Tag archieven: Apartheid

Ingezonden Stuk/”Groenlinks-PvdA Wapenembargo tegen Israel werd de hoogste tijd!”

ANP

Bij de luchtaanvallen van maandagnacht zijn zeker 330 Palestijnen gedood, aldus het door Hamas gecontroleerde ministerie van Volksgezondheid in Gaza.Bij de luchtaanvallen van maandagnacht zijn zeker 330 Palestijnen gedood, aldus het door Hamas gecontroleerde ministerie van Volksgezondheid in Gaza.Bashar Taleb/AFP
Juli 2014. Het Israëlische leger bombardeert de Gazastrook.DE VERWOESTING VAN GAZA
INGEZONDEN STUK/”GROENLINKS/PVDA WAPENEMBARGO
TEGEN ISRAEL WERD DE HOOGSTE TIJD!
Recentelijk heb ik een Ingezonden Stuk toegestuurd aan de redacties
van een aantal kranten, met als onderwerp het op het Groenlinks/PvdA
Congres met grote meerderheid aangenomen voorstel van
PvdA voorvrouw Kati Piri [1] met als pleidooi een totaal wapenembargo
tegen Israel!
Zie voor Achtergrondinformatie geheel onderin.
Ik heb daarop mijn commentaar op Facebook gegeven [2], maar
vond dat niet genoeg.
Vandaar een Ingezonden Stuk aan een aantal kranten toegestuurd.
Zie mijn Mail aan Het Parool! [3]
En dan onder P/S mijn aan andere kranten toegezonden Ingezonden Stuk:
””GROENLINKS/PVDA WAPENEMBARGO
TEGEN ISRAEL WERD DE HOOGSTE TIJD!”
Geen idee of het ergens geplaatst wordt-het is behoorlijk pittig-
Vandaar ook, dat ik het met u deel
VEEL LEESPLEZIER!
Dus nu eerst de noten, dan het Ingezonden Stuk.
En daaronder enige Achtergrondinformatie
FROM THE RIVER TO THE SEA, PALESTINE WILL BE FREE!
ASTRID ESSED
NOTEN
[1]
WIKIPEDIA
KATI PIRI
[2]
ASTRID ESSED VOOR WAPENEMBARGO TEGEN ISRAELISCHE
GENOCIDALE APARTHEIDSSTAAT/Commentaar op Facebook
[3]
MAIL ASTRID ESSED AAN HET PAROOL/INGEZONDEN STUK
OVER GROENLINKS/PVDA WAPENEMBARGO TEGEN ISRAEL
INGEZONDEN STUK
TITEL
””GROENLINKS/PVDA WAPENEMBARGO
TEGEN ISRAEL WERD DE HOOGSTE TIJD!”
TEKST:
Ingezonden Stuk
Geachte Redactie,
Het door de Tweede Kamer weggestemde, maar op het Groenlinks-PvdA
Congres met grote meerderheid aangenomen voorstel van Kati Piri om te komen tot een volledig wapenembargo
tegen Israel, kan mijn hoogste goedkeuring wegdragen.
Het werd hoog tijd.
Al vanaf 1967 oefent Israel in de Palestijnse gebieden met haar bezetting
een keiharde terreur uit, waarbij folteringen, discriminerende rechtspraak
[voor de Palestijnen in de bezette gebieden is er geen burgerrechtspraak,
zij vallen onder de Militaire Rechtspraak. Burgers!], militaire invallen met vele
burgerslachtoffers ten gevolge en administratieve detentie [opsluiting
zonder vorm van proces, naast dat Militaire Recht]  aan de orde van de dag zijn.
Alsof dat nog niet erg genoeg is, zijn er vanaf eind zestiger jaren Israelische
nederzettingen in bezet gebied, tot stand gekomen door onteigening van land
van Palestijnse boeren. In normale mensentaal heet dat landdiefstal.
Die nederzettingen, die vooral op de Westelijke Jordaanoever nog steeds
worden uitgebreid ten koste van de Palestijnen, zijn -dat zal niemand
verbazen-in strijd met het Internationaal Recht -iets, waarvan Israel
zich niets aantrekt-
Ook de EU veroordeelt deze nederzettingenpolitiek keer op keer.
Het is dus een Lange Weg vanaf 1967 -en ook daarvoor, maar dan wordt het
stuk te lang!-tot heden, 2025!
De lijst van Israelische misdaden is lang, maar voeg daar nog aan toe de sinds
2007 heersende Blokkade van Gaza, waarbij structureel [met tussenpozen
iets minder] aan de Gazanen medicijnen, brandstof en andere overlevingstools
worden onthouden.
En sinds eind october 2023, na de Hamas 7 october aanval, die deels
wel degelijk-dat wordt vaak vergeten-legitiem was omdat ook Israelische
militaire doelen zijn aangevallen,is de hel pas goed losgebarsten.
Willekeurige aanvallen op scholen, ziekenhuizen,vluchtelingenkampen,
mensen, die vanaf Noord Gaza naar het zuiden worden gedirigeerd, naar
”veilige zones” om daar alsnog te worden gebombardeerd.
Mensen, die naar voedseldistributiepunten gaan en daar onder vuur
worden genomen door het Israelische leger.
Mensen, op zoek naar voedsel voor hun gezinnen…….
Het onthouden van voedsel en medicijnen aan de Gazanen….
En met als klap op de vuurpijl, een militaire aanval op Iran.
Bij ieder ander land [zoals bij Rusland op Oekraine en terecht!],
zou er van een daad van agressie zijn gesproken.
Nu draaien vele Westerse landen eromheen en weigeren Israel
als agressor aan te wijzen.
Het is dan ook hoog tijd, dat een land met een dergelijk ”CV”
aan bezetting, oorlogsmisdaden en sinds 2023 misdaden, die in
de richting gaan van genocide, een totaal wapenembargo krijgt
opgelegd.
Dat mag pas weer worden opgeheven als Israel zijn aanvallen
op Iran en Gaza stopt, de bezetting van de Palestijnse gebieden
opheft, humanitaire hulp in Gaza toelaat en de nederzettingen ontmantelt.
Met minder nemen we geen genoegen.
Wie veel misdaden pleegt, moet veel rechtzetten.
En de Israelische oorlogsmisdadigers, Netanyahu voorop, moeten
worden berecht.
ASTRID ESSED
AMSTERDAM
ACHTERGRONDINFORMATIE:
”P

vdA-prominent Gerdi Verbeet zit zaterdag huilend op de eerste rij van het gezamenlijke GroenLinks-PvdA-congres. Zojuist heeft ruim 83 procent van de leden ingestemd met een voorstel om geen wapens meer te leveren aan Israël, ook niet als die bedoeld zijn ter verdediging van Israëlische burgers tegen raketaanvallen. Verbeet wordt getroost door PvdA’er Rob Oudkerk, die een arm om haar heen slaat.”

VOLKSKRANT
GROEN-LINKS EN PVDA VIEREN DE STRENGERE ISRAEL KOERS UITBUNDIG, TERWIJL LEDEN MET KRITIEK WORDEN
UITGEJOELD
21 JUNI 2025
Het gezamenlijke GroenLinks-PvdA-congres, bedoeld als feestje voor de aanstaande fusie, werd zaterdag overheerst door de aangekondigde strengere Israël-koers van de partij. De meeste leden zijn daarover in jubelstemming, evenals partijleider Timmermans. ‘Wij laten ons niet vertellen dat we gekkies zijn.’
PvdA-prominent Gerdi Verbeet zit zaterdag huilend op de eerste rij van het gezamenlijke GroenLinks-PvdA-congres. Zojuist heeft ruim 83 procent van de leden ingestemd met een voorstel om geen wapens meer te leveren aan Israël, ook niet als die bedoeld zijn ter verdediging van Israëlische burgers tegen raketaanvallen. Verbeet wordt getroost door PvdA’er Rob Oudkerk, die een arm om haar heen slaat.

Hoewel de wens tot een ‘volledig en onmiddellijk wapenembargo tegen Israël’ geen steun zal krijgen van de Nederlandse regering, lopen de gemoederen hierover zaterdag hoog op bij de linkse fusiepartij.

Tegenstanders van de strengere Israël-koers, zoals oud-wethouder van Barendrecht Reshma Roopram, worden uitgejouwd als zij hun punt proberen te maken op het podium van het congres. Ze zegt even later haar lidmaatschap op.

Grimmige sfeer

Een andere man krijgt een fel ‘hou toch op!’ naar zijn hoofd geslingerd als hij op het podium probeert uit te leggen dat het volledige wapenembargo bijdraagt aan een gevoel van ‘onveiligheid die Israëlische burgers in schuilkelders ervaren’. De zaal begint ook te joelen van afkeuring als PvdA’er Oudkerk 30 seconden extra tijd krijgt om eenzelfde punt te maken.

De sfeer is bij tijd en wijle zo grimmig dat de moderator – GroenLinkser Ineke van Gent – de zaal meerdere keren moet oproepen om zich te beheersen. ‘Zorg dat iedereen zich veilig kan voelen’, zegt ze streng. Kati Piri, het Kamerlid dat donderdag de motie indiende waarmee de nieuwe koers een feit werd, zegt ‘de emoties te begrijpen’, maar maant eveneens tot kalmte. Dat lukt nauwelijks.

Nieuw electoraal succes

Bij het overgrote deel van de aanwezige leden overheerst een jubelstemming over wat zij zien als overwinning. Vooral jongeren hopen op nieuw electoraal succes door een veel strengere Israël-koers te varen.

Nassreddin Taibi (23) vertelt bijvoorbeeld dat de motie die Kati Piri donderdag indiende over een wapenembargo ‘misschien wel geëxplodeerd is in de Tweede Kamer en op Twitter, maar in mijn eigen omgeving, of bubbel zou je kunnen zeggen, ervaar ik dat mensen nu toch overwegen om op GroenLinks-PvdA te stemmen’.

Volgens Taibi hebben die mensen het gevoel dat er nu wél naar hun stem wordt geluisterd. Hij denkt zelfs dat GroenLinks-PvdA hierdoor ‘misschien wel de grootste kan worden’.

Om hem heen is de stemming al net zo optimistisch. Veel leden vallen elkaar lachend in de armen, er is aanstekelijke gitaarmuziek en bij vrijwel elk sta-tafeltje schatten de leden de kans hoog in dat het nieuwe Israël-standpunt kan leiden tot méér electoraal succes. Dat er onderweg een paar leden afvallen die het Israël-standpunt veel te ver vinden gaan, is dan maar zo.

Timmermans ziet pijn

Partijleider Frans Timmermans is ook blij met de overweldigende steun die het congres zaterdag heeft uitgesproken om ‘niet langer steun te geven aan Netanyahu en zijn oorlogsmisdaden’. Hij krijgt zaterdagochtend een staande ovatie als hij vanaf het podium vertelt dat hij achter de oproep van de Kamerfractie blijft staan om ‘tijdelijk’ geen wapens te leveren aan Israël. Hij hoopt de Israëlische premier Netanyahu zo naar de onderhandelingstafel te dwingen. ‘Die redenering is sluitend’, zegt Timmermans.

Tegelijkertijd heeft hij ‘gezien wat dit aan pijn en verdriet heeft veroorzaakt, zeker bij mensen in de Joodse gemeenschap in Nederland’, zegt hij als de juichende menigte even is gaan zitten. Hun redenering is juist dat het Israëlische luchtverdedigingssysteem onschuldige burgers beschermt tegen raketten. ‘Ook die redenering is sluitend’, vindt hij.

Volgens de linkse partijleider is het belangrijk dat dit soort meningsverschillen binnen de partij worden besproken. ‘Hou elkaar vast! We gaan het gesprek aan en we komen er samen uit!’, roept Timmermans luid de zaal in.

‘Heel verdrietig voor Gerdi’

Even later in gesprek met de pers noemt hij het ‘heel verdrietig voor Gerdi dat ze moest huilen’ en joelen vindt hij al zeker niet op zijn plaats. Maar het is volgens Timmermans ‘niet zo dat dit een standpunt is dat door maar een klein deel van de aanwezigen is gedeeld: meer dan 80 procent van de leden is het hiermee eens’.

Timmermans zegt niet bezorgd te zijn hoe er buiten de partij op de strengere Israël-koers van zijn partij wordt gereageerd. ‘Ik denk dat het standpunt dat wij vertolken het standpunt is dat door grote delen van de Nederlandse bevolking wordt gevoeld.’

Mochten andere partijen, zoals de VVD, hierdoor moeite hebben om met de linkse fusiepartij in zee te gaan in een toekomstige coalitie, is dat hun probleem. Timmermans raakt geïrriteerd bij vragen daarover: ‘Denkt u nou werkelijk dat bij ons de overweging is geweest bij het zien van het risico van het ontploffen van het Midden-Oosten, dat we dan gaan denken: Oh, ons standpunt moet wel zo zijn dat we de VVD niet te veel van ons vervreemden? Absoluut niet.’

‘We zijn mensen die strijden voor vrede’

Tegelijkertijd waarschuwt Timmermans in zijn toespraak voor krachten – aan de rechterzijde van de Kamer, maar ook in eigen kring – die partijleden proberen wijs te maken dat ze het verkeerde pad inslaan. ‘Wij laten ons niet vertellen dat we gekkies zijn’, zegt Timmermans. ‘Wij laten ons niet vertellen dat we achter radicalen aanlopen. Wij zijn mensen die strijden voor vrede, voor medemenselijkheid, voor het einde van de oorlog. Laat niemand je iets anders wijsmaken.’

Slechts een enkeling vindt de strengere Israël-koers een riskante electorale keuze. ‘Was dit nou handig zo vlak voor de verkiezingen’, vraagt een vrouw aan haar buurman als Timmermans bezig is met zijn gloedvolle betoog.

Arnold van Kalken (80), die zich veertig jaar heeft ingezet voor GroenLinks (en de voorlopers van die partij) ziet ook een risico, maar dat hoeft niet per se erg te zijn. ‘Zo’n motie over Israël helpt natuurlijk niet om kiezers in het midden aan te spreken’, zegt hij. ‘Maar als je alsmaar in het midden blijft zitten, ben je niet eerlijk.’

Hij is het avontuur van de PvdA met de VVD in kabinet-Rutte II nog niet vergeten. ‘Daar heeft links niet zoveel aan gehad.’

Dus als de VVD suggereert dat het animo flink is gedaald om na de verkiezingen samen in een coalitie te stappen met een linkse partij die zo’n scherpe Israël-koers vaart, zegt Van Kalken: ‘Yesilgöz zei toch al dat ze niet met ons wilde. Dus dan kun je maar beter jezelf zijn.’

EINDE

NU.NL

LEDEN GL-PVDA OMARMEN OPROEP PIRI TOT
WAPENEMBARGO TEGEN ISRAEL
21 JUNI 2025
De motie die Tweede Kamerlid Kati Piri van GroenLinks-PvdA deze week indiende voor een wapenembargo tegen Israël kan binnen haar partij op veel steun rekenen. De oproep om de motie te heroverwegen werd zaterdag ruimschoots verworpen op het congres van beide partijen in Nieuwegein.

Er was veel emotie rondom de stemming. Leden krijgen zoals altijd inspraak voor de stemming en daar werd massaal gebruik van gemaakt.

“Ik ben Laura Bromet. En bijna alle Brometten zijn in de oorlog vermoord”, zei Tweede Kamerlid Laura Bromet. Toch is haar vader, televisiemaker Frans Bromet, met een Joodse achtergrond, voor een wapenembargo tegen Israël. “Mijn vader zei: jullie hebben het bij het rechte eind.”

Jan Pronk, PvdA-minister in de jaren zeventig en negentig, riep in herinnering dat Israël vroeger werd aangevallen en zich moest verdedigen, maar de situatie is nu veranderd. “Nu is het de omgekeerde wereld. Israël schendt het internationaal recht. Israël is de aanvaller.”

Oudkerk krijgt ‘gevoel van onveiligheid’ bij PvdA

De partijoproep om de motie-Piri te heroverwegen werd vrijdagavond laat ingediend door drie oud-PvdA-leiders: Ad Melkert, Job Cohen en Lodewijk Asscher. Ook bekende PvdA’ers Gerdi Verbeet en Rob Oudkerk roerden zich in de discussie en schaarden zich achter de voormalige partijleiders.

Oudkerk zei voor de stemming dat hij na 65 jaar lidmaatschap van de PvdA is gaan “twijfelen” of hij nog bij de club wil horen. Oudkerk, die zelf ook een Joodse achtergrond heeft, krijgt een toenemend “gevoel van onveiligheid” door de oproep voor een wapenembargo.

Maar verreweg het merendeel van de aanwezige leden steunt de Tweede Kamerfractie. Een andere motie, de eis voor een “onmiddellijk en volledig wapenembargo tegen Israël”, kreeg eveneens veel steun. Ruim 80 procent van de congresgangers wil dit.

Partijleider Frans Timmermans was de leden dankbaar voor de massale steun, zei hij in zijn toespraak aan het eind van het congres. Hij beloofde tegelijk “open oren en een open hart” te hebben voor degenen die zorgen hebben over een wapenembargo. “Wij willen ook dat de mensen in Tel Aviv en waar dan ook in veiligheid kunnen leven en beschermd kunnen worden.”

Historisch congres niet zo historisch

Piri diende haar veelbesproken motie deze week in, maar kreeg geen meerderheid in de Kamer. Toch klonk haar oproep tot een “tijdelijk een volledig wapenembargo tegen Israël” de hele dag door in het congrescentrum in Nieuwegein.

Het zwaartepunt van het congres had het besluit moeten zijn om een nieuwe, linkse partij op te richten. Alleen was dat onderwerp vanwege de val van het kabinet naar voren gehaald. Twee weken geleden stemden de leden hier massaal voor.

