Nearly 43,000 foreign men, women, and children linked to ISIS remain detained in inhuman or degrading conditions by regional authorities in northeast Syria, two years after they were rounded up during the fall of the Islamic State “caliphate,” often with the explicit or implicit consent of their countries of nationality, Human Rights Watch said today.
The foreign detainees have never been brought before a court, making their detention arbitrary as well as indefinite. They include 27,500 children, most in locked camps and at least 300 in squalid prisons for men, and scores of others in a locked rehabilitation center. The detainees suffer from rising levels of violence and falling levels of vital aid including medical care. In just one case, France has refused to allow a woman with advanced colon cancer to come home for treatment. One detained woman told Human Rights Watch that a guard ran over a young child in a vehicle, cracking his skull.
“Men, women, and children from around the world are entering a third year of unlawful detention in life-threatening conditions in northeast Syria while their governments look the other way,” said Letta Tayler, associate crisis and conflict director at Human Rights Watch. “Governments should be helping to fairly prosecute detainees suspected of serious crimes and free everyone else, not helping to create another Guantanamo.”
Governments that actively contribute to this abusive confinement may be complicit in the unlawful detention and collective punishment of thousands of people, most of them women and young children, Human Rights Watch said.
In February and March 2021, Human Rights Watch communicated via text, email, or phone with eight foreign women detained in camps for family members of male ISIS suspects in northeast Syria as well as relatives of five camp detainees. Human Rights Watch also spoke or emailed with members of six aid organizations and six civil society groups pressing for the detainees’ repatriations, as well as regional authorities, Western government officials, UN officials, journalists, and academics. In addition, Human Rights Watch reviewed dozens of reports, media articles, and videos about the camps and prisons.
People interviewed described increasingly desperate mothers and children struggling to maintain dignity amid harsh conditions and fears of contracting Covid-19. Three women in one camp, Roj, said that guards confiscated Qurans, threatened women for wearing niqabs, and raided tents at night. Women caught with cellphones or suspected of withholding information about crimes in the camp were sometimes beaten and jailed for days or even weeks, the women and a relative said. The regional authority, called the Autonomous Administration of Northeast Syria, denied any abuse by guards and said that some women had attacked guards with stones and sharp objects. Badran Chia Kurd, Autonomous Administration’s deputy co-chair, told Human Rights Watch that women were in most cases jailed only for “a few days” if they tried to flee.=
One relative of a detainee said that her detained family member was suicidal. A young mother wrote that daily life in the camps made her want to “scream from the top of my lungs”:
It’s mentally exhausting. … never gets better here. Always worse. … majority of the children in the camp are sick. Almost everyday something bad happens. Children trapped in burning tents and dies. … We have water tank that contains worms. The toilets are dirty so people started to build [their] own toilets.
Like all detainees who communicated with Human Rights Watch, the women asked that they not be identified by name or nationality for fear of retaliation by other detainees or camp guards.
Holding the foreigners “is a huge burden” for the cash-strapped Autonomous Administration, Chia Kurd said. “The international community, in particular the countries who have citizens in the camps and prisons, are not assuming their responsibility. This issue, if not solved, will not only affect us, but the entire world.”
Countries with nationals held in northeast Syria should answer repeated appeals by the Autonomous Administration to help them provide detainees with due process, including the right to contest the legality and necessity of their detention before a judge. All detainees held in inhuman or degrading conditions, or who are not promptly charged with a recognizable criminal offense in fair proceedings should be immediately released.
Foreign countries should also comply with the Autonomous Administration’s repeated calls for them to repatriate detainees not charged with a crime, prioritizing the most vulnerable. Repatriated children should be accompanied by their parents in keeping with the child’s right to family unity. Foreigners facing risks at home of death or torture or other ill-treatment should be transferred to a safe third country.
Upon transfer home or abroad, detainees can be provided with rehabilitation and reintegration services and as warranted, investigated and prosecuted, Human Rights Watch said. Children who lived under ISIS and any women trafficked by ISIS should be treated first and foremost as victims, and children should face prosecution and detention only in exceptional circumstances.
In the meantime, foreign governments and donors should immediately increase aid to improve camp and prison conditions in northeast Syria and press the United Nations Security Council to reauthorize vital aid operations across Syria’s northeast and northwest borders to speed the delivery of aid.
Only 25 countries are known to have repatriated any nationals from northeast Syria and most have brought home or helped return only a token few, primarily orphans or young children, in some cases without their mothers.
The UN and donors, including many home countries of the foreign detainees, are providing humanitarian aid to the detainees and others in northeast Syria. But acute shortages of clean water, food, medicine, and adequate shelter and security persist, say UN experts and others.
The United States military, which leads the US coalition against ISIS, has funded measures to bolster security and ease overcrowding for some of the prisons, according to Chia Kurd, media, and US government reports. However, the measures appear to have done little to bring the prisons in compliance with minimum detention standards. Moreover, neither the US nor other members of the international community, including countries with nationals detained in northeast Syria, have funded any measures to provide the prisoners with due process, Chia Kurd said.
The international coalition against ISIS also reportedly plans to fund construction of additional detention centers for women suspects, as well as a 500-bed “rehabilitation center” for older boys. The United Kingdom, another key coalition member, is reportedly funding a project to double the capacity of one of the prisons, in Hasakah, from 5,000 to 10,000 detainees. UK and US defense officials did not respond to requests for comment in the time provided.
“Improving horrific prison conditions does not change the fact that indefinite detention without judicial review is unlawful,” Tayler said. “Expanding prisons and locked rehabilitation centers to warehouse hundreds of children who never even chose to live under ISIS is unconscionable.”
The detainees
Backed by a US-led coalition, regional fighters called the Syrian Democratic Forces rounded up tens of thousands of ISIS suspects and family members during the fall of Baghouz, then the last ISIS stand in Syria, during a weeks-long battle that ended March 23, 2019. The Syrian Democratic Forces are still holding nearly 63,400 of the family members, nearly all of them women and children, in two locked, heavily guarded, open-air camps encircled by barbed wire. Roughly 20,000 are from Syria, 31,000 from neighboring Iraq, and nearly 12,000 others – 8,000 children and 4,000 women – are from almost 60 other countries. Conditions for the non-Iraqi foreigners, who are kept in special annexes, are particularly dire.
The Syrian Democratic Forces are also holding about 10,000 men as well as at least 700 boys of all nationalities, most ages 14 to 17 in 14, overcrowded, makeshift prisons for ISIS suspects, Chia Kurd said. Prison conditions “do not meet minimum standards,” he said, blaming scarce international aid for the abusive conditions. Human Rights Watch in 2019 and 2020 documented the inhumane conditions in some of these prisons.
Camp Conditions
In al-Hol and Roj, the locked camps for family members, more than 90 percent of children are under age 12 and more than half under 5, aid groups say. Syrians and Iraqis in the camps have relative freedom, including the ability to leave and return to the camps. During multiple visits to the two camps from 2017 to 2019, Human Rights Watch documentedconditions in the foreigners’ annexes that amounted to cruel, degrading, and inhuman treatment. Combined with the indefinite and arbitrary nature of detention, these conditions may also amount to torture when they deliberately inflict serious physical or mental harm on a detainee. Since then, detainees, family members, civil society representatives, and aid workers told Human Rights Watch, conditions have deteriorated further along with detainees’ despair.
“You can feel that people are giving up on the outside world, they are so desperate you meet a wall of hopelessness,” said Natascha Rée Mikkelsen, founder of Repatriate the Children-Denmark, who has visited the camps several times, including in February. “And the young children, some of them have diarrhea all the time and they are so skinny and so small. They just have this look like they are locked up. They have nothing to do and they know nothing about their future.”
Detainees and others interviewed by Human Rights Watch complained of contaminated water, overflowing latrines, shortages of fresh food and diapers, tents leaking or catching fire, rampant disease, insufficient medical care, and almost no schooling for children or counseling for a severely traumatized population.
While conditions are somewhat better in Roj than in the larger camp, al-Hol, detainees and family members described harsh conditions there as well. Three relatives, a civil society member and two detainees said noxious fumes from adjacent oil fields were causing asthma, deep coughs, and lung inflammations. One mother texted of being terrified by the lack of medicine for her child, by guards threatening to cut detainees’ clothes if they were not “short and colorful,” and of the desert winds that flipped over her tent at night:
Honestly I have ptsd [Post-Traumatic Stress Disorder] from the camps more than IS territory (even though I am traumatized from that lifestyle). … I would hold my daughter tight and stay alert all night watching the tent as it was about to collapse onto us at any moment. And it did actually happen many times.
In mid-March, said a Western European man whose grandchildren are in the camps, a small group of children no older than 6 crossed an internal camp fence to pick dandelions just on the other side. “The camp guards saw them, caught them, and beat them severely,” he said. “The children didn’t decide to be there, they don’t deserve to live like this in such terrible conditions.”
Two relatives described detainees waiting hours to access a shared phone that they could only use for seconds. Communication in one section for foreigners in Roj is limited to messages of less than a minute every 8 to 10 days, compounding detainees’ isolation, one relative said.
Life-Threatening Conditions
According to humanitarian groups and the UN Office of Counterterrorism, more than 700 detainees in al-Hol and Roj – at least half of them children – have died in the past two years. Several were killed by detainees in al-Hol who remain loyal to ISIS, while others died in crossfire between guards and detainees or from lack of medical care, unsanitary conditions, and accidents such as tent fires.
At least 29 people were killed in al-Hol camp alone in January and February 2021 including seven children. “The people who work there feel more and more scared of the situation, as if they have no control,” Mikkelsen said. “You have the feeling that any time you could be killed.”
In text messages relayed to Human Rights Watch, one woman in Roj described a fire breaking out in a tent housing two children whom guards left in the camp while jailing their mother for having a cellphone. The woman said it was one of three fires in Roj so far in 2021:
The 5 year old boy put the tent on fire and his 7 year old sister took him out from the burning tent. Two tent burned that day, it was terrible day cuz it took very long time to put the fire [out] since many fire extinguisher didn’t work and we didn’t know if there was more ppl trapped in the fire.
In February, 10 Frenchwomen in the camps went on a hunger strike to publicize their demand to stand trial at home. That same month, Pascale Descamps, a Frenchwoman whose 32-year-old daughter and four young grandchildren are held in Roj, began her own hunger strike to press the government to let her daughter leave to receive medical treatment for advanced colon cancer. Doctors in northeast Syria told her daughter that she needed “urgent” treatment but that the operation would be high-risk if performed locally, Descamps told Human Rights Watch. In December, the UN Committee Against Torture called on France to repatriate Descamps’ daughter for medical care but she remains in Roj. Descamps said that in intermittent audio messages, her daughter sounded desperate:
Every time my daughter talks to me, she starts crying. She tells me that she is getting worse, bleeding a lot, and getting weaker. She is like an animal in her tent, dying in front of her children. … I am not exonerating my daughter, but she has the right to a fair trial and to receive proper medical care given the seriousness of her health condition … I am also fighting for my grandchildren not to have to go through all this any longer. It is a stake in the heart to know that they see their mother so ill and to imagine that she could die there when France could repatriate her and her children. It’s like they have no rights anymore.”
Covid-19 is another threat. As of February 16, the UN had reported 8,537 cases of the virus in northeast Syria, but humanitarians warn that rates are vastly under-counted because of insufficient staff and supplies for extensive testing. At least 13 cases of Covid-19 had been reported in al-Hol and Roj as of December 2020. A greater outbreak could disproportionately harm camp and prison detainees as most are malnourished with severely limited access to medical services.
Detainees began receiving monthly handouts of masks and gloves in mid-2020 but they have to reuse them several times because of shortages, two women in Roj said.
Inhuman Prison Conditions
Despite some improvements, only one of the 14 makeshift prisons for male ISIS suspects is fit for the purpose, said a June 2020 US military report. The 10,000 men, most Syrian and Iraqi and 2,000 from other countries, are jammed into severely overcrowded cells with open latrines and poor ventilation. The prisons lack essential services including adequate medical care for festering wounds and infectious diseases including tuberculosis. Up to several hundred men have died in the prisons including one from Germany and another from the UK.
The 700 or more boys in the prisons are held separately from the men. About 400 are Syrian, 200 are Iraqi, and the rest come from several other countries, Chia Kurd said. The boys have access to outdoor courtyards, but have little access to education, recreation, and other essential services, he said.
Three well-informed sources speaking on condition of anonymity said that many of the boys in the prisons were taken from the camps where they lived with their mothers and siblings when they reached mid-adolescence and that some were as young as 12. Imprisoned Syrian boys can visit with families, but imprisoned foreign boys are not allowed visits with their mothers and siblings in the camps, Chia Kurd said. Between 100 and 110 more boys are living in a locked rehabilitation center. Services there, too, are “insufficient” due to a lack of aid, Chia Kurd said. The Autonomous Administration would like to transfer the boys in prisons to additional rehabilitation centers if foreign governments will build them, he said.
Chia Kurd said some of the boys were taken from the camps for families and elsewhere “for committing acts of violence” or for ISIS ideology, although Human Rights Watch received reports from local family support groups that at least some of the boys were taken simply because they had reached adolescence. UK-based Rights and Security International in 2020 reported that Syrian Democratic Forces forcibly disappeared dozens of boys from the camps.
The Kurdish-led coalition had prosecuted about 8,000 Syrians suspected of membership in ISIS and other armed groups in People’s Defense Courts as of early 2021, with about 4,000 more awaiting local prosecutions. The trials have been piecemeal with due process gaps and the Autonomous Administration has sought assistance from foreign governments to bring them in line with international standards. For two years, the Autonomous Administration has asked foreign governments to help it create a hybrid or international court to prosecute the detainees, Chia Kurd said. At times the regional authorities have proposed internationally supported local courts. But “the international community has not been cooperative with us,” he said.
Humanitarian Access
Medical and other supplies are scarce in the camps and prisons, in part because of difficulties aid workers face in gaining access to the region. Russia has since January 2020 used and threatened its veto power at the UN Security Council to force the closure of three of the four vital border crossings into Syria that UN agencies had used to transport medicine and other aid into the country. Turkey and Turkish-backed forces have also repeatedly cut offwater supplies to Autonomous Administration-held areas of northeast Syria, including al-Hol camp.
Representatives of four aid organizations said that these factors combined with mounting insecurity have forced many humanitarian organizations to suspend or scale back operations in northeast Syria.
Scant Repatriations
Despite the deplorable conditions, only 25 of nearly 60 home counties have repatriated any of their nationals from northeast Syria, and repatriation operations fell from 29 in 2019 to 17 in 2020 and 3 in the first 10 weeks of 2021, according to Save the Children and Human Rights Watch tallies. Kazakhstan, Kosovo, Russia, andUzbekistan have together brought home more than 1,200 of their citizens, about 85 percent of all returns. Repatriations by Western countries remain piecemeal. The UK, Australia, and Denmark have stripped citizenship of some nationals detained in northeast Syria, in some cases even when the revocation may leave them stateless.
A few countries, including Germany and Finland, have brought home some mothers with children. But others including Canada, the UK, and France have repatriated one or more children without their mothers and others, such as Sweden and Belgium, plan to do so. Systematic returns of children without their parents flout the Convention on the Rights of the Child, which states that countries should uphold the principle of family unity absent a professional assessment that separation “is necessary for the best interests of the child.” While governments obtain mothers’ written consent to take their children without them, Human Right Watch questions whether consent can be informed and voluntary for women indefinitely detained inside locked camps with no access to redress or counsel.
“If I had to choose again, I don’t know if I would have done it,” a Canadian mother in Roj said of her anguished decision to allow Canada to repatriate her 4-year-old daughter without her in March. “It’s the hardest sacrifice for a mother to make.”
Many governments contend that repatriations pose too much of a security risk. While governments have an obligation to keep people safe, security concerns do not obviate their parallel duty to uphold human rights, Human Rights Watch said. Moreover, as even the US-led coalition against ISIS argues, abandoning these detainees to indefinite confinement in dire conditions may pose a greater risk than bringing them home.
Men imprisoned as ISIS suspects in northeast Syria have repeatedly rioted and more than 100 have escaped to whereabouts unknown. With no way to leave legally, women are regularly paying traffickers to smuggle them and their children out of the locked camps, placing them at risk of being trafficked into forced labor and sexual exploitation, among other abuses, or of rejoining ISIS. Shunned by home countries, children may be vulnerable to recruitment by ISIS hardliners in the prisons and camps.
In contrast, repatriations or third-country transfers allow governments to conduct individual assessments of each returnee, monitor them as appropriate, and hold to account those who have committed serious international human rights crimes, a critical step in redress for thousands of ISIS victims.
Repatriations of the foreigners may also improve conditions for the Syrian ISIS suspects and family members whom the local authorities are also detaining in the camps and prisons. The Autonomous Administration has allowed more than 9,100 Syrians to return to their communities since 2019, including more than 2,600 under an amnesty it announced in October 2020, but thousands of others remain. As with the foreign detainees, the local authorities should release any Syrians held in degrading or inhuman conditions or without due process, and improve conditions for those who may not be able to return home because of risks that their communities may reject them or fears of returning to areas held by the government.
In January, UN Secretary-General António Guterres called repatriations by home countries, particularly of children, “an urgent and strategic counter-terrorism imperative.” The European Parliament and UNICEF have also called on member states to repatriate all children, taking into account the best interests of the child. The UN human rights commissioner, the UN counterterrorism chief, and 22 UN specialized human rights experts have called on home countries to repatriate their nationals as well. The 22 UN human rights experts noted that the “violence, exploitation, abuse and deprivation” suffered by foreign detainees in northeast Syria have resulted in deaths and in and of themselves “may well amount to torture or other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment under international law,” with no effective remedy.
International Legal Standards
Countries have a responsibility to take steps to protect their citizens when they face serious human rights violations, including loss of life and torture. This obligation can extend to nationals in foreign countries when reasonable action by their home governments’ actions can protect them from such harm. International human rights law also provides that everyone has the right to a nationality. Governments have an international legal obligation to provide access to nationality for all children born abroad to one of their nationals who would otherwise be stateless, as soon as possible. All individuals have the rights to adequate food, water, clothing, shelter, and mental and physical health, and fair trials. All children have the right to education.
Detaining people in conditions that amount to inhuman or degrading treatment is strictly prohibited under human rights law.
The Autonomous Administration’s indefinite detention of these foreigners without due process, including their right to appear before a judge to review the legality and necessity of their confinement, is arbitrary and unlawful. The detention of ISIS suspects’ family members, particularly the children but also women who are not being investigated for any crimes, also amounts to guilt by association and collective punishment, prohibited under international law.
The arbitrary detention and lack of reintegration support for these children violates international principles for children associated with armed groups, who are to be viewed primarily as victims. UN Security Council Resolution 2396 of 2017, which is binding on all member states, emphasizes the importance of assisting women and children associated with groups such as ISIS who may themselves be victims of terrorism, including through rehabilitation and reintegration.
Resolution 2396 also calls on member states to investigate and prosecute suspects for involvement with foreign terrorist groups if appropriate. Given the absence of any fair trial proceedings for foreigners detained in northeast Syria, investigations by home countries remain the only viable option at this time to provide redress to victims for any serious crimes these detainees may have committed.
Countries with Citizens Detained in Northeast Syria
Citizens of at least 58 countries are reported to be detained in camps and prisons in northeast Syria: Afghanistan, Albania, Algeria, Australia, Austria, Azerbaijan, Belgium, Bangladesh, Bosnia and Herzegovina, Canada, China, Denmark, Egypt, Estonia, Finland, France, Georgia, Germany, Indonesia, India, Iran, Iraq, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Lebanon, Libya, Morocco, Maldives, North Macedonia, Malaysia, Netherlands, Norway, Pakistan, Palestine, Philippines, Poland, Portugal, Romania, Russia, Saudi Arabia, Senegal, South Africa, Spain, Sudan, Somalia, Serbia, Sweden, Switzerland, Tajikistan, Trinidad and Tobago, Tunisia, Turkey, Ukraine, United Kingdom, United States, Uzbekistan, Vietnam, and Yemen.
END OF ARTICLE
Reacties uitgeschakeld voor [Human Rights Watch]/Thousands of Foreigners Unlawfully Held in NE Syria
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2BUPO VERDRAGInternational Covenant on Civil and Political Rights http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
AANREDACTIE VAN TROUW Onderwerp:Uw berichtgeving dd 3 november ”Veertien arrestaties in verband met aanslag Wenen”
Geachte Redactie, Het zou niet zo moeten zijn, dat ik, een gewone, kritisch ingestelde burger,u moet wijzen op een ernstige manco in uw berichtgeving, die raakt aande principes van de rechtsstaat.Toch is dat-helaas- het geval.U staat hierin niet alleen:Eerder heb ik media als de NOS teletekstredactie en het AD op hetzelfde Euvel moeten wijzen. [1]Vandaar deze mail ook cc aan hen.Mogelijk schrijf ik meer media aan, afhangende van mijn toch welzeer drukke tijdsschema.
Het gaat om het volgende:De titel van uw berichtgeving over de verschrikkelijke aanvalop burgers in Wenen luidt:” ‘Veertien arrestaties in verband met aanslag Wenen”[2]Als ik dit artikel verder lees, tref ik uw bewoording ”dader” en ook ”terrorist” een aantal keren aan:Ik citeer uit uw artikel1”Dader eerder veroordeeld
De dader die om het leven kwam, was een 20-jarige man die eerder was veroordeeld voor betrokkenheid bij een terroristische organisatie”[2]”Een van de daders werd doodgeschoten”[3]’Volgens de politie zijn er mogelijk nog daders op de vlucht”[4]”Een journalist van het Oostenrijkse medium Falter meldt dat hij de identiteit van de gedode terrorist heeft achterhaald”[5]”De Oostenrijkse minister van binnenlandse zaken Karl Nehammer herhaalde dinsdag zijn oproep van maandag om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader”[6]”Volgens Nehammer was de doodgeschoten dader zwaargewapend en droeg de man een bomgordel” [3] Vreemd genoeg gebruikt u in uw artikel de begrippen ”dader”/”terrorist”’en ”verdachte” door elkaar: Ik citeer uit uw artikel:”Volgens Nehammer is de politie al vijftien huizen binnengevallen en zijn verschillende mensen aangehouden die in verband staan met de verdachte.” [4]Daar doet u het dus WEL goed. DADER/VERDACHTE/DE ONSCHULDPRESUMPTIE:
U raadt het al:Waar ik over val is uw gebruik van het woord ”dader”Niet een keer [hoewel een keer al een teveel is], maar herhaaldelijk in uw artikel.In feite veroordeelt u deze man dus al, gaat u op deStoel van de rechter zitten, speelt u zowel rechter alsOpenbare Aanklager en dat is een kwade zaak. Want daarmee gaat u in feite in tegen een van debelangrijkste pijlers van de rechtsstaat:De onschuldpresumptie oftewel het principe, vooronschuldig te worden gehouden tot schuld bewezen door de rechtbank. [5] Dit principe is vastgelegd in de Nederlandse rechtspraak, op Europees niveau [EVRM], in Internationale Verdragen [Het BUPO Verdrag] en in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. [6] ONSCHULDPRINCIPE GARANTIE TEGEN WILLEKEUR ENEIGENRICHTING Misschien zult u aanvoeren, dat het er in dit geval toch niettoe doet, omdat deze man niet meer terecht kan staan:Hij is immers doodgeschoten door de politie-waarbij tekenend,dat niemand zich vragen stelt bij de al dan niet rechtmatigheid van dit neerschieten [7], maar dat is een andere Discussie- Maar het gaat hier om een principe, dat pas als de rechter uitspraak heeft gedaan, men van ”dader” of ”terrorist” kan spreken. Dit principe, gestoeld op genoemde Verdragen en rechtssystemen [8], is niet zomaar juridische scherpslijperijom juristen of intellectuelen bezig te houden, het is eenfundamentele bescherming van mensen! Het voorkomt, dat mensen door het publiek veroordeeld enberecht kunnen worden, het voorkomt eigenrichting.Het beschermt gewone burgers zoals u en ik tegen willekeur van bovenop opgelegd.Gewone burgers, die geen machtige relaties hebben omhen te beschermen EPILOOG En omdat het zo gemakkelijk is, mensen schuldig teverklaren zonder rechtbank, zeker als het een Groepbetreft, die al sinds 11 september 2001 extra onder vuur ligt[moslims dus], is het van extra belang, op de woorden te lettenen deze correct te gebruiken. Het lijkt niet veel uit te maken:Dader of verdachte, maar het is een Wereld van Verschil.Verschil tussen een eerlijk proces en lynching, om het maar even cru te zeggen. U als onderdeel van de media moet daarop extra alert zijnen de terminologie correct gebruiken. De Geest van het publiek moet niet gevoed wordendoor de Gevaarlijke Gedachte, dat mensen zonder proces alzijn veroordeeld. U hebt een voorbeeldfunctie: Gebruik dus voortaan in dergelijke gevallen de term ”verdachte”of voor mijn part ”terreurverdachte” Zo draagt u bij aan de bevestiging van de rechtsstaat, iets wat in ons aller belang is. Ik reken op u. Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam
NOTEN
[1]
DADER WENEN IS ISLAMITISCHE TERRORIST/NOS TELETEKSTREDACTIE ALS RECHTER EN OPENBAAR MINISTERIEASTRID ESSED3 NOVEMBER 2020
De Oostenrijkse politie heeft in totaal veertien arrestaties verricht in verband met het onderzoek naar de terreuraanslag in Wenen. Ook zijn op achttien locaties invallen gedaan, zei minister van Binnenlandse Zaken Karl Nehammer dinsdag op een persconferentie.
Nehammer zei verder dat er tot dusver geen bewijs is dat de dodelijke aanval in het centrum van Wenen werd uitgevoerd door meer dan één schutter.
Het videomateriaal dat door de politie wordt beoordeeld “toont op dit moment geen enkel bewijs van een tweede aanvaller”, aldus Karl Nehammer.
Bij de aanslag van maandagavond kwamen vier mensen om het leven. Een dader werd gedood. De politie verrichtte dinsdag huiszoekingen in St. Pölten en Wenen.
Het aantal gewonden werd omhoog bijgesteld naar 22. Een politieman die gewond raakte is met succes geopereerd. Zijn toestand is stabiel.
Dader eerder veroordeeld
De dader die om het leven kwam, was een 20-jarige man die eerder was veroordeeld voor betrokkenheid bij een terroristische organisatie. Dat zei minister van binnenlandse zaken Karl Nehammer dinsdag.
In april 2019 werd hij veroordeeld omdat hij had geprobeerd naar Syrië te reizen om zich bij de extremistische terreurbeweging Islamitische Staat (IS) aan te sluiten.
De aanslagpleger had een gevangenisstraf van 22 maanden gekregen, maar werd begin december voorwaardelijk vrijgelaten, vertelde Nehammer.
Volgens Nehammer had hij zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit. “Hij was uitgerust met een nepbomgordel, een automatisch geweer, een pistool en een kapmes om deze walgelijke aanval op onschuldige burgers uit te voeren”, zei de minister van Binnenlandse Zaken.
Volgens Nehammer is de politie al vijftien huizen binnengevallen en zijn verschillende mensen aangehouden die in verband staan met de verdachte.
In levensgevaar
Zeven gewonde slachtoffers verkeren nog in levensgevaar. Dat meldt het Oostenrijkse persbureau APA op basis van een ziekenhuiswoordvoerder. Vier slachtoffers kwamen om het leven en zeker zeventien mensen raakten gewond. Een van de daders werd doodgeschoten. Zeker vijftien mensen raakten gewond bij de aanslag.
Dinsdagochtend verrichtte de politie huiszoekingen en werden meerdere mensen gearresteerd in verband met de aanslag van maandagavond. Volgens de politie zijn er mogelijk nog daders op de vlucht. Oostenrijkers moeten binnenblijven.
Duitsland maakte bekend strenger te gaan controleren aan de Oostenrijkse grens. Oostenrijk en Tsjechië intensiveerden de grenscontroles kort na de aanslag al, als preventieve maatregel.
Een journalist van het Oostenrijkse medium Falter meldt dat hij de identiteit van de gedode terrorist heeft achterhaald. Het zou gaan om een 20-jarige man die is geboren in Wenen. Hij zou volgens de journalist bekend zijn geweest bij de veiligheidsdiensten, omdat hij naar Syrië wilde gaan.
De gedode dader was een IS-sympathisant, volgens de Weense politie. Er zijn meerdere huiszoekingen verricht.
Minister: blijf thuis
De Oostenrijkse minister van binnenlandse zaken Karl Nehammer herhaalde dinsdag zijn oproep van maandag om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader. Het gevaar is volgens hem nog niet voorbij.“We hebben gisteren een aanslag meegemaakt door minstens één islamistische terrorist”, aldus Nehammer. De minister zei dat hij in belang van het onderzoek geen verdere informatie over de identiteit van de gedode dader kon geven. Hij voegde daaraan toe dat het doel van de aanval was om de democratische maatschappij van Oostenrijk te verzwakken of te verdelen.
Volgens Nehammer was de doodgeschoten dader zwaargewapend en droeg de man een bomgordel. De Weense politie stelt op Twitter dat de bomgordel in kwestie nep blijkt te zijn.
De Oostenrijkse premier Sebastian Kurz noemde de reeks schietincidenten een “weerzinwekkende terreurdaad”.
Synagoge
Volgens een woordvoerder van het ministerie waren de plekken waar is geschoten allemaal in de buurt van de straat met de synagoge. In Wenen was het vanwege het mooie weer en de naderende avondklok (vanaf dinsdag 20.00 uur) extra druk op straat. Veel mensen genoten nog van een terrasje of gingen nog een laatste keer uit eten.
Meerdere wereldleiders hebben gereageerd op de aanslag in Wenen. Premier Mark Rutte heeft maandagavond zijn medeleven getoond met de slachtoffers. Hij sprak van “een verschrikkelijke aanslag”. “Namens Nederland heb ik Sebastian Kurz zojuist onze onvoorwaardelijke steun betuigd met de slachtoffers, hun families en de Oostenrijkse regering bij het verwerken van deze afschuwelijke daad”, aldus de premier op Twitter.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel zei dat de stad het doelwit van terroristisch geweld is geworden en dat Duitsland samen met Oostenrijk staat in het gevecht tegen “radicaal-islamitisch terrorisme”. “In deze vreselijke uren, waarin Wenen het doelwit is geworden van terroristisch geweld, zijn mijn gedachten bij de mensen daar en de veiligheidstroepen die geconfronteerd worden met het gevaar”, aldus Merkel in een verklaring op Twitter. Ze zegt dat het gevecht tegen radicaal-islamitisch terrorisme een “gezamenlijke strijd” is.
Ook de Israëlische president Reuven Rivlin veroordeelde de aanslag op Twitter. “Onze gedachten en gebeden zijn bij de Oostenrijkers, terwijl we met bezorgdheid naar de verachtelijke terroristische aanslag in Wenen kijken”, zo schrijft hij. Zijn Russische collega Vladimir Poetin noemde de aanslag in een bericht aan de Oostenrijkse kanselier Sebastian Kurz een “wrede en cynische misdaad”.
Golfstaten Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten hebben de aanslag “sterk veroordeeld”. Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Saudi-Arabië zegt alle maatregelen die Oostenrijk neemt om de veiligheid te waarborgen te steunen.
EINDE BERICHT
[3]Dader eerder veroordeeld
De dader die om het leven kwam, was een 20-jarige man die eerder was veroordeeld voor betrokkenheid bij een terroristische organisatie”
……
…..
