Maand na maand, week na week, dag na dag, hittegolf na hittegolf, bosbrand na bosbrand, overstroming na overstroming. Canada, Oregon, Siberië, India, China, Duitsland, België en Nederland, Californië, Griekenland, Italië, Turkije… Het gaat maar door, het gaat maar door.
Er spelen hier twee factoren, twee dimensies van dezelfde rampzaligheden.
Gemeenschappelijke factor nummer een: klimaatverandering, die temperaturen doet stijgen, met extreme weersverschijnselen van hittegolf en droogtes tot plensbuien als gevolg. Die klimaatverandering heeft een oorzaak: uitstoot van broeikasgas, vooral vanwege productie, voedsel- en energievoorziening en vervoer. Die oorzaak is te bestrijden, en dat gebeurt volstrekt onvoldoende.
Gemeenschappelijke factor nummer twee: beroerde bestrijding van de veelal catastrofale gevolgen van droogte, hitte en overstroming. Niet overal is de nalatigheid even erg, niet overal even hard verwijtbaar: er gebeuren ook echt dingen die nauwelijks waren te voorzien en waartegen je je ook maar moeilijk kunt beschermen. Maar adequaat is de rampenbestrijding vaak bepaald niet, en dat geld maar al te vaak ook voor de zorg voor slachtoffers.
1
Laten we eens wat specifieker worden. In Jakoetië, in het noordoosten van Siberië, woedden in juli gigantische branden. Die komen na vijf jaren met zomerse snoeihitte, en in een zomer die volgens de Guardian door functionarissen beschreven worden als ‘de droogste in 150 jaar’.(1) De verschrikkingen doen zich voor in wat de NOS aanduidt als ‘Ruslands koudste regio’. Weinig kou dus.’Volgens lokale functionarissen is daar sprake van de droogste en heetste zomer in meer dan 100 jaar. Temperaturen van boven de 38 graden sloegen alle hitterecords.’(2)
Gevolg is een smerige smog die de gezondheid van bewoners bedreigt. Bewoners beschrijven de branden als uitzonderlijk groot. En ze noemen oorzaken: ‘van de klimaatcrisis tot slechte paraatheid van de regering, tot een verbod op het verwijderen van droog gras, bezuinigingen op bosbouwdiensten, beweerde brandstichting en vooral de hete zomers’.(3) Daar zie je de twee factoren. Het klimaat is op hol. Het bestuur is niet adequaat voorbereid op de gevolgen. Die gevolgen zelf dragen weer bij aan de klimaatcatastrofe: ‘Niet alleen worden er door de branden enorme hoeveelheden broeikasgassen de lucht in gepompt, ook de Siberische permafrost smelt, de ondergrond die eigenlijk nooit helemaal ontdooit’.(4) Door dat smelten komt steeds meer methaan vrij. Dat methaan, je raadt het al, is zelf weer een broeikasgas. Zo voedt de klimaatramp zichzelf.
Dit soort rampen krijgen ene paar nieuwsberichten, maar ze worden al snel door soortgelijke ellende elders uit de publiciteit geduwd. Vaak zijn er zelfs meerdere rampen tegelijk gaande. Terwijl Jakoetië brandde, sloegen ook in het zuiden van de Amerikaanse staat Oregon de vlammen om zich heen een hele grote vuurzee, in wat de Bootleg Fire genoemd werd. Het is de op twee na grootste brand in de geschiedenis van de staat. De geproduceerde hitte is zo groot dat de brand zelf heftige weersverschijnselen op gang brengt. ‘De intensiteit en extreme hitte kan de wind dwingen om er om heen te gaan, wolken te creëren en soms zelfs zogeheten vuurtornado’s op te wekken – kolkende kolommen van hitte, rook en sterke wind’, zo wordt in Common Dreams de New York Times geciteerd. Common Dreams schrijf er doodleuk bij: ‘De Bootleg Fire is een van de minstens 83 grote branden die woeden in 13 staten”, alleen al in de Verenigde Staten dus.(5)
Ook waar de boel niet brandt heeft droogte rampzalige gevolgen. Een enkel voorbeeld, uit Californië. In die staat werd een waterkrachtcentrale stilgelegd.(6) De reden: het water in Lake Oroville staat te laag, vanwege de langdurige droogte. Het waterpeil in dat meer daalde al twee jaar gestaag, en nu dreigt te laag te worden om turbines goed aan te drijven. Daarom ligt de Hyatt-centrale, een stroomleverancier die 800.000 huishoudens kan voorzien, stil. Stroom van elders halen kan wel, maar dan moeten leidingen natuurlijk niet beschadigd raken door bijvoorbeeld bosbranden elders.
Intussen trekken branden elders aandacht. Nu.nl op 32 juli 2021: ‘Griekenland, Italië en Turkije kampen nog altijd met hevige bosbranden. Dat leidde zaterdag tot nieuwe evacuaties.’(7) Op 5 augustus bleek Athene door de naderende vlammen gevaar te lopen.(8) Op 7 augustus konden we lezen dat mensen van het Griekse eiland Evia geëvacueerd zijn wegens het vuur. In Athene kwam as van brand elders omlaag. ‘Griekenland maakt de zwaarste hittegolf in dertig jaar mee. Ook kampt het land met droogte’, aldus Nu.nl dat ook bericht dat bestuurders zeggen dat er te weinig materiaal is om de branden te bestrijden.(9) Weer de twee factoren: het klimaat zorgt voor hitte en droogte. Het bestuur zorgt voor tekorten om de gevolgen te helpen op vangen. Het zelfde kapitalisme dat de rampen veroorzaakt via broeikasuitstoot, ondermijnt tegelijk de bestrijding van de gevolgen via bezuinigingen. Double fun, maar dan omgekeerd.
2
Het is zaak om die beide factoren te benoemen. Alleen wijzen op gebrekkige rampenbestrijding laat de diepere oorzaak – en daarmee de mogelijke lange termijn-oplossing, die intussen steeds onmogelijker wordt – onbenoemd, evenals de verantwoordelijke machten voor die klimaatramp. Maar alleen wijzen op de klimaatramp en de noodzaak om fossiele brand- en grondstoffen en voeding op dierlijke basis uit te bannen en zo meer, ziet over het hoofd dat mensen nu in de ellende zitten, en dat zelfs het ogenblikkelijk stopzetten van iedere broeikasuitstoot de huidige branden, droogte en overstromingen niet stillegt. Mensen hebben nu hulp en bescherming nodig, en waar regeringen die niet bieden, worden mensen logischerwijs heel boos.
Dit is een punt dat Kaveh Madani in een iets ander verband maakt met betrekking tot de watertekorten in de Iraanse provincie Khuzestan en de protesten daartegen. Ja, daar speelt klimaatverandering een rol: daar wordt de droogte door in de hand gewerkt. Maar dat is geen reden om Iraanse bestuurders en het bewind waar zij deel van uitmaken, vrij te pleiten. Hun besluiten, hun keuzes, hun prioriteiten hebben ervoor gezorgd dat dat het beschikbare water zo ongeveer overal terecht kwam, behalve daar waar bewoners er iets aan hebben. Alles aan het klimaat toeschrijven laat die bestuurders vrijuit gaan, en dat is niet goed. Dus: ‘maast die wereldwijde strijd (tegen klimaatverandering, PS) moeten we onthouden dat plaatselijke beslissers aansprakelijk zijn voor vermijdbare mislukkingen van milieubeheer die resulteren in de degradatie en het lijden dat we nu zien’, zo sluit Madani – zelf als voormalig plaatsvervangend vicepresident in Iran een d van die beslissers – diens artikel af.
Dat punt houden we beter even in gedachten als we het over Turkije gaan hebben. Ook dat land beleeft een ramp van verschroeiende hitte en vlammenzeeën. Die nam amper verantwoordelijkheid ‘Sommige politici en regeringsgezinde media suggereren dat de Koerdische organisatie PKK achter de natuurbranden zit, al is hier geen bewijs voor’.(11) Natuurlijk, geef de schuld maar aan Koerdische verzetsstrijders!De geloofwaardigheid van dat verhaal was meteen al minimaal. In buurlanden Griekenland, Italië en ook in Albanië en Noord-Macedonië, woedden soortgelijke branden. Daar hebben ze helemaal geen PKK om de schuld aan te geven.
Het is goed om de houding onder de Turkse bevolking te zien. Mensen waren niet tevreden over de aanpak van de ramp, en soms rechtstreeks boos op de autoriteiten. Bijvoorbeeld Kemal Deniz, een Turkse nederlandeer met een huis in in de Turkse stad Antalya. ‘“Mensen zijn hier geschrokken en verdrietig. Ze voelen zich machteloos en niet goed geholpen door de Turkse overheid” , zegt hij. Velen zijn boos omdat er alleen wordt geblust met helikopters en niet met blusvliegtuigen.’ Dat laatste is intussen veranderd – klaarblijkelijk door buitenlandse hulp – maar dat neemt de eerdere indruk niet weg. EN dan is er de zelfgenoegzame regeringstoon. Deniz nogmaals: ‘Erdogan (de Turkse president, PS) sprak op televisie geen medeleven uit, hij zei alleen dat Turkije goed bezig was met blussen.’(12) Het lijkt Rutte wel, over COVID-19.
Meer onvrede, meer contrast. Can Turan, wonend in Leiden maar met Marmaris als plaats van herkomst, beschrijft de evacuatie van toeristen. Die ‘is niet goed gegaan. Sommige zijn in transportboten naar Marmaris gebracht, maar die boten raakten heel snel vol en over de weg kon je niet gaan. Gelukkig is er veel Turkse gastvrijheid. Er kwamen veel vissersbootjes die allemaal meehielpen om mensen in veiligheid te brengen.’(13) Geen adequate overheidsaanpak. Wel de hulpvaardigheid van doodgewone mensen waar het uiteindelijk op aan komt. Can Turan spreekt ook van ‘mismanagement door de overheid. We hebben veel te weinig voorzieningen om bosbranden te bestrijden.’ Geldtekort kan zoiets trouwens niet zijn, want voor bommenwerpers, tanks, pantserwagens en heel veel traangas is merkwaardigerwijs ruimschoots budget. De Koerdistan Unie van Gemeenschappen KCK maakte al een soortgelijk punt, in een verklaring waarin het presidentschap ervan de beschuldiging dat de PKK achter de branden zit, nadrukkelijk weerspreekt.(14) Beetje overbodig wellicht dat laatste, gezien de minimale geloofwaardigheid die de regering intussen rond de branden nog heeft.
Hier en daar is de woede al behoorlijk fel. The Guardian besteedt er uitgebreid aandacht aan(15) en laat bijvoorbeeld een bewoner uit de omgeving van Marmaris aan het woord. ‘Ik sterf en smeek al vijf dagen [de autoriteiten om te helpen]’, zegt die. ‘Ze zeiden dat ze zouden helpen als het vuur bij huizen komt. Welnu, hier ga je, het is bij de huizen. Hoe ter wereld kan zo’n regering, zo’n management bestaan?’ En hij voegt toe: “God verdoeme ze allemaal. Als ze ook maar enige vrees van God hebben, of een geweten, dan zouden ze af moeten treden.’
Er is reden voor zulke woede. Die is losgekomen ‘nadat de regering toegaf dat het land geen bruikbare blusvliegtuigen had’. Aan waterkanonnen heeft het land minder tekort – die worden intussen als blusmateriaal ingezet. Erdogan maakt zich intussen enigszins belachelijk door naar rampgebied te reizen, theezakjes naar mensen te gooien en te beweren dat er zoveel steun komt bij wederopbouw ‘dat “anderen wiens huizen niet zijn afgebrand zouden willen dat die van hun ook afgebrand zouden zijn”’.
The Guardian citeert ook nog deskundige wat betreft bosbeheer, Erdogan Atmis. Die zegt: ‘het budget voor bosbrandpreventie is gereduceerd, en managers op het directoraat-generaal voor bosbeheer die werkelijk deskundig en ervaren zijn wat het bestrijden van branden betreft, zijn uit hun baan gezet en vervangen door pro-regeringsmensen.’ Intussen waarschuwden autoriteiten TV-stations dreigend: ‘Voortdurende live verslaggeving over de branden “demoraliseert de mensen” en kan bestraft worden’. Van de beschuldigingen richting PKK horen we intussen vrij weinig meer.
Het is duidelijk: de regering van Turkije heeft een blusprobleem maar ook een geloofwaardigheidsprobleem. Dat komt er van als de prioriteit van de overheid ligt bij repressie van andersdenkenden, oorlog tegen Koerden en lucratieve prestigeprojecten. Dus ja, die branden worden in de hand gewekt door klimaatverandering. Maar al die boze mensen die nu hulp nodig hebben, en die naar boven wijzen, naar bestuurders en regering als verantwoordelijk voor wanbeleid en asociale prioriteiten, die mensen hebben groot, heel groot gelijk. Dat geldt in Turkije, maar feitelijk overal waar klimaatverandering soortgelijke rampen helpt ontketenen en de overheid mensen goeddeels laat barsten. Mensen zijn wel wegens kleinere aanleidingen aan een revolutie begonnen.
Het lijkt wel-en het is meer dan ”lijken op”, dat het fascisme inNederland steeds meer salonfahig wordt.Uitspraken als ”homeopathische verdunning van de Nederlandse samenleving” en ”ik wil niet, dat Europa Afrikaniseert” [1], noch zeer dubieuze contactenvan Forum voor Democratieleider Thierry Baudet [2] hebben kunnen voorkomen, dat deze fascistische partij [3] bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2021 maar liefst acht zetels heeft behaald [4]Maatschappelijk is deze partij reeds zozeer genormaliseerd, dat Partijleider Thierry Baudet door hetNationaal Comite 4 en 5 mei [5], een organisatie, die toch als eerste zoumoeten waarschuwen tegen fascisme, ”inspirerend” genoemd wordt[ 6] en dat eeninterview met hem wordt opgenomen in een ”Vrijheidsboek” [7]Hoe die ”Vrijheid” er dan uit zou moeten zien, is mij een raadsel, die wijsheidligt kennelijk bij het 4 en 5 Mei Comite! [8] Het lijkt dus wel, alsof het fascisme meer dan sluipend de samenlevingbinnenkomt, met co fascistische partij de PVV van G Wilders [9], kampioen in het spuienvan haat tegen niet-westerse allochtonen [10] en vluchtelingen [die Wildersooit testosteronbommen noemde [11], wat door de feiten werd geloochenstraft [12], als Grote Bondgenoot.’
VAARWATER Gevaarlijk vaarwater dus, waarin Nederland is beland, vooral omdatdeze partijen steeds meer worden beschouwd als ”normale partijen”, terwijlze dat niet zijn!
VERZET Maar er zijn er nog, die zich tegen hen verzetten!Zo was er op donderdag 29 juli een moedig verzet van een kleine groeptegen de komst van Forum voor Democratie Partijleider Thierry Baudet.Zie over het verslag ervan een stuk van schrijver en activist Peter Storm, zelfeen van de deelnemers. [13]Ook kwam er een verslag van op de website van Indymedia.nl [14]”Een memorable actieEen moedige actie, juist door het kleine aantal deelnemersDaarom heb ik daarop een adhesiebetuiging geschreven, die u direct hieronder kunt lezen TENSLOTTE
Het waren er zeven in getal [hoewel ook wordt geschreven over anderekleine groepjes, die zich verzetten, waardering voor hen ook!] [15]En dat maakt het nu juist indrukwekkend Het laat het tegenovergestelde zien van wat moedeloos geworden mensen[het heeft allemaal toch geen zin] misschien wel gaan denken door deopmars van deze extreem rechtse Schurken: Namelijk dat het verzet nog springlevend is en NIET zal doven Zolang er nog een is, die zich verzet tegen fascisme, is er verzetMet zeven in verzet, heeft het fascisme tegenstanders, die zich NIET gewonnen geven! Astrid Essed
ADHESIEBETUIGING MET HET VERZET TEGEN DE KOMST VANTHIERRY BAUDET [FORUM VOOR DEMOCRATIE] IN TILBURG!
INDYMEDIAVERSLAG PROTEST TEGEN BAUDET EN FVD IN TILBURG! REPORTPROTEST AGAINST BAUDET AND THE FVD IN TILBURG! https://www.indymedia.nl/node/50149
NL: Na wat tijd te hebben genomen om even alles op een rijtje te zetten bij deze nog een klein verslag over de actie van Vrije Bond Tilburg tegen de F.v.D. op donderdag 29 juli.
ENG: Below you can find a report of the protest by Vrije Bond Tilburg at a gathering of the fascist party of F.v.D. on the 29th of July in Tilburg.
For English, see below)
Beste kameraden,
Na wat tijd te hebben genomen om even alles op een rijtje te zetten bij deze nog een klein verslag over de actie van Vrije Bond Tilburg tegen de F.v.D. op donderdag 29 juli.
Om 17:00 zijn wij met een klein groepje vertrokken naar het Koningsplein met een aantal spandoeken en borden. Op het plein werden we vrijwel onmiddellijk omsingeld door zowel de fascisten en politie, die ons weg probeerden te krijgen. Hier lieten wij ons echter niet zomaar door tegenhouden, en wij hebben daar dan ook in een paar minuten onze boodschap overgebracht. Nadat wij de indruk hadden dat onze boodschap goed was ontvangen door de fascisten en door een aantal goedwillende omstanders, hebben wij om arrestaties te voorkomen langzaam, maar met geheven hoofd en keel wijd open, het plein verlaten en hebben wij op een drukke locatie naast het betreffende plein onze boodschap verder verspreid:
“Toen niet, nu niet, nooit meer fascisme!”
Wat ook nog de moeite waard is om te weten: wij waren niet de enige protesterende groep, en hebben meerdere mensen op eigen initiatief actie zien voeren. Wij hebben achteraf vernomen dat er zelfs een kameraad het podium op is geklommen om het verspreiden van fascistische haat een halt toe te roepen, waarvoor zeer veel respect en hulde! Al met al hebben we onze stem laten horen en hebben we een mooi aantal fascisten geconfronteerd, en daar mogen we trots op zijn!
Mochten er kameraden zijn die in eigen stad soortgelijke initiatieven willen nemen en steun kunnen gebruiken, dan horen wij dit graag! Je kunt altijd mailen naar vrijebondtilburg@riseup.net.
Met strijdbare groet,
Vrije Bond Tilburg
p.s.: Wij willen graag de politie en gemeente Tilburg danken voor het geven van een podium aan fascisme, en voor het op onbeschofte en schaamteloze wijze tegenwerken van mensen met een antifascistische boodschap. Bedankt! p.s. 2: een van ons heeft een uitgebreider persoonlijk verslag geschreven. Zie https://peterstormt.nl/2021/07/31/op-antifavontuur-in-tilburg/
—————————————————— Good evening comrades,
Below you can find a report of the protest by Vrije Bond Tilburg at a gathering of the fascist party of F.v.D. on the 29th of July in Tilburg.
At 17:00 our group headed towards the fascist gathering at Koningsplein with some signs and banners. As soon as we arrived at the square, we were pretty much immediately surrounded by the fascists and police, who tried to send us away on false grounds. Of course we did not let this stop us from doing what we came for: to deliver our message against fascism and racism. So we took a few minutes, until we felt our message had upset enough of the fascists, and cheered up enough passerbys. Then, with our heads held high and our voices raised, we left the square in order to prevent any arrests, and moved on to a busy road nearby to continue delivering our message to the people of Tilburg: Fascists are not welcome here!!!
Another thing worth mentioning is that we were not the only protesters at the scene, and saw multiple others going against the fascists by themselves. Afterwards, we even learned that one comrade climbed the stage on their own and tried to stop the fascists from spreading their message of hate, which deserves massive respect! All in all, we have let the people hear our voices loud and clear, and successfully confronted a good amount of fascists, which we are more than proud of.
If there are any comrades in other cities who want to do something similar and could use any help, please let us know! You can always reach us at vrijebondtilburg@riseup.net.
With solidarity,
Vrije Bond Tilburg
p.s.: We would like to thank the municipality and police of Tilburg for giving fascists a stage, and for very rudely, disrespectfully and shamelessly trying to prevent people with an anti-fascist and anti-racist message from spreading it. Thank you!
Veel respect voor jullie actie! Juist een kleine groep maakt indruk tegenover een meerderheid van fascistische maatschappelijke Gifmengers! Hoewel het steeds meer lijkt, dat het fascistische gif salonfahig wordt, bewijzen jullie het tegendeel
Though long the fight, we know that right will triumph at the end!
YOUTUBE.COM THIERRY BAUDET: ”IK WIL GRAAG DAT EUROPA DOMINANT,BLANK EN CULTUREEL BLIJFT, ZOALS HET IS”[THIERRY BAUDET BIJ HET DEBAT ”DE VLUCHTWEEK”,RADIOZENDER FM, DONDERDAG 17 SEPTEMBER 2015] https://www.youtube.com/watch?v=DpBzt9PyU5w
TRANSCRIPTIE[GESPREKSPARTNER]”Wat maakt het uit, als die mensen niet teruggaan?Dat is helemaal niet relevant.[PRESENTRATRICE]”Maar…..”[GESPREKSPARTNER]”Ik erger mij een beetje aan de houding….”[THIERRY BAUDET]”Ik vind het wel relevant!”[PRESENTRATRICE]”Maar Thierry, waarom is….[THIERRY BAUDET]”Omdat ik niet wil, dat Europa Afrikaniseert….”[GESPREKSPARTNER];;”Deze opmerking van Thierry vind ik best wel kwalijk,als je bedenkt, dat 20 procent van migranten, die naar Europakomen, Afrikanen zijn.Dus zo’n complete demonisering van Afrikanen is niet nodig.Tegelijkertijd…..[THIERRY BAUDET]”Ik demoniseer niet, ik zeg wat ik wil, wat ik wenselijk vind enwat ik niet wenselijk vind.En wat ik niet wenselijk vind, is dat wij veel meer gaan lijkenop delen van de wereld waar heel veel mensen weg willen….”[PRESENTRATRICE]”Je wil zeg maar een bepaald Europees goed.wil je eigenlijkzo houden zoals het is..Op zich mag dat….”’[THIERRY BAUDET]”Ik wil graag, dat Europa dominant, blank en cultureel blijft zoals het is.”EINDE YOUTUBE FILMPJE YOUTUBE.COM DE ZELFHAAT VAN THIERRY BAUDET https://www.youtube.com/watch?v=mt-s0B7mZn0 TRANSCRIPTIE”Het fundamentele gebrek aan zelfvertrouwen, dat wijhebben in onze cultuur, die zelfhaat……de Nederlandsebevolking homeopathisch te verdunnen met alle volkerenvan de wereld, doordat we….er nooit meer een Nederlander zal bestaan,zodat wie wij zijn niet meer gestalte…….heeft allemaal EEN oorzaaken die oorzaak is onze cultuur van zelfhaat.” EINDE YOUTUBE FILMPJE
Forum voor Democratie-voorman Thierry Baudet verkeert regelmatig in het gezelschap van extreemrechtse figuren. Hij had onder meer een vijf uur durende ontmoeting met de Amerikaanse racist Jared Taylor, sprak in 2014 op de IJzerwake en ging trots op de foto met de racistische auteur James Ronald Kennedy en diens boek ‘The South Was Right’. Volgens de partij wordt er door journalisten een campagne gevoerd om hun leider via ‘guilt by association’ extreemrechtse ideeën aan te wrijven, maar dat verklaart niet waarom Baudet zelf keer op keer het gezelschap van extreemrechtse figuren opzoekt. De Correspondent onthult vandaag dat Baudet maar liefst twee keer de extreemrechtse grondlegger van het Front National, Jean-Marie Le Pen, bezocht en dat er opvallende ideologische overeenkomsten tussen hen bestaan.
Baudet ging samen met historicus en publicist Geerten Waling, dan nog student geschiedenis in 2009 op bezoek bij Le Pen, die bij herhaling heeft verklaard dat de gaskamers ‘een detail in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog’ zijn. Nadien doen zij verslag aan Daniel Knegt, een Nederlandse geschiedenisstudent die op dat moment voor scriptieonderzoek in de stad verblijft:
Ze kwamen er dolenthousiast vandaan. Ze hadden het er over hoe Le Pen werd gedemoniseerd en hoe onterecht het was dat hij steeds werd vastgepind op die opmerkingen over dat ‘detail’. Volgens Baudet en Waling was dat in de media steeds terugkerende ‘detail’ een voorwendsel om het niet over zijn ideeën te hoeven hebben. Ik stelde toen dat Le Pen zulke dingen heel bewust zegt, dat hij zijn dwarse imago ermee cultiveert, en er het aanzienlijke antisemitische electoraat in Frankrijk mee mobiliseert.
De uitspraken van Le Pen over de gaskamers staan niet op zichzelf, hij staat erom bekend de Franse collaboratie met de nazi’s goed te praten en de gewelddadigheid van de Duitse bezetting af te zwakken. Ook propageert hij rassendenken en dat bepaalde rassen inferieur zijn aan anderen. Zijn veroordeling voor zijn uitspraken over ‘het detail’ was slechts de laatste in een lange reeks strafmaatregelen na racistische en antisemitische uitspraken. Hij vertegenwoordigt daarmee een lange traditie van Frans etnonationalisme, bekend van onder meer de Dreyfus-affaire en het Vichy-regime.
Journalist Marijn Kruk schrijft vervolgens over de opvallende overeenkomsten in taalgebruik tussen Baudet en Le Pen:
Maar er is meer. Behalve dat veel geciteerde ‘auto-immuunsysteem’ had Baudet het daar ook over ‘ons boreaal Europa’… ‘Boreaal’ verwijst namelijk óók naar een belangrijke stichtingsmythe van Europees ultrarechts: de ‘arische’ en ‘polaire’ wortels van het Indo-Europese volk, de veronderstelde voorouders van de witte Europeanen… Prominente nazi’s als Heinrich Himmler meenden dat het arische ras uit een mythische noordelijke provincie stamde: ‘Hyperborea’. Na de Tweede Wereldoorlog blijft de term in Frankrijk opduiken in de teksten van Europe-Action, de beweging van de historicus en verklaard racist Dominique Venner… Tenslotte komt de term ‘boreaal’ in de jaren tachtig bij het Front National terecht en is het in gebruik geraakt als een codewoord, een dog-whistle. Het verwijst naar hetzelfde gedachtegoed van raszuiverheid dat in het Derde Rijk centraal stond. Dus: ‘boreaal’, de term die voor Le Pen zijn politieke graf opende, gebruikte Baudet bij de geboorte van zijn partij.
Kruk concludeert op basis van een lange rij overeenkomsten, dat niet Paul Cliteur, maar Jean-Marie Le Pen Baudets intellectuele peetvader is. Lees het hele artikel van De Correspondent hier.
Journalist Marijn Kruk beschrijft na weken onderzoek de verwantschap tussen zijn goede kennis Thierry Baudet en de radicaal-rechtse politicus Jean-Marie Le Pen.
Dat Thierry Baudet graag flirt met radicaal rechts, is inmiddels geen geheim meer. Wat wij nog niet wisten is dat de populaire politicus twee keer Jean-Marie Le Pen bezocht en dat er opvallende ideologische overeenkomsten tussen hen bestaan.
Begin 2009 ging Thierry Baudet op bezoek bij Jean-Marie Le Pen, de oprichter van het Front National, vader van Marine en voor altijd icoon van extreem-rechts. Ik kende Baudet toen net een paar weken. Hij leek me sympathiek, maar wat ik hiervan moest denken wist ik niet goed.
Baudet was bezig een netwerk op te bouwen in Parijs (waar ik sinds 2004 woon en werk) en hij bezocht wel meer prominenten. Maar Le Pen is een veroordeeld Holocaustontkenner en een etnonationalist, die streeft naar het behoud van ‘het witte ras’. Een paar jaar later ging Baudet nog een tweede keer op audiëntie bij Le Pen, nu om hem een exemplaar van zijn proefschrift aan te bieden.
Dit blijkt uit mijn onderzoek naar het Franse netwerk van Thierry Baudet.
Fastforward naar het heden, nu we een aantal dingen over Baudet hebben geleerd. Op 14 januari 2017 houdt Baudet de oprichtingsspeech van zijn politieke partij, Forum voor Democratie. Daarin maakt hij gewag van een ‘auto-immuunziekte’, waaraan we in het Westen zouden lijden. Vluchtelingen en migranten noemt hij er ‘kwaadwillende, agressieve elementen’, die ons ‘maatschappelijk lichaam in ongehoorde aantallen worden binnengeloodst’.
Dit is de klassieke taal van het organisch (of romantisch) nationalisme, de denktrant die het twintigste-eeuwse fascisme inspireerde. Het ‘organische’ staat voor het beeld van het lichaam, iets met een onveranderlijke kern, waar buitenstaanders geen deel aan hebben.
Later dat jaar brengt de Volkskrant het contact tussen Baudet en Erkenbrand aan het licht, een extreem-rechts genootschap dat zich opmaakt voor ‘de strijd om de blanke natie’. Daarop volgt de onthulling van De Correspondent Lees hier hoe Thierry Baudet vijf uur lang dineerde met Jared Taylor, een bekende extreem-rechtse Amerikaan.over het vijf uur durende diner dat Baudet had met Jared Taylor, een van de leiders van de Amerikaanse white supremacist movement.
En zo hebben we in Nederland, dankzij Baudet, nu een discussie over volkeren en gedetermineerde verschillen in IQ.
Dit zijn meer dan uitschieters
Deze reeks feiten werpt nieuw licht op Baudets ontmoetingen met Le Pen. Die ontmoetingen betekenen méér dan uitschieters tijdens een intellectuele tour d’horizon langs spraakmakende Fransen in wie hij geestverwanten vermoedde.
Ze leggen een jarenlang patroon bloot van sympathie voor een denktraditie die Baudet zelf ‘Romantisch nationalisme’ noemt en waarin het gaat om kleur, ras, bloed – en uiteindelijk: strijd.
In zijn boek De Aanval op de natiestaat uit 2012 wijst Baudet dat type denken weliswaar af, maar daarbuiten wordt hij er continu door aangetrokken – als een mot door een kaarsvlam.
Zolang Baudet nog met zijn denktank in een keldertje aan de Herengracht in Amsterdam zou zitten, was dit misschien niet zo zorgelijk. Maar nu is hij een populaire politicus, die in sommige peilingen op 15 zetels staat.
