Tag archieven: monarchie

Caroline van der Plas over het slavernijverleden/Een Well Done compliment!

CAROLINE VAN DER PLAS (BBB)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Caroline_van_der_Plas

CAROLINE VAN DER PLAS OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN/

EEN WELL DONE COMPLIMENT 

LEZERS!

Ik moet bekennen:

Van de problematiek rond de stikstofuitstoot en de boerenprotesten [1] ben ik niet erg goed op de hoogte.

Wel lees ik minder vriendelijke dingen over protesterende boeren en hun problematiek bij door mij doorgaans gewaardeerde auteurs/activisten [2]

Zelf ben ik er nog niet uit, maar wel denk ik, dar de zaak veel genuanceerder ligt

Maar nogmaals:

Omdat ik er nog te weinig vanaf weet, behalve dat het mij natuurlijk wel

aangrijpt als ik lees over zelfdodingen bij boeren, die geen gat meer zien

in hun situatie [3], zal ik verder niet op de Boerenproblematiek [kunnen] ingaan.

Wellicht komt dat later nog in een artikel, als ik mij er verder en beter in

verdiept hebt.

TOT DAN!

Nu over iets anders.

Vrijwel iedereen, en zeker mijn lezers, zijn er wel van op de hoogte, dat Neerlands premier Mark Rutte op 19 december anno Domini 2022 namens

de Nederlandse regering excuses heeft aangeboden voor het Nederlandse

Slavernijverleden [4]

Een indrukwekkend moment, een Historisch Moment ook, omdat nu

hoe dan ook, eindelijk, al was het rijkelijk laat, excuses werden

aangeboden voor het Nederlandse aandeel aan de transatlantische slavernij en slavenhandel, die misdaad tegen de Menselijkheid.

GOED ZO

Indrukwekkend ook, omdat Rutte daarover weleens anders heeft gedacht [5]

CAROLINE VAN DER PLAS

En dat brengt mij op Caroline van der Plas, voorvrouw en Tweede Kamerlid

voor de BoerBurgerBeweging [BBB} [6]

En opnieuw:

Door mij zeer gewaardeerde activisten/auteurs laten zich verre van vriendelijk

over haar uit [7], tot zelfs van het hebben van een ”fascistische inslag” [8]

Ik citeer Peter Storm:

”Voor wie bijvoorbeeld twijfelt aan de fascistische inslag van Caroline van der Plas en haar BBB, even dit citaat van haar: ‘Het gaat dus inderdaad niet om de natuur. Het gaat om goedkoop landbouwgrond opkopen voor huizen voor die miljoenen mensen die nog in NL gepropt moeten worden”

[9]

Een fraaie opmerking is dit niet, want het verwijst inderdaad naar migranten [nog los van het feit, dat het inderdaad onzin is, numeriek in ieder geval] [10], maar toch

ben ik van van der Plas’ ”fascistische inslag” nog

lang niet zeker, want daar is echt wel meer voor nodigdan je als Kamerlid vaak een foute en naar mijnmening onwelgevallige hoek te laten aanleunen [11], hoewelze daar zelf niet altijd blij mee lijkt [12]Want om door mij althans van fascisme te worden beschuldigd is o.a. nodig:

Superioriteitswaan, een systematische hetze tegen een gecreeerde zondebok, een obsessie met het echte/

vermeende ”glorieuze Verleden”, voorstander van extreem repressieve Staatsmethoden, draconisch politiebeleid, keihard rechtssysteem, racistisch

taalgebruik, systematische uitsluiting van groepen in de samenleving,

oproepen tot een hetze tegen gecreeerde zondebokken

Daarvan heb ik bij van der Plas te weinig gemerkt om haar een ”fascistische inslag” toe te dichten.

En tenminste ik heb nog niet eerder gehoord van iemand met een

”fascistische inslag”, die bezwaren uit tegen racistisch gedrag, zoals

Caroline van der Plas WEL gedaan heeft [13]

Goed, maar ik ben nooit te oud om te leren en de Tijd zal het leren en merk

ik dat, dan zal ik niet aarzelen, haar hier op deze website van katoen te geven.

Maar neen, in tegenstelling tot wat een aantal links-progressieve schrijvers 

over haar zegt/schrijft, heb ik een ander oordeel.