”Een van de daders werd doodgeschoten”……….. ‘Volgens de politie zijn er mogelijk nog daders op de vlucht”……….”Een journalist van het Oostenrijkse medium Falter meldt dat hij de identiteit van de gedode terrorist heeft achterhaald”……….”De Oostenrijkse minister van binnenlandse zaken Karl Nehammer herhaalde dinsdag zijn oproep van maandag om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader”……..”Volgens Nehammer was de doodgeschoten dader zwaargewapend en droeg de man een bomgordel”
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2
BUPO VERDRAG
[International Covenant on Civil and Political Rights]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
ARTIKEL 11, LID 1
UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.
Naar aanleiding van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Parijs waar drie extremisten
bijna twee weken geleden een bloedbad aanrichtten waarbij zeventien onschuldige mensen en zijzelf om het leven kwamen, is de laatste weken een discussie op gang gekomen over de –grenzen van – vrijheid van meningsuiting. En dat is goed. Vrijheid van meningsuiting betekent in een democratie ook het recht op informatie, je kunt je pas uiten over kwesties als je daar kennis van draagt. Anders leef je het leven van een mens die in een bunker opgesloten zit. Een hersendode. Geen artikelen, geen meningen, geen cartoons. Geen Kalasjnikovs en executies.
Pen, vrijheid van meningsuiting.
Het vreemde is dat die vrijheid van meningsuiting, het recht op informatie, door de Franse en Belgische autoriteiten met voeten getreden wordt waar het gaat om informatie over de wijze van uitschakelen van mannen die er van verdacht worden vreselijke dingen te hebben gedaan, namelijk het in koelen bloede vermoorden van onschuldige mensen. Deze autoriteiten gedragen zich als Big Brother, de almachtige, de alwetende, de alleenheerser en wij nemen genoegen met hun: geen commentaar. Vorige week zag ik op de tv de Belgische minister Jambon die naar aanleiding van de gebeurtenissen in het Belgische Verviers en in antwoord op een vraag van een Nederlandse journalist glimlachend antwoordde dat de zaak daar mooi gekuist was. Schoongemaakt. Zo omschreef hij de dood van twee mannen die in een vuurgevecht met Belgische veiligheidsdiensten werden doodgeschoten. Gekuist. De journalist vroeg niet verder, niemand vroeg verder.
De dag na de moorden in Parijs, op de stagiaire van de Franse politie, de klanten van de Joodse supermarkt en de medewerkers van het satirische blad Charlie Hebdo, werden de broers Kouachi- verdacht van deze vreselijke feiten, door de politie of veiligheidsdiensten doodgeschoten toen ze ‘al schietend de drukkerij verlieten waar ze zich hadden verschanst’. Zestigduizend politiemensen waren er op de been om de twee mannen op te sporen en voor de rechter te brengen. Zoals in een rechtsstaat normaal en gebruikelijk is. Frankrijk en België zijn landen waar nog steeds- in dit geval een jury en een rechter oordelen over iemands schuld. Dat recht hebben we als burgers gedelegeerd om volksgerichten en blinde woede en wraakzucht te voorkomen. Vrouwe Justitia met de blinddoek voor. Niet de rechter maar zwaarbewapende politiemensen en/of militairen velden en voltrokken het vonnis.
Journalisten vroegen niet verder, niemand vroeg verder.
Misschien kon het niet anders. Niemand weet of het doodschieten van de vijf mannen-drie in Parijs, twee in Verviers, te voorkomen was geweest. Omdat er geen informatie over is en alleen maar vragen rijzen. Waarom werden de twee mannen die ‘al schietend’ uit de drukkerij renden niet uitgeschakeld door goed opgeleide scherpschutters? Waarom gebeurde dat ook niet in Verviers? Was de situatie er niet naar. Er waren toch goed geoefende en uitgeruste ‘speciale eenheden’ aanwezig. We weten het niet, er is gekuist. Eenieder zou voor de wet gelijk moeten zijn: ook terroristen. In dit geval verdachten, tot de rechter heeft gesproken. Zo zou het moeten zijn in een Europa waar miljoenen mensen de straat opgaan om vrijheid van meningsuiting te verdedigen. We zijn aangeland op het niveau van het kuisen van mensen en niemand maakt zich er druk over. Niemand wil weten wat de waarheid is.
EINDE ARTIKEL
[8]
ZIE NOOT 6
Reacties uitgeschakeld voor Veertien arrestaties in verband met aanslag Wenen/Trouw, wees trouw aan ”onschuldig tot schuld bewezen”
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2BUPO VERDRAGInternational Covenant on Civil and Political Rights http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
AANREDACTIE VAN AD [Algemeen Dagblad]Onderwerp:Uw berichtgeving dd 3 november ”Doodgeschoten dader aanslag Wenen eerderveroordeeld, vijfde slachtoffer overleden”
Geachte Redactie, Het zou niet zo moeten zijn, dat ik, een gewone, kritisch ingestelde burger,u moet wijzen op een ernstige manco in uw berichtgeving, die raakt aande principes van de rechtsstaat.Toch is dat-helaas- het geval.U staat hierin niet alleen:Eerder heb ik media als de NOS teletekstredactie op hetzelfde Euvel moeten wijzen. [1]Vandaar deze mail ook cc aan hen.Mogelijk schrijf ik meer media aan, afhangende van mijn toch welzeer drukke tijdsschema.
Het gaat om het volgende:De titel van uw berichtgeving over de verschrikkelijke aanvalop burgers in Wenen luidt:’Doodgeschoten dader aanslag Wenen eerderveroordeeld, vijfde slachtoffer overleden” [2]Als ik dit artikel verder lees, tref ik uw bewoording ”dader” minstens vier keer aan:Ik citeer uit uw artikel1”Een 20-jarige dader met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit is doodgeschoten door de politie”[2]”De minister herhaalde zijn oproep aan de inwoners van Wenen om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader”[3]”De doodgeschoten dader is volgens de minister een 20-jarige man met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit”[4]” De dader zou volgens de Duitse krant Bild meerdere foto’s op Instagram hebben geplaatst waarin hij onder meer een eed van trouw zwoor aan de IS-chef.” [3]Vreemd genoeg refereert u aan het begin van uw artikel aan ”verdachten”Ik citeer uit uw artikel:”Vanochtend vroeg zijn er nieuwe verdachten gearresteerd.” [4]Daar doet u het dus WEL goed. DADER/VERDACHTE/DE ONSCHULDPRESUMPTIE:
U raadt het al:Waar ik over val is uw gebruik van het woord ”dader”Niet een keer [hoewel een keer al een teveel is], maar herhaaldelijk in uw artikel.In feite veroordeelt u deze man dus al, gaat u op deStoel van de rechter zitten, speelt u zowel rechter alsOpenbare Aanklager en dat is een kwade zaak. Want daarmee gaat u in feite in tegen een van debelangrijkste pijlers van de rechtsstaat:De onschuldpresumptie oftewel het principe, vooronschuldig te worden gehouden tot schuld bewezen door de rechtbank. [5] Dit principe is vastgelegd in de Nederlandse rechtspraak, op Europees niveau [EVRM], in Internationale Verdragen [Het BUPO Verdrag] en in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. [6] ONSCHULDPRINCIPE GARANTIE TEGEN WILLEKEUR ENEIGENRICHTING Misschien zult u aanvoeren, dat het er in dit geval toch niettoe doet, omdat deze man niet meer terecht kan staan:Hij is immers doodgeschoten door de politie-waarbij tekenend,dat niemand zich vragen stelt bij de al dan niet rechtmatigheid van dit neerschieten [7], maar dat is een andere Discussie- Maar het gaat hier om een principe, dat pas als de rechter uitspraak heeft gedaan, men van ”dader” of ”terrorist” kan spreken. Dit principe, gestoeld op genoemde Verdragen en rechtssystemen [8], is niet zomaar juridische scherpslijperijom juristen of intellectuelen bezig te houden, het is eenfundamentele bescherming van mensen! Het voorkomt, dat mensen door het publiek veroordeeld enberecht kunnen worden, het voorkomt eigenrichting.Het beschermt gewone burgers zoals u en ik tegen willekeur van bovenop opgelegd.Gewone burgers, die geen machtige relaties hebben omhen te beschermen EPILOOG En omdat het zo gemakkelijk is, mensen schuldig teverklaren zonder rechtbank, zeker als het een Groepbetreft, die al sinds 11 september 2001 extra onder vuur ligt[moslims dus], is het van extra belang, op de woorden te lettenen deze correct te gebruiken. Het lijkt niet veel uit te maken:Dader of verdachte, maar het is een Wereld van Verschil.Verschil tussen een eerlijk proces en lynching, om het maar even cru te zeggen. U als onderdeel van de media moet daarop extra alert zijnen de terminologie correct gebruiken. De Geest van het publiek moet niet gevoed wordendoor de Gevaarlijke Gedachte, dat mensen zonder proces alzijn veroordeeld. U hebt een voorbeeldfunctie: Gebruik dus voortaan in dergelijke gevallen de term ”verdachte”of voor mijn part ”terreurverdachte” Zo draagt u bij aan de bevestiging van de rechtsstaat, iets wat in ons aller belang is. Ik reken op u. Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam
NOTEN
[1]
DADER WENEN IS ISLAMITISCHE TERRORIST/NOS TELETEKSTREDACTIE ALS RECHTER EN OPENBAAR MINISTERIEASTRID ESSED3 NOVEMBER 2020
In het centrum van de Oostenrijkse hoofdstad Wenen hebben maandagavond iets na 20.00 uur meerdere schietpartijen plaatsgevonden. Schutters vielen op zes locaties in de stad aan. De aanslag heeft aan vijf mensen het leven gekost, in totaal raakten zeker 17 mensen gewond. Een 20-jarige dader met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit is doodgeschoten door de politie. Volgens de Oostenrijkse minister van Binnenlandse Zaken had hij banden met IS. Vanochtend vroeg zijn er nieuwe verdachten gearresteerd.
De minister herhaalde zijn oproep aan de inwoners van Wenen om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader. Het gevaar is volgens hem nog niet voorbij. ,,We hebben gisteren een aanslag ervaren van een islamitische terrorist. Dit is een situatie waar wij al decennia niet meer mee te maken hebben gehad”, aldus Karl Nehammer.
De doodgeschoten dader is volgens de minister een 20-jarige man met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit. Hij sympathiseerde met terreurbeweging Islamitische Staat (IS) en is al eens eerder veroordeeld vanwege terrorisme. Hij werd op 25 april 2019 veroordeeld tot 22 maanden gevangenisstraf omdat hij probeerde naar Syrië te reizen om zich bij IS aan te sluiten. Op 5 december vorig jaar werd hij voorwaardelijk vervroegd vrijgelaten. Zijn straf was minder zwaar vanwege zijn leeftijd.
De dader zou volgens de Duitse krant Bild meerdere foto’s op Instagram hebben geplaatst waarin hij onder meer een eed van trouw zwoor aan de IS-chef. De man heeft op de beelden ook twee wapens in zijn hand die overeenkomen met die van de terrorist in Wenen. Hij legde met munitie een slogan van de Islamitische Staat (IS) op de vloer. Op de dag van de aanval zou hij naar twee vrienden video’s van de aanval op Charlie Hebdo hebben gestuurd.
Volgens de minister was het doel van de aanval om de democratische maatschappij van Oostenrijk te verzwakken of te verdelen. De dader was zwaargewapend en droeg een bomgordel. De Weense politie stelt op Twitter echter dat de bomgordel in kwestie nep is.
Vuurgevechten
De schietpartij begon in de buurt van een synagoge in de Seitenstettengasse. Het kwam daarna ook nog tot andere vuurgevechten, onder meer in de buurt van Schwedenplatz. Schutters vielen op zes locaties in de stad aan. Volgens getuigen werd bij cafés en restaurants naar binnen geschoten.
Volgens de chef van de Weense reddingsdiensten vielen er zeventien gewonden, van wie er zeven ernstig aan toe zijn. Onder hen een politieagent, die buiten levensgevaar is. Er liggen nog veertien mensen gewond in het ziekenhuis. Een oudere man en een oudere vrouw, twee jonge voorbijgangers en een serveerster werden doodgeschoten.
Klopjacht
Minister Nehammer noemde de schietpartijen een ‘aanslag, uitgevoerd door meerdere personen’. ,,We hebben met een terreuraanslag te maken, met een heftigheid die we al lang in Oostenrijk niet meer hebben gezien.’’ Hij riep de bevolking op thuis te blijven en het centrum van de Oostenrijkse hoofdstad te mijden. Dinsdag is er bovendien geen schoolplicht in Wenen, zei hij. ,,De politie en speciale teams zijn bezig met een grote operatie. De situatie is nog steeds gevaarlijk. Blijf binnen in huis of in de horecagelegenheden. We zijn in gevecht met de terroristen.’’
Bondskanselier Sebastian Kurz gaf omstreeks middernacht een eerste verklaring op televisie. ,,We maken momenteel moeilijke tijden door in onze republiek. We zijn het slachtoffer geworden van een afschuwelijke terroristische aanslag in onze hoofdstad die nog steeds gaande is. Onze gedachten zijn bij de nabestaanden en families van de slachtoffers. Ik wil de politiediensten bedanken die erin geslaagd zijn een van de daders uit te schakelen. Ik wil ook alle hulpdiensten bedanken die hun leven riskeren voor onze veiligheid en de internationale politici die hun steun en solidariteit hebben toegezegd.’’
De Oostenrijkse regering heeft alle noodzakelijke troepen opgeroepen. Militairen gaan gebouwen bewaken zodat de politie de handen vrij heeft voor de klopjacht op de daders. De politie krijgt daarbij ook hulp van het Jagdkommando, de Oostenrijkse commando’s. Op beelden die op Twitter circuleren is te zien hoe de politie bezig is met die klopjacht. Ook circuleren er beelden waarop politieauto’s met zwaailichten te zien zijn en schoten te horen zijn. Helikopters vliegen boven de stad. Er zijn meerdere arrestaties verricht en er zijn op vijftien plekken huiszoekingen gedaan. De politie viel onder meer in bij het huis van de gedode aanslagpleger. Hoeveel mensen zijn opgepakt, is nog niet bekendgemaakt.
Lockdown
Op andere beelden zijn grote bloedplassen voor een bar te zien. Volgens de Weense burgemeester Michael Ludwig werd er aanvankelijk in het wilde weg geschoten op passanten in de omgeving van de synagoge en op mensen op de terrassen van omliggende horecazaken. De aanslag komt aan de vooravond van de tweede lockdown die vandaag ingaat en waarbij de horeca dicht gaat. Veel cafés hadden hun terrassen gisteravond open en veel mensen deden nog even een drankje op een terrasje, mede door het zachte nazomerweer.
Oostenrijk en Tsjechië hebben besloten over te gaan op extra grenscontroles. ,,De politie voert willekeurige controles van voertuigen en passagiers uit bij overgangen aan de grens met Oostenrijk als preventieve maatregel in verband met de terreuraanslag in Wenen”, meldde de Tsjechische politie op Twitter. Ook hebben de Tsjechische autoriteiten besloten joodse instellingen extra te bewaken.
Synagoge
De voorzitter van de Israëlitische geloofsgemeenschap in Oostenrijk kan niet zeggen of de synagoge in de Seitenstettengasse het doelwit was. Het gebouw was gesloten ten tijde van de schietpartij, twittert Oskar Deutsch. Hij stelt wel vast dat in de directe omgeving van de tempel is geschoten. Joodse burgers worden opgeroepen niet naar buiten te gaan.
De schoten voor de synagoge roepen vreselijke herinneringen op aan de zomer van 1981, toen twee Palestijnse terroristen van de Abu Nidal-groep joodse gelovigen aanvielen voor hetzelfde gebedshuis in de Seitenstettengasse met handgranaten en machinegeweren.
Steun
Het dreigingsniveau in Nederland wordt niet verhoogd na de aanslag in Wenen. Er is geen informatie die daar aanleiding toe geeft, zegt Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid Pieter-Jan Aalbersberg. Het dreigingsniveau staat momenteel op 3 van de 5. Dat wil zeggen dat een terroristische aanslag in Nederland ‘voorstelbaar’ is. Aalbersberg laat op Twitter weten dat zijn organisatie de situatie ‘monitort’. ,,Mijn medeleven gaat uit naar de Oostenrijkers die getroffen zijn of in onzekerheid verkeren.”
Premier Mark Rutte meldt via Twitter dat hij contact heeft gezocht met de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz. Rutte spreekt van een ‘verschrikkelijke aanslag’. ,,Namens Nederland heb ik Sebastian Kurz zojuist onze onvoorwaardelijke steun betuigd met de slachtoffers, hun families en de Oostenrijkse regering bij het verwerken van deze afschuwelijke daad.’’
Ook koning Willem-Alexander en koningin Máxima zijn geschokt door de aanslag. ,,Wij leven mee met de inwoners van Wenen en met alle mensen in Oostenrijk die – net als wij – geschokt zijn door de terroristische geweldpleging gisteravond”, aldus het echtpaar. ,,De nabestaanden van de slachtoffers en de gewonden zijn in onze gedachten. Allen die zich inzetten voor een vreedzame samenleving hebben onze volle steun.”
Nederland staat pal achter Oostenrijk en rouwt om de slachtoffers, zo twittert minister Stef Blok (Buitenlandse Zaken). ,,Weer een terroristische aanslag. Deze keer komen de afgrijselijke berichten uit Wenen. Terreur kent helaas geen grenzen en daarom zullen we samen nooit accepteren dat terrorisme wint”, stelt hij.
Burgemeester Ahmed Marcouch van Arnhem laat via Twitter weten: ,,Mooi vrij Wenen, zo geestrijk en beschaafd, weet dat wij tot in Arnhem met u meeleven. Met de doden en hun nabestaanden, de slachtoffers en de omstanders. Raak niet bevangen door de angst die de terreur beoogt, wordt juist versterkt door alle solidariteit die u ten deel valt. Burgemeester Ludwig, verzamel om u heen de moslims die begrijpen dat het vrije Wenen hun stad is; vrijheid helpt het geloof, de machtslust in het Midden-Oosten is verwerpelijk, met IS als kampioen slecht.”
Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam heeft in een brief ook zijn condoleances aangeboden aan zijn ambtsgenoot van Wenen. Op het stadhuis van Rotterdam hangt een Oostenrijkse vlag halfstok.
Doelwit
De Duitse bondskanselier Angela Merkel zei dat de stad het doelwit van terroristisch geweld is geworden en dat Duitsland samen met Oostenrijk staat in het gevecht tegen ‘radicaal-islamitisch terrorisme’. ,,In deze vreselijk uren, waarin Wenen het doelwit is geworden van terroristisch geweld, zijn mijn gedachten bij de mensen daar en de veiligheidstroepen die geconfronteerd worden met het gevaar”, aldus Merkel in een verklaring op Twitter. Ze zegt dat het gevecht tegen radicaal-islamitisch terrorisme een “gezamenlijke strijd” is.
Ook de Israëlische president Reuven Rivlin veroordeelde de aanslag op Twitter. ,,Onze gedachten en gebeden zijn bij de Oostenrijkers, terwijl we met bezorgdheid naar de verachtelijke terroristische aanslag in Wenen kijken”, zo schrijft hij.
Golfstaten Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten hebben de aanslag ‘sterk veroordeeld’. Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Saudi-Arabië zegt alle maatregelen die Oostenrijk neemt om de veiligheid te waarborgen te steunen.
Eerder betuigden ook onder meer EU-president Charles Michel, de Amerikaanse president Donald Trump, presidentskandidaat Joe Biden en de Franse president Emmanuel Macron steun aan Oostenrijk.
EINDE BERICHT
[3]
Ik citeer uit uw artikel1”Een 20-jarige dader met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit is doodgeschoten door de politie”[2]”De minister herhaalde zijn oproep aan de inwoners van Wenen om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader”[3]”De doodgeschoten dader is volgens de minister een 20-jarige man met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit”[4]” De dader zou volgens de Duitse krant Bild meerdere foto’s op Instagram hebben geplaatst waarin hij onder meer een eed van trouw zwoor aan de IS-chef.”
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2
BUPO VERDRAG
[International Covenant on Civil and Political Rights]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
ARTIKEL 11, LID 1
UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.
Naar aanleiding van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Parijs waar drie extremisten
bijna twee weken geleden een bloedbad aanrichtten waarbij zeventien onschuldige mensen en zijzelf om het leven kwamen, is de laatste weken een discussie op gang gekomen over de –grenzen van – vrijheid van meningsuiting. En dat is goed. Vrijheid van meningsuiting betekent in een democratie ook het recht op informatie, je kunt je pas uiten over kwesties als je daar kennis van draagt. Anders leef je het leven van een mens die in een bunker opgesloten zit. Een hersendode. Geen artikelen, geen meningen, geen cartoons. Geen Kalasjnikovs en executies.
Pen, vrijheid van meningsuiting.
Het vreemde is dat die vrijheid van meningsuiting, het recht op informatie, door de Franse en Belgische autoriteiten met voeten getreden wordt waar het gaat om informatie over de wijze van uitschakelen van mannen die er van verdacht worden vreselijke dingen te hebben gedaan, namelijk het in koelen bloede vermoorden van onschuldige mensen. Deze autoriteiten gedragen zich als Big Brother, de almachtige, de alwetende, de alleenheerser en wij nemen genoegen met hun: geen commentaar. Vorige week zag ik op de tv de Belgische minister Jambon die naar aanleiding van de gebeurtenissen in het Belgische Verviers en in antwoord op een vraag van een Nederlandse journalist glimlachend antwoordde dat de zaak daar mooi gekuist was. Schoongemaakt. Zo omschreef hij de dood van twee mannen die in een vuurgevecht met Belgische veiligheidsdiensten werden doodgeschoten. Gekuist. De journalist vroeg niet verder, niemand vroeg verder.
De dag na de moorden in Parijs, op de stagiaire van de Franse politie, de klanten van de Joodse supermarkt en de medewerkers van het satirische blad Charlie Hebdo, werden de broers Kouachi- verdacht van deze vreselijke feiten, door de politie of veiligheidsdiensten doodgeschoten toen ze ‘al schietend de drukkerij verlieten waar ze zich hadden verschanst’. Zestigduizend politiemensen waren er op de been om de twee mannen op te sporen en voor de rechter te brengen. Zoals in een rechtsstaat normaal en gebruikelijk is. Frankrijk en België zijn landen waar nog steeds- in dit geval een jury en een rechter oordelen over iemands schuld. Dat recht hebben we als burgers gedelegeerd om volksgerichten en blinde woede en wraakzucht te voorkomen. Vrouwe Justitia met de blinddoek voor. Niet de rechter maar zwaarbewapende politiemensen en/of militairen velden en voltrokken het vonnis.
Journalisten vroegen niet verder, niemand vroeg verder.
Misschien kon het niet anders. Niemand weet of het doodschieten van de vijf mannen-drie in Parijs, twee in Verviers, te voorkomen was geweest. Omdat er geen informatie over is en alleen maar vragen rijzen. Waarom werden de twee mannen die ‘al schietend’ uit de drukkerij renden niet uitgeschakeld door goed opgeleide scherpschutters? Waarom gebeurde dat ook niet in Verviers? Was de situatie er niet naar. Er waren toch goed geoefende en uitgeruste ‘speciale eenheden’ aanwezig. We weten het niet, er is gekuist. Eenieder zou voor de wet gelijk moeten zijn: ook terroristen. In dit geval verdachten, tot de rechter heeft gesproken. Zo zou het moeten zijn in een Europa waar miljoenen mensen de straat opgaan om vrijheid van meningsuiting te verdedigen. We zijn aangeland op het niveau van het kuisen van mensen en niemand maakt zich er druk over. Niemand wil weten wat de waarheid is.
EINDE ARTIKEL
[8]
ZIE NOOT 6
Reacties uitgeschakeld voor Doodgeschoten dader aanslag Wenen eerder veroordeeld/Nee AD, geen ”dader”, maar ”verdachte”
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2BUPO VERDRAGInternational Covenant on Civil and Political Rights http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
Uw berichtgeving dd 3 november: ”Dader Wenen is Islamitische terrorist”
Geachte Redactie,
Of u negeert uw mailpost, of u bent hardleers.
In casu [Latijn voor: In dit geval] kies ik voor het laatste.
En niet alleen hardleers bent u, ook negeert u bewust het in Nederland, EU en internationaal geldende recht, alsmede de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
Waarover gaat het?
Eigenlijk over hetzelfde als mijn recente mail dd 29 october, die reageerde op uw berichtgeving ”’Dader Nice is 21 jarige Tunesier”
Zie mijn recente mail aan u, geheel onderin.
Deze keer ”pak” ik u op uw berichtgeving:dd 3 november [ik zag uw bericht vannacht voorbijdansen op NOS Teletekst] ”Dader Wenen is Islamitische terrorist”
Zie uw berichtgeving direct onder het notenapparaat
In beide gevallen was en is uw berichtgeving puur fout.
ONSCHULDPRESUMPTIE:
Wat is er aan de hand?
In uw berichtgeving ” ”Dader Wenen is Islamitische terrorist” stoor ik
mij in het byzonder aan de volgende zinsnedes:
Uw titel:
”DADER WENEN IS ISLAMITISCHE TERRORIST”
Uw openingszin:
”De aanslag in Wenen is gisteren gepleegd door minstens een Islamitische terrorist”
Daarmee hebt u op foute en tendentieuze wijze de toon van uw berichtgeving gezet:
In feite bent u op de stoel van het OM en de rechter gaan zitten en hebt u zowel de tenlastelegging als het vonnis uitgesproken, terwijl u ”slechts” het nieuwsmedium bent:
En dat weet u, naar mijn mening, zelf heel goed.
Want mij maakt u niet wijs, dat u nog nooit gehoord hebt [en mocht dat het
geval zijn, dan bent u niet competent als nieuwsredactie] van de onschuldpresumptie, grondbeginsel van het strafrecht, dat nationaal en internationaal bepaalt, dat een ieder voor onschuldig wordt gehouden, tot schuld bewezen is [2] en, zoals in het Recht staat ”totdat zijn schuld volgens de wet is bewezen” [3]
Deze onschuldpresumptie geldt in het Nederlandse rechtssysteem, in Europees verband [EVRM], in de Internationale Verdragen [het BuPo Verdrag], alsmede in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. [4]
ONTKENNING ”ONSCHULDPRESUMPTIE”
En wat doet u?
Tot twee keer toe refereert u in uw berichtgeving, hetzij aan ”dader”, hetzij aan ”islamitische terrorist”
Beide keren totaal fout
Want om iemand als ”dader” aan te merken, dient hij/zij veroordeeld te zijn in een rechtbank, na een eerlijk proces, met garanties voor zijn/haar rechtsbescherming
Om iemand als ”terrorist” aan te merken, moet dat als veroordeling zijn aangemerkt bij de rechtbank.
Wat u dus behoort te doen [en dit zeg ik niet voor de eerste
keer] is refereren aan ”verdachte” of voor mijn part ”vermoedelijke dader” of ”terreurverdachte”
Door te spreken van ”dader” is iemand al van te voren veroordeeld, zonder proces, in casu door u, de NOS teletekstredactie.
Dit is gevaarlijk.
Overigens bent u niet de enige Redactie, die zich hieraan schuldig maakt.
Het is helaas vrij algemeen geworden. [5]
Daarom zullen in de loop van deze week ook andere redacties
door mij worden aangeschreven.
TEN SLOTTE
Nu zult u misschien aanvoeren:
Wat maakt dat nu uit?
Tenslotte is deze man toch al doodgeschoten door de politie [6] en kan hij niet meer terecht staan.
Nog afgezien van te rijzen twijfels over het al dan niet rechtmatige van dat vrijwel automatisch doodschieten, door de politie, van dergelijke terreurverdachten, een vraag, die vrijwel
niemand zich meer lijkt te stellen [was er echt geen arrestatie mogelijk/hoe zit het met het recht op leven van ook deze verdachten?] [7], het gaat hier niet alleen om die verdachte, die toch niet meer terecht kan staan.
Maar om een fundamenteel principe, dat niemand, die niet in een
rechtbank veroordeeld is, voor schuldig mag worden gehouden.
Anders krijgen we veroordeling door het publiek, door u, nieuwsredactie, of door mij, zonder het recht van de verdachte, zich daartegen te kunnen veroordelen.
Dan zijn wij terug naar de rechteloosheid van Vroeger Tijden.
Want hoe zou u het vinden, lid van de nieuwsredactie. of als collectief, als u wordt beschuldigd van, laten we zeggen, diefstal, en er wordt over u gesproken als ”dief” of ”oplichter” zonder dat u de kans krijgt, uzelf te verdedigen?
Denkt u daar maar eens over na.
Die wetten, die Europese en internationale, die Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, zijn niet ontstaan om juristen en/of andere intellectuelen te plezieren, of er eindeloze beschouwingen over te schrijven, maar om gewone mensen te verdedigen, mensen als u en ik, die niet tot de upperclass behoren, geen relaties hebben, die hen kunnen dekken en niets en niemand anders hebben dan het Recht om hen tegen willekeur en eigenrichting te beschermen.
”Whereas recognition of the inherent dignity and of the equal and inalienable rights of all members of the human family is the foundation of freedom, justice and peace in the world……”
De eerste zinsnede van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens……[8]
KORT EN GOED
U dient dus niet meer te spreken van ”dader” of ”terrorist”, als iemand niet in een rechtbank is veroordeeld.
Ik heb hierboven uitgelegd, waarom
Ik heb u dat 29 october reeds in een mail meegedeeld
Ik doe het nu weer en ik reken erop, dat u het nu ter harte neemt
Zo niet, dan vindt u mij weer op uw weg
Niet altijd, als u mogelijk de fout ingaat [ik heb nog meer te doen]
Maar het principe ”onschuldig tot schuld bewezen”, zal ik blijven verdedigen, ook tegenover u
rechtswetenschap – Latijn: in dit geval. Bijv. het geschil i.c. dient aan de Beslagrechter te worden voorgelegd.
[2]
”De onschuldpresumptie oftewel het vermoeden van onschuld (Latijn: praesumptio innocentiae) is een grondbeginsel van het strafrecht, dat bepaalt dat eenieder voor onschuldig dient te worden gehouden tot het tegendeel is bewezen.
De onschuldpresumptie wordt voorts uitdrukkelijk vermeld in artikel 6, lid 2 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM):Een ieder tegen wie een vervolging is ingesteld, wordt voor onschuldig gehouden totdat zijn schuld in rechte is komen vast te staan.
Ook in art. 14, lid 2 van het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR) is een rechtsgrond te vinden voor het vermoeden van onschuld:Een ieder die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd wordt voor onschuldig gehouden, totdat zijn schuld volgens de wet is bewezen.
De onschuldpresumptie is in het EVRM geformuleerd als een recht van de verdachte, maar is in feite een procesrechtelijk beginsel dat normen stelt aan hoe de vervolgende instantie zich dient te gedragen”
Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.
In het centrum van de Oostenrijkse hoofdstad Wenen hebben maandagavond iets na 20.00 uur meerdere schietpartijen plaatsgevonden. Schutters vielen op zes locaties in de stad aan. De aanslag heeft aan vijf mensen het leven gekost, in totaal raakten zeker 17 mensen gewond. Een 20-jarige dader met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit is doodgeschoten door de politie. Volgens de Oostenrijkse minister van Binnenlandse Zaken had hij banden met IS. Vanochtend vroeg zijn er nieuwe verdachten gearresteerd.
De minister herhaalde zijn oproep aan de inwoners van Wenen om thuis te blijven zolang er jacht wordt gemaakt op minstens nog een dader. Het gevaar is volgens hem nog niet voorbij. ,,We hebben gisteren een aanslag ervaren van een islamitische terrorist. Dit is een situatie waar wij al decennia niet meer mee te maken hebben gehad”, aldus Karl Nehammer.
