Tag archieven: imperialisme

[Artikel Peter Storm]/Westers antwoord op Russische staatsmisdaad: groteske hypocrisie

WESTERS ANTWOORD OP RUSSISCHE STAATSMISDAAD: GROTESKE

HYPOCRISIE

WEBSITE PETER STORM

vrijdag 23 februari 2024

Vladimir Poetin heeft Alexei Navalny om het leven gebracht. Nee, er is geen bewijs van vergiftiging of van een door hogerhand bevolen dodelijk pak slaag. Maar wie een persoon laat opsluiten en blootstelt aan een streng gevangenisregime, is ervoor verantwoordelijk als die persoon dat niet overleeft. Poetin liet Navalny opsluiten in een akelig strafkamp. Poetin is verantwoordelijk voor de dood van Navalny, hoe de precieze toedracht op en vlak voor zijn overlijden op 16 februari ook ook precies is geweest.

De vervolging van Navalny, de opsluiting van Navalny en diens hardvochtige behandeling waarmee hij de dood is in gejaagd: het zijn staatsmisdaden van een Russisch bewind dat wat dit betreft voor steeds minder terugdeinst. Hoe we de opvattingen en rol van Navalny als opponent van Poetin inschatten, staat daar los van en vraagt om een artikel op zichzelf. De misdaden van dat Russische bewind vragen om een antwoord, maar dat antwoord kunnen we maar beter niet aan Westerse staatshoofden en regeringsleiders overlaten. Die hebben weinig anders te bieden dan hypocrisie waarmee ze wellicht aandacht van hun eigen staatsmisdaden af trachten te leiden. Daar horen ze niet mee weg te komen.

Hoe ziet de Westerse reactie er uit? Sancties! Jawel. De Amerikaanse (**) president Joe Biden kondigde ze aan. Ze gaan worden ingesteld tegen ‘het Russische militair-industriële complex en op bedrijven en andere landen die Rusland aan materieel helpen’. En ‘ ze gaan gelden voor meer dan vijfhonderd mensen en organisaties’, en ‘zullen in samenwerking met andere landen’ ingesteld worden’.zo voegt Nu.nl noch aan de berichtgeving toe.(1) Dat is de reactie van de VS. De reactie van Groot-Brittannië is zo mogelijk nog fraaier. Dat land gaat strafmaatregelen instellen tegen zes personen die verantwoordelijk worden gehouden voor de behandeling van Navalny. Onder dit getroffen zestal: de baas van de strafkolonie waar Navalny langzaam of abrupt om het leven is gebracht.(2)

Liggen jullie al onder de tafel, rollend van hoongelach, na lezing van bovenstaande alinea? Of moet ik eerst uitleggen dat deze sancties grotesk zijn, volstrekt belachelijk? Is er ook maar iemand die denkt dat Poetin en zijn handlangers vanwege deze sancties achter de oren krabben en denken: ‘Oei! Een politiek tegenstander opsluiten en om het leven brengen, dat moesten we maar niet doen, want nu kan onze geachte gevangenisdirecteur niet meer vrijelijk naar Londen op en neer reizen’? Is er ook maar iemand die denkt dat deze sancties ook maar enig verschil zullen maken in hoe het Poetin-fascisme omgaat met opponenten, critici, protesterende mensen en verzetsstrijders? Sancties zijn totaal ongeschikt als antwoord op repressief beleid. Vraag het maar aan de generaals van Myanmar. Pas als je via sancties de wapentoevoer en economische hulpbronnen afknijpt waarmee dictators – en koloniale bezettingsstaten! – tekeer gaan, begint het ergens op te lijken. Maar financiële strafmaatregelen en reisbeperkingen tegen wat staatsfunctionarissen, dat is symboolpolitiek. Een beetje tiran lacht daar om.

Sancties slaan ergens op als ze zo ontwrichtend zijn dat ze een regime ten val helpen brengen. Dan zijn het trouwens feitelijk oorlogsdaden, en moreel van hetzelfde gehalte als de oorlog waar ze deel uitmaken. Maar sancties wegens de dood van een politieke gevangene, tegen her en der wat functionarissen, zijn een gebaar voor de bühne, geschikt om de Russische leiding nog wat bozer te maken op het Westen dan die Russische leiding al is, maar totaal ongeschikt om die Russische leiding tot minder repressief beleid te bewegen. Sterker: het is zeer goed mogelijk dat dat het bewind de repressie opvoert, met ‘buitenlandse inmenging’ – zoals die sancties! – als voorwendsel voor verhevigde repressie. Wie er ook geholpen worden met die sancties, niet de talloze mensen die in de gevangenissen van Poetin zijn opgesloten. Niet de mensen in tal van Russische steden bloemen hebben gelegd ter nagedachtenis aan Navalny, meteen zijn opgepakt en twee weken celstraf kregen.

Er natuurlijk nog iets anders misselijk mis met die sancties. De VS die Rusland straft wegens repressie: het is een vertoning van geweldige huichelarij. Waar waren de sancties die de VS tegen zichzelf trof wegens de de dood van George Floyd, de zwarte man die in 2020 in Minneapolis met een minutenlange nekklem de dood in werd geworgd door politieagenten? Waar blijven de sancties tegen de directeuren van al die gevangenissen waar mensen langdurig zijn opgesloten, vaak in isolatie, vaak in kou of juist hitte, vaak met een zeer gebrekkige gezondheidszorg, en altijd in omstandigheden die de mentale en fysieke gezondheid systematisch ondermijnen? Waar zijn de sancties tegen de directeur van Guantanamo Bay, dat nog steeds niet opgedoekte strafkamp voor wie vanaf 2002 zijn aangemerkt als ‘illegale strijders’ in de War on Terror van president George Bush? O, en zullen we het eens hebben over Leonard Peltier, over Mumia Abu-Jamal? En waar zijn de sancties tegen Groot-Brittannië wegens de langdurige gevangenisstraf van Julian Assange en dreigende uitlevering aan de VS, als straf voor het naar buiten helpen brengen van wat de VS behandelt als staatsgeheimen, veelal van informatie die oorlogsmisdaden van diezelfde VS hielp onthullen?

Mensen langdurig opsluiten en via stelselmatige mishandeling langzaam of sneller de dood in jagen is bepaald geen Russische specialiteit. Het is wat staten – alle staten – doen met mensen met wie staten af willen rekenen. Het is wat staten maakt tot de kwaadaardige repressieve instituties die het nu eenmaal zijn, naar aard en wezen en zonder uitzondering. Al die staten verdienen het om aangepakt te worden, en de beste ‘sanctie’ is de opstand die al deze staten omverwerpt en de ontmanteling ervan inluidt. Maar de ene politiestaat die de andere politiestaat met sancties bestookt omdat de andere politiestaat zich evenzeer als politiestaat gedraagt als de ene politiestaat? Dat is toch door geen zinnig mens serieus te nemen?

Noten:

(**) en niet de Russische president,zoals er eerst stond; dat mocht-ie willen… Dank aan alerte/attente mensen voor het doorgeven. Gecorrigeerd, dus (noot toegevoegd 24 februari 2024, 23.41 uur)

(1) ‘Biden ontmoet vrouw en dochter Navalny wen kondigt sancties tegen Rusland aan’, Nu.nl, 23 februari 2024, https://www.nu.nl/overlijden-navalny/6302585/biden-ontmoet-vrouw-en-dochter-navalny-en-kondigt-sancties-tegen-rusland-aan.html

(2) ‘Navalny: UK sanctions at individuals at Arctic penal colony’, DW, 21 februari 2024, https://www.dw.com/en/navalny-uk-sanctions-individuals-at-arctic-penal-colony/a-68328186

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Westers antwoord op Russische staatsmisdaad: groteske hypocrisie

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Luchtaanvallen op Jemen: met koloniale misdaad wordt genocide gesteund

LUCHTAANVALLEN OP JEMEN: MET KOLONIALE MISDAAD

WORDT GENOCIDE GESTEUND

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 12 januari 2024 door egel

vrijdag 12 januari 2024

De Verenigde Staten en Groot-Brittannië hebben in de nacht van 11 op 12 januari luchtaanvallen gelanceerd op Jemen. Doelwit zijn posities en bases van de Houthi-beweging. En jaweel, ‘Nederland ondersteunt’,(1) het zal weer eens niet. Het is een schandalige en misdadige escalatie, die we actief tegen horen te werken met protest en meer.

Waaar gaat het om? De Houthi’s vormen een gewapende beweging die een deel van Jemen beheerst, en van daaruit drone-aanvallen uitvoert op schepen die door de Rode Zee varen. Die drone-aanvallen zijn een uiting van woede over de Israëlische genocide in Gaza, van solidariteit met de Palestijnen die dag in dag uit door Israël gebombardeerd en uitgehongerd worden. Die Amerikaanse en Britse luchtaanvallen zijn een aanval op die solidariteit, en een onderstreping van een Westerse houding waarin transporten van goederen belangrijker wordt gevonden dan het opkomen voor mensen die doelwit zijn van genocide. Aan containers valt grot geld te ‘verdienen’, aan het redden van mensenlevens een stuk minder. Kwestie van prioriteiten. De luchtaanvallen zijn een koloniale strafexpeditie en een ondersteuning van die genocide. Protest en actief verzet tegen die luchtaanvallen zijn nodig. Snel en hard.

Over die Houthi-beweging – ook bekend onder de naam Ansar Allah – weet ik niet heel veel. Maar wel iets. Iran steunt ze, maar dat maakt ze nog niet tot Iraanse marionetten. In Jemen oefenen ze een redelijk autoritair en conservatief bewind uit in het gebied waar ze de baas zijn. Inhoudelijk is er niets links of radicaals aan de beweging te ontwaren. De solidariteit met de Palestijnen in Gaza waar de Houthi’s uitdrukking aan geven, heeft een binnenlands politieke component. De Palestijnse zaak leeft heel sterk onder de bevolking van Jemen. Dat blijkt uit soms gigantische pro-Palestijnse demonstraties in dat land. Wat de Houthi’s feitelijk doen is: die solidariteit omzetten in binnenlandse macht, door te laten zien dat ze het gewapenderhand opnemen voor de mensen in Gaza. Daarmee hoopt de beweging klaarblijkelijk haar eigen gelederen te versterken.(2) Cynische machtspolitiek ontbreekt hier dus bepaald niet. Het is dan ook nergens voor nodig om ons als anarchist of aanverwant linksradicaal persoon inhoudelijk met de Houthi’s te vereenzelvigen.

Maar laten we niet de klassieke vergissing maken hier. Laten we niet in de klassieke val trappen. De VS en Groot-Brittannië voeren hun luchtaanvallen niet uit omdat de Houthi’s autoritaire machtspolitiek bedrijven. De VS en Groot-Brittannië voeren hun luchtaanvallen uit omdat ze kapitaalstromen – goederenvervoer is daar een deel van – willen verdedigen. De VS en Groot-Brittannië helpen daarmee de genocidale Israëlische politiek. Want de druk die de Houthi’s met hun drone-aanvallen uitoefenen, is een serieuze bedreiging van de internationale scheepvaart die ook Israël nodig heeft om als maatschappij te blijven functioneren. Als allerlei scheepvaartmaatschappijen de Rode Zee gaan mijden, dan heeft zowel de VS als Israël daar last van. De Houthi’s hebben een effectief pressiemiddel ingezset tegen de genocideplegers onder Netanyahu’s leiding. Dat – en niet hun binnenlandse politiek of reactionaire ideologie – is hun misdaad in Westerse koloniale ogen.

De Houthi’s kunnen er best zonder luchtaanvallen toe worden gebracht om de drone-aanvallen te stoppen. Israël hoeft daarvoor slechts op te houden met haar aanvallen op Gaza. De VS kan dat gedaan krijgen, als de VS zou willen. De VS wil niet. De Amerikaanse president Biden hoeft maar te bellen met de Israëlische premier Netanyahu en elke leverantie van wapens aan Israël stop te zetten, en het is afgelopen met de Israëlische aanvallen op Gaza. Biden wil niet. Biden heeft liever een voortgaande genocide. Biden verkiest een escalatie en gaat samen met de Britse premier Sunak dus bommen gooien op Jemen. Het laat zien hoe ver de VS en het Verenigde Koninkrijk willen gaan om Israël de hand boven het hoofd te houden. De Westerse luchtaanvallen vinden plaats, niet vanwege wat de Houthi’s allemaal verkeerd doen maar precies vanwege wat ze – om wat voor reden dan ook – juist goed doen: de Israëlische genocide actief dwarsbomen. Dat daarmee een bondgenoot van Iran – een van de favoriete vijanden van Israël en de VS – wordt geraakt is mooi meegenomen. Misschien wel meer dan dat, en een grotere oorlog tussen de VS en Iran is bepaald niet uitgesloten.