Het door de partij aangekondigde “historische congres” was daarom ook niet zo historisch. Ook de ochtend stond vooral in het teken van de oproep tot een wapenembargo, zoals je hier kunt lezen:

Plezier keerde weer terug

Daarna keerde het plezier weer terug. De aandacht kon weer naar het programma. Zoals naar het gesprek met de voormalig premier van Nieuw-Zeeland Jacinda Ardern, die voor een bomvolle zaal werd geïnterviewd door Piri.

Ardern kreeg eerst minutenlang een daverend applaus van de aanwezigen. Een teken dat zij wél achter de koerswijziging staan die werd vormgegeven in Piri’s motie.

“Als je middenin een politieke storm zit, hoe ga je daar dan mee om?” vroeg Piri aan Ardern. “Asking for a friend.

Zo was GroenLinks-PvdA in aanloop naar de verkiezingen op 29 oktober vooral met zichzelf bezig. Aan de andere kant domineerde de partij sinds lange tijd weer eens het politieke debat in Den Haag.

EINDE

Aan het begin van de avond stemde de Tweede Kamer hoofdelijk over het nieuwe plan en dat haalde – zoals verwacht – geen meerderheid: 99 Tweede Kamerleden waren tegen, 35 voor. Naast GroenLinks-PvdA stemden alleen SP, Denk en de Partij voor de Dieren voor.”
NOS
VERBAZING EN BOOSHEID OVER VOORSTEL
GROENLINKS-PVDA VOOR WAPENEMBARGO ISRAEL

In de Tweede Kamer hebben veel partijen in stevige woorden afstand genomen van het nieuwe voorstel van GroenLinks-PvdA om een geheel wapenembargo in te stellen tegen Israël.

Rechtse partijen noemen het voorstel “bizar en onverstandig” (VVD), “knettergek, onverdedigbaar en levensgevaarlijk” (BBB), “te bizar voor woorden” (SGP) en NSC vindt het “bizar” en is zich “kapot geschrokken”. “Hun Israëlhaat en groeiend antisemitisme kent geen grenzen”, oordeelt de PVV.

Middenpartijen snapten ook niet waarom de grootste oppositiepartij nu vindt dat Nederland moet stoppen met de levering van onderdelen aan het Israëlische luchtverdedigingssysteem Iron Dome, zoals het concrete plan behelst.

De ChristenUnie vindt het “compleet onverantwoord”, het CDA “zeer onverstandig” en ook de progressieve oppositiepartij Volt vindt een compleet wapenembargo “een stap te ver gaan”, zo maakten ze de afgelopen uren in de Tweede Kamer en op X duidelijk.

In gevaar

De boze en verbaasde reacties hebben dezelfde strekking: als Israël zich niet meer kan verdedigen tegen luchtaanvallen komen onschuldige Israëlische burgers in gevaar. Het luchtverdedigingssysteem beschermt inwoners van Israël tegen raketaanvallen, maar ook bewoners in omliggende gebieden, stelt de Kamer.

Bijna alle partijen vinden dat Nederland zich moet inzetten om het geweld van de Israëlische regering te stoppen, maar een exportverbod voor de onderdelen van de Iron Dome ging tot vandaag ook GroenLinks-PvdA te ver.

De verbazing was dan ook groot toen GroenLinks-PvdA-Kamerlid Piri vanochtend in een debat opeens met een nieuw standpunt kwam. Demissionair NSC-minister Veldkamp van Buitenlandse Zaken reageerde geschokt op de “draai” van Piri en zei onmiddellijk dat het kabinet hiertegen was.

Op het verkeerde pad

Ondanks de steeds luidere kritiek wist de grootste oppositiepartij niet van wijken. Partijleider Timmermans is zeer overtuigd dat het een goede beslissing is, omdat een verdedigingssysteem nu wordt ingezet voor de militaire agressie, redeneerde hij.

De ommekeer in de partij is afgelopen week gekomen toen Israël aanvallen uitvoerde op Iran en daarmee het conflict in het Midden-Oosten op een “roekeloze manier” escaleert, aldus Timmermans.

Door het luchtverdedigingssysteem is de Israëlische premier Netanyahu zich volgens de partij “onkwetsbaar” gaan voelen bij aanvallen op andere landen en dat is “volstrekt onaanvaardbaar”, zei Timmermans. “We moeten een manier vinden om Netanyahu te laten merken dat hij op het verkeerde pad zit, moet de-escaleren en aan de onderhandelingstafel moet zitten.”

Aan het begin van de avond stemde de Tweede Kamer hoofdelijk over het nieuwe plan en dat haalde – zoals verwacht – geen meerderheid: 99 Tweede Kamerleden waren tegen, 35 voor. Naast GroenLinks-PvdA stemden alleen SP, Denk en de Partij voor de Dieren voor.

Neerzetten als radicaal

Maar het laatste woord over de koerswijziging van GroenLinks-PvdA is nog niet gezegd. De rechtse partijen zullen in de naderende verkiezingscampagne dit standpunt zeker aangrijpen om partijleider Timmermans als “radicaal” neer te zetten. Zelf reageert Timmermans laconiek op vragen daarover van de pers. “Dit is niet de eerste keer dat ze mij radicaal noemen en dat mogen ze nog 10.000 keer doen.”

Binnen de partij zal er mogelijk ook discussie over ontstaan. Een partijgenoot in de Provinciale Staten in Friesland Jaap Stalenburg sprak op X over een “zeldzaam onverstandig” besluit. Hij verwacht dat dit “als een boemerang terugslaat op de linkse samenwerking”.

Zaterdag houdt GroenLinks-PvdA een partijcongres en dan zal duidelijk worden of dit een heikel onderwerp wordt.

EINDE

NOS
GROTE MEERDERHEID LEDEN PVDA EN GROENLINKS STEUNT
VOLLEDIG WAPENEMBARGO ISRAEL

De leden van de PvdA en GroenLinks hebben op het congres met een ruime meerderheid ingestemd met een tijdelijk volledig wapenembargo tegen Israël. Ze staan daarmee achter de Tweede Kamerfractie van GroenLinks-PvdA, die tot verbazing van velen deze week aankondigde de levering van onderdelen voor de luchtverdediging van Israël te willen stoppen, vanwege de luchtaanvallen op Iran.

De spanningen binnen GroenLinks-PvdA liepen de afgelopen dagen hoog op over de nieuwe Israël-koers. Meerdere PvdA-prominenten, onder wie oud-partijleiders Job Cohen en Lodewijk Asscher, dienden een motie in om de nieuwe koers van de partij te dwarsbomen.

Partijleider Timmermans besloot daarom aan het begin van het congres een extra toespraak te houden. Daarin riep hij de leden ertoe op kalm te blijven. “Respecteer meningsverschillen” en “laat elkaar niet los”, zei hij.

Vooral onder PvdA-leden was het af en toe rumoerig als de moties over Israël aan bod kwamen. Uiteindelijk werd er tijdens het gezamenlijke congres van GroenLinks en PvdA over gestemd. Daar bleek al tijdens de stemverklaringen, van onder meer oud-PvdA-minister Jan Pronk, dat een grote meerderheid van de leden achter het volledige wapenembargo staat. Uiteindelijk werd de tegenmotie van Cohen en Asscher met 80 procent van de stemmen verworpen.

In de Tweede Kamer kan het standpunt van GroenLinks-PvdA op weinig steun rekenen. Alleen SP, Denk en de Partij voor de Dieren kunnen zich erin vinden, de andere partijen nemen er juist fel stelling tegen.

In zijn slottoespraak zei Timmermans “ontzettend dankbaar” te zijn voor de opstelling van de leden. Hij vindt dat de samengevoegde partij een signaal afgeeft naar Nederland dat de oorlog in Israël gestopt moet worden. “We mogen geen wapens leveren aan oorlogsmisdadigers”, zei Timmermans. Verder zei hij dat er met een “open hart” geluisterd wordt naar de mensen die zich zorgen maken over “geliefden” in Israël.

Verder vraagt hij alle leden om de komende maanden de straat op te gaan om te zorgen dat zijn partij de grootste wordt en mensen weer geloven dat “de hoop terug kan komen”.

EINDE

AMNESTY INTERNATIONAL INVESTIGATION CONCLUDES ISRAEL

IS COMMITTING GENOCIDE AGAINST PALESTINIANS IN GAZA

5 DECEMBER 2024

https://www.amnesty.org/en/latest/news/2024/12/amnesty-international-concludes-israel-is-committing-genocide-against-palestinians-in-gaza/

Amnesty International’s research has found sufficient basis to conclude that Israel has committed and is continuing to commit genocide against Palestinians in the occupied Gaza Strip, the organization said in a landmark new report published today.

The report, ‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza, documents how, during its military offensive launched in the wake of the deadly Hamas-led attacks in southern Israel on 7 October 2023, Israel has unleashed hell and destruction on Palestinians in Gaza brazenly, continuously and with total impunity.

“Amnesty International’s report demonstrates that Israel has carried out acts prohibited under the Genocide Convention, with the specific intent to destroy Palestinians in Gaza. These acts include killings, causing serious bodily or mental harm and deliberately inflicting on Palestinians in Gaza conditions of life calculated to bring about their physical destruction. Month after month, Israel has treated Palestinians in Gaza as a subhuman group unworthy of human rights and dignity, demonstrating its intent to physically destroy them,” said Agnès Callamard, Secretary General of Amnesty International.

“Our damning findings must serve as a wake-up call to the international community: this is genocide. It must stop now.

“States that continue to transfer arms to Israel at this time must know they are violating their obligation to prevent genocide and are at risk of becoming complicit in genocide. All states with influence over Israel, particularly key arms suppliers like the USA and Germany, but also other EU member states, the UK and others, must act now to bring Israel’s atrocities against Palestinians in Gaza to an immediate end.”

Over the past two months the crisis has grown particularly acute in the North Gaza governorate, where a besieged population is facing starvation, displacement and annihilation amid relentless bombardment and suffocating restrictions on life-saving humanitarian aid.

“Our research reveals that, for months, Israel has persisted in committing genocidal acts, fully aware of the irreparable harm it was inflicting on Palestinians in Gaza. It continued to do so in defiance of countless warnings about the catastrophic humanitarian situation and of legally binding decisions from the International Court of Justice (ICJ) ordering Israel to take immediate measures to enable the provision of humanitarian assistance to civilians in Gaza,” said Agnès Callamard.

“Israel has repeatedly argued that its actions in Gaza are lawful and can be justified by its military goal to eradicate Hamas. But genocidal intent can co-exist alongside military goals and does not need to be Israel’s sole intent.”

Amnesty International examined Israel’s acts in Gaza closely and in their totality, taking into account their recurrence and simultaneous occurrence, and both their immediate impact and their cumulative and mutually reinforcing consequences. The organization considered the scale and severity of the casualties and destruction over time. It also analysed public statements by officials, finding that prohibited acts were often announced or called for in the first place by high-level officials in charge of the war efforts.

“Taking into account the pre-existing context of dispossession, apartheid and unlawful military occupation in which these acts have been committed, we could find only one reasonable conclusion: Israel’s intent is the physical destruction of Palestinians in Gaza, whether in parallel with, or as a means to achieve, its military goal of destroying Hamas,” said Agnès Callamard.

“The atrocity crimes committed on 7 October 2023 by Hamas and other armed groups against Israelis and victims of other nationalities, including deliberate mass killings and hostage-taking, can never justify Israel’s genocide against Palestinians in Gaza.”

International jurisprudence recognizes that the perpetrator does not need to succeed in their attempts to destroy the protected group, either in whole or in part, for genocide to have been committed. The commission of prohibited acts with the intent to destroy the group, as such, is sufficient.

Amnesty International’s report examines in detail Israel’s violations in Gaza over nine months between 7 October 2023 and early July 2024. The organization interviewed 212 people, including Palestinian victims and witnesses, local authorities in Gaza, healthcare workers, conducted fieldwork and analysed an extensive range of visual and digital evidence, including satellite imagery. It also analysed statements by senior Israeli government and military officials, and official Israeli bodies. On multiple occasions, the organization shared its findings with the Israeli authorities but had received no substantive response at the time of publication.

Unprecedented scale and magnitude

Israel’s actions following Hamas’s deadly attacks on 7 October 2023 have brought Gaza’s population to the brink of collapse. Its brutal military offensive had killed more than 42,000 Palestinians, including over 13,300 children, and injured over 97,000 more, by 7 October 2024, many of them in direct or deliberately indiscriminate attacks, often wiping out entire multigenerational families. It has caused unprecedented destruction, which experts say occurred at a level and speed not seen in any other conflict in the 21st century, levelling entire cities and destroying critical infrastructure, agricultural land and cultural and religious sites. It thereby rendered large swathes of Gaza uninhabitable.

Mohammed, who fled with his family from Gaza City to Rafah in March 2024 and was displaced again in May 2024, described their struggle to survive in horrifying conditions:

“Here in Deir al-Balah, it’s like an apocalypse… You have to protect your children from insects, from the heat, and there is no clean water, no toilets, all while the bombing never stops. You feel like you are subhuman here.”

Israel imposed conditions of life in Gaza that created a deadly mixture of malnutrition, hunger and diseases, and exposed Palestinians to a slow, calculated death. Israel also subjected hundreds of Palestinians from Gaza to incommunicado detention, torture and other ill-treatment.

Viewed in isolation, some of the acts investigated by Amnesty International constitute serious violations of international humanitarian law or international human rights law. But in looking at the broader picture of Israel’s military campaign and the cumulative impact of its policies and acts, genocidal intent is the only reasonable conclusion.

Intent to destroy

To establish Israel’s specific intent to physically destroy Palestinians in Gaza, as such, Amnesty International analysed the overall pattern of Israel’s conduct in Gaza, reviewed dehumanizing and genocidal statements by Israeli government and military officials, particularly those at the highest levels, and considered the context of Israel’s system of apartheid, its inhumane blockade of Gaza and the unlawful 57-year-old military occupation of the Palestinian territory.

Before reaching its conclusion, Amnesty International examined Israel’s claims that its military lawfully targeted Hamas and other armed groups throughout Gaza, and that the resulting unprecedented destruction and denial of aid were the outcome of unlawful conduct by Hamas and other armed groups, such as locating fighters among the civilian population or the diversion of aid. The organization concluded these claims are not credible. The presence of Hamas fighters near or within a densely populated area does not absolve Israel from its obligations to take all feasible precautions to spare civilians and avoid indiscriminate or disproportionate attacks. Its research found Israel repeatedly failed to do so, committing multiple crimes under international law for which there can be no justification based on Hamas’s actions. Amnesty International also found no evidence that the diversion of aid could explain Israel’s extreme and deliberate restrictions on life-saving humanitarian aid.

In its analysis, the organization also considered alternative arguments such as ones that Israel was acting recklessly or that it simply wanted to destroy Hamas and did not care if it needed to destroy Palestinians in the process, demonstrating a callous disregard for their lives rather than genocidal intent.

However, regardless of whether Israel sees the destruction of Palestinians as instrumental to destroying Hamas or as an acceptable by-product of this goal, this view of Palestinians as disposable and not worthy of consideration is in itself evidence of genocidal intent.

Many of the unlawful acts documented by Amnesty International were preceded by officials urging their implementation. The organization reviewed 102 statements that were issued by Israeli government and military officials and others between 7 October 2023 and 30 June 2024 and dehumanized Palestinians, called for or justified genocidal acts or other crimes against them.

Of these, Amnesty International identified 22 statements made by senior officials in charge of managing the offensive that appeared to call for, or justify, genocidal acts, providing direct evidence of genocidal intent. This language was frequently replicated, including by Israeli soldiers on the ground, as evidenced by audiovisual content verified by Amnesty International showing soldiers making calls to “erase” Gaza or to make it uninhabitable, and celebrating the destruction of Palestinian homes, mosques, schools and universities.

Killing and causing serious bodily or mental harm

Amnesty International documented the genocidal acts of killing and causing serious mental and bodily harm to Palestinians in Gaza by reviewing the results of investigations it conducted into 15 air strikes between 7 October 2023 and 20 April 2024 that killed at least 334 civilians, including 141 children, and wounded hundreds of others. Amnesty International found no evidence that any of these strikes were directed at a military objective.

In one illustrative case, on 20 April 2024, an Israeli air strike destroyed the Abdelal family house in the Al-Jneinah neighbourhood in eastern Rafah, killing three generations of Palestinians, including 16 children, while they were sleeping.

While these represent just a fraction of Israel’s aerial attacks, they are indicative of a broader pattern of repeated direct attacks on civilians and civilian objects or deliberately indiscriminate attacks. The attacks were also conducted in ways designed to cause a very high number of fatalities and injuries among the civilian population.

Inflicting conditions of life calculated to bring about physical destruction

The report documents how Israel deliberately inflicted conditions of life on Palestinians in Gaza intended to lead, over time, to their destruction. These conditions were imposed through three simultaneous patterns that repeatedly compounded the effect of each other’s devastating impacts: damage to and destruction of life-sustaining infrastructure and other objects indispensable to the survival of the civilian population; the repeated use of sweeping, arbitrary and confusing mass “evacuation” orders to forcibly displace almost all of Gaza’s population; and the denial and obstruction of the delivery of essential services, humanitarian assistance and other life-saving supplies into and within Gaza.

After 7 October 2023, Israel imposed a total siege on Gaza cutting off electricity, water and fuel. In the nine months reviewed for this report, Israel maintained a suffocating, unlawful blockade, tightly controlled access to energy sources, failed to facilitate meaningful humanitarian access within Gaza,  and obstructed the import and delivery of life-saving goods and humanitarian aid, particularly to areas north of Wadi Gaza. They thereby exacerbated an already existing humanitarian crisis. This, combined with the extensive damage to Gaza’s homes, hospitals, water and sanitation facilities and agricultural land, and mass forced displacement, caused catastrophic levels of hunger and led to the spread of diseases at alarming rates. The impact was especially harsh on young children and pregnant or breastfeeding women, with anticipated long-term consequences for their health.