De doodgeschoten dader is volgens de minister een 20-jarige man met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit. Hij sympathiseerde met terreurbeweging Islamitische Staat (IS) en is al eens eerder veroordeeld vanwege terrorisme. Hij werd op 25 april 2019 veroordeeld tot 22 maanden gevangenisstraf omdat hij probeerde naar Syrië te reizen om zich bij IS aan te sluiten. Op 5 december vorig jaar werd hij voorwaardelijk vervroegd vrijgelaten. Zijn straf was minder zwaar vanwege zijn leeftijd.
De dader zou volgens de Duitse krant Bild meerdere foto’s op Instagram hebben geplaatst waarin hij onder meer een eed van trouw zwoor aan de IS-chef. De man heeft op de beelden ook twee wapens in zijn hand die overeenkomen met die van de terrorist in Wenen. Hij legde met munitie een slogan van de Islamitische Staat (IS) op de vloer. Op de dag van de aanval zou hij naar twee vrienden video’s van de aanval op Charlie Hebdo hebben gestuurd.
Volgens de minister was het doel van de aanval om de democratische maatschappij van Oostenrijk te verzwakken of te verdelen. De dader was zwaargewapend en droeg een bomgordel. De Weense politie stelt op Twitter echter dat de bomgordel in kwestie nep is.
Vuurgevechten
De schietpartij begon in de buurt van een synagoge in de Seitenstettengasse. Het kwam daarna ook nog tot andere vuurgevechten, onder meer in de buurt van Schwedenplatz. Schutters vielen op zes locaties in de stad aan. Volgens getuigen werd bij cafés en restaurants naar binnen geschoten.
Volgens de chef van de Weense reddingsdiensten vielen er zeventien gewonden, van wie er zeven ernstig aan toe zijn. Onder hen een politieagent, die buiten levensgevaar is. Er liggen nog veertien mensen gewond in het ziekenhuis. Een oudere man en een oudere vrouw, twee jonge voorbijgangers en een serveerster werden doodgeschoten.
Klopjacht
Minister Nehammer noemde de schietpartijen een ‘aanslag, uitgevoerd door meerdere personen’. ,,We hebben met een terreuraanslag te maken, met een heftigheid die we al lang in Oostenrijk niet meer hebben gezien.’’ Hij riep de bevolking op thuis te blijven en het centrum van de Oostenrijkse hoofdstad te mijden. Dinsdag is er bovendien geen schoolplicht in Wenen, zei hij. ,,De politie en speciale teams zijn bezig met een grote operatie. De situatie is nog steeds gevaarlijk. Blijf binnen in huis of in de horecagelegenheden. We zijn in gevecht met de terroristen.’’
Bondskanselier Sebastian Kurz gaf omstreeks middernacht een eerste verklaring op televisie. ,,We maken momenteel moeilijke tijden door in onze republiek. We zijn het slachtoffer geworden van een afschuwelijke terroristische aanslag in onze hoofdstad die nog steeds gaande is. Onze gedachten zijn bij de nabestaanden en families van de slachtoffers. Ik wil de politiediensten bedanken die erin geslaagd zijn een van de daders uit te schakelen. Ik wil ook alle hulpdiensten bedanken die hun leven riskeren voor onze veiligheid en de internationale politici die hun steun en solidariteit hebben toegezegd.’’
De Oostenrijkse regering heeft alle noodzakelijke troepen opgeroepen. Militairen gaan gebouwen bewaken zodat de politie de handen vrij heeft voor de klopjacht op de daders. De politie krijgt daarbij ook hulp van het Jagdkommando, de Oostenrijkse commando’s. Op beelden die op Twitter circuleren is te zien hoe de politie bezig is met die klopjacht. Ook circuleren er beelden waarop politieauto’s met zwaailichten te zien zijn en schoten te horen zijn. Helikopters vliegen boven de stad. Er zijn meerdere arrestaties verricht en er zijn op vijftien plekken huiszoekingen gedaan. De politie viel onder meer in bij het huis van de gedode aanslagpleger. Hoeveel mensen zijn opgepakt, is nog niet bekendgemaakt.
Lockdown
Op andere beelden zijn grote bloedplassen voor een bar te zien. Volgens de Weense burgemeester Michael Ludwig werd er aanvankelijk in het wilde weg geschoten op passanten in de omgeving van de synagoge en op mensen op de terrassen van omliggende horecazaken. De aanslag komt aan de vooravond van de tweede lockdown die vandaag ingaat en waarbij de horeca dicht gaat. Veel cafés hadden hun terrassen gisteravond open en veel mensen deden nog even een drankje op een terrasje, mede door het zachte nazomerweer.
Oostenrijk en Tsjechië hebben besloten over te gaan op extra grenscontroles. ,,De politie voert willekeurige controles van voertuigen en passagiers uit bij overgangen aan de grens met Oostenrijk als preventieve maatregel in verband met de terreuraanslag in Wenen”, meldde de Tsjechische politie op Twitter. Ook hebben de Tsjechische autoriteiten besloten joodse instellingen extra te bewaken.
Synagoge
De voorzitter van de Israëlitische geloofsgemeenschap in Oostenrijk kan niet zeggen of de synagoge in de Seitenstettengasse het doelwit was. Het gebouw was gesloten ten tijde van de schietpartij, twittert Oskar Deutsch. Hij stelt wel vast dat in de directe omgeving van de tempel is geschoten. Joodse burgers worden opgeroepen niet naar buiten te gaan.
De schoten voor de synagoge roepen vreselijke herinneringen op aan de zomer van 1981, toen twee Palestijnse terroristen van de Abu Nidal-groep joodse gelovigen aanvielen voor hetzelfde gebedshuis in de Seitenstettengasse met handgranaten en machinegeweren.
Steun
Het dreigingsniveau in Nederland wordt niet verhoogd na de aanslag in Wenen. Er is geen informatie die daar aanleiding toe geeft, zegt Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid Pieter-Jan Aalbersberg. Het dreigingsniveau staat momenteel op 3 van de 5. Dat wil zeggen dat een terroristische aanslag in Nederland ‘voorstelbaar’ is. Aalbersberg laat op Twitter weten dat zijn organisatie de situatie ‘monitort’. ,,Mijn medeleven gaat uit naar de Oostenrijkers die getroffen zijn of in onzekerheid verkeren.”
Premier Mark Rutte meldt via Twitter dat hij contact heeft gezocht met de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz. Rutte spreekt van een ‘verschrikkelijke aanslag’. ,,Namens Nederland heb ik Sebastian Kurz zojuist onze onvoorwaardelijke steun betuigd met de slachtoffers, hun families en de Oostenrijkse regering bij het verwerken van deze afschuwelijke daad.’’
Ook koning Willem-Alexander en koningin Máxima zijn geschokt door de aanslag. ,,Wij leven mee met de inwoners van Wenen en met alle mensen in Oostenrijk die – net als wij – geschokt zijn door de terroristische geweldpleging gisteravond”, aldus het echtpaar. ,,De nabestaanden van de slachtoffers en de gewonden zijn in onze gedachten. Allen die zich inzetten voor een vreedzame samenleving hebben onze volle steun.”
Nederland staat pal achter Oostenrijk en rouwt om de slachtoffers, zo twittert minister Stef Blok (Buitenlandse Zaken). ,,Weer een terroristische aanslag. Deze keer komen de afgrijselijke berichten uit Wenen. Terreur kent helaas geen grenzen en daarom zullen we samen nooit accepteren dat terrorisme wint”, stelt hij.
Burgemeester Ahmed Marcouch van Arnhem laat via Twitter weten: ,,Mooi vrij Wenen, zo geestrijk en beschaafd, weet dat wij tot in Arnhem met u meeleven. Met de doden en hun nabestaanden, de slachtoffers en de omstanders. Raak niet bevangen door de angst die de terreur beoogt, wordt juist versterkt door alle solidariteit die u ten deel valt. Burgemeester Ludwig, verzamel om u heen de moslims die begrijpen dat het vrije Wenen hun stad is; vrijheid helpt het geloof, de machtslust in het Midden-Oosten is verwerpelijk, met IS als kampioen slecht.”
Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam heeft in een brief ook zijn condoleances aangeboden aan zijn ambtsgenoot van Wenen. Op het stadhuis van Rotterdam hangt een Oostenrijkse vlag halfstok.
Doelwit
De Duitse bondskanselier Angela Merkel zei dat de stad het doelwit van terroristisch geweld is geworden en dat Duitsland samen met Oostenrijk staat in het gevecht tegen ‘radicaal-islamitisch terrorisme’. ,,In deze vreselijk uren, waarin Wenen het doelwit is geworden van terroristisch geweld, zijn mijn gedachten bij de mensen daar en de veiligheidstroepen die geconfronteerd worden met het gevaar”, aldus Merkel in een verklaring op Twitter. Ze zegt dat het gevecht tegen radicaal-islamitisch terrorisme een “gezamenlijke strijd” is.
Ook de Israëlische president Reuven Rivlin veroordeelde de aanslag op Twitter. ,,Onze gedachten en gebeden zijn bij de Oostenrijkers, terwijl we met bezorgdheid naar de verachtelijke terroristische aanslag in Wenen kijken”, zo schrijft hij.
Golfstaten Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten hebben de aanslag ‘sterk veroordeeld’. Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Saudi-Arabië zegt alle maatregelen die Oostenrijk neemt om de veiligheid te waarborgen te steunen.
Eerder betuigden ook onder meer EU-president Charles Michel, de Amerikaanse president Donald Trump, presidentskandidaat Joe Biden en de Franse president Emmanuel Macron steun aan Oostenrijk.
EINDE BERICHT
[6]
”Een 20-jarige dader met zowel de Oostenrijkse als de Noord-Macedonische nationaliteit is doodgeschoten door de politie”
Naar aanleiding van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Parijs waar drie extremisten
bijna twee weken geleden een bloedbad aanrichtten waarbij zeventien onschuldige mensen en zijzelf om het leven kwamen, is de laatste weken een discussie op gang gekomen over de –grenzen van – vrijheid van meningsuiting. En dat is goed. Vrijheid van meningsuiting betekent in een democratie ook het recht op informatie, je kunt je pas uiten over kwesties als je daar kennis van draagt. Anders leef je het leven van een mens die in een bunker opgesloten zit. Een hersendode. Geen artikelen, geen meningen, geen cartoons. Geen Kalasjnikovs en executies.
Pen, vrijheid van meningsuiting.
Het vreemde is dat die vrijheid van meningsuiting, het recht op informatie, door de Franse en Belgische autoriteiten met voeten getreden wordt waar het gaat om informatie over de wijze van uitschakelen van mannen die er van verdacht worden vreselijke dingen te hebben gedaan, namelijk het in koelen bloede vermoorden van onschuldige mensen. Deze autoriteiten gedragen zich als Big Brother, de almachtige, de alwetende, de alleenheerser en wij nemen genoegen met hun: geen commentaar. Vorige week zag ik op de tv de Belgische minister Jambon die naar aanleiding van de gebeurtenissen in het Belgische Verviers en in antwoord op een vraag van een Nederlandse journalist glimlachend antwoordde dat de zaak daar mooi gekuist was. Schoongemaakt. Zo omschreef hij de dood van twee mannen die in een vuurgevecht met Belgische veiligheidsdiensten werden doodgeschoten. Gekuist. De journalist vroeg niet verder, niemand vroeg verder.
De dag na de moorden in Parijs, op de stagiaire van de Franse politie, de klanten van de Joodse supermarkt en de medewerkers van het satirische blad Charlie Hebdo, werden de broers Kouachi- verdacht van deze vreselijke feiten, door de politie of veiligheidsdiensten doodgeschoten toen ze ‘al schietend de drukkerij verlieten waar ze zich hadden verschanst’. Zestigduizend politiemensen waren er op de been om de twee mannen op te sporen en voor de rechter te brengen. Zoals in een rechtsstaat normaal en gebruikelijk is. Frankrijk en België zijn landen waar nog steeds- in dit geval een jury en een rechter oordelen over iemands schuld. Dat recht hebben we als burgers gedelegeerd om volksgerichten en blinde woede en wraakzucht te voorkomen. Vrouwe Justitia met de blinddoek voor. Niet de rechter maar zwaarbewapende politiemensen en/of militairen velden en voltrokken het vonnis.
Journalisten vroegen niet verder, niemand vroeg verder.
Misschien kon het niet anders. Niemand weet of het doodschieten van de vijf mannen-drie in Parijs, twee in Verviers, te voorkomen was geweest. Omdat er geen informatie over is en alleen maar vragen rijzen. Waarom werden de twee mannen die ‘al schietend’ uit de drukkerij renden niet uitgeschakeld door goed opgeleide scherpschutters? Waarom gebeurde dat ook niet in Verviers? Was de situatie er niet naar. Er waren toch goed geoefende en uitgeruste ‘speciale eenheden’ aanwezig. We weten het niet, er is gekuist. Eenieder zou voor de wet gelijk moeten zijn: ook terroristen. In dit geval verdachten, tot de rechter heeft gesproken. Zo zou het moeten zijn in een Europa waar miljoenen mensen de straat opgaan om vrijheid van meningsuiting te verdedigen. We zijn aangeland op het niveau van het kuisen van mensen en niemand maakt zich er druk over. Niemand wil weten wat de waarheid is.
EINDE ARTIKEL
[8]
Preamble
Whereas recognition of the inherent dignity and of the equal and inalienable rights of all members of the human family is the foundation of freedom, justice and peace in the world……
NOS TELETEKSTBERICHTGEVING DD 3 NOVEMBER 2020NOSDADER WENEN IS ISLAMITISCHE TERRORIST3 NOVEMBER 2020 De aanslag in Wenen is gisteren gepleegd door minstens een Islamitische terrorist.Hij was van terreurgroep Islamitische Staat.De man droeg een nepbomgordel en werd bij de aanslag doodgeschoten,zei minister van Binnenlandse Zaken Nehammer.
Het gaat om een man van 20 jaar, die de Oostenrijkse en Noord-Macedonische nationaliteit had, melden Oostenrijkse media.Naar verluidt wilde hij in juli uitreizen naar Syrie. De Oostenrijkse autoriteiten denken dat er meerdere aanvallers bij de aanslag betrokken waren.Er is op zes plaatsen geschoten in het centrum van de stad.
De aanslag in Wenen van gisteren is
gepleegd door minstens één islamitische
terrorist.Hij was lid van terreurgroep
Islamitische Staat.De man droeg een
nepbomgordel en werd bij de aanslag
doodgeschoten,zei minister van
Binnenlandse Zaken Nehammer.
Het gaat om een man van 20 jaar,die de
Oostenrijkse en Noord-Macedonische
nationaliteit had,melden Oostenrijkse
media.Naar verluidt wilde hij in juli
uitreizen naar Syrië.
De Oostenrijkse autoriteiten denken dat
er meerdere aanvallers bij de aanslag
betrokken waren.Er is op zes plaatsen
geschoten in het centrum van de stad.
Uw berichtgeving dd 29 october ”Dader Nice is 21 jarige Tunesier”
Geachte Redactie,
Zoals u weet heb ik u in het recente verleden, alsook daarvoor, regelmatig gekapitteld over onjuiste, onvolledige en/of tendentieuze berichtgeving inzake het Midden-Oostenconflict [1], maar ook wel over andere onderwerpen waarin u, naar mijn mening, de fout inging. [2]
Ook heb ik u weleens een compliment gemaakt. [3]
Wel, Redactie, van dat laatste is nu-helaas- geen sprake.
Deze keer heb ik mijn pijlen gericht op uw teletekstberichtberichtgeving dd 29
october: ””Dader Nice is 21 jarige Tunesier”
Zie uw Teletekstberichtgeving geheel onderin, onder de noten
Waar ik over val, of liever gezegd, mij zorgen over maak, zijn de volgende zinsnedes:
Uw titel:”’Dader Nice is 21 jarige Tunesier”
Alsmede de eerste zin van de tekst:
‘De terrorist, die gisteren in Nice drie kerkgangers doodde is een Tunesier van 21.”
Met dergelijke formuleringen maakt u een inbreuk op de elementaire rechtsprincipes, vastgelegd in de Nederlandse wetgeving, internationale rechtsregels en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
Dat is een hele Mond vol, maar wel belangrijk:
TOELICHTING:
In uw titel hebt u het over een”dader”
In uw eerste zin over een ”terrorist”, ”die mensen doodde”
En dat, Geachte Redactie, is NIET goed.
Het is, zoals ik hierboven schreef, zelfs gevaarlijk.
Want met het betitelen van iemand, die is aangehouden wegens welk misdrijf dan ook, hier het plegen van een aanslag, als ”dader” of ”terrorist”, bent u gevaarlijk bezig en doet u aan ”veroordeling vooraf”
Dat is slecht voor de toch al gespannen [Corona] tijd waarin wij leven, het zet mensen tegen elkaar op en maakt hen extra bang, maar het belangrijkste is, dat u een van de belangrijkste rechtsprincipes schendt, namelijk, dat iedereen onschuldig dient te worden gehouden, totdat zijn/haar schuld in de rechtbank wordt bewezen.
En voordat dat zo is, spreken we niet van ”terrorist” [want dat moet bewezen worden] en niet van ”dader”
Dit ligt verankerd in de Franse wet, Het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens, het BUPO Verdrag en ook in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. [4]
Dit ”onschuldig tot schuld bewezen” is niet zomaar juridische scherpslijperij:
Het waarborgt de rechten van ieder mens, ongeacht waarvan hij/zij verdacht wordt, voorkomt eigenrichting en erkent het recht van iedereen, hoe erg ook de misdaad waarvan hij/zij wordt verdacht [en deze misdaad IS ernstig], op een humane behandeling, overeenkomstig de menselijke waardigheid.
Natuurlijk is de schrik en afschuw over een misdaad als in Nice gepleegd, groot, bij iedereen.
Maar juist daarom moeten zij, die het nieuws verslaan en/of beschrijven, zoals redacties, het hoofd koel houden, zich niet laten meeslepen door onderbuikgevoelens, het nieuws objectief brengen, met inachtneming van de fundamentele rechten, die voor iedereen gelden.
En daarbij hoort:
Er alert op zijn, dat in nieuwsberichtgeving zaken als het onschuldprincipe [5]
duidelijk naar voren worden gebracht.
Uw redactie is niet de enige, die zich hieraan schuldig maakt.
In het verleden heb ik hierover ook andere kranten en media aangeschreven.
En vreemd genoeg, deed uw eigen Online redactie het WEL goed, door over
”verdachte te spreken/schrijven [6]
EPILOOG
Juist als het over zoiets griezeligs gaat als een mes of ander soort aanval
op onschuldigen, is het van belang om, tegen misschien begrijpelijke neigingen in, niet mee te gaan met de onderbuik en correct te blijven in de berichtgeving
Dus voortaan een dringend verzoek/eis, aan uw redactie om niet te spreken over ”dader”, maar ”verdachte”, noch over ”aanslag” [moet ook nog bewezen worden]
Niet over ”terrorist”, maar ”verdachte” of eventueel ”verdacht van terrorisme”
Dat zijn de correcte bewoordingen, die impact hebben op uw lezers, die dan minder hun onderbuikgevoelens zullen laten prevaleren.
Deze 21 jarige man moet nog terecht staan, vergeet dat niet.
U noch ik zijn de rechters, gedraag u dan ook niet zo.
U hebt een voorbeeldfunctie.
Vergeet dat niet.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
[1]
ISRAEL EN GOLFSTATEN BEZEGELEN DEAL/NOS WEER IN DE FOUT/
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.”
ARTIKEL 14, 2
BUPO VERDRAG
International Covenant on Civil and Political Rights
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
ARTIKEL 11, LID 1
UNIVERSLELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.
In de Franse stad Nice zijn drie mensen gedood bij een aanval met een mes. De slachtoffers zijn twee vrouwen en een man. Van zeker een van hen is de keel doorgesneden. Meerdere mensen raakten gewond.
De dader sloeg rond 09.00 uur toe in de kerk Notre-Dame de l’Assomption in het centrum van Nice. Er was geen dienst in de kerk, maar het gebouw was wel open voor gebed.
Allahoe Akbar
Een verdachte is aangehouden. Hij werd daarbij neergeschoten en is gewond afgevoerd naar het ziekenhuis. De burgemeester van Nice zegt dat de man “Allahoe akbar” (God is groot) schreeuwde, ook nog terwijl hij werd verpleegd door ambulancepersoneel.
Burgemeester Estrosi spreekt van een terroristische daad en zegt dat zijn stad opnieuw slachtoffer is van “islamofascisme”. Vier jaar geleden kwamen in de kustplaats 86 mensen om het leven bij een aanslag met een vrachtwagen op de boulevard.
Priester Gil Florini zegt tegen BFMTV dat de kerk enkele dagen geleden is gewaarschuwd voor het risico op een terroristische aanval in aanloop naar Allerheiligen, komende zondag. “We waren een beetje op onze hoede, maar we dachten niet dat het op deze manier zou gebeuren.”
Kort na de aanslag in Nice schoot de politie bij de Zuid-Franse stad Avignon een man dood die omstanders zou hebben bedreigd met een vuurwapen. En in de Saudische havenstad Djedda stak een man een bewaker neer van het Franse consulaat. De medewerker is buiten levensgevaar.
Macron neemt maatregelen
President Macron kwam halverwege de middag aan in Nice om zelf poolshoogte te nemen en de mensen een hart onder de riem te steken. Hij sprak van een islamitische terreuraanslag en zegde toe de beveiliging van scholen en religieuze gebouwen te vergroten. Daarbij zal hij gebruikmaken van het leger, zei hij.
Eerder zei premier Castex al dat de Franse regering met een “stevige en meedogenloze reactie” zal komen. Het veiligheidsniveau van Frankrijk is naar het hoogste niveau bijgesteld.
De Franse koepel van islamitische organisaties CFCM veroordeelt de aanslag en roept Franse moslims op als teken van rouw alle festiviteiten te annuleren rond het Mawlid-feest, waarbij wordt stilgestaan bij de geboortedag van de profeet Mohammed.
De aanval komt twee weken na de onthoofding van de Franse leraar Samuel Paty in de buurt van Parijs. Dat was een reactie op het vertonen van cartoons van de profeet Mohammed in zijn les. In de nasleep van de aanslag nam de Franse regering maatregelen tegen islamitische scholen en verenigingen. Ook wil president Macron de scheiding tussen kerk en staat verder verstevigen.
Daarop ontstond felle kritiek in islamitische landen. De Turkse president Erdogan zei dat Macron psychische hulp nodig heeft en bezig is met een heksenjacht tegen moslims. Ook werd kritiek geuit op solidariteitsacties in onder meer Montpellier en Toulouse, waarbij spotprenten van profeet Mohammed op overheidsgebouwen werden geprojecteerd
EINDE NOS BERICHTGEVING
NOS TELETEKST BERICHTGEVING
TEKST NOS TELETEKST
DADER NICE IS 21 JARIGE TUNESIER
De terrorist, die gisteren in Nice drie kerkgangers doodde is een Tunesier van 21.
Hij was eind september op het Italiaanse eiland Lampedusa aangekomen als migrant.
Hij had een document bij zich van het Italiaanse Rode Kruis.
Via het Italiaanse vasteland reisde de man naar Frankrijk.
Volgens Franse media vroeg hij geen asiel aan en was hij ook niet bekend bij de veiligheidsdiensten.
De man werd uitgeschakeld door agenten en ligt zwaargewond in het ziekenhuis.
Bij de kerk werd gisteren een wake gehouden. Mensen legden bloemen en
brandden kaarsen.
In Frankrijk geldt nu het hoogste dreigingsniveau.
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2BUPO VERDRAGInternational Covenant on Civil and Political Rights http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
Politiemensen en militairen hebben donderdag in Nice de omgeving van de basiliek afgezet waar eerder die ochtend drie mensen door een vermoedelijke terrorist zijn gedood.Beeld AFP
AANNOS TELETEKST REDACTIEOnderwerp:Uw berichtgeving dd 29 october ”Dader Nice is 21 jarige Tunesier”
Geachte Redactie, Zoals u weet heb ik u in het recente verleden, alsook daarvoor, regelmatig gekapitteld over onjuiste, onvolledige en/of tendentieuze berichtgeving inzake het Midden-Oostenconflict [1], maar ook wel over andere onderwerpen waarin u, naar mijn mening, de fout inging. [2]Ook heb ik u weleens een compliment gemaakt. [3] Wel, Redactie, van dat laatste is nu-helaas- geen sprake. Deze keer heb ik mijn pijlen gericht op uw teletekstberichtberichtgeving dd 29 october: ””Dader Nice is 21 jarige Tunesier”Zie uw Teletekstberichtgeving geheel onderin, onder de noten Waar ik over val, of liever gezegd, mij zorgen over maak, zijn de volgende zinsnedes: Uw titel:”’Dader Nice is 21 jarige Tunesier”Alsmede de eerste zin van de tekst:’De terrorist, die gisteren in Nice drie kerkgangers doodde is een Tunesier van 21.”
Met dergelijke formuleringen maakt u een inbreuk op de elementaire rechtsprincipes, vastgelegd in de Nederlandse wetgeving, internationale rechtsregels en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.Dat is een hele Mond vol, maar wel belangrijk: TOELICHTING: In uw titel hebt u het over een”dader”In uw eerste zin over een ”terrorist”, ”die mensen doodde” En dat, Geachte Redactie, is NIET goed.Het is, zoals ik hierboven schreef, zelfs gevaarlijk.Want met het betitelen van iemand, die is aangehouden wegens welk misdrijf dan ook, hier het plegen van een aanslag, als ”dader” of ”terrorist”, bent u gevaarlijk bezig en doet u aan ”veroordeling vooraf” Dat is slecht voor de toch al gespannen [Corona] tijd waarin wij leven, het zet mensen tegen elkaar op en maakt hen extra bang, maar het belangrijkste is, dat u een van de belangrijkste rechtsprincipes schendt, namelijk, dat iedereen onschuldig dient te worden gehouden, totdat zijn/haar schuld in de rechtbank wordt bewezen.En voordat dat zo is, spreken we niet van ”terrorist” [want dat moet bewezen worden] en niet van ”dader” Dit ligt verankerd in de Franse wet, Het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens, het BUPO Verdrag en ook in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. [4] Dit ”onschuldig tot schuld bewezen” is niet zomaar juridische scherpslijperij:Het waarborgt de rechten van ieder mens, ongeacht waarvan hij/zij verdacht wordt, voorkomt eigenrichting en erkent het recht van iedereen, hoe erg ook de misdaad waarvan hij/zij wordt verdacht [en deze misdaad IS ernstig], op een humane behandeling, overeenkomstig de menselijke waardigheid.
Natuurlijk is de schrik en afschuw over een misdaad als in Nice gepleegd, groot, bij iedereen.Maar juist daarom moeten zij, die het nieuws verslaan en/of beschrijven, zoals redacties, het hoofd koel houden, zich niet laten meeslepen door onderbuikgevoelens, het nieuws objectief brengen, met inachtneming van de fundamentele rechten, die voor iedereen gelden. En daarbij hoort:Er alert op zijn, dat in nieuwsberichtgeving zaken als het onschuldprincipe [5]duidelijk naar voren worden gebracht.
Uw redactie is niet de enige, die zich hieraan schuldig maakt.In het verleden heb ik hierover ook andere kranten en media aangeschreven.En vreemd genoeg, deed uw eigen Online redactie het WEL goed, door over”verdachte te spreken/schrijven [6]
EPILOOG Juist als het over zoiets griezeligs gaat als een mes of ander soort aanvalop onschuldigen, is het van belang om, tegen misschien begrijpelijke neigingen in, niet mee te gaan met de onderbuik en correct te blijven in de berichtgeving Dus voortaan een dringend verzoek/eis, aan uw redactie om niet te spreken over ”dader”, maar ”verdachte”, noch over ”aanslag” [moet ook nog bewezen worden]Niet over ”terrorist”, maar ”verdachte” of eventueel ”verdacht van terrorisme” Dat zijn de correcte bewoordingen, die impact hebben op uw lezers, die dan minder hun onderbuikgevoelens zullen laten prevaleren. Deze 21 jarige man moet nog terecht staan, vergeet dat niet. U noch ik zijn de rechters, gedraag u dan ook niet zo. U hebt een voorbeeldfunctie.Vergeet dat niet.
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law.” ARTIKEL 14, 2BUPO VERDRAGInternational Covenant on Civil and Political Rights http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm ARTIKEL 11, LID 1UNIVERSLELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence. https://www.un.org/en/universal-declaration-human-rights/
In de Franse stad Nice zijn drie mensen gedood bij een aanval met een mes. De slachtoffers zijn twee vrouwen en een man. Van zeker een van hen is de keel doorgesneden. Meerdere mensen raakten gewond.
De dader sloeg rond 09.00 uur toe in de kerk Notre-Dame de l’Assomption in het centrum van Nice. Er was geen dienst in de kerk, maar het gebouw was wel open voor gebed.
Allahoe Akbar
Een verdachte is aangehouden. Hij werd daarbij neergeschoten en is gewond afgevoerd naar het ziekenhuis. De burgemeester van Nice zegt dat de man “Allahoe akbar” (God is groot) schreeuwde, ook nog terwijl hij werd verpleegd door ambulancepersoneel.
Burgemeester Estrosi spreekt van een terroristische daad en zegt dat zijn stad opnieuw slachtoffer is van “islamofascisme”. Vier jaar geleden kwamen in de kustplaats 86 mensen om het leven bij een aanslag met een vrachtwagen op de boulevard.
Priester Gil Florini zegt tegen BFMTV dat de kerk enkele dagen geleden is gewaarschuwd voor het risico op een terroristische aanval in aanloop naar Allerheiligen, komende zondag. “We waren een beetje op onze hoede, maar we dachten niet dat het op deze manier zou gebeuren.”
Kort na de aanslag in Nice schoot de politie bij de Zuid-Franse stad Avignon een man dood die omstanders zou hebben bedreigd met een vuurwapen. En in de Saudische havenstad Djedda stak een man een bewaker neer van het Franse consulaat. De medewerker is buiten levensgevaar.
Macron neemt maatregelen
President Macron kwam halverwege de middag aan in Nice om zelf poolshoogte te nemen en de mensen een hart onder de riem te steken. Hij sprak van een islamitische terreuraanslag en zegde toe de beveiliging van scholen en religieuze gebouwen te vergroten. Daarbij zal hij gebruikmaken van het leger, zei hij.
Eerder zei premier Castex al dat de Franse regering met een “stevige en meedogenloze reactie” zal komen. Het veiligheidsniveau van Frankrijk is naar het hoogste niveau bijgesteld.
De Franse koepel van islamitische organisaties CFCM veroordeelt de aanslag en roept Franse moslims op als teken van rouw alle festiviteiten te annuleren rond het Mawlid-feest, waarbij wordt stilgestaan bij de geboortedag van de profeet Mohammed.
De aanval komt twee weken na de onthoofding van de Franse leraar Samuel Paty in de buurt van Parijs. Dat was een reactie op het vertonen van cartoons van de profeet Mohammed in zijn les. In de nasleep van de aanslag nam de Franse regering maatregelen tegen islamitische scholen en verenigingen. Ook wil president Macron de scheiding tussen kerk en staat verder verstevigen.
