Maandelijks archief: februari 2023

Noten 22 t/m 26/Caroline van der Plas van een andere kant

[22]

ZIE NOTEN 16 EN 17

[23]

KNIPSELKRANT CURACAO

PBC-NEDERLANDSE KABINET HOUDT HET BIJ BEWUSTWORDINGSFONDS, GEEN HERSTELBETALINGEN

26 JANUARI 2023

https://knipselkrant-curacao.com/landen/saba-statia-eustatius/pbc-nederlandse-kabinet-houdt-het-bij-bewustwordingsfonds-geen-herstelbetalingen/

DEN HAAG – Nederland wil in het kader van herstelbetalingen voor het slavernijverleden niet verder gaan dan een bewustwordingsfonds. Dat zei minister Hanke Bruins Slot gisteren in de Tweede Kamer. Eerder zei premier Mark Rutte ook al dat het kabinet niets ziet in herstelbetalingen.

De Tweede Kamer debatteerde woensdag over de excuses van de Nederlandse regering voor het slavernijverleden. Rutte bood die excuses 19 december vorig jaar aan.

Vanuit de Tweede Kamer werd door verschillende oppositiepartijen wél aangedrongen op zo’n extra financiële vergoeding. Maar de CDA-bewindsvrouw houdt het bij een bewustwordingsfonds, waarin 200 miljoen euro komt. Dat eenmalige bedrag is meerdere jaren te besteden.

Het fonds bestaat uit twee deelfondsen, waarin ieder 100 miljoen zit. Het eerste deel is ’een laagdrempelig toegankelijke subsidieregeling’. De andere 100 miljoen is onder meer beschikbaar voor onderzoek. „We gaan het fonds in gemeenschappelijkheid met nazaten van tot slaaf gemaakten vormgeven”, zegt Bruins Slot.

Dat fonds lijkt er met steun van een Kamermeerderheid te komen, al vragen sommige partijen om nog meer geld. Coalitiepartij D66 wil zich niet aan een oordeel daarover wagen, al zegt D66-Kamerlid Belhaj wel voor structurele financiering voor bewustwording te zijn.

In welke vorm wil ze niet zeggen. „Ik zou het jammer vinden als het alleen over geld gaat”, zegt Belhaj. „Dat het financiële implicaties heeft vind ik een bijzaak, heel weinig mensen hebben het erover gehad. Ik vind het ongemakkelijk. Meer wil ik er niet over zeggen.”

EINDE ARTIKEL

[24]’

Eh, nog even over het Fonds:

Ja, daar ziet eh BBB helemaal niks in.

We hebben zol ongelooflijk veel subsidiepotjes in Nederland, d’r zijn

miljoenen, tientallen, misschien wel honderden miljoenen beschikbaar

voor mensen, die iets willen met bewustwording en die kunnen gewoon

daarvoor een subsidie aanvragen en ik vind het in deze tijd

van koopkracht en mensen, die hun rekeningen niet kunnen betalen

vind ik het ook eigenlijk niet kunnen, dat we dan 200 miljoen extra gaan

uittrekken voor zo’n fonds.[4.24]

YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 16

[25]

NEDERLAND BETUIGT SPIJT OVER SLAVERNIJVERLEDEN/GEEN SPIJT,

MAAR EXCUSES

ASTRID ESSED

10 JULI 2013

HISTORICUS PIET EMMER, WEGPOETSER VAN HET BLOED,

DAT AAN DE WESTERSE SLAVERNIJ KLEEFT

ASTRID ESSED

30 JUNI 2021

OPINIEARTIKEL/AANVAL OP BAGATELLISERING WESTERSE

SLAVERNIJ DOOR HISTORICUS PIET EMMER

ASTRID ESSED

12 JULI 2021

SLAVERNIJVERLEDEN/EEUWEN VOOR NIETS GEWERKT:

  • DAGBLAD DE WESTNATIONALE REPARATIECOMMISSIE VERWACHTEURO TIEN MILJARD VAN NEDERLANDhttps://dagbladdewest.com/2022/08/12/nationale-reparatie-commissie-verwacht-euro-10-miljard-van-nederland/De Nationale Reparatie Commissie heeft afgelopen woensdag in de vergaderzaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken, aan leden van de media, een presentatie gegeven die betrekking had op de status van het onderzoek over het slavernijverleden van inheemsen en Afrikanen die tot slaaf werden gemaakt door de toenmalige Nederlandse regering. Armand Zunder, voorzitter van de Nationale Reparatie Commissie, stelde tijdens zijn presentatie voor, dat zij reparatiekosten zullen eisen van euro 10 miljard, dat in een fonds moet worden geplaatst voor het programma van herstel. Maar eerst wil de commissie dat de Nederlandse regering haar excuses aanbiedt, waarna er overeenstemming bereikt moet worden over een programma van herstel en over hoe de aangerichte schade te herstellen. De commissie zal komende week ook een presentatie verzorgen voor de delegatie van het Nederlandse parlement.ExcusesVolgens Zunder zijn de conclusies van de Nederlandse wetenschappelijke wereld die zich bezighoudt met slavernij, totaal verkeerd bekeken. De wetenschappers hebben elkaar gewoon nagesproken net als papegaaien en het is allemaal vastgelegd, zegt Zunder. Hij heeft bij de publicaties over het slavernijverleden, aan de Nederlandse onderzoekers gevraagd om commentaar te leveren, maar tot nu toe is het commentaar niet gekomen. ‘’Ondertussen is het wel zo dat twee hoogleraren hebben gesteld via de media, dat Zunder wel gelijk heeft en dat zij het verkeerd hebben gezien. Het vraagstuk over slavernij lijkt op een juridisch ding, maar het is gewoon een zaak die heel veel pijn heeft veroorzaakt, waar men verschrikkelijk veel aan verdiend heeft en de gevolgen zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar in de Caribische gemeenschappen, maar ook in de Surinaamse samenleving.In het bijzonder bij de Inheemsen en de nazaten van de Afrikanen. Dit komt niet in rapporten voor van onderzoekers en in de tweede plaats was de Nederlandsche bank de bankier van de Staat en alle wissels die in 1863 aan de plantagehouders werden uitbetaald zijn via de Nederlandsche bank uitbetaald. Men heeft toen niet berekend wat de Nederlandsche Bank heeft verdiend aan de periode van de slavernij. Onderzoekers hebben in feite de mensen die verkeerd waren bij de Nederlandsche Bank, verschoond en daarvoor heeft de Nederlandsche Bank wel haar excuses aangeboden. Hiermee is de Nederland-sche Bank de eerste instelling in Nederland die op 1 juli niet alleen excuses heeft aangeboden, maar ook heeft gesteld, dat er sprake is van doorwerking. Hiermee heeft de Nederlandsche Bank een gebaar gemaakt van euro 10 miljoen, en in gesprekken met de president van de Nederlandsche Bank heeft hij aangegeven, dat zij gezamenlijk zullen kijken hoe dit proces verder zal verlopen”, aldus Zunder.Euro 10 miljard“Wij van de Nationale Reparatie Commissie vinden dat als er sprake is van excuses, dan moeten ze in Suriname worden aangeboden, want er was nooit sprake van slavernij in Nederland, zij hebben alleen geprofiteerd van de slavernij. Als er excuses worden aangeboden, dan moet de hoogste autoriteit, de koning van Nederland en/of de premier hier komen en de locatie daarvoor is al uitgekozen op het onafhankelijkheidsplein. Aan de andere kant zeggen wij ook, dat wij geen excuses willen zonder een programma van reparaties en voor wat betreft het bezoek van de Nederlandse delegatie stellen wij, dat voor reparatie en herstel van het slavernijverleden van de inheemsen en Afrikanen  het om een bedrag van euro 10 miljard gaat. Dat bedrag moet in een fonds worden gestopt dat vanuit hier wordt beheerd en niet vanuit Nederland. Hiermee kan men gaan werken aan projecten en programma’s om de ellende waarin men deze groepen heeft gestopt, te corrigeren. We hebben ook reparaties berekend voor het leed dat de contractarbeiders is aangedaan en ook het leed dat de boeroes (Nederlandse kolonisten) is aangedaan”, benadrukt Zunder. “De vrijgekomen financiële middelen dienen in een fonds gestopt te worden. De middelen die nog niet gebruikt worden, moeten internationaal belegd worden, zodat je een zeker rendement eruit kan krijgen”, aldus de voorzitter.Informatie koloniaal verledenDe Nederlandse premier Mark Rutte wordt op 12 september verwacht en de delegatie van Nederlandse volksvertegenwoordigers die dit weekend aankomt, zal Suriname, Curaçao en Sint Maarten aandoen om geïnformeerd te worden over het koloniale verleden. Zunder zegt dat zij hiermee bewustwording willen creëren en de mensen willen informeren over de opinie van de commissie die ook ondersteund wordt door de reparatiecommissie van het Caribisch gebied. Hiermee wil de commissie aangeven, dat er zal moeten worden vastgesteld, wat de materiële en immateriële schade is geweest van het koloniale verleden.

[26]

WIKIPEDIA

REPARATIONS FOR SLAVERY

https://en.wikipedia.org/wiki/Reparations_for_slavery#:~:text=Reparations%20can%20take%20numerous%20forms,measures%2C%20such%20as%20naming%20a

WIKIPEDIA

NATIONALE REPARATIECOMMISSIE SURINAME

https://nl.wikipedia.org/wiki/Nationale_Reparatie_Commissie_Suriname

DAGBLAD DE WEST

NATIONALE REPARATIECOMMISSIE VERWACHT

EURO TIEN MILJARD VAN NEDERLAND

De Nationale Reparatie Commissie heeft afgelopen woensdag in de vergaderzaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken, aan leden van de media, een presentatie gegeven die betrekking had op de status van het onderzoek over het slavernijverleden van inheemsen en Afrikanen die tot slaaf werden gemaakt door de toenmalige Nederlandse regering. Armand Zunder, voorzitter van de Nationale Reparatie Commissie, stelde tijdens zijn presentatie voor, dat zij reparatiekosten zullen eisen van euro 10 miljard, dat in een fonds moet worden geplaatst voor het programma van herstel. Maar eerst wil de commissie dat de Nederlandse regering haar excuses aanbiedt, waarna er overeenstemming bereikt moet worden over een programma van herstel en over hoe de aangerichte schade te herstellen. De commissie zal komende week ook een presentatie verzorgen voor de delegatie van het Nederlandse parlement.

Excuses

Volgens Zunder zijn de conclusies van de Nederlandse wetenschappelijke wereld die zich bezighoudt met slavernij, totaal verkeerd bekeken. De wetenschappers hebben elkaar gewoon nagesproken net als papegaaien en het is allemaal vastgelegd, zegt Zunder. Hij heeft bij de publicaties over het slavernijverleden, aan de Nederlandse onderzoekers gevraagd om commentaar te leveren, maar tot nu toe is het commentaar niet gekomen. ‘’Ondertussen is het wel zo dat twee hoogleraren hebben gesteld via de media, dat Zunder wel gelijk heeft en dat zij het verkeerd hebben gezien. Het vraagstuk over slavernij lijkt op een juridisch ding, maar het is gewoon een zaak die heel veel pijn heeft veroorzaakt, waar men verschrikkelijk veel aan verdiend heeft en de gevolgen zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar in de Caribische gemeenschappen, maar ook in de Surinaamse samenleving.

In het bijzonder bij de Inheemsen en de nazaten van de Afrikanen. Dit komt niet in rapporten voor van onderzoekers en in de tweede plaats was de Nederlandsche bank de bankier van de Staat en alle wissels die in 1863 aan de plantagehouders werden uitbetaald zijn via de Nederlandsche bank uitbetaald. Men heeft toen niet berekend wat de Nederlandsche Bank heeft verdiend aan de periode van de slavernij. Onderzoekers hebben in feite de mensen die verkeerd waren bij de Nederlandsche Bank, verschoond en daarvoor heeft de Nederlandsche Bank wel haar excuses aangeboden. Hiermee is de Nederland-sche Bank de eerste instelling in Nederland die op 1 juli niet alleen excuses heeft aangeboden, maar ook heeft gesteld, dat er sprake is van doorwerking. Hiermee heeft de Nederlandsche Bank een gebaar gemaakt van euro 10 miljoen, en in gesprekken met de president van de Nederlandsche Bank heeft hij aangegeven, dat zij gezamenlijk zullen kijken hoe dit proces verder zal verlopen”, aldus Zunder.

Euro 10 miljard

“Wij van de Nationale Reparatie Commissie vinden dat als er sprake is van excuses, dan moeten ze in Suriname worden aangeboden, want er was nooit sprake van slavernij in Nederland, zij hebben alleen geprofiteerd van de slavernij. Als er excuses worden aangeboden, dan moet de hoogste autoriteit, de koning van Nederland en/of de premier hier komen en de locatie daarvoor is al uitgekozen op het onafhankelijkheidsplein. Aan de andere kant zeggen wij ook, dat wij geen excuses willen zonder een programma van reparaties en voor wat betreft het bezoek van de Nederlandse delegatie stellen wij, dat voor reparatie en herstel van het slavernijverleden van de inheemsen en Afrikanen  het om een bedrag van euro 10 miljard gaat. Dat bedrag moet in een fonds worden gestopt dat vanuit hier wordt beheerd en niet vanuit Nederland. Hiermee kan men gaan werken aan projecten en programma’s om de ellende waarin men deze groepen heeft gestopt, te corrigeren. We hebben ook reparaties berekend voor het leed dat de contractarbeiders is aangedaan en ook het leed dat de boeroes (Nederlandse kolonisten) is aangedaan”, benadrukt Zunder. “De vrijgekomen financiële middelen dienen in een fonds gestopt te worden. De middelen die nog niet gebruikt worden, moeten internationaal belegd worden, zodat je een zeker rendement eruit kan krijgen”, aldus de voorzitter.

Informatie koloniaal verleden

De Nederlandse premier Mark Rutte wordt op 12 september verwacht en de delegatie van Nederlandse volksvertegenwoordigers die dit weekend aankomt, zal Suriname, Curaçao en Sint Maarten aandoen om geïnformeerd te worden over het koloniale verleden. Zunder zegt dat zij hiermee bewustwording willen creëren en de mensen willen informeren over de opinie van de commissie die ook ondersteund wordt door de reparatiecommissie van het Caribisch gebied. Hiermee wil de commissie aangeven, dat er zal moeten worden vastgesteld, wat de materiële en immateriële schade is geweest van het koloniale verleden.

Reacties uitgeschakeld voor Noten 22 t/m 26/Caroline van der Plas van een andere kant

Opgeslagen onder Divers

Noten 15 t/m 21/Caroline van der Plas van een andere kant

[15]

MARK RUTTE, OOIT TEGENSTANDER EXCUSES SLAVERNIJVERLEDEN

ASTRID ESSED

ZIE YOUTUBE FILMPJE

YOUTUBE.COM

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN MARK RUTTE

[2.32-3.12]

[2.32] [Rutte]”Spijt en excuses en sorry zijn voor mij hetzelfde en…..”

[2.35] [Interviewer Thomas Erdbrink]”

”Maar waarom is het voor Nederland dan zo moeilijk om bijvoorbeeld

over het slavernijverleden, om, om….een excuus te maken?”

[2.42]”[Rutte]: ”Het slavernijverleden, eh, daarvan is mijn punt altijd geweest,

dat is honderdvijftig jaar geleden, ik vind het, ik heb het altijd gratuit

gevonden om te zeggen over iets dat honderdvijftig jaar geleden is gebeurd,

in die context, in die totaal andere situatie om daarvoor excuses te maken,

eh, dus te zeggen, ja, die mensen toen hebben het fout gedaan eh…

dat vind ik van een …dat vind ik vanwege dat grote tijdsverschil en het feit,

dat je die context van 150 jaar geleden nooit zo kunt wegen, vind ik

onjuist” [3.12]

EINDE PASSAGE OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN

[16]

YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

[Caroline van der Plas, BBB]

”Dank u wel.

Allereerst dank aan de collega Kamerleden voor de eh coulance dat is

heel fijn zeker voor kleine partijen, maar ik denk, dat het ook een heel goeie

uitstraling is naar buiten toe, dat we hier niet alleen maar aan het vechten zijn,

maar dat we mekaar ook dingen gunnen.

Eh, dat gezegd hebbende wil ik beginnen.

Met wat ik te zeggen heb.

[0.23]

Eh, voorzitter en inwoners van Nederland.

Eh, zelf ben ik bezig met het uitzoeken eh waar mijn voorouders allemaal

vandaan komen en eh daar heb je allemaal hele mooie, hele mooie sites voor en eh, het is heel leuk om te zien, dat ik al

is heel leuk om te zien, dat ik al echt tot in 1700 kan kijken en dat ik eh, nou ja

kan zien waar ze woonden, wat ze deden en eh, [0.48] mevrouw Simons raakte mij een paar maanden geleden heel erg in een debat, ik had er nooit bij

stilgestaan, en ze zei, ja, eh, ik kan eigenlijk alleen maar tot mijn overgrootmoeder gaan en voor de rest, ja, weet ik het niet. 