Hoe Baudet bij Le Pen terechtkwam
Baudet wordt bij beide bezoeken aan Le Pen vergezeld door historicus en publicist Geerten Waling, dan nog student geschiedenis. Volgens Waling wilden zij tijdens de eerste ontmoeting Le Pen interviewen en de weerslag daarvan aanbieden aan Elsevier en een Amerikaans tijdschrift.
Een dag na die eerste ontmoeting in 2009 doen zij verslag aan Daniel Knegt, een Nederlandse geschiedenisstudent die op dat moment voor scriptieonderzoek in de stad verblijft.
‘Ze kwamen er dolenthousiast vandaan’, herinnert Knegt zich. ‘Ze hadden het er over hoe Le Pen werd gedemoniseerd en hoe onterecht het was dat hij steeds werd vastgepind op die opmerkingen over dat ‘detail’.’
Vanaf 1987 heeft Le Pen bij verschillende gelegenheden gezegd dat de gaskamers ‘een detail in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog’ zijn.
‘Volgens Baudet en Waling was dat in de media steeds terugkerende ‘detail’ een voorwendsel om het niet over zijn ideeën te hoeven hebben’, zegt Knegt, inmiddels gepromoveerd op het Franse fascisme. ‘Ik stelde toen dat Le Pen zulke dingen heel bewust zegt, dat hij zijn dwarse imago ermee cultiveert, en er het aanzienlijke antisemitische electoraat in Frankrijk mee mobiliseert.’
Waling, die ik persoonlijk ken, verricht in 2009 aan de Universiteit van Amsterdam scriptieonderzoek naar de negentiende-eeuwse filosoof Ernest Renan, auteur van een beroemde rede over de natiestaat. In een reactie nu zegt Waling dat hij en Baudet ‘uitgelaten’ waren omdat zij in ‘gebrekkig Frans, een uur lang, zo’n berucht Frans politicus hadden kunnen spreken.’
Baudet is op het moment van zijn eerste ontmoeting met Le Pen als promovendus verbonden aan de Universiteit Leiden. Onder leiding van Paul Cliteur werkt hij aan een proefschrift over de natiestaat, of beter: over de uitholling daarvan.
Baudet wilde meer aandacht voor het gedachtegoed van Le Pen
Het interview in Elsevier komt niet tot stand. Op een ander toneel ijvert Baudet ervoor om Le Pen naar Nederland te laten komen. Baudet is reünist van de BKB-Academie, onderdeel van het Amsterdamse campagnebureau BKB. Die leidt ieder jaar een groep ambitieuze en betrokken jongeren op. Ze houden debatavonden en bezoeken verkiezingen in het buitenland.
‘Figuren als Le Pen of Dewinter zijn te extreem. Die plaatsen zich buiten het democratische debat’
Tijdens brainstormsessies met reünisten pleit Baudet er voor om Le Pen (en Filip Dewinter van het Vlaams Belang) in Nederland uit te nodigen. Volgens Erik van Bruggen, mede-oprichter van BKB, bestond er geen enkel animo voor zo’n bezoek. ‘In principe willen we iedere politieke kleur de ruimte bieden’, zegt hij desgevraagd. ‘Maar figuren als Le Pen of Dewinter, dat gaat te ver, die zijn te extreem, die plaatsen zich buiten het democratische debat’.
Hij schept zichtbaar genoegen in de verontwaardiging
Van de ontmoeting met Le Pen nabij Parijs maakt Baudet intussen geen geheim. Sterker: hij schept zichtbaar genoegen in de verschrikte reacties en verontwaardiging binnen de kleine wereld van Nederlandse journalisten, promovendi en uitwisselingsstudenten in Parijs.
In 2012 gaan Baudet en Waling nog een keer bij Le Pen langs, nu om een exemplaar van Baudets proefschrift aan te bieden: The Significance of Borders (in 2012 in handelseditie verschenen als De Aanval op de natiestaat). Volgens Waling wilde Baudet Le Pens bemiddeling vragen bij de verwezenlijking van een Franse vertaling.
Kleis Jager is op dat moment Frankrijk-correspondent voor dagblad Trouw. Voorafgaand aan deze tweede ontmoeting spreken Baudet en Waling nabij Parijs uitvoerig met hem. Jager was naar eigen zeggen wel gecharmeerd van het ‘beetje baldadige enthousiasme’ waarmee de twee aankondigen dat ze Le Pen weer gaan opzoeken. ‘Le Pen is een troebele bron, maar op een bepaalde manier fascineert hij ook’, zegt Jager desgevraagd. ‘Hij voorzag dat de natie en identiteit grote politieke thema’s zouden worden.’
Baudet en Waling willen van Jager weten of hij óók vindt dat Le Pen ten onrechte was gedemoniseerd. Jager: ‘Dat Le Pen een Holocaustontkenner is, daar is geen twijfel over en die demonisering heeft hij helemaal zelf over zich afgeroepen, dat heb ik ook gezegd.’
Het donkerbruine imago van Le Pen
Wie is Jean-Marie Le Pen op het moment dat Baudet hem in 2009 voor het eerst bezoekt? Zijn finest hour had ‘le Menhir’ zeven jaar eerder beleefd, toen hij tot ontzetting van velen wist door te dringen tot de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen.
Na 2011, wanneer Le Pens dochter Marine hem opvolgt als voorzitter van het Front National, wordt hij op een zijspoor gezet. Het is onderdeel van Marines streven naar ‘ontdemonisering’ (dédiabolisation) van de partij. Als geen ander begrijpt ze dat ze het Front National van zijn donkerbruine imago moet ontdoen, wil de partij enige serieuze kans maken. Kortom: Marine moet haar vader op afstand zetten.
Jean-Marie Le Pen is immers niet alleen omstreden wegens de affaire van het ‘detail’. Hij heeft er ook een handje van de Franse collaboratie met de nazi’s goed te praten en de gewelddadigheid van de Duitse bezetting af te zwakken (daarmee voorbijgaand aan de deportatie van tienduizenden Franse Joden).
Le Pen gelooft bovendien in het bestaan van rassen en ook dat die niet gelijk zijn. De veroordeling in de affaire van ‘het detail’ kwam bovenop een lange reeks veroordelingen wegens racistische en antisemitische uitspraken.
Le Pens denkbeelden passen in een lange traditie van Frans etnonationalisme, waarvan de Dreyfus-affaire en het met de nazi’s collaborerende Vichy-regime de bekendste uitingen zijn.
Gezien Baudets interesse voor de natiestaat was het nog wel voorstelbaar dat hij Le Pen eens wilde meemaken. Maar hem een podium bieden in Elsevier? Hem naar Nederland halen? Hem zijn proefschrift aanbieden?
Baudet blijft gefascineerd door radicaal en extreem-rechts
Baudet blijft regelmatig naar Parijs komen. Dankzij een combinatie van verleidingskunst en doortastendheid zit hij al snel aan tafel bij Marc Fumaroli en Alain Finkielkraut, prominente leden van de Parijse conservatieve intelligentsia.
Baudets fascinatie voor radicaal en extreem-rechts is onverminderd. Zo sluit hij vriendschap met Julien Rochedy, tussen 2012 en 2014 voorzitter van de jongerenafdeling van het Front National en een discipel van Jean-Marie Le Pen.
Op het moment dat Baudet hem leert kennen, rond 2015, is Rochedy weliswaar nog steeds loyaal aan het Front National, maar heeft hij een grondige afkeer gekregen van de openlijk homoseksuele Florian Philippot, na Marine de nummer 2 van het FN, en de ‘ettertjes’ in diens entourage.
Rochedy verwijt hen kwaad te spreken over ‘Jean-Marie’ en zou ze graag een paar ‘rake klappen’ willen geven. Hij staat dicht bij de GUD, een militante nationalistische studentenvereniging. In 2016 duikt hij plotseling op in Damascus aan de zijde van de Syrische dictator Assad.
Rochedy is een romantische ziel, die van mening is dat de viriliteit door feministen wordt ondergraven
Tegelijk is Rochedy een romantische ziel, die maar slecht kan aarden in de moderniteit en van mening is dat het mannelijk ideaal van viriliteit door feministen wordt ondergraven – thema’s die Baudet na aan het hart liggen.
Met Rochedy maakt Baudet goed wat hem eerder met Le Pen niet lukte: hem in Elsevier een podium bieden waar hij vrijelijk zijn visie kan ontvouwen.
Eind 2015 verschijnt een interview van Baudets hand in Juist, het maandblad van Elsevier. Rochedy gaat er ongehinderd tekeer tegen niet-westerse immigratie en de ‘volksvervanging’ die daar het gevolg van is, en tegen het homohuwelijk. ‘Straks mag je ook trouwen met je zus of met je hond’.
In Baudet lijken twee verschillende personen te huizen
In De Aanval op de natiestaat uit 2012 wekt Baudet nog de indruk niets te moeten hebben van duistere figuren als Jean-Marie Le Pen en Rochedy en bepleit hij een ‘open idee van nationaliteit’ voor mensen met ‘elke denkbare achtergrond’.
In Baudets werkkamer in het parlement hangt een groot portret van Alexis de Tocqueville, de Franse denker die de democratie als een onstuitbare kracht zag – en waar je je dus maar beter naar kon voegen.
Daardoor lijkt het of er in de politicus Baudet twee verschillende personen huizen: een die zich presenteert als nette conservatief-liberaal én een die zich laat kennen als een romantisch nationalist, die flirt met bloed-en-bodemdenken.
Een treffend voorbeeld van dat romantisch nationalisme is de column die Baudet eind 2015 publiceert in het Franse weekblad Valeurs Actuelles. Alle elementen zijn aanwezig: het beeld van het lichaam, het idee dat alles in het leven zich via strijd verwezenlijkt en dat er een homogeniteit bestaat die door buitenstaanders wordt bedreigd.
Aanleiding zijn de aanslagen in Parijs van 13/11 (onder meer in concertzaal Bataclan). Baudet ontwaart een parallel tussen de jihadisten en Gilles, de hoofdpersoon uit de gelijknamige roman van Pierre Drieu de la Rochelle uit 1939. Beide zoeken een diepere zin in het leven, weg van het decadente en materialistische burgerbestaan.
Helemaal ongelijk kan Baudet de jihadisten en Gilles niet geven:
‘Alles in het leven verwezenlijkt zich nu eenmaal via strijd.’ Hij geeft het voorbeeld van het menselijk lichaam, waarin dagelijks ontelbare bacteriën vernietigd worden. Na een mijmering over de jaren dertig, verplaatst Baudet het toneel weer terug naar onze tijd.
Het is eten of gegeten worden, lijkt Baudet te willen zeggen. ‘Radicale actie’ is geboden
Massa-immigratie en islamisering maken dat we op het punt staan ‘te worden overgenomen’. Op het moment dat dit daadwerkelijk zover is, zullen we voor dezelfde keuze staan als Gilles in de jaren dertig: ‘Leven met een valse vrede of ten strijde trekken’. Het is eten of gegeten worden, ‘radicale actie’ is geboden.
Het is de retoriek die we twee jaar later zullen terugzien in de oprichtingsspeech van Forum voor Democratie.
Maar er is meer. Behalve die veel geciteerde ‘auto-immuunziekte’ had Baudet het daar ook over ‘ons boreaal Europa’.
Het zei me aanvankelijk niets.
Tot ik afgelopen najaar zelf tegenover Jean-Marie Le Pen zat.
Straatvechter Le Pen was nog springlevend
Voor een Frankrijk-correspondent is een interview aan Le Pen vroeg of laat deel van het werk. Een dergelijke grote factor in de politieke arena moet een keer beschreven worden.
En zo ging ik naar Montretout, het villapark in Saint-Cloud waar Le Pen een huis met uitzicht over Parijs bezit. De inmiddels 89-jarige Le Pen was slechthorend, maar de straatvechter in hem was niet verdwenen. Hij stond pal voor zijn standpunten.
Sprekend over niet-westerse immigratie had hij het gedurende het interview over ‘le danger mortel’ – het dodelijke gevaar. Le Pen gaf het voorbeeld van de RER B, de metrotrein die een deel van de banlieue met Parijs verbindt. Die was geleidelijk steeds ‘zwarter’ geworden. Autochtone ‘witte’ Fransen voelden zich er ongemakkelijk. In het klein was dit het gevaar dat Frankrijk en de rest van Europa bedreigde. Volgens Le Pen was het een kwestie van leven en dood.
Ik dacht meteen terug aan de speech van Baudet, die in verband met immigratie eveneens onze samenleving ‘dodelijk gewond’ noemde. Nog onwerkelijker werd het toen Le Pen verder ging en net als Baudet zei dat het zaak was ‘ons boreaal Europa’ te beschermen.
Wat bedoelt Le Pen met ‘boreaal’?
Geïntrigeerd door dat vreemde woord ‘boreaal’ besloot ik me er bij thuiskomst in te verdiepen. Op het oog leek het een onschuldige term. Het betekent ‘noordelijk’ – naar Boreas, de Griekse god van de noordenwind. Geografen en botanici spreken over boreale bossen.
Maar in een politieke context is de term allerminst onschuldig. ‘Boreaal’ verwijst namelijk óók naar een belangrijke stichtingsmythe van Europees ultrarechts: de ‘arische’ en ‘polaire’ wortels van het Indo-Europese volk, de veronderstelde voorouders van de witte Europeanen.
Prominente nazi’s als Heinrich Himmler meenden dat het arische ras uit een mythische noordelijke provincie stamde: ‘Hyperborea’. Na de Tweede Wereldoorlog blijft de term in Frankrijk opduiken in de teksten van Europe-Action, de beweging van de historicus en verklaard racist Dominique Venner.
Europe-Action maakt zich sterk voor wat zij ‘le monde blanc’ noemt – de witte wereld. Venner baart in 2013 opzien door zich op 78-jarige leeftijd achter het altaar van de Notre-Dame in Parijs een kogel door het hoofd te jagen.
Ik herinner me dat moment goed. Het was een wanhoopsdaad, waarmee Venner voor een ommekeer in het publieke bewustzijn hoopte te zorgen. In een afscheidsbrief waarschuwde hij voor het gevaar van niet-westerse immigratie, dat neerkwam op wat hij ‘ de grote vervanging van de Franse en Europese bevolking’ noemde.
Enkele jaren later zal Baudet op Twitter een boek van Venner in de schijnwerpers zetten.
Een codewoord voor raszuiverheid
Via Europe-Action vond de term ‘boreaal’ gedurende de jaren zeventig zijn weg naar La Nouvelle Droite van Alain de Benoist en Guillaume Faye, een verklaard racist. Faye bepleit het idee van een ‘Eurosiberië’ – een as Parijs-Berlijn-Moskou. Op sociale media prijst Baudet een artikel van Faye over Poetin enthousiast aan.
Tenslotte komt de term ‘boreaal’ in de jaren tachtig bij het Front National terecht en is het in gebruik geraakt als een codewoord, een dog-whistle. Het verwijst naar hetzelfde gedachtegoed van raszuiverheid dat in het Derde Rijk centraal stond.
Ook buiten het interview dat ik met hem hield heeft Jean-Marie Le Pen het te pas en te onpas over ‘een boreale as’, die loopt van ‘Gibraltar tot Vladivostok’. Ten noorden van die as lopen bevolkingsaantallen terug, ten zuiden exploderen ze. Ook spreekt hij wel over een ‘boreale ruimte’, waarin het Rusland van Vladimir Poetin volgens hem een belangrijke rol te spelen heeft als bondgenoot. Dit is nadrukkelijk een christelijke ruimte, afgeschermd van het zuiden, ‘dat ons zal overspoelen’.
Het gebruik van deze terminologie kost Jean-Marie Le Pen uiteindelijk de kop. In 2015 wordt hem het lidmaatschap van zijn eigen partij ontnomen. De druppel die voor dochter Marine de emmer deed overlopen is een interview in het beruchte extreem-rechtse tijdschrift Rivarol, later vertaald door een Amerikaanse neonaziwebsite. Titel: ‘We Must Save Boreal Europe & the White World’. ‘Je mag het tegenwoordig niet eens meer over ‘boreaal Europa’ of ‘de blanke wereld’ hebben’, klaagde Le Pen achteraf in een communiqué.
Dus: ‘boreaal’, de term die voor Le Pen zijn politieke graf opende, gebruikte Baudet bij de geboorte van zijn partij.
De vraag is waarom.
Waarom gebruikte Baudet identieke woorden in de oprichtingsspeech van zijn politieke partij?
Waarom gebruikte Baudet zulke beladen woorden in de oprichtingsspeech van zijn politieke partij?
Als politicus die zich laat voorstaan op zijn grote belezenheid, moét hij de extreem-rechtse toe-eigening van het begrip ‘boreaal’ kennen.
En zou hij die niet kennen, dan zou het een onvergeeflijke politieke blunder zijn geweest. Het zou zoiets zijn als je hakken tegen elkaar slaan, je rechterhand naar voren zwaaien en zeggen dat je niet weet dat je de Hitlergroet brengt.
Heeft Baudet de term als dog-whistle gebruikt, net als eerder Le Pen? En zo ja, wie riep hij dan aan? Het antwoord op deze vragen staat open.
Op vragen over zijn ontmoetingen met Le Pen en het woord ‘boreaal’ antwoordt zijn persvoorlichter dat de partij niet ingaat op ‘doorzichtige pogingen ons via ‘guilt by association’ van alles en nog wat aan te smeren.’
Toen Baudet eerder op het gebruik van dubieuze terminologie werd aangesproken, speelde hij de vermoorde onschuld. Zoals toen hij eerst met veel pathos sprak over ‘homeopathische verdunning’, maar later zei dat dit ‘misschien niet zo handig’ was.
Ineens viel alles op zijn plek: Le Pen is Baudets peetvader
Dankzij mijn interview met Le Pen leken ineens allerlei zaken op hun plek te vallen.
Baudets verwijzen naar een ‘boreaal Europa’ en een door immigratie ‘dodelijke gewonde’ samenleving;
Eerdere opmerkingen dat hij niet wil dat Europa ‘afrikaniseert’ en wenst dat het continent ‘dominant blank en cultureel blijft, zoals het is’;
Zijn vrees dat Europa door niet-westerse migranten zal worden ‘overspoeld’;
Zijn tweets over werk van Guillaume Faye en Dominique Venner – twee voorvechters van een ‘wit Europa’;
Zijn wens dat migranten uit moslimlanden en uit sub-Saharisch Afrika zonder omhaal worden ‘teruggestuurd’;
Zijn militante column, in het Franse weekblad Valeurs Actuelles, over het ten strijde te trekken tegen de islamisering van Europa;
Zijn pleidooi voor het normaliseren van de banden met Poetin en het afschaffen van de NAVO.
Als ik op deze opsomming afga, kan ik eigenlijk maar één conclusie trekken: niet Paul Cliteur, maar Jean-Marie Le Pen is Baudets intellectuele peetvader.
Hij noemde zich socialist, al zag ik dat in zijn ideeën nooit terug
Toen Baudet in 2009 bezig was contacten te leggen in Parijs, benaderde hij ook mij. Op dat moment was ik werkzaam als Frankrijk-correspondent voor dagblad Trouw en weekblad De Groene Amsterdammer. Ook werkte ik aan een boek over het Franse publieke debat en het Parijse intellectuele leven.
Dat intrigeerde Baudet, net als mijn afstudeerscriptie over Tocqueville. Hij stelde voor dat ik een bijdrage aan zijn boek Conservatieve vooruitgang zou leveren, een bundeling opstellen over conservatieve denkers, die begin 2010 zou verschijnen.
Dat deed ik niet, wel leverde ik op zijn verzoek een wervend tekstje voor het omslag. Baudet was aanwezig op mijn boekpresentatie, ik op de zijne. Ik kan onze persoonlijke betrekkingen niet anders dan hartelijk noemen, zeker in die periode.
Hij was levendig en ontplooide allerlei initiatieven, van muziekavondjes tot boekenclubs. Hij noemde zich toen, in navolging van de Poolse filosoof Leszek Kolakowski, een ‘conservatief-liberaal-socialist’, al zag ik dat socialistische nooit echt in zijn ideeën terug. In discussies kon het er hard aan toegaan, maar dat had ook wel weer wat.
Je kunt beter niet met Le Pen gezien worden, vond Baudet ook
Begin 2010 had ik het met hem over Jean-Marie Le Pen. Ik probeerde Baudet duidelijk te maken dat Le Pen een antisemiet en een etnonationalist was met wie je als serieuze intellectueel niet gezien kunt worden. Ik gebruikte een voorbeeld uit 2007, waarbij Le Pen stelde dat oud-president Sarkozy vanwege zijn Hongaarse vader niet ‘Frans’ genoeg was om president te mogen worden. In een email gaf Baudet me gelijk. Dat zou hem er dus niet van weerhouden zijn proefschrift aan Le Pen te gaan aanbieden. Geen gering gebaar.
Vanaf eind 2010 zagen Baudet en ik elkaar minder geregeld. Ik was druk met het verslaan van de opstanden in de Arabische wereld en bevond mij vanaf begin 2011 veelvuldig aan de andere kant van de Middellandse Zee; Baudet zette zich in Nederland aan de afronding van zijn dissertatie.
‘Thierry provoceert gewoon een beetje’, dacht ik dan. ‘Hij meent het vast niet.’ Maar hij meent het wel
Gelijktijdig begon hij in de media zijn kruistocht tegen de EU, moderne kunst en wat niet al. Zijn publieke stellingnames, zijn sympathie voor Wilders en de steeds alarmistischer toon die hij aansloeg, stonden me tegen. Een tijdlang probeerde ik dat weg te lachen, het allemaal niet zo serieus te nemen. ‘Thierry provoceert gewoon een beetje’, dacht ik dan. ‘Hij meent het vast niet.’ Maar hij meent het wel.
Een ziekelijke afkeer van het eigene: het blijkt een keerpunt
In augustus 2013 troffen we elkaar op een avond langs de Seine. Een paar dagen eerder had ik op Facebook de flaptekst van Oikofobie onder ogen gehad – een bundeling columns uit NRC Handelsblad die op het punt stond te verschijnen. Hierin verwijt Baudet de maatschappelijke elite een ‘ziekelijke afkeer van het eigene’. Ik weet nog dat ik van de term schrok. Hoezo ‘ziekelijk’? Wat was dat nu weer voor jaren-dertig-taal?
Baudet stond pal voor zijn ideeën merkte ik die avond, tijdens een hoogoplopende discussie. Hij was bloedserieus, en allesbehalve de ‘intellectuele dandy’ of de ‘provocateur’, zoals sommigen hem tot op de dag van vandaag kenschetsen. De avond aan de Seine blijkt een keerpunt in onze relatie. Tot een definitieve breuk komt het niet, maar ieder voor zich trekken we onze conclusies.
De politiek: daar is moed voor nodig, sms ik. Hij antwoordt niet
De laatste keer dat ik Baudet zie, is in de zomer van 2016. Ik kom hem tegen in de Spuistraat te Amsterdam. Hij is onderweg naar boekhandel Athenaeum om een besteld boek af te halen. Ik ook, dus dat trof. Later die dag deelt hij zijn aankoop instemmend op Twitter. Het is La Guerre civile qui vient (De komende burgeroorlog) van de uiterst rechtse opiniemaker Ivan Rioufol.
Niet lang daarna kondigt Baudet aan dat hij de politiek in gaat. Ik sms hem dat daar moed voor nodig is, maar ook dat ik niet op hem zal stemmen. Hij antwoordt niet.
‘Onderzoek alles en behoud het goede’.
Met die zin uit de Bijbel verweerde Baudet zich tegen De Correspondent toen die diens geruchtmakende diner met Jared Taylor onthulde. Maar deze zin is slechts een deel van het citaat.
‘En vermijd elk kwaad, in welke vorm het zich ook voordoet’, zo gaat het verder.
Baudet zegt steeds geen romantisch nationalist of racist te zijn. Dat wil ik graag geloven. Maar waarom wekt hij dan zo vaak de indruk dat hij dat wél is?
Thierry Baudet en het Forum voor Democratie wilden geen antwoord geven op onze vragen. Zij zeggen niet in te willen gaan op ‘doorzichtige pogingen ons via ‘guilt by association’ van alles en nog wat aan te smeren.’
Jean-Marie Le Pen is ook gecontacteerd, maar hij herinnerde zich de ontmoetingen met Baudet niet.
[9] PROTOTYPICAL FASCISM IN CONTEMPORARY DUTCH POLITICSHENK BOVEKERK Prototypical Fascism in Contemporary Dutch Politics Henk Bovekerk (s475630) Tilburg Universitythe Netherlands BA Liberal Arts & Sciences (Humanities major) Under the supervision of dr. A.C.J. de Ruiter Read by prof. dr. J.M.E. Blommaert Fall Semester 2011
Vorige week werd in Almere taxichauffeur Henk Schuurman door drie beesten van Surinaamse afkomst doodgestoken.”……..””De Partij voor de Vrijheid heeft de ambitie om in Nederland minstens dezelfde duizelingwekkende criminaliteitsvermindering te realiseren. De misdaad in ons land kan zeer fors teruggedrongen worden met meer politieagenten op straat, met minimumstraffen en met strafkampen.’
COLUMN WILDERS [IN GEEN STIJL] CRIMINELE ALLOCHTONEN
Vorige week werd in Almere taxichauffeur Henk Schuurman door drie beesten van Surinaamse afkomst doodgestoken. Dat het geen toeval is dat het om niet-Westers allochtone daders gaat, blijkt uit het recent verschenen onderzoeksrapport ‘Allochtone en autochtone verdachten van verschillende delicttypen nader bekeken’ van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC).
Het rapport beantwoordt onder andere de vraag in welke mate autochtonen en niet-Westers allochtonen zich schuldig maken aan misdaad, en vergelijkt daarbij beide groepen.
De uitkomsten zijn huiveringwekkend.
Uit het onderzoek blijkt dat van circa een derde van alle gepleegde delicten de vermeende dader een niet-Westers allochtoon is, terwijl deze groep ‘slechts’ ongeveer elf procent van onze bevolking omvat.
Marokkanen, Turken, Antillianen en Surinamers zijn fors oververtegenwoordigd binnen alle onderzochte misdaadgebieden. Zowel diefstal met geweld, vernieling en verstoring van de openbare orde als gewelds-, vermogens-, verkeers-, drugs- en wapendelicten worden relatief veel vaker door leden van deze vier grote allochtone groepen gepleegd dan door autochtone Nederlanders.
Deze gegevens zijn op zichzelf al schrikbarend, maar enkele specifieke cijfers betreffende Antillianen en Marokkanen zijn nog veel schokkender.
Vergeleken met autochtone Nederlanders is de kans dat volwassen Marokkanen van de tweede generatie van wie beide ouders in het buitenland geboren zijn, verdacht worden van vernieling en verstoring van de openbare orde acht keer zo groot. Voor bedreiging is dat elf keer, voor een vermogensdelict vijftien keer en voor diefstal met geweld maar liefst vierendertig keer.
De kans dat volwassen Antillianen van de eerste generatie verdacht worden van een zedendelict is zeven keer zo groot dan dat een autochtoon hiervan wordt verdacht, voor een wapendelict is dat veertien keer en voor diefstal met geweld is dat zelfs tweeëntwintig keer.Met Marokkaanse en Antilliaanse jongeren is het minstens zo erg gesteld De kans dat 12 tot 17 jarige Marokkanen en Antillianen van de tweede generatie van wie beide ouders niet in Nederland geboren zijn, verdacht worden van diefstal met geweld is vergeleken met autochtone leeftijdsgenoten zesentwintig respectievelijk drieëntwintig keer zo groot, en de kans dat eerste generatie Marokkaanse en Antilliaanse jongeren verdacht worden van dat misdrijf is zelfs eenendertig dan wel tweeëndertig keer zo groot.
Met deze horrorcijfers in de hand zou je denken dat het kabinet de misdaad onder met name Antillianen en Marokkanen nu eens eindelijk echt gaat aanpakken. Maar niets is minder waar. Zowat het eerste besluit van dit kabinet was het intrekken van het wetsontwerp ‘Terugzending criminele Antillianen’, waarmee Antilliaanse misdadigers naar hun boeveneilanden teruggestuurd zouden kunnen gaan worden.
Wel strooit dit socialistenkabinet met extra miljoenen voor met name softe preventieprojectjes én er zal aangaande de misdaad onder allochtonen zelfs een heuse werkconferentie met een paar wetenschappers belegd worden… Grotere lamlendigheid is nauwelijks voorstelbaar.Anders dan dit kabinet weet men in de Verenigde Staten wél hoe misdaad aangepakt moet worden. Tussen 1990 en 2000 daalde in New York het aantal autodiefstallen, inbraken, berovingen en moorden stuk voor stuk met maar liefst minstens zeventig procent. Tussen 2000 en 2005 daalde de criminaliteit nog eens met bijna een derde.
Deze spectaculaire daling van de misdaad werd niet met welzijnswerkers, maar met meer politie en met langere celstraffen tot stand gebracht.De Partij voor de Vrijheid heeft de ambitie om in Nederland minstens dezelfde duizelingwekkende criminaliteitsvermindering te realiseren. De misdaad in ons land kan zeer fors teruggedrongen worden met meer politieagenten op straat, met minimumstraffen en met strafkampen.
Verder moeten niet-Westers allochtone criminelen met een dubbel paspoort gedenaturaliseerd en uitgezet worden, en gezien de enorme oververtegenwoordiging van deze groep in de misdaadstatistieken zal Nederland dan in een mum van tijd voorgoed verlost zijn van enkele tienduizenden misdadigers.
Daarnaast moet het ingetrokken ‘Antillianenwetsvoorstel’ nieuw leven ingeblazen worden. Tot slot stel ik een nieuwe maatregel voor: laat niet-Westers allochtonen, ongeacht of zij wel of geen dubbele nationaliteit bezitten, hun straf uitzitten in het land van afkomst. De cellen in Rabat en Ankara zijn vast niet zo comfortabel als de hotelkamers van de Bijlmerbajes.
Nederland zou hiertoe verdragen moeten afsluiten, om te beginnen met Marokko, Turkije en Suriname.De Nederlandse burgers snakken naar veel minder misdaad en aan de andere kant van de oceaan is aangetoond dat het kan. Maar voordat de zon in ons land weer kan gaan schijnen moet dit kabinet verdwijnen, nog liever vandaag dan morgen.