Het is ook nodig om tegen die luchtaanvallen met de grootst mogelijke felheid te protesteren. Weg met deze luchtaanvallen, geen bommen en raketten op Jemen! En ja hoor, ook Nederland heeft intussen dus alweer steun betuigd aan deze koloniale onderneming. Weg met die Nederlandse steun! En ondertussen, dag in dag uit: Stop de genocide in Gaza, leve de Palestijnse vrijheidsstrijd!

Noten:

(1) Amerikanen en Britten vallen Houthi-doelen aan in jemenm, Nederland ondersteunt’, NOS, 12 januari 2024, https://nos.nl/artikel/2504571-amerikanen-en-britten-vallen-houthi-doelen-in-jemen-aan-nederland-ondersteunt

(2) Justin Salhani, ‘Will the Houthi red Sea attacks destabilise Yemen’s fragile peace?’ Aljazeera, 6 januari 2024, https://www.aljazeera.com/news/2024/1/6/will-the-houthi-red-sea-attacks-destabilise-yemens-fragile-peace

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Luchtaanvallen op Jemen: met koloniale misdaad wordt genocide gesteund

Opgeslagen onder Divers

[Toespraak Joke Kaviaar bij de rechtszaak dd 19 juli tegen haar en 7 andere klimaatactivisten]”ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT, WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

https://nos.nl/artikel/2461713-768-klimaatactivisten-opgepakt-bij-klimaatdemonstratie-op-a12-in-den-haag

VOORWOORD

Beste Lezers,

Zie hier de indrukwekkende ”Laatste Woord” toespraak van

activiste, schrijfster en dichteres Joke Kaviaar bij

de 19 juli 2023 rechtszaak tegen haar en 7 andere klimaatactivisten

Zie ook

EN OOK

EEN PRACHTIGE TOESPRAAK!

En neen, IK ben  geen veganist en ook geen anarchist, maar moet

je dat zijn om de Strijd voor de Aarde te voeren?

Om de Strijd tegen neo koloniale uitbuiting en VOOR de rechten

van vluchtelingen te voeren?

Ik ondersteun de Strijd van Joke Kaviaar en die duizenden en duizenden

Klimaatactivisten om het behoud van de Aarde en het Leefbaar houden

van de Aarde voor Mens en Dier.

Want de teloorgang van de Aarde treft niet alleen de armsten/allerarmsten,

maar uiteindelijk ook die Rijken in hun villa’s.

Het gaat om het Voortbestaan der Mensheid

EN LEZERS, VERGEET HET NIET.

JOKE KAVIAAR EN DE 7 ANDEREN STAAN TERECHT, OOK VOOR U

ASTRID ESSED

TOESPRAAK JOKE KAVIAAR

ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT. WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

Een heleboel laatste woorden bij het politieke opruiingsproces op 19 juli 2023 vanwege de oproep om de A12 te blokkeren op 28 januari 2023.Video door documentairemaker Maartje van Poelje.

Terwijl Shell in Nigeria de grond vervuilt met hun smerige olie en daarmee het land van boeren vernietigt, denken mensen in Nederland nog dat het niet zo’n vaart zal lopen met de opwarming van de aarde en smeren op het strand onder de rook van Tata wat extra zonnebrand crème op het lijf. Ik zeg: kanker! Ik zeg: moord. Ik zeg: stop de fossiele subsidies die bedrijven aanmoedigen door te gaan met vervuiling.

Terwijl mensen in Nederland zich na een paar dagen hitte en een plaatselijke zomerstorm zorgen maken over het verdorren van gras en planten in de tuin (als ze die hebben), maken mensen zich in Somalië zorgen over al jaren aanhoudende droogte, mislukkende oogsten en of ze nog wel te eten zullen hebben. Ik zeg: hongersnood! Ik zeg: moord. Ik zeg: stop de agrarische industrie die wereldwijd door ontbossing en CO2 uitstoot de opwarming van de aarde aanjaagt.

Terwijl in Nederland klimaatactivisten vervolgd worden voor het oproepen tot een burgerlijk ongehoorzame demonstratie op een weg, zien we in landen om ons heen de repressie tegen klimaatstrijders al veel verder gaan. Het verbod van Soulevements de la Terre, de Beweging van de Opstanden van de Aarde in Frankrijk. Massa arrestaties van slow marchers van Just Stop Oil in Engeland. Invallen bij klimaatactivisten van Letzte Generation in Duitsland… Maar zelfs dat alles is nog niks vergeleken met de keiharde onderdrukking die wereldwijd ver van ons bed inheemse volkeren te verduren krijgen als ze bijvoorbeeld de ontbossing van de Amazone in Brazilië proberen tegen te gaan. Het verzet tegen de aanleg van de Dakota Access Pipeline in de VS waarvoor de Standing Rock Sioux Tribe veel steun organiseerde, werd ook met veel geweld beantwoord. De recente repressie die het verzet tegen Cop City in Atlanta ten deel viel, met de politiemoord op bosbeschermer Tortuguita en aanklachten wegens terrorisme tegen demonstranten zijn we ook nog niet vergeten.

Ik zeg: misdaad! Ik zeg: ecocide. Verzet tegen de veroorzakers van klimaatverandering is een kwestie van solidariteit. Ik zeg: stop de repressie die wereldwijd verdedigers van land, water en lucht afstraft omdat ze hun leefomgeving en daarmee de planeet gezond willen houden.

Overheden, industrie, grootkapitaal: wat zij doen is je reinste doodsverachting. Maar dan wel die van anderen en niet die van henzelf.

Het zijn niet de rijken in hun villa’s, ver van naar uitlaatgassen stinkende steden, ver van gif uitstotende fabrieken, ver van vliegvelden waar geraas en neerslag van kerosinedampen dagelijkse kost is, die ziek worden en sterven. Zij dwingen laagbetaalde arbeiders tot werken voor nog meer winst en ongeremde groei. Zij vreten energie alsof die oneindig is.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want het helpt niet dat burgers individueel niet of minder vliegen, veganist worden, de dure treinreis aanvaarden die niet gesubsidieerd wordt. Wij moeten in actie komen en ons de greenwashing niet laten welgevallen. En dus blokkeren we de A12. Ik was erbij op 27 mei. Ik ben er weer in september. En dat is nog maar het begin. Dat is nog niets vergeleken met wat klimaatstrijders nog meer kunnen en zullen doen.

Het zijn niet de zich boeren noemende agro-kapitalisten die lijden onder de ontbossing van het regenwoud voor veevoer of onder de erbarmelijke omstandigheden van de vele dieren die als bezit worden gezien om uit te buiten en te af te slachten. Nee, het zijn niet deze lieden die lijden onder het stikstof dat de natuur verstikt en ontkalkt en die insecten en vogels van nageslacht en het leven zelf berooft. Zij vreten met hun mest de aarde kaal alsof die onuitputtelijk is.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want de dieren die op het altaar van het kapitalisme in de pan worden gehakt kunnen het niet. En als de agro-industrie met zijn veevoergiganten en slachthuizenpropaganda denkt dat hun belangen niet kunnen worden geschaad, dan zullen ze nog verbaasd opkijken. Klimaatstrijders kunnen nog veel meer doen dan alleen maar aan de deur kloppen.

En het zijn niet de politici met hun loze beloftes en hun lobbyvriendjes die lijden onder de noodzaak om te vluchten voor droogte, orkanen, overstromingen, hongersnood, landontginning, verwoesting door mijnbouw en luchtvervuiling. Het zijn niet de politici die lijden onder alle neo-koloniale afbraak georganiseerd vanuit het globale noorden, die geconfronteerd worden met gemilitariseerde grenzen die vluchtelingen tegenhouden, martelen en verkrachten, opsluiten en doodschieten.

Politici blijven maar doen alsof vluchtelingen de profiteurs zijn. Juist afgelopen week hebben we de misdadige deal met Tunesië gezien, bekokstoofd door Mark Rutte met de Italiaanse fasciste Giorgia Meloni, want klimaatvluchtelingen moeten maar terug naar hun zogenaamd veilige land. Om dit te kunnen blijven doen spelen politici mensen tegen elkaar uit, wakkeren racisme en fascisme aan en roepen op tot haat. Maar de ware profiteurs zitten niet in een vluchtelingenkamp maar aan de top, op hun miljoenenjacht.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want de vluchtelingen zijn verdronken in de Middellandse Zee of van dorst omgekomen de woestijn. Die zijn opgesloten in door en voor de EU gewenste en gebouwde kampen en gevangenissen. Die kunnen niet veilig op straat lopen zonder vrees voor vervolging, arrestatie en deportatie. De grenzen op de wereldkaart roepen op tot nationalisme en zijn gereedschap voor bevolkingspolitiek. Maar de aarde heeft geen grenzen. De aarde heeft bergen, savannes, toendra’s, moerassen, bossen, rivieren, oceanen.

Maar hoe lang nog zit daar leven in?

De klimaatcatastrofe die op ons afkomt is de doodsoorzaak van al het leven op de wereld. De klimaatcatastrofe die er feitelijk al is, onzichtbaar voor ons hier, wordt veroorzaakt door kapitalisme. En kapitalisme is geen abstractie. Aan die klimaatcatastrofe zijn aanwijsbare bedrijven en personen die deze bedrijven runnen persoonlijk schuldig.

Zij dienen verantwoordelijk worden gehouden en tot stoppen gedwongen. Niet goedschiks, dan kwaadschiks. Namens de insecten, de bijen en de vlinders. Namens de vogels, de vissen en de kikkers. Namens de koeien, varkens, kippen, eenden, ganzen, geiten, schapen, namens alle dieren in de vee-industrie. Namens alle in het restant wilde natuur levende dieren, de wolven, reeën, vossen, hazen, konijnen. De leeuwen, olifanten, bizons, paarden, giraffen… Teveel om op te noemen. En laat ik tot slot de menselijke dieren niet vergeten. Zij, die van hun stem beroofd zijn. Zij, van wie de stemmen alleen tellen tijdens de verkiezingen. Daar ben ik er een van, en ik ben nog lang niet de meest onfortuinlijke, ook al ben ik hier geroepen om mij tegen de politieke aanklacht van opruiing te verdedigen.

Wel. Verdedigen, daar is een advocaat goed in en die heeft in alles gelijk. Sprekend voor mijzelf: ik ben anarchist en om die reden opgepakt en vervolgd. Het OM ontkent dat en dat is laf. Ik zal WEL zeggen waar ik voor sta: de wetten van de staat, daar hou ik me uit principe niet aan. Ik voer mijn eigen moreel kompas. Ik erken ook niet uw recht om over mij te oordelen, ook al is u dat gegeven.

Of deze politiek gemotiveerde aanklacht betekent dat ik voor de oproep om de A12 te blokkeren in uw ogen ‘strafbaar’ ben, is dan ook niet een vraag die ik me vooraf gesteld heb. Maar uw besluit is wel relevant voor al diegenen die in actie wensen te komen en daartoe op willen roepen zonder uit hun huis te worden gehaald. Want helaas, die wetten die als instrument worden gebruikt om klimaatstrijd te onderdrukken, die zijn er. Maar vandaag constateer ik met grote vreugde dat het OM met deze politieke vervolging riant faalt, zelfs het tegenovergestelde bereikt. Ik dank dan ook het OM voor het door middel van onze arrestaties groter helpen maken van de blokkade acties van Extinction Rebellion op de A12. Ik dank het OM voor zeven nieuwe kameraden en vrienden die ik anders nooit had leren kennen. Onverwachte verbonden zullen worden gesloten, dankzij het OM. Goed gedaan!

Maar los van de ironie die deze werkelijkheid is: de situatie is te ernstig om te blijven lachen en tegelijk lach ik de staat met zijn cellen en dagvaardingen in het gezicht uit. Onze oproepen horen toegejuicht en niet afgestraft te worden. Het feit dat politici en officieren van justitie echter niet staan te juichen wanneer duizenden mensen een weg blokkeren, het feit dat zij er met politiegeweld een einde aan laten maken, is geen reden om het te laten en het oproepen daartoe te staken.

Ik zeg: blokkeer de A12 op 9 september en de dagen daarna. Ik zeg: deze actie is nog vreedzaam en aangekondigd. Deze actie is burgerlijk ongehoorzaam. Deze actie staat nog niet daadwerkelijk in de weg van de industrie die subsidies krijgt alsof er geen geld nodig is voor zorg, scholen, huisvesting en het verwelkomen van mensen die door de westerse industrie en wapenhandel op de vlucht zijn gejaagd. Maar dan nog is deze actie nodig. Zie het als een waarschuwing, wat mij betreft.

Ik zeg: klimaatstrijd staat aan het begin van nog veel meer actie die nodig is om deze aardkloot van de ondergang te redden. Als je het mij vraagt: aan het begin van nog veel effectievere maatregelen van onderop. Staten en kapitalisten zoeken het allicht hogerop en sturen raketten de ruimte in voor hun miljardenzoektocht naar Planeet Aarde 2.0. Maar we leven niet in Star Trek en bovendien: doe het andere planeten niet aan die ook nog eens te koloniseren en er het leven te knechten en te vernietigen.