Daarop ontstond felle kritiek in islamitische landen. De Turkse president Erdogan zei dat Macron psychische hulp nodig heeft en bezig is met een heksenjacht tegen moslims. Ook werd kritiek geuit op solidariteitsacties in onder meer Montpellier en Toulouse, waarbij spotprenten van profeet Mohammed op overheidsgebouwen werden geprojecteerd
EINDE NOS BERICHTGEVING
NOS TELETEKST BERICHTGEVING
TEKST NOS TELETEKST DADER NICE IS 21 JARIGE TUNESIER
De terrorist, die gisteren in Nice drie kerkgangers doodde is een Tunesier van 21.Hij was eind september op het Italiaanse eiland Lampedusa aangekomen als migrant.Hij had een document bij zich van het Italiaanse Rode Kruis. Via het Italiaanse vasteland reisde de man naar Frankrijk. Volgens Franse media vroeg hij geen asiel aan en was hij ook niet bekend bij de veiligheidsdiensten.De man werd uitgeschakeld door agenten en ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Bij de kerk werd gisteren een wake gehouden. Mensen legden bloemen en brandden kaarsen.In Frankrijk geldt nu het hoogste dreigingsniveau. EINDE BERICHT NOS TELETEKST
Dader Nice is 21-jarige Tunesiër
De terrorist die gisteren in Nice
drie kerkgangers doodde is een Tunesiër
van 21.Hij was eind september op het
Italiaanse eiland Lampedusa aangekomen
als migrant.Hij had een document bij
zich van het Italiaanse Rode Kruis.
Via het Italiaanse vasteland reisde de
man naar Frankrijk.Volgens Franse media
vroeg hij geen asiel aan en was hij ook
niet bekend bij de veiligheidsdiensten.
De man werd uitgeschakeld door agenten
en ligt zwaargewond in het ziekenhuis.
Bij de kerk werd gisteravond een wake
gehouden.Mensen legden bloemen en
brandden kaarsen.In Frankrijk geldt nu
het hoogste dreigingsniveau.
EINDE NOS TELETEKSTBERICHT
Reacties uitgeschakeld voor Dader Nice is 21 jarige Tunesier/Commentaar op NOS berichtgeving/Over onschuldpresumptie
NERGENS PLAATS, NERGENS WELKOM EN DE HAAT VAN EEN OVERHEID/Amsterdam 2019/Jaar nul, een Stad in het Oosten.
NIET WELKOM/GEEN PLAATS IN DE HERBERG
NIET WELKOM/SYRISCHE VLUCHTELINGEN
NIET WELKOM/VROUWEN VAN IS STRIJDERS EN HUN KINDEREN IN KAMPEN
NIET WELKOM/WE ARE HERE
Komt dat u bekend voor, lezers?Een Verhaal uit vervlogen dagen, toen een arme Familie op weg ging naar een stad, omdat vanwege de volkstelling door een vreemde bezetter, iedereen naar zijn geboortestad moest.Wat een va en vient moet dat geweest zijn op die stoffige wegen.De aanzienlijken konden zich draagstoelen veroorloven, de armen, zoals dit gezin, kon maar mooi per ezel reizen.Dat wil zeggen:De man trok de ezel, de vrouw, die hoogzwanger was, dat op het dier.Wat een tocht!Hoogzwanger, over stoffige en hobbelige wegen, door elkaar geschud op een ezel.Het moet die ezel -laten we daar ook eens bij stilstaan- ook niet zijn meegevallen.Hitte, stof, en voort maar.Een moeilijke tocht voor de man, die trok, de vrouw die hoogzwanger was en de ezel, die het lastdier was.En zoals wel vaker gaat als je arm bent:Toen zij uiteindelijk in hun Geboorteplaats, Bethlehem, aankwamen, was er nergens plaats.Vol natuurlijk, vanwege die verduivelde volkstelling, maar ook konden zij als armen zich geen goede slaapplaats veroorloven.Maar ja, de vrouw moest moeder worden en de medelijdende herbergier zal gezegd hebben:Er is nog een plaatsje in de stal.En zo geschiedde. Een Gezond Kind werd geboren. Ik denk weleens:Hoeveel Syrische vrouwen zijn ook zo vertrokken, hier gevlucht voor een oorlog.En hoe is dat afgelopen, met die aanstaande moeders.Hebben ze goed kunnen bevallen?Waar?Is het kind in leven gebleven?Ze waren immers op de vlucht. En hoe zit dat met die vrouwen van IS strijders, die in Syrische kampen zitten inomstandigheden waarvan Amnesty en Human Rights Watch zeggen:Dat is onmenselijk!Ik heb veel gelezen over overbevolking, slechte sanitaire omstandigheden, babysterfte.Het is geen populaire groep, nee en er zitten ongetwijfeld vrouwen bij, die zo het een en ander op hun kerfstok hebben, maar ja, daar kunnen die kinderen ook niets doen, ook al laat de ”beschaafde” Nederlandse regering ze daar lekker in hun sop gaarkoken.Ondanks oproepen van Human Rights Watch, het Rode Kruis en ook de Koerden, die met hen in hun maag zitten, om ze te repatrieren naar waar ze vandaan zijn gekomen, in dit geval Nederland.En hoe hatelijk soms ook, ook die vrouwen verdienen geen mensonwaardige omstandigheden, want mensenrechten zijn nou eenmaal niet alleen voor mensen, die we aardig vinden. EEN STAD IN HET OOSTEN, JAAR NUL/HAAT VAN EEN OVERHEID Dat was zo in het Jaar nulDat is nu nog zo, in 2019, in Amsterdam In het Jaar nul, het Jaar van de Geboorte van het Kind, dat, en hou dat goed in herinnering, lezers, uit het Oosten kwam, net als die Syriers, net als vele andere vluchtelingen, was er al haat van een Overheid.Drie wijze mannen [De Wijzen uit het Oosten], die een voorspeling over het kind kenden, hadden de stal bezocht en het Kind geschenken gegeven.Maar de puppet koning, Herodes, wist ook van de voorspelling en uit misinterpretatie en angst [dat dit Kind hem als koning zou onttronen] liet hij alle pasgeboren kinderen in Bethlehem doden.Massamoord in het Jaar nul. De ouders, gewaarschuwd in een droom, konden op tijd met het Kind ontkomen naar Egypte.Saiiaint detail: Was het in het Europa van deze tijd, zou hun vluchtverhaal vast niet zijn geloofd. AMSTERDAM 2019/HAAT VAN EEN OVERHEID Haat van de Overheid ervaren nu de mensen van We are Here:Niet uitzetbaar, maar toch geen verblijfsvergunning krijgend, zwerven ze nu al sinds 2012 door Amsterdam, zijn gedwongen pand na pand te kraken, waaruit ze weer verdreven worden, krijgen criminaliserende bagger over zich heen -dat zij inbrekers zij, dat zij chanteurs zijn, dat zij gelukszoekers zijn, dat zij ”al krakend door de stad trekken”, alsof het een hobby was, dat zij voor overlast zorgen-Ze slapen in ijskoude garages, waar geen stromend water is, moeten leven van giften van anderen en worden op geen enkele manier gesteund door de Gemeente, tenzij -o afpersing- zij bereid zijn zich in te zetten voor terugkeer naar oorlog en ellende En als er een of twee keer eentje door het lint gaat, wanhopig geworden door de onmenselijke situatie, gaat de hele [extreem] rechtser goegemeente los en besluit een laffe burgemeester, die zich ”hoedster van de vrijheid” noemt, strenge maatregelen[tot registratie aan toe] te nemen om hen het kraken onmogelijk te maken.Terwijl zij hen nog geen hap brood aanbiedt en geen enkele voorziening voor hen regelt.
HAAT VAN EEN OVERHEID Is dat wat een ”beschaafd land” doet. Is de wereld zoveel beter geworden, sinds het Jaar nul. Ik betwijfel dat. Ze zullen zich het Kerstdiner wel goed laten smaken, die [[extreem] rechtse dames en heren, die zo veroordelend klaar staan over We are Here, maar ondertussen hun medemensen, vluchtelingen in nood, laten verrekken. Dat is niet de betekenis van Kerstmis. Kerstmis is: Naast deze mensen gaan staan en solidair zijn Dat wilde ik even gezegd hebben en daarom heb ik tijd gemaakt voor deze Boodschap aan u, lezers. Om niet te vergeten waar het eigenlijk om gaat Iedereen Goede en Vrolijke Kerstdagen toegewenst en een Gezond en Strijdbaar 2020. Astrid Essed
Reacties uitgeschakeld voor Nergens plaats, nergens welkom en de haat van een Overheid/Amsterdam 2019/Jaar nul, een Stad in het Oosten
Dilan Yesilgoz, VVD Tweede Kamerlid en woordvoerder Terrorismebestrijding, Veiligheid, Politie, Rampenbestrijding en nog een aantal andere zaken [1], laat weer eens van zich horen.Deze keer in een door AD geplaatst stuk ”Geen medelijden met Jihadisten. Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen” [2]Eerder kwam ze in de kwestie ”terughalen of niet” van IS vrouwen en de berechting van IS strijders in het nieuws door in de Tweede Kamer te verklaren, dat het eventueel voltrekken van de doodstraf aan IS strijders na ”berechting” in Irak voor de VVD ”acceptabel” zou zijn. [3]Ik vind het weerzinwekkend, dat loslaten van het elementaire recht op leven, dat door de EU hoog wordt gehouden [4] [Nederland is toch nog een EU land?], maar ook onder artikel 114 in de Nederlandse Grondwet is verankerd. [5]Vandaar dat ik daartegen protesteerde in de vorm van een artikel en Ingezonden Stuk , waarin ik ook de nadruk legde op de hypocrisie van de VVD. [6]Wel zwaaien met ”onze waarden” [7] wanneer dat zo uitkomt, maar wanneer het om ”onze vijanden” gaat [term, die Rutte ooit hanteerde ivm IS] [8], zijn we ineens niet thuis.Veel belangrijker dan mijn protest was de ronduit afwijzing door de Tweede Kamer [9] en vooral protesten binnen de VVD zelf.Van minister van Buitenlandse Zaken, Blok, en de JOVD, jongerenorganisatie van de VVD. [10]
ARTIKEL ‘Geen medelijden met Jihadisten.”
Alsof deze verwerpelijke stellingname van Yesilgoz [natuurlijk backed by de VVD] nog niet genoeg was, ging ze over tot het schrijven van genoemd AD artikel dus ” ”Geen medelijden met Jihadisten. Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen”, waarvan ik mij bij lezing afvroeg: Zou Yesilgoz weleens gehoord hebben van de volgende belangrijke basisbegrippen in het Internationaal Recht: Gelijke rechten voor iedereen.Iedereen wordt voor onschuldig gehouden, tot schuld bewezenVerbod op collectieve straf [11] Ja, dat en nog veel meer, mevrouw Yesilgoz, ligt verankerd in de Internationale Verdragen, waarmee Nederland zo graag schermt, als het zo uitkomt. Ik heb getwijfeld, of ik aandacht zou besteden aan gevaarlijk geraaskal als in dit artikel, maar heb besloten, dat toch te doen.Want de VVD is geen achterafpartij, maar de op dit moment grootste partij in dit land, een regeringspartij, die al voor de derde keer een premier heeft afgeleverden dus behoorlijk invloedrijk.Zorgwekkend ook, hoe deze Partij, die niet vreemd is van xenofobie [12], nu al zo ver is geradicaliseerd, dat zij overweegt, een van de meest elementaire mensenrechten, het recht op leven, aan de kant te schuiven, als het zo uitkomt. [13]Dergelijke verderfelijke opvattingen kunnen zich op den duur als een olievlek verspreiden en als dit de toekomst van Nederland is, belooft dat weinig goeds. Vandaar toch maar weer de strijd aangebonden. QUOTE ATTACK Mijn felle commentaar zal worden geleverd in de vorm van een ”Quote attack” Dus iedere keer citeer ik grote delen uit de tekst van Yesilgoz, dat ik belangrijk vind, waarna mijn commentaar, van noten voorzien uiteraard, zoals de lezer van mij gewend is.
Ik besef het gevaar van het selecteren van teksten uit een artikel, waardoor er een bepaalde indruk kan ontstaan, maar aangezien ik feitelijk vrijwel de gehele tekst citeer, wordt dat gevaar daarmee ondervangen.Bovendien geef ik, zoals de lezer van mij gewend is,mevrouw Yesilgoz een eerlijke kans, door haar getranscribeerde artikel direct hieronder weer te geven, [dus nog voor het notenapparaat], waardoor iedereen de tekst kan mee of overlezen.
Nu lezers, ik begin hierbij mijn Quote Attack
Astrid Essed
QUOTE ATTACK ASTRID ESSED OP ARTIKEL DILAN YESILGOZ: ”GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN”
QUOTE ATTACK 1
” GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN” Ik begin al direct met de Kop van de tekst ”Geen medelijden met Jihadisten”Wat Yesilgoz niet kan of wil begrijpen is, dat het niets met ”medelijden” of ”begrip” [een woord, dat zij in haar artikel gebruikt] te maken heeft.Je kunt afschuw hebben voor iemand’s gedachtegoed [en IS heeft er hard zijn best voor gedaan, en is daar ook in geslaagd, mensen, waaronder ondergetekende, met afschuw te laten kijken naar hun daden en ook gedachtegoed] en zijn/haar daden afkeuren en verafschuwen [me dunkt terecht in het geval van IS] [14], maar daarnaast blijven uitgaan van de in Internationale Verdragen, zoals de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens [15] voorop vastgelegde principes, dat de inherente waardigheid van ieder mens gerespecteerd moet worden en dat iedereen recht heeft op een humane behandeling, ook IS strijders of strijdsters. [16]
QUOTE ATTACK 2”STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN” Ik blijf nog even bij de kop van de tekst ”Geen medelijden met Jihadisten”Want het tweede deel van de tekst luidt ”Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen” Yesilogoz suggereert, dat er een tegenstelling is tussen die tweeWant, in haar wereldbeeld en dat van de VVD kennelijk, steun je OF de IS vrouwen, OF de slachtoffers [van de IS vrouwen]En dat, waarde lezers, slaat nergens op.Want als het om RECHTEN van mensen gaat, is het niet OF, OF, maar EN, ENOntegenzeggelijk zijn vele Yezidi vrouwen slachtoffers van ernstige mensenrechtenschendingen, zoals uitgebreid gedocumenteerd [17] en verdienen ze iedere hulp en steun, maar dat betekent niet, dat IS vrouwen, ook al zijn zij medeplichtig of zelfs verantwoordelijk voor deze mensenrechtenschendingen, nu ineens geen rechten, mensenrechten zouden hebben.Daarvoor haal ik graag de volgende Bijbeluitspraak aan:””want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [18]
QUOTE ATTACK 3 CITAAT UIT TEKST YESILGOZ ”De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.” EINDE CITAAT YESILGOZ De documentatie en beschrijvingen van de mensenrechtenschendingen, aan Yezidis aangedaan, is inderdaad misselijkmakend, daarin heeft Yesilgoz gelijk.Ik ben het er dan ook helemaal mee eens, dat na een eerlijk proces en bewezenverklaring van het aandeel van betreffenden [IS strijders en eventueel hun vrouwen] een pittige straf moet volgen.Als er minder aandacht is voor de Yezidi slachtoffers dan de situatie van Nederlandse ISers is dat inderdaad verwerpelijk.Tot zover mee eens ECHTER:Op de laatste zin in het Yesilgoz citaat heb ik kritiek ”De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.” Het gaat er mijns inziens niet om, of IS’ers al dan geen ”spijt” hebben van hun deelname aan de strijd.Dat is niet te meten en heeft met hun elementaire rechten niets van doen.Want spijt of niet, bij bewezen verklaring van strafbare feiten dient een passende, pittige straf te volgen.Maar ook:Spijt of niet, elementaire mensenrechten blijven hetzelfde, zoals het recht op een eerlijk proces, humane behandeling en het recht op humane leefomstandigheden.Over dat laatste straks meer QUOTE ATTACK 4 CITAAT YESILGOZ ”Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.” EINDE CITAAT YESILGOZ Wat ik zo gevaarlijk vind aan dit stukje is, dat Yesilgoz, zonder dat er nog een onderzoek is geweest, alle Nederlandse ”IS vrouwen”over een kam scheert.Bij voorbaat gaat ze er al vanuit, dat zij allemaal wel niet alleen hetzelfde gedachtegoed en/of motieven hadden, maar ook, dat zij allemaal veel meer gedaan hebben dan een potje koken en voor hun kinderen zorgen.Je zult er gehad hebben, die inderdaad vertrokken vanuit sympathie voor het IS gedachtegoed [waarbij indoctrinatie ook een rol kan hebben gespeeld]Je zult naievelingen gehad hebben, die je van alles kunt wijsmaken.En misschien mensen, die handelden vanuit een slechte leefsituatie[problemen in persoonlijke of werksfeer, etc]Kortom:Het is veel complexer dan Yesilgoz dat steltEr zullen er geweest zijn, die ”alleen een potje hebben gekookt” en anderen, die veel meer gedaan hebben.Dat moet onderzoek uitmaken, geen VVD demagogie, zoals gehanteerd door Yesilgoz.
QUOTE ATTACK 5 CITAAT YESILGOZ ”Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.” EINDE CITAAT YESILGOZ Mijn commentaar op dit citaat sluit aan bij mijn voorafgaande Quote attack 4Natuurlijk zijn de getuigenissen van Jezidi vrouwen zoals Nadia Murad en Parween Alhinto van groot belang en niemand ontkent ook de grootschalige mensenrechtenschendingen door IS aan de Jezidis [19], maar er is geen bewijs, dat alle Nederlandse IS vrouwen daaraan hebben meegedaan.Dat Yesilgoz dit wel suggereert, is niet alleen kort door de bocht, maar gevaarlijk.
QUOTE ATTACK 6 CITAAT YESILGOZ ”Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen. Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.” EINDE TEKST YESILGOZ De oplettende lezer ziet, dat ik hierbij ook een deel uit de tekst uit Quote attack 5 citeer, om de samenhang beter te laten doordringen Als ik deze tekst overlees, valt mij op, en deze keer nog duidelijker, dat alle Nederlandse IS vrouwen over een kam worden geschoren Nog even Yesilgoz ”Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.en”Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.” EINDE CITAAT YESILGOZ Dus zonder enig nader onderzoek naar individuele daden/handelingen van de Nederlandse IS vrouwen, neemt Yesilgoz bij voorbaat aan, dat zij zich aan vreselijke misdaden hebben schuldig gemaakt. Niet alleen gevaarlijke stemmingmakerij, maar de schending van twee elementaire rechtsprincipes ”Onschuldig tot schuld bewezen” [20]Verbod op collectieve straf [21]En dat laatste haal ik uit het Yesilgoz citaat ”Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.” Wat Yesilgoz dus in feite doet is [want er heeft geen feitelijk onderzoek plaatsgehad] ”de goeden onder de kwaden laten lijden”, collectieve straf dus in de volksmond Wat Yesilgoz doet, is deze vrouwen schuldig verklaren, nog voordat er een gerechtelijk onderzoek heeft plaatsgehad.Nog voordat ze door een rechter in een onafhankelijk en eerlijk proces, door middel van deugdelijke bewijsmiddelen, zijn veroordeeld Gevaarlijk en een Kamerlid, dat heeft gezworen/beloofd de Grondwet te respecteren [22], onwaardig.
QUOTE ATTACK 7 CITAAT YESILGOZ ”Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.” EINDE CITAAT YESILGOZ Wederom:Yesilgoz neemt al op voorhand aan, dat alle Nederlandse IS vrouwen [of alle vrouwen, die naar Syrie zijn afgereisd] zich hebben schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.Dat slaat natuurlijk nergens op, zolang er geen wettig en overtuigend’bewijs voor is geleverd.Ik kom hierop nog terug Even de rest van dit citaat, want dat is belangrijk, zelfs cruciaal Yesilgoz ”Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.” EINDE CITAAT Ook al zou zelfs bewezen zijn, dat zij oorlogsmisdadigers, die mensenrechten grof geschonden hebben, betekent dat niet, dat zij geen gebruik zouden kunnen maken van de elementaire mensenrechten, die in een rechtsstaat zouden moeten worden gegarandeerd.Elementaire mensenrechten gelden voor iedereen.Weet u nog lezers?””want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [23] QUOTE ATTACK 8 CITAAT YESILGOZ ”Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.” EINDE CITAAT Het doet er niet toe wat Yesilgoz ”gelooft” of ”weigert te geloven”That’s up to her, maar heeft met rechtsgang niets te maken.Onderzocht zal moeten worden, wat de exacte rol geweest is van Nederlandse vrouwen, die naar Syrie zijn afgereisd.In een eerlijk en onafhankelijk proces, met deugdelijke bewijsvoering.Waarna, bij bewezenverklaring van oorlogsmisdaden, een pittige en passende straf dient te volgen. Sowieso worden trouwens ”IS vrouwen”, vervolgd wegens ”deelname aan een terroristische organisatie”, nog onafhankelijk van al dan geen gepleegde oorlogsmisdaden. [24]Hiervan zijn de gevolgen pittig, omdat de vrouwen, als ze kinderen hebben, worden geschorst van het ouderlijk gezag en de kinderen naar een pleeggezin gaan. [25]Dat is de procedure. Dus laat Yesilgoz nu niet doen, alsof die vrouwen hier in een paradijs of lusthof belanden! QUOTE ATTACK 9 CITAAT YESILGOZ ”Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.” EINDE CITAAT YESILGOZ Niet alleen wat de VVD betreft, wat mij betreft ook!Met de ontvangst van Yezidi vrouwen door de Tweede Kamer en hen de gelegenheid geven, hun verhaal te doen, ben ik het helemaal eens, ja. En ja, Nederland moet deze vrouwen zeker beschermen.Maar dat betekent nadrukkelijk NIET, dat ook IS vrouwen geen recht op bescherming, of mensenrechten zouden hebben. Om te beginnen ben ik van mening [maar dat heb ik al reeds eerder geschreven], dat Nederland hen wel moet terughalen, ja, vanwege de mensonterende omstandigheden in Syrische kampen. [26] En verder ben ik van mening, dat deze vrouwen in Nederland berecht moeten worden.Dat worden zij sowieso wegens verdenking op deelname aan een terroristische organisatie [27], maar waar het om eventuele oorlogsmisdaden gaat, moet het onderzoek in Nederland plaatsvinden, aangezien de rechtsgang in Irak [want daar zouden zij dan terecht staan] in geen enkel opzicht beantwoordt aan de standaarden voor een eerlijk proces [28]. Zo hoort het toe te gaan in een rechtsstaat, mevrouw Yesilgoz.Mensenrechten zijn er voor iedereen, niet alleen voor de politieke vrienden van de VVD!
EPILOOG In haar artikel ”Geen medelijden met Jihadisten”, is het verbijsterend, dat VVD Tweede Kamerlid Yesilgoz al bij voorbaat ervan uitgaat, dat alle naar Syrie afgereisde Nederlandse IS vrouwen schuldig zouden zijn aan oorlogsmisdaden.Daarmee schendt zij het principe ”onschuldig tot schuld bewezen”Ook is de teneur van het artikel, dat deze vrouwen vanwege hun echte/vermeende verantwoordelijkheid voor het leed aan anderen, dan maar hun elementaire mensenrechten hebben verspeeld.Gevaarlijke en demagogische redeneringen!Als zij zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden na vaststelling in een eerlijk proces, volgt er wat mij betreft een pittige straf, maar niet nadat zij, net als ieder ander, alle kansen en rechten hebben gekregen.In Nederland, want in Irak is geen eerlijke rechtsgang. [29]Bovendien:Zij zijn uit Nederland gekomen.Naar Nederland keren zij dus ook terug. [30]
ASTRID ESSED
ARTIKEL DILAN YESILGOZ, GEPUBLICEERD IN AD GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN
https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000 [Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer] Transcriptie tekst ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken. ”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om. ‘[Tekst in artikel] ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN [EINDE TEKST IN ARTIKEL. ARTIKEL VERVOLGT”:] Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen. DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN VEILIGHEID
Dilan Yesilgöz (1977) is sinds 23 maart 2017 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Zij was eigenaar/senior adviseur van Bureau DNW in Amsterdam en raadslid in de hoofdstad. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het College van B&W van Amsterdam. Mevrouw Yesilgöz is woordvoerder politie, veiligheid, rampenbestrijding, grensbewaking, cyber security, terrorismebestrijding en drugsbeleid. ZIE VOOR OVERIGE TEKST
Dilan Yesilgoz’ Tweet ”Geen medelijden met Jihadisten!Mijn opinie in het @ADnl vandaag
[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer] Transcriptie tekst ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken. ”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om. ‘[Tekst in artikel] ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN [EINDE TEKST IN ARTIKEL] Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen. DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN VEILIGHEID
Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.” HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE https://www.europarl.europa.eu/charter/pdf/text_nl.pdf
””Voor een oorlog was het vanochtend opvallend rustig op straat. Geen militairen, geen sirenes en geen paniek. Gewoon: mensen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar hun school.Oorlogstaal We zijn in oorlog, sprak premier Mark Rutte zaterdag zijn Franse collega François Hollande na, nog geen etmaal na de gruwelijke aanslagen in Parijs. ‘En Isis is onze vijand.’
[11] ”Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.” ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ” ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS] http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
”We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination.”
HUMAN RIGHTS WATCH
ISIS
https://www.hrw.org/tag/isis
[12]
RACISME IN DE POLITIEK/VERONTRUSTENDE UITSPRAKEN EN VOORSTELLEN VAN NEDERLANDSE POLITICI
The extremist armed group Islamic State (ISIS) has committed widespread and systematic abuses in in areas under its control in Syria, Iraq, and Libya. ISIS has also claimed responsibility for deadly attacks in nearly 20 other countries, including Afghanistan, Egypt, France, Indonesia, Tajikistan, and the United Kingdom. Human Rights Watch documents these abuses and their impact on the general population.Governments have a responsibility to take all reasonable and lawful measures to protect people’s right to life and to bring perpetrators of unlawful attacks to account. Human Rights Watch monitors actions by state security forces and international forces to ensure that their measures to counter ISIS (and other armed groups) do not violate the rights of the affected populations, including by failing to protect civilians caught in fighting, or by curtailing basic freedoms of members of civil society or ethnic, racial, or religious communities. We promote fair trials that respect due process for suspects, grant victims their day in court, and lay the groundwork for accountability. We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination
The extremist group Islamic State (also known as ISIS) has carried out systematic rape and other sexual violence against Yezidi women and girls in northern Iraq. Human Rights Watch conducted research in the town of Dohuk in January and February 2015, including interviewing 20 women and girls who escaped from ISIS, and reviewing ISIS statements about the subject.
Human Rights Watch documented a system of organized rape and sexual assault, sexual slavery, and forced marriage by ISIS forces. Such acts are war crimes and may be crimes against humanity. Many of the women and girls remain missing, but the survivors now in Iraqi Kurdistan need psychosocial support and other assistance.
“ISIS forces have committed organized rape, sexual assault, and other horrific crimes against Yezidi women and girls,” said Liesl Gerntholtz, women’s rights director at Human Rights Watch. “Those fortunate enough to have escaped need to be treated for the unimaginable trauma they endured.”
ISIS forces took several thousand Yezidi civilians into custody in northern Iraq’s Nineveh province in August 2014, according to Kurdistan officials and community leaders. Witnesses said that fighters systematically separated young women and adolescent girls from their families and other captives and moved them from one location to another inside Iraq and Syria.
The 11 women and 9 girls Human Rights Watch interviewed had escaped between September 2014 and January 2015. Half, including two 12-year-old girls, said they had been raped – some multiple times and by several ISIS fighters. Nearly all of them said they had been forced into marriage; sold, in some cases a number of times; or given as “gifts.” The women and girls also witnessed other captives being abused.
Human Rights Watch also interviewed more than a dozen international and local service providers, medical workers, Kurdish officials, community leaders, and activists who corroborated these accounts. A local doctor treating female survivors in Dohuk told Human Rights Watch that of the 105 women and girls she had examined, 70 appeared to have been raped in ISIS captivity.
All of the women and girls interviewed exhibited signs of acute emotional distress. Many remain separated from relatives and sometimes their entire families, who were either killed by ISIS or remain in ISIS captivity. Several said they had attempted suicide during their captivity or witnessed suicide attempts to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion.
In October 2014, ISIS acknowledged in its publication Dabiq that its fighters had given captured Yezidi women and girls to its fighters as “spoils of war.” ISIS has sought to justify sexual violence claiming that Islam permits sex with non-Muslim “slaves,” including girls, as well as beating and selling them. The statements are further evidence of a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS, Human Rights Watch said.
ISIS commanders should immediately release all civilian detainees, reunite children with their families, and end forced marriages and religious conversions, Human Rights Watch said. They should take all necessary action to end rape and other sexual violence by ISIS fighters. International and local actors who have influence with ISIS should press the group to take these actions.
In 2014 the Kurdistan Regional Government (KRG) absorbed more than 637,000 displaced people from Nineveh province alone, and made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls who have escaped ISIS. However, there have been flaws and gaps in health care, Human Rights Watch said. Some of those interviewed said they underwent medical tests but did not know the purpose and were never told the results.
The director general for health in Dohuk told Human Rights Watch that local authorities had identified fewer than 150 women and girls who had escaped from ISIS and that only about 100 had received medical treatment. According to the KRG Directorate of Yezidi Affairs, 974 Yezidis had escaped ISIS as of March 15, 2015, including 513 women and 304 children.
The women and girls need trauma support and ongoing counselling, Human Rights Watch said. Not all had immediate access to treatment for injuries; emergency contraception; safe and legal abortion services, including sexual and reproductive health access; and psychosocial support.
KRG authorities should try to close gaps in medical care and psychosocial support for the Yezidi girls and women and ensure that doctors provide survivors with results of tests they undergo and information on the services available to them, Human Rights Watch said. The KRG should also develop a plan to assist children born from rape to ensure adequate services and protection for them and their mothers. In addition, the KRG should invest in employment skills training and livelihood schemes to help reintegrate women into daily life.
“Yezidi women and girls who escaped ISIS still face enormous challenges and continuing trauma from their experience,” Gerntholtz said. “They need urgent help and support to recover their health and move on with their lives.”
ISIS Violations of International Law
Abduction and Detention
Since ISIS attacks in and around Sinjar began on August 3, 2014, more than 736,000 Iraqis, primarily Yezidis and other religious minorities, fled their homes in Nineveh province, most to the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, according to the International Organization for Migration. ISIS fighters executed hundreds of male Yezidi civilians and then abducted their relatives, the United Nations and local and international human rights organizations reported. A recent UN report stated that further investigation is needed to establish the number of those held captive or killed by ISIS, which is “estimated to be in the thousands.”
Although several hundred Yezidis have since escaped, according to KRG officials, many are still in captivity in various parts of Iraq and Syria. Escaped abductees that Human Rights Watch interviewed said ISIS is holding Yezidis in multiple locations across northern Iraq, including Mosul, Tal Afar, Tal Banat, Ba’aj, Rambusi, and Sinjar, and in areas it controls in eastern Syria, including Raqqa and Rabi’a. They said that ISIS is holding female captives, including girls, in houses, hotels, factories, farm compounds, schools, prisons, military bases, and former government offices.
Young women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters first separated them from men and boys and older women. The fighters moved the women and girls several times in an organized and methodical fashion to various places in Iraq and Syria. While most of the ISIS fighters appeared to be Syrian or Iraqi, survivors said that some of their abusers told them that they came from other countries in the Middle East and North Africa, including from Libya, Algeria, Saudi Arabia, and the Occupied Palestinian Territories, as well as from Europe and Central Asia.
The precise number of Yezidis still captive is unknown because of continuing fighting in Iraq and Syria and because significant numbers of Yezidis fled to areas across Iraq and neighboring countries when ISIS attacked. On March 13, 2015, the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights stated in its report that about 3,000 people, mainly Yezidis, allegedly remain in ISIS captivity. Local officials, service providers, and community activists estimate that the number of Yezidis still held is much higher.
In September 2014, a Yezidi group provided Human Rights Watch with a database with 3,133 names and ages of Yezidis they said ISIS had kidnapped or killed, or who had been missing since the ISIS assaults of early August. The database was based on interviews with displaced Yezidis in Iraqi Kurdistan. The group said that as of late March 2015, the number of dead, abducted, and missing Yezidis had risen to 5,324.
