

Naschrift: Israëli gedood bij Jericho

Vlak voor publicatie van dit artikel werd bekend dat in de buurt van Jericho (Al-Ariha) op de Westoever een 27-jarige Israëli in zijn auto is doodgeschoten. Hij werd vanuit een passerende auto onder vuur genomen. Vanuit de auto werd naar verluidt op nog twee auto’s geschoten. Daarbij werd niemand geraakt.

De schutters staken korte tijd later hun auto in brand. Inmiddels gearriveerde politiemensen openden het vuur op hen, maar wisten niet te voorkomen dat zij ontkwamen.

YETNEWS

HUNDREDS OF SETTLERS RIOTS, SET HOMES, CARS

ON FIRE IN HUWARA  AFTER TERROR ATTACK

26-02-2023

Some 400 settlers arrived at the West Bank town to protest the killing of two brothers from nearby settlement shot at point-blank; rioters burned 30 cars, threw stones at passing Palestinian vehicles; Netanyahu urges calm

Some 400 settlers rioted and clashed with Palestinians in the West Bank town of Huwara on Sunday after two brothers from a nearby settlement were shot dead there by a terrorist earlier in the day.

The settlers set some 15 homes and 30 cars on fire in what appeared to be a coordinated act of revenge with calls to like-minded residents of West Bank settlements to join protests in the town, according to reports on Israeli media.

In six of the houses, families had to be evacuated with the help of Israeli security forces.

Meanwhile, calls were heard from local mosques calling for Palestinians to come out and confront the rioting settlers, some of whom threw stones at Palestinian cars including a fire engine, and prevented firefighting teams from extinguishing the flames.

According to Palestinian health officials, at least 100 Palestinians were hurt many from asphyxiation caused by smoke inhalation and at least one man who stabbed and another was hit in the face with metal bars. The IDF reported that 3 of the settlers were hurt as well.

The Palestinians also reported one death in the village of Za’atara near Ramallah as acts of violence from settlers were reported there and in other locations in the West Bank. According to some unconfirmed reports Palestinians set a Jewish shrine in Nablus on fire as well.

The deputy mayor of the Samaria Regional Council said in a tweet that Huwara should be wiped off the face of the earth. “No more talk of suspending settlement construction. We must return the deterrence immediately, with no mercy,” he said. His tweet was liked by Finance Minister Bezalel Smotrich.

Forces attempted to separate the feuding sides in Huwara and restore order and Prime Minister Benjamin Netanyahu appealed for calm.

“I ask that even when the blood boils, not to take the law into your own hands,” he said in a video posted on social media. “let the security forces do their job and I remind you they took out dozens of terrorists in recent weeks and prevented dozens of attacks. Let them complete their chase and together we will triumph over terror,” he said.

President Issac Herzog denounced the rioters and said that was not the Israeli way.

“Taking the law into one’s own hands, rioting, and committing violence against innocents is not our way, and I express my forceful condemnation. We must allow the IDF, police, and security forces to apprehend the despicable terrorist and restore order immediately,” the president said.

Defense Minister Yoav Galant said the settlers were endangering civilians and impeding the forces who were in pursuit of the terrorists. A battalion of reservist soldiers was brought into the town to attempt to regain control.

Finance Minister Bezalel Smotrich, himself a settler finally appealed as well to the rioters and asked that they allow the military to fulfill its mission to apprehend the terrorists. “My brothers,” he said. “The pain is great and we are working hard to respond to terror in a real way both militarily and in further settlements. But taking the law into your own hands and causing anarchy is dangerous and could spin out of control and cost human lives. let the government take action and let the military win,” he said on social media. Opposition leader Yair Lapid said, “Smotrich’s West Bank militia was on a rampage.” “They set out to burn Huwara in order to block agreements reached with the Palestinians in Jordan,” he said.

Former Defense Minister Benny Gantz condemned minister Smotrich and Ben-Gvir for failing immediately to call on the settlers to end their violent attacks.

“It is inconceivable that the IDF is compelled to deal with the rioting settlers instead of pursuing the terrorists,” he said.

The Palestinian Authority said they condemned the settlers’ terror. “meant to foil international efforts to end the current West Bank crisis. We hold the Israeli government responsible for this act of terror,” the PA said.

Hamas in Gaza said in a statement that the strip’s residents were enraged by the settlers’ attacks in Huwara blaming the “fascist, Nazi regime, in Israel.”

