Tag archieven: Milieu

[Artikel Peter Storm]/Klimaat, Palestina, solidariteit: een demonstratieverslag

KLIMAAT, PALESTINA, SOLIDARITEIT, EEN DEMONSTRATIEVERSLAG

WEBSITE PETER STORM

Maandag, 13 november 2023

Veel zin had ik niet in die Klimaatmars van gisteren, 12 november 2023. Mijn hoofd en hart zijn bij Gaza, bij de genocide die Israël daar pleegt. Ik wil dat dat stopt, meteen, en alle andere zaken voelen minder urgent. Ja, ik kan mezelf uitleggen hoe kosmisch dringend de klimaatcrisis inmiddels is, en hoe hoognodig dus het klimaatprotest. Maar ik voel er eventjes vrij weinig bij. Daar komt nog de strategische bedenking bij: welke regering trekt zich iets aan van een optocht van het ene plein naar het andere, hoe omvangrijk ook? En dan was ik ook ook nog goed ziek geweest, heel veel energie had ik ook niet, dacht ik. Ik ben toch maar gegaan, overtuigd van het belang van het onderwerp, en ook van het feit dat er een ding is dat nog minder effectief is dan een grote klimaatdemonstratie – en dat is een kleinere klimaatdemonstratie. Alle beetjes helpen, en bovendien: kameraden zien en samen strijden is uplifting en goed. Vooruit dus maar. En gelukkig maar ook, want het was een waardevol dagje in actie.

De treinen zaten voller naarmate we dichter bij Amsterdam kwamen. Dat deed me deugd. Vanaf centraal Station liep al een grote mensenstroom richting Dam, voorzien van vlaggen en dergelijke. Dat deed me deugd. Vlak bij de Dam troffen de kameraad met wie ik reisde en ik het eko-anarchistische blok, voorzien van spandoeken en zwart-groene vlag. Warme begroetingen over en weer. Na enige tijd zetten we ons in beweging, eerst naar de hoek van de Dam en vervolgens over het Rokin. De Klimaatmars was bezig! Ons eko-anarchistische blok leverde een levendige bijdrage.

Wat deden we zoal? Nou, leuzen roepen, luid en radicaal. One Solution – Revolution! One Direction – Insurrection! Change your Diet for the Climate – Eat the Rich! Groene Transitie Zonder Politie! A- Anti- Anticapitalista (3x), Overthrow the System – Revolution Anarchista! Liberta, Liberta – Anarchia Total! Geen Bazen en Politici, maar Zelfbestuur en Anarchie! Brick by Brick, Wall by Wall – We Will Make the System Fall! Say it Loud, Say it Clear, Refugees are Welcome here! (gezongen), Siamo Tutti Antifascisti! En zo meer. Ook af en toe, als we wat politie zagen: Ik Kan Niks, Ik Wil Niks – Geef me een Uniform! Politie, Fascisten, StaatsterroristenTous le Monde Deteste la Police! en – bij agenten te paard in het vizier – Get those Animals Off those Horses! O ja, en lekker plagerig als we GroenLinksers zagen: Niet Groen, Niet Links, maar Neoliberaal! En: Wie heeft ons verraden? Sociaaldemocraten!

Hoe effectief en overtuigend die laatste paar leuzen allemaal zijn naar mensen toe die misschien op zich best kritisch tegenover zulke partijen staan, en daarmee best tot onze ‘doelgroep’ gerekend kunnen worden, vraag ik me wel af. Ik zoek naar wegen om de partijen genadeloos neer te sabelen, terwijl we kritische half-supporters van zulke partijen laten zien dat we ze wel degelijk als potentiële bondgenoten zien, niet als vijanden. Maar leuk is het allemaal wel, en dat is ook iets waard, want we voeren ook actie om onze eigen spirit een boost te geven en het allemaal beter vol te kunnen houden. Al met al het standaardpakket aan anarchistische en antifascistische leuzen, met hier en daar wat extra groenheid. Feitelijk was dit een anarchistisch blok zoals veel andere anarcho-blokken op demonstraties. De eko-aandacht mag wat mij betreft nog best een extra push krijgen als we zoiets vaker willen doen.

Wel een extra goed element: de flyer die kameraden vanaf het blok uitdeelden aan mededemonstranten. Daarin – zeer noodzakelijke! – uitleg aan mededemonstranten 1. over ‘waarom sommigen van ons in het zwart gekleed zijn en gezichtsbedekking dragen’ en 2. over wat er bij uitstek nodig is in de klimaatstrijd: ‘Het is tijd dat we het heft in eigen handen nemen en de rijke geschiedenis van radicaal milieuactivisme omarmen’. Dit alles gevolgd door een uitnodiging voor een workshop op de anarchistische boekenbeurs, 26 november, in Amsterdam.(1) Dit alles ook in het Engels trouwens. Dit is belangrijk, want op deze manier bereiken we als anarchisten mogelijk een veel grotere groep mensen met onze argumenten en verspreiden we tenminste begrip voor en informatie over onze anarchistische aanpak.

Het blok zelf was dus levendig en luidruchtig, net als groepen mensen om ons heen. Hier en daar waren Palestijnse vlaggen te zien, veel mensen wilden duidelijk hun solidariteit en woede tegen de genocide tot uitdrukking brengen. Wij ook. Dus riepen we al snel ook: From the River to the Sea – Palestine Will Be Free! Dit eenmaal tot grote ontroering van – ik vermoed – een Palestijnse vrouw die voor ons liep en helemaal geëmotioneerd raakte. Later liepen we zij aan zij met een groepje dat steeds pro-Palestijnse leuzen inzetten. No Climate Justice on Occupied Land! En vervolgens weer andere leuzen. Ook af en toe: Wet of geen Wet – Kraken Gaat Door!, en de variant: Idealen Ontruim Je Niet – Kraken Gaat Door! met name toen we langs een nog niet lang geleden gekraakt pand kwamen…

Intussen was duidelijk dat de demonstratie groot was, erg groot. Veel mensen – dat viel me op – zonder duidelijk herkenbare partij- of organisatorische binding, al ontbraken mensen met PvdD– en Bij1 vlaggen niet, net zomin als GroenLinks-hesjes met mensen erin. Natuurlijk was het XR-logo ook flink aanwezig. Maar juist al die mensen die gewoon op eigen gelegenheid waren gekomen, alleen, met hun kind of ouders, met een paar bekenden, maakt dit soort demonstraties wel degelijk indrukwekkend, je ziet dan dat het hier op diepe, wijdverspreide bezorgdheid gaat. Daar is bij het klimaat – en bij de genocide op Gaza natuurlijk! – ook alle reden voor. Ik vind het een goed teken, net als de opkomst zelf. Vijfentachtigduizend mensen is niet bepaald niks.(2)

Vraag blijft wel: wat nu? Geen honderd van deze optochten, geen tien miljoen deelnemers per keer, gaan werkelijk iets veranderen zolang de autoriteiten gerust kunnen zijn dat het bij keurige optochten blijft. De politie maakt feitelijk duidelijk wat er mis is met dit type van actie. Ik citeer uit Nu.nl: ‘De woordvoerder van de politie vindt dat het “buitengewoon goed” is gegaan tijdens de klimaatmars. “De menigte was beheersbaar en controleerbaar”, vertelde ze.’(3) Een kus des doods, zo’n compliment. Want dat is precies wat serieuze klimaatstrijd maar beter niet kan zijn: beheersbaar en controleerbaar, en daarmee ongevaarlijk voor fossiel kapitalisme, agrobusiness, kapitaal en staat.

Hoe geven we ons anarchistische pleidooi voor radicaal milieuactivisme vorm? En hoe verbreiden we die aanpak snel en doeltreffend on der de veel en veel grotere aantallen mensen die nodig zijn voor effectief – en tijdig! – verzet? Open vragen, wat mij betreft. Wel hele dringende vragen, want veel tijd is er gewoon niet meer.

