U kunt soms een verblijfsvergunning krijgen als u buiten uw schuld Nederland niet kunt verlaten. Voor deze verblijfsvergunning gelden strenge regels. Zo moet u zelf hebben geprobeerd om Nederland te verlaten. En u moet naar de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) zijn gegaan voor hulp bij uw vertrek. DT&V moet een positief zwaarwegend advies hebben gegeven.”
IND
OVERIGE REDENEN
https://ind.nl/Paginas/overige-redenen.aspx
Andere redenen
U wilt in Nederland wonen. Om in Nederland te kunnen wonen hebt u een verblijfsvergunning nodig.
Eergerelatereerd en huiselijk geweld als u nu een verblijfsvergunning als familie- of gezinslid hebt
U hebt een verblijfsvergunning om bij een familie of gezinslid te wonen. Er is sprake van eergerelateerd of huiselijk geweld. Uw relatie is om die reden verbroken. U kunt misschien een verblijfsvergunning humanitair niet-tijdelijk aanvragen.
Slachtoffer of getuige-aangever van mensenhandel
U bent slachtoffer van mensenhandel. Of u bent getuige geweest van mensenhandel en hebt aangifte gedaan. Doet u aangifte van de mensenhandel bij de politie? Dan meldt de politie dit bij de IND. De IND beslist dan of u een verblijfsvergunning krijgt. Doet u geen aangifte van de mensenhandel bij de politie? Dan kunt u zelf een verblijfsvergunning aanvragen. U vindt het aanvraagformulier op deze pagina bij ‘Aanvraagformulieren en kosten’.
Verblijf op grond van artikel 8 EVRM
Het EVRM is het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en Fundamentele Vrijheden. Artikel 8 van het EVRM beschermt het recht op familie- en privéleven. Als u niet voldoet aan de voorwaarden voor een verblijfsvergunning, dan kunt u een beroep doen op artikel 8 EVRM. Er wordt dan voor uw individuele situatie beoordeeld of u in aanmerking komt voor verblijf in Nederland.
Plaatsing in een pleeggezin of instelling op grond van het Haags Kinderbeschermingsverdrag
Wanneer kan een kind een verblijfsvergunning krijgen? Als de Centrale Autoriteit (CA) van het ministerie van Justitie en Veiligheid en de centrale autoriteit van het land van herkomst vooraf hebben ingestemd met de plaatsing in een pleeggezin of instelling op grond van het Haags Kinderbeschermingsverdrag. Het gezag moet zijn geregeld door de autoriteiten van het land van herkomst. De IND krijgt deze informatie van de Nederlandse CA.
Voor een tijdelijke plaatsing vraagt u een verblijfsvergunning humanitair tijdelijk aan. Is de plaatsing totdat het kind meerderjarig is? Vraag dan een verblijfsvergunning humanitair niet-tijdelijk aan.
Kind met een kinderbeschermingsmaatregel (ondertoezichtstelling)
De rechter heeft uw kind onder toezicht gesteld. Wat betekent dit voor het verblijf in Nederland van uw kind?
Heeft uw kind een verblijfsvergunning? Deze verblijfsvergunning kan uw kind meestal houden.
Heeft uw kind (nog) geen verblijfsvergunning? Dan kan uw kind mogelijk een verblijfsvergunning humanitair tijdelijk vanwege ondertoezichtstelling krijgen. U (ouders) en broers en zussen kunnen mogelijk ook een verblijfsvergunning krijgen. Maar alleen als het kind dat onder toezicht is gesteld ook een verblijfsvergunning heeft gekregen.
Kind met een kinderbeschermingsmaatregel (gezagsbeëindiging)
De rechter heeft uw gezag over uw kind beëindigd. En de rechter heeft een voogd benoemd. Wat betekent dit voor het verblijf in Nederland van uw kind?
Heeft uw kind een verblijfsvergunning om bij u te wonen? Dan kan uw kind deze verblijfsvergunning niet houden. De voogd doet voor een kind een aanvraag voor een verblijfsvergunning humanitair niet-tijdelijk.
U kunt soms een verblijfsvergunning krijgen als u buiten uw schuld Nederland niet kunt verlaten. Voor deze verblijfsvergunning gelden strenge regels. Zo moet u zelf hebben geprobeerd om Nederland te verlaten. En u moet naar de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) zijn gegaan voor hulp bij uw vertrek. DT&V moet een positief zwaarwegend advies hebben gegeven. Wilt u meer informatie hierover? Neem dan contact op met uw regievoerder bij de DT&V.
Humanitair niet-tijdelijk – voortgezet verblijf
Bij sommige verblijfsvergunningen kunt u na een bepaalde periode een verblijfsvergunning aanvragen op niet-tijdelijke humanitaire gronden. Dit is mogelijk in de volgende situaties:
U hebt een verblijfsvergunning voor verblijf bij een familie- of gezinslid.
U hebt een verblijfsvergunning als kind met een kinderbeschermingsmaatregel.
U hebt een verblijfsvergunning voor het ondergaan van een medische behandeling.
U hebt een verblijfsvergunning als slachtoffer of getuige-aangever van mensenhandel en de strafzaak loopt nog.
U hebt een verblijfsvergunning als slachtoffer van (dreigend) eergerelateerd of (dreigend) huiselijk geweld.
U hebt een verblijfsvergunning voor verblijf bij echtgenoot of partner. En er is sprake van klemmende redenen van humanitaire aard.
Na verblijf omdat u buiten uw schuld Nederland niet kunt verlaten.
U bent in Nederland en terminaal ziek. U wordt niet meer medisch behandeld en krijgt alleen palliatieve zorg. U kunt misschien een verblijfsvergunning krijgen.
Dit verdrag staat Turkse werknemers toe om in Nederland te blijven. Voor Turkse onderdanen die in Nederland (willen) werken en hun gezinsleden gelden bijzondere regels.
Dit verdrag geeft onder bepaalde voorwaarden verblijf aan Duitsers die niet onder het gemeenschapsrecht vallen.
Benelux-verdrag
Via dit verdrag kunnen Belgen en Luxemburgers meteen een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd aanvragen.
EU-VK Handels- en Samenwerkingsakkoord
Britse dienstverleners kunnen tijdelijk verblijf aanvragen volgens de EU-VK Handels- en Samenwerkingsovereenkomst. Het gaat om dienstverleners op contractbasis (contractual service suppliers) en beoefenaren van een vrij beroep (zelfstandig dienstverleners of independent professionals).
Gezinsleden militairen Joint Force Command Headquarters
U bent een gezinslid van een militair. En deze militair is in Nederlands gevestigd bij de Joint Force Command Headquarters in Brunssum. U kunt een verblijfsvergunning krijgen als de militair geprivilegieerd is.
Studeren in Aken en wonen in Kerkrade of Heerlen
De pilot huisvesting Akense niet-EU-studenten was een samenwerking tussen de gemeente Aken in Duitsland, de gemeente Kerkrade en de Nederlandse Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. De pilot duurde 5 jaar en is gestopt op 1 april 2021. Nieuwe verblijfsaanvragen zijn daarom niet meer mogelijk. Hebt u een verblijfsvergunning op grond van de pilot? Dan kunt u uw verblijfsvergunning nog wel verlengen. Neem hiervoor contact op met de gemeente Kerkrade. ”
Drie uitgeprocedeerde asielzoekers uit Eritrea bivakkeren sinds gisteravond in de achtertuin van de Diakonie aan de Nieuwe Herengracht. De vluchtelingen en hun sympathisanten willen zo aandacht vragen voor hun situatie.
De werkgroep Opvang Uitgeprocedeerde Asielzoekers, gehuisvest in de Diakonie, vangt op jaarbasis honderden mensen op. ‘We hopen dat de actie ‘de kerk slaapt buiten’ in de tuin van de Diaconie laat zien dat deze mensen er wat ons betreft niet alleen voor staan, en dat dit signaal opgepikt wordt door Amsterdammers die hier iets aan willen doen’, aldus een woordvoerder van de Diakonie Amsterdam tegenover AT5.
Uitgeprocedeerde asielzoekers worden vaak aan hun lot overgelaten of opgesloten in detentiecentra.
Klik hier voor foto’s en een filmpje van de tent in de achtertuin van de Diakonie.
DEN HAAG – Staatssecretaris Teeven vindt dat de vluchtelingen die al een tijd bivakkeren op de Koekamp in Den Haag het land moeten verlaten. ‘Asielzoekers krijgen geen vergunning door lang in een tentje te zitten’, zei Teeven dinsdagmiddag.Hij reageerde daarmee op een petitie van het Tentenkamp Recht op Bestaan! die in de Kamer is aangeboden. Daarin wordt gevraagd om een menswaardige oplossing voor de vluchtelingen. Teeven is niet van plan om nog een keer naar hun situatie te kijken. Dat zou volgens hem oneerlijk zijn tegenover andere vluchtelingen die gewoon vertrekken als ze alle procedures hebben doorlopen. De Kamer praat morgen over het tentenkamp. EINDE BERICHT OMROEP WEST ”Asielzoekers die in tentenkampen in Amsterdam en Den Haag bivakkeren, kunnen onderdak krijgen, als ze zich bekendmaken en aan hun terugkeer meewerken. Dat is de oplossing waarmee staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid donderdag gekomen is voor de situatie rond de uitgeprocedeerde asielzoekers die al maanden demonstreren in tenten in Amsterdam Osdorp en op het Malieveld in Den Haag. Dat meldt de Volkskrant.”
Update: ‘Aanbod voor asielzoeker onacceptabel’ … Staatssecretaris Justitie geeft uitgeprocedeerde asielzoekers deadline: vrijdag om 16.00
Asielzoekers die in tentenkampen in Amsterdam en Den Haag bivakkeren, kunnen onderdak krijgen, als ze zich bekendmaken en aan hun terugkeer meewerken. Dat is de oplossing waarmee staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid donderdag gekomen is voor de situatie rond de uitgeprocedeerde asielzoekers die al maanden demonstreren in tenten in Amsterdam Osdorp en op het Malieveld in Den Haag. Dat meldt de Volkskrant.
Update Asielzoekers die in tentenkampen in Amsterdam en Den Haag verblijven, zullen niet ingaan op het aanbod van staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid, meldt onder andere Trouw vrijdagmiddag. Dat verwacht Jo van der Spek, die het met zijn organisatie Migrants2Migrants opneemt voor de asielzoekers in Amsterdam Osdorp.
Volgens Van der Spek vinden de asielzoekers drie zaken belangrijk. “Ze willen samen zijn, zich veilig voelen en zichtbaar zijn”, zo legt hij uit.
Nu worden ze een maandje op een azc neergezet en is er geen uitzicht op een humane oplossing. En daar gaat het om. Het aanbod is ook een beetje ongepast. Zo’n voorstel moet met een hoop mensen worden besproken, terwijl de deadline al op 16.00 uur ligt.”
Eerder Asielzoekers die zich bekendmaken en in een toelatingsprocedure zitten, krijgen zelfs maximaal een maand onderdak, áls ze zich voor vrijdagmiddag 16.00 uur hebben aangemeld, aldus de Volkskrant.
In Amsterdam Osdorp ‘wonen’ sinds september ongeveer 80, voornamelijk Afrikaanse, uitgeprocedeerde asielzoekers in een kampement. Burgemeester Eberhard van der Laan heeft de vluchtelingen laten weten dat ze hun demonstratie moeten beëindigen, maar zij hebben aan dit verzoek nog geen gehoor gegeven. In Den Haag zijn het er enkele tientallen.
In Nederland zijn veel asielzoekers die zijn uitgeprocedeerd, maar die niet terug kunnen naar hun land, schrijft de Volkskrant. Dat kan als het land van herkomst geen identiteitspapieren kan of wil afgeven of de asielzoeker gewoon niet accepteert. Veel van deze asielzoekers belanden uiteindelijk op straat.
Van der Laan pleitte onlangs voor een andere aanpak van deze mensen die tussen wal en schip vallen. De opvang is nu vanuit het Rijk alleen mogelijk als ze meewerken aan de terugkeer naar hun vaderland. Van der Laan wil een “lichter criterium” waarbij deze asielzoekers in aanmerking komen voor opvang zolang ze meewerken aan een oplossing.
DEN HAAG – Asielzoekers die in tentenkampen in Amsterdam en Den Haag bivakkeren, kunnen onderdak krijgen, als ze zich bekendmaken en aan hun terugkeer meewerken.
Asielzoekers die zich bekendmaken en in een toelatingsprocedure zitten, krijgen zelfs maximaal een maand onderdak, áls ze zich voor vrijdagmiddag 16.00 uur hebben aangemeld.
Dat is de oplossing waarmee staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid donderdag gekomen is voor de situatie rondom de uitgeprocedeerde asielzoekers die al maanden demonstreren in tenten in Amsterdam Osdorp en op het Malieveld in Den Haag.
In Amsterdam Osdorp ‘wonen’ de ongeveer 80, voornamelijk Afrikaanse, uitgeprocedeerde asielzoekers sinds september.
De Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan heeft onlangs aangegeven dat de vluchtelingen hun demonstratie moeten beëindigen, maar dat is vooralsnog niet gebeurd. In Den Haag zijn het er enkele tientallen.
Op straat
In ons land zijn grote aantallen asielzoekers die zijn uitgeprocedeerd, maar die niet terug kunnen naar hun land. Dat kan als het land van herkomst geen identiteitspapieren kan of wil afgeven of de asielzoeker gewoon niet accepteert. Veel van deze asielzoekers belanden uiteindelijk op straat.
Van der Laan pleitte onlangs voor een andere aanpak van deze asielzoekers die tussen wal en schip vallen. De opvang voor deze groep is nu vanuit het Rijk alleen mogelijk als ze bereid zijn vrijwillig mee te werken aan de terugkeer naar hun vaderland.
Van der Laan zei toen een ”lichter criterium” te willen waarbij deze asielzoekers in aanmerking komen voor opvang zolang ze meewerken aan een oplossing.Door: ANP
Het omstreden wetsvoorstel ‘strafbaarstelling illegaliteit’ moet het aantal illegalen in Nederland terugdringen. Maar zal het dit effect hebben? Staatssecretaris Fred Teeven weet het niet. Een gesprek over boetes‚ afschrikking en detentie. ‘We nemen vaker maatregelen zonder te weten of ze werken.’
De roodbruine torens van het nieuwe ministerie van Veiligheid en Justitie in Den Haag zijn pas enkele weken in gebruik als het interview met staatssecretaris Fred Teeven plaatsheeft. Ministers voelen zich er al thuis‚ zo te zien. In de ruime ontvangstruimte op de achtste verdieping‚ vanwaar je ook het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties betreedt‚ staan Ronald Plasterk (PvdA) en Ivo Opstelten (VVD) ontspannen met elkaar te praten. ‘Er moet beweging in komen’‚ vangen we onderweg naar Teeven op uit de mond van Opstelten‚ al blijft onduidelijk waarin.
Beweging moet er in elk geval komen in het vreemdelingenbeleid‚ vinden vele organisaties‚ waaronder Amnesty. Het voorstel illegaal verblijf strafbaar te maken ligt steeds meer onder vuur‚ ook binnen de regeringspartij PvdA. Hetzelfde geldt voor de wijze waarop Nederland vreemdelingenbewaring toepast.
Talloze fouten
Hoe pijnlijk die detentie in een individueel geval kan aflopen‚ bewijst de zelfmoord op 17 januari van Aleksandr Dolmatov. De Russische activist‚ wiens asielverzoek tot veler verbazing was afgewezen‚ bevond zich toen in vreemdelingendetentie. Uit het onderzoek dat Teeven gelastte‚ blijkt dat talloze fouten zijn gemaakt. Dolmatov had niet in detentie mogen zitten‚ omdat zijn advocaat op het laatst beroep had aangetekend tegen de afwijzing van het asiel en hij daardoor ‘niet uitzetbaar’ was. Dit beroep was nooit doorgegeven. Verder was na een eerste suïcidepoging geen arts ingeschakeld.
Ernstig zijn de systematische fouten van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zijn die de Inspectie Veiligheid en Justitie constateert. ‘De IND is niet in staat zijn informatie met andere betrokken partijen te delen’‚ reageerde Dolmatovs advocaat Marq Wijngaarden. ‘De IND zet het fout in de computer en iedereen gaat daar op af.’
‘Even denken… Wie iemand met een “verzwaard inreisverbod” helpt‚ is formeel zelf ook strafbaar’
In zijn reactie nam Teeven de volle verantwoordelijkheid op zich voor de fouten. Dolmatovs moeder is een schadevergoeding toegezegd en falende verplegers zijn onder toezicht geplaatst. De SP vindt dat Teeven zich moet bezinnen op zijn portefeuille. Hij wil echter niet aftreden vóór het Kamerdebat over de kwestie‚ dat bij het ter perse gaan van Wordt Vervolgd nog moet plaatshebben. ‘Het is buitengewoon triest hoe het is gelopen’‚ zegt Teeven tijdens het gesprek‚ enkele dagen vóór de presentatie van het rapport. ‘Als je iemand onterecht in vreemdelingenbewaring zet en je zorgt óók nog eens niet goed voor hem‚ heb je een groot probleem.’ Meer wil hij er dan nog niet over kwijt.
Zweden
Ook zonder ‘Dolmatov’ zijn genoeg kanttekeningen te plaatsen bij vreemdelingendetentie. We leggen Teeven cijfers voor uit 2010‚ om Nederland te vergelijken met het gerespecteerde EU-lid Zweden. Nederland hield dat jaar 6.000 vreemdelingen in detentie. Zweden‚ dat tweemaal zoveel asielzoekers telde als Nederland‚ slechts 1.800. Die bleven gemiddeld achttien dagen in detentie‚ vijf keer korter dan vreemdelingen in Nederlandse cellen. ‘Wij kennen niet zo’n ruimhartig toelatingsbeleid als Zweden’‚ reageert Teeven. ‘Dat was zo tijdens het Kabinet Rutte I‚ en dat is niet veranderd.’
In Zweden én in Nederland moet detentie alleen worden ingezet als uiterst middel‚ om uitzetting mogelijk te maken. ‘Dat wordt gezegd‚ ja.’
Is dat dan niet zo? ‘Je moet eerst kijken of je vreemdelingen op een andere manier het land kunt laten verlaten. Sommige mensen werken niet mee. Dan plaats je ze in detentie.’
Dat geldt evenzeer voor Zweden als voor Nederland. ‘Jawel‚ maar in Zweden zijn ze heel terughoudend met vreemdelingendetentie‚ daar is het land echt anders in. Zweden zit op de schaal van Richter dáár’‚ hij wijst naar de ene kant van de tafel‚ ‘en van de 27 EU-landen zit Nederland aan de andere kant‚ net onder Denemarken.’
De Nationale ombudsman betwijfelt in zijn rapport over vreemdelingendetentie datNederland dit inzet als ‘laatste middel’. Hij vindt dat Nederland mensen te snel vastzet. Ook vindt hij dat ‘onvoldoende’ blijkt dat u op ‘inhoudelijke wijze reflecteert op de ernstige behoorlijkheidsschending’ die hij constateert: het ‘geestdodende’ bestaan dat vreemdelingen in detentie lijden door het gevangenisregime. ‘Dat heb ik gelezen‚ ja. Over vreemdelingen-detentie ben ik het echt met hem oneens.’
U blijft erbij dat vreemdelingen slechts worden opgesloten als het niet anders kan. ‘We maken er al minder gebruik van. Detentie heeft veel impact op degene die wordt vastgezet. Dat ontken ik niet. Het zijn vreemdelingen‚ geen criminelen. Daarom zijn er in vreemdelingendetentiecentra faciliteiten voor kinderen die bij hun ouders kunnen verblijven. Dat is allemaal tien keer zo ruim als bij gevangenen.’
Vernederende visitaties
We beschrijven enkele kenmerken van het gevangenisregime dat geldt voor vreemdelingen in detentie. Dat ze van 17.00 uur tot 8.00 achter slot en grendel zitten. Dat ze geen recht hebben op onderwijs of werk‚ anders dan gewone gevangenen. Dat jaarlijks 900 vreemdelingen in een isoleercel worden gezet. En dat ze bij aankomst net als criminelen vernederende visitaties ondergaan‚ waarbij bewaarders tot in de anus speuren naar verboden zaken.
Bent u wel eens gevisiteerd? ‘Jazeker. Bij een evenement‚ voordat ik politicus was.’
Hoe ervoer u dat? ‘Nou‚ dat is niet prettig. Maar het is geen groot geheim dat er verdovende middelen worden gebruikt in detentiecentra. Dat we dit proberen te voorkomen‚ lijkt me logisch. Als een Somaliër voor hij in detentie gaat qat gebruikt‚ behoudt hij die behoefte als hij wordt vastgezet. Dat is toch niet raar gedacht. Zaken als visitatie hebben we voor de veiligheid. Tegelijkertijd zijn er mensen die een gevaar kunnen zijn voor zichzelf of anderen. Daar moet je tegen optreden.’
Het is ‘nog net geen hotel’‚ zei u eind 2011 over vreemdelingendetentie. ‘Dat staat me niet bij.’
‘Mensen worden goed behandeld in vreemdelingenbewaring‚ maar ik vind het geen hotel’
Het was tijdens een algemeen Kameroverleg over migratie. Vindt u dit nog steeds? ‘Nee. Mensen worden goed behandeld in vreemdelingenbewaring‚ maar ik vind het geen hotel‚ ook niet “net”. Het is niet prettig om daar te zitten.’
U publiceerde onlangs uw masterplan voor het gevangeniswezen‚ waarin de nadruk ligt op bezuinigingen. Toch reserveert u nog 930 plaatsen voor vreemdelingen. ‘Dat is wel een halvering vergeleken met het aantal plaatsen onder mijn voorganger Nebahat Albayrak. Laat dat ook duidelijk zijn. We zullen daardoor niet hetzelfde strenge beleid kunnen blijven voeren als nu. Wat gaat veranderen‚ staat in het visiedocument dat ik voor de zomer publiceer. Daar kan ik nu niet op ingaan.’
Veroordeelde criminelen kunnen een enkelband krijgen. Vreemdelingen straks ook? Het zou u geld besparen. ‘Elektronische detentie kan in sommige gevallen werken. Ware het niet dat het hier gaat om mensen die Nederland niet willen verlaten en die misschien geneigd zijn de enkelband door te knippen. Het is geen alternatief.’
Boete
Belangrijk doel van vreemdelingendetentie is dat vreemdelingen Nederland gaan mijden. Ook het wetsvoorstel ‘strafbaarstelling illegaliteit’ moet dat bewerkstelligen. Wie zich in Nederland bevindt zonder verblijfsvergunning begaat volgens dit voorstel een overtreding en kan‚ anders dan nu‚ bij de eerste aanhouding direct een boete krijgen.
‘Een boete op zichzelf zal niet afschrikwekkend genoeg werken. Zo reëel moet je zijn’
We vragen waarop Teeven het baseert dat strafbaarstelling van illegaliteit afschrikwekkend werkt. ‘We weten dat niet’‚ erkent hij. ‘In Duitsland is illegaliteit volgens mij strafbaar‚ terwijl daar nog steeds vreemdelingen heengaan. Maar we hebben vaker maatregelen ingevoerd zonder te weten of ze werken. Bij het kinderpardon‚ waarvoor nu 844 aanvragen zijn binnengekomen‚ weten we evenmin of er over vijf jaar minder problemen zijn. Dat is óók niet onderzocht. Wat je wél kunt zeggen‚ is dat het generale pardon van het kabinet-Balkenende IV niet alle problemen heeft opgelost. Anders had ik nu niet weer hoeven pardonneren.
Verzwaard inreisverbod
‘Een boete op zichzelf zal niet afschrikwekkend genoeg werken. Zo reëel moet je zijn. Sterker nog: veel mensen zullen geen boete kunnen betalen. De boetes stapelen zich op zonder dat ze mensen het land doen verlaten. ‘Wel krijgt een illegaal die vaker wordt aangehouden een zogeheten “verzwaard inreisverbod”. Overtreding daarvan is wél een misdrijf. Volgens het wetsvoorstel kan dat leiden tot zes maanden detentie.’
Als ik iemand met zo’n verzwaard inreisverbod uit barmhartigheid help‚ ben ik dan strafbaar? ‘Nu moet ik even nadenken. Formeel wel.’
Dus als kerken of VluchtelingenWerk die mensen helpen‚ kunnen ze worden vervolgd. ‘Niet bij de eerste overtreding door de vreemdeling. Dat staat nadrukkelijk in het regeerakkoord. Maar wel als ze mensen met een verzwaard inreisverbod helpen. In de praktijk zal dat niet gebeuren: ik zal Officieren van Justitie geen aanwijzing geven te vervolgen. Maar ik ben wel voor vervolging van mensen met een verzwaard inreisverbod. Zo maken we Nederland minder aantrekkelijk voor vreemdelingen dan bijvoorbeeld België. Het kan een reden zijn Nederland te mijden.
‘Er zijn al vreemdelingen in detentie die het land verlaten omdat ze er geen zin meer in hebben’
‘Invoering van strafbaarstelling van illegaliteit is een politieke keuze. De boete‚ daarover zijn we het eens‚ heeft beperkte werking. Maar het verzwaard inreisverbod zal een afschrikwekkend effect hebben. Er zijn al vreemdelingen in detentie die het land verlaten omdat ze er geen zin meer in hebben. Vreemdelingen met een gevangenisstraf kunnen gebruikmaken van de regeling dat je vrijkomt als de helft van je straf erop zit‚ mits je meewerkt aan terugkeer. Zo’n 70 procent van de vreemdelingen in de strafbewaring maakt daar gebruik van. Detentie schrikt dus wel degelijk af.’
Oud-ministers Leers en Donner waren tegen een verzwaard inreisverbod. Zes maanden in de cel zou de terugkeer slechts vertragen. ‘Daar denken we dus anders over. Dat is ook een verandering ten opzichte van het vorige kabinet. Het is trouwens verrassend dat het voorstel in dít regeerakkoord staat.’
In de PvdA-gelederen doet een petitie de ronde tegen het voorstel. Job Cohen en Jan Pronk hebben al getekend. ‘Ik constateer dat het voorstel moeilijk ligt in de PvdA en dat begrijp ik ook wel. Ik kom niet van een andere planeet. Maar als je samen gaat regeren‚ maak je afspraken.’
Diederik Samsom‚ wordt gespeculeerd‚ heeft ingestemd met strafbaarstelling van illegaliteit in ruil voor het kinderpardon omdat hij het eerste toch niet haalbaar achtte. ‘Als dat zo is‚ moeten die PvdA-leden zich ook niet druk maken. Ik stel wel vast dat je voor een kinderpardon geen wetgeving nodig hebt en voor strafbaarstelling van illegaliteit wel. Daarvan moeten we nog maar zien of we het door de Tweede en Eerste Kamer krijgen. Ik zal het met hetzelfde enthousiasme uitvoeren als het kinderpardon‚ maar of het er komt‚ is geen uitgemaakte zaak.’
Niet onder de indruk
Gemeentes als Amsterdam‚ Rotterdam‚ Den Haag‚ Utrecht en Den Bosch hebben aangegeven niet mee te werken aan de handhaving van strafbaarstelling. Wat vindt u daarvan? ‘Gemeentes kunnen niet zeggen dat ze de wet niet uitvoeren. Van die dreigementen ben ik niet onder de indruk. Het gaat om opsporingsbeleid: er is een rol voor het Openbaar Ministerie‚ dat al dan niet zal vervolgen‚ en voor de politie. Gemeentes en burgemeesters gaan er niet over.’
Het wetsvoorstel leidt tot ongewenste neveneffecten‚ is de kritiek. Illegalen die worden blootgesteld aan uitbuiting door huisjesmelkers of mensenhandelaren‚ durven straks geen aangifte meer te doen‚ uit angst te worden vervolgd. Of ze durven niet meer naar een arts te gaan. Of ze houden hun kinderen thuis‚ in plaats van hen naar school te sturen. ‘Illegalen die worden uitgebuit‚ kunnen dat voorkomen door het land te verlaten. Ze hebben een eigen verantwoordelijkheid. Ik praat het niet goed. Ik zeg ook niet dat uitbuiting een beroepsrisico is van illegalen. Maar je loopt nu eenmaal een risico als je je niet aan de Vreemdelingenwet houdt.’
Die neveneffecten zijn gewoon collateral damage? ‘Ik vind ze ongewenst. Iedereen heeft recht op medische zorg‚ kinderen moeten naar school kunnen. Maar het bezwaar van de neveneffecten vind ik niet groot genoeg om het wetsvoorstel in te trekken. En dat vonden de onderhandelaars bij de kabinetsformatie kennelijk ook niet.’
Volgens het College van de Rechten van de Mens zijn in het huidige voorstel de mensenrechten onvoldoende gewaarborgd. ‘Dat advies vond ik slecht onderbouwd‚ mag ik dat zeggen? Van de Adviescommissie Vreemdelingenzaken krijg ik beter gefundeerde adviezen.’
Doelt u op het recente rapport Verloren tijd? De commissie hekelt daarin het gedwongen nietsdoen van asielzoekers die in de procedure zitten‚ soms jarenlang. Het leidt tot apathie en hospitalisering‚ zegt ze. ‘Ik ga dat advies binnen een aantal weken bespreken in het kabinet. Ik ben zeker niet tegen alles wat daarin staat.’
In België kunnen asielzoekers een werkvergunning krijgen als ze na een half jaar nog niet weten of ze asiel krijgen. Dat moet u als liberaal aanspreken: mensen nemen verantwoordelijkheid‚ voorzien zelf in hun levensonderhoud. ‘Misschien kunnen we in Nederland een tussenoplossing vinden. Je zou asielzoekers onbetaald werk kunnen laten doen op het terrein van de asielzoekerscentra. Zoals grasmaaien. Dan leveren ze een nuttige bijdrage aan de samenleving. Een werkvergunning vind ik te ver gaan.’
Aan het eind van het gesprek komt Teeven terug op de uitspraak dat vreemdelingendetentie nog ‘net geen hotel’ zou zijn. Hij zegt zich oprecht niet te herinneren dat te hebben gezegd. Zijn er andere uitspraken die hij niet meer zou doen‚ vragen we. Hij lacht. ‘In 2009 zei ik dat je nooit elektronische detentie moet invoeren‚ omdat criminelen niet thuis met een biertje op de bank moeten zitten‚ maar in de cel. Daar word ik aan herinnerd nu ik gevangenissen sluit en elektronische detentie invoer. Ik denk dat ik die opmerking beter voor me had kunnen houden.’
Biografie
Fred Teeven Geboren: 5 augustus 1958 te Haarlem Opleiding: 1977-1980 opleiding tot controller bij De Belastingdienst. 1987-1990 avondopleiding notarieel en Nederlands recht. Loopbaan: 1980-1992 rechercheur en later teamleider bij de FIOD 1992-2001 Officier van Justitie in Amsterdam 2002-2003 Fractievoorzitter van Leefbaar Nederland in de Tweede Kamer 2003-2006 Officier van Justitie bij het Landelijk Parket‚ onder meer belast met de vervolging van oorlogsmisdrijven 2006-2010 Tweede Kamerlid voor de VVD 2010-heden Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie Privé: Woont samen in Amsterdam en heeft twee dochters.
Update: Asielzoekers in hongerstaking … Ze eisen echte oplossing van de overheid en geen maandje AZC
De Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan heeft een tussenoplossing bedacht voor de uitgeprocedeerde asielzoekers in Amsterdam-West. Tien gemeenten gaan de asielzoekers die al weken op straat leven, opvangen. Met die maatregel steekt hij een stokje voor de harde aanpak van staatssecretaris Teeven (Veiligheid en Justitie).
Update 14.30 uur Een deel van de uitgeprocedeerde asielzoeker is in hongerstaking gegaan. Ze eisen een oplossing van de overheid:
Het enige dat de overheid ons biedt, is ons wegstoppen in een AZC voor één maand, om ons vervolgens op weer op straat te gooien als we deportatie niet accepteren. Dit is onacceptabel.
In hongerstaking gaan in de winter, in een tentenkamp, met al veel mensen ziek, is levensgevaarlijk. We hopen dat de regering eindelijk onze wanhoop begrijpt en onze roep om hulp.
Teeven zei eerder dat het bieden van tijdelijke opvang aan uitgeprocedeerde asielzoekers uitgesloten is omdat ze hun terugkeer tegenwerken. ‘Dat ondergraaft de asielprocedure’, onderstreepte Teeven.
Van der Laan heeft de afgelopen weken contact gehad met dertig burgemeesters die de asielzoekers zullen opvangen. Om welke gemeenten het gaat wil hij nog niet zeggen omdat het aanbod nog door de colleges van die gemeenten moet.
De tussenopvang is bedoeld om ‘bijkomen te komen en te herstellen’, benadrukt Van der Laan. Het gaat om de opvang van maximaal 88 asielzoekers.
Een sobere bed-bad-broodvoorziening. De mensen krijgen een slaapplek en eten en hoeven overdag niet op straat te bivakkeren.” Ze kunnen in deze periode contact opnemen met VluchtelingenWerk om over hun dossier en toekomstperspectief te overleggen.
De situatie in het tentenkamp in Amsterdam-West in onhoudbaar geworden vindt Van der Laan. Donderdag dient er een kort geding om het kamp te ontruimen. Volgende week doet de rechter daar een uitspraak over. Volgens Van der Laan is er geen meningsverschil tussen hem en Teeven, zei hij woensdagochtend op Radio 1.
Er wordt teveel verschil gezocht tussen hoe wij erin zitten en hoe de staatssecretaris zijn beleid vormgeeft. Het enige dat wij willen doen, is een bijkomperiode van dertig dagen voor de asielzoekers organiseren. That’s it.
Teeven is volgens hem op de hoogte van de plannen.
”Geachte lezers,Vanaf het moment, dat uitgeprocedeerde asielzoekers aan de Notweg [Amsterdam] eententenkamp opzetten om aandacht te vragen voor hun hachelijke situatie, heeft burgemeestervan der Laan getoond, geen vriend van hen te zijn, noch van hun strijd.Hij liet het Tentenkamp ontruimen zonder enige zicht op een serieuze voorziening enhet waren de door hem verketterde ”politieke activisten” die keer op keer nieuwelocaties kraakten om tenminste de uitgeprocedeerden te voorzien van een dak boven hun hoofd.De Vluchtkerk, het Vluchtkantoor, de Vluchtflat en de Vluchtgarage , waarbij de StadsdeelraadZuid-Oost zich partner in crime van de burgemeester toonde door de Vluchtgarage wel te gedogen,maar te weigeren deze te voorzien van elementaire voorzieningen zoals warm water, electriciteiten sanitairHet enige, dat de burgemeester deed was hameren op terugkeer naar eigen land, zoals in de nietszeggendebrief aan de uitgeprocedeerde asielzoekers, die vorig jaar [per 1 juni] de Vluchtkerk moesten ontruimenDe enige ”handreiking”, die hij deed, was een ”individueel hulpaanbod” voor de ”meest kwetsbaren”,maar ook hier weer met als dreigend perspectief ”Terugkeer”.Tenslotte bood de burgemeester wel de mogelijkheidvan huisvesting in de zogenaamde ”Vluchtbajes”, [anders gezegd ”Vluchthaven] het gebouw van het voormalige Huis van Bewaringaan de Havenstraat, maar alleen onder voorwaarden, dat de bewoners, hoe kan het ook anders, zoudenmeewerken aan terugkeerDit gold overigens alleen de groep van 159 uitgeprocedeerden, die geregistreerd stonden bijVluchtelingenwerkVan degenen, bij wie dat niet het geval is, is een groot deel toen vertrokken naar de gekraakte VluchtgarageUITGEPROCEDEERDE ASIELZOEKERS/TERUGKEER NAAR OORLOG EN UITZICHTLOOSHEIDNu eerst nog weer eens de positie van de uitgeprocedeerde vluchtelingen.Het probleem met de uitgeprocedeerde asielzoekers is, DAT ze niet terug kunnenkeren vanwege de onveiligheids en oorlogssituatie in hun eigen land.En daarvan is Van der Laan maar al te zeer op de hoogte.Toch doet hij alsof zijn neus bloedt en blijft hameren op een terugkeer, die buiten iedere realiteitvalt en [wat erger is] mensen in groot gevaar kan brengen.Om vervolgens politieke activisten te verketteren , die zich wel laten leiden door elementairerechten voor deze uitgeprocedeerden, met wie op schandaligewijze wordt gesold door de politiek.Staatssecretaris Teeven doet de handreiking des verderfs aan de uitgeprocedeerden en speeltvervolgens het balletje door aan Van der Laan die het gewillig oppakt.Het ergste is nog, dat van der Laan zich hierbij op de borst klopt, alsof hij byzondere hulpgeboden heeft, getuige de opmerkingen, dat de ”Vluchthaven een vervolg dient te krijgen”Wat voor ”veilige haven” is een plek, die je voorbereidt op uitzetting naar landen waar oorlog, dooden verderf heerst?Als het niet zo ernstig was, zou van der Laan met zijn voorstelling van zaken Komiek van hetJaar genoemd kunnen worden.Want de man bestond het te zeggen, dat hij ”er voor de vluchtelingen was”En dan zijn ”byzondere inzet”Ja, voor terugkeer natuurlijkHahahahahaMet vrienden als van der Laan heb je geen vijanden nodig.Om tegen de inhukaniteit, maar vooral de hypocrisie, in het geweer te komen heb ikgereageerd op het artikel in AT5, ”Van der Laan, Vluchthaven moet vervolg krijgen”, waarbij van der Laan zichzelf als een ”Goedheiligman” op deborst slaat.BahLAATSTE UPDATE OVER VERBLIJFPLAATS UITGEPROCEDEERDENVanwege gebrek aan ruimte in de Vluchtgarage zijn recentelijk drie pandenin de Kinkerbuurt gekraakt en is zo de Vluchtmarkt leven in geblazen.Hieronder mijn reactie op AT5Astrid EssedREACTIE OP AT5 VAN DER LAAN: ”VLUCHTHAVEN MOET VERVOLG KRIJGEN” VLUCHTHAVEN MOET VERVOLG KRIJGEN/BURGEMEESTER VAN DER LAAN SLUIT ZIJN OGEN VOOR POSITIE UITGEPROCEDEERDEN, Het is stuitend, hoe burgemeester van der Laan van meet af aan met de groep uitgeprocedeerde asielzoekers is omgegaan. Na ze zonder enig uitzicht op voorzieningen te hebben laten ontruimen [Tentenkamp Notweg] waren het de door hem verketterde politieke activisten, die keer op keer voor deze mensen ruimtes hebben gekraakt zoals recentelijk in de Kinkerbuurt. Het enige waarop de burgemeester aandrong is medewerking aan terugkeer, terwijl hij er zich heel goed van bewust is, dat deze uitgeprocedeerden niet terug kunnen vanwege de onveilige en/of oorlogssituatie in hun land. Hiermee is hij een verlengstuk van het inhumane asielbeleid. Geen reden dus voor hem, zich op de borst te slaan. http://www.astridessed.nl/burgemeester-hekelt-politiek-activismeburgemeester-als-verlengstuk-inhumaan-asielbeleidreactie-op-at5/ http://www.astridessed.nl/activisten-bekladden-rotterdamse-gebouwenrevealing-a-crime-is-no-crime/ Vluchtelingen betrekken weer panden uit pure noodzaak | Wij Zijn HierAstrid Essed” UIT ARTIKEL:VLUCHTHAVEN MOET VERVOLG KRIJGEN/HYPOCRISIEBURGEMEESTER VAN DER LAAN/VAN DER LAAN ALSVERLENGSTUK INHUMAAN ASIELBELEID/REACTIE OP AT5ASTRID ESSED17 APRIL 2014 https://www.astridessed.nl/vluchthaven-moet-vervolg-krijgenhypocrisie-burgemeester-van-der-laanvan-der-laan-als-verlengstuk-inhumaan-asielbeleidreactie-op-at5/
Burgemeester Eberhard van der Laan wil dat de proef met uitgeprocedeerde asielzoekers in de zogeheten Vluchthaven een vervolg krijgt.
Maar dan moet er nog wel wat gebeuren. Zo kunnen volgens hem naar schatting zo’n 100 van de ruim 130 mensen die nu in de voormalige gevangenis aan de Havenstraat verblijven, terugkeren naar hun thuisland. Tot nu toe heeft slechts een handvol hieraan gehoor gegeven.
Van der Laan bracht dinsdag een bezoek aan de Vluchthaven, een experiment waarbij de vluchtelingen in ruil voor ‘bed, bad en brood’ hebben beloofd te werken aan hun toekomst en mogelijke terugkeer.
EINDE BERICHT AT5
”Geachte lezers,Voorafgaand aan de dreigende ontruiming van de Vluchthaven, de doorde Gemeente in het leven geroepen voorziening voor een groep van ongeveer100 uitgeprocedeerde asielzoekers , de eerste van een aantal reactiesop AT5.Gezien de snelheid van de elkaar opvolgende gebeurtenissen heb ikniet op alle AT5 berichten gereageerd, maar enkele belangrijke eruit gelicht,omdat de problematiek voor zichzelf spreekt en ik er al in eeneerder stadium over geschreven hebHet is van meet af aan een drama geweest met als belangrijkste spelersde uitgeprocedeerde vluchtelingen, de solidaire politieke activistenen de schurk Teeven en de hypocriet burgemeester van der Laan, die metde mond beweerde ”er voor de vluchtelingen te zijn” , maar in de praktijkhun vriend bepaald niet was.Anders zou hij nu niet dreigen met ontruiming van de Vluchthaven ,wetende, dat zij geen kant uit kunnen en weer worden opgejaagd.Hij zou ze dan niet hebben gechanteerd met terugkeer.OVERZICHT/BURGEMEESTER ALS ”VRIEND” VAN DE VLUCHTELINGENNog even ingaan op de ”vriendschap” die de burgemeester.Ik heb het al eerder gezegd ”met vrienden als de burgemeesterheb je geen vijanden meer nodig”De burgemeester weet wat inmiddels wel bekend moet zijn:Dat de groep van uitgeprocedeerden, die het hier betreft, niet terugkunnen naar hun eigen land, vanwege de onveilige en oorlogssituatieDaarom startten de uitgeprocedeerden een reeks tentenkampacties, in Ter Apel,Den Haag en Amsterdam, om aandacht te vragen voor hun situatieen duidelijk te maken, dat ze niet meer onzichtbaar wilden zijnDe reactie van van der Laan op het Tentenkamp Notweg was niet,zorgen voor elementaire voorzieningen, maar ontruimingDaarna begon het gesol met de uitgeprocedeerden, van de kant vande burgemeester dan.Ze werden van de ene locatie naar de andere verdreven, Vluchtkerk, Vluchtkantoor, Vluchtpark, Vluchtflat , locaties die voor hengekraakt waren door de door de burgemeester verketterde ”politiekeactivisten”.Uiteindelijk toonde hij [de burgemeester]zich wel bereid ”te helpen” en bood een aantal van de uitgeprocedeerden,die op de lijst van Vluchtelingenwerk stond, opvang aan in het voormaligeHuis van Bewaring aan de Havenstraat, mits ze wilden meewerkenaan terugkeer.Chantage dus.Nu blijkt, dat de uitgeprocedeerden geen gevolg geven aan zijnoproep tot terugkeer , zijn ze wat ”vriend” van der Laan betreft,niet meer welkom in de Vluchthaven en moeten ze wegWeer een onzekere toekomst tegemoetZie hieronder mijn reactie op AT5Astrid EssedUITGEPROCEDEERDE ASIELZOEKERS MOETEN VLUCHTHAVENVERLATEN/VEROORDEELD TOT LEVEN ZONDER ONDERKOMEN, ETEN EN DRINKEN/REACTIE OP AT5Geachte lezers,Voorafgaand aan de dreigende ontruiming van de Vluchthaven [1], de doorde Gemeente in het leven geroepen voorziening voor een groep van100 uitgeprocedeerde asielzoekers [2], de eerste van een aantal reactiesop AT5.Gezien de snelheid van de elkaar opvolgende gebeurtenissen heb ikniet op alle AT5 berichten gereageerd, maar enkele belangrijke eruit gelicht,omdat de problematiek voor zichzelf spreekt en ik er al in eeneerder stadium over geschreven heb [3]Het is van meet af aan een drama geweest met als belangrijkste spelersde uitgeprocedeerde vluchtelingen, de solidaire politieke activistenen de schurk Teeven en de hypocriet burgemeester van der Laan, die metde mond beweerde ”er voor de vluchtelingen te zijn” [4], maar in de praktijkhun vriend bepaald niet was.Anders zou hij nu niet dreigen met ontruiming van de Vluchthaven [5],wetende, dat zij geen kant uit kunnen en weer worden opgejaagd.Hij zou ze dan niet gechanteerd hebben met terugkeer. [6]OVERZICHT/BURGEMEESTER ALS ”VRIEND” VAN DE VLUCHTELINGENNog even ingaan op de ”vriendschap” die de burgemeester.Ik heb het al eerder gezegd ”met vrienden als de burgemeesterheb je geen vijanden meer nodig”De burgemeester weet wat inmiddels wel bekend moet zijn:Dat de groep van uitgeprocedeerden, die het hier betreft, niet terugkunnen naar hun eigen land, vanwege de onveilige en oorlogssituatie [7]Daarom startten de uitgeprocedeerden een reeks tentenkampacties, in Ter Apel,Den Haag en Amsterdam, om aandacht te vragen voor hun situatieen duidelijk te maken, dat ze niet meer onzichtbaar wilden zijn [8]De reactie van van der Laan op het Tentenkamp Notweg was niet,zorgen voor elementaire voorzieningen, maar ontruiming [9]Daarna begon het gesol met de uitgeprocedeerden, van de kant vande burgemeester dan.Ze werden van de ene locatie naar de andere verdreven, Vluchtkerk, Vluchtkantoor, Vluchtpark, Vluchtflat [10], locaties die voor hengekraakt waren door door de burgemeester verketterde ”politiekeactivisten”. [11]Uiteindelijk toonde hij [de burgemeester]zich wel bereid ”te helpen” en bood een aantal van de uitgeprocedeerden,die op de lijst van Vluchtelingenwerk stond, opvang aan in het voormaligeHuis van Bewaring aan de Havenstraat, mits ze wilden meewerkenaan terugkeer [12]Chantage dus.Nu blijkt, dat de uitgeprocedeerden geen gevolg geven aan zijnoproep tot terugkeer [13], zijn ze wat ”vriend” van der Laan betreft,niet meer welkom in de Vluchthaven en moeten ze wegWeer een onzekere toekomst tegemoetZie hieronder mijn reactie op AT5 [14]Astrid EssedUITGEPROCEDEERDE ASIELZOEKERS MOETENVLUCHTHAVEN VERLATEN/REACTIE OP AT5 [15]UITGEPROCEDEERDE ASIELZOEKERS MOETEN VLUCHTHAVEN VERLATEN/ VEROORDEELD TOT LEVEN ZONDER ONDERKOMEN, ETEN EN DRINKEN Het gesol met de uitgeprocedeerde vluchtelingen is onmenselijk. Eerst door de burgemeester ontruimd uit Tentenkamp Notweg, vervolgens gezworven langs allerhande locaties. Het gaat hier om mensen, die vanwege de onveilige en oorlogssituatie niet terug kunnen naar eigen land en toch zonder enige voorziening zonder een dak boven hun hoofd op straat staan.De Gemeentelijke voorziening de Vluchthaven betekende, dat vluchtelingen moesten meewerken aan hun terugkeer. Naar oorlog en onveiligheid dus en dat weet de burgemeester. Deze voorziening sluiten en mensen op straat laten overleven verlaten is inhumaan. http://www.doorbraak.eu/smerig-steekspel-tussen-teeven-gemeenten-en-rechters-vluchtelingenopvang/ http://wijzijnhier.org/2014/05/vluchtelingen-vluchthaven-blijven/ http://www.astridessed.nl/vluchthaven-moet-vervolg-krijgenhypocrisie-burgemeester-van-der-laanvan-der-laan-als-verlengstuk-inhumaan-asielbeleidreactie-op-at5/Astrid Essed”
– fractievoorzitter Leefbaar Nederland, Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 mei 2002 tot 30 januari 2003
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 mei 2002 tot 30 januari 2003
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 30 november 2006 tot 14 oktober 2010
– staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (belast met onder meer preventie, personen- en familierecht, justitieel jeugdbeleid, auteursrecht, kansspelen en rechtsbijstand, vanaf november 2012 tevens asiel en migratie), van 14 oktober 2010 tot 9 maart 2015
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 20 september 2012 tot 5 november 2012
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 26 maart 2015 tot 23 maart 2017
– parttime buschauffeur vervoersbedrijf “Connexxion”, regio Haarlem, vanaf november 2017 (1 dag per week)
– partner public affairs- en communicatiebureau “Meines Holla & Partners” te ‘s-Gravenhage, vanaf 1 november 2019”
Kamerlid en staatssecretaris, die daarvoor als officier van justitie naam had gemaakt als ‘crimefighter’. Was in 2002-2003 fractievoorzitter van Leefbaar Nederland en toonde zich toen een gedegen Kamerlid. In 2010 keerde hij terug in de Tweede Kamer, maar nu voor de VVD. Als staatssecretaris van Veiligheid van Justitie verdedigde hij in het parlement meer dan de minister veel justitiewetgeving. In het kabinet-Rutte II had hij de lastige portefeuille asielbeleid. Trad in maart 2015 af toen minister Opstelten viel over de ‘bonnetjesaffaire’ over de deal uit 2000 die Teeven als OvJ met een crimineel had gesloten. Hij keerde kort daarna terug als Tweede Kamerlid. Ongecompliceerde, hardwerkende politicus, die na zijn vertrek uit de politiek als buschauffeur en ondernemer aan de slag ging.
Leefbaar Nederland, VVD in de periode 2002-2017: lid Tweede Kamer, fractievoorzitter TK, staatssecretaris
4.
Hoofdfuncties/beroepen (8/15)
– fractievoorzitter Leefbaar Nederland, Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 mei 2002 tot 30 januari 2003
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 mei 2002 tot 30 januari 2003
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 30 november 2006 tot 14 oktober 2010
– staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (belast met onder meer preventie, personen- en familierecht, justitieel jeugdbeleid, auteursrecht, kansspelen en rechtsbijstand, vanaf november 2012 tevens asiel en migratie), van 14 oktober 2010 tot 9 maart 2015
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 20 september 2012 tot 5 november 2012
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 26 maart 2015 tot 23 maart 2017
– parttime buschauffeur vervoersbedrijf “Connexxion”, regio Haarlem, vanaf november 2017 (1 dag per week)
– partner public affairs- en communicatiebureau “Meines Holla & Partners” te ‘s-Gravenhage, vanaf 1 november 2019
takenpakket (bewindspersoon)
– Was als staatssecretaris in het kabinet-Rutte I binnen de grenzen van het door de minister vastgestelde beleid in het bijzonder belast met: a. preventie (persoonsgericht en preventief); b. reclassering; c. personen- en familierecht; d. justitieel jeugdbeleid incl. internationale kinderontvoering; e. adolescentenstrafrecht; f. Juridische beroepen inclusief rechtsbijstand; g. Project herijking executie; h. College Bescherming Persoonsgegevens inclusief Wbp; i. sanctiebeleid; j. adoptie; k. beleid 1F (uitsluiting vluchtelingen wegens mensenrechtenschendingen); l. auteursrecht; m. Dienst Justis; n. Dienst Justitiële Inrichtingen; o. Raad voor de Kinderbescherming; p. Raad voor Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming; q. slachtofferhulp inclusief schadefonds geweldsmisdrijven; r. erkenningscommissie Gedragsinterventies; s. kansspelen; t. andere aangelegenheden waarvan behartiging door de minister aan hem wordt toevertrouwd.
– Als staatssecretaris in het kabinet-Rutte II was hij tevens belast met asiel, immigratie, grensbewaking in vreemdelingenzaken, Rijkswet op het Nederlanderschap en Rijkswet personenverkeer
U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.
5.
Partijpolitieke functies
In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.
6.
Nevenfuncties
huidige
– voorzitter Raad van Toezicht Partners voor Jeugd, vanaf 15 februari 2018 (samenwerkingsverband van jeugdzorgorganisaties William Schrikker en de Jeugd- & Gezinsbeschermers)
– voorzitter VOICE, vanaf 1 januari 2019 (brancheorganisatie van collectieve beheersorganisaties)
vorige
– nam deel in de Raad van Advies van het Comité ter vervolging van oorlogsmisdadigers
– voorzitter Max Euwe Centrum te Amsterdam, van juni 2009 tot oktober 2010
afgeleide functies, presidia etc. lid werkgroep ‘verwevenheid van onder- en bovenwereld’ uit de vaste commissie voor Justitie (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van januari 2008 tot oktober 2008
7.
Opleiding
In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
8.
Activiteiten
als parlementariër (2/5)
– Interpelleerde op 23 september 2009 minister Hirsch Ballin over het op vrije voeten komen van Saban B. (32.143)
– Diende in 2009 samen met Boris van der Ham (D66) en Jan de Wit (SP) een initiatiefwetsvoorstel in over het laten vervallen van het verbod op godslastering. De VVD-fractie trok in 2012 haar handtekening onder het voorstel in. (32.203)
opvallend stemgedrag (0/1)
In de uitgebreide versie is een overzicht van opvallend stemgedrag opgenomen. als bewindspersoon (beleidsmatig) (2/7)
– In 2014 verwierp de Eerste Kamer het door hem verdedigde wetsvoorstel over elektronische detentie. Daarmee moest het buiten de gevangenis doorbrengen van de laatste periode van een straf door gedetineerden – na goed gedrag – mogelijk worden. Reïntegratie zou dan beter kunnen verlopen. (33.745)
– Trok in 2014 het in 2013 door hem ingediende wetsvoorstel over de strafbaarstelling van illegaliteit en verbetering van het terugkeerbeleid in. Dit gebeurde na overleg tussen PvdA (die grote bezwaren had) en VVD. Het beleid om illegaal verblijf tegen te gaan en terugkeer te bevorderen bleef ongewijzigd. (33.512)
als bewindspersoon (wetgeving) (2/13)
– Bracht in 2014 een wijziging (Stb. 80) van de Vreemdelingenwet tot stand, waardoor bij grensbewaking en vreemdelingentoezicht ambteraren meer mogelijkheden krijgen voor onderzoek naar de identiteit. Zo mogen zij zonder toestemming van de bewoner een woning doorzoeken en voorts onderzoek doen aan kleding en lichaam. Het wetsvoorstel werd in 2010 ingediend door minister Hirsch Ballin. (32.528)
– Bracht in 2014 een wijziging (Stb. 354) van de Advocatenwet tot stand (Wet positie en toezicht advocatuur). Er komt een nieuw stelsel van toezicht op de advocatuur. Kern daarvan is de vorming van een college van toezicht – een intern orgaan van de NOvA – dat bestaat uit drie leden en van wie de landelijk deken voorzitter is. De overige twee leden zijn geen advocaat, ambtenaar of rechter. (32.382)
U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.
9.
Wetenswaardigheden
algemeen (3/8)
– Op 20 januari 2015 nam de Eerste Kamer een door hem ontraden motie aan tegen de voorgestelde bezuiniging van 85 miljoen euro op de rechtsbijstand
– Trad in 2015 af, nadat minister Opstelten de verantwoordelijkheid op zich had genomen voor de afwikkeling en informatievoorziening over een door Teeven in augustus 2000 als officier van justitie gesloten deal met de drugscrimineel Cees H. Hij vond dat hij door de affaire niet meer geloofwaardig kon opereren.
– Trok zich in juni 2017 terug als kandidaat voor de Afdeling advisering van de Raad van State
uit de privésfeer
– Zat tijdens zijn opleiding tot belastingcontroleur in dezelfde klas als Henk Kamp
– Zijn vader was meubelmaker en later bankbiljettencontroleur bij de firma Joh. Enschedé
– Had in 2019 een bijrol in de youtube-film ‘House of No Limits’
U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.
Waarom vluchtelingen niet terug KUNNEN keren naar hun land van herkomst.
Persbericht
29 april, Thorbeckezaal, 10:00 uur.
persbericht van wij zijn hier van 29 april 2015 over Rondetafelgesprek Vaste Commisie voor Veiligheid en Justitie, als voorbereiding op het plenaire debat in de 2e Kamer over het akkoord van de regering over bed bad brood. In de bijdrage van Wij Zijn Hier aan dit gesprek wordt met name aandacht besteed aan de belemmeringen die maken dat vluchtelingen niet terug KUNNEN keren naar hun land van herkomst.
Een belangrijke belemmering voor terugkeer is dat veel vluchtelingen geen documenten bezitten, doordat hun land al zo lang in oorlog is en er geen overheid functioneerde die officiele papieren kon verstrekken. Dat geldt o.a. voor delen van Somalie, Zuid Sudan, Sierra Leone en Liberia. Daardoor krijgen vluchtelingen geen terugkeer documenten van de ambassades van hun land van herkomst en kunnen ze niet terug.
Ook zijn er ambassades die wegens oorlog niet meer functioneren en dus geen ‘laissez passer’ verstrekken, zoals de ambassades van Libie en Jemen.
Een ander probleem is dat door de oorlog tussen Ethiopie en Eritrea destijds vluchtelingen zijn gedeporteerd van het ene naar het andere land, waardoor het niet duidelijk is naar welk land mensen moeten terug keren, en vluchtelingen van het kastje naar de muur worden gestuurd. Door politici wordt regelmatig gezegd dat ‘de rechter bepaald heeft dat de vluchteling is uitgeprocedeerd en men DUS moet vertrekken’. In de asielprocedure, als enige rechtsgang in Nederland, wordt in beroep en hoger beroep echter door de rechter slechts marginaal getoetst, dwz alleen gekeken of de procedure juist is gevolgd en heeft de rechter geen inzage in de dossiers. Er wordt dus niet inhoudelijk en vol beoordeeld of iemand terecht is afgewezen.
Deze gang van zaken gaat per 1 juni 2015 veranderen, dan zal er wel weer door de rechter naar de inhoud van de dossiers worden gekeken. Dit geldt echter niet meer voor de mensen die nu afgewezen zijn. Wij pleiten er voor ook de afgewezen vluchtelingen in de gelegenheid te stellen opnieuw hun aanvraag door de rechter te laten toetsen. Het ‘buitenschuld’ criterium, dat vluchtelingen zouden moeten krijgen als ze buiten hun schuld niet kunnen vertrekken, functioneert niet. Het is zo bureaucratisch en ingewikkeld dat haast niemand aan de eisen kan voldoen. In 2013 waren er 160 aanvragen voor ‘buitenschuld’ waarvan er 10 zijn ingewilligd (bron: IND).
Vluchtelingen zonder documenten worden in veel gevallen afgewezen, omdat de IND hun identiteit niet gelooft, terwijl er geen aandacht wordt besteed aan de reden waarom ze zijn gevlucht. 25% van de afgewezen vluchtelingen slaagt er in, ondanks grote bureaucratische belemmeringen, toch een verblijfsvergunning te krijgen. Dit toont aan hoe onzorgvuldig de besluitvorming over asielaanvragen verloopt.
Onze overheid is volgens de grondwet verplicht om in de behoeften van alle inwoners te voorzien, met of zonder papieren. Toch zwerven de mensen van We Are Here al meer dan 5 jaar over straat, zonder onderdak, zonder inkomen, zonder ziekteverzekering, zonder een leven.
Aanstaande zaterdag 28 april is er een demonstratie om hen te steunen, die om 14:00 uur vertrekt van het Krugerplein in Amsterdam. Grutjes is één van de meer dan 80 organisaties die de oproep voor de demonstratie van harte ondersteunen. Als je kunt, ga er heen alsjeblieft!
In deze longread gaan we in op:
de situatie van We Are Here;
de hetze die Ymere, politici en media over de Rudolf Dieselstraat uitstortten;
de provocatie van neonazi’s van Identitair Verzet, die snel beëindigd werd.
We Are Here
Onze overheid is verplicht om in de basisbehoeften van alle inwoners te voorzien, met of zonder papieren. Zo staat het in onze grondwet. Toch zwerven de ongedocumenteerden van We Are Here al meer dan vijf jaar als groep over straat, zonder onderdak, zonder inkomen, zonder ziekteverzekering, zonder een leven. (En de individuen die de groep vormen, vaak al veel langer.)
Asielgat: niet mogen blijven, niet weg kunnen
Niet iedereen in de groep zit in dezelfde situatie. Maar velen van hen vallen in het ‘asielgat’. Dat wil zeggen dat ze (nog) niet zijn geaccepteerd als vluchteling, en Nederland moeten verlaten, maar dat ze dit niet kunnen. Bijvoorbeeld omdat het land van herkomst hen weigert, of omdat ze geen papieren kunnen krijgen om er heen te reizen. Landen als Libië en Jemen hebben überhaupt geen functionerende overheid of ambassades meer. Maar zonder papieren, en zonder een laissez-passer van die niet-bestaande ambassades, kun je Nederland simpelweg niet verlaten. Je mag het vliegtuig niet in, en zelfs al zou je te voet willen gaan: de landen waar je doorheen moet om naar je geboortegrond te gaan, laten je niet door.
Zichtbaar lijden
Juist omdat hun situatie volstrekt uitzichtloos is, verenigde de groep We Are Here zich vijf jaar geleden in een politiek protest. In plaats van individueel en onzichtbaar te lijden, lijden ze nu zichtbaar, in het openbaar, in groepsverband. Het geeft ze meer risico om opgepakt te worden, maar ze hebben geen keuze: het lijden is niet iets wat ze kiezen, maar wat de overheid ze oplegt, door ze tot illegalen en vogelvrij te bestempelen. De moedige keuze die ze maken, is om zich niet meer te verstoppen, en openlijk te strijden voor een einde aan deze situatie.
Onuitzetbaar
Nadat ze veel publiciteit kregen, kwam gemeente Amsterdam even in beweging. Een half jaar lang ving Amsterdam ongeveer de helft van de groep op, op voorwaarde dat ze zouden meewerken aan vertrek, en probeerde de gemeente ze ofwel uit te zetten, ofwel een verblijfsvergunning te bezorgen. Het lukte met slechts 2 van de 128 mensen: de rest blijkt onuitzetbaar.
Mensen die onuitzetbaar zijn, moeten een tijdelijke verblijfsvergunning krijgen, staat in de wet. En die wet is ziek genoeg: zelfs als je deze ‘buitenschuldverklaring‘ krijgt, ben je verplicht om continu door te gaan met opnieuw te proberen om terug te keren naar je land van herkomst, anders wordt je vergunning niet verlengd.
Maar je ziet de bui al hangen: die regels zijn zo onmogelijk gemaakt dat niemand van We Are Here een buitenschuldverklaring kreeg, zelfs niet na de poging van Amsterdam. Toen de publiciteit rond We Are Here na een tijdje minder intens werd, verloor de gemeente zijn interesse, en na het halve jaar werden de resterende 126 mensen simpelweg op straat geflikkerd, ‘geklinkerd’ zoals dat heet in ambtelijk jargon.
Het zijn mensen die niet mogen blijven, maar die ook niet uitgezet kunnen worden. Gemeente Amsterdam probeerde het, nadat andere diensten het al hadden opgegeven, maar het lukte niet, en dus besloot de gemeente in al haar wijsheid om de mensen dan gewoon maar weer op straat te dumpen. Regelrecht het asielgat in.
Sindsdien zwerft de groep weer van kraakpand naar kraakpand, steeds weer vragend om een oplossing voor hun uitzichtloze situatie.
Andere steden
In andere steden is de situatie niet heel anders. Ook in Rotterdam, Eindhoven, Groningen en Utrecht zwerven ongedocumenteerden rond. Mensen die meestal niets anders hebben misdaan dan dat ze geen papieren hebben. In sommige steden krijgen ze iets van opvang, in andere niet of nauwelijks. Het grootste verschil is dat We Are Here zich openlijk manifesteert naar buiten toe, als groep, terwijl ongedocumenteerden in andere steden niet genoeg steun of moed hebben om die stap te zetten, en hun lot individueel ondergaan in stilte. De strijd van We Are Here is echter van groot belang voor allemaal.