Palestinians there were gathering along the border fence in preparation for what they called a night of harassment by Israeli force. They began burning tires.

Calls on Palestinian social media urged people to protest starting at 11 pm at flashpoints along the West Bank. Meanwhile, another group of settlers entered the area of Eviatar, where they attempted to set up an outpost and Yeshiva last year, claiming they will now settle there. Border Police forces were attempting to remove them from the contested site. The brothers were killed after being shot point blank by a Palestinian who approached their car as it made its way slowly through the town in heavy traffic.

The assailant was still at large, and a manhunt was launched to apprehend him.

At the same time, Israeli officials participated in a special meeting convened to de-escalate the level of violence ahead of the Muslim holy month of Ramadan, in Jordan’s southern city of Aqaba.

In a statement released after the meeting, the Jordanian government said Israel had agreed not to advance further settlement construction for a period of four months. But Israeli ministers of finance and national security said no such agreement was binding to them. Netanyahu also said no change was agreed to Israel’s policies, despite statements from the White House to the contrary.

THE RIGHTS FORUM

ISRAEL GEEFT GROEN LICHT VOOR RECORD AANTAL

NIEUWE WONINGEN IN ILLEGALE NEDERZETTINGEN

25 FEBRUARI 2023

Met de goedkeuring van een ongekend aantal nieuwe woningen in de illegale Israëlische ‘nederzettingen’ geeft de regering-Netanyahu uitwerking aan haar radicale uitgangspunten. Bijkomende maatregelen kleuren de toekomst nog somberder.

De Israëlische autoriteiten keurden deze week de bouw van 7.157 woningen in de illegale kolonies – ‘nederzettingen’ en ‘buitenposten’ – op de bezette Westelijke Jordaanoever goed. Daarvan kregen er 1.900 definitief groen licht, terwijl 5.257 woningen goedkeuring kregen in de voorlaatste fase van het planningsproces. Hun definitieve goedkeuring is een kwestie van tijd. Het aantal van 7.157 is een record: niet eerder werden in één klap zoveel nieuwe woningen goedgekeurd. Het aantal overstijgt nu al het aantal woningen dat in heel 2022 (4.427) en heel 2021 (3.645) groen licht van de autoriteiten kreeg.

Het besluit is geen verrassing, gezien de beleidsuitgangspunten die het twee maanden geleden aangetreden kabinet-Netanyahu formuleerde. Volgens uitgangspunt nummer 1 heeft ‘het Joodse volk een exclusief en onvervreemdbaar recht op alle delen van het Land Israël’, en zal de regering de kolonisering van al die delen stimuleren, inclusief de bezette Syrische Golan-hoogvlakte en de Palestijnse Westoever, aangeduid met de bijbelse termen ‘Judea en Samaria’

De nieuwe woningen komen ten goede aan 37 nederzettingen en een vijftal met terugwerkende kracht ‘geautoriseerde’ buitenposten. Ze liggen verspreid over de hele Westoever, blijkt uit een overzicht van Peace Now, de Israëlische waakhond die het illegale koloniseringsproject op de voet volgt. De organisatie berekent dat de uitbreiding neerkomt op een toename van het aantal kolonisten met meer dan 35 duizend; kolonistenhuishoudens tellen gemiddeld ten minste vijf leden. Per 1 januari van dit jaar woonden er volgens Israëls ministerie van Binnenlandse Zaken al 502.991 kolonisten op de Westoever (exclusief Oost-Jeruzalem).

Buitenposten ‘geautoriseerd’

De goedkeuring volgt op het besluit van het Israëlische kabinet van twee weken geleden om tien buitenposten te ‘autoriseren’, ter vergelding van terreuraanslagen door individuele Palestijnen in Jeruzalem. Buitenposten zijn nederzettingen die niet door de Israëlische autoriteiten zijn gepland en goedgekeurd. Ze zijn vaak gesticht door een handvol gezinnen die zich met steun van kolonistenorganisaties in caravans of prefabwoningen op Palestijns land vestigen. Ze zijn niet alleen illegaal onder internationaal recht, zoals de wel geplande nederzettingen, maar ook onder Israëlische wetgeving

Tegen buitenposten worden doorgaans dan ook ontruimings- of sloopbevelen uitgevaardigd, vaak onder druk van Israëlische mensenrechten­organisaties. Daar blijft het echter bij; slechts bij hoge uitzondering worden buitenposten daadwerkelijk ontmanteld. In de praktijk kunnen ze doorgroeien en worden ze op zeker moment aangesloten op het elektriciteitsnet, de waterleiding en andere infrastructuur.