Sexual Violence and Other Abuse
The women and girls who spoke to Human Rights Watch described repeated rape, sexual violence, and other abuse in ISIS captivity.
Jalila (all survivors’ names have been changed for their security), age 12, said that Arab men whom she recognized from her village north of Sinjar accosted her and seven family members on August 3, 2014, as they were trying to flee ISIS. The men handed the family over to ISIS fighters, who separated Jalila, her sister, sister-in-law, and infant nephew from the other family members and took them to Tal Afar. Later, the fighters took Jalila and her sister to Mosul. Thirty-five days later they separated Jalila from her sister and took her to a house in Syria that housed other abducted young Yezidi women and girls. Jalila said:
The men would come and select us. When they came, they would tell us to stand up and then examine our bodies. They would tell us to show our hair and sometimes they beat the girls if they refused. They wore dishdashas [ankle length garments], and had long beards and hair.
She said that the ISIS fighter who selected her slapped her and dragged her out of the house when she resisted. “I told him not to touch me and begged him to let me go,” she said. “I told him to take me to my mother. I was a young girl, and I asked him, ‘What do you want from me?’ He spent three days having sex with me.”
Jalila said that during her captivity, seven ISIS fighters “owned” her, and four raped her on multiple occasions: “Sometimes I was sold. Sometimes I was given as a gift. The last man was the most abusive; he used to tie my hands and legs.”
Another 12-year-old, Wafa, told Human Rights Watch that in August ISIS fighters abducted her with her family from the village of Kocho. The men took the family to a school in Tal Afar filled with other Yezidi captives, where the fighters separated her from her family. From there they took her to several locations within Iraq and then to Raqqa, in Syria. An older fighter assured Wafa that she would not be harmed but he repeatedly raped her nevertheless, she said.
“He was sleeping in the same place with me and told me not be afraid because I was like his daughter,” she said. “One day I woke up and my legs were covered in blood.” Wafa escaped three months after her abduction, but her parents, three brothers, and sister are still missing.
The women and girls who said that they had not been raped said they endured constant stress and anxiety when witnessing the suffering of other women, fearing they would be next.
Dilara, 20, said ISIS fighters took her to a wedding hall in Syria, where she saw about 60 other Yezidi female captives. ISIS fighters told the group to “forget about your relatives, from now on you will marry us, bear our children, God will convert you to Islam and you will pray.” She told Human Rights Watch she lived in constant fear that she would be dragged away like so many women and girls before her:
From 9:30 in the morning, men would come to buy girls to rape them. I saw in front of my eyes ISIS soldiers pulling hair, beating girls, and slamming the heads of anyone who resisted. They were like animals…. Once they took the girls out, they would rape them and bring them back to exchange for new girls. The girls’ ages ranged from 8 to 30 years… only 20 girls remained in the end.
Two sisters, Rana, 25, and Sara, 21, said they could do nothing to stop the abuse of their 16-year-old sister by four men over several months. The sister was allowed to visit them and told them that the first man who raped her, whom she described as a European, also beat her, handcuffed her, gave her electric shocks, and denied her food. She told them another fighter later raped her for a month and then gave her to an Algerian for another month. The last time they saw her was when a Saudi ISIS fighter took her. “We don’t know anything about her since,” Sara said. The two sisters said they were also raped multiple times by two men, one of whom said he was from Russia and the other from Kazakhstan.
Some women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters beat them if they resisted or defied them in any way.
Zara, 13, said that ISIS fighters accused her and two other girls of desecrating a Quran while holding the girls captive on a farm. “They punished the three of us by taking us to the garden and tying our hands with wire,” she said. “We were blindfolded and they said they would kill us if we didn’t say who had done this. They beat us for 10 minutes and they fired a bullet in the air.”
Leila, 25, managed to escape from the house where she was held captive, but because she was behind ISIS lines, she realized she was trapped and felt compelled to return. The commander, an Iraqi, asked her why she had tried to escape. She said she replied: “Because what you are doing to us is haram [forbidden] and un-Islamic.” He beat her with a cable and also punished the guard who had failed to prevent her escape attempt. The guard beat her as well. “Since then, my mental state has become very bad and I’ve had fainting spells,” she said.
Forced Marriage
Women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters told them they had been bought for as much as US$2,000 from other ISIS members.
In some instances, ISIS fighters forcibly married their Yezidi captives rather than buy them. Narin, 20, said that when a fighter named Abu Du’ad brought her to his home, his wife left in protest. He brought a religious judge to perform a marriage ceremony but Narin refused to participate. Abu Du’ad persisted by trying to get permission from Narin’s family and called her brother in Germany. “But [my brother] said no to the marriage and offered to pay $50,000 for my release,” Narin said. “Abu Du’ad said no.”
Nadia, 23, said she was separated from the men in her family when ISIS fighters abducted them in her village near Sinjar in August. She tried to convince the ISIS fighters that she was married to escape being raped, because she had heard that ISIS fighters preferred virgins. However, after they took her to Syria, one of the men said that he would marry her. “The other girls with me said it’s forbidden to marry married women,” Nadia said. “He replied, ‘But not if they are Yezidi women.’”
ISIS has publicly acknowledged enslaving women and children. In an article entitled “The revival of slavery before the hour” in Dabiq, the group’s online English-language magazine, ISIS said it was reviving a custom justified under Sharia (Islamic law):
After capture, the Yazidi women and children were then divided according to the sharia amongst the fighters of the Islamic State who participated in the Sinjar operations, after one fifth of the slaves were transferred to the Islamic State’s authority to be divided as khums [a tax on war spoils].
A question-and-answer document, issued by what appears to be ISIS’s Research and Fatwa Department, states:
It is permissible to buy, sell, or give as a gift female captives and slaves, for they are merely property, which can be disposed of.… It is permissible to have intercourse with the female slave who hasn’t reached puberty if she is fit for intercourse; however if she is not fit for intercourse, then it is enough to enjoy her without intercourse.… It is permissible to beat the female slave as a [form of] darb ta’deeb [disciplinary beating].
Suicide Attempts The women and girls who spoke to Human Rights Watch described their own suicide attempts or attempts of others as a way to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion. They described cutting their wrists with glass or razors, attempting to hang themselves, trying to electrocute themselves in bathtubs, and consuming what they thought was poison.
Rashida, 31, managed to speak to one of her brothers after her abduction by secretly using a fighter’s phone. She told her brother that ISIS fighters were forcing her to convert and then to marry. He told her he would try to help her but if he couldn’t, “I should commit suicide because it would be better than the alternative.” Rashida said:
Later that day they [ISIS fighters] made a lottery of our names and started to choose women by drawing out the names. The man who selected me, Abu Ghufran, forced me to bathe but while I was in the bathroom I tried to kill myself. I had found some poison in the house, and took it with me to the bathroom. I knew it was toxic because of its smell. I distributed it to the rest of the girls and we each mixed some with water in the bathroom and drank it. None of us died but we all got sick. Some collapsed.
Leila said she saw two girls try to kill themselves by slashing their wrists with broken glass. She also tried to commit suicide when her Libyan captors forced her to take a bath, which she knew was typically a prelude to rape:
I went into the bathroom, turned on the water, stood on a chair to take the wire connecting the light to electrocute myself but there was no electricity. After they realized what I was doing, they beat me with a long piece of wood and with their fists. My eyes were swollen shut and my arms turned blue. They handcuffed me to the sink, and cut my clothes with a knife and washed me. They took me out of the bathroom, brought in [my friend] and raped her in the room in front of me.
Leila said she was later raped. She said she tried to commit suicide again and showed Human Rights Watch the scars on her wrists where she cut herself with a razor.
Forced Conversions About half the women and girls who spoke to Human Rights Watch said the ISIS fighters pressured them to convert to Islam. Zara, 13, said she was held captive in a three-story house in Mosul with girls ages 10 to 15:
When they came to select the girls, they would pull them away. The girls would cry and faint, they would have to take them by force. They made us convert to Islam and we all had to say the shahada [Islamic creed]. They said, “You Yezidis are kufar [infidels], you must repeat these words after the leader.” They gathered us all in one place and made us repeat after him. After we said the shahada, he said you have now been converted to our religion and our religion is the correct one. We didn’t dare not say the shahada.
ISIS fighters held Noor, 16, in various places including Mosul. “The leader of this group asked us to convert to Islam and read the Quran,” she said. “We were forced to read the Quran and we started to pray slowly. We started to behave like actors.”
War Crimes and Crimes Against Humanity
Rape and other forms of sexual violence, sexual slavery, cruel treatment, and other abuses committed during an armed conflict violate the laws of war. International criminal courts have ruled that rape and other sexual violence may also amount to torture.
Those who commit serious violations of the laws of war with criminal intent are responsible for war crimes. Commanders and civilian leaders may be prosecuted for war crimes as a matter of command responsibility when they knew or should have known about the commission of war crimes and took insufficient measures to prevent them or punish those responsible.
The mass rape and other serious abuses by ISIS against Yezidi civilians may be crimes against humanity. Crimes against humanity are serious offenses, including rape, sexual slavery, enslavement, unlawful imprisonment, persecution of a religious group, and other inhumane acts intentionally causing great suffering, that are part of a widespread or systematic attack on a civilian population.
“Widespread” refers to the scale of the acts or the number of victims. “Systematic” concerns “a pattern or methodical plan.” ISIS public statements concerning enslavement, forced marriage, and abuse of captured women, as well as the organized sale of Yezidi women and girls, indicate a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS.
Provision of Health Services
Medical Care
KRG authorities have made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls and have designated a health committee in Dohuk to coordinate the identification and referral of survivors to services. The director general for health in Dohuk, Dr. Nezhar Ismet Taib, who heads the committee, said that some families do not wish to reveal that their female relatives were abducted and this has made it difficult for the committee to identify and support those in need.
Almost all of the women and girls who spoke to Human Rights Watch said they had received medical examinations. A local doctor said the medical tests included blood tests for sexually transmitted infections and pregnancy. In some cases, medical workers provided emergency contraception and post-exposure prophylaxis for HIV, as recommended by the World Health Organization.
It is not clear that doctors have always obtained informed consent before conducting examinations. Narin, the 20-year-old woman from Sinjar, told Human Rights Watch that she was abducted on August 3 and given as a “gift” to an ISIS fighter, who tried to force her to marry him:
I wasn’t raped – [the ISIS member] didn’t touch me because I told him I was sick.… I got a forensic gynecological exam in Dohuk, which cleared me of abuse. I wasn’t comfortable during this exam, and [the doctor] didn’t explain what she was doing to me beforehand.
Those who take the medical tests do not always receive the test results. The two sisters, Rana and Sara, said that they spent five months in ISIS captivity and that ISIS fighters raped them multiples times. They said that soon after they escaped in December they received medical treatment and tests, but six weeks later, they had still not received any test results.Eighteen-year-old Arwa, from Kocho, managed to escape in December after ISIS fighters raped her. She told Human Rights Watch that she was still waiting for her test results seven weeks later.
Local authorities should ensure that health workers inform women and girls of the purpose of each test and that they consent to each procedure. The World Health Organization has provided guidelines for carrying out such tests and obtaining informed consent.
Withholding test results, whether positive or negative, can compound women’s and girls’ fears about the state of their health. Health workers should ensure that there is follow up for such women and girls, including providing test results and any further treatment and information they need.
Psychosocial Support
Psychosocial support for women and girls who escaped ISIS is a crucial service that is largely lacking in Iraqi Kurdistan. All the women and girls interviewed showed signs of trauma. Jalila, the 12-year-old raped by four ISIS fighters, said she “can’t sleep at night because I remember how they were raping me. I want to do something to forget about my psychological problems. I want to leave Iraq until things get better, I don’t want to be captured again.” She had not received professional counselling.
Sixteen-year-old Noor told Human Rights Watch that ISIS fighters abducted her on August 3 from Tal Afar and held her until September, when she escaped. An ISIS fighter raped her multiple times over a period of five days, she said. In the first two months after her return, she said she remained traumatized and cried most of the time.
Noor did manage to get psychosocial support. A local activist arranged for her to visit a psychotherapist in the hospital three or four times and visited her frequently to encourage her to get regular psychosocial counselling. Noor was undergoing regular psychosocial treatment as well as attending a handicrafts course and leaving the camp for social activities with activists from local organizations.
However, representatives of international agencies and nongovernmental groups told Human Rights Watch that there was not only a lack of available psychosocial support, but also reluctance by the community to accept such help. One activist said that he had to visit girls and their guardians repeatedly to encourage the girls to participate in psychosocial counselling before they would agree.
Several of those Human Rights Watch interviewed stated that they would like to receive psychosocial therapy. Narin, the 20-year-old from Sinjar, said:
No one has offered me one-on-one counselling of any kind. I’d be interested in receiving professional counselling to help me process my experiences if it was available.… I have trouble sleeping at night, and only sleep a few hours at a time. When I sleep, I often see my parents and siblings in front of my eyes, especially the image of my brothers being forced to kneel on the road, and my mother’s face.
International and local groups agreed that there are not enough psychosocial therapists available to the women and girls to meet the need, given the number of escaped women and girls and the prospect of more to come.
Dr. Taib told Human Rights Watch that although he was not aware of any suicides of women or girls who had escaped, many were suicidal. He said that women and girls who sought treatment with local officials were assessed by a psychologist at the same time they received medical treatment. The health team designated to help Yezidi women and girls has two psychologists and two psychosocial therapists but plans to increase the number of psychosocial therapists to ten. In addition, some groups and international agencies are providing psychosocial support. A psychosocial therapist at Jian Centre for Human Rights said she and her colleague had provided support to 20 Yezidi women and girls who had escaped.
In the short term, psychologists and social workers, particularly those who speak the local Yezidi dialect, need training on counselling methods. This should be in addition to recruiting psychosocial therapists to deal with the urgent cases. More efforts are also needed to encourage and educate people who might need the services about how the services can help them.
Pregnancy and Children Born as a Result of Rape The KRG has no comprehensive plan for addressing pregnancies or children born from rape. Dr. Taib told Human Rights Watch that the local health committee had agreed that the authorities should protect women who keep their children, including providing shelter for them and their children as well as prenatal and maternal health care. In cases where the women do not want to care for their children, personal status courts will have to make decisions about the welfare of the child.
Where the child’s biological mother and close family relinquish or abandon the child, or are unable to provide adequate care, the authorities should ensure appropriate alternative care, with or through competent local authorities and authorized nongovernmental groups. In cases in which the child’s biological mother and close family do not relinquish the child, authorities should direct efforts first at enabling the child to remain in the mother’s care, or when appropriate, the care of other close family members unless it is not in the child’s best interests. If women do choose to raise the children, there should be a plan for providing them with assistance, including psychosocial and financial support.
Officials should ensure that information about services is available to women and girls and can be accessed confidentially.
Abortion is illegal in Iraq. Local officials told Human Rights Watch that it is not permitted in the Kurdistan region even for rape cases unless a doctor considers it a medical necessity, such as a risk to the mother’s life. The KRG should urgently clarify for healthcare providers the circumstances in which they may legally perform abortions for women and girls who have escaped from ISIS captivity, including for women and girls at risk of suicide or “honor”-related violence. The Iraqi government should also urgently consider amending the penal code to allow safe and legal abortions for women and girls who have experienced sexual violence.
In addition, KRG officials should encourage religious and community leaders to welcome children born from rape if the mothers freely choose to raise them in the Yezidi community and to provide the social support the women need.
Stigma and Reintegration
Baba Sheikh, a Yezidi religious leader, issued a statement on September 6 welcoming escaped women back into the community and stating that no one should harm them. On February 6, 2015, he reissued the appeal, saying:
These survivors remain pure Yezidis and no one may injure their Yezidi faith because they were subjected to a matter outside their control.… We therefore call on everyone to cooperate with and support these victims so that they may again live their normal lives and integrate into society.
These statements appear to have helped protect Yezidi women and girls from harm and have encouraged their families to seek treatment for them.
Ismail Ali, the KRG director general for combating violence against women in Dohuk, told Human Rights Watch that officials were not aware of any Yezidi girl or woman at risk from her family since returning, but should there be such cases, a shelter is available for them. In addition, authorities should provide programs that guarantee long-term rehabilitation and housing solutions for all women victims of violence who do not have the support of their families or who are under threat, and training for officials, local activists, and social and health workers to identify cases of women who are at risk of violence from their families. The authorities should also, in coordination with religious and community officials, raise awareness and provide education, particularly for men and boys, to prevent violence against women.
In addition, investment in skills training and livelihood schemes would help to reintegrate women into daily life. One organization is providing sewing and arts-and-crafts courses in the camps.
Many women and girls said that they wanted jobs so that they could financially assist their families. They also said that having nothing to do in the camps and being surrounded by family members who are also traumatized increased or exacerbated their own trauma.
Arwa, an 18-year-old from Kocho, said, “What I want more than anything is to work, so I can keep my mind off everything that happened.”
The Association for Crisis Assistance and Development Co-operation (WADI), a German-Iraqi nongovernmental organization, is seeking funding to build a center where Yezidi women and girls can get skills training. Women and girls who escaped ISIS told Human Rights Watch that they would use such a facility. WADI case workers have taken some of these women and girls out of the camps for social activities, which appeared to help occupy them and provide a semblance of a normal life.
In August 2014, ISIS fighters overran Yezidi towns and villages around Sinjar, in northwestern Iraq, executing many men and capturing women and girls. Their intent soon became clear in slave markets ISIS set up in Mosul and elsewhere, where they sold the women and girls to their fighters into sexual or domestic slavery.
The COI report found that the crimes against the minority Yezidis amount to genocide.
Human Rights Watch has found that the abuses against Yezidi women and girls, including abducting them and forcibly converting them to Islam and/or forcibly marrying them to ISIS members, amount to war crimes, may be crimes against humanity and may be part of a genocide against Yezidis. Women also reported that ISIS members took their children from them, physically abused their children, and forced the women and girls to pray or take Islamic names.
The commission says that ISIS still holds about 3,200 women and children, most in areas it controls in Syria. The report says that separating men and women, inflicting mental trauma, taking children away from their families and forced conversions, are among methods intended to destroy Yezidis as a people.
There has been considerable attention to the plight of Yezidi women in the media, but little discussion on how to provide justice for these terrible crimes. The commission says the UN Security Council should “refer the situation to justice, possibly to the International Criminal Court (ICC) or an ad hoc tribunal.”
The ICC has a mandate over crimes of genocide, war crimes and crimes against humanity. Iraq, like Syria, is not a party to the Rome Statute, which set up the court. Prime Minister Haider al-Abadi told Human Rights Watch in March that Iraq has no plans to join the court—out of apparent concern that the court would also be able to examine grave abuses by government security forces.
Both the Iraqi government and the semi-autonomous Kurdistan Region of Iraq (KRI), where hundreds of thousands of Yezidis have sought safety, says they have ISIS fighters in custody. In fact, the government says it has captured scores of ISIS fighters since the start of its Fallujah offensive. But to Human Rights Watch’s knowledge, no criminal justice authorities in KRI or the rest of Iraq are investigating or prosecuting ISIS members for war crimes or crimes against humanity, including crimes against Yezidis.
A “Genocide Committee” in Dohuk, a major city in Iraqi Kurdistan, which was established by the Kurdish government, is attempting to document these crimes. But its head investigator, Judge Ayman Bamerny, told Human Rights Watch the committee has no link to the Kurdistan Regional Government’s judiciary.
Similarly, in Baghdad, Judge Abd al-Sattar Bir Qadar, spokesperson for the judiciary, told Human Rights Watch in March that there have been no judicial investigations against captured ISIS members for war crimes or crimes against humanity The only exception has been a patently unfair trials, in July 2015 and February 2016, each lasting all of two hours, that convicted 24 men for the mass killing a year earlier of up to 1,700 Shia military cadets.
In March 2015, Iraq’s Council of Ministers declared ISIS crimes against Yezidis to be genocide, but Iraq has no provisions in its domestic law for war crimes, crimes against humanity, and genocide.
Yezidi victims of human rights abuses have a right to justice, not just government declarations with no consequences. Iraq should incorporate war crimes, crimes against humanity and genocide into its penal code and start investigations into credible allegations of abuses by ISIS. Iraqi authorities should also hold their own forces to account for their serious crimes. Iraq should also join the ICC, as membership could provide an impetus for Iraq to ensure accountability for the worst crimes by all sides. The US should press Iraqi authorities to make that a priority.
Countries that support Iraq’s war against ISIS, including Iran, Russia, the United States, Canada, Australia and European states should support Iraqi efforts to investigate these crimes and provide redress for its victims. They should urge Iraq to pursue impartial investigations of serious crimes by all sides, and offer Iraq technical assistance and judicial cooperation. Judicial authorities in Baghdad and Erbil told Human Rights Watch that there have been no exchanges of information in either direction with European countries that that have suspected ISIS fighters in custody.
Letting grave crimes against Yezidis and others go unpunished is a stain not only on the Iraqi government, but on all countries that have vowed to protect groups like the Yezidis against threats of extermination and that have committed themselves to supporting justice for grave abuses whenever and wherever they occur.
Last August, the world watched in horror as the extremist armed group Islamic State, also known as ISIS, attacked Iraq’s Yezidi community. Thousands fled without food or water into the nearby Sinjar mountains, but ISIS fighters waylaid many, executing men and abducting thousands of people, mainly women and children. Rumors of forced marriage and enslavement of Yezidi girls and women swirled, and were later confirmed as a trickle of women and girls – now numbering into the hundreds – escaped. Human Rights Watch researchers Samer Muscati and Rothna Begum interviewed 20 of these women and girls and shared their findings with Amy Braunschweiger.
WHO ARE THE YEZIDIS?
Samer: The Yezidis live in Iraq’s Nineveh province on land claimed by both the Kurdistan regional government and the Iraqi central government. They practice an ancient monotheistic religion, and Yezidis say they have been persecuted for hundreds of years because many consider them “heretics.” Violent attacks against Yezidis by Sunni Arab extremists escalated after the US-led invasion of Iraq in 2003. On August 14, 2007, four simultaneous truck bombings killed more than 300 Yezidis and wounded more than 700 in Sinjar district communities. Some Yezidi activists also faced intimidation and threats from Kurdistan government forces. Kurdistan authorities consider Yezidis to be Kurds and, therefore, Yezidi lands part of the Kurdistan region of Iraq. Thousands of Yezidi families have fled to Syria, Jordan, and elsewhere. Since 2003, but before the latest attack by ISIS, their numbers in Iraq had dropped from about 700,000 to 500,000. There are probably fewer now.
No one knows how many Yezidis have been killed by ISIS – they’re still uncovering mass graves. Very little information comes out of ISIS-controlled areas. Every family has been affected, has had a husband or son killed, a daughter abducted, or has had to flee. We visited informal settlements and the main camp, Khanke, near Dohuk, which houses more than 18,000 Yazidis, mainly from around the city of Sinjar, about a two-and-a-half hour drive away. The Yezidis are living in a virtual sea of displaced person tents and nearby unfinished buildings, which lack doors and heat, perched on windswept hills. The views from the hilltops are stunning on a sunny day, but there’s little to protect the people there from the cold.
In the camps you interviewed women and girls who escaped ISIS and made their way back home. What happened to them at the hands of ISIS?
Rothna: We heard stories of abuse ranging from being forced to wait on ISIS members hand and foot, to beatings, rape, electric shocks, forced marriage, and sexual slavery.
Samer: One girl said ISIS members, wanting to find out who “desecrated” their Quran, handcuffed and blindfolded her and two other girls, beat them with a cable, and then fired a gunshot into the air. Apparently, the girl told us, one of the many cats in the house had ripped the Quran.
Most of the girls we spoke with said they were transferred from one place to another, ultimately living in big houses or halls with between 5 and 60 other girls. During the course of the day, ISIS fighters would come in, pick a girl to take, and if she refused, she’d be slapped or beaten.
What happened to these girls when they returned home, especially considering the moral weight placed on their virginity?
Rothna: Virginity is a huge issue across the region. There is a stigma attached to the abducted women because they could have experienced sexual violence from the ISIS fighters – and it extends to their families. We know that in conflicts around the world, communities retaliate against women who are victims of sexual violence. Husbands leave wives, families abandon daughters. One of our biggest concerns was, would these women be treated violently after returning home?
That’s not what we found – in part thanks to the Yezidi religious leader, Baba Sheikh, who instructed the community to welcome back and not harm those who were abducted, forced to convert, or raped. Because of this, most families have welcomed back their female relatives. We didn’t interview Baba Sheikh, but we spoke with another religious leader, Baba Chawish. He welcomed us, and spoke calmly and with dignity, despite the chaos surrounding him. He told us how, over centuries, Yezidis have had to flee numerous attacks. This was just another crisis, he said, and his goal was to keep the community together as much as possible and, frankly, to survive.
The families we met just wanted to be reunited. They already had so many family members killed or abducted by ISIS, they just want their families back.
How are these girls doing?
Samer: It’s difficult for them, they’ve endured terrible abuses. For me, the hardest part was when they talked about their missing parents, or about how ISIS men separated them from their sister, and where could she be? It’s terrible to be a young girl and be abducted and endure horrific abuses, but then to also lose your family on top of that? One of the most common sentiments I heard was that their biggest wish is to be reunited with their families, as they don’t know how to be whole without them.
As a group, these were among the worst cases I have ever documented for Human Rights Watch, and that says a lot as I’ve documented a wide range of abuses for years in war-plagued Iraq – everything from torture in secret prisons to abuses against people displaced by the fighting.
One 12-year-old girl really stood out to me. Her shy disposition reminded me of my 12-year old cousin. The man who abducted her told her not to worry, that he’d treat her as he’d treat his own daughter. Then he drugged her and she woke up to see blood between her legs.
Was it difficult getting the girls to share their experiences? Samer, was the fact that you are an Iraqi Arab man an impediment?
It wasn’t helpful – many of the ISIS fighters there are Iraqi Arabs. But we worked with local activists who already knew the women and girls, which put everyone at ease. We are also extremely sensitive and careful not to re-traumatize survivors.
Had any of these girls become pregnant?
Rothna: We spoke to one who was pregnant at the time she escaped, but there are others that we heard of, and there will be more cases as more women and girls escape. Abortion is illegal in Iraq, but it’s allowed in certain circumstances, such as when a woman’s life is at risk. The law should be interpreted to cover cases of pregnancy as a result of rape. If the women choose to have the children, there should be a plan for them to keep the baby or not.
Now that they’ve returned to their community, what would you like to see for these girls?
Rothna: We want everyone who comes back to receive adequate medical and psychosocial treatment, as well as schooling for girls and employment skills training for women.
Additionally, doctors need to be better trained in examining women who have been sexually assaulted. The purpose of the examinations needs to be explained to the women and girls to get informed consent from them, and doctors should ask for consent both before and during the examination. Otherwise, the exams could be harmful and humiliating for women and girls, and make them feel like they have no control over their bodies – which is what they felt when they were abducted by ISIS.
Samer: We also found some nongovernmental organizations and journalists with no experience interviewing trauma victims documenting their stories. Some recorded their statements on video, which leads to the risk of them being identified publicly.
Rothna: One girl I spoke with, we call her “Noor,” seemed so much better adjusted than the others – despite being the only child left in her family. She smiled, joked around with us, and talked to us about her future. But she had an awful story. She was abducted at 15, and after being moved from place to place she lived in a house with other girls who were forcibly married off or sold one-by-one. She and a friend attempted suicide together – she showed me the scars on her wrists – but an ISIS member caught them and stopped them. When her friend was picked to be taken by an ISIS member, the girl begged the men to take her too, so she could stay with her friend. They agreed and took both girls to another house. There, two other men told them, “You are sold to us.” They then beat and raped them for five days until they escaped, breaking through the door while the men were away fighting.
When she first came to the camp, she looked like a ghost, people told us. She was reunited with her parents, who were traumatized after their only son, Noor’s brother, was executed in front of them. But Noor had her parents’ support. She said that she’d been to the hospital a few times, is receiving regular counseling, and is taking a sewing class. Her friend that she escaped with lives in a separate camp, and her father has taken her there to visit. Sometimes NGO activists take her out of the camp for social activities like going to the mall. She says she still has nightmares, but she’s healing. She’s going to be someone who can identify herself as a survivor, not just as a victim.
In some ways, Noor has come back to life.
Yes. And life in general is taking shape in the camps. You can see market stalls selling chewing gum, and you see the lengths people have to go to make these tents feel like home with rugs and pillows. Keeping their spaces clean. They’d survived the winter and were dealing with cold rains. It’s likely they’ll be there for months or even years to come.
Why haven’t all the girls received the same type of treatment as Noor?
Rothna: Of the 300 women and girls who have returned, only 100 have been identified by health authorities. The other 200 or so, their families likely don’t know these services are available. People need to get the word out.
The Yezidi camps are in Iraqi Kurdistan, and they are protected by Kurdistan’s forces. The local Kurdistan officials we spoke with have been trying to help get women and girls treatment and to aid those who escaped to return home safely. They told us that they want expert help in handling rape cases and trauma, and they need expert assistance and training, particularly in psychotherapy. They want to know how to help.
Torture, including rape and other forms of sexual violence, suffered by women and girls from Iraq’s Yezidi minority who were abducted by the armed group calling itself the Islamic State (IS), highlights the savagery of IS rule, said Amnesty International in a new briefing today.
Escape from hell- Torture, sexual slavery in Islamic State captivity in Iraqprovides an insight into the horrifying abuse suffered by hundreds and possibly thousands of Yezidi women and girls who have been forcibly married, “sold” or given as “gifts” to IS fighters or their supporters. Often, captives were forced to convert to Islam.
“Hundreds of Yezidi women and girls have had their lives shattered by the horrors of sexual violence and sexual slavery in IS captivity,” said Donatella Rovera, Amnesty International’s Senior Crisis Response Advisor, who spoke to more than 40 former captives in northern Iraq.
“Many of those held as sexual slaves are children – girls aged 14, 15 or even younger. IS fighters are using rape as a weapon in attacks amounting to war crimes and crimes against humanity.”
The women and girls are among thousands of Yezidis from the Sinjar region in north-west Iraq who have been targeted since August in a wave of ethnic cleansing by IS fighters bent on wiping out ethnic and religious minorities in the area.
The horrors endured in IS captivity have left these women and girls so severely traumatized that some have been driven to end their own lives. Nineteen-year-old Jilan committed suicide while being held captive in Mosul because she feared she would be raped, her brother told Amnesty International.
One of the girls who was held in the same room as Jilan and 20 others, including two girls aged 10 and 12, told Amnesty International: “One day we were given clothes that looked like dance costumes and were told to bathe and wear those clothes. Jilan killed herself in the bathroom. She cut her wrists and hanged herself. She was very beautiful; I think she knew she was going to be taken away by a man and that is why she killed herself.” The girl was among those who later escaped.
Wafa, 27, another former captive, told Amnesty International how she and her sister attempted to end their lives one night after their captor threatened them with forced marriage. They tried to strangle themselves with scarves but two girls sleeping in the same room awoke and stopped them.
“We tied the scarves around our necks and pulled away from each other as hard as we could, until I fainted… I could not speak for several days after that,” she said.
The majority of the perpetrators are Iraqi and Syrian men; many of them are IS fighters but others are believed to be supporters of the group. Several former captives said they had been held in family homes where they lived with their captors’ wives and children.
Many Yezidi survivors are doubly affected as they are also struggling to cope with the loss of dozens of their relatives who either remain in captivity or have been killed by the IS.
Randa, a 16-year-old girl from a village near Mount Sinjar was abducted with scores of her family members, including her heavily-pregnant mother. Randa was “sold” or given as a “gift” to a man twice her age who raped her. She described the impact of her ordeal to Amnesty International:
“It is so painful what they did to me and to my family. Da’esh (the IS) has ruined our lives… What will happen to my family? I don’t know if I will ever see them again.”