Ik sluit hiermee mijn betoog af. Ik groet de klimaatstrijders van de toekomst. En ik zeg: Wat niet mag, dat kan nog steeds.

Joke Kaviaar, 17 juli 2023

* Video gemaakt met geluidstrack van de originele video. Deze is gemaakt door documentairemaker Maartje van Poelje in de rechtbank van Den Haag op 19 juli 2023.

Reacties uitgeschakeld voor [Toespraak Joke Kaviaar bij de rechtszaak dd 19 juli tegen haar en 7 andere klimaatactivisten]”ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT, WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Waar is die andere wereldmacht gebleven?

WAAR IS DIE ANDERE WERELDMACHT GEBLEVEN?

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 20 maart 2023 door egel

maandag 20 maart 2023

Vandaag is het twintig naar geleden, dat de Verenigde Staten en haar bondgenoten de aanval openden op Irak. Dat begin van de Irak-oorlog is een passende datum om onderstaand artikel online te zetten. Ik schreef het voor het Vredes Magazine. Daar is het – ietsje anders geredigeerd maar dat maakt het extra leuk voor historici later… – inmiddels verschenen, om precies te zijn in Jaargang 16, nummer 2, tweede kwartaal van 2023, op pagina 22 en 23.

Waar is die andere wereldmacht gebleven?

Twintig jaar geleden, op 15 februari 2003, demonstreerden mensen overal ter wereld zich op voor demonstraties tegen de naderende Amerikaans-Britse aanvalsoorlog tegen Irak. De aantallen waren adembenemend. Op Wikipedia kun je het opzoeken. Rome spande de kroon, met 3 miljoen mensen. Zelfs op Antarctica was actie, van een handvol wetenschappers.

In de Benelux deden we dapper mee: 100.000 mensen in Brussel, rond de 10.000 mensen in het kleine Luxemburg en rond de 80.000 in Amsterdam. Een inderhaast de voorafgaande maanden gevormd anti-oorlogscomité in Tilburg waar ik als onderdeel van een embryonale afdeling van de Internationale Socialisten bij betrokken was – wist acht propvolle bussen met betogers naar die demonstratie te krijgen. Vrijwel iedereen was naderhand diep onder de indruk. De New York Times riep dat er nog maar twee supermogendheden waren: aan de ene kant de VS, aan de andere kant de anti-oorlogsbeweging.

De afloop was minder mooi. Ruim een later trokken VS-president Bush en de Britse premier Blair ten strijde, bombardeerden Irak, vielen het land binnen, verdreven het regime van Saddam Hoessein, haalden voor het eind van 2003 (*) Saddam zelf uit een hol in de woestijn: ‘Ladies and gentlemen – we’ve got him!’ aldus Paul Bremer, de Amerikaanse bezettingschef in Irak. Toen was echter al duidelijk dat de VS de greep over dat land niet wist te verkrijgen. Een steeds effectiever guerrilla-oorlog kostte vrijwel dagelijks Amerikaanse militairen het leven, terwijl de VS feitelijk oorlog voerden tegen de bevolking zelf, met folteringen en terreurbombardementen. Intussen voerden gewapende Soennitische groepen, waaronder de voorloper van het latere IS/Daesh, bloedige aanslagen uit tegen Sjiiten, terwijl Sjiitische milities terreur uitoefenden tegen de Soennitische bevolking. Dit was niet wat de VS hadden beoogd met hun aanvalsoorlog.

Maar het was bepaald ook niet wat die miljoenen demonstranten van 15 februari 2003 voor ogen hadden gehad. Die demonstreerden om de oorlog tegen te helpen houden, en dat was overduidelijk niet gelukt. Die tweede grote mogendheid, de vredesbeweging, had tegen de van poedel voorziene nummer een in Washington de nederlaag geleden. Ja, we zagen eruit als een machtige stroom, met onze massademonstraties. Maar de stroom droogde op, terwijl de tanks Irak door denderden, de vliegtuigen hun bommen afwierpen, de raketten het land aan gruzelementen legden en het jarenlange bloedvergieten begon. Ja, vredesdemonstranten bleven het proberen, met periodieke demonstraties, ook in Amsterdam. Maar onze aantallen slonken. George Bush en Tony Blair hadden na het voorjaar van 2003 last van het Iraakse gewapende verzet. Ze hadden hinder van een gaandeweg kritischer wordende media. Maar van een anti-oorlogsbeweging die daadwerkelijk de oorlogvoering wist te dwarsbomen, was na dat glorieuze en tragische voorjaar geen sprake meer.


Waarom? Ik heb daar – als deelnemer van destijds, als iemand die nog altijd graag (neo-)koloniale aanvalsoorlogen helpt dwarsbomen, maar ook als iemand bij wie gaandeweg een marxistische/anti-imperialistische analyse omgevormd is in een anarchistische en antikoloniale kijk op oorlogen – door de jaren heen over nagedacht. Kern van het probleem is volgens mij een diepe onderschatting van onze tegenstander, een verkeerde analyse van diens motieven, en een aanpak die deze tegenstander nauwelijks serieus in de problemen wisten te brengen. Die aanpak kende twee poten. De eerste was: de leugens van de machthebbers doorprikken. De tweede was: een zo groot mogelijk aantal mensen de straat op krijgen. Beiden lukten op zich. Geen van beiden hadden de gewenste impact.

De leugens van de machthebbers doorprikken bleek een makkie. George Bush beweerden dat Saddam Hoessein massavernietigingswapens aan het ontwikkelen was. VN-inspecties leverden niet bepaald doorslaggevend bewijs. Amerikaanse veiligheidsdiensten kwamen met wilde verhalen over uraniumhandel richting Irak. Bronnen varieerden van hoogst onbetrouwbaar tot non-existent. Het verhaal dat de seculiere nationalist Saddam Hoessein nauw samen zou werken met de vrome jihadist Bin Laden – verantwoordelijk gehouden voor de aanslagen van 11 september 2001 – was onaannemelijk, niet van serieus bewijs voorzien. De twee praatjes van Bush en zijn bende – Saddam maakt massavernietigingswapens en werkt samen met de man achter 11 September – waren precies dat: praatjes, bedoeld om een oorlog mee te rechtvaardigen. So far, so good.

Minder goed was het idee dat, als we dat maar wisten aan te tonen, de machthebbers alsnog van oorlog zouden afzien. Dit noem ik de rationalistische fout: het idee dat als je machthebbers kunt laten zien dat hun aanpak niet rationeel gefundeerd is, ze er wel van zullen afzien. Maar zo werkt rationaliteit niet in kringen van topondernemers, generaals en politici. Daar geldt een andere rationaliteit: dient een oorlog onze belangen? Komen we er mee weg? De leugens waren bedoeld om ons zand in de ogen te strooien en steun voor de oorlogsplannen van het Witte Huis te genereren. Het weerleggen ervan had zin om die steun te ondermijnen. Maar wie dacht dat Bush, Blair, Cheney, Rumsfeld, Wolfowitz en hoe ze maar mogen heten, zich door het doorprikken van oorlogsleugens van de oorlog-van-hun-keuze zouden laten weerhouden, was misplaatst. Die leugens waren niet de werkelijke oorlogsreden. Als iemand als Blair met de leugens werd geconfronteerd, was de reactie: had je liever gehad dat Saddam er nog zat? Anders gezegd: dit soort mensen op leugens betrappen weerhoudt ze niet van wat ze echt willen.

Wat wilden de machthebbers in de VS dan echt? Greep op de olie van Irak. Het ging hierbij om olie als strategische grondstof, niet als gebruiksartikel of handelswaar op zich. Wie de baas was over de olievoorraden van het Midden-Oosten, kon daarmee landen die deze olie nodig hadden maar zelf niet over voorraden beschikten en ook niet de macht hadden om dat te ‘regelen’, in de houdgreep krijgen. De VS wilden die baas zijn en blijven, Irak onttrok zich aan Amerikaanse greep. Op het spel stond dus de positie van de VS als wereldmacht. Dat counter je niet door te zeggen ‘u liegt!’, en evenmin door een voorjaar vol vreedzame optochten.

Intussen had het doorprikken van Bush’ oorlogsleugens wel effect: mensen werden bezorgd en boos. Het Witte Huis en zijn vriendjes zullen de wereld toch niet met een flauwekulverhaal een bloedige oorlog in sturen? De twijfel en weerzin van de laatste maanden van 2002 vertaalden zich in de wereldwijde vredesprotesten van 15 februari 2003. Maar daar zagen we een andere misvatting opduiken: als we met heel veel mensen zeggen dat we die oorlog niet willen, dan zullen regeringen in democratische landen moeten luisteren. Demonstranten vertolkten de wil van een meerderheid, op verkiezingen wachten kan niet, de straat is nu ons parlement en zegt nee tegen de oorlog. Dit noem ik de grote democratische illusie: alsof machthebbers, ook in landen met een meerpartijensysteem en gekozen regeringen, uiteindelijk doen wat bevolkingen willen. Maar machthebbers luisteren niet naar het soort van rationele argumenten waarmee de oorlogsleugens konden worden weerlegd; die machthebbers doen wat ze zelf willen, niet wat de bevolking wil tenzij ze de bevolking mee kunnen krijgen in hun oorlogsplannen.

Het was mooi om te laten zien met hoeveel we waren op 15 februari, en nogmaals op de eerste zaterdag nadat Bush zijn aanval had gelanceerd in maart 2003. Het bleek niet genoeg, en dat was geen kwestie van aantallen. Oorlogspolitiek bleek niet vatbaar voor wat bevolkingen willen, zolang vanuit die bevolkingen geen druk opgebouwd wordt om die wil ook echt door te zetten. Bezwaar maken tegen oorlog is iets. Een oorlog blokkeren is iets anders. Dat laatste gebeurde amper. De oorlogstrein denderde vrijwel ongehinderd door.

Er stond voor machthebbers zoveel op het spel dat ze zich niet door meerderheden zouden laten weerhouden. Voor de belangen van die machthebbers hadden anti-imperialisten wel oog. Maar tot daden leidde dat niet, behalve dan tot oproepen om de volgende demo zo groot mogelijk te maken. Alsof de volgende grote – maar van jaar tot jaar kleinere – demonstratie zou weten te bereiken wat de tweede supermacht op 15 februari 2003 niet was gelukt. Dit type anti-imperialisme was, in de praktijk en onbedoeld, de linkervleugel van het kamp van de democratische illusie. Jazeker, ik ook. Zo droegen ook anti-imperialisten bij aan een zeer brede, maar uiteindelijk zeer oppervlakkig opererende, vredesbeweging. Dan kun je nog zo hard in de New York Times uitgeroepen worden tot tweede wereldmacht. Maar een wereldmacht op lemen voeten komt niet erg ver. Om oorlogen daadwerkelijk te stoppen is een andere aanpak – met een scherpere analyse, en met daadwerkelijk oorlogsverhinderende actievormen in een hoofdrol – noodzakelijk.

(*) hier stond eerst “haalden anderhalf jaar later”. Maar Saddam werd dus al in november 2003 gevangen genomen. Dank, alerte Vredes Magazine-redacteur. (toegevoegd/gewijzigd, 20 maart 2003, 14.16 uur)

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Waar is die andere wereldmacht gebleven?

Opgeslagen onder Divers

Liquidatie al-Qaeda ideoloog Al-Zawahiri/Volkskrant, wees kritisch over illegale VS cowboyacties en schending Soevereiniteit Staten

Ayman al-Zawahiri

Al-Qaeda’s 71-year-old leader Ayman al-Zawahiri was killed in an early morning drone strike on July 31 in Kabul, Afghanistan [EPA]

AYMAN AL-ZAWAHIRI

https://www.aljazeera.com/opinions/2022/8/5/ayman-al-zawahiri-assassination-the-talibans-biggest-crisis
Al Qaeda leader Ayman al-Zawahiri in an FBI Most Wanted poster

Al-Qaeda leader Ayman al-Zawahiri, who was killed in a US drone strike in Afghanistan over the weekend, appears in an undated FBI Most Wanted poster. [FBI/Handout via Reuters]

Wilde dood of levend

AMERIKAANS 20STE EEUWS ”DEATH OR ALIVE” PAMFLET

HET ”WILDE WESTEN” HERLEEFT…..

https://www.aljazeera.com/opinions/2022/8/2/death-of-al-qaeda-chief-unlikely-to-have-much-long-term-impact

LIQUIDATIE AL QAEDA IDEOLOOG AL ZAWAHIRI DOOR VS/VOLKSKRANT,

WEES KRITISCH OVER ILLEGALE VS COWBOYACTIES EN SCHENDING

SOEVEREINITEIT STATEN

BRIEF AAN VOLKSKRANT REDACTIE:

”Zou er ook zo over geschreven zijn, als het een Russische liquidatie van een Oekraiense strijder geweest was, die verdacht was [want de VS moetennog met bewijzen komen, dat al-Zawahiri achter alledoor hen genoemde aanslagen zat] van het plegenvan aanslagen in Rusland? [Einde Brief]”
NU DE BRIEF:

AAN

DE REDACTIE VAN DE VOLKSKRANT

Onderwerp:

Twee artikelen in uw krant over de VS aanslag [of naar de woorden van

president Biden ”an airstrike that killed the emir of Al Qaeda, Ayman al-Zawahiri, zie noot 1]

“The world will not be destroyed by those who do evil, but by those who watch them without doing anything.”