De optocht ging van Dam naar Museumplein, de tweede nationale begraafplaats van strijdbaarheid ( de eerste is natuurlijk het Malieveld). Daar was natuurlijk een Manifestatie, met Sprekers en Muziek. Er waren zelfs heuse Politici besteld. Brrrr. Maar Greta Thunberg zou ook komen, dat dan weer wel. Wij gingen met onze kameraden naar voren, we hadden iets vernomen over een spreekster aan wie gevraagd zou zijn een bepaalde pro-Palestijnse leus niet uit te spreken… Het programma begon, met iemand van de FNV meen ik. Snel erna was de beurt aan Sahar Shirzad, een Afghaanse vrouw. Die gaf al snel het woord door aan Sara Rachdan, een Palestijnse vrouw. Die vertelde over Israël als ‘environmental disaster’ en hekelde vanzelfsprekend de genocide op Gaza. Even later: we zagen haar praten maar konden haar nauwelijks meer horen. Microfoon uitgeschakeld! Wij roepen: ‘Let Her Speak!’ en ‘From the River to the Sea – Palestine Will Be Free!’ Even later voegden we ons bij een groep Palestijnen, om die te ondersteunen. Hun strijd, daar ging het nu om. Zij aan zij bleven we roepen. Achteraf merkten we hoe deze mensen onze support waardeerden. Dat alleen al maakte het de moeite waard.

Greta was aan de beurt! Maar die kwam niet meteen, zo bleek. Eerst muziek. Daarna een spoken word artiest. En daarna, na meer programma, jawel, uiteindelijk Greta! Wij hadden ons al schrap gezet: als zij dit ook zomaar zou laten gebeuren, en doen of er niets aan de hand was… Maar ik zei tegen een kameraad: wacht even, laat haar spreken. Ik sloot niet uit dat ze de goeie kant kiest hier. En ja hoor! Daar kwam Greta – samen met Sara en met Sahar, die allebei alsnog het woord konden voeren. Toen zijzelf, heel kort. Maar een man in een groen uniform was het podium op gekomen en pakte haar de microfoon af, terwijl hij zei dat hij voor het klimaat kwam, niet voor een politieke boodschap. Z Die werd alsnog het podium af gewerkt door vooral Saher en Sara, waarna Greta haar korte praatje kon afmaken. Dat mondde uit in gezamenlijk scanderen: No Climate Justice on Occupied Land!(4) Jazeker, Greta scandeerde nadrukkelijk mee.

Heel veel witte demonstranten keken intussen behoorlijk chagrijnig, en sommigen van ons hadden op tamelijk agressieve wijze al hun afkeuring van ons pro-Palestijnse leuzengeroep laten blijken. Ik maak me geen illusies: de steun voor de solidariteit met de Palestijnse vrijheidsstrijd is bij veel van de klimaatdemonstranten bij lange na niet sterk genoeg om in te zien dat de expliciete uitspraken van Sahar, Sara en ook Greta gewoon noodzaak zijn, juist ook op een demonstratie als deze. Niet stilstaan bij en stelling nemen tegen een genocide die voor onze ogen zich wordt voltrokken kan gewoon niet. Maar dat is een inzicht dat bij veel te veel klimaatdemonstranten (nog?) helemaal niet is doorgedrongen. En ik las op Twitter verontrustend veel bijval voor die man in het groen. Er is in de klimaatstrijd qua solidariteit en dergelijke beslist een boel te leren en te doen.

En de organisatie mag zich diep schamen: iemand te spreken vragen en dan de microfoon uit draaien als het een kant op gaat die je niet wil. Het wekte de indruk alsof de organisatoren van twee walletjes wilden eten: wel een inclusief en solidair beeld uitstralen door iemand als Sahar uit te nodigen. Niet je vingers willen branden zodra solidariteit met vrijheidsstrijd van mensen met kleur consequenties dreigt te krijgen, want ja, dan worden er witte mensen boos. We hebben een vleugel van de klimaatstrijd nodig die deze halfslachtigheid doorbreekt en consequent de antikoloniale kant kiest. Van die vleugel waren de ingredienten afgelopen zaterdag gelukkig hoorbaar aanwezig.

Intussen ben ik weer thuis, wel degelijk blij dat ik toch ben gegaan. Het was een intense dag, maar het was het waard. En de strijd gaat door – voor climate justice en voor Palestijnse vrijheid, en tegen dat systeem dat we brick by brick, wall by wall tegen de vlakte gooien met ons allen.

Noten:

(1) De Anarchist Book Fair is op 25 en 25 november 2023. De worksop waar de flyer over rept is op 26 november, in de Plantage Doklaan 8, Amsterdam. Meer over de Anarchist Book Fair vind je via https://anarchistbookfairamsterdam.blackblogs.org

(2) Dat is het cijfer zoals het in de media te zien is, onder meer in ‘Klimaatmars trekt 85.000 mensen, politie Amsterdam prijst “beheersbare” menigte’, Nu.nl, 12 november 2023, https://www.nu.nl/binnenland/6289415/klimaatmars-trekt-85000-mensen-politie-amsterdam-prijst-beheersbare-menigte.html

(3) ‘Klimaatmars trekt 85.000 mensen, politie Amsterdam prijst “beheersbare” menigte’, Nu.nl, 12 november 2023, https://www.nu.nl/binnenland/6289415/klimaatmars-trekt-85000-mensen-politie-amsterdam-prijst-beheersbare-menigte.html

(4) Zie vooral ook het woedende artikel van Joke Kaviaar, ‘NO CLIMATE JUSTICE ON OCCUPIED LABNSD’, 12 november 2023, https://jokekaviaar.nl/2023/11/12/no-climate-justice-on-occupied-land/ Dat artikel heb ik ook even gebruikt voor de namen van de spreeksters.

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Klimaat, Palestina, solidariteit: een demonstratieverslag

Opgeslagen onder Divers

[Toespraak Joke Kaviaar bij de rechtszaak dd 19 juli tegen haar en 7 andere klimaatactivisten]”ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT, WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

https://nos.nl/artikel/2461713-768-klimaatactivisten-opgepakt-bij-klimaatdemonstratie-op-a12-in-den-haag

VOORWOORD

Beste Lezers,

Zie hier de indrukwekkende ”Laatste Woord” toespraak van

activiste, schrijfster en dichteres Joke Kaviaar bij

de 19 juli 2023 rechtszaak tegen haar en 7 andere klimaatactivisten

Zie ook

EN OOK

EEN PRACHTIGE TOESPRAAK!

En neen, IK ben  geen veganist en ook geen anarchist, maar moet

je dat zijn om de Strijd voor de Aarde te voeren?

Om de Strijd tegen neo koloniale uitbuiting en VOOR de rechten

van vluchtelingen te voeren?

Ik ondersteun de Strijd van Joke Kaviaar en die duizenden en duizenden

Klimaatactivisten om het behoud van de Aarde en het Leefbaar houden

van de Aarde voor Mens en Dier.

Want de teloorgang van de Aarde treft niet alleen de armsten/allerarmsten,

maar uiteindelijk ook die Rijken in hun villa’s.

Het gaat om het Voortbestaan der Mensheid

EN LEZERS, VERGEET HET NIET.

JOKE KAVIAAR EN DE 7 ANDEREN STAAN TERECHT, OOK VOOR U

ASTRID ESSED

TOESPRAAK JOKE KAVIAAR

ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT. WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

Een heleboel laatste woorden bij het politieke opruiingsproces op 19 juli 2023 vanwege de oproep om de A12 te blokkeren op 28 januari 2023.Video door documentairemaker Maartje van Poelje.

Terwijl Shell in Nigeria de grond vervuilt met hun smerige olie en daarmee het land van boeren vernietigt, denken mensen in Nederland nog dat het niet zo’n vaart zal lopen met de opwarming van de aarde en smeren op het strand onder de rook van Tata wat extra zonnebrand crème op het lijf. Ik zeg: kanker! Ik zeg: moord. Ik zeg: stop de fossiele subsidies die bedrijven aanmoedigen door te gaan met vervuiling.