En dat houdt hier een compliment in

Namelijk het feit, dat zij, na een aanvankelijke tegenstander te

zijn geweest van excuses voor het Nederlandse slavernijverleden, op

19 december 2022 namens de Nederlandse regering aangeboden

door minister-president Mark Rutte [14], trouwens ook ooit

een tegenstander van excuses [15], tijdens een debat erkende,

tot een ander oordeel te zijn gekomen.

Ik citeer van der Plas:

”:Eh, voorzitter en inwoners van Nederland.

Eh, zelf ben ik bezig met het uitzoeken eh waar mijn voorouders allemaal

vandaan komen en eh daar heb je allemaal hele mooie, hele mooie sites voor en eh, het is heel leuk om te zien, dat ik al

is heel leuk om te zien, dat ik al echt tot in 1700 kan kijken en dat ik eh, nou ja

kan zien waar ze woonden, wat ze deden en eh, [0.48] mevrouw Simons raakte mij een paar maanden geleden heel erg in een debat, ik had er nooit bij

stilgestaan, en ze zei, ja, eh, ik kan eigenlijk alleen maar tot mijn overgrootmoeder gaan en voor de rest, ja, weet ik het niet. 

[1.00]

En dat was voor mij wel een beetje een eye opener.

Want ik zal je eerlijk zeggen, ik was echt wel met, ook wel echt

wel met gestrekt been over excuses, is dat allemaal nodig en wat een onzin

allemaal, maar dat heeft mij wel eh, eigenlijk wel anders doen denken.

Eh, dus dat vind ik heel waardevol en ik vind ook, dat we moeten beseffen, dat wij dat dus wel allemaal kunnen he, dat uitzoeken van voorouders, het is

misschien maar een heel klein iets, maar ik kan me heel goed voorstellen,

dat het voor mensen, die dat niet kunnen, dat dat, ja, dat het gewoon heel

pijnlijk of erg (?) is, want die hebben geen keus, die kunnen het gewoon

niet. Punt. [1.36]

Wat me ook heel erg raakte eh, eh, wat mevrouw Simons ook heeft gezegd,

eh, dat is, eh, ik geloof dat haar oma dat ….verteld aan haar of gezegd eh,

Sylvana het is niet dat dat 150 jaar geleden is afgeschaft, het is het punt,

dat het 350 jaar heeft geduurd en ook daarvan dacht ik: ja…..

En dat zijn dingen waarover ik dus zelf eigenlijk nooit over na heb gedacht

en daarom vind ik het heel goed, dat wij dat debat voeren……..[16]

…..

……

” En volgens mij heeft niemand gezegd, dat alle Nederlanders moeten

buigen of knielen of persoonlijk excuses moeten aanbieden.

Volgens mij is er gevraagd om namens de regering excuses aan te bieden

voor wat wij in die tijd hebben gedaan, nou die mensen, die in die

tijd in de regering zitten, die kunnen dat niet meer, die liggen al even (?) 

onder de grond, maar onze regering kan dat wel, dus eh, ik ben ook helemaal

dus niet tegen excuses eh aanbieden voor het slavernijverleden. [17]

WELL DONE!

Want aan alles kun je zien en horen, dat het slavernijverleden en debatten

over racisme en inclusie ver van Caroline van der Plas af staan

Ze zei het zelf in het aangehaalde debat, dat ze niet eerder had stilgestaan

bij de impact van 350 jaar slavernijverleden [18] en het blijkt ook uit

haar debatbijdrage over Oekraiense asielzoekers, waarin ze refereerde

aan racistische uitingen van sommige Oekraiense leerlingen tegenover

” leerlingen met een donkere huidskleur’ [19], iets wat allang niet

meer zo wordt aangeduid.

Des te meer te waarderen is het, dat zij ruiterlijk kan toegeven, er eerst

”met gestrekt been” tegen de excuses te zijn ingegaan [20], maar daar

nu, geraakt door de opmerkingen van Sylvana Simons [voorvrouw Bij1] [21], vanaf gestapt te zijn en nu voor excuses is [22]

Dat is een stap, een belangrijke stap, die dus een complimentwaard is!
WEL moet zij naar mijn mening nog wel wat leren:Zo toonde zij zich een tegenstander van het kabinetsbesluit, eenBewustwordingsfonds van 200 miljoen op te richten [23], waaroverzij opmerkt:”

Eh, nog even over het Fonds

Ja, daar ziet eh BBB helemaal niks in.

