Tag archieven: Migratie

[Artikel Joke Kaviaar]/Brand in Fort Europa of Fort Europa in brand?

BRAND IN FORT EUROPA OF FORT EUROPA IN BRAND?

WEBSITE JOKE KAVIAAR

Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 10/02/2023 02:03:08

Wetten zijn er niet om mensen te beschermen. Wetten zijn er om staten en kapitalisten te vrijwaren van verantwoordelijkheid voor de gevolgen van vervuilings- en uitsluitpolitiek. Dat wordt weer eens pijnlijk duidelijk door de veroordeling van een vluchtelinge in Griekenland [1], ver buiten het zicht van Europese beleidsmakers en schrijftafelmoordenaars zoals Rutte.

Terwijl hier groot in het nieuws wordt gebracht dat “EU-landen het eens zijn geworden over een pilot om de buitengrenzen van de Europese Unie beter te bewaken” [2] wordt in het geniep een zoveelste leven verwoest, voor zover dat nog verder verwoest kon worden. Het bewaken van de grenzen is niets anders dan dodelijk beleid, gebaseerd op diep geworteld institutioneel racisme en oeroud in een nieuwe jasje gestoken kolonialisme. Daar kun je tegen vechten of je kunt simpelweg niet meer. Dat laatste overkwam een zwangere vrouw in Kamp Moria in de winter van ‘20-’21. De omstandigheden in het kamp waren dermate onleefbaar en uitzichtloos dat ze zichzelf in brand stak.

Wind, kou en regen, instortende tenten, overstromingen. Geen water of elektriciteit, geen medische zorg, warme douches. Niet voldoende toiletten, geen hygiëne. Dat is voor niemand vol te houden en deze zwangere vrouw had zelfs overgeplaatst moeten worden als lid van een extra kwetsbare groep. Maar niets van dat al. Dit kamp in Griekenland, en vele andere kampen – waarvan sommige zelfs geheim zijn – aan de buitengrenzen van Fort Europa maakten en maken deel uit van dat versterken van de buitengrenzen waarvoor Rutte en zijn medeplichtigen zich dezer dagen op de borst kloppen. We moeten immers waken voor ‘stromen’ vluchtelingen die ons bedreigen, zo horen we hier in Neederland ook continue om vervolgens de meest mensenrechtenschendende maatregelen uit de hoge hoed te toveren, zoals het onmogelijk maken van gezinshereniging, inmiddels door de rechter naar de prullenbak verwezen.
De echte bedreigingen waar we mee moeten afrekenen zijn wapenhandel, oorlog en de oorzaken van klimaatverandering. En weet: de slachtoffers daarvan zijn niet in de eerste plaats in het welvarende westen te vinden. Het zijn vluchtelingen die twee keer de dupe worden van Westerse superioriteitsgevoelens en de vernietiging van de aarde door de industrieën in het globale noorden. Wat dit lage landje wel dreigt te overstromen zijn niet die vluchtelingen, maar overlopende rivieren en een stijgende zeespiegel. En vergeet niet dat ook in dit land vluchtelingen zodanig worden uitgeknepen dat zij maar een enkele druppel die de emmer doet overlopen verwijderd zijn van een wanhoopsdaad zoals die van deze zwangere vrouw, waarvan we alleen de initialen weten: M.M.
Zulke wanhoopsdaden zijn namelijk geen uitzondering, ook hier niet. Wie herinnert zich nog Kambiz Roustayi die zelfmoord pleegde toen hij zichzelf op 6 april 2011 op de Dam in Amsterdam in brand stak? [3] Of die vluchteling uit Aleppo die zichzelf op 20 januari 2016 in Zaandam in het toenmalige tentenkamp in het Veldpark in brand stak, schreeuwend dat hij zijn kinderen wilden zien? [4] Kinderen die, ook op de vlucht, niet verder konden komen dan Turkije. Hoe kort van memorie kun je zijn als je bij wijze van beleid het doorreizen van gezinnen wilt tegenhouden, terrorist Van Der Burg? En hoe vaak gebeurt dit zonder dat we ervan horen? Dit beleid dat eufemistisch ‘asielbeleid’ heet, is niets anders dan vreemdelingenhaat gekleed in een legaal jasje.