Time and again, Israel had the chance to improve the humanitarian situation in Gaza, yet for over a year it has repeatedly refused to take steps blatantly within its power to do so, such as opening sufficient access points to Gaza or lifting tight restrictions on what could enter the Strip  or their obstruction of aid deliveries within Gaza while the situation has grown progressively worse.

Through its repeated “evacuation” orders Israel displaced nearly 1.9 million Palestinians – 90% of Gaza’s population – into ever-shrinking, unsafe pockets of land under inhumane conditions, some of them up to 10 times. These multiple waves of forced displacement left many jobless and deeply traumatized, especially since some 70% of Gaza’s residents are refugees or descendants of refugees whose towns and villages were ethnically cleansed by Israel during the 1948 Nakba.

Despite conditions quickly becoming unfit for human life, Israeli authorities refused to consider measures that would have protected displaced civilians and ensured their basic needs were met, showing that their actions were deliberate.

They refused to allow those displaced to return to their homes in northern Gaza or relocate temporarily to other parts of the Occupied Palestinian Territory or Israel, continuing to deny many Palestinians their right to return under international law to areas they were displaced from in 1948. They did so knowing that there was nowhere safe for Palestinians in Gaza to flee to.

Accountability for genocide

“The international community’s seismic, shameful failure for over a year to press Israel to end its atrocities in Gaza, by first delaying calls for a ceasefire and then continuing arms transfers, is and will remain a stain on our collective conscience,” said Agnès Callamard.

“Governments must stop pretending they are powerless to end this genocide, which was enabled by decades of impunity for Israel’s violations of international law. States need to move beyond mere expressions of regret or dismay and take strong and sustained international action, however uncomfortable a finding of genocide may be for some of Israel’s allies.

“The International Criminal Court’s (ICC) arrest warrants for Prime Minister Benjamin Netanyahu and former Defense Minister Yoav Gallant for war crimes and crimes against humanity issued last month offer real hope of long-overdue justice for victims. States must demonstrate their respect for the court’s decision and for universal international law principles by arresting and handing over those wanted by the ICC.

“We are calling on the Office of the Prosecutor of the International Criminal Court (ICC) to urgently consider adding genocide to the list of crimes it is investigating and for all states to use every legal avenue to bring perpetrators to justice. No one should be allowed to commit genocide and remain unpunished.”

Amnesty International is also calling for all civilian hostages to be released unconditionally and for Hamas and other Palestinian armed groups responsible for the crimes committed on 7 October to be held to account.

The organization is also calling for the UN Security Council to impose targeted sanctions against Israeli and Hamas officials most implicated in crimes under international law.

Background

On 7 October 2023 Hamas and other armed groups indiscriminately fired rockets into southern Israel and carried out deliberate mass killings and hostage-taking there, killing 1,200 people, including over 800 civilians, and abducted 223 civilians and captured 27 soldiers. The crimes perpetrated by Hamas and other armed groups during this attack will be the focus of a forthcoming Amnesty International report.

Since October 2023, Amnesty International has conducted in-depth investigations into the multiple violations and crimes under international law committed by Israeli forces, including direct attacks on civilians and civilian objects and deliberately indiscriminate attacks killing hundreds of civilians, as well as other unlawful attacks on and collective punishment of the civilian population. The organization has called on the Office of the ICC Prosecutor to expedite its investigation into the situation in the State of Palestine and is campaigning for an immediate ceasefire.

AMNESTY INTERNATIONAL

ISRAEL/OCCUPIED PALESTINIAN TERRITORY:

”YOU FEEL YOU ARE SUBHUMAN”:

ISRAEL’S GENOCIDE AGAINST PALESTINIANS IN GAZA

5 DECEMBER 2024

https://www.amnesty.org/en/documents/mde15/8668/2024/en/

This report documents Israel’s actions during its offensive on the occupied Gaza Strip from 7 October 2023. It examines the killing of civilians, damage to and destruction of civilian infrastructure, forcible displacement, the obstruction or denial of life-saving goods and humanitarian aid, and the restriction of power supplies. It analyses Israel’s intent through this pattern of conduct and statements by Israeli decision-makers. It concludes that Israel has committed genocide against Palestinians in Gaza.
A stand-alone executive summary is available in English and other languages: ‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza: Executive Summary (Index: MDE 15/8744/2024).

AMNESTY INTERNATIONAL REPORT

YOU FEEL YOU ARE SUBHUMAN

ISRAEL’S GENOCIDE AGAINST PALESTINIANS IN GAZA

DECEMBER 2024

file:///C:/Users/Astrid/Downloads/MDE1586682024ENGLISH%20(2).pdf

Reacties uitgeschakeld voor Ingezonden Stuk/”Groenlinks-PvdA Wapenembargo tegen Israel werd de hoogste tijd!”

Opgeslagen onder Divers

Mail Astrid Essed aan Het Parool/Ingezonden Stuk over Groenlinks-PvdA Wapenembargo tegen Israel

MAIL ASTRID ESSED AAN HET PAROOL/INGEZONDEN STUK OVER
GROENLINKS-PVDA WAPENEMBARGO TEGEN ISRAEL
GroenLinks/PvdA wapenembargo tegen Israel/De hoogste tijd!
Astrid Essed
To:Het Hoogste Woord
Tue, Jun 24 at 11:40 PM
Ingezonden Stuk
Geachte Redactie,
Het door de Tweede Kamer weggestemde, maar op het Groenlinks-PvdA
Congres met grote meerderheid aangenomen voorstel van Kati Piri om te komen tot een volledig wapenembargo
tegen Israel, kan mijn hoogste goedkeuring wegdragen.
Het werd hoog tijd.
Al vanaf 1967 oefent Israel in de Palestijnse gebieden met haar bezetting
een keiharde terreur uit, waarbij folteringen, discriminerende rechtspraak
[voor de Palestijnen in de bezette gebieden is er geen burgerrechtspraak,
zij vallen onder de Militaire Rechtspraak. Burgers!], militaire invallen met vele
burgerslachtoffers ten gevolge en administratieve detentie [opsluiting
zonder vorm van proces, naast dat Militaire Recht]  aan de orde van de dag zijn.
Alsof dat nog niet erg genoeg is, zijn er vanaf eind zestiger jaren Israelische
nederzettingen in bezet gebied, tot stand gekomen door onteigening van land
van Palestijnse boeren. In normale mensentaal heet dat landdiefstal.
Die nederzettingen, die vooral op de Westelijke Jordaanoever nog steeds
worden uitgebreid ten koste van de Palestijnen, zijn -dat zal niemand
verbazen-in strijd met het Internationaal Recht -iets, waarvan Israel
zich niets aantrekt-
Ook de EU veroordeelt deze nederzettingenpolitiek keer op keer.
Het is dus een Lange Weg vanaf 1967 -en ook daarvoor, maar dan wordt het
stuk te lang!-tot heden, 2025!
De lijst van Israelische misdaden is lang, maar voeg daar nog aan toe de sinds
2007 heersende Blokkade van Gaza, waarbij structureel [met tussenpozen
iets minder] aan de Gazanen medicijnen, brandstof en andere overlevingstools
worden onthouden.
En sinds eind october 2023, na de Hamas 7 october aanval, die deels
wel degelijk-dat wordt vaak vergeten-legitiem was omdat ook Israelische
militaire doelen zijn aangevallen,is de hel pas goed losgebarsten.
Willekeurige aanvallen op scholen, ziekenhuizen,vluchtelingenkampen,
mensen, die vanaf Noord Gaza naar het zuiden worden gedirigeerd, naar
”veilige zones” om daar alsnog te worden gebombardeerd.
Mensen, die naar voedseldistributiepunten gaan en daar onder vuur
worden genomen door het Israelische leger.
Mensen, op zoek naar voedsel voor hun gezinnen…….
Het onthouden van voedsel en medicijnen aan de Gazanen….
En met als klap op de vuurpijl, een militaire aanval op Iran.
Bij ieder ander land [zoals bij Rusland op Oekraine en terecht!],
zou er van een daad van agressie zijn gesproken.
Nu draaien vele Westerse landen eromheen en weigeren Israel
als agressor aan te wijzen.
Het is dan ook hoog tijd, dat een land met een dergelijk ”CV”
aan bezetting, oorlogsmisdaden en sinds 2023 misdaden, die in
de richting gaan van genocide, een totaal wapenembargo krijgt
opgelegd.
Dat mag pas weer worden opgeheven als Israel zijn aanvallen
op Iran en Gaza stopt, de bezetting van de Palestijnse gebieden
opheft, humanitaire hulp in Gaza toelaat en de nederzettingen ontmantelt.
Met minder nemen we geen genoegen.
Wie veel misdaden pleegt, moet veel rechtzetten.
En de Israelische oorlogsmisdadigers, Netanyahu voorop, moeten
worden berecht.
Astrid Essed
Amsterdam

Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed aan Het Parool/Ingezonden Stuk over Groenlinks-PvdA Wapenembargo tegen Israel

Opgeslagen onder Divers

ASTRID ESSED VOOR WAPENEMBARGO TEGEN ISRAELISCHE GENOCIDALE APARTHEIDSSTAAT!/Commentaar op Facebook

ASTRID ESSED VOOR WAPENEMBARGO TEGEN ISRAELISCHE
GENOCIDALE APARTHEIDSSTAAT/COMMENTAAR OP FACEBOOK
LEZERS
Er is nogal wat deining geweest over het wapenembargo standpunt
van PvdA Groen Links tegen bezettinggsstaat Israel, dat eerst als motie is verworpen door de Tweede Kamer en daarna met overweldigende meerderheid is aangenomen op het PvdA Groen Links Congres op 21 juni 2025
Zie voor Achtergrondinformatie geheel onderin
Zo ook deining op Facebook uiteraard
Toevallig kwam ik een reactie tegen, die mij intereseerde en waarop ik commentaar geleverd heb
Vanwege de privacy van de persoon in kwestie, laat ik zijn/haar
gegevens weg
Zie mijn commentaar, direct daaronder
ASTRID ESSED
TEGENSTANDER WAPENEMBARGO ISRAEL OP FACEBOOK
[Vanwege privacy geanonimiseerd]
JENNIE AARDMANS [NIET DE ECHTE NAAM!]
Ik maak mij dagelijks druk over de oorlogsmisdaden van Netanyahu en de lafheid van het kabinet-Schoof. Maar twijfel toch wel over dat door GL/PvdA voorgestelde TOTALE wapenembargo tegen Israel. Die staat mag zich van mij proportioneel verdedigen tegen aanvallen van buiten. Hulp daarbij (afweergeschut) lijkt me niet slecht.
Het probleem is de BINNENLANDSE AGRESSIE tegen de Palestijnse landgenoten. En die aanval op Iran (‘Hij is begonnen, want hij sloeg terug’) lijkt me ook bedenkelijk.
Maar wat is er tegen die DEFENSIEVE ‘ijzeren koepel’ van Israel? De motie-Kata Piri lijkt me dus ongenuanceerd, links populistisch. Misschien kan ik van het tegendeel worden overtuigd. Maar het uitjoelen van mensen die vandaag deze gedachte inbrachten op het PvdA-GL-congres — integere mensen als Job Cohen en Gerdi Verbeet — stuit mij akelig tegen de borst.
COMMENTAAR ASTRID ESSED OP JENNIE AARDMANS [FICTIEVE NAAM]

Astrid Essed

OP NAAR EEN WAPENEMBARGO TEGEN BEZETTINGS EN
GENOCIDALE STAAT ISRAEL!!
Verbeet moet zich niet zo aanstellen
Het is ISRAEL, dat Iran, dat in 2000 jaar nog nooit
een aanvalsoorlog gevoerd heeft ][de laatste waren de Grieks-Perzische oorlogen
in de klaasieke Oudheid in de 5e Eeuw vooe christus], heeft aangevallen om
diverse VS/Israelische geo politieke redenen, waar ik niet op in zal gaan
Op dit Wapenembargo wachtte ik al jaren!
Zolang de bezetting, kolonisatie,Apartheid en nu ook GENOCIDE tegen
de Palestijnen doorgaat, moet dit wapenembargo doorgaan!
Overigens vind ik wel, dat ook Iran [Israel doet dat duidelijk zelden of
nooit] zich aan het Int Humanitair Oorlogsrecht moet houden en geen
Israelische burgerdoelen moet aanvallen.
Militaire tools van deze zionistenstaat genoeg om te vernietigen.
Ook ben ik dat hypocriete gepraat over Iran’s vermeende nucleaire
programma meer dan zat!
Ten eerste is er een waarschijnlijke kans, dat Israel ZELF kernwapens bezit.
Ten tweede is de VS wel de laatste om Iran de maat te willen nemen,
aangezien zij het ENIGE land ter wereld is, dat ooit daadwerkelijk nucleaire wapens heeft gelanceerd op burgerdoelen.
Hiroshima en Nagasaki!
EN de VS zijn nog steeds een van de grootste nucleaire machten.
Begin maar eerst zelf te ontmantelen, VS Schurkenstaat, alvorens anderen
de maat te nemen!
LEVE DE PALESTIJNSE VRIJHEIDSSTRIJD EN OP NAAR DE
ONTMANTELING VAN HET ZIONISTISCHE STAATSMODEL!
ASTRID Astrid Essed
De Israelische Apartheidsstaat is allesverslindend!/Astrid Essed’s Intifadastuk | Astrid Essed
De Israelische Apartheidsstaat is allesverslindend!/Astrid Essed’s Intifadastuk | Astrid Essed
ACHTERGROND INFORMATIE
”P

vdA-prominent Gerdi Verbeet zit zaterdag huilend op de eerste rij van het gezamenlijke GroenLinks-PvdA-congres. Zojuist heeft ruim 83 procent van de leden ingestemd met een voorstel om geen wapens meer te leveren aan Israël, ook niet als die bedoeld zijn ter verdediging van Israëlische burgers tegen raketaanvallen. Verbeet wordt getroost door PvdA’er Rob Oudkerk, die een arm om haar heen slaat.”

VOLKSKRANT
GROEN-LINKS EN PVDA VIEREN DE STRENGERE ISRAEL KOERS UITBUNDIG, TERWIJL LEDEN MET KRITIEK WORDEN
UITGEJOELD
21 JUNI 2025
Het gezamenlijke GroenLinks-PvdA-congres, bedoeld als feestje voor de aanstaande fusie, werd zaterdag overheerst door de aangekondigde strengere Israël-koers van de partij. De meeste leden zijn daarover in jubelstemming, evenals partijleider Timmermans. ‘Wij laten ons niet vertellen dat we gekkies zijn.’
PvdA-prominent Gerdi Verbeet zit zaterdag huilend op de eerste rij van het gezamenlijke GroenLinks-PvdA-congres. Zojuist heeft ruim 83 procent van de leden ingestemd met een voorstel om geen wapens meer te leveren aan Israël, ook niet als die bedoeld zijn ter verdediging van Israëlische burgers tegen raketaanvallen. Verbeet wordt getroost door PvdA’er Rob Oudkerk, die een arm om haar heen slaat.

Hoewel de wens tot een ‘volledig en onmiddellijk wapenembargo tegen Israël’ geen steun zal krijgen van de Nederlandse regering, lopen de gemoederen hierover zaterdag hoog op bij de linkse fusiepartij.

Tegenstanders van de strengere Israël-koers, zoals oud-wethouder van Barendrecht Reshma Roopram, worden uitgejouwd als zij hun punt proberen te maken op het podium van het congres. Ze zegt even later haar lidmaatschap op.

Grimmige sfeer

Een andere man krijgt een fel ‘hou toch op!’ naar zijn hoofd geslingerd als hij op het podium probeert uit te leggen dat het volledige wapenembargo bijdraagt aan een gevoel van ‘onveiligheid die Israëlische burgers in schuilkelders ervaren’. De zaal begint ook te joelen van afkeuring als PvdA’er Oudkerk 30 seconden extra tijd krijgt om eenzelfde punt te maken.

De sfeer is bij tijd en wijle zo grimmig dat de moderator – GroenLinkser Ineke van Gent – de zaal meerdere keren moet oproepen om zich te beheersen. ‘Zorg dat iedereen zich veilig kan voelen’, zegt ze streng. Kati Piri, het Kamerlid dat donderdag de motie indiende waarmee de nieuwe koers een feit werd, zegt ‘de emoties te begrijpen’, maar maant eveneens tot kalmte. Dat lukt nauwelijks.

Nieuw electoraal succes

Bij het overgrote deel van de aanwezige leden overheerst een jubelstemming over wat zij zien als overwinning. Vooral jongeren hopen op nieuw electoraal succes door een veel strengere Israël-koers te varen.

Nassreddin Taibi (23) vertelt bijvoorbeeld dat de motie die Kati Piri donderdag indiende over een wapenembargo ‘misschien wel geëxplodeerd is in de Tweede Kamer en op Twitter, maar in mijn eigen omgeving, of bubbel zou je kunnen zeggen, ervaar ik dat mensen nu toch overwegen om op GroenLinks-PvdA te stemmen’.

Volgens Taibi hebben die mensen het gevoel dat er nu wél naar hun stem wordt geluisterd. Hij denkt zelfs dat GroenLinks-PvdA hierdoor ‘misschien wel de grootste kan worden’.

Om hem heen is de stemming al net zo optimistisch. Veel leden vallen elkaar lachend in de armen, er is aanstekelijke gitaarmuziek en bij vrijwel elk sta-tafeltje schatten de leden de kans hoog in dat het nieuwe Israël-standpunt kan leiden tot méér electoraal succes. Dat er onderweg een paar leden afvallen die het Israël-standpunt veel te ver vinden gaan, is dan maar zo.