[1.00]

En dat was voor mij wel een beetje een eye opener.

Want ik zal je eerlijk zeggen, ik was echt wel met, ook wel echt

wel met gestrekt been over excuses, is dat allemaal nodig en wat een onzin

allemaal, maar dat heeft mij wel eh, eigenlijk wel anders doen denken.

Eh, dus dat vind ik heel waardevol en ik vind ook, dat we moeten beseffen, dat wij dat dus wel allemaal kunnen he, dat uitzoeken van voorouders, het is

misschien maar een heel klein iets, maar ik kan me heel goed voorstellen,

dat het voor mensen, die dat niet kunnen, dat dat, ja, dat het gewoon heel

pijnlijk of erg (?) is, want die hebben geen keus, die kunnen het gewoon

niet. Punt. [1.36]

Wat me ook heel erg raakte eh, eh, wat mevrouw Simons ook heeft gezegd,

eh, dat is, eh, ik geloof dat haar oma dat ….verteld aan haar of gezegd eh,

Sylvana het is niet dat dat 150 jaar geleden is afgeschaft, het is het punt,

dat het 350 jaar heeft geduurd en ook daarvan dacht ik: ja…..

En dat zijn dingen waarover ik dus zelf eigenlijk nooit over na heb gedacht

en daarom vind ik het heel goed, dat wij dat debat voeren, maar ook

met ruimte voor andere meningen he of andere standpunten.

Ik kan me namelijk ook gewoon heel erg goed voorstellen, dat er mensen in

Nederland zijn, die het, ja wel onzin vinden, die denken, ja maar waarom

moet ik nou excuses aanbieden.

[2.21] En volgens mij heeft niemand gezegd, dat alle Nederlanders moeten

buigen of knielen of persoonlijk excuses moeten aanbieden.

Volgens mij is er gevraagd om namens de regering excuses aan te bieden

voor wat wij in die tijd hebben gedaan, nou die mensen, die in die

tijd in de regering zitten, die kunnen dat niet meer, die liggen al even (?) 

onder de grond, maar onze regering kan dat wel, dus eh, ik ben ook helemaal

dus niet tegen excuses eh aanbieden voor het slavernijverleden. [2.52]

Eh…we zullen het gesprek over de geschiedenis zullen we wel moeten

blijven voeren en ook op zoek blijven gaan naar elkaars verhaal en eh ik vind, dat we een debat moeten eh voeren, niet gestoeld op alles wat uit Amerika

overwaait, maar wat er hier in de samenleving wordt gedacht en gevoeld en

waarover wordt gediscussieerd.

Eh…..wat er uit Amerika…wat er op de universiteit gebeurt waait hiernaartoe

over dat komt bij ons in het Amsterdamse studenten….of in de grachtengordel,,,,

eh….maar ja buiten de Ring A10 zijn mensen eh daar helemaal niet mee bezig

en die zijn niet bezig met termen als ”white virgility” (?) of ”kritische rassentheorie” of ”dekolonisatie” eh, dus ik wil graag (?) een oproep doen

om het Nederlandse of het debat over slavernij in Nederland voeren he…het

Nederlandse debat, niet het Amerikaanse debat.

[3.56] Eh, nog even over het Fonds:

Ja, daar ziet eh BBB helemaal niks in.

We hebben zol ongelooflijk veel subsidiepotjes in Nederland, d’r zijn

miljoenen, tientallen, misschien wel honderden miljoenen beschikbaar

voor mensen, die iets willen met bewustwording en die kunnen gewoon

daarvoor een subsidie aanvragen en ik vind het in deze tijd

van koopkracht en mensen, die hun rekeningen niet kunnen betalen

vind ik het ook eigenlijk niet kunnen, dat we dan 200 miljoen extra gaan

uittrekken voor zo’n fonds.[4.24]

[4.25]

Waar ik ook aandacht voor wil vragen is eh inderdaad, moderne slavernij,

de heer Bisschop heeft het (?) net heel goed aangegeven…

Kijk, als wij excuses aanbieden voor de slavernij eh, eh, wat ik dus persoonlijk

terechte excuses vind [4.39], namens de regering, niet elke Nederlander hoeft dat persoonlijk te doen, vind ik ook, dat we eh echt de nadruk nu moeten gaan

vestigen op de moderne slavernij.

We hebben hier allemaal smartphones eh, we willen niet weten wat voor dwangarbeid daar is, kinderarbeid daarvoor is.

[4.59] En ik vind, dat als we dat niet doen, die moderne slavernij

niet benoemen, hierna, dan vind ik eigenlijk, dat die excuses dan ook maar voor de Buhne zijn geweest, want het is heel goed wat de heer Bisschop zei, wat zulllen de volgende generaties eh ja van ons vinden, als wij dat zomaar

toelaten.

Eh, ja, voorzitter tot slot, ja ik heb niet zozeer een vraag aan de minister-president of de minister maar wel aan de minister van Onderwijs, want

ik zou de minister van Onderwijs eigenlijk graag willen vragen of hij kan kijken

nadat(?)  wij zeg maar in onze schoolboeken dus niet alleen zeg maar aandacht vestigen op het slavernijverleden, van toen, maar of in de schoolboeken ook

heel duidelijk gezegd kan worden, kinderen bewust kan maken, van hun consumentengedrag bijvoorbeeld en als ze een smartphone kopen

of kleding, dat zij dan ook eh, eh, ja, dat ze ook weten, dat er moderne

slavernij is en of dat in eh lesboeken terecht kan komen of dat de minister

bereid is met onderwijsorganisaties daarover te spreken, dat dat nadrukkelijk…..

EINDE YOUTUBE FILMPJE

[17]

YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

ZIE VOOR TEKST, NOOT 16

ZIE OOK ARTIKEL

GROENE AMSTERDAMMER

HET MENSELIJKE GEZICHT VAN DE KAMER

30 NOVEMBER 2022

https://www.groene.nl/artikel/het-menselijke-gezicht-van-de-kamer

Caroline van der Plas en Sylvana Simons laten zien dat het debat op de inhoud gevoerd kan worden, en met respect voor de ander. ‘Filosofisch hebben wij wel iets gemeen.’

Het afgelopen jaar kon je door Nederland rijden en je soms afvragen: komt het nog goed? Vlaggen werden gekanteld, demonstranten in Staphorst belaagd en boeren werden zo angstig dat ze soms zelfs agressief werden. De Tweede Kamer bevond zich ondertussen in een doorlopende zoektocht naar hoe ze bruinrechtse krachten uit haar midden moet weren. Er werd, kortom, veel verzucht over ‘de flanken’. Zij zouden het debat onmogelijk maken, zelfs de bestuurbaarheid van het land in gevaar brengen.

Maar die snelle analyse dreigt het zicht te ontnemen op precies dat waar het Nederlandse democratische systeem enorm goed in kan zijn. Juist in een ideologisch snel van kleur verschietend Nederland zou het makkelijk kunnen toetreden tot de belangrijkste vergaderzaal van het land best eens een antidotum kunnen zijn voor verdere polarisatie. Wie daar een mooi voorbeeld van wilde zien kon op 9 maart tijdens het eerste debat over ‘omgangsvormen’ – een soort terugkerende zelftherapie van het parlement om uit te vinden hoe je nog met elkaar praat in dit land – lichtpuntjes ontwaren.

Opvallend: uitgerekend de twee voorvrouwen van twee soorten Nederland die nog maar moeilijk te verzoenen lijken, hielden dat gesprek op de rails. In de ene hoek stond Caroline van der Plas, leider van een beweging die zich opwerpt voor boeren, traditie en het platteland. In de andere hoek stond Sylvana Simons die in alles haar tegendeel is: stads, zeer progressief en woke. De een geworteld in de klei van de boer, de ander in een kosmopolitisch debat over inclusie en diversiteit.

‘Wat mij betreft behoort dit huis veilig te zijn’, zei Bij1-leider Sylvana Simons, een plek zonder ‘racisme, fascisme, seksisme en validisme’. Op dat moment stapte Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging naar de interruptiemicrofoon. ‘Ik maak waarschijnlijk ook weleens opmerkingen waarvan ik echt totaal niet het idee heb dat die niet kunnen of dat mensen daardoor gekwetst zijn of wat dan ook. Dat gebeurt weleens. Dat gebeurt volgens mij niet altijd kwaadwillig.’ Maar ook zij had kritiek. ‘Soms worden er in een debat door mij of door anderen weleens opmerkingen gemaakt waar mevrouw Simons het totaal niet mee eens is. Dat mag, want daarom zitten we in een debat. Mevrouw Simons begint dan eigenlijk altijd keihard te lachen (…). Persoonlijk voel ik dan dat ik in een onveilige werkomgeving zit.’ Het was het beeld van de somewhere die de anywhere vertelde dat zij zich niet serieus genomen voelde – uitgelachen zelfs.

Simons nam het zeer serieus. Al bezwoer ze ook: ik heb u nooit uitgelachen, dit is mijn ‘overlevingsmechanisme’. Een manier van een zwarte vrouw om zich een houding te geven op een plek waar ze snel kritiek krijgt op haar houding. ‘Ik lach heel vaak om niet te huilen’, zegt Simons terugblikkend. ‘Want als ik boos word is dat een probleem, als ik lach is het ook een probleem. Mag ik gewoon in een ruimte zijn zonder dat iemand aanstoot neemt?’ Tegelijkertijd: ‘Ik had respect voor de kwetsbaarheid die zij toonde, dat zij gewoon zei: dit is hoe ik mij voel als u zich zo gedraagt.’

De respectvolle uitwisseling tussen twee tegenpolen is het resultaat van een langlopend gesprek tussen beide vrouwen. ‘Wij hebben een wonderlijke relatie want wij zijn met ruzie begonnen en nu kunnen we het goed vinden’, zei Van der Plas in het debat. Dat ruzietje begon een dag na de landelijke verkiezingen die hun beiden een zetel bracht, in talkshow Jinek. Van der Plas noemde Simons ‘superlinks’ en twijfelde of zij wel echt volksvertegenwoordiger wilde zijn. ‘Ik vraag me af of je niet te erg op die ene kleine doelgroep zit.’

‘Het was unfair’, zegt Simons. ‘Al begreep ik het wel. Wij kwamen net uit de campagne dus iedereen zat nog in de kill and attack-modus.’ Van der Plas was na de uitzending naar huis gereden, keek het fragment terug en concludeerde ook: dit is niet de manier. Ze stuurde de volgende dag een mailtje om het goed te maken. Enkele dagen later troffen ze elkaar in een wandelgang, allebei nieuw en allebei zoekend naar de juiste vergaderzaal. Ze dronken koffie en nog veel belangrijker: ze bleken rokers. Al rokend troffen ze elkaar steeds op dezelfde plek en spraken over hun families, het leven en over koetjes en kalfjes.

Na een Kamerbijdrage over het slavernijverleden waarin Simons uitgebreid had verteld over hoe haar stamboom ophoudt na haar overgrootmoeder, sprak Van der Plas haar buiten bij een volgend sigaretje aan. ‘Jeetje, daar had ik echt nooit bij stilgestaan.’ Zij is inmiddels voorstander van het aanbieden van excuses voor het slavernijverleden.

‘Ik blijf het voor 99 procent met haar oneens en andersom is dat ook zo, denk ik’, zegt Van der Plas. Simons bevestigt dat: ‘Onze oplossingen en vertrekpunten zijn echt heel anders, maar filosofisch hebben wij wel iets gemeen.’ Waar die overeenkomst in schuilt? Beiden voelen zich vertegenwoordigers van groepen die zich jarenlang te weinig gehoord hebben gevoeld, te weinig aangehaakt waren op het publieke debat. De ene beweging vreest dat hun manier van leven op het spel staat, de andere dat er voor hun manier van leven nooit ruimte is geweest. ‘Wij zijn allebei representant van een nieuw soort politiek: politiek die heel uitgesproken niet het midden wil zijn’, zegt Simons. ‘Wij staan allebei voor groepen waar jarenlang over is gesproken maar heel weinig mee is gesproken.’

‘Nu komen er twee van die recalcitrante vrouwen de boel verstoren’, zegt Van der Plas vrolijk. Het is de schoonheid van het Nederlandse systeem dat die groepen zo snel aan tafel zijn gekomen en nu meespreken via hun leiders. Al leidt het soms nog tot een gefronste wenkbrauw bij de achterban. ‘Waarom dien je samen met Sylvana een motie in? Ben je nu links geworden?’ krijgt Van der Plas weleens te horen. Simons: ‘Ik leg vaak uit aan mijn achterban dat dit de politieke arena is. En dat dat een andere arena is dan die van een demonstratie, een betoging of een activistische bijeenkomst. Ik heb mij te verhouden tot het parlementaire proces en ik kan mijn werk niet goed doen als ik niet zelf probeer om de menselijkheid daar hoog te houden. Ik denk dat Caroline vanuit haar idealen hetzelfde doet.’

[18]

”Wat me ook heel erg raakte eh, eh, wat mevrouw Simons ook heeft gezegd,

eh, dat is, eh, ik geloof dat haar oma dat ….verteld aan haar of gezegd eh,

Sylvana het is niet dat dat 150 jaar geleden is afgeschaft, het is het punt,

dat het 350 jaar heeft geduurd en ook daarvan dacht ik: ja…..”

YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 16

[19]

”En ons ook onze ogen niet moeten sluiten voor eventuele problemen,

die op ons afkomen.

Want het is niet allemaal koek en ei.

[2.16]

Zo vertelde een docent van de Middelbare School mij vorige 

week, dat er problemen worden ondervonden bij het onderwijzen

van Oekraiense kinderen.

Kinderen, die moeilijk kunnen meekomen en zelfs een aantal incidenten,

van racisme.

Meisjes met hoofddoekjes, die worden uitgescholden en het gooien met

bananen naar leerlingen met een donkere huidskleur. ”

YOUTUBE.COM

CAROLINE VAN DER PLAS OVER TAL VAN PROBLEMEN MET

ASIELZOEKERS OEKRAINE. WORDT ONDER DE TAFEL GEVEEGD

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 13

[20]

”Eh, zelf ben ik bezig met het uitzoeken eh waar mijn voorouders allemaal

vandaan komen en eh daar heb je allemaal hele mooie, hele mooie sites voor en eh, het is heel leuk om te zien, dat ik al

is heel leuk om te zien, dat ik al echt tot in 1700 kan kijken en dat ik eh, nou ja

kan zien waar ze woonden, wat ze deden en eh, [0.48] mevrouw Simons raakte mij een paar maanden geleden heel erg in een debat, ik had er nooit bij

stilgestaan, en ze zei, ja, eh, ik kan eigenlijk alleen maar tot mijn overgrootmoeder gaan en voor de rest, ja, weet ik het niet. 

[1.00]

En dat was voor mij wel een beetje een eye opener.

Want ik zal je eerlijk zeggen, ik was echt wel met, ook wel echt

wel met gestrekt been over excuses, is dat allemaal nodig en wat een onzin

allemaal, maar dat heeft mij wel eh, eigenlijk wel anders doen denken.”


YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 16

[21]

WIKIPEDIA 

SYLVANA SIMONS

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sylvana_Simons
ReplyReply allForward

Reacties uitgeschakeld voor Noten 15 t/m 21/Caroline van der Plas van een andere kant

Opgeslagen onder Divers

Noten 12 t/m 14/Caroline van der Plas van een andere kant

[12]

AD

CAROLINE VAN DER PLAS (BBB) DUIKT OP IN

RECLAME MET BAUDET EN WILDERS: ”HELEMAAL NIET BLIJ MEE”

29 SEPTEMBER 2022

https://www.ad.nl/deventer/caroline-van-der-plas-bbb-duikt-op-in-reclame-met-baudet-en-wilders-helemaal-niet-blij-mee~a12113be/

Nieuwrechts.nl zegt een nieuwswebsite voor rechtsdenkend Nederland te zijn en maakt daarvoor promotie op sociale media. Op een poster met de naam van de website zijn portretten geplakt van Wybren van Haga (Groep Van Haga), Geert Wilders (PVV), Pieter Omtzigt (partijloos), Thierry Baudet (FvD), Annabel Nanninga (JA21) en centraal een foto van Van der Plas.

,,We hebben het er ook over gehad hier intern en zijn van plan te vragen of mijn foto hier wordt weggehaald’’, laat Van der Plas via Whatsapp weten, terwijl ze meedoet aan het debat in Den Haag over de omgangsvormen in de Tweede Kamer.

,,BBB vaart een eigen koers. Soms zijn we rechts, soms zijn we links. Dat verschilt per onderwerp. Het is niet zo dat ik me afzet tegen de mensen op deze foto, maar hier wordt BBB wel gelijk gesteld aan PVV, Van Haga en FvD. En op veel van hun onderwerpen zit ik niet op hun lijn.’’

[13]

”En ons ook onze ogen niet moeten sluiten voor eventuele problemen,

die op ons afkomen.

Want het is niet allemaal koek en ei.