“The physical and psychological toll of the horrifying sexual violence these women have endured is catastrophic. Many of them have been tortured and treated as chattel. Even those who have managed to escape remain deeply traumatized,” said Donatella Rovera.
The trauma of survivors of sexual violence is further exacerbated by the stigma surrounding rape. Survivors feel that their “honour”, and that of their families, has been tarnished and fear that their standing in society will be diminished as a result.
Many survivors of sexual violence are still not receiving the full help and support they desperately need.
“The Kurdistan Regional Government, UN and other humanitarian organizations who are providing medical and other support services to survivors of sexual violence must step up their efforts. They must ensure they are swiftly and proactively reaching out to all those who may need them, and that women and girls are made aware of the support available to them,” said Donatella Rovera.
Such services should include sexual and reproductive health services as well as counselling and trauma support.
EINDE ARTIKEL
”Fighters with the armed group calling itself “Islamic State” (IS) have systematically targeted members of non-Arab and non-Sunni Muslim communities. Despite worldwide condemnation, the IS has shown no intention of putting an end to the war crimes and crimes against humanity which its fighters have been committing on a large scale, including against the Iraqi women and girls they have abducted and continue to hold captive. Any party, in Iraq or outside, with any influence over the IS should use that influence to secure the release of these captives.”
AMNESTY INTERNATIONAL/REPORT
IRAQ: ESCAPE FROM HELL: TORTURE AND SEXUAL SLAVERY IN ISLAMIC STATE CAPTIVITY IN IRAQ
‘Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.” ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm
[17] ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN YEZIDIS NOOT 14
[18] ”45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” MATTHEUS 5: 45 https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html
[19]
ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN JEZIDIS, NOOT 14
[20]
‘ Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ” ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS] http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
Bij de aanvaarding van hun ambt leggen de leden der Staten-Generaal in de vergadering van de kamer waarin zij zijn verkozen, de volgende eden of verklaringen en beloften af:
“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.
Ik zweer (verklaar en beloof), dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.
Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.
Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.
Zo waarlijk helpe mij God almachtig!”
(Dat verklaar en beloof ik!”).
[23]
”45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” MATTHEUS 5: 45 https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html
Dat IS-vrouwen vanuit Turkije terug naar Nederland konden komen, was voor de Nederlandse instanties geen verrassing. Ze treffen al een tijd lang voorbereidingen om zo’n terugkeer zo goed mogelijk te regelen. Gisteren gebeurde het; Turkije zette twee IS-vrouwen en twee kinderen op het vliegtuig naar Schiphol.
Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.
Medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming staan op Schiphol te wachten om alles in goede banen te leiden. De moeder moet na aankomst meteen afscheid nemen van haar kinderen.
Gisteravond gebeurde dit bij de 23-jarige Fatimah H. uit Tilburg. Haar kinderen van 3 en 4 werden overgedragen aan een voogd van Jeugdbescherming, terwijl zij in hechtenis werd genomen. De voogd neemt vanaf dat moment alle beslissingen.
Berecht in Nederland
De afgelopen jaren meldden zich zo’n tien Syriëgangers bij een Nederlandse diplomatieke post in Turkije. In alle gevallen werden ze door Turkije aan Nederland overgedragen, om vervolgens in Nederland te worden berecht.
Met H. is vooraf afgesproken wat haar op Schiphol te wachten staat. Haar wordt geadviseerd om aan de kinderen te laten merken dat ze het goed vindt dat ze met de Kinderbescherming meegaan. Zo is een mogelijk trauma het minst hevig voor het kind, is de gedachte.
Vanaf Schiphol rijdt gespecialiseerd personeel met de kinderen naar een opvanggezin. Dit is de eerste, tijdelijke, opvang. In de eerste drie maanden worden de kinderen vaak onderzocht; onder anderen een radicaliseringsdeskundige en een psychiater gaan met ze in gesprek. Er wordt van uitgegaan dat de kinderen getraumatiseerd zijn. De voogd van Jeugdbescherming heeft daarom veel contact met de kinderen en het opvanggezin.
Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. Daar zijn de enige zogenoemde Terroristenafdelingen van Nederland. Ze wordt daar vastgezet en extra beveiligd binnen een speciaal programma, om haar ideologisch te beperken.
Vrijdag wordt ze in Rotterdam voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Die bepaalt of hij het voorarrest met 14 dagen verlengt.
Fatima H. had zich eind oktober gemeld bij de Nederlandse ambassade in Ankara. Ook de 25-jarige Xaviera S. zat op de vlucht. Zij is in in 2014 naar Syrië gereisd. Ook S. is vastgezet in een van de penitentiaire inrichtingen en wacht vervolging.
De straf die H. boven het hoofd hangt, is afhankelijk van de verdenking en het bewijsmateriaal. Het Openbaar Ministerie zegt er al zeker van te zijn dat ze na 2015, toen het kalifaat werd uitgeroepen, naar Syrië is gereisd. Ze wordt daarom verdacht van “deelname aan een terroristische organisatie”.
De straf die daar in Nederland op staat is zes jaar cel. Ook als de vrouwen zich erop beroepen dat ze alleen voor hun man en kinderen zorgden, kunnen ze bestraft worden. In eerdere zaken is dat al gebeurd. Volgens het OM hoeft een verdachte geen oorlogsmisdaden te plegen om berecht te worden. De vrouw heeft het voortbestaan van IS met haar daden verlengd, is de argumentatie. Dat is voldoende om een straf opgelegd te krijgen.
De straf van zes jaar staat los van wat iemand verder gedaan heeft. Mocht iemand bijvoorbeeld iemand hebben vermoord, dan is er een levenslange celstraf mogelijk, maar zoiets is in Nederland nog niet voorgekomen.
Komen er nog meer IS-vrouwen naar Nederland?
Zeker is dat er nog groepen IS-vrouwen en -strijders in het buitenland zitten. Ze bevinden zich met name in Syrië, Turkije en Irak. Volgens de AIVD zijn er uit Nederland de afgelopen jaren in totaal ongeveer 300 mensen met “jihadistische intentie” afgereisd naar Syrië en Irak. Een derde van hen is vrouw.
Op dit moment zitten er 95 kinderen, 35 vrouwen en 15 mannen met de Nederlandse nationaliteit in Syrische kampen. Volgens de AIVD zijn er nog 20 volwassenen en 30 kinderen in Turkije. Slechts een aantal van hen zit vast en zou dus nog kunnen worden uitgezet.Concrete plannen om deze mensen terug te laten keren zijn er nu niet. Wel bepaalde een rechter vorige week dat Nederland zich moet inspannen om 56 IS-kinderen zo snel mogelijk op te halen uit detentiekampen in het noordoosten van Syrië. Politiek is over het onderwerp veel discussie; vrijdag dient daarom een door het kabinet aangespannen hoger beroep.
[25]
”Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.”………’Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam.
Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten
Het was, zo kopte het NRC, misschien wel Ahmed Aboutaleb’s ‘Ich bin ein Berliner’-moment. Aangemoedigd door duizenden demonstranten trok de Rotterdamse burgemeester op de solidariteitsbetoging met Charlie Hebdo een scheidslijn tussen ‘de Rotterdammers’– ‘niet verdeeld, maar samen’ – en de apologeten van jihadistisch geweld. Voor die laatsten had Aboutaleb, eerder die week, een andere boodschap: ‘pak je koffer, en vertrek. Er is misschien een andere plek in de wereld waar je toch je recht kan komen.’ En: ‘ja, mag ik het zo zeggen: … rot toch op.’Aboutaleb oogstte kritiek met zijn uitspraken, maar vooral ook veel lof. Voor jihadisten die de westerse waarden van ‘vrijheid’ en ‘tolerantie’ niet delen, zo betoogden veel politici en opiniemakers, is inderdaad geen plek in onze samenleving. Premier Rutte verdedigde vorige week op een lijsttrekkersdebat zelfs de stelling dat ‘uitgereisde jihadisten’ beter in Syrië of Irak kunnen sneuvelen, dan terug te keren naar Nederland.
Holle onliners? Het lijken misschien holle oneliners, maar tegelijkertijd is er wel degelijk een wet in de maak die het gemakkelijker moet maken om niet alleen jihadgangers maar ook hun helpers hier, de Nederlandse nationaliteit te ontnemen. Er is één uitzondering: voor jihadisten die niet over een dubbel, maar slechts over een Nederlands paspoort beschikken, gaat de regel niet op. Stateloosheid zou dan immers het gevolg zijn, en dat is volgens internationale wetgeving ontoelaatbaar. Toch zouden VVD, CDA en SGP ook die laatste optie serieuzer willen onderzoeken: zij bepleitten vorige week het intrekken van staatsburgerschap voor álle jihadisten – ook van diegenen, die alleen Nederlands burger zijn.
Opstelten zag juridisch weinig mogelijkheden, maar zegde toe het desondanks aan de Raad van Europa voor te leggen. Allicht dat ook andere Europese landen worstelen met dit probleem, aldus de (inmiddels ex-)minister.
Discours van bestaansrecht ontkennen Zowel politiek als juridisch schuift men zo langzaam maar zeker op naar een discours dat niet alleen afstand neemt van de plegers of bepleiters van extremistisch geweld, maar hen zelfs hun bestaansrecht als persoon in onze samenleving ontzegt. Het trekt een resoluut onderscheid tussen de burger – die deel uitmaakt van een politieke gemeenschap en aanspraak kan maken op civiele rechten – en de rechteloze buitenstaander. Natuurlijk: ook formeel burgerschap biedt geen enkele garantie tegen uitbuiting en onderdrukking op basis van ras, gender, klasse, of geloofsovertuiging – laten we ons daarover geen illusies maken.
De één gelijker dan de ander Maar een specifiek deel van de bevolking zowel discursief als juridisch hun burgerschap ontnemen, is slechts een stap verder in dezelfde dynamiek, waarbij sommigen categorisch ‘gelijker’ zijn dan anderen. Degene die daarmee zelfs tot buiten de marges van de samenleving wordt verdreven rest, om met de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben te spreken, slechts het ‘naakte leven’: ontdaan van recht en plicht, lidmaatschap en verantwoordelijkheid, verwordt zij of hij tot een a-politiek lichaam dat in wezen vogelvrij is. Wie tot die categorie behoort kan dan dus net zo goed “oprotten”, sterven… zelfs straffeloos gedood worden.
‘Onze’ westerse samenleving Volgens Rutte volgt dat nu eenmaal uit de keuze die jihadisten zelf maken om zich te engageren met een gewapende strijd tegen ‘onze’ westerse samenleving en de daarin verankerde waarden. Bovendien, zo benadrukt hij, is een heel groot deel van “ons” het roerig met hem eens. De vraag is natuurlijk: wie zijn ‘ons’ in dit geval? Want hoorden ook de ‘Syriëgangers’ daar – in ieder geval in eerste instantie – niet evengoed bij? Per slot van rekening hebben we het vooralsnog over medeburgers.
Zou het echt zo gemakkelijk moeten zijn om met een beroep op de meerderheidsstem, of met het oog op veiligheidsrisico’s, een deel van de eigen gemeenschap ieder recht te ontzeggen? Om, bij monde van de minister-president, tegen medeburgers te zeggen: ‘ga maar dood?’
Ik heb geen enkele voeling of sympathie voor de misogyne, homofobe, en antisemitische ideeën die de IS pleegt te verspreiden – laat staan voor de brute en gewelddadige manier waarop ze dat doen. En ik geef toe dat ik niet graag zou samenleven met iemand die oprecht dit soort denkbeelden onderschrijft. Maar de werkelijkheid is wel dat ik die keuze helemaal niet heb: we praten hier wel degelijk over onze eigen buren, klasgenoten, collega’s, stadsgenoten, leerlingen, of zelfs familieleden. Het zijn misschien jihadisten, maar het zijn wel ónze jihadisten. Of ze nu één of twee paspoorten hebben; ze zijn getogen en vaak geboren in ónze stad, gingen naar ónze scholen. De onvrede of vervreemding die hen in de armen dreef van radicale imams en jihadronselaars was een onvrede met ónze samenleving. En – of we het nu leuk vinden of niet – “onze” betekent in dit geval evengoed: ‘hun’.
Platvloerse agressie gemeengoed De platvloerse agressie die inmiddels gemeengoed lijkt te zijn geworden in Den Haag, confronteert me dus met een moeilijk dilemma. Aan de ene kant zie ik geen enkele reden om het überhaupt voor jihadisten en hun sympathisanten op te nemen. Dit is niet simpelweg een onderhoudend debatje over de vrijheid van meningsuiting of de “kernwaarden” van een burgerlijke samenleving. Maar aan de andere kant: niet alleen wordt gesteld dat sommige medeburgers net zo goed kunnen sneuvelen. Tegelijkertijd wordt ook juridisch de baan bereid voor hun vogelvrijverklaring. Zodoende tekent men met holle “rot maar op”-retoriek impliciet het doodsvonnis van een – vooralsnog klein – deel van onze samenleving.Als we dat toelaten, is het ergst denkbare nog mogelijk. Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten.
Reacties uitgeschakeld voor Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz
Dilan Yesilgöz (1977) is sinds 23 maart 2017 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Zij was eigenaar/senior adviseur van Bureau DNW in Amsterdam en raadslid in de hoofdstad. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het College van B&W van Amsterdam. Mevrouw Yesilgöz is woordvoerder politie, veiligheid, rampenbestrijding, grensbewaking, cyber security, terrorismebestrijding en drugsbeleid. ZIE VOOR OVERIGE TEKST
Dilan Yesilgoz’ Tweet ”Geen medelijden met Jihadisten!Mijn opinie in het @ADnl vandaag
[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer] Transcriptie tekst ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken. ”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om. ‘[Tekst in artikel] ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN [EINDE TEKST IN ARTIKEL] Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen. DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN VEILIGHEID
Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.” HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE https://www.europarl.europa.eu/charter/pdf/text_nl.pdf
””Voor een oorlog was het vanochtend opvallend rustig op straat. Geen militairen, geen sirenes en geen paniek. Gewoon: mensen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar hun school.Oorlogstaal We zijn in oorlog, sprak premier Mark Rutte zaterdag zijn Franse collega François Hollande na, nog geen etmaal na de gruwelijke aanslagen in Parijs. ‘En Isis is onze vijand.’
[11] ”Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.” ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm
” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ” ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS] http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
”We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination.”
HUMAN RIGHTS WATCH
ISIS
https://www.hrw.org/tag/isis
[12]
RACISME IN DE POLITIEK/VERONTRUSTENDE UITSPRAKEN EN VOORSTELLEN VAN NEDERLANDSE POLITICI
The extremist armed group Islamic State (ISIS) has committed widespread and systematic abuses in in areas under its control in Syria, Iraq, and Libya. ISIS has also claimed responsibility for deadly attacks in nearly 20 other countries, including Afghanistan, Egypt, France, Indonesia, Tajikistan, and the United Kingdom. Human Rights Watch documents these abuses and their impact on the general population.Governments have a responsibility to take all reasonable and lawful measures to protect people’s right to life and to bring perpetrators of unlawful attacks to account. Human Rights Watch monitors actions by state security forces and international forces to ensure that their measures to counter ISIS (and other armed groups) do not violate the rights of the affected populations, including by failing to protect civilians caught in fighting, or by curtailing basic freedoms of members of civil society or ethnic, racial, or religious communities. We promote fair trials that respect due process for suspects, grant victims their day in court, and lay the groundwork for accountability. We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination
The extremist group Islamic State (also known as ISIS) has carried out systematic rape and other sexual violence against Yezidi women and girls in northern Iraq. Human Rights Watch conducted research in the town of Dohuk in January and February 2015, including interviewing 20 women and girls who escaped from ISIS, and reviewing ISIS statements about the subject.
Human Rights Watch documented a system of organized rape and sexual assault, sexual slavery, and forced marriage by ISIS forces. Such acts are war crimes and may be crimes against humanity. Many of the women and girls remain missing, but the survivors now in Iraqi Kurdistan need psychosocial support and other assistance.
“ISIS forces have committed organized rape, sexual assault, and other horrific crimes against Yezidi women and girls,” said Liesl Gerntholtz, women’s rights director at Human Rights Watch. “Those fortunate enough to have escaped need to be treated for the unimaginable trauma they endured.”
ISIS forces took several thousand Yezidi civilians into custody in northern Iraq’s Nineveh province in August 2014, according to Kurdistan officials and community leaders. Witnesses said that fighters systematically separated young women and adolescent girls from their families and other captives and moved them from one location to another inside Iraq and Syria.
The 11 women and 9 girls Human Rights Watch interviewed had escaped between September 2014 and January 2015. Half, including two 12-year-old girls, said they had been raped – some multiple times and by several ISIS fighters. Nearly all of them said they had been forced into marriage; sold, in some cases a number of times; or given as “gifts.” The women and girls also witnessed other captives being abused.
Human Rights Watch also interviewed more than a dozen international and local service providers, medical workers, Kurdish officials, community leaders, and activists who corroborated these accounts. A local doctor treating female survivors in Dohuk told Human Rights Watch that of the 105 women and girls she had examined, 70 appeared to have been raped in ISIS captivity.
All of the women and girls interviewed exhibited signs of acute emotional distress. Many remain separated from relatives and sometimes their entire families, who were either killed by ISIS or remain in ISIS captivity. Several said they had attempted suicide during their captivity or witnessed suicide attempts to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion.
In October 2014, ISIS acknowledged in its publication Dabiq that its fighters had given captured Yezidi women and girls to its fighters as “spoils of war.” ISIS has sought to justify sexual violence claiming that Islam permits sex with non-Muslim “slaves,” including girls, as well as beating and selling them. The statements are further evidence of a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS, Human Rights Watch said.
ISIS commanders should immediately release all civilian detainees, reunite children with their families, and end forced marriages and religious conversions, Human Rights Watch said. They should take all necessary action to end rape and other sexual violence by ISIS fighters. International and local actors who have influence with ISIS should press the group to take these actions.
In 2014 the Kurdistan Regional Government (KRG) absorbed more than 637,000 displaced people from Nineveh province alone, and made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls who have escaped ISIS. However, there have been flaws and gaps in health care, Human Rights Watch said. Some of those interviewed said they underwent medical tests but did not know the purpose and were never told the results.
The director general for health in Dohuk told Human Rights Watch that local authorities had identified fewer than 150 women and girls who had escaped from ISIS and that only about 100 had received medical treatment. According to the KRG Directorate of Yezidi Affairs, 974 Yezidis had escaped ISIS as of March 15, 2015, including 513 women and 304 children.
The women and girls need trauma support and ongoing counselling, Human Rights Watch said. Not all had immediate access to treatment for injuries; emergency contraception; safe and legal abortion services, including sexual and reproductive health access; and psychosocial support.
KRG authorities should try to close gaps in medical care and psychosocial support for the Yezidi girls and women and ensure that doctors provide survivors with results of tests they undergo and information on the services available to them, Human Rights Watch said. The KRG should also develop a plan to assist children born from rape to ensure adequate services and protection for them and their mothers. In addition, the KRG should invest in employment skills training and livelihood schemes to help reintegrate women into daily life.
“Yezidi women and girls who escaped ISIS still face enormous challenges and continuing trauma from their experience,” Gerntholtz said. “They need urgent help and support to recover their health and move on with their lives.”
ISIS Violations of International Law
Abduction and Detention
Since ISIS attacks in and around Sinjar began on August 3, 2014, more than 736,000 Iraqis, primarily Yezidis and other religious minorities, fled their homes in Nineveh province, most to the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, according to the International Organization for Migration. ISIS fighters executed hundreds of male Yezidi civilians and then abducted their relatives, the United Nations and local and international human rights organizations reported. A recent UN report stated that further investigation is needed to establish the number of those held captive or killed by ISIS, which is “estimated to be in the thousands.”
Although several hundred Yezidis have since escaped, according to KRG officials, many are still in captivity in various parts of Iraq and Syria. Escaped abductees that Human Rights Watch interviewed said ISIS is holding Yezidis in multiple locations across northern Iraq, including Mosul, Tal Afar, Tal Banat, Ba’aj, Rambusi, and Sinjar, and in areas it controls in eastern Syria, including Raqqa and Rabi’a. They said that ISIS is holding female captives, including girls, in houses, hotels, factories, farm compounds, schools, prisons, military bases, and former government offices.
Young women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters first separated them from men and boys and older women. The fighters moved the women and girls several times in an organized and methodical fashion to various places in Iraq and Syria. While most of the ISIS fighters appeared to be Syrian or Iraqi, survivors said that some of their abusers told them that they came from other countries in the Middle East and North Africa, including from Libya, Algeria, Saudi Arabia, and the Occupied Palestinian Territories, as well as from Europe and Central Asia.
The precise number of Yezidis still captive is unknown because of continuing fighting in Iraq and Syria and because significant numbers of Yezidis fled to areas across Iraq and neighboring countries when ISIS attacked. On March 13, 2015, the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights stated in its report that about 3,000 people, mainly Yezidis, allegedly remain in ISIS captivity. Local officials, service providers, and community activists estimate that the number of Yezidis still held is much higher.
In September 2014, a Yezidi group provided Human Rights Watch with a database with 3,133 names and ages of Yezidis they said ISIS had kidnapped or killed, or who had been missing since the ISIS assaults of early August. The database was based on interviews with displaced Yezidis in Iraqi Kurdistan. The group said that as of late March 2015, the number of dead, abducted, and missing Yezidis had risen to 5,324.
Sexual Violence and Other Abuse
The women and girls who spoke to Human Rights Watch described repeated rape, sexual violence, and other abuse in ISIS captivity.
Jalila (all survivors’ names have been changed for their security), age 12, said that Arab men whom she recognized from her village north of Sinjar accosted her and seven family members on August 3, 2014, as they were trying to flee ISIS. The men handed the family over to ISIS fighters, who separated Jalila, her sister, sister-in-law, and infant nephew from the other family members and took them to Tal Afar. Later, the fighters took Jalila and her sister to Mosul. Thirty-five days later they separated Jalila from her sister and took her to a house in Syria that housed other abducted young Yezidi women and girls. Jalila said:
The men would come and select us. When they came, they would tell us to stand up and then examine our bodies. They would tell us to show our hair and sometimes they beat the girls if they refused. They wore dishdashas [ankle length garments], and had long beards and hair.
She said that the ISIS fighter who selected her slapped her and dragged her out of the house when she resisted. “I told him not to touch me and begged him to let me go,” she said. “I told him to take me to my mother. I was a young girl, and I asked him, ‘What do you want from me?’ He spent three days having sex with me.”
Jalila said that during her captivity, seven ISIS fighters “owned” her, and four raped her on multiple occasions: “Sometimes I was sold. Sometimes I was given as a gift. The last man was the most abusive; he used to tie my hands and legs.”
Another 12-year-old, Wafa, told Human Rights Watch that in August ISIS fighters abducted her with her family from the village of Kocho. The men took the family to a school in Tal Afar filled with other Yezidi captives, where the fighters separated her from her family. From there they took her to several locations within Iraq and then to Raqqa, in Syria. An older fighter assured Wafa that she would not be harmed but he repeatedly raped her nevertheless, she said.
“He was sleeping in the same place with me and told me not be afraid because I was like his daughter,” she said. “One day I woke up and my legs were covered in blood.” Wafa escaped three months after her abduction, but her parents, three brothers, and sister are still missing.
The women and girls who said that they had not been raped said they endured constant stress and anxiety when witnessing the suffering of other women, fearing they would be next.
Dilara, 20, said ISIS fighters took her to a wedding hall in Syria, where she saw about 60 other Yezidi female captives. ISIS fighters told the group to “forget about your relatives, from now on you will marry us, bear our children, God will convert you to Islam and you will pray.” She told Human Rights Watch she lived in constant fear that she would be dragged away like so many women and girls before her:
From 9:30 in the morning, men would come to buy girls to rape them. I saw in front of my eyes ISIS soldiers pulling hair, beating girls, and slamming the heads of anyone who resisted. They were like animals…. Once they took the girls out, they would rape them and bring them back to exchange for new girls. The girls’ ages ranged from 8 to 30 years… only 20 girls remained in the end.
Two sisters, Rana, 25, and Sara, 21, said they could do nothing to stop the abuse of their 16-year-old sister by four men over several months. The sister was allowed to visit them and told them that the first man who raped her, whom she described as a European, also beat her, handcuffed her, gave her electric shocks, and denied her food. She told them another fighter later raped her for a month and then gave her to an Algerian for another month. The last time they saw her was when a Saudi ISIS fighter took her. “We don’t know anything about her since,” Sara said. The two sisters said they were also raped multiple times by two men, one of whom said he was from Russia and the other from Kazakhstan.
Some women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters beat them if they resisted or defied them in any way.
Zara, 13, said that ISIS fighters accused her and two other girls of desecrating a Quran while holding the girls captive on a farm. “They punished the three of us by taking us to the garden and tying our hands with wire,” she said. “We were blindfolded and they said they would kill us if we didn’t say who had done this. They beat us for 10 minutes and they fired a bullet in the air.”
Leila, 25, managed to escape from the house where she was held captive, but because she was behind ISIS lines, she realized she was trapped and felt compelled to return. The commander, an Iraqi, asked her why she had tried to escape. She said she replied: “Because what you are doing to us is haram [forbidden] and un-Islamic.” He beat her with a cable and also punished the guard who had failed to prevent her escape attempt. The guard beat her as well. “Since then, my mental state has become very bad and I’ve had fainting spells,” she said.
Forced Marriage
Women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters told them they had been bought for as much as US$2,000 from other ISIS members.
In some instances, ISIS fighters forcibly married their Yezidi captives rather than buy them. Narin, 20, said that when a fighter named Abu Du’ad brought her to his home, his wife left in protest. He brought a religious judge to perform a marriage ceremony but Narin refused to participate. Abu Du’ad persisted by trying to get permission from Narin’s family and called her brother in Germany. “But [my brother] said no to the marriage and offered to pay $50,000 for my release,” Narin said. “Abu Du’ad said no.”
Nadia, 23, said she was separated from the men in her family when ISIS fighters abducted them in her village near Sinjar in August. She tried to convince the ISIS fighters that she was married to escape being raped, because she had heard that ISIS fighters preferred virgins. However, after they took her to Syria, one of the men said that he would marry her. “The other girls with me said it’s forbidden to marry married women,” Nadia said. “He replied, ‘But not if they are Yezidi women.’”
ISIS has publicly acknowledged enslaving women and children. In an article entitled “The revival of slavery before the hour” in Dabiq, the group’s online English-language magazine, ISIS said it was reviving a custom justified under Sharia (Islamic law):
After capture, the Yazidi women and children were then divided according to the sharia amongst the fighters of the Islamic State who participated in the Sinjar operations, after one fifth of the slaves were transferred to the Islamic State’s authority to be divided as khums [a tax on war spoils].
A question-and-answer document, issued by what appears to be ISIS’s Research and Fatwa Department, states:
It is permissible to buy, sell, or give as a gift female captives and slaves, for they are merely property, which can be disposed of.… It is permissible to have intercourse with the female slave who hasn’t reached puberty if she is fit for intercourse; however if she is not fit for intercourse, then it is enough to enjoy her without intercourse.… It is permissible to beat the female slave as a [form of] darb ta’deeb [disciplinary beating].
Suicide Attempts The women and girls who spoke to Human Rights Watch described their own suicide attempts or attempts of others as a way to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion. They described cutting their wrists with glass or razors, attempting to hang themselves, trying to electrocute themselves in bathtubs, and consuming what they thought was poison.
Rashida, 31, managed to speak to one of her brothers after her abduction by secretly using a fighter’s phone. She told her brother that ISIS fighters were forcing her to convert and then to marry. He told her he would try to help her but if he couldn’t, “I should commit suicide because it would be better than the alternative.” Rashida said:
Later that day they [ISIS fighters] made a lottery of our names and started to choose women by drawing out the names. The man who selected me, Abu Ghufran, forced me to bathe but while I was in the bathroom I tried to kill myself. I had found some poison in the house, and took it with me to the bathroom. I knew it was toxic because of its smell. I distributed it to the rest of the girls and we each mixed some with water in the bathroom and drank it. None of us died but we all got sick. Some collapsed.
Leila said she saw two girls try to kill themselves by slashing their wrists with broken glass. She also tried to commit suicide when her Libyan captors forced her to take a bath, which she knew was typically a prelude to rape:
I went into the bathroom, turned on the water, stood on a chair to take the wire connecting the light to electrocute myself but there was no electricity. After they realized what I was doing, they beat me with a long piece of wood and with their fists. My eyes were swollen shut and my arms turned blue. They handcuffed me to the sink, and cut my clothes with a knife and washed me. They took me out of the bathroom, brought in [my friend] and raped her in the room in front of me.
Leila said she was later raped. She said she tried to commit suicide again and showed Human Rights Watch the scars on her wrists where she cut herself with a razor.
Forced Conversions About half the women and girls who spoke to Human Rights Watch said the ISIS fighters pressured them to convert to Islam. Zara, 13, said she was held captive in a three-story house in Mosul with girls ages 10 to 15:
When they came to select the girls, they would pull them away. The girls would cry and faint, they would have to take them by force. They made us convert to Islam and we all had to say the shahada [Islamic creed]. They said, “You Yezidis are kufar [infidels], you must repeat these words after the leader.” They gathered us all in one place and made us repeat after him. After we said the shahada, he said you have now been converted to our religion and our religion is the correct one. We didn’t dare not say the shahada.
ISIS fighters held Noor, 16, in various places including Mosul. “The leader of this group asked us to convert to Islam and read the Quran,” she said. “We were forced to read the Quran and we started to pray slowly. We started to behave like actors.”
War Crimes and Crimes Against Humanity
Rape and other forms of sexual violence, sexual slavery, cruel treatment, and other abuses committed during an armed conflict violate the laws of war. International criminal courts have ruled that rape and other sexual violence may also amount to torture.
Those who commit serious violations of the laws of war with criminal intent are responsible for war crimes. Commanders and civilian leaders may be prosecuted for war crimes as a matter of command responsibility when they knew or should have known about the commission of war crimes and took insufficient measures to prevent them or punish those responsible.
The mass rape and other serious abuses by ISIS against Yezidi civilians may be crimes against humanity. Crimes against humanity are serious offenses, including rape, sexual slavery, enslavement, unlawful imprisonment, persecution of a religious group, and other inhumane acts intentionally causing great suffering, that are part of a widespread or systematic attack on a civilian population.
“Widespread” refers to the scale of the acts or the number of victims. “Systematic” concerns “a pattern or methodical plan.” ISIS public statements concerning enslavement, forced marriage, and abuse of captured women, as well as the organized sale of Yezidi women and girls, indicate a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS.
Provision of Health Services
Medical Care
KRG authorities have made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls and have designated a health committee in Dohuk to coordinate the identification and referral of survivors to services. The director general for health in Dohuk, Dr. Nezhar Ismet Taib, who heads the committee, said that some families do not wish to reveal that their female relatives were abducted and this has made it difficult for the committee to identify and support those in need.
Almost all of the women and girls who spoke to Human Rights Watch said they had received medical examinations. A local doctor said the medical tests included blood tests for sexually transmitted infections and pregnancy. In some cases, medical workers provided emergency contraception and post-exposure prophylaxis for HIV, as recommended by the World Health Organization.
It is not clear that doctors have always obtained informed consent before conducting examinations. Narin, the 20-year-old woman from Sinjar, told Human Rights Watch that she was abducted on August 3 and given as a “gift” to an ISIS fighter, who tried to force her to marry him:
I wasn’t raped – [the ISIS member] didn’t touch me because I told him I was sick.… I got a forensic gynecological exam in Dohuk, which cleared me of abuse. I wasn’t comfortable during this exam, and [the doctor] didn’t explain what she was doing to me beforehand.