Timmermans ziet pijn

Partijleider Frans Timmermans is ook blij met de overweldigende steun die het congres zaterdag heeft uitgesproken om ‘niet langer steun te geven aan Netanyahu en zijn oorlogsmisdaden’. Hij krijgt zaterdagochtend een staande ovatie als hij vanaf het podium vertelt dat hij achter de oproep van de Kamerfractie blijft staan om ‘tijdelijk’ geen wapens te leveren aan Israël. Hij hoopt de Israëlische premier Netanyahu zo naar de onderhandelingstafel te dwingen. ‘Die redenering is sluitend’, zegt Timmermans.

Tegelijkertijd heeft hij ‘gezien wat dit aan pijn en verdriet heeft veroorzaakt, zeker bij mensen in de Joodse gemeenschap in Nederland’, zegt hij als de juichende menigte even is gaan zitten. Hun redenering is juist dat het Israëlische luchtverdedigingssysteem onschuldige burgers beschermt tegen raketten. ‘Ook die redenering is sluitend’, vindt hij.

Volgens de linkse partijleider is het belangrijk dat dit soort meningsverschillen binnen de partij worden besproken. ‘Hou elkaar vast! We gaan het gesprek aan en we komen er samen uit!’, roept Timmermans luid de zaal in.

‘Heel verdrietig voor Gerdi’

Even later in gesprek met de pers noemt hij het ‘heel verdrietig voor Gerdi dat ze moest huilen’ en joelen vindt hij al zeker niet op zijn plaats. Maar het is volgens Timmermans ‘niet zo dat dit een standpunt is dat door maar een klein deel van de aanwezigen is gedeeld: meer dan 80 procent van de leden is het hiermee eens’.

Timmermans zegt niet bezorgd te zijn hoe er buiten de partij op de strengere Israël-koers van zijn partij wordt gereageerd. ‘Ik denk dat het standpunt dat wij vertolken het standpunt is dat door grote delen van de Nederlandse bevolking wordt gevoeld.’

Mochten andere partijen, zoals de VVD, hierdoor moeite hebben om met de linkse fusiepartij in zee te gaan in een toekomstige coalitie, is dat hun probleem. Timmermans raakt geïrriteerd bij vragen daarover: ‘Denkt u nou werkelijk dat bij ons de overweging is geweest bij het zien van het risico van het ontploffen van het Midden-Oosten, dat we dan gaan denken: Oh, ons standpunt moet wel zo zijn dat we de VVD niet te veel van ons vervreemden? Absoluut niet.’

‘We zijn mensen die strijden voor vrede’

Tegelijkertijd waarschuwt Timmermans in zijn toespraak voor krachten – aan de rechterzijde van de Kamer, maar ook in eigen kring – die partijleden proberen wijs te maken dat ze het verkeerde pad inslaan. ‘Wij laten ons niet vertellen dat we gekkies zijn’, zegt Timmermans. ‘Wij laten ons niet vertellen dat we achter radicalen aanlopen. Wij zijn mensen die strijden voor vrede, voor medemenselijkheid, voor het einde van de oorlog. Laat niemand je iets anders wijsmaken.’

Slechts een enkeling vindt de strengere Israël-koers een riskante electorale keuze. ‘Was dit nou handig zo vlak voor de verkiezingen’, vraagt een vrouw aan haar buurman als Timmermans bezig is met zijn gloedvolle betoog.

Arnold van Kalken (80), die zich veertig jaar heeft ingezet voor GroenLinks (en de voorlopers van die partij) ziet ook een risico, maar dat hoeft niet per se erg te zijn. ‘Zo’n motie over Israël helpt natuurlijk niet om kiezers in het midden aan te spreken’, zegt hij. ‘Maar als je alsmaar in het midden blijft zitten, ben je niet eerlijk.’

Hij is het avontuur van de PvdA met de VVD in kabinet-Rutte II nog niet vergeten. ‘Daar heeft links niet zoveel aan gehad.’

Dus als de VVD suggereert dat het animo flink is gedaald om na de verkiezingen samen in een coalitie te stappen met een linkse partij die zo’n scherpe Israël-koers vaart, zegt Van Kalken: ‘Yesilgöz zei toch al dat ze niet met ons wilde. Dus dan kun je maar beter jezelf zijn.’

EINDE

LEDEN GL-PVDA OMARMEN OPROEP PIRI TOT
WAPENEMBARGO TEGEN ISRAEL
21 JUNI 2025
De motie die Tweede Kamerlid Kati Piri van GroenLinks-PvdA deze week indiende voor een wapenembargo tegen Israël kan binnen haar partij op veel steun rekenen. De oproep om de motie te heroverwegen werd zaterdag ruimschoots verworpen op het congres van beide partijen in Nieuwegein.

Er was veel emotie rondom de stemming. Leden krijgen zoals altijd inspraak voor de stemming en daar werd massaal gebruik van gemaakt.

“Ik ben Laura Bromet. En bijna alle Brometten zijn in de oorlog vermoord”, zei Tweede Kamerlid Laura Bromet. Toch is haar vader, televisiemaker Frans Bromet, met een Joodse achtergrond, voor een wapenembargo tegen Israël. “Mijn vader zei: jullie hebben het bij het rechte eind.”

Jan Pronk, PvdA-minister in de jaren zeventig en negentig, riep in herinnering dat Israël vroeger werd aangevallen en zich moest verdedigen, maar de situatie is nu veranderd. “Nu is het de omgekeerde wereld. Israël schendt het internationaal recht. Israël is de aanvaller.”

Oudkerk krijgt ‘gevoel van onveiligheid’ bij PvdA

De partijoproep om de motie-Piri te heroverwegen werd vrijdagavond laat ingediend door drie oud-PvdA-leiders: Ad Melkert, Job Cohen en Lodewijk Asscher. Ook bekende PvdA’ers Gerdi Verbeet en Rob Oudkerk roerden zich in de discussie en schaarden zich achter de voormalige partijleiders.

Oudkerk zei voor de stemming dat hij na 65 jaar lidmaatschap van de PvdA is gaan “twijfelen” of hij nog bij de club wil horen. Oudkerk, die zelf ook een Joodse achtergrond heeft, krijgt een toenemend “gevoel van onveiligheid” door de oproep voor een wapenembargo.

Maar verreweg het merendeel van de aanwezige leden steunt de Tweede Kamerfractie. Een andere motie, de eis voor een “onmiddellijk en volledig wapenembargo tegen Israël”, kreeg eveneens veel steun. Ruim 80 procent van de congresgangers wil dit.

Partijleider Frans Timmermans was de leden dankbaar voor de massale steun, zei hij in zijn toespraak aan het eind van het congres. Hij beloofde tegelijk “open oren en een open hart” te hebben voor degenen die zorgen hebben over een wapenembargo. “Wij willen ook dat de mensen in Tel Aviv en waar dan ook in veiligheid kunnen leven en beschermd kunnen worden.”

Historisch congres niet zo historisch

Piri diende haar veelbesproken motie deze week in, maar kreeg geen meerderheid in de Kamer. Toch klonk haar oproep tot een “tijdelijk een volledig wapenembargo tegen Israël” de hele dag door in het congrescentrum in Nieuwegein.

Het zwaartepunt van het congres had het besluit moeten zijn om een nieuwe, linkse partij op te richten. Alleen was dat onderwerp vanwege de val van het kabinet naar voren gehaald. Twee weken geleden stemden de leden hier massaal voor.

Het door de partij aangekondigde “historische congres” was daarom ook niet zo historisch. Ook de ochtend stond vooral in het teken van de oproep tot een wapenembargo, zoals je hier kunt lezen:

Plezier keerde weer terug

Daarna keerde het plezier weer terug. De aandacht kon weer naar het programma. Zoals naar het gesprek met de voormalig premier van Nieuw-Zeeland Jacinda Ardern, die voor een bomvolle zaal werd geïnterviewd door Piri.

Ardern kreeg eerst minutenlang een daverend applaus van de aanwezigen. Een teken dat zij wél achter de koerswijziging staan die werd vormgegeven in Piri’s motie.

“Als je middenin een politieke storm zit, hoe ga je daar dan mee om?” vroeg Piri aan Ardern. “Asking for a friend.

Zo was GroenLinks-PvdA in aanloop naar de verkiezingen op 29 oktober vooral met zichzelf bezig. Aan de andere kant domineerde de partij sinds lange tijd weer eens het politieke debat in Den Haag.

EINDE

‘Aan het begin van de avond stemde de Tweede Kamer hoofdelijk over het nieuwe plan en dat haalde – zoals verwacht – geen meerderheid: 99 Tweede Kamerleden waren tegen, 35 voor. Naast GroenLinks-PvdA stemden alleen SP, Denk en de Partij voor de Dieren voor.”
NOS
VERBAZING EN BOOSHEID OVER VOORSTEL
GROENLINKS-PVDA VOOR WAPENEMBARGO ISRAEL

In de Tweede Kamer hebben veel partijen in stevige woorden afstand genomen van het nieuwe voorstel van GroenLinks-PvdA om een geheel wapenembargo in te stellen tegen Israël.

Rechtse partijen noemen het voorstel “bizar en onverstandig” (VVD), “knettergek, onverdedigbaar en levensgevaarlijk” (BBB), “te bizar voor woorden” (SGP) en NSC vindt het “bizar” en is zich “kapot geschrokken”. “Hun Israëlhaat en groeiend antisemitisme kent geen grenzen”, oordeelt de PVV.

Middenpartijen snapten ook niet waarom de grootste oppositiepartij nu vindt dat Nederland moet stoppen met de levering van onderdelen aan het Israëlische luchtverdedigingssysteem Iron Dome, zoals het concrete plan behelst.

De ChristenUnie vindt het “compleet onverantwoord”, het CDA “zeer onverstandig” en ook de progressieve oppositiepartij Volt vindt een compleet wapenembargo “een stap te ver gaan”, zo maakten ze de afgelopen uren in de Tweede Kamer en op X duidelijk.

In gevaar

De boze en verbaasde reacties hebben dezelfde strekking: als Israël zich niet meer kan verdedigen tegen luchtaanvallen komen onschuldige Israëlische burgers in gevaar. Het luchtverdedigingssysteem beschermt inwoners van Israël tegen raketaanvallen, maar ook bewoners in omliggende gebieden, stelt de Kamer.

Bijna alle partijen vinden dat Nederland zich moet inzetten om het geweld van de Israëlische regering te stoppen, maar een exportverbod voor de onderdelen van de Iron Dome ging tot vandaag ook GroenLinks-PvdA te ver.

De verbazing was dan ook groot toen GroenLinks-PvdA-Kamerlid Piri vanochtend in een debat opeens met een nieuw standpunt kwam. Demissionair NSC-minister Veldkamp van Buitenlandse Zaken reageerde geschokt op de “draai” van Piri en zei onmiddellijk dat het kabinet hiertegen was.

Op het verkeerde pad

Ondanks de steeds luidere kritiek wist de grootste oppositiepartij niet van wijken. Partijleider Timmermans is zeer overtuigd dat het een goede beslissing is, omdat een verdedigingssysteem nu wordt ingezet voor de militaire agressie, redeneerde hij.

De ommekeer in de partij is afgelopen week gekomen toen Israël aanvallen uitvoerde op Iran en daarmee het conflict in het Midden-Oosten op een “roekeloze manier” escaleert, aldus Timmermans.

Door het luchtverdedigingssysteem is de Israëlische premier Netanyahu zich volgens de partij “onkwetsbaar” gaan voelen bij aanvallen op andere landen en dat is “volstrekt onaanvaardbaar”, zei Timmermans. “We moeten een manier vinden om Netanyahu te laten merken dat hij op het verkeerde pad zit, moet de-escaleren en aan de onderhandelingstafel moet zitten.”

Aan het begin van de avond stemde de Tweede Kamer hoofdelijk over het nieuwe plan en dat haalde – zoals verwacht – geen meerderheid: 99 Tweede Kamerleden waren tegen, 35 voor. Naast GroenLinks-PvdA stemden alleen SP, Denk en de Partij voor de Dieren voor.

Neerzetten als radicaal

Maar het laatste woord over de koerswijziging van GroenLinks-PvdA is nog niet gezegd. De rechtse partijen zullen in de naderende verkiezingscampagne dit standpunt zeker aangrijpen om partijleider Timmermans als “radicaal” neer te zetten. Zelf reageert Timmermans laconiek op vragen daarover van de pers. “Dit is niet de eerste keer dat ze mij radicaal noemen en dat mogen ze nog 10.000 keer doen.”

Binnen de partij zal er mogelijk ook discussie over ontstaan. Een partijgenoot in de Provinciale Staten in Friesland Jaap Stalenburg sprak op X over een “zeldzaam onverstandig” besluit. Hij verwacht dat dit “als een boemerang terugslaat op de linkse samenwerking”.

Zaterdag houdt GroenLinks-PvdA een partijcongres en dan zal duidelijk worden of dit een heikel onderwerp wordt.

EINDE

NOS
GROTE MEERDERHEID LEDEN PVDA EN GROENLINKS STEUNT
VOLLEDIG WAPENEMBARGO ISRAEL

De leden van de PvdA en GroenLinks hebben op het congres met een ruime meerderheid ingestemd met een tijdelijk volledig wapenembargo tegen Israël. Ze staan daarmee achter de Tweede Kamerfractie van GroenLinks-PvdA, die tot verbazing van velen deze week aankondigde de levering van onderdelen voor de luchtverdediging van Israël te willen stoppen, vanwege de luchtaanvallen op Iran.

De spanningen binnen GroenLinks-PvdA liepen de afgelopen dagen hoog op over de nieuwe Israël-koers. Meerdere PvdA-prominenten, onder wie oud-partijleiders Job Cohen en Lodewijk Asscher, dienden een motie in om de nieuwe koers van de partij te dwarsbomen.

Partijleider Timmermans besloot daarom aan het begin van het congres een extra toespraak te houden. Daarin riep hij de leden ertoe op kalm te blijven. “Respecteer meningsverschillen” en “laat elkaar niet los”, zei hij.

Vooral onder PvdA-leden was het af en toe rumoerig als de moties over Israël aan bod kwamen. Uiteindelijk werd er tijdens het gezamenlijke congres van GroenLinks en PvdA over gestemd. Daar bleek al tijdens de stemverklaringen, van onder meer oud-PvdA-minister Jan Pronk, dat een grote meerderheid van de leden achter het volledige wapenembargo staat. Uiteindelijk werd de tegenmotie van Cohen en Asscher met 80 procent van de stemmen verworpen.

In de Tweede Kamer kan het standpunt van GroenLinks-PvdA op weinig steun rekenen. Alleen SP, Denk en de Partij voor de Dieren kunnen zich erin vinden, de andere partijen nemen er juist fel stelling tegen.

In zijn slottoespraak zei Timmermans “ontzettend dankbaar” te zijn voor de opstelling van de leden. Hij vindt dat de samengevoegde partij een signaal afgeeft naar Nederland dat de oorlog in Israël gestopt moet worden. “We mogen geen wapens leveren aan oorlogsmisdadigers”, zei Timmermans. Verder zei hij dat er met een “open hart” geluisterd wordt naar de mensen die zich zorgen maken over “geliefden” in Israël.

Verder vraagt hij alle leden om de komende maanden de straat op te gaan om te zorgen dat zijn partij de grootste wordt en mensen weer geloven dat “de hoop terug kan komen”.

EINDE

AMNESTY INTERNATIONAL INVESTIGATION CONCLUDES ISRAEL

IS COMMITTING GENOCIDE AGAINST PALESTINIANS IN GAZA

5 DECEMBER 2024

https://www.amnesty.org/en/latest/news/2024/12/amnesty-international-concludes-israel-is-committing-genocide-against-palestinians-in-gaza/

Amnesty International’s research has found sufficient basis to conclude that Israel has committed and is continuing to commit genocide against Palestinians in the occupied Gaza Strip, the organization said in a landmark new report published today.

The report, ‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza, documents how, during its military offensive launched in the wake of the deadly Hamas-led attacks in southern Israel on 7 October 2023, Israel has unleashed hell and destruction on Palestinians in Gaza brazenly, continuously and with total impunity.

“Amnesty International’s report demonstrates that Israel has carried out acts prohibited under the Genocide Convention, with the specific intent to destroy Palestinians in Gaza. These acts include killings, causing serious bodily or mental harm and deliberately inflicting on Palestinians in Gaza conditions of life calculated to bring about their physical destruction. Month after month, Israel has treated Palestinians in Gaza as a subhuman group unworthy of human rights and dignity, demonstrating its intent to physically destroy them,” said Agnès Callamard, Secretary General of Amnesty International.

“Our damning findings must serve as a wake-up call to the international community: this is genocide. It must stop now.

“States that continue to transfer arms to Israel at this time must know they are violating their obligation to prevent genocide and are at risk of becoming complicit in genocide. All states with influence over Israel, particularly key arms suppliers like the USA and Germany, but also other EU member states, the UK and others, must act now to bring Israel’s atrocities against Palestinians in Gaza to an immediate end.”

Over the past two months the crisis has grown particularly acute in the North Gaza governorate, where a besieged population is facing starvation, displacement and annihilation amid relentless bombardment and suffocating restrictions on life-saving humanitarian aid.

“Our research reveals that, for months, Israel has persisted in committing genocidal acts, fully aware of the irreparable harm it was inflicting on Palestinians in Gaza. It continued to do so in defiance of countless warnings about the catastrophic humanitarian situation and of legally binding decisions from the International Court of Justice (ICJ) ordering Israel to take immediate measures to enable the provision of humanitarian assistance to civilians in Gaza,” said Agnès Callamard.

“Israel has repeatedly argued that its actions in Gaza are lawful and can be justified by its military goal to eradicate Hamas. But genocidal intent can co-exist alongside military goals and does not need to be Israel’s sole intent.”