M.M. stak zichzelf in Kamp Moria in Griekenland in brand. Vluchtelingen die het zagen gebeuren blusten het vuur met water. De arriverende autoriteiten arresteerden de vrouw, die het met ernstige brandwonden overleefde, wegens brandstichting en het in gevaar brengen van anderen. Nooit is er enige erkenning geweest voor deze wanhoopsdaad. In plaats daarvan wordt zij vervolgd.
Gisteren, 9 januari 2023, werd zij veroordeeld. Dit berichten CPT Aegean Migrant Solidarity, borderline-europe e.V., en You can’t evict Solidarity. Omdat het gaat om een voorwaardelijke gevangenisstraf van 15 maanden, is iedereen opgelucht dat de vrouw die dankzij het werk van advocaten inmiddels met haar gezin in Duitsland woont, nu niet wordt achtervolgd door de dreiging van uitlevering en de ten uitvoerlegging van een gevangenisstraf onder ongetwijfeld opnieuw erbarmelijke omstandigheden. Haar advocaten van HIAS Greece spreken echter volkomen terecht van een politiek gemotiveerd vonnis. De vrouw had moeten worden vrijgesproken als erkenning van haar wanhoopsdaad. Een poging tot zelfmoord is niet eens strafbaar, ook in Griekenland niet. In plaats daarvan wordt de zwaar getraumatiseerde vrouw, en met haar alle vluchtelingen, opnieuw gedehumaniseerd en in dit geval gecriminaliseerd als brandstichter. Zij gaan uiteraard voor haar in hoger beroep.

Rutte en zijn medemisdadigers van Fort Europa zetten intussen hun smerige afspraken voort.
“Er zal onmiddellijk substantieel Europees geld worden uitgetrokken voor bijvoorbeeld extra camera’s, patrouillewagens, wachttorens, bewaking vanuit de lucht en moderne bewakingstechnologieën”. Je kunt net zo goed muren en hekken neerzetten en dat gebeurt ook, al luidt het bericht dat over de financiering daarvan (nog) geen afspraken over zijn gemaakt.

Twee berichten op een dag. De veroordeling van een vluchteling alsof zij een misdadiger is. Het tegenhouden van vluchtelingen alsof dat een prestatie is. Als er ergens iets in brand moet, is het niet een volgende vluchteling.

Joke Kaviaar, 10 januari 2023.

1. https://www.borderline-europe.de/unsere-arbeit/ungerechtfertigte-verurte…

2. https://nos.nl/artikel/2463183-eu-landen-zijn-het-eens-over-proef-met-ve…

3. https://www.doorbraak.eu/zelfmoord-van-iraanse-vluchteling-kan-leers-gee…

4. https://www.parool.nl/nieuws/vluchteling-in-zaandam-probeert-zichzelf-in…

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Brand in Fort Europa of Fort Europa in brand?

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Tenten weghalen in Ter Apel: Overheid in actie tegen solidariteit

https://nos.nl/collectie/13898/artikel/2432685-nu-50-tenten-bij-aanmeldcentrum-ter-apel-snel-echte-oplossing-nodig

TENTEN WEGHALEN IN TER APEL: OVERHEID IN ACTIE TEGEN SOLIDARITEIT

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 17 augustus 2022 door egel

woensdag 17 augustus 2022

Schokkend, schandalig, een aanval op de solidariteit. Daar komt het weghalen van tentjes in Ter Apel op neer. In die tentjes probeerden vluchtelingen bij het aanmeldcentrum in Ter Apel te verblijven. Een ondernemer die niet enkel een verdienmodel had, maar ook nog een hart en een geweten, had die tentjes via crowdfunding geregeld en aan de vluchtelingen gegeven. Dat vond het Verachtelijk Gezag niet goed. Dus verwijderden agenten van de Mobiele Eenheid ter plekke de fragiele onderkomens. Iets met veiligheid. Slapen in de open lucht, dat mocht dan nog weer wel.(1)

De hele akelig vertoning is een zoveelste episode van het drama dat zich rond Ter Apel voltrekt. Vluchtelingen melden zich daar voor de opvang waar ze legaal gewoon recht op hebben. De capaciteit van die opvang schiet – door bewust beleid, niet door onvermogen – zodanig te kort dat de vluchtelingen bij herhaling op straat moesten slapen. Af en toe waren r veechtpartijeen van tot het uiterste getergde, van opvang verstoken en in onzekerheid gelaten vluchtelingen. De al genoemde ondernemer kon het niet meer aanzien en is die tentjes gaan regelen. Waren eer maar meer mensen zoals hij, want het is de hulpvaardigheid en solidariteit van mensen die tegenover de hardvochtige vluchtelingen welbwust treiternde overheid noodzakelijk is.