Terwijl mensen in Nederland zich na een paar dagen hitte en een plaatselijke zomerstorm zorgen maken over het verdorren van gras en planten in de tuin (als ze die hebben), maken mensen zich in Somalië zorgen over al jaren aanhoudende droogte, mislukkende oogsten en of ze nog wel te eten zullen hebben. Ik zeg: hongersnood! Ik zeg: moord. Ik zeg: stop de agrarische industrie die wereldwijd door ontbossing en CO2 uitstoot de opwarming van de aarde aanjaagt.

Terwijl in Nederland klimaatactivisten vervolgd worden voor het oproepen tot een burgerlijk ongehoorzame demonstratie op een weg, zien we in landen om ons heen de repressie tegen klimaatstrijders al veel verder gaan. Het verbod van Soulevements de la Terre, de Beweging van de Opstanden van de Aarde in Frankrijk. Massa arrestaties van slow marchers van Just Stop Oil in Engeland. Invallen bij klimaatactivisten van Letzte Generation in Duitsland… Maar zelfs dat alles is nog niks vergeleken met de keiharde onderdrukking die wereldwijd ver van ons bed inheemse volkeren te verduren krijgen als ze bijvoorbeeld de ontbossing van de Amazone in Brazilië proberen tegen te gaan. Het verzet tegen de aanleg van de Dakota Access Pipeline in de VS waarvoor de Standing Rock Sioux Tribe veel steun organiseerde, werd ook met veel geweld beantwoord. De recente repressie die het verzet tegen Cop City in Atlanta ten deel viel, met de politiemoord op bosbeschermer Tortuguita en aanklachten wegens terrorisme tegen demonstranten zijn we ook nog niet vergeten.

Ik zeg: misdaad! Ik zeg: ecocide. Verzet tegen de veroorzakers van klimaatverandering is een kwestie van solidariteit. Ik zeg: stop de repressie die wereldwijd verdedigers van land, water en lucht afstraft omdat ze hun leefomgeving en daarmee de planeet gezond willen houden.

Overheden, industrie, grootkapitaal: wat zij doen is je reinste doodsverachting. Maar dan wel die van anderen en niet die van henzelf.

Het zijn niet de rijken in hun villa’s, ver van naar uitlaatgassen stinkende steden, ver van gif uitstotende fabrieken, ver van vliegvelden waar geraas en neerslag van kerosinedampen dagelijkse kost is, die ziek worden en sterven. Zij dwingen laagbetaalde arbeiders tot werken voor nog meer winst en ongeremde groei. Zij vreten energie alsof die oneindig is.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want het helpt niet dat burgers individueel niet of minder vliegen, veganist worden, de dure treinreis aanvaarden die niet gesubsidieerd wordt. Wij moeten in actie komen en ons de greenwashing niet laten welgevallen. En dus blokkeren we de A12. Ik was erbij op 27 mei. Ik ben er weer in september. En dat is nog maar het begin. Dat is nog niets vergeleken met wat klimaatstrijders nog meer kunnen en zullen doen.

Het zijn niet de zich boeren noemende agro-kapitalisten die lijden onder de ontbossing van het regenwoud voor veevoer of onder de erbarmelijke omstandigheden van de vele dieren die als bezit worden gezien om uit te buiten en te af te slachten. Nee, het zijn niet deze lieden die lijden onder het stikstof dat de natuur verstikt en ontkalkt en die insecten en vogels van nageslacht en het leven zelf berooft. Zij vreten met hun mest de aarde kaal alsof die onuitputtelijk is.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want de dieren die op het altaar van het kapitalisme in de pan worden gehakt kunnen het niet. En als de agro-industrie met zijn veevoergiganten en slachthuizenpropaganda denkt dat hun belangen niet kunnen worden geschaad, dan zullen ze nog verbaasd opkijken. Klimaatstrijders kunnen nog veel meer doen dan alleen maar aan de deur kloppen.

En het zijn niet de politici met hun loze beloftes en hun lobbyvriendjes die lijden onder de noodzaak om te vluchten voor droogte, orkanen, overstromingen, hongersnood, landontginning, verwoesting door mijnbouw en luchtvervuiling. Het zijn niet de politici die lijden onder alle neo-koloniale afbraak georganiseerd vanuit het globale noorden, die geconfronteerd worden met gemilitariseerde grenzen die vluchtelingen tegenhouden, martelen en verkrachten, opsluiten en doodschieten.

Politici blijven maar doen alsof vluchtelingen de profiteurs zijn. Juist afgelopen week hebben we de misdadige deal met Tunesië gezien, bekokstoofd door Mark Rutte met de Italiaanse fasciste Giorgia Meloni, want klimaatvluchtelingen moeten maar terug naar hun zogenaamd veilige land. Om dit te kunnen blijven doen spelen politici mensen tegen elkaar uit, wakkeren racisme en fascisme aan en roepen op tot haat. Maar de ware profiteurs zitten niet in een vluchtelingenkamp maar aan de top, op hun miljoenenjacht.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want de vluchtelingen zijn verdronken in de Middellandse Zee of van dorst omgekomen de woestijn. Die zijn opgesloten in door en voor de EU gewenste en gebouwde kampen en gevangenissen. Die kunnen niet veilig op straat lopen zonder vrees voor vervolging, arrestatie en deportatie. De grenzen op de wereldkaart roepen op tot nationalisme en zijn gereedschap voor bevolkingspolitiek. Maar de aarde heeft geen grenzen. De aarde heeft bergen, savannes, toendra’s, moerassen, bossen, rivieren, oceanen.

Maar hoe lang nog zit daar leven in?

De klimaatcatastrofe die op ons afkomt is de doodsoorzaak van al het leven op de wereld. De klimaatcatastrofe die er feitelijk al is, onzichtbaar voor ons hier, wordt veroorzaakt door kapitalisme. En kapitalisme is geen abstractie. Aan die klimaatcatastrofe zijn aanwijsbare bedrijven en personen die deze bedrijven runnen persoonlijk schuldig.

Zij dienen verantwoordelijk worden gehouden en tot stoppen gedwongen. Niet goedschiks, dan kwaadschiks. Namens de insecten, de bijen en de vlinders. Namens de vogels, de vissen en de kikkers. Namens de koeien, varkens, kippen, eenden, ganzen, geiten, schapen, namens alle dieren in de vee-industrie. Namens alle in het restant wilde natuur levende dieren, de wolven, reeën, vossen, hazen, konijnen. De leeuwen, olifanten, bizons, paarden, giraffen… Teveel om op te noemen. En laat ik tot slot de menselijke dieren niet vergeten. Zij, die van hun stem beroofd zijn. Zij, van wie de stemmen alleen tellen tijdens de verkiezingen. Daar ben ik er een van, en ik ben nog lang niet de meest onfortuinlijke, ook al ben ik hier geroepen om mij tegen de politieke aanklacht van opruiing te verdedigen.

Wel. Verdedigen, daar is een advocaat goed in en die heeft in alles gelijk. Sprekend voor mijzelf: ik ben anarchist en om die reden opgepakt en vervolgd. Het OM ontkent dat en dat is laf. Ik zal WEL zeggen waar ik voor sta: de wetten van de staat, daar hou ik me uit principe niet aan. Ik voer mijn eigen moreel kompas. Ik erken ook niet uw recht om over mij te oordelen, ook al is u dat gegeven.