[2.16]

Zo vertelde een docent van de Middelbare School mij vorige 

week, dat er problemen worden ondervonden bij het onderwijzen

van Oekraiense kinderen.

Kinderen, die moeilijk kunnen meekomen en zelfs een aantal incidenten,

van racisme.

Meisjes met hoofddoekjes, die worden uitgescholden en het gooien met

bananen naar leerlingen met een donkere huidskleur. 

[2.35]

Natuurlijk doen niet alle Oekraiense kinderen dit, maar het gebeurt kennelijk wel.

Is de minister eh ja, ik stel maar even een vraag en ik hoop, dat ik

antwoord krijg, is de minister daarvan op de hoogte?

We moeten dit wel benoemen en behandelen en niet doodzwijgen.

Hoe worden docenten hierin begeleid en kunnen zij met hun zorgen

ergens terecht, worden deze zorgen serieus genomen?”

YOUTUBE.COM

CAROLINE VAN DER PLAS OVER TAL VAN PROBLEMEN MET

ASIELZOEKERS OEKRAINE. WORDT ONDER DE TAFEL GEVEEGD

ZIE OOK

LINK

CAROLINE VAN DER PLAS (BBB-BOERBURGERBEWEGING) 

OVER OEKRAIENSE ASIELZOEKERS

ASTRID ESSED

ZIE VOOR GEHELE TEKST

YOUTUBE.COM

CAROLINE VAN DER PLAS OVER TAL VAN PROBLEMEN MET

ASIELZOEKERS OEKRAINE. WORDT ONDER DE TAFEL GEVEEGD

[Vera Bergkamp, Kamervoorzitter]

”Ja….ik heb goed geluisterd”

”Dan geef ik het woord aan mevrouw van der Plas van BBB”

[Kamervoorzitter herhaalt]

”Het woord is aan mevrouw van der Plas, BBB”

”En die krijgt alle aandacht ook vanuit Vak K” [1]

[Caroline van der Plas, fractievoorzitter en voorvrouw van de Boer Burger Beweging, kijkt richting Vak K en wacht, ze praten daar nog door]:

”Ze mogen van mij even rustig kletsen hoor, ik wacht …gerust…”

Vera Bergkamp, Kamervoorzitter]:

”Gaat uw gang, mevrouw van der Plas”

[Caroline van der Plas, BBB]:

”Voorzitter en burgers in Nederland.

Met de ellendige beelden, die wij dagelijks zien, is het niet verwonderlijk,

dat miljoenen Oekraieners hun veiligheid in Europa en ook in Nederland

hebben gezocht.

We roepen altijd: ”Eerst opvang in de regio”

En vandaag zijn wij de regio.

Het is hardstikke mooi, dat mensen zich inzetten voor de Oekraieners,

die hiernaartoe komen, maar zeven mensen in huis nemen, compleet

met jonge kinderen is ronduit onverstandig.

Oorlogsvluchtelingen zijn niet zomaar een paar gezellige logeetjes.

Het kabinet moet daarin ook duidelijk zijn naar al die goedwillende

Nederlanders, die zich niet realiseren wat ze zich op de hals

halen.

Mensen krijgen te maken met nieuwkomers uit een andere cultuur, soms

geschaad door oorlogstrauma’s.

Dat heeft een enorme impact op je thuissituatie en op je gezin.

En als mensen na twee weken concluderen, dat ze het allemaal

toch wel een beetje veel vinden, dan zitten Oekraieners met een nieuw

trauma.

Ook is er het risico van Oekraiense vrouwen, die in hun precaire situatie

worden uitgebuit.

Is er goed zicht op de situatie waarin Oekraieners belanden? vraag ik

de minister.

En wat doet het kabinet om kwetsbare vrouwen te beschermen, dit

geldt ook voor de vrouwen in de AZC’s.

Wij horen verhalen van Oekraiense vrouwen, die ’s nachts niet durfden

te slapen en om de beurt de wacht hielden omdat ze zich belaagd en bedreigd voelden door mannelijke asielzoekers uit andere landen.

Klopt dit? vraag ik de minister

En hoe wordt de veiligheid van vrouwen in de AZC’s uberhaupt gewaarborgd?

[1.50]

Voorzitter, bijna de hele Tweede Kamer stond hier een paar weken geleden

te applaudisseren voor Zelensky.

Zelf vond ik dat nogal ongemakkelijk eerlijk gezegd.

Los van de compassie, die ik heb voor Oekraine en zijn volk,

vind ik wel, dat we onze objectiviteit moeten behouden om hier afgewogen

keuzes te kunnen blijven maken.

En ons ook onze ogen niet moeten sluiten voor eventuele problemen,

die op ons afkomen.

Want het is niet allemaal koek en ei.

[2.16]

Zo vertelde een docent van de Middelbare School mij vorige 

week, dat er problemen worden ondervonden bij het onderwijzen

van Oekraiense kinderen.

Kinderen, die moeilijk kunnen meekomen en zelfs een aantal incidenten,

van racisme.

Meisjes met hoofddoekjes, die worden uitgescholden en het gooien met

bananen naar leerlingen met een donkere huidskleur. 

[2.35]

Natuurlijk doen niet alle Oekraiense kinderen dit, maar het gebeurt kennelijk wel.

Is de minister eh ja, ik stel maar even een vraag en ik hoop, dat ik

antwoord krijg, is de minister daarvan op de hoogte?

We moeten dit wel benoemen en behandelen en niet doodzwijgen.

Hoe worden docenten hierin begeleid en kunnen zij met hun zorgen

ergens terecht, worden deze zorgen serieus genomen?

De nieuwkomersscholen staan onder zware druk en het coordinatieorgaan

LOWAN [2] moet het doen met anderhalve man aan personeel.

Graag hoor ik, hoe het kabinet van plan is om dit onderwijs op de

langere termijn in te richten.

En is de minister bereid om tot de zomervakantie diploma vereisten voor

Oekraiense leerkrachten op te schorten, zodat zij voor de klas kunnen

komen te staan en de overgang van Oekraiense leerlingen makkelijker

te kunnen maken en daarmee ook de veiligheid op scholen te

waarborgen.

De Verklaring omtrent Gedrag, VOG, voor Oekraiense leerkrachten,

is een ander probleem.

Heeft de minister zicht op versnelling van de VOG procedures?

Ook vraag ik de minister, of er ruimte is in het budget om het LOWAN

tijdelijk uit te breiden.

Voorzitter, dan de Noodwet:

Hiermee kan het kabinet verstrekkende bevoegdheden krijgen in de

opvang van vluchtelingen.

Maar het Staatsnoodrecht moet iets zijn dat echt alleen in de meest

uiterste gevallen ingezet wordt.

Bijvoorbeeld bij een gewelddadige revolutie of een binnenvallende Macht.

Het onteigenen van panden, eigendommen van mensen, staat totaal

niet in verhouding tot de situatie waarin we nu zitten.

BBB is dan ook tegen dwangopvang.

Het kabinet heeft het Recht per direct geactiveerd, maar moet snel daarna

wel het wetsvoorstel aan de Tweede Kamer voorleggen en dit is nog steeds 

niet gebeurd.

We zijn nu drie weken verder.

Wij moeten kunnen zien wat de einddatum is die het kabinet

wenst te hanteren voor deze noodsituatie.

BBB wil geen toestanden zoals rond de COVID noodwetten, waarbij de Tweede

Kamer achteraf besluiten moet nemen over al afgelopen periodes.

Wanneer kan de Kamer dit wetsvoorstel verwachten?

Want ik heb inmiddels begrepen, dat het advies van de Raad van State ook

binnen is”

[Vera Bergkamp, Kamervoorzitter]

”Dank u wel, mevrouw van der Plas”

[Caroline van der Plas, BBB]

”Dank u wel”

EINDE YOUTUBE FRAGMENT

[14]

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

Reacties uitgeschakeld voor Noten 12 t/m 14/Caroline van der Plas van een andere kant

Opgeslagen onder Divers

Noten 6 t/m 11/Caroline van der Plas van een andere kant

[6]

WIKIPEDIA

CAROLINE VAN DER PLAS

https://nl.wikipedia.org/wiki/Caroline_van_der_Plas

BBB

BOERBURGERBEWEGING

https://boerburgerbeweging.nl/

[7]

Kloon van Wilders

Wat hebben we eraan als iedereen Wilders nu stom vindt, als iedereen zelf een familievriendelijke kloon van Wilders is geworden? Een familievriendelijke versie, die racisme bedrijft zonder het n-woord te gebruiken. Als de kwaliteitskranten in plaats van Wilders en Baudet nu Joost Eerdmans en Caroline van der Plas als knuffelfascisten promoten?”

VOOR EEN CORDON SANITAIRE OM WILDERS IS HET EIGENLIJK AL TE LAAT

PETER BREEDVELD [FRONTAAL NAAKT]

23 SEPTEMBER 2022

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/voor-een-cordon-sanitaire-om-wilders-is-het-eigenlijk-al-te-laat.html

DE CYNISCHE LEUGENS VAN CAROLINE VAN DER PLAS

PETER BREEDVELD [FRONTAAL NAAKT]

3 SEPTEMBER 2022

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/de-cynische-leugens-van-caroline-van-der-plas.html

TEGEN AGO-KNOKPLOEGEN, TEGEN POLITIE

REPRESSIE-ZELF DE LAMLEGGERS, LAM LEGGEN

PETER STORM

20 JUNI 2022

[8]


TEGEN AGO-KNOKPLOEGEN, TEGEN POLITIE

REPRESSIE-ZELF DE LAMLEGGERS, LAM LEGGEN

PETER STORM

20 JUNI 2022

[9]

”Voor wie bijvoorbeeld twijfelt aan de fascistische inslag van Caroline van der Plas en haar BBB, even dit citaat van haar: ‘Het gaat dus inderdaad niet om de natuur. Het gaat om goedkoop landbouwgrond opkopen voor huizen voor die miljoenen mensen die nog in NL gepropt moeten worden’

TEGEN AGO-KNOKPLOEGEN, TEGEN POLITIE

REPRESSIE-ZELF DE LAMLEGGERS, LAM LEGGEN

PETER STORM

20 JUNI 2022

[10]

DUIMSPIJKER.COM

MOETEN BOEREN WIJKEN VOOR MIGRANTEN?

13 JUNI 2022

Het lijkt erop dat we eindelijk een kabinet hebben dat de stikstofcrisis op wil lossen. Aangezien de landbouw, en met name de veeteelt, verantwoordelijk is voor het leeuwendeel van de stikstof-emissie in Nederland kan dat niet zonder de veestapel in Nederland drastisch te verkleinen. Dat weten we al decennia en er wordt ook al decennia over gediscussieerd. Het lijkt er nu eindelijk van te komen. Er is een flink budget om veehouders uit te kopen of te helpen verhuizen en om de Nederlandse landbouw te helpen verduurzamen. Als het echt niet anders kan zal een beperkt aantal veehouderijen op onvrijwillige basis moeten verdwijnen.

Dat kan in bepaalde omstandigheden zeer ingrijpend zijn en daar moeten we oog voor hebben. Het is zaak boerenbedrijven (vaak ook familiebedrijven) ruimhartig te vergoeden en te steunen met alternatieven. Helaas heeft een stevige aanpak te lang op zich laten wachten en zijn de gevolgen onnodig groter geworden. Dat komt vooral door het jarenlang pappen en nathouden van CDA-bestuurders en in het bijzonder door het sloopwerk van Henk Bleker tijdens Rutte I.

Je kunt verwachten dat het een hete zomer wordt vol trekkers op het Malieveld en opportunistische populisten die het vuurtje mogen opstoken in de dagelijkse talkshows. Ongetwijfeld met een hoofdrol voor Caroline van der Plas, die tegenwoordig als woordvoerder van Big Agro in de Tweede Kamer zit. Het ziet er niet naar uit dat de intensieve veeteelt op korte termijn bereid is mee te werken aan aan constructieve oplossingen, dus Van der Plas en de agrarische lobby zullen eerst de emoties nog even aanwakkeren.

De vertegenwoordigers van de intensieve veeteelt hebben alleen een probleem. Hun argumenten zijn op. De meeste mensen zien wel in dat het obsceen is dat we in Nederland miljoenen dieren fokken voor de export. Hiervoor importeren we miljarden kilo’s soja uit Brazilië. Ons kikkerlandje is de grootste exporteur van vlees in de EU. De mest en de daarbij behorende stikstofproblematiek mogen we houden.

Landbouwgrond is meestal geen natuur, maar dode grond. Insecten hebben het beter in een Vinex-wijk dan op het platteland. Dus ook de rol van boeren als vermeende hoeders van de natuur gaat niet op als argument. Onze natuurgebieden zijn nog door de enorme neerslag van stikstof kwetsbaarder dan ooit. Zeker als ze grenzen aan grote industriegebieden (want dat zijn het) vol varkens en koeien. Al met al is het moeilijk om nog sympathie op te brengen voor grootschalige intensieve veeteelt in Nederland.

Daar kun je aan toevoegen dat die veeteelt een risico vormt voor de volksgezondheid en dat het niet wenselijk om zo met dieren om te gaan. En dan is er ook nog de nadelige invloed op het klimaat. Doordat we veel te veel stikstof uitstoten zit het land inmiddels op slot, we kunnen niet meer bouwen. Dat komt niet alleen door de landbouw, maar wel voor een heel groot gedeelte. De sector probeert het rekenmodel verdacht te maken, maar ook dat argument gaat niet op. Tom-Jan Meeus schreef in de NRC een goed stuk over de gebruikte methodiek in Nederland.

En, je zou het bijna vergeten, Nederland is een rechtstaat. Door de overdadige uitstoot verbiedt de rechtbank overal in het land woningbouwprojecten. Het komt erop neer dat we al die broodnodige huizen pas kunnen bouwen als we onze stikstofhuishouding op orde hebben. En dat kan eenvoudigweg niet zonder de intensieve veeteelt te saneren. Je kunt nog zoveel snelwegen blokkeren met je trekker (helpt ook niet, trouwens), maar ook de Nederlandse overheid moet zich gewoon aan de wet houden.

Op 10 juni jongstleden twitterde Caroline van der Plas: “Het gaat dus inderdaad niet om natuur. Het gaat om goedkoop landbouwgrond opkopen voor huizen voor die miljoenen mensen die nog in NL gepropt moeten worden.”

Als al je argumenten op zijn kun je altijd nog teruggrijpen naar de oudste truc uit het handboek voor populisten: vreemdelingen de schuld geven. Het is om meerdere redenen een vals argument. Ten eerste legt Van der Plas zo (niet als eerste of enige) een suggestief verband tussen migratie en landbouwbeleid. Er moeten nog ‘miljoenen mensen in Nederland gepropt worden’. Zelfs als het waar zou zijn (dat is het niet, en het suggereert een intentie), is het overduidelijke misleiding om dat te linken aan het stikstofbeleid.

Ruimtelijk gezien past de gemeente Amsterdam (met bijna een miljoen inwoners) ruim twee keer in de Noordoostpolder. Dat is nog geen tweeënhalf procent van alle landbouwgrond in Nederland. Als we alle landbouwgrond in Nederland stedelijk willen bebouwen hebben we ruim 80 miljoen immigranten nodig om al die huizen te vullen. De suggestie dat het zou gaan om goedkope bouwgrond is dus kletspraat. Maar ondertussen kunnen we wel lekker de schuld geven aan migratie, terwijl deze situatie gewoon het gevolg is van decennia aan wanbeleid. Daar komt bij dat de plekken waar mogelijk bedrijven moeten verdwijnen grenzen aan natuurgebieden. Het is onlogisch te denken dat daar gebouwd zou gaan worden, het ligt juist voor de hand om die gronden toe te voegen aan de natuur.

Caroline van der Plas en de veeteeltlobby gebruiken valse argumenten om de hoogstnoodzakelijke oplossing van de stikstofcrisis te traineren. Bij gebrek aan legitieme argumenten wordt het probleem gekoppeld aan migratie, terwijl er feitelijk geen enkel verband bestaat.

Caroline van der Plas wordt altijd een beetje pissig als ze geassocieerd wordt met extreemrechts, maar lokt datzelfde extreemrechts op deze manier doelbewust in haar kamp.

Misleide boeren, wappies en identitair Nederland zullen straks samen optrekken tegen het algemeen belang en de natuur. Op trekkers met een domme omgekeerde vlag. Ongetwijfeld slepen ze ook nog het World Economic Forum, omvolking en ‘The Great Reset’ erbij. Het gevolg is dat het alleen maar langer duurt tot de crisis wordt opgelost en de sfeer in het land verder verhardt. Uiteindelijk heeft helemaal niemand daar belang bij, behalve de lobbyclub (BBB) van Caroline van der Plas. Want dat goedkope populisme doet het wel lekker in de peilingen.