Albert Einstein

https://www.goodreads.com/quotes/8144295-the-world-will-not-be-destroyed-by-those-who-do

Geachte Redactie,

[Mocht u in tijdnoot zijn, leze dan onderaan: TENSLOTTE]

Geinspireerd door deze onvergetelijke woorden van Albert Einstein, een Groot Geleerde, maar ook een Groot Mensch [2], schrijf ik u deze Brief op Poten.

Ik noem het een Brief op Poten, omdat er zaken in aan de orde komen,

die wij nooit ”normaal” moeten gaan vinden.

Zoals het slordig omgaan met mensenlevens, wat vaak geen probleem lijkt

te zijn, als het door Westerse bondgenoten wordt gedaan, zoals

de VS inzet van clusterbommen in Afghanistan, wat Nederland niet tegenhield de VS te blijven steunen [3], maar WEL weer als het de Russische oorlog voering betreft [4]

DAN staat de Westerse Wereld WEL ineens op zijn achterste Poten

en moeten er sanctiemaatregelen genomen worden [5]

WAAR GAAT HET IN DEZE BRIEF NU OM?

Het gaat om twee artikelen over de VS liquidatie[of aanval of ”airstrike that killed the emir of Al Qaeda, Ayman al-Zawahiri, hoe je het ook wilt noemen [6] 

op Al Qaeda topman Ayman al-Zawahiri [7] op een balkon in een Huis in Kabul,

de hoofdstad van Afghanistan, waarmee dus een einde aan zijn leven kwam. [8]

Het betreft de artikelen [in de krant van 2 augustus jongstleden ”AL QAIDA ZWARE SLAG TOEGEDIEND DOOR DOOD

AL-ZAWAHIRI, MAAR BIDEN KAN NOG NIET OP ZIJN

LAUWEREN RUSTEN’, geschreven door uw correspondent Bert Lanting en ”POSTUUM: AYMAN AL-ZAWAHIRI

ZELFS IN EIGEN KRING WERD AL-ZAWAHIRI, MET ZIJN BELEREND

ZWAAIENDE WIJSVINGER, ALS STEKELIG EN PEDANT ERVAREN”, geschreven door uw redactielid Buitenland Carlijne Vos [9]

TAALGEBRUIK PRO AMERIKAANS NARRATIEF 

Wat mij nu zo opvalt aan beide artikelen is ten eerste het volstrekte pro-Amerikaanse narratief, zich vertalend in taalgebruik als

[voorbeeld 1] ”geslaagde

Amerikaanse operatie om al-Qaeda leider Ayman al-Zawahiri uit te schakelen” ]10]

[Voorbeeld 2]: ”Het succes van de CIA-operatie is een meevaller die Biden goed kan gebruiken” [11]

Waarom pro-Amerikaans narratief?

Omdat ik er vrijwel van overtuigd ben [of u moet met

bewijzen van het tegendeel komen], dat uw correspondent Bert Lanting nooit geschreven zou hebben

over de ”uitschakeling van president Trump” of

de ”uitschakeling van Amerikaanse militairen” door Al-Qaeda.

Dit geldt ook voor voorbeeld 2 [zie hierboven]:

Zou uw correspondent ooit geschreven hebben over

”Het succes van de Al-Qaeda operatie is een meevaller,

die Al-Qaeda topman [vul maar de naam in, ik heb geen

lijstje van de heren] goed kan gebruiken”

Ik betwijfel dat, wat de partijdigheid van dergelijk

taalgebruik voor mij bevestigt.

ONTMENSELIJKEND TAALGEBRUIKTen tweede valt mij ook op het ontmenselijkende taalgebruik:

Ik stoor mij vooral aan  het taalgebruik 

”uitschakeling” van de kant van een mainstream

journalist, wanneer het om mensen gaat, wie dat dan

ook mag zijn.

Want de term ”uitschakeling” verwacht ik te horen

of lezen bij leden van een misdadigersbende zoals de

maffia over hun tegenstanders, niet bij ”normale”

journalisten.

Ook van Amerikaanse politici verwacht ik dergelijke

terminologie, maar dan om politiek-propagandistische

redenen.

Uw redactielid Buitenland Carlijne Vos gaat trouwens nog een stapje verder:

In haar opinieartikel ”ZELFS IN EIGEN KRING WERD AL-ZAWAHIRI, MET ZIJN BELEREND

ZWAAIENDE WIJSVINGER, ALS STEKELIG EN PEDANT ERVAREN” [12]

noemt zij de Amerikaanse drone aanslag uit 2001, waarbij zijn eerste

vrouw om het leven is gekomen [13] ”as a matter of fact” zonder enige kritische verwijzing naar het feit, dat het doden van burgers bij een

militaire aanval illegaal is en een oorlogsmisdaad. [14]

Trouwens, als zij haar huiswerk goed gedaan had [wat je toch wel

van een journalist mag verwachten] zou zij geweten moeten hebben, dat het

niet bij een dode was gebleven.

Bronnen, gelieerd aan het VS Staatsapparaat vermelden, dat bij twee

eerdere, mislukte aanslagpogingen op Zawahiri, 76 kinderen en 29 volwassenen om het leven zijn gekomen [15]

Dat had Carlijne Vos ook wel mogen vermelden in haar artikel.

LEGALITEIT?

Maar er is meer:

Wat mij ook tegenstaat in de twee door mij genoemde artikelen, is dat de

schrijvers totaal de vraag niet stellen, of deze VS ”uitschakeling” [ik citeer uw

correspondent Bert Lanting nog maar even [16] van al-Zawahiri nu wel legaal

is of niet?

Met andere woorden:

Bij voorhand gaan de schrijvers van de twee door mij gewraakte artikelen

klaarblijkelijk maar van die legaliteit uit.

En daarop valt wel een en ander op af te dingen:

TARGETED KILLINGS/LEGAAL OF NIET?

Waar we het hier over hebben zijn de zogenaamde ”targeted killings”,

militaire aanslagen [of aanvallen] door de Staat op individuen, zonder

directe oorlogssituatie en zonder vorm van proces

Even voor de duidelijkheid:

Dit zegt Wikipedia erover

Targeted killing is a form of murder or assassination carried out by governments outside a judicial procedure or a battlefield” [17]

En dit de internationale mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch:

”In recent years the phrase “targeted killing” has commonly been used to refer to a deliberate lethal attack by government forces against a specific individual not in custody under the color of law” [18]

Nu kan, zo stelt Human Rights Watch, in bepaalde omstandigheden zo’n targeted killing legaal zijn

[lawful], wanneer er sprake is van een directe dreiging [19]

Dit heeft zij ook duidelijk gemaakt in twee brieven 

[er zullen er wel meer geweest zijn, ik beperk mij nu] aan president Obama, waarin tevens duidelijk

gemaakt werd, dat de VS bij gebruik van het ”targeted drone program”'[zoals ik het maar even op eigen Gezag noem], de grenzen steeds ruimer ging

trekken [20]

Nou nog even afgezien van de ”legaliteit” van deze

targeted killing is sowieso vaak het effect mager, omdat meestal de andere leider alweer in de coulissen staat, wanneer een beweging een overtuigende ideologie, een goede organisatie en locale support heeft [en de VS heeft er zelf via

clusterbombardementen, andere oorlogsmisdaden en zogenaamde ”vergisdrone-aanvallen”veel aangedaan om het anti-Westerse sentiment te voeden] [21]

Maar los van de juiste redenering in general, wat

aanslagen op personen aangaat, is het effect

deze specifieke aanslag op Zawahiri volgens een

opinie artikel van Al Jazeera sowieso mager om redenen, die ik ook hierboven heb vermeld [22]

Dan de legaliteit, die draait om de vraag, of de man

nou inderdaad zo’n ”imminent treat” was.

De VS en hun apologeten beweren natuurlijk van wel [23], maar veel

van wat door president Biden als rechtvaardiging wordt aangevoerd, is vooral gebaseerd op zaken uit het verleden [24], waardoor

de stellige indruk ontstaat, dat het meer een wraakneming is dan een werkelijk Gevaar het hoofd bieden. 

En wraaknemingen zijn niet toegestaan volgens Internationaal Recht [25]En wat zaken uit het verleden betreft, ja, daarvoormoeten harde bewijzen worden aangevoerd en dievindt men in de rechtbank, niet in stunten met drones.
Bovendien heeft Agnes Callamard, VN rapporteurop het gebied van buitengerechtelijke en willekeurige executies [

UN special rapporteur on extrajudicial, summary or arbitrary executions] in

een Tweet opgemerkt [het ging toen over de targeted

killing van Qasem Suleiman]: ”“Outside the context of active hostilities, the use of drones or other means for targeted killing is almost never likely to be legal,”  [26]

IMMINENT THREAT

Ondanks wat president Biden en consorten beweren [27]

is niet aantoonbaar, dat al-Zawahiri een ”imminent threat” voor de VS was.

Verwijzingen naar de 11 september aanslagen en/of aanslagen daarvoor zijn vrij belachelijk, omdat daar een

periode van meer dan twintig jaar tussen zit.Wat nog belangrijker is, is dat uit een VN rapport dd juli jongstleden blijkt, dat al-Qaeda helemaal geen directe bedreiging vormt.Ik citeer The New York Times:”

“Al Qaeda is not viewed as posing an immediate international threat from its safe haven in Afghanistan because it lacks an external operational capability and does not currently wish to cause the Taliban international difficulty or embarrassment,” the U.N. report concluded.” [28]

Ook uit een onderzoek van de VS Inlichtingendienst

bleek dit. [29]

Daarbij komt dan nog de schending van de soevereiniteit van Afghanistan, waar deze VS targeted killing plaatsvond. [30]

Het argument van VS apologeten, dat de aanval geen schending was, omdat geen enkel land

de Taliban heeft erkend [31] is natuurlijk onzin.

Taliban of niet, Afghanistan blijft een soevereine Staat.

Meer dan genoeg argumenten dus om te betogen, dat de militaire aanval op al-Zawahiri illegaal was. [32]

Het enige ”positieve” dat je dan nog kan zeggen, is,

dat de VS deze keer tenminste geen burgerslachtoffers hebben gemaakt doordat deze keer het ”precisiewapen” ook een ”precisiewapen”

was [33]

Ze ”kunnen” het dus wel, o Bittere Ironie……

TENSLOTTE:

Natuurlijk verwacht ik niet, dat uw correspondenten in de twee door mij gewraakte artikels [34] alleinternationaalrechtelijke aspecten rond de targetedkilling van al-Zawahiri aan de orde stellen.Wat ik WEL verwacht is, dat zij er niet voetstoots vanuit gaan [want uit de artikelen blijkt geen enkelekritiek op het VS ingrijpen in het leven van al-Zawahiri], dat het Amerikaanse optreden wel juist zal zijn.Ik mag verwachten, dat zij op zijn minst het discutabele karakter [zie twee heel verschillendestandpunten onder noot 35] aan de orde stellen.Dat zij erop wijzen, dat het niet vanzelfsprekend is[wat de VS dus WEL doet] om op andermans grondgebied cowboystunts uit te halen, omdat er nog zoiets is als soevereiniteit van Staten.Maar vooral, dat in de artikelen gebruikte termen als ”uitschakeling” en hetterloops vermelden, dat de vrouw van al-Zawahiri bij een eerdere VS aanval op hem is omgekomen,in strijd zijn met het respectvol omgaan met het recht op leven, dat niet vervalt omdat een figuurabject is en/of tegenstander van de VS.
Zou er ook zo over geschreven zijn, als het een Russische liquidatie van een Oekraiense strijder geweest was, die verdacht was [want de VS moetennog met bewijzen komen, dat al-Zawahiri achter alledoor hen genoemde aanslagen zat] van het plegenvan aanslagen in Rusland, nu zelfs een gedegenAmnesty rapport met kritiek op het Oekraiense leger een tsunami aan kritiek krijgt? [36]
Denkt u hier maar eens over na Redactie.