De tien ‘gelegaliseerde’ buitenposten, waarvan sommige al meer dan twintig jaar geleden werden gesticht, voldoen volgens Peace Now naadloos aan dit beeld. Ze liggen alle geheel of gedeeltelijk op particulier Palestijns land en tegen vrijwel alle woningen zijn lang geleden sloopbevelen uitgevaardigd. Drie van de tien liggen bovendien geheel of gedeeltelijk op militaire oefenterreinen (‘firing zones’), waar de Palestijnse bevolking plaats dient te maken voor het Israëlische leger.

Het meest schrijnende voorbeeld daarvan is de buitenpost Avigayil, die gedeeltelijk in de beruchte Firing Zone 918 ligt, waar duizend inwoners van acht Palestijnse dorpen met deportatie worden bedreigd – zie ook onze petitie. Terwijl de autochtone Palestijnse bevolking dient te vertrekken wegens ‘illegale vestiging op een militair oefenterrein’, wordt de illegale Israëlische buitenpost Avigayil op datzelfde oefenterrein door Israël ‘gelegaliseerd’.

Vijftien nieuwe nederzettingen

Samen met de vijf nu geautoriseerde buitenposten sticht Israël in feite 15 nieuwe nederzettingen in bezet Palestijns gebied, schrijft Peace Now. Dat is des te ernstiger daar de buitenposten fors mogen uitbreiden; in meerdere gevallen is sprake van een verveelvoudiging van het aantal inwoners. De Israëlische gewoonte, ook nu toegepast, om de buitenposten als ‘nieuwe wijken’ aan bestaande nederzettingen toe te voegen – een door ons vaker beschreven fenomeen – is volgens de organisatie louter bedoeld om dit feit te maskeren. In veel gevallen liggen de buitenposten kilometers verwijderd van de nederzettingen waarvan zij zogenaamd deel uitmaken.

Peace Now betitelt de Israëlische besluiten van de afgelopen twee weken als ‘de facto annexatie’ van Palestijns grondgebied, bedoeld om het tot wasdom komen van een soevereine Palestijnse staat onmogelijk te maken. De organisatie waarschuwt eens te meer dat de Israëlische kolonisering een oorlogsmisdaad is en bovendien neerkomt op de misdaad van apartheid:

De jure annexatie

De recente besluiten zijn niet de enige alarmerende ontwikkeling, waarschuwt Peace Now. Als kers op de taart besloten de Israëlische autoriteiten eergisteren om een plan voor de bouw van een nieuwe nederzetting in het E1-gebied (East One) uit de mottenballen te halen. Het plan behelst de bouw van 3.412 woningen in het gebied, waar ook het met deportatie bedreigde bedoeïnendorp Khan al-Ahmar ligt, en vormt ‘een fatale klap’ voor het perspectief op een Palestijnse staat, aldus Peace Now. Het plan was onder druk van de internationale gemeenschap van tafel verdwenen, maar wordt op 27 maart opnieuw besproken.

Minstens zo alarmerend is de toekenning, eveneens eergisteren, van vérgaande bevoegdheden met betrekking tot de nederzettingen aan minister van Financiën Bezalel Smotrich van de partij Religieus Zionisme. Tijdens de kabinetsformatie eiste de ultranationalist Smotrich die bevoegdheden op, en met dat doel werd binnen het ministerie van Defensie een speciale ministerspost voor hem gecreëerd, die nu formele afbakening kreeg.

Smotrich en zijn partij zijn fervente voorstanders van Israëlische annexatie van de Westoever, zonder toekenning van gelijke rechten aan de Palestijnse bevolking. Het verder uitbreiden van de nederzettingen en het in overeenstemming brengen van de wettelijke status van de kolonisten met die van de Israëlische bevolking zijn concrete doelen waarvan Smotrich nu voortvarend werk zal gaan maken. Komt hiermee een de jure annexatie van (delen van) de Westoever al nadrukkelijk in het vizier, de overdracht van verantwoordelijkheden van de militaire autoriteiten naar Smotrich komt daar hoe dan ook op neer, betoogt de bekende Israëlische advocaat Michael Sfard.