Of deze politiek gemotiveerde aanklacht betekent dat ik voor de oproep om de A12 te blokkeren in uw ogen ‘strafbaar’ ben, is dan ook niet een vraag die ik me vooraf gesteld heb. Maar uw besluit is wel relevant voor al diegenen die in actie wensen te komen en daartoe op willen roepen zonder uit hun huis te worden gehaald. Want helaas, die wetten die als instrument worden gebruikt om klimaatstrijd te onderdrukken, die zijn er. Maar vandaag constateer ik met grote vreugde dat het OM met deze politieke vervolging riant faalt, zelfs het tegenovergestelde bereikt. Ik dank dan ook het OM voor het door middel van onze arrestaties groter helpen maken van de blokkade acties van Extinction Rebellion op de A12. Ik dank het OM voor zeven nieuwe kameraden en vrienden die ik anders nooit had leren kennen. Onverwachte verbonden zullen worden gesloten, dankzij het OM. Goed gedaan!

Maar los van de ironie die deze werkelijkheid is: de situatie is te ernstig om te blijven lachen en tegelijk lach ik de staat met zijn cellen en dagvaardingen in het gezicht uit. Onze oproepen horen toegejuicht en niet afgestraft te worden. Het feit dat politici en officieren van justitie echter niet staan te juichen wanneer duizenden mensen een weg blokkeren, het feit dat zij er met politiegeweld een einde aan laten maken, is geen reden om het te laten en het oproepen daartoe te staken.

Ik zeg: blokkeer de A12 op 9 september en de dagen daarna. Ik zeg: deze actie is nog vreedzaam en aangekondigd. Deze actie is burgerlijk ongehoorzaam. Deze actie staat nog niet daadwerkelijk in de weg van de industrie die subsidies krijgt alsof er geen geld nodig is voor zorg, scholen, huisvesting en het verwelkomen van mensen die door de westerse industrie en wapenhandel op de vlucht zijn gejaagd. Maar dan nog is deze actie nodig. Zie het als een waarschuwing, wat mij betreft.

Ik zeg: klimaatstrijd staat aan het begin van nog veel meer actie die nodig is om deze aardkloot van de ondergang te redden. Als je het mij vraagt: aan het begin van nog veel effectievere maatregelen van onderop. Staten en kapitalisten zoeken het allicht hogerop en sturen raketten de ruimte in voor hun miljardenzoektocht naar Planeet Aarde 2.0. Maar we leven niet in Star Trek en bovendien: doe het andere planeten niet aan die ook nog eens te koloniseren en er het leven te knechten en te vernietigen.

Ik sluit hiermee mijn betoog af. Ik groet de klimaatstrijders van de toekomst. En ik zeg: Wat niet mag, dat kan nog steeds.

Joke Kaviaar, 17 juli 2023

* Video gemaakt met geluidstrack van de originele video. Deze is gemaakt door documentairemaker Maartje van Poelje in de rechtbank van Den Haag op 19 juli 2023.

Reacties uitgeschakeld voor [Toespraak Joke Kaviaar bij de rechtszaak dd 19 juli tegen haar en 7 andere klimaatactivisten]”ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT, WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/KLIMAATSTRIJD ONDER VUUR: TIJD VOOR SOLIDARITEIT! DEEL 1

https://nos.nl/artikel/2461713-768-klimaatactivisten-opgepakt-bij-klimaatdemonstratie-op-a12-in-den-haag

KLIMAATSTRIJD ONDER VUUR: TIJD VOOR SOLIDARITEIT! DEEL 1

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 8 juli 2023 door egel

zaterdag 8 juli 2023

1. Rechtszaak tegen acht klimaatstrijders: komen!

Op 19 juli staan acht mensen voor de rechter in Den Haag. Alle acht zijn in januari opgepakt omdat ze opriepen tot deelname aan de blokkade die Extinction Rebellion (XR) voor 28 januari 2023 had aangekondigd. Zeven van de acht gedaagden zijn activisten van XR. De achtste is Joke Kaviaar, anarchist. Ook zij riep met volle kracht tot de blokkade – en er op volgende A12-blokkades op, vooral ook om er aan bij te dragen dat de pogingen van het OM om klimaatactivisten de mond te snoeren en blokkades te blokkeren, tot mislukking gedoemd zijn. De blokkades horen tegen de verdrukking in juist te groeien!

De pogingen om ze te onderdrukken – met deze arrestaties wegens ‘opruiing’, en met de massa-arrestaties van 28 januari, 111 maart en 28 mei, en met de inzet van waterkanonnen op die laatste twee data – leiden er tot nu toe vooral toe dat zowel de aandacht als de deelname en ondersteuning van de blokkades verder groeit. Dat is een goede zaak. Niet omdat deze blokkades adequaat zijn als klimaatactie, want dat zijn ze niet. Ze zijn ruimschoots aan de voorzichtige en indirecte kant. Wel omdat ze bijdragen aan de hoognodige druk om tot daadwerkelijke klimaatrechtvaardigheid te komen. Daarom – en om de pogingen tot repressie een dikke middelvinger te geven – zal ik op 9 september, wanneer de volgende blokkade is aangekondigd, ook deelnemen en hoop ik dat jij dat ook doet. Ja, Openbaar Ministerie, dit is wederom een oproep van hoogst opruiende strekking. Naar de A12 in Den Haag allemaal op 9 september!

Intussen is er dus die rechtszaak! Daar staat wat op het spel. Worden de acht mensen veroordeeld wegens het oproepen tot een enigszins disruptieve demonstratie in blokkadevorm? Dan staat verdergaande repressie tegen dit soort blokkades ons te wachten. Dan zet de staat in Nederland een stap in de repressieve richting waarin Groot-Brittannië – waar mild-disruptieve klimnaatactivisten soms maandenlang in de cel worden gestopt,(1) en waar steeds scherpere wetgeving tegen demonstraties wordt doorgevoerd (2) – , Duitsland – waar mensen van klimaatactiegroep Letzte Generation politie-invallen te verduren hebben gehad (3) – en Frankrijk – waar klimaatactiegroep Les Soulèvement de la Terre van staatswege verboden wordt (4) – zich al veel verder hebben bewogen. Worden de acht niet veroordeeld, dan is dat een zeer welkome tegenslag voor de repressieve staat. Dan hebben we als klimaatactivisten wat tijd en speelruimte om ons verzet verder uit de bouwen en aan te scherpen. Dan kunnen we met wat minder angst onder wat minder dreiging vrolijk verder gaan met blokkeren en oproepen tot blokkeren. Dat zullen we sowieso wel doen, maar met een veroordeling van de acht zijn de risico’s van disruptief actievoeren en het mensen daartoe opstoken wel een stuk groter. De uitkomst van de rechtszaak doet er dus toe voor de strijd tegen klimaatontwrichting.

Op die uitkomst hebben we als actievoerders niet rechtstreeks invloed. De juridische vraag wordt: weet de verdediging de rechtbank ervan te overtuigen dat een blokkade weliswaar nogal eens strafbare feiten oplevert maar valt onder het demonstratierecht waarvan erkenning als grondrecht zwaarder hoort te wegen dan wat mogelijke verkeersovertredingen? Of slaagt het Openbaar Ministerie er in om de blokkade af te schilderen als zo ontwrichtend en gevaarlijk dat zelfs het oproepen eraan door de rechtbank als een strafbaar en strafwaardig feit hoort te worden behandeld? Natuurlijk hoop ik het eerste, maar bevredigend zou zelfs dat nog niet zijn. Ik laat me immers als anarchist niet door de ‘overheid’ – de staat, ons aller vijand – vertellen hoe wij wel en geen actie tegen diezelfde staat mogen voeren.