Vriendelijke groeten
Astrid EssedAmsterdam 
 NOTEN
 Voor uw gemak zijn de noten in links toegevoegd
NOTEN 
1 T/M 5

6 T/M 9

10 T/M 14

15

16 T/M 20

21 T/M 23

24 T/M 26

27 EN 28

NOOT 29

30 T/M 33

34 T/M 36

Noten 34 t/m 36/Kritiek op twee Volkskrant artikelen | Astrid Essed

Reacties uitgeschakeld voor Liquidatie al-Qaeda ideoloog Al-Zawahiri/Volkskrant, wees kritisch over illegale VS cowboyacties en schending Soevereiniteit Staten

Opgeslagen onder Divers

De Nederlandsche Bank biedt excuses aan voor slavernijverleden/Grote stap in erkenning internationale misdaad/Speech bankpresident Klaas Knot op Keti Koti

Klaas Knot Keti Koti

(c) DNB

https://www.dnb.nl/algemeen-nieuws/2022/speech-klaas-knot-keti-koti-2022-markeert-ijkpunt-voor-dnb/
https://nos.nl/artikel/2434845-de-nederlandsche-bank-biedt-excuses-aan-voor-slavernijve

DE NEDERLANDSCHE BANK BIEDT EXCUSES AAN VOOR SLAVERNIJVERLEDEN/GROTE STAP IN ERKENNING INTERNATIONALE

MISDAAD/SPEECH  BANKPRESIDENT KLAAS KNOT

SPEECH KLAAS KNOT: ”KETI KOTI 2022 MARKEERT IJKPUNT

VOOR DNB”

1 JULI 2022

https://www.dnb.nl/algemeen-nieuws/2022/speech-klaas-knot-keti-koti-2022-markeert-ijkpunt-voor-dnb/

Namens De Nederlandsche Bank bied ik vandaag excuses aan. Excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, in Suriname, in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, in Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van ook mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur. Excuses aan alle mensen die vandaag nog steeds de gevolgen hiervan dragen.”

Dit zei Klaas Knot op 1 juli 2022, Keti Koti, de jaarlijkse viering en herdenking van de slavernij. Hij beklemtoonde ook dat De Nederlandsche Bank niet alleen voor woorden kiest, maar ook voor daden. Daden die De Nederlandsche Bank op koers zetten naar een inclusievere toekomst.

Datum: 1 juli 2022
Spreker: Klaas Knot
Locatie: Slavernijmonument, Amsterdam 

Pietà. 1200 gulden.
Zaterdag. 1300 gulden.
Pierot. 500 gulden. “Oud”.
August. 300 gulden. “Siekelijk”.
Claartje. Nul gulden. “Nietswaardig”.

Hun naam, hun economische waarde, en een aantekening over hun gezondheid. Zo werden slaafgemaakten bij hun aankoop of verkoop in een inventaris genoteerd. Een inventaris van een Surinaamse suiker- en koffieplantage. Een inventaris die werd bijgehouden voor een van de eigenaren van de plantage: Jan Hodshon. Dezelfde man die in 1816, twee jaar na de afschaffing van de slavenhandel in Nederland, twee jaar na de oprichting van De Nederlandsche Bank, en na twee jaar directeur te zijn geweest, president wordt van De Nederlandsche Bank.

Hij zal dit negen jaar lang blijven. En al die tijd wordt voor hem dit soort inventaris bijgehouden. Al die tijd verdient hij geld aan slavernij. En al die tijd, wanneer hij de directietafel van De Nederlandsche Bank rondkijkt, is hij niet de uitzondering. Aan de directietafel is persoonlijke betrokkenheid bij slavernij eerder de regel.

En wanneer slavernij ernstig ter discussie gesteld wordt in Nederland, proberen bestuurders van De Nederlandsche Bank het politieke proces in tegengestelde richting te beïnvloeden.

Mijn voorgangers aan de directietafel van De Nederlandsche Bank hadden álle tijd om anders te kiezen. Maar ze deden dat niet.

Zo begint de geschiedenis van De Nederlandsche Bank, het instituut dat ervoor moet zorgen dat mensen vertrouwen kunnen hebben in het financiële stelsel – een geschiedenis waar de huidige directie nu duidelijk zicht op heeft, dankzij het onafhankelijke onderzoek van de Universiteit Leiden. Een geschiedenis die de huidige directie een heldere opdracht geeft. Een geschiedenis waarin mijn collega-directieleden en ik weliswaar in de schoenen van onze voorgangers staan, maar er resoluut voor kiezen om een andere weg in te slaan.

Namens De Nederlandsche Bank erken ik dat vele van mijn voorgangers handelswaar zagen waar het om mensen ging. Dat velen het bestaan en het voortbestaan van slavernij verdedigden. En dat velen later lang de gevolgen van slavernij negeerden.

Namens De Nederlandsche Bank erken ik ook onze betrokkenheid als “instituut”. Zo werd het geld waarmee De Nederlandsche Bank werd opgericht, voor een deel verdiend met slavernij. Zo aanvaardde De Nederlandsche Bank producten van de plantages, zoals koffie en suiker, als onderpand voor een lening. En zo betaalde De Nederlandsche Bank bij de afschaffing van slavernij, in opdracht van het Ministerie van Koloniën, compensatie uit aan voormalige plantage-eigenaren. Met onder hen ook bestuurders van De Nederlandsche Bank.

Namens De Nederlandsche Bank bied ik hiervoor vandaag excuses aan. Excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, in Suriname, in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, in Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van ook mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur. Tot een bedrag. Tot handelswaar op een inventaris. Excuses aan alle mensen die vandaag nog steeds de gevolgen hiervan dragen.

De voorbije maanden hoorde ik veel persoonlijke verhalen – verhalen over leed, maar ook over verzet en strijd. Wat ik leerde, wat ik hoorde, deed mij pijn. Het bracht het leed van toen en nu heel dichtbij. En tegelijk bleef dat leed ontzettend, onthutsend veraf voor iemand die opgroeide in de Groningse klei. De gesprekken die ik had, maakten duidelijk dat het leed van lang geleden nog lang niet geleden is. Dat die strijd nog lang niet gestreden is.

Daarom kiest De Nederlandsche Bank ervoor om vandaag niet alleen excuses aan te bieden. We kiezen niet alleen voor woorden, maar ook voor daden. Daden die hopelijk bijdragen aan de strijd tegen racisme, ongelijkheid, en onrechtvaardigheid. Daden die De Nederlandsche Bank vandaag kan waarmaken. Daden die ons op koers zetten naar een inclusievere toekomst:

  • We richten een fonds op waarmee we maatschappelijke projecten zullen financieren – rond educatie, gezondheidszorg, werk, en meer. Projecten in Nederland, in het Caribisch gebied, en in Suriname. Met dit fonds zal over de komende tien jaar vijf miljoen euro verdeeld kunnen worden.
  • Naast dit fonds dragen we – ook voor vijf miljoen euro – eenmalig bij aan enkele grotere projecten, zoals het Nationaal Slavernijmuseum en Kenniscentrum.
  • We kijken ook naar onze eigen organisatie. De Nederlandsche Bank moet diverser en inclusiever worden. Daar blijven we aan werken. We willen racisme vandaag beter kunnen herkennen en hier vervolgens op kunnen reageren. En we willen de diversiteit bij De Nederlandsche Bank vergroten via onze werving en selectie, via stages, via het traineeship en bij promoties.
  • En ons verleden, dat we nu beter kennen, zullen we niet verstoppen. In ons gebouw op het Frederiksplein zal dit in alle openheid een plek krijgen. En dit zal ook steeds een uitnodiging tot gesprek zijn. Een gesprek dat we ook zullen voeren aan de hand van de kunstwerken uit onze collectie. Een collectie die er in de toekomst nog diverser uit zal gaan zien.

De woorden die ik vandaag uitspreek, en de daden die ik vandaag aankondig, markeren voor De Nederlandsche Bank geen eindpunt – maar een ijkpunt.

Voor De Nederlandsche Bank markeert één juli 2022 een toetssteen voor de toekomst. Een toekomst met een inclusievere De Nederlandsche Bank. Een toekomst – hoop ik – met een inclusievere samenleving. Een toekomst mét elkaar.

Dank u dat ik dit, namens de volledige directie van De Nederlandsche Bank, hier heb mogen uitspreken.

EINDE SPEECH

ZIE OOK

NOS

DE NEDERLANDSE BANK BIEDT EXCUSES AAN VOOR SLAVERNIJVERLEDEN

https://nos.nl/artikel/2434845-de-nederlandsche-bank-biedt-excuses-aan-voor-slavernijverleden

De Nederlandsche Bank biedt excuses aan voor slavernijverleden

President Klaas Knot van De Nederlandsche Bank (DNB) heeft excuses aangeboden voor de rol van de bank in het slavernijverleden. Knot deed dat tijdens de nationale herdenking van de afschaffing van de slavernij in Amsterdam, waar voor het eerst in drie jaar weer publiek bij aanwezig was. Ook de provincie Noord-Holland greep de jaarlijkse herdenking aan om excuses te maken.

Bij het monument in het Amsterdamse Oosterpark maakte Knot excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, Suriname, op Bonaire, Sint Eustatius en Saba, Aruba, Curaçao en Sint Maarten. “Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur,” zei de bankpresident.

De excuses volgen op een onderzoeksrapport dat in februari verscheen. DNB bleek nauw verbonden te zijn geweest bij de Nederlandse slavernij, sinds de oprichting van de bank in 1814, tot 1863. “De voorbije maanden hoorde ik veel persoonlijke verhalen, verhalen over leed, maar ook over verzet en strijd. Wat ik leerde, wat ik hoorde, deed mij pijn. Het bracht het leed van toen en nu heel dichtbij,” zei Knot.

Andere sprekers tijdens de nationale herdenking waren minister voor Rechtsbescherming Weerwind en de Amsterdamse burgemeester Halsema. Amsterdam heeft vorig jaar excuses gemaakt voor het slavernijverleden.

DNB en het slavernijverleden

DNB gaf in 2020 opdracht het slavernijverleden van de centrale bank te onderzoeken. Uit het onderzoeksrapport blijkt dat DNB nauw betrokken was: het startkapitaal van DNB kwam deels van ondernemers die directe belangen hadden in de plantageslavernij.

Bijna 30 procent van de producten die bij DNB werden aangeboden als onderpand voor leningen bestond uit goederen die door tot slaafgemaakten werden geproduceerd. Verder had een deel van de oprichters en bestuurders van DNB grote persoonlijke belangen in de slavernij en zij bedongen hoge compensaties toen die werd afgeschaft. Vervolgens speelde DNB een belangrijke rol in de uitbetaling van de compensatietegoeden.

De komende tien jaar zal DNB een fonds starten voor meerjarige projecten om de doorwerking van het slavernijverleden te helpen verminderen, meldt de bank in een persbericht. Het gaat om projecten op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en kennisdeling.

Geld voor educatieve projecten

Ook trekt DNB eenmalig vijf miljoen euro uit voor projecten met een educatief karakter, zoals het Nationaal Slavernijmuseum en een bijbehorend kenniscentrum. Een financiële compensatie voor geleden schade uit het verleden vindt DNB een zaak voor de overheid. De bank gaat daarom niet over tot financiële compensatie voor geleden schade.

Hoe zit het bij andere banken?

ABN Amro maakte afgelopen april al excuses vanwege betrokkenheid bij slavernij van voorgangers van de bank. Dan gaat het om Hope & Co, die een spilfunctie vervulde in de 18e-eeuwse internationale slavernij-economie. Een andere voorganger, Mees & Zoonen, verkocht verzekeringen voor slavenschepen en transport van producten die door slaafgemaakten waren geoogst.

ING laat het slavernijverleden van een van de voorgangers van de bank onderzoeken. Dat gaat om de Britse Barings-bank, die in 1995 werd overgenomen en sinds 1762 bestaat. Het Barings-archief en de Universiteit van Leeds starten dit najaar met dat onderzoek. Andere voorlopers van ING, zoals de Rijkspostspaarbank (1881), zijn van na de afschaffing van de slavernij (1863).

Bij de Rabobank speelt de kwestie niet. De boerenleenbanken waar de Rabobank uit voortkwam ontstonden pas eind 19e, begin 20e eeuw.

Na de uitkomsten van het onderzoeksrapport in februari gaf Knot al aan dat DNB kan bijdragen aan de verwerking van het leed. DNB anno 2022 staat volgens de bankpresident niet los van zijn verleden. “De bevindingen zijn behoorlijk stevig bij ons binnengekomen,” zei Knot eerder dit jaar.

Het is vandaag Keti Koti, wat het verbreken van de ketenen betekent, officieel een Surinaamse feestdag ter viering van de formele afschaffing van de slavernij in Suriname en de Nederlandse Antillen in 1863. Uiteindelijk hebben tot slaafgemaakten nog tot 1873 op de plantages in Suriname gewerkt, omdat ze volgens de wet nog onder toezigt van den Staat vielen.