Wat bezielde de ME om die tentjes weg te halen en zulke kwetsbare en getraumatiseerde mensen zelfs van dat schamel en tijdelijke onderkomen te beroven? Simpel: orders van hogerhand. Dat politieagenten zelfs de bruutste orders bereid zijn uit te voeren, juist ook dat maakt ze politieagenten. Vanwaar de orders tot ontruiming? De functionarissen van de veiligheidsregio, waarmee de ondernemer met zijn tentjes eerder probeerde de zaak af te stemmen, vonden dat die met dit soort initiatief het vinden van een oplossing juist moeilijker maakte. De ondernemer wachtte dus eventjes, zodat de autoriteiten aan iets structureels konden werken. Die kwam niet, dus is hij de tentjes toch maar gaan leveren. ‘We zijn ontvangen met veel blijdschap, niemand was agressief. Heb alleen maar vriendelijk, dankbare mensen gezien.’

Maar het mocht dus niet. Brandveiligheid, wel vaker het excuus van gezagsdragers als ze iets willen ontruimen of slopen. En, zoals de ondernemer al eerder te horen had gekregen don die met zijn idee kwam ‘We weten niet wat zich in die tentjes afspeelt’. Nooit van privacy gehoord, deze functionarissen.

Wat zit er achter deze bruutheid? Streven naar veiligheid voor de vluchtelingen? Laat me niet lachen! Als dat de overheid echt interesseerde, had die allang fatsoenlijk opvang geregeld. Nee, het is angst van overheidswege! Waarvoor? Niet voor de vluchtelingen op zichzelf, daar heeft de staat eerder minachting voor. Wel voor de solidariteit die deze vluchtelingen kunnen organiseren en oproepen bij andere mensen. Vluchtelingen die relatief weerloos op straat slapen is tot daar aan toe. Vluchtelingen die een soort kamp kunnen inrichten staan al veel sterker. En voor je het weet gaan andere mensen het voorbeeld van de ondernemer volgen en komen aanzetten bij dat kampement met eten, drinken en vriendelijkheid. Voor je het weet groeit de solidariteit, uitgerekend voor de dichte deuren van het opvangcentrum dat overduidelijk die mensen niet opvangt. Voor je het weet staat het gzag te kijk in al haar onmenselijkheid, onverschilligheid – en overbodigheid, want mensen blijken zaken buiten die overheid om zelf te kunne regelen.

Wat de staat eventueel kan tolereren van haar burgers is medelijden met zielig mensen, zolang ze maar zielig en afhankelijk blijven. Wat de staat niet kan hebben is ondersteuning waardoor de mensen zich iets sterker kunnen gaan voelen. Wat de staat helemaal niet kan hebben is een plek waar vluchtelingen samen kunnen zijn, waar solidaire omwonenden en anderen naar toe kunnen komen om steun te betuigen en hulpverlening op touw te helpen zetten.

Dat afpakken van die tenten was een gore aanval van overheidswege op hulpvaardigheid en op solidariteit. Waar solidariteit een hulpvaardigheid werkelijk ruimte krijgen en nemen, daar staat de overheid te kijk in al haar bureaucratische onmenselijkheid en overbodigheid. De strijd van en met vluchtelingen, allereerst voor fatsoenlijke opvang maar principieel voor de vrijheid om te blijven zonder bang voor uitzetting te hoeven zijn, is dus tegelijk een strijd tegen een overheid die solidariteit en hulpvaardigheid repressief bejegent als als de gezagsondermijning die het uiteindelijk ook is.