De enige bevredigende uitspraak zou zijn als de rechtbank zou zeggen: ‘deze mensen proberen onze planeet te redden en daartoe overheid en bevolking van de urgentie te doordringen die de klimaatcrisis heeft. Deze mensen hebben daarin zo overweldigend het recht aan hun zijde dat wij als rechtbank het vertikken om ons zelfs maar over de stukjes door het Openbaar Ministerie beweerde strafbaarheid gaan buigen waar politie en Officier van Justitie zo over mekkeren. Deze acht mensen brengen niemand in gevaar. Het is het beleid waar ze tegen protesteren dat ons allemaal in levensgevaar brengt. Wij ontslaan u met plezier en overtuiging van rechtsvervolging. U kunt gaan, en we wensen u veel succes de volgende keer op de A12’. Of woorden van die strekking. Vrijspraak doet nog geen recht. Maar vrijspraak, en daarmee voorrang voor het demonstratierecht, is natuurlijk wel veruit te verkiezen boven veroordeling wegens precies de soort opstokerij, het enthousiaste aanmoedigingen, het doen en verspreiden van oproepen om ook disruptief in actie te komen, die we zo hard nodig hebben. De uitslag van de rechtszaak van 19 juli doet er dus toe.

Aan het juridische getouwtrek zelf kunnen de meesten van ons niet bijdragen. Des te belangrijker wordt wat we wel kunnen doen. Openbaar Ministerie, Rechtbank – en ook politie en justitie in het algemeen, plus de Haagse burgemeester Van Zanen en al die anderen die blokkades en disruptie – dienen te voelen dat er veel mensen zijn die de strafvervolging van de acht klimaatactivisten afwijzen. Het hoort dus te gonzen van oproepen in die zin. Pleidooien voor vrijspraak zijn aardig. Pleidooien voor ontslag van rechtsvervolging zijn beter. Maar echt goed zijn publieke uitspraken tegen de strafzaak zelf als zijnde inherent repressief en daarmee verwerpelijk. Echt goed zijn ook oproepen in allerlei toonaarden en vanuit allerlei hoeken om ook op 9 september – en de dagen erna! – weer de A12 te blokkeren. Weg met de strafvervolging van klimaatactivisten! Leve de klimaatblokkades!

Dat soort oproepen horen we maximaal kracht bij te zetten met onze fysieke aanwezigheid op en rond de rechtszaak zelf op 19 juli. Als je enigszins in de gelegenheid bent die dag: zorg dus dat je er bij bent! Het zal hopelijk een boost zijn voor het moreel van onze acht mede-activisten als ze merken dat het mensen kan schelen, als ze voelen dat mensen – bekenden maar ook totaal onbekenden – de moeite nemen om hun steun aan hen te betuigen. Zo’n rechtszaak is een stress-toestand en een uitputtingsslag. Een steuntje in de rug voor wie dat moet doorstaan is dan ook helemaal niet verkeerd.

En de rechtbank dient zich te realiseren dat uitspraken ten nadele van de acht klimaatstrijders door veel mensen bepaald niet gaan worden gewaardeerd. Het Openbaar Ministerie dient te zien dat haar pogingen om acht mensen veroordeeld te krijgen, de weerstand tegen repressie niet breken maar juist aanwakkeren. Autoriteiten dienen zich te realiseren dat ze meer actie, meer disruptie en blokkades – en hopelijk nog veel verdergaande, directe acties – over zich afroepen. Actie, omdat het sowieso nodig is. Maar ook actie als antwoord op de repressie, de strafvervolging en de dreiging met veroordeling.

Rechters, officieren van justitie, politiemensen, burgemeesters en aanpalende gezagsdragers en machtsbehagers dienen te weten: wij blijven terugkomen. Op de A12 in Den Haag op 9 september, op 10 september, op 11 september, op 12 september… Bij Tata Steel. Bij Schiphol. Op de stoep van de ING. Zittend voor kolentreinen in het Amsterdamse westelijk havengebied. Waar dan ook waar we het fossiele kapitaal maar voor de voeten kunnen lopen en de verwoesting van onze planeet en het leven er op maar in de weg kunnen zitten.

De staat dient zich te realiseren dat aan haar repressie een prijskaartje hangt, dat die heilige ‘openbare orde’ alleen maar meer uitgedaagd en ondermijnd zal worden, als antwoord op de repressie en uit noodzaak voor het klimaat. Ook onze aanwezigheid op 19 juli brengt deze boodschap: Jullie repressie prikkelt ons tot extra protest en extra verzet. Misschien dat zo onze strijdlustige aanwezigheid de rechtbank een beetje ontmoedigt, haar neiging om een repressief vonnis uit te spreken afremt. Maar sowieso laten we zien: wij laten ons niet ontmoedigen. We komen terug. Jullie, ongeachte autoriteiten, gaan nog spijt krijgen dat jullie deze acht mensen – en die duizenden die inmiddels op A12 zijn weggesleept en/of natgespoten – zelfs maar een klein haartje hebben gekrenkt.

(Dit is deel 1 van een drieluik)

Noten:

(1) Damien Gayle & Sandra Laville, ‘“An absolute tragedy”: Insulate Britain activists on anguish of court trials’, The Guardian, 24 februari 2023, https://www.theguardian.com/uk-news/2023/feb/24/insulate-britain-activists-trauma-climate-court-trials

(2) ‘UK police powers expanded to crack down on “scandalous mayhem”’, Aljazeera, 2 juli 2023, https://www.aljazeera.com/news/2023/7/2/uk-police-powers-expanded-to-crack-down-on-scandalous-mayhem

(3) Olivia Rosane, ‘ “Shooting the Messenger”: German Police Target Climate Group Last Generation in Natiopnwide Raid’, Common Dreams, 24 mei 2023, https://www.commondreams.org/news/german-police-raid-last-generation

(4) Harry Westerink, ‘Steun de actiebeweging Les Soulèvement de la Terre die is verboden door de Franse regering!’, Doorbraak, 29 juni 2023, https://www.doorbraak.eu/steun-de-actiebeweging-les-soulevements-de-la-terre-die-is-verboden-door-de-franse-regering/

Oproep:

Komt allen:

Naar de rechtszaak: 19 juli 2023, 9 uur ‘s ochtends, Gerechtshof Den Haag, Prins Clauslaan, Den Haag

Naar de blokkade: 9 september om 12 uur, en de dagen erna, zolang het nodig is: A12, Den Haag. Doel: Stop Fossiele Subsidies! Zie https://a12blokkade.nl/

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/KLIMAATSTRIJD ONDER VUUR: TIJD VOOR SOLIDARITEIT! DEEL 1

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Rui op en blokkeer, doe mee en doe meer!

https://nos.nl/artikel/2461713-768-klimaatactivisten-opgepakt-bij-klimaatdemonstratie-op-a12-in-den-haag

RUI OP EN BLOKKEER, DOE MEE EN DOE MEER!

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 29 maart 2023 door egel

woensdag 29 maart 2023

Onderstaand stuk schreef ik vandaag voor Konfrontatie Digitaal. Daar staat het intussen al te lezen. net als veel meer lezenswaardige stukken van allerlei mensen, trouwens. Een kijkje best waard.

Rui op en blokkeer, doe mee en doe meer!

Zo, het is weer hoog tijd voor een rondje opruiing. Dat mag niet van het Openbaar Ministerie (OM). Daar zien ze er een ernstig strafbaar feit in: opruiing. Zo ernstig en zo strafbaar dat er vorige week – na politie-invallen bij mensen thuis – acht klimaatactivisten voor de rechtbank stonden. Vervolgd vanwege het oproepen om deel te nemen aan een, soms twee blokkade-acties op de A12. Natuurlijk houden daarmee de klimaatblokkades niet op, integendeel! Extinction Rebellion (XR) heeft inmiddels een volgende de blokkade-actie op die A12 in Den Haag aangekondigd, met nog steeds de eis: Stop Fossiele Subsidies. Bij deze dan ook wederom te oproep van mij kant. Neem deel! Doe mee! Ondersteun deze oproep, met je deelname, en/of door het verspreiden ervan. De dag? Zaterdag 27 mei 2023. Het tijdstip? 12.00 uur. De plek: op de A12 in Den Haag.(1)

Er valt echter meer op te ruien! Komende maandag, 3 april 2023: blokkade van Tata Steel. Dat bedrijf produceert gif en viezigheid, gebruikt klimaatverstorende steenkool, en schijnt als bijproduct van al deze wanprestaties ook nog staal af te leveren. Natuurlijk moet Tata Steel dicht, en als drukmiddel om de zaak die kant op te krijgen is er dus op 3 april een blokkade-actie, voorafgegaan door een die-in. Kappen met Kolen organiseert dit.(2) Bij deze ook de oproep: doe mee met de die-in en vooral ook met de blokkade. Ja, ook die blokkade zal door politie en OM als strafbaar feit worden gezien en vermoedelijk aangepakt. Nee, dat is geen reden om van die blokkade af te zien,en ook niet om een oproep tot de blokkade achterwege te laten. Integendeel. Blokkeer Tata Steel, hoog tijd om te kappen met kolen, en gooi dat vieze, gif verspreidende Tata dicht!