Those who take the medical tests do not always receive the test results. The two sisters, Rana and Sara, said that they spent five months in ISIS captivity and that ISIS fighters raped them multiples times. They said that soon after they escaped in December they received medical treatment and tests, but six weeks later, they had still not received any test results.Eighteen-year-old Arwa, from Kocho, managed to escape in December after ISIS fighters raped her. She told Human Rights Watch that she was still waiting for her test results seven weeks later.
Local authorities should ensure that health workers inform women and girls of the purpose of each test and that they consent to each procedure. The World Health Organization has provided guidelines for carrying out such tests and obtaining informed consent.
Withholding test results, whether positive or negative, can compound women’s and girls’ fears about the state of their health. Health workers should ensure that there is follow up for such women and girls, including providing test results and any further treatment and information they need.
Psychosocial Support
Psychosocial support for women and girls who escaped ISIS is a crucial service that is largely lacking in Iraqi Kurdistan. All the women and girls interviewed showed signs of trauma. Jalila, the 12-year-old raped by four ISIS fighters, said she “can’t sleep at night because I remember how they were raping me. I want to do something to forget about my psychological problems. I want to leave Iraq until things get better, I don’t want to be captured again.” She had not received professional counselling.
Sixteen-year-old Noor told Human Rights Watch that ISIS fighters abducted her on August 3 from Tal Afar and held her until September, when she escaped. An ISIS fighter raped her multiple times over a period of five days, she said. In the first two months after her return, she said she remained traumatized and cried most of the time.
Noor did manage to get psychosocial support. A local activist arranged for her to visit a psychotherapist in the hospital three or four times and visited her frequently to encourage her to get regular psychosocial counselling. Noor was undergoing regular psychosocial treatment as well as attending a handicrafts course and leaving the camp for social activities with activists from local organizations.
However, representatives of international agencies and nongovernmental groups told Human Rights Watch that there was not only a lack of available psychosocial support, but also reluctance by the community to accept such help. One activist said that he had to visit girls and their guardians repeatedly to encourage the girls to participate in psychosocial counselling before they would agree.
Several of those Human Rights Watch interviewed stated that they would like to receive psychosocial therapy. Narin, the 20-year-old from Sinjar, said:
No one has offered me one-on-one counselling of any kind. I’d be interested in receiving professional counselling to help me process my experiences if it was available.… I have trouble sleeping at night, and only sleep a few hours at a time. When I sleep, I often see my parents and siblings in front of my eyes, especially the image of my brothers being forced to kneel on the road, and my mother’s face.
International and local groups agreed that there are not enough psychosocial therapists available to the women and girls to meet the need, given the number of escaped women and girls and the prospect of more to come.
Dr. Taib told Human Rights Watch that although he was not aware of any suicides of women or girls who had escaped, many were suicidal. He said that women and girls who sought treatment with local officials were assessed by a psychologist at the same time they received medical treatment. The health team designated to help Yezidi women and girls has two psychologists and two psychosocial therapists but plans to increase the number of psychosocial therapists to ten. In addition, some groups and international agencies are providing psychosocial support. A psychosocial therapist at Jian Centre for Human Rights said she and her colleague had provided support to 20 Yezidi women and girls who had escaped.
In the short term, psychologists and social workers, particularly those who speak the local Yezidi dialect, need training on counselling methods. This should be in addition to recruiting psychosocial therapists to deal with the urgent cases. More efforts are also needed to encourage and educate people who might need the services about how the services can help them.
Pregnancy and Children Born as a Result of Rape The KRG has no comprehensive plan for addressing pregnancies or children born from rape. Dr. Taib told Human Rights Watch that the local health committee had agreed that the authorities should protect women who keep their children, including providing shelter for them and their children as well as prenatal and maternal health care. In cases where the women do not want to care for their children, personal status courts will have to make decisions about the welfare of the child.
Where the child’s biological mother and close family relinquish or abandon the child, or are unable to provide adequate care, the authorities should ensure appropriate alternative care, with or through competent local authorities and authorized nongovernmental groups. In cases in which the child’s biological mother and close family do not relinquish the child, authorities should direct efforts first at enabling the child to remain in the mother’s care, or when appropriate, the care of other close family members unless it is not in the child’s best interests. If women do choose to raise the children, there should be a plan for providing them with assistance, including psychosocial and financial support.
Officials should ensure that information about services is available to women and girls and can be accessed confidentially.
Abortion is illegal in Iraq. Local officials told Human Rights Watch that it is not permitted in the Kurdistan region even for rape cases unless a doctor considers it a medical necessity, such as a risk to the mother’s life. The KRG should urgently clarify for healthcare providers the circumstances in which they may legally perform abortions for women and girls who have escaped from ISIS captivity, including for women and girls at risk of suicide or “honor”-related violence. The Iraqi government should also urgently consider amending the penal code to allow safe and legal abortions for women and girls who have experienced sexual violence.
In addition, KRG officials should encourage religious and community leaders to welcome children born from rape if the mothers freely choose to raise them in the Yezidi community and to provide the social support the women need.
Stigma and Reintegration
Baba Sheikh, a Yezidi religious leader, issued a statement on September 6 welcoming escaped women back into the community and stating that no one should harm them. On February 6, 2015, he reissued the appeal, saying:
These survivors remain pure Yezidis and no one may injure their Yezidi faith because they were subjected to a matter outside their control.… We therefore call on everyone to cooperate with and support these victims so that they may again live their normal lives and integrate into society.
These statements appear to have helped protect Yezidi women and girls from harm and have encouraged their families to seek treatment for them.
Ismail Ali, the KRG director general for combating violence against women in Dohuk, told Human Rights Watch that officials were not aware of any Yezidi girl or woman at risk from her family since returning, but should there be such cases, a shelter is available for them. In addition, authorities should provide programs that guarantee long-term rehabilitation and housing solutions for all women victims of violence who do not have the support of their families or who are under threat, and training for officials, local activists, and social and health workers to identify cases of women who are at risk of violence from their families. The authorities should also, in coordination with religious and community officials, raise awareness and provide education, particularly for men and boys, to prevent violence against women.
In addition, investment in skills training and livelihood schemes would help to reintegrate women into daily life. One organization is providing sewing and arts-and-crafts courses in the camps.
Many women and girls said that they wanted jobs so that they could financially assist their families. They also said that having nothing to do in the camps and being surrounded by family members who are also traumatized increased or exacerbated their own trauma.
Arwa, an 18-year-old from Kocho, said, “What I want more than anything is to work, so I can keep my mind off everything that happened.”
The Association for Crisis Assistance and Development Co-operation (WADI), a German-Iraqi nongovernmental organization, is seeking funding to build a center where Yezidi women and girls can get skills training. Women and girls who escaped ISIS told Human Rights Watch that they would use such a facility. WADI case workers have taken some of these women and girls out of the camps for social activities, which appeared to help occupy them and provide a semblance of a normal life.
In August 2014, ISIS fighters overran Yezidi towns and villages around Sinjar, in northwestern Iraq, executing many men and capturing women and girls. Their intent soon became clear in slave markets ISIS set up in Mosul and elsewhere, where they sold the women and girls to their fighters into sexual or domestic slavery.
The COI report found that the crimes against the minority Yezidis amount to genocide.
Human Rights Watch has found that the abuses against Yezidi women and girls, including abducting them and forcibly converting them to Islam and/or forcibly marrying them to ISIS members, amount to war crimes, may be crimes against humanity and may be part of a genocide against Yezidis. Women also reported that ISIS members took their children from them, physically abused their children, and forced the women and girls to pray or take Islamic names.
The commission says that ISIS still holds about 3,200 women and children, most in areas it controls in Syria. The report says that separating men and women, inflicting mental trauma, taking children away from their families and forced conversions, are among methods intended to destroy Yezidis as a people.
There has been considerable attention to the plight of Yezidi women in the media, but little discussion on how to provide justice for these terrible crimes. The commission says the UN Security Council should “refer the situation to justice, possibly to the International Criminal Court (ICC) or an ad hoc tribunal.”
The ICC has a mandate over crimes of genocide, war crimes and crimes against humanity. Iraq, like Syria, is not a party to the Rome Statute, which set up the court. Prime Minister Haider al-Abadi told Human Rights Watch in March that Iraq has no plans to join the court—out of apparent concern that the court would also be able to examine grave abuses by government security forces.
Both the Iraqi government and the semi-autonomous Kurdistan Region of Iraq (KRI), where hundreds of thousands of Yezidis have sought safety, says they have ISIS fighters in custody. In fact, the government says it has captured scores of ISIS fighters since the start of its Fallujah offensive. But to Human Rights Watch’s knowledge, no criminal justice authorities in KRI or the rest of Iraq are investigating or prosecuting ISIS members for war crimes or crimes against humanity, including crimes against Yezidis.
A “Genocide Committee” in Dohuk, a major city in Iraqi Kurdistan, which was established by the Kurdish government, is attempting to document these crimes. But its head investigator, Judge Ayman Bamerny, told Human Rights Watch the committee has no link to the Kurdistan Regional Government’s judiciary.
Similarly, in Baghdad, Judge Abd al-Sattar Bir Qadar, spokesperson for the judiciary, told Human Rights Watch in March that there have been no judicial investigations against captured ISIS members for war crimes or crimes against humanity The only exception has been a patently unfair trials, in July 2015 and February 2016, each lasting all of two hours, that convicted 24 men for the mass killing a year earlier of up to 1,700 Shia military cadets.
In March 2015, Iraq’s Council of Ministers declared ISIS crimes against Yezidis to be genocide, but Iraq has no provisions in its domestic law for war crimes, crimes against humanity, and genocide.
Yezidi victims of human rights abuses have a right to justice, not just government declarations with no consequences. Iraq should incorporate war crimes, crimes against humanity and genocide into its penal code and start investigations into credible allegations of abuses by ISIS. Iraqi authorities should also hold their own forces to account for their serious crimes. Iraq should also join the ICC, as membership could provide an impetus for Iraq to ensure accountability for the worst crimes by all sides. The US should press Iraqi authorities to make that a priority.
Countries that support Iraq’s war against ISIS, including Iran, Russia, the United States, Canada, Australia and European states should support Iraqi efforts to investigate these crimes and provide redress for its victims. They should urge Iraq to pursue impartial investigations of serious crimes by all sides, and offer Iraq technical assistance and judicial cooperation. Judicial authorities in Baghdad and Erbil told Human Rights Watch that there have been no exchanges of information in either direction with European countries that that have suspected ISIS fighters in custody.
Letting grave crimes against Yezidis and others go unpunished is a stain not only on the Iraqi government, but on all countries that have vowed to protect groups like the Yezidis against threats of extermination and that have committed themselves to supporting justice for grave abuses whenever and wherever they occur.
Last August, the world watched in horror as the extremist armed group Islamic State, also known as ISIS, attacked Iraq’s Yezidi community. Thousands fled without food or water into the nearby Sinjar mountains, but ISIS fighters waylaid many, executing men and abducting thousands of people, mainly women and children. Rumors of forced marriage and enslavement of Yezidi girls and women swirled, and were later confirmed as a trickle of women and girls – now numbering into the hundreds – escaped. Human Rights Watch researchers Samer Muscati and Rothna Begum interviewed 20 of these women and girls and shared their findings with Amy Braunschweiger.
WHO ARE THE YEZIDIS?
Samer: The Yezidis live in Iraq’s Nineveh province on land claimed by both the Kurdistan regional government and the Iraqi central government. They practice an ancient monotheistic religion, and Yezidis say they have been persecuted for hundreds of years because many consider them “heretics.” Violent attacks against Yezidis by Sunni Arab extremists escalated after the US-led invasion of Iraq in 2003. On August 14, 2007, four simultaneous truck bombings killed more than 300 Yezidis and wounded more than 700 in Sinjar district communities. Some Yezidi activists also faced intimidation and threats from Kurdistan government forces. Kurdistan authorities consider Yezidis to be Kurds and, therefore, Yezidi lands part of the Kurdistan region of Iraq. Thousands of Yezidi families have fled to Syria, Jordan, and elsewhere. Since 2003, but before the latest attack by ISIS, their numbers in Iraq had dropped from about 700,000 to 500,000. There are probably fewer now.
No one knows how many Yezidis have been killed by ISIS – they’re still uncovering mass graves. Very little information comes out of ISIS-controlled areas. Every family has been affected, has had a husband or son killed, a daughter abducted, or has had to flee. We visited informal settlements and the main camp, Khanke, near Dohuk, which houses more than 18,000 Yazidis, mainly from around the city of Sinjar, about a two-and-a-half hour drive away. The Yezidis are living in a virtual sea of displaced person tents and nearby unfinished buildings, which lack doors and heat, perched on windswept hills. The views from the hilltops are stunning on a sunny day, but there’s little to protect the people there from the cold.
In the camps you interviewed women and girls who escaped ISIS and made their way back home. What happened to them at the hands of ISIS?
Rothna: We heard stories of abuse ranging from being forced to wait on ISIS members hand and foot, to beatings, rape, electric shocks, forced marriage, and sexual slavery.
Samer: One girl said ISIS members, wanting to find out who “desecrated” their Quran, handcuffed and blindfolded her and two other girls, beat them with a cable, and then fired a gunshot into the air. Apparently, the girl told us, one of the many cats in the house had ripped the Quran.
Most of the girls we spoke with said they were transferred from one place to another, ultimately living in big houses or halls with between 5 and 60 other girls. During the course of the day, ISIS fighters would come in, pick a girl to take, and if she refused, she’d be slapped or beaten.
What happened to these girls when they returned home, especially considering the moral weight placed on their virginity?
Rothna: Virginity is a huge issue across the region. There is a stigma attached to the abducted women because they could have experienced sexual violence from the ISIS fighters – and it extends to their families. We know that in conflicts around the world, communities retaliate against women who are victims of sexual violence. Husbands leave wives, families abandon daughters. One of our biggest concerns was, would these women be treated violently after returning home?
That’s not what we found – in part thanks to the Yezidi religious leader, Baba Sheikh, who instructed the community to welcome back and not harm those who were abducted, forced to convert, or raped. Because of this, most families have welcomed back their female relatives. We didn’t interview Baba Sheikh, but we spoke with another religious leader, Baba Chawish. He welcomed us, and spoke calmly and with dignity, despite the chaos surrounding him. He told us how, over centuries, Yezidis have had to flee numerous attacks. This was just another crisis, he said, and his goal was to keep the community together as much as possible and, frankly, to survive.
The families we met just wanted to be reunited. They already had so many family members killed or abducted by ISIS, they just want their families back.
How are these girls doing?
Samer: It’s difficult for them, they’ve endured terrible abuses. For me, the hardest part was when they talked about their missing parents, or about how ISIS men separated them from their sister, and where could she be? It’s terrible to be a young girl and be abducted and endure horrific abuses, but then to also lose your family on top of that? One of the most common sentiments I heard was that their biggest wish is to be reunited with their families, as they don’t know how to be whole without them.
As a group, these were among the worst cases I have ever documented for Human Rights Watch, and that says a lot as I’ve documented a wide range of abuses for years in war-plagued Iraq – everything from torture in secret prisons to abuses against people displaced by the fighting.
One 12-year-old girl really stood out to me. Her shy disposition reminded me of my 12-year old cousin. The man who abducted her told her not to worry, that he’d treat her as he’d treat his own daughter. Then he drugged her and she woke up to see blood between her legs.
Was it difficult getting the girls to share their experiences? Samer, was the fact that you are an Iraqi Arab man an impediment?
It wasn’t helpful – many of the ISIS fighters there are Iraqi Arabs. But we worked with local activists who already knew the women and girls, which put everyone at ease. We are also extremely sensitive and careful not to re-traumatize survivors.
Had any of these girls become pregnant?
Rothna: We spoke to one who was pregnant at the time she escaped, but there are others that we heard of, and there will be more cases as more women and girls escape. Abortion is illegal in Iraq, but it’s allowed in certain circumstances, such as when a woman’s life is at risk. The law should be interpreted to cover cases of pregnancy as a result of rape. If the women choose to have the children, there should be a plan for them to keep the baby or not.
Now that they’ve returned to their community, what would you like to see for these girls?
Rothna: We want everyone who comes back to receive adequate medical and psychosocial treatment, as well as schooling for girls and employment skills training for women.
Additionally, doctors need to be better trained in examining women who have been sexually assaulted. The purpose of the examinations needs to be explained to the women and girls to get informed consent from them, and doctors should ask for consent both before and during the examination. Otherwise, the exams could be harmful and humiliating for women and girls, and make them feel like they have no control over their bodies – which is what they felt when they were abducted by ISIS.
Samer: We also found some nongovernmental organizations and journalists with no experience interviewing trauma victims documenting their stories. Some recorded their statements on video, which leads to the risk of them being identified publicly.
Rothna: One girl I spoke with, we call her “Noor,” seemed so much better adjusted than the others – despite being the only child left in her family. She smiled, joked around with us, and talked to us about her future. But she had an awful story. She was abducted at 15, and after being moved from place to place she lived in a house with other girls who were forcibly married off or sold one-by-one. She and a friend attempted suicide together – she showed me the scars on her wrists – but an ISIS member caught them and stopped them. When her friend was picked to be taken by an ISIS member, the girl begged the men to take her too, so she could stay with her friend. They agreed and took both girls to another house. There, two other men told them, “You are sold to us.” They then beat and raped them for five days until they escaped, breaking through the door while the men were away fighting.
When she first came to the camp, she looked like a ghost, people told us. She was reunited with her parents, who were traumatized after their only son, Noor’s brother, was executed in front of them. But Noor had her parents’ support. She said that she’d been to the hospital a few times, is receiving regular counseling, and is taking a sewing class. Her friend that she escaped with lives in a separate camp, and her father has taken her there to visit. Sometimes NGO activists take her out of the camp for social activities like going to the mall. She says she still has nightmares, but she’s healing. She’s going to be someone who can identify herself as a survivor, not just as a victim.
In some ways, Noor has come back to life.
Yes. And life in general is taking shape in the camps. You can see market stalls selling chewing gum, and you see the lengths people have to go to make these tents feel like home with rugs and pillows. Keeping their spaces clean. They’d survived the winter and were dealing with cold rains. It’s likely they’ll be there for months or even years to come.
Why haven’t all the girls received the same type of treatment as Noor?
Rothna: Of the 300 women and girls who have returned, only 100 have been identified by health authorities. The other 200 or so, their families likely don’t know these services are available. People need to get the word out.
The Yezidi camps are in Iraqi Kurdistan, and they are protected by Kurdistan’s forces. The local Kurdistan officials we spoke with have been trying to help get women and girls treatment and to aid those who escaped to return home safely. They told us that they want expert help in handling rape cases and trauma, and they need expert assistance and training, particularly in psychotherapy. They want to know how to help.
Torture, including rape and other forms of sexual violence, suffered by women and girls from Iraq’s Yezidi minority who were abducted by the armed group calling itself the Islamic State (IS), highlights the savagery of IS rule, said Amnesty International in a new briefing today.
Escape from hell- Torture, sexual slavery in Islamic State captivity in Iraqprovides an insight into the horrifying abuse suffered by hundreds and possibly thousands of Yezidi women and girls who have been forcibly married, “sold” or given as “gifts” to IS fighters or their supporters. Often, captives were forced to convert to Islam.
“Hundreds of Yezidi women and girls have had their lives shattered by the horrors of sexual violence and sexual slavery in IS captivity,” said Donatella Rovera, Amnesty International’s Senior Crisis Response Advisor, who spoke to more than 40 former captives in northern Iraq.
“Many of those held as sexual slaves are children – girls aged 14, 15 or even younger. IS fighters are using rape as a weapon in attacks amounting to war crimes and crimes against humanity.”
The women and girls are among thousands of Yezidis from the Sinjar region in north-west Iraq who have been targeted since August in a wave of ethnic cleansing by IS fighters bent on wiping out ethnic and religious minorities in the area.
The horrors endured in IS captivity have left these women and girls so severely traumatized that some have been driven to end their own lives. Nineteen-year-old Jilan committed suicide while being held captive in Mosul because she feared she would be raped, her brother told Amnesty International.
One of the girls who was held in the same room as Jilan and 20 others, including two girls aged 10 and 12, told Amnesty International: “One day we were given clothes that looked like dance costumes and were told to bathe and wear those clothes. Jilan killed herself in the bathroom. She cut her wrists and hanged herself. She was very beautiful; I think she knew she was going to be taken away by a man and that is why she killed herself.” The girl was among those who later escaped.
Wafa, 27, another former captive, told Amnesty International how she and her sister attempted to end their lives one night after their captor threatened them with forced marriage. They tried to strangle themselves with scarves but two girls sleeping in the same room awoke and stopped them.
“We tied the scarves around our necks and pulled away from each other as hard as we could, until I fainted… I could not speak for several days after that,” she said.
The majority of the perpetrators are Iraqi and Syrian men; many of them are IS fighters but others are believed to be supporters of the group. Several former captives said they had been held in family homes where they lived with their captors’ wives and children.
Many Yezidi survivors are doubly affected as they are also struggling to cope with the loss of dozens of their relatives who either remain in captivity or have been killed by the IS.
Randa, a 16-year-old girl from a village near Mount Sinjar was abducted with scores of her family members, including her heavily-pregnant mother. Randa was “sold” or given as a “gift” to a man twice her age who raped her. She described the impact of her ordeal to Amnesty International:
“It is so painful what they did to me and to my family. Da’esh (the IS) has ruined our lives… What will happen to my family? I don’t know if I will ever see them again.”
“The physical and psychological toll of the horrifying sexual violence these women have endured is catastrophic. Many of them have been tortured and treated as chattel. Even those who have managed to escape remain deeply traumatized,” said Donatella Rovera.
The trauma of survivors of sexual violence is further exacerbated by the stigma surrounding rape. Survivors feel that their “honour”, and that of their families, has been tarnished and fear that their standing in society will be diminished as a result.
Many survivors of sexual violence are still not receiving the full help and support they desperately need.
“The Kurdistan Regional Government, UN and other humanitarian organizations who are providing medical and other support services to survivors of sexual violence must step up their efforts. They must ensure they are swiftly and proactively reaching out to all those who may need them, and that women and girls are made aware of the support available to them,” said Donatella Rovera.
Such services should include sexual and reproductive health services as well as counselling and trauma support.
EINDE ARTIKEL
”Fighters with the armed group calling itself “Islamic State” (IS) have systematically targeted members of non-Arab and non-Sunni Muslim communities. Despite worldwide condemnation, the IS has shown no intention of putting an end to the war crimes and crimes against humanity which its fighters have been committing on a large scale, including against the Iraqi women and girls they have abducted and continue to hold captive. Any party, in Iraq or outside, with any influence over the IS should use that influence to secure the release of these captives.”
AMNESTY INTERNATIONAL/REPORT
IRAQ: ESCAPE FROM HELL: TORTURE AND SEXUAL SLAVERY IN ISLAMIC STATE CAPTIVITY IN IRAQ
‘Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.” ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm
[17] ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN YEZIDIS NOOT 14
[18] ”45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” MATTHEUS 5: 45 https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html
[19]
ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN JEZIDIS, NOOT 14
[20]
‘ Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ” ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS] http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm
Bij de aanvaarding van hun ambt leggen de leden der Staten-Generaal in de vergadering van de kamer waarin zij zijn verkozen, de volgende eden of verklaringen en beloften af:
“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.
Ik zweer (verklaar en beloof), dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.
Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.
Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.
Zo waarlijk helpe mij God almachtig!”
(Dat verklaar en beloof ik!”).
[23]
”45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” MATTHEUS 5: 45 https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html
Dat IS-vrouwen vanuit Turkije terug naar Nederland konden komen, was voor de Nederlandse instanties geen verrassing. Ze treffen al een tijd lang voorbereidingen om zo’n terugkeer zo goed mogelijk te regelen. Gisteren gebeurde het; Turkije zette twee IS-vrouwen en twee kinderen op het vliegtuig naar Schiphol.
Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.
Medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming staan op Schiphol te wachten om alles in goede banen te leiden. De moeder moet na aankomst meteen afscheid nemen van haar kinderen.
Gisteravond gebeurde dit bij de 23-jarige Fatimah H. uit Tilburg. Haar kinderen van 3 en 4 werden overgedragen aan een voogd van Jeugdbescherming, terwijl zij in hechtenis werd genomen. De voogd neemt vanaf dat moment alle beslissingen.
Berecht in Nederland
De afgelopen jaren meldden zich zo’n tien Syriëgangers bij een Nederlandse diplomatieke post in Turkije. In alle gevallen werden ze door Turkije aan Nederland overgedragen, om vervolgens in Nederland te worden berecht.
Met H. is vooraf afgesproken wat haar op Schiphol te wachten staat. Haar wordt geadviseerd om aan de kinderen te laten merken dat ze het goed vindt dat ze met de Kinderbescherming meegaan. Zo is een mogelijk trauma het minst hevig voor het kind, is de gedachte.
Vanaf Schiphol rijdt gespecialiseerd personeel met de kinderen naar een opvanggezin. Dit is de eerste, tijdelijke, opvang. In de eerste drie maanden worden de kinderen vaak onderzocht; onder anderen een radicaliseringsdeskundige en een psychiater gaan met ze in gesprek. Er wordt van uitgegaan dat de kinderen getraumatiseerd zijn. De voogd van Jeugdbescherming heeft daarom veel contact met de kinderen en het opvanggezin.
Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. Daar zijn de enige zogenoemde Terroristenafdelingen van Nederland. Ze wordt daar vastgezet en extra beveiligd binnen een speciaal programma, om haar ideologisch te beperken.
Vrijdag wordt ze in Rotterdam voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Die bepaalt of hij het voorarrest met 14 dagen verlengt.
Fatima H. had zich eind oktober gemeld bij de Nederlandse ambassade in Ankara. Ook de 25-jarige Xaviera S. zat op de vlucht. Zij is in in 2014 naar Syrië gereisd. Ook S. is vastgezet in een van de penitentiaire inrichtingen en wacht vervolging.
De straf die H. boven het hoofd hangt, is afhankelijk van de verdenking en het bewijsmateriaal. Het Openbaar Ministerie zegt er al zeker van te zijn dat ze na 2015, toen het kalifaat werd uitgeroepen, naar Syrië is gereisd. Ze wordt daarom verdacht van “deelname aan een terroristische organisatie”.
De straf die daar in Nederland op staat is zes jaar cel. Ook als de vrouwen zich erop beroepen dat ze alleen voor hun man en kinderen zorgden, kunnen ze bestraft worden. In eerdere zaken is dat al gebeurd. Volgens het OM hoeft een verdachte geen oorlogsmisdaden te plegen om berecht te worden. De vrouw heeft het voortbestaan van IS met haar daden verlengd, is de argumentatie. Dat is voldoende om een straf opgelegd te krijgen.
De straf van zes jaar staat los van wat iemand verder gedaan heeft. Mocht iemand bijvoorbeeld iemand hebben vermoord, dan is er een levenslange celstraf mogelijk, maar zoiets is in Nederland nog niet voorgekomen.
Komen er nog meer IS-vrouwen naar Nederland?
Zeker is dat er nog groepen IS-vrouwen en -strijders in het buitenland zitten. Ze bevinden zich met name in Syrië, Turkije en Irak. Volgens de AIVD zijn er uit Nederland de afgelopen jaren in totaal ongeveer 300 mensen met “jihadistische intentie” afgereisd naar Syrië en Irak. Een derde van hen is vrouw.
Op dit moment zitten er 95 kinderen, 35 vrouwen en 15 mannen met de Nederlandse nationaliteit in Syrische kampen. Volgens de AIVD zijn er nog 20 volwassenen en 30 kinderen in Turkije. Slechts een aantal van hen zit vast en zou dus nog kunnen worden uitgezet.Concrete plannen om deze mensen terug te laten keren zijn er nu niet. Wel bepaalde een rechter vorige week dat Nederland zich moet inspannen om 56 IS-kinderen zo snel mogelijk op te halen uit detentiekampen in het noordoosten van Syrië. Politiek is over het onderwerp veel discussie; vrijdag dient daarom een door het kabinet aangespannen hoger beroep.
[25]
”Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.”………’Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam.
Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten
Het was, zo kopte het NRC, misschien wel Ahmed Aboutaleb’s ‘Ich bin ein Berliner’-moment. Aangemoedigd door duizenden demonstranten trok de Rotterdamse burgemeester op de solidariteitsbetoging met Charlie Hebdo een scheidslijn tussen ‘de Rotterdammers’– ‘niet verdeeld, maar samen’ – en de apologeten van jihadistisch geweld. Voor die laatsten had Aboutaleb, eerder die week, een andere boodschap: ‘pak je koffer, en vertrek. Er is misschien een andere plek in de wereld waar je toch je recht kan komen.’ En: ‘ja, mag ik het zo zeggen: … rot toch op.’Aboutaleb oogstte kritiek met zijn uitspraken, maar vooral ook veel lof. Voor jihadisten die de westerse waarden van ‘vrijheid’ en ‘tolerantie’ niet delen, zo betoogden veel politici en opiniemakers, is inderdaad geen plek in onze samenleving. Premier Rutte verdedigde vorige week op een lijsttrekkersdebat zelfs de stelling dat ‘uitgereisde jihadisten’ beter in Syrië of Irak kunnen sneuvelen, dan terug te keren naar Nederland.
Holle onliners? Het lijken misschien holle oneliners, maar tegelijkertijd is er wel degelijk een wet in de maak die het gemakkelijker moet maken om niet alleen jihadgangers maar ook hun helpers hier, de Nederlandse nationaliteit te ontnemen. Er is één uitzondering: voor jihadisten die niet over een dubbel, maar slechts over een Nederlands paspoort beschikken, gaat de regel niet op. Stateloosheid zou dan immers het gevolg zijn, en dat is volgens internationale wetgeving ontoelaatbaar. Toch zouden VVD, CDA en SGP ook die laatste optie serieuzer willen onderzoeken: zij bepleitten vorige week het intrekken van staatsburgerschap voor álle jihadisten – ook van diegenen, die alleen Nederlands burger zijn.
Opstelten zag juridisch weinig mogelijkheden, maar zegde toe het desondanks aan de Raad van Europa voor te leggen. Allicht dat ook andere Europese landen worstelen met dit probleem, aldus de (inmiddels ex-)minister.
Discours van bestaansrecht ontkennen Zowel politiek als juridisch schuift men zo langzaam maar zeker op naar een discours dat niet alleen afstand neemt van de plegers of bepleiters van extremistisch geweld, maar hen zelfs hun bestaansrecht als persoon in onze samenleving ontzegt. Het trekt een resoluut onderscheid tussen de burger – die deel uitmaakt van een politieke gemeenschap en aanspraak kan maken op civiele rechten – en de rechteloze buitenstaander. Natuurlijk: ook formeel burgerschap biedt geen enkele garantie tegen uitbuiting en onderdrukking op basis van ras, gender, klasse, of geloofsovertuiging – laten we ons daarover geen illusies maken.
De één gelijker dan de ander Maar een specifiek deel van de bevolking zowel discursief als juridisch hun burgerschap ontnemen, is slechts een stap verder in dezelfde dynamiek, waarbij sommigen categorisch ‘gelijker’ zijn dan anderen. Degene die daarmee zelfs tot buiten de marges van de samenleving wordt verdreven rest, om met de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben te spreken, slechts het ‘naakte leven’: ontdaan van recht en plicht, lidmaatschap en verantwoordelijkheid, verwordt zij of hij tot een a-politiek lichaam dat in wezen vogelvrij is. Wie tot die categorie behoort kan dan dus net zo goed “oprotten”, sterven… zelfs straffeloos gedood worden.