Noten:

1 Martijn Klungel en Tristan Baakman, ‘Uitzonderlijk ontustig in Ter Apel: wgen rondom azc afgesloten, geen slaapplaats voor 300 asielzoekers (update)’, RTL Noord, 16 augustus 2022, https://www.rtvnoord.nl/nieuws/949404/uitzonderlijk-onrustig-in-ter-apel-wegen-rondom-azc-afgesloten-geen-slaapplaats-voor-300-asielzoekers-update

2 ‘Initiatiefnemer tenten Ter Apel:”Geen dringende reden om ze weg te halen”’, NOS, 17 augustus 2022, https://nos.nl/artikel/2440942-initiatiefnemer-tenten-ter-apel-geen-dringende-reden-om-ze-weg-te-halen

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Tenten weghalen in Ter Apel: Overheid in actie tegen solidariteit

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Tegen deportaties in Groot-Britannie: directe actie werkt

Demonstranten bij Heathrow protesteren tegen het uitzetten van asielzoekers naar Rwanda REUTERSHTTPS://NOS.NL/ARTIKEL/2432725-EUROPEES-HOF-GRIJPT-IN-EERSTE-ASIELVLUCHT-UIT-VK-NAAR-RWANDA-TOCH-GEANNULEERD
HTTPS://WWW.PETERSTORMT.NL/2022/06/14/TEGEN-DEPORTATIES-IN-GROOT-BRITTANNIE-DIRECTE-ACTIE-WERKT/

HTTPS://WWW.ASTRIDESSED.NL/ARTIKEL-PETER-STORM-TEGEN-DEPORTATIES-IN-GROOT-BRITANNIE-DIRECTE-ACTIE-WERKT/

TEGEN DEPORTATIES IN GROOT-BRITANNIE: DIRECTE ACTIE WERKT

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 14 juni 2022 door egel

dinsdag 14 juni 2022

Actievoerders in Groot-Brittannië zijn dinsdag 14 juni 2022 op de weg gaan liggen bij een detentiecentrum waar vandaan vluchtelingen weggehaald dreigen te worden, afgevoerd eerst naar het vliegtuig en dan gedeporteerd naar Rwanda. Door hun lig-actie proberen ze die deportatie daadwerkelijk tegen te houden. Het is de tweede keer binnen ene handvol dage dat in Groot-Brittannië de solidariteit met vluchtelingen zo’n confronterende, uitdagende vorm aanneemt van een directe actie. Het is geweldig om te zien, en het is te hopen dat dit soort voorbeelden steeds meer worden nagevolgd.

Wat is er aan de hand. In april van dit jaar heeft de Britse regering een afspraak gemaakt met de regering van Rwanda. In ruil voor 140 miljoen euro en een boel goodwill bij de Britse regering,(1) zou Rwanda vluchtelingen opvangen in de tijd die de Britse autoriteiten uittrokken om over hun asielaanvraag te beslissen, Rwanda is dus omgekocht om als een soort van Ter Apel – in Nederland aanmeldcentrum voor vluchtelingen – te fungeren. Heel veel mensen vinden het een schande. Mensen zijn in dat land natuurlijk helemaal niet veilig, ook in Rwanda is sprake van foltering en dergelijke.

Er zijn dus protesten, en via rechtszaken zijn al flink wat deportaties van vluchtelingen tegen gehouden. Maar de regering wil doorzetten en per se vandaag een vlucht naar Rwanda zien plaatsvinden. En een zaak voor het Britse Hooggerechtshof om dit hele deportatieplan te torpederen draaide uit op een naar resultaat. Rechter Jonathan Swift noemde het plan ‘in het publieke belang’. Wat de rechterlijke macht kon de deportatievlucht – inmiddels een prestigezaak voor de regering van Boris Johnson – dus doorgang vinden.(2)

Maar wat betreft actievoerders dus niet! Gisteren waren er flinke aantallen demonstranten bijeen bij het kantoor van de minister van binnenlandse zake Priti Patel. Vandaag gingen mensen dus verder dan protesteren. In en tweet lees ik dat ‘enkele activisten van Stop Deportations de weg buiten het Colnbrook dententie centrum geblokkeerd (hebben)’(3). Daarmee versperren ze de weg voor bussen waarmee vluchtelingen afgevoerd zouden worden. Het is te hopen dat meer actievoerders zich bij deze dappere solidaire mensen voegen. Het is te hopen dat het lukt om deze hele deportatievlucht te voorkomen. En het is te hopen dat het verzet zich zodanig uitbreidt dat het hele plan om vluchtelingen naar Rwanda af te voeren zodanig in het honderd loopt dat de regering gene andere keus heeft dan het kwalijke beleidsvoornemen te laten varen.