We hebben zol ongelooflijk veel subsidiepotjes in Nederland, d’r zijn

miljoenen, tientallen, misschien wel honderden miljoenen beschikbaar

voor mensen, die iets willen met bewustwording en die kunnen gewoon

daarvoor een subsidie aanvragen en ik vind het in deze tijd

van koopkracht en mensen, die hun rekeningen niet kunnen betalen

vind ik het ook eigenlijk niet kunnen, dat we dan 200 miljoen extra gaan

uittrekken voor zo’n fonds.[4.24] [24]

Uit deze anti Fonds stellingname blijkt wel, hoever nog de impact van

het slavernijverleden, kolonialisme en de doorwerking in racisme

en achterstelling afstaat van Caroline van der Plas.

Hoe weinig zij zich kennelijk nog realiseert wat de impact is van

het beschouwd te zijn als Ding, als Werktuig, gedehumaniseerd te

zijn en honderden jaren voor niets gewerkt te hebben, ten

behoeve van de onderdrukker [25]

En of je nu voor zo’n Fonds bent of voor Herstelbetalingen [26]

,waarvan ik persoonlijk een voorstander ben, de impact grijpt diep in, voelt diep en heeft nog in het heden bittere sporen achtergelaten, niet alleen

vanwege de Misdaad der Slavernij op zich, maar zijn lelijke Vruchten

als kolonialisme, witte superioriteitswaan, racisme, achterstelling

Dat realiseert van der Plas zich nog veel te weinig

Maar toch complimenten vanwege haar veranderde stellingname

En de moed, haar eigen aanvankelijk Foute Standpunten te

erkennen

ASTRID ESSED

NOTEN

NOTEN 1 T/M 5

NOTEN 6 T/M 11

NOTEN 12 T/M 14

NOTEN 15 T/M 21

NOTEN 22 T/M 26

TEKST BIJDRAGE CAROLINE VAN DER PLAS OVER SLAVERNIJVERLEDEN

YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

[Caroline van der Plas, BBB]

”Dank u wel.

Allereerst dank aan de collega Kamerleden voor de eh coulance dat is

heel fijn zeker voor kleine partijen, maar ik denk, dat het ook een heel goeie

uitstraling is naar buiten toe, dat we hier niet alleen maar aan het vechten zijn,

maar dat we mekaar ook dingen gunnen.

Eh, dat gezegd hebbende wil ik beginnen.

Met wat ik te zeggen heb.

[0.23]

Eh, voorzitter en inwoners van Nederland.

Eh, zelf ben ik bezig met het uitzoeken eh waar mijn voorouders allemaal

vandaan komen en eh daar heb je allemaal hele mooie, hele mooie sites voor en eh, het is heel leuk om te zien, dat ik al

is heel leuk om te zien, dat ik al echt tot in 1700 kan kijken en dat ik eh, nou ja

kan zien waar ze woonden, wat ze deden en eh, [0.48] mevrouw Simons raakte mij een paar maanden geleden heel erg in een debat, ik had er nooit bij

stilgestaan, en ze zei, ja, eh, ik kan eigenlijk alleen maar tot mijn overgrootmoeder gaan en voor de rest, ja, weet ik het niet. 

[1.00]

En dat was voor mij wel een beetje een eye opener.

Want ik zal je eerlijk zeggen, ik was echt wel met, ook wel echt

wel met gestrekt been over excuses, is dat allemaal nodig en wat een onzin

allemaal, maar dat heeft mij wel eh, eigenlijk wel anders doen denken.

Eh, dus dat vind ik heel waardevol en ik vind ook, dat we moeten beseffen, dat wij dat dus wel allemaal kunnen he, dat uitzoeken van voorouders, het is

misschien maar een heel klein iets, maar ik kan me heel goed voorstellen,

dat het voor mensen, die dat niet kunnen, dat dat, ja, dat het gewoon heel

pijnlijk of erg (?) is, want die hebben geen keus, die kunnen het gewoon

niet. Punt. [1.36]

Wat me ook heel erg raakte eh, eh, wat mevrouw Simons ook heeft gezegd,

eh, dat is, eh, ik geloof dat haar oma dat ….verteld aan haar of gezegd eh,

Sylvana het is niet dat dat 150 jaar geleden is afgeschaft, het is het punt,

dat het 350 jaar heeft geduurd en ook daarvan dacht ik: ja…..