Amnesty International examined Israel’s acts in Gaza closely and in their totality, taking into account their recurrence and simultaneous occurrence, and both their immediate impact and their cumulative and mutually reinforcing consequences. The organization considered the scale and severity of the casualties and destruction over time. It also analysed public statements by officials, finding that prohibited acts were often announced or called for in the first place by high-level officials in charge of the war efforts.

“Taking into account the pre-existing context of dispossession, apartheid and unlawful military occupation in which these acts have been committed, we could find only one reasonable conclusion: Israel’s intent is the physical destruction of Palestinians in Gaza, whether in parallel with, or as a means to achieve, its military goal of destroying Hamas,” said Agnès Callamard.

“The atrocity crimes committed on 7 October 2023 by Hamas and other armed groups against Israelis and victims of other nationalities, including deliberate mass killings and hostage-taking, can never justify Israel’s genocide against Palestinians in Gaza.”

International jurisprudence recognizes that the perpetrator does not need to succeed in their attempts to destroy the protected group, either in whole or in part, for genocide to have been committed. The commission of prohibited acts with the intent to destroy the group, as such, is sufficient.

Amnesty International’s report examines in detail Israel’s violations in Gaza over nine months between 7 October 2023 and early July 2024. The organization interviewed 212 people, including Palestinian victims and witnesses, local authorities in Gaza, healthcare workers, conducted fieldwork and analysed an extensive range of visual and digital evidence, including satellite imagery. It also analysed statements by senior Israeli government and military officials, and official Israeli bodies. On multiple occasions, the organization shared its findings with the Israeli authorities but had received no substantive response at the time of publication.

Unprecedented scale and magnitude

Israel’s actions following Hamas’s deadly attacks on 7 October 2023 have brought Gaza’s population to the brink of collapse. Its brutal military offensive had killed more than 42,000 Palestinians, including over 13,300 children, and injured over 97,000 more, by 7 October 2024, many of them in direct or deliberately indiscriminate attacks, often wiping out entire multigenerational families. It has caused unprecedented destruction, which experts say occurred at a level and speed not seen in any other conflict in the 21st century, levelling entire cities and destroying critical infrastructure, agricultural land and cultural and religious sites. It thereby rendered large swathes of Gaza uninhabitable.

Mohammed, who fled with his family from Gaza City to Rafah in March 2024 and was displaced again in May 2024, described their struggle to survive in horrifying conditions:

“Here in Deir al-Balah, it’s like an apocalypse… You have to protect your children from insects, from the heat, and there is no clean water, no toilets, all while the bombing never stops. You feel like you are subhuman here.”

Israel imposed conditions of life in Gaza that created a deadly mixture of malnutrition, hunger and diseases, and exposed Palestinians to a slow, calculated death. Israel also subjected hundreds of Palestinians from Gaza to incommunicado detention, torture and other ill-treatment.

Viewed in isolation, some of the acts investigated by Amnesty International constitute serious violations of international humanitarian law or international human rights law. But in looking at the broader picture of Israel’s military campaign and the cumulative impact of its policies and acts, genocidal intent is the only reasonable conclusion.

Intent to destroy

To establish Israel’s specific intent to physically destroy Palestinians in Gaza, as such, Amnesty International analysed the overall pattern of Israel’s conduct in Gaza, reviewed dehumanizing and genocidal statements by Israeli government and military officials, particularly those at the highest levels, and considered the context of Israel’s system of apartheid, its inhumane blockade of Gaza and the unlawful 57-year-old military occupation of the Palestinian territory.

Before reaching its conclusion, Amnesty International examined Israel’s claims that its military lawfully targeted Hamas and other armed groups throughout Gaza, and that the resulting unprecedented destruction and denial of aid were the outcome of unlawful conduct by Hamas and other armed groups, such as locating fighters among the civilian population or the diversion of aid. The organization concluded these claims are not credible. The presence of Hamas fighters near or within a densely populated area does not absolve Israel from its obligations to take all feasible precautions to spare civilians and avoid indiscriminate or disproportionate attacks. Its research found Israel repeatedly failed to do so, committing multiple crimes under international law for which there can be no justification based on Hamas’s actions. Amnesty International also found no evidence that the diversion of aid could explain Israel’s extreme and deliberate restrictions on life-saving humanitarian aid.

In its analysis, the organization also considered alternative arguments such as ones that Israel was acting recklessly or that it simply wanted to destroy Hamas and did not care if it needed to destroy Palestinians in the process, demonstrating a callous disregard for their lives rather than genocidal intent.

However, regardless of whether Israel sees the destruction of Palestinians as instrumental to destroying Hamas or as an acceptable by-product of this goal, this view of Palestinians as disposable and not worthy of consideration is in itself evidence of genocidal intent.

Many of the unlawful acts documented by Amnesty International were preceded by officials urging their implementation. The organization reviewed 102 statements that were issued by Israeli government and military officials and others between 7 October 2023 and 30 June 2024 and dehumanized Palestinians, called for or justified genocidal acts or other crimes against them.

Of these, Amnesty International identified 22 statements made by senior officials in charge of managing the offensive that appeared to call for, or justify, genocidal acts, providing direct evidence of genocidal intent. This language was frequently replicated, including by Israeli soldiers on the ground, as evidenced by audiovisual content verified by Amnesty International showing soldiers making calls to “erase” Gaza or to make it uninhabitable, and celebrating the destruction of Palestinian homes, mosques, schools and universities.

Killing and causing serious bodily or mental harm

Amnesty International documented the genocidal acts of killing and causing serious mental and bodily harm to Palestinians in Gaza by reviewing the results of investigations it conducted into 15 air strikes between 7 October 2023 and 20 April 2024 that killed at least 334 civilians, including 141 children, and wounded hundreds of others. Amnesty International found no evidence that any of these strikes were directed at a military objective.

In one illustrative case, on 20 April 2024, an Israeli air strike destroyed the Abdelal family house in the Al-Jneinah neighbourhood in eastern Rafah, killing three generations of Palestinians, including 16 children, while they were sleeping.

While these represent just a fraction of Israel’s aerial attacks, they are indicative of a broader pattern of repeated direct attacks on civilians and civilian objects or deliberately indiscriminate attacks. The attacks were also conducted in ways designed to cause a very high number of fatalities and injuries among the civilian population.

Inflicting conditions of life calculated to bring about physical destruction

The report documents how Israel deliberately inflicted conditions of life on Palestinians in Gaza intended to lead, over time, to their destruction. These conditions were imposed through three simultaneous patterns that repeatedly compounded the effect of each other’s devastating impacts: damage to and destruction of life-sustaining infrastructure and other objects indispensable to the survival of the civilian population; the repeated use of sweeping, arbitrary and confusing mass “evacuation” orders to forcibly displace almost all of Gaza’s population; and the denial and obstruction of the delivery of essential services, humanitarian assistance and other life-saving supplies into and within Gaza.

After 7 October 2023, Israel imposed a total siege on Gaza cutting off electricity, water and fuel. In the nine months reviewed for this report, Israel maintained a suffocating, unlawful blockade, tightly controlled access to energy sources, failed to facilitate meaningful humanitarian access within Gaza,  and obstructed the import and delivery of life-saving goods and humanitarian aid, particularly to areas north of Wadi Gaza. They thereby exacerbated an already existing humanitarian crisis. This, combined with the extensive damage to Gaza’s homes, hospitals, water and sanitation facilities and agricultural land, and mass forced displacement, caused catastrophic levels of hunger and led to the spread of diseases at alarming rates. The impact was especially harsh on young children and pregnant or breastfeeding women, with anticipated long-term consequences for their health.

Time and again, Israel had the chance to improve the humanitarian situation in Gaza, yet for over a year it has repeatedly refused to take steps blatantly within its power to do so, such as opening sufficient access points to Gaza or lifting tight restrictions on what could enter the Strip  or their obstruction of aid deliveries within Gaza while the situation has grown progressively worse.

Through its repeated “evacuation” orders Israel displaced nearly 1.9 million Palestinians – 90% of Gaza’s population – into ever-shrinking, unsafe pockets of land under inhumane conditions, some of them up to 10 times. These multiple waves of forced displacement left many jobless and deeply traumatized, especially since some 70% of Gaza’s residents are refugees or descendants of refugees whose towns and villages were ethnically cleansed by Israel during the 1948 Nakba.

Despite conditions quickly becoming unfit for human life, Israeli authorities refused to consider measures that would have protected displaced civilians and ensured their basic needs were met, showing that their actions were deliberate.

They refused to allow those displaced to return to their homes in northern Gaza or relocate temporarily to other parts of the Occupied Palestinian Territory or Israel, continuing to deny many Palestinians their right to return under international law to areas they were displaced from in 1948. They did so knowing that there was nowhere safe for Palestinians in Gaza to flee to.

Accountability for genocide

“The international community’s seismic, shameful failure for over a year to press Israel to end its atrocities in Gaza, by first delaying calls for a ceasefire and then continuing arms transfers, is and will remain a stain on our collective conscience,” said Agnès Callamard.

“Governments must stop pretending they are powerless to end this genocide, which was enabled by decades of impunity for Israel’s violations of international law. States need to move beyond mere expressions of regret or dismay and take strong and sustained international action, however uncomfortable a finding of genocide may be for some of Israel’s allies.

“The International Criminal Court’s (ICC) arrest warrants for Prime Minister Benjamin Netanyahu and former Defense Minister Yoav Gallant for war crimes and crimes against humanity issued last month offer real hope of long-overdue justice for victims. States must demonstrate their respect for the court’s decision and for universal international law principles by arresting and handing over those wanted by the ICC.

“We are calling on the Office of the Prosecutor of the International Criminal Court (ICC) to urgently consider adding genocide to the list of crimes it is investigating and for all states to use every legal avenue to bring perpetrators to justice. No one should be allowed to commit genocide and remain unpunished.”

Amnesty International is also calling for all civilian hostages to be released unconditionally and for Hamas and other Palestinian armed groups responsible for the crimes committed on 7 October to be held to account.

The organization is also calling for the UN Security Council to impose targeted sanctions against Israeli and Hamas officials most implicated in crimes under international law.

Background

On 7 October 2023 Hamas and other armed groups indiscriminately fired rockets into southern Israel and carried out deliberate mass killings and hostage-taking there, killing 1,200 people, including over 800 civilians, and abducted 223 civilians and captured 27 soldiers. The crimes perpetrated by Hamas and other armed groups during this attack will be the focus of a forthcoming Amnesty International report.

Since October 2023, Amnesty International has conducted in-depth investigations into the multiple violations and crimes under international law committed by Israeli forces, including direct attacks on civilians and civilian objects and deliberately indiscriminate attacks killing hundreds of civilians, as well as other unlawful attacks on and collective punishment of the civilian population. The organization has called on the Office of the ICC Prosecutor to expedite its investigation into the situation in the State of Palestine and is campaigning for an immediate ceasefire.

AMNESTY INTERNATIONAL

ISRAEL/OCCUPIED PALESTINIAN TERRITORY:

”YOU FEEL YOU ARE SUBHUMAN”:

ISRAEL’S GENOCIDE AGAINST PALESTINIANS IN GAZA

5 DECEMBER 2024

https://www.amnesty.org/en/documents/mde15/8668/2024/en/

This report documents Israel’s actions during its offensive on the occupied Gaza Strip from 7 October 2023. It examines the killing of civilians, damage to and destruction of civilian infrastructure, forcible displacement, the obstruction or denial of life-saving goods and humanitarian aid, and the restriction of power supplies. It analyses Israel’s intent through this pattern of conduct and statements by Israeli decision-makers. It concludes that Israel has committed genocide against Palestinians in Gaza.
A stand-alone executive summary is available in English and other languages: ‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza: Executive Summary (Index: MDE 15/8744/2024).

AMNESTY INTERNATIONAL REPORT

YOU FEEL YOU ARE SUBHUMAN

ISRAEL’S GENOCIDE AGAINST PALESTINIANS IN GAZA

DECEMBER 2024

file:///C:/Users/Astrid/Downloads/MDE1586682024ENGLISH%20(2).pdf

Reacties uitgeschakeld voor ASTRID ESSED VOOR WAPENEMBARGO TEGEN ISRAELISCHE GENOCIDALE APARTHEIDSSTAAT!/Commentaar op Facebook

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Een kwade dag, een goede dag

Gratis foto crepuscular rays

EEN KWADE DAG, EEN GOEDE DAG

Astrid Essed:

HET VERZET TEGEN HET FASCISTENKABINET IS

BEGONNEN

IN WOORD EN IN DAAD!

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 2 juli 2024 door egel

dinsdag 2 juli 2024

Het was zover: vandaag, op 2 juli 2024, begon in Nederland een extreem-rechts kabinet met regeren, met Dick Schoof aan het hoofd en Geert Wilders in de regiekamer. Een kabinet van halve fascisten, van hele fascisten en van collaborateurs. Een kabinet met macabere voornemens waarvan vluchtelingen, moslims, klimaat en natuur, alles en iedereen dat niet wit, mannelijk, hetero, cis en kapitaalkrachtig is, de dupe van zal worden – als we ze niet tegenhouden.

Er was dan ook alle reden om de dag dat de junta van Schoof op het beruchte bordes bij dat beruchte paleis zou verschijnen, aan te grijpen voor furieus antifascistisch protest. De vraag bleef tot in een laat stadium: komt er daadwerkelijk zoiets? En wie zet het op touw? Als Nederland een flinke en stevige antifascistische beweging kende, zou die beweging de zaak op poten zetten. Maar zo’n beweging is er dus niet, het is zaak dat die er komt. Bij gebrek daaraan kwam de stap om te gaan demonstreren uit heel andere hoek: een ex-Volt Kamerlid, een zekere Nilüfer Gündogan lanceerde een demonstratie(1), om 10 uur in de ochtend op de dag des onheils, Koekamp, dicht bij Centraal Station, Den Haag.

‘Demonstratie voor de rechtstaat’, zo ging die actie heten. Zeer onbevredigend. Het gaat niet om de verdediging van een staatsvorm, en een rechtsstaat gaat ons net zo min redden als welke staat dan. Het gaat om gelijkwaardigheid, om onze rechten, tegenover een regering die de aanval daarop inzet een aanscherpt. Maar hoe bezwaarlijk ik dat rechtsstaat-etiket ook vond, het is helder dat met die leus op een progressief-liberale manier iets wordt uitgedrukt dat ik als anarchist ook zie, voel en vindt: de komende regering gaat op een wezenlijk andere manier politiek bedrijven en asociaal beleid doordrukken, en dat verdient een solidair antwoord.

Ik vond het nuttig om mee te doen, en ik heb bepaald geen spijt. Ik vermoedde dat de oproep om te gaan demonstreren wel eens een snaar kon raken bij veel mensen die verontrust zijn over wat er dreigt aan te komen, die daar uiting aan willen geven en gewoon af komen op welk initiatief dan ook dat de moeite nam om iets te gaan doen. Dat radicaal linkse groepen en netwerken dat initiatief niet al eerder dan Gündogan hadden genomen, is niet de fout van Gündogan en al helemaal niet van al die verontruste mensen die een mogelijkheid zochten om hun zorgen en boosheid te uiten.

Tegelijk vond ik het ook goed dat, toen die rechtsstaat-demonstratie er bleek te zijn, radicale antifascisten – potentiële beginnetjes en ingrediënten van die robuuste antifascistische beweging die we nodig hebben – besloten om daar met een eigen insteek en onder eigen vlag aan deel te nemen, precies omdat we bij die verontruste mensen horen en om de ‘liberal’ rechtsstaat-illusies niet alle ruimte te geven op de demonstratie. Dus sloot ik me aan bij het alsnog uitgeroepen radicale antifascistische blok (2) dat even verderop, bij het Homomonument, zou verzamelen. Zo voorgenomen, zo gedaan.

Het begon wat onduidelijk. Ik was ruim op tijd, zag een flinke groep demonstranten al verzameld op de daartoe bestemde plek, liep door naar de verzamelplek van het antifa-blok eventjes verderop, maar daar was slechts een enkeling, ook zoekende naar een blok dat er niet was. Al snel vroeg een agent wat ik zocht. Vervolgens een tweede ‘toenaderingspoging’ vanuit de staatsknokploeg. Ik zag de politie en dacht: straks verzamelt zich hier een groepje antifascisten en houdt de ruim aanwezige politiemacht dat groepje weg van de demonstratie zelf. No way, weg hier, en samen met de andere enkeling naar de demonstratie zelf. Daar vond ik andere kameraden. We vormden alsnog een radicaal blokje, met spandoek en een paar vlaggen. Op het spandoek: Ontmasker De Fascisten.

De menigte bestond uit een paar honderd mensen. Eerst verzamelen dus, en al wat leuzen roepen. Verderop hoorde ik Hoe Laat Is Het? Solidariteit! en ‘Geef Haat Geen Macht!’ Ik vermoed dat dara mensen van het platform Stop Racisme en Fascisme stonden.. Zelf begon ik ook te roepen: ‘Schuif Schoof Onder Het Tapijt – Leve, Leve de Solidariteit! Wat mensen namen dat over.

Er was niet echt een programma met sprekers, en alleen al dat vond ik een pluspunt. We waren meteen deelnemer, geen toeschouwer, het hing van ons allemaal af wat er gebeurde. En wat er gebeurde was: we gingen lopen en leuzen roepen. Langs en al snel door het Haagse Bos. We waren best luid. 1 2 3 4, We willen geen fascisten hier! 5 6 7 8, Gooi die Wilders in de gracht! Racisme? Nee! Fascisme? Nee! PVV? Nee Nee Nee! Toen Niet, Nu Niet, Nooit Meer Fascisme! Say It Loud, Say It Clear, Refugees Are Welcome Here! Alerta Alerta, Antifascista! Siamo Tutti Antifascisti! en ook weer Hoe Laat Is Het? Solidariteit! En jawel hoor, Schuif Schoof Onder het tapijt – Leve, Leve de Solidariteit! Soms ingezet door mij en de mensen om me heen. Maar ik hoorde die leus ook een keer vanuit andere delen van de demonstratie ingezet worden. De leus sloeg echt aan, dat was wel leuk om te merken.