De actie tegen de deportatievlucht naar Rwanda komt enkele dagen na een succesvolle solidariteitsactie in de Londense wijk Peckham. Daar pakte de immigratiedienst een persoon uit Nigeria op om die te deporteren. De verblijfsvergunning van de man zou zijn verlopen. Wat daar ook van waar is, het is geen argument om mensen aan te houden en te deporteren. Dat vonden buren en buurtbewoners duidelijk ook. Mensen sloegen alarm en kwamen in actie.

Al snel was er een klein groepje van deze solidaire mensen aanwezig, net als trouwens een politiebus en een zwik agenten om de deportatie door te zetten. Initiatieven als Lewisham Anti- Raids en Southwark & Lambeth Anti-Raids (4)– netwerken die snel alarm kunnen slaan als er een immigratieraid plaatsvindt en mensen in de buurt bijeen kunnen brengen voor actie, en daarmee dus een deportatie dreigt – waren en zijn behulpzaam om snel alarm te slaan zodat er snel een protesterende menigte stond.

Gaandeweg groeide het aantal mensen dat op het alarm af kwam tot er rond de tweehonderd mensen ter plekke waren. De politiebus met de Nigeriaanse man kon niet wegrijden, de deportatie was daadwerkelijk geblokkeerd! De politie probeerde actievoerders weg te krijgen met ruw geduw en akelige agressie.(5) Maar tegenover het grote aantal mensen en hun solidaire vastbeslotenheid zette de politie niet door. Vijf uur duurde het, maar uiteindelijk haalde het gezag bakzeil. Onder luid gejuich liet ze de Nigeriaanse man gaan. De politieagenten vertrokken, uitgejouwd door de menigte: ‘Don’t Come Back To Peckham!’(6) De solidariteit had gewonnen!

Dit zijn het soort acties die iets uithalen. Het zijn juist daarom ook het soort acties waar de staat ongetwijfeld afschrikwekkende antwoorden op zoekt, want die staat wil kunnen deporteren naar believen. Het is namelijk niet de eerste keer dat het mensen door middel van directe actie lukt een deportatie tegen te houden. Vorig jaar, 13 mei 2021 om precies te zijn, slaagde een soortgelijke menigte in Manchester er in om een soortgelijke deportatie te doen stranden. Toen betrof het twee mensen uit India. Bij die actie zijn drie mensen hardhandig gearresteerd en aangeklaagd wegens ‘vergrijpen’ tegen de ‘openbare orde’. In augustus volgt een rechtszaak tegen deze moedige mensen, die inmiddels al de ‘Kenmure Street Three’ worden genoemd, naar de plek van de succesvolle actie. Ze eisen nu dat de strafzaak geschrapt wordt, en zoeken steun en getuigenissen.

Het is te hopen dat ze dit gevecht winnen. Deze mensen deden en doen wat nodig is en brachten actieve solidariteit in de praktijk. Precies wat de blokkeerders bij Colnbrook wederom proberen. Hopelijk lukt het ook daar om deportatie daadwerkelijk te doen stranden. En hopelijk bouwen we netwerken van solidaire mensen steeds effectiever op, zodat ook in de toekomst deportatie van mensen op de vlucht steeds moeilijker uitvoerbaar wordt.

Noten:

1 ‘Britse minister laat eerste asielzoekersvlucht naar Rwanda doorgaan’, NOS, 14 juni 2022, https://nos.nl/artikel/2432656-britse-minister-laat-eerste-asielzoekersvlucht-naar-rwanda-doorgaan

2 Kenny Stancil, ‘Protests Erupt After UK Court Greenlights Plan to Deport Asylum-Seekers to Rwanda’, 13 juni 2022, https://nos.nl/artikel/2432656-britse-minister-laat-eerste-asielzoekersvlucht-naar-rwanda-doorgaan , over rechtelijke uitspraak, ministeriële houding en protesten.