Religieus extremisme

Illustratief voor Smotrich en zijn missie is dat hij twee weken geleden spoorslags afreisde naar de juist geautoriseerde buitenpost Givat Harel, om de heuglijke mijlpaal met gebed en vertier te vieren met zijn vriend Shivi Drori, de stichter van de buitenpost. De geschiedenis van de buitenpost, deze week belicht in een artikel van Associated Press (AP), is kenmerkend voor de ontwikkeling van het Israëlische koloniseringsproject op de Westoever.

Drori plaatste in 1998 drie caravans op een heuveltop, gehoor gevend aan de oproep van toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Ariël Sharon om ‘te rennen en zoveel mogelijk heuveltoppen in te nemen om de nederzettingen uit te breiden, want alles wat we nu pakken zal van ons blijven’. De Israëlische overheid en de lokale kolonistenraad – de Binyamin Regional Council – zorgden ervoor dat de buitenpost werd aangesloten op het elektriciteitsnet, de waterleiding en het wegennet, en bewaking kreeg van Israëlische militairen.

Hoewel tegen de woningen sloopbevelen werden uitgevaardigd, kon Givat Harel onbelemmerd uitgroeien tot een goed onderhouden dorp met negentig gezinnen en een bloeiende, door Drori bestierde wijnmakerij (Gva’ot), die volgens AP jaarlijks 100 duizend flessen exporteert. De wijngaarden liggen deels op land dat toebehoort aan de Palestijnse dorpen Sinjil en Qaryut.

De inwoners van het iets lager gelegen Palestijnse dorp Turmus Aya, dat de afgelopen decennia delen van zijn land geconfisqueerd zag door de Israëlische nederzettingen Shiloh en Shvut Rachel, gaan gebukt onder de bekende kolonistenterreur, zo blijkt uit het AP-artikel. Zij zien de autorisatie van de buitenpost als een veeg teken, maar moeten volgens Drori niet zeuren: ‘als ze hier willen blijven’ hebben ze zich te voegen naar de besluiten van de Israëlische regering, punt uit.

Drori beschouwt zichzelf als een ‘pionier’ in een vijandig, maar door God aan de Joden beloofd land. In die opvatting is het overnemen van het hele voormalige mandaatgebied Palestina – from the River to the Sea – niets minder dan een goddelijke opdracht. Het is een extremistische visie die door Smotrich, zelf woonachtig in de nederzetting Kedumin, en veel kolonisten wordt gedeeld, en die direct na het begin van de Israëlische bezetting in 1967 de motor vormde achter de start van het illegale koloniseringsproject.

THE RIGHTS FORUM

NIEUWE ISRAELISCHE REGERING MAAKT ZICH

OP VOOR MASSALE DEPORTATIE PALESTIJNEN

3 JANUARI 2023

Israël stelt duizend Palestijnen op de bezette Westelijke Jordaanoever een ultimatum: verlaat jullie woonplaatsen of jullie worden gedeporteerd.

Circa duizend Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever krijgen dezer dagen een kennisgeving van de Israëlische bezettingsautoriteiten in de bus: ontruim jullie woningen, want jullie wonen illegaal op een Israëlisch militair oefenterrein. Dat blijkt uit een persbericht van de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem, waarin verder te lezen is dat Israël ‘van plan is de Palestijnen een alternatieve woonplaats aan te bieden’. Wie geen gehoor geeft aan de kennisgeving zal, zo leert de geschiedenis, met harde hand worden gedeporteerd.

‘Palestijnenvrij’

Het is een van de eerste daden van het vorige week aangetreden zesde kabinet-Netanyahu, een ‘regering met extremisten, vrouwenhaters en homofoben’, aldus een treffende typering van de Volkskrant. Een speerpunt in het regeerprogramma is het opvoeren van de illegale Israëlische kolonisering van de bezette Palestijnse Westoever, waarop volgens de extreemrechts-religieuze coalitie ‘het Joodse volk een exclusief recht heeft’. Het ultimatum aan de duizend Palestijnen past daarin.

Het gaat om de duizend inwoners van acht dorpen in Masafir Yatta, een landstreek in de South Hebron Hills op de Westoever. Zij zijn al vier decennia speelbal van de Israëlische autoriteiten, die hun woongebied in 1981 tot militair oefenterrein – ‘Firing Zone 918’ – bestempelden, een geijkte Israëlische methode om gebied ‘Palestijnenvrij’ te maken.