Wouter Louwerens

[11]

”En waarom nog meer? Vanwege de extreem rechtse inslag van een flink deel van het protest. Heel vriendelijk gezegd: deelnemers en organisatoren laten zich de steun van halve en hele fascisten aanleunen – van de onvermijdelijke Caroline van der Plas via FvD, PVV, BVNL, Ja21 en de SGP”

TEGEN AGO-KNOKPLOEGEN, TEGEN POLITIE

REPRESSIE-ZELF DE LAMLEGGERS, LAM LEGGEN

PETER STORM

20 JUNI 2022

TON JAN MEEUS OP TWITTER

Tweet

See new Tweets

Conversation

Tom-Jan Meeus

@tomjanmeeus

Wat een foto van ⁦

@SemvanderWalNL

⁩ (ANP).Vlnr: FVD, PVV, BVNL, JA21, BBB en SGP laten zich toejuichen op het boerenprotest. (Hun collega’s van VVD en D66 bleven weg omdat de NCTV hun veiligheid niet kon garanderen.)

Translate Tweet

Reacties uitgeschakeld voor Noten 6 t/m 11/Caroline van der Plas van een andere kant

Opgeslagen onder Divers

Noten 1 t/m 5/Caroline van der Plas van een andere kant

[1]

WIKIPEDIA

BOERENPROTESTEN TEGEN STIKSTOFBELEID

https://nl.wikipedia.org/wiki/Boerenprotesten_tegen_stikstofbeleid

[2]

”Je kunt twisten over de zin van specifieke maatregelen. Je kunt twisten over de stikstofkaart waar het kabinet intussen mee is gekomen: klopt die wel helemaal? Maar daar gaat het agrarische protest niet om. Het gaat de gangmakers achter dat protest er om dat het hele stikstofbeleid van tafel moet. De actievoerders eisen geen overleg. Ze zoeken geen betere oplossing van het stikstofprobleem. Ze ontkennen het probleem, of ze schuiven het eenzijdig door naar andere bedrijfstakken.

”Wat ze feitelijk eisen is het recht om te vervuilen naar eigen inzicht. Wat ze feitelijk willen is de totale ondernemersvrijheid – van henzelf maar vooral van hun geldschieters van de Rabobank en van hun leveranciers. Deze vrijheid – om te ondernemen zoals ze willen om te vervuilen naar believen – verdient in zichzelf geen enkele erkenning of waardering. Niemand heeft het recht om de natuur te slopen en het milieu verder de vernieling in te helpen via de uitstoot van stinkende rotzooi, enkel en alleen omdat het vrije ondernemerschap, de rentabiliteit de afbetaling van schulden aan de banken of welke kapitalistische logica dan ook dit vereist.”

VERWERPELIJK AGRARISCH PROTEST-MAAR POLITIE

BLIJFT VIJAND

PETER STORM

27 JULI 2022

”En terwijl de ‘boeren’ al een hele tijd de aandacht en het recht op vervuilen en dierenmishandeling opeisen, klagen de burgemeester van het Veiligheidsberaad vandaag steen en been over zogenaamde ‘veiligelanders’ die er teveel zouden zijn, waardoor er geen ruimte zou zijn voor opvang, aldus Bruls, burgemeester van Nijmegen en voorzitter van dat Veiligheidsberaad.”

BOEREN, BURGERS EN VLUCHTELINGEN

JOKE KAVIAAR

15 JULI 2022

”Inmiddels verbranden de boeren autobanden en asbest op de snelwegen, dumpen ze er hun afval en steken ze bermen in brand, en bedreigen ze de bedrijven die hun rotzooi willen opruimen. Ze worden aangemoedigd door fascisten over de hele wereld. Elke dag worden tienduizend Nederlanders gegijzeld en in levensgevaar gebracht door het boerentuig. De politie trekt een onschuldig gezichtje en doet niks. O, wacht, daar is een vader die probeert een boerenblokkade te ontwijken. Die weet de politie wél meteen in de kladden te grijpen en een draconische boete op te leggen. Wat. Een. Klootzakken.

Nederland zucht onder een fascistisch terreurbewind en nóg speelt de pers het klaar om te blijven spreken van “boerenprotesten”. Dat het maar om een klein deel van de boeren zou gaan, is ook bullshit. Als dat zo is, wil ik boeren horen die afstand nemen van deze terreur. ‘Het is gevaarlijk om de boerendiscussie alleen maar over het geweld te laten gaan’, schrijft NRC. ‘De boeren hebben immers een punt’. Bin Laden had ook een punt, sukkels. Maar op het moment dat er geweld, intimidatie en bedreigingen worden ingezet om je punt te maken hebben we het alleen maar over het geweld, en hoe we dit fascisme zo snel en zo hard mogelijk de kop indrukken.”

DIT BOERENFASCISME IS HET NIEUWE NORMAAL

PETER BREEDVELD [FRONTAAL NAAKT]

29 JULI 2022

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/dit-boerenfascisme-is-het-nieuwe-normaal.html

[3]

RTV OOST

AANTAL ZELFDODINGEN IN AGRARISCHE SECTOR

NEEMT ZORGWEKKEND TOE

20 MEI 2021

https://www.rtvoost.nl/nieuws/1721013/aantal-zelfdodingen-in-agrarische-sector-neemt-zorgwekkend-toe

Zware en steeds veranderende wet- en regelgeving, financiële zorgen, onzekerheid over de toekomst en soms felle kritiek vanuit de maatschappij. Voor boeren is het er de laatste jaren niet makkelijker op geworden. De psychische problemen in de agrarische sector nemen toe. En het aantal zelfdodingen steeg de afgelopen jaren zelfs naar 17,4 op 100.000 mensen. Daarmee staat de sector in de top tien van beroepen met relatief gezien de meeste zelfdodingen.

Christel van Raaij van AgroZorgwijzer vertelt dat niet alleen boeren die stoppen met hun bedrijf de donkere wolken boven het erf zien opstapelen, het stille leed reikt verder. Ook boeren die bezig zijn met de vragen ‘Hoe kan ik mijn bedrijf toekomstbestendig voortzetten, aan alle eisen voldoen en nog steeds een boterham verdienen?’ worstelen soms met psychische problemen.

“De onzekerheid speelt een grote rol en die onzekerheid over de toekomst is groot voor veel boeren, tuinders en vissers.”

De toename in het aantal zelfdodingen in de agrarische sector is reden voor 113 zelfmoordpreventie om sinds 2019 actief in te zetten op preventie, samen met verschillende andere partijen. Per dag in heel Nederland stappen vijf mensen uit het leven en zijn er 25 pogingen tot zelfdoding. Dat komt neer op 10,6 mensen op 100.000. Dat blijkt uit cijfers van 113 zelfmoordpreventie.

Taboe

Christel weet dat het praten over suïcidale gedachten en psychische problemen nog steeds taboe is. “Erover praten helpt, maar dat zit niet in de boer of tuinder, ik denk dat dat ook het stukje plattelandscultuur is. Een boer werkt heel zelfstandig, lost zelf zaken op, moppert misschien een keer op de veroorzaker in zijn ogen en gaat dan weer aan het werk. Maar als die gedachten steeds zwaarder worden kan het verkeerd gaan en kom je er zelf niet meer uit.”

RTV Oost besteedt vandaag meerdere keren aandacht aan het onderwerp ‘zelfdoding in de agrarische sector’. Later vandaag volgt onder meer een persoonlijk verhaal met Karin Bras die haar man verloor.

Signaleren

Buren, familie en erfbetreders (zoals de veearts, adviseurs of de chauffeur van de melkwagen) die denken dat het niet goed gaat, kunnen altijd hulp inschakelen bij een huisarts of een professionele zorgverlener. Maar soms is het doorvragen of het echt goed gaat al een stap in de goede richting.

“Signalen als verrommeling van een erf, of iemand die altijd naar bijeenkomsten gaat en nu nooit meer komt, kunnen wijzen op problemen. Maar ook de andere kant kan een teken aan de wand zijn. Dat iemand ineens het erf heel netjes wil achterlaten of normaal nooit tijd heeft voor een praatje en dan juist uitgebreid wil koffiedrinken. Het is niet altijd duidelijk of eenduidig. Let op verandering, dat is wat wij adviseren.”

Doorvragen

De angst om door te vragen kennen ze bij AgrioZorgwijzer ook, voor je het weet voel je jezelf een maatschappelijk werker. “Dat is niet nodig, wees daar ook niet bang voor. Als mens kan je prima doorvragen hoe het met iemand gaat, maar schakel hulp in als het echt acuut is.”

De gouden tip om mensen te helpen is er eigenlijk niet. Maar uitgaan van je eigen kracht zodat je beter kan omgaan met bijvoorbeeld kritiek is belangrijk. Soms helpt het door met een erfcoach te praten als de gesprekken aan de keukentafel vastlopen.

Preventie

Samen met de GGD IJsselland en 113 zelfmoordpreventie is een speciale film gemaakt gericht op de agrarische sector, Waarom niet Eerder. Eigenlijk is het een aanvulling op de film die begin 2021 werd gepubliceerd. De kernboodschap is praten en hulp vragen, preventie.

EINDE BERICHT RTV OOST

[4]

LINK

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT RUTTE OVER HET

SLAVERNIJVERLEDEN/EXCUSES!

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER HET

SLAVERNIJVERLEDEN

TOESPRAAK 19-12-2022

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

EINDE

[5]

””Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.

Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.”

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER HET

SLAVERNIJVERLEDEN

TOESPRAAK 19-12-2022

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 4

YOUTUBE.COM

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN MARK RUTTE

[2.32-3.12]

[2.32] [Rutte]”Spijt en excuses en sorry zijn voor mij hetzelfde en…..”

[2.35] [Interviewer Thomas Erdbrink]”

”Maar waarom is het voor Nederland dan zo moeilijk om bijvoorbeeld

over het slavernijverleden, om, om….een excuus te maken?”

[2.42]”[Rutte]: ”Het slavernijverleden, eh, daarvan is mijn punt altijd geweest,

dat is honderdvijftig jaar geleden, ik vind het, ik heb het altijd gratuit

gevonden om te zeggen over iets dat honderdvijftig jaar geleden is gebeurd,

in die context, in die totaal andere situatie om daarvoor excuses te maken,

eh, dus te zeggen, ja, die mensen toen hebben het fout gedaan eh…

dat vind ik van een …dat vind ik vanwege dat grote tijdsverschil en het feit,

dat je die context van 150 jaar geleden nooit zo kunt wegen, vind ik

onjuist” [3.12]

EINDE PASSAGE YIOUTUBE OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN

MARK RUTTE OOIT TEGENSTANDER EXCUSES SLAVERNIJVERLEDEN

ASTRID ESSED

15 FEBRUARI 2023

OF

https://astridessed.weebly.com/blog/mark-rutte-ooit-tegenstander-excuses-slavernijverleden

Reacties uitgeschakeld voor Noten 1 t/m 5/Caroline van der Plas van een andere kant

Opgeslagen onder Divers

Mark Rutte, ooit tegenstander excuses slavernijverleden…….

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images) Beeld Getty Images

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images

Foto

MARK RUTTE, OOIT TEGENSTANDER EXCUSES SLAVERNIJVERLEDEN… 

LEZERS

Iedereen is ervan op de hoogte, dat Neerland’s premier, Mark Rutte, op

19 december 2022 namens de Nederlandse regering excuses heeft aangebden voor het Nederlandse slavernijverleden. [1]

In zijn redevoering viel echter een interessante zelfbekentenis op

Ik citeer ons premier

”Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.” [2]Altijd fijn, als iemand zijn ”fout” inzietDaarom hier een fragment van wat Rutte in 2016 in het programma”Zomergasten” zei over excuses van regeringswege over hetslavernijverleden
LEES DIRECT HIERONDEREn geheel onderaan de Noten
VEEL LEESPLEZIER
ASTRID ESSED

YOUTUBE.COM

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN MARK RUTTE

[2.32-3.12]

[2.32] [Rutte]”Spijt en excuses en sorry zijn voor mij hetzelfde en…..”

[2.35] [Interviewer Thomas Erdbrink]”

”Maar waarom is het voor Nederland dan zo moeilijk om bijvoorbeeld

over het slavernijverleden, om, om….een excuus te maken?”

[2.42]”[Rutte]: ”Het slavernijverleden, eh, daarvan is mijn punt altijd geweest,

dat is honderdvijftig jaar geleden, ik vind het, ik heb het altijd gratuit

gevonden om te zeggen over iets dat honderdvijftig jaar geleden is gebeurd,

in die context, in die totaal andere situatie om daarvoor excuses te maken,

eh, dus te zeggen, ja, die mensen toen hebben het fout gedaan eh…

dat vind ik van een …dat vind ik vanwege dat grote tijdsverschil en het feit,

dat je die context van 150 jaar geleden nooit zo kunt wegen, vind ik

onjuist” [3.12]

EINDE PASSAGE OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN

NOTEN BIJ INLEIDING

1

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN/EXCUSES!

ZIE GEHELE TEKST

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ALVORENS DE TEKST TE LEZEN, ZIE OOK DE TOESPRAAK

OP YOUTUBE
https://www.youtube.com/watch?v=j-pX6tN1t7Y

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

[2]

‘Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.

Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.’

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 1

Reacties uitgeschakeld voor Mark Rutte, ooit tegenstander excuses slavernijverleden…….

Opgeslagen onder Divers

Caroline van der Plas (BBB-BoerBurgerBeweging]over Oekraiense asielzoekers

CAROLINE VAN DER PLAS (BBB)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Caroline_van_der_Plas

CAROLINE VAN DER PLAS [BBB] OVER PROBLEMATIEK

ROND OEKRAIENSE ASIELZOEKERS

ZIE OOK

OF

YOUTUBE.COM

CAROLINE VAN DER PLAS OVER TAL VAN PROBLEMEN MET

ASIELZOEKERS OEKRAINE. WORDT ONDER DE TAFEL GEVEEGD

[Vera Bergkamp, Kamervoorzitter]

”Ja….ik heb goed geluisterd”

”Dan geef ik het woord aan mevrouw van der Plas van BBB”

[Kamervoorzitter herhaalt]

”Het woord is aan mevrouw van der Plas, BBB”

”En die krijgt alle aandacht ook vanuit Vak K” [1]

[Caroline van der Plas, fractievoorzitter en voorvrouw van de Boer Burger Beweging, kijkt richting Vak K en wacht, ze praten daar nog door]:

”Ze mogen van mij even rustig kletsen hoor, ik wacht …gerust…”

Vera Bergkamp, Kamervoorzitter]:

”Gaat uw gang, mevrouw van der Plas”

[Caroline van der Plas, BBB]:

”Voorzitter en burgers in Nederland.

Met de ellendige beelden, die wij dagelijks zien, is het niet verwonderlijk,

dat miljoenen Oekraieners hun veiligheid in Europa en ook in Nederland

hebben gezocht.

We roepen altijd: ”Eerst opvang in de regio”

En vandaag zijn wij de regio.

Het is hardstikke mooi, dat mensen zich inzetten voor de Oekraieners,

die hiernaartoe komen, maar zeven mensen in huis nemen, compleet

met jonge kinderen is ronduit onverstandig.

Oorlogsvluchtelingen zijn niet zomaar een paar gezellige logeetjes.

Het kabinet moet daarin ook duidelijk zijn naar al die goedwillende

Nederlanders, die zich niet realiseren wat ze zich op de hals

halen.

Mensen krijgen te maken met nieuwkomers uit een andere cultuur, soms

geschaad door oorlogstrauma’s.

Dat heeft een enorme impact op je thuissituatie en op je gezin.

En als mensen na twee weken concluderen, dat ze het allemaal

toch wel een beetje veel vinden, dan zitten Oekraieners met een nieuw

trauma.

Ook is er het risico van Oekraiense vrouwen, die in hun precaire situatie

worden uitgebuit.

Is er goed zicht op de situatie waarin Oekraieners belanden? vraag ik

de minister.

En wat doet het kabinet om kwetsbare vrouwen te beschermen, dit

geldt ook voor de vrouwen in de AZC’s.

Wij horen verhalen van Oekraiense vrouwen, die ’s nachts niet durfden

te slapen en om de beurt de wacht hielden omdat ze zich belaagd en bedreigd voelden door mannelijke asielzoekers uit andere landen.

Klopt dit? vraag ik de minister

En hoe wordt de veiligheid van vrouwen in de AZC’s uberhaupt gewaarborgd?

[1.50]

Voorzitter, bijna de hele Tweede Kamer stond hier een paar weken geleden

te applaudisseren voor Zelensky.

Zelf vond ik dat nogal ongemakkelijk eerlijk gezegd.

Los van de compassie, die ik heb voor Oekraine en zijn volk,

vind ik wel, dat we onze objectiviteit moeten behouden om hier afgewogen

keuzes te kunnen blijven maken.

En ons ook onze ogen niet moeten sluiten voor eventuele problemen,

die op ons afkomen.

Want het is niet allemaal koek en ei.

[2.16]

Zo vertelde een docent van de Middelbare School mij vorige 

week, dat er problemen worden ondervonden bij het onderwijzen

van Oekraiense kinderen.

Kinderen, die moeilijk kunnen meekomen en zelfs een aantal incidenten,

van racisme.