GEERT WILDERS: MANNELIJKE ASIELZOEKERS OPSLUITEN IN AZC’S
Geert Wilders [PVV]:”Duizenden Arabische mannen hebben de afgelopen tijd honderden vrouwen sexueel aangevallen, vernederd, verkracht.Alle vrouwen zijn loslopend wild.Testosteronbommen heb ik de daders genoemd.We hebben gezien, waar ze toe in staat zijn.Het is sexueel terrorisme, een sexuele Jihad.En het gebeurt overal in Europa.In Nederland, Duitsland, Zweden, Oostenrijk.Overal.Waar honderdduizenden vooral alleenstaande mannen uit een cultuur van vrouwenonderdrukking werden binnengelaten.Overal waar de onverantwoorde Open Deur politie zoals premier Rutte en kanselier Merkel de rode loper wordt uitgerold voor deze testosteronbommen.Overal krijgen we nu te maken met een verkrachtingsepidemie.Het is een ramp, die vermeden had kunnen worden en vermeden had moeten worden, maar niet vermeden werd.Op vele plaatsen probeerden de autoriteiten en de media het verschrikkelijke nieuws onder de pet te houden, onder het tapijt te schuiven, maar dat lukt ze niet meer.De geest is uit de Fles.En er heerst, terecht, woede, angst, in Nederland en in de rest van Europa.Mensen zijn, terecht, heel erg boos, duizenden Nederlandse vrouwen stellen zich grote vragen bij hun eigen veiligheid.”Wie zal mij beschermen”Duizenden Nederlandse mannen maken zich grote zorgen over de veiligheid van hun vrouwen.”Wie zal hen helpen”En duizenden Nederlandse ouders zijn bang voor wat hun dochters kan overkomen.”Wie waakt er over hen”Vreselijke massa aanrandingen zoals in Keulen kunnen ook hier in Nederland gebeuren.En het is tijd, die waarheid onder ogen te zien.Deze daders komen uit een cultuur waarin vrouwen minderwaardige wezens zijn, een cultuur van eerwraak en vernedering.Een cultuur, gesticht door een Profeet, die seksslavinnen had en een negenjarig meisje verkrachtte.Het is tijd, ook die waarheid onder ogen te zien.Want wie wegkijkt, wie wegkijkt, is medeschuldig.En het wordt steeds duidelijker:Premier Rutte, mevrouw Merkel en al die andere politici in Europa, die hun grenzen weigerden te sluiten, ze laten onze vrouwen en dochters keihard in de steek en zijn dus medeverantwoordelijk.Wat de PVV betreft is het duidelijk:Onze grenzen moeten dicht.Dicht voor alle asielzoekers en alle immigranten uit islamitische landen.Maar zolang dat niet gebeurt, zolang de islamitische testosteronbommen als een Zwaard van Damocles boven de Nederlandse vrouwen hangen, stel ik voor, dat we mannelijke asielzoekers opsluiten in de AZC’s.Voor hen moeten de AZC’s gesloten instellingen worden.Zodat geen enkele mannelijke asielzoeker nog de straat op kan en zodat onze vrouwen eindelijk worden beschermd.”
In de Beverwaard, een arme wijk aan de rand van Rotterdam, vlogen in 2015 de bakstenen nog door de lucht. Bewoners waren woedend over de komst van een asielzoekerscentrum (azc), met mensen die erop uit zouden zijn om te ‘grabbelen en verkrachten’. Ondanks de hevige protesten hield het stadsbestuur vast aan de plannen en anderhalf jaar later blijkt de zorg ongegrond en de afkeer grotendeels verdwenen. Dat schrijft de Volkskrant.
De onderzoeksconclusie van een onderzoek van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) – dat vandaag aan de Tweede Kamer wordt gepresenteerd – is dat de komst van een azc geen effect heeft op de veiligheid in de buurt:
In vergelijking met leeftijdsgenoten, seksegenoten en mensen met een lage sociaal-economische status onder de Nederlandse bevolking zijn asielzoekers iets ondervertegenwoordigd in de politiestatistieken, ook als het gaat om zedendelicten.
Els Visser (50) woont in de Beverwaard en is een van de mensen die eerst fel tegen de komst van het asielzoekerscentrum was. Tegen de Volkskrant zegt ze:
Ik heb me vergist. Ik heb totaal geen last van die mensen. We hebben ons gek laten maken door verhalen die rondgingen. Vrouwen konden niet meer alleen over straat omdat ze verkracht zouden worden. Ik was ook bang dat ze hier de boel kort en klein zouden komen slaan als ze geen verblijfsvergunning kregen. Nu denk ik: ik heb me laten meeslepen terwijl ik eigenlijk helemaal niet wist wat we konden verwachten. We zijn opgehitst. We hebben elkaar gek gemaakt. Het was kuddegedrag.
Visser ging ook zelf kijken in het asielzoekerscentrum:
Ik verwachtte royale hotelkamers, maar het waren heel kleine, sobere ruimtes, nog net geen gevangenis.
Ali Honor, manager van het azc in de Beverwaard, vertelt dat de schrik er goed in zat bij bewoners, onder meer vanwege rechtse bangmakerij:
Daarbij kwam dat er verhalen de ronde deden waar niets van klopte. Er zouden alleen alleenstaande mannen komen, de criminaliteit zou toenemen, maar de groep van vierhonderd asielzoekers die op de locatie verblijven, bestaat grotendeels uit gezinnen met jonge kinderen, waarvan de meesten uit Syrië zijn gevlucht.
De aanwezigheid van een asielzoekerscentrum (azc) heeft geen effect op de veiligheid in een buurt. Tot die slotsom komt het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) dat onderzocht of het terecht is dat veel mensen de komst van een azc vrezen omdat dat voor meer criminaliteit in de wijk zou zorgen.
In het rapport staat dat het aantal woninginbraken en overige misdrijven in de buurt van een azc dan wel hoger is dan gemiddeld, maar dat ligt niet hoger van vergelijkbare wijken zonder azc. Verder valt te lezen dat asielzoekers met een zwakke economische positie minder vaak verdacht worden van criminaliteit dan autochtone Nederlanders in dezelfde situatie.
Syrië en Eritrea
Van alle asielzoekers worden mensen uit Syrië en Eritrea het minst verdacht van criminaliteit. Juist mensen uit betrekkelijk veilige landen die weinig kans hebben op een verblijfsvergunning belanden op het foute pad.
Het onderzoeksinstituut van het ministerie van Justitie en Veiligheid maakte gebruik van gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Dat koppelde gegevens over plaatsen delict, aangiften en processen-verbaal aan alle Nederlandse buurten. Ook de adressen van de azc’s werden meegenomen.
NL: Na wat tijd te hebben genomen om even alles op een rijtje te zetten bij deze nog een klein verslag over de actie van Vrije Bond Tilburg tegen de F.v.D. op donderdag 29 juli.
ENG: Below you can find a report of the protest by Vrije Bond Tilburg at a gathering of the fascist party of F.v.D. on the 29th of July in Tilburg.
For English, see below)
Beste kameraden,
Na wat tijd te hebben genomen om even alles op een rijtje te zetten bij deze nog een klein verslag over de actie van Vrije Bond Tilburg tegen de F.v.D. op donderdag 29 juli.
Om 17:00 zijn wij met een klein groepje vertrokken naar het Koningsplein met een aantal spandoeken en borden. Op het plein werden we vrijwel onmiddellijk omsingeld door zowel de fascisten en politie, die ons weg probeerden te krijgen. Hier lieten wij ons echter niet zomaar door tegenhouden, en wij hebben daar dan ook in een paar minuten onze boodschap overgebracht. Nadat wij de indruk hadden dat onze boodschap goed was ontvangen door de fascisten en door een aantal goedwillende omstanders, hebben wij om arrestaties te voorkomen langzaam, maar met geheven hoofd en keel wijd open, het plein verlaten en hebben wij op een drukke locatie naast het betreffende plein onze boodschap verder verspreid:
“Toen niet, nu niet, nooit meer fascisme!”
Wat ook nog de moeite waard is om te weten: wij waren niet de enige protesterende groep, en hebben meerdere mensen op eigen initiatief actie zien voeren. Wij hebben achteraf vernomen dat er zelfs een kameraad het podium op is geklommen om het verspreiden van fascistische haat een halt toe te roepen, waarvoor zeer veel respect en hulde! Al met al hebben we onze stem laten horen en hebben we een mooi aantal fascisten geconfronteerd, en daar mogen we trots op zijn!
Mochten er kameraden zijn die in eigen stad soortgelijke initiatieven willen nemen en steun kunnen gebruiken, dan horen wij dit graag! Je kunt altijd mailen naar vrijebondtilburg@riseup.net.
Met strijdbare groet,
Vrije Bond Tilburg
p.s.: Wij willen graag de politie en gemeente Tilburg danken voor het geven van een podium aan fascisme, en voor het op onbeschofte en schaamteloze wijze tegenwerken van mensen met een antifascistische boodschap. Bedankt! p.s. 2: een van ons heeft een uitgebreider persoonlijk verslag geschreven. Zie https://peterstormt.nl/2021/07/31/op-antifavontuur-in-tilburg/
—————————————————— Good evening comrades,
Below you can find a report of the protest by Vrije Bond Tilburg at a gathering of the fascist party of F.v.D. on the 29th of July in Tilburg.
At 17:00 our group headed towards the fascist gathering at Koningsplein with some signs and banners. As soon as we arrived at the square, we were pretty much immediately surrounded by the fascists and police, who tried to send us away on false grounds. Of course we did not let this stop us from doing what we came for: to deliver our message against fascism and racism. So we took a few minutes, until we felt our message had upset enough of the fascists, and cheered up enough passerbys. Then, with our heads held high and our voices raised, we left the square in order to prevent any arrests, and moved on to a busy road nearby to continue delivering our message to the people of Tilburg: Fascists are not welcome here!!!
Another thing worth mentioning is that we were not the only protesters at the scene, and saw multiple others going against the fascists by themselves. Afterwards, we even learned that one comrade climbed the stage on their own and tried to stop the fascists from spreading their message of hate, which deserves massive respect! All in all, we have let the people hear our voices loud and clear, and successfully confronted a good amount of fascists, which we are more than proud of.
If there are any comrades in other cities who want to do something similar and could use any help, please let us know! You can always reach us at vrijebondtilburg@riseup.net.
With solidarity,
Vrije Bond Tilburg
p.s.: We would like to thank the municipality and police of Tilburg for giving fascists a stage, and for very rudely, disrespectfully and shamelessly trying to prevent people with an anti-fascist and anti-racist message from spreading it. Thank you!
Wat ook nog de moeite waard is om te weten: wij waren niet de enige protesterende groep, en hebben meerdere mensen op eigen initiatief actie zien voeren. Wij hebben achteraf vernomen dat er zelfs een kameraad het podium op is geklommen om het verspreiden van fascistische haat een halt toe te roepen, waarvoor zeer veel respect en hulde!
INDYMEDIAVERSLAG PROTEST TEGEN BAUDET EN FVD IN TILBURG! REPORTPROTEST AGAINST BAUDET AND THE FVD IN TILBURG! https://www.indymedia.nl/node/50149 ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 14
EINDE NOTEN
Astrid Essed
Reacties uitgeschakeld voor Verzet tegen komst Thierry Baudet naar Tilburg/A Few Good People!/Adhesiebetuiging!
Afgelopen donderdag, 29 juli 2021, was er weer eens iets te beleven op antifascistisch gebied. Thierry Baudet was in de stad, samen met een boel van zijn fans. Dat vroeg om protest, en dat kwam er dan ook. Vanzelf ging dat niet. Mooi ging dat e uiteindelijk wel. Een middagje op antifavontuur was het hoogtepunt, na een paar hectische dagen van voorbereiding en gespannen anticipatie. Het was het waard!
Hoe kwam dit zo? In de nacht van maandag op dinsdag kreeg ik via mail en vervolgens Brabants Dagblad lucht van wat komen ging. Het Forum voor Democratie (FvD) ging een manifestatie houden op donderdag 29 op het Koningsplein in Tilburg. Daar zou ook de Grote Leider Thierry Baudet het woord voeren. De samenkomst was bedoeld ter voorbereiding van mogelijke deelname aan gemeenteraadsverkiezingen in 2022. Potentiële kandidaten konden zich melden. Dat was de opzet van the enemy.(1)
Een openbare manifestatie van deze fascistenclub, in de stad waar ik woon… dat is natuurlijk niet te verteren. Hier en daar werd de info rondgemaild en er werd overlegd: kunnen we iets doen? Binnen 24 uur was er een groepje antifascisten in Tilburg aan de slag gegaan. Ik was er eentje van. Iets van een zichtbaar protest moest van de grond ter krijgen zijn, toch? Een publieke aankondiging was er niet. Een melding bij de gemeente nog minder: die zou antifascisten in een onderhandelingsproces verstrikt hebben waarbij aan demonstranten tegen Baudet een plek aan de andere kant van Tilburg, ver uit het gezicht van de FVD, zou zij toegewezen, en/of wie weet wat voor repressieve voorwaarden nog meer. Bovendien ontbrak de tijd. Een openlijk maar niet aangekondigd protest, dat gingen we doen.
En dat hebben we gedaan! Paar dagen plannen maken, iemand vroeg een advocaat om stand by te staan voor het geval dat er mensen opgepakt werden, iemand bood aan eerste hulp setje mee te nemen. Graag! Je weet maar nooit. En intussen meer mensen informeren. Middagje materiaal maken, borden en een spandoek. E en daarna er op af!
Onderweg in de binnenstad kwamen sommigen van ons langs een groepje FvD-ers dat flyers voor hun evenement uitdeelden. Dat namen we vriendelijk aan, om twintig meter verderop in proestlachen uit te barsten: ze moesten es weten… Vervolgens op een afgesproken punt onderlinge afspraken gemaakt en relevante informatie uitgewisseld. Op naar het Koningsplein! Onderweg, toen we in een onduidelijk zijstraatje waren beland, vroeg een voorbijganger of we op zoek waren naar de FvD-manifestatie. Ja dus. ‘Jullie zijn toch wel tegen, hè?’ liet deze behulpzame persoon er op volgen. Helemaal opgelucht toen dat inderdaad het geval was. We waren niet de enige tegenstanders!
Op het Koningsplein sloot nog een medestander zich bij ons aan, en eventjes later stonden we met zeven mensen, twee flinke spandoeken en een paar borden, vrij achteraan min of meer recht voor het podium. Een van de borden: ‘Fascisten Voor Discriminatie’. Voor ons en om ons heen vele tientallen Baudet-fans, ik schatte zelf tussen de vijftig en honderd, maar ik was meer bezig met kijken waar we konden staan dan met het tellen van chagrijnige fascistenkoppen. Ik las later dat het er veel meer zijn geweest. Het verslag in het Brabants Dagblad (2) sprak van een opkomst van ‘een kleine driehonderd’, lang niet allemaal uit Tilburg trouwens. Dat verslag bevat trouwens ook een mooie foto van het vrolijke zevental.
De Baudet-fans waren niet blij met ons, haha. Smalend gelach, boze blikken, een enkeling die echt agressief deed. Ook FvD-security, die ons op de anderhalve meter afstandsregel wees en zelf geen mondkapje op had, haha. Wij wel trouwens. Security wilde ons intomen, weerhield ook iemand van eigen mensen om op de vuist te gaan. Men was zich daar blijkbaar bewust van het nadelige effect van een knokpartij en liet het misschien ook maar wat graag aan het bevoegd gezag over.
Vrijwel meteen politie die voor ons ging staan. Om een grotere botsing te voorkomen, ongetwijfeld: openbare orde, nietwaar? Maar de agenten misbruikten het verhaal dat ze er ook waren om ons te bescherm,en, door ons te vragen en vervolgens te vorderen om van het plein te vertrekken. Dat deden we, traag en protesterend, en al snel ook leuzen roepend. ‘Racisme? Nee! Fascisme? Nee? Baudet, FvD, Nee, Nee, Nee!’. Dat soort werk. Zo dwong de politie ons om te vertrekken, waarmee ze feitelijk de fascisten beschermde zodat die ongestoord en onweersproken haar gif kon rondstrooien. What else is new?’ ‘Politie, fascisten, twee handen op een buik’, zat ook nog in ons leuzenrepertoire.
We liepen vervolgens naar de Schouwburgring en gingen dicht bij de opgang naar het Koningsplein staan met onze spandoeken en borden. Een antifascistische picketline, om tenminste voorbijgangers te waarschuwen. ‘Tilburg, wees paraat, geen fascisten op de straat!’ ‘Toen niet, nu niet, nooit meer fascisme!’ ‘Baudet, FvD, opgerot, weg ermee!’ Een enkele voorbijganger maakte ons voor sukkels uit en kreeg van onze kant te horen dat we ook van hem hielden. Maar er was ook bijval, zelfs twee jonge mensen met een vuist omhoog toen ze ons zagen. We hadden onze borden en leuzen natuurlijk graag pal voor de neus van Baudet laten zien en horen, maar dit was allemaal niet zinloos.
We wilden nog even verder gaan en staken over, zodat we hopelijk in het gezicht zouden komen van FvD-ers die van de manifestatie zouden vertrekken. Dat vond de politie die ons alweer in de gaten hield, helemaal geen goed idee. Die verwees ons door naar het Willemsplein, uit het zicht van veel voorbijgangers, en stelde ons vervolgens bloot aan ID-controle, of anders fouillering en mogelijk aanhouding. Op onze vraag op welke grond ze dit deden, antwoordde een van de agenten: ‘in het kader van de uitoefening van mijn politietaak’ of zoiets nietszeggends. Zeven vreedzame actievoerders, twee bewapende agenten die in no time versterking konden optrommelen. Geen heel gunstige krachtsverhoudingen. Ons antifascistische punt tegenover FvD-ers en omstanders hadden we intussen al lang gemaakt. En zo zinvol en prettig leek leek een avondje cel nu ook weer niet. Knarsetandend kwamen de IDs tevoorschijn. Grrr.
Voor ons was het daarna wel mooi geweest, het antifavontuur zat er goeddeels op. Maar nog niet helemaal! Eerst even nagepraat en uitgewisseld hoe we het hadden ervaren. Veel voldoening: het was gelukt, en we waren ongedeerd en zonder arrestaties weer weggekomen. Jammer van de timing: toen Baudet kwam, waren wij al weggestuurd. Daar zit een leermomentje in. Ik was en ben nog steeds heel blij dat ik kon optrekken met deze vriendelijke maar tegelijk onverschrokken lieve mensen. Volgens mij kon en kan dit zevental heel trots zijn op zichzelf en elkaar.
Maar het avontuur was nog niet ten einde! We gingen ons weegs, een deel van ons te voet richting binnenstad en huisadres. In no time reden er twee fietsagenten mee, en een van hen probeerde gezellig te doen en een praatje met ons aan te knopen, Ik had daar al heel snel genoeg van, maakte mijn afwijzing duidelijk van de rol die politiemensen als gezagsdragers uitoefenen, en zei dat het gesprek wat mij betreft afgelopen was. Dat vond oom agent helemaal niet aardig van me. Zeer tot mijn ergernis bleven de twee agenten wel op enige afstand achter ons aan fietsen, tot in de Nieuwlandstraat aan toe. Ook zoiets werkt als intimidatie. Repressie begint dus niet pas als de knuppels tevoorschijn komen en het traangas in het rond vliegt.
Een paar concluderende opmerkingen nog. Allereerst over de FvD samenkomst zelf. Veerle Slegers, ook heel links, heeft zich als toeschouwer op Twitter daar verslag van gedaan.(3) Daar kun je lezen hoe giftig en reactionair het allemaal was. Ik denk dat het wijs is om niet te geringschattend te doen. Nee, enkele honderden is niet heel veel. Maar het betreft hier niet zomaar een paar honderd mensen, het gaat om fascisten in groepsverband. Bij vol daglicht, op een doordeweekse namiddag samengekomen om hun Leider toe te juichen en zo. Hoeveel andere politieke partijen krijgen op ene doordeweekse dag buiten verkiezingstijd trouwens zoveel mensen op en plein bijeen? Er mag best een iets groter alarm afgaan bij linkse en antifascistische mensen. Voor lacherigheid en de houding van ‘ze maken zichzelf wel kapot’ is het niet het goede seizoen, en dat is een understatement.
Dat maakte onze actie ook echt zinnig! Fascisten moeten merken en voelen dat ze op weerstand en afwijzing stuiten, dat hun houding en gedachtegoed mogen niet genormaliseerd worden! Gelukkig waren we niet de enigen die dat vonden. Ik zag op Twitter iemand met een bord: ‘If it looks like a nazi and quacks like a nazi ….’ De persoon die dit bij zich had, bleek ook te zijn weggestuurd door de politie. Stel je voor zeg, dat de vrijheid van meningsuiting ook in de publieke ruimte geldt, en voor antifascisten! Later zag ik, eveneens via Twitter, dat iemand zelfs op het podium had weten te springen tijdens een optreden van een zekere Rapper K.A.F..K.A, een hele fouter rapper die deel van de show uitmaakte. Die actievoerder – hulde! Zo dapper! – werd hardhandig weggewerkt door security. Ik geef hier geen bron van, want dan moet ik naar het twitteraccount van die rapper linken, en die heeft al veel te veel publiek.
Al met al kijk ik met veel voldoening terug op ons antifavontuur tegen Baudet en zijn fascistenclub. Ging alles perfect? Natuurlijk niet, ook antifascisme is een permanent leerproces. En wie weet wat er bij een volgende gelegenheid uit het actierepertoire wordt opgediept of aan dat repertoire toegevoegd. Maar dit dagje van antifascistisch protest pakt niemand ons meer af. Ja, we kunnen fascisten dwarszitten. En dat zullen we maar beter blijven doen ook. Zoals Chumbawamba dat zo mooi zingt: ‘Until Every Nazi Dies!’(5)
5 Chumbawamba, ‘On the day the nazi died’ https://www.youtube.com/watch?v=KYG7-d_Q9zU Een van de meerdere opnames die je op YouTube kunt vinden. Deze is live en biedt ook de tekst.
Peter Storm
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Op antifavontuur in Tilburg
OVER UITLEVERING GENOCIDEVERDACHTE AAN RWANDA/REFORMATORISCH DAGBLAD MAAKT ZICH ER MET EENJANTJE VAN LEIDEN VANAF! Lezers!U is vast niet ontgaan [als u mij een beetje volgt], dat ik de KLM heb aangeschreven over de mogelijk destructieve gevolgen van hun medewerkingaan de uitzetting van Venant R naar Rwanda, die helaas toch heeft plaatsgehad. [1]Reden van de brief:De oneerlijke rechtsgang in Rwanda en gerede kans op foltering. [2]Vervolgens heb ik de media berichtgeving hierover gevolgd en gezien, dathoewel de NOS, heel correct, de zorgen van mensenrechtenorganisaties envluchtelingenwerkers over die oneerlijke rechtsgang vermeldde [3], het Reformatorisch Dagblad daarvan geen melding maakte. [4]Daarop heb ik het Reformatorisch Dagblad aangeschreven. [5]Tot mijn verbazing [snel reageren media meestal niet, als ze al reageren], kreeg ik al heel snel een reactie.Dat waardeerde ik.Minder kon ik waarderen, dat zij zich in hun antwoord aan mij, er met een Jantjevan Leiden [6] vanaf maakten.De redacteur Opinie schreef terug:”Dank u voor uw ingezonden bericht. De berichtgeving over dit onderwerp was heel beperkt, daardoor konden niet alle nuances in het nieuwsberichtje opgenomen worden. We moeten daarin keuzes maken.” Daarmee heb ik natuurlijk geen genoegen genomen en hen een stevige reactiegestuurd.Zie onder het notenapparaat, eerst de link naar mijn oorspronkelijkebrief [A]Daarna de mailreactie van het Reformatorisch Dagblad [B]En tenslotte mijn antwoord [C] Astrid Essed
”Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.’
NOSNEDERLAND LEVERT RWANDESE GENOCIDEVERDACHTE UIT27 JULI 2021
Nederland heeft opnieuw een genocideverdachte uitgeleverd aan Rwanda. Het gaat volgens aanklagers in hoofdstad Kigali om de 72-jarige Venant R., een voormalige bestuurder van een landbouwinstituut die wordt verdacht van het aansturen van moordpartijen tijdens de volkerenmoord ruim een kwart eeuw geleden.
De genocide barstte los in 1994, toen de Rwandese president Juvénal Habyarimana, die lid was van de Hutu-meerderheid, werd vermoord. Daarop begonnen Hutu-militairen en milities met het afslachten van leden van de Tutsi-minderheid en gematigde Hutu’s. Dat gebeurde veelal met kapmessen. Er vielen in ongeveer 100 dagen tijd zo’n 800.000 doden.
Prominenten die waren betrokken bij de genocide, zijn later in veel gevallen naar het buitenland gevlucht. De Nederlandse autoriteiten arresteerden R. in 2019 in Leersum. Justitie in Rwanda heeft Nederland bedankt voor de samenwerking en de bijdrage aan de wereldwijde inspanningen om te voorkomen dat daders hun straf ontlopen.
[6] ”Je ergens met een jantje-van-leiden van afmaken betekent dat je er niet je best op doet: je raffelt het af, of je doet het maar half. Oftewel: je gooit er met de pet naar”
B MAIL-ANTWOORD REFORMATORISCH DAGBLAD OP BRIEF ASTRID ESSED [ZIE A]
Opinie <forum@refdag.nl>To:Astrid EssedThu, Jul 29 at 1:27 PM
Geachte mevrouw Essed,
Dank u voor uw ingezonden bericht. De berichtgeving over dit onderwerp was heel beperkt, daardoor konden niet alle nuances in het nieuwsberichtje opgenomen worden. We moeten daarin keuzes maken.
Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,Hans-Willem WesterbekeRedacteur opinie06 – 12 16 44 70 | www.rd.nl [C] MAILREACTIE ASTRID ESSED OP ANTWOORD REFORMATORISCH DAGBLAD
Geachte heer Westerbeke Bij dezen vriendelijk bedankt voor uw snelle reactie.Ik wil u daarover in zoverre een compliment maken, dat uw dagblad, wat dit aspect betreft, gunstig afsteekt bij sommige media, die hetzij helemaal niet reageren, hetzij [soms] dagen of weken later.Minder ben ik echter te spreken over het inhoudelijke aspect van uw reactie opmijn kritiek op uw berichtgeving: ” dd 27 juli 2021 ”Rwanda bedankt Nederland na uitlevering genocideverdachte”Zie voor mijn reactie direct onder P/S Want u schrijft:”De berichtgeving over dit onderwerp was heel beperkt, daardoor konden niet alle nuances in het nieuwsberichtje opgenomen worden. We moeten daarin keuzes maken.” Dat uw Dagblad keuzes moet maken, begrijp ik.Uw bericht liet echter niet zomaar wat ”nuances” weg [daar kan ik over heenstappen], maar vermeldde NIET het essentiele feit, dat zowel door mensenrechtenorganisatie Amnesty Interntional, in het Ambtsbericht van Buitenlandse Zaken uit2016 en door een Tweede kamer meerderheid, die in 2016 pleitte voorhet opschorten van de uitlevering van verdachten aan Rwanda, werd gewezen op zowel oneerlijke rechtsgang als foltering van verdachten. [1] Dit waren ook geen nieuwe gegevens, maar feitelijke gegevens, die al eerderbekend waren en voor u niet moeilijk te achterhalen.Bovendien hebt u geen excuus, want uw collegae van de NOS konden wel aande informatie over een oneerlijke rechtsgang in Rwanda komen [2] Dan kunt u het dus ook. Van een krant mag gedegen journalistiek onderzoek verwacht worden, het\checken van facts en voldoende know how over een actueel onderwerp. Daarin bent u dus te kort geschoten. Ik ga ervan uit, dat uw berichtgeving over dit onderwerp in het vervolg van een beter gehalte is Hiermee is de discussie, wat mij betreft [en ik neem aan u ook] gesloten Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam NOTEN [1]
THEMATISCH AMBTSBERICHT OVER MENSENRECHTEN ENJUSTITIE IN RWANDA18 AUGUSTUS 2016In dit ambtsbericht – dat de periode van december 2011 tot en met juli 2016 beslaat – wordt ingegaan op relevante ontwikkelingen die aansluiten op de situatie in Rwanda.Download ‘Thematisch ambtsbericht over mensenrechten en justitie in Rwanda 2016’
[2] ”Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.’NOSNEDERLAND LEVERT RWANDESE GENOCIDEVERDACHTE UIT27 JULI 2021 https://nos.nl/artikel/2391097-nederland-levert-rwandese-genocideverdachte-uit
EINDE NOTEN P/S MAIL AAN REFORMATORISCH DAGBLAD
P/S
Van: Astrid Essed Verzonden: woensdag 28 juli 2021 07:34 Aan: Opinie <forum@refdag.nl>; Redactie Reformatorisch Dagblad <redactie@refdag.nl> Onderwerp: Uw berichtgeving dd 27 juli 2021 ”Rwanda bedankt Nederland na uitlevering genocideverdachte” AAN:REDACTIE REFORMATORISCH DAGBLADOnderwerp:Uw berichtgeving dd 27 juli 2021 ”Rwanda bedankt Nederland nauitlevering genocideverdachte” Geachte Redactie, Een van de kenmerken van goede journalistiek is betrouwbare, juisteen volledige berichtgeving.Dat geldt voor de meer ‘dagelijkse” onderwerpen, maar zeker voor zaken,die gevoelig liggen en waar sprake is van gruwelijkheden.Een van die gruwelijkheden, waarin u in onderstaande [zie uw berichtgeving,direct onder P/S] hebt bericht, is de genocide in Rwanda [1], hier toegespitsttot genocideverdachte Venant R.Nu laat ik die genocidebeschuldiging voor wat zij is, omdat ik de juistheid ervan niet kan beoordelen [ook al twijfelenaan mij bekende, zeer betrouwbare bronnen daaraan] [2], waar het mijin het byzonder over gaat zijn garanties voor een eerlijk en betrouwbaar proces.En vrijwaring van foltering. TOEGELICHTUW BERICHTGEVING En daar kom ik op u uit, liever gezegd, op uw berichtgeving.Want in uw berichtgeving bericht u onder andere over de arrestatie van VenantR en het feit, dat Rwanda Nederland heeft bedankt voor de uitlevering.Tot zover correct [3] WEGLATING BELANGRIJKE FEITEN/KANS OP ONEERLIJK PROCES/FOLTERING Wat ik u echter verwijt is, dat u weliswaar de naakte feiten vermeldt, maar zeer belangrijke feiten niet noemt, zoals de kans voor verdachte op een oneerlijk proces in Rwanda en eventueel foltering: ONEERLIJK PROCES/KAMERVRAGEN In 2016 heeft een Kamermeerderheid gepleit voor opschorting van uitlevering van verdachten aan Rwanda, vanwege het ontbreken van een eerlijke rechtsgang. [4]Ook toonde Christen Unie Kamerlid Voordewind zich sceptisch over derechtsgang in Rwanda en heeft daarover in 2020 vragen gesteld aan de minister en Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid en de minister vanBuitenlandse Zaken. [5] ONEERLIJK PROCES/FOLTERING/AMBTSBERICHT 2016Maar er is meer! In het Thematische Ambtsbericht 2016 over Rwanda [6]is te lezen[Ik citeer. bladzijde 27]”” Het proces tegen Joel Mutabazi en vijftien anderen eindigde in oktober 2014. Joel Mutabazi, een voormalige lijfwacht van president Kagame, werd beschuldigd van het organiseren van aanvallen op de regering en werd veroordeeld tot levenslang. Hij kondigde aan in beroep te zullen gaan. Veel van zijn mede-aangeklaagden verklaarden voor de rechtbank dat zij waren gefolterd en waren gedwongen bekentenissen af te leggen. De rechtbank liet echter na deze aantijgingen te onderzoeken” [7]Maar niet alleen het Ambtsbericht 2016! ONEERLIJKE PROCESSEN/VERDWIJNINGEN/AMNESTY INTERNATIONAL In haar rapportage over Rwanda uit 2020 noemt Amnesty Internationalverdwijningen, excessief politiegeweld en-weer-oneerlijke processen. [8] Kortom, naar mijn oordeel een land aan welke iemand niet zoumoeten worden uitgeleverd.Ik heb dan ook de KLM opgeroepen, niet mee te werken aan uitzetting [9],maar dat is, helaas, toch gebeurd. [10]Dat echter daargelaten.Terug naar uw berichtgeving. INCOMPLEET. ONVOLLEDIG EN DAARDOOR NIET EVENWICHTIG Ik verwacht van u uiteraard niet, dat u alle door mij genoemde bronnenvermeldt, maar op zijn minst had u kunnen vermelden [daar is niet moeilijk aan te komen], dat Amnesty International zich zorgen maakt omde rechtsgang in Rwanda en dat er Kamervragen waren gesteld over de gang van zaken. Door dat te vermelden, komt niet alleen de uitlevering door Nederland ineen ander daglicht te staan, ook is de berichtgeving daardoor completeren kan de lezer een beter beeld van de situatie krijgen, zoals welis gedaan door uw NOS collegae.Ik citeer uit NOS berichtgeving”Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.” [11] Zo hoort het.Zo is de berichtgeving compleet en werpt zij een beter licht op de gang van zaken. TENSLOTTE: Genocide en misdaden tegen de menselijkheid [dat is genocide natuurlijk ook] zijn wel de gruwelijkste misdaden op deze Aarde en ik ben er fel en glad voor, dat verdachten van dergelijke misdrijven worden berecht enhun straf niet ontlopen.Maar dan wel in een eerlijk en onafhankelijk proces en met vrijwaringvan foltering.En wanneer dat niet kan worden gegarandeerd, moet er naar mijn mening,geen uitlevering plaatsvinden.De minister heeft andere afwegingen gemaakt, maar waar het hier dusom gaat, is dat u, naar mijn oordeel, in uw berichtgeving had moetenvermelden, dat er gegronde twijfels zijn bij juristen en mensenrechtenorganisaties over de eerlijkheid van het proces en de garantie op een rechtvaardige en humane behandeling. Ik hoop, dat u dat ook inziet en de volgende keer een completer beeldvan de feiten schetst. Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam P/S REFORMATORISCH DAGBLADRWANDA BEDANKT NEDERLAND NA UITLEVERING GENOCIDEVERDACHTE27 JULI 2021 https://www.rd.nl/artikel/937241-rwanda-bedankt-nederland-na-uitlevering-genocideverdachteNederland heeft opnieuw een genocideverdachte uitgeleverd aan Rwanda. Het gaat volgens aanklagers in hoofdstad Kigali om de 72-jarige Venant R., een voormalige bestuurder van een landbouwinstituut die wordt verdacht van het aansturen van moordpartijen tijdens de volkerenmoord ruim een kwart eeuw geleden.De genocide barstte los in 1994, toen de Rwandese president Juvénal Habyarimana, die lid was van de Hutu-meerderheid, werd vermoord. Daarop begonnen Hutu-militairen en milities met het afslachten van leden van de Tutsi-minderheid en gematigde Hutu’s. Dat gebeurde veelal met kapmessen. Er vielen in ongeveer 100 dagen tijd zo’n 800.000 doden.Prominenten die waren betrokken bij de genocide, zijn later in veel gevallen naar het buitenland gevlucht. De Nederlandse autoriteiten arresteerden R. in 2019 in Leersum. Justitie in Rwanda heeft Nederland bedankt voor de samenwerking en de bijdrage aan de wereldwijde inspanningen om te voorkomen dat daders hun straf ontlopen. EINDE BERICHT NOTEN [1] [PAS OP, BUITENGEWOON CONFRONTERENDE FOTO!] WIKIPEDIARWANDESE GENOCIDE https://nl.wikipedia.org/wiki/Rwandese_genocide [2] ADVAN GENOCIDE VERDACHTE RWANDEES WOONT AL BIJNA TWINTIGJAAR ZONDER STATUS IN AZC LEERSUM21 MAART 2019 https://www.ad.nl/utrecht/van-genocide-verdachte-rwandees-woont-al-bijna-twintig-jaar-zonder-status-in-azc-leersum~a2476809/Al bijna twintig jaar verblijft Venant R. (69) uit Rwanda in het asielzoekerscentrum van Leersum. Of hij daar ooit zal terugkeren, is uiterst onzeker. R. werd deze week op verzoek van de Rwandese autoriteiten uit zijn kamer gehaald. Hij zou in 1994 hebben meegewerkt aan genocide. R. kwam in het jaar 2000 naar Nederland, maar kreeg nooit een verblijfsstatus en daardoor ook nooit de Nederlandse nationaliteit. Hij voerde de afgelopen vijftien jaar diverse rechtszaken om een verblijfsvergunning, maar nooit kwam er een definitieve oplossing. De laatste zaak was in 2015. De jaren daarna verkeerde hij in een soort niemandsland: hij kon niet terug naar Rwanda, maar was ook niet welkom in Nederland. In de afgelopen jaren zijn er door Nederland enkele Rwandezen uitgeleverd en dat lijkt nu ook te gaan gebeuren met R. Zijn advocaat én deskundige Joost Brouwer vinden dat Nederland een ernstige fout begaat als de man wordt teruggestuurd naar Rwanda. Ze zijn ervan overtuigd dat hij in zijn vaderland geen eerlijk proces krijgt. Gevluchte Tutsi’sWat deed Venant R. in Rwanda? In 1994 was hij directeur van een landbouwinstituut, net buiten de stad Butare in Rwanda. Bij het begin van de genocide daar, in april 1994, verzamelden zich meer dan duizend gevluchte Tutsi’s op het terrein van het instituut. De Rwandese autoriteiten verdenken R. er onder andere van dat hij militairen en milities naar het terrein haalde, die de Tutsi-vluchtelingen hebben gedood. De genocide in Rwanda heeft aan circa 800.000 mensen het leven gekost. In de ogen van zijn vertrouwelingen heeft R. echter juist geprobeerd hulp te halen voor de mensen op het enorme complex van het instituut. Joost Brouwer volgt de zaak rond R. al zeven jaar nauwgezet, omdat hij vindt dat ook mensen met een andere nationaliteit in Nederland recht hebben op een eerlijk proces. „Naar aanleiding van het bericht over de arrestatie van R. hebben veel mensen hem al veroordeeld. Zonder de feiten te kennen. Dat beeld wil ik graag rechtzetten. De enige rechtbank die zich inhoudelijk over zijn zaak gebogen heeft, heeft gezegd dat de beschuldigingen hem ongegrond waren. Daarbij werd de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND, red.) op de vingers getikt.”Bewijzen voor onschuldLater kwam de IND nogmaals met dezelfde beschuldiging en datzelfde ‘bewijs’, zegt Brouwer. „Andere rechters hebben, zonder naar de inhoud te kijken, de IND gelijk gegeven. Zo hangt R,, terwijl er geen bewijs te vinden is tegen hem. Ik stuurde het Landelijk Parket al vier jaar geleden de bewijzen voor zijn onschuld, op suggestie van staatssecretaris Teeven, maar die weigert tot nog toe daarop in te gaan. Er loopt al sinds oktober een herhaalde asielaanvraag, waarin dat wel allemaal aan de orde moet komen.” Toch hangt R. nu uitlevering boven het hoofd. Jean Bosco Mutangana van de Rwandese autoriteiten reageerde opgelucht op de arrestatie van R., zegt hij in de Rwandese krant New Times. „Dit is een stap in de goede richting. Deze man willen we al heel lang hebben. We danken Nederland voor hun inspanningen en hebben goede hoop dat we hem hier kunnen berechten.”ArrestatieVoor veel bewoners van het azc in Leersum zijn R. en zijn geschiedenis onbekend. Sommigen hebben wel politie op het terrein gezien, maar weten niet wat er is gebeurd deze week. Ze hebben niet gezien of iemand is meegenomen en kennen hem ook niet. Eén bewoner denkt hem te kennen, maar weet maar weinig te vertellen. „Genocide is niet goed, maar ik heb geen idee of hij daar iets mee te maken heeft”, zegt de man in gebroken Engels.Voor het Nederlandse Openbaar Ministerie is uitgangspunt dat opsporing en vervolging van internationale misdrijven zoveel mogelijk plaatsvinden in het land waar de misdrijven zouden zijn gepleegd. Daar bevindt zich het bewijs, daar zijn de procesdeelnemers ingevoerd in taal, cultuur en achtergronden van gebeurtenissen. Ook bevinden zich daar over het algemeen de meeste slachtoffers en nabestaanden. EINDE BERICHT [3] ”Justice in Rwanda thanks the Netherlands in a press release for the extradition of R. and reports that he will be questioned today.” NETHERLANDS NEWSLIVE.COMTHE NETHERLANDS EXTRADITES RWANDAN GENOCIDE SUSPECT https://netherlandsnewslive.com/the-netherlands-extradites-rwandan-genocide-suspect/206941/ The Netherlands has extradited a 72-year-old Rwandan asylum seeker to Rwanda, where he is suspected of participating in the 1994 genocide. The plane with Venant R. on board landed late last night at the airport in the capital Kigali. Justice in Rwanda thanks the Netherlands in a press release for the extradition of R. and reports that he will be questioned today. R., then working at an agricultural institute, is said to have led a massacre of citizens of the Tutsi minority in his region. This happened during the genocide in which an estimated 500,000 to 800,000 Tutsis and moderate Hutus were killed in 100 days 27 years ago. Hutus are in the majority in Rwanda. ASYLUM IN THE NETHERLANDS R. subsequently fled to the Netherlands and applied for asylum in 2000. Three years later, the Immigration Service IND withdrew his residence permit after a warning from the Ministry of Foreign Affairs. In 2019 R. was arrested in Leersum and detained. In the intervening years, R. continued to litigate in order to obtain a residence permit. He also challenged his imminent extradition to Rwanda, but the judge rejected his defence.An organization of genocide survivors has welcomed R.’s extradition. “Every time a refugee genocide suspect is extradited to Rwanda, a step is taken towards justice,” a spokesperson for the group told AFP news agency.R. is the third Rwandan genocide suspect that the Netherlands returns to Kigali.Lawyers and human rights organizations have repeatedly warned in the past about unfair justice in Rwanda, where trials are often said to be politically motivated and suspects are coerced into confessions by torture.The Netherlands extradites Rwandan genocide suspect EINDE BERICHT [4] PARLEMENTAIRE MONITORKAMERMEERDERHEID: SCHORT UITLEVERING VAN VERDACHTENAAN RWANDA OP23 SEPTEMBER 2016 https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vk7qm7azakyjOp initiatief van de ChristenUnie pleit een meerderheid van de Tweede Kamer voor opschorting van uitlevering van verdachten aan de Rwanda. In Rwanda kunnen verdachten niet rekenen op een verdediging die voldoet aan internationale standaarden. Processen verlopen daardoor oneerlijk. Vervolging van Rwandese verdachten gebeurt wat de ChristenUnie betreft voorlopig in Nederland. Een Kamermeerderheid van PvdA, D66, SP en GroenLinks steunen het initiatief.ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind: “In Rwanda is er op dit moment helaas geen sprake van een eerlijke rechtsgang. Dat is onder meer bevestigd door M.R. Witteveen die als officier van justitie jarenlang onderzoek heeft gedaan in Rwanda. Ook Amnesty International heeft regelmatig gewaarschuwd voor het Rwandese rechtssysteem. In het ambtsbericht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken wordt bovendien aangegeven dat de rechtspraak beïnvloed kan worden door de politiek, het leger of vermogende zakenlieden. Daarnaast is er amper sprake van een adequate juridische verdediging. Nederland staat op het punt om twee genocideverdachten uit te leveren aan Rwanda. Iedereen heeft er baat bij dat juist genocideplegers vervolgd worden, maar dan moet Nederland er ook zeker van zijn dat er sprake is van een eerlijke rechtsgang. Daarom pleit een meerderheid van de Tweede Kamer er gelukkig voor om de uitlevering aan Rwanda op te schorten en het proces in Nederland te laten plaatsvinden”. —Schriftelijke vragen namens de leden Voordewind (ChristenUnie), Recourt (PvdA), Sjoerdsma (D66), Gesthuizen (SP) en Voortman (GroenLinks) aan de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie en de Minister van Buitenlandse Zaken over de uitlevering van verdachten aan Rwanda?§ 1. Is het juist dat Nederland medewerking verleent aan de uitlevering van twee verdachten[1] van (indirecte) betrokkenheid bij de genocide aan Rwanda nu er geen juridisch beroep tegen de uitlevering meer openstaat?§ 2. Wat is uw reactie op de deskundige adviezen van mr. M.R. Witteveen, die als expert door het Ministerie van Buitenlandse Zaken uitgezonden is geweest als adviseur voor de Rwandese autoriteiten en die onlangs heeft opgetreden als expert getuige te Londen in een vergelijkbare uitleveringszaak, die stelt dat Rwandese verdachten in Rwanda geen kans hebben op een eerlijk proces omdat er geen sprake is van adequate verdediging die voldoet aan de meest elementaire internationale standaarden[2]?§ 3. Hoe verhoudt de voorgenomen uitlevering zich tot de constatering in het ambtsbericht dat verschillende bronnen suggereren dat de rechtspraak slechts ‘in theorie onafhankelijk’ is terwijl er sprake is van ‘politieke invloed op processen waarbij militairen, leden van de politieke oppositie of vermogende zakenlieden zijn betrokken[3]’?§ 4. Bent u op basis van het voorgaande ook niet van mening dat het in ieders belang is en daarom verre de voorkeur verdient als van genocide verdachte personen in Nederland worden berecht, waar de onafhankelijke waarheidsvinding is gegarandeerd en de kennis en ervaring voorhanden is en dat dat belang veel zwaarder weegt dan dat de feiten worden berecht daar waar ze gepleegd zijn?§ 5. Bent u bereid om uitleveringen aan Rwanda op te schorten zolang er in Rwanda geen sprake is van een eerlijke rechtsgang en/of tot de uitleveringsrechter in Londen een definitief oordeel heeft gegeven? Bent u bereid verder onafhankelijk onderzoek te laten doen naar de rechtspleging in Rwanda in genocide zaken, omdat er op zijn minst gerede twijfel is over de eerlijkheid daarvan?[1] Jean Claude Iyamuremye en Jean Baptiste Mugimba[2] Zie ook paragraaf 2.7, kort geding uitlevering Rwanda, 27 november 2015, http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBDHA:2015:13904[3] Ambtsbericht Rwanda, Ministerie van Buitenlandse Zaken, augustus 2016, p. 46. EINDE BERICHT [5]AANHANGSEL VAN HANDELINGEN https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20192020-1726.html Datum publicatieOrganisatieVergaderjaarNummerDatum ontvangst14-02-2020 13:45Tweede Kamer der Staten-Generaal2019-2020172607-02-2020Vragen van het lid Voordewind (ChristenUnie) aan de Minister en Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid en de Minister van Buitenlandse Zaken over de stand van zaken in de processen tegen de door Nederland uitgeleverde Rwandezen I. en M. en de zaak tegen de moeder van de Rwandese oppositiepolitica Victoire Ingabire (ingezonden 19 december 2019).Antwoord van Minister Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) en van Minister Blok (Buitenlandse Zaken), mede namens de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (ontvangen 7 februari 2020). Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2019–2020, nr. 1298.Vraag 1, 2 en 3Wat is de voortgang van het proces geweest tegen Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. in Rwanda sinds hun uitlevering nu ruim drie jaar geleden?In welk stadium bevond zich het onderzoek tegen de twee betrokkenen op het moment dat Nederland hen met urgentie uitleverde?Waarom is de rechtszaak na drie jaar nog altijd niet van start gegaan? Was ten tijde van de uitzetting voorzien dat de rechtszaak nog zo lang op zich zou laten wachten? Hoe beoordeelt u de lange duur van het proces, ook gezien het voorarrest in Nederland?Antwoord 1, 2 en 3Op 12 november 2016 zijn de van genocide verdachte Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. uitgeleverd aan Rwanda. Het precieze stadium van het strafrechtelijk onderzoek in Rwanda ten tijde van de uitleveringen was niet bekend en werd als niet relevant geacht voor de beoordeling van de uitleveringsverzoeken.Op advies van de rechtbank Den Haag is besloten de gerechtelijke procedures in Rwanda te laten monitoren.1 De monitoring wordt in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid uitgevoerd door de non-gouvernementele organisatie International Commission of Jurists (ICJ).De monitoringsrapportages worden elke twee maanden openbaar gemaakt op rijksoverheid.nl. De laatste rapportages zijn gepubliceerd op 3 januari 2020.2Uit deze monitoringsrapportages kan worden afgeleid dat Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. sinds hun uitlevering op 12 november 2016 aan Rwanda op 21 november 2016 voor het eerst aan een rechter zijn voorgeleid. Hierna vonden regelmatig «pre-trial» zittingen plaats waarbij onder andere over de voortzetting van de voorlopige hechtenis van de verdachten werd besloten.In september 2017 zijn de rechtszaken tegen Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. van start gegaan. De procedures bevinden zich sindsdien in de trial phaseen de inhoudelijke behandeling van de zaken vindt, in overeenstemming met Artikel 2 van de Rwandese Transfer Law, plaats voor de High Court. In de Rapportagebrief Internationale Misdrijven van 27 maart 20193 is echter abusievelijk vermeld dat de procedures zich nog in de «pre-trial phase» zouden bevinden. Uit het meest recente monitoringsrapport inzake Jean-Baptiste M. van 15 december 2019 blijkt dat de High Court de aanklager en de verdediging in oktober 2019 heeft gevraagd om «concluding observations and submissions» in te dienen.Hieruit kan worden afgeleid dat de procedure in eerste aanleg tegen Jean-Baptiste M. in een afrondende fase is beland. Met betrekking tot de procedure tegen Jean-Claude I. geven de rapporten nog geen indicatie van een te verwachten einddatum. Op basis van deze informatie kom ik niet tot het oordeel dat er op dit moment sprake is van een onredelijke vertraging van het proces.Vraag 4Op basis van welke feiten is destijds besloten beide betrokkenen uit te leveren?Antwoord 4Jean-Baptiste M. en Jean Claude I. zijn destijds uitgeleverd op grond van verdenkingen van genocide en poging tot genocide. In de uitspraken van de rechtbank Den Haag van 20 december 2013 wordt nader ingegaan op de basis voor deze verdenkingen.4Vraag 5Heeft u rechtstreeks of via de monitor helder inzicht in de procesgang? Kunt u dit inzicht met ons delen?Antwoord 5Verwezen wordt naar het antwoord op vraag 1.Vraag 6Houdt Rwanda zich aan de destijds bij de uitlevering gemaakte afspraken? Waar blijkt dat uit?Antwoord 6Op basis van de beschikbare informatie, zoals de monitoringsrapportages, is er geen aanleiding om aan te nemen dat Rwanda zich niet aan de ten tijde van de uitlevering gemaakte afspraken houdt.Vraag 7Welke rol speelt de Nederlandse ambassade in Rwanda nog in deze zaken?Antwoord 7In het uitleveringsproces zijn door Rwanda garanties afgegeven ten aanzien van het recht van de verdachten op een eerlijk proces. Hierbij is afgesproken dat de Nederlandse ambassade in Rwanda twee keer per jaar de gedetineerden bezoekt en dat ICJ, in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, de procesvoortgang en de rechten van de verdachten op een eerlijk proces monitort en erover rapporteert. Het laatste bezoek van de Nederlandse ambassade aan de gedetineerden vond plaats op 11 oktober 2019.Vraag 8Wanneer ontvangt de Kamer het volgende monitor-rapport over beide betrokkenen? Hoe gaat het nu met hen?Antwoord 8Momenteel rapporteert ICJ in beginsel iedere twee maanden aan het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Het meest recente rapport dateert van 15 december 2019. Het volgende rapport wordt dus medio februari 2020 verwacht.Alle monitoringsrapporten worden geanonimiseerd en openbaar gemaakt via de website www.rijksoverheid.nl, zoals aangegeven in de brief van 29 maart 2017.5 In de monitoringsrapporten staan weergaven van gesprekken waarin beide betrokkenen aangeven hoe het met hen gaat. Om deze reden wordt verwezen naar de inhoud van deze rapporten.Vraag 9Heeft de verdediging voldoende mogelijkheden en middelen om zijn werk te doen? Welke obstakels zijn er?Antwoord 9Nederland ondersteunt de Rwandese justitiesector al meer dan 20 jaar. Recente trainingen voor rechters en advocaten hadden ten doel om zogenaamde «transfer-cases» – waarin Rwandese verdachten die zich in het buitenland bevonden en aan Rwanda zijn uitgeleverd – goed te kunnen uitvoeren en beide doelgroepen meer informatie te verschaffen over de toepasselijke internationaalrechtelijke normen. Hiermee draagt Nederland bij aan het versterken van de kwaliteit van de Rwandese rechtspraak, mede in het kader van de uitleveringszaken van Jean Claude I. en Jean Baptiste M.De advocaten maken aanspraak op het rechtshulpsysteem van Rwanda. Verdachten spreken regelmatig met hun advocaten. In de ICJ-rapportages, die openbaar zijn, kan alle belangrijke informatie over het proces en de verdediging gevonden worden.Rwanda is zich ervan bewust dat de processen rondom deze twee uitleveringen een precedent kunnen scheppen voor eventuele toekomstige uitleveringen en de toelaatbaarheid daarvan. Het is daarom ook in het belang van Rwanda dat de processen aan internationale standaarden voldoen.Vraag 10Welke verantwoordelijkheid heeft Nederland ten aanzien van deze verdachten en hoe wordt daaraan invulling gegeven?Antwoord 10Ik verwijs naar het antwoord op vraag 7.Vraag 11Wanneer wordt een uitspraak verwacht?Antwoord 11Verwezen wordt naar het antwoord op vraag 1.Vraag 12 en 13Op grond waarvan is het paspoort ingenomen van de moeder van Victoire Ingabire? Wat zijn de gevolgen voor deze vrouw als zij haar Nederlandse nationaliteit verliest?Acht u het acceptabel als deze vrouw aan Rwanda wordt uitgeleverd en daar, zoals bovengenoemde personen, een aantal jaar in voorarrest komt te zitten zonder dat er een rechtszaak begint?Antwoord 12 en 13Er past mij, zoals gebruikelijk, terughoudendheid in mijn mededelingen over lopende zaken. Om deze reden wordt niet verder ingegaan op deze vragen.Vraag 14Hoe beoordeelt u de mensenrechtensituatie in Rwanda? Deelt u de mening dat het gezien de mensenrechtensituatie in Rwanda niet verantwoord is verdachten aan Rwanda uit te leveren?Antwoord 14Deze inschatting wordt niet door het kabinet gedeeld. Het kabinet acht het verantwoord om genocide verdachten uit te leveren aan Rwanda. De mensenrechtensituatie in Rwanda is sinds het moment van uitlevering van de twee genoemde verdachten niet significant veranderd. Er blijven echter wel punten voor verbetering. Zo is er weinig ruimte voor politieke oppositie. De Rwandese autoriteiten hechten grote waarde aan het bewaken van de stabiliteit en veiligheid, wat zich onder andere vertaalt in het tegengaan van polarisatie langs etnische lijnen en beperkte ruimte voor kritische stemmen binnen het maatschappelijk middenveld en de politieke arena.Het kabinet heeft er op basis van de thans beschikbare informatie vertrouwen in dat de verdachten een behoorlijk strafproces krijgen. De vervolging, berechting en bestraffing van uitgeleverde genocideverdachten vindt plaats onder de «Transfer Law». Dit betekent dat zij onder internationale wetgeving worden berecht en dat het proces kan worden getoetst aan de artikelen 3 en 6 Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (afgekort EVRM; o.a. verbod op foltering en recht op een eerlijk proces). Of het proces verloopt volgens de bepalingen van de Transfer Law en in overeenstemming met het EVRM wordt zoals hierboven beschreven voortdurend gemonitord door ICJ. Het VN Anti-Foltercomité heeft overigens in 2019 twee klachten over uitlevering aan Rwanda ongegrond verklaard. Dit oordeel van het Comité ondersteunt de conclusie dat de algemene mensenrechtensituatie in Rwanda niet dusdanig zorgelijk is dat het uitleveren van genocideverdachten per definitie niet verantwoord is.Nederland mag geen toevluchtsoord zijn voor genocideplegers. Het is van belang dat genocideverdachten worden opgespoord en, bij voorkeur, worden berecht in het land waar de misdrijven zijn gepleegd. Dit heeft een aantal praktische en maatschappelijke redenen: het meeste bewijs bevindt zich aldaar, men kent de cultuur en spreekt de taal. Het is belangrijk dat de slachtoffers, nabestaanden en getuigen met eigen ogen kunnen zien dat en hoe er recht wordt gedaan.1ECLI:NL:RBDHA:2013:18560 en ECLI:NL:RBDHA:2014:84852Zie: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2020/01/03/monitoring-rapport-uitlevering-jean-baptist-m.-october-and-november-2019 en https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2020/01/03/monitoring-rapport-uitlevering-jean-claude-i.-october-and-november-20193Kamerstuk 35 000 VI, Nr. 994ECLI:NL:RBDHA:2014:8484 en ECLI:NL:RBDHA:2013:185055Kamerstuk 34 550 VI, nr. 107 EINDE BERICHT [6] THEMATISCH AMBTSBERICHT OVER MENSENRECHTEN ENJUSTITIE IN RWANDA18 AUGUSTUS 2016In dit ambtsbericht – dat de periode van december 2011 tot en met juli 2016 beslaat – wordt ingegaan op relevante ontwikkelingen die aansluiten op de situatie in Rwanda.Download ‘Thematisch ambtsbericht over mensenrechten en justitie in Rwanda 2016’
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/ambtsberichten/2016/08/18/thematisch-ambtsbericht-over-mensenrechten-en-justitie-in-rwanda-2016GEDOWNLOAD AMBTSBERICHTZIE file:///C:/Users/Essed/Downloads/tab-rwanda-2016%20(3).pdf [8] AMNESTY INTERNATIONALREPORT RWANDA 2020https://www.amnesty.org/en/countries/africa/rwanda/report-rwanda/RWANDA 2020The authorities took measures to promote the right to health during the COVID-19 pandemic and promised accountability for excessive use of force by police officers. Reports of enforced disappearances, arbitrary detention, excessive use of force, unfair trials and restrictions on the right to freedom of expression continued.Right to healthIn March, the authorities responded rapidly to the COVID-19 pandemic, imposing a strict nationwide lockdown and suspending commercial flights. They provided free treatment and mass testing. Until mid-May, the government covered the cost of mandatory quarantine for travellers entering the country. Thereafter, it offered subsidized provision.Children’s rightsIn January, the UN Committee on the Rights of the Child reviewed the government’s report and commended Rwanda’s progress in reducing poverty and infant and child mortality rates, improving access to education and health services, and fighting HIV/AIDS. Meanwhile, it urged the government to take further measures to tackle sexual exploitation and abuse of children, to ensure that protection of children with disabilities included those with intellectual and psychosocial disabilities, and to ensure the police fully respected the rights of children living on the streets.Sexual and reproductive rightsIn May, the President pardoned 36 women convicted for abortion. All except eight of them were arrested and convicted after 2018 Penal Code revisions. While abortion remained illegal in most circumstances, the 2018 Penal Code introduced legal exceptions in cases of rape, incest or forced marriage.Right to lifeOn 17 February, the Rwanda National Police announced that the popular singer Kizito Mihigo had been found dead that morning in his cell in Remera police station in the capital, Kigali. Three days earlier the Rwanda Investigation Bureau (RIB) had confirmed his arrest on charges which included joining “terrorist” groups and attempting to cross the border illegally. There was no independent investigation into his death. The National Public Prosecution Authority concluded he died by suicide and that there was no basis for criminal charges, in a finding based on a RIB investigation and the Rwanda Forensic Laboratory.1Enforced disappearancesEnforced disappearances of political opposition members continued and several probable cases from previous years remained unresolved. In June, Venant Abayisenga, a member of Development and Liberty for All (DALFA-Umurinzi), and former member of the United Democratic Forces (FDU-Inkingi), both unregistered opposition political parties, was reported missing. He had been acquitted in January of forming an irregular armed group and released from prison. He told the media that he was tortured in detention. His whereabouts remained unknown at the end of the year.Rwanda had not ratified the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance.2Excessive use of forceIn September, following an outcry on social media in response to police use of excessive, and at times lethal, force, including in response to alleged curfew violations, the President and the Minister of Justice condemned the actions of individual police officers. They said these actions violated operational guidelines and promised to hold perpetrators accountable. On 9 September, a police spokesperson said several officers were in custody while investigations and prosecutions were ongoing.unfair trialsOn 31 August, the RIB announced the arrest of Paul Rusesabagina, famed as the manager of Hotel des Milles Collines where over 1,200 people sought refuge during the 1994 genocide. He was later charged with offences including terrorism, arson, kidnap and murder in relation to his support for an armed group. He had left Dubai overnight on 27/28 August in mysterious circumstances; in court in November, he said that he had been abducted and blindfolded with his arms and legs bound. The authorities refused to explain how he arrived in Kigali but asserted that due process had been followed. He was initially denied access to a lawyer hired by his family and chose two lawyers from a list of pro bono advocates. From November he was represented by the lawyer chosen by his family. He remained in pre-trial detention at the end of the year, after three requests for release on bail were denied.3Right to truth, justice and reparationIn May, Félicien Kabuga, acknowledged as a chief financier of the 1994 genocide, was arrested by French authorities in a Paris suburb. In 1997 the International Criminal Tribunal for Rwanda (ICTR), which tried genocide cases until 2015, indicted him on seven counts of genocide and related crimes. He was transferred to the custody of the International Residual Mechanism for Criminal Tribunals (IRMCT) in The Hague in October, and a plea of not guilty was entered during a pre-trial hearing in November.In May, the IRMCT Chief Prosecutor confirmed DNA tests had proved that Augustin Bizimana, whom the ICTR had indicted in 2001 for genocide, had died in 2000 in the Republic of the Congo.The authorities sought the extradition of genocide suspect Aloys Ntiwiragabo from France. In July, a preliminary investigation for crimes against humanity was launched in France after a journalist located him in Orléans, about 100km south-west of Paris.Arbitrary detentionA night-time curfew was introduced in response to the COVID-19 pandemic. Police instructed those alleged to have violated the curfew to report to centres, including open-air stadiums, where they remained until the end of curfew the next morning. The police spokesperson said these were not “detention or prison facilities” but “central grounds used to control movements during curfew hours as well as sensitization centres with space for physical distancing, where people are educated on the pandemic and safety practices.”In July, the Rwanda National Police published a list of 498 motorists (including some registration plate details) who, since April, had allegedly ignored orders and not reported to the centres. Those who did not report to the police within an allotted time were warned they would be arrested. Several similar lists were published on a regular basis until October.Freedom of expressionIn April, several YouTube bloggers reported on allegations that soldiers raped women and committed other human rights violations during lockdown in the Kangondo II neighbourhood known as “Bannyahe” in Kigali. Although the Rwanda Defence Force announced on 4 April that they were holding five soldiers suspected of involvement in these crimes, four bloggers who reported on the abuses and other consequences related to the authorities’ COVID-19 response, were later arrested. Two of the bloggers were provisionally released later the same month, and one was released on bail in May while Dieudonné Niyonsenga, also known as Cyuma Hassan, and his driver, Fidèle Komezusenge, remained in detention at the end of the year. The Rwanda Media Commission said that bloggers were not recognized as journalists and were “not authorized to interview the population.”Refugees and asylum-seekersIn late August, UNHCR, the UN refugee agency, and the governments of Rwanda and Burundi began to facilitate organized returns of Burundian refugees from Rwanda.EINDE VERSLAG AMNESTY INTERNATIONAL[6] ARTIKEL 3, ANTI FOLTERVERDRAG1. No State Party shall expel, return (“refouler”) or extradite a person to another State where there are substantial grounds for believing that he would be in danger of being subjected to torture. EINDE STATEMENT AMNESTY INTERNATIONAL [9] KLM, WEIGER MEDEWERKING AAN UITZETTING VENANT RNAAR GEVAARLIJK RWANDA!ASTRID ESSED26 JULI 2021 https://www.astridessed.nl/klm-weiger-medewerking-aan-de-uitzetting-van-venant-r-naar-gevaarlijk-rwanda/ [10] REFORMATORISCH DAGBLADRWANDA BEDANKT NEDERLAND NA UITLEVERING GENOCIDEVERDACHTE27 JULI 2021 https://www.rd.nl/artikel/937241-rwanda-bedankt-nederland-na-uitlevering-genocideverdachte [11] ”Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.’