Ik vond de sfeer levendig en goed. Ik zag wat XR-symbolen, ik zag een Bij1-vlag, en een zwart-rode anarcho vlag was er natuurlijk ook. De aanwezigheid uit anarchistische hoek hield trouwens niet echt over, voor zover ik kon waarnemen. Ik zag ook allerlei linkse groepen niet zichtbaar aanwezig. Wat mensen met FNV-vlaggen was blijkbaar ook te veel gevraagd. Maar ik had de indruk dat heel veel mensen niet vanuit of via een organisatie of groep waren op komen dagen maar op een of andere manier lucht van de demonstratie hadden gekregen en gewoon besloten hadden: daar ga ik heen! Een goede zaak, dit type opkomst, hoe spijtig de afwezigheid van dat andere type opkomst – zichtbaar via organisaties en groepen – ook mag zijn. Ik vermoed dat een flink deel van de demonstranten zoiets voor het eerst deed, of het maar heel af en toe eerder had gedaan. Wat ik voelde om me heen was oprechte zorg en woede, en een bereidheid om die te uiten en daarvoor bijvoorbeeld ook leuzen die ze nog niet kenden op te pikken en over te nemen.

Vrij opeens stonden we aan het begin van de oprijlaan naar het paleis. Daar bleven we leuzen roepen. Verderop, een stuk op de oprijlaan zelf, zag ik ook nog een groepje mensen met Amnestie-borden. Die hadden, zo begreep ik achteraf, kennelijk ook iets van de demonstratieve actie op touw gezet,(3) en af en toe was er een klein toespraakje door de megafoon. Wederom geen officieel programma, gelukkig. Wel klonken nu de rechtsstaat-illusies verwoord in leuzen. Wij zijn de rechtsstaat! riepen mensen, en ook iets over Artikel 1 van de grondwet, alsof wetsteksten ons gaan redden van het zich vestigende fascisme. Het radicale groepje waar ik deel van uitmaakte stond meer opzij, en riep leuzen zoals ik die heb genoemd. Politie er voor, het leek er even op alsof ze onze groep los wilde wrikken van de demo als geheel, wat ons in gevaar zou hebben kunnen brengen. We wisten aansluiting bij de rest van de demonstratie te houden, maar de politie drong ons gaandeweg wel terug.

En toen was het voorbij. Mensen verlieten in kleine groepjes de demonstratieplek. En daar zag je dat het organisatoren aan ervaring – en radicale demonstranten in ons groepje aan alertheid en anticipatie! – had ontbroken. We stonden daar met tweehonderd tegenstanders van het fascisme in het bos. Met die tweehonderd samen zijn we relatief sterk. In losse kleine groepjes in een bois waar omstanders en voorbijgangers op straat je niet zien, zijn we dat niet. Het is niet wijs om een demonstratie zo uiteen te laten vallen. Je weet niet wat de politie na afloop gaat doen, met radicale demonstranten in hun vizier bijvoorbeeld. En dan heb ik het nog niet eens over PVV-aanhangers die de demonstratie als geheel geen, maar kleine groepjes demonstranten mogelijk wel, durven aan te vallen. Er had als gezamenlijke groep teruggelopen moeten worden, minstens tot buiten het bos. Voor ieders veiligheid. Ook voor diat soort solidariteit is het hoog tijd. Zoiets kan zeer verkeerd aflopen anders.

Wij verzamelden onze groep plus wat mensen er omheen, en vertrokken, Richting Tweede Kamer, althans het tijdelijke vergadergebouw daarvan. Maar eens kijken of daar nog iets was. Toen we het park uit kwamen zag ik dat er een politiebusje achter ons aan was gereden. Rechtsaf, langs de Bezuidenhoutseweg, eind doorlopen. Op een gegeven moment wat onrust: politie hield iemand staande, wij liepen terug om te kijken wat er gaande was. Wat bleek? Een team van Pownews, een drietal inclusief vervaarlijke bodyguard – had die persoon zeer opdringerig gevolgd, die persoon maakte duidelijk dat hij daar niet van was gediend. Dus nu wilde de politie precies van die persoon het ID zien! Dat deed die, luid protesterend, uiteindelijk, en we gingen weer verder.

Even later sloegen we linksaf en kwamen op een stuk weg dat me bekend was: de weg vanwaaraf je neer kunt kijken op de A12. Aan beide kanten van die A12 stonden mensen, en even later zagen we het: beneden, op de A12 zat een groep demonstranten de A12 weer eens te blokkeren! Ter gelegenheid van het aantreden van datzelfde kabinet waartegen wij zojuist hadden gedemonstreerd, een kabinet dat immers ook op klimaatgebied extra ellende uitstraalt. Enkele tientallen mensen. Een aantal van ons zijn die daar uren bleven supporten, tot de laatste vastgeplakte demonstrant was losgemaakt en de actievoerder die hoog in een tripod zat, met een hoogwerker was weggehaald. ‘You are not alone’ riepen we keer op keer’, en we kregen terug: ‘Supporters bedankt!’. Verder een anatal bij XR-acties gangbare klimaatleuzen en dergelijke. Een zeer vrolijk-strijdbaar sfeertje, beneden maar ook langs de weg boven.

De politie – met tientallen agenten, busjes en alles aanwezig beneden – liet zich ook boven niet onbetuigd. Enkele malen kwamen agenten mensen dwingend ‘vragen’ om een ID. In een geval was het excuus een vlag die iemand boven de A12 liet wapperen! Ik kreeg de vraag ook, en ben zelfs gevorderd om mijn ID te tonen, anders zou ik worden aangehouden. Ik heb gezegd dat ze me konden fouilleren maar dat ik het ding zelf niet te voorschijn zou halen. Kameraden om me heen maakten ook duidelijk dat ze de politievraag om ID verwerpelijke onzin vonden. Dat hielp, no doubt. Agenten zagen er uiteindelijk van af om hun vordering aan mij daadwerkelijk in een aanhouding om te zetten of me alsnog tot het tonen van mijn ID te bewegen.

Voor de zekerheid zijn we nadat de hele zaak afgelopen was, niet langs die agenten gegaan om naar het station te komen. Wel zagen we, toen we dat laatste deden, een groepje van vier agenten achter ons aan rijden. Je kunt maar niet weten wat die raddraaiers allemaal nog meer gaan doen, nietwaar? Maar we verdwenen in het station om elders rad te gaan draaien – koffiedrinken, uitrusten… – en dat was dat. Ik had intussen een paar XR-kameraden uit de Brabo-regio getroffen die op de A12 hadden gezeten, door de politionele ADO-express waren afgevoerd maar alweer vrij waren. In de trein, en naar huis wat mij betreft.

Enkele afsluitende opmerkingen. Het was een kwade dag: de junta van Schoof is geïnstalleerd. Het was een goede dag: we hebben de komst van die junta niet onbeantwoord gelaten. De demonstratie was nuttig en goed! Levendig, luidruchtig, strijdlustig. Tegelijk: de demonstratie had veel en veel groter kunnen zijn. Ik zag nogal wat mensen waarvan ik de indruk had dat ze van ver buiten de gangbare linkse en radicale netwerken kwamen. En die waren gewoon net zo bezorgd en boos als de standaardradicalen, de usual suspects waar ik er eentje van ben. En dit waren dan enkel de mensen die tijdig van de demonstratie hadden gehoord en op een doordeweekse dag tijd en gelegenheid hadden om mee te doen. Dit waren nadrukkelijk niet allemaal tamme ingekapselde liberals (‘libs’) die keurig op de automatische piloot doen wat vakbond of linksige politieke partij hun voorschrijft.

Hier liepen radicalen-in-de-dop – en soms al een flink eind uit het ei gekropen – rond, op een doordeweekse druilerige werkdag. Hoeveel van zulke mensen waren weliswaar elders, maar zouden gekomen zijn als ze het tijdig hadden geweten? Dan zouden ze – daar ben ik van overtuigd – een goede ervaring hebben opgedaan, zoals aanwezigen een goede ervaring opdeden. Als er dan ook een daadwerkelijk tijdig georganiseerd radicaal antifascistisch blok was geweest, en niet enkel een late oproep daartoe: nog beter! En wat als mensen in zo’n blok volgende keer weer eens flyers meenemen om uit te delen aan mededemonstranten, bijvoorbeeld over zin en noodzaak van militant antifascisme? Jazeker, ik had ook meer kunnen doen in die richting, en ik trek me dat aan.

Hoe dan ook! Wat de dag liet zien? Er is een potentieel van antifascistische strijd. Van dat potentieel is maar een fractie op de been gekomen op de demonstratie. Aan wie dat ook ligt, aan al die mensen die er niet waren omdat niemand ze vertelde dat deze demo er was ligt het in ieder geval niet. Korter gezegd: aan de slag!

Noten:

(1) ‘Nilüfer Gündogan organiseert protest tegen PVV-kabinet op dag van bordesfoto’, Hart van Nederland, 18 juni 2024, https://www.hartvannederland.nl/politiek/artikelen/niluefer-guendogan-organiseert-protest-tegen-pvv-kabinet-dag-bordesfoto

(2) ‘Oproep tot een radicaal antifascistisch blok 2 juli’, Indymedia, 27 juni 2024, https://www.indymedia.nl/node/54893

(3) Dat viel op te maken uit: ‘Honderden mensen demonstreren tegen nieuw kabinet: “Waar is de zon dan, Geert?’. Hart van Nederland, 2 juli 2024, https://www.hartvannederland.nl/politiek/demonstratie/artikelen/honderden-mensen-demonstreren-tegen-nieuw-kabinet-waar-is-de-zon-dan-geert

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Een kwade dag, een goede dag

Opgeslagen onder Divers

Toespraak burgemeester Halsema bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2024

GEMEENTE AMSTERDAM

BURGEMEESTER HALSEMA

TOESPRAAK NATIONALE HERDENKING SLAVERNIJVERLEDEN-1 JULI 2024

https://www.amsterdam.nl/bestuur-organisatie/college/burgemeester/speeches/toespraak-nationale-herdenking

Toespraak Nationale Herdenking Slavernijverleden – 1 juli 2024

Het gesproken woord geldt.

Vandaag herdenken wij de voorouders van honderdduizenden Nederlanders.

“For while we have our eyes on the future – history has its eyes on us” ….
zo dichtte Amanda Gorman.

De ogen van de geschiedenis priemen in onze rug. Als aanklacht, maar ook verwachtingsvol.

Wij zijn hier niet om een politieke verplichting te vervullen, maar uit diep respect en uit mededogen.

Mededogen met hen die uit hun land werden ontvoerd, gescheiden van familie en geliefden. Wier namen werden afgenomen. Die werden geketend en mishandeld en moesten leven in slavernij. Die werden vermoord.

En uit respect voor allen die onder onmenselijke omstandigheden hun verhalen, liederen en rituelen hebben doorgegeven aan volgende generaties. Respect voor de vrijheidsstrijders – zoals Boni en Tula – die in verzet kwamen.

Tijdens de tentoonstelling Slavernij werd in het Rijksmuseum een brandijzer van de West-Indische Compagnie getoond.

Ik vond het één van de meest confronterende voorwerpen om te zien.

Door slaafgemaakte mensen te brandmerken werden zij tot eigendom gemaakt. Brandmerken was een wezenlijk onderdeel van de ontmenselijking waar het racistische systeem van slavernij op stoelde.

Toen de slavernij werd afgeschaft droegen velen nog het litteken.

Op hun huid.

En op hun ziel.

Inmiddels hebben veel organisaties, steden en ook de Nederlandse regering excuses gemaakt. Toen Zijne Majesteit zei dat de ketenen verbroken waren, voelden we ons allemaal een beetje vrijer.

Maar het litteken van het brandmerk is er nog. En ook de pijn is van generatie op generatie doorgegeven. Omdat het slavernijverleden lang werd verzwegen. Omdat pijn die wordt ontkend niet kan helen. Omdat oude wonden worden geïnfecteerd met omvolkingstheoriën, wit superioriteitsdenken en xenofobie. Omdat een verbrande huid niet geneest als die telkens weer wordt opengehaald met het brandijzer van het hedendaags racisme.

We herdenken niet alleen voor de nazaten, maar voor alle Nederlanders.

Want een land dat maar de helft van zijn geschiedenis wil kennen is een gemankeerd land.

Wie wel de moed van onverschrokken zeehelden bezingt maar niet de schandvlekken uit ons nationale verleden onder ogen durft te komen is een wegkijker.

Die kijkt weg van de ontmenselijking, de wreedheid en de ongelijkheid die slavernij was. En die onlosmakelijk verbonden was met een racistisch wereldbeeld.

Die ontkent ook de diepe sporen die slavernij heeft nagelaten.  De onacceptabele verschillen in welvaart, kansen en gezondheid. En het racisme dat veel Nederlanders nog dagelijks treft. Dat overal waar je kijkt haar lelijke tentakels uitstrekt: op straat, op school, op social media, in de politiek. En dat ik ook nog tegenkom op mijn werk, bij de Amsterdamse gemeente, en ervaar als een nederlaag.

De geschiedenis houdt ons in het oog, zoals Amanda Gorman zei.

Wij kunnen niet trots zijn als we tegelijk wegkijken. Liefde voor ons land betekent ook onze geschiedenis werkelijk kennen. Het betekent rechtvaardig met ons verleden omgaan, en vooral met al de mensen die de littekens van de geschiedenis voelen branden, en die daar terecht aandacht voor vragen.

Gelukkig staan zoveel mensen op tegen haat en onrecht; zelfbewust, vastberaden en woekerend met hun talenten.

Mensen die ervoor hebben gezorgd dat zwarte Piet bijna helemaal uit onze steden verdwenen is. Dat meer schoolboeken en musea onze hele geschiedenis vertellen. Dat pijnlijke gesprekken gevoerd worden.

Aan de mensen die vooruitgang willen terugdraaien, die trots zijn op hun wegkijken, op het ontkennen van andermans pijn …. zou ik willen vragen: Waarom eigenlijk? Jou wordt toch niets afgenomen?

Laten we samen gehoor geven aan de oproep van Typhoon, eerder op deze plek. Hij zei: ‘Wees moedig in je ongemak, sluit je aan bij onze generatie.’

Laten we ons voorstellen wat we wel kunnen bereiken als we dat doen.

Als we nieuwsgierig zijn naar elkaar, in plaats van bekrompen te oordelen. Als we rechtvaardig zijn in plaats van rancuneus.

Dan kan de huid waar nu nog littekens zitten helen.

Dan kunnen we onze geschiedenis, ons gedeelde verleden verrijken.

Dan gloort er een Nederland dat zich, met de priemende ogen van de geschiedenis in de rug, laat voortduwen, de blik gericht op een toekomst samen. Werkelijk trots, moedig, hoopvol.

Reacties uitgeschakeld voor Toespraak burgemeester Halsema bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2024

Opgeslagen onder Divers

Toespraak minister Dijkgraaf bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2024

RIJKSOVERHEID.NL

TOESPRAAK MINISTER DIJKGRAAF BIJ DE NATIONALE

HERDENKING SLAVERNIJVERLEDEN OP 1 JULI 2024

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2024/07/01/toespraak-minister-dijkgraaf-bij-de-nationale-herdenking-slavernijverleden-op-1-juli-2024

Toespraak minister Dijkgraaf bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2024

Toespraak | 01-07-2024

Op maandag 1 juli 2024 hield minister Robbert Dijkgraaf (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) een toespraak namens het kabinet bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden in het Oosterpark te Amsterdam.

hoe schrijven we onszelf
in dit volgende hoofdstuk
met hoeveel armen en met welke woorden zullen we het verleden
uit de schaduw trekken
in de ogen kijken
en omhelzen?

Woorden van Dichter des Vaderlands Babs Gons.
Die ze schreef ter gelegenheid van de nationale slavernijherdenking vorig jaar.

Voor alle kabinetsleden is het heel waardevol om op onze laatste werkdag bij u te mogen zijn.
We zijn hier in het Oosterpark verbonden met iedereen die mee herdenkt.
Op het Museumplein, in Suriname, op Aruba, Curaçao, Sint Maarten, Bonaire, Sint Eustatius en Saba.
Of waar ook in de wereld.

Vergiffenis. Apologize. Diskulpa. Pardon.
Woorden maken een wereld van verschil.
Hebben kracht.
Kunnen helende balsem zijn.
Maar ook wapens die diepe wonden slaan.

In de aanloop naar deze herdenking hebben woorden opnieuw wonden opengelegd.
Ik heb uw ongemak gezien, uw zorgen gehoord, uw pijn gevoeld.
Laten we moed putten uit een herdenking die waardig en gezamenlijk is.
En uit het besef van hoe ver we komen.

Kijk naar het afgelopen Herdenkingsjaar.
Steden, instellingen en families brachten hun eigen weggedrukte slavernijverleden aan het licht.
Boden excuses aan.
Op honderden plekken stond het slavernijverleden in de belangstelling. In herdenkingen, podcasts en dialogen.
In slavernijwandelingen, lesmateriaal en toneelvoorstellingen.
Meer mensen dan ooit zetten zich hier actief voor in. Vastberaden om dit werk voort te zetten.

Als coördinerend minister van het Herdenkingsjaar had ik het voorrecht om met u op te trekken.
De vele, vele gesprekken hebben mijn blik geopend.
Ik dacht het wel ongeveer te weten.
Maar ik moest leren hoe eenzijdig mijn kennis was, hoe benauwd mijn bubbel.
Hoe diepgeworteld en wijdvertakt racisme en discriminatie in het heden zijn.
En hoeveel ongelijkheid daar nog steeds uit voortvloeit.
Iedere dag weer.