Meisjes met hoofddoekjes, die worden uitgescholden en het gooien met

bananen naar leerlingen met een donkere huidskleur. 

[2.35]

Natuurlijk doen niet alle Oekraiense kinderen dit, maar het gebeurt kennelijk wel.

Is de minister eh ja, ik stel maar even een vraag en ik hoop, dat ik

antwoord krijg, is de minister daarvan op de hoogte?

We moeten dit wel benoemen en behandelen en niet doodzwijgen.

Hoe worden docenten hierin begeleid en kunnen zij met hun zorgen

ergens terecht, worden deze zorgen serieus genomen?

De nieuwkomersscholen staan onder zware druk en het coordinatieorgaan

LOWAN [2] moet het doen met anderhalve man aan personeel.

Graag hoor ik, hoe het kabinet van plan is om dit onderwijs op de

langere termijn in te richten.

En is de minister bereid om tot de zomervakantie diploma vereisten voor

Oekraiense leerkrachten op te schorten, zodat zij voor de klas kunnen

komen te staan en de overgang van Oekraiense leerlingen makkelijker

te kunnen maken en daarmee ook de veiligheid op scholen te

waarborgen.

De Verklaring omtrent Gedrag, VOG, voor Oekraiense leerkrachten,

is een ander probleem.

Heeft de minister zicht op versnelling van de VOG procedures?

Ook vraag ik de minister, of er ruimte is in het budget om het LOWAN

tijdelijk uit te breiden.

Voorzitter, dan de Noodwet:

Hiermee kan het kabinet verstrekkende bevoegdheden krijgen in de

opvang van vluchtelingen.

Maar het Staatsnoodrecht moet iets zijn dat echt alleen in de meest

uiterste gevallen ingezet wordt.

Bijvoorbeeld bij een gewelddadige revolutie of een binnenvallende Macht.

Het onteigenen van panden, eigendommen van mensen, staat totaal

niet in verhouding tot de situatie waarin we nu zitten.

BBB is dan ook tegen dwangopvang.

Het kabinet heeft het Recht per direct geactiveerd, maar moet snel daarna

wel het wetsvoorstel aan de Tweede Kamer voorleggen en dit is nog steeds 

niet gebeurd.

We zijn nu drie weken verder.

Wij moeten kunnen zien wat de einddatum is die het kabinet

wenst te hanteren voor deze noodsituatie.

BBB wil geen toestanden zoals rond de COVID noodwetten, waarbij de Tweede

Kamer achteraf besluiten moet nemen over al afgelopen periodes.

Wanneer kan de Kamer dit wetsvoorstel verwachten?

Want ik heb inmiddels begrepen, dat het advies van de Raad van State ook

binnen is”

[Vera Bergkamp, Kamervoorzitter]

”Dank u wel, mevrouw van der Plas”

[Caroline van der Plas, BBB]

”Dank u wel”

EINDE YOUTUBE FRAGMENT

Reacties uitgeschakeld voor Caroline van der Plas (BBB-BoerBurgerBeweging]over Oekraiense asielzoekers

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Joke Kaviaar]/Brand in Fort Europa of Fort Europa in brand?

BRAND IN FORT EUROPA OF FORT EUROPA IN BRAND?

WEBSITE JOKE KAVIAAR

Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 10/02/2023 02:03:08

Wetten zijn er niet om mensen te beschermen. Wetten zijn er om staten en kapitalisten te vrijwaren van verantwoordelijkheid voor de gevolgen van vervuilings- en uitsluitpolitiek. Dat wordt weer eens pijnlijk duidelijk door de veroordeling van een vluchtelinge in Griekenland [1], ver buiten het zicht van Europese beleidsmakers en schrijftafelmoordenaars zoals Rutte.

Terwijl hier groot in het nieuws wordt gebracht dat “EU-landen het eens zijn geworden over een pilot om de buitengrenzen van de Europese Unie beter te bewaken” [2] wordt in het geniep een zoveelste leven verwoest, voor zover dat nog verder verwoest kon worden. Het bewaken van de grenzen is niets anders dan dodelijk beleid, gebaseerd op diep geworteld institutioneel racisme en oeroud in een nieuwe jasje gestoken kolonialisme. Daar kun je tegen vechten of je kunt simpelweg niet meer. Dat laatste overkwam een zwangere vrouw in Kamp Moria in de winter van ‘20-’21. De omstandigheden in het kamp waren dermate onleefbaar en uitzichtloos dat ze zichzelf in brand stak.

Wind, kou en regen, instortende tenten, overstromingen. Geen water of elektriciteit, geen medische zorg, warme douches. Niet voldoende toiletten, geen hygiëne. Dat is voor niemand vol te houden en deze zwangere vrouw had zelfs overgeplaatst moeten worden als lid van een extra kwetsbare groep. Maar niets van dat al. Dit kamp in Griekenland, en vele andere kampen – waarvan sommige zelfs geheim zijn – aan de buitengrenzen van Fort Europa maakten en maken deel uit van dat versterken van de buitengrenzen waarvoor Rutte en zijn medeplichtigen zich dezer dagen op de borst kloppen. We moeten immers waken voor ‘stromen’ vluchtelingen die ons bedreigen, zo horen we hier in Neederland ook continue om vervolgens de meest mensenrechtenschendende maatregelen uit de hoge hoed te toveren, zoals het onmogelijk maken van gezinshereniging, inmiddels door de rechter naar de prullenbak verwezen.
De echte bedreigingen waar we mee moeten afrekenen zijn wapenhandel, oorlog en de oorzaken van klimaatverandering. En weet: de slachtoffers daarvan zijn niet in de eerste plaats in het welvarende westen te vinden. Het zijn vluchtelingen die twee keer de dupe worden van Westerse superioriteitsgevoelens en de vernietiging van de aarde door de industrieën in het globale noorden. Wat dit lage landje wel dreigt te overstromen zijn niet die vluchtelingen, maar overlopende rivieren en een stijgende zeespiegel. En vergeet niet dat ook in dit land vluchtelingen zodanig worden uitgeknepen dat zij maar een enkele druppel die de emmer doet overlopen verwijderd zijn van een wanhoopsdaad zoals die van deze zwangere vrouw, waarvan we alleen de initialen weten: M.M.
Zulke wanhoopsdaden zijn namelijk geen uitzondering, ook hier niet. Wie herinnert zich nog Kambiz Roustayi die zelfmoord pleegde toen hij zichzelf op 6 april 2011 op de Dam in Amsterdam in brand stak? [3] Of die vluchteling uit Aleppo die zichzelf op 20 januari 2016 in Zaandam in het toenmalige tentenkamp in het Veldpark in brand stak, schreeuwend dat hij zijn kinderen wilden zien? [4] Kinderen die, ook op de vlucht, niet verder konden komen dan Turkije. Hoe kort van memorie kun je zijn als je bij wijze van beleid het doorreizen van gezinnen wilt tegenhouden, terrorist Van Der Burg? En hoe vaak gebeurt dit zonder dat we ervan horen? Dit beleid dat eufemistisch ‘asielbeleid’ heet, is niets anders dan vreemdelingenhaat gekleed in een legaal jasje.

M.M. stak zichzelf in Kamp Moria in Griekenland in brand. Vluchtelingen die het zagen gebeuren blusten het vuur met water. De arriverende autoriteiten arresteerden de vrouw, die het met ernstige brandwonden overleefde, wegens brandstichting en het in gevaar brengen van anderen. Nooit is er enige erkenning geweest voor deze wanhoopsdaad. In plaats daarvan wordt zij vervolgd.
Gisteren, 9 januari 2023, werd zij veroordeeld. Dit berichten CPT Aegean Migrant Solidarity, borderline-europe e.V., en You can’t evict Solidarity. Omdat het gaat om een voorwaardelijke gevangenisstraf van 15 maanden, is iedereen opgelucht dat de vrouw die dankzij het werk van advocaten inmiddels met haar gezin in Duitsland woont, nu niet wordt achtervolgd door de dreiging van uitlevering en de ten uitvoerlegging van een gevangenisstraf onder ongetwijfeld opnieuw erbarmelijke omstandigheden. Haar advocaten van HIAS Greece spreken echter volkomen terecht van een politiek gemotiveerd vonnis. De vrouw had moeten worden vrijgesproken als erkenning van haar wanhoopsdaad. Een poging tot zelfmoord is niet eens strafbaar, ook in Griekenland niet. In plaats daarvan wordt de zwaar getraumatiseerde vrouw, en met haar alle vluchtelingen, opnieuw gedehumaniseerd en in dit geval gecriminaliseerd als brandstichter. Zij gaan uiteraard voor haar in hoger beroep.

Rutte en zijn medemisdadigers van Fort Europa zetten intussen hun smerige afspraken voort.
“Er zal onmiddellijk substantieel Europees geld worden uitgetrokken voor bijvoorbeeld extra camera’s, patrouillewagens, wachttorens, bewaking vanuit de lucht en moderne bewakingstechnologieën”. Je kunt net zo goed muren en hekken neerzetten en dat gebeurt ook, al luidt het bericht dat over de financiering daarvan (nog) geen afspraken over zijn gemaakt.

Twee berichten op een dag. De veroordeling van een vluchteling alsof zij een misdadiger is. Het tegenhouden van vluchtelingen alsof dat een prestatie is. Als er ergens iets in brand moet, is het niet een volgende vluchteling.

Joke Kaviaar, 10 januari 2023.

1. https://www.borderline-europe.de/unsere-arbeit/ungerechtfertigte-verurte…

2. https://nos.nl/artikel/2463183-eu-landen-zijn-het-eens-over-proef-met-ve…

3. https://www.doorbraak.eu/zelfmoord-van-iraanse-vluchteling-kan-leers-gee…

4. https://www.parool.nl/nieuws/vluchteling-in-zaandam-probeert-zichzelf-in…

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Brand in Fort Europa of Fort Europa in brand?

Opgeslagen onder Divers

Rozenoorlogen/Originele mail Astrid Essed aan Ontdek Magazine over een historische misser

Image result for edward iv in the white queen
FICTIE

RICHARD NEVILLE [LINKS] EN ZIJN NEEF KONING EDWARD IV

Image result for edward iv in the white queen

FICTIE:


RICHARD NEVILLE, 16TH EARL OF WARWICK, WITH ON THE BACKGROUND HIS WIFE AND TWO DAUGHTERSHISTORICAL FICTIONRICHARD NEVILLE, 16 DE GRAAF VAN WARWICK, MET OP DE ACHTERGROND ZIJN VROUW EN DOCHTERS/HISTORISCHE FICTIE

RICHARD NEVILLE, 16 DE GRAAF VAN WARWICK, DE KINGMAKERHISTORISCHE FICTIE

750 × 447Images may be subject to copyright. Find out moreImage credits

FICTIE:

RICHARD NEVILLE, 16TH EARL OF WARWICK, 5TH EARL OF SALISBURY[RICHARD NEVILLE, 16DE GRAAF VAN WARWICK, VIJFDE GRAAF VAN SALISBURY, BIJGENAAMD ”DE KINGMAKER”[AFBEELDING IS HISTORISCHE NON FICTIE]
https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Neville,_16th_Earl_of_Warwick

RICHARD NEVILLE, 16TH EARL OF WARWICK, WITH ON THE BACKGROUND HIS WIFE AND TWO DAUGHTERSHISTORICAL FICTIONRICHARD NEVILLE, 16 DE GRAAF VAN WARWICK, MET OP DE ACHTERGROND ZIJN VROUW EN DOCHTERS/HISTORISCHE FICTIE

RICHARD NEVILLE, 16 DE GRAAF VAN WARWICK, DE KINGMAKERHISTORISCHE FICTIE

DE KINGMAKER EN ZIJN DOCHTERS LADY ANNE EN LADYISOBEL [UIT DE SERIE ”THE WHITE QUEEN]

ROZENOORLOGEN/ORIGINELE MAIL ASTRID ESSED

AAN ONTDEK MAGAZINE OVER EEN HISTORISCHE MISSER

ZIE OOK DE LINK NAAR DE BRIEF AAN ONTDEK, WAARVAN HIER WEERGEGEVEN, DE MAIL

VOORAF

In 2019 las ik in het nummer van Ontdek Magazine, ”De Geschiedenis

achter the Game of Thrones”, in hun gedeelte over de Rozenoorlogen [

blz 20-25], een opmerking over een van de hoofdrolspelers, Richard Neville,

de 16e Graaf van Warwick, ook wel ”de Kingmaker” genoemd [1]

Ziehier de opmerking in ”Ontdek”, op blz 24, links bovenaan

””VERRADER WILDE ZELF OP DE TROON

De Graaf van Warwick, bijgenaamd ”The Kingmaker” steunde Hendrik VI van het Huis van Lancaster met zijn rijkdom., welsprekendheid en leger.Hij liep over toen zijn neef van het huis York als Eduard IV werd gekroond.Uit machtswellust nam de Graaf van Warwick na een veldslag de koning gevangenen probeerde hij zelf op de Engelse troon te komen.”

Omdat ik deze opmerking, historisch gezien, grote onzin vond, heb ik

”Ontdek Magazine” hierover aangeschreven [2] en hierop,

ik zou haast zeggen natuurlijk, geen reactie ontvangen, wat mijn

gelijk alleen maar heeft bevestigdIk wil graag de originele mail aan Ontdek met u delenZie dus direct onder de noten!En veel leesplezier!
ASTRID ESSED

Omdat deze achtergrondinformatie onderdeel is van

de Engelse geschiedenis, zal ik dit ook in

het Engels vertalen.

Hou dus deze website in de gaten!

[1]

WIKIPEDIA

RICHARD NEVILLE, 16TH EARL OF WARWICK

https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Neville,_16th_Earl_of_Warwick

[2]

ROZENOORLOGEN TUSSEN DE HUIZEN LANCASTER EN YORK/ONZININFORMATIE OVER HOOFDROLSPELER RICHARD NEVILLE, DE 16E GRAAF VAN WARWICK

ASTRID ESSED

7 SEPTEMBER 2021

MAIL ASTRID ESSED AAN MAGAZINE ONTDEK OVER DE

HISTORISCHE MISSER TAV RICHARD NEVILLE, DE 16E GRAAF VAN WARWICK, GENAAMD ”DE KINGMAKER”

[Door omstandigheden is de mail in 2021, twee jaar na de uitgave van

het nummer van Ontdek, opgestuurd]