En dat zijn dingen waarover ik dus zelf eigenlijk nooit over na heb gedacht

en daarom vind ik het heel goed, dat wij dat debat voeren, maar ook

met ruimte voor andere meningen he of andere standpunten.

Ik kan me namelijk ook gewoon heel erg goed voorstellen, dat er mensen in

Nederland zijn, die het, ja wel onzin vinden, die denken, ja maar waarom

moet ik nou excuses aanbieden.

[2.21] En volgens mij heeft niemand gezegd, dat alle Nederlanders moeten

buigen of knielen of persoonlijk excuses moeten aanbieden.

Volgens mij is er gevraagd om namens de regering excuses aan te bieden

voor wat wij in die tijd hebben gedaan, nou die mensen, die in die

tijd in de regering zitten, die kunnen dat niet meer, die liggen al even (?) 

onder de grond, maar onze regering kan dat wel, dus eh, ik ben ook helemaal

dus niet tegen excuses eh aanbieden voor het slavernijverleden. [2.52]

Eh…we zullen het gesprek over de geschiedenis zullen we wel moeten

blijven voeren en ook op zoek blijven gaan naar elkaars verhaal en eh ik vind, dat we een debat moeten eh voeren, niet gestoeld op alles wat uit Amerika

overwaait, maar wat er hier in de samenleving wordt gedacht en gevoeld en

waarover wordt gediscussieerd.

Eh…..wat er uit Amerika…wat er op de universiteit gebeurt waait hiernaartoe

over dat komt bij ons in het Amsterdamse studenten….of in de grachtengordel,,,,

eh….maar ja buiten de Ring A10 zijn mensen eh daar helemaal niet mee bezig

en die zijn niet bezig met termen als ”white virgility” (?) of ”kritische rassentheorie” of ”dekolonisatie” eh, dus ik wil graag (?) een oproep doen

om het Nederlandse of het debat over slavernij in Nederland voeren he…het

Nederlandse debat, niet het Amerikaanse debat.

[3.56] Eh, nog even over het Fonds:

Ja, daar ziet eh BBB helemaal niks in.

We hebben zol ongelooflijk veel subsidiepotjes in Nederland, d’r zijn

miljoenen, tientallen, misschien wel honderden miljoenen beschikbaar

voor mensen, die iets willen met bewustwording en die kunnen gewoon

daarvoor een subsidie aanvragen en ik vind het in deze tijd

van koopkracht en mensen, die hun rekeningen niet kunnen betalen

vind ik het ook eigenlijk niet kunnen, dat we dan 200 miljoen extra gaan

uittrekken voor zo’n fonds.[4.24]

[4.25]

Waar ik ook aandacht voor wil vragen is eh inderdaad, moderne slavernij,

de heer Bisschop heeft het (?) net heel goed aangegeven…

Kijk, als wij excuses aanbieden voor de slavernij eh, eh, wat ik dus persoonlijk

terechte excuses vind [4.39], namens de regering, niet elke Nederlander hoeft dat persoonlijk te doen, vind ik ook, dat we eh echt de nadruk nu moeten gaan

vestigen op de moderne slavernij.

We hebben hier allemaal smartphones eh, we willen niet weten wat voor dwangarbeid daar is, kinderarbeid daarvoor is.

[4.59] En ik vind, dat als we dat niet doen, die moderne slavernij

niet benoemen, hierna, dan vind ik eigenlijk, dat die excuses dan ook maar voor de Buhne zijn geweest, want het is heel goed wat de heer Bisschop zei, wat zulllen de volgende generaties eh ja van ons vinden, als wij dat zomaar

toelaten.

Eh, ja, voorzitter tot slot, ja ik heb niet zozeer een vraag aan de minister-president of de minister maar wel aan de minister van Onderwijs, want

ik zou de minister van Onderwijs eigenlijk graag willen vragen of hij kan kijken

nadat(?)  wij zeg maar in onze schoolboeken dus niet alleen zeg maar aandacht vestigen op het slavernijverleden, van toen, maar of in de schoolboeken ook

heel duidelijk gezegd kan worden, kinderen bewust kan maken, van hun consumentengedrag bijvoorbeeld en als ze een smartphone kopen

of kleding, dat zij dan ook eh, eh, ja, dat ze ook weten, dat er moderne

slavernij is en of dat in eh lesboeken terecht kan komen of dat de minister

bereid is met onderwijsorganisaties daarover te spreken, dat dat nadrukkelijk…..