NOSNEDERLAND LEVERT RWANDESE GENOCIDEVERDACHTE UIT27 JULI 2021 Nederland levert Rwandese genocideverdachte uit Nederland levert Rwandese genocideverdachte uitVenant R., destijds werkzaam bij een landbouwinstituut, zou een moordpartij op burgers van de Tutsi-minderheid i… Nederland heeft een 72-jarige Rwandese asielzoeker uitgeleverd aan Rwanda, waar hij wordt verdacht van deelname aan de genocide van 1994. Het vliegtuig met Venant R. aan boord landde gisteravond laat op de luchthaven van de hoofdstad Kigali. Justitie in Rwanda bedankt Nederland in een persbericht voor de uitlevering van R. en meldt dat hij vandaag zal worden ondervraagd.R., destijds werkzaam bij een landbouwinstituut, zou een moordpartij op burgers van de Tutsi-minderheid in zijn regio hebben aangestuurd. Dat gebeurde tijdens de volkerenmoord waarbij 27 jaar geleden in 100 dagen naar schatting tussen de 500.000 en 800.000 Tutsi’s en gematigde Hutu’s omgebracht. Hutu’s zijn in Rwanda in de meerderheid.Asiel in NederlandR. vluchtte nadien naar Nederland en vroeg in 2000 asiel aan. Drie jaar later trok de immigratiedienst IND zijn verblijfsvergunning in na een waarschuwing van Buitenlandse Zaken. In 2019 werd R. aangehouden in Leersum en vastgezet. In de tussenliggende jaren bleef R. procederen om een verblijfsvergunning te krijgen. Ook vocht hij zijn aanstaande uitlevering naar Rwanda aan, maar de rechter verwierp zijn verweer.Een organisatie van overlevenden van de genocide heeft de uitlevering van R. verwelkomd. “Elke keer dat een gevluchte genocideverdachte aan Rwanda wordt uitgeleverd, wordt er een stap gezet in de richting van gerechtigheid”, zei een woordvoerder van de groepering tegen persbureau AFP.R. is de derde Rwandese genocideverdachte die Nederland terugstuurt naar Kigali.Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.EINDE BERICHT EINDE NOTEN EINDE MAILREACTIE
Reacties uitgeschakeld voor Over uitlevering genocideverdachte aan Rwanda/Reformatorisch Dagblad maakt zich er met een Jantje van Leiden vanaf
NEDERLAND LEVERT GENOCIDEVERDACHTE UIT AAN RWANDA/OVER ONEERLIJKE PROCESSEN EN KANS OP FOLTERING/BRIEF AAN REFORMATORISCH DAGBLAD
AAN:REDACTIE REFORMATORISCH DAGBLADOnderwerp:Uw berichtgeving dd 27 juli 2021 ”Rwanda bedankt Nederland nauitlevering genocideverdachte” Geachte Redactie, Een van de kenmerken van goede journalistiek is betrouwbare, juisteen volledige berichtgeving.Dat geldt voor de meer ‘dagelijkse” onderwerpen, maar zeker voor zaken,die gevoelig liggen en waar sprake is van gruwelijkheden.Een van die gruwelijkheden, waarin u in onderstaande [zie uw berichtgeving,direct onder P/S] hebt bericht, is de genocide in Rwanda [1], hier toegespitsttot genocideverdachte Venant R.Nu laat ik die genocidebeschuldiging voor wat zij is, omdat ik de juistheid ervan niet kan beoordelen [ook al twijfelenaan mij bekende, zeer betrouwbare bronnen daaraan] [2], waar het mijin het byzonder over gaat zijn garanties voor een eerlijk en betrouwbaar proces.En vrijwaring van foltering. TOEGELICHTUW BERICHTGEVING
En daar kom ik op u uit, liever gezegd, op uw berichtgeving.Want in uw berichtgeving bericht u onder andere over de arrestatie van VenantR en het feit, dat Rwanda Nederland heeft bedankt voor de uitlevering.Tot zover correct [3] WEGLATING BELANGRIJKE FEITEN/KANS OP ONEERLIJK PROCES/FOLTERING Wat ik u echter verwijt is, dat u weliswaar de naakte feiten vermeldt, maar zeer belangrijke feiten niet noemt, zoals de kans voor verdachte op een oneerlijk proces in Rwanda en eventueel foltering: ONEERLIJK PROCES/KAMERVRAGEN In 2016 heeft een Kamermeerderheid gepleit voor opschorting van uitlevering van verdachten aan Rwanda, vanwege het ontbreken van een eerlijke rechtsgang. [4]Ook toonde Christen Unie Kamerlid Voordewind zich sceptisch over derechtsgang in Rwanda en heeft daarover in 2020 vragen gesteld aan de minister en Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid en de minister vanBuitenlandse Zaken. [5] ONEERLIJK PROCES/FOLTERING/AMBTSBERICHT 2016Maar er is meer! In het Thematische Ambtsbericht 2016 over Rwanda [6]is te lezen[Ik citeer. bladzijde 27]”” Het proces tegen Joel Mutabazi en vijftien anderen eindigde in oktober 2014. Joel Mutabazi, een voormalige lijfwacht van president Kagame, werd beschuldigd van het organiseren van aanvallen op de regering en werd veroordeeld tot levenslang. Hij kondigde aan in beroep te zullen gaan. Veel van zijn mede-aangeklaagden verklaarden voor de rechtbank dat zij waren gefolterd en waren gedwongen bekentenissen af te leggen. De rechtbank liet echter na deze aantijgingen te onderzoeken” [7]Maar niet alleen het Ambtsbericht 2016! ONEERLIJKE PROCESSEN/VERDWIJNINGEN/AMNESTY INTERNATIONAL In haar rapportage over Rwanda uit 2020 noemt Amnesty Internationalverdwijningen, excessief politiegeweld en-weer-oneerlijke processen. [8]
Kortom, naar mijn oordeel een land aan welke iemand niet zoumoeten worden uitgeleverd.Ik heb dan ook de KLM opgeroepen, niet mee te werken aan uitzetting [9],maar dat is, helaas, toch gebeurd. [10]Dat echter daargelaten.Terug naar uw berichtgeving. INCOMPLEET. ONVOLLEDIG EN DAARDOOR NIET EVENWICHTIG Ik verwacht van u uiteraard niet, dat u alle door mij genoemde bronnenvermeldt, maar op zijn minst had u kunnen vermelden [daar is niet moeilijk aan te komen], dat Amnesty International zich zorgen maakt omde rechtsgang in Rwanda en dat er Kamervragen waren gesteld over de gang van zaken. Door dat te vermelden, komt niet alleen de uitlevering door Nederland ineen ander daglicht te staan, ook is de berichtgeving daardoor completeren kan de lezer een beter beeld van de situatie krijgen, zoals welis gedaan door uw NOS collegae.Ik citeer uit NOS berichtgeving”Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.” [11] Zo hoort het.Zo is de berichtgeving compleet en werpt zij een beter licht op de gang van zaken. TENSLOTTE: Genocide en misdaden tegen de menselijkheid [dat is genocide natuurlijk ook] zijn wel de gruwelijkste misdaden op deze Aarde en ik ben er fel en glad voor, dat verdachten van dergelijke misdrijven worden berecht enhun straf niet ontlopen.Maar dan wel in een eerlijk en onafhankelijk proces en met vrijwaringvan foltering.En wanneer dat niet kan worden gegarandeerd, moet er naar mijn mening,geen uitlevering plaatsvinden.De minister heeft andere afwegingen gemaakt, maar waar het hier dusom gaat, is dat u, naar mijn oordeel, in uw berichtgeving had moetenvermelden, dat er gegronde twijfels zijn bij juristen en mensenrechtenorganisaties over de eerlijkheid van het proces en de garantie op een rechtvaardige en humane behandeling. Ik hoop, dat u dat ook inziet en de volgende keer een completer beeldvan de feiten schetst. Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam
Nederland heeft opnieuw een genocideverdachte uitgeleverd aan Rwanda. Het gaat volgens aanklagers in hoofdstad Kigali om de 72-jarige Venant R., een voormalige bestuurder van een landbouwinstituut die wordt verdacht van het aansturen van moordpartijen tijdens de volkerenmoord ruim een kwart eeuw geleden.
De genocide barstte los in 1994, toen de Rwandese president Juvénal Habyarimana, die lid was van de Hutu-meerderheid, werd vermoord. Daarop begonnen Hutu-militairen en milities met het afslachten van leden van de Tutsi-minderheid en gematigde Hutu’s. Dat gebeurde veelal met kapmessen. Er vielen in ongeveer 100 dagen tijd zo’n 800.000 doden.
Prominenten die waren betrokken bij de genocide, zijn later in veel gevallen naar het buitenland gevlucht. De Nederlandse autoriteiten arresteerden R. in 2019 in Leersum. Justitie in Rwanda heeft Nederland bedankt voor de samenwerking en de bijdrage aan de wereldwijde inspanningen om te voorkomen dat daders hun straf ontlopen.
Al bijna twintig jaar verblijft Venant R. (69) uit Rwanda in het asielzoekerscentrum van Leersum. Of hij daar ooit zal terugkeren, is uiterst onzeker. R. werd deze week op verzoek van de Rwandese autoriteiten uit zijn kamer gehaald. Hij zou in 1994 hebben meegewerkt aan genocide. R. kwam in het jaar 2000 naar Nederland, maar kreeg nooit een verblijfsstatus en daardoor ook nooit de Nederlandse nationaliteit. Hij voerde de afgelopen vijftien jaar diverse rechtszaken om een verblijfsvergunning, maar nooit kwam er een definitieve oplossing. De laatste zaak was in 2015. De jaren daarna verkeerde hij in een soort niemandsland: hij kon niet terug naar Rwanda, maar was ook niet welkom in Nederland.
In de afgelopen jaren zijn er door Nederland enkele Rwandezen uitgeleverd en dat lijkt nu ook te gaan gebeuren met R. Zijn advocaat én deskundige Joost Brouwer vinden dat Nederland een ernstige fout begaat als de man wordt teruggestuurd naar Rwanda. Ze zijn ervan overtuigd dat hij in zijn vaderland geen eerlijk proces krijgt.
Gevluchte Tutsi’s
Wat deed Venant R. in Rwanda? In 1994 was hij directeur van een landbouwinstituut, net buiten de stad Butare in Rwanda. Bij het begin van de genocide daar, in april 1994, verzamelden zich meer dan duizend gevluchte Tutsi’s op het terrein van het instituut. De Rwandese autoriteiten verdenken R. er onder andere van dat hij militairen en milities naar het terrein haalde, die de Tutsi-vluchtelingen hebben gedood. De genocide in Rwanda heeft aan circa 800.000 mensen het leven gekost. In de ogen van zijn vertrouwelingen heeft R. echter juist geprobeerd hulp te halen voor de mensen op het enorme complex van het instituut.
Joost Brouwer volgt de zaak rond R. al zeven jaar nauwgezet, omdat hij vindt dat ook mensen met een andere nationaliteit in Nederland recht hebben op een eerlijk proces. „Naar aanleiding van het bericht over de arrestatie van R. hebben veel mensen hem al veroordeeld. Zonder de feiten te kennen. Dat beeld wil ik graag rechtzetten. De enige rechtbank die zich inhoudelijk over zijn zaak gebogen heeft, heeft gezegd dat de beschuldigingen hem ongegrond waren. Daarbij werd de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND, red.) op de vingers getikt.”
Bewijzen voor onschuld
Later kwam de IND nogmaals met dezelfde beschuldiging en datzelfde ‘bewijs’, zegt Brouwer. „Andere rechters hebben, zonder naar de inhoud te kijken, de IND gelijk gegeven. Zo hangt R,, terwijl er geen bewijs te vinden is tegen hem. Ik stuurde het Landelijk Parket al vier jaar geleden de bewijzen voor zijn onschuld, op suggestie van staatssecretaris Teeven, maar die weigert tot nog toe daarop in te gaan. Er loopt al sinds oktober een herhaalde asielaanvraag, waarin dat wel allemaal aan de orde moet komen.”
Toch hangt R. nu uitlevering boven het hoofd. Jean Bosco Mutangana van de Rwandese autoriteiten reageerde opgelucht op de arrestatie van R., zegt hij in de Rwandese krant New Times. „Dit is een stap in de goede richting. Deze man willen we al heel lang hebben. We danken Nederland voor hun inspanningen en hebben goede hoop dat we hem hier kunnen berechten.”
Arrestatie
Voor veel bewoners van het azc in Leersum zijn R. en zijn geschiedenis onbekend. Sommigen hebben wel politie op het terrein gezien, maar weten niet wat er is gebeurd deze week. Ze hebben niet gezien of iemand is meegenomen en kennen hem ook niet. Eén bewoner denkt hem te kennen, maar weet maar weinig te vertellen. „Genocide is niet goed, maar ik heb geen idee of hij daar iets mee te maken heeft”, zegt de man in gebroken Engels.
Voor het Nederlandse Openbaar Ministerie is uitgangspunt dat opsporing en vervolging van internationale misdrijven zoveel mogelijk plaatsvinden in het land waar de misdrijven zouden zijn gepleegd. Daar bevindt zich het bewijs, daar zijn de procesdeelnemers ingevoerd in taal, cultuur en achtergronden van gebeurtenissen. Ook bevinden zich daar over het algemeen de meeste slachtoffers en nabestaanden.
The Netherlands has extradited a 72-year-old Rwandan asylum seeker to Rwanda, where he is suspected of participating in the 1994 genocide. The plane with Venant R. on board landed late last night at the airport in the capital Kigali. Justice in Rwanda thanks the Netherlands in a press release for the extradition of R. and reports that he will be questioned today.
R., then working at an agricultural institute, is said to have led a massacre of citizens of the Tutsi minority in his region. This happened during the genocide in which an estimated 500,000 to 800,000 Tutsis and moderate Hutus were killed in 100 days 27 years ago. Hutus are in the majority in Rwanda.
ASYLUM IN THE NETHERLANDS
R. subsequently fled to the Netherlands and applied for asylum in 2000. Three years later, the Immigration Service IND withdrew his residence permit after a warning from the Ministry of Foreign Affairs. In 2019 R. was arrested in Leersum and detained. In the intervening years, R. continued to litigate in order to obtain a residence permit. He also challenged his imminent extradition to Rwanda, but the judge rejected his defence.
An organization of genocide survivors has welcomed R.’s extradition. “Every time a refugee genocide suspect is extradited to Rwanda, a step is taken towards justice,” a spokesperson for the group told AFP news agency.
R. is the third Rwandan genocide suspect that the Netherlands returns to Kigali.
Lawyers and human rights organizations have repeatedly warned in the past about unfair justice in Rwanda, where trials are often said to be politically motivated and suspects are coerced into confessions by torture.
The Netherlands extradites Rwandan genocide suspect
Op initiatief van de ChristenUnie pleit een meerderheid van de Tweede Kamer voor opschorting van uitlevering van verdachten aan de Rwanda. In Rwanda kunnen verdachten niet rekenen op een verdediging die voldoet aan internationale standaarden. Processen verlopen daardoor oneerlijk. Vervolging van Rwandese verdachten gebeurt wat de ChristenUnie betreft voorlopig in Nederland. Een Kamermeerderheid van PvdA, D66, SP en GroenLinks steunen het initiatief.
ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind: “In Rwanda is er op dit moment helaas geen sprake van een eerlijke rechtsgang. Dat is onder meer bevestigd door M.R. Witteveen die als officier van justitie jarenlang onderzoek heeft gedaan in Rwanda. Ook Amnesty International heeft regelmatig gewaarschuwd voor het Rwandese rechtssysteem. In het ambtsbericht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken wordt bovendien aangegeven dat de rechtspraak beïnvloed kan worden door de politiek, het leger of vermogende zakenlieden. Daarnaast is er amper sprake van een adequate juridische verdediging. Nederland staat op het punt om twee genocideverdachten uit te leveren aan Rwanda. Iedereen heeft er baat bij dat juist genocideplegers vervolgd worden, maar dan moet Nederland er ook zeker van zijn dat er sprake is van een eerlijke rechtsgang. Daarom pleit een meerderheid van de Tweede Kamer er gelukkig voor om de uitlevering aan Rwanda op te schorten en het proces in Nederland te laten plaatsvinden”.
—
Schriftelijke vragen namens de leden Voordewind (ChristenUnie), Recourt (PvdA), Sjoerdsma (D66), Gesthuizen (SP) en Voortman (GroenLinks) aan de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie en de Minister van Buitenlandse Zaken over de uitlevering van verdachten aan Rwanda?
1. Is het juist dat Nederland medewerking verleent aan de uitlevering van twee verdachten[1] van (indirecte) betrokkenheid bij de genocide aan Rwanda nu er geen juridisch beroep tegen de uitlevering meer openstaat?
2. Wat is uw reactie op de deskundige adviezen van mr. M.R. Witteveen, die als expert door het Ministerie van Buitenlandse Zaken uitgezonden is geweest als adviseur voor de Rwandese autoriteiten en die onlangs heeft opgetreden als expert getuige te Londen in een vergelijkbare uitleveringszaak, die stelt dat Rwandese verdachten in Rwanda geen kans hebben op een eerlijk proces omdat er geen sprake is van adequate verdediging die voldoet aan de meest elementaire internationale standaarden[2]?
3. Hoe verhoudt de voorgenomen uitlevering zich tot de constatering in het ambtsbericht dat verschillende bronnen suggereren dat de rechtspraak slechts ‘in theorie onafhankelijk’ is terwijl er sprake is van ‘politieke invloed op processen waarbij militairen, leden van de politieke oppositie of vermogende zakenlieden zijn betrokken[3]’?
4. Bent u op basis van het voorgaande ook niet van mening dat het in ieders belang is en daarom verre de voorkeur verdient als van genocide verdachte personen in Nederland worden berecht, waar de onafhankelijke waarheidsvinding is gegarandeerd en de kennis en ervaring voorhanden is en dat dat belang veel zwaarder weegt dan dat de feiten worden berecht daar waar ze gepleegd zijn?
5. Bent u bereid om uitleveringen aan Rwanda op te schorten zolang er in Rwanda geen sprake is van een eerlijke rechtsgang en/of tot de uitleveringsrechter in Londen een definitief oordeel heeft gegeven? Bent u bereid verder onafhankelijk onderzoek te laten doen naar de rechtspleging in Rwanda in genocide zaken, omdat er op zijn minst gerede twijfel is over de eerlijkheid daarvan?
[1] Jean Claude Iyamuremye en Jean Baptiste Mugimba
Vragen van het lid Voordewind (ChristenUnie) aan de Minister en Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid en de Minister van Buitenlandse Zaken over de stand van zaken in de processen tegen de door Nederland uitgeleverde Rwandezen I. en M. en de zaak tegen de moeder van de Rwandese oppositiepolitica Victoire Ingabire (ingezonden 19 december 2019).
Antwoord van Minister Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) en van Minister Blok (Buitenlandse Zaken), mede namens de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (ontvangen 7 februari 2020). Zie ook Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2019–2020, nr. 1298.
Vraag 1, 2 en 3
Wat is de voortgang van het proces geweest tegen Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. in Rwanda sinds hun uitlevering nu ruim drie jaar geleden?
In welk stadium bevond zich het onderzoek tegen de twee betrokkenen op het moment dat Nederland hen met urgentie uitleverde?
Waarom is de rechtszaak na drie jaar nog altijd niet van start gegaan? Was ten tijde van de uitzetting voorzien dat de rechtszaak nog zo lang op zich zou laten wachten? Hoe beoordeelt u de lange duur van het proces, ook gezien het voorarrest in Nederland?
Antwoord 1, 2 en 3
Op 12 november 2016 zijn de van genocide verdachte Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. uitgeleverd aan Rwanda. Het precieze stadium van het strafrechtelijk onderzoek in Rwanda ten tijde van de uitleveringen was niet bekend en werd als niet relevant geacht voor de beoordeling van de uitleveringsverzoeken.
Op advies van de rechtbank Den Haag is besloten de gerechtelijke procedures in Rwanda te laten monitoren.1 De monitoring wordt in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid uitgevoerd door de non-gouvernementele organisatie International Commission of Jurists (ICJ).
De monitoringsrapportages worden elke twee maanden openbaar gemaakt op rijksoverheid.nl. De laatste rapportages zijn gepubliceerd op 3 januari 2020.2Uit deze monitoringsrapportages kan worden afgeleid dat Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. sinds hun uitlevering op 12 november 2016 aan Rwanda op 21 november 2016 voor het eerst aan een rechter zijn voorgeleid. Hierna vonden regelmatig «pre-trial» zittingen plaats waarbij onder andere over de voortzetting van de voorlopige hechtenis van de verdachten werd besloten.
In september 2017 zijn de rechtszaken tegen Jean-Claude I. en Jean-Baptiste M. van start gegaan. De procedures bevinden zich sindsdien in de trial phaseen de inhoudelijke behandeling van de zaken vindt, in overeenstemming met Artikel 2 van de Rwandese Transfer Law, plaats voor de High Court. In de Rapportagebrief Internationale Misdrijven van 27 maart 20193 is echter abusievelijk vermeld dat de procedures zich nog in de «pre-trial phase» zouden bevinden. Uit het meest recente monitoringsrapport inzake Jean-Baptiste M. van 15 december 2019 blijkt dat de High Court de aanklager en de verdediging in oktober 2019 heeft gevraagd om «concluding observations and submissions» in te dienen.
Hieruit kan worden afgeleid dat de procedure in eerste aanleg tegen Jean-Baptiste M. in een afrondende fase is beland. Met betrekking tot de procedure tegen Jean-Claude I. geven de rapporten nog geen indicatie van een te verwachten einddatum. Op basis van deze informatie kom ik niet tot het oordeel dat er op dit moment sprake is van een onredelijke vertraging van het proces.
Vraag 4
Op basis van welke feiten is destijds besloten beide betrokkenen uit te leveren?
Antwoord 4
Jean-Baptiste M. en Jean Claude I. zijn destijds uitgeleverd op grond van verdenkingen van genocide en poging tot genocide. In de uitspraken van de rechtbank Den Haag van 20 december 2013 wordt nader ingegaan op de basis voor deze verdenkingen.4
Vraag 5
Heeft u rechtstreeks of via de monitor helder inzicht in de procesgang? Kunt u dit inzicht met ons delen?
Antwoord 5
Verwezen wordt naar het antwoord op vraag 1.
Vraag 6
Houdt Rwanda zich aan de destijds bij de uitlevering gemaakte afspraken? Waar blijkt dat uit?
Antwoord 6
Op basis van de beschikbare informatie, zoals de monitoringsrapportages, is er geen aanleiding om aan te nemen dat Rwanda zich niet aan de ten tijde van de uitlevering gemaakte afspraken houdt.
Vraag 7
Welke rol speelt de Nederlandse ambassade in Rwanda nog in deze zaken?
Antwoord 7
In het uitleveringsproces zijn door Rwanda garanties afgegeven ten aanzien van het recht van de verdachten op een eerlijk proces. Hierbij is afgesproken dat de Nederlandse ambassade in Rwanda twee keer per jaar de gedetineerden bezoekt en dat ICJ, in opdracht van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, de procesvoortgang en de rechten van de verdachten op een eerlijk proces monitort en erover rapporteert. Het laatste bezoek van de Nederlandse ambassade aan de gedetineerden vond plaats op 11 oktober 2019.
Vraag 8
Wanneer ontvangt de Kamer het volgende monitor-rapport over beide betrokkenen? Hoe gaat het nu met hen?
Antwoord 8
Momenteel rapporteert ICJ in beginsel iedere twee maanden aan het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Het meest recente rapport dateert van 15 december 2019. Het volgende rapport wordt dus medio februari 2020 verwacht.
Alle monitoringsrapporten worden geanonimiseerd en openbaar gemaakt via de website www.rijksoverheid.nl, zoals aangegeven in de brief van 29 maart 2017.5 In de monitoringsrapporten staan weergaven van gesprekken waarin beide betrokkenen aangeven hoe het met hen gaat. Om deze reden wordt verwezen naar de inhoud van deze rapporten.
Vraag 9
Heeft de verdediging voldoende mogelijkheden en middelen om zijn werk te doen? Welke obstakels zijn er?
Antwoord 9
Nederland ondersteunt de Rwandese justitiesector al meer dan 20 jaar. Recente trainingen voor rechters en advocaten hadden ten doel om zogenaamde «transfer-cases» – waarin Rwandese verdachten die zich in het buitenland bevonden en aan Rwanda zijn uitgeleverd – goed te kunnen uitvoeren en beide doelgroepen meer informatie te verschaffen over de toepasselijke internationaalrechtelijke normen. Hiermee draagt Nederland bij aan het versterken van de kwaliteit van de Rwandese rechtspraak, mede in het kader van de uitleveringszaken van Jean Claude I. en Jean Baptiste M.
De advocaten maken aanspraak op het rechtshulpsysteem van Rwanda. Verdachten spreken regelmatig met hun advocaten. In de ICJ-rapportages, die openbaar zijn, kan alle belangrijke informatie over het proces en de verdediging gevonden worden.
Rwanda is zich ervan bewust dat de processen rondom deze twee uitleveringen een precedent kunnen scheppen voor eventuele toekomstige uitleveringen en de toelaatbaarheid daarvan. Het is daarom ook in het belang van Rwanda dat de processen aan internationale standaarden voldoen.
Vraag 10
Welke verantwoordelijkheid heeft Nederland ten aanzien van deze verdachten en hoe wordt daaraan invulling gegeven?
Antwoord 10
Ik verwijs naar het antwoord op vraag 7.
Vraag 11
Wanneer wordt een uitspraak verwacht?
Antwoord 11
Verwezen wordt naar het antwoord op vraag 1.
Vraag 12 en 13
Op grond waarvan is het paspoort ingenomen van de moeder van Victoire Ingabire? Wat zijn de gevolgen voor deze vrouw als zij haar Nederlandse nationaliteit verliest?