Astrid Essed <astridessed@yahoo.com>Tue, Sep 7, 2021 at 1:28 AMTo: “winkel@vipmedia.nl” <winkel@vipmedia.nl>AANDe Redactie van Magazine ”Ontdek”Aflevering:De geschiedenis achter Game of ThronesUitgegeven in 2019[Wegens drukke werkzaamheden is deze historische kritiek nu, september 2021, aan u verstuurd.Onderstaand magnum opus, want zo mag ik het wel noemen, is door mij aangevangen in september 2019, kort na lezing van uw tijdschriftDuik dus even in uw archieven]Onderwerp:Onzininformatie over Richard Neville, de 16de Graaf van Warwick, beter bekend als ”The Kingmaker”Geachte Redactie,Alvorens met mijn kritiek los te barsten, een oprecht woord van waardering.Als groot fan van de nu afgelopen grootse serie ”Game of Thrones” heb ik het buitengewoon gewaardeerd, dat u een uitgebreide achtergrondspecial hebt samengesteld, waarin u op een diversiteit aan aspecten over de serie zelf, maarook op een aantal historische perioden, zoals de Vikingen, de eerste christenen, kaliefen in het Midden-Oosten en andere onderwerpen, bent ingegaan.Of het allemaal historisch klopt, wat u schrijft, heb ik nog niet in detail kunnen nagaan, omdat ik nog niet alles heb gelezen [aanstonds zult u begrijpen, waarom ik dit naar voren breng], maar wat ik er wel van gelezen heb, komtals redelijk betrouwbaar en goed doorwrocht over.Totdat ik bij het gedeelte over de Rozenoorlogen kwam [blz 20 t/m 25 van uw Magazine] en, excusez les mots,op een aantal ronduit onzinopmerkingen van uw kant stuitte.Kijk, DAT u de Rozenoorlogen in uw special hebt betrokken, vind ik interessant en is bijna vanzelfsprekend, omdat The Game of Thrones er in belangrijke mate op is gebaseerd.Of beter uitgedrukt:Schrijver George R.R. Martin heeft zich door die Rozenoorlogen in belangrijke mate laten inspireren, met hoog kwalitatief resultaat!Maar als u nader op die Rozenoorlogen ingaat, mag verwacht worden, dat u met historisch juiste informatie komt.Anders zeg ik:Schrijf er dan niet over.Ik ben nog niet in de gelegenheid geweest, alles en detail te lezen [wel enkele passages], wat u over die Rozenoorlogen geschreven hebt, vanwege een druk bezette agenda [misschien komt er nog een aanvullende brief, waarin ik u daarover te grazen neem, als ik dat nodig acht], maar ronduit belachelijk en historisch totale NONSENS [nogmaals, excusez lets mots] was, wat u over een van de hoofdrolspelers, Richard Neville, 16 de Graaf van Warwick, ook wel ”the Kingmaker” genoemd [1], hebt neergeschreven.UW SCHRIJFSEL OVER RICHARD NEVILLE, DE KINGMAKEREerst maar eens uw schrijfsel over Richard Neville, de Kingmaker, wat te lezen is.Ik lees [en u nu met mij] bladzijde 24, links bovenaan:”VERRADER WILDE ZELF OP DE TROONDe Graaf van Warwick, bijgenaamd ”The Kingmaker” steunde Hendrik VI van het Huis van Lancaster met zijn rijkdom., welsprekendheid en leger.Hij liep over toen zijn neef van het huis York als Eduard IV werd gekroond.Uit machtswellust nam de Graaf van Warwick na een veldslag de koning gevangenen probeerde hij zelf op de Engelse troon te komen.”Einde uw tekstDit, waarde Redactie, is een warwinkel van nonsens, taalverwarring en historische inaccuratesse.TEN EERSTE:Richard Neville, de 16e Graaf van Warwick, liep, hoewel aanvankelijk inderdaadeen ”aanhanger” van koning Hendrik VI [van het Huis van Lancaster, klopt], NIETover naar het Huis van York, NADAT zijn neef Eduard, 7e Earl [Graaf] of Marchen zoon van Richard, de hertog van York, als Eduard IV tot koning werd gekroond:Neen, hij [Richard Neville dus] was al jaren in oppositie tegen koning Hendrik VI, waarbij hij samenwerkte met zijn eigen vader  Richard, de vijfde Graaf van Salisbury en de hertog van York, vader van de latere Eduard IV [vanaf hier aangeduid als Edward, het was tenslotte een Engelse koning!]Bovendien was hij juist de grote voortrekker van de kroning van neef Edward totkoning Edward IV! [2]Ik kom hierop aanstonds uitgebreider terug.TEN TWEEDE:U schrijft”Uit machtswellust nam de Graaf van Warwick na een veldslag de koning gevangenen probeerde hij zelf op de Engelse troon te komen.”Dat ..machtswellust” is een zeer kort door de bocht en simplistische verklaringvoor de oorzaken tot het latere conflict tussen koning Edward IV en Richard Neville [van nu af aan aangeduid met de Graaf Warwick of Warwick], waarover aanstonds uitleg volgt.Het klopt, dat Warwick de koning gevangen nam, maar het is aperte nonsens om neer te pennen, dat Warwick zelf op de Engelse troon wilde komen!Hij had [en dat was erg belangrijk in de Middeleeuwen!] in geen enkel opzicht, niet eens in de verte, recht op die troon, omdat hij niet tot het Huis Plantagenet behoorde en er ook niet zijdelings van afstamde.Kortom:Naar Middeleeuwse mores zou niemand voor hem gevochten hebben en al evenmin was er een schijn van kans, dat hij als koning zou zijn geaccepteerd.Wel probeerde hij, door een slimme wijze van uithuwelijking van zijn tweewettige dochters [hij had ook nog een onwettige dochter, Margaret]. [3],zo dicht bij de troon te komen, dat hij effectief macht kon uitoefenen.Hierop kom ik terug.TEN DERDE:Taalverwarring:U schrijft”Uit machtswellust nam de Graaf van Warwick na een veldslag de koning gevangenen probeerde hij zelf op de Engelse troon te komen”Uit bovenstaande zin wordt volstrekt niet duidelijk om welke koning het nu ging en om welke veldslag.U had moeten aangeven, dat het hier ging om koning Edward IV [want zoalsu het hebt  neergeschreven, kon het ook wel om koning Hendrik VI, vanaf nu aangeduid als Henry VI,  gaan] en dat het ging om de volgende veldslag:The  Battle of Edgecote in 1469, waaraan de slimme Warwick overigens niet zelf deelnam….] [4]Dergelijke duidelijkheid is van groot belang, omdat het anders de toch al ingewikkelde verwikkelingen rond de Rozenoorlogen nog gecompliceerder maakt!ACHTERGRONDGRAAF WARWICK EN DE ROZENOORLOGENOm Graaf Warwick te kunnen begrijpen, moet hij gezien worden tegen het licht van de Rozenoorlogen, waarin hij zo’n belangrijke rol speelde.Om de Rozenoorlogen te kunnen begrijpen, moet je iets afweten van het toenmalige recht van opvolging op de Engelse troon en de verwikkelingenrond de regering van koning Richard II. [5]Want de Rozenoorlogen wortelen diep en zijn in feite gezaaid door de afzettingvan Richard II.[6]ROZENOORLOGEN:We beginnen met de voorgeschiedenis van de Rozenoorlogen, waarover u al geschreven hebt in uw Magazine.Globaal lezend heb ik echter gezien, dat u weliswaar de Rozenoorlogen alssuccessiestrijd aanmerkt, maar niet duidelijk hebt gemaakt, hoe het zat met de exacte claims van de Huizen Lancaster en York [De Tweede en Derde Zoon problematiek, zie onderstaand] en ook niet naar de wortels van het conflict gegaan bent.Daarom krijgt u hier deze informatie gratis en voor niets.Eigenlijk zou u mij hiervoor moeten betalen, HAHAHAHAHADe Rozenoorlogen, ook wel ”the Cousins War” genoemd [7] [pas een eeuw na het conflict raakte de term ”Rozenoorlogen;’ in zwang] waren een 30 jaar lang durend binnenlands militair conflict [burgeroorlog dus]  tussen tweetakken van het toenmalige Engelse Koningshuis, het Huis Plantagenet[aan de macht vanaf 1154 tot 1485], de Huizen Lancaster en York.Een ”adellijke” burgeroorlog, die hoogst bloedig werd uitgevochten, waarbijde diverse adellijke families partij kozen voor Lancaster en York , weer van kant wisselden, als het hen zo uitkwam en verraad, kuiperijen, intriges en bloedige veldslagen elkaar afwisselden.Voor meer verdieping en informatie [die u ook deels hebt beschreven] zie noot 8GEZAAID ZAADMaar het conflict begon niet bij de eerste militaire veldslag of liever gezegd schermutseling, de Eerste Slag bij St Albans in 1455 [9]Ook niet bij het gerezen en hoogopgelopen conflict tussen de vrouw vande vreedzame en geestelijk labiele koning Henry VI, de strijdbare Margaretha van Anjou [10]en haar gunsteling, Edmund Beaufort, Duke [hertog] of Somerset [behorend tot de Beauforts, de onwettige tak van het Huis Lancaster en neef van de Lancaster koning Henry VI] enerzijds en anderszijdsRichard, de hertog van York [vader van de latere koning Edward IV], ook een [weliswaar verdere] neef van koning Henry VI[11]Neen, het wortelde in de afzetting van koning Richard II door zijn neef, de latere koning Henry IV. [12]RICHARD II/PRIMOGENITUUR RECHTIk heb weleens gekscherend opgemerkt, dat de diepere oorzaken van de Rozenoorlogen scholen in het feit, dat Edward III, de Engelse koning, die deHonderdjarige oorlog tegen Frankrijk startte, ook een soort successiestrijd [13],teveel zoons had.Het uiteindelijke Rozenoorlog conflict woedde dan ook tussen de nakomelingenvan de tweede zoon van Edward III [van wie de hertog van York van moederskant afstamde] en de derde zoon van Edward III [waartoe het Huis van Lancaster behoorde, de wettige tak en de onwettige tak]Genoemde Koning Richard II was een zoon Edward of Woodstock, beter bekend als ”’De Zwarte Prins” [14] de oudste zoon van Edward III en volgde zijn grootvader Edward III op tienjarige leeftijd op, omdat zijn eigen vader reeds was overleden.En bij de Engelse troonopvolging gold het primogenituur recht [recht van de eerstgeborene] [15]Als de koning overleed, volgde zijn oudste zoon op.Wanneer deze overleed, diens zoon/nageslachtEn pas als zijn dynastie was uitgestorven, kwam de lijn van de tweede zoon aan de beurt,En zo ging het door.Vrouwen hadden in Engeland het recht op troonsopvolging, maar door de uitgesproken patriarchale samenleving in Middeleeuws Engeland probeerde men dat zoveel mogelijk te voorkomen. [16]Door een aantal oorzaken en hoogoplopende conflicten met zijn edelen liep het helemaal mis met de regering van Richard II en werd deze uiteindelijk door zijn neef Henry Bolingbroke [Bolingbroke, naar het kasteel waar hij geboren was], afgezet [Richard II was kinderloos] [17] en liet Bolingbroke zichzelf kronen tot Henry IV en werd daarmee de  grootvader van Henry VI, die koning was tijdens het begin van de Rozenoorlogen. [18]EN DAAR WRONG DE SCHOEN!Niet alleen, dat de wettige koning van Engeland, Richard II, werd afgezet, was van doorslaggevend belang [19] maar ook door wie, namelijk door zijn neef Henry Bolingbroke, zoon van de DERDE zoon vanEdward III, John of Gaunt [Jan van Gent, hij was in Gent geboren gedurende Edward III’s oorlog tegen Frankrijk], hertog van Lancaster [die titel had hij gekregen via zijn eerste vrouw, Blanche van Lancaster, die de dochter was van de hertog van Lancaster] [20]Maar in feite waren er nog de nakomelingen van de TWEEDE zoon van Edward III, Lionel of Antwerp [Lionel van Antwerpen, in Antwerpen geboren] [21], die dus een sterkere claim hadden op de Engelse troon.Lionel of Antwerp had echter geen zoons gehad, maar een dochter,  Philippa Plantagenet [22] en Philippa’s kleinzoon [zij was al overleden tijdens de afzetting van neef Richard II] Edmund was ten tijde van de afzetting van Richard II een kind van acht jaar en kon dus gemakkelijk opzij geschoven worden. [23]TWEEDE EN DERDE ZOON VAN EDWARD IIIWaar het dus op neer kwam was, dat de nakomelingen van de TWEEDE zoonvan Edward III [Lionel of Antwerp], door die van de DERDE zoon [John of Gaunt dus] opzijgeschoven waren, terwijl in feite die ”tweede zoon” nakomelingen een groter recht hadden op de Engelse troon!En Richard, de hertog van York, die met bondgenoten uiteindelijk de strijd tegenLancaster aan zou gaan, was via zijn moeders kant [Anne Mortimer] [24], een afstammeling van de TWEEDE zoon van Edward III, Lionel of Antwerp![Richard’s moeder, Anne Mortimer, was via de kant van haar vader, Roger Mortimer, de achterkleindochter van Lionel of Antwerp, zie de stamboom onder noot 25]Om het lekker simpel te houden was Richard, de hertog van York [ik kan er ook niets aan doen, dat ze allemaal onder elkaar trouwden] van vaderskant ook nog eens de kleinzoon van de VIERDE ZOON van Edward III, Edmund of Langley, hertog van York.Maar zijn recht op de troon, dat superieur was boven Lancaster, kwam van zijn MOEDERSKANT!, afstammende van de TWEEDE zoon! [25]Dus samengevat:De hertog van York, vader van de latere koningen Edward IV en Richard III [die de laatste Plantagenet koning was], had een sterkere claim op de troon dan Lancaster, omdat hij van moederskant afstamde van de TWEEDE zoon van Edward III en Lancaster van de DERDE zoon.LANCASTERS OP DE TROONWat het nog simpeler maakte was echter, dat de regerende koningen sinds de afzetting van Richard III dus uit het Huis Lancaster kwamen en al vanaf 1399 koning waren, wat ze een zekere legitimiteit gaf.Onder koning Henry IV, de feitelijke usurpator [26] van de Engelse troon,brak er nog geen dynastieke twist uit [denk eraan, dat de claimant van deEngelse troon, zoals gezegd, een jongen van 8 jaar was bij afzettingvan Richard II] [27], maar bij zijn zoon Henry V, de grote militaire leider inde nog voortwoedende Honderdjarige Oorlog, gestart door overgrootvader Edward III [28], zag je al het prille begin, belichaamd in het Southampton complot in 1415, waarbij onder andere Richard Conisburgh, de derde Graaf van Cambridge en de vader van Richard, de latere hertog van York met handlangers had geprobeerd, koning Henry V af te zetten ten gunste van zijn [ Conisburgh’s] zwager, Edmund Mortimer, de broer van zijn vrouw Anne Mortimer [Edmund was [de ”achtjarige jongen” met de grotere claim, ten tijde van de afzetting vanRichard II en oom van moederskant van de latere Richard, hertog van York.]Dat hele complot mislukte en de complotteurs werden geexecuteerd. [29]R.I.P. [30]KONING HENRY VI/HET FEEST KAN BEGINNEN/ROZENOORLOGENMaar het werd pas echt hommeles onder koning Henry VI, kleinzoon van usurpator koning Henry IV [onze ”Bolingbroke]Belangrijke oorzaak was de ontevredenheid, ontstaan door hetvoor Engeland rampzalige verloop van de Honderdjarige Oorlog, het feit,dat de vreedzame Henry VI het tegenovergestelde was van een flinke militaire leider EN vooral het feit, dat de arme man ernstige psychische problemen had, waardoor ambitieuze mannen probeerden zichzelf en hun familie naar voren te schuiven en grip op de macht te krijgen.Waardoor de Engelse troon een speelbal werd in handen van mannen met echte en vermeende claims.Tegen deze achtergrond laaide de strijd op tussen de Huizen Lancaster en York,aanvankelijk nog om de controle over de koning, maar gaandeweg om de troomzelf.Grote tegenstanders waren bij het uitbreken van de strijd enerzijds Richard, derde hertog van York, als afstammeling van de TWEEDE zoon van Edward III[Lionel of Antwerp] [31] de man met de sterkste claim op de troon.Anderszijds Edmund Beaufort, de tweede hertog van Somerset, behorend tot de onwettige tak van het Huis van Lancaster [32], die namens koning Henry VI optrad en gunsteling was van diens strijdbare vrouw, Margaret of Anjou.[33]Gaandeweg echter werd het steeds openlijker een strijd tussen York en zijn bondgenoten enerzijds en Margaretha van Anjou, de vrouw van de koning [de koning kon door zijn psychische problemen vaak niet effectief regeren] en haar bondgenoten anderszijds, zeker na cde geboorte van haar en de koning’s zoon in 1453.Het verbale en politieke steekspel tussen de heren [York en Somerset], die beurtelings ”protectors of the realm” [een soort regenten, vervangers van de koning] waren in de tijd, dat koning Henry VI niet kon regeren [staat voor: geestelijke inzinking] [34] duurde voort tot de eerste militaire confrontatie in de Rozenoorlogen, de Eerste Slag bij St Albans [35], waarin Beaufort, de tweede hertog van Somerset, sneuvelde [36]Daarna ging het van Kwaad tot Erger [lees noot 37] , ondanks EEN poging om de partijen te verzoenen, de door de vreedzame koning Henry VI goedbedoelde maar te laat gekomen geinstigeerde ”Loveday]] [door u genoemd in uw artikel: complimenten, niet veel mensen kennen deze gebeurtenis!] [38], maar daarna ging het al snel helemaal mis!En vanaf het sluiten van het Act of Accord [tussen York en koning Henry VI] [39] al snel gevolgd door de Slag bij Wakefield, waarin de hertog van York omkwam [40], ging het er niet meer om, wie koning Henry VI controleerde, maar een keihard gevecht om de troon.GAME OF THRONES! [41]When you play the game of thrones, you win or you die.There is no middle ground….” [42]Ja, DAT bewezen die Rozenoorlogen wel!Het tijdperk brak aan  van de door u ook genoemde koning Edward IV, de Rozenoorlogkoning [43], die een redelijk stabiel bewind gevoerd heeft, slechts onderbroken door de Warwick opstand [44], waarover straks meer.Edward IV werd, niet geheel volgens wet en recht, opgevolgd door zijn broer Richard [Richard III]. [45]En tijdens zijn regering werden de Rozenoorlogen definitief beslecht in de Slag bij Bosworth in 1485 [46] tussen Richard III en Henry Tudor [de latere koning Hendrik VII][47], zoon van Margaret Beaufort [48] [uit het Huis van Beaufort en achterkleindochter van John of Gaunt en Katherine Swynford en aldus behorende tot de onwettige tak van het Huis Lancaster, die later was gewettigd].Bosworth werd gewonnen door Henry Tudor, waarbij niet alleen een definitief einde kwam aan de Rozenoorlogen, maar ook aan het Huis Plantagenet. [49]en in feite aan de Engelse Middeleeuwen.Richard III was de laatste koning uit het Huis Plantagenet.Het tijdperk van de Tudors [50] brak aan.Henry Tudor, die zichzelf in feite koning maakte ”by right of conquest”  [51] was, bezegelde zijn legitimiteit als kining door te trouwen met Elisabeth of York, oudste dochter van koning Edward IV. [52]Slimme politieke zet:Want feite had Elisabeth of York [zoals zij werd genoemd en ook heette] natuurlijk koningin moeten worden, als dochter van Edward IV,die niet alleen koning geweest was, maar via zijn vader de hertog van York die superieure claim op de troon had geerfd, boven Lancaster en zeker boven de Beauforts, die onwettige [en later gewettigde tak van het Huis van Lancaster [53] [superieure York claim, weet u nog: via de TWEEDE zoonvan Edward III, Lionel of Antwerp….] [54]Maar ja, Elisabeth of York was geen strijdbare Margaret of Anjou [55], anders had ze wel gevochten voor haar recht op de troon!Nu werd zij in plaats van Queen by right [heersend monarch], Queen consort [echtgenote van de ko ning][56]Militaire overwinningen, he….Overigens waren Henry Tudor [Henry VII] en Elisabeth of York de ouders vande latere Henry VIII en dus de grootouders van koningin Elisabeth I.EN de voorouders van alle latere Engelse koningen!Nou Redactie, was dat een mooi college over de Rozenoorlogen of niet somsHAHAHAHAHA!NU naar Graaf Warwick, waar het om was begonnen en ZIJN plaats in die Rozenoorlogen.RICHARD NEVILLE, 16DE GRAAF VAN WARWICK/DE KINGMAKER/THE STORYDe geschiedenis van de Kingmaker is fascinerend en door uw redactie deelsverkeerd verteld en neergeschreven.Dat heb ik hierboven al gecorrigeerd:Nu een uitgebreider curriculum vitae, om een modern woord te gebruiken:Geboren als Richard Neville in 1428, was hij de zoon van Richard Neville,[door zijn huwelijk, via het recht van zijn vrouw]  5e Graaf van Salisbury [57] en Alice Montegu, 5e Gravin van Salisbury [Salisbury was in feite haar bezit en haar wettelijke titel] [58]Richard Neville stamde uit het Geslacht Neville, een oud-adellijke geslacht [teruggaand van nog voor Willem de Veroveraar] [59], dat als bondgenoten vanRichard, hertog van York, een doorslaggevende rol zou spelen in de Rozenoorlogen. [60]De Nevilles waren ook verwant aan de hertog van York!Want de tante van Richard Neville [de zuster van zijn vader] Cecily Neville, wasgetrouwd met de hertog van York. [61]Dus simpeler gezegd:Richard Neville, onze latere ”Kingmaker” was de volle neef van de latere koning Edward IV [zoon dus van de hertog van York en Lady Cecily Neville]De titel ”Graaf van Warwick” verwierf Richard Neville door zijn huwelijk metLady Anne Beauchamp, de dochter van de dertiende Graaf van Warwick.Door een aantal sterfgevallen binnen de Familie Warwick, werd Richard Neville[jure uxoris: bij het recht van zijn vrouw] [62], de 16e Graaf van Warwick.Genoeg over de ingewikkelde erfelijkheidskwesties binnen de Middeleeuwse Engelse adel.Nu waar het om begonnen is:De Rozenoorlogen.DIE ROZENOORLOGEN EN DE ROL VAN GRAAF WARWICK, IN VOGELVLUCHTDe wortels van de Rozenoorlogen, dat gewapende conflict tussen de HuizenLancaster en York, dat broeder tegen broeder en neef tegen neef opzette [63] en de mannelijke lijn van zowel het Huis van Lancaster als York zou uitroeien [64], alsmede een groot deel van de Middeleeuwse Engelse adel, lagen, zoals ik al schreef, in het verleden en wel bij de afzetting van Richard II door zijn neef, Henry of Bolingbroke [de latere Henry IV] [zie uitgebreid relaas, hierboven] En zie noot 65Maar hoewel het zaad reeds in 1399 [bij de afzetting van Richard II dus] was gezaaid, brak het feitelijke conflict uit tijdens de regering van Henry VI, kleinzoon van Henry IV, hoewel het al voorbodes had in the Southampton plot [66],waarbij de vader van de hertog van York, Richard Conisburgh [derde Graaf van Richmond] had geprobeerd [zonder enig succes!], Henry