Excuses Noord-Holland

Ook de commissaris van de Koning in de provincie Noord-Holland, Arthur van Dijk, maakte excuses voor de rol van de provincie bij de slavernij. Hij deed dat bij een viering in Paviljoen Welgelegen in Haarlem. “Ook al bestaat het gewest Holland al heel lang niet meer, we hebben net als de toenmalige bestuurders een verantwoordelijkheid te dragen.”

Van Dijk bood excuses aan voor “wat onze gezagsdragers hebben aangericht in het leven van onschuldige mensen”. Het is voor het eerst dat een provincie excuses maakt voor het slavernijverleden, meldt de regionale omroep NH Nieuws.

EINDE BERICHT NOS

EINDE BERICHT

Reacties uitgeschakeld voor De Nederlandsche Bank biedt excuses aan voor slavernijverleden/Grote stap in erkenning internationale misdaad/Speech bankpresident Klaas Knot op Keti Koti

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Tegen Frontex en tegen de politie-leerzaam middagje actie

TEGEN FRONTEX EN TEGEN DE POLITIE-LEERZAAM MIDDAGJE ACTIE
GOED GEDAAN, PETER STORM EN MEDE DEMONSTRANTEN![Opmerking Astrid Essed]
WEBSITE PETER STORM
https://www.peterstormt.nl/2022/04/25/tegen-frontex-en-tegen-de-politie-leerzaam-middagje-actie/

Geplaatst op 25 april 2022 door egel

maandag 25 april 2022

Afgelopen vrijdag, 22 april 2022, hielden rond de 25 actievoerders in Den Haag een demonstratie tegen Frontex, het EU-agentschap dat de grensbewaking rond de buitengrenzen van de Europese Unie regelt. Agentschap Fort Europa dus eigenlijk, een agentschap van muren en hekken en gewapende bewaking, een agentschap dat vluchtelingen op zee de dood in laat jagen of op land vast laat lopen in prikkeldraad en in als opvangcentra vermomde concentratiekampen. Kortom, een agentschap dat vuur en vlammen verdient, geen budgetten en personeel. Van vuur en vlammen kwam het niet. Maar een levendig protest was het wel. Ik nam deel, en vond het in meerdere opzichten leerzaam.

We verzamelden op de Koekamp, waar een van ons een korte toespraak hield. De politie was er meteen al: gezichtsbedekking van demonstranten mocht niet, iets dat ze overigens niet consequent afdwingen. Stokken aan vlaggen/spandoeken mochten ook niet, en dat dwongen ze wel af. Vroeger gold dit soort onzinverbod alleen voor stevige stokken. Wapens, zeggen ze dan. Nu waren de dunne bamboestokken ook taboe. Zo rekt de politie haar regeltjes steeds verder op in repressieve richting.

We gingen lopen. Aanvankelijk zwijgend: er werd intussen lawaai afgespeeld, ik begrijp oorlogsgeluiden, om de verschrikkingen waar vluchtelingen aan proberen te ontkomen uit te beelden. Even later zetten mensen gelukkig toch leuzen in, en zo werd het toch een levendige optocht. ‘No Borders, No Nations, Stop Deportations!’‘No Nations, No Border, Fight Law and Order’‘Say it Loud, Say it Clear – Refugees are Welcome Here!’, ook in de gezongen versie. Keer op keer ook: ‘Hey hey,. Ho ho, Frontex Has to Go!’

Ik vond dat continu afspelen van oorlogsgeluid niet zo’n geweldig idee, eerlijk gezegd. Ik snap de symbolische waarde. Maar het geluid was niet luid genoeg om buiten de stoet zodanig hoorbaar te zijn dat de boodschap overkwam. Terwijl het geluid weer wel hard genoeg was om voor veel extra prikkels te zorgen voor een demonstrant als ondergetekende. Het maakte het roepen van leuzen ook niet makkelijker. Ik denk dat het beter was geweest om dat geluid slechts af en toe af te spelen, en dan flink luider zodat het overkomt. Maar zeker niet continu, zodat het demonstreren goeddeels zonder dit lawaai kon plaatsvinden en het zelf scanderen en zingen echt alle ruimte krijgt.

We liepen van ministerie naar ministerie en ander bureaucratisch doelwit. Het idee was dat we bij die diverse doelwitten op verschillende wijzen aandacht zouden vestigen op Frontex en de staatsterreur tegen vluchtelingen die onder meer daarmee wordt uitgeoefend. Het eerste doelwit was het ministerie van oorlog, lachwekkend aangeduid als ministerie van Defensie). Daar maakten we onze boodschap luidruchtig duidelijk, maar veel gebeurde daar niet. Vervolgens trokken we op naar het ministerie van Onrecht, al even lachwekkend met Justitie aangeduid. Daar zongen wij – Joke Kaviaar en ik, in de hoedanigheid van Your Local Pirates – ons lied Horror and Weep, in 2018 gemaakt naar aanleiding van de vluchtelingenkinderen in kooien in het land van toen nog Trump. Hetzelfde soort verschrikking dus als waar Frontex verantwoordelijk voor is.

Toen we verder wilden, bleek een van ons de meegebrachte vouwfiets kwijt te zijn. Gestolen? Misschien stond die nog bij de vorige tussenstop, het oorlogsministerie? Iemand ging kijken. Degene van wie de s fiets was, wilde ook even teruglopen. Dat mocht niet van de politie: geen afsplitsingen! Pas toen de eerste persoon terug was gekomen, vond de politie het okay dat de tweede persoon ging. Die was intussen gelukkig al langs de politie gesneakt, en kwam kort erna met fiets en al terug. Maar intussen had de politie de groep dus wel behandeld alsof ze gevangenen waren: eenmaal in de groep mochten we er niet zomaar uit. Een tweede geval van kwaadaardige repressie tegen een klein groepje demonstranten dat gewoon een statement van solidariteit aan het maken was. More was to come.

Derde doelwit: het gebouw ministerie van buitenlandse zaken, waar naar ik begreep ook de IND gevestigd was. Daar hielden mensen een die-in: demonstranten gingen onder witte lakens liggen, om de wegens het anti-vluchtelingenbeleid door de EU de dood in gejaagde mensen uit te beelden, Intussen werden namen of persoonsbeschrijvingen van aldus omgekomen vluchtelingen voorgelezen. Intussen hielden andere demonstranten de twee spandoeken van de demonstratie vast, een met de tekst ‘Borders Kill’, de ander met ‘Stop Pushbacks.’ Aanankelijk stonden we echter me tie s[pandoeken naar de voorbijganger toe terwijl die spandoeken het zicht op de die-in ontytrokken. Zo kreeg de actie natuurlijk amper aandacht, dus we verplaatsten de doeken naar achter de voor dood liggende demonstranten. Zo konden mensen het zien. Intussen deelden demonstranten flyers met uitleg en kritiek over Frontex uit aan mensen uit het publiek.

Dat vond ik trouwens de kracht van de hele actie: wat we deden bij de diverse doelwitten – een die-in, wat muziek, whatever – functioneerde als aandachtstrekker. De flyer functioneerde als toelichting. Het systematisch uitdelen van die flyers was wat mij betreft de essentie van wat we deden. Als drukmiddel op de diverse instanties werkt het type symbolische acties dat we deden plus ene optocht op zich niet. Als aandachtstrekker en handvat voor kritische voorlichting aan mensen die zo’n actie zien, vind ik de aanpak echter uiterst zinvol.

Dat vergt echter allemaal wel dat er publiek, omstanders, voorbijgangers zijn om flyers uit te delen. Tot aan de die-in waren die er. Maar vervolgens gingen we langs het station naar de tijdelijke locatie van de Tweedee Kamer. Dat is aan een drukke weg, maar met nauwelijks voetgangers. Dan sta je dus je ding te doen in de leegte. En de politie werd nu heel vervelend. We wilden voor het gebouw staan. Ruimte zat, en we stonden geen voetgangersstromen in de weg want voorbijgangers waren er dus amper. Maakte allemaal niet uit, de politie stond erop dat we naar de overkant gingen, op afstand van het gebouw. Dat wilden we niet, maar verwijzingen naar vrijheid van meningsuiting en vergelijkingen met hoe het Kremlin opereert tegen demonstranten maakten niet uit. We moesten gaan, anders zou de politie wel even helpen, zo maakten agenten ons duidelijk. En ja hoor, even later weden we richting overkant ‘begeleid’ en dus ook geduwd.

Ik was het zat, stelde aan een enkele mededemonstrant voor om op de weg te gaan zitten, en voegde de daad bij dat woord. Ik hoopte dat anderen dat ook zouden doen, dat gebeurde niet, wel kreeg ik van een mede-activist een blik te zien van ‘Is dat nu wel verstandig?’ Ik bleef zitten maar niet lang. Snel voelde ik een paar armen die aan me begonnen te trekken. Politie trok me vrij hardhandig weg, ik stribbelde tegen, een kameraad kwam er bij en probeerde me te helpen. Alles bij elkaar lukte het de politie niet om me achter het dranghek waar ze me kennelijk wilden hebben – en daarmee buiten de groep! – te krijgen. Agenten hielden me nog even vast, maar ik stond bij de groep die nu aan de overkant stond. Toespraakje, leuzen. Geen arrestaties. Ik zag intussen wel de omvang van de politiemacht. Meerdere politiebusjes en een politiewagen.

Op aar het laatste doelwit, een gebouw van een wapenlobby-instantie. Politie voorop, in politieauto over de stoep, is natuurlijk helemaal geen overtreding van hun eigen wetten. Langs een straat met nog steeds amper voorbijgangers. Dit deel van de route werd noodzakelijk gemaakt door de gekozen doelwitten maar was voor het uitdelen van flyers en dergelijke dus helemaal niet erg nuttig. Bij het wapenlobbybedrijf deelden actievoerders met nep-bloed besmeurde nep-aandelen uit, maar ook hier moesten we aan de overkant blijven van de politie die ons nog steeds als serieuze bedreiging van de Openbare Orde bejegende. Joke en ik deden een tweede lied, “Wapentuig Stuk’. Het kostte me moeite om er niet een derde lied, ACAB, achteraan te gooien maar verder dan de inleidende akkoorden ging ik maar niet.

Bij deze locatie sloten we de hele actie af. De balans op makend denk ik:

Een: Nuttige actie, vanwege de aandacht die we trokken met ons verhaal, rechtstreeks naar voorbijgangers toe. Zo waren we niet afhankelijk van media-aandacht, zo hanteerden we onze eigen kracht. Zo kregen de diverse activiteiten bij de doelwitten hun functie. Ik denk dat precies dit aspect bij kleinschalige acties als deze misschien nog meer nadruk zou mogen krijgen dan die veelal krijgt: rechtstreekse communicatie met mensen buiten onze eigen kringen, wiens aandacht, support en inzet we zoeken en nodig hebben om verder te komen met de strijd.

Twee: Wat een repressief circus wist de politie van Den Haag er weer van te maken! Maar waarom komen ze daar mee weg? Wat zou er gebeurd zijn als we niet met vijfentwintig mensen waren geweest, maar met honderd? Of meer? Wat zou er gebeurd zijn als er niet slechts een enkele demonstrant was gaan zitten op de weg bij het Tweede Kamergebouw, maar vijftien? Of dertig? En hoe zou het worden als we onze dingen doen op vijf locaties, niet opeenvolgend met een mars over deels lege straten, maar tegelijkertijd? Zomaar wat gedachten van een nog steeds boze, maar tevens opruiend opgewekte, demonstrant.

Noten

1 ‘22 April: Demonstration ‘Abolish Frontex- End Dutch participation’ with actions’, Stop The War On Migrants, 29 maart 2022, https://stopthewaronmigrants.noblogs.org/post/2022/03/29/22-april-demonstration-abolish-frontex-end-dutch-participation-with-actions/

2 Zie ook het mooie beeldverslag van Harry Westerink op de website van Doorbraak, ‘’Actie tegen Frontex leidt tot repressie van Haagse politie (beeldverslag)’,25 april 2022, https://www.doorbraak.eu/actie-tegen-frontex-leidt-tot-repressie-van-haagse-politie-beeldverslag/

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Tegen Frontex en tegen de politie-leerzaam middagje actie

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Terechte boosheid, maar NAVO te hulp roepen blijft misplaatst

TERECHTE BOOSHEID, MAAR NAVO TE HULP ROEPENBLIJFT MISPLAATST
WEBSITE PETER STORM
https://www.peterstormt.nl/2022/03/25/terechte-boosheid-maar-navo-te-hulp-roepen-blijft-misplaatst/

Geplaatst op 25 maart 2022 door egel

vrijdag 25 maart 2022

Onderstaand stuk schreef ik voor Konfrontatie. Daar staat het al, onder de titel ‘No-Fly 3. Terechte boosheid, maar NAVO te hulp roepen blijft misplaatst’, en met een redactionele toevoeging eronder.