3 Stop Deportations, ‘BREAKING: several activists…’, Twitter, 14 juni 2022, https://twitter.com/StpDeportations/status/1536743476544655360

4 Lewisham Anti-Raids, https://twitter.com/Lewisham_AR en Southwark&Lambeth Ant-Raids https://twitter.com/SLantiraids

5 Shelley Asquith, ‘ Police were violent today…’, 11 juni 2022, Twitter, https://twitter.com/ShellyAsquith/status/1535673486965882890

6 Benny Hunter, ‘How our community in Peckham fought the Hosstile Environment – and won’, Open Democracy, 13 juni 2022, https://www.opendemocracy.net/en/evan-cook-close-peckham-immigration-raid-home-office/ en Nadeem Badshah & agencies, ‘200 protesters block immigration officers’ van during Peckham arrest’, Guardian, 11 juni 2022, https://www.theguardian.com/uk-news/2022/jun/11/protesters-block-immigration-officers-van-during-peckham-arrest

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Tegen deportaties in Groot-Britannie: directe actie werkt

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Tegen Frontex en tegen de politie-leerzaam middagje actie

TEGEN FRONTEX EN TEGEN DE POLITIE-LEERZAAM MIDDAGJE ACTIE
GOED GEDAAN, PETER STORM EN MEDE DEMONSTRANTEN![Opmerking Astrid Essed]
WEBSITE PETER STORM
https://www.peterstormt.nl/2022/04/25/tegen-frontex-en-tegen-de-politie-leerzaam-middagje-actie/

Geplaatst op 25 april 2022 door egel

maandag 25 april 2022

Afgelopen vrijdag, 22 april 2022, hielden rond de 25 actievoerders in Den Haag een demonstratie tegen Frontex, het EU-agentschap dat de grensbewaking rond de buitengrenzen van de Europese Unie regelt. Agentschap Fort Europa dus eigenlijk, een agentschap van muren en hekken en gewapende bewaking, een agentschap dat vluchtelingen op zee de dood in laat jagen of op land vast laat lopen in prikkeldraad en in als opvangcentra vermomde concentratiekampen. Kortom, een agentschap dat vuur en vlammen verdient, geen budgetten en personeel. Van vuur en vlammen kwam het niet. Maar een levendig protest was het wel. Ik nam deel, en vond het in meerdere opzichten leerzaam.

We verzamelden op de Koekamp, waar een van ons een korte toespraak hield. De politie was er meteen al: gezichtsbedekking van demonstranten mocht niet, iets dat ze overigens niet consequent afdwingen. Stokken aan vlaggen/spandoeken mochten ook niet, en dat dwongen ze wel af. Vroeger gold dit soort onzinverbod alleen voor stevige stokken. Wapens, zeggen ze dan. Nu waren de dunne bamboestokken ook taboe. Zo rekt de politie haar regeltjes steeds verder op in repressieve richting.

We gingen lopen. Aanvankelijk zwijgend: er werd intussen lawaai afgespeeld, ik begrijp oorlogsgeluiden, om de verschrikkingen waar vluchtelingen aan proberen te ontkomen uit te beelden. Even later zetten mensen gelukkig toch leuzen in, en zo werd het toch een levendige optocht. ‘No Borders, No Nations, Stop Deportations!’‘No Nations, No Border, Fight Law and Order’‘Say it Loud, Say it Clear – Refugees are Welcome Here!’, ook in de gezongen versie. Keer op keer ook: ‘Hey hey,. Ho ho, Frontex Has to Go!’

Ik vond dat continu afspelen van oorlogsgeluid niet zo’n geweldig idee, eerlijk gezegd. Ik snap de symbolische waarde. Maar het geluid was niet luid genoeg om buiten de stoet zodanig hoorbaar te zijn dat de boodschap overkwam. Terwijl het geluid weer wel hard genoeg was om voor veel extra prikkels te zorgen voor een demonstrant als ondergetekende. Het maakte het roepen van leuzen ook niet makkelijker. Ik denk dat het beter was geweest om dat geluid slechts af en toe af te spelen, en dan flink luider zodat het overkomt. Maar zeker niet continu, zodat het demonstreren goeddeels zonder dit lawaai kon plaatsvinden en het zelf scanderen en zingen echt alle ruimte krijgt.