V af te zetten ten gunste van zijn [Richard of Conisburgh’s] zwager, Edmund Mortimer, 5e Graaf van March en feitelijke troonopvolger van Richard II, die in 1399 aan de kant was geschoven door de neef van zijn [Edmund’s] moeder, Henry of Bolingbroke [latere Henry IV] [67]GOEDHet gewapende conflict brak dus uit onder de regering van Henry VI, in 1455,56 jaar na de afzetting van Richard II.Uiteraard gingen er groeiende spanningen aan vooraf, met name tussenEdward IV’s vader Richard, de [derde, zal ik niet steeds meer vermelden] hertog van York, die in feite de superieure rechten op de troon had [als neef van Edmund Mortimer en via moederszijde afstammeling van de TWEEDE zoon van Edward III, Lionel of Antwerp] [68], met als grote tegenspeler Edmund Beaufort [behorend dus tot de onwettige tak van het Huis van Lancaster], tweede hertog van Somerset. [69]Tussen die twee, van wie Edmund Beaufort een grote gunsteling was van de strijdbare Margaretha van Anjou, vrouw van Henry VI, barstte vanaf eind veertiger jaren tot 1455 [toen Somerset sneuvelde in de Eerste Slag bij St Albans] [70] een verbitterde machtsstrijd uit, waarbij op een zeker moment edelen partij gingen kiezen.Grote spelers waren dus de hertog van York en de hertog van Somerset, waarbij de sympathie van de Kroon [in feite Margaretha van Anjou] duidelijk aan de kant van Somerset lag en er een steeds grotere vijandschap ontstond tussen Margaretha van Anjou en de hertog van YorkEen machtsstrijd tussen twee machtige mannen dus, die in feite escaleerde door het feit, dat Henry VI een  vrome en zachtmoedige man,[In de Middeleeuwen was zachtmoedigheid niet bepaald handig voor een koning, die een keihard leider en een bekwaam militair moest zijn, wilde hij zijn macht handhaven], geen spoor van overwicht had.Rampzalig was bovendien, dat de man heftige psychische problemen had [71], waardoor hij hele periodes niet kon regeren en er een soort Regentschap[Protectoraat] werd ingesteld, beurtelings ingevuld door Somerset en York. [72]Wat Henry VI miste aan vastberadenheid en overwicht, was aanwezig in Margaretha van Anjou, maar in die tijd was er voor een vrouw geen directe regeermacht weggelegd [wat ze wel graag wilde] [73], wat haar echter niet belette, het vuurtje flink op te stoken [zo zat zij nu eenmaal in elkaar], waardoor het conflict alleen maar excaleerde.Naast de zwakke regering van de onevenwichtige Henry VI en de daaruitvolgende spanningen tussen de adel, speelde het slechte verloopvan de Honderdjarige Oorlog en sociale onrust ook een belangrijke rol. [74]WHERE THE EARL OF WARWICK IS COMING INWat opvalt aan de Rozenoorlogen was, dat de keuze, die edellieden maakten[voor Lancaster, dus trouw aan koning Henry VI] of voor York [een bondgenoot van de hertog van York [die steeds openlijker tegenover de koning kwam te staan, hoewel hij zijn trouw aan de koning bleef volhouden] [75], niet zozeer gebaseerd was op principes [het al dan niet erkennen van de betere claim op de troon, die de hertog van York inderdaad had] [76] en zelfs niet op het feit, dat ”s konings positie steeds onhoudbaarder werd door zijn psychische problemen [77], maar door hetzij eigen persoonlijke belangen, hetzij conflicten met andere edellieden.Het is niet teveel gezegd, dat heel veel edellieden tot begin vijftiger jaren nog de kat uit de boom keken.Zo ook Warwick, die het aanvankelijke protest en verzet in 1452, van zijn aangetrouwde oom, de hertog van York [de man van Warwick’s tante van vaderszijde, Cecily Neville] niet steunde, zoals vrijwel alle edelen, die trouw bleven aan Henry VI. [78]Maar dat zou om diverse redenen veranderen, waardoor Warwick EN zijn vader, ook een Richard Neville, de 5de Graaf van Salisbury, de trouwste bondgenoten werden van de hertog van York.Drie Richards, door historische fictie-schrijver Con Iggulden in zijn serie over de Rozenoorlogenaangeduid [hij refereerde aan de vijftiger jaren van die vijftiende eeuw] metde aparte benaming ”Trinity” in het Nederlands [correcter] vertaald als ”Het Drievoudig Verbond” [79]Maar goed:Wat Warwick triggerde om gaandeweg te belanden in het kamp van zijn aangetrouwde oom Richard, de hertog van York, was zijn conflict met zijn zwager, de 2de hertog van Somerset.[Somerset was getrouwd met de halfzuster van Warwick’s vrouw Anne Beauchamp.Zij heette Eleanor Beauchamp] [80]JA, dezelfde Somerset, die de aartsvijand/rivaal was van de hertog van York en een diehard gunsteling van Margaretha van Anjou, de vrouw van koning Henry VI.Dat Warwick/Somerset conflict ging, zoals zo vaak bij de Middeleeuwse adel, over land en dreef Warwick in de armen van de hertog van York. [81]Hierdoor, maar ook naarmate het conflict tussen de hertog van York en Somerset [lees ook de koning en vooral zijn vrouw Margaretha van Anjou] verder opliep en York [tijdelijk] Protector of the Realm [een soort regent] werd[de koning was weer eens uitgeschakeld], kwam ook de vader van Warwick [dus de broer van York’s vrouw Cecily Neville] steeds meer in het kamp van York [82] en vormden deze drie Richards, Richard, de hertog van York, Richard Neville, de vijfde Graaf van Salisbury en diens zoon, Richard Neville, de 16e Graaf van Warwick, een geducht bondgenootschap in de vijftiger jaren van de vijftiende eeuw!Daarnaast woedde ook nog een vernietigend conflict tussen de Huizen Neville[met aan het hoofd Warwick’s vader] en Henry Percy, 2de Graaf van Northumberland, over land, wat de geschiedenis in zou gaan als de Percy-Neville feud [de Percy Neville vete] [83]En de Percy’s waren felle verdedigers van de Kroon, dus langs deze lijnen ontvouwde het conflict zich ook nog eens.En alles liep zo hoog en fel op, dat in de eerste Rozenoorlog veldslag, de Eerste Slag om St Albans, Warwick’s vader [en zijn zoon en York] tegenover Henry Percy en de hertog van Somerset zouden komen te staan, die beiden sneuvelden, waardoor het zaad van verbittering en haat [hun zoons wilden wraak] verder werd gezaaid. [84][Extra pijnlijk, omdat die Henry Percy weer getrouwd was met een zuster van Warwick’s vader, Lady Eleanor, waardoor ook de neven tegenover elkaar kwamen te staan!]”[85]Maar samengevatHet voor Engeland rampzalige verloop van de Honderdjarige oorlog, de mentale instabiliteit van de koning, dat Percy Neville conflict en allerlei andere conflicten tussen edelen, triggerden die Rozenoorlogen. [86]En in deze atmosfeer maakte een man als Warwick zijn carriere!WARWICK EN KONING EDWARD IVTOEN NOG THICK AS BROTHERS………….Wat in de vijftiger jaren begon als een schermutseling tussen de aanhangers van de hertog van York [met als bondgenoten Warwick en zijn vader ook een Richard Neville, weet u nog?] enerzijds en de getrouwen van koning Henry VI anderszijds [87], De zogenaamde Eerste Slag bij St Albans [88], werd gaandeweg steeds grimmiger, wat uiteindelijk uitmondde in een verbitterde burgeroorlog en een regelrechte strijd om de troon.Zie voor dat verloop noot 89, waarin de strijdbare vrouw, Margaretha van Anjou, steeds meer de leider van de Lancaster Partij werd.Ook wel begrijpelijk:Ze verdedigde niet alleen haar incapabele echtgenoot, maar ook de rechten van haar in 1453 geboren zoon, de toenmalige Prince of Wales, Edward of Westminster [90]Om een lang en bitter verhaal kort te maken:Na de nederlaag in de Slag bij Ludlow Bridge in 1459 waren de drie Richards gedwongen, in ballingschap te gaan, York en zijn tweede zoon Edmund, Earl of Rutland, naar Ierland, Warwick, zijn vader en York’s oudste zoon Edward, Earl of March [later Edward IV] naar Calais [91], ze kwamen terug, overwonnen aanvankelijk [92], waarna York koning Henry het recht van troonsopvolging afdwong [93], maar leden een bittere nederlaag in Wakefield, waarbij de hertog van York sneuvelde [of na afloop van de strijd gedood], zijn tweede zoon Edmund werd geexecuteerd, Warwick’s vader werd geexecuteerd en Warwick’s broer Sir Thomas Neville, sneuvelde. [94]Een militaire ramp dus, maar ook een persoonlijke tragedie,voor Warwick en Edward [latere Edward IV], die op dat moment pas 18 jaar oud was.Want beiden waren hun vader en een broer kwijt.Natuurlijk triggerde deze rampzalige verliezen deze twee heren, zowel om wraak te willen nemen als wel om nu echt voor de troon te gaan, wat in 1461 lukte, toen Edward, mede door inspanning van Warwick, tot koning werd gekroond na een aantal klinkende York overwinningen! [95]De nieuwe, jongere generatie York Leiders was dus aanmerkelijk harder en ging verder.Voor vader York was de troonsopvolging van Henry VI genoeg [96], de zoon echter ging direct voor de hoofdprijs.DE TROON!EDWARD EN WARWICKPARADISE?OR TROUBLE IN PARADISE…..THE BEGINNING:In het begin van de heerschappij van Edward IV leek alles nog zo goed te gaan.Warwick was king’s best ally and trusted advisor[97], bekwaam als hij was op diplomatiek gebied.Vooral op de Fransen maakte hij indruk.Zo merkte de Gouverneur van Abbeville op in een brief aan de Franse koningLouis XI [Lodewijk XI]:[vertaald naar het Engels]””They have but two rulers, M. de Warwick and another whose name I have forgotten.” [98]
Naar mijn mening vulden Warwick en zijn koning Edward IV elkaar perfect aan.Warwick had het politieke inzicht en hoewel een redelijk goed militair, was het Edward IV, die een brilliant legeraanvoerder was en zelden een veldslag  verloor.Zelfs op zijn achttiende had hij in de slag bij St Mortimers Cross in 1461, kort na de dood van zijn vader en broer [99] Jasper Tudor [oom van de latere koning Henry VII] , halfbroer [van moederskant] van koning Henry VI, verslagen en een zeer ervaren legeraanvoerder. [100]
Zelf schrijf ik in mijn artikel ”The Causes of the wars of the Roses/A travel to the Past:”I myself hold the opinion, that when King Edward would have concentratedon the military (he was an extremely capable military commander) and the Earl of Warwick on ruling and diplomacy, they whould have been made a deadly double and perhapsruled England happily together, if at least Edward had not fallen ill and diedso untimely.” [101]Het was een Golden Couple:Edward IV, jong en een van de mooiste mannen van zijn tijd, een brilliant legeraanvoerder en Warwick, charmant, geslepen, zeer ervaren, een goed militair maar een nog veel betere diplomaat.Helaas…..het mocht niet duren….Het is nu eenmaal zo”When you play the Game of Thrones, you win or you die.There is no middleground” [102]Maar naast die machtsstrijd, die er ook tussen hen was, was het breekpunt het Geheime Huwelijk, dat Edward IV sloot met Elizabeth Woodville, weduwe van nota bene een Lancaster supporter, de edelman John Grey, die in de Tweede Slag om St Albans was gesneuveld [1461, uitgevochten tussen Warwick en Margaretha van Anjou/supporters, beslissende Lancaster overwinning] [103]Warwick was aan het onderhandelen over een politiek zeer voordelig huwelijk met de Franse prinses Bona, schoonzuster van de Franse koning Louis XI, toen bleek, dat de koning [zonder Warwick in kennis te stellen, al met Elizabeth Woodville getrouwd was. [104]Niet alleen een klap voor Warwick’s ego, die in het buitenland voor gek stond, de dame was ook nog eens weduwe van een man, die supporter geweest was van de Lancaster erfvijand!En tot overmaat van ramp begon de koning de aanzienlijke familie van zijn koningin, de Wooodvilles, te bevoordelen en aanzienlijke posities te geven, waardoor Warwick aan macht inboette! [105]Van Warwick’s kant dus wel begrijpelijk, dat zijn wrok gevoed werd en daarmee zijn zijn vervolgstappen beter te verklaren.Wat uw opmerking:”Uit machtswellust nam de Graaf van Warwick na een veldslag de koning gevangenen probeerde hij zelf op de Engelse troon te komen.’ [106], dus wel zeer simplistisch maakt!HEBT U ZOVER NOG MEEGELEZEN?/MOOI!/DAN STAAT U ECHT OPEN VOOR KRITIEK EN BENT U BEREID, BIJ TE LEREN:VERVOLG:EDWARD AND WARWICKDE BREUKOndanks de strubbelingen over het Geheime Huwelijk van de koningen de toenemende invloed van de Woodvilles [de familie van Edward IV’s koningin], hield, om het even populair te zeggen, Edward IV nog van Warwick.Zo werd zijn broer, George Neville, tot Aartsbisschop van York benoemd en in juli 1465, toen de tragische [voormalige] koning Henry VI gevangen genomen werd, begeleidde Warwick hem naar gevangenschap in The Tower. [107]MAAR TOEN KWAM DE KLAPPER [OF KLAPPERS], DIE WARWICK EN EDWARD IV UIT ELKAAR DREEF!Terwijl Warwick de Koninklijke Opdracht kreeg, zowel met de Fransen en de Boergondiers [elkaars vijanden, de Bourgondiers waren de bondgenoten van de Engelsen geweest gedurende de Honderdjarige Oorlog] [108] te onderhandelen over een huwelijk van de zuster van de koning [Margaret] met een van de twee partijen en Warwick langzamerhand de aandacht verschoof naar de Fransen, bij wie hij een uitstekende reputatie genoot [109], sloot Edward IV een geheim verdrag met de Bourgondiers [uiteindelijk werd Margaret uitgehuwelijkt aan de Boergondische Graaf Karel de Stoute] [110], waardoor Warwick weer voor Gek stond!Zaken liepen nog meer uit de hand, omdat de schoonvader van de koning, Richard Woodville, Graaf Rivers, fel voor de verbintenis met de Boergondiers was. [111]Maar los daarvan:Het WAS verstandige en wijze politiek van Warwick, de voorkeur te geven aan een Franse alliantie:Frankrijk was een machtige monarchie en de voormalige tegenstander in de door Engeland begonnen Honderdjarige Oorlog [112] en als bondgenoot veel waardevoller dan het Graafschap Boergondie!MAAR ER GEBEURDE MEER TUSSEN WARWICK EN EDWARD IVWant tot overmaat van ramp weigerde Edward IV een huwelijk goed te keuren tussen Warwick’s oudste dochter en zijn [Edward IV’s] broer George, de hertog van Clarence. [113]Waarmee de maat voor Warwick vol was en duidelijk werd, dat Graaf Rivers [de schoonvader van Edward IV] de machtsstrijd had gewonnen.Niet alleen een klap voor Warwick persoonljk, maar ook voor de gehele Familie Neville, waarvan Warwick het Hoofd was. [114]Om een lang Verhaal kort te maken:Warwick stoorde zich niet aan het verbod van de koning, maar huwelijkte zijn dochter Isabel vrolijk uit aan ’s Konings broer George, hertog van Clarence, die ook al zo zijn eigen ambities had en graag met Warwick opliep, ook al omdat hij de illusie had [en misschien was dat ook Warwick’s intentie], dat Warwick Edward IV door hem zou willen vervangen als koning [115] [en vergeet ook niet, dat Warwick, na de koning, de rijkste man in Engeland was en dat een huwelijk met zijn dochter een zeer lucratieve zaak was. [116]Het Paar trouwde in 1469 in Calais, met de zegen van de Aartsbisschop van York, George Neville, broer van Warwick. [117]Daarna escaleerde de Zaak snel en een wervelwind aan gebeurtenissen volgdeWarwick orchestreerde een opstand in het Noorden, waarmee hij schijnbaar niets te maken had [slim!], onder leiding van een mysterieuze ”Robin van Redesdale” [118], keerde  [in 1469] met schoonzoon George PLantagenet terug naar Engeland, ’s koning’s troepen werden door Robin of Redesdale verslagen in de slag bij Edgecote [119], waarna de vader en broer van deKoningin gevangengenomen werden en geexecuteerd [120]
Drama ging door:Later werd de koning zelf gevangengezet, weer vrijgelaten door Warwick [121], een tijd leek dat dan weer redelijk te gaan tussen de koning en Warwick [de koning had Warwick en George hun verraad vergeven] [122], totdat de bom weer barstte, Warwick en George opnieuw in opstand kwamen en de koning gedwongen was, Engeland te verlaten en met een kleine groep getrouwen, waaronder zijn toen zeer loyale broer Richard. hertog van Gloucester en zijn boezemvriend, Lord Hastings [123].De koning ging in ballingschap  naar Bourgondie, waar zijn zuster Margaret inmiddels met Graaf van Bourgondie Karel de Stoute getrouwd was. [124]
Warwick sloot intussen een bondgenootschap met Margaretha van Anjou en plaatste de geestelijk instabiele koning Henry VI opnieuw op de troon [maar Warwick regeerde uiteraard] [125]Hiermee was Warwick definitief naar de kant van Lancaster overgelopen,iets wat enkele jaren daarvoor nog ondenkbaar was [zijn eigen vader en broer waren omgekomen tijdens de strijd in 1461] [126]Zijn bondgenootschap met Margaretha van Anjou werd bezegeld [voor wat, hoort wat!] door het huwelijk tussen Warwick’s jongste dochter Anne Neville en Margaretha’s en Henry VI’s zoon, Edward of Westminster, de Lancaster Prince of Wales. [127]Het Einde verliep tragisch, want Warwick’s periode van macht was een korte vreugde.Edward IV [wat was ook anders te verwachten] keerde naar Engeland terug met een leger [geholpen door zijn zwager Graag Karel de Stoute van Bourgondie] en versloeg Warwick in de slag bij Barnet [128], waarbij Warwick en zijn broer John, de Eerste Markies van Montagu, sneuvelden.Warwick’s schoonzoon George Plantagenet had zich inmiddels weer verzoend met broer Edward, waarschijnlijk gepiqueerd omdat Warwick zijnkaarten niet meer op hem als koning zette. [129]Zie voor een zeer interessant overzicht van Warwick’s carriere de documentaire van de Britse historicus Dan Jones [130]Met de dood van Warwick kwam feitelijk een einde aan de machtspositie van de Familie Neville.Erbij gezegd moet nog worden, dat zij tot een van de weinige adellijke Families behoorden, die aan de kant van het Huis van York stonden.De meeste adelsfamilies waren Lancaster, en dus koning Henry VI, trouw gebleven. [131]Want de monarchie was nog praktisch sacraal en het afzetten van een koning, ook al was dat al wel gebeurd met Edward II [hoewel ten gunste van zijn eigen zoon] en Richard II [usurpatie door zijn neef Henry Bolingbroke, waarmee die het zaad van die ellende van de Rozenoorlogen werd gezaaid] [132], het afzetten van een koning dus, was nog net geen heiligschennis.Margaretha van Anjou, die ook met een troepenmacht naar Engeland was gezeild, maar helaas voor de Lancaster zaak te laat in Engeland aankwam om samen met Warwick Edward IV in een militaire tangpositie te nemen, werd in mei 1471 door Edward IV verslagen in de slag bij Tewkesbury, waarbij de kans op een Lancaster heerschappij verkeken was. [133]Tijdens het leven van Edward IV, althans.Na de dood van Edward IV bemachtigde zijn broer Richard, de hertog vanGloucester, de troon, als Richard III [Zie noot 45]] en werd hij, na twee jaar koningschap, zoals ikal in bovenstaande had vermeld, in de slagbij Bosworth verslagen door Henry Tudor, de latere Hendrik VII,  zoon van Margaret Beaufort [uit het Huis van Beaufort en achterkleindochter van John of Gaunt en Katherine Swynford en aldus behorende tot de onwettige tak van het Huis Lancaster, die later was gewettigd].Hiermee kwam niet alleen definitief een einde aan de Rozenoorlogen, maar ookaan het Huis Plantagenet.Het tijdperk van de Tudors brak aan. [Zie noten 46 t/m 50]EPILOOGAanleiding tot mijn schrijven, een Opus, dat ik in september 2019 ben begonnen en nu heb voltooid, is uw ongenuanceerde uitspraakover een van de belangrijkste Spelers tijdens de Rozenoorlogen, Richard Neville,16e Graaf van WarwickNogmaals herhaald mijn reden tot kritiek:Op bladzijde 24 van uw uitgave ”De geschiedenis achter de Game of Thrones”,schreef u dus:”VERRADER WILDE ZELF OP DE TROONDe Graaf van Warwick, bijgenaamd ”The Kingmaker” steunde Hendrik VI van het Huis van Lancaster met zijn rijkdom., welsprekendheid en leger.Hij liep over toen zijn neef van het huis York als Eduard IV werd gekroond.Uit machtswellust nam de Graaf van Warwick na een veldslag de koning gevangenen probeerde hij zelf op de Engelse troon te komen.”Einde uw tekstIn bovenstaande heb ik u niet alleen uitgelegd, waarom deze Passage uituw tijdschrift kort door de bocht, verward en historisch onjuist is [ik verwijsnaar het begin van mijn schrijven], ook heb ik u meegenomen opeen Reis door de Tijd, met uitgebreide informatie over de achtergrondenvan de Rozenoorlogen, tegen welks licht de carriere van Richard Neville,bijgenaamd ”The Kingmaker” gezien moet worden.Mensen zijn complexe wezens en zelden is iemand alleen ”de verrader” en handelt/zij hij alleen ”uit machtswellust”Handelingen van mensen, zeker uit voorbije tijden, die qua wereldbeelden opvattingen ver afstaan van de onze, moeten bekeken worden vanuitde complexiteit, die zij verdienen.Ik hoop, dat ik met dit commentaar ertoe heb bijgedragen, dat u inhet vervolg complexe historische gebeurtenissen en ontwikkelingenniet zult afdoen met goedkope one liners, maar recht doetaan de tijd, waarin een en ander dient te worden geplaatst en deafwegingen die iemand tot zijn gedrag hebben bewogen, ook meeweegt.Alleen dan doet u recht aan de historische werkelijkheid, voor zover wij die kennen.Een gecompliceerd en veelzijdig carrierepoliticus [om maar eenmodern woord te gebruiken] als de Graaf van Warwick verdient beter.Vriendelijke groetenAstrid Essed Amsterdam NOTENVoor uw gemak heb ik de bijbehorende noten in links ondergebrachtZie voor noten 1 t/m 133LINKShttps://www.astridessed.nl/noten-1-t-m-133-bij-brief-aan-het-historische-tijdschrift-ontdek-over-verkeerde-historische-informatie-over-de-rozenoorlogen/