EINDE YOUTUBE FILMPJE

Reacties uitgeschakeld voor Caroline van der Plas over het slavernijverleden/Een Well Done compliment!

Opgeslagen onder Divers

Mark Rutte, ooit tegenstander excuses slavernijverleden…….

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images) Beeld Getty Images

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images

Foto

MARK RUTTE, OOIT TEGENSTANDER EXCUSES SLAVERNIJVERLEDEN… 

LEZERS

Iedereen is ervan op de hoogte, dat Neerland’s premier, Mark Rutte, op

19 december 2022 namens de Nederlandse regering excuses heeft aangebden voor het Nederlandse slavernijverleden. [1]

In zijn redevoering viel echter een interessante zelfbekentenis op

Ik citeer ons premier

”Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.” [2]Altijd fijn, als iemand zijn ”fout” inzietDaarom hier een fragment van wat Rutte in 2016 in het programma”Zomergasten” zei over excuses van regeringswege over hetslavernijverleden
LEES DIRECT HIERONDEREn geheel onderaan de Noten
VEEL LEESPLEZIER
ASTRID ESSED

YOUTUBE.COM

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN MARK RUTTE

[2.32-3.12]

[2.32] [Rutte]”Spijt en excuses en sorry zijn voor mij hetzelfde en…..”

[2.35] [Interviewer Thomas Erdbrink]”

”Maar waarom is het voor Nederland dan zo moeilijk om bijvoorbeeld

over het slavernijverleden, om, om….een excuus te maken?”

[2.42]”[Rutte]: ”Het slavernijverleden, eh, daarvan is mijn punt altijd geweest,

dat is honderdvijftig jaar geleden, ik vind het, ik heb het altijd gratuit

gevonden om te zeggen over iets dat honderdvijftig jaar geleden is gebeurd,

in die context, in die totaal andere situatie om daarvoor excuses te maken,

eh, dus te zeggen, ja, die mensen toen hebben het fout gedaan eh…

dat vind ik van een …dat vind ik vanwege dat grote tijdsverschil en het feit,

dat je die context van 150 jaar geleden nooit zo kunt wegen, vind ik

onjuist” [3.12]

EINDE PASSAGE OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN

NOTEN BIJ INLEIDING

1

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN/EXCUSES!

ZIE GEHELE TEKST

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ALVORENS DE TEKST TE LEZEN, ZIE OOK DE TOESPRAAK

OP YOUTUBE
https://www.youtube.com/watch?v=j-pX6tN1t7Y

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

[2]

‘Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.

Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.’

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 1

Reacties uitgeschakeld voor Mark Rutte, ooit tegenstander excuses slavernijverleden…….

Opgeslagen onder Divers

Toespraak minister president Mark Rutte over het slavernijverleden/Excuses!

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images) Beeld Getty ImagesDe aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty ImagesFoto

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER HET

SLAVERNIJVERLEDEN/EXCUSES!

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ALVORENS DE TEKST TE LEZEN, ZIE OOK DE TOESPRAAK

OP YOUTUBE

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

Reacties uitgeschakeld voor Toespraak minister president Mark Rutte over het slavernijverleden/Excuses!

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Geen goede dag voor het gezag-maar het sein gaat niet op veilig

 

 

 

vrijdag 29 mei 2015

Het was gisteren geen goede dag voor het gezag. In twee strafzaken heeft het Openbaar Ministerie bakzeil gehaald. Serieus werk van de betreffende advocaat – in beide gevallen was dat Willem Jebbink – maar vooral ook fel maatschappelijk protest, ging aan de aftocht van het OM vooraf. De afloop stemt blij. Maar er zijn a kanten aan beide zaken, plus een bredere context, die aanleiding geven tot blijvende, ja verhoogde waakzaamheid en tot opvoeren van de strijd.

 

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Geen goede dag voor het gezag-maar het sein gaat niet op veilig

Opgeslagen onder Divers

[Opiniestuk Willem Jebbink, advocaat]/Beteugel de politie, die steeds demonstranten arresteert

 

 

Burgerlijke vrijheid

OPINIE Te vaak houdt de politie vreedzame demonstranten aan. Hoog tijd voor de invoering van een arrestatieverbod voor vermeende uitingsdelicten en voor vreedzame demonstraties.