We liepen van ministerie naar ministerie en ander bureaucratisch doelwit. Het idee was dat we bij die diverse doelwitten op verschillende wijzen aandacht zouden vestigen op Frontex en de staatsterreur tegen vluchtelingen die onder meer daarmee wordt uitgeoefend. Het eerste doelwit was het ministerie van oorlog, lachwekkend aangeduid als ministerie van Defensie). Daar maakten we onze boodschap luidruchtig duidelijk, maar veel gebeurde daar niet. Vervolgens trokken we op naar het ministerie van Onrecht, al even lachwekkend met Justitie aangeduid. Daar zongen wij – Joke Kaviaar en ik, in de hoedanigheid van Your Local Pirates – ons lied Horror and Weep, in 2018 gemaakt naar aanleiding van de vluchtelingenkinderen in kooien in het land van toen nog Trump. Hetzelfde soort verschrikking dus als waar Frontex verantwoordelijk voor is.

Toen we verder wilden, bleek een van ons de meegebrachte vouwfiets kwijt te zijn. Gestolen? Misschien stond die nog bij de vorige tussenstop, het oorlogsministerie? Iemand ging kijken. Degene van wie de s fiets was, wilde ook even teruglopen. Dat mocht niet van de politie: geen afsplitsingen! Pas toen de eerste persoon terug was gekomen, vond de politie het okay dat de tweede persoon ging. Die was intussen gelukkig al langs de politie gesneakt, en kwam kort erna met fiets en al terug. Maar intussen had de politie de groep dus wel behandeld alsof ze gevangenen waren: eenmaal in de groep mochten we er niet zomaar uit. Een tweede geval van kwaadaardige repressie tegen een klein groepje demonstranten dat gewoon een statement van solidariteit aan het maken was. More was to come.

Derde doelwit: het gebouw ministerie van buitenlandse zaken, waar naar ik begreep ook de IND gevestigd was. Daar hielden mensen een die-in: demonstranten gingen onder witte lakens liggen, om de wegens het anti-vluchtelingenbeleid door de EU de dood in gejaagde mensen uit te beelden, Intussen werden namen of persoonsbeschrijvingen van aldus omgekomen vluchtelingen voorgelezen. Intussen hielden andere demonstranten de twee spandoeken van de demonstratie vast, een met de tekst ‘Borders Kill’, de ander met ‘Stop Pushbacks.’ Aanankelijk stonden we echter me tie s[pandoeken naar de voorbijganger toe terwijl die spandoeken het zicht op de die-in ontytrokken. Zo kreeg de actie natuurlijk amper aandacht, dus we verplaatsten de doeken naar achter de voor dood liggende demonstranten. Zo konden mensen het zien. Intussen deelden demonstranten flyers met uitleg en kritiek over Frontex uit aan mensen uit het publiek.

Dat vond ik trouwens de kracht van de hele actie: wat we deden bij de diverse doelwitten – een die-in, wat muziek, whatever – functioneerde als aandachtstrekker. De flyer functioneerde als toelichting. Het systematisch uitdelen van die flyers was wat mij betreft de essentie van wat we deden. Als drukmiddel op de diverse instanties werkt het type symbolische acties dat we deden plus ene optocht op zich niet. Als aandachtstrekker en handvat voor kritische voorlichting aan mensen die zo’n actie zien, vind ik de aanpak echter uiterst zinvol.

Dat vergt echter allemaal wel dat er publiek, omstanders, voorbijgangers zijn om flyers uit te delen. Tot aan de die-in waren die er. Maar vervolgens gingen we langs het station naar de tijdelijke locatie van de Tweedee Kamer. Dat is aan een drukke weg, maar met nauwelijks voetgangers. Dan sta je dus je ding te doen in de leegte. En de politie werd nu heel vervelend. We wilden voor het gebouw staan. Ruimte zat, en we stonden geen voetgangersstromen in de weg want voorbijgangers waren er dus amper. Maakte allemaal niet uit, de politie stond erop dat we naar de overkant gingen, op afstand van het gebouw. Dat wilden we niet, maar verwijzingen naar vrijheid van meningsuiting en vergelijkingen met hoe het Kremlin opereert tegen demonstranten maakten niet uit. We moesten gaan, anders zou de politie wel even helpen, zo maakten agenten ons duidelijk. En ja hoor, even later weden we richting overkant ‘begeleid’ en dus ook geduwd.