Rudolf Dieselstraat
Rond Pasen kraakte We Are Here een twintigtal huizen in de Dieselstraat in Amsterdam, nadat ze op eerdere plekken weer moesten vertrekken. Het gaat om woningen van Ymere, die al een tijd leegstaan. Ymere wil ze uiteindelijk slopen voor nieuwbouw, maar de planning is om dat pas na de zomer te doen.
Voor We Are Here zijn de woningen erg belangrijk, omdat ze deze keer ook vrouwen en kinderen willen kunnen opvangen die anders op straat moeten zwerven. Dat kon op vorige plekken, zoals de desolate Vluchtgarage en een paar kantoorgebouwen, niet of nauwelijks.
Hetze
Ymere begon samen met enkele media echter meteen een hetzerige hoax. De buurt zou zogenaamd doodsbang zijn voor de vluchtelingen, en er zou volgens Ymere huisvredebreuk gepleegd zijn.
Mark Rutte maakte het nog bonter. Rutte noemde de kraakacties “verschrikkelijk”. Rutte: “Hoe gewoon nette mensen, bij wijze van spreken, in hun huis overvallen worden of op een heel onaangename manier te maken krijgen met dit type acties.”
Dat is een pure leugen. Er is niemand in zijn huis overvallen door krakers of mensen van We Are Here, ook niet ‘bij wijze van spreken’. Sterker nog, er bleek geen sprake van huisvredebreuk, of van welke serieuze schending van de openbare orde dan ook. Noch de burgemeester, noch het Openbaar Ministerie kon een reden vinden om op te treden.
Ymere, de rechterkant van de media en Rutte bleken alles gewoon uit hun duim te hebben gezogen.
Steunbetuigingen
Dat werd wel duidelijk toen buurtbewoners brieven naar kranten begonnen te sturen waarin ze vertelden zich totaal niet te herkennen in de opgefokte berichten van Ymere en Rutte. Lees bijvoorbeeld deze, in het NRC:
“Mijn gevoel van veiligheid is geenszins verminderd sinds hun komst. Integendeel. Nadat er in de winter veel huizen leeg kwamen te staan, lopen er eindelijk weer mensen op straat. Mensen zorgen voor elkaar, komen zomaar een praatje maken. Zaterdag was er nog een buurtfeest.”
Beelden van dat buurtfeest zie je hier. (tekst loopt door na de video)
Je ziet door dit artikel heen ook foto’s staan van buurtbewoners, met hun mening over We Are Here. De foto’s zijn gemaakt door Lisa Elsenburg van Stichting Gelukszoekers. Dank dat we die hier mochten gebruiken! Voor de duidelijkheid: ze hebben niks te maken met de tekst van dit artikel, maar reageren op de aanwezigheid van We Are Here in de Dieselstraat.
Burgemeester
Ymere kreeg met haar hetze dus geen ontruiming voor elkaar. Integendeel, de corporatie kreeg juist een flinke uitbrander van de burgemeester, omdat ze de woningen leeg had laten staan in tijden van woningnood.
Ook Klaas Dijkhoff, de vorige staatssecretaris van asiel (en nu fractievoorzitter in de Tweede Kamer van burgemeester Van Aartsens eigen VVD) kreeg nog een knauw. Het Parool: “We lopen er met z’n allen omheen dat het vorige kabinet de taak had om het systeem te dichten. Maar in de tijd dat de vorige staatssecretaris er zat, is er weinig gebeurd,” sneert Van Aartsen.
Een burgemeester die enigszins snapt in welk probleem de mensen van We Are Here zitten. Dat is een begin. Nu de oplossing nog.
Maar alsof de hoax van Rutte en Ymere nog niet genoeg was, besloten ook een stel neonazi’s zich ermee te bemoeien.
Provocatie van neonazi’s
Neonazi’s van Identitair Verzet bezetten afgelopen weekend een pand midden tussen de ongedocumenteerde vluchtelingen van We Are Here. Het was niet hun eerste provocatie: eerder staken ze een banner van We Are Here in brand.
Over de groep schreef Jazie Veldhuyzen:
Soms dan worden mensen te snel weggezet als nazi’s, wat volgens anderen het gevolg met zich meebrengt dat we de echte nazi’s niet meer herkennen.
Nou, de echte nazi’s hebben vandaag een pand gekraakt in Amsterdam naast Wij Zijn Hier dorp in de Rudolf Dieselstraat en zij eisen dat alle ongedocumenteerden en iedereen die hen helpt wordt opgesloten in de gevangenis.
Waarom noem ik deze groep nazi’s? Simpel: ze komen er openlijk voor uit. Lees hieronder bijvoorbeeld over de geschiedenis van de oprichter van de groep die vandaag een pand heeft gekraakt.
“Als de identiteit van het voornaamste lid, Paul Peters bekend raakt volgt onvermijdelijk een besmetting vanwege zijn eigen bezwaarde heden en verleden. Peters is al ruim 18 jaar actief binnen de extreemrechtse wereld, ook in de radicale delen hiervan. Het grootste opzien heeft hij gebaard met de vernieling van een Joodse begraafplaats. Samen met anderen sloeg hij grafzerken kapot en schilderde op tientallen andere zerken hakenkruisen en nazileuzen als ‘Jude Raus’ en ‘Wir sind zuruck’.”
Talloze andere voorbeelden van waarom deze groep doorspekt is van nazisme en fascisme vind je hier.
Identitair Verzet beweerde dat ze het pand gekraakt had, maar kreeg de sleutel van een kraakwacht die het pand via Camelot had. Wellicht dachten ze echt dat ze het gekraakt hadden. Hun leider, dezelfde pipo die eerder werd opgepakt voor het vernielen van Joodse graven, is zo dom dat hij tegen AT5 riep dat hij als ‘kraker’ “huurrecht” had, en: De burgemeester “kan wel denken dat het een republiek is, maar dat is het niet.” (Zou hij nou denken dat hij onder bescherming van Wim-Alex staat? )
Het groepje van zo’n tien man, wat trouwens zegt op te treden in het belang van de FvD, is vrij handig in het halen van publiciteit, bijvoorbeeld door middel van het belagen van kinderen. Maar daar is ook alles mee gezegd. Identitair Verzet wordt zelfs onder de hipsternazi’s van de collega-Identitairen in Duitsland en Frankrijk, totaal niet serieus genomen.
Ontruimd
De neonazi’s hoopten de boel te escaleren. Dat is ze half gelukt.
Ze hoopten de ongedocumenteerde mensen van We Are Here te provoceren, liefst tot een relletje, zodat de media weer negatieve verhalen over vluchtelingen zouden publiceren. Maar dat lukte niet, de vluchtelingen bleven uit hun buurt.
Evengoed was het een onhoudbare situatie. Eén waartegen de politie helaas niet optrad. Antifascistische Actie schrijft op haar website over ID Verzet:
“Eén van hun leden gooide een metalen pijp naar het hoofd van een voorbijganger. Na een paar uur in het huis te hebben gezeten, voelden ze zich al veilig genoeg om door de wijk te lopen met zichtbare hakenkruis tatoeages, en mensen te intimideren.
In het door hun naar buiten gebrachte statement schreef Identitair Verzet het pand in te nemen voor eigen gebruik. Ze claimden onder andere de buurt te willen gaan opknappen. Aangezien één van hun leden eerder deze maand echter al brand heeft gesticht in de wijk onder het mom van actievoeren, is het niet moeilijk een voorstelling te maken van wat dit in de praktijk betekent. De aanwezigheid van Identitair Verzet in de wijk is en was dan ook onacceptabel.”
Een paar antifascisten gooiden uiteindelijk een paar ramen van de nazi’s in en staken wat vuurwerk af. Daarop besloot Camelot het antikraakcontract te ontbinden, en moesten de nazi’s vertrekken.
Er zijn vast mensen, zoals de redactie van De Correspondent en de Telegrof, die dit een vorm van zwaar en extremistisch geweld en ongekende intimidatie vinden. Ik denk dan: kom eens uit je witte bubbel, en bedenk eens wat er gebeurt als je een stel gewelddadige, siegheilende, brandstichtende, joodse graven vernielende neonazi’s midden tussen getraumatiseerde vluchtelingen, waaronder kinderen, neerzet. Je mag het best oneens zijn met een gesneuvelde ruit – maar wat er had moeten gebeuren is dat onze overheid mensen beschermt tegen nazistisch geweld, in plaats van het vuurtje zelf te helpen opstoken.
De mensen van We Are Here zijn totaal uitgeput, en hebben eindelijk rust nodig.
Zij Zijn Hier
Het probleem van onuitzetbare mensen, die niet mogen blijven, niet mogen werken, maar ook nergens heen kunnen, speelt intussen al decennia. Lees bijvoorbeeld dit prima artikel van 22 jaar geleden, over precies dezelfde materie. Ook toen kregen mensen te horen dat ze maar moesten vertrekken, zonder dat dit kon, werden ze dan uiteindelijk opgepakt en opgesloten in vreemdelingendetentie, om daarna weer geklinkerd te worden, tot de volgende ronde. Sindsdien is het beleid alleen maar erger geworden: geïllegaliseerden zijn intussen bijvoorbeeld uitgesloten van normale medische zorg, en kunnen door de koppelingswet niet meer in hun inkomen voorzien.
Zij zijn hier, of politici dat nu fijn vinden of niet, en we moeten iets met hen doen. We kunnen niet nog eens twintig jaar verwachten dat ze uit zichzelf oplossen in de wind. Het zijn mensen, zoals jij en ik, die dezelfde mensenrechten hebben (en ook zouden moeten krijgen). Ze hebben een hart als het jouwe, ze bloeden net als ik, ze hebben een moeder en vrienden waar ze van houden, ze worden verliefd, voelen zich eenzaam, willen een zinvol leven opbouwen en iets toevoegen aan de wereld, net als ieder ander. Maar intussen staat hun leven voor eeuwig op pauze.
Dat ik over hen moet praten alsof het buitenaardsen zijn, dat ik moet vertellen dat ze niet minder maar eerder meer mens zijn dan Rutte, met zijn uit de duim gezogen “in huis overvallen nette mensen” – dat doet me zeer.
Mijn moeder kwam ooit stateloos naar Nederland, als kind, op de vlucht voor geweld. Met de huidige wetten had zij waarschijnlijk ook op straat moeten leven. Godzijdank was Nederland niet altijd zo’n rottig kloteland, en kon ze gewoon naar de HBS, studeren, Nederlandse worden, een gezin stichten, werken als kunstenares en chauffeur, en daarnaast vrijwilligerswerk doen waar veel mensen veel aan hebben gehad.
Maar misschien kun je beter even naar henzelf luisteren dan naar mij: (tekst loopt door na de video)
Demonstratie aanstaande zaterdag
We moeten We Are Here steunen in hun strijd. Zij zouden ook een leven moeten kunnen opbouwen, net als ieder ander.
Nu er een nieuwe coalitie in de maak is in Amsterdam, is er weer een beetje hoop dat de gemeente iets voor ze wil doen. Maar de coalitie hoopt eind mei aan te treden, en daarna moet er nog een plan komen. Terwijl We Are Here slechts tot 1 juni mag blijven in de Rudolf Dieselstraat. Dat wordt dus wel een erg close call. Bovendien hebben een aantal partijen die nu onderhandelen, wel gezegd dat ze iets willen gaan doen, maar niet alle. Het is dus belangrijk dat de druk om positieve actie te ondernemen, opgevoerd wordt.
Maar niet alleen naar de gemeente toe. Gemeenten wel bed, bad en brood (en net als in Eindhoven ook begeleiding) verlenen, en dat zouden ze ook allemaal zeker moeten doen, maar wat de gemeenten níet kunnen is de situatie van de ongedocumenteerden oplossen. Daarvoor moet er een omslag komen in ons asiel- en vreemdelingenbeleid.
We Are Here heeft onze steun dus echt keihard nodig. We hopen dat je zaterdag een kijkje gaat nemen in Amsterdam.
EINDE BERICHT
”Ik neem ik u weer eens mee in de tijd, deze keer naar het Jaar 2012, waarindoor de vluchtelingen zelf en hen ondersteunende activisten,een belangrijke stap gezet werd om vluchtelingen zichtbaar te makenin Nederland.Vluchtelingen, die uitgeprocedeerd zijn, maar vaak niet terug KUNNENnaar het land van herkomst, vanwege de oorlogssituatie en somsgaat [ging] het ook om mensen, die geen zorgvuldigeasielprocedure gehad hebben. [1]Ze vallen hier dan tussen wal en schip, want ze zijn nietuitzetbaar en toch kan de Nederlandse Staat niet dat greintjehumaniteit opbrengen, om hen hier een bestaan te laten opbouwen.Zij houdt zich NIET aan de elementaire mensenrechtenverdragen,die stellen, dat iedereen recht heeft op een dak boven zijn/haar hoofd,op voeding, onderwijs en kleding. [2]SHAME, SHAME!” WE ARE HERE VLUCHTELINGEN RUDOLF DIESELSTRAAT/VERVOLG VAN EEN TRAGEDIE/STRIJD GAAT DOORASTRID ESSED29 MEI 2018 https://www.astridessed.nl/we-are-here-vluchtelingen-rudolf-dieselstraat-vervolg-van-een-tragedie-strijd-gaat-door/
Reacties uitgeschakeld voor Noten 40 en 41/Asielbewindslieden
36] ”Daarmee heeft ze sinds haar aantreden in februari 2007 in totaal zo’n 450 keer gebruik gemaakt van haar speciale bevoegdheid om in schrijnende gevallen te bepalen dat iemand in Nederland mag blijven.”
DEN HAAG – Staatssecretaris Nebahat Albayrak van Justitie heeft in het afgelopen jaar ongeveer honderd afgewezen asielzoekers toch een verblijfsvergunning gegeven.
Daarmee heeft ze sinds haar aantreden in februari 2007 in totaal zo’n 450 keer gebruik gemaakt van haar speciale bevoegdheid om in schrijnende gevallen te bepalen dat iemand in Nederland mag blijven.
Dat blijkt uit antwoorden van Albayrak aan de Tweede Kamer, die deze week met haar en minister Ernst Hirsch Ballin debatteert over de begroting van het ministerie van Justitie voor volgend jaar.
De voorganger van Albayrak, Rita Verdonk, maakte circa 1150 keer gebruik van de zogeheten discretionaire bevoegdheid waarmee het mogelijk is het oordeel van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) of de rechter te passeren.
Begrotingsdebat
Vooral rechtse oppositiepartijen zullen het begrotingsdebat naar verwachting aangrijpen om Albayrak opnieuw aan te vallen op haar asielbeleid, zeker nu het aantal asielzoekers nog steeds toeneemt.
De bewindsvrouw gaat ervan uit dat volgend jaar naar schatting 17.000 asielzoekers hier zullen aankloppen. Een jaar geleden ging haar ministerie nog uit van 10.500. Mede door de hogere instroom is het budget voor het vreemdelingenbeleid met 214 miljoen euro verhoogd.
Medewerkers
De IND krijgt extra medewerkers om de toename van het aantal asielverzoeken te verwerken. Dit jaar kan de dienst maximaal 16.000 aanvragen behandelen. Daardoor zal de wachtlijst oplopen, schrijft Albayrak aan de Kamer.
Door extra personeel in te zetten, zal volgens haar volgend jaar de benodigde capaciteit beschikbaar zijn om de 17.000 nieuwe asielaanvragen te verwerken en de wachtlijst weer af te bouwen. Naar verwachting zal de asielinstroom in 2011 afnemen tot 10.500 mensen.Door: ANP
EINDE ARTIKEL NU.NL Kort gezegd betekent dit de ‘vrije beslissingsruimte’ van de minister om af te wijken van regels en wetten, bijvoorbeeld om humanitaire redenen. Doorgaans past de minister deze bevoegdheid in individuele gevallen discreet toe, zonder ruchtbaarheid en zonder toelichting. Dat gaat meestal goed. Minister ‘IJzeren Rita’ Verdonk (toen nog VVD) verleende tussen 2003 en 2006 tegen de 1000 keer een verblijfsvergunning, haar opvolgster Albayrak ruim 450 keer (2007-2010).” TROUWBIJ DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID VANMINISTER PAST GEEN OPENHEID29 OCTOBER 2011 https://www.trouw.nl/nieuws/bij-discretionaire-bevoegdheid-van-minister-past-geen-openheid~b904cd53/
De situatie rond Mauro is schrijnend, erkende minister Gerd Leers (asiel) donderdagavond, maar niet schrijnend genoeg. Daarom wil de geplaagde CDA-bewindsman zijn discretionaire bevoegdheid niet inzetten om hem een verblijfsvergunning te geven. Wat houdt deze speciale bevoegdheid nu eigenlijk in?
Kort gezegd betekent dit de ‘vrije beslissingsruimte’ van de minister om af te wijken van regels en wetten, bijvoorbeeld om humanitaire redenen. Doorgaans past de minister deze bevoegdheid in individuele gevallen discreet toe, zonder ruchtbaarheid en zonder toelichting. Dat gaat meestal goed. Minister ‘IJzeren Rita’ Verdonk (toen nog VVD) verleende tussen 2003 en 2006 tegen de 1000 keer een verblijfsvergunning, haar opvolgster Albayrak ruim 450 keer (2007-2010).
Pas als slachtoffers of belangengroepen de publiciteit zoeken, de Tweede Kamer zich er mee bemoeid, wordt de schijnwerper op de discretionaire bevoegdheid van de beslisser gericht. Doorgaans niet in het voordeel van het ‘slachtoffer’, zoals de Turkse ‘witte illegaal’ Gümüs in 1997 ondervond, omdat overwegingen van de bewindspersoon speelbal worden van publieke en politieke tegenstellingen. Ze kunnen ook – indien op grote schaal toegepast – geïnterpreteerd worden als algemeen beleid, van toepassing voor iedereen die daar gebruik van wil maken, inclusief beroepsmogelijkheden, zo ondervond staatssecretaris Schmitz destijds tot haar schrik. Daarom houden ministers bij voorkeur hun overwegingen tegen de borst.
Limburgs CDA-Tweede Kamerlid, gemeentebestuurder en minister. Was geruime tijd werkzaam op het snijvlak van bestuur en bedrijfsleven en kwam in 1990 tussentijds in de Tweede Kamer. Hield zich daar bezig met handelsbeleid en grote infrastructurele projecten en was een geducht tegenspeler van de verkeersministers. Kaartte in 2001 met Van Gijzel de bouwfraude aan. Vanaf 2002 een populaire burgemeester van Maastricht, die krachtig optrad tegen criminele activiteiten. Stapte in 2010 op toen een deel van de raad het vertrouwen opzegde vanwege een integriteitskwestie. Werd in oktober dat jaar vrij onverwacht minister voor Immigratie en Asiel (en sinds 16 december 2011 tevens voor Integratie) in het kabinet-Rutte I . Moest schipperen tussen verlangens van gedoogpartij PVV en de realiteit van internationale afspraken over asiel. In 2018-2020 was hij waarnemend burgemeester van Brunssum.
CDA in de periode 1990-2012: lid Tweede Kamer, minister
4.
Hoofdfuncties/beroepen (6/15)
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 4 september 1990 tot 1 februari 2002
– burgemeester van Maastricht, van 1 februari 2002 tot 1 maart 2010 (vanaf 14 januari 2010 op non-actief)
– minister zonder portefeuille, minister voor Immigratie en Asiel, van 14 oktober 2010 tot 16 december 2011 (wijziging taakomschrijving bij KB 16 december 2011)
– minister zonder portefeuille, minister voor Immigratie, Integratie en Asiel, van 16 december 2011 tot 5 november 2012
– mede-eigenaar GP-staffing voor government professionals, vanaf oktober 2013 (oprichter)
– waarnemend burgemeester van Brunssum, van 1 januari 2018 tot 11 maart 2020
takenpakket (bewindspersoon)
– Was als minister voor Immigratie en Asiel belast met belast met de behartiging van de aangelegenheden op het terrein van vreemdelingenzaken, met inbegrip van de Immigratie- en Naturalisatiedienst, het Centraal Orgaan opvang asielzoekers, de Dienst Terugkeer en Vertrek, de grensbewaking inzake vreemdelingenzaken en de Rijkswet op het Nederlanderschap
– Was vanaf 16 december 2011 tevens belast met aangelegenheden betreffende integratie, inburgering en coördinatie integratie minderheden (Koninklijk Besluit 11.00351)
U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.
5.
Partijpolitieke functies
In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.
6.
Nevenfuncties
huidige (2/5)
– voorzitter Stichting Vrienden van de Zuid Limburgse Stoomtrein Maatschappij
– commissaris Assemblee Sprekersbureau
vorige (2/33)
– lid Raad van Toezicht Stichting Montesquieu, van juli 2008 tot oktober 2010
– voorzitter onafhankelijke commissie OV-chipkaart (benoemd, niet uitgeoefend)
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien. afgeleide functies, presidia etc.
– ondervoorzitter vaste commissie voor Verkeer en Waterstaat (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 22 september 1998 tot 1 februari 2002
– plaatsvervangend lid Presidium (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 9 februari 2000 tot 1 februari 2002
comités van aanbeveling, erefuncties etc. honorary citizinship, Marshall (Missouri)
7.
Opleiding
In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
8.
Activiteiten
als parlementariër
– Hield zich als Tweede Kamerlid vooral bezig met economische zaken (handelsbeleid), verkeer en waterstaat en ruimtelijke ordening (met name grote infrastructurele werken). Sprak ook bij de behandeling van het wetsvoorstel herindeling Zeeland
– Interpelleerde op 13 november 2001 de ministers Netelenbos en Jorritsma over bouwfraude en corruptie van ambtenaren (28.093)
als bewindspersoon (beleidsmatig) (2/3)
– Bepleitte in de EU de invoering van strengere regels voor gezinsmigratie, zoals scherpere leeftijds- en inkomenseisen. In maart 2012 bleek dat er in de 27 EU-lidstaten onvoldoende steun was voor de Nederlandse wensen en in juni 2012 maakte Eurocommissaris Malmström bekend dat de regels niet zouden worden veranderd.
– Bracht in 2011 een beleidsbrief uit over de aanpak van illegaal verblijf. Illegale migratie en illegaal verblijf worden nadrukkelijk ontmoedigd. Illegaal verblijf door meerderjarige vreemdelingen wordt strafbaar gesteld (als overtreding) en beboet. Illegale vreemdelingen krijgen een terugkeerbesluit en worden in bewaring gesteld. Hulpverlening aan illegalen, wordt – anders dan actieve bevordering van illegaliteit – niet strafbaar. Aanpak van mensenhandel wordt een speerpunt van beleid; bestrijding van illegale tewerkstelling en huisvesting van illegalen krijgen meer aandacht. (19.637)
als bewindspersoon (wetgeving)
– Bracht in 2011 een wet (Stb. 663) tot wijziging van de Vreemdelingenwet tot stand ter implementatie van de EG-richtlijn over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven. Voor iedere illegale vreemdeling moet een terugkeerbesluit worden uitgevaardigd. Het wetsvoorstel was in 2010 ingediend door minister Hirsch Ballin. (32.340)
– Bracht in 2012 een wet (Stb. 430) tot wijziging van de Wet inburgering tot stand, waardoor de verantwoordelijkheid voor de inburgering bij de inburgeringsplichtige zelf komt te liggen. De inburgeringsplichtige moet voortaan de deelname en financiering van de inburgering regelen. Minder draagkrachtige nieuwkomers kunnen gebruik maken van een sociaal leenstelsel. (33.086)
U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.
9.
Wetenswaardigheden
algemeen (3/6)
– Verloor in 2010 het vertrouwen van de meerderheid van de gemeenteraad van Maastricht omdat coalitiepartijen PvdA en GroenLinks en oppositiepartijen VVD en SP meenden dat er een onwerkbare situatie was ontstaan door een affaire. In 2006 had hij een nog te bouwen vakantievilla gekocht aan de Zwarte Zee in het Bulgaarse Byala (de woning was deel van een toeristisch project) van een bedrijf waarvan een Maastrichtse topambtenaar mede-eigenaar was. Het project kwam echter nauwelijks van de grond en hij probeerde daarna zijn geld veilig te stellen. Daarbij had hij in zijn functie van burgemeester contacten met Bulgaarse bestuurders en politici en zocht hij bemiddeling door de Bulgaarse ambassadeur. Het Bureau Integriteit Nederlandse Gemeenten (BING) constateerde dat hij de geldende gedragscode voor de burgemeester van Maastricht had overtreden en dat er sprake was van de schijn van belangenverstrengeling. Van bewust overtreden van de gedragscode was volgens BING echter geen sprake. Door de deal met de ambtenaar was zijn onafhankelijkheid als burgemeester in gevaar gekomen. Hij zou evenwel niet zijn positie hebben misbruikt om privévoordeel te behalen. Nog voor het in de gemeenteraad in stemming brengen van een motie van afkeuring, besloot hij zelf terug te treden.
– Nadat hij zijn aftreden in de raad bekend had gemaakt, beloonde diezelfde raad hem met een staande ovatie.
– Nam op 26 februari 2010 tijdens een zogenoemd ‘volksadieu’ op de markt van Maastricht afscheid van de bevolking van zijn stad. Daarbij waren duizenden inwoners aanwezig.
uit de privésfeer
– Werd in 2004 gekozen tot beste burgemeester van Nederland
– Zijn vader was mededirecteur en eigenaar van wasmachinefabriek ‘Victoria’ in Brunssum (familiebedrijf). Hij stierf in 1965 op 40-jarige leeftijd (Gerd was toen veertien jaar), ten gevolge van een ongeluk met een pistool waarmee haken voor het ophangen van plafonds werden afgeschoten.
– Zijn echtgenote was lid van Provinciale Staten van Limburg en van de gemeenteraad in Maastricht. Zij was onderwijzeres en lerares Frans en is psycholoog.
U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.
”23 maart: Minister Leers weigert gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid om het Koerdische gezin Yilmaz een verblijfsvergunning te geven. In 2008 heeft hij als burgemeester van Maastricht nog brandbrieven vanwege schrijnendheid voor hen geschreven, en een gedicht bij de geboorte van het tweede kind naar het gezin gestuurd met als laatste zin: “De wonderen zijn de wereld nog niet uit!”
Woensdag 6 april 2011: Kambiz Roustayi steekt zichzelf in brand op de Dam in Amsterdam. Geshockeerde reacties alom. Niemand wil graag getuige zijn van zoiets. Het helpt mensen maar weer herinneren aan zaken waarvan ze liever niet willen weten. Tijd om de doofpot opnieuw kapot te slaan en een heel ander vuur te ontsteken.
Maar eerst dit: Leers laat onderzoek doen naar alternatieven voor vreemdelingenbewaring. Daarvoor worden mensen van verschillende organisaties die hulp bieden aan vluchtelingen en illegalen gevraagd om te komen praten. Dat daar nu iets uitkomt waar we op zitten te wachten zal niet de bedoeling zijn. De bedoeling is vooral om de indruk te wekken dat er naar kritiek wordt geluisterd. Intussen zijn de tegenstanders die zich laten verleiden om met Leers serieus rond de tafel te gaan zitten weer even zoet, en kan er een wig worden gedreven tussen de misbruikte hulporganisaties en (radicale) activisten die – terecht – niets van Leers willen weten.
Alternatieven voor vreemdelingenbewaring? Leers is er niet werkelijk mee bezig: in alle stilte wordt nog altijd aan één stuk door gewerkt aan handhaving, perfectionering en uitbreiding van de opsluitmogelijkheden, is de deportatiemachinerie in volle gang, en heeft Leers al alternatieven genoeg voorhanden om mensen het leven onmogelijk te maken, zelfs af te nemen. Alternatieven die het werkelijke en barbaarse gezicht van het beleid tonen.
Op een rijtje: de berichten en bezigheden van Leers en zijn mededaders Hillen, Donner en Teeven:
14 maart: Minister Donner meldt dat in september het detentiecentrum in Alphen weer open gaat. 1300 mensen méér kunnen weer worden opgesloten. 16 maart: Minister Leers laat trots weten dat er waardering en steun is voor de Nederlandse aanpak van het Europees immigratiebeleid. 16 maart: Minister Leers meldt dat ten behoeve van Frontex een Nederlands kustwachtvliegtuig is vertrokken naar het eiland Pantelleria bij Sicilié. Het vliegtuig gaat de daaropvolgende twee weken de Zuid-Italiaanse grens bewaken. 17 maart: Minister Leers laat weten dat hij niet van plan is het asielbeleid voor homo’s te verbeteren. Ze moeten in ‘eigen’ land maar weer de kast in. Verdonk heeft in haar tijd hetzelfde gezegd. 17 maart: Minister Hillen van defensie opent het Border Security Trainings Centre op Schiphol. De marechaussee traint daar buitenlandse grensbewakers voor Frontex. 21 maart: Minister Leers heeft uitgerekend dat er 400 ‘Sahars’ zijn, Afghaanse meisjes die terug moeten naar Afghanistan. Leers vindt Afghanistan veilig, ook al is de door Verdonk uitgezette Nezam Azimi daar door de Taliban vermoord. 23 maart: Minister Leers weigert gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid om het Koerdische gezin Yilmaz een verblijfsvergunning te geven. In 2008 heeft hij als burgemeester van Maastricht nog brandbrieven vanwege schrijnendheid voor hen geschreven, en een gedicht bij de geboorte van het tweede kind naar het gezin gestuurd met als laatste zin: “De wonderen zijn de wereld nog niet uit!” 24 maart: Volgens Leers werkt de zorg voor asielzoekers goed. Vandaar dat er zoveel mensen doodgaan in detentiecentra, op straat, en in asielzoekerscentra door gebrek aan, of het totale ontbreken van, medische zorg. Vandaar dat er zoveel mensen tandeloos rondlopen en het bij ernstige ziekten met paracetamol moeten doen. 5 april: Iraakse gezinnen zijn met kinderen en al van hun bed gelicht. 6 april: Minister Leers kondigt aan dat de Iraakse gezinnen op 7 april per chartervlucht, onder forse bewaking van de marechaussee, zullen worden gedeporteerd. 6 april: Een 36 jarige man uit Iran, Kambiz Roustayi, steekt zichzelf op de Dam in Amsterdam in brand. Later overlijdt hij aan zijn verwondingen. De man was een wanhopige afgewezen asielzoeker. ‘Tragisch’ zegt Leers. Hij had het vertrek van de man uit Nederland allicht anders gepland. Namelijk deportatie en marteling in Iran. Dat wordt in Nederland namelijk niet opgemerkt. 6 april: Een vluchtelingenboot zinkt bij Lampadusa. Met dank aan Frontex, en dus aan Nederland voor haar bijdragen aan Frontex, zoals het op 16 maart naar Italië gestuurde kustwachtvliegtuig. 7 april: De Zaanse gemeenteraad besluit de bajesboten Zaanse Schande te laten liggen tot 7 maart 2013, in plaats van ze zoals gepland op 5 september 2011 te sluiten. Staatssecretaris Teeven heeft al laten weten dat wat hem betreft de boten er voor onbepaalde tijd blijven liggen. Extra aantal op te sluiten ‘vreemdelingen’: 576
Uit het bovenstaande rijtje, dat in slechts één maand werd opgenoteerd, kun je maar één conclusie trekken. De verantwoordelijke ministers en staatssecretarissen, feitelijk de hele bende die daar in Den Haag besloten heeft om van de kapitalistische BV Nederland één groot nationalistisch en racistisch law & order kamp te maken, zijn verantwoordelijk voor alle mensen die al door hun plannen om het leven gekomen zijn door moord, zelfmoord en vele weggemoffelde sterfgevallen waar je nooit wat van hoort.
Maar wat er met mensen gebeurt is niet van belang. Precedentwerking is bij elke beslissing, elk beleidsonderdeel het toverwoord van Leers en zijn bandietenbende. Stel je voor dat iemand aangemoedigd zou worden bij de Nederlandse grens aan te kloppen voor hulp, werk, zorg, leven. Stel je voor dat iemand zou willen blijven! Daarom wordt alweer een nieuw deportatiekamp op Schiphol gebouwd, wordt Kamp Zeist nog verder tot een fort omgetoverd, en worden nog meer mensen de dood ingejaagd. We horen dat nooit, en als we het wèl horen is er een “weloverwogen beslissing” genomen, zoals bij Nezam Azimi. Lokale politici werken aan dit alles naar hartelust mee omdat die gevangenissen zo goed zijn voor de economie en de werkgelegenheid in hun gemeente.
Te verwachten slachtoffers in de nabije toekomst, waarbij dit nog maar het topje is van de lijkenberg:
– 400 ‘Sahars’. – 38 Irakezen waaronder 17 kinderen. – Talloze vluchtelingen op zee, tegengehouden door Frontex. – Vele homo’s vermoord omdat ze van Leers de kast weer in moesten. – Het Koerdische gezin Yilmaz.
De ambassadeur van Iran heeft laten weten dat Nederland beter voor zijn migranten moet zorgen. Deze huichelaar heeft natuurlijk gelijk maar vertegenwoordigt zelf het moorddadig regime waarvoor mensen in de eerste plaats naar Nederland vluchten. In wezen zijn hij en Leers twee handen op dezelfde buik, die een mens als speelbal gebruiken voor hun criminele praktijken. Zij zijn collega’s in de krepeerpolitiek, beiden moordenaars.
Alternatieven voor vreemdelingendetentie… Zoals je leest, zijn die er genoeg. Tot wanhoop en zelfmoord drijven, van bed lichten en razendsnel deporteren, het zijn maar twee voorbeelden ervan. Snel, kostenloos, uiterst efficiënt. Moet daarover gepraat worden met minister Leers? De tijd van praten met dit soort opdrachtgevers van de georganiseerde overheidsmisdaad zou al ruimschoots voorbij moeten zijn! Het wachten is nog slechts op particulieren die de humane zelfmoordpil voor wanhopige migranten op de markt brengen om aan dit ultimum remedium ook nog geld te verdienen. Voor de rest is overal al wel een bedrijf voor te vinden die het vuile werk voor Leers wil doen. Bouwen, bewaken, vervoeren, het komt allemaal dik voor elkaar.
Nog niet zo lang geleden klaagde Leers dat door acties bedrijven afzien van medewerking aan de vrijheidsroof. Ook beweerde hij dat IND medewerkers zouden worden bedreigd. “Dan komen ze maar naar mij toe!” zei hij. Goed plan voor de verandering. Het wordt tijd dat we die uitnodiging aannemen, maar dan niet om te praten. Er valt namelijk niet te praten over de manier waarop mensen moeten worden gechanteerd, gecontroleerd, geïntimideerd, opgesloten en gedeporteerd. Er valt niet te praten met mensen die wetten en regels maken om marteling en moord de schijn van legitimiteit te geven, om hen te helpen de maskers op te houden. Wie gaat er mee op visite bij Leers?
Joke Kaviaar, 8 april 2011
EINDE ARTIKEL
[39]
”
Gerd Leers (CDA, 2010 tot 2012): 80 keer.”
RTL NIEUWSNOG EEN MIDDEL KAN HOWICK EN LILI REDDEN6 SEPTEMBER 2018
Asielkinderen Howick en Lili kunnen ieder moment worden uitgezet. Hun laatste hoop is de discretionaire bevoegdheid van staatssecretaris Harbers. Tot nu toe heeft hij dit laatste redmiddel volgens Haagse bronnen enkele tientallen keren ingezet. Maar waarom niet voor Howick en Lili?
PvdA, SP en GroenLinks en allerlei organisaties hebben aan de VVD-staatssecretaris gevraagd of hij zijn hand over zijn hart wil strijken en zijn discretionaire bevoegdheid wil inzetten nu de tijd dringt voor Howick en Lili. Drie eerdere verzoeken werden afgewezen.
VVD-er Mark Harbers heeft sinds zijn aantreden enkele tientallen keren gebruik gemaakt van dit laatste redmiddel, blijkt uit bronnen die RTL Nieuws sprak.
Allerlaatste uitweg
“De discretionaire bevoegdheid is een uiterste maatregel die alleen kan worden toegepast als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput. De staatssecretaris moet in zo’n geval de individuele omstandigheden van het geval wegen”, zegt jurist Martijn Stronks verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij doelt op het feit dat Harbers in zijn eentje deze beslissing maakt, zonder hulp van anderen.
“Het is een allerlaatste uitweg die niet aan wettelijke regels is gebonden. Achter de schermen zijn er wel richtlijnen waarop de afweging wordt gebaseerd, maar die worden niet openbaar gemaakt. Want bij alles wat je openbaar maakt, denkt een nieuw asielgeval: waarom krijg ik dan geen verblijfsvergunning?
Over het aantal keren dat een staatssecretaris zo’n discretionaire bevoegdheid heeft gegeven, wordt dan ook uiterst terughoudend gedaan. De Tweede Kamer krijgt één keer per jaar een overzicht, zonder dat er inhoudelijk op de gevallen wordt ingegaan.
Via het ministerie van Justitie en Veiligheid kreeg RTL Nieuws de volgende cijfers:
De vorige staatssecretaris, VVD’er Klaas Dijkhoff (2015-2017), gebruikte de bevoegdheid 240 keer.
Fred Teeven (2012-2015) deed het 300 keer.
Gerd Leers (CDA, 2010 tot 2012): 80 keer.
Rita Verdonk (VVD, 2003-2006) is van alle bewindslieden degene die de discretionaire bevoegdheid het meest gebruikte: 1100 keer. Er lagen destijds nog veel achterstallige dossiers.
Harbers te streng?
Is de huidige staatssecretaris te streng? Het ligt eraan aan wie je dat vraagt. Bij de SP vinden ze van wel. Elke politieke partij kan bij de staatssecretaris zaken indienen waarvan zij vindt dat de staatssecretaris zijn discretionaire bevoegdheid zou moeten gebruiken. “We zijn al heel streng en kritisch bij het inbrengen van asielzaken die dit middel verdienen. Van alle zaken heeft Harbers er nog geen een goedgekeurd”, laat een medewerker van de SP weten.
Volgens Stronks is het beleid lastig te beoordelen. “Je kent de zaken niet die op het bord van de staatssecretaris terechtkomen. Feit blijft dat de aantallen altijd laag liggen. Het is echt een laatste redmiddel waarvan heel weinig gebruik wordt gemaakt.”
Wakker liggen
Oud-CDA-minister Gerd Leers wil ook niet oordelen over het beleid van Harbers. Leers stelt dat er moed voor nodig is om een aanvraag af te keuren of toe te wijzen. “Je gunt het niemand om zo’n besluit te moeten nemen.” Oud-staatssecretaris Fred Teeven liet weten dat de dossiers wel eens aan hem vraten.
CDA’er Gerd Leers vervolgt: “Ik kreeg als minister allerlei aanvragen. Van gewone mensen, politici, maar ook van het koninklijk huis. Met een knoop in mijn maag nam ik vaak de beslissingen. Een besluit maak je niet in een uurtje. Ik was er soms dagen mee bezig. Lag er soms wakker van.”
‘Het moet schrijnend zijn’
“Je moet een echte eerlijke afweging maken, discreet zijn. De zaak moet een opeenstapeling van uitzonderlijk schrijnende omstandigheden hebben, voordat je kunt instemmen. Het hangt van heel veel dingen af. Het belang van kinderen is erg belangrijk, maar er spelen zo veel dingen mee.”
Of de oud-minister Howick en Lili had laten blijven als hij het kon zeggen? “Dat ga ik niet zeggen. En dat kan ik ook niet, want ik ken het hele dossier niet.”
GELDROP – Eind 2011 was Nederland in de greep van de dreigende uitzetting van de toen 18-jarige asielzoeker Mauro. Zover kwam het niet: dit jaar werd hij officieel Nederlander. Tijd om eindelijk weer eens van zich te laten horen, vindt Mauro. Want het gaat goed met hem: ‘Ik ben heel trots op mezelf.’ Samen met zijn vriendin Saffira en hun dochtertje Nova Lou (4) woont Mauro (29) tegenwoordig in Geldrop. Hij is zojuist een eigen bedrijf in duurzame kleding begonnen en daar zit hij helemaal vol van. Daarover later meer. Want we ontkomen er niet aan om eerst terug te blikken op die bizarre tijd, tien jaar geleden, toen zijn lot maandenlang het nieuws beheerste.
De volledig vernederlandste Mauro, toen 18 jaar, kreeg te horen dat zijn asielvraag definitief was afgewezen. Hij moest het land verlaten. De zaak maakte hevige emoties los. De foto met de traan op zijn wang behoort tot ons collectief geheugen.
Wat zie jij als je naar die foto kijkt?
,,Een jongen die eigenlijk niet zo goed begrijpt wat er gebeurt, maar die wel veel emotie voelt. Ik liep constant met verdriet rond, maar kon me niet uiten. Soms was ik erg boos, zonder dat ik wist waar het precies vandaan kwam. Ik heb alle verdriet in een koffer gestopt en die is pas de laatste tijd opengegaan. Ik word nog steeds af en toe huilend wakker, ben nog steeds met de verwerking bezig. Dan denk ik: wow, het was allemaal wel echt heftig. Iedereen was met mij bezig, er speelden allerlei belangen een rol. Maar mensen spraken vooral óver mij en niet mét mij. Voor een tiener is het moeilijk dat te begrijpen.”
Bijna iedereen hield van Mauro.
,,Het was ook een perfect plaatje: een donkere jongen met een Limburgs accent die woont bij twee Nederlandse pleegouders. Een beeld waarbij veel mensen wel iets voelden. Ik werd gezien als een van ons.”
Word je nog vaak herkend en aangesproken?
,,Niet meer zo vaak als vroeger. Maar ik ben zelf juist wél weer meer met het verleden bezig. Dat komt volgens mij doordat ik nu zelf een kindje heb. De liefde die ik als vader aan mijn dochtertje kan geven, ik wist niet wat dat was.”
Is dat anders in een pleeggezin?
,,Ik had met Hans en Anita geweldige pleegouders. Maar die relatie was er niet vanzelf, die moesten we creëren. Ik ben in de steek gelaten door mijn ouders en op het vliegtuig naar Nederland gezet. Ik voelde me zo alleen… Via een crisispleeggezin met veel andere kinderen in Budel kwam ik bij Hans en Anita in Oostrum terecht. Zij gaven me houvast en een thuis. Het is iets anders dan een moeder-zoon-gevoel, maar je wilt dat gevoel wel vervangen zeg maar. Dat werkte gelukkig goed. Nu zijn Hans en Anita opa en oma voor Nova Lou.”
Ben jij boos op iemand, bijvoorbeeld op toenmalig CDA-minister Gerd Leers die jou wilde uitzetten?
,,Nee, ik ben niet boos op iemand in het bijzonder. Ik snap dat de minister in een lastige positie zat in een kabinet met PVV en VVD. Het gaat veel dieper dan dat. Bij mij volgde teleurstelling op teleurstelling op teleurstelling. Toen ik eindelijk was geworteld in het gezin van Hans en Anita, wilde de staat me er ineens weer uittrekken. Ik was opnieuw niet welkom. Dat doet wel iets met een kind hoor, het is een dubbele ontwrichting. Ik had gehoopt dat er wat meer naar het kind wordt gekeken.”
,,Andersom kregen Hans en Anita eerst te horen: hier, een pleegkind, kunnen jullie hem opvangen? En veel jaren later is de mededeling: en nu moeten jullie hem weer wegsturen. Dat vind ik niet eerlijk. Wat verwacht je eigenlijk van een pleeggezin?”
Heb jij Leers ooit persoonlijk gesproken?
,,Volgens mij een keer op zijn kantoor. Tien minuten of zo. Daar sta je dan als jongetje tegenover de minister. Ik klapte helemaal dicht.”
De steun vanuit het hele land moet je goed hebben gedaan.
,,Natuurlijk, het was voor mij extra bewijs dat ik echt in Nederland hoorde. Dat geeft je hoop: je staat er niet alleen voor. Daar ben ik enorm dankbaar voor. Een tijdje terug werd er een pakketje bezorgd met daarin een plakboek van een mevrouw uit Amsterdam. Ze had alle stukken uit de kranten en bladen over de zaak ingeplakt. Hier, kijk maar eens, er zit echt alles in. Heel bijzonder dat zo’n mevrouw daarmee toen zo bezig is geweest. Maar als ik nu door het boek blader, lijkt het soms net alsof ik die jongen helemaal niet ben. Alsof het om iemand anders gaat.”
Heb jij er eigenlijk begrip voor dat er niet onbeperkt mensen naar Nederland mogen komen?
,,Natuurlijk, we kunnen niet iedereen opvangen. Dat zal ook altijd tot discussie en problemen leiden. Maar ik vind dat er veel sneller duidelijkheid moet zijn, ruim voordat een asielzoeker geworteld raakt. Er moet beter worden samengewerkt door de verschillende instanties. En die moeten zich realiseren wat het betekent voor een kind als het in een situatie terechtkomt zoals ik heb meegemaakt, dat je na zo veel jaren in Nederland weer dreigt te worden weggestuurd.”
Je werd het symbool van een volgens velen falend asielbeleid. De wet waarmee in 2013 het kinderpardon is geregeld, werd zelfs de Mauro-wet genoemd.
,,Eerst wilde ik geen symbool zijn. Aan de andere kant is het fijn dat dankzij die wet niet alleen ik, maar ook veel andere kinderen zijn geholpen. Nu ik ouder ben, heb ik het gevoel dat ik iets kan betekenen voor vergeten kinderen, zoals ik ze noem. Dat hoeven niet per se asielzoekers te zijn, het kunnen ook kinderen zijn die opgroeien in moeilijke omstandigheden. Ik weet hoe het is en dat je bepaalde patronen kunt doorbreken. Ik ben al lang niet meer die zielige jongen. Ik ben heel trots op mezelf, op mijn gezin en ook op mijn onderneming.”
Vol passie vertelt Mauro over zijn zojuist gestarte zaak. Het is niet alleen een broodwinning, maar ook een missie: een bedrijf in slow fashion, duurzaam en verantwoord geproduceerde mode. Hij zegde zijn baan als systeembeheerder in het onderwijs ervoor op.
Hoe kwam je hierbij?
,,Vier jaar geleden werd ik vader. Het was voor mij aanleiding om bewuster en gezonder te gaan leven. Langzaam groeide in mijn hoofd het idee om een eigen bedrijf te beginnen. Ik heb mode en kleding altijd leuk gevonden. Toen ik me in die wereld ging verdiepen, stuitte ik op allerlei misstanden waarvan ik eigenlijk geen weet had. De mode-industrie zit slecht in elkaar: veel chemicaliën, CO2-uitstoot, heel veel waterverbruik en slechte arbeidsomstandigheden. Waarom zijn er zo weinig kledingmerken waar ik wél achter kan staan, dacht ik.”
Mijn merk heet Mausons, een combinatie van mijn voornaam en tweede naam Wilson. Ik ben begonnen met boxershorts, zelf ontworpen. Gemaakt uit vezels van beukenhout uit speciaal beheerde bosgebieden. Chloorvrij, geen schadelijke chemicaliën. Er wordt gebruik gemaakt van hernieuwbare energiebronnen, alle grondstoffen en bijproducten worden zoveel mogelijk hergebruikt. En de productie is honderd procent Europees. De verpakking is volledig composteerbaar. Ik wil nog toe naar het produceren van een onderbroek die óf volledig composteerbaar óf volledig recyclebaar is. Als het straks loopt, dan wil ik sokken, ondershirts en uiteindelijk ook dameskleding gaan aanbieden.”
Als beginnend ondernemer kun je nu wellicht profiteren van je naamsbekendheid.
,,Ik heb daar lang veel moeite mee gehad, met dat idee. Maar nu niet meer. Mijn verleden heeft me gevormd tot wie ik ben. Door mijn verleden heb ik doorzettingsvermogen en wilskracht ontwikkeld en dat zie je terug in mijn merk. Ik ben heel trots op mezelf. Ik had geen ander mens willen zijn.”
Best een risico om je baan op te zeggen.
,,Ik weet dat het me gaat lukken. Want het is puur, het is echt. Je kunt erover blijven dooremmeren dat die wereld niet deugt, maar je moet er gewoon zelf iets aan veranderen. Ik wil iets doen wat een positieve impact heeft. Altijd is alles voor mij bepaald. De Dienst Terugkeer en Vertrek bepaalde zelfs welke opleiding ik moest doen zodat ik na terugkeer naar Angola goede kansen zou hebben. Dit keer kies ik mijn eigen pad.”
De zaak-Mauro in het kort
Mauro Manuel werd geboren op 15 november 1992 in Luanda (Angola). Hij werd op 9-jarige leeftijd op het vliegtuig gezet en kwam uiteindelijk in Nederland terecht. Na een korte periode in Budel kreeg hij een plek in een pleeggezin in Oostrum, bij Hans Mandigers en Anita Marijanovic. Later verhuisde het gezin naar Eindhoven.
Een slepende asielprocedure liep op niks uit en in 2011 liet CDA-minister Gerd Leers van Asielzaken weten dat Mauro definitief terug moest. Dat zorgde voor enorme ophef. Veel mensen vonden het belachelijk dat een in Nederland geaarde jongen na al die jaren nog het land uit moest. Ook in de politiek zorgde de kwestie voor grote verdeeldheid. Het CDA, de partij van Leers, dreigde zelfs uiteen te vallen.
Leers vond een uitweg door Mauro een (tijdelijk) studievisum te verstrekken. Het nieuwe kabinet Rutte-2 werd het vervolgens in 2012 eens over een kinderpardon, waardoor Mauro in 2013 met terugwerkende kracht een verblijfsvergunning kreeg. In 2021 kreeg hij een Nederlands paspoort. Tegenwoordig gebruikt hij de achternaam van zijn vader, Estevão.
Sinds kort heeft hij een eigen onderneming in duurzame kleding: Mausons (www.mausons.nl).
Reacties uitgeschakeld voor Noten 36 t/m 39/Asielbewindslieden
Op 13 december 2006 nam de Tweede Kamer een motie van afkeuring aan tegen minister Rita Verdonk, die door PvdA-Kamerlid Jeroen Dijsselbloem was ingediend. De situatie was uniek: nog niet eerder richtte een motie van afkeuring zich tegen een bewindspersoon in een demissionair kabinet. Het vervolg was ook uniek: nog niet eerder bleef een bewindspersoon zitten na een aangenomen motie van afkeuring.
Het kabinet kwam uiteindelijk met een creatieve oplossing: minister Verdonk bleef aan, maar verloor een deel van haar taken. Inhoudelijk werd in beperkte zin toegegeven aan de wens van de Kamermeerderheid ten aanzien van het asielbeleid.
1.
Demissionair kabinet
Op 22 november 2006 vonden de Tweede Kamerverkiezingen plaats. Sinds die dag was het kabinet-Balkenende III demissionair: alle ministers en staatssecretarissen dienden hun ontslag in bij Koningin Beatrix. De koningin verleent het ontslag echter pas op het moment dat een nieuw kabinet wordt geïnstalleerd.
2.
Generaal pardon voor uitgeprocedeerde asielzoekers
Toen de Tweede Kamer op donderdag 30 november 2006 voor het eerst in de nieuwe samenstelling vergaderde, diende PvdA-leider Wouter Bos namens zes fracties een motie in waarin hij pleitte voor een generaal pardon voor een specifieke groep uitgeprocedeerde asielzoekers, die al lang in Nederland verblijven en nog onder de procedures van de ‘oude’ Vreemdelingenwet vielen. Voorlopig mochten er geen onomkeerbare besluiten worden genomen.
De motie kreeg een Kamermeerderheid: PvdA, SP, GroenLinks, D66, ChristenUnie en de Partij voor de Dieren stemden voor. Kort daarop volgde een spoeddebat tussen minister Verdonk en de Tweede Kamer.
Op dinsdag 5 december schreef minister Verdonk een brief aan de Tweede Kamer, waarin zij stelde dat de motie voor het kabinet onuitvoerbaar was. Gezien de demissionaire status van het kabinet en de lopende formatie was het nemen van politiekgevoelige beslissingen niet wenselijk. Tevens bestonden er bij het kabinet inhoudelijk grote bezwaren, vanwege een mogelijke aanzuigende werking op nieuwe groepen asielzoekers. Zij beloofde wel het uitzetten van uitgeprocedeerde asielzoekers te stoppen, totdat zij opnieuw met de Tweede Kamer over de motie van Wouter Bos zou hebben gedebatteerd.
Het debat vond plaats op dinsdag 12 december 2006. Minister Verdonk meldde de Tweede Kamer dat zij de motie niet zou uitvoeren, en met onmiddellijke ingang de uitzettingsprocedures te herstarten. De Kamer nam een nieuwe motie (de motie-Dijsselbloem) aan, waarin gevraagd werd tijdens de formatiebesprekingen niet over te gaan tot uitzettingen.
Op 13 december 2006 (de nacht van dinsdag op woensdag) nam de Tweede Kamer een motie van afkeuring aan tegen minister Verdonk, die door PvdA-Kamerlid Jeroen Dijsselbloem was ingediend. De motie richtte zich tegen het niet uitvoeren van de op 30 november en 12 december aangenomen moties. De motie kreeg dezelfde meerderheid als de moties-Bos en -Dijsselbloem: de PvdA, SP, GroenLinks, D66, ChristenUnie en Partij voor de Dieren steunden de motie van afkeuring; terwijl CDA, VVD, PVV en SGP tegen stemden.
Met de motie van afkeuring verwoordde de Tweede Kamer ernstige kritiek op het beleid van minister Verdonk.
Op 14 december 2006 (de nacht van woensdag op donderdag) kondigde minister-president Balkenende (CDA) aan dat uitgeprocedeerde asielzoekers vooralsnog niet zouden worden uitgezet, indien dit op humanitaire bezwaren stuitte. De VVD-bewindspersonen konden zich niet vinden in dit besluit, maar hadden besloten vanwege het landsbelang aan te blijven. Minister Verdonk droeg de verantwoordelijkheid voor het beleidsterrein Vreemdelingenzaken over aan haar CDA-collega Hirsch Ballin (Justitie), en zag haar portefeuille aangevuld met de zorg voor Jeugdbescherming, Preventie en Reclassering.
Staatsrechtelijk ontstond hiermee een bijzondere situatie. Artikel 45 van de Nederlandse Grondwet schrijft voor dat de ministerraad beraadslaagt en besluit over het algemeen regeringsbeleid en de eenheid van dat beleid bevordert. Met de expliciete weigering van de VVD-ministers om in te stemmen met het besluit van de minister-president om de uitzetting van asielzoekers (gedeeltelijk) stop te zetten, werd de eenheid van het regeringsbeleid doorbroken.
Dit was gegeven de demissionaire status van het kabinet verdedigbaar, omdat immers al werd gezocht naar een nieuwe politieke combinatie, die wel eenheid van kabinetsbeleid zou kennen. Het onmiddellijk aftreden van de VVD-bewindslieden, zou tot een uit slechts negen CDA-ministers bestaand ‘rompkabinet’ hebben geleid, waarbij posten als Defensie, Volksgezondheid en Financiën vacant zouden worden.
5.
Tweede Kamerdebat
De Tweede Kamer legde zich op 29 december 2006 in meerderheid neer bij de door het kabinet gekozen oplossing. Namens de PVV-fractie diende Geert Wilders een motie in, waarin de opschorting van het uitzettingsbeleid werd afgewezen. Die motie werd verworpen, met de stemmen van VVD en PVV voor.
Bij de vorming in februari 2007 van het vierde kabinet-Balkenende, waaraan ook PvdA en ChristenUnie deelnamen, werd tot een generaal pardon (‘Regeling afwikkeling nalatenschap oude Vreemdelingenwet’) besloten. Op 25 mei nam het kabinet een besluit over de pardonregeling. Gemeenten moeten meewerken aan de regeling, onder dwang van het kwijtraken van financiële steun (tien gemeenten hadden een voorbehoud gemaakt). Met de VNG werd daarover een bestuursakkoord gesloten.
De regeling trad op 15 juni 2007 in werking. Het betrof asielzoekers die vóór 1 april 2001 een asielverzoek hadden gedaan, dan wel die zich voor die datum bij de IND of Vreemdelingenpolitie hadden gemeld voor het indienen van een aanvrage. Deze asielzoekers moesten sinds 1 april 2001 ononderbroken in Nederland hebben verbleven. Criminelen en asielzoekers die hadden gelogen bij hun asielaanvrage vielen buiten de regeling. Ook gezinsleden van alsnog toegelaten vreemdelingen kregen recht op verblijf, indien zij vóór 13 december 2006 in Nederland waren gekomen en er al een gezinsverband bestond.
Op 20 juni 2007 stemde de Tweede Kamer in meerderheid in met het kabinetsbesluit. Een motie-Fritsma (PVV) tegen het pardon kreeg alleen steun van de fracties van VVD, PVV en SGP.
De Raad van Kerken in Nederland ondersteunt de Manifestatie ‘Kies voor een humaan asielbeleid, te beginnen met een generaal pardon’. Deze wordt gehouden op zaterdag 4 november van 14.00 tot 16.00 uur op het Plein in Den Haag. Namens de Raad van Kerken zal mgr. Ad van Luyn, rooms-katholiek bisschop van Rotterdam, het woord voeren.
De Raad van Kerken dringt al jaren aan op een humaan asielbeleid. Onderdeel daarvan is een generaal pardon voor asielzoekers die voor 1 april 2001 een asielverzoek hebben ingediend. Volgens de Raad is het niet verantwoord mensen die al zo lang in ons land zijn, alsnog terug te sturen naar hun land van herkomst.
De Manifestatie ‘Kies voor een humaan asielbeleid…..’ wordt georganiseerd door een groot aantal maatschappelijke organisaties, waaronder Amnesty International en Vluchtelingenwerk Nederland. Artiesten, bekende Nederlanders, politici en vluchtelingen doen vlak voor de verkiezingen nog een keer een oproep voor een generaal pardon.
Katja Schuurman presenteert de middag. Asielzoekers die al jarenlang wachten op een verblijfsvergunning doen hun verhaal. Naast bisschop Van Luyn voeren ook anderen het woord. Onder hen Huub Oosterhuis, Hedy D’Ancona en Harry de Winter. De politici Wim van de Camp (CDA), Hans Spekman en Samira Abbos (PvdA), Jan de Wit (SP), Naïma Azough (GL) en Fatma Koser Kaya (D66) spreken zich uit over de leus ‘Kies voor een humaan asielbeleid, te beginnen met een generaal pardon’. Daarnaast zijn er verscheidene muzikale optredens.
https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/26-000-blije-gezichten Ze mogen blijven. Het nieuwe kabinet Balkenende geeft een generaal pardon aan de groep van 26.000 asielzoekers in Nederland. In januari 2004 besloot de Tweede Kamer nog dat uitgeprocedeerde asielzoekers, die onder de oude vreemdelingenwet vielen, het land uit moesten. Als reactie daarop startte het filmproject ‘26.000 gezichten’. De korte filmpjes gaven de asielzoekers een gezicht. Ze vertelden over hun vluchtverhaal en hun verblijf in Nederland.ZEMBLA ging terug naar de mensen uit de filmpjes van het project ‘26.000 gezichten’. Wat betekent het generaal pardon voor hen en hoe gaan ze hun leven in Nederland verder opbouwen?
‘Ik ben blij, maar ik moet eerst dat papiertje in mijn hand hebben’, zegt de 12-jarige Algerijnse Kaouther in ZEMBLA. De Roemeense Monica en de Syrische Jacob kunnen weer slapen: ‘Wij zijn blij, eindelijk geen stress meer. We hebben weer trek in eten’.Wie komen er eigenlijk in aanmerking voor deze pardonregeling? Dat zijn de mensen die vóór 1 april 2001 asiel hebben aangevraagd. De mensen die inmiddels vertrokken zijn of het land zijn uitgezet, hebben pech. Dat geldt ook voor de 15-jarige Maryam en haar familie.
Twee jaar geleden zijn ze na vijf onzekere jaren in Nederland weer teruggekeerd naar Afghanistan. Haar vriendinnetje Veerle in ZEMBLA: ‘Ik heb af en toe telefonisch contact met Maryam. Ze mag daar niet eens op straat spelen’. EINDE
26.000 GEZICHTEN is een project om de groep uitgeprocedeerde asielzoekers, die de komende drie jaar moeten terugkeren naar hun land van herkomst, op televisie een gezicht te geven. Een initiatief van een groep van ruim zeventig (documentaire- en drama-) filmregisseurs die ernaar streven korte filmische portretten op televisie te brengen. Het gaat om filmpjes met een lengte variërend van één tot vijf minuten, ongeveer 250 per jaar die gedurende drie jaar worden uitgezonden, de termijn waarin, volgens de minister van vreemdelingenzaken en integratie, alle uitzettingen moeten plaatsvinden.Tijdens IDFA worden zeventien filmpjes vertoond, van onder meer Heddy Honigman, Danniel Danniel en John Appel.
[34]
RTV NOORD
NOODOPVANG ASIELZOEKERS 1 JANUARI DICHT
20 NOVEMBER 2009
https://www.rtvnoord.nl/nieuws/86775/noodopvang-asielzoekers-1-januari-dicht GRONINGEN – De noodopvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers aan de Helsinkiweg in de stad Groningen gaat uiterlijk 1 januari dicht. Dat heeft staatssecretaris van Justitie Nebahat Albayrak vrijdag tijdens een werkbezoek aan de stad bekendgemaakt.In het voormalige Formule 1-hotel zitten nu nog 56 afgewezen asielzoekers. De gemeente liet vorig jaar weten de opvang, die als tijdelijk was bedoeld, niet te willen sluiten voordat Albayrak een alternatief had bedacht.Volgens Albayrak wordt voor iedereen die nog in de opvang zit een andere plaats gezocht.
DEN HAAG – Bijna negenhonderd uitgeprocedeerde asielzoekers hebben eind vorig jaar de noodopvang van de gemeenten verlaten.
De meesten van hebben onderdak gevonden in de asielopvang of zitten op een plek waar ze vast worden gehouden.
Dat heeft minister Ernst Hirsch Ballin (Justitie) dinsdag geschreven aan de Tweede Kamer.
Voormalig staatssecretaris Nebahat Albayrak had met de gemeenten afgesproken dat de noodopvang eind vorig jaar verleden tijd zou zijn, maar in november zag het ernaar uit dat dit niet helemaal ging lukken.
De gemeenten zijn nu gestopt met de opvang, al zitten er nog 240 ex-asielzoekers voor wie nog een plaatsje elders wordt gezocht.
Noodopvang
Volgens onderzoek van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) bevonden zich bijna een jaar geleden nog 750 mensen in de gemeentelijke noodopvang. Eind 2007 waren dat er nog 2100.
Ex-asielzoekers krijgen even de tijd om Nederland te verlaten, maar hebben dan geen recht op opvang.
Hirsch Ballin sluit niet uit dat gemeenten toch weer uitgeprocedeerde asielzoekers op de stoep krijgen. Het is niet de bedoeling dat zij daar dan weer onderdak krijgen.
Gisteren in het nieuws: Albayrak wil hulp bij uitzetten illegalen. Citaat: “Illegalen die onder de pardonregeling willen vallen, moeten zich aanmelden en hun verblijfsplaats melden. Zo kunnen ze makkelijker getraceerd en uitgezet worden als ze uiteindelijk niet voor pardon in aanmerking blijken te komen.” (Albayrak)
Van mij mag Albayrak naar het plein op het binnenhof worden opgebracht teneinde haar aldaar in een schandpaal te plaatsen ten behoeve van het broodnodige volksvermaak. Of ik zulks mag denken, laat staan opschrijven en publiceren, zal nog moeten blijken, maar het zou niettemin opluchten de eerste rotte tomaat in het gezicht van de grootste huichelaar sinds Job Cohen te mogen werpen.