Door: Willem Jebbink, advocaat bij Jebbink Soeteman advocaten in Amsterdam. 8 mei 2015, 20:00

 

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor [Opiniestuk Willem Jebbink, advocaat]/Beteugel de politie, die steeds demonstranten arresteert

Opgeslagen onder Divers

”Fuck de Koning”/Achtergronden/Vervolging/Protest/Demonstraties/Nasleep

EEDSAFLEGGING KONINGIN WILHELMINA, 1898
EEDSAFLEGGING KONING WILLEM ALEXANDER, 2013
TUSSEN DE PERIODE VAN DE EEDSAFLEGGING VAN KONINGIN WILHELMINA EN WILLEM ALEXANDER ZIT MEER DAN EEN EEUW!
TIJD VOOR AFSCHAFFING ZOTTE WETTEN ALS ´´MAJESTEITSSCHENNIS´´
HET ERFELIJK KONINGSCHAP IS NIET MEER VAN DEZE TIJD
ZWARTE PIET IS SOOOOOO 1850 EN BEHOREND
BIJ DE TIJD VAN KONINGIN WILHELMINA
NU TIJD OM AFSCHEID TE NEMEN
LAAT SINTERKLAAS WEER ALLEEN OPEREREN, ZOALS
HIJ ALTIJD GEDAAN HEEFT

BAD, BED EN BROOD ALS CHANTAGEMIDDEL
BAH!
DRIEWERF BAH!

JE MOET WEL PRAKTISCH DE GRAN CANYON BEKLIMMEN
WIL JE EEN
VERBLIJFSVERGUNNING  KRIJGEN IN HET ”VRIJE” NEDERLAND
Het begon allemaal met een anti Zwarte Piet demonstratie op 16 november
2014, waarbij een van de sprekers, Abulkasim Al-Jaberi, uitriep
”Fuck de Koning, Fuck de Koningin, Fuck het Koningshuis”,
waarvoor hij direct werd gearresteerd. [1]
Het OM besloot tot vervolging over te gaan, aangezien er
een wetsartikel is ”Majesteitsschennis”, waarvoor je maximaal
vijf jaar gevangenisstraf kunt krijgen en 20 000 euro
boete. [2]

 

Let’s face the truth:
Dat hele uit 1881 daterende wetsartikel ”Majesteitsschennis”, is zwaar outdated en
had betekenis in de 19e eeuw, toen iemand [in 1896] nog
veroordeeld kon worden voor het uitfluiten van de toenmalige Koningin
Wilhelmina, overgrootmoeder van de huidige Koning Willem
Alexander, maar die tijden, met de toen geldende gezagsverhoudingen,
behoren tot het verleden.(3)
Gelijk op gaat het Instituut van het erfelijk Koningschap, dat zijn
tijd ver heeft overleefd en nog slechts een geldverslindende, sprookjesachtige
poppenkast is. (4)

 

 

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor ”Fuck de Koning”/Achtergronden/Vervolging/Protest/Demonstraties/Nasleep

Opgeslagen onder Divers

”Fuck de Koning”/Achtergronden/Vervolging/Protest/Demonstraties/Nasleep/Reacties op AT5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

EEDSAFLEGGING KONINGIN WILHELMINA, 1898
EEDSAFLEGGING KONING WILLEM ALEXANDER, 2013
TUSSEN DE PERIODE VAN DE EEDSAFLEGGING VAN KONINGIN WILHELMINA EN WILLEM ALEXANDER ZIT MEER DAN EEN EEUW!
TIJD VOOR AFSCHAFFING ZOTTE WETTEN ALS ´´MAJESTEITSSCHENNIS´´
HET ERFELIJK KONINGSCHAP IS NIET MEER VAN DEZE TIJD
ZWARTE PIET IS SOOOOOO 1850 EN BEHOREND
BIJ DE TIJD VAN KONINGIN WILHELMINA
NU TIJD OM AFSCHEID TE NEMEN
LAAT SINTERKLAAS WEER ALLEEN OPEREREN, ZOALS
HIJ ALTIJD GEDAAN HEEFT

 

BAD, BED EN BROOD ALS CHANTAGEMIDDEL
BAH!
DRIEWERF BAH!