Meer? Ja hoor. Verspreid graag ook dit soort opruiende oproepen verder, of doe er zelf eentje. Ik roep dus niet alleen op tot blokkades. Ik roep ook op tot het oproepen tot zulke blokkades, of je zelf nu kans ziet om aan de blokkades mee te doen of niet. Dubbele opruiing, derhalve: tot strafbaar feit ‘blokkade’ en tot strafbaar feit ‘opruiing’ tot blokkade. Je doet je best er maar mee, Openbaar Ministerie.

Strafzaak wegens ‘opruiing’

Hoe strafbaar dat opruien allemaal is, zal trouwens nog maar moeten blijken. De strafzaak tegen de eerder genoemde acht klimaatactivisten had vorige week woensdag, 22 maart 2023, haar eerste zitting, een zogeheten regiezitting waarin procedurele zaken werden besproken en over de verdere gang van zaken in de procedure woerd gepraat. Dat was een lange zitting, met natuurlijk een onbevredigende uitkomst. Maar dit was nog maar een eerste ronde, en nog onvoltooid ook.

De verdediging had stevig uitgepakt met een zogeheten ‘preliminair verweer’. Preliminair betekent: voorafgaand aan de eigenlijke behandeling van de zaak. Verdediging vindt namelijk dat de zaak helemaal niet voor een rechtbank behandeld hoort te worden omdat het OM niet ontvankelijk is. Daar voerde de twee advocaten een viertal stevig onderbouwde argumenten voor aan.

1. Een vreedzame blokkade valt in principe onder het demonstratierecht, zodat het oproepen ertoe geen strafbaar feit oplevert. Ja, bij het blokkeren van een weg ontstaan soms ‘onrechtmatige’ toestanden, zelfs wetsovertredingen. Maar omdat het een demonstratie betreft en omdat die valt onder bescherming van Europees verdragsrecht, horen de autoriteiten zo’n demonstratie tamelijk verregaand te tolereren. Het demonstratierecht hoort prioriteit te krijgen boven bijvoorbeeld verkeershinder. Waar een blokkade een soort demonstratie is die door het recht wordt beschermd, kan ook een oproep tot zo’n demonstratie geen opruiing in wettelijke zin zijn, Het OM heeft dus volgens de verdediging geen zaak.

2 Oproepen tot een blokkade die gewoon een vorm van demonstratie is, valt onder de vrijheid van meningsuiting. Het vervolgen van mensen wegens het uiten van zo’n mening kan zomaar niet. Het OM heeft hier geen zaak. Aldus nog steeds de verdediging.

3 De raadkamer van de rechtbank heeft de onschuldspresumptie – het principe dat mensen on schuldig gehouden worden zolang hun schuld niet voor een rechtbank is bewezen. Met voeten getreden. Dat is gebeurd bij het bezwaar tegen het gebiedsverbod dat enkelen van de aangeklaagden was opgelegd. In die zitting sprak die raadkamer bij herhaling van de ‘opruiing’ tot de blokkade, die reden zou zijn om dat gebiedsverbod in te stellen. Zo praten suggereert dat de schuld aan die opruiing juridisch al vast stond. Zo praten schendt dus die onschuldspresumptie, en daarmee is het recht op een eerlijk proces van de acht geschonden. Ook hierom vervalt voor de strafvervolging van deze acht volgens de verdediging de rechtsgrond.

4 Ten slotte was het gelijkheidsbeginsel met voeten getreden in de zaak van Joke kaviaar, een van de aangeklaagden. Die had omstandig oproepen tot blokkade op Twitter verspreid, en oproepen van anderen geretweet. Maar, zo toonde de verdediging met voorbeelden aan, dat deden heel veel anderen ook. En het argument dat strafvervolging in dit specifieke geval gerechtvaardigd was omdat het iemand met een flink bereik op Twitter betrof – omdat het een ‘influencer’ was, in OM-speak – houdt geen stand. Sommige andere mensen met ene veel groter bereik hadden de oproep ook verspreid, en werden niet vervolgd. Bijvoorbeeld: de Urgenda-directeur! Er was hier sprake van niet te rechtvaardigen ongelijke behandeling. Dat was de vierde reden waarom het OM geen zaak heeft en dus niet-ontvankelijk hoorde te worden verklaard, nog steeds volgens het solide verhaal van de verdediging.

Het OM veegde het allemaal van tafel. Die blokkade was heus heel gevaarlijk hoor, want risico voor verkeersongelukken. En, o schande, de oproepen tot blokkade gingen gewoon door, ook nadat een van de acht, Lucas Winnips al was aangehouden. Stoute actievoerders! Dat zei het OM niet letterlijk, maar dat was de toon. Het OM kon niet anders dan ingrijpen, zo was het verhaal Die ongelijke behandeling zag het OM ook niet zo. Die onschuldspresumptie dan? Geen sprake van, het ging enkel om ‘opruiing’ als algemeen begrip, los van of deze mensen dat ja dan nee hadden gedaan. De verdediging kon hier ter plekke de onwaarheid van aantonen. Het baatte niet. De rechtbank ging mee met het verhaal van het OM en wilde de zaak inhoudelijk kunnen bespreken. Ze wilde, zoals de voorzitter van die rechtbank het steeds uitdrukte, erover met de mensen ‘in gesprek’. Alsof het hier een dialoog tussen gelijken betrof, geen rechtszaak tegen van staatswege ontvoerde klimaatactivisten . Hoe dan ook, geen niet-ontvankelijk verklaring dus. Slechte zaak: de rechter gaf de repressie dus ruimte. Ben ik echter verbaasd? Jij?

Maar de verdediging was nog niet klaar! Ze had ook een ‘pre-judiciële’ vraag, die de rechtbank de Hoge raad eerst hoort voor te leggen wat de verdediging betrof. Het ging dan om de vraag over de strafbaarheid van de blokkade, als vreedzame demonstratie, en dus ook de vraag of het oproepen daartoe wel opruiing kon zijn. Pas nadat de Hoge raad dat had bevestigd, zou de strafzaak doorgang horen te vinden. Daar denkt de Rechtbank nog over na. Dat dan weer wel.

Ook vroeg de verdediging nog om het oproepen van enkele getuigen, namelijk de agenten die actievoerders digitaal hebben bespioneerd, waaronder de inmiddels spreekwoordelijke virtuele agent Inge. Was was de rechtsgrond van deze infiltratie/werken met informanten? Opsporingsmethoden die, onder strengen voorwaarden, ingezet mogen worden tegen georganiseerde criminaliteit in zetten tegen vreedzame activisten, kan zomaar niet, en de verdediging wilde dus ‘Inge’ en andere bij deze informatie/infiltratie-methode betrokkenen zien verschijnen voor tekst en uitleg.