Met het akkoord over een generaal pardon beloofde ze al dat ze nu snel werk zou maken van de deportatie van al die mensen die niet onder dat pardon vallen. Voorzichtig werd nog in de tweede kamer getracht om Albayrak tot een ruimere pardonregeling te verleiden, maar zulks werd naar verwachting geweigerd.
Even bleef het stil. Maar nu is het zover: Albayrak heeft de gemeenten gevraagd lijsten met namen van ‘illegalen’ te verstrekken die voorheen nog gebruik konden maken van schamele voorzieningen die hen in leven hielden, zulks in afwachting van pardon of geen pardon en, hoe het ook zij, vastgeklemd in de immer duizeligmakende mallemolen van de Hollandse koloniale ambtenarij anno 21e eeuw.
Wat zullen de gemeenten doen? De lijsten verstrekken? Dan wordt het tijd om, analoog aan het Amsterdams bevolkingsregister tijdens WOII, die lijsten voortijdig te vernietigen.
Eerder deze week sijpelde nog wat nieuws uit de burelen van het best beveiligde torentje van Fort Europa: er gaat nóg meer geld gepompt worden in het “tegengaan van illegale migratie”. 380 miljoen euro hebben ze er voor over. Daar kan Albayrak moeilijk nee tegen zeggen. De eurotekens in haar ogen blinken verblindend vanaf het Haagse pluche. Wie durft haar nog aan te kijken?
Natuurlijk; zij die met veel plezier voor haar werken! Bijvoorbeeld de Securiknor-bewakers in uitzetcentrum Zestienhoven. Daar bracht Albayrak onlangs een werkbezoek. IJlings werd het deportatiekamp opgepoetst en zij sprak er menig aanwezige.. het laat zich raden wie zij níet sprak… Immers, zij kwam er niet om de waarheid over de vernederende behandeling van haar gevangenen te achterhalen, maar om het personeel een hart onder de riem te steken, want zij, de harde werkers der natie, kijken gezagsgetrouw op naar wie het ook is die hen die nuttige baan heeft bezorgd.
Zonder hen zou Neederland een stuk voller zijn, zo zal onze kersverse staatssecretaris gloedvol hebben gesproken.
Maar laten we vooral niet vergeten te vermelden dat Neederland nu ook weer niet zo ongastvrij is. Kennismigranten en hun familie hebben namelijk een streepje voor: die kunnen we wèl gebruiken! In onze kantoren, universiteiten, in ons bedrijfsleven, en bij de overheid.
Aldus zijn we in een nieuw koloniaal tijdperk aangeland. We roven de derde wereld leeg van alles wat we kunnen gebruiken; grondstoffen, productie, goederen…. én mensen met kennis! Wat we niet, of hooguit tijdelijk voor het vuile werk, kunnen gebruiken: armoede, trauma’s, politieke dissidentie, dát sturen we onverwijld terug “retour afzender”, met als bonus een vloot gifschepen en een stapel asbest, alsmede de batterijenberg, verzuurde boter, en een handdruk toe.
Intussen is dit naar ontbindende lichamen riekende moeras door het Europees hof gedwongen iets soepeler met het asielbeleid om te gaan. Ben benieuwd wat ze erop gaan verzinnen om toch die 380 miljoen uit te mogen geven met z’n allen, en welke mensenrechtenschendingen dat weer tot gevolg zal hebben, maar dat blijkt allicht over een jaartje of tien. Zoals altijd voor velen dodelijk te laat.
De klopjacht gaat door, de grensbewaking wordt opgevoerd, de rollen natodraad hoog opgestapeld, de muren verder opgetrokken en de burger voorgehouden: Neederland is een fantastisch land voor wie geld in het laatje brengt. Onder Albayrak en de haren breekt een volgende gouden eeuw aan. Driewerf hoera! We hebben het in geen tijden zo goed gehad!
DEN HAAG (ANP) – De pardonregeling voor een ‘oude’ groep asielzoekers gaat gepaard met de uitzetting van illegalen voor wie het pardon niet geldt maar die nog wel in Nederland worden opgevangen.
Staatssecretaris Nebahat Albayrak (Justitie) zal het vertrek van mensen die ,,evident” niet onder de regeling vallen ,,snel ter hand nemen”. Dat kondigde Albayrak vrijdag aan nadat ze haar handtekening had gezet onder een akkoord met de gemeenten over de uitvoering van de pardonregeling. Het terugkeerproces van uitgeprocedeerde asielzoekers lag de afgelopen tijd vrijwel stil.
Dat had te maken met de tijdelijke uitzetstop die half november vorig jaar inging in afwachting van een pardonregeling. Die maatregel had ook effect op de uitzetting van asielzoekers die onder de nieuwe Vreemdelingenwet (na april 2001) zijn binnengekomen. Ook is er volgens Albayrak veel tegenwerking van gemeenten geweest bij het uitzetbeleid.
Voorzitter Wim Deetman van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) betwistte dat. Ook criminelen en oorlogsmisdadigers die vanwege hun achtergrond worden uitgesloten van de pardonregeling, worden uitgezet. Samenwerking met de gemeenten is daarbij volgens de staatssecretaris noodzakelijk. De nieuwe dienst Terugkeer en Vertrek is verantwoordelijk voor uitzettingen en zal gemeenten daarover op de hoogte houden, aldus Albayrak.
EINDE BERICHT
Reacties uitgeschakeld voor Noten 32 t/m 35/Asielbewindslieden
n Rotterdam-Zuid opgegroeide dochter uit een Turks gastarbeidersgezin, die voor de PvdA Tweede Kamerlid en staatssecretaris was. In de Kamer woordvoerster justitie en defensie. Was daarvoor werkzaam bij het Landelijk Bureau Racismebestrijding en bij het ministerie van Binnenlandse Zaken (directie coördinatie Integratiebeleid minderheden). In het kabinet-Balkenende IV had zij als staatssecretaris onder meer vreemdelingen- en asielbeleid in haar takenpakket en voerde zij een ‘pardonregeling’ door. Nadien opnieuw Kamerlid en voorzitter van de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken. Vanwege haar zakelijke opstelling een ook door tegenstanders gerespecteerde politica. Is sinds 2012 vicepresident communications bij een Shell-divisie.
PvdA in de periode 1998-2012: lid Tweede Kamer, staatssecretaris
4.
Hoofdfuncties/beroepen (6/8)
– beleidsmedewerker directie Coördinatie Integratiebeleid Minderheden, ministerie van Binnenlandse Zaken, van augustus 1995 tot mei 1998
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 19 mei 1998 tot 22 februari 2007
– staatssecretaris van Justitie, van 22 februari 2007 tot 23 februari 2010
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 12 mei 2010 tot 12 april 2011
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 2 augustus 2011 tot 20 september 2012
– vicepresident communications, Upstream International, Shell Nederland, vanaf 5 november 2012
takenpakket (bewindspersoon)
– Was als staatssecretaris binnen de grenzen van het door de minister vastgestelde beleid in het bijzonder belast met: a. Vreemdelingen- en asielbeleid (niet inbegrepen de Rijkswet op het Nederlanderschap); b. Immigratie- en Naturalisatiedienst; c. Centrale Opvang Asielzoekers; d. Dienst Terugkeer en Vertrek; e. Executie strafrechtketen (DJI, TBS); f. Andere aangelegenheden waarvan de behartiging door de minister aan haar werd toevertrouwd.
tijdelijke vervanging Kamerlid
– Werd op grond van artikel X10 van de Kieswet tussen 12 april en 2 augustus 2011 tijdelijk als Tweede Kamerlid vervangen door Myrthe Hilkens
5.
Partijpolitieke functies
In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.
6.
Nevenfuncties
huidige (2/4)
– lid Raad van Commissarissen N.V. Unilever, vanaf 1 juli 2016
– lid Raad van Commissarissen N.V. Nederlandse Spoorwegen, vanaf 1 juni 2019
vorige (2/25)
– lid bestuur Rotterdamse Kunsthal
– lid Adviesraad M4B
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien. afgeleide functies, presidia etc. (2/5)
– voorzitter vaste commissie voor Buitenlandse Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 11 november 2010 tot 12 april 2011
– voorzitter vaste commissie voor Buitenlandse Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 2 augustus 2011 tot 20 september 2012
comités van aanbeveling, erefuncties etc. (2/5)
– lid Comité van Aanbeveling Anne fonds (stimuleert Turkse meisjes in achterstandsgebieden tot het volgen van middelbaar beroepsonderwijs)
– lid Comité van Aanbeveling Outreachprogramma, Universiteit van Tilburg, vanaf 2010
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.
7.
Opleiding
In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
8.
Activiteiten
als parlementariër
– Interpelleerde op 31 oktober 2002 de ministers Donner en Remkes over het veiligheidsplan (28.660)
als bewindspersoon (beleidsmatig) (2/4)
– Diende in 2009 een wijziging van de Vreemdelingenwet in om de toelatingsprocedure te verbeteren en versnellen en verdedigde dit voorstel in de Tweede Kamer. De wet werd door minister Hirsch Ballin in het Staatsblad gebracht. (31.994)
– Kwam in 2009 samen met minister Hirsch Ballin met voorstellen voor een strengere aanpak van vreemdelingen die voor criminaliteit of overlast zorgen. Dit houdt in dat de verblijfsvergunning eerder wordt ingetrokken. Het gaat hier om veelplegers en plegers van ernstige delicten, zoals huiselijk geweld, mensenhandel, drugs- en wapenhandel. Zowel het beleid als de uitvoering wordt aangescherpt, zodat criminele vreemdelingen sneller kunnen worden aangepakt en eventueel ongewenst verklaard en uitgezet kunnen worden. (19.637)
als bewindspersoon (wetgeving)
– Bracht in 2007 een wet (Stb. 465) tot stand over verlenging van de totale duur van de voorwaardelijke beëindiging van de verpleging van overheidswege. Die duur gaat van drie naar negen jaar. De wetswijziging moet een zo geleidelijk mogelijke terugkeer in de samenleving van ter beschikking gestelden bevorderen en daarmee mogelijk het speciaal preventieve effect van de terbeschikkingstelling (tbs) versterken. De rechter kan besluiten tot een verlenging van twee in plaats van één jaar. Het wetsvoorstel was in 2002 ingediend door minister Korthals. (28.238)
– Bracht in 2010 de wet Goedkeuring en uitvoering van het op 31 oktober 2009 te Tilburg totstandgekomen Verdrag tussen Nederland en België over de terbeschikkingstelling van een penitentiaire inrichting in Nederland ten behoeve van de tenuitvoerlegging van bij Belgische veroordelingen opgelegde vrijheidsstraffen tot stand. Hiermee wordt België geholpen met de acute behoefte aan meer celcapaciteit. (32.215)
U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.
9.
Wetenswaardigheden
algemeen
– Wees in 2005 een aanbod af om in Rotterdam lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen te worden
– In april 2008 verwierp de Tweede Kamer een door de VVD ingediende motie van wantrouwen tegen haar, vanwege terugkeer in de illegaliteit van een groep Chinese asielzoekers. De motie kreeg steun van VVD, PVV en Verdonk.
– Was in maart 2012 kandidaat voor het politiek leiderschap van de PvdA, maar kreeg bij de ledenpeiling slechts 8,2 procent van de stemmen
uit de privésfeer Het gezin Albayrak kwam in 1970 naar Nederland
verkiezingen
– Was in 2003 bij de Tweede Kamerverkiezingen nummer 4 op de PvdA-kandidatenlijst
– Was in 2006 en 2010 bij de Tweede Kamerverkiezingen nummer 2 op de PvdA-kandidatenlijst
10.
Familie/gezin
[28]
”Bij de vorming in februari 2007 van het vierde kabinet-Balkenende, waaraan ook PvdA en ChristenUnie deelnamen, werd tot een generaal pardon (‘Regeling afwikkeling nalatenschap oude Vreemdelingenwet’) besloten. Op 25 mei nam het kabinet een besluit over de pardonregeling. Gemeenten moeten meewerken aan de regeling, onder dwang van het kwijtraken van financiële steun (tien gemeenten hadden een voorbehoud gemaakt). Met de VNG werd daarover een bestuursakkoord gesloten.” PARLEMENT.COMDE GENERAAL PARDONCRISIS 2006 https://www.parlement.com/id/vhgje82sft0m/de_generaal_pardoncrisis_2006
ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 32
[29]
Het betrof asielzoekers die vóór 1 april 2001 een asielverzoek hadden gedaan, dan wel die zich voor die datum bij de IND of Vreemdelingenpolitie hadden gemeld voor het indienen van een aanvrage. Deze asielzoekers moesten sinds 1 april 2001 ononderbroken in Nederland hebben verbleven. Criminelen en asielzoekers die hadden gelogen bij hun asielaanvrage vielen buiten de regeling. Ook gezinsleden van alsnog toegelaten vreemdelingen kregen recht op verblijf, indien zij vóór 13 december 2006 in Nederland waren gekomen en er al een gezinsverband bestond
Sun, Oct 1, 2006 at 8:26 AMBeste Wietse, Hoe gaat het met je?Bij dezen mijn complimenten tav je uitstekende aan premier Balkenende geschreven brief! Hartelijke groeten van vriendschapEveneens de hartelijke groeten aan de andere e-mailadressanten Astrid
MINISTERIE VAN ALGEMENE ZAKEN T.a.v. Minister president dhr. Prof. J. P. Balkenende Den Haag
Onderwerp: Uitspraak Rechtbank ( Chinese jongetje Hui)
Excellentie dhr. Balkenende,
Een groot deel van de Nederlandse samenlaving is geschokt bij de uitspraak van de rechter en zeer zeker de houding van de minister van Vreemdelingenzaken nadien, mevrouw Rita Verdonk.
Ik citeer de minister in haar verklaring na de uitspraak van de rechtbank: Hierin geeft zij aan dat het de keus is van de ouder om met haar kind in de cel te verblijven, er is namelijk genoeg opvang mogelijk bij familie, vrienden of voogd. Voor twee ouders is speciale opvang voorzien voor de ouder met die met kind niet de cel in hoeft.
Excellentie Balkenende, hoe in Gods naam verwacht u dat deze ouder(s), die al zeer getraumatiseerd zijn door het gebeuren, de jaren van onzekerheid en wachten, dat zij hun kind(ren) achter laten aan de zorg van vreemden om zelf in een cel te gaan zitten, wachtend totdat zij het land worden uitgezet? Zij vertrouwen bij nu geen mens en NIEMAND meer.
Was het niet U zelf, CDA Premier van Nederland, die ooit een statement maakte dat het gezin de hoeksteen van de Nederlandse samenleving is? Hoe dan niet voor Hui en zijn moeder, een jongetje die hier n Nederland geboren is en niets anders weet de dit land en cultuur, waarin HIJ opgegreid is. Hoe rijmt u dat met wat hier gebeurd in een Nederlandse gevangenis in Zeist? Erger nog is, dat u als het CDA en toch ,( Christelijke partij), in het nastreven van Gods woord, de geloofsleer en Ideologie héél anders handeld dan dat God zelf dat van u zou verwachten én willen excellentie Balkenende. In andere woorden, in de form van barmhatigheid, humaniteit en liefde voor de medemens, zoals God zelf dat doet, geeft niet waar in de wereld of wie het is. God maakt GEEN onderscheid.
Minister Verdonk, waar weinig goeds meer van te verwachten is anders dan haar eigen Imago verbetering, wat wij bij nu al wel gewend zijn van deze minister van leugens en aduquaat handelen, vergeet of weigerd te erkennen dat deze opgesloten kinderen met hun ouders géén papieren kúnnen krijgen, Abassades niét of weigeren mee te werken, wat lang al een bewezen feit is. Het is té gemakkelijk om dan maar te zeggen, de ouder(s) weigeren mee te werken, dat de ouder(s) hun verantwoordeliijkheid niet nemen, dus sluiten we ze op. Deze mensen hébben geen andere keuze Excellentie Balkenende, wanneer begrijpt het kabinet dat nu eens een keer.
Daarnaast staat minister Verdonk te beweren (liegen) in haar verklaring dat de in gevang gehouden kinderen het volgende krijgen in detentie. Verdonk zei: ,,Vanzelfsprekend proberen we de bewaringsperiode zo kort mogelijk te houden.” Gelogen, velen zitten daar veel en veel langer, het langst tot nu toe, 187 dagen opgesloten.
Verdonk: ,,We zorgen voor onderwijs, leermiddelen, wéér gelogen, luister naar Hui zelf die zei, ik mag niet leren en naar school hier. Anders probeer eens te praten met hulpverleners die dit allemaal van dichtbij mee maken, wanneer ze op bezoek gaan bij deze mensen, kinderen, hen te steunen in deze gevangenissen. Ook Zestienhove Rotterdam, géén verschil.
Verdonk: ,,Ook zorgen we voor spelmateriaal, wéér gelogen, luister naar Hui die zei, mijn speelgoed mocht ik niet mee nemen, ik heb hier niets, alles wordt afgenomen. Ik mag niets doen en we mogen maar twee keer luchten per dag, een kortere en langere, dat begrijp ik niet goed, ik weet het verschil niet.
Mijn eigen ervaring als hulpverlener daarmee. Bij aankomst gevangenis moet je bijna uit je kleren om binnen te komen, alles wordt onderzocht en nagekeken eerst. Op kinderverjaardag bezoek, de taart werd afgenomen en meegenomen en open gesneden, vermengeld teruggekregen, met bedorven smaak, dus aardigheid eraf. Het kadeautje moest ook afgegeven worden en hebben we niet teruggezien. Verteld werd dat het eerst moest worden nagekeken. Ik vroeg me af in wat voor in Nederland helhol wij terecht waren gekomen met rondom ons geblindeerde ramen. Ooit zoiets eerder meegemaakt rijdende door de toen nog, Oost Duitse grens zone geconfronteerd bij de Gestapo, mijn zus in West Berlijn te kunnen bezoeken. En daar dacht ik toe aan. Wat een land leven wij zeg, en dan maar verkondigen, het gaat zo goed allemnaal. Daar moet je dan TROTS op zijn.
Met vriendelijke groet en hoogachting,
Dhr. W. J. Potijk Steunpunt Friesland Vluchtelingenhulp Vluchteling Coördinator Gorredijk”
DEN HAAG (ANP) – Minister Rita Verdonk (Vreemdelingenzaken) is tegen een generaal pardon voor asielzoekers die voor april 2001 Nederland binnenkwamen. Dat maakte ze donderdagavond duidelijk in het spoeddebat met de Tweede Kamer, die in meerderheid aandringt op zo’n regeling.
,,Een demissionair kabinet zet geen nieuw beleid in, dus ook geen pardonregeling”, zei Verdonk. De VVD-minister zei het ,,ongebruikelijk en ongewenst” te vinden dat de Kamer de politieke terughoudendheid van het demissionaire kabinet probeert te veranderen.
Sinds de Tweede Kamerverkiezingen van vorige week is er een meerderheid voor een pardonregeling. CDA, VVD, de Partij voor de Vrijheid en de SGP zijn tegen.
Verdonk noemde zo’n regeling donderdag ,,een premie” op het niet meewerken aan asielprocedures. Ze vindt een generaal pardon ook onrechtvaardig tegenover de groep asielzoekers die wel meegewerkt hebben aan hun terugkeer.
De Kamer wil verder dat de overheid vooruitlopend op een pardon geen ‘oude’ asielzoekers meer uitzet. Verdonk wijst ook dat af. ,,Ik moet als minister de wet uitvoeren”, zei ze. Het aanhouden van zaken leidt volgens de bewindsvrouw tot overschrijding van termijnen. Ook vroeg Verdonk zich af hoe het mogelijk is geen onomkeerbare stappen te nemen ten aanzien van een groep waarvan niet is aan te geven hoe groot die is.
Een pardonregeling zal er ook toe leiden dat asielzoekers in ons land een nieuw verzoek indienen, aldus Verdonk. De overheid moet hen dan opvangen. Alleen al de kans op een pardonregeling zet mensensmokkelaars aan het werk, zei de minister verder.
Ze wees erop dat de voorgestelde regeling niet gericht is op een beperkte, afgebakende groep zoals de Kamermeerderheid stelt. Oorspronkelijk ging het om 26.000 asielzoekers die onder de oude Vreemdelingenwet vielen. Volgens Verdonk zou het voorstel echter kunnen gelden voor 225.000 voormalige asielzoekers of mogelijk zelfs een half miljoen.
,,Wat hier gebeurt, is mensen valse hoop geven”, oordeelde Verdonk.
Reacties uitgeschakeld voor Noten 27 t/m 31/Asielbewindslieden
n Rotterdam-Zuid opgegroeide dochter uit een Turks gastarbeidersgezin, die voor de PvdA Tweede Kamerlid en staatssecretaris was. In de Kamer woordvoerster justitie en defensie. Was daarvoor werkzaam bij het Landelijk Bureau Racismebestrijding en bij het ministerie van Binnenlandse Zaken (directie coördinatie Integratiebeleid minderheden). In het kabinet-Balkenende IV had zij als staatssecretaris onder meer vreemdelingen- en asielbeleid in haar takenpakket en voerde zij een ‘pardonregeling’ door. Nadien opnieuw Kamerlid en voorzitter van de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken. Vanwege haar zakelijke opstelling een ook door tegenstanders gerespecteerde politica. Is sinds 2012 vicepresident communications bij een Shell-divisie.
PvdA in de periode 1998-2012: lid Tweede Kamer, staatssecretaris
1.
Voornaam (roepnaam)
Nebahat (Nebahat)
2.
Personalia
geboorteplaats en -datum Sirkisla (Sivas, Turkije), 10 april 1968
3.
Partij/stroming
partij(en) PvdA (Partij van de Arbeid)
4.
Hoofdfuncties/beroepen (6/8)
– beleidsmedewerker directie Coördinatie Integratiebeleid Minderheden, ministerie van Binnenlandse Zaken, van augustus 1995 tot mei 1998
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 19 mei 1998 tot 22 februari 2007
– staatssecretaris van Justitie, van 22 februari 2007 tot 23 februari 2010
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 12 mei 2010 tot 12 april 2011
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 2 augustus 2011 tot 20 september 2012
– vicepresident communications, Upstream International, Shell Nederland, vanaf 5 november 2012
takenpakket (bewindspersoon)
– Was als staatssecretaris binnen de grenzen van het door de minister vastgestelde beleid in het bijzonder belast met: a. Vreemdelingen- en asielbeleid (niet inbegrepen de Rijkswet op het Nederlanderschap); b. Immigratie- en Naturalisatiedienst; c. Centrale Opvang Asielzoekers; d. Dienst Terugkeer en Vertrek; e. Executie strafrechtketen (DJI, TBS); f. Andere aangelegenheden waarvan de behartiging door de minister aan haar werd toevertrouwd.
tijdelijke vervanging Kamerlid
– Werd op grond van artikel X10 van de Kieswet tussen 12 april en 2 augustus 2011 tijdelijk als Tweede Kamerlid vervangen door Myrthe Hilkens
U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.
5.
Partijpolitieke functies
In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.
6.
Nevenfuncties
huidige (2/4)
– lid Raad van Commissarissen N.V. Unilever, vanaf 1 juli 2016
– lid Raad van Commissarissen N.V. Nederlandse Spoorwegen, vanaf 1 juni 2019
vorige (2/25)
– lid bestuur Rotterdamse Kunsthal
– lid Adviesraad M4B
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien. afgeleide functies, presidia etc. (2/5)
– voorzitter vaste commissie voor Buitenlandse Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 11 november 2010 tot 12 april 2011
– voorzitter vaste commissie voor Buitenlandse Zaken (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 2 augustus 2011 tot 20 september 2012
comités van aanbeveling, erefuncties etc. (2/5)
– lid Comité van Aanbeveling Anne fonds (stimuleert Turkse meisjes in achterstandsgebieden tot het volgen van middelbaar beroepsonderwijs)
– lid Comité van Aanbeveling Outreachprogramma, Universiteit van Tilburg, vanaf 2010
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.
7.
Opleiding
In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
8.
Activiteiten
als parlementariër
– Interpelleerde op 31 oktober 2002 de ministers Donner en Remkes over het veiligheidsplan (28.660)
als bewindspersoon (beleidsmatig) (2/4)
– Diende in 2009 een wijziging van de Vreemdelingenwet in om de toelatingsprocedure te verbeteren en versnellen en verdedigde dit voorstel in de Tweede Kamer. De wet werd door minister Hirsch Ballin in het Staatsblad gebracht. (31.994)
– Kwam in 2009 samen met minister Hirsch Ballin met voorstellen voor een strengere aanpak van vreemdelingen die voor criminaliteit of overlast zorgen. Dit houdt in dat de verblijfsvergunning eerder wordt ingetrokken. Het gaat hier om veelplegers en plegers van ernstige delicten, zoals huiselijk geweld, mensenhandel, drugs- en wapenhandel. Zowel het beleid als de uitvoering wordt aangescherpt, zodat criminele vreemdelingen sneller kunnen worden aangepakt en eventueel ongewenst verklaard en uitgezet kunnen worden. (19.637)
als bewindspersoon (wetgeving)
– Bracht in 2007 een wet (Stb. 465) tot stand over verlenging van de totale duur van de voorwaardelijke beëindiging van de verpleging van overheidswege. Die duur gaat van drie naar negen jaar. De wetswijziging moet een zo geleidelijk mogelijke terugkeer in de samenleving van ter beschikking gestelden bevorderen en daarmee mogelijk het speciaal preventieve effect van de terbeschikkingstelling (tbs) versterken. De rechter kan besluiten tot een verlenging van twee in plaats van één jaar. Het wetsvoorstel was in 2002 ingediend door minister Korthals. (28.238)
– Bracht in 2010 de wet Goedkeuring en uitvoering van het op 31 oktober 2009 te Tilburg totstandgekomen Verdrag tussen Nederland en België over de terbeschikkingstelling van een penitentiaire inrichting in Nederland ten behoeve van de tenuitvoerlegging van bij Belgische veroordelingen opgelegde vrijheidsstraffen tot stand. Hiermee wordt België geholpen met de acute behoefte aan meer celcapaciteit. (32.215)
U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.
9.
Wetenswaardigheden
algemeen
– Wees in 2005 een aanbod af om in Rotterdam lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen te worden
– In april 2008 verwierp de Tweede Kamer een door de VVD ingediende motie van wantrouwen tegen haar, vanwege terugkeer in de illegaliteit van een groep Chinese asielzoekers. De motie kreeg steun van VVD, PVV en Verdonk.
– Was in maart 2012 kandidaat voor het politiek leiderschap van de PvdA, maar kreeg bij de ledenpeiling slechts 8,2 procent van de stemmen
uit de privésfeer Het gezin Albayrak kwam in 1970 naar Nederland
verkiezingen
– Was in 2003 bij de Tweede Kamerverkiezingen nummer 4 op de PvdA-kandidatenlijst
– Was in 2006 en 2010 bij de Tweede Kamerverkiezingen nummer 2 op de PvdA-kandidatenlijst
10.
Familie/gezin
EINDE BERICHT PARLEMENT.COM ALBAYRAK TRAD AF ALS STAATSSECRETARIS VANM JUSTITIE OP 23 FEBRUARI 2010, TOEN BIJ DE VAL VAN HET KABINET BALKENENDE IVALLE PVDA BEWINDSLIEDEN AFTRADEN ”Na de val van het kabinet treden op 23 februari 2010 alle PvdA-bewindslieden af.” WIKIPEDIAKABINET BALKENENDE IV/PERSONELE WIJZIGINGEN https://nl.wikipedia.org/wiki/Kabinet-Balkenende_IV#Personele_wijzigingen
” Op 22 februari 2007 trad Albayrak toe tot het kabinet-Balkenende IV als staatssecretaris van Justitie. In deze kabinetsperiode viel het integratiebeleid onder deze functie. Albayrak voerde een minder streng beleid dan haar voorgangers in deze functie;[8][9] het aantal migranten naar Nederland steeg in 2007 naar 118.000 en in 2008 naar 141.000, dit was een recordaantal.[10] Zij vervulde deze post tot de val van dat kabinet in februari 2010.”
”Vanaf 2000 was Hirsch Ballin eveneens lid van de Raad van State, totdat op 22 september 2006 bekend werd dat hij de dag daarvoor afgetreden minister Donner van Justitie was opgevolgd in het kabinet-Balkenende III.[4] Aan zijn portefeuille werd op 13 december het vreemdelingenbeleid toegevoegd, dat hij van Rita Verdonk overnam.”
”Het duurde na zijn vlucht uit Congo nog dertien jaar voor hij in 2007 een verblijfsvergunning kreeg. Met dank aan de toenmalige justitieminister Ernst Hirsch Ballin die gebruikmaakte van zijn discretionaire bevoegdheid om voor ‘schrijnende gevallen’ een uitzondering te maken” VNGIEDEREEN ZEI, DAT IK NEDERLAND NIETS TE BIEDENHAD https://vng.nl/artikelen/iedereen-zei-dat-ik-nederland-niets-te-bieden-had
Interview met Mpanzu Bamenga, raadslid in Eindhoven
Tekst: Leo Mudde | Beeld: Jiri Büller
Acht jaar was Mpanzu Bamenga toen hij in 1994 met zijn moeder en broer uit Congo naar Nederland vluchtte. Vorig jaar werd het raadslid in zijn stad Eindhoven verkozen tot Politiek Talent van het Jaar en hij staat nu op de kandidatenlijst van D66 voor de Tweede Kamerverkiezing, op plek 35. Het kan verkeren.
Het duurde na zijn vlucht uit Congo nog dertien jaar voor hij in 2007 een verblijfsvergunning kreeg. Met dank aan de toenmalige justitieminister Ernst Hirsch Ballin die gebruikmaakte van zijn discretionaire bevoegdheid om voor ‘schrijnende gevallen’ een uitzondering te maken. Dat was luttele weken voor hij het land zou worden uitgezet omdat, zo werd hem door iedereen ingeprent, hij Nederland niets te bieden had.
Schijnbaar is Mpanzu Bamenga zelf niet verrast door de bliksemsnelle ontwikkeling die hij doormaakt: van kansloze vluchteling tot politiek talent en kandidaat-Kamerlid. Hij vertelt erover alsof het de doodnormaalste zaak van de wereld is. ‘Toen ik hoorde dat ik zou worden uitgezet, heb ik de acht weken die mij nog restten gebruikt om de wetgeving op het gebied van het vreemdelingenrecht uit te pluizen en ik heb mijn netwerk ingezet. Dat heeft resultaat gehad.’
Maar het is natuurlijk niét normaal, en dat weet hij zelf ook. Toch kijkt hij met een goed gevoel terug op de harde leerschool van de afgelopen jaren. ‘Iedereen zei dat ik Nederland niets te bieden had. Ze hebben zich vergist.’ En als híj zo lichtvaardig aan de kant kon worden geschoven als kansloze asielzoeker, waarom zou het anderen dan ook niet kunnen gebeuren? Dat is de reden waarom Bamenga zich op lokaal, nationaal en internationaal niveau sterk maakt voor een inclusieve samenleving, met een kans voor iedereen.
Iets krijgt pas prioriteit als je het kunt voelen, proeven, ervaren
Hij stond als raadslid in Eindhoven aan de wieg van een nieuw antidiscriminatiebeleid. Zo’n beleid was nodig, zegt hij. Mensen moeten kansen krijgen en kunnen grijpen, de gemeente is aan zet om die kansen te creëren. Hoe? Door te zorgen voor gelijke kansen op de arbeidsmarkt, bijvoorbeeld. Bamenga: ‘Veel Eindhovenaren met een andere achtergrond zijn nu werkloos. Discriminatie draagt daaraan bij. De gemeente kan zich inzetten om te weten waar en hoe discriminatie een rol speelt in de samenleving. Verder kan zij positieve ervaringen en kennis uitwisselen. Wanneer ze deze informatie heeft, kan ze er ook gericht iets aan doen. Daarom ben ik met een initiatiefvoorstel naar de raad gegaan. Dat is uiteindelijk bijna unaniem aangenomen.’
Dat zal niet zonder slag of stoot zijn gegaan. ‘Dat valt mee. Natuurlijk, als je met een plan komt, is daar altijd kritiek op. Wat je dan zeker niét moet doen, is zeggen dat wat anderen beweren niet klopt. Daarom heb ik bewust de andere partijen meegenomen bij het schrijven van het voorstel waardoor het uiteindelijk breed werd gedragen. Je kon er eigenlijk niet tegen zijn, alleen de eenmansfractie van de LPF was het er niet mee eens.’
Vooraf had Bamenga onderzoek gedaan naar de aard en de omvang van het probleem in Eindhoven. Daarbij gebruikte hij onder meer storytellers om mensen te interviewen. Niet alleen mensen met een niet-Nederlandse achtergrond, maar ook andere groepen die in de praktijk te maken hebben met discriminatie, zoals transgenders.
Zelf heeft u waarschijnlijk ook te maken gehad met discriminatie. Is het persoonlijke politiek geworden? ‘Politiek is voor mij altijd persoonlijk, het is geen businesscase. Het gaat altijd over mensen, over hoe je een samenleving ordent. Zeker bij dit soort thema’s waarin principes als gelijkwaardigheid, democratie en menselijke waardigheid aan de orde zijn. Als wij als bestuurders ons niet aan die principes houden, mogen we het ook van de samenleving niet verwachten. Als mensen gediscrimineerd worden, wordt het voor mij persoonlijk, dan kom ik in actie.
‘Iets krijgt pas prioriteit als je het kunt voelen, proeven, ervaren. Dat heb je nodig om er vol voor te gaan. Dat geldt ook voor onderwerpen die mij niet persoonlijk raken. Om te voelen wat er speelt, moet je het gesprek met mensen aangaan en empathie tonen. Ik ben geen vrouw, maar vrouwen kunnen mij wel over hun ervaringen vertellen en als zij zich op een bepaalde negatieve manier behandeld voelen, dan raakt het mij ook en moet dat veranderen.’
Door het persoonlijke politiek te maken, maak je jezelf kwetsbaar. ‘Mensen zien mij als voorbeeld, ik probeer daar altijd rekening mee te houden. Ik vind het nodig om me kwetsbaar op te stellen en te laten zien waarom ik iets doe of niet doe. Het past niet bij onze samenleving om je kwetsbaarheden te laten zien, dus dat komt misschien vreemd over. Iets dergelijks geldt voor het maken van fouten, het is niet erg om dat te erkennen. Je moet leren door vallen en opstaan. Als je valt, stel je dan niet op als slachtoffer maar laat zien dat je ervan hebt geleerd en dat je er beter door bent geworden.’
In hoeverre spelen uw eigen ervaringen een rol? ‘Ervaringen helpen dingen te begrijpen en een plek te geven. Toen ik in Brussel studeerde werd ik elke keer, echt in honderd procent van de gevallen, bij de grens aangehouden. En dat was lang vóór etnisch profileren in het nieuws kwam nadat het Typhoon was overkomen. Ik heb daar natuurlijk iets van gezegd tegen de marechaussee, die ontkende dat het met mijn huidskleur te maken had. Ik heb de controles toen een tijdje geobserveerd en vastgesteld dat de eerste drie auto’s die moesten stoppen, werden bestuurd door donkere mensen. Het is dus bijna normaal geworden. Dan kun je blijven steken in boosheid en frustratie, maar je kunt ook de kansen die op je weg komen blijven pakken. Dat heb ik gedaan, ondanks dat mijn menselijke waardigheid door deze ervaringen natuurlijk was aangetast. Ze zijn me altijd bijgebleven. En misschien mag ik nog van geluk spreken, er zijn genoeg voorbeelden van mensen die vanwege hun achtergrond geen baan krijgen of worden geweerd door de horeca. Dat wilde ik echt aanpakken, daarom kwam ik met mijn raadsvoorstel.’
Debatten in de gemeenteraad zijn doorgaans niet zo persoonlijk gekleurd. ‘Mijn allereerste debat in de raad ging over de vraag of er wel of niet een azc moest komen in Eindhoven. Ik had toen mijn eigen verhaal kunnen vertellen, maar ik wilde iedereen meekrijgen – ook de mensen in de buurt die tegen de komst van het azc waren. Ik wilde weten waarom, en wat bleek: ze waren vooral boos omdat hun niks was gevraagd, omdat ze tal van vragen hadden waarop ze geen antwoord kregen. Als bestuurders hebben we de verantwoordelijkheid die zorgen te adresseren. Vervolgens kon ik daar mijn eigen verhaal aan toevoegen, hoe ik als achtjarig jongetje in een azc terechtkwam. En hoe belangrijk het was dat daar activiteiten werden georganiseerd, en taalcursussen. Ik heb daar mijn eerste sportprijs gewonnen. De manier waarop ik destijds in dit land ben ontvangen, heeft mij als persoon gevormd, het gaf me mijn waardigheid als mens terug. Met open armen ontvangen van vluchtelingen en respect tonen voor zorgen van inwoners is zo belangrijk.’
In het politieke discours ontbreekt het daar nogal eens aan. ‘Ja, en de plaats om daar tegenwicht aan te bieden is de gemeente, op lokaal niveau. Door persoonlijk contact te hebben, door de inwoners op te zoeken, naar bijeenkomsten te gaan, door actief te zijn als raadslid. Neem mensen serieus. Ik ben me bewust van mijn rol als politicus, het algemeen belang is niet altijd mijn eigen belang. Als je dat beseft en ernaar handelt, profiteert de samenleving als geheel ervan.’
Uw verkiezing tot Politiek Talent van het Jaar had ook te maken met uw inbreng in de bed-bad-brooddiscussie. ‘In Eindhoven hebben we de vierde B van begeleiding toegevoegd. Ik heb zelf ervaren hoe belangrijk begeleiding is. Ik ben geworden wat ik ben omdat ik daarbij begeleid werd, omdat er mensen waren die mij hielpen mijn talenten te benutten. Met begeleiding werken we nu in Eindhoven aan een toekomstperspectief. Heel efficiënt, heel effectief. Het kost ons weinig en het levert veel op. De bed-bad-brooddiscussie gaat over mensen die zijn uitgeprocedeerd, die eigenlijk terug moeten naar het land waar ze vandaan komen. Maar de realiteit is dat mensen niet altijd terug kúnnen. Dan kun je ze maar beter begeleiden, zodat ze een toegevoegde waarde krijgen voor de samenleving.’
Wat kunt u mensen die nu betrokken zijn bij de opvang van vluchtelingen, adviseren? ‘Zet in op het leren van de Nederlandse taal. Dat moet absoluut prioriteit hebben. Taal is belangrijk om contacten te kunnen onderhouden en te kunnen oefenen met Nederlanders. Daar zijn professionals voor nodig. Leunen op vrijwilligers is te gemakkelijk. Professionals doen het anders, beter. In de azc’s moet meer op die kwaliteit worden ingezet.’
Daarmee ontmoedigt u al die vrijwilligers die willen helpen. ‘Dat is niet mijn bedoeling. Vrijwilligers zijn heel nuttig voor het oefenen van de Nederlandse taal, voor de contacten, voor het organiseren en begeleiden van activiteiten en voor het leren van de ongeschreven regels in de Nederlandse samenleving. Het is bijna opvoeding: hoe smeer je hier bijvoorbeeld jam op je boterham? Het helpt als je met anderen aan tafel zit en je weet hoe dat moet. Aanpassen aan de samenleving is belangrijk en daarvoor zullen mensen naar buiten moeten. Anders zien ze alleen maar muren.’
Je ziet dat bevolkingsgroepen toch liever bij elkaar blijven. ‘Ik begrijp heel goed dat het een veilig gevoel geeft als je bij de mensen met je eigen cultuur blijft, maar het kan ook een handicap zijn. Op de basisschool was ik de enige Congolees, dat heeft bij mijn integratie extra geholpen. Als liberaal vind ik: mensen moeten zelf weten hoe ze hun leven invullen, als ze de samenleving maar niet tot last zijn. Dat principe heeft bij mij erg goed gewerkt.’
U staat op de D66-kandidatenlijst voor de Tweede Kamer. Wat inspireert u? ‘Montesquieu schreef in De l’esprit des lois dat het een privilege is om volksvertegenwoordiger te mogen zijn. Zo voel ik dat ook, ik voel me bevoorrecht dat ik namens mensen mag spreken. Het helpt als je daarbij een duidelijke visie hebt, daar begint het mee. Visie is onderdeel van leiderschap. Ik wil doelen stellen en duidelijke resultaten boeken, daar ontbreekt het nu in de politiek aan. Soms zijn ze er wel, maar niet voldoende zichtbaar. Daarom ben ik gaan vloggen, ik wil bewust de doelgroep die actief is op sociale media bereiken. Informatie geven is belangrijk. Mensen meenemen in het verhaal, dat gebeurt te weinig.’
Het nieuwe jaar is begonnen. Dat betekent een nieuw begin, maar dat zal vanaf 2020 in een andere samenstelling zijn. Mpanzu Bamenga neemt afscheid van zijn commissielidmaatschap om zich volledig te kunnen richten op zijn nieuwe professionele uitdagingen.
Al bijna 6 jaar lang vormt Mpanzu een waardevolle toevoeging voor de fractie van D66 Eindhoven en onze stad. Hij heeft zich vanuit de fractie in de afgelopen jaren met veel toewijding gericht op Eindhoven en het realiseren van eerlijke kansen voor iedereen. Zo heeft hij initiatief genomen voor het realiseren van een effectief veiligheidsbeleid, de opvang van vluchtelingen, de integratie van nieuwkomers, de bed-bad-brood-en-begeleiding regeling, veilig aangifte doen door ongedocumenteerden, een actief en integraal antidiscriminatiebeleid en diversiteit in het personeelsbestand van de gemeente.
Sinds augustus is hij werkzaam als coördinator en teammanager bij de Regiegroep Ongedocumenteerden Amsterdam. Vanuit deze functie houdt Mpanzu toezicht op de uitvoering van de Landelijke Vreemdelingen Voorzieningen in Amsterdam; monitort hij de uitvoering van het beleid voor ongedocumenteerden; en organiseert hij de samenwerking tussen landelijke overheden, lokale overheden en maatschappelijke organisaties. Nu Mpanzu aan deze mooie uitdaging is begonnen, wil hij zich hier volledig op focussen.
Mpanzu: ‘’Met heel veel plezier en toewijding heb ik mij ingezet voor onze stad en de fractie van D66 Eindhoven. Het was een eer om vanuit de rol van raadslid en daarna commissielid te werken aan een meer rechtvaardige en inclusieve samenleving. Ik wil iedereen bedanken met wie ik heb samengewerkt aan het realiseren van talloze succesvolle initiatieven in de stad en wens iedereen in de gemeenteraad heel veel succes met deze eervolle taak.”
Fractievoorzitter Robin Verleisdonk: ‘’Een commissielid zoals Mpanzu zien gaan is ontzettend jammer. Tegelijkertijd is het mooi om te zien dat hij zich nu ook op een andere manier gaat inzetten voor mensen die een plek verdienen in en een waardevolle toevoeging zijn voor onze samenleving. Wij wensen hem heel veel succes en danken hem voor de afgelopen jaren aan inzet.’’
Mpanzu raadslid is sinds 14 januari raadslid namens D66 in Eindhoven. Bamenga was gedurende de vorige raadsperiode al vier jaar raadslid en daaropvolgend commissielid. Daarnaast is hij momenteel Coördinator en Teammanager bij de Regiegroep Ongedocumenteerden Amsterdam.
Portefeuilles: Asiel/Migratie/Integratie/Racisme/Discriminatie/Veiligheid en LHBTIQ+
Integrale veiligheid, Handhaving, Externe betrekkingen, Mondiale bewustwording, Diversiteit.
EINDE BERICHT
HET PAROOLSYRIERS MOGEN IN NEDERLAND BLIJVEN20 FEBRUARI 2007
DEN HAAG – Een veelbesproken groep van 181 Syriërs krijgt een verblijfsvergunning.Minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie heeft dat dinsdag toegezegd. Hij komt daarmee tegemoet aan de wens van de Tweede Kamer.
Een nipte Kamermeerderheid steunde enkele dagen voor Kerstmis een motie waarin werd gevraagd de Syriërs een verblijfsvergunning te geven omdat ze gevaar kunnen lopen bij uitzetting naar hun land van herkomst. Hirsch Ballin is het met die argumentatie niet eens. Wel vindt de minister dat de groep te lange tijd in onzekerheid heeft verkeerd. Om die reden verstrekt hij toch de verblijfsvergunningen. Daartoe maakt Hirsch Ballin gebruik van zijn discretionaire bevoegdheid.
De groep Syriërs zorgde een jaar geleden voor opschudding in de Tweede Kamer, toen bleek dat informatie over de asielachtergrond van een aantal van deze vreemdelingen in handen was gekomen van Syrische ambtenaren. Daardoor zouden zij volgens Kamerleden gevaar lopen in eigen land. De kwestie vormde voor de SP, PvdA en GroenLinks aanleiding om een motie van afkeuring in te dienen tegen minister Rita Verdonk, destijds nog verantwoordelijk voor Vreemdelingenzaken. De motie haalde echter geen meerderheid. (ANP)
EINDE BERICHT HET PAROOL [25]
”De voormalige minister van Justitie sprak zich in 2010 op het CDA-partijcongres nadrukkelijk uit tegen samenwerking met de PVV en stapte uit de politiek”
Het CDA kan pas weer op krachten komen als de leden zich eerlijk verhouden tot wat er met de PVV is gebeurd. Dat zei CDA-prominent Ernst Hirsch Ballin woensdagavond in Nieuwsuur. ‘Zwijgen leidt niet tot eendracht.’
Hij reageerde op kandidaat-lijsttrekker Henk Bleker, die vindt dat CDA’ers het verleden met de PVV niet moeten blijven oprakelen. Hirsch Ballin zei een dergelijke ‘zwijgplicht’ te ervaren als ‘vertroebelend’. Een ‘oefening in openhartigheid’ wekt eerder het vertrouwen van de kiezers op, denkt hij.
De voormalige minister van Justitie sprak zich in 2010 op het CDA-partijcongres nadrukkelijk uit tegen samenwerking met de PVV en stapte uit de politiek. Op de vraag of hij achteraf gelijk heeft gekregen, zei Hirsch Ballin in Nieuwsuur: ‘Helaas wel’. Hij denkt dat de kandidaten die nauw betrokken waren bij de gedoogcoalitie het moeilijk zullen krijgen in de uiteindelijke campagne. Geen van de zes kandidaten heeft zich nadrukkelijk uitgesproken tegen de maatregelen die genomen zijn tijdens de gedoogconstructie en die volgens Hirsch Ballin velen pijn hebben gedaan. ‘We moeten onder ogen komen wat er is gebeurd.’
De lijsttrekkerkandidaten Sybrand van Haersma Buma en Henk Bleker hebben zich niet inhoudelijk gedistantieerd van de genomen maatregelen tijdens de gedoogconstructie.
Hirsch Ballin herhaalde dat hij blij is met de kandidatuur van Marcel Wintels. ‘Wintels heeft ook niet tegen de samenwerking met de PVV gestemd, maar kan wel vorm geven aan de denkwereld van het Strategisch Beraad over de nieuwe koers van het CDA.’
De CDA-prominent benadrukte dat hij het belangrijk vindt dat de partij weer op krachten komt. ‘Maar om het vertouwen te krijgen van de kiezer, zal het CDA een oefening in openhartigheid moeten maken.’
DEN BOSCH – Hanja Maij-Weggen, voormalig commissaris van de Koningin in Noord-Brabant, sluit zich aan bij de groeiende groep prominente CDA’ers die de op handen zijnde coalitie met Forum voor Democratie niet ziet zitten. Zij heeft een stevige open brief aan het partijbestuur mede ondertekend. De brief komt uit de koker van oud-gedeputeerde Paul Rüpp, die zich enkele weken geleden in een uitgebreid opiniestuk al tegen de coalitie uitsprak. Dat gebeurt nu opnieuw, in niet mis te verstane woorden. ‘Door nu in een coalitie te stappen met Forum voor Democratie legitimeren we de opvattingen van haar leider die de weg volledig kwijt is zoals blijkt uit recente publicaties’, zo verwijzen de CDA-prominenten naar partijleider Thierry Baudet. ‘Uit de NAVO, uit de Europese Unie, rechtspraak aan banden, onderwijs meer onder politieke controle, enzovoort. En als klap op de vuurpijl zei hij onlangs dat ‘VVD en CDA er als onderdeel van de ‘cultuurmarxistische linkse mainstream’ op uit zijn om Nederland te vernietigen!’
Opvallende namen
Onder het schrijven staan buiten Maij-Weggen meer opvallende namen die zich nog niet eerder in het debat hebben gemengd. Rüpp heeft de brief opgesteld met zijn oud-collega Roel Augsteijn; Rüpp, Augusteijn en Maij-Weggen zaten tussen 2003 en 2006 samen in het provinciebestuur. Ze keren zich in die zin dus gezamenlijk tegen hun beoogd opvolgers. Verder staat ook de naam van oud-minister Ernst Hirsch Ballin onder de brief, evenals oud-burgemeester Driek van de Vondervoort van Boekel en Bergeijk.
Directe aanleiding voor de brief is overigens de enquête over de coalitie die Brabantse CDA-leden momenteel kunnen invullen. ‘De leden worden door deze peiling als een stel kleuters en naïevelingen gezien’, concluderen de schrijvers. ‘Inhoudelijk kunnen zij niets beoordelen. Aan de hand van vijf opendeurvragen die bovendien zeer sturend zijn hoopt het CDA dat de meerderheid van de leden vindt dat het CDA altijd moet proberen mee te besturen (…). ‘De vraag is tegen welke prijs je bestuursverantwoordelijkheid wilt dragen. En juist daar krijgen we geen inzicht in: we weten niet wat in het toekomstige coalitie-akkoord staat. En welke afspraken er zijn gemaakt. Maar dan nog. Op voorhand lijkt die prijs voor ons onacceptabel.’
Coalitie
Het CDA staat momenteel op het punt in een nieuwe coalitie te stappen met VVD, Forum voor Democratie en Lokaal Brabant. De vier partijen zijn er inhoudelijk al een paar weken zo goed als uit. De coronacrisis zorgt echter voor vertraging. Op aandringen van tegenstanders van de coalitie besloot het Brabantse CDA-bestuur tot de ledenraadpleging die nu gehouden wordt. Van de resultaten hoeft de provinciale CDA-fractie zich in beginsel niets aan te trekken. Maar als zich, zoals nu, veel zwaargewichten tegen de coalitie uitspreken, neemt de druk op het Brabantse CDA uiteraard wel toe.
De VVD en het CDA in Noord-Brabant zeggen de coalitiesamenwerking met Forum voor Democratie donderdag op. Deze partijen vormen samen met Lokaal Brabant en de van FVD afgesplitste Groep Rutjens een coalitie in de provincie.
De VVD spreekt in een persbericht van “een negatieve spiraal aan incidenten” rond FVD in Noord-Brabant, waar te veel energie in moest worden gestoken. De VVD noemt echter ook de “landelijke perikelen” bij FVD, die “telkens weer van negatieve invloed zijn op de politiek in Brabant”.
“Het afgelopen jaar heeft een groot aantal FVD-incidenten plaatsgevonden die de VVD zwaar op de maag liggen. Het recente vertrek van weer een FVD-Statenlid is nu voor de VVD de directe aanleiding om het vertrouwen op te zeggen. Met dit vertrek worden de gemaakte afspraken over bestuurlijke stabiliteit die nodig zijn voor een slagvaardig bestuur niet meer nagekomen”, aldus de VVD.
Ook het CDA wil af van de samenwerking met FVD. “Een groot aantal FVD-incidenten” wordt als reden genoemd. Het vertrek van FVD-statenlid Hans Smolders is volgens de partij “de druppel die de emmer deed overlopen”. “Het was niet stabiel en het morele kompas was zoek”, aldus het CDA.
In navolging van de VVD en het CDA heeft ook Lokaal Brabant het vertrouwen in FVD opgezegd. “Door de diverse incidenten rond FVD, de afsplitsing met Groep Rutjens en het vertrek van een aantal FVD-Statenleden is er volgens de fractie Lokaal Brabant geen sprake meer van bestuurlijke stabiliteit”, aldus de eenmansfractie die de coalitie aan een meerderheid hielp.
In januari viel de provinciale fractie van FVD uit elkaar. Drie van de negen Statenleden gingen verder onder de naam Groep Rutjens. En hoewel FVD zes zetels over heeft, vult die partij volgens de VVD in de praktijk maar vier zetels op, doordat de FVD niet genoeg mensen beschikbaar heeft.
Partijen moeten weer gaan puzzelen
De overige partijen in de Provinciale Staten van Noord-Brabant moeten vrijdag laten weten welke mogelijkheden tot samenwerking ze zien en of de VVD nog een rol kan spelen. De VVD heeft twee gedeputeerden in Brabant: Martijn van Gruijthuijsen en Christophe van der Maat. Zij blijven beschikbaar, “ook in een eventuele (voorlopige) situatie met een politieke minderheid”, aldus de VVD.
Na de Statenverkiezingen in 2019 kreeg Noord-Brabant een coalitie van CDA, VVD, PvdA, D66 en GroenLinks. In december 2019 stapte het CDA uit die coalitie wegens de stikstofcrisis. De partij vond dat de boeren te veel schade leden door deze crisis.
Vervolgens begonnen CDA en VVD een coalitie met Forum voor Democratie. Noord-Brabant was daarmee na Limburg de tweede provincie waar FVD in de Gedeputeerde Staten kwam.
”Minister Verdonk, waar weinig goeds meer van te verwachten is anders danhaar eigen Imago verbetering, wat wij bij nu al wel gewend zijn van deze minister van leugens en aduquaat handelen, vergeet of weigerd te erkennen dat deze opgesloten kinderen met hun ouders géén papieren kúnnen krijgen, Abassades niét of weigeren mee te werken, wat lang al een bewezen feit is.” UIT:BRIEF VAN VLUCHTELINGENWERKER WIETSE POTIJKAAN PREMIER BALKENENDE[Zie voor de rest van de Brief onderin het volgende artikel] INZET VOOR VLUCHTELINGEN/WIETSE POTIJK AANPREMIER BALKENENDE/DE MENS IN ACTIE!ASTRID ESSED9 JANUARI 2022
”minister zonder portefeuille, minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie, van 27 mei 2003 tot 14 december 2006 (wijziging takketpakket bij KB 14 december 2006)” PARLEMENT.COMDRS. M.C.F. (RITA) VERDONK
Spraakmakende politica in het post-Fortuyn-tijdperk. Kreeg na haar studie in Nijmegen leidinggevende functies bij onder meer het gevangeniswezen en werd in 2003 als ‘buitenstaander’ minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie in het tweede kabinet-Balkenende. Was daarna het boegbeeld van het strengere asielbeleid en greep haar toenemende populariteit aan om zich te mengen in de leiderschapsstrijd bij de VVD. Zij werd echter verslagen door Rutte, maar kreeg bij de Kamerverkiezingen in 2006 als nummer twee wel meer stemmen. Claimde toen een leidende rol in de VVD en werd later uit de fractie gezet. De door haar in 2008 opgerichte beweging ‘Trots op Nederland‘ bleek uiteindelijk geen succes.
– PSP (Pacifistisch-Socialitische Partij), vanaf april 1978 (tot omstreeks 1980)
– VVD (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), van 2002 tot oktober 2007
– Trots op Nederland, vanaf mei 2008
– Hart voor Den Haag/Groep de Mos (lokale partij)
lid tussentijds gevormde fractie(s) fractie-lid Verdonk (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van 14 september 2007 tot 17 juni 2010
4.
Hoofdfuncties/beroepen (7/17)
– minister zonder portefeuille, minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie, van 27 mei 2003 tot 14 december 2006 (wijziging takketpakket bij KB 14 december 2006)
– minister van Justitie, van 21 september 2006 tot 22 september 2006 (na het aftreden van minister Donner)
– lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 30 november 2006 tot 17 juni 2010
– minister zonder portefeuille, minister voor Integratie, Jeugdbescherming, Preventie en Reclassering, van 14 december 2006 tot 22 februari 2007
– fractievoorzitter fractie-lid Verdonk (eenpersoonsfractie), Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 14 september 2007 tot 17 juni 2010
– directeur/eigenaar Rita Verdonk BV (bureau voor advies, coaching en lezingen)
– speciaal adviseur administratieve lasten jeugd- en thuiszorg, vanaf december 2018
takenpakket (bewindspersoon)
– Was vanaf 14 december 2006 niet meer belast met het Vreemdelingenbeleid en werd mede (naast met integratiebeleid) belast met de aangelegenheden betreffende Jeugdbescherming, Preventie en Reclassering (K.B. nr 247)
U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.
5.
Partijpolitieke functies
In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.
6.
Nevenfuncties
huidige (2/5)
– spreker/dagvoorzitter Speakers Academy, vanaf juli 2017
– voorzitter Stichting BHVregister, vanaf juli 2017
vorige (2/5)
– columniste dagblad “Spits”, vanaf februari 2011
– columniste website www.gay.nl, vanaf 1 april 2011
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.
7.
Opleiding
In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
8.
Activiteiten
als parlementariër (2/3)
– Diende in 2009 een motie van wantrouwen in tegen het kabinet vanwege uitholling van het dualistisch bestel door de gevolgde procedure bij het opstellen van een aanvullend beleidsprogramma 2007-2011. Zij stemde als enige vóór die motie.
– Diende in 2009 een motie van wantrouwen in tegen minister Hirsch Ballin, nadat er twee verschillende versies van de begroting hadden gecirculeerd. Zij stemde als enige vóór die motie.
In de uitgebreide versie is een overzicht van opvallend stemgedrag opgenomen. als bewindspersoon (beleidsmatig) (2/6)
– Kondigde in 2005 maatregelen aan tegen de komst van minderjarige Antillianen zonder opleiding, taalkennis en sociale geborgenheid naar Nederland
– Stelde in 2005 een jaarlijkse nationale ceremoniedag (24 augustus) in voor iedereen die het Nederlanderschap verkrijgt. Daarin worden de rechten en plichten als Nederlander bevestigd en wordt uiting gegeven aan de verbondenheid met Nederland. Instelling van deze dag was in 1998 al aangekondigd door haar voorganger Van Boxtel. (28.689)
als bewindspersoon (wetgeving) (2/4)
– Bracht in 2005 de Wet inburgering in het buitenland (Stb. 28) tot stand. In de Vreemdelingenwet wordt als toelatingsvereiste voor de verlening van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd opgenomen dat de vreemdeling reeds voor zijn komst naar Nederland moet beschikken over kennis op basisniveau van de Nederlandse taal en de Nederlandse maatschappij. (29.700)
– Bracht in 2006 de Wet inburgering (Stb. 625) tot stand. Deze wet voert een meer verplichtend en resultaatgericht inburgeringsstelsel in. De kern daarvan wordt gevormd door een inburgeringsplicht voor in beginsel alle vreemdelingen van 16 tot 65 jaar die duurzaam in Nederland willen en mogen verblijven en voor enkele specifieke groepen genaturaliseerde Nederlanders, voorzover deze personen niet gedurende minstens acht jaar van de leerplichtige leeftijd in Nederland hebben verbleven en niet over bepaalde diploma’s, certificaten of andere (soortgelijke) bewijsstukken beschikken. De inburgeringsplicht geldt zowel voor nieuwkomers als voor oudkomers die tot deze doelgroep behoren. De inburgeringsplicht houdt in dat men de noodzakelijke kennis van de Nederlandse taal en de Nederlandse samenleving alsnog verwerft en het inburgeringsexamen behaalt. (30.308)
U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.
9.
Wetenswaardigheden
algemeen (3/12)
– Werd op 13 september 2007 uit de VVD-fractie gezet vanwege door haar tijdens een besloten diner gedane uitspraken over de koers van haar partij. Deze uitspraken werden door dagblad ‘De Telegraaf’ en het ‘Algemeen Dagblad’ gepubliceerd. In juni 2007 had fractievoorzitter Rutte haar n.a.v. een interview in “HP/De Tijd”, waarin zij kritiek had op de leiding van Rutte, gemaand geen uitspraken te doen buiten het terrein van haar eigen portefeuille en gedreigd haar bij herhaling uit de fractie te zetten.
– Lanceerde op 3 april 2008 in een passagiersterminal in de Amsterdamse haven de beweging ‘Trots op Nederland’. Daarmee wil zij een platform bieden aan alle Nederlanders die zich niet vertegenwoordigd voelen door de ‘Haagse bestuurderselite’. De komst van de beweging had zij op 17 oktober 2007 aangekondigd.
– In juni 2008 debatteerde de Tweede Kamer op verzoek van Geert Wilders over mogelijke beëindiging van de voor haar ingestelde persoonsbeveiliging
uit de privésfeer
– Speelde in haar jeugd handbal en zat later op judo op de sportschool van Anton Geesink
– Was in haar studententijd in Nijmegen actief in de Bond voor Wetsovertreders, die opkwam voor de belangen van gedetineerden
– Werd op 27 januari 2004 korte tijd in het ziekenhuis opgenomen, nadat zij onwel was geworden. Hervatte na enkele dagen rust haar werkzaamheden.
verkiezingen
– Was bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2006 nummer 2 op de kandidatenlijst van de VVD
pseudoniemen, bij-, koos- en schuilnamen “IJzeren Rita” (bijnaam)
U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.
10.
Familie/gezin
In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.
EINDE BERICHT
[17]
”
Rita Verdonk (VVD, 2003-2006) is van alle bewindslieden degene die de discretionaire bevoegdheid het meest gebruikte: 1100 keer. Er lagen destijds nog veel achterstallige dossiers.”
RTL NIEUWSNOG EEN MIDDEL KAN HOWICK EN LILI REDDEN6 SEPTEMBER 2018
Asielkinderen Howick en Lili kunnen ieder moment worden uitgezet. Hun laatste hoop is de discretionaire bevoegdheid van staatssecretaris Harbers. Tot nu toe heeft hij dit laatste redmiddel volgens Haagse bronnen enkele tientallen keren ingezet. Maar waarom niet voor Howick en Lili?
PvdA, SP en GroenLinks en allerlei organisaties hebben aan de VVD-staatssecretaris gevraagd of hij zijn hand over zijn hart wil strijken en zijn discretionaire bevoegdheid wil inzetten nu de tijd dringt voor Howick en Lili. Drie eerdere verzoeken werden afgewezen.
VVD-er Mark Harbers heeft sinds zijn aantreden enkele tientallen keren gebruik gemaakt van dit laatste redmiddel, blijkt uit bronnen die RTL Nieuws sprak.
Allerlaatste uitweg
“De discretionaire bevoegdheid is een uiterste maatregel die alleen kan worden toegepast als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput. De staatssecretaris moet in zo’n geval de individuele omstandigheden van het geval wegen”, zegt jurist Martijn Stronks verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij doelt op het feit dat Harbers in zijn eentje deze beslissing maakt, zonder hulp van anderen.
“Het is een allerlaatste uitweg die niet aan wettelijke regels is gebonden. Achter de schermen zijn er wel richtlijnen waarop de afweging wordt gebaseerd, maar die worden niet openbaar gemaakt. Want bij alles wat je openbaar maakt, denkt een nieuw asielgeval: waarom krijg ik dan geen verblijfsvergunning?
Over het aantal keren dat een staatssecretaris zo’n discretionaire bevoegdheid heeft gegeven, wordt dan ook uiterst terughoudend gedaan. De Tweede Kamer krijgt één keer per jaar een overzicht, zonder dat er inhoudelijk op de gevallen wordt ingegaan.
Via het ministerie van Justitie en Veiligheid kreeg RTL Nieuws de volgende cijfers:
De vorige staatssecretaris, VVD’er Klaas Dijkhoff (2015-2017), gebruikte de bevoegdheid 240 keer.
Fred Teeven (2012-2015) deed het 300 keer.
Gerd Leers (CDA, 2010 tot 2012): 80 keer.
Rita Verdonk (VVD, 2003-2006) is van alle bewindslieden degene die de discretionaire bevoegdheid het meest gebruikte: 1100 keer. Er lagen destijds nog veel achterstallige dossiers.
Harbers te streng?