In 1999 werden de toen zevenhonderd inwoners door het Israëlische leger in vrachtwagens geladen en afgevoerd. Die deportatie werd door de Palestijnen en de Association for Civil Rights in Israel (ACRI) juridisch aangevochten, leidend tot de terugkeer van de inwoners hangende de zich voortslepende procedure. Daaraan kwam op 4 mei 2022 een eind: die dag gaf het Israëlische Hooggerechtshof groen licht voor hun deportatie en de sloop van hun dorpen.

Sindsdien zijn in meerdere dorpen Palestijnse woningen en andere bouwwerken gesloopt en vonden in het gebied grootschalige militaire oefeningen plaats. Die maatregelen hadden tot doel de leefsituatie van de bevolking dermate ondraaglijk te maken dat zij ‘vrijwillig’ zou vertrekken, zoals B’Tselem in oktober 2022 schreef in een vergeefse oproep aan de hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof om te interveniëren. De bevolking liet zich echter niet intimideren, reden voor Israëls nieuwe regering om drastische maatregelen te treffen en een nieuwe collectieve deportatie aan te kondigen.

Oorlogsmisdaad

De deportatie van de bevolking van de acht dorpen geldt onder het Statuut van Rome, het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof, als een oorlogsmisdaad, zoals B’Tselem in zijn persbericht terecht onderstreept. Dat had voor de internationale gemeenschap reden te meer moeten zijn om Israël door middel van (dreiging met) sancties van zijn voornemen te weerhouden.

Ondanks veelvuldige oproepen daartoe van de Palestijnse bevolking bleven concrete maatregelen echter uit. De Palestijnen moesten het doen met de gebruikelijke holle woorden van solidariteit van buitenlandse diplomaten en politici.

Zo veroordeelde de EU-vertegenwoordiger voor de Palestijnse gebieden, de Duitser Sven Kühn von Burgsdorff, tijdens een bezoek aan Masafir Yatta de uitspraak van het Israëlische Hooggerechtshof als ‘een politiek besluit’ dat dreigde tot ‘de grootste gedwongen bevolkingsverplaatsing in decennia’ te leiden. Alleen ‘internationale druk’ zou het tij nog kunnen doen keren, aldus de topdiplomaat in juli vorig jaar.

Het zijn rituele klaroenstoten zoals we die maar al te goed kennen en waarvan Israël zich nog nooit iets heeft aangetrokken – schaamlapjes die niet kunnen verhullen dat zowel Brussel als Den Haag feitelijk ten diepste medeplichtig zijn aan de Israëlische overheersing. Aan de Palestijnen en hun rechten bestaat in de Europese bestuurscentra geen boodschap, zoals ditmaal de bevolking van Masafir Yatta ondervindt.

BTSELEM.ORG

FAST-TRACKED WARCRIME: ISRAEL INFORMS

PALESTINIANS FROM MASAFER YATTA OF

IMMINENT EXPULSION

2 JANUARY 2023

Today (Monday, 2 Jan. 2023), the Israeli District Coordination and Liaison Office (DCO) notified the Palestinian DCO that in the coming days, about 1,000 Palestinians from Masafer Yatta whose land was designated “Firing Zone 918” will receive notices to evict their homes. The Israeli DCO added that the state plans to offer the residents an alternative location, to which they will be expelled.

B’Tselem responded: “Forcible transfer of protected persons in occupied territory is a war crime. Therefore, the Israeli ‘offer’ of an alternative is meaningless. It is a violent threat that leaves the residents with no choice.”

Israel’s notice that it intends to carry out the expulsion follows years in which the state took various measures to make the residents’ lives intolerable, driving them to leave their homes ostensibly of their own free will. Among other things, Israel prohibited these communities from hooking up to power and water grids or constructing homes and public buildings, restricted their movement and enabled soldiers and settlers to threaten their lives and property on a daily basis.

In May 2022, Israel’s Supreme Court ruled that the state has the power to designate Masafer Yatta a “firing zone” and that the members of these communities are not permanent residents, paving the way for their expulsion. It now appears that even the state admits they live in the area and is seeking a site to relocate them.

In October 2022, B’Tselem wrote to the Prosecutor of the International Criminal Court in The Hague, requesting his urgent intervention to clarify that Israel must stop its efforts to expel Palestinian communities in the South Hebron hills from their homes and land.