Reacties uitgeschakeld voor Rozenoorlogen/Originele mail Astrid Essed aan Ontdek Magazine over een historische misser

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Joke Kaviaar]/Ter verdediging van de aarde

https://nos.nl/artikel/2461713-768-klimaatactivisten-opgepakt-bij-klimaatdemonstratie-op-a12-in-den-haag

TER VERDEDIGING VAN DE AARDE

[VOORAF

Dit is een artikel van een van de zes klimaatactivisten, die op

donderdag 26 januari, voorafgaande aan de Grote Blokkadeactie van

de A12, werden gearresteerd op verdenking van ”opruiing”

Een Loyale Strijdkameraad van het Eerste uur!]

WEBSITE JOKE KAVIAAR

Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 31/01/2023 01:03:14

De veroorzakers van klimaatverandering zijn niet vreedzaam, niet geweldloos. Hun politielegers ook niet. En wij?

We zitten midden in de voltrekking van een klimaatcatastrofe. De ene na de andere actie schreeuwt om aandacht voor de ramp die met zevenmijls laarzen op ons afstevent met bosbranden, droogte, overstromingen en orkanen. En dan moeten we het hebben over actiemiddelen? Of wat lijm of ketchup tegen het glas op een schilderij nou echt nodig is? Dan moeten we het hebben over hoe legaal een demonstratie is en of degenen die ertoe oproepen zich schuldig maken aan opruiing?

Hou toch op, zeg! De vraag of de oproep om de A12 te blokkeren wel legaal was, heeft me geen moment bezig gehouden toen ik die oproep verspreidde. De arrestatie van mijzelf en zeven anderen voor het verspreiden van die oproep is en blijft natuurlijk een schandaal, maar ik ga me niet zitten verdedigen en uitputten in uitleg dat het toch zou moeten mogen. Dat doen advocaten maar. We moeten in de aanval. Repressie zal het antwoord zijn. Welkom in de 21e eeuw. Maar dat is dus al heel lang zo. Wereldwijd worden klimaatactivisten en bosbeschermers vermoord. Wereldwijd slaat de politie erop los, gebruikt traangas, pepperspray en wapenstok om voor multinationale vervuilers de weg vrij te maken. Een dagje cel is er niets bij.

En daarom: ik wil het niet hebben over de vraag of de fantastisch massale blokkade van de A12 van afgelopen zaterdag netjes is aangemeld of niet. Ik wil het niet hebben over de vraag of de politie dat wel of niet netjes zou moeten faciliteren. Vraag je toestemming om een weg te blokkeren, dan is de angel eruit. Dan is het net zo iets als: er zijn vandaag wegwerkzaamheden, hier is de omleiding, volg de gele borden. En dan kun je dus net zo goed wel op het Malieveld gaan staan. Het verbieden van zulke acties en de oproep daartoe is eigenlijk een geschenk. Waren we niet opgepakt voor de oproep, dan waren er geen duizenden mensen gekomen. Wrang is het wel dat voor zo’n massale opkomst eerst repressie nodig was. Alsof klimaatverandering niet reden genoeg was.

De tijd van alleen maar netjes actievoeren is wat mij betreft allang voorbij. Massa-acties zijn nodig, dat wel! Laat dat het warme bad zijn waarin ook andere dingen mogelijk worden. Maar hoe dan ook: de tijd van excuses moeten maken voor wat overlast voor automobilisten terwijl mensen dagelijks op kilometers asfalt in de file staan en er weer een bos moet wijken voor een wegverbreding – ik heb het over Amelisweerd – is wat mij betreft ook voorbij. Excuses zijn niet aan de orde. Allicht sta ik liever bij een vervuiler machines onklaar te maken, maar alle actie die klimaatalarm slaat en daarmee het dagelijks leven schreeuwend en schuddend overhoop gooit is per definitie, hoe ontregelend ook, legitiem. Niet wettelijk legitiem? Who cares?! Weg met de wet! De wet is een misdadige constructie. Wordt wakker!

Ik zeg: laten we ophouden met aardig willen zijn. Laat de ramp vertaald worden in het soort actie dat past bij het voorkomen van een ramp. Actie die niet afwacht maar ingrijpt. Actie die niet aan de overheid vraagt om iets doen. Denk aan de blokkade van Schiphol vorig jaar! Denk aan Lutzerath! Denk aan de blokkades van kolentreinen door Kappen met Kolen. Bedenk wat! Want de overheid gaat niets doen. Laat de focus niet liggen op het benadrukken dat we zo vreedzaam en geweldloos zijn omdat we denken dat er dan misschien geluisterd wordt. Dat leidt vooral tot kansen voor de overheid om activisten tegen elkaar uit te spelen: zij zijn niet netjes, jullie wel.
Wie luistert er en wat verwachten we daarvan? De media, die keer op keer weer over die middelen begint en over gevaar, hoezeer ook zo’n actie zoals afgelopen zaterdag op de A12 wordt omgeven met voorzorgen voor de veiligheid van omstanders en deelnemers?
Hoezeer mensen van Extinction Rebellion ook benadrukken dat het om een demonstratie gaat; Hoeveel juristen ook benadrukken dat het recht op demonstratie geschonden wordt;
Telkens weer wordt er gewezen op dat kilometertje omrijden. Keer op keer wordt er gedaan alsof op levensgevaarlijke wijze een snelweg wordt geblokkeerd terwijl het over een 70 kilometer per uur binnenweg gaat. Waarom hebben we het er nog over? Kan het zijn dat dit komt doordat er niet keihard een statement wordt gemaakt dat het van geen enkel belang is of de overheid het legaal vindt? Laten we stellen dat het de bedoeling is om de wetten die klimaatverandering veroorzaken te overtreden. Dan hebben we dat gehad. En nu over tot het echte onderwerp.

Laten we de camera eens omdraaien en het vizier richten op de onveiligheid die klimaatverandering veroorzaakt. Laten we het hebben over alle vervuiling en vernietiging wereldwijd die gelegitimeerd door wetten doorgaat. Telkens opnieuw gaat alles door volgens het credo ‘Business As Usual’ en blijven subsidies en olie stromen, blijven kolen op kolen gestapeld, de aarde afgegraven, bossen gekapt, hele ecosystemen verpletterd, oceanen leeggevist en vervuild, dieren tot gebruiksartikel gereduceerd. Er wordt gedaan alsof er iets aan wordt gedaan maar de handel in emissierechten laat zien dat het een grote fopspeen is. Gerotzooi met cijfers. Heen en weer geschuif dat alleen maar tot meer CO2 uitstoot leidt in plaats van minder. Schiphol mag blijven groeien. De agrarische industrie hun mest uitrijden. Deze planeet wordt uitgemolken als een uitgemergelde koe en het zal niet lang meer duren of het afgebeulde beest wordt met veel geweld naar de slacht gebracht.

Nog deze week waarschuwde het KNMI voor een zeespiegelstijging van 2 meter eind deze eeuw. Moeten klimaatactivisten even ergens komen laten zien hoeveel dat is?

Genoeg is genoeg! Doe wat nodig is.

Joke Kaviaar, 31 januari 2023

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Ter verdediging van de aarde

Opgeslagen onder Divers