Ik was het zat, stelde aan een enkele mededemonstrant voor om op de weg te gaan zitten, en voegde de daad bij dat woord. Ik hoopte dat anderen dat ook zouden doen, dat gebeurde niet, wel kreeg ik van een mede-activist een blik te zien van ‘Is dat nu wel verstandig?’ Ik bleef zitten maar niet lang. Snel voelde ik een paar armen die aan me begonnen te trekken. Politie trok me vrij hardhandig weg, ik stribbelde tegen, een kameraad kwam er bij en probeerde me te helpen. Alles bij elkaar lukte het de politie niet om me achter het dranghek waar ze me kennelijk wilden hebben – en daarmee buiten de groep! – te krijgen. Agenten hielden me nog even vast, maar ik stond bij de groep die nu aan de overkant stond. Toespraakje, leuzen. Geen arrestaties. Ik zag intussen wel de omvang van de politiemacht. Meerdere politiebusjes en een politiewagen.

Op aar het laatste doelwit, een gebouw van een wapenlobby-instantie. Politie voorop, in politieauto over de stoep, is natuurlijk helemaal geen overtreding van hun eigen wetten. Langs een straat met nog steeds amper voorbijgangers. Dit deel van de route werd noodzakelijk gemaakt door de gekozen doelwitten maar was voor het uitdelen van flyers en dergelijke dus helemaal niet erg nuttig. Bij het wapenlobbybedrijf deelden actievoerders met nep-bloed besmeurde nep-aandelen uit, maar ook hier moesten we aan de overkant blijven van de politie die ons nog steeds als serieuze bedreiging van de Openbare Orde bejegende. Joke en ik deden een tweede lied, “Wapentuig Stuk’. Het kostte me moeite om er niet een derde lied, ACAB, achteraan te gooien maar verder dan de inleidende akkoorden ging ik maar niet.

Bij deze locatie sloten we de hele actie af. De balans op makend denk ik:

Een: Nuttige actie, vanwege de aandacht die we trokken met ons verhaal, rechtstreeks naar voorbijgangers toe. Zo waren we niet afhankelijk van media-aandacht, zo hanteerden we onze eigen kracht. Zo kregen de diverse activiteiten bij de doelwitten hun functie. Ik denk dat precies dit aspect bij kleinschalige acties als deze misschien nog meer nadruk zou mogen krijgen dan die veelal krijgt: rechtstreekse communicatie met mensen buiten onze eigen kringen, wiens aandacht, support en inzet we zoeken en nodig hebben om verder te komen met de strijd.

Twee: Wat een repressief circus wist de politie van Den Haag er weer van te maken! Maar waarom komen ze daar mee weg? Wat zou er gebeurd zijn als we niet met vijfentwintig mensen waren geweest, maar met honderd? Of meer? Wat zou er gebeurd zijn als er niet slechts een enkele demonstrant was gaan zitten op de weg bij het Tweede Kamergebouw, maar vijftien? Of dertig? En hoe zou het worden als we onze dingen doen op vijf locaties, niet opeenvolgend met een mars over deels lege straten, maar tegelijkertijd? Zomaar wat gedachten van een nog steeds boze, maar tevens opruiend opgewekte, demonstrant.

Noten

1 ‘22 April: Demonstration ‘Abolish Frontex- End Dutch participation’ with actions’, Stop The War On Migrants, 29 maart 2022, https://stopthewaronmigrants.noblogs.org/post/2022/03/29/22-april-demonstration-abolish-frontex-end-dutch-participation-with-actions/

2 Zie ook het mooie beeldverslag van Harry Westerink op de website van Doorbraak, ‘’Actie tegen Frontex leidt tot repressie van Haagse politie (beeldverslag)’,25 april 2022, https://www.doorbraak.eu/actie-tegen-frontex-leidt-tot-repressie-van-haagse-politie-beeldverslag/

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Tegen Frontex en tegen de politie-leerzaam middagje actie

Opgeslagen onder Divers