Is de huidige staatssecretaris te streng? Het ligt eraan aan wie je dat vraagt. Bij de SP vinden ze van wel. Elke politieke partij kan bij de staatssecretaris zaken indienen waarvan zij vindt dat de staatssecretaris zijn discretionaire bevoegdheid zou moeten gebruiken. “We zijn al heel streng en kritisch bij het inbrengen van asielzaken die dit middel verdienen. Van alle zaken heeft Harbers er nog geen een goedgekeurd”, laat een medewerker van de SP weten.
Volgens Stronks is het beleid lastig te beoordelen. “Je kent de zaken niet die op het bord van de staatssecretaris terechtkomen. Feit blijft dat de aantallen altijd laag liggen. Het is echt een laatste redmiddel waarvan heel weinig gebruik wordt gemaakt.”
Wakker liggen
Oud-CDA-minister Gerd Leers wil ook niet oordelen over het beleid van Harbers. Leers stelt dat er moed voor nodig is om een aanvraag af te keuren of toe te wijzen. “Je gunt het niemand om zo’n besluit te moeten nemen.” Oud-staatssecretaris Fred Teeven liet weten dat de dossiers wel eens aan hem vraten.
CDA’er Gerd Leers vervolgt: “Ik kreeg als minister allerlei aanvragen. Van gewone mensen, politici, maar ook van het koninklijk huis. Met een knoop in mijn maag nam ik vaak de beslissingen. Een besluit maak je niet in een uurtje. Ik was er soms dagen mee bezig. Lag er soms wakker van.”
‘Het moet schrijnend zijn’
“Je moet een echte eerlijke afweging maken, discreet zijn. De zaak moet een opeenstapeling van uitzonderlijk schrijnende omstandigheden hebben, voordat je kunt instemmen. Het hangt van heel veel dingen af. Het belang van kinderen is erg belangrijk, maar er spelen zo veel dingen mee.”
Of de oud-minister Howick en Lili had laten blijven als hij het kon zeggen? “Dat ga ik niet zeggen. En dat kan ik ook niet, want ik ken het hele dossier niet.”
EINDE ARTIKEL
”De voorganger van Albayrak, Rita Verdonk, maakte circa 1150 keer gebruik van de zogeheten discretionaire bevoegdheid waarmee het mogelijk is het oordeel van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) of de rechter te passeren.”
DEN HAAG – Staatssecretaris Nebahat Albayrak van Justitie heeft in het afgelopen jaar ongeveer honderd afgewezen asielzoekers toch een verblijfsvergunning gegeven.
Daarmee heeft ze sinds haar aantreden in februari 2007 in totaal zo’n 450 keer gebruik gemaakt van haar speciale bevoegdheid om in schrijnende gevallen te bepalen dat iemand in Nederland mag blijven.
Dat blijkt uit antwoorden van Albayrak aan de Tweede Kamer, die deze week met haar en minister Ernst Hirsch Ballin debatteert over de begroting van het ministerie van Justitie voor volgend jaar.
De voorganger van Albayrak, Rita Verdonk, maakte circa 1150 keer gebruik van de zogeheten discretionaire bevoegdheid waarmee het mogelijk is het oordeel van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) of de rechter te passeren.
Begrotingsdebat
Vooral rechtse oppositiepartijen zullen het begrotingsdebat naar verwachting aangrijpen om Albayrak opnieuw aan te vallen op haar asielbeleid, zeker nu het aantal asielzoekers nog steeds toeneemt.
De bewindsvrouw gaat ervan uit dat volgend jaar naar schatting 17.000 asielzoekers hier zullen aankloppen. Een jaar geleden ging haar ministerie nog uit van 10.500. Mede door de hogere instroom is het budget voor het vreemdelingenbeleid met 214 miljoen euro verhoogd.
Medewerkers
De IND krijgt extra medewerkers om de toename van het aantal asielverzoeken te verwerken. Dit jaar kan de dienst maximaal 16.000 aanvragen behandelen. Daardoor zal de wachtlijst oplopen, schrijft Albayrak aan de Kamer.
Door extra personeel in te zetten, zal volgens haar volgend jaar de benodigde capaciteit beschikbaar zijn om de 17.000 nieuwe asielaanvragen te verwerken en de wachtlijst weer af te bouwen. Naar verwachting zal de asielinstroom in 2011 afnemen tot 10.500 mensen.Door: ANP
Rita Verdonk (VVD, 2003-2006) is van alle bewindslieden degene die de discretionaire bevoegdheid het meest gebruikte: 1100 keer. Er lagen destijds nog veel achterstallige dossiers.”
RTL NIEUWSNOG EEN MIDDEL KAN HOWICK EN LILI REDDEN6 SEPTEMBER 2018
”De benaming 14-1-brief voor het aanvragen van een dergelijke verblijfsvergunning is ontleend aan een toespraak van de toenmalige minister van Vreemdelingenzaken Hilbrand Nawijn, op dat moment demissionair na de val van het kabinet-Balkenende I op 14 januari 2003 tijdens een manifestatie op een actiedag van VluchtelingenWerk Nederland. Daar deed hij de toezegging gebruik te zullen maken van zijn ministeriële discretionaire bevoegdheid om “in zeer bijzondere gevallen” alsnog een verblijfsvergunning te verlenen aan personen aan wie eerder geen verblijfsvergunning was toegekend.[1]
Daarmee werd gedacht iets te kunnen doen aan de slepende kwestie van ongeveer 10.000 uitgeprocedeerde asielzoekers die door de strengere regels van de nieuwe Vreemdelingenwet 2000 op straat dreigden te worden gezet.”
Dit jaar bestaat de IND 25 jaar. Gedurende het hele jaar besteden we op verschillende manieren aandacht aan dit 25-jarig jubileum. Op INDaily gebeurt dat door geregeld te berichten over gebeurtenissen die in de afgelopen 25 jaar invloed hebben gehad op onze organisatie.
Collega’s die al wat langer bij de IND werken, weten waar het om gaat als we de term ’14-1-brief’ noemen. De brief, in 2003 onbedoeld geïnitieerd door toenmalig minister van Vreemdelingenzaken Hilbrand Nawijn, leidde tot een een enorme stroom van aanvragen. Het was één van de momenten waarop de organisatie zijn flexibiliteit moest tonen en alle zeilen bij moest zetten. Vandaag, precies zestien jaar later, blikken we terug op die periode.
Op 14 januari 2003 deed minister van Vreemdelingenzaken Hilbrand Nawijn, op dat moment demissionair na de val van het kabinet-Balkenende I, tijdens een manifestatie van VluchtelingenWerk Nederland de toezegging gebruik te zullen maken van zijn ministeriële discretionaire bevoegdheid om “in zeer bijzondere gevallen” alsnog een verblijfsvergunning te verlenen aan personen aan wie eerder geen verblijfsvergunning was toegekend.
Minister Nawijn dacht op die manier iets te kunnen doen aan de slepende kwestie van ongeveer 10.000 uitgeprocedeerde asielzoekers, die door de strengere regels van de nieuwe Vreemdelingenwet 2000 op straat dreigden te worden gezet.
Deze toezegging bracht een enorme stroom schriftelijke verzoeken om een verblijfsvergunning op gang. De IND moest alle zeilen bijzetten om deze zogenoemde 14-1-brieven te behandelen: ‘Direct na Nawijns uitspraak dacht men in het land dat het wel mee zou vallen, maar bij de IND zagen we gelijk dat dit voor ons veel werk zou opleveren’, blikt Cees Zoeter, manager bij de IND in Zwolle terug. ‘Tegelijkertijd moesten we er natuurlijk wel mee aan de slag. Alles waar we bang voor waren is uitgekomen: de aanvragen stroomden binnen en we zijn er jaren mee bezig geweest. De 14-1-brief laat zien hoe een politieke uitspraak ons dagelijks werk kan beïnvloeden.’
Procedurele en praktische problemen in de uitvoering leidden er uiteindelijk toe dat minister Verdonk deze praktijk op 18 maart 2005 beëindigde. Nawijn en zijn opvolgster Rita Verdonk ontvingen in totaal ruim 19.000 14-1-brieven.
EINDE BERICHT
[20]
”De IND werd overspoeld door ruim 15.000 brieven. Nawijns opvolger Rita Verdonk weigerde deze in behandeling te nemen. De Raad van State dwong de minister alle zaken alsnog inhoudelijk te oordelen.”TROUW1600 ASIELZOEKERS ALSNOG WELKOM15 FEBRUARI 2008
Bijna 1600 vreemdelingen, hoofdzakelijk uitgeprocedeerde asielzoekers, hebben in de afgelopen vijf jaar vanwege ’schrijnende omstandigheden’ een verblijfsvergunning gekregen. Dat blijkt uit cijfers die het ministerie van justitie aan deze krant heeft verstrekt.
De minister of staatssecretaris van vreemdelingenzaken kan in uitzonderlijke situaties van het beleid afwijken en ’met het hart beslissen’, waardoor een afgewezen asielzoeker toch in Nederland mag blijven. Daarvoor heeft de bewindspersoon een ’discretionaire bevoegdheid’.
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) begon in 2003 met het beoordelen van schrijnende gevallen. Op 14 januari dat jaar hield toenmalig minister van vreemdelingenzaken Hilbrand Nawijn een toespraak waarin hij uitgeprocedeerde asielzoekers opriep zich te melden. Nawijn zegde toe elk dossier op schrijnendheid te toetsen.
De IND werd overspoeld door ruim 15.000 brieven. Nawijns opvolger Rita Verdonk weigerde deze in behandeling te nemen. De Raad van State dwong de minister alle zaken alsnog inhoudelijk te oordelen.
Wanneer de bewindspersoon zijn hart laat spreken, is onbekend. Verdonk heeft altijd geweigerd criteria waaraan asielzoekers moeten voldoen te openbaren. Er moest volgens de ex-minister een ’uniek samenspel van elementen’ zijn. Daarbij vond Verdonk dat inzicht geven in haar handelen, de discretionaire bevoegdheid zou ondergraven. Critici waren juist bang voor willekeur.
Inmiddels heeft Justitie, opnieuw gedwongen door een uitspraak van de Raad van State, wat duidelijker gemaakt wanneer deze bevoegdheid wordt toegepast. Minister Ernst Hirsch Ballin (justitie) maakte daarom vorig jaar een lijstje met criteria openbaar. Daaruit blijkt dat verblijfsduur in Nederland en mate van integratie van belang zijn. Daarbij moeten er ’klemmende redenen van humanitaire aard’ zijn, zoals ernstige medische problemen, het overlijden van een gezinslid of de dreigende scheiding tussen ouder en kind.
Duizenden asielzoekers die zich vergeefs hebben aangemeld als ’schrijnend geval’, zijn alsnog geholpen door de pardonregeling. Voor honderden anderen loopt de ’14-1-procedure’ nog.
EINDE ARTIKEL
[21]
ZIE NOOT 17
Reacties uitgeschakeld voor Noten 15 t/m 21/Asielbewindslieden
[13] HUMAN RIGHTS WATCHNETHERLANDS: SAFETY OF FAILED ASYLUMSEEKERS AT RISKPlanned Deportations Would Put Thousands in Danger, Violate International Law 11 FEBRUARY 2004
Dutch proposals to deport thousands of failed asylum seekers put their safety at risk, Human Rights Watch said today. The Dutch parliament is expected to adopt the proposals in a final vote next week.
The Dutch government’s proposals to deport as many as 26,000 failed asylum seekers, which would violate international standards, signal a serious departure from the Netherlands’ historic role as a leader in human rights protection in Europe, Human Rights Watch said in a letter to Dutch Immigration Minister Rita Verdonk.
The failed asylum seekers—including children—would be deported over the next three years. Many have been in the asylum process for years, and include Somalis, Afghans, Chechens, and stateless persons. Human Rights Watch is concerned that sending people back to states without a functioning government, such as Somalia, or to states otherwise insecure due to continuing post-conflict violence, like Afghanistan, would place their safety at risk.
“The Dutch government claims that the proposals are safe and humane,” said Rachel Denber, acting executive director of Human Rights Watch’s Europe and Central Asia Division. “But sending people back to places where they could be in danger not only jeopardizes their safety, it is illegal.”
Human Rights Watch raised concern about whether returns effected from proposed “departure” centers could be genuinely voluntary, and urged the government to ensure that the International Organization for Migration, a partner in so-called voluntary returns, observe international human rights and protection standards in all its operations.
“The Dutch authorities have apparently decided that a ‘clean sweep’ would be the most efficient way to rid the Netherlands of failed asylum seekers,” said Denber. “For years, asylum seekers endured an inefficient asylum process—they worked, went to school, raised families, and waited. Threats to their safety and well-being are the price they’ll be forced to pay for the past mistakes and abuses inherent in the Dutch system.”
Human Rights Watch also criticized the Netherlands’ treatment of asylum seekers’ children and unaccompanied minors; plans to attempt to deport stateless people and others unable to access proper documentation, including their possible detention; and proposals to evict and end social assistance for those subject to the deportation scheme, including families with children.
In an April 2003 report “Fleeting Refuge: The Triumph of Efficiency over Protection in Dutch Asylum Policy,” Human Rights Watch documented serious abuses in the Dutch asylum system. The current deportation proposals represent a further degradation of the Netherlands’ commitment to the right to seek asylum and the principle of nonrefoulement, which prohibits the return of people to countries where their lives or freedom could be threatened.
Human Rights Watch is writing to express deep concern regarding current Dutch proposals to deport thousands of failed asylum seekers. We understand that approximately 2,300 asylum seekers will be granted status under an amnesty program, and that approximately 26,000 failed asylum seekers will no longer be eligible for community-based social assistance and will be deported or otherwise returned within the next three years.
As you know, less than a year ago Human Rights Watch issued a detailed report titled Fleeting Refuge: The Triumph of Efficiency over Protection in Dutch Asylum Policy (April 2003), documenting abuses in the Dutch asylum system. We fear that the current deportation proposals represent a further degradation of the Netherlands’ commitment to the right to seek asylum and the principle of nonrefoulement, and signal a continuing and disturbing trend on the part of Dutch authorities to depart from international standards in its treatment of asylum seekers and migrants.
The Prohibition against Refoulement
Human Rights Watch is deeply concerned that some of the people subject to the planned deportations may be at risk of return to a country or a part of a country where their lives or freedom would be threatened. We remind the government that the prohibition against refoulement under Article 3 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (ECHR) is broader than that provided under the 1951 Convention relating to the Status of Refugees and its 1967 Protocol. Thus, it is imperative that the claims of asylum seekers are assessed in light of the Netherlands’ obligations under both instruments not to return any person to a country where they could be at risk of torture or ill-treatment. The European Court of Human Rights has ruled, as well, that returns to countries that cannot provide adequate healthcare can come within the purview of Article 3.
We understand that Afghans and Somalis are among the groups subject to the deportation proposals. It has been widely recognized that returns to these countries at present could place people at risk for their lives and safety. The indiscriminate forced deportations of Somalis, for example, without careful assessment of security conditions in their geographic region of return or their clan affiliations would be a marked and disturbing departure from international protection standards and from the practices of other Western states.
For example, in the September 2003 United States Court of Appeals decision in the case of Yusuf Ali Ali, et al. v. Ashcroft, the court upheld a lower court decision that the Immigration and Naturalization Service could not return Somalis with removal orders (deportation orders) because there was no functioning government in Somalia to receive the returnees. The Court affirmed the petitioners’ argument that due to the absence of a stable government, they would be at risk of injury or even death, and issued an injunction prohibiting U.S. authorities from effecting Somali returns. The court ruled that such returns would violate both domestic law and international treaties.
Moreover, in January 2004, the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) stated that Somalis should not be returned to areas recognized as not yet stable because of the absence of civil administration structures to guarantee security; that is, to any area to the south of the town of Galkayo. However, UNHCR also stated that, with respect to the North, including Somaliland and Puntland, “conditions are not generally favorable for the forced return of large numbers of rejected asylum seekers” and advised against “indiscriminate involuntary returns.” Moreover, UNHCR stated that, in light of the prevailing complex clan system, “the internal flight alternative is not applicable in the context of Somalia.”
Human Rights Watch understands that the Dutch authorities have already begun returns to the Puntland region of Somalia, claiming that this region is safe for all Somalis, whether or not they originate from the region or have clan affiliations in the region. We have received recent disturbing reports of serious problems for Somalis in transit to Somalia through the Persian Gulf region, and of abuses upon return, including, in one case, the detention of a Somali man upon return to Bosaso. We have encouraged Dutch nongovernmental organizations with the capacity to engage in post-return monitoring to do so, and will continue to follow closely those cases where returns have placed Somalis—and others subject to the proposed deportations—at risk of ill-treatment in violation of the Netherlands’ regional and international obligations.
Human Rights Watch is also concerned that persons who were granted temporary protection as members of a group—Afghans, for example—be given the opportunity to make individual representations to the government regarding fears of persecution or other ill-treatment upon return. In a January 2004 report to the Security Council, United Nations Secretary General, Kofi Annan, stated that Afghanistan has undergone “a deterioration in security at precisely the point where the peace process demands the opposite.” Moreover, we are concerned that the Netherlands’ reported reliance on “safe third country” designations and the “internal flight alternative” are being invoked improperly—as noted above in the case of Somali returns—as justifications for sending people back to places where their lives or freedoms could be at risk.
We urge the Dutch government to comply with the absolute prohibition against refoulement and to ensure that persons potentially at risk for ill-treatment upon return have their cases evaluated on an individual basis in full conformity with international protection standards and the government’s nonrefoulement obligations under the ECHR and Article 3 of the United Nations Convention against Torture.
Treatment of Children
The departure from international standards and practice noted above is also a serious concern with respect to the Dutch government’s treatment of children of adult asylum seekers and of unaccompanied minors. Among the thousands of people threatened with deportation under the proposals, children comprise a significant proportion. The Convention on the Rights of the Child, which the Netherlands ratified in 1995, establishes that every child is entitled to special care and protection, and that the “best interest of the child” standard must govern all actions and administrative decisions affecting children. States have a positive obligation to protect all children within their jurisdiction against abuse, neglect, and exploitation and to ensure that children enjoy an adequate standard of living for their physical, mental, spiritual, moral, and social development. It is important to note that states may not discriminate in the provision of the Convention’s rights and protections, and must take all appropriate measures to ensure that children are protected from discrimination based, among other things, on the immigration status of a child’s parents, legal guardians, or family members.
Notwithstanding these international standards, the Dutch Council of State (Raad van State) held in February 2002 that the rights embodied in the Convention on the Rights of the Child are not applicable to children whose parents have no right to remain in the Netherlands. In so holding, the Court has set a dangerous precedent, and has opened the way to lower court decisions that such children are not entitled to any secondary rights deriving from core Convention rights. Such children do not have the right in law to request state protection on the basis of the Convention, even with regard to basic care such as shelter and food. This is another alarming departure by the Netherlands from its international obligations.
In January 2004, the United Nations Committee on the Rights of the Child criticized the Dutch government for its failure to observe its international obligations, expressing concern about discrimination in the Netherlands against refugee and asylum-seeking children; the fact that the Netherlands’ definition of unaccompanied minors seeking asylum does not conform with international standards, thus possibly obstructing access to basic services; and that failed asylum-seeking children are held in detention with limited access to education. The Committee concluded that detention for such children should be used only as a last resort and that “all children awaiting expulsion receive adequate education and housing.” Moreover, UNHCR’s Executive Committee has also concluded that “in all actions concerning children…the best interests of the child shall be a primary consideration.”
Human Rights Watch has been alarmed by reports of evictions from state subsidized housing of failed asylum seekers and their families, some of which include children, and the cessation of social assistance to such families. We are also concerned that the authorities have declined to take into consideration evidence of integration into Dutch society as a factor in determining who may be permitted to remain, either under the general amnesty or for humanitarian reasons (so-called “distressing” or particularly “harrowing” cases). The “best interest of the child” standard, as noted above, places primary emphasis on what is best for a particular child given her or his circumstances. The eviction and enforced destitution of children do not meet the standard of care required by the Convention. The Netherlands cannot simply ignore its international and regional obligations to protect and care for migrant children in its territory. We urge the Dutch government to ensure that in all procedures relating to the proposed deportations, the “best interest of the child” standard is given primary consideration in cases where children are subject to such returns.
“Departure” Centers and Closed Expulsion Centers
In response to concerns from local authorities that evictions of failed asylum seekers and their families—coupled with the cessation of other social welfare benefits, including monetary support—will create a destitute class of non-nationals and may lead to public order problems, the Dutch government has proposed that failed asylum seekers subject to deportation be placed in open “departure” centers in preparation for “voluntary” return. It is our understanding that if a “voluntary” return cannot be effected within a specific timeframe, a person would be moved to a closed expulsion facility (a detention center) pending an involuntary return effected via a deportation. If a person could not be deported within the statutory time limit on immigration detention, he or she would be released from detention, without the right to claim any status in the Netherlands or access to any social benefits such as housing or monetary assistance.
Human Rights Watch urges the Dutch government to ensure that any returns made from open centers are genuinely voluntary, including by providing updated and accurate information about security and humanitarian conditions in the countries to which failed asylum seekers may elect to return. In addition, the Dutch authorities must ensure that failed asylum seekers are not subject to any undue influence or coercion in the process of deciding whether or not to depart the Netherlands voluntarily. In a November 2003 paper, Human Rights Watch expressed concern that returns encouraged and conducted by the International Organization for Migration (IOM) may not always be genuinely voluntary, and stressed the importance of ensuring that in all its operations, IOM be obliged to observe international protection and human rights standards.
Moreover, Dutch authorities should evaluate placement of families with children and unaccompanied minors in the departure centers, using the “best interest of the child standard” as a guiding principle. As noted above, the U.N. Committee on the Rights of the Child has stated that children subject to deportation must be afforded access to adequate housing and education. Human Rights Watch urges the Dutch government to refrain from placing families with children in closed expulsion centers.
Finally, in accordance with international procedural safeguards, failed asylum seekers subject to the proposed deportation scheme must have a prompt and effective opportunity to challenge the lawfulness of both their detention and deportation in a judicial proceeding or before another competent independent authority.
Logistical Obstacles to Return
Human Rights Watch is also alarmed that the Dutch government proposes to return some people in the face of logistical obstacles that could force them into the deportation process—including possible detention—despite the knowledge that persons from certain countries or groups cannot, in fact, be returned. It is our understanding that among the groups subject to the deportation proposals are some stateless people and some groups, Chechens for example, who cannot or may not be able to safely access the necessary documentation to ensure a secure return. It is our understanding that the burden is on the failed asylum seeker to prove that he or she has taken steps to access travel and identity documents, but that these attempts have failed.
With respect to stateless persons, UNHCR, among other organizations, has urged states “to avoid cases of statelessness as well as to adopt measures leading to the grant of legal status to stateless persons.” Moreover, UNHCR has also reminded states that international aviation law “requires that States, when requested to provide travel documents to facilitate the return of one of its nationals, respond within a reasonable time. . .either by issuing the travel documents or by satisfying the requesting state that the person concerned is not one of its nationals (emphasis added).” Thus, the burden with respect to accessing travel documents should rest at state level, not with an individual.
Human Rights Watch has serious concerns that persons who simply cannot be returned could be subject to the proposed deportation procedures—including withholding of social assistance, removal to an open center, and then transfer to a closed detention facility—without any realistic “view toward deportation” as required by ECHR Article 5(1)(f). The Convention authorizes the detention of non-nationals only in situations in which the deportation process is ongoing and there is an actual possibility that a deportation can be effected.
Conclusion
Dutch authorities have stated that the new deportation scheme is “safe and humane.” Human Rights Watch has serious concerns, however, that the proposals will put failed asylum seekers at risk, both in the Netherlands—in the form of evictions, cessation of social assistance, and detention, among other things—and potentially upon return, as noted above. No matter how the Dutch authorities characterize the proposed deportations, they give rise to serious concerns that they do not conform with the Netherlands’ international obligations. Human Rights Watch urges the government to ensure compliance with international law in all procedures related to the removal of failed asylum seekers.
Sincerely,
Rachel Denber Acting Executive Director Europe and Central Asia Division Human Rights Watch
EINDE BRIEF HUMAN RIGHTS WATCH AAN MINISTER VERDONK
[14]
ONDERZOEKSRAAD VOOR VEILIGHEID ONDERZOCHTBRAND CELLENCOMPLEX SCHIPHOL
Tekortschieten drie instanties oorzaak fatale afloop Schipholbrand
De Onderzoeksraad voor Veiligheid onder voorzitterschap van prof. mr. Pieter van Vollenhoven, heeft zijn onderzoek naar de brand die in de nacht van 26 op 27 oktober 2005 woedde in het Detentie- en Uitzendcentrum Schiphol-Oost afgerond met een rapport dat op 21 september 2006 is gepubliceerd. Het onderzoek was gericht op twee onderzoeksvragen:
* Waarom zijn bij de brand elf celbewoners om het leven gekomen? * Hoe is de opvang en nazorg van de overige betrokkenen verlopen?
De Raad concludeert in zijn rapport onder meer dat drie overheidsinstanties tekort zijn geschoten. Bij deze overheidsinstanties heeft veiligheid en in het bijzonder brandveiligheid te weinig aandacht gehad. Het gaat allereerst om de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) als opsteller van het Programma van Eisen voor de bouwer, als uiteindelijke gebruiker van het cellencomplex Schiphol-Oost en als verantwoordelijke voor de veiligheid van de gedetineerden. Vervolgens noemt de Raad de Rijksgebouwendienst (RGD), opdrachtgever voor de bouw en eigenaar van het cellencomplex Schiphol-Oost. Ten slotte draagt de gemeente Haarlemmermeer verantwoordelijkheid, als vergunningverlener voor de bouw en het gebruik, als toezichthouder en handhaver en als verantwoordelijke voor de brandweerzorg. De Raad beschouwt de DJI als de primair verantwoordelijke partij ten aanzien van de brandveiligheid.
Deze drie instanties hebben op diverse punten verzuimd inhoud te geven aan de geldende wet- en regelgeving met betrekking tot brandveiligheid alsmede aan de informele regelgeving (waaronder het ‘Brandbeveiligingsconcept Cellen en Celgebouwen’). Dat vindt de Raad ‘een teleurstellende conclusie aangezien het waarborgen van de veiligheid van burgers een onomstreden kerntaak is van de overheid’. Ook de instanties die toezicht moeten houden op de toepassing van deze wet- en regelgeving (de gemeente en rijksinspecties) hebben onvoldoende als een correctiemechanisme kunnen functioneren.
De Raad acht de veronderstelling gerechtvaardigd dat er minder of geen slachtoffers te betreuren waren geweest als de brandveiligheid de aandacht van de betrokken instanties zou hebben gekregen. Meer precies:
* De bedrijfshulpverleningsorganisatie van de DJI had beter doordacht, voorbereid en getraind moeten zijn, inclusief de samenwerking en afstemming met de brandweer. * De vleugels J en K van het cellencomplex hadden door de RGD gebouwd dienen te worden volgens het Bouwbesluit. * De gemeente Haarlemmermeer had haar verantwoordelijkheid als vergunningverlener, toezichthouder en handhaver meer inhoud moeten geven.
Het onderzoek toont naar de mening van de Raad aan dat de betrokken instanties onvoldoende kritisch zijn geweest ten aanzien van hun eigen verantwoordelijkheden. Tevens zijn deze verantwoordelijkheden onvoldoende gecommuniceerd en afgestemd ten opzichte van de verantwoordelijkheden van overige betrokkenen. In dit kader heeft de Raad eveneens geconstateerd dat men van mening is dat men kan vertrouwen en leunen op de deskundigheid van de andere betrokkenen, die helaas hetzelfde doen. Het gevolg hiervan is dat betrokkenen hun eigen verantwoordelijkheid niet nemen of die minimaliseren, waardoor ten aanzien van brandveiligheid risico’s onvoldoende worden onderkend en gekozen alternatieve oplossingen onvoldoende kritisch worden beoordeeld.
Ten onrechte heerste bij de leiding van het cellencomplex de overtuiging dat in geval van brand de brandweer Haarlemmermeer dichtbij zou zijn. De brandweer kon volgens de normen echter pas na 15 minuten ter plaatse en inzetbaar zijn, terwijl in dit geval door allerlei oorzaken, grotendeels buiten de brandweer zelf gelegen, de werkelijke opkomst- en inzettijd ongeveer 25 minuten bedroeg. Al na enkele minuten waren de brand en de rookontwikkeling zo hevig, dat de onbeschermde bewaarders, die niet beschikten over perslucht, hun reddingspogingen moesten staken.
Dat accentueert, vindt de Raad, de noodzaak van een betrouwbaar gebouw, zonder de bouwkundige tekortkomingen die de brandontwikkeling hebben versneld en het redden hebben bemoeilijkt. Eveneens had het cellencomplex moeten beschikken over een voldoende toegeruste, getrainde en met de brandweer afgestemde Bedrijfshulpverlening.
Over de feitelijke oorzaak van de ramp stelt de Raad, na uitgebreide brandproeven, dat de brand heeft kunnen ontstaan door een weggeworpen sigarettenpeuk. Een technische oorzaak is vrijwel uitgesloten.
Aanbevelingen
Aan de minister van Justitie beveelt de Raad aan: * Alle penitentiaire inrichtingen binnen één jaar te laten doorlichten naar de staat van de brandveiligheid (waaronder de afspraken met de brandweer) en de bedrijfshulpverleningsorganisatie, deze zonodig op orde te brengen en de resultaten daarvan aan de Tweede Kamer te rapporteren. * In het beheer van de instellingen die onder zijn verantwoordelijkheid werken de (brand)veiligheid een expliciet punt van beleid te laten zijn en de recent ingestelde Inspectie voor de Sanctietoepassing een integrale toezichttaak te geven (met benutting van de deskundigheid van andere inspecties, commissies van toezicht, etc.) en over de staat van de (brand)veiligheid periodiek te rapporteren. * De verantwoordelijkheidstoedeling binnen het Ministerie van Justitie, in het bijzonder binnen de DJI tussen de centrale en lokale leiding, aan een kritisch onderzoek en herziening te onderwerpen met name gericht op de verantwoordelijkheid van de locatiedirectie en de conclusies van een dergelijk onderzoek helder vast te leggen. * De calamiteitenplannen van de opvangcentra en penitentiaire inrichtingen aan een kritische toets op realiteitsgehalte te onderwerpen en tevens bijzondere aandacht te schenken aan de opvang van en nazorg aan gedetineerden en de bovenlokale coördinatie daarvan expliciet bij de DJI te beleggen.
Aan de minister van VROM beveelt de Raad aan: * De bouwregelgeving voor bijzondere gebouwencomplexen toegankelijker te maken. Daarnaast vraagt de Raad aandacht voor voorlichting, instructie, periodieke scholing etc. ter ondersteuning van de juiste toepassing van de bouwregelgeving en de opbouw van nationale expertise. * Gezien de gesignaleerde tekortkomingen van het cellencomplex als gebouw, de rol en verantwoordelijkheid van de Rijksgebouwendienst aan een nadere precisering te onderwerpen zodat te allen tijde de kwaliteit van de bouw wordt geborgd en het invullen van de dienstverlenende taak niet ten koste gaat van de geleverde kwaliteit. * In geval van tijdelijke bouw, waarbij in het Bouwbesluit 2003 lagere eisen worden gesteld aan bouwplannen voor gebouwen met risicovolle functies aanvullende voorwaarden te (laten) stellen, opdat het veiligheidsniveau per saldo gelijkwaardig is aan permanente bouw.
Aan de Gemeente Haarlemmermeer beveelt de Raad aan: * Te zorgen voor voldoende expertise zodat bouwaanvragen, die afwijken van het Bouwbesluit maar wel aantoonbaar gelijkwaardige bouwkundige alternatieven voorstellen, aan een inhoudelijke toetsing (kunnen) worden onderworpen. * Te vermijden dat zij optreedt als adviseur voor de vergunningaanvrager, zodat de onafhankelijkheid die nodig is voor de uitvoering van de eigen toezichthoudende taak, niet in gevaar komt. * De bedrijfshulpverlening en brandweerzorg bij risicovolle objecten zorgvuldig op elkaar af te stemmen en gezamenlijk te oefenen.
Aan de minister van BZK beveelt de Raad aan: * In overleg met de minister van Justitie, als verantwoordelijke voor wet- en regelgeving, te heroverwegen of de status van informele regelgeving, zoals het Brandveiligheidsconcept Cellen en Celgebouwen, voor veiligheidsrisico’s adequaat is. * Deze informele regelgeving ten aanzien van de inhoud te actualiseren. * Met de VNG na te gaan hoe de gemeenten daadwerkelijk professioneel invulling kunnen geven aan hun taak als toezichthouder in geval van gebouwen met een risicovolle functie, zoals een cellencomplex. Hierbij dient in overweging genomen te worden expertise over en ervaringen met specifieke gebouwen te bundelen. Overwogen zou moeten worden analoog aan de veiligheidspraktijk in andere sectoren de ‘bewijslast’ om te keren, en van vergunningaanvragende organisaties te verwachten dat zij aantonen zo veilig als mogelijk te functioneren.
De Onderzoeksraad voor Veiligheid is sinds 1 februari 2005 bij Rijkswet belast met onderzoek naar de oorzaken en achtergronden van rampen en ongevallen, met het doel aanbevelingen te formuleren die kunnen helpen herhaling te voorkomen. De samenstelling van de Raad: prof. mr. Pieter van Vollenhoven (voorzitter), Ans van den Berg, mr. Joost Hulsenbek, prof. dr. ing. Ferdinand Mertens, dr. ir. Koos Visser.
Donner en Verdonk doen er altijd al alles aan om de deuren naar mensen en de deuren naar waarheid goed gesloten te houden. Zo nu en dan sijpelt er informatie naar buiten. De brand in deportatiekamp Schiphol Oost bracht eens te meer de waarheid aan het licht. 11 mensen zijn in de brand omgekomen omdat hun leven er niet toe deed. Het moet allemaal zo goedkoop mogelijk, nietwaar minister Donner? Het moet allemaal zo snel mogelijk, nietwaar minister Verdonk? Maar het vuur zal jullie na aan de schenen worden gelegd door allen die dit niet wensen af te doen met onderzoeken en rapporten zoals ook het meesturen van dossiers wordt getracht te verhullen, omdat het nog steeds niet echt is gebeurd. Jullie zijn een schande voor de menselijkheid, Verdonk en Donner!
Als er mensen vanuit hun cel roepen dat er rook binnen komt, op muren en deuren bonzen en zichzelf door de tralies heen trachten te wringen om aan de vlammen te ontkomen, wat is dan de reactie? Laat maar? Het zijn toch maar mensen zonder papieren? Ze bestonden toch al niet? Brandveiligheid geldt blijkbaar niet voor mensen die ze toch weg willen hebben. Laat staan dat we ons moeten haasten omdat we wat kreten horen. De ochtend na de brand kwamen de beiden verantwoordelijken Verdonk en Donner direct krokodillentranen huilen op de as van de overledenen. De conclusie moet zijn dat zij het boetekleed aantrekken en ophoepelen. Dat onschuldigen worden vrijgelaten, dat de bajesboten na bevrijding van allen die erin zitten tot zinken worden gebracht, dat vergelijkbaar ‘uitzetcentrum’ Zestienhoven na bevrijding van allen die erin zitten, in één klap wordt vernietigd. Een bom onder dit beleid! Een bom onder het fort Europa! Een bom onder het egoïsme.
Na de brand in het cellencomplex van het detentiecentrum Schiphol-Oost in de nacht van 26 op 27 oktober 2005, waarbij elf mensen om het leven zijn gekomen, heeft de verdachte op 11 november 2005 in Nijmegen een poster openlijk tentoongesteld door deze aan een filmploeg te tonen. Op die poster stond de tekst: “Reisbureau Rita, arrestatie – deportatie – crematie, adequaat tot het bittere einde” met een afbeelding van het detentiecentrum.
De toenmalige minister van Vreemdelingenzaken en Integratie, mw. Verdonk, heeft aangifte laten doen van een strafbaar feit.
Aan de verdachte is smaadschrift tenlastegelegd. Smaadschrift is een specifieke vorm van belediging door het publiek maken van beledigende geschriften of afbeeldingen.
De politierechter in Arnhem heeft de verdachte op 11 januari 2006 vrijgesproken omdat hij met de uitingen op de poster is gebleven binnen de grenzen van de vrijheid van meningsuiting.
De officier van justitie heeft hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof Arnhem. Het hof Arnhem heeft op 28 december 2006 smaadschrift weliswaar bewezenverklaard, maar oordeelde dat dit feit in dit geval niet strafbaar is. Het hof oordeelde dat sprake is van een standpunt over de verantwoordelijkheid van de minister voor de veiligheid in het detentiecentrum en die mening valt onder de door het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) gegarandeerde vrijheid van meningsuiting. Het hof heeft de verdachte daarom van alle rechtsvervolging ontslagen. Dat wil zeggen dat het feit in deze zaak niet strafbaar is (zie LJN AZ5504).
De procedure bij de Hoge Raad Het openbaar ministerie heeft beroep in cassatie bij de Hoge Raad ingesteld. Het OM meent dat de grenzen van de vrijheid van meningsuiting wel zijn overschreden. Volgens het OM riep de poster voor nagegenoeg iedere lezer het beeld op dat onder verantwoordelijkheid van mw. Verdonk vreemdelingen bewust worden gedeporteerd en vervolgens gecremeerd; het OM stelt dat de poster associaties oproept met nazipraktijken in de Tweede Wereldoorlog. De plaatsvervangend advocaat-generaal mr. C.J.G. Bleichrodt heeft op 16 december 2008 in zijn conclusie in deze zaak de Hoge Raad geadviseerd het cassatieberoep te verwerpen.
De uitspraak van de Hoge Raad De Hoge Raad laat het oordeel van het hof in stand.
Het hof heeft aan de hand van de juiste criteria onderzocht of een veroordeling van de verdachte zou neerkomen op een ongeoorloofde beperking van de vrijheid van meningsuiting. Het hof heeft de inhoud, de aard en de strekking van de tekst en de afbeelding op de poster onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat de verdachte de grenzen van de vrijheid van meningsuiting niet heeft overschreden. Het hof heeft voorts geoordeeld dat de tekst van de poster niet het door het OM gestelde beeld oproept. Dat feitelijk oordeel is volgens de Hoge Raad begrijpelijk gemotiveerd en de Hoge Raad laat dat oordeel in stand.
Het hof had onder meer vastgesteld dat:
minister Verdonk destijds de politieke verantwoordelijkheid droeg voor het vreemdelingenbeleid en het detentiecentrum
de tekst van de poster betrekking heeft op de betrokkenheid van de minister bij de brand in het detentiecentrum waarbij elf mensen om het leven zijn gekomen
de poster naar vorm en inhoud een standpuntbepaling inhoudt over het vreemdelingbeleid en de doeltreffendheid van de maatregelen die na de brand zijn genomen, waarover in Nederland op dat moment een heftige discussie werd gevoerd en waarbij twijfels werden geuit over de brandveiligheid van het detentiecentrum en de wijze waarop de brand werd bestreden en de hulpverlening plaatsvond
de Onderzoeksraad voor de Veiligheid later heeft geconcludeerd dat een aantal overheidsinstanties tekortgeschoten was ten aanzien van de brandveiligheid van het centrum
de toonzetting van de poster duidelijk spottend en overdreven is en
de poster niet oproept tot geweld of discriminatie of verstoring van de openbare orde.
Volgens het hof roept de poster dus niet het beeld op dat het OM erin leest. In deze omstandigheden is er volgens het hof geen dringende maatschappelijke noodzaak om het recht van vrije meningsuiting te beperken. De Hoge Raad vindt dit oordeel van het hof begrijpelijk gemotiveerd.
Gevolg van de uitspraak De uitspraak van het hof Arnhem van 28 december 2006 is definitief geworden.
Zie Schipholbrand voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Naar aanleiding van de Schipholbrand werden er (vooral op kraakpanden) diverse spandoeken opgehangen met voor Verdonk beledigende teksten. De spandoeken werden verwijderd op bevel van burgemeesters Cohen (Amsterdam), Wallage (Groningen) en Pop (Haarlem), en Rita Verdonk deed aangifte wegens smaad. De rechter besloot in een kort geding over die verwijdering dat het verwijderen van de spandoeken onterecht was. In dezelfde uitspraak verbood de rechter de Staat om posters te verwijderen van de ramen van het pand met de tekst “Reisbureau [R.], arrestatie deportatie crematie adequaat tot het bittere eind”.[20] De vervolging wegens smaad eindigde in hoger beroep in Ontslag van alle rechtsvervolging, artikel 261 van het Wetboek van Strafrecht werd buiten toepassing gelaten in verband met artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden.[21][22] Later gaf Verdonk een verblijfsvergunning aan 39 slachtoffers van de Schipholbrand
Vrijdag 27 oktober 2006 – AMSTERDAM (ANP) – Minister Rita Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) en haar collega Ernst Hirsch Ballin (Justitie) hebben vanochtend bij het cellencomplex op Schiphol-Oost de brand herdacht, die precies een jaar geleden aan elf mensen het leven kostte. Vijftien mensen raakten gewond.
De bewindslieden, waarnemend burgemeester Tineke Netelenbos van de gemeente Haarlemmermeer en enkele nabestaanden legden bloemen bij een gedenkteken, dat voor het complex is geplaatst. Daarna volgde een minuut stilte waarop de herdenking rond 09.00 uur ten einde liep.
Een handvol omstanders en leden van de Koninklijke Marechaussee waren bij de herdenking aanwezig. Demonstranten droegen een rood, wit blauwe vlag die ook tijdens de wake van de nabestaanden, in de nacht van donderdag op vrijdag, was gebruikt. Op de vlag stonden de woorden zuur, zoet en bitter.
Organisator van de wake Jo van der Spek noemde de officiële herdenking met de ministers ,,een beetje stiekem”. Volgens hem had een vrouw die haar zoon bij de brand verloor een brief aan Hirsch Ballin gestuurd met het verzoek hem te herdenken. Pas deze week werd duidelijk dat de herdenking plaats zou vinden. ,,Die vrouw kreeg pas woensdag te horen dat zij onder begeleiding van een geestelijk verzorger het complex in mocht. Zo gaan ze om met hun schaamte”, aldus Van der Spek.
De herdenking vond plaats aan de rechterkant van de toegangssluis van het complex. De wake aan de linkerkant. Van der Spek noemde de wake de ,,echte herdenking. ,,Hier staan de elf zuilen met de namen van de slachtoffers en de bloemen. Wat ze aan de andere kant doen, interesseert me geen moer. Het is toch godgeklaagd dat hier nog mensen vastzitten, terwijl iedereen weet dat het onveilig is! Wanneer wordt men hier eens wakker?”
EINDE BERICHT DE STEM
Reacties uitgeschakeld voor Noten 13 en 14/Asielbewindslieden
Ook zo gek op een stuk onvervalste kudtmuziek op zijn tijd? Mooi, want dat hebben we. De ‘dichteres’ Joke Kaviaar heeft weer een uurtje internettijd gekregen in het krakerscafé en dat zullen we weten ook. Op Indymedia spamt ze haar nieuwste anti-Rita Verdonk nummer. Zou je niet beter weten dan kwam het over als stigmatiserende laster, gezongen door een vrouwelijk kaalkopje. Maar dat is natuurlijk de literaire dubbele bodem die dit toptalent Joke in haar nummer heeft aangebracht. Ze doet alsof ze pro-Rita en pro-vlaggenzwaaiers is, maar eigenlijk is ze tegen. Jawel, ze bedoelt het sarcastisch. Moeilijk hoor, literair bezig zijn. Oh wacht, het is een ‘diss’. Joke is een linkse rappert! Lachen even inhouden want dit nummer is bloedserieus…
Weer heeft het Nederlandse vluchtelingenbeleid een slachtoffer geëist. De Afghaanse vluchteling Nezam Azimi, die door de overheid in 2006 werd uitgezet, blijkt in de Afghaanse hoofdstad Kabul te zijn vermoord door de Taliban, na eerst te zijn ontvoerd en gemarteld.
Azimi had in 2001 in Nederland asiel aangevraagd, omdat hij zich verzette tegen de onderdrukking van vrouwen door de Taliban en daardoor problemen had gekregen met de moslimfundamentalisten. Zijn leven liep gevaar en hij moest vluchten. Maar zijn asielaanvraag werd afgewezen. Tijdens zijn jarenlange verblijf in Maastricht zette hij zich in voor de steungroep Vluchtalarm Maastricht en voor Amnesty International. Nadat hij uitgeprocedeerd raakte, vroeg Gerd Leers, de toenmalige burgemeester van Maastricht en de huidige minister van Immigratie en Asiel, aan de toenmalige minister van Vreemdelingenzaken Rita Verdonk om Azimi alsnog verblijfsrecht te geven. Tevergeefs, want ijzeren Rita, die later “getraumatiseerd” bleek door haar eigen misdaden, bleef bij haar besluit en stuurde Azimi de dood in.
“Nu is precies gebeurd waar wij altijd bang voor zijn geweest”, laat Paul Rutten van Vluchtalarm Maastricht weten. Azimi hield zich de afgelopen jaren in Afghanistan schuil voor de Taliban, die hem zochten. Omdat hij werk nodig had, kon hij niet langer meer ondergronds door het leven gaan. Zo werd hij ontdekt door de Taliban. De Nederlandse overheid is mede schuldig aan zijn dood, omdat men keihard weigerde om hem bescherming te bieden.
Leers zegt de dood van Azimi te betreuren. Maar als verantwoordelijk minister deporteert hij dag in dag uit vluchtelingen naar landen vol geweld en armoede. Daar maalt hij niet om. Zo biedt hij het Afghaanse meisje Sahar, die al 10 jaar in Nederland leeft, maar al te graag een enkele reis richting boerka aan. Ook de dood van Azimi rechtvaardigt de minister met de bekende mantra “regels zijn regels”. Hij wijst er namelijk op dat “de procedure destijds zorgvuldig was”. Met andere woorden: minister Leers van nu vindt dat burgemeester Leers van toen onzinnig bezig was toen hij met een brief aan Verdonk probeerde om Azimi in Nederland te houden.
Verdonk is een van de meest omstreden ministers. Een verklaring? Hieronder een greep uit de incidenten van de laatste jaren.
24-09-03, Minister Verdonk negeert het advies van de landsadvocaat. 17-11-03, Uitzetcentrum in Rotterdam in opspraak. Oktober 2003, KLM wil niet voor asielzoekers betalen. 12-01-04, Gebruik van illegale documenten bij uitzetten van Somaliers. 04-03-04, Verplicht inburgeren in het land van herkomst, Verdonk negeert negatief advies van de door haar ingestelde commissie-Franssen. 22-03-04, Pronk blijft bij VON, ondanks ban van Verdonk vanwege taalgebruik. (Deportatie) 23-04-04, Nederland beschuldigd van schenden mensenrechten. 09-11-04, Buitenlandse pers boos op Minister Verdonk. 19-12-04, Minister Verdonk negeert uitspraak van een Groningse rechtbank, en betaalt boete van 10.000 euro uit de staatskas aan Inlia. 24-01-05, Illegalen verkeerd uitgezet, met laissez-passers van de Nigeriaanse ambassade. 12-03-05, Premier Antillen boos op Minister Verdonk, onderscheid maken op basis van afkomst is discriminatie. 15-03-05, Verdonk wil critici de mond snoeren, deel1: 26000 gezichten 20-05-05, Verdonk informeert Tweede Kamer onjuist, de kwestie in Marokko gedumpte Marokkaanse vrouwen. 01-06-05, Uitzetting werd Oekraïner fataal. Minister Verdonk ontkent het bestaan van een rapportage over de overdracht. 14-06-05, ‘Winst’ en ‘succes’ voor minster Verdonk in Marokko? Nee, haar bezoek werd voor minister Bot reden om haar gauw achterna te reizen om daar ‘de plooien glad te trekken’. 21-06-05, Toch vertrouwelijke asielinformatie naar Congolese autoriteiten. 06-07-05, Minister Verdonk zet leefgeld van 4000 AMA’s stop. Zonder overleg met de VNG, die vrezen voor de gevolgen, vooral voor de grote steden. 17-07-05, Minister Verdonk negeert advies van IND en Ross-Van Dorp, topvoetballer Kalou mag niet versneld naturaliseren. 21-07-05, Volgens de Raad van State is er sprake van discriminatie. Er zijn juridische fouten in de inburgeringsplannen van minister Verdonk ontdekt. 12-08-05, Vereniging Nederlandse Gemeenten in opstand tegen asielbeleid van minister Verdonk: Asielzoekers worden tegen alle afspraken in, wel op straat gezet. Oktober 2005, Minister Verdonk en onze Grondwet; Discrimineren mag niet, tenzij je er een goede reden voor hebt. 27-10-05, Brand in cellencomplex Schiphol, 11 gedetineerden komen hierbij om het leven, allen waren illegalen. Eindverantwoordelijken voor het bewuste cellencomplex: Minister Verdonk en minister Donner. 5-11-05, Verdonk propeert critici de mond te snoeren, deel 2: de ‘Reisburo Rita’ posters 12-6-05, De tweede kamer is ontstemd over de &-campagne van Minister Verdonk 19-1-06, Verdonk negeert negatieve adviezen en voert wet inburgering in het buitenland in 21-1-06, Verdonk pleit voor code Nederlands op straat, maar zwakt het onder druk van zware kritiek snel af 25-1-06, Verdonk houdt Afrikaanse vluchtelingen voor: ‘Home is home’ 5-2-06, Verdonk beschuldigt Taïda Plasic van fraude, nadat de rechtbank haar twee dagen eerder een veeg uit de pan gaf 16-2-06, Uitgeprocedeerde asielzoekers gepresenteerd aan medewerkers van de Syrische geheime dienst 3-3-06, Verdonk ziet geen bezwaar tegen uitzetten Iraanse homosexuelen, ondanks recente ophangingen 9-4-06, Indiase AMA’s verdwijnen via mensensmokkelaars met medeweten van de IND 18-5-06, Verdonk onder curatele gesteld vanwege omgang met de naturalisatie van Hirsi Ali
Deel 1.
24-09-03, Minister Verdonk negeert het advies van de landsadvocaat.
Excuus Verdonk na vergissing.
Den Haag- Minister Verdonk(Vreemdelingenzaken en Integratie) heeft de Tweede Kamer haar excuses aangeboden over haar vergissing met het advies van de landsadvocaat over de pardonregeling voor asielzoekers. Zij had vorige week in de Tweede Kamer gezegd dat het advies positief was, maar de landsadvocaat was juist kritisch ten aanzien van de uitvoering van de juridische regeling. De bewindsvrouw meldde haar vergissing gisteren, voordat het laatste debat over de pardonregeling begon. In die brief schrijft ze overigens dat er wel degelijk een juridische grondslag voor de regeling bestaat. De linkse oppositiepartijen waren verontwaardigt over zo’n cruciale fout en wilden alsnog zelf het advies hebben. Verdonk bleef dat weigeren. “Ik zie daar geen reden vooren het is niet gebruikelijk. Het advies heb ik samen met andere juridische adviezen in mijn overweging betrokken.” Verder wil zij er inhoudelijk niet meer op ingaan. Dit tot groot ongenoegen van de PvdA, GroenLinks en de SP, die menen dat de regeling aan alle kanten rammelt. Verdonk kwam de Kamer enigzins tegemoet door uitgeprocedeerde asielzoekers ook op hun ‘schrijnende situatie’ te gaan bekijken om hen eventueel een verblijfsvergunning te verlenen. Zij kan haar discretionaire bevoegdheid daarvoor gebruiken. Die bevoegdheid had zij al maar Verdonk zei vorige week dat zij die niet op uitgeprocedeerden wilde toepassen. De inherente afwijkingsbevoegdheid, ook voor schrijnende gevallen, geldt alleen voor mensen die nog in procedure zijn. De PvdA deed opnieuw een dringend beroep op het CDA en de VVD om alsnog te komen tot een ruimere pardonregeling. Pakweg 2200 mensen hebben baat bij de regeling maar vele instanties, waaronder de gemeenten, hebben ruim 6000 mensen op het oog die hier al langer dan 5 jaar zijn. Ook de PvdA, SP, LPF, GroenLinks< ChristenUnie en de SGP zijn daarvoor. PvdA Tweede Kamerlid de Vries vindt dat vooral het CDA, en ook de minister zelf, niet luisteren naaar de mensen in het land. “En dat is slecht, zoals we vorig jaar zagen. Waarom doet u dit eigenlijk? Wie wordt hier gelukkiger van, VVD en CDA?” Dit gaat volgens de Vries dan ook om een puur politieke keuze. In zijn ogen kon het CDA zonder gezichtsverlies de regeling veranderen. “Ik neem het CDA niks kwalijk, maar ik doe een klemmend beroep op u.” De irritaties liepen zo hoog op dat Kamervoorzitter Weisglas het debat in de slotfase even schorste om de Vries tot orde te roepen.De Vries was boos omdat hij geen tijd meer kreeg om een nieuwe vraag te stellen. (ANP) Spits, 24-09-03
– 17-11-03, Uitzetcentrum in Rotterdam in opspraak.
PvdA wil opheldering over slechte omstandigheden in Rotterdam.
Den Haag- PvdA-Kamerlid Dijsselbloem wil opheldering van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie over de omstandigheden in het uitzetcentrum in Rotterdam, waar uitgeprocedeerde asielzoekers wachten op hun uitezetting. “Mensen verblijven er veel langer dan de bedoeling is”, aldus Dijsselbloem. Hij zal Verdonk morgen tijdens het vragenuurtje in de Tweede Kamer ter verantwoording roepen. In een uitzending van het IKON-radio programma De Andere Wereld van Zondagmorgen luidden advocaten en Vluchtelingenwerk Nederland de noodklokover het centrum op Rotterdam Airport. Vreemdelingen zouden er veel langer dan de maximale toegestane periode van 28 dagen verblijven in kleine donkere cellen. Zo zou een moeder met kind al drie maanden achter slot en grendel zitten. Volgens Dijsselbloem heeft Verdonk onlangs gezegd dat kinderen maximaal anderhalve dag in het uitzetcentrum mogen verblijven. “De minister heeft ons dus verkeerd geinformeerd. Het beleid is in de praktijk anders. Dat is onacceptabel”, aldus Dijsselbloem.” Het lijkt erop dat we een soort Guantanamo Bay in Nederland aan het creeren zijn.” Een woordvoerdster van Verdonk bestrijd de lezing van Dijsselbloem. Vrijwel niemand zit er langer dan vier weken. Ook zouden de uitgeprocedeerde asielzoekers voldoende daglicht krijgen in hun cel en mogen ze af en toe naar buiten. De moeder en het kind waar Dijsselbloem aan refereerde worden binnenkort overgeplaatst. Dijsselbloem wil dat mensen die te lang in het uitzetcentrum verblijven worden overgeplaaatst naar betere opvang of vrij komen. Het kamerlid wil ook dat Vluchtelingenwerk Nederland toegang krijgt tot het centrum en der rechtsbijstand voor de uitgeprocedeerde asielzoekers beter wordt geregeld. Vluchtelingenwerk vreest dat mensen uitgezet worden terwijl dat niet kan omdat ze in het land van herkomst gevaar lopen. Het uitzetcentrum in Rotterdam is in juni geopend met als doel uitgeprocedeerde asielzoekers kort op te vangen in afwachting van snelle uitzetting. Bron: Spits, 17-11-03
– Oktober 2003, KLM wil niet voor asielzoekers betalen.
Amstelveen- De luchtvaartmaatschappij weigert op te draaien voor een deel van de kosten die de Staat maakt bij het uitzetten van afgewezen asielzoekers. Dat heeft een woordvoerder van de ondernemer gisteren gezegd. Als het aan minister Verdonk van Vreemdelingenzaken ligt, moeten vervoerders straks vreemdelingen die het land niet inmogen, terugnemen en voor een deel van de kosten opdraaien. “wij gaan hier absoluut niet mee akkoord” zei de KLM-zegsman. “Het KLM-blauw moet geen politieblauw worden.” Hij wees er verder op dat in geen enkel ander land de uitzettingskosten door de luchtvaartmaatschappijen worden betaald. Een woordvoerder van het ministerie van Justitie zei gisteren dat KLM verantwoordelijk is voor de controle van de documenten van haar passagiers. Hij voegde daaraan toe dat de maatschappij te vroeg heeft gereageerd, omdat de Nota van Verdonk over de asielzoekers pas in november verschijnt. (ANP) Spits, oktober 2003
– 12-01-04, Gebruik van illegale documenten bij uitzetten van Somaliers.
Hilversum-De Immigratie en Naturalisatiedienst (IND) maakt bij het uitzetten van met name Somalische asielzoekers gebruik van illegale reisdocumenten. Het gaat om zogeheten ‘EU-laissez-passers’. Zo’n reisdocument zou alleen door het Ministerie van Buitenlandse Zaken mogen worden uitgegegeven. Dat meldde het IKON-radioprogramma De Andere Wereld van zondagmorgen. Hoogleraar immigratierecht P.Boeles van de universiteit Leiden sprak in de uitzending over onrechtmatige praktijken. “Het is een onbevoegd opgemaakt papier waarvan ten onrechte de schijn uitgaat dat het een Europees document is.” Volgens hem gaat het om een ‘fantasiedocument’. In Somalie heersen rivaliserende clans en er is geen centrale regering die via ambassades reisdocumenten verstrekt. De Amsterdamse advocaat F. Schuller[ zei dat Somaliers die met de Nederlandse geleidebrief worden uitgezet, in de problemen raken. Een client van hem kwam zowel in Dubai als in eigen land maanden vast te zitten. De man is weer vrij maar moest volgens de advocaat de Somalische provincie Puntland verlaten omdat hij op een ongeldig EU-document was binnengekomen. PvdA-Tweede Kamerlid de Vries en zijn collega de Wit van de SP kondigden aan dat zij minister Verdonk om opheldering zullen vragen. De Vries had het over “dubieuze praktijken.” Volgens een woordvoerder van de IND toetst de rechter geregeld uitzettingen naar Somalie. Daarbij komen ook de reisdocumenten aan de orde: “Tot nu toe zijn er geen uitspraken waarbij het EU-laissez-passer als onrechtmatig wordt beschouwd,” Bron: Spits 12-01-04
– 04-03-04, Verplicht inburgeren in het land van herkomst, Verdonk negeert negatief advies van de door haar ingestelde commissie-Franssen.
Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) houdt ondanks kritische kanttekeningen van een adviescommissie vast aan het voornemen nieuwkomers een verplicht inburgeringsexamen in hun land van herkomst te laten afleggen. Volgens Verdonk jaagt zo’n examen de overheid helemaal niet op kosten, zoals de door haar ingestelde commissie Franssen schrijft in een gisteren gepresenteerd advies. De migranten zelf of hun partners die hen naar Nederland willen halen, moeten die kosten volgens Verdonk grotendeels betalen. Ook de verwachting van de comissie dat het examen door de lage eisen die mogen worden gesteld weinig bijdraagt aan de integratie, deelt Verdonk niet. Migranten proberen nu met nog minder basiskennis te integreren, stelt zij. Volgens de commissie-Franssen worden de inburgeringsexamens een dure zaak. Nederland moet zorgen voor cursusmateriaal en het moet op meer dan 160 diplomatieke posten in het buitenland de mogelijkheid bieden de toetsen af te leggen. De commissie vindt verder dat bij het examen alleen de beheersing van het Nederlandsmoet worden getoetst. Het examineren van kennis van de Nederlandse samenlevingraadt zij af. Verdonk wil dat bij de examens wel degelijk de kennis over Nederland wordt getoetst. De kosten voor de overheid kunnen volgens haar laag blijven doordat het examen via de telefoon gaat. (ANP) Metro, 04-03-04
– 22-03-04, Pronk blijft bij VON, ondanks ban van Verdonk vanwege taalgebruik. (Deportatie)
Den Haag- Oud-minister Pronk blijft aan als voorzitter van de federatie Vluchtelingenorganisaties Nederland (VON), zo heeft hij gisteren laten weten. Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) liet via haar woordvoerder weten het besluit van Pronk “voor kennisgeving aan te nemen”. Verder commentaar vind zij op dit moment niet nodig, aldus de woordvoerder. Pronk dreigde aanvankelijk te zullen aftreden als Verdonk bleef weigeren hem toe te laten tot het landelijk overleg over minderheden. De bewindsvrouw had hem in de ban gedaan wegens zijn taalgebruik. De VON-voorzitter is het niet eens met het uitzettingsbeleid van Verdonk en sprak op een gegeven moment van “deportatie”. Dat woord viel volledig verkeerd bij de minister. Zolang Pronk zijn woorden niet inslikte, was hij niet meer welkom op het ministerie, kreeg hij via een brief te horen. Pronk probeerde vervolgens de Tweede Kamer te mobiliseren om de minister tot orde te roepen. Toen dat niet lukte deed hij nog een oproep aan het kabinet om Verdonk tot inkeer te bewegen. Ook die oproep bleef echter onbeantwoord. Voor zijn motivatie om nu toch aan te blijven, gaf Pronk twee redenen aan. In de eerste plaats hebben de bij de VON aangesloten vluchtelingenorganisaties hierop aangedrongen. De tweede reden is dat minister Verdonk een eventueel aftreden van de PvdA-politicus als VON-voorzitter “verstandig” had genoemd. “Toen dacht ik: Dat beslis ik zelf wel”, aldus Pronk. Het bestuur van de VON zal het verzet tegen de uitvoeringvan het beleid van Verdonk gewoon voortzetten, zo heeft de organisatie gisteren besloten. Verder zal het bestuur nagaanof het wenselijk en dienstig is een kort geding te beginnen tegen de minister. Volgens de VON heeft de organisatie het recht om zelf te beslissen wie zij voor het overleg afvaardigt. “Ik heb steeds gedacht dat het een ‘slip of the pen’ van minister Verdonk was, aldus Pronk met een verwijzing naar de brief die hij van Verdonk had gekregen. Het blijkt echter dat het kabinet haar in die beslissing steunt, stelde hij vast. (ANP)Spits, 22-03-04
– 23-04-04, Nederland beschuldigd van schenden mensenrechten.
Amsterdam, 23-04-04-Premier Balkenende zal zich binnenkort moeten verdedigen tegen buitenlandse kritiek dat Nederland mensenrechten schendt. De kritiek heeft betrekking op het massaal terugsturen van asielzoekers, en op het Nederlandse euthanasiebeleid. Dat schrijft de Volkskrant. De Raad van Europa, waar 45 landen die zich sterk maken voor het respecteren van de mensenrechten in plaats nemen, wil volgende week een debat houden over de voorgenomen uitzetting van 26 duizend asielzoekers. Balkenende en minister Ben Bot van Buitenlandse Zaken, die momenteel voorzitter is van de Raad van Europa, moeten woensdag tekst en uitleg geven op een bijeenkomst in Straatsburg. Het debat is een initiatief van een Hongaarse politicus, die brede steun bij andere landen gevonden zou hebben. Behalve het Nederlandse uitzettingsbeleid staat er maar 1 ander debat gepland: over Kosovo, war de etnische spanningen momenteel hoog oplopen. Bron: ZonNieuws 23-04-04
Wat daarop volgde:
Debat Europa over asielbeleid geschrapt.
Frankrijk- Een debat over het Nederlandse asiel-en migratiebeleid, dat morgen in de Raad van Europa zou worden gehouden, gaat voorlopig niet door. De raadscommissie die migratie in de portefeuille heeft, vindt dat er eerst meer onderzoek in Nederland nodig is. Dan volgt een gedetailleerder verslag, waarover dan alsnog kan worden gedebatteerd.(ANP)Metro 27-04-04
– 09-11-04, Buitenlandse pers boos op Minister Verdonk.
UTRECHT – 09/11/04 – Annette Birschel, voorzitter van de Buitenlandse Persvereniging (BPV) is niet te spreken over de manier waarop de Nederlandse overheid met de internationale pers omgaat. “Onze indruk is dat de Nederlandse overheid echt iets moet gaan doen aan de omgang met de internationale media.”