‘Onze’ westerse samenleving Volgens Rutte volgt dat nu eenmaal uit de keuze die jihadisten zelf maken om zich te engageren met een gewapende strijd tegen ‘onze’ westerse samenleving en de daarin verankerde waarden. Bovendien, zo benadrukt hij, is een heel groot deel van “ons” het roerig met hem eens. De vraag is natuurlijk: wie zijn ‘ons’ in dit geval? Want hoorden ook de ‘Syriëgangers’ daar – in ieder geval in eerste instantie – niet evengoed bij? Per slot van rekening hebben we het vooralsnog over medeburgers.
Zou het echt zo gemakkelijk moeten zijn om met een beroep op de meerderheidsstem, of met het oog op veiligheidsrisico’s, een deel van de eigen gemeenschap ieder recht te ontzeggen? Om, bij monde van de minister-president, tegen medeburgers te zeggen: ‘ga maar dood?’
Ik heb geen enkele voeling of sympathie voor de misogyne, homofobe, en antisemitische ideeën die de IS pleegt te verspreiden – laat staan voor de brute en gewelddadige manier waarop ze dat doen. En ik geef toe dat ik niet graag zou samenleven met iemand die oprecht dit soort denkbeelden onderschrijft. Maar de werkelijkheid is wel dat ik die keuze helemaal niet heb: we praten hier wel degelijk over onze eigen buren, klasgenoten, collega’s, stadsgenoten, leerlingen, of zelfs familieleden. Het zijn misschien jihadisten, maar het zijn wel ónze jihadisten. Of ze nu één of twee paspoorten hebben; ze zijn getogen en vaak geboren in ónze stad, gingen naar ónze scholen. De onvrede of vervreemding die hen in de armen dreef van radicale imams en jihadronselaars was een onvrede met ónze samenleving. En – of we het nu leuk vinden of niet – “onze” betekent in dit geval evengoed: ‘hun’.
Platvloerse agressie gemeengoed De platvloerse agressie die inmiddels gemeengoed lijkt te zijn geworden in Den Haag, confronteert me dus met een moeilijk dilemma. Aan de ene kant zie ik geen enkele reden om het überhaupt voor jihadisten en hun sympathisanten op te nemen. Dit is niet simpelweg een onderhoudend debatje over de vrijheid van meningsuiting of de “kernwaarden” van een burgerlijke samenleving. Maar aan de andere kant: niet alleen wordt gesteld dat sommige medeburgers net zo goed kunnen sneuvelen. Tegelijkertijd wordt ook juridisch de baan bereid voor hun vogelvrijverklaring. Zodoende tekent men met holle “rot maar op”-retoriek impliciet het doodsvonnis van een – vooralsnog klein – deel van onze samenleving.Als we dat toelaten, is het ergst denkbare nog mogelijk. Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten.
Reacties uitgeschakeld voor Noten en teksten behorende bij artikel/Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz
IS STRIJDERS, VROUWEN, KINDEREN EN ”ONZE WAARDEN”/INGEZONDEN STUK
””Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model. Onze manier van leven, we hadden het net over homoseksualiteit, we hebben het in Nederland over man en vrouw. We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd”
YOUTUBE.COM – ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN – MARK RUTTE
Beste lezers Daar is ze weer, uw Wreker van het Onrecht! Zoals de oplettende lezer weet, heb ik recentelijk de hypocrisie van de VVD aan de kaak gesteld, die middels voorman premier Rutte wel de mond vol heeft over ”onze waarden” [1], maar als uiterste middel de doodstraf voor IS strijders in Irak ”acceptabel” vindt. Zie onderstaand artikel https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/
Maar dat was mij nog niet genoeg, want ik vond het zo belangrijk, een tegengeluid [ik vermoed, dat je niet zoveel protesten als de mijne zult horen of lezen] te laten horen tegen de vanzelfsprekendheid, waarmee wordt geaccepteerd, dat mensenrechten in bepaalde situaties worden geschonden als het om politiek onwelgevallige lieden gaat, dat ik nog een Ingezonden Stuk heb gestuurd naar een aantal Nederlandse en Belgische media.
Omdat ik natuurlijk niet weet, of het ook werkelijk wordt gepubliceerd, deel ik mijn Ingezonden Stuk hier met u, onder de noten
Astrid Essed
NOTEN
[1] ……………..
Echt klip en klaar
Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model.
Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit,we hebben het in Nederland over man en vrouw.
We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd……………..
Geachte Redactie, Wat mij zo opvalt in de discussie over het al dan niet terughalen van IS vrouwen en kinderen en de resultaten van de berechting van IS strijders in Irak is, dat het humanitaire element er vrijwel aan ontbreekt.Of anders gezegd:”Onze waarden” waarop Nederlandse politici, onze premier voorop, zich zo graag laten voorstaan.Neem de problematiek van IS vrouwen en kinderen, die gedetineerd zijn in Syrische kampen.Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch en het Internationale Rode Kruis hebben na onderzoek geconstateerd, dat gedetineerde IS vrouwen vastzitten zonder vorm van aanklacht of proces [wat niet kan volgens het Internationaal Recht] en, wat nog erger is, dat de omstandigheden in die kampen, slecht tot zeer slecht zijn.Er is sprake van overbevolking, slechte gezondheidszorg, hoge kindersterfte, voedseltekort, onhygienische toestanden, gebrek aan onderwijs, geweld en andere ellende.Zeker kinderen, die part noch deel hebben aan dit conflict, horen niet in dergelijke omstandigheden te leven, maar de vrouwen ook niet.Of ze nu ergens van worden verdacht of niet, iedereen heeft recht op humane omstandigheden en een eerlijk proces, wat ze daar duidelijk niet krijgen.Als het Nederland echt ernst was met ”onze waarden”, waarom haalt de Staat die kinderen [sowieso] en die vrouwen dan niet terug en berecht ze hier, voor zover ergens van verdacht?Nog onbegrijpelijker is het, dat de VVD als uiterste middel de aan IS strijders in Irak toegekende doodstraf ”acceptabel” vindt, nog los van het feit, dat door meerdere mensenrechtenorganisaties geconstateerd is, dat in Irak van een eerlijk proces geen sprake is.Maar waren Nederland en de EU niet tegenstander van de doodstraf?Nu, via een achterdeurtje, toch instemmen met de doodstraf en je voortdurend beroepen op ”onze waarden” is hypocriet, terwijl Nederland andere landen wel de maat neemt en altijd klaar staat met het wijzende vingertje.
Astrid EssedAmsterdam
EINDE INGEZONDEN STUK
Reacties uitgeschakeld voor IS strijders, vrouwen, kinderen en ”onze waarden”/Ingezonden stuk
DE VVD, ”ONZE WAARDEN” EN DE DOODSTRAF VOOR IS STRIJDERS/DE UITPERS VOORAF Beste lezers, De oplettende lezer weet, dat ik aandacht heb geschonken aan de VVD uitspraak, bij monde van Tweede Kamerlid Dilan Yesilgoz, dat een in Irak voltrokken doodstraf voor IS strijders voor de VVD ”acceptabel” zou zijn [1]Dat gaat niet alleen in tegen het uitgesproken ‘NEE TEGEN DE DOODSTRAF”standpunt van de EU [2], hoe zit het met diezelfde VVD, die de mensen gek heeft gezeurd over ”onze waarden”? [3] STELLETJE HYPOCRIETEN!Want nu het de VVD uitkomt, is die doodstraf ineens helemaal niet zo’n issue meer.Om die hypocrisie aan de kaak te stellen, heb ik onderstaand stuk geschreven https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/
Ook komt er nog een Ingezonden Stuk over, dus hou mijn website in de gaten!
UITPERS! Leuk is, dat het gezaghebbende Belgische politieke tijdschrift ”Uitpers”, waarvoor ik in de loop der jaren al vaker heb mogen schrijven, dit stuk heeft overgenomen. Zie direct onder het notenapparaat En zie voor meer publicaties van ondergetekende in de Uitpers: http://www.uitpers.be/artikel/author/astrid-essed/
[2] ” Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.” HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
”Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model. Onze manier van leven, we hadden het net over homoseksualiteit, we hebben het in Nederland over man en vrouw. We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd”
YOUTUBE.COM – ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN – MARK RUTTE
” Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.”
HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
”De Europese Unie is tegen de doodstraf in alle gevallen en in alle omstandigheden. Afschaffing van de doodstraf overal ter wereld is een van de belangrijkste doelstellingen van het mensenrechtenbeleid van de EU.”
EUROPA NU:EUROPA BENADRUKT, DAT DE DOODSTRAF WERELDWIJD AFGESCHAFT ZOU MOETEN WORDEN
” “Capital punishment is inhumane and unnecessary. Experience has also shown that it does not serve as a deterrent to crime. No legal system is flawless; any miscarriage of justice could lead to the tragic loss of an innocent life. ”
EUROPEAN UNION:JOINT DECLARATION BY TJORBJORN JAGLAND, SECRETARY GENERAL OF THE COUNCIL OF EUROPE AND CATHERINE ASHTON, EUROPEAN UNION HIGH REPRESENTATIVE FOR FOREIGN AFFAIRS AND SECURITY POLICY, ON THE EUROPEAN AND WORLD DAY AGAINST THE DEATH PENALTY, 10 OCTOBER 2012
”De EU is de grootste sponsor in de strijd tegen de doodstraf wereldwijd. Alle EU-landen hebben de doodstraf afgeschaft in overeenkomst met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.” NIEUWS EUROPEES PARLEMENT DOODSTRAF: BELANGRIJKE FEITEN OVER DE SITUATIE IN EUROPA EN DE REST VAN DE WERELD 12 MAART 2019
Mijn oude vijand, de Volkspartij voor Demonisering, o pardon, de VVD [Volkspartij voor Vrijheid en Democratie van premier Mark Rutte], is weer eens aan de gang. Daarover zo meteen. Niet zonder reden is de VVD een oude vijand: Ik noem de demonisering, waaronder gemaakte discriminerende uitspraken en gedane discriminerende voorstellen [niet compleet!] [1], de samenwerking met de fascistische PVV (Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders) [2] in een ”gedoogkabinet” [3], hun ”oorlogs” gestook na de moord op T van Gogh [4] en aanslagen in een concertzaal Parijs [5]
En ja, ik noem het maar even apart, omdat het nogal schokkend was: Premier Rutte’s ”Pleur op” uitspraak [gericht tegen een aantal Turkse jongeren, die slaags waren geraakt met de pers] in 2016 [6, zie ook hierboven] en om niet te vergeten zijn [in mijn ogen] beruchte ”Brief aan alle Nederlanders”, waarin hij uithaalde naar migranten, die volgens hem niet ”normaal” deden. [7] Maar moeten we verbaasd zijn over de uitspraken van een premier, die als Staatssecretaris van Sociale Zaken is veroordeeld wegens aanzetten tot discriminatie? [8] Ik dacht het niet!
En dan laat ik alle bezuinigingen van de rampenkabinetten Rutte [MET steun van de PvdA (Partij van de Arbeid), laten we dat niet vergeten!] maar even voor wat ze zijn, maar die zijn ook niet mals! Misschien daarover nog een andere keer. Maar eerst dit:
Doodstraf IS-strijders
Net als je denkt, dat oude Vijand VVD niet dieper kan zinken, krijgen we dit: De VVD, bij monde van Tweede Kamerlid mevrouw Dilan Yesilgoz [want ze heeft dat natuurlijk niet in haar eentje bedacht], vindt het acceptabel, dat Nederlandse IS-strijders in het uiterste geval de doodstraf krijgen, mochten ze in Irak worden berecht…[9] TSJA, DAT sloeg in als een bom. Althans bij mij.
Voordat ik hiertegen van leer trek, eerlijkheidshalve dit: Franse IS strijders, negen in totaal [tot nu toe], zijn in Irak ter dood veroordeeld, wat een gevolg kan zijn van het feit, dat Frankrijk niet geprobeerd heeft, deze mensen terug te halen. [10] Iets wat Nederland ook categorisch weigert. [11] En ik ben van mening, dat als terughalen en in het land waar ze vandaan kwamen berechten, de doodstraf kan voorkomen, dat dat moet worden aangewend.
Toch is er een verschil met tussen dat Franse geval en die VVD houding: Want de Fransen hebben verklaard [en ik neem maar even aan, dat dat ook echt zo is, hoewel ik niet uitsluit, dat het mooi gepraat voor de camera is], dat ze in ieder geval gaan proberen, die doodstraffen te voorkomen. [12]
De VVD daarentegen, niet zomaar een partij, maar REGERINGSPARTIJ, die de premier heeft aangeleverd, vindt het wel ”acceptabel”, dat eventueel die doodstraf ten uitvoer wordt gebracht! En daaruit proef ik dus geen enkele bereidheid om tot het uiterste te gaan, om die doodstraffen te voorkomen, mocht het zover komen. Integendeel.
En dat Nederland [stel, dat men dat idiote VVD standpunt overneemt, waarvan de kans op dit moment niet zo groot is] daarin dan ook direct de hand kan hebben en dus bloed aan zijn handen zou kunnen hebben, blijkt hieruit, dat Nederland eventueel met Irak IS-strijders wil berechten [13], wat sowieso al een idioot idee was, omdat men weet, dat Irak de doodstraf kent. Bovendien is de rechtsgang in Irak niet meer dan een kangaroo Court [14], met andere woorden: Beantwoordt totaal niet aan internationale standaarden betreffende een eerlijk proces.[15] Maar dat even daargelaten, want ik heb het nu over dit openlijke ”doodstraf” VVD-idee, al ga ik nog niet zover, dat ik de VVD, de Volkspartij voor de Doodstraf wil noemen!
Argumenten tegen doodstraf
EERSTE ARGUMENT: INHUMAAN EN SCHENDING VAN RECHT OP LEVEN
Ik ben een verklaard en principieel tegenstander van de doodstraf. Daarvoor zijn een aantal redenen, maar in de eerste -en de belangrijkste- een principiele, namelijk de schending van het recht op leven, zoals is vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. [16] Ik ben van mening, dat iedereen dat recht heeft, ook degenen, die tegenover anderen dat recht geschonden hebben.
Daarnaast vind ik, nog afgezien van de manier waarop de doodstraf voltrokken wordt [van barbaars tot ”humaan”tussen aanhalingstekens dan!], de doodstraf een barbaarse en wrede straf, die niet meer bij onze tijd past .
Ik kan het niet laten in dit verband de Bijbeluitspraak te citeren:”want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [17]
TWEEDE ARGUMENT: DE ”VERGIS”DOODSTRAFWHAT IF IT IS THE WRONG PERSON?
Een ander zwaarwegend argument, dat ook voorstanders van de doodstraf aan het denken zou moeten zetten is de zogenaamde VERGISDOODSTRAF, een wettelijke vorm van ”vergismoord” eigenlijk. Ja, want wat als de verkeerde persoon is geëxecuteerd? Dan kan het Onrecht niet meer teruggedraaid worden, wat WEL kan bij gevangenisstraf uiteraard, waarbij betrokkene -terecht- nog een fikse schadevergoeding krijgt ook.
Een hypothetisch geval, ontstapt uit een horrorstory? HELEMAAL NIET! Want of het nu komt door klunzigheid van rechter, politie en/of OM, dooreen welbewuste en geslaagde poging van de werkelijke killer om iemand anders erin te luizen, agressief racisme zoals bijv. in het Zuiden van de VS, of een bewuste poging van politie/Justitie, iemand of een groep mensen erin te luizen, het komt voor en de Geschiedenis kent diverse voorbeelden waarvan ik er enkele zal noemen:
SCOTTSBORO BOYS
The Scottsboro boys, waarbij een aantal zwarte tieners werd beschuldigd, twee blanke vrouwen te hebben verkracht, een misdrijf waarop in het diep racistische Alabama de doodstraf op stond. Dankzij krachtige solidariteit van de Amerikaanse Communistische Partijen het NAACP [National Association for the Advancement of Coloured People],die aan deze zaak wereldwijd bekendheid gaven, werd de doodstraf voorkomen. Later werd overtuigend bewezen, dat zij allemaal onschuldig waren. [18] Aan het zuidelijke Amerikaanse racistische ”rechts”systeem heeft het niet gelegen, maar stel dat zij toch terechtgesteld waren.
GUILDFORD FOUR AND MAGUIRE SEVEN
Een ander staaltje van gerechtelijke dwaling met als overeenkomst met de Scottsboro boys, dat ook hier ”Justitie” de betrokkenen erin probeerde te luizen waren de cases van ”The Guildford Four” en de ”Maguire Seven” [19] In beide gevallen ging het om groepen Ieren in Engeland woonachtig,die werden beschuldigd [en veroordeeld] voor aanslagen, die door de IRA [20] waren gepleegd en waarin zij betrokkenheid zouden hebben.
In geval van de Guildford Four was er sprake van ”police coercion” [foltering dus] en hebben zij onder druk daarvan ”bekend”, bij de ”Maguire Seven” was er bewuste tegenwerking van de politie en allerlei dwalingen in de proceszaak zelf. Uiteindelijk werden alle nog in leven zijnde veroordeelden gerehabiliteerd, want overduidelijk was geworden, dat zij er niets mee te maken hadden. [21] Stel nou, dat zij ter dood gebracht waren.
Meerdere keren heb ik middels artikelen/oproepen geprotesteerd tegen de doodstraf [22]
AMNESTY INTERNATIONAL EN HUMAN RIGHTS WATCH
Maar nu een mening, die veel belangrijker is dan de mijne: Mensenrechtenorganisaties Amnesty International en Human Rights Watch, waarvan Staten en volksvertegenwoordigers zich toch iets van zouden moeten aantrekken: Beiden hanteren hetzelfde principiële standpunt als ik: Ze zijn tegen de doodstraf als zijnde een ”wrede en onmenselijke straf”. Ik citeer Amnesty International: “The death penalty is the ultimate cruel, inhuman and degrading punishment. Amnesty opposes the death penalty in all cases without exception – regardless of who is accused, the nature or circumstances of the crime, guilt or innocence or method of execution. ” [23]
Ik citeer Human Rights Watch: “The cornerstone of human rights is respect for the inherent dignity of all human beings and the inviolability of the human person. Human Rights Watch opposes capital punishment in all countries and in all circumstances because the inherent dignity of the person is inconsistent with the death penalty. This form of punishment is unique in its cruelty and finality, and it is inevitably and universally plagued with arbitrariness, prejudice, and error.” [24]
DOODSTRAF: EU ZEGT NEE!
Maar laat ik, voor Dilan Yesilgoz en haar andere VVD consorten met hun idiote ”acceptatie” van de doodstraf voor IS-strijders na berechting voor het kangaroo Court in Irak [25], dichter bij huis blijven. Bij de EU, Want wat zegt de EU over de doodstraf?
Ik citeer: Artikel 2, Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie ”Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.” [26] Op de Werelddag en de Europese dag tegen de doodstraf wordt door Thorbjorn Jagland, Secretaris Generaal van de Raad van Europa en Catherine Ashton, Hoge Vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken en Veiligheid, de volgende verklaring afgegeven: “Capital punishment is inhumane and unnecessary. Experience has also shown that it does not serve as a deterrent to crime. No legal system is flawless; any miscarriage of justice could lead to the tragic loss of an innocent life.” [27]
Ook lees ik op de website van het Europees Parlement: ”De EU is de grootste sponsor in de strijd tegen de doodstraf wereldwijd. Alle EU-landen hebben de doodstraf afgeschaft in overeenkomst met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. De EU strijdt op verschillende manieren tegen de afschaffing van de doodstraf” [28] TSJA, dat lijkt mij “klip en klaa” om met Neerlands premier Rutte te spreken. [29] En om hem verder te citeren: “Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model.” [30]
Het is dan ook hoogst vreemd, dat de VVD een doodstraf standpunt vertolkt dat lijnrecht ingaat tegen niet alleen de humanitaire waarden van mensenrechtenorganisaties, maar ook tegen EU beleid en principes. Want Nederland IS toch nog steeds lid van de EU. Of heeft er TOCH een Nexit [31] plaatsgehad zonder dat ik dat wist?
NOG EENS DILAN YESILGOZ
Toch mag ik Dilan Yesilgoz, met haar vertolking van het nare VVD doodstraf-scenario, een sprankje menselijkheid in deze kwestie niet ontzeggen: Zo heeft deze dame enige tijd geleden verklaard, dat het mogelijk moet zijn, zeer jonge kinderen van Nederlandse IS strijders terug te halen zonder hun ouders. Ik citeer een deel uit de NRC: ”Als het mogelijk is “hele kleine kinderen” zonder hun ouders naar Nederland te halen, vindt Yesilgöz: “daar kun je het over hebben omdat zij er ook niks aan kunnen doen.” Ze zegt daarbij op kinderen van vijf, zes jaar oud te doelen. ” [32] Hoewel een sprankje menselijkheid, op zich vreemd, want volgens het Internationaal Recht mogen kinderen niet worden gescheiden van hun ouders. [33]
Daarbij zijn de omstandigheden in de kampen, waarin ze verblijven, zo slecht, dat je humanitair gezien die vrouwen daar niet kunt laten, lijkt mij. [34] Ook mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch dringt aan op het terughalen van vrouwen en kinderen uit die kampen. [35]
Maar helaas, de menselijkheid van Dilan Yesilgoz leek van korte duur: Want naar aanleiding van een rechterlijke uitspraak, die stelt dat Nederland een inspanningsverplichting heeft tegenover ”IS-kinderen” [rare term], wat inhoudt, dat Nederland ze terug moet halen [36], merkte genoemde VVD-voorvrouw op [ik citeer de NOS]: “Ik hoop dat de Nederlandse staat zal doorprocederen”, zegt VVD-Kamerlid Yesilgöz. “Wij willen deze kinderen niet terug. En hun ouders al helemaal niet.” [37]
Dit harde standpunt staat haaks op de opvattingen van de Kinderombudsman, die vindt, dat de kinderen teruggehaald moeten worden, [38], wat eveneens het standpunt is van mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch. [39]
Hierbij een beschrijving, door de rechter, van de leefomstandigheden van de kinderen in de kampen [in Capital Letters, om de lezer te doordringen van de gruwelijkheid!]
RECHTER: “UIT DIVERSE BRONNEN IS OP TE MAKEN, DAT KINDEREN DAAR TE MAKEN HEBBEN MET BOMBARDEMENTEN, SEKSUEEL MISBRUIK, MARTELING,AFWEZIGHEID VAN ONDERWIJS, KINDERSTERFTE, IJZIGE KOU IN DE WINTER, OVERBEVOLKING, VERMIJDBARE ZIEKTES, INDOCTRINATIE EN EEN GEBREK AAN WATER, VOEDSEL EN SANITAIRE VOORZIENINGEN EN MEDISCHE ZORG.
ER IS DUS SPRAKE VAN EEN ERNSTIGE EN ACUTE NOODSITUATIE,WAARIN DE KINDEREN ZICH ALS SLACHTOFFER VAN HET HANDELEN VAN HUN OUDERS BEVINDEN. EN NAAR MIJN OORDEEL DIENT DE STAAT ZICH OP GROND VAN DE MAATSCHAPPELIJKE ZORGVULDIGHEID EN VOOR ZOVER HET BINNEN ZIJN MACHT LIGT HET SCHRIJNENDE LOT VAN DIE NEDERLANDSE KINDEREN AAN TE TREKKEN. EN DE STAAT MOET REDELIJKERWIJS MOGELIJKE MAATREGELEN TREFFEN OM DEZE NEDERLANDSE KINDEREN BESCHERMING TE BIEDEN. OOK AL BEVINDEN DE KINDEREN ZICH IN EEN ANDERE STAAT.” [40]
Zouden Yesilgöz en haar andere VVD partijgenoten trouwens wel eens van het Kinderrechtenverdrag gehoord hebben? [41] Het is ”klip en klaar”[42] [die houden we erin, hahaha], dat de omstandigheden in die Syrische kampen in strijd zijn met dat Kinderrechtenverdrag! [43] Enkele artikelen uit dat Verdrag om dat te verduidelijken?
Belangen van het kind:
In artikel 3, Kinderrechtenverdrag staat:
”In all actions concerning children, whether undertaken by public or private social welfare institutions, courts of law, administrative authorities or legislative bodies, the best interests of the child shall be a primary consideration”
Het behoeft geen betoog, dat de deplorabele omstandigheden in de Syrische kampen in hevige strijd zijn met de belangen van de kinderen.
In artikel 2 Kinderrechtenverdrag staat:
”State Parties shall respect and ensure the rights set forth in the present Convention to each child within their jurisdiction without discrimination of any kind, irrespective of the child’s or his or her parents’ or legal guardian’s race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national, ethnic or social origin, property, disability, birth or other status.
Geen enkel onderscheid in rechten! Die rechten gelden dus ook voor ”IS kinderen”
VERDER:
De rechter spreekt in het vonnis over bombardementen: Daarbij kunnen kinderen omkomen De rechter spreekt ook over kindersterfte:
Artikel 6, Kinderrechtenverdrag garandeert het recht op leven van ieder kind
De rechter spreekt over seksueel misbruik, waarmee kinderen kunnen worden geconfronteerd:
Artikel 19, Kinderrechtenverdrag, verbiedt dat en eist, dat de Staat het kind beschermt.
De rechter spreekt over foltering, waarmee kinderen kunnen worden geconfronteerd [spreekt over o.a. physical or mental violence, injury or abuse]:
Artikel 19, Kinderrechtenverdrag, verbiedt dat en eist, dat de Staat het kind beschermt.
De rechter spreekt over gebrek aan medische zorg:
Artikel 24. Kinderrechtenverdrag garandeert voor het kind ”the highest attainable standard of health and to facilities for the treatment of illness and rehabilitation of health” en de bescherming door de Staat.
De rechter spreekt over de afwezigheid van onderwijs
Artikel 28, Kinderrechtenverdrag, garandeert het recht op onderwijs. [44]
Dat lijkt mij duidelijke taal. Klip en klaar!
De Staat is trouwens tegen het vonnis van de rechter in beroep gegaan.[45] Wist u dat, lezers? Over ”onze waarden” gesproken [46]
VVD/DOODSTRAF
Terug naar de doodstraf/module van de VVD.
TWO CUCKOO’S FLEW OUT OF THE NEST/MINISTER BLOK EN JOVD
Terug naar de doodstraf/module van de VVD. Zoals ik al schreef: Two cuckoo’s flew out of the nest [47] En ja, het is waar! Tussen de nieuwe doodstraf cultus van de VVD, tegen IS strijders wel te verstaan [op de doodstraf van regimes, die we niet lusten, blijven we natuurlijk kritiek hebben/HAHAHA], zijn er, hear hear, toch nog twee lichtpuntjes te bekennen, namelijk bij minister van Buitenlandse Zaken Blok en de jongerenorganisatie van de VVD, de JOVD.
Eerst minister Blok: Ja, deze minister heeft zich dapper betoond, door duidelijk te stellen, TEGEN die doodstraf te zijn, ook als het om IS-strijders gaat. Ik citeer Het Parool: “IS-ers verdienen een zware straf. Maar de doodstraf vind ik nooit, nergens en voor niemand acceptabel,” zei Blok vrijdag.” [48]
Hiermee maakt Blok tenminste iets goed van zijn blunders in 2018, waarin hij zich denigrerend EN onjuist uitliet, door Suriname te bestempelen als ”Failed State” [49], onzin debiteerde over volgens hem niet bestaande succesvolle multi-culturele samenlevingen en zich nog xenofoob uitliet bovendien! [50]
Niet alleen minister Blok toonde zich dapper door tegen de nieuwe doodstraf-cultus van de VVD in te gaan, ook de jongerenorganisatie van de VVD, de JOVD, bleef principieel: In een verklaring, die niet naar mijn smaak was verder [tav andere standpunten over IS-strijders, maar dat is een ander Verhaal], toonde zij zich onverbloemd tegen de doodstraf en ging dus lijnrecht in tegen de VVD/Tweede Kamer. Ik citeer: ”Maar zijdelingse ondersteuning van de doodstraf ondersteunt de JOVD niet. Nu niet, nooit niet!” [51] MOOI! At least some decent Voices in the VVD Family Tree! ”Een straf waar wij als land, en ook als VVD, zeker geen voorstander van zijn.” De VVD is echt een enorme draaier!
Want Dilan Yesilgoz, met in haar verlengde de VVD, merkt enerzijds over de doodstraf op [zie website van de VVD]: ”Het is een lastig punt, onder meer omdat de Irakezen in hun rechtssysteem de doodstraf hanteren. Een straf waar wij als land, en ook als VVD, zeker geen voorstander van zijn.” [52]
En anderzijds hanteert de VVD, met haar als spokeswoman, het standpunt, dat het in geval IS strijders in Irak de doodstraf krijgen, wel ”acceptabel” zou zijn? [53] Ach ja, conventiently categoriseert de VVD dat dan onder “dilemma’s”.[54] Maar je kunt niet tegelijkertijd tegen de doodstraf zijn en deze in bepaalde gevallen wel acceptabel vinden. Net zo min als je niet ”een beetje zwanger” kunt zijn. Het is het een of het ander.
WAT een hypocrieten, deze dames en heren van de VVD! Leuteren over ”onze normen en waarden” en hoe ”klip en klaar” dat allemaal is [55] Die, volgens de JOVD [jongerenorganisatie van de VVD] beweert te strijden ”voor mensenrechten” [56] Wanneer dat zo uitkomt, ja. Of als het wordt gebruikt als een stok om de allochtoon te slaan [57]
Maar de praktijk is wel anders:
Want dit is de partij, die met xenofobe en discriminerende uitspraken/voorstellen in het geheel geen moeite heeft. [58] Wiens minister van Defensie, mevrouw Hennis Plasschaert, in 2014 stappen heeft gezet om de militaire samenwerking met Israël aan te halen [59], die bezettingsmacht, die niet alleen sinds jaar en dag het land van de Palestijnen steelt in de vorm van gecontinueerde bouw van de illegale nederzettingen [60], maar zich ook herhaaldelijk schuldig gemaakt heeft, en nog maakt, aan oorlogsmisdaden en andere mensenrechtenschendingen. [61]
EN NU DUS ALS KLAP OP DE VUURPIJL! De Partij, die geen moeite heeft met de doodstraf [laten we het maar zeggen, zoals het is], als het IS-strijders aangaat. [62]
ONZE WAARDEN……………[63]
EPILOOG
””Onze verworvenheden, met onze normen en waarden,is het alles of niets het is geen cafetaria model. Onze manier van leven, we hadden het net over homoseksualiteit,we hebben het in Nederland over man en vrouw. We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben opgebouwd”, aldus Neerlands premier Rutte. [64] ”Een straf waar wij als land, en ook als VVD, zeker geen voorstander van zijn.” [65]
Maar ondanks al deze mooie woorden: Wanneer het om IS strijders gaat, zijn die ”klip en klare waarden” van meneer Rutte en die weerzin tegen de doodstraf plotseling weg en dan blijkt die ”doodstraf” ineens WEL acceptabel” te zijn. [66] Tegen de wil van de EU, EU-beleid en EU-Verdragen in! [67] Gelukkig heeft die plotselinge VVD doodstraf-cultus in de Tweede Kamer op veel weerstand gestuit. [68]
Dames en heren van de VVD, Het is Een van Tweeën: OF U bent voor de doodstraf en zegt je internationale Verdragen en EU lidmaatschap op en maakt in Nederland een ”kanguroo” samenleving OF U houdt zich aan Internationaal Recht en mensenrechten en wijst die doodstraf af! Ook als het om IS strijders gaat. Het is alles of niets. Meer smaken hebben we niet.
Politiemensen en militairen hebben donderdag in Nice de omgeving van de basiliek afgezet waar eerder die ochtend drie mensen door een vermoedelijke terrorist zijn gedood.Beeld AFP