Met enige aarzeling reageer ik toch maar op ‘No-fly 2. Rob Lubbersen reageert op Peter Storm’.(1) Aarzeling, want zoiets leidt na de eerste paar discussiebijdragen maar al te vaak tot geharrewar, jij-bakken en welles-nietes. Maar ik kan het toch niet laten, deels vanwege het belang van de discussie, deels ook omdat Lubbersen voor een deel reageert op zaken die ik niet zeg en niet bedoel. Een beetje opheldering kan dus wellicht geen kwaad.

Het eerste punt dat ik nog eens wil maken: we zijn het eens dat Rusland, preciezer gezegd de Russische heersers en hun militaire uitvoerders, deze misdaad plegen. We zijn het eens dat die misdaad ongerechtvaardigd is. We zijn het eens dat Rusland die soldaten waarvan Lubbersen zegt ‘ze horen daar niet! Wegwezen!’ nooit had mogen sturen en zo snel mogelijk weg moet halen. We zijn het trouwens hoogstwaarschijnlijk ook eens dat mensen in Oekraïne het volste recht hebben zich daartegen te verweren met alle middelen die zijn nodig vinden, en met alle wapens die ze kunnen maken, krijgen, kopen en stelen. Lubbersen gebruikt een boel woorden om zijn verontwaardiging er nog eens in te hameren. Maar die verontwaardiging hebben we allang gemeen.

Rusland voert een agressie- en veroveringsoorlog die door helemaal niets wordt gerechtvaardigd, en daar heb ik bij herhaling op gehamerd. In het stuk waar Lubbersen op reageert schreef ik dan ook: ‘Lubbersen heeft intussen wel degelijk gelijk in zijn volledige en felle afwijzing van Poetins agressie-oorlog.’ Dat ik de NAVO-rol kritisch en afwijzend belicht, betekent dan ook geenszins dat ik de NAVO als hoofdverantwoordelijke van de oorlog houdt, laat staan als schuldige. ‘Poetin daagt de volle verantwoordelijkheid voor zijn agressie, Lubbersens verontwaardiging is terecht!’ Ik voeg er aan toe: ‘Maar dat ontheft de NAVO niet van haar verantwoordelijkheid’ – een verantwoordelijkheid die ligt in het verschaffen van een context waarin zijn agressie oorlog ietsje makkelijker kon legitimeren als wat het dus niet is: een soort van legitieme zelfverdediging. De NAVO in deze zin mee verantwoordelijk houden voor de oorlog is echt iets anders dan de NAVO als schuldige aanwijzen. Dat laatste doe ik niet, en ik kom niet eens in de buurt.

Als Lubbersen in zijn reactie op mijn reactie dan ook de linkse Oekraïense linkse historicus Taras Bilous opvoert en citeert: ‘Als mensen de NAVO de schuld blijven geven van de Russische invasie, laten ze alleen maar zien dat ze de veranderde s situatie niet hebben begrepen’, dan kan ik Lubbersen wellicht geruststellen. Tot die ‘linkse mensen’ behoor ik niet, want nergens geef ik de NAVO dus van die invasie de schuld. Wat in Oekraïne gebeurt is het Russische imperialisme dat haar macht weer probeert uit te breiden. Hoe boos Lubbersen klaarblijkelijk ook is, hij hoeft verder niet te doen alsof ons meningsverschil daar ligt.

Waar ons meningsverschil ligt, is in het nut van een NAVO-ingrijpen. Daarover eerst dit. Het is verkeerd om de huidige NAVO politiek te omschrijven met: ‘en nu? Nu kijkt de NAVO toe hoe een compleet volk op de vlucht wordt gejaagd’, en zo verder. De NAVO kijkt helemaal niet toe. NAVO-staten leveren wapens, vaak van een buitengewoon effectief soort. NAVO-staten kiezen er voor om Oekraïne voldoende wapens te leveren om niet te worden verslagen, maar niet veel meer dan dat. NAVO-landen doen dat in communicatie met elkaar, en als ‘de NAVO’ het heel anders zou willen, dan zou het niet gebeuren.

Anders gezegd; de NAVO grijpt allang in, actief en militair, zij het indirect. De NAVO zorgt er voor dat Oekraïne de oorlog niet helemaal kan verliezen. Het doel van dat ingrijpen is dus niet het helpen van de burgerbevolking. Doel van dat ingrijpen is Rusland de overwinning te ontzeggen. Dat komt neer op het eindeloos gaande houden van de oorlog, om Rusland leeg te bloeden ongeveer zoals de Sovjet-Unie eerder in Afghanistan is leeggebloed, met op de achtergrond een CIA die bereid was door te vechten tot de laatste Afghaan. Degenen die dit hebben bedacht en besloten, weten waar ze mee bezig zijn. Dit is dus de huidige NAVO: een bende leiders die Oekraïne gebruiken als slagveld om Rusland mee te bestrijden, en Oekraïners als kanonnenvoer in die strijd.

Dat Oekraïners intussen elk wapen dat uit NAVO-landen verwelkomen en roepen om meer, dat vind ik logisch. Nogmaals, mensen in Oekraïne hebben het volste recht om zich met alles wat ze verkrijgen kunnen zich met hand en tand tegen de Russische aanvallers te verweren. Maar aan de NAVO-politiek verandert dat niets. En van die NAVO hoopt Lubbersen iets humaans te verkrijgen? Hoe slecht Rusland ook bezig is, dat maakt de NAVO nog steeds niet tot iets goeds.

Ik kan me dus heel goed voorstellen dat mensen in Oekraïne, in hun wanhoop, toch deze verachtelijke NAVO te hulp roepen. Ik ga de dappere en scherpzinnige Taras Bilous niet de les lezen op dit punt. Maar ik zie niet in waarom mensen in een land als Nederland dit soort oproepen ook nog eens zouden gaan ondersteunen, herhalen en versterken. Dat Rusland in Oekraïne de vijand is, maakt nog helemaal niet dat die cynische, Oekraïners misbruikende NAVO nu opeens als potentiële bondgenoot in de strijd voor humaniteit kan worden opgevoerd.(*) De NAVO is voor het helpen van mensen niet ingericht en niet opgericht, en daar heb ik geen door Lubbersen aan mij toegedichte ‘anti-Navo-reflex’ voor nodig. Een beetje analyse volstaat. Lubbersen kan wel willen dat de NAVO mensen te hulp schiet, maar de NAVO is voor zoiets totaal niet ontvankelijk. De NAVO is geen instrument voor wat Lubbersen of ik wel allemaal kan willen of bedenken. We hebben dat ding nu eenmaal niet aan een touwtje.

Ten slotte: Lubbersen stelt mijn pleidooi en dat van hemzelf op een lijn waar het onze relatieve machteloosheid betreft. Lubbersen wijst op mijn ‘hoop op niet-militaire maatregelen’. Welnu, ik pleit nergens voor ‘maatregelen’, ik ben geen adviseur van de Nederlandse regering. Ik vraag dus ook niet om niet-militaire maatregelen, ik pleit tegen militaire maatregelen, hetgeen iets anders is. En hij zegt dat ik ook wel kan weten dat die geen ‘soelaas biedt’ voor wie of wat dan ook. Inderdaad, ik heb geen recept in de aanbieding dat snel en gegarandeerd werkt. Maar dat is nog geen reden om mee te gaan met recepten voor vergif. Soms is het niet mogelijk om op korte termijn te keren. Maar dat is nog geen reden om er een ander kwaad bovenop te doen. First, do no harm. Ik kan geen soelaas bieden, en ik pretendeer dat ook niet. Maar dat is nog geen reden om mijn mond te houden over levensgevaarlijke voorstellen richting verdere escalatie en oorlogsuitbreiding.

Lubbersens ‘voorstel om een no-fly zone boven de Oekraïne in te stellen’ kan wel degelijk op ‘erg veel bijval’ rekenen, ook al suggereert hij zelf van niet. De bijval komt kennelijk zelfs van die luchtmachtgeneraal en oorlogsprofessor Odinga die hij citeert. Het zou me weinig moeite kosten om pleidooien voor no-fly zone te citeren van mensen op machtsposities, met aanzienlijk meer invloed dat Lubbersen en dan ik. Wat Lubbersen doet is dus geen kansloos gevecht tegen de bierkaai, maar het ondersteunen van een trend die in hoge VS- en Britse kringen allang is ingezet: richting verder ingrijpen in de oorlog van Westerse zijde. Dat zegt nog niets over de zin of onzin van de no-fly zone. Ik zal mijn argumenten ertegen niet herhalen, want ze zijn wat mij betreft niet effectief weerlegd. Maar het beeld alsof Lubbersen met zijn pleidooi in die richting een roepende in de woestijn is, is weinig geloofwaardig. Eerder verschaft hij de NAVO wat extra cover op de linkerflank.

Toegegeven: als die no-fly zone er straks komt, dan zal het pleidooi van Lubbersen niet de doorslaggevende factor zijn geweest. Maar een heel klein beetje medeverantwoordelijkheid voor het creëren van ‘links’ draagvlak voor zo’n verkeerd en allang breed gedragen besluit-in-wording zij hem dan van ganser harte gegund.

(*) Opmerking, 25 maart 2022, 14.,14 uur: Aangepast kort na plaatsing, Wat er stond was een rommeltje.

Noten:

1 Rob Lubbersen, ‘NO-fly zone 2: Rob Lubbersen reageert op Peter Storm’, Konfrontatie, 23 maart 2022, http://konfrontatie.nl/blog/no-fly-2-rob-lubbersen-reageert-op-peter-storm

2 Peter Storm, ‘NAVO-interventie tegen Poetins oorlog: wanhopig slecht idee’, Konfrontatie, 17 maart 2022, http://www.konfrontatie.nl/blog/navo-interventie-tegen-poetins-oorlog-wanhopig-slecht-idee

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Terechte boosheid, maar NAVO te hulp roepen blijft misplaatst

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/NAVO interventie tegen Poetin’s oorlog? Wanhopig slecht idee

NAVO INTERVENTIE TEGEN POETIN’S OORLOG? WANHOPIGSLECHT IDEE
WEBSITE PETER STORM
https://www.peterstormt.nl/2022/03/17/navo-interventie-tegen-poetins-oorlog-wanhopig-slecht-idee/

Geplaatst op 17 maart 2022 door egel

donderdag 17 maart 2022

Onderstaand stukje schreef ik voor Konfrontatie, waar het dus al staat. Het is een reactie op een artikel dat ik daar las. Nu dus ook hier.

Rob Lubbersen houdt op de website van Konfrontatie Digitaal een pleidooi voor NAVO-ingrijpen tegen Rusland.(1) In Konfrontatie! Een magazine dat wortels heeft in een linkse beweging voor wie anti-imperialisme ooit iets betekende. Volgens Lubbersen is NAVO-interventie echter een noodzakelijk en zinnig antwoord op de bloedige Russische aanval op Oekraïne. Ik ben het daar niet mee eens, om meerdere redenen. Maar eerst moet me van het hart dat Rob Lubbersen slordig omgaat met feiten. Deels is dat een kwestie van selectiviteit. Deels is het een kwestie van echte onjuistheden.

Selectief is zijn verwijt aan NAVO-landen dat ze van te voren zeiden dat ze militair niet in zouden grijpen, waarmee Poetin als het ware groen licht kreeg. Op zichzelf is die vaststelling juist. Maar wat de auteur niet vermeldt is dat met name de VS zelf bijdroeg aan de spanning door Poetins eisen – vooral ‘Oekraïne nooit in de NAVO’ – bij voorbaat onbespreekbaar te maken. Terwijl tegelijk glashelder was dat … Oekraïne nog heel lang geen NAVO-lid zou worden. Dat de Russische veiligheidselite niet blij is met een steeds grotere NAVO steeds dichter bij Moskou, vind ik trouwens niet raar. En ook als we de NAVO-uitbreiding alleen als voorwendsel en smoes voor Poetins aanval zien, dan nog had de NAVO best wat beter zijn best kunnen doen om Poetin dat voorwendsel niet op een dienblad te komen presenteren. De Westerse weigering om serieus te praten droeg bij aan de catastrofe die Poetin vervolgens ontketende. Poetin draagt de volle verantwoordelijkheid voor zijn agressie, Lubbersens verontwaardiging is terecht! Maar dat ontheft de NAVO niet van haar verantwoordelijkheid.

Wat bijvoorbeeld ook niet hielp is de wel degelijk steeds nauwere militaire samenwerking tussen Oekraïne en NAVO-landen. De Westerse wapenstroom richting Oekraïne is bepaald niet pas op 24 februari begonnen. Zo heel erg onvoorbereid was Oekraïne helemaal niet. Dat blijkt trouwens ook wel uit het verloop van de strijd. Het enige waar het Russische leger goed in is, is het verwoesten van steden en het vermoorden van mensen. Als het op daadwerkelijk vechten aankomt, is het de Oekraïense kant die effectief is. Niet de Russische.