Minister Rita Verdonk heeft dinsdagmiddag anderhalf uur van tevoren een ontmoeting met de BPV afgezegd, omdat zij een ‘dringend’ ander overleg zou hebben. Birschel kan hier geen begrip voor opbrengen. “Wij zijn al veertien maanden bezig om een afspraak met de minister te maken en die wordt nu anderhalf uur van te voren afgezegd”.
Verdonk heeft na de buitenlandse berichtgeving over de 26 duizend uitgeprocedeerde asielzoekers een ingezonden brief naar de Brits krant de Financial Times gestuurd, omdat zij niet tevreden was over de manier waarop de buitenlandse pers berichtte over de zaak.
– 19-12-04, Minister Verdonk negeert uitspraak van een Groningse rechtbank, en betaalt boete van 10.000 euro uit de staatskas aan Inlia.
19-12-04 GRONINGEN – Vluchtelingenorganisatie Inlia heeft een deurwaarder naar minister Verdonk gestuurd. Dat heeft directeur J. van Tilborg zondag gezegd. De bewindsvrouw houdt zich volgens Inlia niet aan de uitspraak van een Groningse rechtbank. Deze bepaalde drie weken geleden dat Inlia inzage moest krijgen in de terugkeerprocedures voor vluchtelingen.
Zwarte stift Verdonk heeft de vluchtelingenorganisatie wel een stapel papieren gestuurd, maar cruciale gegevens zijn met een zwarte stift onleesbaar gemaakt. Het betreft gegevens die de minister volgens de rechtbank wel openbaar had moeten maken. Het gaat vooral om contactgegevens van ambassades en consulaten van landen waar de uitgeprocedeerde asielzoekers terug naar toe moeten. Volgens Van Tilborg kunnen de contactpersonen in de landen van herkomst vaak bevestigen dat terugkeer van de vluchtelingen niet mogelijk is.
Verdonk weigert volledige inzage in asielstukken.
Uitgegeven: 28-07-05 DEN HAAG – Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) weigert de kerkelijke vluchtelingenorganisatie Inlia volledige inzage te geven in documenten over landen van herkomst van uitgeprocedeerde asielzoekers. Daarmee negeert ze een uitspraak van de rechter, zei Inlia-directeur J. van Tilborg donderdag in het radioprogramma De Ochtenden.
Verdonk heeft de organisatie een dwangsom van 10.000 euro betaald, die de rechter haar had opgelegd voor het weigeren van volledige informatie. Volgens Van Tilborg heeft de bewindsvrouw “eieren voor haar geld” gekozen. Tegen asielzoekers zegt ze volgens hem altijd dat hun zaak klaar is als de rechter heeft gesproken. “Blijkbaar gaat dat verhaal niet op voor ministers”, zei de directeur.
Een woordvoerster van Verdonk bevestigde dat de dwangsom is betaald. Inlia had gevraagd om het overzicht van de aanvraagprocedures van verwijderingen per land. Maar daarbij gaat het volgens de woordvoerster om vertrouwelijke informatie die de betrekkingen tussen Nederland en andere landen kan schaden.
Die 10.000 euro is uit de staatskas betaald, door de Nederlandse belastingbetaler dus. Reden voor A. Kant en J. d. Wit om Kamervragen te stellen. Antwoord op vraag nr. 6:
6 Mijn antwoorden op uw vragen zijn niet van invloed op de uitvoering van mijn beleid.
– 24-01-05, Illegalen verkeerd uitgezet, met laissez-passers van de Nigeriaanse ambassade.
Illegalen worden door de IND bij gebrek aan beter bewust naar een verkeerd land uitgezet. Het is twee jongens uit Sierra Leone overkomen. Ze werden op het vliegtuig naar Nigeria gezet. “Onmogelijk”, stelt de IND. Maar het gebeurt wel degelijk, en niet alleen met deze twee jongens. Bron: TweeVandaag 24-01-05 Bekijk de video op: http://www.tweevandaag.nl/index.php?module=PX_Story&func=view&cid=2&sid=29140
– 12-03-05, Premier Antillen boos op Minister Verdonk, onderscheid maken op basis van afkomst is discriminatie.
Minister Verdonk van Integratie wil Antillianen die na drie maanden geen vast werk of huis hebben, of geen studie doen, Nederland uitzetten. Het plan leidt tot ruzie in het kabinet. Verzet Ministers Donner van Justitie en De Graaf van Koninksrijksrelaties verzetten zich tegen de voorstellen van Verdonk. Antillianen hebben een Nederlands paspoort, dus kunnen ze niet zomaar Nederland uitgezet worden. Streng De Tweede Kamer pleit juist al maanden voor een strenge toelatingsregeling. Jongeren uit de Antillen zijn in Nederland vaker dan gemiddeld werkloos of crimineel. Het zou op dit moment gaan om enkele honderden Antillianen. Bron: RTL4 Nieuws 12-03-05
WILLEMSTAD – Premier Ys van de Nederlandse Antillen is fel tegen de plannen van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie. Zij zou erop uit zijn Antillianen uit te zetten, als ze niet binnen drie maanden na hun aankomst in Nederland een baan of huis hebben gevonden.
Hoewel deze voornemens niet officieel bevestigd zijn, heeft de Antilliaanse raad van ministers besloten een brief naar Verdonk te sturen om het ongenoegen alvast kenbaar te maken.
Ys noemt de plannen discriminerend. “Antillianen zijn ook Nederlanders en je mag geen onderscheid maken op basis van afkomst”, aldus de premier. “Dit kunnen we onder geen enkele omstandigheid accepteren. Discriminatie binnen het Koninkrijk kunnen we ons niet veroorloven.” Bron: www.nu.nl 17-03-05
Ys zegt van plan te zijn de plannen te blokkeren, maar Verdonk maakt zich hierover geen zorgen. “De juridische mogelijkheid is gedekt.” Volgens de bewindsvrouw heeft zij de steun van de 22 gemeenten waar relatief veel Antillianen wonen. Zij wil niet ingaan op het nieuws dat de Amsterdamse wethouder Ahmed Aboutaleb de plannen afwijst.Bron: Novum 14-05-05
Op de Antillen wilde de regering de probleemjongeren aanpakken met een sociale vormingsplicht. Het kabinet wil dit vornemen aangrijpen om Antillianen die niet aan deze plicht hebben voldaan niet toe te laten en terug te sturen. Op de Antillen zelf is het voorstel zeer slecht gevallen. Ook omdat het bericht eerder in de krant stond dan dat de Antillen waren ingelicht. Verschillende partijen hekelden deze gang van zaken in het debat. Bron: Novum 17-05-05
Bovendien zoekt het Bureau Buitenlandse Betrekkingen uit bij welke internationale instantie een klacht tegen Nederland kan worden ingediend. Het interesseert de premier niet meer of de goede verhoudingen binnen het Koninkrijk daardoor op het spel komen te staan. ,,Op het moment dat je onderscheidt maakt tussen burgers binnen het Koninkrijk is het einde zoek. Dáár begint apartheid en dat is uitermate gevaarlijk.”
Ys presenteerde de plannen op een voor hem ongekend felle toon. ,,Dit is te gek om los te lopen”, vindt hij. ,,Hoe voer je zo’n maatregel dan uit? Ik zie al voor me dat er razzias worden georganiseerd in Antilliaanse wijken in Nederland. Ik hoop niet dat we een ster moeten gaan dragen met daarop Nederlandse Antillen.”
Ys heeft uitgerekend dat van alle verdachten in Nederland 4 procent van Antilliaanse of Arubaanse afkomst is. Hij vindt de maatregelen dan ook buiten alle proporties. ,,Het is alsof je met een kanon op een mier schiet.” Bron: ANP 26-05-05
WILLEMSTAD – In het centrum van Willemstad vindt donderdagavond (lokale tijd) een demonstratie plaats tegen plannen van minister Verdonk van Integratie. Zij wil kansloze Antilliaanse jongeren de toegang tot Nederland ontzeggen als ze niet binnen drie maanden werk hebben of een opleiding volgen.
Het idee van de demonstratie kwam oorspronkelijk van de drie vakcentrales, maar inmiddels hebben diverse maatschappelijke organisaties zich bij het initiatief aangesloten.
Ook vanuit de politiek is er veel steun. “De Raad van Ministers demonstreert mee”, aldus premier Etienne Ys woensdagavond. De raad besloot eerder op de dag al een offensief in te zetten om de toelatingsplannen van Den Haag van tafel te krijgen. Ys heeft ook zijn partijgenoten opgeroepen mee te demonstreren.
Internationaal gezien was er al aandacht voor Verdonks plannen in de Britse krant The Sunday Times. Schrijver Peter Conradi verbaast zich er onder de kop “Dutch to deport own islanders” over dat Nederland inwoners van haar eigen koninkrijk wil deporteren als het ze niet lukt een baan te vinden. Bron: Telegraaf 26-05-05
07-06-05 DEN HAAG Het gesprek tussen premier Ys van de Antillen en minister Verdonk is mislukt.Ys blijft boos op Den Haag.Hij zegt dat de standpunten over kansarme Antilliaanse jongeren onveranderd zijn. Bron: http://teletekst.nos.nl/tekst/107-01.html
Verdonk verwierp de beschuldiging van Ys dat Nederland met de regeling twee soorten Nederlanders creëert en daarmee de mensenrechten schendt. Ook wees ze erop dat een ruime meerderheid in de Tweede Kamer (CDA, VVD, D66, LPF en SGP) de plannen van het kabinet steunt. De regering voert de maatregelen desnoods eenzijdig in. ,,Ik heb Ys niet nodig. Dat is de winst van deze regeling”, zei Verdonk. Bron: Spits 07-06-05
– 15-03-04, Verdonk wil critici de mond snoeren, deel1: de subsidie van 26000 gezichten.
DEN HAAG CDA en VVD zijn het eens met de bezwaren van minister Van Ardenne tegen het project ‘26.000 gezichten’.De initiatiefnemers hadden eerst met haar moeten overleggen over de besteding van ontwikkelingsgeld,vinden CDA en VVD.
Het project bestaat uit portretten van uitgeprocedeerde asielzoekers,die op tv te zien zijn.Van Ardenne vindt dat de situatie van mensen veel te rooskleurig wordt afgeschilderd in de filmpjes.
Volgens CDA en VVD gebruiken de makers hun subsidie ten onrechte voor een campagne tegen het asielbeleid. Daarom moeten zij het geld teruggeven aan de minister,vinden de regeringspartijen. Bron: NOS teletekst Van Ardenne en Verdonk zijn boos vanwege de betrokkenheid van Novib, Plan Nederland, International Cocoa Organization (ICCO) en Vluchtelingenwerk Nederland bij het project. De organistaties worden stuk voor stuk slechts gedeeltelijk gefinancierd door de overheid.
Vluchtelingenwerk Nederland reageert scherp:
Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie heeft VluchtelingenWerk Nederland per brief gedreigd de organisatie niet meer financieel te ondersteunen als VluchtelingenWerk Nederland steun verleent aan acties die ingaan tegen het regeringsbeleid. Als belangenbehartigingsorganisatie legt VluchtelingenWerk Nederland dit dreigement naast zich neer. ‘Het is onze missie op te komen voor het belang van vluchtelingen. Waar het kan werken wij constructief samen met de overheid. Waar nodig, leveren wij kritiek. Als de minister niet tegen kritiek op haar beleid kan, is dat haar probleem. Wij laten ons niet monddood maken’, stelt algemeen directeur Eduard Nazarski.
Aanleiding tot het conflict tussen de minister en VluchtelingenWerk is de steun van € 15.000 die de vluchtelingenorganisatie verleent aan het project 26.000 gezichten. De organisatie heeft deze steun gefinancierd uit eigen middelen, niet uit de financiële middelen van de overheid. ‘Het gaat hier echter om het principe’, aldus Nazarski. In de brief raadt minister Verdonk VluchtelingenWerk Nederland aan een afweging te maken tussen de wens de subsidierelatie te continueren enerzijds en de onafhankelijke positie van uw organisatie anderzijds. ‘Als een organisatie zich niet meer mag uitspreken tegen het regeringsbeleid, wordt de basis van de democratie aangetast’, aldus Nazarski. ‘De vrijheid van meningsuiting is in het geding.’
Ook in de tweede kamer vallen grote woorden:
ChristenUnie-Kamerlid Huizinga is verbolgen over de actie van Verdonk ,,De minister probeert op deze manier de samenleving de mond te snoeren”, zegt ze. Huizinga wijst erop dat VluchtelingenWerk Nederland naast subsidiegeld ook inkomsten van donateurs krijgt. ,,Maar de minister zegt nu eigenlijk: wie van mij geld krijgt, moet ook mijn mening verkondigen.”
Marijke Vos (GroenLinks) vermoedt dat minister Verdonk subsidies ziet als een vorm van zwijggeld. Het is te absurd voor woorden dat organisaties de mond wordt gesnoerd onder bedreiging van intrekking van subsidies. Deze regering duldt geen tegenspraak en tast daarmee de democratie aan. Zo dreigt de waardevolle bijdrage van maatschappelijke organisaties gesmoord te worden in de holle retoriek van Verdonks vreemdelingenbeleid. Verdonk bindt in, maar niet eerder dan nadat ze de dossiers van vier asielzoekers publiek gemaakt heeft en de betreffenden van leugenachtige verhalen beschuldigd heeft:
Naar aanleiding van een artikel in de Telegraaf van 16 april, met de kop Aanval Verdonk: ‘Asielzoekers liegen erop los in TV-spotje’, sprak de projectleiding van ‘26.000 gezichten’ met de directeur van de Directie Vreemdelingenbeleid Reinier Ter Kuile, en persvoorlichter Martin Bruinsma. Ondanks de aanhalingstekens bleek dit geen uitspraak te zijn van minister Verdonk. Wel bleek dat vanuit de Directie Voorlichting van het ministerie van Justitie doelbewust informatie over de procedure van vier asielzoekers aan de Telegraaf en onlangs aan HP/DeTijd is gegeven. De medewerkers van minister Verdonk beroepen zich hierbij op een verzoek van de Tweede Kamer eenzijdige publiciteit over asielzoekers recht te zetten.
In de bewuste artikelen wordt ondermeer gesuggereerd dat asielzoekers in de filmportretten van ‘26.000 gezichten’ verkeerde informatie geven over hun procedure. Dit is feitelijk en aantoonbaar onjuist. Hoewel de minister aangeeft niet persoonlijk te hebben gesproken met betreffende journalisten, dus uiteindelijke inhoud en koppen de verantwoordelijkheid zijn van de media zelf, heeft zij bij monde van haar voorlichter toegegeven dat de gebruikte informatie wel degelijk van het ministerie afkomstig is.Bron: 26000 gezichten
DEN HAAG – Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) zal de subsidie van VluchtelingenWerk Nederland (VWN) niet zomaar intrekken. Ook vindt ze dat ” het overheidshandelen zonder terughoudendheid ter discussie gesteld moet kunnen worden.” Verdonk heeft dat dinsdag geantwoord op Tweede-Kamervragen van GroenLinks en de ChristenUnie. Ze wilden weten of kritische organisaties als VWN, die subsidie krijgen, mogelijke protesten voortaan vooraf bij het ministerie moeten melden. Dat zou volgens de Tweede-Kamerleden Vos (GroenLinks) en Huizinga (ChristenUnie) niet passen in een open democratie waarin iedereen het overheidsbeleid ter discussie mag stellen. Vos vond het intimidatie en het rieken naar staatscensuur.Bron: weblog Marijke Vos
Voor meer, zie http://www.buitenlandsepartner.nl/?3542#28611 Voor een vergelijkbaar geval van naming and shaming, zie het item over Taïda Plasic. Voor een andere poging critici monddood te maken, zie de posteraffaire naar aanleiding van de schipholbrand.
– 20-05-05, Verdonk informeert Tweede Kamer onjuist, de kwestie in Marokko gedumpte Marokkaanse vrouwen.
Minister Verdonk voor Vreemdelingenzaken heeft woensdag de Tweede Kamer onjuist geïnformeerd over dossiers van vrouwen die door hun mannen in Marokko zijn achtergelaten. Nadat de Volkskrant haar met de onjuistheden had geconfronteerd, gaf zij de fout toe.
In een debat met de Kamer zei de minister dat zij zes vrouwen niet toestaat naar Nederland terug te keren. De bewindsvrouw meldde desgevraagd ook dat deze vrouwen geen kinderen met de Nederlandse nationaliteit hebben. Maar dat is in vier gevallen onjuist, zo blijkt uit schriftelijke stukken.
Als Verdonk de waarheid had gesproken, hadden Kamerleden om opheldering gevraagd over de afwijzingen. De Tweede Kamer heeft vorig jaar op verzoek van Verdonks partijgenote Hirsi Ali uitgesproken dat de minister de terugkeer naar Nederland moet ‘bespoedigen’ van vrouwen met Nederlandse kinderen. Het Groen-Links-Kamerlid Azough, die de minister in het debat naar de nationaliteit van de kinderen vroeg, noemt de fout een ‘blunder die mensenlevens schaadt’.
Dat vier van de zes vrouwen kinderen met de Nederlandse nationaliteit hebben, blijkt uit gegevens van de Amsterdamse advocate Van den Brom. Zij presenteerde tien zaken aan Verdonk met het verzoek daarnaar te kijken. De minister schreef de Kamer in januari dat zij aan vier vrouwen een verblijfsvergunning zal geven. Hun kinderen hebben een Nederlands paspoort. Zij deed dat bij vier andere vrouwen met Nederlandse kinderen niet, naar nu blijkt.
Volgens een woordvoerder is dit bij de afwijzing van de verzoeken meegewogen. Onduidelijk is waarom Verdonk slechts gedeeltelijk gehoor geeft aan de wens van de Kamer.De vrouwen zijn achtergelaten zonder papieren, waardoor zij hun identiteit moeilijk kunnen aantonen. Ook hebben hun mannen hen in Nederland uitgeschreven, waardoor hun verblijfsvergunning is ingetrokken. Bron: Volkskrant, 20-05-05
En weer 1 dag later: Verdonk weer in de fout over Marokkaansen.
DEN HAAG – Minister Verdonk voor Vreemdelingenzaken heeft vrijdag de Tweede Kamer opnieuw onjuist geïnformeerd over vrouwen die door hun mannen in Marokko zijn achtergelaten. Zij deed dat in een brief aan de Kamer waarin zij een andere fout rechtzet.
Verdonk schrijft dat zij afgelopen woensdag tijdens een overleg met de Kamer ‘abusievelijk’ heeft gemeld dat vier in Marokko achtergelaten vrouwen geen kinderen hebben met de Nederlandse nationaliteit. Deze fout is van belang omdat de Kamer vorig jaar heeft bepaald dat in zulke gevallen Verdonk moet ‘bespoedigen’ dat de vrouwen met hun kinderen naar Nederland terugkeren. De minister heeft deze vrouwen echter een verblijfsvergunning geweigerd.
De Amsterdamse advocate Van den Brom, die de zaken van de achtergelaten vrouwen behartigt, heeft woensdag direct na het debat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) in een fax gewezen op de fout van de minister. Donderdagavond gaf Verdonk de fout toe.
In de gisteren verstuurde brief aan de Kamer haalt de minister ook de zaken aan van vier andere achtergelaten vrouwen die wél een verblijfsvergunning van haar hebben gekregen: ‘Voor de volledigheid meld ik u dat in twee van de ingewilligde zaken de vreemdelingen kinderen van Nederlandse nationaliteit hebben en in de andere twee gevallen kinderen van Marokkaanse nationaliteit’.
Dit is onjuist, zo blijkt uit uittreksels van de burgerlijke stand. Ook deze kinderen hebben allemaal de Nederlandse nationaliteit. De voorlichtster van Verdonk zegt dat het ministerie ‘daar nog heel goed naar gaat kijken’. Zij wijst er wel op dat het voor de minister niet uitmaakt welke nationaliteit de kinderen hebben. Bovendien zijn deze verzoeken ingewilligd.
Van de acht vrouwen met Nederlandse kinderen heeft Verdonk dus in vier gevallen terugkeer toegestaan en in vier gevallen niet. De minister legt in haar brief niet uit waarom zij in de helft van de zaken de wens van de Kamer negeert om deze vrouwen meteen terug te laten keren naar Nederland. Zij stelt telkens een afweging te hebben gemaakt tussen de belangen van een ‘restrictief toelatingsbeleid’ en de belangen van de vrouwen. De Nederlandse nationaliteit van de kinderen was haar bij de afwegingen bekend, zo schrijft zij, maar daar is ‘geen doorslaggevende betekenis aan toegekend.’
GroenLinks en PvdA willen een spoeddebat met de minister. Bron: Volkskrant, 21-05-05
Het vervolg: Verdonk komt weg met excuses.
Minister Verdonk voor Vreemdelingenzaken heeft woensdag verzekerd dat zij de Tweede Kamer niet bewust en opzettelijk verkeerde informatie heeft verstrekt. Dat gebeurde tot twee keer toe: in een debat over achtergelaten migrantenvrouwen en opnieuw in de brief die zij twee dagen later schreef om een en ander recht te zetten.
Het betrof miscommunicatie tussen haar en haar ambtenaren. De bewindsvrouw bood daarvoor haar excuses aan tijdens een spoeddebat in de Kamer. Vooral de oppositiepartijen vielen Verdonk keihard aan. GroenLinks-Kamerlid Azough verweet haar slordigheid, bluf en inconsistentie en niet alleen in dit dossier. PvdA’er Arib meende dat zij de Tweede Kamer niet serieus neemt. Regeringspartij CDA noemde de dubbele fout ‘buitengewoon onhandig’.
VVD-Kamerlid Hirsi Ali toonde zich in de ogen van PvdA, GroenLinks en SP veel milder in haar kritiek naar Verdonk toe dan vorige week. Ze vielen haar daarop gezamenlijk aan.
Hirsi Ali wil dat Verdonk de vrouwen die kunnen aantonen dat zij tegen hun wil door hun man zijn gedumpt in Marokko of Turkije en Nederlandse kinderen hebben, snel naar Nederland laat terugkeren. Daarover heeft de Kamer vorig najaar al een motie aangenomen. Nu blijkt echter dat de minister deze vrouwen niet in alle gevallen toestemming geeft terug te keren.
Van de tien vrouwen over wie ze een besluit heeft genomen, mogen er zes niet terug. Vorige week zei Verdonk dat deze vrouwen geen kinderen met de Nederlandse nationaliteit hebben, maar later bleek dat bij vier van hen dat wel zo is. De PvdA, SP en GroenLinks menen dat de minister dus niet de motie uitvoert, maar de indienster zelf, Hirsi Ali, zei woensdag dat dit wel het geval is en een nadere reactie van het kabinet af te wachten. De oppositie wil inzicht in de citeria voor toelating van deze vrouwen, maar het CDA en de VVD laten deze belangenafweging over aan de minister. Bron: Sdu-Overheidsinformatie 25-05-05
Een nieuwe draai in dit voorval, minister Verdonk ontraad de aanneming van de motie-Hirsi Ali.
Minister Verdonk: Voorzitter. Wij hebben eerder deze week inderdaad een debat gevoerd over de schrijnende situatie waarin achtergelaten vrouwen en ook kinderen terechtkomen als zij in het land van herkomst worden achtergelaten zonder geldige verblijfspapieren. Ik heb in dat debat gezegd dat ik de motie-Hirsi Ali wel degelijk uitvoer. In de brief staat ook, dat ik de motie niet naar de letter, maar naar de bedoeling zal uitvoeren. Dit betekent dat ik op individuele basis ga bepalen of vrouwen wel of niet in aanmerking komen voor een snellere reis naar Nederland. Ook ga ik individueel beoordelen of zij in aanmerking komen voor een zelfstandige verblijfsvergunning. In deze motie wordt de regering verzocht alsnog de motie-Hirsi Ali c.s. uit te voeren en zorg te dragen voor steun en hulp aan vrouwen met kinderen met de Nederlandse nationaliteit om naar Nederland terug te keren. Ik zie in deze motie geen enkele toegevoegde waarde en ik ontraad de aanneming ervan. Bron:tweede kamer,debat 30 juni 2005
– 01-06-05, Uitzetting werd Oekraïner fataal. Minister Verdonk ontkent het bestaan van een rapportage over de overdracht.
Van onze verslaggeefster
DEN BOSCH – Nederland heeft de vreemdeling Andrej Donorov in 2003 uitgezet naar Spanje, zonder de Spaanse autoriteiten voldoende te informeren over zijn medische toestand. De Oekraïner pleegde kort na aankomst zelfmoord, op 30 augustus van dat jaar.
Dit blijkt uit een proces-verbaal van de Koninklijke Marechaussee over de uitzetting en overdracht van Donorov in Madrid. Tegenover de Tweede Kamer heeft minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) het bestaan van een rapportage over de overdracht ontkend. De oppositie neemt die ontkenning hoog op. ‘Steeds worden we verkeerd geïnformeerd over deze zaak’, zegt Kamerlid Vos (GroenLinks). ‘Verdonk heeft altijd gezegd dat de overdracht van Donorov zorgvuldig is verlopen en dat Spanje wist dat hij suïcidaal was. Dat blijkt niet zo te zijn.’ Kamerlid De Vries (PvdA) noemt de handelwijze van Verdonk ‘buitengewoon ergerlijk’. ‘Ik wil informatie krijgen van de minister en niet steeds bij anderen stukken moeten lezen.’ Volgens Verdonk hebben de Nederlandse autoriteiten zorgvuldig gehandeld bij de uitzetting van Donorov. De Spanjaarden hebben volgens haar ‘niet de indruk dat er iets tijdens de overdracht is misgegaan’. In het proces-verbaal van de marechaussee staat echter dat de Spaanse autoriteiten niet op de hoogte waren van de komst van de Oekraïner. Ook had Donorov geen medisch dossier bij zich. De Raad van State had bepaald dat Donorov alleen het land mocht worden uitgezet als er sprake was van een ‘gedegen’ overdracht van het medisch dossier, omdat de vreemdeling leed aan suïcidale neigingen en schizofrenie.
Na veelvuldig aandringen van de Kamer zullen alle stukken binnenkort openbaar worden gemaakt Bron: De Volkskrant, 1 juni 2005
De Inspectie voor de Volksgezondheid komt na onderzoek tot een andere conclusie:
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) heeft ‘niet adequaat’gehandeld bij de overdracht van het medische dossier aan Spanje van asielzoeker Andrej Donorov. Dat concludeert de Inspectie voor de Volksgezondheid (IGZ) in een brief aan de Tweede Kamer, die gisterenopenbaar is gemaakt. Donorov, die uit de Oekraïne kwam, pleegde elf dagen na zijnuitzetting naar Spanje in 2003 zelfmoord. Minister Verdonk(Vreemdelingenzaken, VVD) heeft tot nu toe ontkend dat er fouten zijngemaakt bij de overdracht van de medische gegevens van de man, dieschizofreen en suïcidaal was. De fracties van PvdA en GroenLinks eistenopheldering. Uit het rapport van de Inspectie blijkt dat het Europees medischpaspoort van de asielzoeker maar tot maart was bijgewerkt, terwijl hij inaugustus werd uitgezet. Bovendien was de medische dienst van de IND nietop de hoogte van het moment van zijn uitzetting. Dat was volgens de IGZ welnodig geweest omdat de ziekte van Donorov zo ernstig verliep dat eenmedische noodsituatie viel te verwachten. Ook is er geen contact geweestmet de behandelend psychiater van Donorov. Hierdoor konden, aldus de IGZ,zijn medische gegevens ook niet ‘gedegen’ worden overgedragen aan Spanje. Bron: NRC, 14 februari 2005
– 14-06-05, ‘Winst’ en ‘succes’ voor minster Verdonk in Marokko? Nee, haar bezoek werd voor minister Bot reden om haar gauw achterna te reizen om daar ‘de plooien glad te trekken’. Het begon met het volgende nieuwsbericht:
107 Teletekst di 14 juni 2005.
Marokko zet stap richting Verdonk.
RABAT Marokko heeft voor het eerst positief gereageerd op het Nederlandse voorstel om de dubbele nationaliteit voor de derde generatie Marokkanen in Nederland af te schaffen. Tot nu toe wilde Rabat daar niet over praten.
De nieuwe houding werd duidelijk tijdens een werkbezoek van minister Verdonk aan Marokko. De minister noemde de Marokkaanse opstelling “winst”.
Het Nederlandse kabinet wil liever niet dat de derde generatie allochtonen twee paspoorten heeft. Die generatie zou moeten kiezen. De gedachte daarachter is dat een bewuste keus voor Nederland de binding met het land sterker maakt. Bron: http://teletekst.nos.nl/tekst/
Marokkaanse minister: dubbele nationaliteit niet bespreekbaar.
BERKANE – De Marokkaanse minister N. bin Abdallah van Informatie heeft dinsdag gezegd dat voor Marokko het afschaffen van de Marokkaanse nationaliteit voor in Nederland wonende Marokkanen niet bespreekbaar is. Het is volgens hem een elementair recht dat nooit kan worden geschonden. ron: ANP 14-06-05
Het intrekken van de Marokkaanse nationaliteit van immigranten blijft, anders dan minister Verdonk gisteren heeft gezegd, voor de Marokkaanse regering onbespreekbaar. Bron: NRC 14-06-05
En dan het burgeringsexamen, minister Verdonk opent examen’container’ bij de Ned. ambassade in Rabat: Het roept direct weerstand op, maar zelf is ze enthousiast:
Het beleid van minister Verdonk met verscherpte toelatingseisen stuit op veel weerstand in Marokko. Het leren van Nederlands in Marokko ,,werkt niet”.
De kwestie rond het theewater blijft een inburgeringsvraag waardig. Vraag bij een plaatje uit het examenboek: zet je thee met heet of koud water? Minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie (VVD): ,,Met koud water natuurlijk. Dat heb ik van mijn moeder geleerd.”
Het blijkt het juiste antwoord in de nieuwe inburgeringscursus voor een Nederlandse verblijfsvergunning. Verdonk zittend vanuit haar examenhokje: ,,Ik ben geslaagd. Dit is fantastisch, we zijn er helemaal klaar voor. Ook de biometrische apparatuur voor het nemen van vingerafdrukken is hier al geïnstalleerd. Met alleen abcd kan je het niet redden in Nederland. Ook onze normen en waarden van wat wel en niet kan zijn van belang.”
En wat bij nader inzien toch niet onder normen en waarden scheen te vallen:
De kandidaten krijgen eerst de film Kennis van de Nederlandse samenleving te zien in hun moedertaal. De film is inmiddels geschoond van de omstreden blote borsten op het strand. En er is een boekje met dertig vragen dat zal worden gebruikt voor het examen. Bron: Steven Adolf in de NRC 14-06-05
Deze ontwikkeling kan voor Verdonk weer een stimulans vormen vast te houden aan haar nieuwe Wet inburgering in het buitenland. Ook hier is er een reëel belang, namelijk het tegengaan van het doorgeven van achterstanden door generaties (huwelijks)migranten heen. Ook hier heeft de bewindsvrouw tot dusver geen gelukkige hand. De zogeheten telefoontoets blijkt een lachertje. Deze strubbeling staat voor een belangrijker vraag over het realiteitsgehalte van inburgering in den vreemde. Is dat in wezen niet een contradictio in terminis?
Deze vraag zou Verdonk wel eens een tweede juridische aanvaring kunnen bezorgen en wel met de Europese grondrechten, zowel die van de EU als die van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Bron: NRC 15-06-05
Minister Bot strijkt in Marokko plooien glad.
Woensdag 22 juni 2005 – DEN HAAG – Officieel zijn er geen irritaties in de relatie tussen Marokko en Nederland, maar onofficieel zijn er toch wat plooien die hier en daar gladgestreken moeten worden. Dus gaat na minister Verdonk, die tijdens haar bezoek de nodige verwarring veroorzaakte, deze week minister Bot naar Marokko. Daarmee is hij de eerste Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken in vijftien jaar die een officieel bezoek aan Rabat brengt.
Het is aan de minister, als oud-diplomaat de beminnelijkheid zelve, om de vriendschap tussen beide landen nog eens te benadrukken. Tenslotte bestaat de relatie tussen Nederland en Marokko dit jaar vierhonderd jaar. Maar er zal ongetwijfeld nagepraat worden over de beperking van de dubbele nationaliteit. Bot zal er subtiel op wijzen dat Den Haag nog steeds graag wil dat kinderen van Marokkaanse ouders die in Nederland geboren worden, voor de Nederlandse nationaliteit kiezen.
Verdonk meldde tijdens haar bezoek vorige week dat Marokko daarover wil praten, maar dat bleek iets te kort door de bocht. Rabat blijft erbij dat Marokkanen, waar ze ook wonen, altijd onderdaan blijven. Om alle gevoeligheden toe te dekken kwam de Marokkaanse ambassadeur met de vondst dat de kwestie op de agenda staat, maar niet besproken zal worden. Bot zal het onderwerp opnieuw ter sprake te brengen. Net zoals hij ook zal blijven aandringen dat Nederland af en toe een chartervliegtuig kan regelen om moeilijk uitzetbare Marokkanen terug te sturen. Marokko wil daar nog niet aan meewerken.
Ook de sfeer tussen beide landen staat nog even op de agenda. Na de moord op Theo van Gogh in november vorig jaar was die bepaald grimmig, vooral toen EU-commissaris Bolkestein de koning van Marokko voorhield dat hij moest proberen de radicalisering van zijn onderdanen in den vreemde te stoppen.Bron:Eindhovens Dagblad
Kort samengevat: Een van de zaken die aan de orde kwam was de dubbele nationaliteit. Verdonk wil dat Marokkanen die Nederlander worden, hun oude nationaliteit afstaan. Volgens de Marokkaanse wet kan dat niet. Marokko: “Onbespreekbaar”. Ook ging ze praten over de positie van de vrouw . Elk jaar worden tientallen Marokkaanse vrouwen die in Nederland wonen, tijdens hun vakantie in Marokko zonder paspoort achtergelaten door hun man. De Tweede Kamer wil dat daar iets tegen wordt gedaan . Marokko: “Je krijgt een foldertje.” En het ging vooral over de inburgering in het buitenland . Marokko: “in strijd met de mensenrechten”.
Tja, het is maar wat je onder ‘winst’ en ‘succes’ verstaat…mdx08-03-06, 20:53Deel 2
– 21-06-05, Toch vertrouwelijke asielinformatie naar Congolese autoriteiten.
Netwerk. Uitzenddatum: Di. 21 juni 2005, 20.30u Verslaggeving: Geertjan Lassche
De Congolese autoriteiten krijgen Nederlandse overheidsdocumenten in handen, met daarin vertrouwelijke informatie over uitgeprocedeerde Congolezen. Dit blijkt uit onderzoek van Netwerk in Congo. Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken ontkende bij een kamerdebat in februari nog stellig dat dergelijke informatie aan de Congolese overheid verstrekt wordt.
Asiel Het gaat om documenten waaruit duidelijk wordt dat de uitgeprocedeerde Congolezen asiel hadden aangevraagd in Nederland.
Documenten Netwerk is in het bezit van documenten afkomstig uit de archieven van de DGM, de Congolese immigratiedienst. Het gaat onder meer om interne werkdocumenten van de Marechaussee. De documenten hebben betrekking op uitgeprocedeerde Congolezen uit Nederland. De documenten kunt u onderaan deze pagina vinden.
Achtergrond In de aangetroffen gevallen staat daarin steeds hun achtergrond als asielzoeker vermeld. In één geval werd een rechterlijke uitspraak gevonden van een Congolees die nog in Nederland verblijft. Hierin wordt melding gemaakt van zijn afgewezen asielverzoek en de problemen die hij naar eigen zeggen heeft gehad in Congo.
Groot risico Minister Verdonk heeft de Tweede Kamer verschillende keren verzekerd dat nooit aan de Congolese autoriteiten wordt gemeld dat de teruggestuurde Congolezen uitgeprocedeerde asielzoekers zijn. De UNHCR en verschillende mensenrechtenorganisaties hebben erop gewezen dat teruggestuurde Congolezen een groot risico lopen op gevangenschap, afpersing of mishandeling als bij de Congolese autoriteiten bekend is dat het om afgewezen asielzoekers gaat.
Opgewacht Teruggestuurde Congolezen worden op het vliegveld van Kinshasa opgewacht door medewerkers van de DGM en van de ANR, een veiligheidsdienst die nauw samenwerkt met de DGM. Medewerkers van deze diensten, die anoniem wensen te blijven, erkennen dat de uit Nederland weggestuurde Congolezen slecht behandeld worden: “De mensen die uit Nederland worden teruggestuurd, die worden hier echt mishandeld.”
Delegatie De IND werkt samen met de DGM om uitgeprocedeerde Congolezen terug te sturen. Een delegatie van de IND is eind maart nog bij de DGM in Kinshasa op bezoek geweest om nieuwe afspraken te maken over het terugsturen van Congolezen.
Uniformen Bij dat bezoek is toegezegd dat Nederland de DGM enkele tientallen uniformen zal leveren, zo vertelde een functionaris van de DGM. De IND bevestigt de toezegging, maar volgens de dienst gaat het hierbij om “technische ondersteuning ten behoeve van de samenwerking” en niet om een representatiegeschenk. Bron: http://www.netwerk.tv/index.jsp?p=items&r=netwerk&a=178671
Reactie minister Verdonk De reactie van minister Verdonk op de reportage van Netwerk kunt u hieronder lezen:
Reactie Verdonk op de uitzending van Netwerk van 21 juni jongstleden
22 juni 2005 Minister Verdonk reageert op de uitzending van de actualiteitenrubriek Netwerk over terugkeer naar de Democratische Republiek Congo. In de uitzending werd gesuggereerd dat aan de Congolese Direction Générale de Migration vertrouwelijke gegevens zijn verstrekt van uitgeprocedeerde asielzoekers uit de DRC.
Op 21 juni jongstleden heb ik kennisgenomen van een uitzending van de actualiteitenrubriek Netwerk over terugkeer naar de Democratische Republiek Congo (DRC).
In de betreffende uitzending werd gesuggereerd dat aan de Congolese Direction Générale de Migration (DGM) vertrouwelijke gegevens zijn verstrekt van uitgeprocedeerde asielzoekers uit de DRC. Daarbij zou het onder meer gaan om documenten uit de Nederlandse asielprocedure van betrokkenen. Voorts is in de uitzending gesuggereerd dat uit Nederland uitgezette ex-asielzoekers bij terugkeer in de DRC zouden worden ondervraagd en mishandeld door de Congolese autoriteiten. In de uitzending is vervolgens betoogd dat ik uw Kamer onjuist zou hebben geïnformeerd toen ik tijdens het debat op 23 februari jongstleden over terugkeer naar de DRC, stelde dat er geen gevoelige informatie uit asieldossiers wordt verstrekt aan landen van herkomst.
Ik meen dat de bevindingen van Netwerk zodanig zijn dat de vragen die zij oproepen nader moeten worden onderzocht. Het doel daarvan is de in de uitzending getoonde zaken te verifiëren alsmede de beschuldiging te onderzoeken van het verstrekken van vertrouwelijke informatie uit asieldossiers aan de DGM. Ik heb Staatsraad mr. dr. M. Oosting gevraagd een onafhankelijk onderzoek in te stellen.
Inzake de beschuldiging dat terugkeerders uit Nederland in de DRC mishandeld zouden worden heb ik de minister van Buitenlandse Zaken om een nader ambtsbericht gevraagd.
Ik zal uw Kamer zo spoedig mogelijk informeren over de uitkomsten van deze onderzoeken.
De Minister voor Vreemdelingen Zaken en Integratie, Bron: www.justitie.nl
Peter Veld van de IND reageert ook:
RIJSWIJK – De vluchtelingenorganisatie Inlia en de vereniging asieladvocaten en -juristen Nederland (VAJN) moeten publiekelijk afstand nemen van hun uitspraken dat Nederland vertrouwelijke asielgegevens aan Congo verstrekt. Dat heeft directeur P. Veld van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) hen dinsdag per brief gevraagd.
Zowel directeur J. van Tilborg van Inlia in Groningen als voorzitter L. Vellenga-van Nieuwkerk van de VAJN hadden afgelopen donderdag in het televisieprogramma Netwerk gesteld dat de IND vertrouwelijke informatie over uitgeprocedeerde asielzoekers aan de autoriteiten van Congo geeft. Het zou gaan om gegevens uit de zogeheten rapporten van nader gehoor, waarin een asielzoeker zijn hele vluchtverhaal uiteenzet.
Veld heeft zich “bijzonder gestoord” aan deze uitlatingen, omdat ze “volstrekt onjuist” zijn. bron;telegraaf Bron: de Telegraaf, 15 februari 2005
18-10-05 Nieuwe feiten dienen zich aan, in weer een uitzending van Netwerk: De asielachtergrond van uitgeprocedeerde Congolezen is jarenlang door de Nederlandse autoriteiten aan de Congolese ambassade gemeld. Dat blijkt uit nieuwe documenten die in het bezit zijn van Netwerk. Voormalig directeur Mulder van het vertrekcentrum Ter Apel bevestigt deze gang van zaken. Het programma vermeldt verder: Minister Verdonk heeft eerder nadrukkelijk aan de Tweede Kamer verklaard dat “nimmer” wordt gemeld aan de Congolese autoriteiten dat het om afgewezen asielzoekers gaat. Meer hierover op: http://www.buitenlandsepartner.nl/?p=55280#55280
Verdonk stelt de commissie Havermans in om onderzoek te doen:
DEN HAAG Informatie over asielzoekers uit Congo is mogelijk ook na 2002 naar de Congolese regering gegaan. Dat blijkt uit voorlopige informatie van de IND, zo schrijft minister Verdonk aan de Kamer.
Tot nu toe ontkende Verdonk steeds dat gegevens in Congo terecht zijn gekomen. Toch kreeg oud-Rekenkamerlid Havermans de opdracht de kwestie te onderzoeken. De uitkomst daarvan wordt in december bekendgemaakt.
Teruggestuurde vreemdelingen kunnen in de problemen komen als bekend is dat ze asiel hebben aangevraagd. Daarom is het verboden die informatie door te geven aan het land van herkomst.Bron: NOS teletekst
Havermans komt tot de conclusie dat er inderdaad vertrouwelijke informatie doorgespeeld is aan Congo:
Citaat: Nederland verstrekte wel degelijk asielgegevens aan Congo ANP
DEN HAAG – Nederland heeft de afgelopen jaren in een aantal gevallen asielgegevens verstrekt aan Congo. Het ging daarbij nooit om inhoudelijke informatie maar wel om gegevens waaruit blijkt dat een betrokkene een voormalige asielzoeker was. Ook dit is verboden.
Dat concludeert de commissie-Havermans die onderzoek deed naar beweringen dat Nederland documenten verstrekte over asielzoekers aan de Congolese autoriteiten. Het rapport is vrijdag overhandigd aan minister Verdonk (Vreemdelingzaken en Integratie), die later op de dag zal reageren.
De bewindsvrouw heeft aanvankelijk steeds ontkend dat enige informatie aan Congo was verstrekt. Eind oktober gaf zij in een korte brief aan de Tweede Kamer opeens toe dat zij niet meer kon uitsluiten dat er asielinformatie naar Congo was gegaan.
Oud-burgemeester Havermans zei in een toelichting dat abusievelijk op formulieren was aangekruist dat een betrokkene asiel had gevraagd. ‘Die informatie, maar ook niet meer dan dat, is verschaft aan Congo’, aldus Havermans. Hij sprak over menselijke fouten die zijn gemaakt in een zeer ingewikkeld proces dat voorafgaat aan de uitzetting van een afgewezen asielzoeker.
De commissie doet aanbevelingen om deze procedure eenvoudiger en doorzichtiger te maken.Bron: de Volkskrant
Verdonk is zich van geen kwaad bewust, het kabinet vindt het allemaal niet zo erg en bovendien worden er vele medeschuldigen gevonden:
DEN HAAG (ANP) – Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) vindt niet dat zij de Tweede Kamer verkeerd heeft geïnformeerd over Congo. Wel erkent ze dat door ,,administratieve slordigheden” in een aantal gevallen gegevens bij de Congolese autoriteiten terecht zijn gekomen.
,,Dat praat ik niet goed. Dit had nooit mogen gebeuren”, zei de bewindsvrouw vrijdag in een reactie op de bevindingen van de commissie-Havermans. Ze benadrukte daarbij echter dat er nooit inhoudelijke asielinformatie is verstrekt.
Verdonk heeft het kabinet achter zich. Dat liet weten verheugd te zijn met het rapport van Havermans. ,,Met mij is het hele kabinet tevreden en opgelucht”, aldus Verdonk. Het kabinet omarmt de aanbevelingen om het terugkeerproces te verbeteren. De meeste passen in de vernieuwingen die al in gang zijn gezet.
Meer bronnen
Het kabinet vindt het verder belangrijk dat meerdere onafhankelijke bronnen aangeven dat ex-asielzoekers uit Europa na terugkeer in Kinshasa geen problemen met de Congolese autoriteiten ondervonden. Overigens constateert het kabinet dat de Congolese vertegenwoordiging in Nederland ervan uitgaat dat vrijwel alle vreemdelingen die daar aankloppen om te terug te keren, voormalige asielzoekers waren.
Wel is het voorgekomen dat ,,abusievelijk” de rechter bovenhoek van bepaalde formulieren niet was afgeplakt, zodat zichtbaar was dat het een ex-asielzoeker betrof. Verdonk noemde het een ,,zeer kwalijke zaak” dat op bepaalde vingerafdrukformulieren, die naar de autoriteiten zijn verzonden, het vakje ‘asiel’ is aangekruist. ,,Daar heb ik geen excuus voor”, zei Verdonk.
Het kabinet wijst erop dat dergelijke informatie echter ook op een andere manier te achterhalen is, bijvoorbeeld via debatten in de Tweede Kamer als daar over individuen wordt gesproken of via openbare rechtzittingen. Verwezen wordt ook naar berichten in de media over individuele asielzoekers, die in het kader van het project 26.000 gezichten op televisie wordt vertoond.
Het kabinet meent dat het enige gegeven dat iemand asiel had aangevraagd, van een andere orde is dan het vrijgeven van inhoudelijke informatie over het asielrelaas.Bron: ANP, 9 december 2005
Verdonk doet iets zeldzaams…:
DEN HAAG Minister Verdonk erkent dat ze de Tweede Kamer onvolledig en onjuist heeft geïnformeerd in de kwestie van de uitgeprocedeerde asielzoekers.Ze zei in het debat dat ze de Kamer altijd naar beste weten heeft geïnformeerd,maar dat er in de praktijk fouten zijn gemaakt.
Volgens de commissie-Havermans heeft Nederland op formulieren vermeld dat mensen die naar Congo werden gestuurd, afgewezen asielzoekers waren.Die fout is volgens de commissie in nog eens 102 gevallen gemaakt in andere landen.
Verdonk zei dat ze de fouten betreurt. Het lijkt erop dat een meerderheid in de Kamer daarmee genoegen neemt. Bron: NOS teletekst
– 06-07-05, Minister Verdonk zet leefgeld van 4000 AMA’s stop. Zonder overleg met de VNG, die vrezen voor de gevolgen, vooral voor de grote steden.
Des te vreemder is het dat de minister haar plannen niet met de grote steden heeft overlegd. Juist daar zijn de meeste problemen met ex-ama’s te verwachten. Ook heeft ze zich niet laten informeren over een succesvol project in Utrecht. In deze stad worden ex-ama’s begeleid bij terugkeer naar het land van herkomst. Wanneer terugkeer onmogelijk is, krijgen ze hulp bij het legaliseren van het verblijf in Nederland. De Wit: “De Utrechtse aanpak is heel effectief in het voorkomen van illegaliteit. De Kamer heeft de minister hier in februari al op gewezen. Ik snap werkelijk niet waarom ze dit project negeert en niet eens met de gemeenten heeft overlegd over haar voornemen om de leefgelden stop te zetten. Ik krijg de indruk dat ze de dossiers van de ex-ama’s zo snel mogelijk administratief wil afhandelen, zodat het lijkt alsof haar terugkeerbeleid een succes is. Wat er werkelijk met deze mensen gebeurt, vindt ze blijkbaar niet belangrijk.” Bron: SP, 06-07-05
Rotterdam verwacht veel meer illegalen.
08-07-05 ROTTERDAM | Als Justitie jonge ex-asielzoekers uit gaat zetten, heeft dat grote gevolgen voor Rotterdam. Dan verdwijnen honderden Afrikaanse en Aziatische jongeren in de illegaliteit, zo voorspelt de voogdij-instelling NIDOS.
Burgemeester Opstelten wil zich niet aan schattingen wagen maar zegt zich wel ‘grote zorgen’ te maken. Zijn woordvoerder: “Het gaat immers niet om een paar individuen, maar om een grote groep.” Het NIDOS vreest dat een deel van de jonge mannen in de criminaliteit belandt. Regiomanager Polet: “Er zitten kindsoldaten tussen die soms psychiatrische hulp nodig hebben. Krijgen ze die niet, en moeten ze op straat overleven, grijpen ze misschien weer naar een wapen.” Een deel van de vrouwen verdwijnt in de onderwereld, verwacht het NIDOS. De voogdij-instelling voor jonge vluchtelingen reageert op de aankondiging van Justitie dat het dagelijkse leefgeld van de alleenstaande minderjarige asielzoekers wordt stopgezet. Justitie wil de groep die geen beroep kan doen op een verblijfsvergunning, gaan uitzetten.
Bij brief van het COA van 1 juli 2005 werden wij geconfronteerd met het feit dat het COA in opdracht van U en de minister van Justitie, het leefgeld van veelal uitgeprocedeerde minderjarige asielzoekers (AMA’s) gaat beëindigen. Alhoewel de beleidsregels die ten grondslag liggen aan deze maatregel reeds op 14 januari 2005 in de staatscourant zijn gepubliceerd, is er tot op heden noch met ons noch met individuele gemeenten overleg gevoerd. Dit is des te meer vreemd, omdat reeds gedurende meer dan een jaar het onderwerp AMA-beleid door ons op de agenda van reguliere bestuurlijke overleggen met U is gezet, maar tot dusver niet geleid heeft tot behandeling van dit punt. Bron: VNG 13-07-05
– Minister Verdonk negeert advies van IND en Ross-Van Dorp, topvoetballer Kalou mag niet versneld naturaliseren.
AMSTERDAM – Minister Verdonk voor Vreemdelingenzaken maakt voetballer Salomon Kalou ten onrechte tot voorbeeld voor haar strenge toelatingsbeleid. Volgens de advocaten van Kalou en zijn club Feyenoord wil de minister over de rug van Kalou een ‘signaal afgeven’, door diens aanvraag voor versnelde naturalisatie af te wijzen. De wet biedt de ruimte om voor sporters een uitzondering te maken.
De bondscoaches Van Basten van het Nederlands elftal en De Haan, die met de ploeg tot twintig jaar aan het WK in Nederland meedoet, kunnen hun voornemen om Kalou te selecteren niet uitvoeren door de beslissing van de minister. Verdonk heeft positieve adviezen van de Immigratie- en Naturalisatiedienst IND en van haar collega van Sport, Ross-Van Dorp, naast zich neergelegd.
In de Rijkswet op het Nederlanderschap staat dat afwijken van de normale, zeker vijf jaar durende procedure is gerechtvaardigd als de verlening van het Nederlanderschap een cultureel of sportief belang dient.
Een citaat uit de wet: ‘Hiervan kan sprake zijn als de verzoeker na zijn naturalisatie als vertegenwoordiger voor Nederland kan deelnemen aan internationale concoursen of sportwedstrijden.’
De 19-jarige Kalou, tweede op de topschutterslijst met negentien doelpunten, heeft sinds 2003 een verblijfsvergunning in Nederland. Dat de bondstrainers hem willen oproepen, staat in brieven die zijn ondertekend door Van Basten, De Haan en KNVB-directeur Kesler. Bron: Volkskrant 17-07-05
Dat hardloopster Lorna Kiplagat eerder wel snel Nederlandse kon worden en Kalou niet, is volgens Verdonks voorlichter Bruinsma logisch. Individuele sporters hebben nu eenmaal een streepje voor. ‘Zij bepalen zelf het verschil tussen winst en verlies. In een voetbalelftal staan nog tien spelers op het veld, dus hoe groot is de invloed van die ene voetballer?’
Van Basten liet weten het waarschijnlijk te achten dat Kalou deel zou uitmaken van de WK-selectie van het Nederlands elftal voor de eindstrijd in Duitsland volgend jaar. Foppe de Haan, bondscoach van Oranje onder twintig jaar, zou Kalou zeker in zijn ploeg opnemen deze zomer op het WK in Nederland. Bron: Voetbal International 19-05-05
Vorige week ontstond een publieke debat over de versnelde naturalisatie van prinses Máxima die niet volledig volgens de regels zou zijn gelopen. Uit een reactie van de Rijksvoorlichtingsdienst bleek dat volop uitzonderingen worden gemaakt. In vijf jaar (1996-2001) was maar liefst 880 maal toestemming gegeven voor een versnelde naturalisatie. Op sportief vlak kregen bijvoorbeeld zeiler Mitch Booth, squashster Annelize Naudé en tafeltennisster Li Jiao (Kroes: ,,allemaal in deze kabinetsperiode”) sneller een paspoort omdat zij een sportieve verrijking zijn. Bron: NRC 19-05-05
Salomon Kalou gaat in beroep tegen het besluit van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie om hem niet via een versnelde procedure aan een Nederlands paspoort te helpen. De negentienjarige Ivoriaanse spits van Feyenoord moet volgens Verdonk de normale procedure van vijf jaar doorlopen. Bron: Novum 28-05-05
Rotterdam – De druk op minister Verdonk om Feyenoord-spits Salomon Kalou alsnog te naturaliseren neemt toe. Erica Terpstra, voorzitter van NOC*NSF, vindt dat Verdonk een uitzondering moet maken voor Kalou vanwege zijn ‘uitzonderlijke kwaliteiten’. Een groot aantal Tweede-Kamerfracties is het daarmee eens. Bron: Rotterdams Dagblad 31-08-05
Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) heeft geen boodschap aan de mening van voetbalcoryfee Johan Cruijff en bondscoach Marco van Basten over de kwaliteiten van Salomon Kalou van Feyenoord. Hun opvattingen spelen geen enkele rol in het besluit dat de bewindsvrouw moet nemen over de vraag of de talentvolle speler versneld de Nederlandse nationaliteit moet krijgen.
Verdonk wijst erop dat ze zich alleen laat adviseren door “de betrokken vakministers” en dat ze verder geen waarde toekent aan “de meningen, standpunten of opvattingen van anderen dan de door mij beleidsmatig geraadpleegde vakministers”. De bewindsvrouw moet binnenkort een nieuwe beslissing nemen in de zaak-Kalou.
Premier Balkenende stelde donderdag in een schriftelijk antwoord op zijn vragen dat Kalou ondanks de weigering hem versneld te naturaliseren gewoon in Nederland kan voetballen en dat in die zin geen sprake is van verspild talent. “Bovendien blijft het voor de heer Kalou mogelijk om te naturaliseren, alleen niet om versneld te naturaliseren”, schrijft hij. Bron: Telegraaf 23-09-05
Kroes wil Verdonk via de rechter manen tot een beslissing. “Daarna weten we tenminste waar we aan toe zijn. Bij een positief besluit is het probleem opgelost en krijgt Kalou zijn paspoort. Wijst Verdonk het bezwaarschrift af, dan zetten we de rechtszaak door op andere gronden. Want zolang we geen goede argumenten horen waarom Kalou niet in aanmerking komt voor een versnelde procedure, blijven we doorgaan.” Bron: www.nu.nl 26-09-05
Maastrichtse hoogleraar Nationaliteitsrecht Gerard-René de Groot, die onlangs getuige-deskundige was in een hoorzitting bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) over Kalou, zegt hetvolgende:
,,De minister gaat op een aantal punten haar boekje te buiten. Ze heeft staatssecretaris Ross van Sport om een advies gevraagd over Kalou. Die was positief. Desondanks heeft Verdonk de aanvraag van Kalou afgewezen, omdat ze vindt dat hij niet van toegevoegde waarde is voor het Nederlands Elftal. En daar gaat ze in de fout. Verdonk mag namelijk geen uitspraak doen over de sportieve kwaliteiten van Kalou. Ze mag de aanvraag wel afwijzen, maar dan op punten die tot haar eigen portefeuille, integratie dus, behoren. Wat ze nu doet, is op de stoel van een collega gaan zitten.” Bron: www.nd.nl 28-09-05 Kalou spant een proces aan tegen maakt een afspraak met Verdonk:
Kalou spant rechtszaak aan tegen Verdonk
Zaterdag 24 september 2005 – ROTTERDAM –
Feyenoord-spits Salomon Kalou uit Ivoorkust stapt naar de rechter om alsnog het Nederlanderschap te krijgen. De advocaten van de 20-jarige speler bereiden momenteel een rechtszaak voor tegen minister Verdonk van integratie, die zijn aanvraag tot naturalisatie in mei afwees. … De advocaten sturen maandag een beroepsschrift naar de rechtbank in Rotterdam, omdat Verdonk te laat is met haar beslissing over het bezwaar dat Kalou op 28 juni indiende tegen de afwijzing van zijn aanvraag tot naturalisatie. „De wet schrijft voor dat de minister binnen tien weken na het inleveren van het bezwaarschrift een besluit moet nemen. Die termijn is verstreken”, zegt J. Kroes, raadsman van Kalou.
Kroes hoopt dat de rechter het beroep van Kalou met voorrang wil behandelen, zodat hij bij een positief vonnis nog voor het wereldkampioenschap voetbal volgend jaar zomer in Duitsland genaturaliseerd kan worden, zodat hij voor Nederland kan uitkomen. … Een woordvoerder van minister Verdonk geeft toe dat de advocaten ’wettelijk gezien gelijk hebben’ dat de bewindsvrouw te laat is met haar besluit over Kalou’s bezwaarschrift. „Maar beide partijen hebben de afspraak gemaakt dat de minister begin oktober haar beslissing kenbaar zou maken. Wij gaan nog steeds uit van die termijn. Maar de advocaten van Kalou zijn natuurlijk vrij in beroep te gaan bij de rechter. We kunnen hen niet tegenhouden.”
Kalou’s advocaten rekenen er overigens op dat Verdonk bij haar standpunt blijft. Kroes: „Haar optredens op tv laten weinig ruimte voor twijfel.”Bron: Eindhovens Dagblad, 24 september 2005
en krijgt gelijk van de rechter:
ROTTERDAM (ANP) – Minister Verdonk moet opnieuw bekijken of Feyenoorder Salomon Kalou in aanmerking komt voor een versnelde naturalisatieprocedure. Dat heeft de Rotterdamse rechter vrijdagochtend bepaald.
De bewindsvrouw had eerder dit jaar dat verzoek van Kalou tot twee keer toe geweigerd.
Verdonk heeft zes weken de tijd om bij de Raad van State beroep aan te tekenen tegen de uitspraak. Zo niet dan moet ze in die gestelde periode beslissen of de 20-jarige Ivoriaanse aanvaller alsnog op korte termijn een Nederlands paspoort krijgt.Bron: planet internet, 9 december 2005
Verdonk stapt naar de Raad van State:
DEN HAAG – Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) stapt naar de Raad van State in de zaak tegen voetballer Salomon Kalou. Zij gaat daarmee in beroep tegen de beslissing van de rechtbank in Rotterdam, eerder deze maand. Dat heeft zij donderdag bekendgemaakt.
De rechter in Rotterdam had bepaald dat de bewindsvrouw opnieuw gaan moest bekijken of de Feyenoorder Kalou voor een versnelde naturalisatieprocedure in aanmerking komt. Verdonk heeft al twee keer geweigerd hem sneller een Nederlands paspoort te gunnen.
Daartegen is de 20-jarige aanvaller uit Ivoorkust tegen in verweer gekomen. Met een Nederlands paspoort zou hij met het WK-voetbal in Duitsland in 2006 kunnen meedoen. Volgens een woordvoerder van Verdonk is de gang naar de Raad van State de aangewezen weg om in juridische zin duidelijkheid en zekerheid te krijgen. Justitie vraagt de raad om een spoedige behandeling van de kwestie. Bron: nu.nl, 22 december 2005
en wordt andermaal in het ongelijk gesteld:
DEN HAAG – Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie moet opnieuw bekijken of Feyenoord-voetballer Salomon Kalou versneld voor een Nederlands paspoort in aanmerking komt. Dat heeft de Raad van State woensdag beslist.
De afdeling bestuursrechtspraak wees het hoger beroep van Verdonk tegen het besluit van de rechtbank in Rotterdam af. De rechtbank had in december bepaald dat de minister de afwijzing van snelle naturalisatie onvoldoende had gemotiveerd.
Verdonk wees al twee keer een verzoek af van de Ivoriaanse spits, die in oktober 2004 voor het eerst vroeg om hem snel het Nederlanderschap te verlenen. Kalou wil graag deze zomer met het Nederlands voetbalelftal deelnemen aan het wereldkampioenschap in Duitsland. Hij weet zich al verzekerd van een plek in de selectie. … Nu moet ze toch haar huiswerk overdoen. De Raad van State is het eens met de rechtbank dat Verdonk het verzoek van Kalou onzorgvuldig heeft voorbereid en deels ongemotiveerd afwees. Beide rechtscolleges wijzen erop dat er een speciale regeling voor topsporters is die ruimte biedt om een vreemdeling sneller een Nederlands paspoort te verstrekken.Bron: http://www.telesport.nl/voetbal/article38684.ece
Maar Verdonk heeft er geen boodschap aan:
De Feyenoord-voetballer Salomon Kalou mag niet versneld Nederlander worden, heeft minister Verdonk bepaald. Daardoor is de kans dat hij voor Nederland mag meedoen aan het WK voetbal,zeer klein.Bron: NOS telektekst
Kalou neemt in feite al afstand van zijn vervroegde naturalisatie, maar schrijft Verdonk persoonlijk wat hij er van denkt:
(Vreemdelingenzaken en Integratie) gestuurd. Daarin stelt de 20-jarige Ivoriaan dat hij zeer ongelukkig is met de manier waarop zijn verzoek tot versnelde naturalisatie tot dusver is behandeld.
“Nu wij in deze zaak zo tegenover elkaar staan, kan ik alleen maar zeggen dat ik dit nooit zo bedoeld heb”, schrijft de aanvaller, die nog steeds met Oranje wil deelnemen aan het komende wereldkampioenschap in Duitsland. “Ik betreur deze gang van zaken, maar ik kan het helaas niet veranderen. Ik ben nu eenmaal een weg ingeslagen die niet omkeerbaar is. Tot dusver heb ik mij in de media onthouden van commentaar, maar na alles wat er over gezegd en geschreven is, heb ik nu de behoefte om zelf te reageren.”
Kalou: “Ik ben sportman en opgegroeid in een prestatieklimaat. Wie goed is komt bovendrijven, wie slecht is valt af. Inmiddels is vastgesteld dat ik aan alle sportieve eisen voldoe, dat maakt me trots. Zoals het me met name trots maakt dat bondscoach Marco van Basten voor mij een plaats in de WK-selectie heeft ingeruimd. Van afvallen op basis van mijn talent is dus geen sprake, want daar had ik mee kunnen leven. Met dat gedoe in de rechtszaal, het parlement en de media een stuk minder.”
Kalou geeft in de brief toe dat de slepende zaak hem niet onberoerd heeft gelaten. “Ook mijn spel heeft eronder geleden. Met name over dit laatste voel ik mij schuldig, ten opzichte van Feyenoord, de supporters en mijn teamgenoten. Maar ik heb mijzelf toegesproken en mijn hoofd leeggemaakt. Ik ga de dingen doen waar ik goed in ben, dribbelen, passeren, passen en scoren. De dingen waar het allemaal mee begonnen is, maar waar het inmiddels niet meer over gaat.”