Acht u het acceptabel als deze vrouw aan Rwanda wordt uitgeleverd en daar, zoals bovengenoemde personen, een aantal jaar in voorarrest komt te zitten zonder dat er een rechtszaak begint?
Antwoord 12 en 13
Er past mij, zoals gebruikelijk, terughoudendheid in mijn mededelingen over lopende zaken. Om deze reden wordt niet verder ingegaan op deze vragen.
Vraag 14
Hoe beoordeelt u de mensenrechtensituatie in Rwanda? Deelt u de mening dat het gezien de mensenrechtensituatie in Rwanda niet verantwoord is verdachten aan Rwanda uit te leveren?
Antwoord 14
Deze inschatting wordt niet door het kabinet gedeeld. Het kabinet acht het verantwoord om genocide verdachten uit te leveren aan Rwanda. De mensenrechtensituatie in Rwanda is sinds het moment van uitlevering van de twee genoemde verdachten niet significant veranderd. Er blijven echter wel punten voor verbetering. Zo is er weinig ruimte voor politieke oppositie. De Rwandese autoriteiten hechten grote waarde aan het bewaken van de stabiliteit en veiligheid, wat zich onder andere vertaalt in het tegengaan van polarisatie langs etnische lijnen en beperkte ruimte voor kritische stemmen binnen het maatschappelijk middenveld en de politieke arena.
Het kabinet heeft er op basis van de thans beschikbare informatie vertrouwen in dat de verdachten een behoorlijk strafproces krijgen. De vervolging, berechting en bestraffing van uitgeleverde genocideverdachten vindt plaats onder de «Transfer Law». Dit betekent dat zij onder internationale wetgeving worden berecht en dat het proces kan worden getoetst aan de artikelen 3 en 6 Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (afgekort EVRM; o.a. verbod op foltering en recht op een eerlijk proces). Of het proces verloopt volgens de bepalingen van de Transfer Law en in overeenstemming met het EVRM wordt zoals hierboven beschreven voortdurend gemonitord door ICJ. Het VN Anti-Foltercomité heeft overigens in 2019 twee klachten over uitlevering aan Rwanda ongegrond verklaard. Dit oordeel van het Comité ondersteunt de conclusie dat de algemene mensenrechtensituatie in Rwanda niet dusdanig zorgelijk is dat het uitleveren van genocideverdachten per definitie niet verantwoord is.
Nederland mag geen toevluchtsoord zijn voor genocideplegers. Het is van belang dat genocideverdachten worden opgespoord en, bij voorkeur, worden berecht in het land waar de misdrijven zijn gepleegd. Dit heeft een aantal praktische en maatschappelijke redenen: het meeste bewijs bevindt zich aldaar, men kent de cultuur en spreekt de taal. Het is belangrijk dat de slachtoffers, nabestaanden en getuigen met eigen ogen kunnen zien dat en hoe er recht wordt gedaan.
1
ECLI:NL:RBDHA:2013:18560 en ECLI:NL:RBDHA:2014:84852
The authorities took measures to promote the right to health during the COVID-19 pandemic and promised accountability for excessive use of force by police officers. Reports of enforced disappearances, arbitrary detention, excessive use of force, unfair trials and restrictions on the right to freedom of expression continued.
Right to health
In March, the authorities responded rapidly to the COVID-19 pandemic, imposing a strict nationwide lockdown and suspending commercial flights. They provided free treatment and mass testing. Until mid-May, the government covered the cost of mandatory quarantine for travellers entering the country. Thereafter, it offered subsidized provision.
Children’s rights
In January, the UN Committee on the Rights of the Child reviewed the government’s report and commended Rwanda’s progress in reducing poverty and infant and child mortality rates, improving access to education and health services, and fighting HIV/AIDS. Meanwhile, it urged the government to take further measures to tackle sexual exploitation and abuse of children, to ensure that protection of children with disabilities included those with intellectual and psychosocial disabilities, and to ensure the police fully respected the rights of children living on the streets.
Sexual and reproductive rights
In May, the President pardoned 36 women convicted for abortion. All except eight of them were arrested and convicted after 2018 Penal Code revisions. While abortion remained illegal in most circumstances, the 2018 Penal Code introduced legal exceptions in cases of rape, incest or forced marriage.
Right to life
On 17 February, the Rwanda National Police announced that the popular singer Kizito Mihigo had been found dead that morning in his cell in Remera police station in the capital, Kigali. Three days earlier the Rwanda Investigation Bureau (RIB) had confirmed his arrest on charges which included joining “terrorist” groups and attempting to cross the border illegally. There was no independent investigation into his death. The National Public Prosecution Authority concluded he died by suicide and that there was no basis for criminal charges, in a finding based on a RIB investigation and the Rwanda Forensic Laboratory.1
Enforced disappearances
Enforced disappearances of political opposition members continued and several probable cases from previous years remained unresolved. In June, Venant Abayisenga, a member of Development and Liberty for All (DALFA-Umurinzi), and former member of the United Democratic Forces (FDU-Inkingi), both unregistered opposition political parties, was reported missing. He had been acquitted in January of forming an irregular armed group and released from prison. He told the media that he was tortured in detention. His whereabouts remained unknown at the end of the year.
Rwanda had not ratified the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance.2
Excessive use of force
In September, following an outcry on social media in response to police use of excessive, and at times lethal, force, including in response to alleged curfew violations, the President and the Minister of Justice condemned the actions of individual police officers. They said these actions violated operational guidelines and promised to hold perpetrators accountable. On 9 September, a police spokesperson said several officers were in custody while investigations and prosecutions were ongoing.
unfair trials
On 31 August, the RIB announced the arrest of Paul Rusesabagina, famed as the manager of Hotel des Milles Collines where over 1,200 people sought refuge during the 1994 genocide. He was later charged with offences including terrorism, arson, kidnap and murder in relation to his support for an armed group. He had left Dubai overnight on 27/28 August in mysterious circumstances; in court in November, he said that he had been abducted and blindfolded with his arms and legs bound. The authorities refused to explain how he arrived in Kigali but asserted that due process had been followed. He was initially denied access to a lawyer hired by his family and chose two lawyers from a list of pro bono advocates. From November he was represented by the lawyer chosen by his family. He remained in pre-trial detention at the end of the year, after three requests for release on bail were denied.3
Right to truth, justice and reparation
In May, Félicien Kabuga, acknowledged as a chief financier of the 1994 genocide, was arrested by French authorities in a Paris suburb. In 1997 the International Criminal Tribunal for Rwanda (ICTR), which tried genocide cases until 2015, indicted him on seven counts of genocide and related crimes. He was transferred to the custody of the International Residual Mechanism for Criminal Tribunals (IRMCT) in The Hague in October, and a plea of not guilty was entered during a pre-trial hearing in November.
In May, the IRMCT Chief Prosecutor confirmed DNA tests had proved that Augustin Bizimana, whom the ICTR had indicted in 2001 for genocide, had died in 2000 in the Republic of the Congo.
The authorities sought the extradition of genocide suspect Aloys Ntiwiragabo from France. In July, a preliminary investigation for crimes against humanity was launched in France after a journalist located him in Orléans, about 100km south-west of Paris.
Arbitrary detention
A night-time curfew was introduced in response to the COVID-19 pandemic. Police instructed those alleged to have violated the curfew to report to centres, including open-air stadiums, where they remained until the end of curfew the next morning. The police spokesperson said these were not “detention or prison facilities” but “central grounds used to control movements during curfew hours as well as sensitization centres with space for physical distancing, where people are educated on the pandemic and safety practices.”
In July, the Rwanda National Police published a list of 498 motorists (including some registration plate details) who, since April, had allegedly ignored orders and not reported to the centres. Those who did not report to the police within an allotted time were warned they would be arrested. Several similar lists were published on a regular basis until October.
Freedom of expression
In April, several YouTube bloggers reported on allegations that soldiers raped women and committed other human rights violations during lockdown in the Kangondo II neighbourhood known as “Bannyahe” in Kigali. Although the Rwanda Defence Force announced on 4 April that they were holding five soldiers suspected of involvement in these crimes, four bloggers who reported on the abuses and other consequences related to the authorities’ COVID-19 response, were later arrested. Two of the bloggers were provisionally released later the same month, and one was released on bail in May while Dieudonné Niyonsenga, also known as Cyuma Hassan, and his driver, Fidèle Komezusenge, remained in detention at the end of the year. The Rwanda Media Commission said that bloggers were not recognized as journalists and were “not authorized to interview the population.”
Refugees and asylum-seekers
In late August, UNHCR, the UN refugee agency, and the governments of Rwanda and Burundi began to facilitate organized returns of Burundian refugees from Rwanda.EINDE VERSLAG AMNESTY INTERNATIONAL[6] ARTIKEL 3, ANTI FOLTERVERDRAG1. No State Party shall expel, return (“refouler”) or extradite a person to another State where there are substantial grounds for believing that he would be in danger of being subjected to torture.
[11] ”Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.’
Nederland heeft een 72-jarige Rwandese asielzoeker uitgeleverd aan Rwanda, waar hij wordt verdacht van deelname aan de genocide van 1994. Het vliegtuig met Venant R. aan boord landde gisteravond laat op de luchthaven van de hoofdstad Kigali. Justitie in Rwanda bedankt Nederland in een persbericht voor de uitlevering van R. en meldt dat hij vandaag zal worden ondervraagd.
R., destijds werkzaam bij een landbouwinstituut, zou een moordpartij op burgers van de Tutsi-minderheid in zijn regio hebben aangestuurd. Dat gebeurde tijdens de volkerenmoord waarbij 27 jaar geleden in 100 dagen naar schatting tussen de 500.000 en 800.000 Tutsi’s en gematigde Hutu’s omgebracht. Hutu’s zijn in Rwanda in de meerderheid.
Asiel in Nederland
R. vluchtte nadien naar Nederland en vroeg in 2000 asiel aan. Drie jaar later trok de immigratiedienst IND zijn verblijfsvergunning in na een waarschuwing van Buitenlandse Zaken. In 2019 werd R. aangehouden in Leersum en vastgezet. In de tussenliggende jaren bleef R. procederen om een verblijfsvergunning te krijgen. Ook vocht hij zijn aanstaande uitlevering naar Rwanda aan, maar de rechter verwierp zijn verweer.
Een organisatie van overlevenden van de genocide heeft de uitlevering van R. verwelkomd. “Elke keer dat een gevluchte genocideverdachte aan Rwanda wordt uitgeleverd, wordt er een stap gezet in de richting van gerechtigheid”, zei een woordvoerder van de groepering tegen persbureau AFP.
R. is de derde Rwandese genocideverdachte die Nederland terugstuurt naar Kigali.
Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.EINDE BERICHT EINDE NOTEN
Reacties uitgeschakeld voor Nederland levert genocideverdachte uit aan Rwanda/Over oneerlijke processen en kans op foltering/Brief aan Reformatorisch Dagblad
KLM, WEIGER MEDEWERKING AAN DE UITZETTING VAN VENANT R NAAR GEVAARLIJK RWANDA!
AAN DE KLMDIRECTIE EN MANAGEMENT Onderwerp:Dringend verzoek, niet mee te werken aan de dreigendeuitzetting van de heer Venant R naar RwandaReden:Oneerlijke rechtsgang aldaar, dreigende kans op een oneerlijkproces, dreigende kans op foltering Geachte DirectieGeacht Management De tijd dringt!Daarom is het van groot belang, dat u onderstaande goedtot u laat doordringen!Het betreft de dreigende uitzetting van de heer Venant R naar onveiligRwanda [in onderstaande licht ik dit nader toe]De heer Venant R wordt, volgens de aan mij verstrekte betrouwbareinformatie, op maandagochtend 26 juli 11.05 op Schiphol overgedragen aan de Rwandese autoriteiten.11.05 is tevens het tijdstip van vertrek:KLM vluchtnummer naar Kigali: KL0537 ACHTERGROND: De reden van de uitlevering van de heer Venant R is, volgens de mijbereikte, betrouwbare informatie, een door de IND [Immigratie en Naturalisatiedienst] [1] geuite beschuldiging van medeplichtigheid aangenocide.Nog afgezien van het feit, of deze IND beschuldiging gebaseerd is opdoorwrochte feiten, is de kwestie waar het hier om gaat het feit,dat in Rwanda van een eerlijke rechtsgang geen sprake is en in eenaantal gevallen verdachten zelfs zijn gefolterd.Dat zo toegelicht.Er is zelfs in 2016 door een Kamermeerderheid gepleit voor opschortingvan uitlevering van verdachten aan Rwanda, vanwege het ontbreken vaneen eerlijke rechtsgang. [2] Niet alleen de Tweede Kamer maakt gewag van de oneerlijke rechtsgang inRwanda:Ook is het te lezen in het Thematische Ambtsbericht over Rwanda 2016 [3]Ik citeer [bladzijde 27]” Het proces tegen Joel Mutabazi en vijftien anderen eindigde in oktober 2014. Joel Mutabazi, een voormalige lijfwacht van president Kagame, werd beschuldigd van het organiseren van aanvallen op de regering en werd veroordeeld tot levenslang. Hij kondigde aan in beroep te zullen gaan. Veel van zijn mede-aangeklaagden verklaarden voor de rechtbank dat zij waren gefolterd en waren gedwongen bekentenissen af te leggen. De rechtbank liet echter na deze aantijgingen te onderzoeken” [4] Ook noemt Amnesty International in haar rapportage over Rwanda [2020[verdwijningen, excessief politiegeweld en-weer-oneerlijke processen. [5]Kortom:Een Gevaarlijk Land om naartoe uitgezet te worden! Bovendien verbiedt het Anti Folterverdrag [door Nederland ondertekenden geratificeerd]uitzetting bij gevaar van foltering [6] UW VERANTWOORDELIJKHEID U, Directie en Management, hebt hierin een directe verantwoordelijkheidomdat u de facilitator bent van het vervoer van de uit te zetten vluchteling naar een land waar een oneerlijk proces en eventuele foltering dreigt.Een land, waarin mensen verdwijnen [7] En komt u niet aan met het Verhaaltje, dat u vervoersplicht hebt: [8]Dat klopt niet [zie noot 9]! En het beste bewijs daarvan is dat u destijds geweigerd hebt, mee te werken aan de uitzetting van Lili en Howick naar Armenie [10], waarvoorik u nog gecomplimenteerd heb [11] Handel nu dan ook zo als in het geval van Lili en HowickDat is uw humanitaire en beschavingsplicht Zo niet, dan zal ik u mede verantwoordelijk houden voor eventuelemensenrechtenschendingen, de heer Vincent R aangedaan.
Ik verwacht van u, dat u het juiste doet en NIET meewerkt aandeze uitzetting. Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam NOTEN [1] IMMIGRATION AND NATURALISATION SERVICE https://ind.nl/en/Pages/default.aspx
Op initiatief van de ChristenUnie pleit een meerderheid van de Tweede Kamer voor opschorting van uitlevering van verdachten aan de Rwanda. In Rwanda kunnen verdachten niet rekenen op een verdediging die voldoet aan internationale standaarden. Processen verlopen daardoor oneerlijk. Vervolging van Rwandese verdachten gebeurt wat de ChristenUnie betreft voorlopig in Nederland. Een Kamermeerderheid van PvdA, D66, SP en GroenLinks steunen het initiatief.
ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind: “In Rwanda is er op dit moment helaas geen sprake van een eerlijke rechtsgang. Dat is onder meer bevestigd door M.R. Witteveen die als officier van justitie jarenlang onderzoek heeft gedaan in Rwanda. Ook Amnesty International heeft regelmatig gewaarschuwd voor het Rwandese rechtssysteem. In het ambtsbericht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken wordt bovendien aangegeven dat de rechtspraak beïnvloed kan worden door de politiek, het leger of vermogende zakenlieden. Daarnaast is er amper sprake van een adequate juridische verdediging. Nederland staat op het punt om twee genocideverdachten uit te leveren aan Rwanda. Iedereen heeft er baat bij dat juist genocideplegers vervolgd worden, maar dan moet Nederland er ook zeker van zijn dat er sprake is van een eerlijke rechtsgang. Daarom pleit een meerderheid van de Tweede Kamer er gelukkig voor om de uitlevering aan Rwanda op te schorten en het proces in Nederland te laten plaatsvinden”.
—
Schriftelijke vragen namens de leden Voordewind (ChristenUnie), Recourt (PvdA), Sjoerdsma (D66), Gesthuizen (SP) en Voortman (GroenLinks) aan de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie en de Minister van Buitenlandse Zaken over de uitlevering van verdachten aan Rwanda?
1. Is het juist dat Nederland medewerking verleent aan de uitlevering van twee verdachten[1] van (indirecte) betrokkenheid bij de genocide aan Rwanda nu er geen juridisch beroep tegen de uitlevering meer openstaat?
2. Wat is uw reactie op de deskundige adviezen van mr. M.R. Witteveen, die als expert door het Ministerie van Buitenlandse Zaken uitgezonden is geweest als adviseur voor de Rwandese autoriteiten en die onlangs heeft opgetreden als expert getuige te Londen in een vergelijkbare uitleveringszaak, die stelt dat Rwandese verdachten in Rwanda geen kans hebben op een eerlijk proces omdat er geen sprake is van adequate verdediging die voldoet aan de meest elementaire internationale standaarden[2]?
3. Hoe verhoudt de voorgenomen uitlevering zich tot de constatering in het ambtsbericht dat verschillende bronnen suggereren dat de rechtspraak slechts ‘in theorie onafhankelijk’ is terwijl er sprake is van ‘politieke invloed op processen waarbij militairen, leden van de politieke oppositie of vermogende zakenlieden zijn betrokken[3]’?
4. Bent u op basis van het voorgaande ook niet van mening dat het in ieders belang is en daarom verre de voorkeur verdient als van genocide verdachte personen in Nederland worden berecht, waar de onafhankelijke waarheidsvinding is gegarandeerd en de kennis en ervaring voorhanden is en dat dat belang veel zwaarder weegt dan dat de feiten worden berecht daar waar ze gepleegd zijn?
5. Bent u bereid om uitleveringen aan Rwanda op te schorten zolang er in Rwanda geen sprake is van een eerlijke rechtsgang en/of tot de uitleveringsrechter in Londen een definitief oordeel heeft gegeven? Bent u bereid verder onafhankelijk onderzoek te laten doen naar de rechtspleging in Rwanda in genocide zaken, omdat er op zijn minst gerede twijfel is over de eerlijkheid daarvan?
[1] Jean Claude Iyamuremye en Jean Baptiste Mugimba
The authorities took measures to promote the right to health during the COVID-19 pandemic and promised accountability for excessive use of force by police officers. Reports of enforced disappearances, arbitrary detention, excessive use of force, unfair trials and restrictions on the right to freedom of expression continued.
Right to health
In March, the authorities responded rapidly to the COVID-19 pandemic, imposing a strict nationwide lockdown and suspending commercial flights. They provided free treatment and mass testing. Until mid-May, the government covered the cost of mandatory quarantine for travellers entering the country. Thereafter, it offered subsidized provision.
Children’s rights
In January, the UN Committee on the Rights of the Child reviewed the government’s report and commended Rwanda’s progress in reducing poverty and infant and child mortality rates, improving access to education and health services, and fighting HIV/AIDS. Meanwhile, it urged the government to take further measures to tackle sexual exploitation and abuse of children, to ensure that protection of children with disabilities included those with intellectual and psychosocial disabilities, and to ensure the police fully respected the rights of children living on the streets.
Sexual and reproductive rights
In May, the President pardoned 36 women convicted for abortion. All except eight of them were arrested and convicted after 2018 Penal Code revisions. While abortion remained illegal in most circumstances, the 2018 Penal Code introduced legal exceptions in cases of rape, incest or forced marriage.
Right to life
On 17 February, the Rwanda National Police announced that the popular singer Kizito Mihigo had been found dead that morning in his cell in Remera police station in the capital, Kigali. Three days earlier the Rwanda Investigation Bureau (RIB) had confirmed his arrest on charges which included joining “terrorist” groups and attempting to cross the border illegally. There was no independent investigation into his death. The National Public Prosecution Authority concluded he died by suicide and that there was no basis for criminal charges, in a finding based on a RIB investigation and the Rwanda Forensic Laboratory.1
Enforced disappearances
Enforced disappearances of political opposition members continued and several probable cases from previous years remained unresolved. In June, Venant Abayisenga, a member of Development and Liberty for All (DALFA-Umurinzi), and former member of the United Democratic Forces (FDU-Inkingi), both unregistered opposition political parties, was reported missing. He had been acquitted in January of forming an irregular armed group and released from prison. He told the media that he was tortured in detention. His whereabouts remained unknown at the end of the year.
Rwanda had not ratified the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance.2
Excessive use of force
In September, following an outcry on social media in response to police use of excessive, and at times lethal, force, including in response to alleged curfew violations, the President and the Minister of Justice condemned the actions of individual police officers. They said these actions violated operational guidelines and promised to hold perpetrators accountable. On 9 September, a police spokesperson said several officers were in custody while investigations and prosecutions were ongoing.
unfair trials
On 31 August, the RIB announced the arrest of Paul Rusesabagina, famed as the manager of Hotel des Milles Collines where over 1,200 people sought refuge during the 1994 genocide. He was later charged with offences including terrorism, arson, kidnap and murder in relation to his support for an armed group. He had left Dubai overnight on 27/28 August in mysterious circumstances; in court in November, he said that he had been abducted and blindfolded with his arms and legs bound. The authorities refused to explain how he arrived in Kigali but asserted that due process had been followed. He was initially denied access to a lawyer hired by his family and chose two lawyers from a list of pro bono advocates. From November he was represented by the lawyer chosen by his family. He remained in pre-trial detention at the end of the year, after three requests for release on bail were denied.3
Right to truth, justice and reparation
In May, Félicien Kabuga, acknowledged as a chief financier of the 1994 genocide, was arrested by French authorities in a Paris suburb. In 1997 the International Criminal Tribunal for Rwanda (ICTR), which tried genocide cases until 2015, indicted him on seven counts of genocide and related crimes. He was transferred to the custody of the International Residual Mechanism for Criminal Tribunals (IRMCT) in The Hague in October, and a plea of not guilty was entered during a pre-trial hearing in November.
In May, the IRMCT Chief Prosecutor confirmed DNA tests had proved that Augustin Bizimana, whom the ICTR had indicted in 2001 for genocide, had died in 2000 in the Republic of the Congo.
The authorities sought the extradition of genocide suspect Aloys Ntiwiragabo from France. In July, a preliminary investigation for crimes against humanity was launched in France after a journalist located him in Orléans, about 100km south-west of Paris.
Arbitrary detention
A night-time curfew was introduced in response to the COVID-19 pandemic. Police instructed those alleged to have violated the curfew to report to centres, including open-air stadiums, where they remained until the end of curfew the next morning. The police spokesperson said these were not “detention or prison facilities” but “central grounds used to control movements during curfew hours as well as sensitization centres with space for physical distancing, where people are educated on the pandemic and safety practices.”
In July, the Rwanda National Police published a list of 498 motorists (including some registration plate details) who, since April, had allegedly ignored orders and not reported to the centres. Those who did not report to the police within an allotted time were warned they would be arrested. Several similar lists were published on a regular basis until October.
Freedom of expression
In April, several YouTube bloggers reported on allegations that soldiers raped women and committed other human rights violations during lockdown in the Kangondo II neighbourhood known as “Bannyahe” in Kigali. Although the Rwanda Defence Force announced on 4 April that they were holding five soldiers suspected of involvement in these crimes, four bloggers who reported on the abuses and other consequences related to the authorities’ COVID-19 response, were later arrested. Two of the bloggers were provisionally released later the same month, and one was released on bail in May while Dieudonné Niyonsenga, also known as Cyuma Hassan, and his driver, Fidèle Komezusenge, remained in detention at the end of the year. The Rwanda Media Commission said that bloggers were not recognized as journalists and were “not authorized to interview the population.”
Refugees and asylum-seekers
In late August, UNHCR, the UN refugee agency, and the governments of Rwanda and Burundi began to facilitate organized returns of Burundian refugees from Rwanda.EINDE VERSLAG AMNESTY INTERNATIONAL[6] ARTIKEL 3, ANTI FOLTERVERDRAG1. No State Party shall expel, return (“refouler”) or extradite a person to another State where there are substantial grounds for believing that he would be in danger of being subjected to torture. CONVENTION AGAINST TORTURE AND OTHER CRUEL, INHUMAN ORDEGRADING TREATMENT OR PUNISHMENThttp://hrlibrary.umn.edu/instree/h2catoc.htm
ONDERTEKEND EN GERATIFICEERD DOOR NEDERLANDhttp://hrlibrary.umn.edu/research/ratification-netherlands.html [7]ZIE NOOT 5 [8] ”Onze referentie:6397669001Geachte mevrouw Essed, Vriendelijk dank voor uw bericht. We waarderen uw bezorgdheid. Vanwege privacy en veiligheidsredenen kunnen we niet bevestigen dat deze persoon met ons reist. Het is overigens niet ongebruikelijk dat luchtvaartmaatschappijen in opdracht van de autoriteiten passagiers vervoeren. KLM is daar geen uitzondering op. Voor vragen en opmerkingen over het overheidsbeleid verwijzen we naar de autoriteiten. Verder zal ik niet inhoudelijk ingaan op uw email. Ik vertrouw erop u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben. Met vriendelijke groet, PASSENGER BUSINESSMw. T.van der Linde Customer Care KLM Nederland DEZE KLM REACTIE STAAT VERMELD IN MIJN VOLGENDE BRIEF, DIE EEN ANTWOORD IS OP BOVENSTAANDE KLM REACTIE KLM MEDEPLICHTIGHEID AAN UITZETTING SOMALISCHE VLUCHTELING/REACTIE OP BRIEF KLMASTRID ESSED3 MEI 2013 https://www.astridessed.nl/klm-medeplichtigheid-aan-uitzetting-somalische-vluchtelingreactie-op-brief-klm-2/
[9]
”Is er een verplichting om mee te werken aan uitzettingen?Met betrekking tot een eventuele verplichting om mee te werken met uitzettingen, is Hoofdstuk 5, paragraaf C van Annex 9 van het Verdrag van Chicago relevant. Deze paragraaf ziet specifiek op “deportees”, en moet worden gelezen in samenhang met de niet-bindende Guidelines die IATA (de internationale organisatie van luchtvaartmaatschappijen) opstelde over de verwijdering van “deportees”. Echter, nergens wordt er een verplichting aan luchtvaartmaatschappijen opgelegd om mee te werken aan het uitvoeren van uitzettingen. Daar waar sprake is van een “deportation order”, gaat het om het bevel aan de vreemdeling om te vertrekken, niet om een bevel aan de luchtvaartmaatschappij om uit te zetten. De Guidelines definiëren zo’n “order” als: “A written order, issued by the competent authorities of a State and served upon a deportee, directing that person to leave that State” (cursivering toegevoegd), een terugkeerbesluit dus. Ook is sprake van “making arrangements with an aircraft operator for the removal of a deportee” (punt 5.19). Hieruit blijkt dat medewerking plaatsvindt op basis van een overeenkomstmet de vervoerder, niet op basis van een verplichtingvan de vervoerder.’
VERBLIJFBLOGMOET KLM MEEWERKEN AAN DE VERWIJDERING VAN AFGEWEZEN ASIELZOEKERS? MAARTEN DEN HEIJER
Een meerderheid in de Tweede Kamer wil dat het Kinderpardon wordt verruimd en dat in afwachting daarvan de betreffende kinderen niet worden uitgezet. Staatssecretaris Harbers wil de uitzetting niet opschorten en KLM voert aan dat het moet mee werken. Bestaat er zo’n verplichting voor luchtvaartmaatschappijen?
Door Maarten den Heijer, Jorrit Rijpma en Thomas Spijkerboer
Staatssecretaris Harbers wil geen verruiming van het Kinderpardon, en wil daarom ook geen uitzettingen opschorten. Er is een moreel beroep gedaan op de KLM om niet mee te werken aan de uitzetting van kinderen die onder het pardon zouden kunnen vallen. De KLM voert aan dat zij op basis van haar vervoersplicht geen andere keuze heeft dan mee te werken aan uitzettingen. Rust op luchtvaartmaatschappijen de verplichting uitzettingen te faciliteren?
Wat zijn de verplichtingen van vervoersondernemingen? De Vreemdelingenwet somt de verplichtingen op van vervoersondernemingen (luchtvaartmaatschappijen zoals de KLM, maar ook botennaar Engeland of busmaatschappijen):
zij moeten het nodige doen om te voorkomen dat vreemdelingen zonder toestemming naar Nederland komen; controles aan de incheckbalie gaan niet alleen over of u een ticket heeft, maar ook over de vraag of u een Nederlands paspoort heeft, of een visum als dat vereist is (artikel 4 lid 1 Vw);
op bepaalde, speciaal aangewezen vluchten is het verplicht om kopieën te maken van de reisdocumentenvan de passagiers (artikel 4 lid 2 Vw);
er kan gevraagd worden gegevens over de passagiers en de bemanning aan de grensbewaking te geven (artikel 4 lid 3 Vw);
als vreemdelingen aan de grens (in de praktijk vooral: op Schiphol) worden geweigerd, moet de luchtvaartmaatschappij hen weer mee terugnemen en ze gratis naar een plek buiten Nederland brengen (artikel 65 lid 1 onder a Vw; gratis: zie artikel 65 lid 2 Vw);
als vreemdelingen binnen zes maanden nadat ze zijn binnengekomen worden aangehouden, moet de vervoersmaatschappij waarmee ze zijn gekomen ze gratis naar een plek buiten Nederland brengen (artikel 65 lid 1 onder b Vw; gratis:zie artikel 65 lid 2 Vw).
Deze Nederlandse bepalingen vormen voor het overgrote deel de omzetting in Nederlands recht van Europeesrechtelijke verplichtingen. Artikel 26 lid 1 onder a van de Schengen Uitvoeringsovereenkomst en artikel 3 van Richtlijn 2001/51 zeggen dat een vervoerder een geweigerde vreemdeling die hij zelf heeft aangevoerd moet terugnemen en ergens anders heen moet brengen.