Lubbersen ziet dat ook, hij noemt Poetin niet voor niets een prutser. Dat maakt zijn pleidooi ook wat wonderlijk, want de kans dat Poetin deze oorlog gaat winnen als de NAVO niet actief ingrijpt lijkt me eigenlijk heel erg klein. Daarvoor is de bevolking in Oekraïne veel te vastberaden en op dit punt eensgezind, de gevechtskracht van Oekraïense strijdkrachten – leger, territoriale milities en allerlei vrijwillige eenheden – veel te groot, en het Russische leger inderdaad veel te veel een zootje dat wordt aangestuurd door prutsers. Intussen gonst het in Rusland zelf van protest, soms tot in de nieuwsstudio aan toe.

Als Poetin te lang doorgaat met zijn misdadige maar ook nog eens mislukkende oorlog, verspeelt hij niet alleen elke kans op Oekraïne, maar ook nog Rusland zelf. NAVO-ingrijpen voegt daar weinig aan toe, maar vergroot wel de kans dat Russen zich juist meer achter Poetin gaan scharen. Precies niet de kant die ik op zou willen. Ik zie Poetin liever ook vandaag dan morgen ten val gebracht worden, door een boze bevolking. Het helpt niet als de NAVO die bevolking verder in de armen van dictator Poetin drijft, met militair in grijpen of met economische oorlogsvoering die dan ‘sancties’ wordt genoemd.

Dan een enkele onjuistheid. Lubbersen beklaagt zich over dat konvooi bij Kiev dat nog steeds niet is weggevaagd. Als hij de frontberichten volgt, dan had hij kunnen weten dat dit konvooi intussen is opgesplitst en als groot konvooi dus niet meer bestaat. ‘De gelegenheid om het konvooi te vernietigen is voorbijgegaan, aangezien het zich verspreid heeft en nu deel uitmaakt van de Russische inspanning om de stad in te nemen’, Kiev dus. Lubbersen zegt dat er volkenrechtelijk er niks mis zou zijn met zo’n actie’, want de ‘wettige regering vraagt er om’. Klopt dat wel? Die Oekraïense regering vraagt om een no-fly zone. Maar een verzoek om dat konvooi te vernietigen heb ik die regering niet horen doen. Misschien heb ik hier iets gemist.

Overigens is Lubbersens pleidooi om dat konvooi weg te vagen gewoon een pleidooi voor massamoord. Hij geeft zelf toe dat het de vraag is of ‘het ze lukt’ om weg te komen als de NAVO ze die gelegenheid via een ultimatum zou geven. Het lukt ze dus waarschijnlijk niet, zo’n ultimatum is dus een wassen neus, en de Russische soldaten maken dus geen enkele kans. Mij doet de optie denken aan wat Amerikaanse luchtaanvallen deden met uit Koeweit vluchtende Iraakse militairen aan het eind van de Golfoorlog in 1991. Wil Lubbersen echt een Highway of Death 2.0?

Er is waarschijnlijk een reden dat dit konvooi zo lang daar heeft rondgehangen: onwil van de Russische soldaten om oorlog te voeren tegen Oekraïners. Van die onwil zijn steeds meer tekenen, tot en met georganiseerde weigering van eenheden om naar het front te gaan.(3) Daar ligt volgens mij ook een reden voor de brute aanpak van de Russische militaire macht. Bereidheid om daadwerkelijk te vechten ontbreekt bij heel veel Russische soldaten. Meer dan van grote afstand steden in puin schieten weet Rusland nauwelijks te presteren. Die strategie is bepaald geen teken van Russische kracht. En juist die onwillige soldaten – potentiële muiters tegen Poetins moordmachine – zouden NAVO-doelwit moeten worden?

Daarmee kom ik weer op de zin en onzin van een NAVO-ingrijpen zelf. In de eerste plaats: ook Lubbersen ziet dat de NAVO en haar leden vaak genoeg kwaad hebben aangericht. Hij noemd zelf voorbeelden, van Vietnam tot en met Nicaragua en Irak. Een club die keer op keer crimineel geweld pleegt, noem ik een criminele bende. De NAVO en haar lidstaten hebben keer op keer crimineel geweld ontketend en vormen dus een criminele bende. Lubbersen vraagt dus aan criminelen en hun bende om in te grijpen tegen een andere criminele bende, de Bende van Poetin. Volgens mij komt er uit een strijd tussen criminele bendes alleen maar een grote gangster-oorlog. Geen vrijheid en al helemaal geen vrede, maar meer dood, verwoesting en verderf.

Lubbersen heeft intussen wel degelijk gelijk in zijn volledige en felle afwijzing van Poetins agressie-oorlog. Lubbersen heeft ook volledige gelijk waar hij zoekt naar een passend antwoord daarop. Maar hij zoekt bij de NAVO op de verkeerde plek: die is deel van het oorlogsprobleem, van de context die tot oorlog heeft geleid. En zelfs al zou een NAVO-ingrijpen zoals Lubbersen dat bepleit volkenrechtelijk in orde zou zijn – wat best zou kunnen – dan heb ik toch twee bezwaren. Een: sinds wanneer houden we ons als linkse activisten vast aan wat het volkenrecht ons zegt? Het volkenrecht is deel van precies die rechtsorde waarvan krakers in 1980 al zeiden dat die de onze niet was. Dat iets juridisch toegestaan is, betekent nog niet dat het een goed en juist en rechtvaardig idee is.

Twee: een no-fly zone betekent rechtstreeks actief oorlog voeren, door NAVO-staten, aan Oekraïense zijde. Het betekent Russische vliegtuigen neerhalen. Het betekent Russische raketinstallaties beschieten, ook in Rusland zelf. Denken we nu echt dat Rusland daarvoor gaat wijken? Wat gaat de NAVO doen als Russische militairen hun raketinstallaties verdedigen en daarbij dan Amerikaanse bommenwerpers neerhalen? Wat wordt de volgende stap, als Rusland haar oorlog blijft voeren, maar nu ook rechtstreeks tegen NAVO-staten en de mensen die daar wonen? Wat heb je aan een abstract juridisch recht tot interventie, als de uitkomst ervan de dood wordt, niet alleen van enkele tienduizenden Oekraïners, maar mogelijk ook van vele tientallen miljoenen mensen in een hele reeks Midden-Europese landen en mogelijk ook elders? Wat hebben die dode mensen aan het volkenrechtelijke gelijk van Rob Lubbersen?

Ik denk dat Lubbersens pleidooi tot NAVO-ingrijpen wortelt in woede en frustratie. Ik deel die gevoelens. Kwaad op Poetins agressie, gefrustreerd omdat ik er zo weinig aan kan doen. Maar dat ik er weinig aan kan doen, is toch nog geen argument om mee te gaan met ‘oplossingen’ die de ellende nog veel groter dreigen te maken?

Noten:

1 Rob Lubbersen, ‘Een no-fly zone nu het nog zin heeft’, Konfrontatie, 16 maart 2022, http://konfrontatie.nl/blog/een-no-fly-zone-nu-het-nog-zin-heeft

2 Alex Gatopoulos, ‘Russia-Ukraine war: How Moscow’s tactics are evolving in Ukraine’, Aljazeera, 15 maart 2022, https://www.aljazeera.com/features/2022/3/15/how-russias-tactics-are-evolving-in-ukraine

3 Alya Shandra, ‘Russian soldiers reportedly refusing to redeploy tu Ukraine, citing unwillingness to become “cannon fodder” (photo proof)’, Euromaidan Press, 16 maart 2022, https://euromaidanpress.com/2022/03/16/russian-soldiers-are-refusing-to-redeploy-to-ukraine-citing-reasons-including-unwillingness-to-become-cannon-fodder-photographic-proof/ Hoe betrouwn baar deze informatie is, weet ik niet. Maar ik kom meer verwijzingen naar onwillige Russische militairen tegen in dit verband.

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/NAVO interventie tegen Poetin’s oorlog? Wanhopig slecht idee

Opgeslagen onder Divers

Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Cultuuroorlogje

CULTUUROORLOGJE
WEBSITE PETER BREEDVELD

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/cultuuroorlogje.html

Sylvana Simons’ partij BIJ1 vroeg in een tweet naar aanleiding van de Oekraïne-oorlog aandacht voor “mensen van kleur, de arbeidersklasse, vrouwen en de LHBTIQA+-gemeenschap” die volgens de partij altijd “de hoogste prijs” betalen. Sander Schimmelpenninck beet de partij toe dat het nu even niet om haar “cultuuroorlogje” gaat.

Nu begrijp ik de irritatie wel, er was daarvoor net een filmpje viraal gegaan met daarin, verspreid over de straten, de uiteengereten lichamen van de slachtoffers van een Russische clusterbom. Deze mensen hadden de “hoogste prijs” betaald, en de BIJ1-tweet was dus extreem ongelukkig geformuleerd.

Maar we mogen onze blik niet afwenden van het expliciete racisme waar de Oekraïners tussen het verdedigen van hun land door blijkbaar toch tijd voor vrij weten te maken. Ook al regent het bommen, kennelijk blijft de discriminatie van zwarte en bruine mensen topprioriteit. Ze worden gediscrimineerd aan beide kanten van de grens met Polen, uit bussen en treinen geweerd, geslagen en er wordt zelfs met auto’s op ze ingereden. Ze moeten in Oekraïne blijven terwijl Oekraïners het land wel uit mogen. Zoals een Nigeriaanse student tweette: “Wie moeten hun land gaan verdedigen? Wij?” In Polen worden zwarte vluchtelingen belaagd door neonazi’s.

En dat is zeer schokkend en niet af te doen als een “cultuuroorlogje”.

19e-eeuwse koloniaal

Het geldt ook niet alleen de Polen en Oekraïners. De hele wereld lijkt door de oorlog zijn innerlijke 19e-eeuwse koloniaal te hebben hervonden. Om te beginnen met Wierd Duk, die Poetins repressieve agressie jaren- en jarenlang als een leeuw heeft verdedigd, en nu naar de moslims wijst. In De Voormalige Nazikrant concentreert hij zich op Poetins islamitische moordcommando’s in Oekraïne, Tsjetsjenen. “Geen volk dat zo wordt gevreesd”, schrijft Duk, die er een avonturenroman uit de 19e eeuw van maakt.

En moet je deze Amerikaanse journalist horen: “Dit is geen Irak of Afghanistan, maar een relatief beschaafde, Europese stad waar je dit niet zou verwachten.” Ik begrijp best dat de oorlog in Oekraïne voor westerlingen, vooral Europeanen, bedreigender schijnt dan die in Syrië (eerst bombardeerde Poetin de Syriërs, maar ik zei niks, want ik ben geen Syriër…) maar hou je racistische bek over beschaving want wat Poetin de Oekraïners aandoet, doen onze regeringen het Midden-Oosten en Afrika aan, al eeuwen. Westerlingen hebben er de barbarij gebracht.

Hondsdolheid

En ik zou de Nederlandse betrokkenheid met Oekraïense vluchtelingen hartverwarmend vinden als zelfs die niet zo openlijk racistisch was. Pas onlangs nog werd een bejaarde Nederlandse vrouw veroordeeld tot een gevangenisstraf, omdat ze een Syrische vluchteling een lift had gegeven naar het asielzoekerscentrum in Ter Apel. Gisteren zag ik de NS tweeten dat Oekraïense vluchtelingen gratis met de trein naar Nederland mogen. Oekraïense vluchtelingen worden niet eens als asielzoekers beschouwd, hebben geen visum nodig en mogen gaan en staan waar ze willen.Vandaag werd het nog gekker: niet alleen de Oekraïners worden van harte uitgenodigd, maar ook hun katten, papegaaien, hamsters en honden, ‘ondanks het hoge risico op hondsdolheid’, schrijft het AD.

Syriërs mogen dood, laat de Oekraïense honden tot ons komen. Je zou dit on-Nederlandse barmhartigheid kunnen noemen, ik zie het als het werk van een hondsdolle racist, ergens op een ministerie, die zijn racistische punt probeert te drukken. Provincialen, die afgelopen zomer nog voor een asielzoekerscentrum stonden te blèren dat alle zwarten naar Auschwitz moesten, hebben nu ontvangstcomité’s voor Oekraïense vluchtelingen want, zoals een dorpeling het verwoordt: “wij vangen graag vluchtelingen op uit onze eigen regio, met onze eigen normen en waarden en onze eigen godsdienstige basis.”

Goed dat er in Nederland tenminste één partij is die hier aandacht voor vraagt

EINDE ARTIKEL PETER BREEDVELD

Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Cultuuroorlogje

Opgeslagen onder Divers