Hoofdprijs
Kalou spreekt in zijn slotwoord minister Verdonk persoonlijk aan. “U noemde laatst het ‘Nederlanderschap de hoofdprijs’. Ik zal u eerlijk zeggen, zo heb ik er nooit naar gekeken. Het Nederlanderschap maakt mij geen beter mens of een betere voetballer en zal ook op geen enkele manier mijn sportieve toekomst beïnvloeden. Ik wilde gewoon wereldkampioen worden met Nederland, dat was mijn hoofdprijs.”
Met die afsluitende zin in zijn brief geeft Kalou aan dat hij het WK met Oranje al min of meer uit zijn hoofd heeft gezet. De Feyenoorder liet donderdag de laatste hoorzitting bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) in Rijswijk bewust schieten.
Zijn advocaat mr. J. Kroes heeft nog wel schriftelijk tekst en uitleg gegeven aan de minister. Ook de raadsman valt Verdonk aan. “U bent een juridische strijd aangegaan met Kalou. U hebt deze strijd bij de rechter tot in de hoogste instantie verloren. U wenst niettemin voort te gaan met uw strijd. U toont een sterke wil om het verzoek van Kalou te blijven afwijzen. Daarmee bent u inmiddels, zo is onze indruk, een strijd aangegaan die meer met beeldvorming en prestige te maken heeft dan met het toepassen van wettelijke regels.”
De tweede kamer buigt zich over het recht van de minister af te wijken van artikel 8 van de rijkswet op het Nederlanderschap door middel van artikel 10 en beschuldigt haar ervan ter plaatse nieuwe regels te definiëren die niet in de wet opgenomen zijn:
Nawijn (Groep Nawijn):
Mijn grootste punt is dat, als het al dan niet toepassen van artikel 10 beleid is, dit van te voren in de Kamer gesteld had moeten worden. Ik vraag dan ook een notitie over de toepassing van artikel 10 en de criteria die daarbij gehanteerd worden. Ik vind het uitermate slecht dat juridische procedures steeds tot beleidswijzigingen leiden. Dat is niet goed voor de rechtsstaat.
Voorzitter. Ik dank de minister voor haar antwoord. Zij heeft een aantal argumenten genoemd inzake de naturalisatie die evenwel slaan op artikel 8 van de Wet op het Nederlanderschap en juist niet op artikel 10 van dezelfde wet. Laatstgenoemd artikel geeft nu juist de uitzonderingen weer op artikel 8. In het vorige debat dat wij gehad hebben zijn twee argumenten gewisseld, te weten de inburgeringstoets en de verblijfsduur van vijf jaar. Met die termijn van vijf jaar heeft de rechter korte metten gemaakt. Nu gaat het in feite alleen dus nog maar om de toets. Daarvan heeft de rechter overigens al gezegd dat de minister moet aangeven waarom zij in dit geval afwijkt door de lat zeer hoog te leggen. Juist artikel 10 maakt het mogelijk om af te wijken van het inburgeringsvereiste. Dus ik vind de argumentatie van de minister uitermate zwak.
In de toelichting staat dat de heer Kalou moet aangeven dat hij voorlopig in Nederland zal blijven. Er staat niet dat hij zich definitief in Nederland moet vestigen. Overigens is hij dat wel van plan. Verdonk kiest de aanval op haar collegae:
Voorzitter. Ik heb heel veel respect voor de Kamer. Als iemand mij echter had voorspeld dat ik tot twee keer toe naar de Kamer geroepen zou worden om te debatteren over een individuele sporter gedurende een lopende procedure, zou ik dat behoorlijk onwaarschijnlijk hebben gevonden. Het onwerkelijke kan echter bewaarheid worden. Dijsselbloem:
De heer Dijsselbloem (PvdA): Nee. Het is ondertekend door de staatssecretaris van Justitie, uw ambtsvoorganger. Ik hecht hieraan omdat mensen volgens mij rechtszekerheid kunnen ontlenen aan deze richtlijn. Er is dus meer dan alleen maar de kale tekst van artikel 10. Er is een stuk, de richtlijn Naturalisatie topsporters, dat is ondertekend door uw ambtsvoorganger. Deze richtlijn is volgens mijn informatie nog steeds van kracht. Aan het einde het stuk staat dat de richtlijn in werking treedt op 1 augustus 2001. Het is een formeel stuk dat is getekend door uw ambtsvoorganger. Kent u het? De minister beweert dat die richtlijn niet meer geldig is sinds het in werking treden van nieuwe rijkswet op het Nederlanderschap:
Minister Verdonk: U spreekt over een stuk uit 2001 dat is ondertekend door de toenmalige staatssecretaris van Justitie. Ik wijs u erop dat er een nieuwe Rijkswet op het Nederlanderschap is die in werking is getreden op 1 april 2003. Er staan blijkbaar stukken op internet waarvan u denkt dat zij een eeuwigdurende waarde hebben. Dat is niet het geval. Er is een nieuwe wet en ik houd mij precies aan de eisen die in deze wet worden gesteld en de mogelijkheden en de bevoegdheden die deze mij biedt, ook in dit individuele geval. Nawijn:
Ik denk dat u nu wel een geweldige uitglijder maakt, minister. De adviezen in de zaak-Kalou van zowel de staatssecretaris van VWS als van de IND zijn namelijk gebaseerd op de richtlijn die de heer Dijsselbloem noemt. Het is dus blijkbaar niet zo duidelijk voor zowel uw collega in het kabinet als voor de uitvoerende dienst dat deze richtlijn niet meer geldt. Ik denk dat er iets moet gebeuren, want zo kan het niet. Verdonk geeft uiteindelijk toe nog eens te kijken of naar die richtlijn. Bron: tweedekamer.nl
Voor een gevoel van déja vu, zie ook het item over Taïda Plasicmdx09-03-06, 19:56Deel 3.
Volgens de Raad van State is er sprake van discriminatie. Er zijn juridische fouten in de inburgeringsplannen van minister Verdonk ontdekt.
Citaat: Inburgeringsexamen juridisch fout De inburgeringsplannen van minister Verdonk voor Integratie liggen weer onder vuur. De Raad van State heeft juridische fouten in de plannen ontdekt. Discriminatie Dat zou inhouden dat honderdduizenden allochtonen niet gedwongen kunnen worden om in te burgeren. Volgens de Raad van State is er sprake van discriminatie.
EU-regels Verdonk wil dat zogenoemde ‘oudkomers’ en Nederlanders die minder dan acht jaar hier wonen, examen doen. Maar door Nederlanders te laten inburgeren, gaat Verdonk in tegen anti-discriminatieregels van de EU.
Achtergesteld Op grond van Europees recht zijn burgers van EU-lidstaten uitgezonderd van de inburgeringsplicht. Desondanks kunnen Nederlanders volgens het wetsvoorstel van Verdonk wel verplicht worden tot deelname aan een inburgeringscursus. Daarmee worden ze achtergesteld bij inwoners van andere lidstaten en dat is discriminatie.
Eerdere bezwaren Het is niet de eerste keer dat de inburgeringsplannen van Verdonk op juridische bezwaren stuiten. De minister moest haar plannen eind vorig jaar al aanpassen na een advies van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken (ACVZ). Daaruit bleek dat het oorspronkelijke plan juridisch niet kon. Ook na de aanpassing blijkt het plan nu nog niet in orde.
Integreren Verdonk en het kabinet vinden het belangrijk dat zo veel mogelijk migranten die slecht Nederlands spreken, alsnog een inburgersexamen doen. De gedachte is dat zij dan meer gaan deelnemen aan de samenleving. Het is nog onduidelijk of Verdonk het wetsvoorstel gaat aanpassen na het advies van de Raad van State. De bewindsvrouw kan het advies negeren, maar in dat geval dreigen juridische problemen.
Citaat: De Raad van State heeft ernstige kritiek op de wetgeving betreffende inburgering van migranten; Europa heeft haar bij monde van eurocommissaris Frattini op de vingers getikt wegens dezelfde wet en gemeenten moeten – tegen de zin van de minister – kinderen van uitgeprocedeerde asielzoekers opvangen. Bron: Friesch Dagblad 11-08-05
Vereniging Nederlandse Gemeenten in opstand tegen asielbeleid van minister Verdonk: Asielzoekers worden tegen alle afspraken in, wel op straat gezet.
VNG installeert klachtencommissie asielbeleid.
12-08-05 De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) ontvangt steeds meer signalen van de gemeenten dat de ‘sluitende aanpak’ zoals afgesproken met minister Verdonk bij het terugkeerbeleid niet werkt. Afspraak is: er komen geen asielzoekers, uitgeprocedeerd of nog in een procedure, op straat te staan. Het tegenovergestelde is op dit moment het geval. Gemeenten zien steeds meer vluchtelingen op straat terecht komen. Meer en meer moeten gemeentelijke instellingen en particuliere organisaties opvang organiseren. Gemeenten bieden deze hulp omdat zij vinden dat ze een zorgplicht hebben.
Een commissie bestaande uit drie vooraanstaande (oud)bestuurders met een juridische achtergrond wordt ingesteld met als taak de signalen en klachten van de gemeenten te onderzoeken en om voorstellen voor verbetering te doen. De VNG besloot een onafhankelijke commissie aan te stellen om ook de Tweede Kamer uiteindelijk te kunnen overtuigen dat het asielbeleid moet worden aangepast.
Aanleiding voor het instellen van de klachtencommissie zijn de verontrustende signalen die vanuit het land bij de VNG terecht komen. Vluchtelingen zwerven op straat, het is niet duidelijk hoe uitgeprocedeerde asielzoekers die geen uitreispapieren kunnen bemachtigen alsnog in aanmerking kunnen komen voor een verblijfsstatus en gemeenten hebben nauwelijks zicht op de werkwijze van de Immigratie en Naturalisatiedienst van Justitie. En de vrees is dat er nog meer probleemgevallen bijkomen. De minister stopt binnenkort het leefgeld aan uitgeprocedeerde vluchtelingen die als minderjarige asielzoeker Nederland binnenkwamen en die inmiddels ouder dan 18 jaar zijn. Bovendien heeft deze week de Centrale Raad van Beroep de koppelingswet opzij gezet. Het gevolg hiervan is dat illegale kinderen zelfstandig recht kunnen hebben op bijstand. De commissie zal van start gaan zodra alle namen van de commissieleden bekend zijn. bron: http://www.vng.nl/smartsite.dws?ID=48510#
De door de VNG ingestelde onafhankelijke commissie Gemeentelijke Knelpunten Terugkeerbeleid die zich zou buigen over de gemeentelijke knelpunten in het terugkeerbeleid, heeft op 30 september 2005 aan de voorzitter van de VNG laten weten, haar werkzaamheden te beëindigen en de opdracht terug te geven aan het bestuur van de VNG.
De commissie, die bestond uit de heer Patijn, de heer Van Leeuwen en mevrouw Lodders-Elfferich, wilde haar bevindingen voor kunnen leggen aan ambtenaren en diensten van het ministerie van Justitie om zodoende met gedegen adviezen te kunnen komen.
De afgelopen dagen is duidelijk geworden dat de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie de commissie niet in de gelegenheid wilde stellen met de ambtenaren en betrokken diensten in contact te treden of met hen te spreken. Ook werkbezoeken aan justitiële diensten die bij het terugkeerbeleid zijn betrokken, zijn niet mogelijk.
De minister stelde daarbij dat zij op haar eigen departement reeds een meldpunt voor gemeenten heeft geopend. De VNG is van mening dat een dergelijk ambtelijk meldpunt, moeilijk zo niet onmogelijk objectief kan oordelen. Om de objectiviteit van de klachten te waarborgen had de VNG juist gekozen voor een commissie van niet directbetrokkenen.
De VNG betreurt deze gang van zaken. Het bestuur van de VNG beraadt zich op 27 oktober 2005 op de wijze waarop de door gemeenten gesignaleerde knelpunten in het terugkeerbeleid nu aan de orde moeten komen. Bron: Bron: www.vng.nl
Minister Verdonk en onze Grondwet; Discrimineren mag niet, tenzij je er een goede reden voor hebt.
Het verschil
Onze Grondwet opent met de zin: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook is niet toegestaan”. Ook de overheid mag niet discrimineren. Sterker nog, de overheid bestrijdt discriminatie, onder meer met het Nationaal Actieplan Racismebestrijding. Toch maakt ook de overheid onderscheid. Als daar een goede reden voor is, is dat geen discriminatie. Zo betalen mensen die meer verdienen meer belasting. De onderwijsplicht geldt voor kinderen, niet voor volwassenen. Mensen van buiten de EU die hier aan de slag willen, hebben een vergunning nodig, EU-ingezetenen niet. bron:minister Verdonk Uit column van Rita Verdonk, oktober 2005, complete tekst op: http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?6149
27-10-05 Brand in cellencomplex Schiphol, 11 gedetineerden komen hierbij om het leven, allen waren illegalen. Eindverantwoordelijken voor het bewuste cellencomplex: Minister Verdonk en minister Donner. Tijdens de persconferentie naar aanleiding van de brand prijst Verdonk het bewakinsgpersoneel en de hulpverlening voor hun adequate handelen. Een storm van hoon en kritiek barst los.
Volgens D66-Kamerlid Lousewies van der Laan is niet adequaat opgetreden omdat elf personen zijn omgekomen.
Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken, VVD) heeft met haar opmerking dat hulpdiensten bij de brand op Schiphol ,,adequaat’’ hebben gehandeld, voor haar beurt gesproken. Dat verklaarden Kamerleden van PvdA, Groen- Links, D66 en de SP gisteravond in een spoeddebat over de brand.
Aanvankelijk gold de kritiek van de vier partijen minister Donner (Justitie, CDA), maar die liet weten dat hij zelf het woord adequaat niet in de mond heeft genomen. Bron: NRC, 28-10-2005
Het complex blijkt een historie te hebben van eerdere brandjes (zelfs bij het in aanbouw zijn) en het niet voldoen aan brandvoorschriften. Ook bij het technisch onderzoek constateert men vele gebreken:
Nalatigheden van zowel de gemeente Haarlemmermeer als het personeel van Justitie zijn de oorzaak van het uit de hand lopen van de brand op 27 oktober in het cellencomplex op Schiphol-Oost, waarbij elf mensen omkwamen.
Dat concludeert een door Haarlemmermeer ingestelde onafhankelijke onderzoekscommissie vandaag. Volgens de commissie had de gemeente niet alle aanbevelingen opgevolgd om het complex veiliger te maken. De brand zou een ander verloop hebben gehad als er een automatische sprinklerinstallatie was geweest.
Ook heeft het personeel van het complex, vallend onder het ministerie van Justitie, de brandmelding te laat doorgegeven aan de brandweer, aldus de commissie.
De commissie stelt dat de gemeente bij de bouw van de vleugels waar de brand woedde, erop had moeten toezien dat er een automatische blusinstallatie werd geplaatst. Dat is niet gebeurd.
Het instituut Nibra onderzocht het detentie- en uitzetcentrum in 2002, toen ook al brand was uitgebroken, vlak voordat het in gebruik werd genomen. De aanbevelingen van Nibra zijn niet allemaal opgevolgd. Burgemeester Fons Hertog van Haarlemmermeer wilde vanmorgen nog niet reageren.
De commissie constateert andere fouten. Zo is ze verbaasd over het feit dat de brand volgens het logboek ontstond om 23.55 uur, maar pas aan de brandweer is gemeld om 00.02 uur. Zeven minuten later was de brandweer ter plaatse. Zo gingen veertien kostbare minuten verloren.
Mogelijk zijn bewakers van het complex eerst gaan kijken bij de brand om een loze melding te voorkomen. De commissie sluit niet uit dat de brandweer in eerste instantie zelfs is afgemeld.Bron: Het Parool, 15-12-2005
Bij het bestrijden van de brand in het cellencomplex op Schiphol-Oost is een hoop mis gegaan. Dat staat in het rapport van de commissie-Hendrikx, dat vandaag in Hoofddorp werd gepresenteerd. De commissie heeft vooral gekeken naar de rol van de gemeente Haarlemmermeer.Bron: NOS journaal
Voor een omgekomen Libiër is het gebeurde wel extra schrijnend:
Op 17 oktober werd de Libiër opgepakt. Volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) was hij ongewenst. Hij zou zich niet hebben gehouden aan zijn vertrektermijn en had geen vaste verblijfplaats. Daarnaast had hij, aldus de IND, onvoldoende geld om in zijn bestaan te voorzien.
De rechtbank verwerpt al deze punten van de IND. De Libiër had een visum voor de Schengen-landen, dus ook voor Nederland. Bovendien had hij een retourticket voor Libië, dat geldig was tot 21 oktober. Drie dagen voor die datum werd hij aangehouden. Ook bezat de man aantoonbaar zeshonderd euro, waarmee hij kon rondkomen. Hij logeerde bij vrienden in België en was in Nederland om zijn dochtertje te bezoeken.
Na zijn arrestatie zat de Libiër drie dagen in een politiecel. Daarna werd hij overgebracht naar het uitzetcentrum van Schiphol-Oost. Hij werd niet op het vliegtuig gezet, ook al had hij een ticket naar Libië. Na elf dagen detentie kwam hij om in de vuurzee, in zijn cel op vleugel K van het complex.Bron: de Volkskrant, 16 december 2005
De Libiër die al snel publiekelijk beschuldigd werd de brand aangestoken te hebben, blijkt het uiteindelijk toch allemaal met minder zekerheid gedaan te hebben:
AMSTERDAM – De brand op Schiphol-Oost, waarbij eind oktober elf vreemdelingen omkwamen, zou niet zijn begonnen in cel 11 van een Libiër. Dit beweert zijn advocaat Robbert Ketwaru op basis van gesprekken met zes overlevenden van de Schipholbrand. Zijn 25-jarige cliënt, die ernstig gewond raakte tijdens de ramp, zit vast op verdenking van brandstichting.
Volgens de raadsman zijn de verklaringen van de zes getuigen niet opgenomen in strafdossier. ‘Die houding van het Openbaar Ministerie vind ik fout’, aldus Ketwaru. ‘Dit zijn wel ontlastende verklaringen voor mijn cliënt die justitie buiten het dossier wilde houden. Er lijkt sprake van een tunnelvisie.’
De getuigen hebben tegen de advocaat verklaard dat de brand op de gang van het complex is begon. Tussen cel 11 en 12 was zo veel vuur dat de nooddeur van de vleugel onbereikbaar was, zegt de Algerijn Inbrahim Khalil Benai.
Het Openbaar Ministerie was dinsdag niet bereikbaar voor commentaar; het onderzoek naar de brand loopt nog. Tot die tijd doet de officier van justitie geen mededelingen. Volgens Ketwaru zijn de verklaringen van de medegedetineerden op zijn verzoek alsnog toegevoegd aan het strafdossier.
De Libiër kreeg op de dag van de brand bezoek. Hij heeft toen een aansteker gehaald bij de bewaarders. Volgens medegedetineerden kreeg hij bezoek van zijn vriendin en maakte hij een opgewekte indruk.Bron: de Volkskrant, 4 januari 2006
Amsterdam – Justitie heeft nog steeds geen bewijs dat de brand op Schiphol-Oost van vorig jaar is aangestoken. Uit voorlopige conclusies van het (technisch) onderzoek blijkt dat het vuur ´vermoedelijk´ is begonnen in de cel van een Libische gevangene, maar dat staat allerminst vast.
Volgens diens advocaat, Robbert Ketwaru, blijkt uit foto´s, ooggetuigenverslagen en voorlopige conclusies dat de brand evengoed op de gang kan zijn begonnen. “Wat vooral uit de stukken blijkt, is dat alles die nacht misging.” Hij vraagt vandaag opheffing van de voorlopige hechtenis van zijn cliënt.
Bij de ramp, in de nacht van 26 op 27 oktober vorig jaar, kwamen elf vreemdelingen om en raakten vijftien personen gewond.
Duidelijk is dat de brand is ontstaan in of vlak buiten cel 11, de cel waar de Libiër was opgesloten. Hij had de avond ervoor een aansteker opgehaald bij de afdeling waar de eigendommen van de gedetineerden werden bewaard. De Libiër werd ruim een week na de ramp als mogelijke brandstichter aangehouden in het brandwondencentrum in Beverwijk, en zit sindsdien in voorlopige hechtenis.
Het Openbaar Ministerie (OM) wil weinig zeggen over het technisch onderzoek waarmee direct na de ramp werd begonnen, maar houdt andere mogelijkheden dan brandstichting open. “Wij zijn bezig met een onderzoek in brede zin”, zegt persofficier Maarten Vos.
Medegevangenen van de Libiër hebben van begin af aan gewezen op de mogelijkheid van een storing in het elektrische systeem. Foto´s, genomen vlak na de brand, laten een zwartgeblakerde cel 11 zien. Voor de deur is een extra zwarte plek waar ooit de elektriciteitskast heeft gezeten.
De vraag is of überhaupt nog ondubbelzinnig kan worden vastgesteld waar en hoe de brand begon. Mocht dat in de cel van de Libiër (die zelf brandstichting ontkent) zijn, dan is de vraag of het opzet was of een ongeluk.Bron: de Volkskrant, 17 februari 2006
Minister Verdonk garandeert keer op keer dat de overlevenden van de brand adequate nazorg krijgen. Dat blijkt relatief: een overlevende werd bij gebrek aan een gewone cel in een isoleercel geplaatst. Op de ‘bajesboot’, waar een aantal overlevenden wordt ondergebracht, onstaat weer een brandje. En hebben de mensen nou wel of niet bezoek gehad van een trauma-arts?
Verdonk heeft meer haast met uitzetten, ook al zijn de mensen mogelijk nog nodig als getuige:
De immigratie en naturalisatie dienst IND maakte vanavond bekend dat maandag een groep van 200 illegalen het land moet verlaten. Zonder de officiële onderzoeken die gaande zijn naar de oorzaak van de brand op Schiphol af te wachten, clashte de Tweede Kamer exact een week geleden met de bewindslieden Donner en Verdonk over de afhandeling van de brand. De ministers werd vooral een gebrek aan nazorg voor de overlevenden verweten en de Kamer wilde voorkomen dat overlevenden hangende het onderzoek werden uitgewezen. Afgelopen week bezocht een aantal Kamerleden de vreemdelingen. Ze schrokken daar blijkbaar zo van, dat er vandaag weer een ontmoeting tussen regering en parlement werd georganiseerd.Bron: Den Haag Vandaag, 17 november 2005
HILVERSUM – Acht overlevenden van de fatale brand in het cellencomplex op Schiphol-Oost hebben vorige week te horen gekregen dat ze binnen 28 dagen worden uitgezet. Ondanks dat ze nog medische behandeling krijgen. Tweede Kamerlid Lambrechts (D66) gaat minister Verdonk van Vreemdelingenzaken hierover om opheldering vragen, zei ze donderdagavond in het televisieprogramma Netwerk.
In de reportage zei het hoofd van het behandelteam van de GGZ in Groningen dat hij betwijfelt of de mensen die binnenkort worden uitgezet, wel zijn gezien of gehoord door een arts van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). De behandelend GGZ-artsen zijn in ieder geval niet door de IND-collega’s geraadpleegd.
Volgens Lambrechts had minister Verdonk juist deze extra waarborg bij deze groep mensen toegezegd. Door de brand op 27 oktober kwamen elf mensen om het leven. Verdonk had de Tweede Kamer toegezegd dat de overlevenden pas zouden worden uitgezet als ze daar medisch en psychisch toe in staat waren.
Een woordvoerster van het ministerie van Justitie zei donderdagavond dat de IND de procedure, zoals deze is afgesproken met de Tweede Kamer, zorgvuldig heeft uitgevoerd. Op individuele zaken kan de dienst niet ingaan. „Maar als deze mensen het niet eens zijn met de beslissing, kunnen ze daartegen in beroep gaan”, aldus de woordvoerster de Telegraaf, 20 januari 2006
-5-11-05 Verdonk probeert critici de mond te snoeren, deel2: de ‘Reisburo Rita’ posters Kort na de schipholbrand, en de ‘constatering’ van Verdonk dat alle betrokkenen adequaat gehandeld hebben, steekt felle kritiek de kop op, maar nemen we ook pogingen waar die in de kiem te smoren:
AMSTERDAM – In steeds meer plaatsen worden in navolging van Amsterdam spandoeken met teksten gericht tegen minister Verdonk verwijderd. Politie en brandweer hebben deze week in Haarlem, Utrecht en Groningen teksten tegen Verdonk weggehaald. Ook in Emmen, Leiden, Den Bosch, Nijmegen en Zwolle zijn spandoeken opgehangen, maar hier is nog geen beslag op gelegd.
De spandoekactie begon vorige week in de krakersscene in Amsterdam. Zaterdag besloot de Amsterdamse ‘driehoek’ (burgemeester, justitie en politie) om op te treden, omdat sommige teksten smadelijk zouden zijn voor minister Verdonk. In vier panden deed de politie invallen en verwijderde zij spandoeken. De krakers reageerden met nieuwe spandoeken, posters en graffiti. Volgens een woordvoerder van de krakers hangt inmiddels meer dan de helft van de leuzen op panden die niet van krakers zijn.
Dinsdagmiddag werd de Prins Hendrikkade in Amsterdam afgezet nadat een politieman in burger had gemeld dat er met een zwart handwapen geschoten werd vanuit een krakerspand. Een van de krakers overhandigde een zwarte accuboor aan de politie, waarmee hij nieuwe spandoeken aan de gevel had bevestigd. Een arrestatieteam sloeg vier krakers in de boeien en voerde hen geblinddoekt af. Twee anderen waren op straat al aangehouden. Bij een huiszoeking in het kraakpand werd geen wapen aangetroffen.
Aan het Lage der A in Groningen verwijderde de brandweer met behulp van een ladderwagen een spandoek met de tekst ‘Verdonk over tien jaar: Ich habe es nicht gewusst’. Als legitimatie voor de actie verwijst de gemeente naar een politieverordening, waarin staat dat voor het aanplakken van teksten in de openbare ruimte een vergunning nodig is. Volgens de krakers zijn de teksten nu voorzichtiger geworden. Er duiken teksten op als ‘Rita moordwijf’ en ‘Rita molenaar’ en soms worden vraagtekens achter leuzen geplaatst.Bron: de Volksrant, 10 november 2005
Zelfs een schoolbestuur grijpt in:
Gisteren zijn ook op de Hoge School van Amsterdam 4 studenten gearresteerd, zij verzamelden handtekeningen voor het aftreden van minister Verdonk omdat zij haar verantwoordelijk achtten voor de 11 doden bij de brand op Schiphol-Oost. Het schoolbestuur heeft de politie ingeschakeld.Bron: http://www.buitenlandsepartner.nl/?6689#56891 Een aantal krakers stappen naar de rechter om het weghalen van hun spandoeken:
AMSTERDAM – Een aantal krakers stapt naar de rechter uit onvrede over het weghalen van hun spandoeken met teksten over minister Verdonk (Integratie). Het kort geding dient vrijdag voor de rechtbank in Amsterdam, liet advocaat Schuckink Kool maandag namens hen weten.
De raadsman heeft een dagvaarding doen uitgaan waarin hij de Staat, burgemeester Cohen van Amsterdam en burgemeester Ter Horst van Nijmegen daagt. De afgelopen week ontstond in de hoofdstad ophef, omdat de politie spandoeken van kraakpanden verwijderde met grove leuzen over Verdonk. Op de doeken stonden teksten als ‘Verdonk, nog steeds geen bloed aan je handen?’ en ‘Levend verbrand, Rita bedankt’. Ook in Nijmegen haalde de politie posters weg met de woorden ‘Reisbureau Rita, arrestatie deportatie crematie adequaat tot het bittere eind’. In Den Bosch deden zich volgens de advocaat vergelijkbare situaties voor.
De teksten werden niet gedoogd, omdat justitie ze als smaad betitelt. Minister Verdonk heeft hiertegen inmiddels ook aangifte gedaan. Burgemeester Cohen liet al eerder weten dat de beledigende leuzen in het licht van de dreigende situatie rondom Verdonk niet zijn toegestaan.
De krakers voelen zich echter aangetast in hun vrijheid van meningsuiting. De advocaat wil nu dat de rechter de gedaagden verbiedt de spandoeken en posters weg te halen.Bron: ANP en winnen:
Rechter verbiedt weghalen kwetsende spandoeken
AMSTERDAM – De rechtbank in Amsterdam heeft donderdag besloten dat de Staat geen spandoeken meer mag weghalen met beledigende teksten over minister Verdonk (Integratie). Het gaat daarbij om een poster met de woorden ‘Reisbureau Rita, arrestatie, deportatie, crematie, adequaat tot het bittere eind’, dat aan een pand in Nijmegen hing.
Over de gemeente Amsterdam, die in eerste instantie ook was gedaagd, deed de rechter geen uitspraak. Het Openbaar Ministerie (Openbaar Ministerie) in Amsterdam gaf namelijk tijdens het kort geding vorige week al aan voorlopig geen spandoeken meer in beslag te nemen. De rechter oordeelde dat de Staat dat ook niet mag doen, tenzij het OM overgaat tot strafvervolging en de strafrechter alsnog beslist dat de teksten smadelijk zijn.Bron: de Telegraaf, 24 november 2005
ARNHEM – De postertekst ‘Reisbureau Rita, arrestatie deportatie crematie adequaat tot het bittere eind’ is geen smaad. De politierechter in Arnhem heeft een 32-jarige Nijmegenaar hiervan woensdag vrijgesproken, al noemde de rechter de tekst wel ‘op het randje.’
Agenten hielden de Nijmegenaar in november vorig jaar aan, toen hij een poster met de gewraakte tekst tegen het beleid van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie op straat uitrolde voor de camera van Omroep Gelderland.
Een dag eerder was de politie binnengevallen in diverse actiepanden in Nijmegen om vergelijkbare posters weg te halen. Datzelfde gebeurde in Amsterdam, omdat Justitie vond dat er wel sprake was van smaad.
Actievoerders hingen de posters op na de brand in het uitzetcentrum op Schiphol. De Arnhemse politierechter zei woensdag dat de teksten pasten in het felle publieke debat dat losbarstte na de brand. Hij achtte daarom smaad niet bewezen.Bron: de Volkskrant, 11 januari 2006
Verdonk neemt er geen genoegen mee, en gaat in hoger beroep.
12-6-05, De tweede kamer is ontstemd over de &-campagne van Minister Verdonk In het grootste geheim bereidt Minister Verdonk een campagne ter bevordering van wederzijds begrip tussen autochtonen en allochtonen. Zelfs de tweede kamer blijkt de details niet te mogen weten:
De Tweede Kamer is niet te spreken over de integratie-campagne van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie. Dat is gebleken tijdens het begrotingsoverleg voor integratie.
10 miljoen euro De campagne kost de komende drie jaar 10 miljoen euro. Probleem voor de Kamer is dat Verdonk niet wil zeggen hoe het geld wordt besteed. De PvdA vindt dat ‘onbestaanbaar’. Ook regeringspartijen CDA en VVD willen meer duidelijkheid.
Motie GroenLinks en D66 hebben een motie ingediend om het geld in te zetten voor concrete positieve acties. Het mag niet naar reclame- en adviesbureaus gaan.
Reactie Verdonk Verdonk zei er ‘ook niets van te begrijpen’. Ze heeft het idee voor een campagne diverse keren aan de orde gesteld en wilde juist iets anders doen dan de gebruikelijke postbus-51-spotjes. Over de inhoud kan ze nog niets zeggen omdat dit hoort bij de strategie.
Muziekzenders “Het begint van onderaf waarna er steeds meer symbolen verspreid worden.” Ze raadde nog wel aan goed te kijken naar muziekzenders waar veel jongeren naar kijken.Bron: www.rtl.nl Tegelijkertijd was de kamer niet onder de indruk van de resultaten van Verdonk op het gebied van inburgering en er wordt openlijk twijfel geuit over de geloofwaardigheid van Minister Verdonk als minister van integratiebeleid:
Hoever zijn we opgeschoten met integratie?
Daar werd een debat gevoerd over het integratiebeleid voor het komende jaar. De Kamer was niet zozeer geïnteresseerd in de reeks plannen die minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie, VVD) op stapel heeft staan, maar wilde vooral weten of het integratiebeleid al concrete resultaten heeft opgeleverd.
Het antwoord op die vraag is nee, vindt een meerderheid in de Kamer, maar op uiteenlopende punten. … De gemeente Amsterdam signaleerde zelfs onder jonge kinderen al een toename van segregatie. … Ook was er gisteren in de Tweede Kamer scherpe kritiek op het inburgeringsbeleid van de minister. De nieuwe Wet inburgering, die nieuwkomers en migranten die hier al langer wonen verplicht tot een inburgeringsexamen, laat als gevolg van juridische obstakels nu al drie jaar op zich wachten. … Volgens de oppositie zijn er door deze stagnatie het afgelopen jaar 14 procent minder oudkomers – migranten die hier al langer zijn – aan taallessen begonnen. Verdonk bestreedt dit. De laatste telling is van mei vorig jaar, aldus de minister en sinds die tijd worden er, vooruitlopend op het nieuwe stelsel waarin migranten hun inburgeringscursus op de vrije markt moeten kopen, geen wachtlijsten meer bijgehouden.
Het aantal migranten dat taal en maatschappijles volgt is slechts één aspect van het inburgeringsbeleid.
Zorgwekkender is dat 60 procent van de oudkomers, migranten die al langer hier verblijven en vaak gebrekkig Nederlands spreken, de taal niet beter beheersen na het volgen van een integratiecursus. … De Tweede Kamer vindt dat Verdonk op grond van de gebrekkige resultaten minder aandacht aan immigratie en meer aandacht aan integratiebeleid moet schenken.
Met uitzondering van de VVD, zijn alle partijen van mening dat ze juist als gevolg van haar strenge vreemdelingenbeleid het integratiebeleid zo moeilijk voor het voetlicht krijgt. ,,Zij zit in een dubbelrol’’, aldus Lambrechts (D66). ,,De ene poot overschaduwt de andere.’’
Volgens Dijsselbloem ligt het ook aan Verdonk zelf. ,,Het samengaan van deze twee portefeuilles is geen succes bij deze minister.’’Bron: NRC, 13-12-2005 Het ‘doel’ van de campagne is ‘het vinden van 1001 voorbeelden van geslaagde integratie’. Daarvoor zoekt ze ‘ambassadeurs’ die op willen treden als rolmodel. Verschillende bekenden bedanken voor die eer. Bijvoorbeeld Mohammed Benzakour:
Excellentie, Het is mijn gewoonte niet ministers lastig te vallen met brieven, maar u bent begonnen. Kort geleden viel er in mijn bus een envelop van mijn uitgever met daarin, verrassend genoeg, een brief van het Ministerie van Justitie. Daarin richt u zich persoonlijk tot mij en ondertekent u eigenhandig met een blauwe ballpoint. Het is al speciaal een persoonlijk ondertekende brief van de minister te krijgen, maar nog specialer is het om gevraagd te worden voor ‘ambassadeur’.
Ambassadeur! Ofschoon u niet over Buitenlandse Zaken gaat, dwaalden mijn naïeve gedachten onmiddellijk af naar zonovergoten streken waar ik in een ommuurde villavesting notabele dames en heren mag verwelkomen op copieuze recepties en tuindiners. Niets is minder waar. U vraagt mij voor het ambassadeurschap van de ‘&-Campagne.’ De wat? Even vermoedde ik een redactionele slordigheid, maar de hele brief repte consequent over de ‘&-Campagne’. Nadere bestudering leerde dat dit de correcte benaming is voor een landelijke actie met als doel ‘de interactie tussen allochtoon en autochtone Nederlanders een positieve draai te geven’. Deze &-Campagne (die, zo is mij ingefluisterd, 10 miljoen belastingballen gaat kosten en vormgegeven wordt door MTV) wil ‘goede voorbeelden tonen van mensen die door persoonlijke initiatieven de kwaliteit van samenleven in hun directe omgeving vergroten’. Met de vraag dus of ik als schrijvende BNM’er (Bekende Nederlandse Marokkaan) mijn steentje wil bijdragen.
Beste Rita, hoe zal ik het zeggen? Hoe eervol ook, ik vrees dat ik u zal moeten teleurstellen. Ik heb weliswaar vaker geroepen dat de redding van onze aardkloot in handen van de vrouw ligt, maar uitzonderingen bestaan. Een daarvan, sorry, bent u. Om te beginnen geloof ik niet dat als u maar een blik leuke Marokkaanse rolmodellen opentrekt, de interetnische vrede wordt bespoedigd. Dat is geen pessimisme, maar nuchterheid. De crisis is te diep en te gelaagd voor een paar hippe t-shirts, buttons en vlotte MTV-spotjes vol guitige successmoeltjes – hoe nobel ook de boodschap. Die 10 miljoen besteden aan een robuust onderwijs- en banenplan voor jonge, aan de rand balancerende Marokkaantjes zet oneindig meer zoden aan de integratiedijk. Maar – en dat frappeert mij nog het meest– is dat deze verzoeningscampagne uitgerekend uit úw koker komt. Hoe ironisch. Nooit heb ik u mogen betrappen op enigerlei beleid of uitspraak van waaruit een soort van samenbindende werking ging. Misschien is dat teveel gevraagd voor een ex-gevangenisdirecteur, maar dan had u moeten bedanken voor deze integratiebaan. Of dacht u soms dat de duizenden stickers ‘Minister van Desintegratie’ gedrukt waren omdat men zo onder de indruk was van uw bindende kwaliteiten?
Ik zie u nog staan, daar op de Dam, 2 november 2004, hoe u daar stond te loeien als een soort wandelend onderbuikventiel, excusez le mot. Hans Janmaat was jaloers geweest. Alle moslims waren impliciet schuldig aan de moord, u durfde dat tenminste hardop te zeggen. In dit land hebben we vrijheid van mening en wie dat niet bevalt, dáár is het gat van de deur! Jaja, dat ging erin als koek. En toen later enkele moslimorganisaties uiting gaven van hun grief omtrent een staatsbekostigde film waarin hun heiligste tekst op konten en tieten werd geschilderd, reageerde u koeltjes bij Buitenhof: ‘Ach, hun incasseringgrens ligt te laag.’ Men moet maar tegen een stootje kunnen, nietwaar?
Maar laat ik nou onlangs een bewindsvrouw moord en brand horen krijsen vanwege een haar onwelgevallige spandoekleus. De 11 adequaat verkoolde lichamen waren nog warm, toen mevrouw aangifte deed vanwege haar ‘aangetaste eer’.
En wat hebt u toch een hekel aan al die sta-in-de-weg-wetteksten. Vooral de Grondwet en al die internationale verdragen, vreselijke misbaksels. Ze propageren maar gelijkheid, non-discriminatie en dat soort kul. Ondertussen is onder uw bewind de IND uitgegroeid tot een soort Gestapobureau die er vooral in lijkt te slagen mensen tot chronische psychoses, automutilatie en zelfdoding te bewegen. En herinnert u zich nog die geweigerde-hand-soap? Niet eerder zo’n knap in scène gezette setting gezien. Terwijl we weten, u ook, dat er nu eenmaal dit soort moslimorthodoxen rondlopen, evenals bigotte christenen en puriteinse joden (rabbijn Evers bijv. heeft al twintig jaar geen vrouw een hand gegeven). Maar u liet de pers optrommelen, camera’s erbij, microfoons, en hupsakee: ziet wat een staaltje middeleeuwse misogyne!
Nee mevrouw Verdronk, u bent geen columnist of cabaretier. U bent lid van het Kabinet. Van u, juist van u, verwacht ik binding, verzoening, doortastendheid en tact. Maar ik zag het omgekeerde. Ik zag stigmatisering, polarisatie, botheid en verdachtmakerijen. En dan stuurt u mij een brief waarin u vraagt of ik namens u de vrolijke succespiet wil uithangen?
Ik wens u veel wijsheid toe,
Mohammed Benzakour
– 21 januari 2006 Verdonk pleit voor code Nederlands op straat, maar zwakt het onder druk van zware kritiek snel af Op een VVD congres pleit Verdonk voor een gedragscode om alleen nog Nederlands te spreken op straat:
AMSTERDAM 2006-01-21 – (Novum) – Nederland heeft een gedragscode nodig waarin in enkele regels geschreven staat hoe burgers zich moeten gedragen. Dat heeft minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie Rita Verdonk (VVD) zaterdag gezegd. Verdonk is enthousiast over de invoering van een dergelijke code door het bestuur van Rotterdam. De ‘Rotterdam-code’ werd donderdag gepresenteerd.
Tijdens het VVD-congres ‘De integratie voorbij’ in Rotterdam zei de minister de gedragscode volledig te steunen en dat ze op zoek zou zijn naar een manier om een code in Nederland in te voeren. “De grondwet alleen is niet voldoende”, zei de minister.
In het Rotterdamse manifest wordt gesproken over het nemen van verantwoordelijkheid en dat mensen elkaar niet moeten discrimineren. Verder wordt er gevraagd het Nederlands als gemeenschappelijke taal te gebruiken en anders-gelovigen en niet-gelovigen ‘gelijk en met respect’ te behandelen. Bron: Novum Zelfs in de gelederen van haar eigen partij wordt besmuikt gereageerd:
Haar partijgenoot Griffith, wethouder in Amsterdam, kan zich niet vinden in zo’n code. Vooral het Nederlands spreken op straat gaat haar veel te ver. ,,Als ik met mijn vriendin op straat lekker Surinaams loop te keuvelen, moet ik dat zelf weten. Ik veroorzaak geen overlast.” Verdonk zegt daarentegen dat mensen zich vaak onprettig voelen, als zij op straat alleen maar buitenlandse talen horen.
Zo’n bemoeienis van de overheid is in de ogen van Griffith bovendien niet liberaal. Wel vindt ze dat Nederlands de taal moet zijn in winkels en op scholen en schoolpleinen. Griffith vindt een code als die in Rotterdam slechts een papiertje terwijl het ,,erom gaat gedrag tussen de oren te krijgen.” Ook vreest ze een hellend vlak, ,,want straks gaan we ook codes opstellen voor het uiterlijk van mensen.” Minister Verdonk vindt een omgangscode wel liberaal omdat alle mensen zich veilig moeten voelen in de samenleving.Bron: Planet Internet
DEN HAAG – De jongerenorganisatie van de VVD, de JOVD, verwerpt het pleidooi van VVD-minister Verdonk voor Vreemdelingenzaken en Integratie dat op straat iedereen Nederlands zou moeten spreken. De JOVD is ‘sprakeloos en gelooft wel in Babylonisch Nederland’, stelde de organisatie maandag in een verklaring.Bron: de Volkskrant Onder druk van de kritiek en spot die haar hiermee ten deel valt, zwakt Verdonk schielijk haar suggestie af:
Minister Verdonk van Integratie en Vreemdelingenzaken heeft haar uitspraken van afgelopen zaterdag afgezwakt. Tijdens een VVD-congres pleitte ze toen voor een code met gedragregels.
Het spreken van Nederlands in openbare gelegenheden en op straat is een onderdeel van zo’n gedragscode. De code bestaat al in Rotterdam.
Kritiek Er was veel kritiek op de ideeën van Verdonk. Vandaag liet ze weten dat ze niet van plan is bij wet te regelen dat op straat Nederlands moet worden gesproken. “Vriendinnen op straat moeten rustig Surinaams kunnen praten”, zo zei ze in het NOS Radio 1 Journaal.
Daarmee reageerde ze vermoedelijk op haar partijgenoot Griffith, voorheen Kamerlid, nu wethouder in Amsterdam. Die zei: “Als ik met mijn vriendin op straat lekker Surinaams loop te keuvelen, moet ik dat zelf weten. Ik veroorzaak geen overlast.” Bron: NOS journaal En Laetitia Griffith mag gewoon Sranan blijven keuvelen met haar vriendinnen.
Overigens was het gemeentebestuur niet onverdeeld gelukkig met de bijval van Verdonk voor de omgangscode:
Rotterdam, 3 maart. De Rotterdam Code krijgt een andere naam.
Het woord ‘code’ doet te veel denken aan opgelegde regels, zoals de verplichting om Nederlands te spreken in de straten van Rotterdam.
Van zo’n verplichting is echter nooit sprake geweest, onderstreepten gistermiddag in het laatste raadsdebat voor de verkiezingen vrijwel alle partijen in de Rotterdamse gemeenteraad. De Rotterdam Code is volgens hen slechts een ‘moreel appèl’ tot het delen van zeven normen op het gebied van bijvoorbeeld opvoeding, gelijkwaardigheid van seksen en taal.
De partijen betreuren het dat de oproep Wij Rotterdammers gebruiken Nederlands als onze gemeenschappelijke taal veel mensen op het verkeerde been gezet. In het document viel te lezen dat Nederlands gesproken moest worden „op school, op het werk, op straat en in het buurthuis”. Ook „voeden wij onze kinderen grotendeels in het Nederlands op”, zo stond in de tekst.
De Rotterdam Code wekte beroering in Nederland, nadat minister Verdonk (Integratie) de Rotterdam Code een „prima idee” had genoemd. Daarna kwam de belangstelling uit het buitenland: de afgelopen weken waren Franse, Engelse en Belgische journalisten in Rotterdam om poolshoogte te nemen. Verantwoordelijk CDAwethouder Geluk was zelfs benaderd door CNN Turkije, vertelde hij. Bron: NRC, 3-3-2006 Voor de discussie over dit onderwerp op deze site, zie http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?8130
– 25 januari 2006 Verdonk houdt Afrikaanse vluchtelingen voor: ‘Home is home’ Gewapend met de ervaringen uit Marokko, gaat Verdonk samen met van Ardenne naar Kenia. Veel sprake van wederzijds begrip lijkt het niet op te leveren:
Nederlandse ministers spreken met vluchtelingen uit Somalië, Ethiopië en Sudan: ‘Uw land heeft u nodig!’
Minister Verdonk zingt de terugkeer-hymne. ‘Uw land heeft u nodig!’, laat zij de vluchtelingen in het overvolle kamp horen. Haar collega Van Ardenne valt haar bij: ‘Denk er alstublieft over na om zo snel mogelijk naar uw eigen land terug te keren.’
De Somaliërs, Ethiopiërs en vooral Sudanezen in Kakuma horen hen met stijgende verbazing aan.
Heeft het tweetal soms een sinistere boodschap? Dat laatste is niet het geval. Terugkeer van vluchtelingen kan alleen op basis van vrijwilligheid. De Nederlandse ministers voor Ontwikkelingssamenwerking en voor Vreemdelingenzaken en Integratie wensen hieraan niet te tornen. Maar hoe meer mensen in Afrika blijven, hoe beter het is.
Voor de Afrikanen zelf. Maar natuurlijk ook, vinden zij, voor Nederland. Het Keniaanse Kakuma telt meer dan 90 duizend vluchtelingen uit Afrikaanse conflictlanden. Zij profiteren van de voorzieningen in het kamp, zoals de 24 lagere scholen die er zijn geopend.
Velen willen meer. Een vervolgopleiding bijvoorbeeld, in een land met aanzien. Nederland wordt genoemd als een plek voor mogelijke herhuisvesting.
‘Denkt u dat herhuisvesting in Nederland nuttig kan zijn?’, vraagt Van Ardenne aan Michel Liefrink. Hij is in Kakuma namens de Immigratie- en Naturalisatie Dienst (IND) en bereidt de komst naar Nederland voor van 120 vluchtelingen uit het kamp, voor wie het te onveilig is naar hun land van herkomst terug te keren.
Deze geselecteerde asielzoekers komen naar Nederland op basis van afspraken met de Unhcr, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. Nog voor Liefrink zijn antwoord (‘ja, soms’) kan geven, is Verdonk hem voor: ‘Weet dat je eigen minister hier heel kritisch op is!’
Het geeft de toon aan tijdens het bezoek van de twee bewindslieden aan het vluchtelingenkamp. Verdonk is het die zich van de kordate kant laat zien. Dat blijkt uit de woorden die beide bewindsvrouwen kiezen. Het blijkt ook uit kleinere gebaren.
Als de twee vrouwen een ziekenhuis in Kakuma bezoeken, zit Van Ardenne al snel pratend op haar hurken tussen de patiënten. Verdonk blijft staan.
En van sommige vluchtelingen wil zij best aannemen dat zij niet terug kunnen naar hun land van herkomst, bijvoorbeeld omdat het er te gevaarlijk is. Maar er zijn er veel, zo maakt zij duidelijk, die eenvoudig niet willen.
Het lijkt Van Ardenne in een lastig parket te brengen. ‘Kijk om je heen’, zegt zij: ‘Bijna alles in dit kamp is Nederlands.’ Wat zij bedoelt, is dat Nederland al jaren een van de grootste donoren is van de Unhcr. Het is juist door Nederlands geld, bijvoorbeeld voor onderwijs, dat veel vluchtelingen niet terug willen naar de armoede van hun eigen land en liever een treetje hoger gaan, richting Europa.
Dat moet niet gebeuren, vindt Verdonk. Van Ardenne valt haar daarin bij. De ministers menen dat immigranten in het Westen vaak slechter af zijn dan in eigen land en kiezen voor opvang van vluchtelingen in de regio.
De Afrikaanse immigranten hebben daar hun eigen gedachten over. Door te wijzen op mensensmokkel hopen de bewindslieden duidelijk te maken dat Europa lang niet voor iedereen het paradijs is.
Voor de vluchtelingen heeft Verdonk een welgemeend slotwoord: ‘Home is home.’Bron: de Volkskrant Enige hoon kon haar niet bespaard blijven:
Al jong leerde ik dat het van beleefdheid getuigt om tijdens een gesprekje je zonnebril af te zetten. Ook degene die je naar de tijd of de weg vraagt, heeft het recht je ogen te zien. Zelfs vrome burka-draagsters en minder vrome boeven met bivakmutsen weten dat. Sommige popartiesten houden bij een interview hun donkere bril op, zelfs binnenskamers, maar dat is juist om te tonen hoe tegendraads ze zijn. Uitzondering bevestigt de regel. Onlangs waren minister Verdonk van integratie en haar collega van ontwikkelingszaken Van Ardenne in Kenia, om de opvang van Afrikaanse vluchtelingen in eigen regio te bepleiten. Het Journaal sprak ter plekke met beide dames. Agnes droeg haar gewone bril en kneep tegen het felle licht, Rita hield haar zwarte zonnebril op. Kan zijn dat ze zich met de getergde zanger van Only the Lonely, Roy Orbison, identificeert, maar dan nog. Het goede voorbeeld geven mag best. Kunnen Nederlanders dat? In ons koloniale verleden integreerden we nauwelijks met de volkeren van wie we specerijen, edelmetalen, koffie en arbeidskrachten stalen. We bleven overal stug Hollands grommen, net zolang tot ‘ze’ ons verstonden. Het bekendste Nederlandse woord is nog steeds Apartheid. Vlak ook het toerisme niet uit. De drommen bejaarden die aan de Spaanse costa’s overwinteren hebben de horeca aldaar totaal verhollandst. Erwtensoep en patatje oorlog, bingo, Heineken en desnoods een tien dagen oude Telegraaf; je gaat niet op vakantie om je te verdiepen, toch? Op Turkse en Thaise marktjes pikken verkopers ons er zó uit en sissen ‘Kaike, kaike, niet kopûh’. De eerste de beste oerwoudbewoner met oorlogstrauma, in Sierra Leone, in Liberia, begint over Goelit en Krojf zodra je ‘Dutch’ hebt gezegd; zo stel je Nederlanders op hun gemak. Cruyff praat zelf niet eens correct Nederlands. Toen ik een paar jaar geleden een congres bijwoonde waar ook Marco Pastors, de beruchte Rotterdamse LPF-wethouder, een workshop gaf, schrok ik van de inhoud van zijn bijdrage in het programmaboekje, maar vooral van zijn abominabele kromschrift. Twaalf regels tekst en geen normale zin! Hem naar het land van herkomst terugsturen kan niet. Misschien moeten hij en al die andere bezorgde Nederlanders het dan maar eens lezen. Wat? Nou, het boek waarin de auteur de confrontatie met zijn eigen afkomst eerlijk onderzoekt: ‘Het land van herkomst’ (dat in zijn geval Nederlands-Indië was) van E. du Perron: uit 1935, maar nog altijd actueel. Daaruit leer je kritiek ferm én stijlvol te uiten, zonder in kromme kretologie te blijven steken. Verfijning, beschaving. Ken uw klassieken, gij strijders voor de eigen identiteit. Zonnebril af, en leesbril op. Désanne van Brederode in Buitenhofmdx11-03-06, 22:26Deel 4
– 18 februari 2006 Uitgeprocedeerde Syrische asielzoekers worden gepresenteerd aan mensen van de geheime dienst Vluchtelingenwerk trekt aan de bel dat de IND begonnen is met een terugkeerproject voor uitgeprocedeerde Syrische asielzoekers:
Uit allerlei telefoontjes en e-mails die aan VluchtelingenWerk Nederland worden gestuurd blijkt dat de IND onlangs is gestart met een terugkeerproject Syriërs. Dit project houdt in dat de IND aan uitgeprocedeerde Syriërs een brief stuurt met de mededeling dat zij zich op en bepaald tijdstip dienen te melden op een kantoor van de IND voor het verkrijgen van reisdocumenten die nodig zijn om terug te kunnen keren. Op dat kantoor zullen ook diplomatieke vertegenwoordigers van Syrië aanwezig zijn met wie betrokkenen een gesprek zullen voeren. Naar aanleiding van dit gesprek wordt dan door die vertegenwoordigers bekeken of reispapieren verstrekt kunnen worden. De brief vermeldt tevens dat het niet voldoen aan deze oproep om te verschijnen strafbaar is (op grond van artikel 108 lid 1Vw 2000). De Helpdesk heeft vernomen dat een groot aantal Syriërs op deze wijze is gevorderd te verschijnen in Zwolle en in Den Bosch. De uitnodiging van de IND is een vordering (model M90) op grond van artikel 54 van de Vreemdelingenwet. Daarin staat onder andere dat : Bij algemene maatregel van bestuur kan ten aanzien van vreemdelingen worden voorzien in een verplichting tot: (…) c. het verlenen van medewerking aan het vastleggen van gegevens met het oog op identificatie. Deze vordering om in persoon te verschijnen kan en mag de IND dus opleggen als er geen asielprocedure meer aanhangig is. Een nog lopende aanvraag voor een reguliere verblijfsvergunning of een verzoek om uitstel van vertrek is daarvoor geen beletsel. De gesprekken met de (diplomatieke) vertegenwoordigers uit Syrië duren ongeveer een half uur. Uit de signalen die ons bereiken, maken we op dat een vertegenwoordiger van de IND, die Arabisch spreekt en verstaat, het gesprek bijwoont. Tot nu toe mochten begeleiders van de uitgenodigden niet mee naar het gesprek, ook niet als dat een advocaat van betrokkenen is. Als de Syrische delegatie tegen de aanwezigheid van derden is bij het gesprek, is daaraan weinig te doen. Zij bepalen immers met wie ze willen praten. De vragen die gesteld worden gaan vaak over de reden van het verblijf in Nederland. Het is dus belangrijk dat de mensen die gepresenteerd worden daarop voorbereid zijn en erop gewezen worden dat ze nooit bekend moeten maken dat ze asiel hebben gevraagd in Nederland. VluchtelingenWerk raadt het volgende aan: 1. Geef geen gehoor aan de uitnodiging indien betrokkene nog in de asielprocedure zit. Deel dit de IND (met opgaaf van redenen) mee. Geef wel gehoor aan de vordering als de betrokkenen zijn uitgeprocedeerd. Op het niet-voldoen aan de uitnodiging staat namelijk een straf. Een weigering kan daarnaast gebruikt worden om betrokkene in bewaring te stellen op grond van openbare orde (niet meewerken aan vertrek). 2. Maak een verslag van de ontmoeting met de Syrische vertegenwoordiging. 3. Dien waar nodig een klacht in bij de IND en stuur een kopie naar VluchtelingenWerk. 4. Stel VluchtelingenWerk op de hoogte van de uitkomst van de presentatie (zijn er papieren afgegeven; is bewaring gevolgd; heeft het geleid tot terugkeer e.d.). Volgens een artikel in het Nederlands dagblad gaat het om medewerkers van de Syrische geheime dienst:
ZWOLLE/DEN HAAG – De Syrische delegatie die sinds maandag in Zwolle gesprekken voert met uitgeprocedeerde asielzoekers, heeft de beschikking over rapporten van de Vreemdelingendienst. Dat zeggen Syriërs met wie de gesprekken gevoerd zijn. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) hult zich in stilzwijgen. Diverse families melden dat de delegatie tijdens het gesprek de beschikking had over de rapporten van de Vreemdelingendienst. De delegatie bestaat volgens hen niet uit hoge diplomaten, maar uit mensen van de Mukhabarat, de Syrische Geheime Dienst. Een van de families zegt dat de delegatieleden vertelden te werken op verzoek van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken. ,,Verdonk heeft er bij de Syrische president op aangedrongen de Syriërs papieren te geven voor de terugreis, omdat Nederland van hen af wilde.” Volgende week zouden er gesprekken gepland staan in Amsterdam en Maastricht.
Vluchtelingenwerk Nederland zegt dat het gaat om een poging om 285 Syrische asielzoekers terug te sturen. Wie er in de delegatie zitten, hoe lang de delegatie in Nederland blijft en waarom ze handtekeningen zetten die de ambassade niet mag zetten, weet de organisatie niet. De plotselinge Syrische bereidheid aan de terugkeer van asielzoekers mee te werken, verbaast ook Vluchtelingenwerk. ,,Maar de IND is niet zo scheutig met informatie, dus we moeten het doen met informatie uit de tweede hand,” aldus woordvoerder Annerieke Dekker.
IND-woordvoerder Arnoud Strijbis kondigde gisterochtend aan ‘in de loop van de dag’ met informatie te komen, maar bleek de rest van de dag onbereikbaar voor commentaar.
Voor zover bekend worden de gesprekken uitsluitend gevoerd met Syrische christenen, en niet met Koerden. Vluchtelingenwerk meldt dat in het ambtsbericht van het ministerie van Buitenlandse Zaken over Syrië wordt gemeld dat ,,niet is aangetoond dat er een rechtstreeks verband is tussen een asielprocedure en de martelingen waar politieverhoren doorgaans gepaard gaan”. Vluchtelingenwerk betwijfelt dat.
Een advocaat van een gezin dat gisteren een gesprek heeft gehad, wil om diezelfde twijfel niet met naam en toenaam in de krant. ,,Ik ben bang dat de Syrische autoriteiten via mijn naam de naam van mijn cliënten kunnen achterhalen. Zij hebben tegen de delegatie gezegd dat ze economische vluchtelingen zijn. Als bekend wordt dat ze politiek asiel hebben aangevraagd, hebben ze bij terugkeer een groot probleem.” De advocaat doelt op mishandelingen en andere mensenrechtenschendingen die in Syrië gangbare praktijk zijn.
‘Vriendelijk gesprek’ De kerkenraad van de Gereformeerde Kerk Groningen-Oost is minder terughoudend. Ze heeft gisteren vijfhonderd kaarten met handtekeningen aangeboden aan minister Verdonk, om bij haar de belangen te bepleiten van een Syrisch gezin met drie kinderen, dat jarenlang in de kerkelijke gemeente meedraaide. Ook dit gezin heeft gisteren een gesprek gevoerd met de ‘Task Force’. Dat gesprek vond plaats in Zwolle. Volgens de kerkenraad was zowel de status als het doel van dit gesprek onduidelijk.
De advocate van dit gezin, die evenmin met haar naam in de krant wil, spreekt van ‘een vriendelijk gesprek’. Ze moet afgaan op wat het gezin haar vertelde, want de Syrische delegatie stond de aanwezigheid van advocaten bij het gesprek niet toe. Ook zij heeft haar cliënten op het hart gebonden vol te houden dat ze economische vluchtelingen waren.
De advocate zegt gesproken te hebben met IND-medewerkers die twijfel uitten over het effect van de gesprekken. ,,Ze zeiden dat de Syrische medewerking aan de terugkeer maar matig is. Ze verwachtten dat er per saldo misschien drie mensen zouden terugkeren, en dat de rest in onzekerheid zal blijven.”
De advocate pleit ervoor dat de families die echt niet kunnen terugkeren, een permanente verblijfsvergunning krijgen. Nu krijgen alleen mensen die meewerken aan hun uitzetting, als dat mislukt uiteindelijk een voorlopige verblijfsvergunning. ,,De familie die ik bijsta, woont al zes jaar in Nederland. Ze spreken vloeiend Nederlands, zijn perfect geïntegreerd. Hun jongste kind is hier geboren en getogen. Maar het wachten vreet aan ze. De kinderen missen nu al bijna een heel schooljaar.”
Als ook de missie van de Syrische delegatie niet tot terugkeer leidt, is de situatie uitzichtloos. Alleen een verblijfsvergunning kan deze mensen dan echt helpen, zegt de advocate. ,,Nu wachten we net zo lang totdat de mensen kapotgaan aan de onzekerheid. Je sloopt mensen zo. Tegen de tijd dat ze eindelijk een verblijfsvergunning krijgen, zijn het wrakken.”Bron: Nederlands Dagblad
Op kamervragen van Tineke Huizinga van de ChristenUnie of het inderdaad medewerkers van de veiligheidsdienst zijn, gaat Verdonk niet in. De vergelijking met de Congo affaire dringt zich ook bij mevrouw Huizinga op:
DEN HAAG – Kamerlid Tineke Huizinga (CU) neemt geen genoegen met de antwoorden van minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) op haar vragen naar de Syrische delegatie. Op de hamvraag, of de delegatieleden van een Syrische geheime dienst zijn, antwoordt de minister niet. Het Platform Syrische Koerden in Nederland (PSKN) overweegt een rechtszaak aan te spannen tegen Verdonk. De PSKN vindt dat de minister de identiteit moet onthullen van de leden van de delegatie. De Franse mensenrechtenorganisatie Synatic heeft aan het platform gemeld dat een van de delegatieleden, Yussif Mouhamed Hamdan, ooit de beruchte Syrische martelgevangenis Feraa Falastien leidde. Woordvoerder Abdulsalem Youssef van het PSKN: ,,De man heeft bij de Syrische inlichtingendienst de rang van kolonel, en de gevangenis die hij leidde was berucht vanwege de martelingen die er plaatsvonden. Amnesty International heeft een rapport over Feraa Falastien geschreven. Maar zolang minister Verdonk niet bevestigt dat hij inderdaad in de delegatie zit, kunnen we niet veel ondernemen.”
Kamerlid Huizinga: ,,Als dit vermoeden bevestigd wordt, bijvoorbeeld door het rapport van Amnesty International, dan gaan we daar absoluut met Verdonk over spreken.”
De delegatie is momenteel in Nederland 270 uitgeprocedeerde en illegale Syriërs aan het interviewen, met het oog op hun terugkeer naar Syrië. Met name het vermoeden dat het leden van de geheime dienst betreft, zorgt voor grote onrust onder Syrische christenen en Koerden in Nederland. De Kamervragen waren gesteld door de Kamerleden Huizinga (ChristenUnie) en De Vries (PvdA). ,,De delegatie bestaat uit twee immigratiedeskundigen van het Syrische Ministerie van Binnenlandse Zaken”, aldus de minister. ,,Een groter kluitje in het riet is er niet”, zegt Tineke Huizinga. ,,De vraag was of het hier gaat om leden van een Syrische geheime dienst. Ze zegt op die vraag geen ‘nee’. Ze laat de vraag onbeantwoord en dat is nogal wat.” De Vries was gisteren niet bereikbaar voor commentaar.
Huizinga vergelijkt de zaak met de kwestie-Congo. ,,Ook daar is een regiem aan de macht waar het overheidsapparaat en de geheime dienst nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn.” In de Congo-kwestie bleek dat ambtenaren van Verdonk aan de Congolese overheid gemeld hadden dat het ex-asielzoekers betrof, informatie die nooit verstrekt mag worden. Ook Amnesty International maakt de vergelijking met de Congo-kwestie. Amnesty vraagt de minister een einde te maken aan de ,,schimmigheid”. Woordvoerder Theo Wijngaarden: ,,De minister heeft dat bij het Congo-debat uitdrukkelijk beloofd dat de zaken transparanter zouden worden, maar daarvan blijkt in dit geval niets.”