Nee, pareerde het OM, want deze werkwijze maakte geen deel uit van het strafrechtelijk onderzoek. Het betrof informatiewinning om mogelijke ordeverstoringen in beeld te krijgen. Voor informatieverwerving en infiltratie in het kader van de handhaving van de openbare orde gelden andere regels dan als die plaats vindt in de context van strafrechtelijk onderzoek. Omdat de infiltratie geen deel uitmaakte van het onderzoek, was het blootleggen van hoe dat ging, wie daarover ging en dus ook het horen van betreffende getuigen,. In deze strafzaak niet relevant. Dat de resultaten van het werk van who-the-fuck-is-Inge wel in het str4afdossier waren opgenomen,deed daar niets aan af. De rechtbank ging met deze formele redenering mee. Alsof wij kunnen geloven dat strafrechtelijk onderzoek en het handhaven van de openbare orde zo strikt gescheiden zijn als het OM suggereerde.

De rechtbank volgt dus tot nu toe voor een heel groot deel de lijn van het OM, en kent vrijwel niets toe van wat de verdediging met kracht van argumenten vraagt. Ik ben geen rechtsgeleerde, over het juridisch gelijk en ongelijk hier weet ik weinig. Daar gaat het echter ook niet om, want er is geen sprake van een juridische strijd. Het gaat hier over de staat die demonstraties wil aanpakken en daartoe een juridische handvat zoekt. De staat, dat is de politie en het OM. Maar de staat is uiteindelijk ook die rechtbank.

Rechters en officieren van justitie zijn collega’s, geeneens opponenten, laat staan tegenstanders. Rechters hebben het OM nodig om verdachten aan te leveren. Officieren van Justitie – de functionarissen van dat OM – hebben rechters nodig om die over verdachten een oordeel uit te spreken. Het is hier symbiose. Een OM moet het erg bont maken, wil het een rechtbank frontaal tegenover zich vinden. Verder vermoed ik dat de rechters zelf de zaak werkelijk zo interessant vinden dat ze zich er zelf mee bezig wil houden. Dat betekent inhoudelijke behandeling, en dus geen niet-ontvankelijkheidsverklaring. Wat dit betekent over de kant waarop de rechtbank haar antwoord zoekt? Heel lastig te zeggen, maar ik ben er helemaal niet gerust op. Het OM kwam wel erg makkelijk weg met zijn praatjes.

Het zou natuurlijk mooi zijn als de inhoudelijke zitting straks tot vrijspraak van alle acht klimaatactivisten leidt. De kous is dan echter niet af, het OM zal vermoedelijk doorprocederen in hoger beroep. Belangrijker: OM en andere overheidsorganen zullen dan andere middelen zoeken om de klimaatblokkades, en vast ook het oproepen daartoe, tegen te werken. De staat zal handhaven. Wat zal die staat handhaven? Niet het Recht. Wel de Orde. Hun Orde. Hun autoritaire, kapitalistische en klimaatdestructieve Orde.

Als de uitspraak negatief uitvalt, als de acht – of sommigen van die acht – schuldig worden bevonden aan opruiing, dan is dat best zeer ernstig. Dan is er jurisprudentie ten nadele van klimaatactivisten die blokkeren en/of daartoe oproepen. Dan komen er meer strafzaken,en dan is er tegelijk meer politieke ruimte om de blokkades zelf nog aanzienlijk harder aan te pakken dan tot nu toe is gebeurd. Dan komen we niet meer weg met een middagje cel, en dan is een waterkanon nog maar het begin van veel meer. Er staat dus best iets op het spel.

En nu? Blijven opruien, doorgaan met blokkeren!

Wat we kunnen doen? Op de juridische argumenten hebben we amper invloed. En zelfs als het demonstratierecht inderdaad door Europees verdragsrecht wordt beschermd is, garandeert dat nog niets. Het hanteren van dat recht is niet in onze handen, en ook verdragsrecht kan worden gewijzigd of door de staat naast zich neer worden gelegd. Maar de kern van de strijd zit echter ook helemaal niet in het juridische gevecht. Hoe goed het betoog van de advocaten ter verdediging ook was, en hoe het OM-verhaal ook rammelde… de uitslag wordt niet primair door zo’n inhoudelijk gevecht bepaald. Anders was de zaak allang gesneuveld en geseponeerd. Uiteindelijk gaat het hier om een sociale en politieke krachtmeting, tussen de staat enerzijds en klimaatbewegingen anderzijds. Hoe sterk is de staat, hoe hard speelt de staat het, tegenover steeds grotere aantallen klimaatactivisten? Hoe sterk zijn wij als klimaatstrijders tegenover die repressieve staat en haar optreden?

En daar ligt ook ons antwoord! De staat wil oproepen tot blokkades ontmoedigen via strafvervolging. De staat wil blokkades ontmoedigen door arrestaties, politiegeweld, waterkanonnen op kille avonden, en nog veel engere dingen. Maar de staat kan dat alleen zolang ze er mee weg komt. De staat kan dat alleen volhouden als mensen zich er door laten ontmoedigen, als mensen wegblijven van blokkades en er niet meer toe durven oproepen ook. Dat gaan we dus dwarsbomen. We gaan ze laten zien dat hun in timidatie en repressie onze acties niet inperkt, maar juist tot uitbreiding prikkelt. WE gaan ze laten zien dat hun aanpak averechts werkt, en dathet veroordelen van achtn klimaatactivistenons niet ontmoedigt maar juist aanvuurt. Meer blokkades, dus. Meer oproepen tot die blokkades.

Zevenhonderd mensen kunnen ze op een middag wel aanhouden. Vijfduizend ook? Enkele honderden mensen kunnen ze richting onderkoeling proberen te terroriseren met waterkanonnen. Maar lukt dat ook met 15.000 mensen? En als die zich straks ook niet met knuppelcharges, agenten te paard en traangas – en die kant gaat het op… – laten weerhouden om keer op keer terug te komen, wat dan? Hoeveel mensen gaan ze trouwens ontvoeren en voor hun rechters dagen omdat ze oproepen vrolijk en met verdubbelde energie tweeten en retweeten? Hoeveel schandaal gaan ze daarmee riskeren?

Ons antwoord op escalatie van de repressie is dus: escalatie van onze acties! Grotere aantallen blokkeerders, grotere aantallen demonstranten er omheen. Ja, ook een weerbaarder houding jegens de politie, en ja, ook andere, soms hardere actievormen dan het soort blokkades dat XR doet, want met die nauwelijks weersproken onaantastbaarheid van de heilige geweldloosheid in klimaatacties is echt iets mis. Plus: we blijven keer op keer blokkade-oproepen verspreiden! Opruiende oproepen in de ogen van het OM, oproepen om aan blokkades deel te nemen en er zelf ook toe op te roepen. Tegen de repressie: meer en grotere blokkades, en meer opruiing tot klimaatblokkades! Dus ik zeg het nog maar een keer: doe mee met de blokkade van Tata op 3 april. En neem deel aan de blokkade van de A23 op 27 mei. Rui op, blokkeer, doe mee en doe meer!

Noten:

(1) ‘Extinction Rebellion verwacht verdubbeling demonstranten bij zevende A12-blokkade op zaterdag 27 mei om 12:00 uur’, Extinction Rebellion, 29 maart 2023, https://extinctionrebellion.nl/extinction-rebellion-verwacht-verdubbeling-demonstranten-bij-zevende-a12-blokkade-op-zaterdag-27-mei-om-1200-uur/

(2) Kappen met Kolen: https://kappenmetkolen.squarespace.com/

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Rui op en blokkeer, doe mee en doe meer!

Opgeslagen onder Divers

Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Ik wil de aarde wel redden, maar geen leven van grauwe vreugdeloosheid

IK WIL DE AARDE WEL REDDEN, MAAR GEEN LEVEN VAN GRAUWE

VREUGDELOOSHEID

WEBSITE FRONTAAL NAAKT

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/ik-wil-de-aarde-wel-redden-maar-geen-leven-van-grauwe-vreugdeloosheid.html

Rabobank-econoom Barbara Baarsma pleit voor een persoonlijk CO2-budget, een maximale hoeveelheid CO2 die je mag uitstoten. Als je het maximum hebt bereikt, mag je niet meer vliegen en vlees eten. Maar de uitstootrechten zijn verhandelbaar, dus je kunt iemand, die niet vliegt en geen auto heeft, vragen jou haar/zijn/hun uitstootrechten te verkopen, zodat je alsnog twee keer per jaar naar Bali kunt.