JE MOET WEL PRAKTISCH DE GRAN CANYON BEKLIMMEN
WIL JE EEN
VERBLIJFSVERGUNNING  KRIJGEN IN HET ”VRIJE” NEDERLAND

 

 

UPDATE:
Ongetwijfeld vanwege de grote druk van de kant van de
publieke opinie en de juridische stappen door de advocaat
van Al Jabeeri heeft het OM toegegeven, dat Al Jabeeri, de zogenaamde
”Fuck de Koning” roeper [zie commentaar hieronder] nooit verdachte
had mogen zijn.
Zie
Overigens heeft Koning Willem Alexander verklaard, een eventuele opheffing
op het verbod op Majesteitsschennis [een initiatiefvoorstel waarmee D’66 bezig
is] te steunen.
Zie
NRC
IK ZAL OPHEFFING VERBOD OP MAJESTEITSSCHENNIS ACCEPTEREN
22 MEI 2015
Zie direct onder de inleiding tot de eerdere reacties, mijn laatste reactie op AT5,
op het feit, dat het OM heeft toegegeven, dat de ”Fuck de Koning” roeper
nooit verdachte had mogen zijn.

 

2014, waarbij een van de sprekers, Abulkasim Al-Jaberi, uitriep
waarvoor hij direct werd gearresteerd.
Het OM besloot tot vervolging over te gaan, aangezien er
een wetsartikel is ”Majesteitsschennis”, waarvoor je maximaal

 

 

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor ”Fuck de Koning”/Achtergronden/Vervolging/Protest/Demonstraties/Nasleep/Reacties op AT5

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Kraak de spionnenstaat-AIVD, weg ermee

KRAAK DE SPIONNENSTAAT-AIVD, WEG ERMEE

 

donderdag 5 december 2013

De laatste weken is er nogal wat heisa rond activiteiten van de spionnenbende van de AIVD, soortgelijke diensten en soortgelijke werkzaamheden. De AIVD blijkt bijvoorbeeld hele internetfora tegelijk in de gaten te houden na het zaakje te ‘hacken’. Het betreft fora waarvan de deelnemers best in de gaten gehouden mogen worden volgens de minister, want het gaat niet om een “forum over zeevisserij”, aldus Plasterk die als minister elk vertoon van verstandigheid waarover hij als wetenschapper nog beschikte, allang heeft laten varen. Zal je net zien: als er een grote aanslag aankomt, zal achteraf blijken dat die is voorbereid op een forum over zeevisserij. Een mooi argument voor Plasterks AIVD om dan voortaan maar écht alle internetfora, chatboxen en dergelijke af te tappen. Adres van je oude schoolvriendin kwijt? Bel Plasterk, Partij van de Afluisteraars, die heeft het wel ergens in de getapte bestanden.

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Kraak de spionnenstaat-AIVD, weg ermee

Opgeslagen onder Divers

Ook beroepsactiviste Joanna demonstreert tegen Zwarte Piet/Zwarte Piet is racisme/Reactie op AT5

 

 

OOK BEROEPSACTIVISTE JOANNA DEMONSTREERT TEGEN ZWARTE PIET/ZWARTE PIET IS RACISME/
REACTIE OP AT5
Geachte lezers,
Over Zwarte Piet als racistisch fenomeen heb ik reeds eerder geschreven , eveneens
over de strijd om Zwarte Piet, die is ontaard in een vuile oorlog, waarbij racistische bedreigingen 
en intimidaties werden ingezet, hetgeen alleen maar duidelijker het inherente racistische karakter
van het verschijnsel Zwarte Piet benadrukte.
Maar het verzet tegen het Zwarte Pietisme is groeiende.
november op het Beursplein , een dag voor de Intocht van Sinterklaas, met een
initiatiefnemers van het huidige protest tegen Zwarte Piet.

Reacties uitgeschakeld voor Ook beroepsactiviste Joanna demonstreert tegen Zwarte Piet/Zwarte Piet is racisme/Reactie op AT5

Opgeslagen onder Divers

[Recht op Bestaan]/Vluchtelingen in actie bij viering 100 jaar Vredespaleis

 

VLUCHTELINGEN IN ACTIE BIJ VIERING 100 JAAR VREDESPALEIS

 

Morgen (28-08-2013) voeren wij, de uitgeprocedeerden vluchtelingen die in het Vluchthuis aan de sportlaan verblijven, actie bij de viering van het 100 jarig bestaan van het Vredespaleis. Terwijl er tijdens deze viering wordt gesproken over mensenrechten en vrede staan wij nog steeds rechteloos op straat.

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor [Recht op Bestaan]/Vluchtelingen in actie bij viering 100 jaar Vredespaleis

Opgeslagen onder Divers