Minister Verdonk ontkende gisteren pertinent dat gevoelige gegevens bij de Syrische delegatie bekend zouden zijn, maar diverse Syrische organisaties houden vol dat de delegatie over ‘alle dossiers’ beschikt. De PSKN meldt dat het vluchtrelaas van de asielzoekers zelfs in het Arabisch vertaald op tafel lag.
Ook bij Kamerlid Huizinga zijn dergelijke berichten binnengekomen. ,,Er wordt door de delegatieleden aan de vluchtelingen gevraagd of ze humaan of politiek vluchteling zijn.” Huizinga vraagt zich af of die vraag überhaupt gesteld mag worden, maar volgens haar toont het in elk geval aan dat het goed is als er derden bij een dergelijk gesprek aanwezig zijn. De Syrische delegatie weigert zelfs de advocaat van de asielzoekers toe te laten, en ook IND-mensen worden geweigerd.
,,De delegatie heeft na de eerste twaalf presentaties te kennen gegeven geen belang te hechten aan de aanwezigheid van de IND”, aldus minister Verdonk gisteren in haar antwoord. ,,Hierbij is van belang dat het inrichten van de feitelijke presentatie een zaak is van de betreffende autoriteiten.” Huizinga bevestigt dat dit de gangbare praktijk is, maar zij is het juist met die praktijk oneens. ,,Het kan in dit geval zeer nuttig zijn om van een onafhankelijke bron te horen wat er precies gebeurd en gezegd is.”
Amnesty International is verwikkeld in een interne verhuizing, waardoor het rapport over de Firaa Felastiengevangenis gisteren niet gevonden kon worden. Wel kreeg de mensenrechtenorganisatie gistermiddag vanuit Londen een rapport over een Syrische asielzoeker die vanuit Nederland werd uitgezet. Hij is bij terugkomst gearresteerd, en vanwege het feit dat hij politiek asiel had aangevraagd beschuldigd van ,,het verspreiden van leugens tegen de staat”. Theo Wijngaarden: ,,Hij heeft de doodstraf gekregen. Die wordt in Syrië niet uitgevoerd, maar die wordt omgezet in een lange gevangenisstraf.”Nederlands Dagblad
Verdonk geeft wel en niet toe, maar vindt het ook eigenlijk haar pak niet aan:
DEN HAAG – De IND heeft aan de uitgeprocedeerde Syrische asielzoekers niet geschreven dat ze geen antwoord hoefden geven op vragen van de overheidsdelegatie naar hun asielachtergrond. Dat erkent minister Verdonk in antwoord op Kamervragen. De commissie-Havermans had die maatregel aanbevolen nadat het ministerie van Verdonk asielgegevens had laten uitlekken naar de Congolese overheid. Het kabinet beloofde de aanbevelingen van de commissie-Havermans te zullen overnemen. Minister Verdonk schrijft in antwoord op vragen van ChristenUnie, PvdA, SP en GroenLinks dat ze werkt aan een folder waarin uitgeprocedeerde asielzoekers wordt verteld dat ze niets hoeven vertellen over hun asielachtergrond.
Eind februari ondervroeg een Syrische delegatie 270 uitgeprocedeerde asielzoekers met het oog op hun terugkeer naar Syrië. De IND moest de uitgeprocedeerden er volgens Havermans schriftelijk op wijzen dat ze geen antwoord op vragen rond hun asielverzoek hoefden geven. Veel asielzoekers hebben hun oproep, het zogenaamde M90-formulier, juist gelezen als een verplichting om die informatie wél te geven.
Verdonk blijft erbij dat de Syrische delegatieleden wel mochten vragen naar de asielachtergrond van de uitgeprocedeerde Syriërs. Mr. B.K. Olivier, universitair docent vreemdelingenrecht en voormalig overheidsadviseur, bestrijdt dat. Volgens hem hadden medewerkers van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) bij de gesprekken aanwezig moeten blijven. Prof. dr. P. Boeles, hoogleraar immigratierecht te Leiden, sluit zich bij hem aan: ,,De Nederlandse overheid had ervoor moeten zorgen dat de delegatie deze vragen niet kon stellen.”
De Syrische delegatie heeft tegen medewerkers van de IND gezegd dat ze geen prijs meer stelden op hun aanwezigheid, waarna de gesprekken verder zonder begeleiding verliepen. Advocaten of vertrouwenspersonen werden door de delegatieleden geweigerd, hetgeen volgens Olivier eveneens onwettig is.
ChristenUnie-Kamerlid Tineke Huizinga vindt de antwoorden van Verdonk ,,volstrekt onbevredigend”. ,,De minister kan wel zeggen dat de vreemdelingen niets over hun asielverzoek hoefden mee te delen, aan de andere kant kregen ze het bevel mee te werken aan de presentaties.” Huizinga vindt dat er veel te weinig is gedaan om de veiligheid van de Syrische vreemdelingen te waarborgen.
Verdonk bevestigde in haar antwoorden de identiteit van de delegatieleden. De delegatieleden waren door diverse asielzoekers en door de Franse mensenrechtenorganisatie Synetic geïdentificeerd. Een van hen, Ghazi Yussif Mohamed Hamdan (minister Verdonk schrijft ‘Yoseph’), zou in Syrië een martelgevangenis hebben geleid. De man zou onlangs nog in Wenen zijn geweest voor een VN-onderzoek naar de Libanese president Hariri. Volgens velen zou Syrië achter die moord zitten.
Verdonk heeft van de Syrische overheid niet meer te horen gekregen dan dat het gaat om ‘immigratiedeskundigen van het ministerie van Binnenlandse Zaken’ en neemt daar genoegen mee. ,,Ik beschik niet over informatie omtrent mogelijke banden van delegatieleden met de Syrische inlichtingen- of geheime diensten of hun functies in het verleden.”
Minister Verdonk heeft ook geantwoord op een bezorgde brief van Amnesty International. Daarin schrijft ze dat er ,,door de IND, conform de standaard werkwijze, van iedere presentatie een verslag is gemaakt”.
In antwoorden op eerdere Kamervragen gaf ze echter toe dat er na de eerste twaalf presentaties geen IND-medewerkers meer bij de gesprekken zijn geweest. Het antwoord op veel vragen van Kamerleden moet de minister ook schuldig blijven, met als argument dat er nu eenmaal niemand bij de gesprekken aanwezig was. Zo antwoordt ze GroenLinks-Kamerlid Marijke Vos: ,,Berichten in de media waarin is gesteld dat de delegatieleden hebben gevraagd naar de eventuele asielachtergrond zijn mij bekend. Ik beschik echter niet over informatie op grond waarvan ik kan vaststellen dat dergelijke vragen inderdaad door de delegatieleden gesteld zijn.” Bron: Nederlands Dagblad, 14 maart 2006
In een debat op 28 maart 2006 erkent minister Verdonk andermaal de kamer verkeerd te hebben ingelicht:
De twee zouden haar niet tijdig hebben geïnformeerd over de gang van zaken rond een delegatie Syrische ambtenaren.
Deze ambtenaren van de Syrische immigratiedienst hebben uitgeprocedeerde asielzoekers in strijd met de regels naar hun vluchtverhalen gevraagd. Daardoor lopen deze mensen mogelijk gevaar bij terugkeer in Syrië.
In een vervolgdebat over de omstreden ondervragingen moest de minister toegeven dat ze de Tweede Kamer verkeerd heeft ingelicht. Zij zei echter dat ze naar eer en geweten heeft gehandeld, aangezien zijzelf niet goed was geïnformeerd.
Het is de tweede keer in korte tijd dat bekend wordt dat informatie van uitgeprocedeerde asielzoekers bij de autoriteiten in hun land van herkomst terechtkomt. Bron: nos journaal
De Syrische delegatie kreeg alle ruimte van de IND:
De Syrische delegatie die in Nederland was om de nationaliteit en identiteit vast te stellen van uitgeprocedeerde asielzoekers die vermoedelijk uit Syrië komen, heeft hen naar hun asielverleden gevraagd. Dit gebeurde nadat de Nederlandse immigratiedienst IND op verzoek van de Syrische delegatie de ruimte had verlaten waarin de gesprekken werden gevoerd. … In de gesprekken hebben de Syriërs soms meer informatie gegeven dan nodig was, onder meer over hun asielachtergrond, aangezien zij niet wisten dat zij daarop niet hoefden te antwoorden. Ook mocht de IND er na dertien gesprekken niet meer bij zijn. De Tweede Kamer is het daar volstrekt niet mee eens.
Verdonk stelde verder dat de gemaakte fouten geen gevolgen hebben voor de betrokken Syriërs en wil de uitzetting hervatten. De meeste partijen begrepen niet dat ze dat zo stellig kan beweren. Bron: de Volkskrant
Zelf voelt ze zich niet aangesproken:
De minister zei dat ze niet meteen wil praten over aftreden, maar juist wil optreden. Bron: Nova met als sneer over het ‘bij elk debat’ daarom vragen door de oppositie (eenmaal eerder gebeurt door Klaas de Vries naar aanleiding van de Congo-affaire). Verder slaat ze op haar webcast opnieuw om zich heen door er op te wijzen dat Syrië (net als Congo) toch wel al wist dat de gepresenteerde mensen asielzoekers zijn door bijvoorbeeld het project ‘26000 gezichten’. Op 6 april 2006 komt het tot de tweede motie van afkeuren in vier maanden tijd, maar het mag weer niet baten:
Vrijwel de gehele oppositie heeft vanmiddag het vertrouwen in minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie, VVD) opgezegd. De motie van afkeuring die de SP had ingediend, haalde echter geen meerderheid.
De PvdA, GroenLinks, de ChristenUnie, SGP en de Groep Lazrak stemden voor. Samen hebben deze partijen 64 van de 150 zetels. Het is de tweede motie van afkeuring tegen minister Verdonk binnen vier maanden.
De instemming van SGP is verrassend. De SGP steunt zelden moties van wantrouwen tegen bewindslieden. De oppositiepartijen vinden dat Verdonk ”onzorgvuldig en onvolledig” is omgesprongen met de belangen van 181 Syrische ex-asielzoekers en illegalen. Ook wordt haar verweten dat ze de Kamer onvolledig en onjuist heeft geïnformeerd over fouten die door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zijn gemaakt. . Bron: NRC 6-4-2006
5-2-06, Verdonk beschuldigt Taïda Plasic van fraude, nadat de rechtbank haar twee dagen eerder een veeg uit de pan gaf De zaak gaat aan het rollen als op 18 januari de 18 jarige Taïda Plasic opgepakt wordt in een schoollokaal en in vreemdelingenbewaring gesteld wordt:
WINTERSWIJK (ANP) – Honderden leerlingen van scholengemeenschap De Driemark in Winterswijk protesteren vrijdag voor het gemeentehuis tegen de uitzetting van medeleerlinge Taida.
De 18-jarige Kosovaarse werd woensdag uit de klas gehaald en overgebracht naar het uitzettingscentrum Zestienhoven bij Rotterdam. Dat heeft directeur H. Koster van De Driemark vrijdag laten weten.
Het meisje wordt uitgezet naar Kosovo. De school is geschokt door de wijze waarop haar vwo-leerlinge plotseling vanuit de klas werd meegenomen door een ambtenaar van de Immigratie- en Naturalisatiedienst.
In een gesprek deelde de dienst Taida mee dat haar aanvraag voor een voorlopige verblijfsvergunning om haar studie in Nederland af te maken, is afgewezen. Zonder advocaat werd ze op het politiebureau vastgezet en daarna naar het uitzettingscentrum gestuurd, aldus Koster.
De school stuurt een brandbrief naar de ministers Verdonk (Vreemdelingenzaken) en Van der Hoeven (Onderwijs) om dit schrijnende geval onder de aandacht te brengen.@Home nieuws Het schoolbestuur en leraren staan achter het protest:
Ook leraren van De Driemark steunen Taïda Pasic. ‘Ik ben ook boos en schaam me een beetje voor de harde regel – toepassing van onze overheid’.
Dat schrijft bijvoorbeeld Taïda’s leraar Duits Rob Verschuren op de site. www.taïda.tk. Hij meldt dat hij een brief ‘aan de minister en staatssecretaris’ heeft geschreven. ‘Wie of welke instantie haalt het in godsnaam in zijn hoofd een kind dat hier is opgegroeid, eindexamen VWO kan en gaat doen, op te pakken? Ook nog nadat haar familie veel te lang lopende procedures heeft moeten ondergaan, zelf nota bene heeft meegewerkt en teruggegaan is naar onzekerheid en onveiligheid, zodat zij, Taïda, kon blijven’. …
Voorzitter Fons Bakker van de medezeggenschapsraad van De Driemark had donderdagavond laten weten dat hij Taïda’s behandeling afschuwelijk vindt. „Zij is als een crimineel opgehaald van school, zonder dat zij nog met haar gastgezin kon praten. Dat is een traumatische manier voor een meisje van achttien.“
Driemark-directeur Hanneke Koster laat weten dat er protestbrieven worden geschreven aan de ministers Rita Verdonk en Maria van der Hoeven (onderwijs). „Wij vinden het onaanvaardbaar dat leerlingen midden in het schooljaar van school worden gehaald. Dit is schrijnend: het gaat om een zeer getalenteerd meisje, dat vlak voor haar examen zo wordt behandeld. Ze wordt in eenzaamheid opgesloten, geïsoleerd. Dat is een hele harde behandeling en dat vinden we niet passend. Iedereen op school heeft het er over, iedereen is bezorgd en verontrust.“ Bron: de Gelderlander De Groningse en Amsterdamse rechtbank delen die mening. De Amsterdamse rechtbank sommeert de vrijlating van Taïda en kent een schadevergoeding van 1005 euro toe. Verder stelt de rechtbank in een ongenadig hard oordeel:
“De rechtbank is van oordeel dat de beslissing van de minister om het meisje niet toe te staan haar vwo af te maken niet zorgvuldig is genomen, omdat op een aantal door het meisje aangevoerde argumenten niet of onvoldoende is gereageerd” Tegen de gewoonte in gaat Minister Verdonk daags na de eerste veroordeling nu eens wel in op een individueel geval (een 18 jarige studente) en wel in aanvallende zin:
AMSTERDAM – Het Kosovaarse meisje Taida en haar familie hebben bij vertrek uit Nederland een premie van 7000 euro opgestreken. Dat heeft minister Verdonk (Vreemdelingen Zaken) tegenover De Telegraaf bevestigd. Verdonk verwijt het meisje keer op keer misbruik te hebben gemaakt van de regels met als doel hier te kunnen blijven om het vwo af te maken.
Taida is vorig jaar met haar familie geheel vrijwillig naar Kosovo teruggekeerd, aldus Verdonk. De vertrekpremie was bedoeld om het gezin in de gelegenheid te stellen een nieuw leven op te bouwen. Naast de 7000 euro, werden ook alle tickets betaald door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Er is volgens Verdonk ook gekeken of Taida naar een school zou kunnen met een vergelijkbare Nederlandse vwo-opleiding. Dat bleek het geval te zijn.
De VVD-bewindsvrouw heeft er schoon genoeg van dat het in Winterswijk verblijvende 18-jarige meisje in haar ogen “klinkklare onzin zit te verkopen en IND-medewerkers zwart maakt”.
Het is Verdonk een doorn in het oog, zo laat ze via een woordvoerder weten, dat veel feiten in deze kwestie niet bekend zijn en een scheef beeld in ontstaan. Twee verzoeken van Taida om een voorlopige verblijfsvergunning te krijgen om hier haar vwo af te maken, zijn na vertrek afgewezen. Tot ergernis van Verdonk is het meisje na die afwijzingen niet in Pristina gebleven, maar is zij op een Frans toeristenvisum hierheen gekomen. ” Dat is gewoon fraude”, aldus de zegsman van de minister. Taida heeft verder steeds beweerd dat zij niet naar Belgrado kon gaan om daar een voorlopige Nederlandse verblijfsvergunning aan te vragen. “Totale nonsens”, aldus de woordvoerder. “Het is haar namelijk wel gelukt om in Belgrado een paspoort aan te vragen.”
Ter verduidelijking, de reactie van de pleegvader:
Harry Meulenkamp, vader van het gastgezin uit Winters-wijk dat Taida opvangt, is ziedend over de aantijgingen van Verdonk en stelt dat het ministerie probeert “zijn straatje schoon te vegen”.
Meulendijk is woedend over de aantijgingen. “Taida heeft zelf niemand misleid. Haar zijn toezeggingen gedaan door Vluchtelingwerk. Dat het ministerie nu zegt dat alleen de IND uitspraken kan doen over het al dan niet afmaken van de vwo-opleiding, is belachelijk. Het kost de overheid niks als Taida hier verblijft, geen euro. Het beleid is doorgeschoten.” Meulenkamp heeft onlangs zelf onderzocht of Taida ook in Kosovo een vergelijkbare opleiding kan doen. “Dat kan wel, maar in Nederland is ze veel sneller klaar. Ze kan namelijk al bijna examen doen. In Kosovo moet ze helemaal opnieuw beginnen.” Taida wacht momenteel het besluit over haar bezwaarschrift tegen haar uitzetting af.Bron: Alexandra van den Bos en Arjen ten Cate
Een minieme meerderheid in de tweede kamer steunt Verdonk:
DEN HAAG – De VVD en LPF zijn het hartgrondig met minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) eens dat het Kosovaarse meisje Taida haar biezen moet pakken, omdat ze via fraude heeft geprobeerd aan een verblijfsvergunning te komen. De PvdA wil dat ze haar vwo kan afmaken en eist opheldering van Verdonk.
“Als je samen met je familie 7000 euro vertrekpremie hebt gekregen en vervolgens de Nederlandse overheid een loer draait, dan mag dat nooit worden beloond met een verblijfsvergunning”, aldus VVD-Kamerlid Arno Visser, die daarin wordt ondersteund door LPF-Kamerlid Joao Varela. ,,Hieraan toegeven betekent dat heel veel anderen die ook niet aan de regels voldoen een verblijfsvergunning gaan opeisen. Je moet nu dus duidelijkheid scheppen.”Bron: de Telegraaf
Er is ook kritiek:
DEN HAAG – Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) heeft in de Tweede Kamer niets terug genomen van haar uitspraken over de Kosovaarse scholiere Taïda Pasic. Wel heeft ze gezegd Taïda nooit zwart te hebben willen maken toen ze haar zondag in het openbaar beschuldigde van fraude. Verdonk wilde daarmee naar eigen zeggen alleen de ‘feiten op een rijtje zetten’.
Dat zei de minister dinsdag in het vragenuurtje in de Tweede Kamer. Met name Kamerlid Vos van GroenLinks, die haar ter verantwoording had geroepen, meende dat Verdonk de media had opgezocht om Taïda zwart te maken.
Volgens Verdonk is er in de afgelopen tijd vooral eenzijdige en gekleurde informatie over Taïda naar buiten gekomen. Ze heeft geprobeerd dat recht te zetten met haar opmerkingen in De Telegraaf. Dat is volgens Verdonk in het belang van de Staat en de medewerkers die het vreemdelingenbeleid uitvoeren, maar ook in dat van de leerlinge zelf opdat zij helderheid over haar toekomst krijgt.
Fractieleider Halsema van GroenLinks, die zich opnieuw verbaasde over de hardvochtigheid van de minister, zei dat Verdonk handelt alsof ze ten strijde trekt tegen een vreemde mogendheid.
‘Taïda is maar een meisje, ze kan zich niet verweren’, zei Halsema. Ook wees ze erop dat fraude geen feit is, maar een onbewezen kwalificatie. Kamerlid Lambrechts van regeringspartij D66 vroeg zich bovendien af of het pas geeft om Taïda, die ervan droomt hier een diploma te halen, publiekelijk aan de ‘schandpaal’ te nagelen.
Verdonk stelde dat Taïda oneigenlijk gebruik heeft gemaakt van Nederlandse voorzieningen. Zo had het meisje een toeristenvisum voor Frankrijk aangevraagd, maar vervolgde ze haar reis naar Nederland. De geldigheidstermijn van het visum was daarnaast ruim verlopen.
Bovendien had het meisje in haar land van herkomst moeten wachten op haar voorlopige verblijfsvergunning om haar vwo in Nederland af te kunnen maken. De aanvraag werd afgewezen, omdat er volgens Verdonk in Kosovo gelijkwaardig onderwijs voor Taïda is.
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zal de scholiere uiterlijk 20 februari horen, waarna de dienst een definitief besluit neemt in haar zaak. Verdonk mag haar tot die tijd niet uitzetten, zo oordeelde de rechtbank in Amsterdam vrijdag.
Eerder zat Taïda in het uitzetcentrum in Rotterdam. De rechtbank in Groningen heeft echter bepaald dat ze de beslissing over haar uitzettingsprocedure in vrijheid mag afwachten. Tegen die uitspraak gaat Verdonk in hoger beroep, zo kondigde ze aan.de Volkskrant
De opmerking dat Taïda zich niet kan verweren, slaat op het gegeven dat Verdonk als minister onschendbaar is.
Opmerkelijk is, dat Verdonk niet hard kan maken dat er daadwerkelijk sprake is van fraude (naar Nederland gaan op een Schengenvisum is dat in elk geval niet):
Heeft de Kosovaarse Taïda Pasic fraude gepeegd bij het verkrijgen van een verblijfsvergunning om haar vwo-opleiding in Winterswijk te kunnen afmaken? De fractie van GroenLinks riep minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie, VVD) gisteren naar de Kamer om daar opheldering over te verschaffen. Verdonk beschuldigde Taïda het afgelopen weekeinde van „misbruik van de regels en mogelijk fraude”, omdat ze op een Frans toeristenvisum naar Nederland was teruggekeerd.
Verdonk ontkende in de Kamer dat ze ongeoorloofde informatie heeft verschaft door het dossier van Taïda in de publiciteit te brengen.
De meeste feiten waren volgens de minister al bekend. „Ik ben hier niet om mensen zwart te maken”, zei Verdonk, „Het heeft te maken met het feit dat ik informatie in evenwicht breng.” Of Taïda daadwerkelijk fraude heeft gepleegd, bleef ook gisteren onduid elijk.
Verdonk bleef erbij dat de „inreis op een Frans toeristenvisum fraude is”. Het meisje verbleef „dus een tijdje illegaal in Nederland, want er was geen verblijfstitel”. „Hoezo”, vroeg Kamerlid Vos (GroenLinks). „Met een toeristenvisum hebben mensen toegang tot alle landen in Europa?”
De PvdA vond dat Verdonk het ministerieel fatsoen heeft overschreden.
Volgens Kamerlid Dijsselbloem geeft het geen pas dat een minister haar gelijk haalt via de media als ze het oneens is met de rechter. Vorige week bepaalde de rechtbank in Amsterdam dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst onzorgvuldig is geweest bij de afwijzing van de verblijfsvergunning van Taïda. De rechtbank in Groningen hief haar detentie ook al op. Tegen dat laatste gaat Verdonk in beroep.
Tijdens het debat stelde Kamervoorzitter Weisglas aan de orde of individuele dossiers wel moeten worden behandeld in de Tweede Kamer. Hij ontnam zelfs het Kamerlid Vos (GroenLinks) het woord door de microfoon uit te zetten, nadat zij tot drie keer toe vroeg „waarom de minister het nodig acht een meisje te beschuldigen van fraude”.
Dat leidde aan het slot van het debat tot felle kritiek van het Kamerlid De Vries (PvdA). „De Kamer mag om elke inlichting aan de regering vragen die men nodig acht.
Dat is een grondwettelijk recht”, aldus De Vries. Weisglas zei dat het presidium van de Kamer zich vandaag opnieuw buigt over de vraag of de Kamer zich met individuele zaken mag bezighouden. Bron: NRC, 8-2-2006
Verdonk gaat naar de Raad van State om de zwaarheid van het middel opsluiten aan te vechten; die oordeelt dat het middel wel geoorloofd was, en Verdonk komt onder de boete uit. Wel hangt haar nog een toetsing boven het hoofd of zij zomaar persoonlijke gegevens van Taïda publiek had mogen maken:
DEN HAAG (ANP) – Het College Bescherming Persoonsgegevens (CPB) heeft ernstige twijfels of de handelwijze van minister Verdonk in de zaak van Taïda Pasic geoorloofd was. De toezichthouder op de bescherming van privacy onderzoekt de zaak en heeft de minister om opheldering gevraagd.
J. Kohnstamm, voorzitter van het college, heeft dat dinsdag gezegd. Verdonk (Vreemdelingenzaken) haalde zondag hard uit naar de uit Kosovo afkomstige Pasic. Volgens een woordvoerder van Verdonk heeft de scholiere fraude gepleegd.
Na de afwijzingen voor een verblijfsvergunning is Taïda op een Frans toeristenvisum naar Nederland gekomen. De woordvoerder noemde dat misbruik van de regels. Taïda wil een voorlopige verblijfsvergunning om haar vwo in Nederland te kunnen afmaken.
Verdonk verzocht het CBP vorig jaar een advies te geven over het plan van de minister voortaan publicitair tegengas te geven aan asielzoekers die onwaarheden in de media verkondigen. Het college noemde dat plan destijds ,,niet verenigbaar met het doel waarvoor die gegevens worden verzameld, namelijk het beoordelen van een asielverzoek”.
Daarnaast vindt het college dat persoonsgegevens alleen openbaar gemaakt mogen worden als het niet verstrekken ervan de ,,goede taakvervulling daadwerkelijk in gevaar brengt”. Alleen in zeer uitzonderlijke omstandigheden zou dat het geval zijn.Bron: @Home nieuws
Op 28 februari neemt de minister past de minister haar beschikking aan nu die door de rechter afgekeurd is; Taida moet binnen 28 dagen het land verlaten. Ze mag daartegen in beroep, maar mag dat dan niet afwachten in Nederland. Hiermee gaat de minister haar boekje te buiten, maar de 2e kamer heeft daar geen moeite mee:
En dat is nu net in strijd met de toegewezen voorlopige voorziening die de scholiere van de Amsterdamse voorzieningenrechter had gekregen. Zelfs al zou de minister vinden dat de rechter de plank had misgeslagen, het is niet aan een van de procespartijen om op eigen houtje en eigenmachtig daarnaar te handelen.
En dat is nu net in strijd met de toegewezen voorlopige voorziening die de scholiere van de Amsterdamse voorzieningenrechter had gekregen. Zelfs al zou de minister vinden dat de rechter de plank had misgeslagen, het is niet aan een van de procespartijen om op eigen houtje en eigenmachtig daarnaar te handelen.
Een week later kreeg de minister bovendien het groene licht voor haar uitzettingsdrift van de meerderheid van de Tweede Kamer: VVD, CDA en, na aarzeling, de LPF. Een voorbeeld te meer voor de stelling dat de Kamer zich maar niet met individuele zaken moet bezighouden als die onvoldoende op de hoogte is.
De eindexamenscholiere had nu twee tegenstrijdige documenten in handen: een van de rechter die haar in Nederland hield tot in laatste instantie zou zijn beslist, en een van de minister die haar opdroeg binnen een maand de plaat te poetsen. Een tegenstrijdigheid die is ontstaan doordat de minister een rechterlijke uitspraak aan haar laars lapt. In andere landen zou dat als contempt of court zijn beoordeeld met alle straffen die daar bij horen. Hoe subtiel men ook kan oordelen over de betrekkingen tussen de uitvoerende en rechtsprekende macht, het spreekt in de Nederlandse rechtstaat vanzelf, dat de uitvoerende macht er is om uitvoering te geven aan rechterlijke uitspraken en niet om daar dwars tegen in te gaan. Legt de minister willens en wetens een rechterlijke uitspraak naast zich neer (daadkracht!), dan komt ze in de buurt van een ambtsmisdrijf ( zie art. 355 Wetboek van Strafrecht). De minister heeft een beschikking genomen ‘wetende dat daardoor de Grondwet wordt geschonden.’ Dat wil zeggen de constitutionele verhoudingen tussen de uitvoerende en de rechterlijke macht. Ze moet de wet op de ministeriële verantwoordelijkheid maar op haar nachtkastje leggen.
En in elk geval is haar politieke verantwoordelijkheid in het geding. Zij is in deze zaak elementair uit de bocht gevlogen, en dus ongeschikt voor het ministerschap. Gegeven de dekking die de incompetente meerderheid van de Kamer haar daarvoor heeft verschaft, zal van een sanctie op het flagrante doorbreken van de machtenscheiding uit die hoek wel geen sprake zijn. http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?p=85440
– 3 maart 2006 Verdonk heeft geen bezwaar tegen uitzetting Iraanse homosexuelen, ondanks recente ophangingen
DEN HAAG – Minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) wil uitgeprocedeerde homoseksuele asielzoekers uit Iran weer gaan terugsturen. Ze had ruim een halfjaar geleden besloten hen voorlopig niet uit te zetten. Aanleiding daarvoor was de executie in Iran van twee homoseksuele mannen.
In een brief aan de Tweede Kamer schrijft Verdonk nu dat is gebleken dat “er geen sprake is van executie/een doodstrafvonnis op grond van het enkele feit dat iemand homoseksueel is”. Ze geeft wel aan dat op homoseks de doodstraf staat in het islamitische land. Toch ziet Verdonk geen reden meer om de uitzettingen nog langer op te schorten.
Beroving
Ze baseert zich daarbij op een ambtsbericht van het ministerie van Buitenlandse Zaken over de actuele situatie in Iran. Daarin staat onder meer dat de Iraanse autoriteiten hebben verklaard dat de twee homoseksuele mannen niet vanwege hun geaardheid waren opgehangen, maar omdat ze zich schuldig hadden gemaakt aan beroving, ontvoering en verkrachting van een minderjarige.
De belangenorganisatie voor homoseksuelen COC vindt het besluit van Verdonk “stuitend”, aldus voorzitter F. van Dalen. Volgens hem kloppen de gegevens in het ambtsbericht niet en is te veel uitgegaan van het Iraanse regime. Van Dalen wil de Tweede Kamer inlichten over de juiste verhalen. “Daaruit blijkt dat Iraanse homoseksuelen wel voor hun leven te vrezen hebben.” Hij hoopt op een spoeddebat in de Tweede Kamer.
Risico
Mensenrechtenorganisaties twijfelden aan de stelling van homobewegingen in het westen dat homoseksualiteit de reden van de executies was. Volgens minister Bot (Buitenlandse Zaken) blijft het moeilijk om met zekerheid te zeggen wat de exacte reden was. Maar de meeste bevindingen duiden er niet op dat de mannen alleen vanwege hun homoseksualiteit waren veroordeeld, aldus Bot. Het COC weerspreekt dat met klem en vindt bovendien dat je bij twijfel toch beter niet het risico kunt nemen.
Verdonk wil de uitzetting van afgewezen Iraanse homoseksuelen hervatten nadat ze er met de Kamer over heeft gesproken. Ook christelijke asielzoekers uit Iran, onder wie tot het christendom bekeerde moslims, kunnen volgens haar terug naar hun land van herkomst. De Kamer had juist gevraagd hun uitzetting tijdelijk te staken, maar de VVD-bewindsvrouw ziet daartoe op grond van het nieuwe ambtsbericht geen aanleiding.
Als christenen en bekeerde ex-moslims hun geloof “in stilte” belijden, hoeven ze volgens Verdonk geen problemen te verwachten.
Dreigbrieven
Wie echter probeert moslims te bekeren, kan te maken krijgen met repressie en intimidatie door de Iraanse autoriteiten. Dat is in de afgelopen tijd ook diverse keren gebeurd. Een voorganger zit nog vast. Tot het christendom bekeerde moslims krijgen soms dreigbrieven en -telefoontjes, maar ze kunnen “in beginsel maatschappelijk probleemloos” functioneren, aldus Verdonk.
In de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen vier dagen later, bezoekt Verdonk een homobar in Amsterdam om het nog eens haarfijn uit te leggen of om te peilen hoe het valt bij het publiek. Het viel waarschijnlijk wat tegen, want twee dagen later legt ze omstandig uit dat die mensen niet zomaar uitgezet worden, maar dat die mensen gewogen worden in de ‘gewone’ asielprocedure:
AMSTERDAM 2006-03-04 – (Novum) – Uitgeprocedeerde homoseksuele asielzoekers uit Iran worden niet zomaar Nederland uitgezet. Als er gevaar is voor hun leven, komen ze in aanmerking voor een verblijfsvergunning. Dat zegt minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie Rita Verdonk (VVD) zaterdag tegen het NOS Journaal. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) doet een individuele toetsing. Daarna kijkt ook de rechter naar elk individueel geval.
Verdonk is het oneens met uitspraken dat zij ‘zomaar’ mensen zou terug sturen naar onveilige landen. De Volkskrant berichtte vrijdag dat de minister voor Vreemdelingenzaken bekend heeft gemaakt dat in Iran niemand tot de doodstraf wordt veroordeeld op grond van de seksuele geaardheid. Homoseksuele asielzoekers zouden daarom weer teruggestuurd worden naar Iran.
D66 stelde vrijdag naar aanleiding van deze berichten Kamervragen aan de minister. De partij heeft ‘ernstige twijfels’ over de veiligheid van Iraanse homo’s in hun geboorteland. De uitzetting van deze groep asielzoekers was vorig jaar gestaakt nadat de Tweede Kamer kritiek had geuit op het ophangen van twee jonge Iraanse homo’s. Bron: http://www.versatel.nl/nieuws/binnenland/articles/2006/03/04/0083/index.xml
Twee vluchtelingenorganisaties bestrijden de lezing uit het ambtsbericht dat zij twijfels zouden hebben dat het homosexueel zijn de reden was voor executie:
AMSTERDAM – Het ambtsbericht op basis waarvan minister Verdonk voor Integratie Iran een veilig land vindt voor homo’s, is onjuist en onzorgvuldig. Dat zeggen twee internationale mensenrechtenorganisaties, Human Rights Watch en de International Gay & Lesbian Human Rights Commission.
Niet alleen vinden beide organisaties Iran beslist onveilig voor homoseksuelen, ze vinden ook dat hun opvattingen daarover verminkt in het ambtsbericht van het ministerie van Buitenlandse Zaken terecht zijn gekomen.
In het bericht beschrijft het ministerie dat ook mensenrechtenorganisaties betwijfelen of de twee jonge Iraanse mannen die vorig jaar werden opgehangen wel werden bestraft voor hun seksuele geaardheid. Volgens het Iraanse regime hebben de twee de strop gekregen wegens verkrachting.
Directeur Paula Ettelbrick van International Gay & Lesbian Human Rights Commision heeft kort na de executies gezegd niet zeker te weten of het om homo’s ging. ‘Wij hebben in de eerste plaats de executies veroordeeld. En wij kiezen onze woorden heel zorgvuldig. Vorig jaar zomer wisten wij niet zeker of het om homo’s ging. Maar we zijn nu bijna een jaar verder. Collega-organisaties hebben de zaak onderzocht en inmiddels staat vast dat het wel degelijk homo’s waren.’
Ook directeur Scott Long van Human Rights Watch vindt dat hij ‘onheus’ is behandeld in het ambtsbericht. Long ontkent niet dat hij ook twijfelde of de twee jongens de strop kregen omdat ze homo’s waren. Maar dat betekent volgens hem niet dat Iraanse homo’s niet vervolgd worden. Dat worden ze wel, aldus Long die daar in een open brief aan de Tweede Kamer voorbeelden van noemt. ‘De doodstraf voor homoseksualiteit is in Iran zeker geen papieren straf’, aldus Long. Precieze aantallen heeft hij niet, omdat veel ‘morele’ rechtszaken achter gesloten deuren plaatsvinden, evenals de tenuitvoerlegging van de straf.
Ook Paula Ettelbrick weet zeker dat Iraanse homo’s vervolgd, ter dood veroordeeld en gemarteld worden. ‘Onlangs zijn tien Iraanse homo’s naar Turkije gevlucht. Een van hen was zo gefolterd dat hij om die reden asiel heeft gekregen in Turkije’, aldus Ettelbrick. ‘Er zijn veel gedocumenteerde gevallen.’Bron: de Volkskrant
Enkele dagen later moet Verdonk weer een soortgelijk voorstel afzwakken dat christelijke Iraniërs betreft, voor wie ze het ook veilig had geacht terug te keren:
Den Haag, 9 maart. Onder zware druk van de Tweede Kamer zal minister Verdonk (Vreemdelingenzaken) tijdelijk geen uitgeprocedeerde Iraanse christenen uitzetten.
Ze schort de uitzettingen op tot de Kamer heeft gesproken over het nieuwe ambtsbericht van Buitenlandse Zaken over de actuele situatie in Iran. Verdonk zegde dat vandaag toe in een spoeddebat dat op verzoek van de Christen- Unie werd gehouden.Bron: ANP
Op 12 april keert minister Verdonk op haar schreden terug:
Homo’s Iran niet terug Door een onzer redacteuren
Den Haag, 13 april. Uitgeprocedeerde asielzoekers uit Iran die homoseksueel zijn of tot het christendom zijn bekeerd, worden voorlopig niet naar het land van herkomst teruggestuurd.
Deze toezegging deed minister Verdonk (Vreemdelingenzaken, VVD) gisteravond onverwachts in de Tweede Kamer. Vrijwel de gehele Kamer (de LPF uitgezonderd) vond dat de veiligheid van deze mensen in het streng islamitische Iran niet is gegarandeerd. Ex-moslims en homoseksuelen kunnen er niet openlijk voor hun overtuiging en geaardheid uitkomen.
Verdonk vond in maart nog dat uitzetting van uitgeprocedeerde homoseksuele en bekeerde christen- asielzoekers naar Iran weer verantwoord was. Juli vorig jaar had ze uitzetting opgeschort na de executie van twee homo’s in Iran.
Gisteravond beriep Verdonk zich, evenals haar collega Bot (Buitenlandse Zaken, CDA ), op de snel veranderende situatie in Iran. „Het politieke klimaat wordt de laatste maanden steeds conservatiever”, aldus Bot. Kamerlid Van der Staaij (SGP) betwijfelde of dat de werkelijke reden was. Hij wilde weten of Verdonk was bijgedraaid omdat een Kamermeerderheid haar beleid niet steunt of omdat ze een „inhoudelijke afweging” had gemaakt. De minister zei dat ze heeft geluisterd naar zowel de argumenten van de Kamer als van mensenrechtenorganisaties. Bron: NRC, 13-4-2006 Verbazing om het gegeven dat Verdonk haar besluit, tegen de wil van alle fracties behalve die van de LPF, terugtrekt…mdx13-04-06, 23:29Deel 5
– 9 april 2006 – Indiase AMA’s verdwijen via mensensmokkelaars met medeweten van de IND In een Netwerk reportage:
Honderdvijfentwintig minderjarige asielzoekers uit India verdwenen uit een asielzoekerscentrum. Hoe kon dat gebeuren? Netwerk sprak met de vrouw die in 2004 de instanties al waarschuwde over het grote aantal verdwijningen. Wat gebeurde er met haar informatie? Netwerk, 13-6-2006
Het laat zich raden: de vrouw, medewerkster van de Medische Opvang van Asielzoekers, werd door haar superieur op de vingers getikt dat het niet de bedoeling was dat ze dit meldde. Verder maakt de reportage duidelijk dat Verdonk ervan op de hoogte geweest moet zijn, omdat de informatie doorgegeven is aan een van haar naaste medewerkers.
– 18 mei 2006 – Verdonk onder curatele gesteld vanwege de omgang met de naturalisatie van Hirsi Ali Op 11 mei zendt de Vara in Zembla de documentaire ‘Heilige Ayaan’ uit. Daarin wordt gemeld dat Hirsi Ali meer gelogen heeft dan tot dan toe bekend. Niet alleen heeft ze een asielstatus gekregen op naam van ‘Hirsi Ali’, maar heeft ze ook een verdeerd geboortejaar opgegeven en heeft ze deze gegevens ook gebruikt om zich te laten naturaliseren. Het gearrangeerde huwelijk lijkt bovendien minder gearrangeerd te zijn dan door Hirsi Ali – eigenlijk Hirsi Magan geheten – gepresenteerd is. Hirsi Ali erkent dat ze verkeerde persoonsgegevens heeft gebruikt om zichzelf onvindbaar te maken voor haar familie.
Een dag later meldt Verdonk:
Hirsi Ali heeft niets te vrezen Bron: ANP
De druk in de media loopt die dag behoorlijk op, en op zaterdag 13 mei besluit de minister een onderzoek in te stellen naar de naturalisatie van Hirsi Ali. Met ongekende voortvarendheid weet ze dat in hetzelfde weekend nog af te ronden en presenteert op maandag 15 mei het resultaat:
Het VVD-Kamerlid Hirsi Ali “wordt geacht het Nederlanderschap niet te hebben verkregen” Bron: NOS teletekst Dit, verwijzend naar een eerdere uitspraak in een vergelijkbaar geval van een Iraaks gezin dat ook een verkeerde naam opgegeven had bij de naturalisatie, om zichzelf te beschermen.
In de media spreken vele politici, zeker ook van de VVD, zich al ‘verbaasd’ danwel woedend uit over het oordeel van Verdonk:
Minister Zalm is verbaasd over de snelheid waarmee minister Verdonk het Nederlanderschap van Hirsi Ali ter discussie heeft gesteld.”Als de IND altijd zo snel werkt, zijn er binnenkort geen achterstanden meer”, aldus Zalm. Bron: NOS
Ook de minister bleek niet op de hoogte gesteld te zijn (Verdonk beweert later zijn voicemail ingesproken te hebben):
Balkenende zegt dat hij maandagmiddag de verzekering kreeg dat de gewraakte brief niet zou worden verstuurd. ‘Ik kreeg die middag te horen: er zal geen brief uitgaan. En dat was dus het typische: die avond is die brief er wel uitgegaan.’
Balkenende keurt de handelwijze van zijn minister af. Donderdag riep hij Verdonk naar het Torentje om opheldering te verschaffen. ‘Ik vond dat niet plezierig omdat het mij ging om de vraag: is de redenering houdbaar? Heb je de goede argumenten gebruikt? Is alles goed uitgezocht? Die brief is toen toch uitgegaan’, aldus de premier in Netwerk. Bron: de Volkskrant 18-5-2006
Waar Verdonk zich normaliter verzekerd weet van de steun van mensen zoals Zalm, van Aertsen en Smit Kroes, vallen dezen haar openlijk af. Bolkestein is opvallend afwezig die dag.
Op 16 mei voert de Tweede Kamer een spoeddebat over deze kwestie. Het wordt een zeer verhit debat, waarin Verdonks inbreng voornamelijk haar befaamde ‘wet is wet’ en ‘afspraak is afspraak’ is. De kamer neemt er geen genoegen meer mee en dwingt de minister op haar knieën met twee moties:
Minister voor Vreemdelingenzaken Rita Verdonk (VVD) moet haar voorlopige constatering dat haar partijgenote Ayaan Hirsi Ali de Nederlandse nationaliteit nooit had kunnen krijgen, heroverwegen. Als zij tot dezelfde conclusie komt, moet het Kamerlid alsnog met ‘hoogste spoed’ worden genaturaliseerd. Dat eist de VVD-fractie dinsdagavond laat in een motie die door een meerderheid van de Tweede Kamer wordt ondersteund.
Alle partijen in de Kamer, met uitzondering van de LPF en de Groep Nawijn, willen dat de minister de komende zes weken gebruikt voor een ‘gedegen’ onderzoek. Zij vinden dat Verdonk onzorgvuldig is geweest. Ook eisen zij dat bewindsvrouw ‘de ruimte’ die de jurisprudentie biedt op grond van bijzondere omstandigheden gebruikt. Bron: Trouw
In hetzelfde debat beweert de minister niet op de hoogte geweest te zijn van de gewijzigde persoonsgegevens:
Voor de VVD-minister was de tv-uitzending de eerste keer dat Hirsi Ali zo duidelijk maakte dat ze had gelogen. Bron: Algemeen Dagblad
De Tweede Kamer gelooft er niet veel van. GroenLinks fractievoorzitter Halsema wijst erop dat het email adres van Hirsi Ali magan@tweedekamer.nl is en dat er vast wel eens gemaild is tussen Verdonk en/of haar medewerkers en Hirsi Ali. Verdonk ontkent. Leon de Winter weet ook dat het gelogen is en vertelt het in Nova:
De Winter verwees naar een telefoongesprek dat Hirsi Ali enige tijd geleden bij hem thuis voerde met Verdonk over de scholiere Taïda Pasic. Hij stond ernaast. Hirsi Ali probeerde het voor de scholiere op te nemen en zei: „Maar Rita, ik heb ook gelogen.” Daarop zou de bewindsvrouw hebben geantwoord dat zij haar ook had uitgezet, als zij destijds minister was geweest. Bron: de Telegraaf, 17-5-2006 Ondanks de moties die de minister de vorige dag toegezegd heeft uit te zullen voeren, voert ze tijdens een verkiezingsbijeenkomst voor het lijsttrekkerschap opnieuw aan: wet=wet:
Bron: het Parool 18-5-2006
Verdonk wordt naar het Torentje geroepen voor overleg met de premier, vice premiers Zalm en Brinkhorst. Na afloop mag Verdonk, onder toeziend oog van Balkenende, vertellen dat ze de moties zeker uit zal voeren. De volgende dag worden haar in de ministerraad nog eens de oren gewassen:
Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken is daarom door haar collega’s aan de leiband gelegd. Zij mag geen stap meer zetten in dit dossier, zonder te overleggen met de premier, de vice-premiers Zalm en Brinkhorst, minister Donner van Justitie en zonodig de voltallige ministerraad.
,,Het beeld over Nederland in het buitenland bevalt me totaal niet,’’ zei premier Balkenende gisteren. ,,Ik zie Nederland niet graag afgeschilderd als land waar mensen als Hirsi Ali gedwongen worden naar een ander land te gaan, omdat de vrijheid van meningsuiting er niet wordt gerespecteerd. Het zijn verkeerde beelden.’’
Minister Bot van Buitenlandse Zaken zei dat hij zijn buitenlandse collega’s en ambassadeurs moet uitleggen dat ‘Nederland helemaal niet bang is voor buitenlanders’. Alle ambassadeurs krijgen een brief met uitleg over de kwestie-Hirsi Ali. Bron: Algemeen dagblad, 19-5-2006
Aanvullend een artikel van Astrid Essed. Commentaar op het dd 29-4 gegeven persbericht van minister Verdonk ter toelichting van haar asielbeleid, dat als opiniestuk in het dagblad Trouw is opgenomen.
Inleiding:
Zoals bekend heeft de minister van Vreemdelingenzaken en Integratie, mevrouw R. Verdonk, getracht in haar antwoord op drie onderstaande opmerkingen tav het Nederlands asielbeleid in het algemeen en haar uitzettingsmaatregelen in het byzonder, de toenemende kritiek op haar beleid het hoofd te bieden. In mijn onderstaande betoog zal ik trachten aan te tonen, dat haar verweer niet steekhoudend is en dat zowel het Nederlandse asielbeleid in het algemeen als de uitzettingsmaatregelen van minister Verdonk in het byzonder op gespannen voet staan met het Internationaal Recht. Bij mijn reactie zal dan ook de nadruk liggen op het internationaalrechtelijke aspect zowel tav de door de IND gebruikte toetsingsmethoden als de uitzettingsmaatregelen van de minister.
In deel I vermeld ik de vragen met de door de minister gegeven antwoorden In deel II maak ik enkele kritische kanttekeningen bij enkele door de minister gegeven antwoorden ten aanzien van de door de IND gehanteerde toetsingsmethoden. In deel III belicht ik nader de internationaalrechtelijke voetangels die klemmen rond de reeds uitgezette en nog uit te zetten groepen asielzoekers. In deel IV geef ik enkele voorbeelden van de schending door de Nederlandse autoriteiten van het refoulementsverbod
Ik beeindig dit betoog met vermelding van een aantal op dit onderwerp van toepassing zijnde bronvermeldingen
Deel I
Vragen aan de minister tav het asielbeleid en haar antwoorden
Minister Verdonk: misverstanden terugkeerbeleid
29 april 2005
Dinsdag jl. is in de Tweede Kamer de motie van Klaas de Vries (PvdA) met een ruime meerderheid verworpen. Hij vroeg in zijn motie om een verruiming van de pardonregeling. Tevens werd er die dag voor de ingang van het parlement door actievoerders gepleit om tot een royaal gebaar te komen voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Een van de ondertekenaars van het gebaar, namelijk Freek de Jonge, zette zijn handtekening voor het gebaar kracht bij door te verkondigen: ,,we zijn hier principieel tegen de doodstraf, maar sturen wel mensen terug naar een land, waar we weten dat ze om het leven kunnen komen??.
Uit dergelijke uitlatingen blijkt dat er nog veel misverstanden zijn over het asiel- en terugkeerbeleid, dat op een humane en zorgvuldige wijze wordt gevoerd. Om de discussie op basis van feiten te voeren en niet op basis van valse emoties wil ik enkele van de meest gehoorde misverstanden kort noemen.
26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers worden door de overheid uitgezet
Dit is onjuist. Het gaat om 26.000 asielzoekers die onder de oude Vreemdelingenwet hun aanvraag hebben ingediend. Veelal is men nog niet geheel uitgeprocedeerd, maar in afwachting van de uitkomst van rechterlijke procedures. In deze oude zaken wil ik zo snel mogelijk duidelijkheid bieden. Als iemand geen verblijfsvergunning krijgt maar uitgeprocedeerd raakt, gaan we die persoon helpen bij zijn terugkeer via een apart individueel vertrektraject. Dit leidt tot goede resultaten. Niet eerder hebben zo veel (uitgeprocedeerde) asielzoekers gebruikt gemaakt van de mogelijkheden die er worden geboden om vrijwillig terug te keren.
De uitgeprocedeerde asielzoekers worden teruggestuurd naar landen waar ze het risico lopen om vermoord te worden.
In de asielprocedure staat de vraag centraal of de asielzoeker bescherming nodig heeft tegen de autoriteiten in zijn land van herkomst. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) is verantwoordelijk voor deze beoordeling en baseert het besluit o.a. op basis van de verklaringen van de asielzoeker zelf en op basis van beschikbare informatie over het betreffende land. De beslissing wordt, als de asielzoeker het niet met de IND eens is, getoetst door de onafhankelijke Nederlandse rechter. Indien het besluit in beroep en hoger beroep in stand blijft, dan is men uitgeprocedeerd en heeft men dus geen bescherming nodig tegen de autoriteiten in eigen land.
De 26.000 asielzoekers hebben lange tijd in onzekerheid geleefd en moeten daarom in Nederland blijven.
Vlak na mijn aantreden heb ik een specifiek pardon verleend aan alle asielzoekers die langer dan vijf jaar op een beslissing in hun eerste asielaanvraag hebben moeten wachten. Dit betrof ruim 2.300 personen. Zij konden met recht en rede zeggen lange tijd in onzekerheid te hebben verkeerd. Het ging immers nog steeds om hun eerste asielaanvraag. Dat geldt echter niet voor de meeste asielzoekers in het Project 26.000. Vaak blijkt dat zij al lange tijd geleden duidelijkheid hadden van de IND en de rechter in hun eerste procedure, maar zich daar niet bij hebben neergelegd en zijn gaan doorprocederen. Hierdoor zitten velen nu in afwachting van de uitkomst van vervolgprocedures. De keus om opnieuw een aanvraag in te dienen is echter door betrokkene zelf genomen. Hun eventuele huidige onzekerheid wordt dan ook primair veroorzaakt door deze keuze. Dat is legitiem, maar het is een bewuste stap van betrokkene geweest om, terwijl er vaak al een keer negatief is beslist, nieuwe procedures te beginnen. Hen laten blijven zou moeilijk uit te leggen zijn aan degenen die wel na afloop van hun eerste procedure zijn vertrokken. Doorprocederen zou op deze wijze worden beloond met een verblijfsvergunning. Overigens zijn op dit moment al ruim 10.000 zaken behandeld. In 4.000 zaken heeft dit geresulteerd in een verblijfsvergunning. Kortom, ook de praktijk logenstraft het beeld dat sommigen willen oproepen.
Rita Verdonk
Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie
Deel II
Internationaalrechtelijke aspecten bij de door de IND gehanteerde toetsingsprocedures.
Bij dezen de beantwoording door de minister:
”Vraag aan de minister:
De uitgeprocedeerde asielzoekers worden teruggestuurd naar landen waar ze het risico lopen om vermoord te worden.
Antwoord minister:
”De uitgeprocedeerde asielzoekers worden teruggestuurd naar landen waar ze het risico lopen om vermoord te worden.
In de asielprocedure staat de vraag centraal of de asielzoeker bescherming nodig heeft tegen de autoriteiten in zijn land van herkomst. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) is verantwoordelijk voor deze beoordeling en baseert het besluit o.a. op basis van de verklaringen van de asielzoeker zelf en op basis van beschikbare informatie over het betreffende land. De beslissing wordt, als de asielzoeker het niet met de IND eens is, getoetst door de onafhankelijke Nederlandse rechter. Indien het besluit in beroep en hoger beroep in stand blijft, dan is men uitgeprocedeerd en heeft men dus geen bescherming nodig tegen de autoriteiten in eigen land.”
Mijn reactie:
Inleiding:
In de eerste plaats is het opvallend, dat de minister in haar bovenstaande antwoord weliswaar refereert aan het individuele veiligheidsrisico van de asielzoeker op grond van persoonlijke vervolging, maar in het geheel niet refereert aan het collectieve veiligheidsrisico mbt grote groepen vluchtelingen, die teruggezonden worden naar onveilige landen of gebieden waarbij hetzij sprake is van oorlog, hetzij het ontbreken van een sterk centraal gezag.
Dienaangaande wil ik eraan herinneren, dat volgens de toelatingsgronden van het Nederlandse asielbeleid een der criteria is het verlenen van een verblijfsvergunning-asiel wanneer een asielzoeker afkomstig is uit een land waar sprake is van een dermate onveilige situatie, dat terugkeer naar dit land onverantwoord wordt geacht [in oorlogssituaties of situaties waarin een sterk centraal gezag ontbreekt] Op het in dit verband door de Nederlandse overheid te voeren categoriaal beleid kom ik later terug.
Bovendien wekt de minister in bovenstaand verweer ten onrechte impliciet de indruk, dat de door het IND gehanteerde toetsingscriteria gebaseerd zouden zijn op zorgvuldige naleving van de internationale rechtsprincipes, hetgeen niet het geval is. Ter weerlegging hiervan wil ik nader ingaan op een door de IND veelvuldig gebruikte toetsingsmethode, de AC-procedure.
De AC-procedure
In 1994 werd de AC procedure ingevoerd, een versnelde procedure, waarbij de IND ambtenaren [Immigratie en Naturalisatie Dienst] de bevoegdheid kregen binnen 48 werkuren [in de praktijk meestal drie dagen] middels twee gesprekken met de asielzoeker te beslissen of een asielaanvraag werd verworpen of toegevoegd aan de reguliere asielprocedure waarbij sprake was van een uitgebreid onderzoek, dat kon varieren van een aantal weken tot langer dan een jaar.
1 Oneigenlijk gebruik van de AC-procedure
In internationale verdragen zijn geen bepalingen terug te vinden over de toepassing van een versnelde asielprocedure. Wel zijn dienaaangaande door het uitvoerend comite van de VN-Vluchtelingenorganisatie, de UNCHR, criteria ontwikkeld in de zogenaamde Excom-conclusies. Een en ander impliceert, dat een versnelde procedure alleen mag worden toegepast in gevallen, die evident frauduleus of ongegrond zijn.
Ondanks de door de Nederlandse politiek gegeven garantie, dat de AC-procedure slechts in evident frauduleuze gevallen zou worden toegepast, wijst de praktijk uit, dat er sinds 2002 sprake is van de hantering van de AC-procedure bij de afhandeling van 40 tot 60 procent van alle aanvragen. Gevolg is, dat hieronder eveneens een groot aantal gevallen ressorteren, die vanwege het gecompliceerde karakter van de zaak getoest dienen te worden in een uitgebreide asielprocedure. Het hieruit voortvloeiende risico op refoulement [het terugsturen van een asielzoeker naar een land waar zijn leven gevaar loopt hetzij hij op persoonlijke gronden vervolgd dreigt te worden]is dan ook levensgroot aanwezig, met alle voor de betrokkenen humanitaire consequenties van dien.
Een ander aspect van zorg is, dat eveneens een groot aantal mensen, die afkomstig zijn uit de zogenaamde onveilige landen, in de AC-procedure belanden. Weliswaar worden vluchtelingen uit landen, die ressorteren onder het door de Nederlandse regering gevoerde categoriale beleid [landen waarnaar niet wordt uitgezet vanwege de onveilige situatie], nooit in de AC-procedure afgewezen, maar de door de Nederlandse regering gehanteerde normen voor het voeren van een categoriaal beleid zijn zo strict, dat een aantal evident onveilige landen hiervan worden uitgesloten.
Het gevolg is dienaangaande, dat in de praktijk een grote groepen mensen uit onveilige landen alsnog het risico lopen, te worden uitgezet, hetgeen nog afgezien van het humanitair onacceptabele karakter hiervan, in strijd is met het Internationaal Recht.
2 Willekeurig toetsingskarakter voor afwijzing cq toelating tot reguliere asielprocedure
Een tweede bezwaar tegen de gehanteerde AC-procedure betreft het willekeurige toetsingskarakter in dezen, aangezien voor de afwijzing cq verleende toegang tot de uitgebreide asielprocedure geen duidelijk controleerbare toetsingscriteria zijn vastgesteld met alle risico’s van dien op willekeur door IND-ambtenaren.
3 Geloofwaardigheid vluchtverhaal door de IND
Een derde hieruit voortvloeiend probleem is het feit, dat de asielaanvraag in AC-procedure door de IND met regelmaat wordt afgewezen vanwege in het vluchtverhaal voorkomende tegenstrijdigheden, terwijl volgens de beschikbare medische kennisinformatie juist bekend is, dat er met name bij trauma-gerelateerde asielzoekers veelal ten gevolge van het trauma sprake is van tegenstrijdigheid in hun verhaal. Aangezien er bij of tijdens de ondervraging door de IND geen sprake is van de aanwezigheid van een bevoegd arts, die de trauma-aanwezigheid zou kunnen vaststellenm kan er ook in dezen wederom sprake zijn van een willekeurig genomen beslissing tav de asielaanvraag van betrokkenen.
4 Buitenproportionnele verhouding tav de voor de IND en de juridische bijstand beschikbare tijd
Nog afgezien van de korte spanne tijds ter afweging van de afwijzing van het asielverzoek cq toelating tot de reguliere asielprocedure en de bij de IND-ambtenaren niet aanwezige medische kennis ter onderkenning van echte of vermeende traumata is er eveneens een grote discrepantie in de tijdsperiode voor de IND en de aan de asielzoeker toegewezen juridische bijstand.
Zoals reeds eerder opgemerkt is er sprake van een versnelde asielprocedure van 48 [werk] uren. Hierbij staat de IND 43 uur ter beschikking om tot een beoordeling te komen en heeft de asielzoeker beschikking over juridische bijstand van slechts 5 uur. Een en ander brengt met zich mee, dat er geen tijd en gelegenheid is voor het opbouwen van een vertrouwensband tussen advocaat en client, noch toepassing van de klassieke advocatentaken zoals uitleg over de procedure en inschatting over het verloop van de zaak. Evenmin is er nauwelijks aduquate tijd voor het doornemen door de advocaat van het veelal dikke door de IND ingediende afwijzingsdossier, waarbij in eveneens in de praktijk de betreffende asielzoeker vanwege de tijdsdruk onder twee verschillende advocaten ressorteert.
Evident is, dat in dezen geen sprake kan zijn van zorgvuldige rechtshulp, waartegen dan ook van de kant van rechtshulp-organen regelmatig is geprotesteerd. Er is zelfs sprake geweest van een door de VAJN [Vereniging van Asieladvocaten en Juristen Nederland] en het NJCM [Nederlandse Juristencomite voor de Mensenrechten] aangespannen kort geding tegen de Nederlandse Staat dd 1999 teneinde de onrechtmatigheid van de AC-procedure vast te stellen, dat echter door de president van de rechtbank Hen-Haag niet-ontvankelijk werd verklaard [hetgeen betekent, dat de rechter zichzelf niet bevoegd acht tot een oordeel zonder inhoudelijke behandeling van de zaak]
5 Recht op basisvoorzieningen in afwachting van beroep tegen afwijzing
Volgens de Nederlandse asielwetgeving kunnen asielzoekers, die in de AC-procedure zijn afgewezen, evenals trouwens asielzoekers, die een tweede asielprocedure aanspannen op grond van nieuw bewijsmateriaal, tijdens hun beroep tegen de afwijzing geen aanspraak maken op de in Nederland geldende elementaire basisvoorzieningen, waardoor iedere inkomstenbon ontbreekt.
Nog afgezien van de evidente inhumaniteit in dezen is deze maatregel een flagrante schending van artikel 11 van het Internationaal Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten, dat uitdrukkelijk het recht van iedereen erkent op ”voldoende voedsel, kleding en adequate behuizing” Daarenboven heeft de Commissie voor Sociale, Economische en Culturele Rechten gesteld, dat hiervan geen enkele groepering dient te worden uitgesloten, waarbij zij daarenboven expliciet melding heeft gemaakt van het recht van asielzoekers. Eveneens heeft zij met klem geprotesteerd tegen discriminatie van asielzoekers bij het verkrijgen van een huis.
Dit recht op elementaire voorzieningen tijdens nog lopende procedures is eveneens verankerd in de de EU-richtlijn tot vaststelling minimumnormen voor de opvang van asielzoekers, artikelen 2 en 3 en als zodanig goedgekeurd door de Raad van Ministers dd 27-1-2003.
Uit bovenstaande blijkt mi afdoende, dat er met name vanwege het beleidskarakter van de veelal gehanteerde AC-procedure, die in een aantal opzichten op gespannen voet staat met het Internationaal Recht, in een niet onaanzienlijk aantal gevallen geen sprake kan zijn van een juiste en afgewogen beslissing door de IND, de hoofdverantwoordelijke voor de beoordeling van de asielprocedure.
Dienaangaande acht ik bovenstaande door de minister gegeven toelichting betreffende een goede afweging door de beleidsverantwoordelijken van een beslissing tot asiel zeer discutabel.
Deel III
Het internationaalrechtelijke karakter van de uitzettingsmaatregelen van minister Verdonk
Opvallend aan de beantwoording van bovenstaande vraag door de minister is verder, dat zij geen nader commentaar geeft op de suggestie, als zouden uitgezette asielzoekers het risico lopen in het herkomstland vermoord te worden. Dienaangaande is het van belang deze uitzettingsmaatregelen eens nader onder de internationaalrechtelijke loupe te nemen. Zoals bekend besloot minister Verdonk, gebaseerd op haar in november 2003 uitgebrachte notitie ”Terugkeerbeleid”, in januari 2004 tot de uitzetting van 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers in een periode van drie jaar met een uitzondering voor 2300 asielzoekers, die om humanitaire redenen alsnog een verblijfsvergunning kregen toegewezen. Op 9 februari 2004 kreeg zij van een meerderheid in de Tweede Kamer steun voor haar maatregelen.
Nader onderzoek wijst echter uit, dat grote delen van de 26.000 reeds uitgezette of nog uit te zetten groepen mensen veelal worden uitgezet naar onveilige landen of gebieden, hetzij vanwege een oorlogssituatie, hetzij vanwege het ontbreken van een sterk centraal gezag. Met name is een en ander van toepassing op Afghanen, Tstjetjenen, Liberianen, Somaliers en mensen uit Ivoorkust. Nog afgezien van de inhumaniteit in dezen is het uitzetten van groepen mensen naar onveilige gebieden alwaar hun leven cq veiligheid bedreigd kan worden, in strijd met het internationaalrechtelijke verbod op refoulement, dat niet alleen betrekking heeft op eventuele vervolging van een individuele vluchteling op grond van ras, politieke en religieuze overtuiging of nationaliteit, maar eveneens op de collectieve uitzetting van groepen mensen naar onveilige gebieden.