Dat is dus de Rabobank, die het boerenbedrijf gemaakt heeft tot wat het nu is: een grootschalige moloch die de aarde verkracht en alles wat erop leeft, en die weigert boeren, die duurzaam produceren, te helpen met de financiering daarvan. Laat het aan zo’n bank over om van de klimaatramp een handelsartikel te maken, en zo de kloof tussen arm en rijk te vergroten. “Zeg Piet, ik ben hard aan vakantie toe omdat ik zo geweldig veel verantwoordelijkheid heb en vanuit mijn superbelangrijke positie welvaart en werkgelegenheid creëer, maar ik ben al wezen bergwandelen in Peru, dus mijn CO2-budget is op. Jij hebt toch geen geld voor een vliegreis, dus waarom verkoop je mij jouw uitstootrechten niet?”

Volgens mijn Twitter-vriend Sander Schimmelpenninck is Baarsma’s voorstel een pleidooi voor nivellering; dit is toch maar mooi een kans voor de arme sloeber om een extra zakcentje te verdienen. Ik zie het als een vernederende vorm van uitbuiting. Stel je ook deze situatie voor: jouw baas wil een tweede keer naar Bali, hij weet dat jij nog niet op vakantie bent geweest. “Zeg Anne-Fleur, als jij mij jouw uitstootrechten nou eens verkoopt. Pardon, je wilt zelf nog met het vliegtuig? Heb je het eigenlijk nog wel naar je zin bij onze organisatie?”

Bleekselderij knagen

Wie tegen dit onzalige plan is, wil volgens Sander, en ook volgens aardig wat traditioneel-linkse mensen in mijn bubbel, zijn levensstijl niet veranderen en is dus niet echt geïnteresseerd in het voorkomen van de totale vernietiging van de aarde. Ik denk dat veel mensen gaarne bereid zijn om hun levensstijl te veranderen, maar dat ze er het heil niet van inzien als zij op fietsvakantie in eigen land moeten en kikkererwten en bleekselderij moeten knagen terwijl de grootindustriëlen de lucht blijven volpompen met CO2, hun chemisch afval lozen in onze rivieren en onze bodem vergiftigen, en tussendoor de patser uithangen op Bali en Mauritius. Ga achter de bedrijven aan in plaats van de consumenten, schreef ik al twee keer eerder. Zeventig procent van alle vervuiling op de wereld wordt veroorzaakt door honderd bedrijven. Maar de Marie-Antoinettes van deze wereld kunnen niet slapen omdat Piet twee dagen achter elkaar een gehaktbal eet en eens per jaar naar de Turkse Riviera vliegt met een prijsvechter.

Terwijl de multinationals constant profiteren van elke crisis, zelfs recordwinsten boeken, moet keer op keer op keer de consument de rekening betalen. Een pervers systeem van uitbuiting waar zo snel mogelijk een einde aan moet komen. “Vakantie vieren is geen grondrecht”, hoor je veel mensen zeggen. Maar dat is het boeken van exorbitante bedrijfswinsten ook niet. Zelfs degenen die ageren tegen het neoliberalisme weten zichzelf niet los te wrikken uit het neoliberale frame dat De Markt een God is aan wie constant offers moeten worden gebracht om onheil en rampspoed af te wenden. Fout, De Markt is een Minotaurus die getemd moet worden. Banken en multinationals zijn gewoon deel van onze samenleving en zijn dus ook verantwoordelijk voor het welvaren ervan. Dat het kennelijk als normaal geldt dat een bedrijf als Shell hele landen destabiliseert, daar heb ik nooit iets van begrepen.

Mensen die zeggen dat wij onze levensstijl moeten veranderen, zijn meestal mensen die hun eigen levensstijl niet veranderen. Het zijn dezelfde mensen die tijdens de coronacrisis vanuit hun grote huizen met grote tuinen vanachter hun Apple-computers zeiden dat we allemaal in hetzelfde schuitje zaten.

Vegetarische tonijn

Tuurlijk, alles moet anders, er is haast bij. We moeten minder vlees eten, van onze zuivelverslaving af en minder vliegen. Consuminderen zou ook onze psyche veel goed doen. Maar wat krijgen we ervoor terug? Kamperen op een grasveld in Boerenlullenscha en hardop zeggen dat volkoren pasta met vegetarische tonijn best heel lekker is, dat je overal even aan moet wennen? Het probleem is dat het veranderen van de levensstijl voor mensen met een normaal kutsalarisje een leven van totale vreugdeloosheid betekent, en ik vind het niet raar dat weinigen daar zin in hebben.

Dat hoeft overigens niet. Een actieve overheid kan het afschaffen van vliegreizen pijnloos maken, door te investeren in goed en betaalbaar openbaar vervoer. Dat treinreizen in Europa nog steeds zo’n bezoeking is, en peperduur bovendien, is een brevet van onvermogen voor onze beleidsmakers. En het kan, kijk maar naar Japan, waar je comfortabel en snel van de ene kant naar de andere kant van het land reist, genietend van een bentobox vol heerlijke verrassingen. Ik kan alleen maar concluderen dat Europa gewoon niet wil, omdat Europa het schandknaapje is van de olieindustrie.

Opium verbouwen

Ik bedoel, we komen nu in financiële moeilijkheden vanwege de achterlijk hoge gasrekening, niet lang nadat Domrechts een loeiagressieve campagne voerde tegen het plan om alle huishoudens van het gas af te krijgen. De Telegraaf, Elsevier, de rechtse partijen in het parlement, allemaal waren ze tegen want dat plan zou, jawel, te duur zijn. We willen onze levensstijl wel veranderen, maar we worden gedwongen om gas af te nemen, zoals de Chinezen in de koloniale tijd werden gedwongen opium te verbouwen en te consumeren.

Wil je de aarde redden? Bouw dan de olieindustrie in rap tempo af. Het kan en het moet. Zorg voor alternatieven, voor goed openbaar vervoer, voor duurzaam vlees, duurzame vis. Laat je niet paaien door een miljardenbedrijf als Shell, dat in een actualiteitenprogramma zonder enig kritisch weerwoord mag opsnijden over de fooi die het besteedt aan alternatieve energie.

Maar rijke stinkerds gaan liever achter de gehaktbal van Piet aan, omdat ze hun levensstijl niet willen veranderen.

Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Ik wil de aarde wel redden, maar geen leven van grauwe vreugdeloosheid

Opgeslagen onder Divers

(Artikel Peter Storm)/Zijn ze nou helemaal

 

 

Vrijdag 6 maart 2015

Vandalisme, dat is het. Vandalisme is het woord dat me invalt bij een tweetal suggesties uit ondernemende dan wel pro-ondernemende kring. Vandalen zijn voornemens gas te gaan winnen op of rond Terschelling. Een vandaal suggereert bovendien dat Waddeneilanden vliegverbinding verdienen en de Waddenkust tot toeristenstrand moet worden verbouwd. Toerisme, vaart der volkeren, je kent dat wel. Rendementsdenken is het, op hol geslagen rendementsdenken waar ze in het Maagdenhuis wel raad mee zouden weten. Dit soort verwoestende suggesties verdienen te verdwijnen in papierversnipperaars, elke stap om deze suggesties ten uitvoer te leggen, verdient actieve sabotage. Dat gaat van dwarsliggen in inspraak- en beroepsprocedures tot en met stevige, directe en ‘ordeverstorende’ actie. Zijn ze nou helemaal?!

Verder lezen

Reacties uitgeschakeld voor (Artikel Peter Storm)/Zijn ze nou helemaal

Opgeslagen onder Divers