De gesprekken waren vaak pijnlijk, maar altijd waardevol.
Ze leerden me dat de weg vooruit voor iedereen op een andere manier moeilijk is.
Je moet je blik 180 graden keren. Weg van je vertrouwde opvattingen en kennis.
Met open vizier en oprechte nieuwsgierigheid naar de ander kijken.
Je frontaal richten op het onbekende voor je.
Waar je de weg niet weet, maar wel de richting. Vooruit.

Wat gun ik iedereen die open blik.
Die zicht geeft op nieuwe verhaallijnen en perspectieven.

Het verhaal van de Inheemse gemeenschappen, verjaagd van hun land en tot slaaf gemaakt.
Het onmenselijke geweld van eeuwen van slavernij, in alle windstreken.
En het verzet ertegen.
De heldhaftige ontsnappingen, zoals door de Marrons.
Het onrecht van de contractarbeid.
Maar ook de doorwerking van dit verleden in het hier en nu, waar we zo’n onvolledig beeld van hebben.
Al deze hoofdstukken zijn het waard om verteld en gehoord te worden.

Complete mensenlevens, hele gemeenschappen zijn bewust uit onze geschiedenis gewist.
Maar toch bleef er iets leesbaar. Tussen de regels.
Het meest kwetsbare en persoonlijke overleefde de geschiedenis wél.

Het liedje waarmee een moeder haar kind in slaap wiegt.
Het recept dat van generatie op generatie gaat.
De haardracht die een eigen taal spreekt.
Al deze vonkjes zijn nooit uitgedoofd.
Deze zachte, kwetsbare krachten bleken oersterk.
Omdat mensen die meedroegen in hun hart.
Daar waar anderen niet bij konden.
Ze gaven hun cultuur door.
Dierbare geschenken als rituelen, taal en familieverhalen.

Uit deze draden vlochten ze een onverwoestbaar koord van verzet.
En nog elke dag maakt u dit koord een stukje langer.

Zonder het verzet van u en uw voorouders,
zonder het doorzettingsvermogen van leraren, onderzoekers, activisten en vele anderen,
waren het Herdenkingsjaar en de excuses van premier Rutte en de Koning er nooit gekomen.
Excuses die wij als leden van het kabinet ook persoonlijk als zeer betekenisvol en historisch hebben ervaren.

De excuses hebben ruim anderhalve eeuw op zich laten wachten.
Dat nog niet alle nazaten klaar zijn die te aanvaarden is daarmee zeer begrijpelijk.
Kritiek is ook een groot goed.
Ware emancipatie betekent dat er voor jouw mening, jouw verontwaardiging, jouw roep om gelijkheid geen andere spelregels gelden dan voor die van anderen.
Dat jij net zo vanzelfsprekend ruimte kunt innemen in de samenleving als ieder ander.

Emancipatie is niets minder dan herstel van historisch onrecht.
Dat is een grote opdracht, aan iedereen in de samenleving.
Ook aan het volgende kabinet en alle daarna.

Ook vandaag zetten we stappen in dit herstelproces.
Nazaten in Europees en Caribisch Nederland die de pijn van een plantageverleden meedragen in hun achternaam, kunnen voortaan hun naam wijzigen.
En vanaf vandaag heeft het Papiaments ook hier, in het Europese deel van Nederland, een beschermde status.

Als Koninkrijk blijven we stappen zetten.
Er komt een permanent Herdenkingscomité Slavernijverleden.
Er komt een Nationaal Slavernijmuseum.
Er is geld voor meer onderzoek en onderwijs.
Zodat het hele verhaal verteld wordt.

Zo zullen we steeds meer weten.
En wat we weten, kunnen we niet meer ont-weten.
Weten maakt bewust.

De weg naar voren is lang en kronkelig. Tegenwinden zullen opsteken.
Maar onze stappen zijn onomkeerbaar.
Zoals de excuses onomkeerbaar zijn.
Ze hebben de werkelijkheid veranderd.
We zijn een drempel over.

Zo waar als wij vandaag samen zijn, dragen wij het verleden in onze genen mee.
De pijn van dat verleden is ongelijk verdeeld.
Maar iedereen is erfgenaam van het verleden.
En voorouder van de toekomst.

“Wie zijn we morgen?”, vroeg de Dichter des Vaderlands in haar gedicht.
Laten we het antwoord niet afwachten.
Maar van nu af aan samen geschiedenis schrijven.
Op weg naar een gedeelde toekomst.

Reacties uitgeschakeld voor Toespraak minister Dijkgraaf bij de Nationale Herdenking Slavernijverleden op 1 juli 2024

Opgeslagen onder Divers

Afscheidsboodschap van minister-president Rutte aan Nederland/Laatste premier in een niet-Fascistenkabinet

Mark Rutte spreekt om 16.30 uur het volk toe.

AFSCHEIDSBOODSCHAP VAN MINISTER-PRESIDENT RUTTE AAN NEDERLAND/DE LAATSTE PREMIER IN EEN NIET-FASCISTENKABINET

Nooit gedacht te zeggen:

WE ZULLEN U NOG MISSEN, PREMIER RUTTE!

https://www.astridessed.nl/?s=Rutte
https://www.astridessed.nl/?s=Fascistenkabinet

RIJKSOVERHEID.NL

AFSCHEIDSBOODSCHAP VAN MINISTER-PRESIDENT RUTTE AAN NEDERLAND

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2024/06/30/afscheidsboodschap-van-minister-president-rutte-aan-nederland#:~:text=Ik%20heb%20van%20dichtbij%20de,af%20en%20toe%20is%20gelukt.

Afscheidsboodschap van minister-president Rutte aan Nederland

Toespraak | 30-06-2024

Goedemiddag,

Ik zag een dezer dagen in de krant een foto van mezelf uit mijn begindagen als premier. Dat was lichtelijk confronterend. Laat ik het zo zeggen: er zijn sindsdien wel een paar grijze haren en wat rimpels bij gekomen. En ik hoop ook een tikje meer senioriteit. Maar dat kan bijna niet anders. Na bijna 14 jaar en meer dan 5000 dagen in deze baan. Het is voorbij gevlogen. Ik denk dat iedereen boven een zekere leeftijd dat herkent. Hoe er van die momenten komen in het leven dat je je realiseert: wat gaat de tijd snel en wat is er veel gebeurd. Voor mij is dit zo’n moment.

Nog heel even en mijn tijd als uw, als jullie, minister-president zit erop. Ik geef toe, dat voelt onwerkelijk en ik word er ook weemoedig van. Maar dat heeft vandaag zeker niet de overhand. Nu het Torentje is opgeruimd voor mijn opvolger, kijk ik vooral dankbaar terug op een heel bijzondere en intensieve tijd. Ik heb van dichtbij de mooiste dingen mogen meemaken, maar ook de meest verdrietige en moeilijke gebeurtenissen. Als minister-president ben je in de bevoorrechte positie dat je op al die momenten de kans krijgt iets te betekenen, iets goeds te doen. Ik hoop dat me dat af en toe is gelukt. En ik wens mijn opvolger, Dick Schoof, natuurlijk alle succes toe.

Een van de belangrijkste dingen die ik als premier heb geleerd, is dat je best doen en alles goed doen twee heel verschillende dingen zijn. En dan denk ik natuurlijk meteen aan de toeslagenaffaire en de aardbevingen in Groningen. Daar is onder mijn verantwoordelijkheid veel mis gegaan en dat trek ik me ook persoonlijk aan.

Ik heb zoveel gesprekken gevoerd met mensen die zich niet veilig voelen in hun eigen huis. Met ouders, die alles zijn kwijt geraakt door de schuld van de overheid. Met jongeren, die me ronduit zeiden dat hun jeugd ze is afgenomen. En ik verzeker u, zoveel onrecht en verdriet kruipen onder je huid. Die gesprekken zullen me altijd bijblijven.

Maar als politicus, en zeker als premier, ben je niet ingehuurd om alleen maar spijt te hebben. Als dingen niet goed zijn gegaan, moet je ze recht zetten – dat is je taak. Dat heb ik geprobeerd – dat hebben we als kabinet geprobeerd. Het is en blijft diep frustrerend dat het niet sneller gaat. Tegelijkertijd vertrouw ik erop op dat onze opvolgers doorgaan op de ingezette weg naar herstel. En belangrijker nog, dat de Groningers en de toeslagenouders daarop kunnen rekenen. Tegen hen zeg ik: als ik vandaag één ding mocht wensen, dan zou dat zijn dat uw problemen en zorgen zo snel mogelijk voorbij zijn. Zodat u verder kunt. Dat wens ik u toe.

De afgelopen weken en dagen heb ik natuurlijk ook vaak teruggedacht aan die eerste jaren. Nederland zat midden in een ernstige economische crisis. We kunnen het ons nauwelijks meer voorstellen, maar zo rond 2012 – 2013 kwamen er per maand tot wel 15.000 werklozen bij. Het tekort op de rijksbegroting ontplofte. En dus moesten we het roer omgooien, met de meest ingrijpende hervormingen en bezuinigingen ooit. Het is achteraf gezien een klein wonder hoe snel we uit dat diepe dal zijn geklommen. En ik ben er nog altijd trots op hoe we dat als land hebben gedaan.

Samen.

Met ondernemers en vakbonden.

Met gemeenten en provincies.

Met iedereen in het land

En met brede politieke steun, ook van partijen die niet in de regering zaten.

Het gebeurde allemaal in de beste Nederlandse traditie van overleg, verstandige compromissen en niet weglopen voor verantwoordelijkheid. Dat is echt uniek aan Nederland. En het is belangrijk om dat vast te houden. Want samen sta je sterker dan alleen.

En die les heb ik nog een keer geleerd, op een totaal ander moment in een totaal andere context. Namelijk rond de aanslag op MH17. Over een paar weken is dat 10 jaar geleden. Tien jaar alweer, en toch zo dichtbij.

Iedereen herinnert zich de hartverscheurende beelden van de thuiskomst van de lichamen in Eindhoven. De eindeloze stoet met rouwauto’s, begeleid door duizenden mensen langs de route. En later de indrukwekkende Nationale Herdenking in de RAI. Voor mij persoonlijk is MH17 misschien wel de meest ingrijpende en meest emotionele gebeurtenis uit mijn hele premierschap. Ik heb steeds geprobeerd een steun te zijn voor de nabestaanden.

Maar MH17 heeft ook mijn persoonlijke kijk op de wereld veranderd. Meer nog dan daarvoor, heb ik me na MH17 gerealiseerd hoe belangrijk het is als land niet alleen te staan in een wereld vol onrust en dreiging. Hoe landen die samenwerken elkaar ook beschermen. En hoe cruciaal het dus is dat ons land is ingebed in de Europese Unie en de NAVO. Eén blik op de wereldkaart maakt dat duidelijk. Ik zeg het nog maar een keer: samen sta je sterker dan alleen. Juist nu, met een oorlog op een paar uur vliegen van ons land, moet die gedachte ons motiveren Oekraïne te blijven steunen. Voor vrede daar en veiligheid hier.

En ja… Als je dan zo je laatste weken en dagen ingaat, krijg je heel vaak dezelfde vraag. Welke gebeurtenissen, welke momenten uit die bijna 14 jaar zullen je het meest bijblijven? Wat heeft het meeste indruk gemaakt? Het is eigenlijk onmogelijk daar een kort antwoord op te geven. Want hoe kies je uit zoveel? Maar laat ik vandaag toch een poging wagen.

Ik noemde al MH17 – dat was zo groot, dat laat me nooit meer los. Maar ik denk ook aan het moment waarop ik excuses aanbood voor het handelen van de Nederlandse regering tijdens de Holocaust. En met de herdenking en viering van Keti Koti morgen, denk ik natuurlijk aan de excuses voor het slavernijverleden. Dat zijn momenten waarop je als minister-president heel direct verbinding kunt leggen door erkenning te geven. Met alle emotie die dat losmaakt. Niet als persoon, niet als Mark Rutte uit Den Haag, maar als vertegenwoordiger van iets groters – een land, een samenleving. Dat klinkt uit mijn mond misschien allemaal wat plechtig, maar ik heb dat echt zo gevoeld en beleefd. Het is hoogst eervol dat ik die rol op een paar momenten heb kunnen vervullen.

En er was corona. Ik weet nog goed hoe ik op 16 maart 2020 ’s avonds vlak voor zeven uur gespannen hier in het Torentje zat voor die eerste TV-toespraak. Niet wetende wat er met corona op ons afkwam, maar wel dat het megagroot en ingrijpend zou worden. Het is waarschijnlijk maar goed dat we op dat moment niet wisten dat deze achtbaanrit 2 jaar zou gaan duren. Twee jaar, waarin veel mensen een dierbare verloren, met al het verdriet, dat niet zomaar weg is. Twee jaar, waarin het leven ook in andere opzichten heel lastig was – voor sommigen tot op de dag vandaag.

Corona raakte aan alles. Aan onze gezondheid, ons sociale leven, ons werk en inkomen. Het raakte aan de toekomst van onze jonge mensen. Het was voor te veel mensen een tijd van eenzaamheid. En het heeft ook sporen getrokken in de samenleving, die niet zomaar zijn hersteld.

Onvermijdelijk heb ik, hebben we als kabinet, in de aanpak steken laten vallen. Dat kan niet anders. Tegelijkertijd vind ik dat er in deze periode in de samenleving veel goeds en moois is gebeurd. De mensen in de zorg leverden een ongekende prestatie.

In bedrijven, de horeca, scholen, verenigingen, musea en theaters – iedereen maakte er het beste van. En overal ontstonden spontaan initiatieven om elkaar te helpen, te steunen of te troosten. Ook dat is Nederland. U weet hoe ik daarover denk.

Nederland is een gaaf land. Ik geef toe, ik heb dat misschien één of twee keer te vaak gezegd. Maar dat komt omdat ik het meen, uit de grond van mijn hart.

Er is hier geen oorlog. In Nederland mag je zijn wie je bent en houden van wie je wilt. We zijn welvarend. En onze democratie is sterk. Niet alleen omdat we – minstens – elke vier jaar in alle vrijheid mogen stemmen. Maar ook omdat je het in Nederland luid en duidelijk mag laten weten als je het ergens niet mee eens bent. En we hebben een vrije en kritische pers en onafhankelijke rechters. Dus ja, een gaaf land.

En één ding weet ik na bijna 14 jaar premierschap heel zeker. Dat zit in mensen. Mensen maken een land. Zo heb ik zelf het werk al die jaren alleen kunnen doen, omdat ik ondersteund werd door superslimme, deskundige en hardwerkende ambtenaren. Dat wil ik bij mijn afscheid gezegd hebben. Ik heb verder als premier in heel Nederland ontelbaar veel mensen ontmoet, jong en oud. En ook op de Caribische eilanden, die bij ons horen. Ik heb heel veel organisaties en verenigingen leren kennen. De mooiste musea gezien en voorstellingen bijgewoond. Ik heb onze militairen op missie in het buitenland in actie gezien – diep respect voor wat zij doen. En ik weet niet bij hoeveel bedrijven ik achter de voordeur heb mogen kijken, van de kleinste startup tot de grootste maakfabriek.

En ik zeg u, we hebben een land dat barst van creativiteit en ondernemerschap. Van hard werken en daarna voluit genieten. En gelukkig ook een land met een gezonde afkeer van hiërarchie en overdreven deftigheid. Maar bovenal zijn we een land van vrijwilligers, mantelzorgers, goede buren en beste vrienden. Er wordt ook best wel eens gemopperd natuurlijk. Dat is ook Nederland. Maar als het erop aankomt, staan we om elkaar heen en helpen we elkaar.

Ik kan vandaag daarom alleen maar herhalen wat ik aan het begin van de coronacrisis al eens zei. Let een beetje op elkaar. Ik reken op u.

Ik vond het een eer om jullie minister-president te mogen zijn. En ik heb het met ongelooflijk veel plezier gedaan.

Dank. Dank. Dank.

ZIE OOK YOUTUBE.COM

Reacties uitgeschakeld voor Afscheidsboodschap van minister-president Rutte aan Nederland/Laatste premier in een niet-Fascistenkabinet

Opgeslagen onder Divers

Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Niet zien is geloven

Gratis foto crepuscular rays

NIET ZIEN IS GELOVEN

[Met onderin Reactie Astrid Essed op Omvolking uitspraak

Sophie Hermans]

WEBSITE PETER BREEDVELD

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/niet-zien-is-geloven.html

Sophie Hermans, de beoogde minister Klimaat en Groene Groei, zou niet weten hoe ze nog méér afstand zou kunnen nemen van uitspraken over omvolking, zoals haar aanstaande collega Marjolein Faber heeft gedaan. Ze heeft er, zegt ze, een zeer lage tolerantie voor.

Nou ja, niet zo laag dat ze niet in een kabinet gaat zitten met een partij die er groot mee is geworden. Ik zou wel weten hoe je méér afstand kunt nemen, mevrouw Hermans. Door geen minister in dat kabinet te worden, door de PVV te bestrijden in plaats van ermee te heulen.

Demografische ontwikkelingen

Want Faber mag hebben beloofd nooit meer “omvolking” te zeggen, ze zei er wel meteen bij dat er wel degelijk sprake is van “demografische ontwikkelingen”. En ze is lid van een partij die bestáát vanwege het angstbeeld van de “islamisering”, omdat “hyena’s uit achterlijke zandbaklanden” onze straten overnemen en onze vrouwen verkrachten, hier komen parasiteren en het land kaalvreten, omdat de PVV-kiezer “minder Marokkanen” wil. Allemaal variaties op “omvolking”, maar gelukkig zal Faber dát niet meer zeggen.

Want we zijn tolerant. We gaan heus niet iemand verbieden gebruik te maken van haar recht op vrije meningsuiting en de omvolkingstheorie te verspreiden. Je moet het gewoon geen “omvolking” noemen.