Terecht heeft dan ook de toenmalige voorzitter van de Stichting VON, oud-minister Jan Pronk, de uitzettingen van minister Verdonk betiteld als ”deportaties” gezien het massale karakter ervan en het in vele gevallen voor de asielzoeker risicovolle karakter.
Categoriaal beleid, vertrekmoratoria en vestigingsalternatieven:
Ter voorkoming van de terugzending naar onveilige gebieden wordt door de Nederlandse regering het zogenaamde categoriaal beleid gevoerd, dat uitzetting naar een onveilig gebied verbiedt. Eveneens is er sprake van de zogenaamde vertrekmoratoria, hetgeen een door het kabinet afgekondigde opschorting tot uitzetting inhoudt op grond van het onveilige karakter van het uit te zetten gebied. Zo is er momenteel door het kabinet een vertrekmoratorium voor asielzoekers uit Ivoorkust afgekondigd, dat geldig is tot 27-11-2005. Eveneens is er een vertrekmoratorium ingesteld tot 1 juli 2005 voor Somalische asielzoekers, die niet afkomstig zijn uit Somaliland, Puntland of Zuid Muduq. Tenslotte kan er bij het asielbeleid eveneens sprake zijn van een erkenning door de minister, dat een bepaald land weliswaar onveilig is, maar dat er binnen het betreffende land ”vestigingstalternatieven” zijn in gebieden, die wel veilig zijn. Met name wordt een dergelijk beleid gevoerd tav Afghanistan, waar de hoofdstad Kaboel en omstreken als veilig worden gecatagoriseerd.
Kanttekeningen:
Hoewel een en ander plausibel lijkt, dienen er tav bovenstaand beleid duidelijke kanttekeningen gemaakt te worden.
Betreffende Somalie:
In tegenstelling van het door het kabinet gesuggereerde is eveneens de situatie in Somaliland, Puntland en Zuid-Muduq te risicovol voor terugsturing van asielzoekers, zoals uit o.a. de UNCHR rapportage blijkt.
Betreffende Afghanistan:
Evenmin snijdt de zienswijze van de minister, dat er tav Afghanistan sprake is van een vestigingsalternatief, enig hout, aangezien o.a. uit het recente Ambtsbericht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken dd januari 2005 blijkt, dat terugkeer naar Kaboel, het aangemerkte ”vestigigingsalternatief” grote sociaal-humanitaire problemen met zich meebrengt vanwege de grote overbevolking en de relatief-hoge huurprijzen. Bovendien blijkt het Ambstbericht alsmede uit mensenrechtenrapportages, dat ook Kaboel een relatief-onveilig gebied is vanwege het aldaar toegemomen geweld.
Betreffende uit te zetten Tstjetjenen:
Weliswaar erkent de minister, dat het uitzetten van Tjetjenen naar Tsjetjenie vanwege de aldaar heersende slechte mensenrechtensituatie onacceptabel is, maar vervolgens heeft zij de Russische Federatie aangewezen als een relatief veilig vestigingsalternatief voor Tjetjenen. Niets is echter minder waar. In de eerste plaats is er sprake van een zeer slechte mensenrechtensituatie in de Russische Federatie in het algemeen. Ernstiger nog voor de uit te zetten Tjetjenen is echter de zowel in leidende Russische politieke kringen als onder de Russische bevolking heersende anti-Tjetjeense gevoelens, die nog in ernstige mate zijn toegenomen sinds de jongste gijzeling in Beslan. Het is derhalve enident, dat de Russische Federatie allerminst als een vestigingsaltrernatief kan worden aangemerkt.
Betreffende Liberia:
Het meest stuitend acht ik echter de door de minister gevolgde gedragslijn tav het uitzetten van asielzoekers naar Liberia. Hoewel de minister de onveiligheid en de humanitair onacceptabele situatie in Liberia ten volle erkent, worden desondanks de uitzettingen naar Liberia gecontinueerd. De achterliggende beleidsgedache is in dezen het feit, dat eveneens andere Europese landen asielzoekers uitzetten naar Liberia. Met een dergelijke redenering houdt de minister niet alleen een impliciet pleidooi voor de flagrante schending van het refoulementverbod, eveneens vertrekt zij impliciet van het onacceptabele standpunt, dat schendingen van het Internationaal Recht zijn toegestaan, wanneer deze eveneens door anderen worden gepleegd. Terecht heeft dan ook de Raad van Kerken in een brief dd 14-10 er bij de minister op aangedrongen, voor Liberia een categoriaal beleid in te stellen.
Vanuit bovenstaande zijn niet alleen de door de minister uitgevoerde en nog uit te voeren uitzettingsmaatregelen in flagrante strijd met het Internationaal Recht, maar is er in de meeste gevallen geen sprake van de door de minister genoemde ” vrijwillig gemaakte keuze” van asielzoekers om door te procederen, maar veelal een bittere noodzaak.
Daarenboven dient niet uit het oog verloren te worden, dat nog los van de eventueel gevaarlijke situatie in het herkomstland, de meeste uit te zetten asielzoekers al langer dan tien jaar in Nederland verblijven, hier middels werk en schoolgaande kinderen geworteld zijn en veelal de dupe geworden zijn van langdurige asielprocedures. Daarenboven ontkent de minister het recht van de asielzoekers zoals trouwens van iedere Nederlandse burger, tegen een negatieve beslissing in beroep te gaan. Hieraan gekoppeld stel ik, dat de beleidsmaatregel, waarbij mensen na afwijzing van hun eerste asielprocedure geen recht meer hebben op basisvoorzieningen, nog afgezien van de manifeste inhumaniteit in dezen, in strijd is met het Internationaal Recht, zoals uit reeds eerder door mij is toegelicht.
Hoewel de door de minister gemaakte opmerking, dat haar terugkeerbeleid leidt ”tot goede resultaten”, ergo naar het Rijk der Fabelen verwezen kan worden, wil ik de weerlegging hiervan toch graag toelichten met enkele opmerkingen uit de praktijk:
Het is volgens de mij beschikbare informatiebronnen, die grotendeels zijn gebaseerd op de bevindingen van mensenrechtenorganisaties, herhaaldelijke malen gebleken, dat door de Nederlandse autoriteiten uitgezette asielzoekers hetzij gearresteerd zijn in het land van herkomst, hetzij zijn uitgezet ondanks het voor hen geldende risico op vervolging.
Deel IV
Schendingen door de Nederlandse autoriteiten van het refoulementsverbod:
Arrestatie van asielzoekers na aankomst in land van hetkomst:
Er is in een aantal gevallen sprake geweest van arrestatie na aankomst in het herkomstland van uitgezette asielzoekers, hetgeen is gerapporteerd door zowel internationale als lokale mensenechtenorganisaties. Eveneens is er sprake geweest van het terugsturen van mensen, die in eigen land risico lopen, vervolgd te worden. Een voorbeeld is de Libische homosexuele man de heer W. Elageibi, die dd 5-5 is teruggestuurd naar Libie ondanks de in Libie heersende gevangenisstraf voor homosexualiteit van 3-5 jaar. Een ander voorbeeld is de dreigende uitzetting van een homosexuele man naar Iran, ondanks de aldaar heersende doodstraf op homosexualiteit. Eveneens is het zorgwekkend, dat van er volgens de ex-voorzitter van de Stichting VON, de heer Pronk, in een aantal gevallen van naar Somalie uitgezette asielzoekers ieder spoor is verdwenen.
Ik herinner er dienaangaande ten overvloede aan, dat Nederland als verdragspartij gehouden is aan de naleving van het refoulementsverbod, zoals neergelegd in artikel 33 van het VN-Vluchtelingenverdrag dd 1951, artikel 3 van Het Europees Verdrag ter Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden, alemede de VN-Conventie tegen Marteling. Een en ander verbiedt te allen tijde het terugzenden van mensen naar landen waar zij het risico op marteling lopen, ongeacht al dan niet gepleegde strafbare feiten. Ook wil ik er in dit kader nadrukkelijk op wijzen, dat dit verbod op terugzending eveneens betrekking heeft op eventuele terreurverdachten naar risico-landen op het gebied van marteling. Aanbevelenswaardig is dienaangaande het door mij in het bronnenmateriaal te vermelden rapport van Human Rights Watch ”Still at risk”
Conclusie:
Uit bovenstaande moge duidelijk zijn, dat de door minister Verdonk gedane uitlatingen betreffende de ”goede terugkeerresultaten”, de ”eigen keuze van de asielzoeker” ivm het doorprocederen, alsmede de door haar gewekte suggestie, dat de beoordeling door de IND procedureel juist zou zijn, niet steekhoudend zijn. Evenzeer is het opvallend, dat zij nergens refereert aan het feit, dat grote groepen asielzoekers teruggestuurd worden naar onveilige gebieden. Hieromtrent is zij terdege bekritiseerd door een aantal gerennommeerde mensenrechtenorganisaties zoals Human Rights Watch, alsmede betrokken hulp en religieuze organisaties zoals Vluchtelingenwerk en de Raad van Kerken.
Ernstiger en zeer zorgwekkend acht ik echter de gevolgen van haar terugkeerbeleid voor deze teruggestuurde en terug te sturen asielzoekers.
Vanuit deze intentie heb ik dan ook dit commentaar op de uitlatingen van de minister geschreven.
Ik spreek dan ook de hoop uit, dat bovenstaande bescheiden relaas enigszins mag bijdragen tot extra informatiebron voor de bij de vluchtelingen en asielproblematiek betrokken organisaties en personen, alsmede politieke partijen cq organisaties
B Tav het recht op basisvoorzieningen in afwachting van beroep tegen afwijzing
EU richtlijn tot vaststelling minimumnormen voor de opvang van asielzoekers dd 11-3-2004 [goedgekeurd door de Raad van Ministers dd 27-1 2003 http://www.fedasil.be/home/attachment/i/2524
Liberia Tav het nog niet ingestelde categoriaal beleid tav Liberia en het ondanks de erkenning van de onveilige situatie door de minister gebaseerde beleid op andere Europese landen: Zie de brief van de Raad van Kerken aan de minister dd 14-10-2004 http://www.kerkinactie.nl/oud/Downloads/brief%20verdonk%20landenbeleid.doc
Nepal en Tsjetjenie:
Tav uit te zetten Nepalezen [in Nepal is eveneens sprake van een zeer onveilige situatie] en Tstetjenen: Amnesty artikel van T. Wijngaard [hoofd afdeling vluchtelingen AmnestyInternational Nederland] tav het asielbeleid van minister Verdonk ”Een veilg stukje Nepal bestaat niet” Zie link http://www.amnesty.nl/artikelen/ME-ART0094.shtml
E Tav de dreigende en reeds plaatsgevonden schending van het refoulementsverbod door de Nederlandse autoriteiten
Tav de door de ex-voorzitter van de Stichting VON, de oud-minister J. Pronk gemaakte opmerkingen betr de refoulementsrisico’s betr teruggestuurde Somalische asielzoekers: http://www.vanhartepardon.nl/nieuws/mrt/15/
F Europese schendingen van het refoulementsverbod tav het terugsturen van echte of vermeende terreurverdachten
Rapport Human Rights Watch tav schending van het refoulementsverbod tav het terugsturen van terreurverdachten naar risico-landen op het gebied van marteling, getiteld ”Still at risk” Zie link http://hrw.org/reports/2005/eca0405/sammy26-05-06, 00:53IND – gevangenis bewakers ?
Een berichtje naar Regering.nl gestuurd ….
tja .. je zal maar 17 alleen zijn en voor 4 kids hebben gezorgd. Dan ontmoet je na al die jaren de “man van je dromen”. Ben je afhankelijk van goedwillendheid van de overheid, waar al je belastinggeld naartoe gaat. Je geeft geld als water uit, wanhopig proberen of je partner over mag komen? aanvraag zus .. betalen zo .. wachten .. weer papieren in buitenland, stempels etc nodig… weer geld betalen … maar wat krijg je er voor terug ? angst, zweet, tranen … gebroken hart, zenuwen van alle spanningen, gezondheidsklachten. En ja, de mensen met geld hebben zoals altijd weer GELUK .. die hoeven er niet voor krom te liggen en slapenloze nachten … HEERLIJK LAND … geeft echt een goed gevoel .. vergrijzing … werkenloosheid … misschien toch verkeerd bezig in Den Haag wat dacht je van openstaan voor de mens … goed zijn voor een ander…. JE EIGEN VOLK WAARDEREN ..dat het zo hard werkt .. ik voel mezelf DOOD ONGELUKKIG in dit land ? gastvrijheid heh … waar is ons gevoel gebleven ..Mirjam04-06-06, 16:51DE 14 GROOTSTE MISVERSTANDEN OVER HET NEDERLANDSE ASIELBELEID met verwijzing naar Kamerstukken & rapporten
Asielzoeker worden? Dat overkomt mij nooit! Ja, dat hopen we allemaal, dat we nooit asielzoeker hoeven te worden. Maar zeventig jaar geleden, tijdens de Tweede Wereldoorlog, had het ons ook zo maar kunnen gebeuren. En in de toekomst kan het ons ook weer overkomen.
Over vluchtelingen, asielzoekers en het uitzetbeleid van de Nederlandse regering wordt veel gesproken. De zaken worden daarbij nogal eens anders voorgesteld dan ze zijn. Wij willen u aan de hand van feiten informeren over de belangrijkste misvattingen en misstanden.
1. De 26.000 langdurig in ons land verblijvende asielzoekers, zogenaamde oude-wetters, zouden al lang uitgeprocedeerd zijn en het land hebben moeten verlaten. Aldus minister Verdonk in de Tweede Kamer op 7 september 2004. Er waren op dat moment meer dan 20.000 oude-wetters in procedure, en thans nog een kleine 9.000 (2e Kamerstuk 19637, 1/3/06)
2. Er zou een sluitend opvangbeleid zijn voor asielzoekers in Nederland. Op 9 januari 2004 maakten minister Verdonk, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de vier grote gemeenten afspraken voor een ‘sluitende aanpak’ voor oude-wetters. De werkelijkheid is anders. Aanvragers van asiel op medische gronden, op grond van schrijnendheid en op grond van het buiten-schuld criterium komen ook met de nieuwe regeling van 1 januari 2006 niet in aanmerking voor opvang. Onder hen kleine kinderen en bejaarden. De zorg voor hen komt vaak op gemeentelijke schouders terecht, of men laat deze mensen op straat rondzwerven.
3. Iedere asielzoeker die weg wil zou ook binnen 28 dagen weg kunnen. De werkelijkheid is dat sommige ambassades simpelweg niet binnen 28 dagen de reisdocumenten regelen. Sommige landen werken zelfs helemaal niet mee aan terugkeer. Dat heeft de IND ook erkend in een intern rapport. En toch wordt aan het eind van de 28 dagen de steun aan de betrokken asielzoekers stop gezet. Zie Rapport De Rekening van de VNG, www.logogemeenten.nl
4. De Tweede Kamer en de burger zouden altijd naar waarheid geinformeerd worden. De feiten wijzen anders uit. Zie de voorgaande drie punten. Verdere voorbeelden hiervan zijn de Congo-affaire, de Syrische verhoren, de affaire Donorov rond de Oekraïner die twee dagen na uitzetting naar Spanje op 19 augustus 2003 zelfmoord pelegde, en momenteel de verdwijning van AMA’s uit opvangcentra.
5. De minister zou zelf aan 7.500 oude-wetters een verblijfsvergunning gegeven hebben. Het overgrote deel van deze 7.500 heeft die verblijfsvergunning verkregen door tussen-komst van een rechter, na eerdere afwijzing door de IND. Slechts 49 kregen van de minister een vergunning op grond van het buiten-schuld criterium, en maar 719 als schijnend geval. Zie Tweede Kamerstuk 19637, 1023 van 1 maart 2006. Het betreft dus veelal een correctie van foute beslissingen door de IND, en niet ruimhartigheid van de minister.
6. Oude-wetters zouden vaak onterecht asiel aanvragen, doorprocederen, en misbruik maken van de Nederlandse wetgeving. De feiten weerspreken dit, want bijna de helft van de oude-wetters krijgt een verblijfsvergunning op basis van de geldende criteria van de overheid. Zie Tweede Kamerstuk 19637, 1023 van 1 maart 2006. Het ‘misbruik van de Nederlandse wetgeving’ noemen als ze die verblijfsvergunning via de rechter krijgen, is demagogie. Dat zegt u toch ook niet als u zelf met veel moeite een rechtszaak wint?
7. Het Nederlandse asielbeleid zou helder zijn. Op het punt van schrijnendheids criteria is dat beleid in elk geval niet helder. Omdat het gaat om unieke individuele omstandigheden is volgens de Minister het gebruik van criteria bij beoordeling op schrijnendheid onmogelijk (Algemeen Overleg van 7 april 2005). Op 7 juni 2005 herhaalde de Minister alle gevallen op schrijnendheid te (zullen) bekijken. Helaas blijkt uit veel dossiers van asielzoekers in het Vertrekcentrum Ter Apel niet dat er naar ‘schrijnendheid’ is gekeken. Ook worden heel veel aanvragen die gemeenten zelf als uitermate schrijnend zien niet gehonoreerd door het Ministerie van Justitie, zonder duidelijke motivatie. Zie Rapport De Rekening van de VNG, www.logogemeenten.nl
8. Het Nederlandse asielbeleid zou humaan zijn. Is het humaan mensen terug te sturen die
– al meer dan vijf jaar in Nederland wonen, soms al langer dan 15 jaar
– hier al jaren vrijwilligerswerk doen en hun best doen te integreren
– kinderen hebben die volledig geïntegreerd, vernederlandst en vaak zelfs in Nederland geboren zijn?
– terugmoeten naar landen als Irak, Afghanistan, DR Congo, Tsjetsjenië, al was het maar om te proberen documenten op te halen?
Door de jarenlange onzekerheid, met name veroorzaakt door de trage rechtsgang, en door het niet mogen werken of studeren, kampen veel van de asielzoekers met ernstige psychische problemen (zie www.humaanasiel.nl en rapport over Iraakse asielzoekers aan GGZ Drente). Misschien heeft u in uw eigen omgeving een langdurig werkloze die eigenlijk graag wil werken. Hoe voelt die zich? En die is dan nog in eigen omgeving en mag heel veel.
Veel asielzoekers verkiezen op een gegeven moment een bestaan in de illegaliteit (MOB, Met Onbekende Bestemming vertrokken) boven nog langer kapot gaan door het wachten. Of maken zelfs een eind aan hun leven (scriptie Opleiding Sociale juridische Dienstverlening Hoge School te Leiden, juni 2005, en daarin verwerkte literatuur).
9. Het Nederlandse asielbeleid zou conform de internationale verdragen zijn. Aldus uitspraken van minister Verdonk. Feit is dat de Raad van Europa en het Europese Hof scherpe kritiek hebben op ons asielbeleid, o.a. vanwege langdurige detentie van kinderen en het scheiden van gezinnen. Dat is in strijd met o.a. het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens en het Internationale Verdrag voor de Rechten van het Kind. http://assembly.coe.int/Main.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta06/ERES1483.htm
10. Het zou niet eerlijk zijn tegenover de al teruggestuurde asielzoekers als er nu toch een speciale regeling zou komen voor nog in Nederland verblijvende oude-wets asielzoekers. Zouden al die mensen die al teruggestuurd zijn nu zeggen ‘Ik geen verblijfsvergunning, dan anderen ook niet?”
11. Steeds maar weer praten over een speciale regeling voor oude-wets asielzoekers zou alleen maar valse hoop geven. Die valse hoop is al gegeven in de tijd dat Nederland zijn internationale verplichtingen nakwam en bijvoorbeeld vluchtelingen uit Srebrenica en Kosovo opnam, die nu vaak alsnog teruggestuurd worden, hoewel de verantwoordelijke internationale organisaties in die regio’s daartegen adviseren. Wij zijn een bevoorrecht land, laten we met ons allen zorgen dat die hoop toch niet vals blijkt te zijn geweest.
12. Een speciaal pardon zou een aanzuigende werking hebben. De dalende cijfers van de IND laten zien dat Nederland allang niet meer een aantrekkelijk land is voor asielzoekers. Vijf jaar moeten wachten op een special pardon is geen aanlokkelijk perspectief voor potentiële asielzoekers.
13. Het asielbeleid zou alleen maar het beleid zijn waar de Tweede Kamer om gevraagd heeft. Waarom legt de Minister dan bijvoorbeeld de motie Van der Staaij/de Vries naast zich neer, waarin gevraagd wordt ook in Nederland gesloten huwelijken te erkennen waar het gaat om het voorkomen van gezinsscheiding van asielzoekers? En ook de motie waarin gevraagd wordt de 28-dagen termijn, waarbinnen vertrek uit Nederland geregeld moet zijn, te verlengen? (Zie Kamerstukken.)
14. De regeringsfracties in de Tweede Kamer zouden de mening van hun achterban weerspiegelen Van de CDA raadsleden in 66 gemeenten stemden 81% vóór, van de VVD raadsleden 42% vóór, en van de D66 raadsleden 92% vóór een speciaal pardon (zog. Vlagtwedde-motie). Ook hebben 115 Colleges van B&W een zeer kritisch rapport over het asielbeleid ondertekend (zie www.logogemeenten.nl). In 95 van die Colleges zit minstens één CDA lid, in 66 minstens één VVD lid.
Waarom mogen de Tweede Kamerleden niet volgens hun geweten stemmen bij voorstellen die het leven van oude-wets asielzoekers letterlijk kunnen maken of breken? ‘Vanwege het regeerakkoord’, wordt gezegd. Maar is een regeer-akkoord een vrijbrief voor een minister om verder alles te doen wat hij of zij wil? Zo niet, waarom worden daar dan geen consequenties aan verbonden? Is wie goedkeurt niet mede verant-woordelijk?
Bron: Gelders overleg asielzoekerssteungroepen (17 organisaties uit Aalten, Apeldoorn, Arnhem, Doetinchem, Epe, Ermelo, Heerde, Nijmegen, Rheden-Rozendaal, Wageningen en de provincie)a
EINDE TEKST
Reacties uitgeschakeld voor Noten 11 en 12/Asielbewindslieden
Wanneer noemen we iemand een vluchteling of een asielzoeker en wat is het verschil met een migrant? Daar is veel onduidelijkheid over. In het publieke debat zien we termen voorbijkomen als illegale vluchtelingen, gelukszoekers en economische migranten. Heel verwarrend, terwijl een goede woordkeuze juist zo belangrijk is om onbegrip tegen te gaan. Wat betekenen de termen vluchteling, migrant en asielzoeker nou precies? We zetten het voor je op een rijtje.
Vluchteling:
Een vluchteling is iemand die zijn of haar land is ontvlucht uit vrees voor vervolging of geweld en geen bescherming krijgt van de eigen overheid. Redenen voor vervolging kunnen zijn: oorlog, godsdienst, politieke overtuiging, seksuele voorkeur of het behoren tot een bepaalde etnische groep. Denk hierbij aan bijvoorbeeld de Rohingya’s uit Myanmar.
De definitie van een vluchteling is vastgelegd in het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties dat is ondertekend door meer dan 150 landen. Vluchtelingen hebben recht op internationale bescherming. Ze mogen niet worden teruggestuurd naar het land dat ze ontvlucht zijn.
Asielzoeker:
Iemand die gevlucht is uit zijn of haar land en een veilig heenkomen heeft gezocht in een ander land, heeft het recht om daar asiel aan te vragen. Een asielzoeker is iemand die asiel heeft aangevraagd en wacht of deze aanvraag wordt toegekend.
Asielaanvragen worden in Nederland behandeld door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Asielzoekers moeten bewijzen dat ze in hun land gevaar lopen. De IND beslist vervolgens of iemand recht heeft op de vluchtelingenstatus. In afwachting van die beslissing, tijdens de asielprocedure, heeft de asielzoeker het recht om in het land te blijven. Als een persoon asiel krijgt, ontvangt hij of zij een verblijfsvergunning. Ze zijn dan statushouder en hebben dezelfde rechten als de burgers van het land waar ze asiel hebben gekregen.
Migrant:
Een migrant is iemand die vrijwillig een veilig land verlaat. Vaak in de hoop op een beter leven. Bijvoorbeeld voor studie, werk of een buitenlandse partner. Migranten zijn dus mensen die verhuisd zijn naar een ander land en terug kunnen keren als ze dat willen. Een groot verschil met een vluchteling die onvrijwillig vertrokken is en vaak graag terug wil, maar dat niet kan.
Wat wij doen:
De IND wijst regelmatig asielaanvragen van asielzoekers af. Deze mensen krijgen geen verblijfsvergunning en moeten weer terug naar hun land van herkomst. Een deel van deze uitgeprocedeerde asielzoekers kan echter niet terug naar huis en blijft ongedocumenteerd in Nederland. Daarnaast leven er ook migranten van buiten de Europese Unie in ons land zonder verblijfsvergunning. Geschat wordt dat er ongeveer 35.000 ongedocumenteerden in Nederland verblijven.
Iedereen heeft recht op medische zorg, ook ongedocumenteerde mensen. Voor hen is het echter vaak moeilijk om toegang tot de gezondheidszorg te krijgen. Dokter van de Wereld zet zich voor deze mensen in, op verschillende manieren. Zo rijden wij rond met de Zorgbus waarin een medisch spreekuur wordt aangeboden bij locaties in Amsterdam en Den Haag. De artsen die de spreekuren verzorgen doen dit vrijwillig en onbetaald. Ook bieden wij sociaalpsychologische ondersteuning en helpen we mensen wegwijs te worden in de Nederlandse maatschappij in het Zorgcafé. Daarnaast proberen we door middel van pleitbezorging het recht op zorg voor ongedocumenteerden op de agenda te krijgen op beleidsniveau.
EINDE ARTIKEL
[2]
WIKIPEDIALIJST VAN NEDERLANDSE STAATSSECTRETARISSEN VAN JUSTITIE
De enige die de uitzetting van de twee nog kon voorkomen was staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid. Het ministerie laat in een persbericht weten dat de kinderen mogen blijven. Gisteravond liet Harbers nog weten geen reden te zien om zijn discretionaire bevoegdheid, het tegenhouden van de uitzetting op persoonlijke titel, in te zetten. Eerder vandaag liepen Lili en Howick weg van huis om uitzetting te voorkomen.
In het persbericht noemt het ministerie het welzijn en de veiligheid van de kinderen als reden om van gedachte te veranderen. Die zouden niet genoeg gewaardborgd kunnen worden sinds de kinderen zijn weggelopen vannacht. “De staatssecretaris heeft daarom, alles overwegend, besloten dat de kinderen in Nederland mogen blijven. De betrokken instanties doen er alles aan om te weten te komen of de kinderen nu veilig zijn en waar zij zijn.’’
Vrijdagavond laat besliste de voorzieningenrechter in Amsterdam dat de twee zaterdag volgens plan mogen worden uitgezet. Een allerlaatste poging van de advocaat van Lili en Howick om uitzetting te voorkomen was daarmee mislukt. Advocaat Flip Schüller had gehoopt dat hij kon aantonen dat de moeder van de kinderen psychisch niet stabiel genoeg is om Armenië voor ze te zorgen. De rechter vond dat er uitgebreider onderzoek nodig is om dit te bewijzen.
Boze reacties op social media
Kinderrechten organisatie Defence for Children is geschokt dat Lili en Howick vermist zijn. Martin Vegter is jurist bij Defence for Children: ‘’We weten niet waar de kinderen zijn. We hopen dat ze veilig zijn.’’
Op Twitter staan veel boze berichten over het bezoek van premier Mark Rutte en vicepremier Hugo de Jonge aan het concert van Anouk op het strand van Scheveningen. Terwijl Lili en Howick wachtten op de uitspraak van de rechtbank. De Jonge twitterde een vrolijke foto van hem met Rutte bij het concert.
“Terwijl de rechter beslist dat twee kinderen mogen worden uitgezet (het hoeft niet) zijn kabinetsleden een feestje aan het vieren”, schrijft een boze twitteraar.
Ook doen veel Twitteraars een ultieme oproep aan de premier om de kinderen toch niet uit te zetten.
Het lot van Lili en Howick zorgt voor vraagtekens huidige asielbeleid: “huidige procedure te traag”
Het lot van de Armeense asielkinderen Howick (13) en Lili (12) doet de gemoederen in ons land hoog oplopen. De rechter oordeelde dat de twee tieners uiterlijk zaterdag Nederland moeten verlaten. Hun moeder wil dit nog altijd voorkomen. Het verhaal van Lili en Howick legt een pijnlijke discussie bloot over het huidige asielbeleid in Nederland.
Jarenlange asielprocedure
De kinderen kwamen in 2008 al met hun moeder naar Nederland en proberen sindsdien asiel te krijgen. Binnen een jaar lag er een afwijzing van hun asielaanvraag op de deurmat. Maar sinds deze afwijzing (gedateerd op 5 oktober 2009) is moeder blijven procederen. Inmiddels zijn er tien jaar verstreken en zijn Lili en Howick geworteld in Nederland.
Op 24 augustus oordeelde de hoogste rechter van ons land dat Lili en Howick geen gevaar in hun geboorteland Armenië en dat ze niet in mensonterende omstandigheden terechtkomen. En dus moeten ze Nederland verlaten, aldus de rechter. Alleen staatssecretaris Harbers (Justitie en Veiligheid) zou de uitzetting nog kunnen voorkomen maar hij liet al weten geen reden te zien om alsnog een uitzondering te maken.
Kritiek rol ouders
Volgens critici is het alsmaar doorprocederen dan ook een tactiek geworden van veel asielzoekers, waarbij de kinderen fungeren als speelbal. In sommige gevallen krijgen gezinnen alsnog een verblijfsvergunning, wat anderen weer hoop geeft en wat maakt dat ze doorgaan met procederen. Maar in veel zaken – zoals nu bij Lili en Howick ook het geval is – moeten gezinnen ook na een jarenlang verblijf in Nederland het land alsnog verlaten. Esther van Dijken, woordvoerder namens de familie, zei hier eerder over dat moeder simpelweg gebruik heeft gemaakt van de wettelijke mogelijkheid om asielprocedures te voeren. De kinderen kunnen daar niets aan doen. “Ze betalen een ontzettend hoge prijs. Ze zijn niet verantwoordelijk voor de daden van hun moeder.”
“Asielprocedure te traag”
Voormalig minister van asielzaken, Gerd Leers, sprak zich deze week ook uit over de kwestie. Volgens de oud-minister is de asielprocedure in Nederland veel te traag. Hier liep hij destijds in zijn functie ook al tegen aan, en hij vindt dat er nu echt wat moet veranderen. “Maak het niet mogelijk dat iemand jarenlang in procedures zit, maar zorg dat er binnen een jaar helderheid is”, aldus de oud-minister.
Leven in hoop
De Irakese zusjes Anood en Noor zaten jarenlang in dezelfde situatie als Lili en Howick. Zij kregen – na bijna tien jaar procederen – alsnog een verblijfsvergunning. Zij trekken zich het lot van Lili en Howick dan ook bijzonder aan. “In mijn hart ben ik bij hun“, vertelt Noor. “Ik weet wat het is om tien jaar te leven in hoop en onzekerheid en dat doet veel meer met je dan je je kunt beseffen.”
Iedere maand worden er naar schatting tussen de vijf en tien kinderen geruisloos uitgezet. Defence for Children schat dat het aantal „gewortelde kinderen” neerkomt op zo’n vierhonderd.
EINDE BERICHT
[5]
”KEERZIJDE VAN DE ”VERSOEPELING”VAN HET KINDERPARDON Sowieso is de term ”versoepeling” lachwekkend.Want na deze ”herbeoordeling DefinitieveRegeling Langdurig Verblijvende Kinderen [kinderpardon in zijn oorspronkelijke vorm/toevoegingAstrid Essed]” zoals door Staatssecretaris Harbers inzijn brief aan de Tweede Kamer genoemd [23], zalhet kinderpardon worden opgeheven! [24] Hierover schrijft de Staatssecretaris in zijn brief aan de Tweede Kamer:”De definitieve regeling wordt per heden beeindigd. Ik zal daarbij de noodzakelijke overgangsmaatregelentreffen. Publicatie hiervan volgt zo snel mogelijk. [25] Maar er is meer:De discretionaire bevoegdheid [laatste beroep op de Staatssecretaris, die in ”schrijnende gevallen” alsnog aanuitgeprocedeerde asielzoekers een verblijfsvergunning kon toekennen][26], wordt opgeheven. [27]Daarmee heeft de VVD haar zin gekregen, die hetallang wilde afschaffen! [28]………”In feite komt nu zo’n laatste beroep [vervangingdiscretionaire bevoegdheid] te liggenbij de directeur van de IND. [31]Te gek voor woorden natuurlijk, omdat de IND[Immigratie en Naturalisatie Dienst] de instelling is,die een asielaanvraag beoordeelt en toekent ofafwijst! [32]Dit is hetzelfde als een klacht over politieoptredenbij de politie zelf indienen!Een verdere stap dus in het rechteloos makenvan vluchtelingen……UITGENODIGDE VLUCHTELINGEN KOPVAN JUTMisschien is wel het gemeenste het wrede spel,dat met de ”uitgenodigde vluchtelingen” gespeeldwordt,Want met die zogenaamde ”versoepeling” vanhet kinderpardon, dat ”per direct” geen kinderpardonmeer is, wordt het aantal door de VN Vluchtelingengeselecteerde ”uitgenodigde vluchtelingen” van wieNederland er jaarlijks 750 opnam, teruggebrachttot 500. [33] Wat is hier nou het vuile aan, dat afdingen op die”uitgenodigde vluchtelingen?”U begrijpt het al, het gaat om een byzondere groep,want de Nederlandse Staat, met het restrictief asielbeleid,gaat echt niet zomaar vluchtelingen ”uitnodigen”: Wel, beste lezers, het gaat hier om door de UNHCR[de Vluchtelingenorganisatie van de VN] geselecteerdevluchtelingen, die uiterst kwetsbaar zijn…..”
COALITIE BEREIKT ACCOORD OVER KINDERPARDON/HANDEL IN VLUCHTELINGENASTRID ESSED8 FEBRUARI 2019
De vier coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie hebben een akkoord bereikt over het kinderpardon. Er komt een ruime regeling voor ‘bestaande gevallen’ van ouders met gewortelde kinderen die eigenlijk geen recht hebben op verblijf. Het kinderpardon zelf wordt “met ingang van vandaag beëindigd”, zei staatssecretaris Harbers.
De hele huidige groep, bestaande uit 700 kinderen, zal opnieuw worden beoordeeld. De verwachting is dat zo’n 90 procent van hen mag blijven. Omdat de ouders dan ook niet meer kunnen worden uitgezet, zal het totaal uitkomen op 1300 kinderen en volwassenen.
“Wat we gedaan hebben, is voor de toekomst een stelsel te bouwen waar je mensen geen hoop geeft op een verblijfsvergunning, die geen hoop zouden moeten hebben”, zegt staatssecretaris Harbers. “Je moet je neerleggen bij wat de rechter beslist en niet denken dat omdat je zaak daarna veel aandacht krijgt, je toch nog kan blijven.” Op die manier wil hij het rekken van de procedures minder aantrekkelijk maken.
Dit verandert er, in het kort:
De groep kinderen wordt opnieuw beoordeeld. De verwachting is dat 90 procent van die groep mag blijven.
Het kinderpardon zelf wordt per direct beëindigd.
Het hoofd van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) krijgt voortaan de discretionaire bevoegdheid in plaats van staatssecretaris Harbers.
De IND krijgt extra geld voor snellere asielprocedures.
De vrijwillige overname van vluchtelingen uit oorlogsgebieden gaat van 750 terug naar 500.
Voor schrijnende gevallen blijft de optie voor de overheid om in te grijpen bestaan, bijvoorbeeld als er volgens de regels geen recht is op een verblijfsvergunning. Deze zogenoemde discretionaire bevoegdheid gaat dan van de staatssecretaris voor Asielzaken naar het hoofd van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).
Staatssecretaris Harbers benadrukt dat alleen aan het begin van de procedure, tot en met een eventueel hoger beroep, getoetst zal worden of er andere schrijnende omstandigheden meespelen. “Als de eerste aanvraag die je in Nederland doet, wordt geoordeeld dat er geen andere omstandigheden meespelen, dan moet je je daar bij neerleggen.”
Ook krijgt de IND er 13 miljoen euro bij om procedures in de toekomst sneller te maken, zodat er geen nieuwe groep van gewortelde kinderen ontstaat die niet kan blijven.
Aangezien er door het nieuwe akkoord meer mensen in Nederland mogen blijven, zal Nederland minder vluchtelingen overnemen van de VN-organisatie UNHCR. Die vrijwillige overname van mensen uit oorlogsgebieden gaat terug van 750 naar 500.
Ruime regeling
Eerder op de dag werd duidelijk dat de VVD bereid was om te onderhandelen. In ruil voor een tijdelijke stop op het uitzetten van gewortelde kinderen zouden er nieuwe afspraken over toekomstige gevallen worden gemaakt. Dat is dus gelukt.
“We moeten een nieuwe balans vinden en ik denk dat dat gelukt is”, aldus VVD-fractievoorzitter Dijkhoff. “Als je beslist dat je het regeerakkoord wilt veranderen, komen er flinke gesprekken. In de toon was het allemaal wel gelaten en ging het over de inhoud, maar je weet wat er op het spel staat.”
ChristenUnie-fractievoorzitter Segers noemt het akkoord “winst voor al die kinderen die in onzekerheid hebben gezeten”.
D66-fractievoorzitter Jetten zegt dat hij blij is dat “we duidelijk een perspectief aan de kinderen kunnen bieden. We hebben ook een beter systeem voor de toekomst en dat was voor iedereen een beetje geven en nemen”.
CDA-fractievoorzitter Buma vindt het eveneens goed voor de toekomst van het asielbeleid. “Het systeem wordt aangescherpt, zodat er niet weer nieuwe gevallen bij komen.” Volgens hem is er nu alle reden om aan het begin mee te werken met de procedure. “We hebben een evenwichtig akkoord bereikt.”
Vandaag debatteert de Tweede Kamer over het akkoord. Dan zullen de oppositiepartijen ook aan het woord komen. Vanaf 10.15 uur is het debat rechtstreeks te volgen op NPO politiek.
”Rita Verdonk werd in 2003 uit het niets voor de VVD minister van Vreemdelingenzaken en Integratie. Ze voerde een streng beleid, waardoor ze de bijnaam IJzeren Rita kreeg. Ze was geliefd en tegelijkertijd gehaat. Haar ster rees als een komeet. ” AVROTROS.NL20 JAAR EENVANDAAG: RITA VERDONK9 AUGUSTUS 2013 https://eenvandaag.avrotros.nl/item/20-jaar-eenvandaag-rita-verdonk/
Rita Verdonk werd in 2003 uit het niets voor de VVD minister van Vreemdelingenzaken en Integratie. Ze voerde een streng beleid, waardoor ze de bijnaam IJzeren Rita kreeg. Ze was geliefd en tegelijkertijd gehaat. Haar ster rees als een komeet.
Twee keer werd ze politicus van het jaar. Ze verloor het VVD-lijsttrekkerschap van de huidige premier, Mark Rutte. Maar toen ze bij de verkiezingen in 2006 meer voorkeursstemmen haalde dan Rutte, deed ze een greep naar de macht in de VVD en werd haar positie onhoudbaar. Rita ging voor zichzelf met Trots op Nederland.
Op het hoogtepunt van haar roem haalde ze tegen de 30 zetels in de peilingen. Even leek het er op dat ze de eerste vrouwelijke premier van Nederland zou kunnen worden. Mede door interne ruzies trok Rita Vedonk het uiteindelijk niet met Trots op Nederland. Bij de verkiezingen in 2010 kreeg ze geen enkele zetel. Haar rivaal Mark Rutte zit nu inmiddels voor de tweede maal in het Torentje. Met Rita Verdonk praten we over haar succes en over haar ondergang.
EenVandaag bestaat dit jaar twintig jaar. De verslaggevers van EenVandaag gaan deze zomer terug naar de hoofdpersonen van die verhalen die hun persoonlijk raakten. Kijk op de themasite voor columns van oud-presentatoren en meer reportages.
EINDE ARTIKEL ”Op een gegeven moment kreeg ze het te kwaad en ging ze naar het toilet om uit te huilen. “Ik werd steeds weer neergezet als die wrede Verdonk die een meisje haar diploma niet gunde.”
DEN HAAG – Rita Verdonk had als minister het imago van een stevige tante. Haar bijnaam ‘ijzeren Rita’ zag ze dan ook als compliment. Toch kreeg ze het in de ministerraad één keer te kwaad. Verdonk barstte in bijzijn van collega’s in snikken uit
Het voorval staat opgetekend in de biografie ‘Rita Verdonk. Mijn verhaal’, die vrijdag verschijnt. In een interview met deze krant vertelt de oud-politica over de hoogoplopende discussie in het kabinet over Taïda Pasic, de scholiere die van haar terug moest naar haar geboorteland Kosovo, maar in Nederland wilde blijven om hier eindexamen te kunnen doen.
“Voor een minister is zo’n zaak heel moeilijk: er wordt één geval uitgepikt en dat wordt heel groot gemaakt. Je zag het ook met Mauro. Maar er zijn meer van dit soort gevallen. Stel dat die ene krijgt wat-ie wil en al die anderen niet. Dat vind ik heel oneerlijk.”
Emotie Op een gegeven moment kreeg ze het te kwaad en ging ze naar het toilet om uit te huilen. “Ik werd steeds weer neergezet als die wrede Verdonk die een meisje haar diploma niet gunde.”
Verdonk verliet in 2010 de politiek. Ze zegt in het interview dat ze niet bezig is met een comeback.
DEN HAAG – Rita Verdonk (67) is terug. De politica heeft zich aangesloten bij Hart voor Den Haag/Groep de Mos en staat tweede op de kieslijst, direct achter lijstaanvoerder Richard de Mos. Verdonk heeft een turbulente politieke loopbaan achter de rug in het ‘grote’ Den Haag, met als klapstuk de machtsstrijd met VVD-leider Mark Rutte die de partij verscheurde.Jan van Zanen zal opkijken van de entree van Rita Verdonk in het Haagse stadhuis. De huidige burgemeester van Den Haag was in 2006 de landelijke partijvoorzitter van de VVD en had de taak om de eerste lijsttrekkersverkiezing uit de VVD-geschiedenis in goede banen te leiden. De strijd tussen Mark Rutte en Rita Verdonk liep volkomen uit de hand. Maar eerst terug naar 2003. Toen werd Verdonk door de VVD gevraagd om in het kabinet Balkenende II minister van Vreemdelingenzaken en Integratie te worden. Ze had ervaring met het ministerie van Justitie waar haar portefeuille onder viel, want ze zat eerder in de directie van de Scheveningse gevangenis en van gevangenis De Schie in Rotterdam. Ook werkte Verdonk in verschillende functies op dit ministerie.
Dodelijke Schipholbrand
Tijdens haar ministerschap kreeg Verdonk te maken met een groot drama. In een cellencomplex op Schiphol-Oost kwamen in oktober 2005 elf gedetineerde illegalen om het leven toen er brand in het complex uitbrak. Bij de Schipholbrand raakten ook 15 mensen, onder wie twee bewakers, gewond.Uit onderzoek van de Onderzoeksraad voor Veiligheid bleek een jaar later dat de brandveiligheid in het cellencomplex niet op orde was en dat de regels niet waren nageleefd en gehandhaafd. De ministers Piet Hein Donner van Justitie en Sybilla Dekker van VROM namen hierna ontslag. Rita Verdonk kon aanblijven, omdat zij niet politiek verantwoordelijk was.
Generaal pardon
In het najaar van 2006 kwam Verdonk in aanvaring met de Tweede Kamer. De verkiezingen waren net geweest, de formatiegesprekken liepen en Verdonk was demissionair minister. Een Kamermeerderheid wilde een generaal pardon voor 26.000 asielzoekers die onder de toen nog oude Vreemdelingenwet vielen.Hierbij krijgen asielzoekers die al lange tijd in Nederland zijn toch een eerder geweigerde verblijfsvergunning. Maar Verdonk weigerde. Dat leverde haar een aangenomen motie van afkeuring op. Ze bleef in het demissionaire kabinet, maar moest een deel van haar portefeuille afstaan. Uiteindelijk kwam het generaal pardon er in het nieuwe kabinet alsnog.
Hand schudden
Een andere opvallende gebeurtenis was een paar jaar eerder, in 2004. Verdonk was op een bijeenkomst van imams waar gesproken werd over de vrijheid van meningsuiting. De Syrische imam Ahmed Salam uit Tilburg weigerde Verdonk de hand te schudden, omdat dit volgens hem niet mag van de islam. Minister Verdonk reageerde geïrriteerd en zei: ‘Dan hebben we gelijk iets om over te praten’. Het zorgde voor een verhit publiek debat in het land. Binnen de VVD liepen de gemoederen in het voorjaar van 2006 hoog op. De partij wilde voor de eerste keer een lijsttrekkersverkiezing organiseren. Mark Rutte stak als eerste zijn vinger op en na enige tijd meldde zich een tegenkandidaat. De onbekende Jelleke Veenendaal wilde de strijd met Rutte aangaan. Rita Verdonk, die bij de VVD-achterban erg populariteit was, zei toen nog dat ze zich niet als kandidaat-lijsttrekker zou opwerpen. Toch deed zij dit even later.
Rechtdoorzee
Haar kandidatuur maakte zij bekend op een persconferentie op de BouwRai in Amsterdam. Een slogan had zij ook al: ‘Ik ben niet links, niet rechts, maar rechtdoorzee’. In de peilingen steeg de VVD na deze bekendmaking, maar binnen de partij ging het mis. Er ontstond een kamp-Mark en een kamp-Rita en beide kampen beschuldigden elkaar van spelletjes en leugens en bedrog.De kwestie Ayaan Hirsi Ali gooide olie op het vuur. Hirsi Ali, die van Somalische afkomst is, zat voor de VVD in de Tweede Kamer. Het tv-programma Zembla toonde in mei 2006 aan dat zij tijdens haar naturalisatieproces niet de waarheid had gesproken. Na een onderzoek, dat volgens critici te snel en onzorgvuldig was uitgevoerd, concludeerde minister (en kandidaat-lijsttrekker) Verdonk dat Hirsi Ali geen recht zou hebben op het Nederlanderschap. Het kwam Verdonk op een storm van kritiek te staan en na een uren durend debat viel het kabinet. Hirsi Ali verliet de Kamer en vertrok naar Amerika.
Rutte lijsttrekker
Ondertussen liep de lijsttrekkerscampagne binnen de VVD door. Op 31 mei 2006 maakte toenmalig partijvoorzitter Jan van Zanen de uitslag bekend. Mark Rutte won de verkiezing met 51 procent van de stemmen, Rita Verdonk volgde hem op de voet met 46 procent. Het was een domper voor Verdonk.Mark Rutte was dus lijsttrekker, maar de campagne richting de Tweede Kamerverkiezingen verliep stroef. De VVD verloor in de peilingen en het lukte Rutte niet om het tij te keren. Verdonk liet het er niet bij zitten en startte, tot frustratie van de VVD-top, haar eigen campagne compleet met een vrachtwagen met daarop haar afbeelding. Ze overtuigde een groot deel van de VVD-kiezers en dat leidde tot een unieke situatie: Verdonk kreeg meer voorkeurstemmen dan lijsttrekker Mark Rutte.
Trots op Nederland
Het zou het begin van het einde betekenen van Verdonk bij de VVD. Ze suggereerde openlijk dat met deze uitslag niet Mark Rutte, maar zij de partijleider van de VVD zou moeten zijn. Deze suggestie werd Verdonk nog vergeven, maar nadat zij een aantal keer in de media negatief over Rutte sprak, was de maat vol. Verdonk werd in het najaar van 2007 uit de VVD gezet.Ze splitste zich af en ging als eenmansfractie verder. Later richtte ze de politieke beweging Trots op Nederland op, die in tientallen gemeenten voet aan de grond kreeg. Maar landelijk lukte het haar niet om een zetel te bemachtigen. In 2011 verdween ze van het politieke toneel. Tien jaar later keert Rita Verdonk dus terug en wil zij voor Groep de Mos het Haagse stadhuis bestormen.Richard de Mos is trots op zijn ‘running mate’, zegt hij. ‘Met Rita Verdonk halen we een dijk van een politica in huis. Als minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie was Verdonk ongekend populair en sprak ze de taal van de gewone man en vrouw in de straat. Dat ze daarmee meer dan perfect aansluit bij de menselijke en nuchtere ombudspolitiek van Hart voor Den Haag lijkt mij zo helder als glas.’ Volgens De Mos is het realistisch om met de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 15 zetels te halen, dat zijn 7 zetels meer dan Groep de Mos in 2018 haalde. ‘Daarmee dwingen wij bestuursdeelname af’, zegt De Mos. ‘Met Verdonk hebben we bovendien een wethouderskandidaat binnen onze gelederen waar andere partijen slechts van kunnen dromen.’
EINDE ARTIKEL
[10]
Mirjam22-10-06, 17:54Wietse heeft ontzettend veel gedaan voor vluchtelingen. Hij was van alle ontwikkelingen op de hoogte, we deelden over en weer tips en advies uit, en hij had veel contacten in het circuit. Een zeer uitgesproken mening, die hij regelmatig liet horen aan de politici in de Tweede Kamer, ik heb vaak brieven van hem gelezen waarin hij zich richting Den Haag hard maakte voor in zijn ogen onrechtvaardigheden en slechte uitvoer van het beleid, en ook voor persoonlijke zaken van asielzoekers. Ook heeft hij een 4 uur durend gesprek gevoerd met minister Verdonk waarin hij zich fel heeft verzet tegen de kritiek die hij kreeg over zijn aktiviteiten rondom de noodopvang voor uitgeprocedeerden die zonder voorzieningen op straat waren gezet in Friesland.
Gezinnen mochten niet uit elkaar gerukt worden, dat was Wietse met mij eens, hij verzamelde de verhalen van de bij hem bekende gevallen en stuurde deze door naar onze stichting, zodat ook hun verhaal in ons zwartboek “Gezinnen worden niet uit elkaar gerukt” kon worden opgenomen. Ik zal nu deze mensen op de hoogte brengen van het feit dat hij helaas niet meer bij ons is.
De begrafenis zal op 25 oktober in Gorredijk plaatsvinden. In eerste instantie had zijn familie besloten dat het een besloten aangelegenheid zou worden. Maar mensen die vanuit zijn werk voor vluchtelingen ook dicht bij hem stonden zijn ook welkom. Evt. heb ik voor hen meer gegevens over de begrafenis. (via mirjam@buitenlandsepartner.nl)
Van mensenrechtenactiviste Astrid Essed ontving ik deze bijdrage voor Wietse; Bij dezen mijn ”hommage” en afscheid van Wietse
Hij zal echter blijven voortleven in het hart van mijn gevoel
De ”Mensch” Wietse Potijk
”Voor het slagen van het Kwaad Is niets anders nodig Dan dat goede mensen niets doen
Als goede mensen niets anders doen dan voor hun gezinsleden zorgen, hun sport beoefenen televisie kijken Kunnen Kwade krachte ongestoord hun rampzalige praktijken uitoefenen
De Kwade krachten worden dan niet gehinderd Door de zogenaamde zwijgende meerderheid
Martin Luther King
Geachte lezers van voorvluchtelingen,
Evenals u heb ik gisteren kennisgenomen van het zeer droeve bericht, dat Wietse Potijk, onze trouwe inzender van commentaren, artikelen en aan minister en Kamerleden gerichte brieven tegen het inhumane vreemdelingenbeleid, plotseling aan een acute hartstilstand is overleden
”Onvoorstelbaar” ging het door mij heen, toen ik het bericht las Koud en leeg voelde ik mij ineens van binnen
Wietse is niet meer
De man, die zich zo inzette voor zijn idealen Dag en nacht
Onvermoeibaar
Hoevaak heeft hij mij niet zijn beschouwingen, commentaren en brieven toegestuurd, die getuigden van een krachtige en fundamenteel-diepe woede en verdriet, dat een dergelijk beleid in Nederland mogelijk was
Dat er zo gesold werd met rechteloze mensen, wier enige ”misdaad” was, dat zij wegvluchtten voor een onleefbare en inhumane leefsituatie in eigen land, met in het gunstigse geval grote armoede als toekomstperspectief
Maar Wietse was meer
Niet alleen voor vluchtelingen zette hij zich in
In Canada had hij jarenlang deel uitgemaakt van de Overheid en zich ingezet voor de rechten van Indianen Tav het Midden-Oosten en Darfoer maakte hij zich druk om het onrecht, respectievelijk de Palestijnen en de Soedanese burgerbevolking aangedaan
Het byzondere van Wietse was, dat ieder onrecht hem aangreep, onverschillig tegenover wie en in welke situatie
Daarom kan Wietse mi de ”enkele rechtvaardige” genoemd worden, over wie in de Bijbel gesproken wordt
In het Jiddisch wordt dit zo treffend aangeduid met het simpele ”Mensch”
Ja, Wietse was een ”Mensch”
Ik heb hem leren kennen, toen ik, aarzelend nog, mijn eerste artikel schreef over het vreemdelingenbeleid van minister Verdonk Direct reageerde hij enthousiast en voegde hij mij toe aan zijn zeer waardevolle e-maillijst
Maar hij was voor mij meer dan een zeer bevlogen belangenbehartiger van vluchtelingen en andere rechtelozen Meer dan een ”Mensch”
Voor mij was hij een Vriend Een woord, dat ik niet licht gebruik
”Dear friend” zo noemde hij mij Zo voelde ik het ook
Hoevaak heeft hij mij geen aanmoedigende en waarderende mails gestuurd Of zomaar bewijzen van vriendschap
Hoevaak heeft hij, vanuit zijn grote hart, niet de hulp van mij en anderen ingeroepen in zijn strijd, vanuit zijn grote hart
Geen woorden, maar daden, dat was je, Wietse
Onrecht was onrecht
Daar sprak je niet over Daar deed je iets tegen
Het Friese verzet tegen het onrecht
Zonder anderen te kort te willen doen, heeft het een byzondere plaats in mijn hart en ik mag wel zeggen, dat onder andere Wietse daarvan de spil was
Wietse, ik ga eindigen
Voor mij was je een byzonder mens, een christen in de ware betekenis van het Woord EN een humanist
Wij zouden altijd nog een keer de Indianen in Canada bezoeken, voor wie jij je zo hebt ingezet
Het heeft niet zo mogen zijn Ook heb ik je slechts per e-mail en telefonisch, maar nooit persoonlijk mogen ontmoeten
Maar dat hindert niet
Ik ben God dankbaar, dat ik je tijdens dit leven heb mogen leren kennen
Je bent nu in een andere, betere wereld, waar geen oorlog, onrecht, honger, lijden en mensenrechtenschendingen zijn
23/10/06: Groot verlies: Wietse Potijk plotseling overleden In het late voorjaar van 2005 ontmoette ik Wietse voor het eerst. Hij nam me mee langs de haarden van het ‘Friese verzet’ tegen het uitzetbeleid. En we gingen op bezoek bij mensen in de noodopvang in Witmarsum, het AZC in Harlingen. Daar nam hij alle tijd voor en we werden overal even hartelijk ontvangen. Hij vertelde mij dat hij eens bij Verdonk was ontboden om uit te komen leggen waarom de Friezen zich toch zo verzetten. Na haar te hebben aangehoord, iets dat ik nooit gekund zou hebben zonder haar aan te vliegen maar hij kon dat en dat vond ik bijzonder knap, maakte hij dat zij hem aanhoorde. Wat ik ervan begreep is dat hij haar flink de mantel uitveegde, ook nadat zij kenbaar had gemaakt dat ze er geen zin meer in had. “En nu luistert u naar mij!” zou hij hebben gezegd. Wietse was een bijzonder persoon die voor veel mensen erg veel betekende. Voor nu laat ik het bij het hieronder plaatsen van een gedicht omdat er nooit genoeg woorden kunnen zijn voor Wietse en ik dat dus niet ga proberen.
Voor een man die er altijd voor anderen was
Voorbij nu, de telefoon die gaat en iemand aan de lijn, die huilt “Help mij, want ik sta op straat” Het weten wat daar achter schuilt;
De regels die een mens verruilt voor warmte, rust, als dat bestaat Steeds stond hij op, heeft ingeruild zijn vrede voor ’t gevecht met de staat
En toch, nog lachte hij en dronk op recht, op toekomst, kon niet vallen Wist dat ’t verzet zo sterk, zo klonk
Zo harder dan vuurwerk kon het knallen Zo hield hij stand, ontstak steeds de vonk Die nog in ons midden is, voor ons allen!
Voor Wietse Potijk, overleden 20 oktober 2006 door Joke Kaviaar, met dank!, 22 oktober 2006
Heel onverwachts is Wietse Potijk (62) overleden. Hij was onder meer nauw betrokken bij het zwartboek van Stichting Buitenlandse Partner wat in juli dit jaar uitkwam. Wij zijn geschokt door zijn overlijden.
Joke Kaviaar dicht: Steeds stond hij op, heeft ingeruild zijn vrede voor ’t gevecht met de staatVluchtelingenactivist Potijk overleden 21 oktober 2006 GORREDIJK Wietse Potijk (62) uit Gorredijk is gisterochtend overleden aan een hartstilstand. Potijk zette zich jaren op allerlei manieren in voor het welzijn van vluchtelingen.
In 2002 wilde hij de politiek in met de Democratische Partij Vrij Nederland. In zijn dorp Gorredijk wist hij een grote speeltuin op te laten knappen.
Bron: Leeuwarder Courant
Ik ben geschrokken van dit bericht, en besef dat het in het leven zo weer voorbij kan zijn, ook als je het niet verwacht. Ik had het afgelopen jaar dagelijks emailcontact met Wietse Potijk, hij heeft veel gedaan voor het zwartboek van Stichting Buitenlandse Partner wat in juli dit jaar uitkwam. Totaan deze donderdag stuurde hij nog mails, waaruit blijkt dat hij in zijn dagelijkse ritme en gedrevenheid zat, en niemand zal dit hebben zien aankomen. Gelukkig heb ik tijdens zijn leven mijn waardering voor zijn aktiviteit en inzet voor zijn medemens aan hem uitgesproken, en weet dat hij door veel meer mensen gewaardeerd werd. Wietse, we zullen je dan ook missen. Bedankt voor alles.
Astrid Essed To:dpvn23nederland@hotmail.com Sun, Oct 1, 2006 at 8:26 AMBeste Wietse, Hoe gaat het met je?Bij dezen mijn complimenten tav je uitstekende aan premier Balkenende geschreven brief! Hartelijke groeten van vriendschapEveneens de hartelijke groeten aan de andere e-mailadressanten Astrid
MINISTERIE VAN ALGEMENE ZAKEN T.a.v. Minister president dhr. Prof. J. P. Balkenende Den Haag
Onderwerp: Uitspraak Rechtbank ( Chinese jongetje Hui)
Excellentie dhr. Balkenende,
Een groot deel van de Nederlandse samenlaving is geschokt bij de uitspraak van de rechter en zeer zeker de houding van de minister van Vreemdelingenzaken nadien, mevrouw Rita Verdonk.
Ik citeer de minister in haar verklaring na de uitspraak van de rechtbank: Hierin geeft zij aan dat het de keus is van de ouder om met haar kind in de cel te verblijven, er is namelijk genoeg opvang mogelijk bij familie, vrienden of voogd. Voor twee ouders is speciale opvang voorzien voor de ouder met die met kind niet de cel in hoeft.
Excellentie Balkenende, hoe in Gods naam verwacht u dat deze ouder(s), die al zeer getraumatiseerd zijn door het gebeuren, de jaren van onzekerheid en wachten, dat zij hun kind(ren) achter laten aan de zorg van vreemden om zelf in een cel te gaan zitten, wachtend totdat zij het land worden uitgezet? Zij vertrouwen bij nu geen mens en NIEMAND meer.
Was het niet U zelf, CDA Premier van Nederland, die ooit een statement maakte dat het gezin de hoeksteen van de Nederlandse samenleving is? Hoe dan niet voor Hui en zijn moeder, een jongetje die hier n Nederland geboren is en niets anders weet de dit land en cultuur, waarin HIJ opgegreid is. Hoe rijmt u dat met wat hier gebeurd in een Nederlandse gevangenis in Zeist? Erger nog is, dat u als het CDA en toch ,( Christelijke partij), in het nastreven van Gods woord, de geloofsleer en Ideologie héél anders handeld dan dat God zelf dat van u zou verwachten én willen excellentie Balkenende. In andere woorden, in de form van barmhatigheid, humaniteit en liefde voor de medemens, zoals God zelf dat doet, geeft niet waar in de wereld of wie het is. God maakt GEEN onderscheid.
Minister Verdonk, waar weinig goeds meer van te verwachten is anders dan haar eigen Imago verbetering, wat wij bij nu al wel gewend zijn van deze minister van leugens en aduquaat handelen, vergeet of weigerd te erkennen dat deze opgesloten kinderen met hun ouders géén papieren kúnnen krijgen, Abassades niét of weigeren mee te werken, wat lang al een bewezen feit is. Het is té gemakkelijk om dan maar te zeggen, de ouder(s) weigeren mee te werken, dat de ouder(s) hun verantwoordeliijkheid niet nemen, dus sluiten we ze op. Deze mensen hébben geen andere keuze Excellentie Balkenende, wanneer begrijpt het kabinet dat nu eens een keer.
Daarnaast staat minister Verdonk te beweren (liegen) in haar verklaring dat de in gevang gehouden kinderen het volgende krijgen in detentie. Verdonk zei: ,,Vanzelfsprekend proberen we de bewaringsperiode zo kort mogelijk te houden.” Gelogen, velen zitten daar veel en veel langer, het langst tot nu toe, 187 dagen opgesloten.
Verdonk: ,,We zorgen voor onderwijs, leermiddelen, wéér gelogen, luister naar Hui zelf die zei, ik mag niet leren en naar school hier. Anders probeer eens te praten met hulpverleners die dit allemaal van dichtbij mee maken, wanneer ze op bezoek gaan bij deze mensen, kinderen, hen te steunen in deze gevangenissen. Ook Zestienhove Rotterdam, géén verschil.
Verdonk: ,,Ook zorgen we voor spelmateriaal, wéér gelogen, luister naar Hui die zei, mijn speelgoed mocht ik niet mee nemen, ik heb hier niets, alles wordt afgenomen. Ik mag niets doen en we mogen maar twee keer luchten per dag, een kortere en langere, dat begrijp ik niet goed, ik weet het verschil niet.
Mijn eigen ervaring als hulpverlener daarmee. Bij aankomst gevangenis moet je bijna uit je kleren om binnen te komen, alles wordt onderzocht en nagekeken eerst. Op kinderverjaardag bezoek, de taart werd afgenomen en meegenomen en open gesneden, vermengeld teruggekregen, met bedorven smaak, dus aardigheid eraf. Het kadeautje moest ook afgegeven worden en hebben we niet teruggezien. Verteld werd dat het eerst moest worden nagekeken. Ik vroeg me af in wat voor in Nederland helhol wij terecht waren gekomen met rondom ons geblindeerde ramen. Ooit zoiets eerder meegemaakt rijdende door de toen nog, Oost Duitse grens zone geconfronteerd bij de Gestapo, mijn zus in West Berlijn te kunnen bezoeken. En daar dacht ik toe aan. Wat een land leven wij zeg, en dan maar verkondigen, het gaat zo goed allemnaal. Daar moet je dan TROTS op zijn.
Met vriendelijke groet en hoogachting,
Dhr. W. J. Potijk Steunpunt Friesland Vluchtelingenhulp Vluchteling Coördinator Gorredijk
)
E-Mail: 
Website: 
Zie 
Wietse, we zullen je missen.