Die bepalingen zijn in lijn met het internationale recht. De toepasselijke regeling is te vinden in hoofdstuk 5, paragraaf B van Annex 9 bij het Verdrag van Chicago over de burgerluchtvaart. Die bevat een verplichting voor de luchtvaartmaatschappij om aan de grens geweigerde vreemdelingen mee terug te nemen (punt 5.11). Maar ook hier gaat het enkel over vreemdelingen die die luchtvaartmaatschappij zelf heeft aangevoerd, zogenaamde “inadmissible persons”. Punt 5.11 ziet immers specifiek op iemand die wordt “teruggebracht” naar de luchtvaartmaatschappij (“returned to the aircraftoperator for removal from the State”, punt 5.9, cursivering toegevoegd).
Is er een verplichting om mee te werken aan uitzettingen? Met betrekking tot een eventuele verplichting om mee te werken met uitzettingen, is Hoofdstuk 5, paragraaf C van Annex 9 van het Verdrag van Chicago relevant. Deze paragraaf ziet specifiek op “deportees”, en moet worden gelezen in samenhang met de niet-bindende Guidelines die IATA (de internationale organisatie van luchtvaartmaatschappijen) opstelde over de verwijdering van “deportees”. Echter, nergens wordt er een verplichting aan luchtvaartmaatschappijen opgelegd om mee te werken aan het uitvoeren van uitzettingen. Daar waar sprake is van een “deportation order”, gaat het om het bevel aan de vreemdeling om te vertrekken, niet om een bevel aan de luchtvaartmaatschappij om uit te zetten. De Guidelines definiëren zo’n “order” als: “A written order, issued by the competent authorities of a State and served upon a deportee, directing that person to leave that State” (cursivering toegevoegd), een terugkeerbesluit dus. Ook is sprake van “making arrangements with an aircraft operator for the removal of a deportee” (punt 5.19). Hieruit blijkt dat medewerking plaatsvindt op basis van een overeenkomstmet de vervoerder, niet op basis van een verplichtingvan de vervoerder.
Punt 5.19.1 bevestigt enkel de regel dat de luchtvaartmaatschappij en de gezagvoerder (zelfs als de luchtvaartmaatschappij een ticket heeft verkocht om een vreemdeling mee uit te zetten) altijd het laatste woord houden ten aanzien van de veiligheid aan boord en van de vlucht zelf, en dat zij indien deze in geding is verdere medewerking aan uitzettingen mogen stopzetten. Daartoe hebben piloten uitgebreide bevoegdheden gekregen in het Verdrag inzake strafbare feiten en bepaalde andere handelingen begaan aan boord van luchtvaartuigen (Verdrag van Tokio, artikelen 6 t/m 10). Dit wordt ook onderstreept in de Guidelines (punt 1.2), die stellen dat de overeenkomst tussen de uitzettende staat en de luchtvaartmaatschappij niets afdoet aan de bevoegdheid van de gezagvoerder. Piloten van Lufthansa weigeren regelmatig mee te werken aanuitzettingen, en die bevoegdheid hebben ze.
Een luchtvaartmaatschappij heeft dus de verplichting om mee te werken aan de deportatie van vreemdelingen, maar alleen
als die maatschappij de vreemdelingen zelf heeft aangevoerd, en
als die vreemdelingen meteen na aankomst worden geweigerd, of als die vreemdelingen maximaal zes maanden na aankomst worden aangehouden en dan worden teruggestuurd.
Is er een andere verplichting voor vervoerders om mee te werken aan uitzettingen? Behalve als het gaat om de verplichtingen die hierboven werden beschreven, hoeven vervoersmaatschappijen geen overeenkomsten te sluiten met staten die vreemdelingen willen uitzetten. Dat vloeit alleen al voort uit de contractsvrijheid die ook vervoersmaatschappijen hebben. De vervoersplicht waar de KLM zich op beroept, die inhoudt dat een passagier die een geldig ticket heeft in principe dient te worden vervoerd, beschermt de gerechtvaardigde belangen van de passagier die zelf wil vliegen, en dus bijvoorbeeld niet enkel op grond van een lichamelijke beperking aan de gate geweigerd kan worden. De vervoersplicht beschermt niet de belangen van de uitzettende staat. Als een luchtvaartmaatschappij geen ticket verkoopt aan een staat voor een uit te zetten vreemdeling, ontstaat ook geen vervoersplicht. Virgin Atlantic weigert sinds vorige zomer deportaties uit te voeren, net als verschillende Amerikaanse maatschappijen.
Kortom: behalve de wettelijke verplichtingen zoals die zijn neergelegd in de Vreemdelingenwet zijn luchtvaartmaatschappijen niet verplicht om mee te werken aan uitzettingen. Zoals de Nederlandse Vreemdelingencirculaire het in paragraaf A1/9 treffend zegt: “De vervoerder is verplicht om een vreemdeling die hij naar Nederland heeft vervoerd en aan wie de toegang tot het Schengengebied is geweigerd, op aanwijzing van de ambtenaar belast met de grensbewaking terug te brengen naar een plaats buiten het Schengengebied.” Tot het terugbrengen van anderen zijn vervoerders niet verplicht.
Vallen potentiële pardonkinderen onder de wettelijke vervoersverplichting? Sowieso zou het alleen gaan om kinderen die met de KLM naar Nederland zijn gevlogen. Met andere kinderen (hier geboren, over land of met een andere luchtvaartmaatschappij gearriveerd) heeft de KLM immers niets te maken.
Maar ook voor kinderen die per KLM zijn gekomen is het niet goed voorstelbaar dat de KLM verplicht is ze terug te brengen. Kinderen die onder het nieuwe pardon zouden kunnen vallen zijn immers al een hele tijd in Nederland. De verplichting om mensen terug te brengen geldt alleen als mensen hier met de betreffende luchtvaartmaatschappij zijn aangekomen en vervolgens maximaal zes maanden na binnenkomst zijn aangehouden (artikel 65 lid 1 Vw). Het is eigenlijk uitgesloten dat kinderen die korter dan zes maanden geleden naar Nederland zijn gekomen (we hebben het dan over de late zomer van 2018) onder het nieuwe pardon zouden gaan vallen.
De conclusie is daarom: op grond van de wet zijn luchtvaartmaatschappijen, en dus ook de KLM, niet verplicht om mee te werken aan de verwijdering van kinderen die mogelijk onder het nieuwe Kinderpardon vallen. Mogelijk heeft de KLM, los van een wettelijke verplichting, een overeenkomst met de Nederlandse staat gesloten, waarin zij zich verplicht tot het vervoeren van iedereen die Nederland wil uitzetten. In dat geval heeft de KLM zich dus enkel zelf gebonden en zou zij dit contract kunnen beëindigen als zij dat wil.Maarten den Heijer is universitair docent internationaal recht aan de Universiteit Amsterdam, Jorrit Rijpma is universitair hoofddocent Europees recht aan de Universiteit Leiden en Thomas Spijkerboer is hoogleraar migratierecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
De avond voor de uitzetting van de Armeense tieners Lili en Howick annuleerde luchtvaartmaatschappij KLM hun vliegtickets.
KLM weigerde vorig jaar september mee te werken aan de uitzetting van de Armeense kinderen Lili en Howick. Op de avond voor hun vertrek annuleerde de luchtvaartmaatschappij hun tickets.
Een directeur van KLM gaf de Dienst Terugkeer en Vertrek – onderdeel van het ministerie van Justitie en Veiligheid – te kennen dat de luchtvaartmaatschappij de kinderen niet wilde vervoeren, bleek uit het donderdag gepubliceerde rapport over de uitzetting van de Armeense tieners.KLM bevestigde vrijdag, na berichtgeving van De Telegraaf, dat het inderdaad medewerking had geweigerd. Waarom de tickets van Lili en Howick geannuleerd werden, is niet bekendgemaakt. „Wat we in algemene zin kunnen melden is dat we vóór elke uitzetting onze eigen risicoanalyse doen en daar worden meerdere veiligheidsaspecten in gewogen. Ook over de aard en weging van deze aspecten communiceren we niet, omdat dit security-informatie betreft.” Lili en Howick ontglipten in die nacht – van 7 op 8 september – aan het toezicht van de autoriteiten en voogdijstichting Nidos, nadat een laatste verzetsprocedure bij de rechter was gestrand. De politie zette een grote opsporingsactie op, die tot veel publieke verontwaardiging leidde. Eerder tekenden meer dan 100.000 mensen een petitie om uitzetting van Lili en Howick te voorkomen. Uiteindelijk gebruikte de toenmalige staatssecretaris Mark Harbers (Migratie, VVD) zijn discretionaire bevoegdheid om de uitzetting van de twee tieners tegen te houden.
NOSKLM WEIGERDE LILI EN HOWICK TE VERVOEREN BIJ UITZETTING6 DECEMBER 2019
Luchtvaartmaatschappij KLM heeft vorig jaar geweigerd mee te werken aan de uitzetting van Lili en Howick. De tickets van de Armeense asielkinderen werden vorig jaar september op de avond voor de vlucht geannuleerd, staat in een rapport van de Inspectie Justitie en Veiligheid.
De directeur-generaal van de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) kreeg de avond voor uitzetting om 19.30 uur een telefoontje van een directeur van KLM. Die vertelde dat de luchtvaartmaatschappij niet zou meewerken aan het vertrek van de twee.
KLM bevestigt naar aanleiding van het nieuws, dat naar buiten kwam via De Telegraaf, dat het bedrijf de tickets inderdaad geannuleerd heeft. Over individuele gevallen wil het bedrijf niets kwijt. “Wat we in algemene zin kunnen melden is dat we voor elke uitzetting onze eigen risicoanalyse doen en daar worden meerdere veiligheidsaspecten in gewogen.” Die analyse heeft geleid tot het besluit.
Medewerkers van de DT&V gingen op zoek naar een vlucht van een buitenlandse luchtvaartmaatschappij een dag later, op 8 september. Dat leverde resultaat op: om 13.15 uur zouden de twee op het vliegtuig stappen. Maar zover kwam het nooit. Die nacht verdwenen Lili en Howick.
Fouten
Later bleek dat ze in het huis van hun opa en oma in Wijchen hadden verbleven, wat al bekend was bij instanties, en daarna naar een onbekende bestemming waren gebracht. Kort nadat toenmalig staatssecretaris Harbers de kinderen uit veiligheidsoverwegingen alsnog een verblijfsvergunning had gegeven, doken ze op.De precieze toedracht van de verdwijning blijft onduidelijk, maar vorige maand werd bevestigd dat meerdere instanties fouten hebben gemaakt bij de zaak. INSPECTIE JUSTITIE EN VEILIGHEIDMINISTERIE VAN JUSTITIE EN VEILIGHEID’RAPPORT HET VERTREKPROCES VAN DE ARMEENSE KINDERENhttps://www.inspectie-jenv.nl/Publicaties/rapporten/2019/11/05/het-vertrekproces-van-de-armeense-kinderen[3]
Misdaadverslaggever van Elsevier Weekblad Gerlof Leistra meldde op BNR-Nieuwsradio dat mensen naar aanleiding van de dood van Peter R. de Vries “toe-te-rend” door de straten reden. “Ik zal geen namen noemen”, zei Leistra, maar voor de mensen op Twitter was het duidelijk genoeg: het is traditie dat journalisten na een aanslag melding maken van feestvierende mensen (altijd een hoax) en dat die mensen een migratie-achtergrond hebben. Als het dan ook nog gaat om toeterende feestvierders, is dat het hondenfluitje voorbij, want iedereen in Nederland weet: toeteren = allochtonen.
Alleen, waarom zouden allochtonen toeteren van blijdschap om de dood van Peter R. de Vries? Hij was hun held, kon je ook zien aan de vele rouwbetuigingen van Nederlandse moslims en Nederlanders met een migratie-achtergrond, die het niet ontgaan was dat De Vries één van die zeldzame Nederlandse journalisten was die ondubbelzinnig stelling nam tegen racisme, ondubbelzinnig het bestaan van institutioneel racisme erkende en zei dat Wilders een grotere bedreiging voor Nederland vormde dan de islam. Leistra moest zijn suggestieve keutel dan ook weer intrekken en verklaarde het te betreuren dat zijn tweet een bepaalde lading “kreeg”. Hij was het niet die over allochtonen had gesproken.
Maar hij hield vol dat hij toeterende mensen had gezien en een vriend van hem had ergens anders hetzelfde gezien.
Nazislamitische hoeren
Wie zouden die geheimzinnige toeteraars geweest kunnen zijn? Gaandeweg wordt duidelijk welke groep Nederlanders wél blij is met de dood van De Vries. GeenStijl-kakkerlak Bart Nijman, daar is-ie weer, die zou één van de toeteraars kunnen zijn geweest. Nijman is nog steeds kwaad dat De Vries in 2015 over de aanslag op Charlie Hebdo had gesuggereerd dat de redactie dat zelf over zich had afgeroepen door de islam te bespotten.
Heel Domrechts is nog steeds kwaad om die observatie van De Vries, onder andere Martien Pennings, die ik vanmiddag opeens weer zag opduiken. Pennings droomt van het vermalen van zijn politieke tegenstanders tot bloedpap, en van de wrede executie van ‘de nazislamitische hoeren’ Femke Halsema, Jolande Sap, Karin Dekker, Ineke van Gent en Claudia de Breij. De gewelddadige dood van De Vries vervult hem met triomfalisme: “vermoord door de cultuur die hij graag met respect bejegende, de Marokkaans-islamitische”, tweet Pennings.
Elzo Bijl wees al op de idiotie van die opmerking: is de maffia ook een manifestatie van de Siciliaans-katholieke cultuur? Nee, mensen bedreigen en kapotschieten, dat is aantoonbaar de cultuur van Martien Pennings zelf.
Deugpamperaars
Pennings’ oprisping werd me onder de aandacht gebracht door één van Pennings fans, een zekere Ingrid, die in haar Twitterbio schrijft een ‘bloedhekel’ te hebben aan ‘deugpamperaars’. Ingrid zet er zo’n hysterisch lachende emoji bij, met tranen en alles, één van de lievelingsemoji’s van Domrechts, daar zetten ze er het liefst tien op een rij om aan te geven hoe hi-la-risch ze alles vinden, terwijl ze in werkelijk stikken in hun eigen bloed van verontwaardiging.
Het is Ingrids reactie op mijn constatering dat De Vries werd bedreigd door de PVV-aanhang, vanwege zijn kritiek op Wilders. Iedereen weet: Wilders bekritiseren = ernstig bedreigd worden. Iemand anders, ook een anonieme lafbek die zich ‘777’ noemt reageerde op mijn constatering met een screenshot van een tweet van De Vries, waarin hij zegt dat niet de islam maar Wilders de grootste bedreiging voor Nederland is. “Boontje komt om zijn loontje”, is de boodschap. ‘777’ zou zomaar een toeterende feestvierder kunnen zijn geweest. Ingrid ook. De enige Nederlanders die om de dood van De Vries juichen, of in elk geval een zeker triomfalisme niet kunnen onderdrukken, moeten we zoeken onder de aanhang van Wilders, Baudet en JA21. Was het niet Annabel Nanninga die eens schreef dat het mooi zou zijn als een moslim een aanslag zou plegen op de joodse gemeenschap, alleen maar om al die deugmensen op hun neus te zien kijken?
Juichen om een moordaanslag, alleen Domrechts mag dat. Ik noemde dat al eens ‘Domrechts privilege‘. En Peter R. de Vries werd en wordt geháát door Domrechts. Ik denk dus dat we dáár de toeterende mensen van Gerlof Leistra moeten zoeken.
Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Wie zijn toch die mensen, die feestvieren om de dood van Peter R de Vries?
Uw berichtgeving dd 19 juli 2021 ”Ben & Jerry’s weg uit bezet gebied”
Geachte Redactie,
Hoewel uw berichtgeving over het Midden-Oostenconflict voorzichtig begint
te verbeteren [1] bent u er nog niet.
Nog lang niet.
Ik verwijs hier naar uw recente berichtgeving dd 19 juli jongstleden:
””Ben & Jerry’s weg uit bezet gebied”
Zie voor de tekst van het bericht, direct onder deze mailbrief
Maar eerst een blijk van waardering, voor uw titel:
”Ben & Jerry’s weg uit bezet gebied.”
DAT is de enige juiste aanduiding voor ”De Palestijnse Gebieden” en
daarvoor verdient u een compliment, omdat uw berichtgeving de
terminologie ”bezette gebieden” in het verleden ook weleens, ten onrechte,
achterwege heeft gelaten. [2]
Tot zover dus een compliment
Nu datgene waarin u-en dat is niet de eerste keer- [3] in de
fout gegaan bent:
GEEN ”HUIZEN”, MAAR NEDERZETTINGEN!
In de tweede alinea van uw berichtgeving vermeldt u:
”De actie van de ijsmaker, die onderdeel is van multinationalUnilever, is een van de meest in het oog springende acties van eeninternationaal bedrijf tegen de Israelische politiek om huizen te bouwenin de gebieden, die zijn veroverd in de oorlog van 1967.”[Zie direct hieronder]Met een dergelijke formulering gaat u opnieuw de fout in, want dooru wordt gesuggereerd, dat [ik citeer u] ”De Israelische politiekom huizen te bouwen in de gebieden, die zijn veroverd in de oorlog van 1967”,slechts om huizenbouw zou gaan en meer niet.To be fair:U vermeldt er WEL bij ”in de gebieden, die zijn veroverd in de oorlog van 1967”,waardoor menige lezer zal twijfelen aan het legitieme karakter van deze ”huizenbouw”, maar dat is nog niet hetzelfde als een internationaleveroordeling en daarom, op zijn zachtst gezegd, misleidend en onvolledig. DE ILLEGALITEIT VAN DE NEDERZETTINGEN Om te beginnen:Hoewel er inderdaad huizen worden gebouwd, is de term in ditverband onjuist, omdat het iets normaals en legitiems suggereert.En dat is het dus niet: De sinds eind zestiger jaren in bezet Palestijns gebied gebouwde nederzettingen, zijn in strijd met het Internationaal Recht!Volgens artikel 49, 4e Conventie van Geneve en het Haags Verdrag van1907! [4]Behalve uiteraard Israel en nu ook de VS [5] een algemeenerkend internationaalrechtelijk principe, ook door de EU, die de illegaliteit van de nederzettingen keer op keer heeft bekrachtigd. [6] Maar laat ik het, naast internationaalrechtelijke bepalingen, in gewone mensentaal zeggen.Die nederzettingen zijn aan de Palestijnen ontstolen gebied.Want in bezet Palestijns gebied wordt nog dagelijks land onteigend, de bewoners eraf gegooid ten behoeve van kolonisten uit Israel,die er niet alleen wonen, maar ook niet zelden de plaatselijke bezette bevolking terroriseren, vaak ook nog eens gesteund door het Israelische leger, zoals u in de berichtgeving van de Israelische mensenrechtenorganisatie Btselem kunt lezen! [7]Ordinaire landdiefstal en terreur dus!
CONCLUSIE Vandaar, nogmaals een dringend beroep op u, voortaan duidelijkde illegaliteit van de nederzettingen in bezet Palestijns gebied te vermelden!Daarvoor is het meer dan Hoog Tijd, vindt u zelf ook niet?
Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam
NOS TELETEKSTBERICHTGEVINGUITGESCHREVEN NOS TELETEKSTBERICHT NOS TELETEKSTBEN & JERRY’S WEG UIT BEZET GEBIED https://teletekst-data.nos.nl/webplus?p=127 De Amerikaanse ijsmaker Ben & Jerry’s stopt eind volgend jaarmet de verkoop van ijs in de door Israel bezette Palestijnse gebieden.De verkoop is in strijd met de waarden van het bedrijf, schrijft Ben & Jerry’s.
De actie van de ijsmaker, die onderdeel is van multinationalUnilever, is een van de meest in het oog springende acties van eeninternationaal bedrijf tegen de Israelische politiek om huizen te bouwenin de gebieden, die zijn veroverd in de oorlog van 1967.
De Israelische premier Bennett noemt de stap van Ben & Jerry’s optwitter ”moreel verkeerd” en ”anti-Israel” EINDE NOS TELETEKSTBERICHT
Ben & Jerry's weg uit bezet gebied
De Amerikaanse ijsmaker Ben & Jerry's
stopt eind volgend jaar met de verkoop
van ijs in de door Israël bezette
Palestijnse gebieden.De verkoop is in
strijd met de waarden van het bedrijf,
schrijft Ben & Jerry's.
De actie van de ijsmaker,die onderdeel
is van multinational Unilever,is een
van de meest in het oog springende
acties van een internationaal bedrijf
tegen de Israëlische politiek om huizen
te bouwen in de gebieden die zijn
veroverd in de oorlog van 1967.
De Israëlische premier Bennett noemt de
stap van Ben & Jerry's op Twitter
"moreel verkeerd" en "anti-Israël".
The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.” ARTICLE 49, FOURTH GENEVA CONVENTION
”De Staat, die een gebied bezet heeft, mag zich slechts beschouwen als beheerder en vruchtgebruiker der openbare gebouwen, onroerende eigendommen, bosschen en landbouwondernemingen, welke aan den vijandelijken Staat behooren en zich in de bezette landstreek bevinden. Hij moet het grondkapitaal dier eigendommen in zijn geheel laten en die overeenkomstig de regelen van het vruchtgebruik beheeren.”
IN HET ENGELS Art. 55. The occupying State shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct.
CONVENTION RESPECTING THE LAWS AND CUSTOMS OF WARON LAND AND ITS ANNEX: REGULATIONS CONCERNINGTHE LAWS AND CUSTOMS OF WAR ON LAND
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
De Verenigde Staten beschouwen Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever niet langer als strijdig met het internationaal recht. Minister van Buitenlandse Zaken Pompeo heeft de koerswijziging bekendgemaakt.
De stap volgt in een reeks pro-Israëlische beslissingen van de regering van president Trump. Eerder besloot de Amerikaanse president om Jeruzalem te erkennen als de ongedeelde hoofdstad van Israël en de Amerikaanse ambassade erheen te verplaatsen. Daarna heeft hij de financiële steun aan de Palestijnen stopgezet. In maart erkende de president de annexatie van de Golanhoogten, die Israël in 1967 veroverde op Syrië.
Hindernis
De Israëlische premier Netanyahu spreekt zijn waardering uit voor de Amerikaanse stap. Hij noemt het “een belangrijke maatregel die een historische fout corrigeert”. Israël blijft bereid tot vredesonderhandelingen met de Palestijnen, maar zal blijven afwijzen dat sprake is van illegale nederzettingen, aldus Netanyahu.
De Palestijnse president Abbas zegt in reactie dat de VS zijn geloofwaardigheid om een rol te spelen in het vredesproces heeft verloren.
Ook de Palestijnse politica Hanan Ashrawi veroordeelt de Amerikaanse koerswijziging. Volgens haar is het “een nieuwe klap voor het internationale recht, gerechtigheid en vrede”.
De Europese Unie en de meerderheid van de internationale gemeenschap achten de nederzettingen volgens internationaal recht illegaal. En dat blijft zo, liet EU-buitenlandchef Mogherini weten in een verklaring.
Vorige week oordeelde het Europees Hof voor Justitie nog dat levensmiddelen uit Israëlische nederzettingen niet langer het label ‘made in Israel’ mogen dragen.
Tweestatenoplossing
De EU ziet de Israëlische nederzettingen net als internationale organisaties als de Verenigde Naties als een grote hindernis voor een oplossing van het conflict met de Palestijnen. Zij beschouwen de bezette Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem als essentiële onderdelen van een toekomstige Palestijnse staat.
In de verklaring roept Mogherini Israël op om te stoppen met de uitbreiding van nederzettingen.
In 2016 nam de VN-Veiligheidsraad een resolutie aan waarin van Israël wordt geëist dat het stopt met bouwen in nederzettingen, “een flagrante schending” van het internationaal recht. De VS, onder president Obama, koos toen voor een koerswijziging en blokkeerde de resolutie niet maar onthield zich van stemming. De Amerikaanse VN-ambassadeur van destijds zei dat de nederzettingen een tweestatenoplossing in de weg staan.
Israël bezette de gebieden in 1967. Sindsdien groeide het aantal Israëlische kolonisten er tot meer dan 600.000.
EINDE NOS BERICHT
[6]
””De Europese Unie liet weten vast te houden aan het standpunt dat nederzettingen illegaal zijn en schadelijk voor het vredesproces.”
Het besluit van de Amerikaanse regering om Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever niet meer als illegaal te beschouwen, heeft geleid tot internationale kritiek. De Palestijnse Autoriteit wil de kwestie voorleggen aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
De Amerikaanse minister Mike Pompeo (Buitenlandse Zaken) zei maandag dat nederzettingen in bezette gebieden “niet per se strijdig zijn met internationale wetgeving”. Dat is volgens hem vooral een kwestie voor Israëlische rechtbanken. Pompeo wil Israël en de Palestijnen zo meer ruimte geven om te onderhandelen over de status van dergelijke gebieden.
Het besluit leidde tot verheugde reacties in Israël, maar Pompeo kreeg vanuit de internationale gemeenschap weinig bijval. Rusland stelde dinsdag dat het besluit de spanningen tussen Israël en de Palestijnen verder zal doen oplopen. De Arabische Liga sprak over een “zeer negatieve ontwikkeling”. De Europese Unie liet weten vast te houden aan het standpunt dat nederzettingen illegaal zijn en schadelijk voor het vredesproces.
Uw berichtgeving dd 27 april 2021 ”HRW: Israel schuldig aan apartheid”
Geachte Redactie,De walrus sprak:De tijd is daar Om over allerlei te praten”Een schoen, een schip, een kandelaar,Of koningen ook liegenEn of de zee soms koken kanEn een biggetje kan vliegen. Uit het Engels vertaald uit: THE WALRUS AND THE CARPENTERLEWIS CARROLL: ALICE IN WONDERLAND https://en.wikipedia.org/wiki/The_Walrus_and_the_Carpenter Leuk he, een passage uit een oude klassieker, Alice in Wonderland,waar de Walrus en de Timmerman met elkaar in gesprek zijn en de Walrus deze woorden uitspreekt.De tijd is daar…….De tijd is ook daar om u deze keer [het is weleens anders, zoals u weet] [1]een compliment te maken over uw berichtgeving met betrekking tothet recente rapport van mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch:over Israel, genaamd ”A TRESHOLD CROSSEDISRAELI AUTHORITIES AND THE CRIME OF APARTHEID ANDPERSECUTION” [2]De titel van uw berichtgeving luidt: ” HRW: Israel schuldig aan apartheid”Zie uw teletekstbericht direct hieronder, voor het notenapparaat. U geeft in uw teletekstbericht niet alleen goed de hoofdpunten vande bijgevoegde verklaring van Human Rights Watch weer-het voerenvan een apartheidsbeleid ten opzichte van Palestijnen, de dominanteover Palestijnen door Joodse Israeli’s, het structureel bevoordelenvan Joodse Israeli’s en het feit, dat Palestijnen in de bezette gebiedenvallen onder het militaire recht- [3].Nog belangrijker is, dat u bereid geweest bent-en dat gebeurt echt niet vaak, ik kan daarvan meepraten [4], een visie en bericht door te laten opuw teletekstmedium, dat duidelijke en onverbloemde kritiek levert opde Israelische politiek tegenover de Palestijnen en wel van de kant van Human Rights Watch, een onverdachte mensenrechtenorganisatie.Ik citeer de heer Kenneth Roth, directeur van Human Rights Watch:”“Prominent voices have warned for years that apartheid lurks just around the corner if the trajectory of Israel’s rule over Palestinians does not change,” said Kenneth Roth, executive director of Human Rights Watch. “This detailed study shows that Israeli authorities have already turned that corner and today are committing the crimes against humanity of apartheid and persecution.” [5]
HOOR EN WEDERHOOR Waar ik zeker ook mee instem, is dat u de Israelische reactie[of een deel daarvan] ook vermeldt:Ik citeer uw nieuwsberichtgeving:”Israel spreekt van een onwaar rapport, dat zijn bestaansrecht ondermijnt.”Overigens ben ik dan wel benieuwd, wat voor harde bewijzen deIsraeli willen aanhalen, die hun bewering, dat het een ”onwaar rapport” is,ondersteunen, maar dat is een ander Verhaal, dat buiten deze briefmailvalt. Goed dus, dat u op deze wijze het principe ”Hoor en Wederhoor” respecteert, alleen wil ik er wederom op aandringen, dat u in uwberichtgeving over het Midden-Oostenconflict [waarbij u het Israelischebeleid, militaire handelingen etc beschrijft], nu eens eindelijk ookde Palestijnse reactie op de gebeurtenissen vermeldt, wat bij u,helaas, maar zelden het geval is.Hier is dus noodzakelijk werk voor u aan de Winkel!
MILITAIR RECHT IN DE BEZETTE PALESTIJNSE GEBIEDEN Het door Human Rights Watch terecht aangekaarte verschil inrechtsgang tussen Palestijnen en Joodse Israeli’s in de bezette gebieden,waarbij de eerste groep valt onder het ”Militaire Recht” en de tweedeonder het Burgerlijk Recht [6], wat u ook aankaart in uw nieuwsberichtgeving [Goed zo!] wordt ondersteund doortalloze mensenrechtenorganisaties, zoals de Israelische mensenrechtorganisaties Btselem en ACRI. [7] Mooi is, dat Human Rights Watch zich nu ook in deze respectabele Rijheeft geschaard! TENSLOTTE Ik straf, maar beloon ook [Grapje/HAHAHA]Neen serieus:Ik bekritiseer u, wanneer ik dat nodig acht [8], maar vind hetook terecht, u een compliment te maken, wanneer ik tevredenben met uw nieuwsberichtgeving. En over deze ben ik zeer te spreken Niet alleen hebt u hier Israel kritiek aan het woord gelaten, methet terechte ”hoor en wederhoor” waarop ook Israel recht heeft,maar ook hebt u enkele essentialia uit het Human Rights Watch rapportin enkele, treffende zinnen, weergegeven. En nu nog verder werken aan een berichtgeving, waarin u de illegaliteitvan de nederzettingen noemt, het Palestijnse recht op hoor en wederhoormeeneemt in uw berichtgeving, Oost-Jeruzalem als ”bezet”aanduidt en zo meerKijk nog maar eens naar mijn kritiek [8] Maar voor nu: Complimenten met uw berichtgeving!Ga zo door! Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam
NOS TELETEKSTHRW: ISRAEL SCHULDIG AAN APARTHEID Israel voert een apartheidsbeleid ten opzichte van dePalestijnen, zowel in de bezette gebieden als in de restvan Israel, zegt Human Rights Watch. Israel wil zo de overheersing vanhen door Joodse Israeliers in stand houden, zegt de mensenrechtenorganisatie. In een HRW-rapport staat, dat Joodse burgers structureel bevoordeeldworden.Zo vallen de Palestijnen in de bezette gebieden onder het militaire recht.Ze hebben geen recht op zelfbeschikking, zegt HRW.Ook in bezet Oost-Jeruzalem zijn er dergelijke verschillen. Israel spreekt van een onwaar rapport, dat zijn bestaansrecht ondermijnt. EINDE BERICHT
HRW:Israël schuldig aan apartheid
Israël voert een apartheidsbeleid ten
opzichte van de Palestijnen,zowel in de
bezette gebieden als in de rest van
Israël,zegt Human Rights Watch.Israël
wil zo de overheersing van hen door
Joodse Israëliërs in stand houden,zegt
de mensenrechtenorganisatie.