Woordkeuze. Zó belangrijk.

En gelukkig ook zal Faber artikel 1 van de grondwet respecteren, erewoord. Totdat een tweederde meerderheid in de Kamer dat artikel heeft afgeschaft, dat spreekt vanzelf. Allemaal netjes geweldloos langs parlementaire weg.

Kikker en schorpioen

Hermans en Pieter Omtzigt en al die andere VVD’ers en NSC’ers doen me denken aan de kikker in het verhaal van de kikker en de schorpioen. De schorpioen vraagt de kikker hem op zijn rug naar de andere kant van de rivier te brengen, maar de kikker zegt nee, “Want dan steek je mij”. De schorpioen zweert dat hij niet zal steken, dat zou ook dom zijn, dan zou hij immers zelf ook verdrinken. De kikker stemt dan toe en halverwege de rivier steekt de schorpioen hem. “Je had het beloofd!” schreeuwt de kikker. “Ik weet het”, zegt de schorpioen. “Maar ik ben nou eenmaal een schorpioen.”

VVD’ers en NSC’ers zijn niet zo onschuldig als de kikker, ze hebben zelf ingezet op onmenselijkheid jegens vluchtelingen, xenofobie en lak aan de grondwet, alle mooie praatjes ten spijt. Maar u begrijpt wat ik bedoel. En een groot deel van pers en publiek laat zich geruststellen door een politicus die zegt afstand te nemen van degene bij wie ze op schoot zit, en door een racist die zweert haar racisme voortaan in betamelijke bewoordingen en op de juiste toon te uiten.

Niemand gelooft toch echt dat de PVV opeens een CDA wordt als je er een kabinet mee vormt? Dat is in 2012 al geprobeerd, toen zei het CDA dat het de PVV ging inkapselen. In plaats daarvan werd iedereen door Wilders ingekapseld.

Totale oorlog

“Zien is geloven”, luidt het gezegde, maar daar is echt niks van waar. Niet zien is geloven. Niet willen zien is geloven. Niet willen zien dat de PVV tot in de kern racistisch en fascistisch is, niet willen zien dat in het hoofdlijnenakkoord de kiem wordt gelegd voor niet alleen de totale oorlog tegen de multiculturele elite, die Wilders had beloofd, maar ook tegen het onderwijs, de wetenschap, cultuur, natuur en alles wat een beschaving maakt.

Carola Schouten bekritiseert in een interview in NRC vandaag de “verharding” van de debatten in de Tweede Kamer, en markeert het begin daarvan, het moment dat Wilders en Rutte elkaar begonnen toe te bijten dat ze normaal moesten doen, en hoeveel ophef dat gaf.

Met scherp schieten

Maar Wilders had toen allang voor een verbod op de koran gepleit, die hij met Mein Kampf vergeleek, hij had het woord kopvod populair gemaakt, de deportatie van tientallen miljoenen moslims uit Europa aangekondigd, gezegd dat de politie met scherp op Marokkanen moest schieten en meer van zulk fraais. En toen was Pim Fortuyn al jaren dood.

Mensen zien alleen wat ze willen zien. En ze zien nadrukkelijk niet wat ze niet willen zien. Daarom zeggen ze zo vaak dat ik alleen maar kan schelden.

ZIE OOK

Reactie op dr Marina on Twitter/Reactie op Sophie Hermans over ”omvolkings”uitspraken beoogd minister Faber

dr. Marina

@mmeeuw

Hoe beoordeelt beoogd minister Sophie Hermans #kabinetWildersSchoof uitspraken van haar collega over omvolking?”Het gaat in tegen alles waar ik voor sta en waar ik in geloof.”In het kabinet houdt ze dat scherp in de gaten “Ik verzeker u dan heb ik een buitengewone lage tolerantieTranslate post

12:42 PM · Jun 24, 2024

·

51.5KViews

66

54

147

10

Astrid Essed

@AstridEssed

·

1s

MOOI MEVROUW HERMANS, MAAR WAAROM BENT U DAN UBERHAUPT IN DAT FASCISTENKABINET GAAN ZITTEN/OMVOLKING/DNA VAN DE PVV! https://astridessed.nl/fascistenkabinet-fascisme-wordt-dagelijkse-kost/… https://astridessed.nl/wilders-spreek

Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Niet zien is geloven

Opgeslagen onder Divers

Brief van drs J.J. Wijenberg, oud ambassadeur, aan Koning Willem Alexander/”Majesteit, weiger de op 2 juli af te leggen ambtseed af te nemen van de bewindslieden van het aanstaande Kabinet Schoof

null Beeld REUTERS

BRIEF VAN DRS J.J. WIJENBERG, OUD AMBASSADEUR, AAN KONING WILLEM ALEXANDER/”MAJESTEIT, WEIGER DE OP 2 JULI  AF TE LEGGEN AMBTSEED AF TE NEMEN

VAN DE BEWINDSLIEDEN VAN HET AANSTAANDE KABINET SCHOOF”

[Lezers,

Hierbij de brief aan Koning Willem Alexander, zoals op maandag 24 juni eveneens verzonden aan alle journalistieke media en kranten in de Nederlanden.

De krachtige Inhoud spreekt voor zichzelf.

In de media is deze Brief bekend als ”Een Constitutionele Crisis”]

BRIEF VAN OUD AMBASSADEUR DRS J.J. WIJENBERG:

Majesteit,

Verzoek

Het Koninkrijk bevindt zich in een constitutionele crisis. Ik vermoed dat alleen u die crisis kunt

beteugelen.

Een Tweede Kamermeerderheid van PVV, VVD, BBB en NSC vormen voor de Grondwet en voor de

Palestijnen een dodelijke vierschaar. Het Hoofdlijnenakkoord 2024 is in strijd met tenminste de

Grondwet [Gw], art. 94, art. 90 en art. 1.

De leden van beoogd kabinet Schoof zullen dit beleid in hoofdzaak langs die lijnen uitvoeren. Zij zijn

bereid tegenover u, ons Staatshoofd, een zware staatkundige verplichting op zich te nemen om deze

daarna welbewust te zullen schenden.

In het belang van de staatsrechtelijke en morele integriteit van het Koninkrijk, verzoek ik u af te zien

van het afnemen van de ambtseed, voorzien voor 2 juli 2024.

Gw. 94 

Voorrang internationale rechtsorde boven nationale wet

Binnen het Koninkrijk geldende wettelijke voorschriften vinden geen toepassing, indien deze

toepassing niet verenigbaar is met een ieder verbindende bepalingen van verdragen en van besluiten van volkenrechtelijke organisaties

Voor een relevant Israëlbeleid is het volgend internationaal recht – en vele andere instrument – maatgevend:

– het VN-Handvest, 26 juni 1945, San Francisco – vrede in plaats van oorlog;

– de Israëlische toetredingsvoorwaarden als lid van de Verenigde Naties: AV Resolutie 181 (ii), 29

november 1947; AV Resolutie 194 (iii) 11 december,1948; AV Resolutie 273 1949, w.o. de

erkenning van ‘de Arabische staat’;

– het Palestijnse recht op terugkeer, AV Resolutie 194 (1948);

– de Vierde Geneefse Conventie met betrekking tot de Bescherming van Burgers in Oorlogstijd

(1949);

– VNVR Resolutie 242 (1967), de opdracht aan Israël alle bezette gebieden te verlaten;

– De Internationale Conventie aangaande de Onderdrukking en Bestraffing van de Misdaad van

Apartheid (1979);

– Juridische Gevolgen van de Bouw van een Muur in het Bezette Palestijnse Territoir, Internationaal

Gerechtshof, [IGH], 9 juli 2004.

Het Internationaal Gerechtshof, op loopafstand van het Binnenhof, stelde dat Israëlische genocide op

de Palestijnse bevolking ‘plausibel’ is. Indien bevestigd, wordt deze uitspraak aan het staand

internationaal recht toegevoegd.

Erets Jisraeel – Groot Israël, ‘het Joodse historisch vaderland’

Theodor Herzl publiceerde in 1896 het manifest De Jodenstaat. Het antwoord tegen het Europees

antisemitisme lokte heftige discussies uit. Rond de Tweede Wereldoorlog was een stroming actief die

Israël in samenwerking met de Palestijnen vorm wilde geven.

Een andere, de ‘Israël alleen voor de

Joden’ variant, werd dominant.

De Palestijnen werden en worden verdreven. 

Wie bleven werden, zoals

bedoeld, vermoord. 

Sinds 1949 voert Israël, een VN-lidstaat met de verplichting de staat Palestina te

erkennen, dit beleid uit. Het Israëlische eindspel – de Joods/Israëlische genocide op Palestina en zijn

burgers – voltrekt zich voor onze ogen.

De Palestijnen zijn het collectieve slachtoffer van virulent Europees antisemitisme.

Ik heb nog nooit iemand, die bij zijn grondwettelijke zinnen is, ontmoet die de tegenstelling tussen het

internationaal recht en de Israëlische doelstellingen overbrugbaar acht.

Hamas

Hamas heeft bij eerlijk verlopen Palestijnse verkiezingen in 2006 de absolute meerderheid behaald. 

De

verliezende partij, Fatah, pleegde samen met Israël, de VS en enige Europese staten een regelrechte staatsgreep.

Hamas, nog steeds populair, was slechts in staat het bewind over een deel van Palestina, de Gazastrook, te behouden.

aangedurfd om nieuwe verkiezingen uit te schrijven, mag Hamas anno 2024 nog steeds de electorale overwinning opeisen.

Hamas is ter plaatse ook de enige partij van belang die, samen met de Arabische Liga, vrede met Israël

op grond van deze instrumenten van internationaal recht nastreeft.

Illegaal Erets Jisraeel getrouw, moet Hamas, de grootste ‘existentiële’ bedreiging, voor het illegale

Groot-Israël worden vernietigd; rechtsstatelijk, politiek, infrastructureel en moreel een mission impossible.

Welk kabinet maakt in de volgende regeerperiode serieus werk van Gw: art. 90?

De regering bevordert de ontwikkeling van de internationale rechtsorde.

Het kabinet Schoof zeker niet.

De Palestijjnen en Gw: art. 1

De Nederlandse Palestijnen zijn wanhopig over deze kwaadaardige, racistische politieke meerderheid

en alweer een onaanvaardbaar kabinet; een kabinet dat, zoals het demissionaire kabinet, de Palestijnen

achteloos ‘voor de bus gooit’.

Dagelijks zien zij life hoe het vernietigen van hun land en het

uitmoorden van hun families en vrienden te werk gaat.

De Nederlanders van Palestijnse herkomst

–ongeveer even groot als de Nederlands/Joodse gemeenschap – verlangen dat hun rechten worden

gerespecteerd en zeker vanwege de Grondwet, art. 1:

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie

wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

Een Paleis Revolte

De Grondwet, art. 42.2:

De koning is onschendbaar; de ministers zijn verantwoordelijk.

De demissionair minister president van VVD-huize is in politieke zin inmiddels vertrokken, staatsrechtelijk echter niet.

Het is politiek/inhoudelijk, noch vanwege de demissionaire staat

voorstelbaar dat het huidige kabinet zal besluiten de beëdiging te voorkomen.

Onder deze bijzondere omstandigheden verzoek ik u, de Nederlandse rechtsstaat en de Grondwet

respecterend, uw grondwettelijke onschendbaarheid tijdelijk op te geven – een Paleis Revolte.

U wilt

naar ik hoop en vertrouw in het landsbelang weigeren de ambtseed op 2 juli 2024 af te nemen.

U wilt bovendien de geschiedenis niet in te gaan als het Staatshoofd die het Koninkrijk medeschuldig

zou hebben gemaakt aan Israëlische genocide en politiek-zionistische kindermoord.

De grondwettelijke, rechtsstatelijke en morele teloorgang van onze samenleving moet een halt worden toegeroepen.

Dit kabinet mag er niet komen.

Nieuwe verkiezingen met de Grondwet als ijk- en

middelpunt zijn dringend noodzakelijk.

Als tussentijdse maatregel zal een echt zakenkabinet, met

leden die de Grondwet respecteren, de honneurs moeten waarnemen.

Met de meeste hoogachting,

J.J. Wijenberg,

Reacties uitgeschakeld voor Brief van drs J.J. Wijenberg, oud ambassadeur, aan Koning Willem Alexander/”Majesteit, weiger de op 2 juli af te leggen ambtseed af te nemen van de bewindslieden van het aanstaande Kabinet Schoof

Opgeslagen onder Divers

[Statement Partij voor de Dieren en Denk]/PVDD en Denk roepen het Presidium van de Tweede Kamer op om iemand anders af te vaardigen dan Martin Bosma

  PVDD EN DENK ROEPEN HET PRESIDIUM VAN DE TWEEDE KAMER

OP OM IEMAND ANDERS AF TE VAARDIGEN DAN MARTIN BOSMA”

”DE NATIONALE HERDENKING VERDIENT IEMAND, DIE DE EXCUSES

VOOR HET SLAVERNIJVERLEDEN BELICHAAMT”

18 JUNI 2024

https://www.partijvoordedieren.nl/nieuws/brief-ouwehand-van-baarle-over-iemand-anders-af-te-vaardigen-dan-martin-bosma

Geachte leden van het presidium,

Op 1 juli vindt de jaarlijkse Nationale Herdenking Slavernijverleden plaats in Amsterdam. Een belangrijke dag voor Nederland. Vorig jaar sprak de koning er een historische toespraak uit waarin hij niet alleen excuses maakte voor het feit dat mensen in naam van de Nederlandse staat eeuwenlang tot handelswaar zijn gemaakt, zijn uitgebuit en mishandeld, maar ook vergiffenis vroeg voor het overduidelijke gebrek aan handelen door het Huis van Oranje-Nassau tegen slavernij. De koning wees erop dat slavenhandel en slavernij zijn erkend als misdaden tegen de menselijkheid en dat de gevolgen van ons slavernijverleden nog steeds te voelen zijn in racisme in onze samenleving.

Deze waarachtige woorden van ons staatshoofd waren erg aangrijpend. Veel nazaten van tot slaaf gemaakten en andere inwoners van ons Koninkrijk die nog altijd te maken krijgen met racisme en discriminatie gaven er blijk van dat het veel voor hen betekende. Het was een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van ons land waar door veel mensen lang naar uit is gekeken; een moment dat een belangrijke bijdrage leverde aan het vurig gewenste perspectief van herstel en verbinding.

Amper een jaar later leven veel mensen met het verdrietige gevoel dat de hoop en het perspectief die de toespraak van de koning hadden gebracht, weer teniet worden gedaan. De voorzitter van de Tweede Kamer is, zoals altijd, uitgenodigd om namens de Kamer de herdenking bij te wonen en een krans te leggen, maar de kwetsende, racistische uitspraken die de huidige Kamervoorzitter tot aan zijn aantreden heeft gedaan zorgen voor veel pijn, verdriet en woede. Ze zorgen ook voor een pijnlijke worsteling bij de organisator van de herdenking, die gisteren heeft besloten dat de Kamervoorzitter niet welkom is bij de herdenking, tenzij hij excuses maakt en reflecteert op zijn eerdere uitspraken over het slavernijverleden en racisme.

Ook heeft een groot aantal Nederlanders van kleur en maatschappelijke organisaties via een brief in het Parool verzocht om een andere vertegenwoordiger van de Tweede Kamer naar de herdenking af te vaardigen. De briefschrijvers benadrukken dat de vertegenwoordiger van de Tweede Kamer in woord en persoon respect voor de betekenis van deze dag zouden moeten uitdragen en dat de aanwezigheid van deze Kamervoorzitter een klap in het gezicht is van allen voor wie deze dag een intense betekenis heeft.

De Kamervoorzitter heeft in een eerste reactie gezegd dat de uitnodiging nog steeds staat en dat hij van plan is om naar de herdenking te gaan. Hij heeft daarbij ook gezegd na te gaan denken over reflectie en excuses, maar dat hij nog nooit heeft meegemaakt dat een Kamervoorzitter die ergens voor is uitgenodigd eerst nog moet reflecteren en excuses moet aanbieden.

De fractievoorzitters van de Partij voor de Dieren en Denk willen het presidium de gelegenheid bieden een reactie te geven.

Is het presidium van mening dat de huidige Kamervoorzitter in woord én persoon het respect uitdraagt waar de herdenking van het slavernijverleden om vraagt? Kan het presidium een voorbeeld geven van een andere Kamervoorzitter die uitspraken heeft gedaan die vergelijkbaar zijn met uitspraken van deze Kamervoorzitter, zoals “slavernijgedram”, “anti-blank racisme” en “omvolking is geen theorie, het is gewoon wat je voor je ogen ziet”?

Kan het presidium zich verplaatsen in de organisator die vindt dat deze Kamervoorzitter niet zonder meer welkom is bij de herdenking? Kan het presidium een reflectie geven over hoe het presidium invulling wil geven aan de excuses van de koning, een jaar geleden, waarin de koning onder meer heeft uitgesproken dat de gevolgen van het slavernijverleden vandaag nog steeds te voelen zijn in racisme in onze samenleving?

Is het presidium bereid, indien excuses en reflectie van de Kamervoorzitter uitblijven, een ondervoorzitter af te vaardigen naar de Nationale Herdenking Slavernijverleden?

We zouden het zeer op prijs stellen als het presidium deze brief uiterlijk vrijdag 21 juni kan beantwoorden, zodat deze pijnlijke situatie niet nog langer in de lucht blijft hangen.

Met dank en hoogachting,

Esther Ouwehand
Stephan van Baarle

Reacties uitgeschakeld voor [Statement Partij voor de Dieren en Denk]/PVDD en Denk roepen het Presidium van de Tweede Kamer op om iemand anders af te vaardigen dan Martin Bosma

Opgeslagen onder Divers