In een HRW-rapport staat dat Joodse
burgers structureel bevoordeeld worden.
Zo vallen de Palestijnen in de bezette
gebieden onder het militaire recht.Ze
hebben geen recht op zelfbeschikking,
zegt HRW.Ook in bezet Oost-Jeruzalem
zijn er dergelijke verschillen.
Israël spreekt van een onwaar rapport,
dat zijn bestaansrecht ondermijnt.
(Jerusalem) – Israeli authorities are committing the crimes against humanity of apartheid and persecution, Human Rights Watch said in a report released today. The finding is based on an overarching Israeli government policy to maintain the domination by Jewish Israelis over Palestinians and grave abuses committed against Palestinians living in the occupied territory, including East Jerusalem.
The 213-page report, “A Threshold Crossed: Israeli Authorities and the Crimes of Apartheid and Persecution,” examines Israel’s treatment of Palestinians. It presents the present-day reality of a single authority, the Israeli government, ruling primarily over the area between the Jordan River and Mediterranean Sea, populated by two groups of roughly equal size, and methodologically privileging Jewish Israelis while repressing Palestinians, most severely in the occupied territory.
Prominent voices have warned for years that apartheid lurks just around the corner if the trajectory of Israel’s rule over Palestinians does not change,” said Kenneth Roth, executive director of Human Rights Watch. “This detailed study shows that Israeli authorities have already turned that corner and today are committing the crimes against humanity of apartheid and persecution.”
The finding of apartheid and persecution does not change the legal status of the occupied territory, made up of the West Bank, including East Jerusalem, and Gaza, or the factual reality of occupation.
Originally coined in relation to South Africa, apartheid today is a universal legal term. The prohibition against particularly severe institutional discrimination and oppression or apartheid constitutes a core principle of international law. The 1973 International Convention on the Suppression and Punishment of the Crime of Apartheid and the 1998 Rome Statute to the International Criminal Court (ICC) define apartheid as a crime against humanity consisting of three primary elements:
An intent to maintain domination by one racial group over another.
A context of systematic oppression by the dominant group over the marginalized group.
Inhumane acts.
The reference to a racial group is understood today to address not only treatment on the basis of genetic traits but also treatment on the basis of descent and national or ethnic origin, as defined in the International Convention on the Elimination of all Forms of Racial Discrimination. Human Rights Watch applies this broader understanding of race.
The crime against humanity of persecution, as defined under the Rome Statute and customary international law, consists of severe deprivation of fundamental rights of a racial, ethnic, or other group with discriminatory intent.
Human Rights Watch found that the elements of the crimes come together in the occupied territory, as part of a single Israeli government policy. That policy is to maintain the domination by Jewish Israelis over Palestinians across Israel and the occupied territory. It is coupled in the occupied territory with systematic oppression and inhumane acts against Palestinians living there.
Drawing on years of human rights documentation, case studies, and a review of government planning documents, statements by officials, and other sources, Human Rights Watch compared policies and practices toward Palestinians in the occupied territory and Israel with those concerning Jewish Israelis living in the same areas. Human Rights Watch wrote to the Israeli government in July 2020, soliciting its perspectives on these issues, but has received no response.
Across Israel and the occupied territory, Israeli authorities have sought to maximize the land available for Jewish communities and to concentrate most Palestinians in dense population centers. The authorities have adopted policies to mitigate what they have openly described as a “demographic threat” from Palestinians. In Jerusalem, for example, the government’s plan for the municipality, including both the west and occupied east parts of the city, sets the goal of “maintaining a solid Jewish majority in the city” and even specifies the demographic ratios it hopes to maintain.
To maintain domination, Israeli authorities systematically discriminate against Palestinians. The institutional discrimination that Palestinian citizens of Israel face includes laws that allow hundreds of small Jewish towns to effectively exclude Palestinians and budgets that allocate only a fraction of resources to Palestinian schools as compared to those that serve Jewish Israeli children. In the occupied territory, the severity of the repression, including the imposition of draconian military rule on Palestinians while affording Jewish Israelis living in a segregated manner in the same territory their full rights under Israel’s rights-respecting civil law, amounts to the systematic oppression required for apartheid.
Israeli authorities have committed a range of abuses against Palestinians. Many of those in the occupied territory constitute severe abuses of fundamental rights and the inhumane acts again required for apartheid, including: sweeping movement restrictions in the form of the Gaza closure and a permit regime, confiscation of more than a third of the land in the West Bank, harsh conditions in parts of the West Bank that led to the forcible transfer of thousands of Palestinians out of their homes, denial of residency rights to hundreds of thousands of Palestinians and their relatives, and the suspension of basic civil rights to millions of Palestinians.
Many of the abuses at the core of the commission of these crimes, such as near-categorical denial of building permits to Palestinians and demolition of thousands of homes on the pretext of lacking permits, have no security justification. Others, such as Israel’s effective freeze on the population registry it manages in the occupied territory, which all but blocks family reunification for Palestinians living there and bars Gaza residents from living in the West Bank, use security as a pretext to further demographic goals. Even when security forms part of the motivation, it no more justifies apartheid and persecution than it would excessive force or torture, Human Rights Watch said.
“Denying millions of Palestinians their fundamental rights, without any legitimate security justification and solely because they are Palestinian and not Jewish, is not simply a matter of an abusive occupation,” Roth said. “These policies, which grant Jewish Israelis the same rights and privileges wherever they live and discriminate against Palestinians to varying degrees wherever they live, reflect a policy to privilege one people at the expense of another.”
Statements and actions by Israeli authorities in recent years, including the passage of a law with constitutional status in 2018 establishing Israel as the “nation-state of the Jewish people,” the growing body of laws that further privilege Israeli settlers in the West Bank and do not apply to Palestinians living in the same territory, as well as the massive expansion in recent years of settlements and accompanying infrastructure connecting settlements to Israel, have clarified their intent to maintain the domination by Jewish Israelis. The possibility that a future Israeli leader might someday forge a deal with Palestinians that dismantles the discriminatory system does not negate that reality today.
Israeli authorities should dismantle all forms of repression and discrimination that privilege Jewish Israelis at the expense of Palestinians, including with regards to freedom of movement, allocation of land and resources, access to water, electricity, and other services, and the granting of building permits.
The ICC Office of the Prosecutor should investigate and prosecute those credibly implicated in the crimes against humanity of apartheid and persecution. Countries should do so as well in accordance with their national laws under the principle of universal jurisdiction, and impose individual sanctions, including travel bans and asset freezes, on officials responsible for committing these crimes.
The findings of crimes against humanity should prompt the international community to reevaluate the nature of its engagement in Israel and Palestine and adopt an approach centered on human rights and accountability rather than solely on the stalled “peace process.” Countries should establish a UN commission of inquiry to investigate systematic discrimination and repression in Israel and Palestine and a UN global envoy for the crimes of persecution and apartheid with a mandate to mobilize international action to end persecution and apartheid worldwide.
Countries should condition arms sales and military and security assistance to Israel on Israeli authorities taking concrete and verifiable steps toward ending their commission of these crimes. Countries should vet agreements, cooperation schemes, and all forms of trade and dealing with Israel to screen for those directly contributing to committing the crimes, mitigate the human rights impacts and, where not possible, end activities and funding found to facilitate these serious crimes.
“While much of the world treats Israel’s half-century occupation as a temporary situation that a decades-long ‘peace process’ will soon cure, the oppression of Palestinians there has reached a threshold and a permanence that meets the definitions of the crimes of apartheid and persecution,” Roth said. “Those who strive for Israeli-Palestinian peace, whether a one or two-state solution or a confederation, should in the meantime recognize this reality for what it is and bring to bear the sorts of human rights tools needed to end it.” EINDE BERICHT
”“Prominent voices have warned for years that apartheid lurks just around the corner if the trajectory of Israel’s rule over Palestinians does not change,” said Kenneth Roth, executive director of Human Rights Watch. “This detailed study shows that Israeli authorities have already turned that corner and today are committing the crimes against humanity of apartheid and persecution.”
”Israel has maintained military rule over some portion of the Palestinian population for all but six months of its 73-year history. It did so over the vast majority of Palestinians inside Israel from 1948 and until 1966. From 1967 until the present, it has militarily ruled over Palestinians in the OPT, excluding East Jerusalem. By contrast, it has since its founding governed all Jewish Israelis, including settlers in the OPT since the beginning of the occupation in 1967, under its more rights-respecting civil law.” RAPPORT HUMAN RIGHTS WATCH: HUMAN RIGHTS WATCHA TRESHOLD CROSSEDISRAELI AUTHORITIES AND THE CRIME OF APARTHEID ANDPERSECUTION27 APRIL 2021 https://www.hrw.org/report/2021/04/27/threshold-crossed/israeli-authorities-and-crimes-apartheid-and-persecution
[7]
””A new report published by the Association for Civil Rights in Israel (ACRI) outlines the nature of the legal regime currently operating in the West Bank. Two systems of law are applied in a single territory: one – a civilian legal system for Israeli citizens, and a second – a military court system for Palestinian residents. The result: institutionalized discrimination.”
ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWSIN THE WEST BANK24 NOVEMBER 2014
”Officially, military courts are authorized to try anyone who commits an offense in the West Bank, including settlers, Israeli citizens residing in Israel, and foreign nationals. However, in the early 1980s, the Attorney General decided that Israeli citizens would be tried in the Israeli civilian court system according to Israeli penal laws, even if they live in the Occupied Territories and the offense was committed there, against residents of the Occupied Territories. That policy remains in effect to this day. This means that people are tried in different courts, under different laws, for the exact same offense committed in the exact same place: Palestinian defendants are tried in military courts, their guilt or innocence determined according to the evidence laws followed in this court system, and their sentences according to the provisions of military orders. Israeli defendants are tried in a civilian court in Israel, exonerated or convicted under Israeli evidence laws, and sentenced under Israeli law as well.” BTSELEM.ORGTHE MILITARY COURT11 DECEMBER 2017 https://www.btselem.org/military_courts
[At the 15th july 2021 crime reporter Peter R de Vries died, after beenshot in the streets of Amsterdam on 6th july. [2]I honor him, because he was far more than just a crime reporter and an investigator of criminal cold cases, but also a defender of the rights of unheard, like refugees and minorities.Therefore my hommageMay he rest in peace]
Peter R de Vries, the fearless crimefighter and advocate for the rights of the unheard, reminds me of a fictional character of oneof my favourite films ”Legends of the Fall” [3], colonel William Ludlow, whomoves his family to a ranch in Montana out of indignation and dissatisfactionwith the treatment of the American government against the native Americans . [4]In my terms:He fled for aggressive racist white Supremacy”In his terms:,”Losing the madness” [5]By the way:A must see film for you, readers! [6] Fearless and lovers of justice they both shared, fictional ColonelLudlow and crimefighter Peter R de VriesThe one retreated [as was the best thing he could do inpre WO I White supremacist America] and founded his Paradisein Montana, the other fought [as was the best thing to do innowadays the Netherlands]
So like Colonel Ludlow, Peter R de Vries was fearless and obsessed with justice, investigating cold cases [7] and what says more:Achieving great results! [8]
FEARLESS Fearless he was, his motto was:”On bended knee it’s no way to be free” [9] He was also tenacious, never gave up. [10] I don’t have to mention all his successes;Look at his Wikipedia! [11]His last effort was his assistence of the crown witness, Nabil B [12]in the Marengo process, the greatest drug trial in the history of the Netherlands [13]Perhaps that involvement costed him his life, as the Public Prosecuter’s Officethinks is ”more likely” [but nothing is sure, yet, all optionsare still open] [14] ADVOCATE FOR THE UNHEARD Although I admired Peter R de Vries for his great involvement in solvingcold cases and his support for the families of the victims [15], that’s notthe first reason I write this tribute to him. My reason is, that he was not only a dedicated crime fighter, but alsoan advocate of the rights of the unheard and victims of stogmatizationand discrimination.
HIS FIGHT AGAINST PVV LEADER G WILDERS Peter R de Vries was a fervent opponent of fascist PVV leader G Wilders [17]In his diary, he wrote ”Ik vind Geert W. zelf een gevaarlijk man, een demagoog met de potentievan een volksmenner.” [Translated in English: I think Geert W is a dangerous man, a demagogue with the potention of a people’s agitator” [18]
For his contribution to the fight against racism and IslamophobiaI sent Peter R de Vries an appreciation-mail [19]The price he paid for his Wilders criticism was a great number ofhatemails [20]I wonder how many of those people, wholay flowers at the place he was shot [21], were among those haters……
CHAMPION FOR THE RIGHTS OF REFUGEES But Peter R de Vries did more:In a time and on a moment, that there was much resistanceagainst the coming of Syrian refugees to the Netherlands, who hadfled the war in Syria [22], Peter R de Vries stood firm for the refugee rights, he wrote this statement:”Respect and admiration for the refugees! [23]I quote from this statement among else:”Sometimes it seems that in public debate about the refugees it is no longer about people, but only about numbers, percentages, quotas and files. Often the refugee issue is discussed in a detached and intolerant tone of voice; like asylum seekers and refugees are profiteers who are here to seek fortune”AND”It has always amazed me how easily and lightly people condemn refugees about leaving their homeland; like it is a tempting challenge to build a new life in another country, with an incomprehensible language, different culture and a harsh climate. Like people just do that for fun…!”AND”And that is why I would like to emphasize that I have the upmost respect and admiration for those who have abandoned their homes in desperation for doom and disaster and are trying, with great difficulty, to build up a new life in a foreign country. In my opinion they should never have to hide or be ashamed; they can be proud, with their heads held high, because what they have achieved, what they have defied and what they have sacrificed more than most of us would dare or could bear. That is something we should be more aware off…” [24]
True and impressive words and again I sent him a appreciation-mail! [25] STATELESS REFUGEES But apart from writing, Peter R de Vries came in action!He helped a group of ”General Pardonners”, who were allowedto remain in the Netherlands, but yet didn’t become a passport,which made them ”stateless”By his effort [and of course from others] [26], State Secretary Ankie Broekers-Knol of Asylum Affairs made it possible that ten thousand so-called general pardonners can still get a passport. [27]One of the ten thousand stateless General Pardonners,Yosef Tekeste-Yemane, [who turned to de Vries about this humanitarian question] remarked:[comment after the shooting of Peter R de Vries]:”I hope he will still get what he has achieved.” [28] He also remarked:””He saw the injustice and got caught up in it, he was determined to help us and hoped the media would warm to this.” [29] And it worked!
EPILOGUE In his own way, Peter R de Vries made a great contribution inthe fight against injustice..Not only because of the fearless and tenacious way, he fought as a crime reporter [30], but for what he did for refugees.In the fight against racism, prejudices and Islamophobia. Therefore for me, he is a great man.I will not forget him! May he rest in peace. Astrid Essed NOTES Notes 1 t/m 20 https://www.astridessed.nl/notes-1-t-m-20-at-tribute-to-peter-r-de-vries/
ANTWOORD ASTRID ESSED AAN DAGBLAD TROUW/WAAR EEN GROTE KRANT KLEIN IN KAN ZIJN/KRITIEK ASTRID ESSED OPHISTORICUS PIET EMMER
De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images
VOORAF Ik heb even getwijfeld, of ik onderstaande wel zou delen, omdat ik het eigenlijk zonde van mijn Tijd vond.Ik heb meer te doen!Aan de andere kant wilde ik mijn lezers toch laten weten, hoe het was afgelopenmet de toezending van mijn Opinieartikel over historicus Piet Emmer aan deOpinieredactie van Trouw.Mijn Opinieartikel heb ik met u gedeeldZie noot 1 Daags na mijn mail aan Trouw kreeg ik bericht, dat zij mijn stukuiteindelijk niet zouden plaatsen.Nu zijn zij daarin natuurlijk vrij, maar geef dan niet zo’n overduidelijke flutredenop, die ook nog apert onjuist is!Als reden werd opgegeven, ik citeer:” Over plaatsing van artikelen beslissen we altijd pas nadat we een stuk gelezen hebben en met elkaar besproken, nooit op voorhand. Ook met u hadden we daar geen afspraak over gemaakt.”Zie mail Trouw en eerdere correspondentie [noot 2] [aan die eerdere correspondentie onder noot 2hoeft u niet veel aandacht te besteden, slechts voor de volledigheid erbij gedaan]Natuurlijk is dat op zich juist, maar ze hadden wel min of meer toegezegd,dat mijn stuk eventueel voor plaatsing in aanmerking kwamZie eerdere mail Trouw aan ondergetekende [3] GOED.Daarover kun je van mening verschillen en feitelijk maakt dat mij niet zoveel uit, maar daarna schreven zij ook in de onder noot 2 reeds genoemde mail:” Bovendien is uw artikel erg op de man gericht, terwijl wij een voorkeur hebben voor artikelen die op een kwestie ingaan.” [4]En dat is natuurlijk aperte onzin, want de meeste mensen, die mijn stuk gelezen hebben en iets begrijpen van begrijpend lezen, zullen hebben begrepen, dat ik INHOUDELIJKE KRITIEK gegeven heb op de STANDPUNTEN van Emmeren dat niets op de persoon [die mij verder niet interesseert] is gespeeld.Bovendien, wat schrijft Trouw zelf?[Ik citeer]””TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed,Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie ” [5]Juist ja, de STANDPUNTENA van de heer Emmer.Kun je dan critici verwijten, dat uiteraard zijn naam wordt genoemd? Hoe dan ook, direct onder bovenstaande verwijzingen [noten 1 t/m 5]de reactie van Trouw op de toezending van mijn stuk en daaronder mijnantwoord aan Trouw, in ”gewone” vorm en in mailvorm Zo bent u weer op de hoogte. ZO:En nu ga ik mij weer met belangrijkere zaken bezighouden danTrouw van repliek dienen vanwege het aanvoeren van flutredenen Dit wilde ik dus met u delen ASTRID ESSED
[2] ANTWOORD VAN DE TROUW OPINIE REDACTIE OP MIJNTOEZENDING VAN HET OPINIEARTIKEL, MET DIRECT DAARONDER DE VOORGAANDE CORRESPONDENTIE TUSSEN MIJ EN TROUWLET VOORAL OP HET ANTWOORD VAN TROUW, DIRECT HIERONDER,WAARNAAR NOOT 2 DIRECT VERWIJST
TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedTue, Jul 13 at 4:52 PMGeachte Astrid Essed,Graag reageer ik op uw mail. De opinieredactie van Trouw staat in principe open voor inzendingen. We zeggen zelden tegen auteurs dat ze maar beter niet moeten schrijven. Over plaatsing van artikelen beslissen we altijd pas nadat we een stuk gelezen hebben en met elkaar besproken, nooit op voorhand. Ook met u hadden we daar geen afspraak over gemaakt. In de correspondentie met u hebben we aangegeven dat een reactie op een artikel dat in de Volkskrant gestaan heeft, niet in Trouw thuishoort. Natuurlijk staat het u dan vrij ons een andere opinie te sturen, maar het artikel dat u stuurde heeft opnieuw de uitspraak van Emmer in de Volkskrant als aanleiding. Bovendien is uw artikel erg op de man gericht, terwijl wij een voorkeur hebben voor artikelen die op een kwestie ingaan. Dat was voor ons reden om uw artikel nu niet te plaatsen. Er komen ongetwijfeld nieuwe aanleidingen voor u om een opinieartikel in te sturen. We lezen graag wat er bij ons binnenkomt.vriendelijke groet,Monic Slingerlandchef opinieredactie Trouw BOVENSTAANDE NAAR AANLEIDING VAN MIJN OPINIE-ARTIKEL https://www.astridessed.nl/opinieartikel-aanval-op-bagatellisering-westerse-slavernij-door-historicus-piet-emmer/
VERDERE CORRESPONDENTIE MET TROUWIN VOLGORDE TE LEZEN VAN BENEDEN NAAR BOVEN [NOOT 2 DUS] MAAR MINDER BELANGRIJK, MEER VOOR DE VOLLEDIGHEID MEEGESTUURDDUS WIE HET TE INGEWIKKELD VINDT, SPRINGE OVERNAAR NOOT 3!
ANTWOORD ASTRID ESSED OP REACTIE TROUW Op ma 12 jul. 2021 om 17:12 schreef Astrid Essed AANTROUW OPINIE
Geachte Redactie Ik begrijp uw overwegingen.Echter:Toch hebt u mij misleid.Uit eerdere correspondentie met uw redactie hebt u mij deindruk gegeven, dat ik een Opinieartikel kon schrijven, dat evt inuw krant zou worden geplaatst.Daarom ook heb ik de moeite genomen, er een te schrijven, zoals aan u toegezonden.Aangezien u, mijns inziens, verantwoordelijk bent voor hedt ontstanemisverstand [en zo beslag gelegd hebt op mijn tijd en moeite,een stuk voor uw krant te publiceren, verwacht ik van u, dat u, hoe dan ook, serieus plaatsing in uw krant overweegt.Mijn tijd als schrijver en journalist is kostbaar, dus ga ik ervan uit, dat daarop niet for the fun een beroep wordt gedaan.Want zo komt het wel over.Direct hieronder delen uit onze eerdere correspondentie [A]En daaronder opnieuw mijn Opinie artikel Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam A
DE AANVANKELIJKE TOEZEGGING DOOR TROUW
TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed, Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie Op ma 5 jul. 2021 om 03:03 schreef Astrid Essed <astridessed@yahoo.com>: VERVOLG CORRESPONDENTIE
Dank u voor de verduidelijking. Met groet, Opinieredactie Trouw Op di 6 jul. 2021 om 15:53 schreef Astrid Essed Geachte Redactie Ik begrijp de verwarring.De zaak zit zo:Ik ga zometeen mijn aan uw krant gerichte excuses op mijn website plaatsenover het feit, dat ik abusievelijk het opiniestuk van Emmer heb beschouwd alsgepubliceerd door uw krant.Het was een vergissing van mij, het bleek een Volkskrant artikel te zijn. [1]Vandaar, dat ik de Volkskrant hierop heb geattacqueerd, maar met cc aan u,om zo duidelijk te maken, dat ik mij had vergist.De excuses aan uw krant komen dus op mijn website. Het opiniestuk stuur ik u zo snel mogelijk toe Hoop zo de zaak te hebben opgehelderd. Vriendelijke groetenAstrid Essed Amsterdam TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedTue, Jul 6 at 10:43 AMBeste mevrouw Essed, ik neem aan dat deze mail per ongeluk is aangekomen bij Trouw en dit niet het opiniestuk is dat u ons zou willen aanbieden.Met vriendelijke groet, Opinieredactie Trouw
REACTIE TROUW OP TOEZENDING VAN MIJN OPINIEARTIKEL On Monday, July 12, 2021, 04:35:05 PM GMT+2, TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net> wrote:
Geachte mevrouw Essed,Dank voor het sturen van dit opinieartikel.Uw stuk is een reactie op een opinieartikel van Piet Emmer in de Volkskrant. Dat is lastig voor ons, omdat onze lezers dat stuk niet kennen. Het artikel dat Emmer in Trouw schreef over dit onderwerp is uit april van dit jaar. Wij hebben toen drie dagen later een tegenstuk met ongeveer de strekking van uw betoog geplaatst.Om die reden hebben we besloten dat het nu niet passend is om uw reactie op hem te plaatsen. Mogelijk komt er later een goede aanleiding. Dan bent u van harte uitgenodigd om met een stuk te reageren.vriendelijke groet,Opinieredactie [Onderstaand het aan de Volkskrant opgestuurde stuk,dat cc naar Trouw ging en waarop Trouw Opinie in bovenstaandereageerde]
”’TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed,Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie ”
[4] TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedTue, Jul 13 at 4:52 PMGeachte Astrid Essed,Graag reageer ik op uw mail. De opinieredactie van Trouw staat in principe open voor inzendingen. We zeggen zelden tegen auteurs dat ze maar beter niet moeten schrijven. Over plaatsing van artikelen beslissen we altijd pas nadat we een stuk gelezen hebben en met elkaar besproken, nooit op voorhand. Ook met u hadden we daar geen afspraak over gemaakt. In de correspondentie met u hebben we aangegeven dat een reactie op een artikel dat in de Volkskrant gestaan heeft, niet in Trouw thuishoort. Natuurlijk staat het u dan vrij ons een andere opinie te sturen, maar het artikel dat u stuurde heeft opnieuw de uitspraak van Emmer in de Volkskrant als aanleiding. Bovendien is uw artikel erg op de man gericht, terwijl wij een voorkeur hebben voor artikelen die op een kwestie ingaan. Dat was voor ons reden om uw artikel nu niet te plaatsen. Er komen ongetwijfeld nieuwe aanleidingen voor u om een opinieartikel in te sturen. We lezen graag wat er bij ons binnenkomt.vriendelijke groet,Monic Slingerlandchef opinieredactie Trouw
[5]
”’TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed,Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie ”
EINDE NOTEN 1 T/M 5, BEHORENDE BIJ ”VOORAF”
EINDE NOTEN, HORENDE BIJ ”VOORAF” en iets begrijpt van begrijpend lezen, zal waarschijnlijk
A REACTIE VAN TROUW AAN ASTRID ESSED TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedTue, Jul 13 at 4:52 PMGeachte Astrid Essed,Graag reageer ik op uw mail. De opinieredactie van Trouw staat in principe open voor inzendingen. We zeggen zelden tegen auteurs dat ze maar beter niet moeten schrijven. Over plaatsing van artikelen beslissen we altijd pas nadat we een stuk gelezen hebben en met elkaar besproken, nooit op voorhand. Ook met u hadden we daar geen afspraak over gemaakt. In de correspondentie met u hebben we aangegeven dat een reactie op een artikel dat in de Volkskrant gestaan heeft, niet in Trouw thuishoort. Natuurlijk staat het u dan vrij ons een andere opinie te sturen, maar het artikel dat u stuurde heeft opnieuw de uitspraak van Emmer in de Volkskrant als aanleiding. Bovendien is uw artikel erg op de man gericht, terwijl wij een voorkeur hebben voor artikelen die op een kwestie ingaan. Dat was voor ons reden om uw artikel nu niet te plaatsen. Er komen ongetwijfeld nieuwe aanleidingen voor u om een opinieartikel in te sturen. We lezen graag wat er bij ons binnenkomt.vriendelijke groet,Monic Slingerlandchef opinieredactie Trouw
EINDE REACTIE OPINIE TROUW AAN ASTRID ESSED B ANTWOORD ASTRID ESSED AAN TROUW AANMEVROUW M SLINGERLANDCHEF REDACTIE OPINIE TROUW
Geachte mevrouw Slingerland Bedankt voor uw reactie.Hoewel ik het niet met u eens ben, dat er geen stilzwijgende afspraak met mijgemaakt was, dat mijn stuk in ieder geval de overweging van het plaatsenzou inhouden [want in dat geval had ik niet hoeven worden aangemoedigd, omeen stuk te plaatsen, zie onderstaande copy/past mail, waardoor ik het blijfbeschouwen als een impliciete uitnodiging tot schrijven], kan ikdaarin in zekere zin nog met u meegaan Maar u schrijft ook: ”Bovendien is uw artikel erg op de man gericht, terwijl wij een voorkeur hebben voor artikelen die op een kwestie ingaan. ” Dat is, met alle respect, aperte onzin.Nog afgezien van het feit, dat u kennelijk de behoefte gevoelt,historicus Emmer in bescherming te nemen [wat natuurlijk aan u is]ben ik wel degelijk duidelijk op de kwestie zelf ingegaan! A NIET OP DE MAN, OP DE KWESTIE ZELF APOLOGETISCHE SMOESARABIEREN EN AFRIKANEN HANDELDEN OOK IN SLAVEN IN AFRIKA WAS OOK SLAVERNIJ Ik citeer mijzelf:[lees even het volgende]”Daarin kwamen oude Emmer stokpaardjes naar boven:Zo schrijft Emmer, dat in de tentoonstelling ”hedendaagse morele oordelen”werden losgelaten op de beoordeling van de slavernij, terwijl er reeds in de 17 e eeuw verzet van dominees tegen slavernij en slavenhandel was.Ook haalt Emmer er de Gouwe Ouwe bij, dat ook Afrikanen en Arabieren zichschuldig maakten aan slavernij en slavenhandel en daarbij witte slavenhandelaren ondersteunden in het vangen en roven van Afrikanen.Op zich waar, maar, zo vraag ik mijzelf af: Wat wil Emmer daarmee beweren?Dat, omdat ook Afrikanen en Arabieren zich onledig hielden met de misdaad slavernij, daarmee de Westerse slavernij minder ernstig was?” Hiermee raak ik aan een kwestie, die ook bij andere Westerse slavernij vergoeilijkers heeft gespeeld, namelijk het apologetisch element, dater ook Afrikaanse en Arabische slavenhandelaars waren, dat slavernij ookin Europa voorkwam. Ik citeer in dit verband ook Sander Philipse uit zijn artikel:”Twaalf vragen over slavernij, die je maar beter niet had kunnen stellen”[Ik citeer}”
AFRIKANEN WERDEN VAAK VERKOCHT DOOR ANDERE AFRIKANEN.
Correct. Dus?” [1]
B
NIET OP DE MAN, OP DE KWESTIE ZELF
LANDARBEIDERS LEEFDEN OOK IN
VERSCHRIKKELIJKE OMSTANDIGHEDEN
EN WAREN NIET BETER AF DAN SLAVEN
Ik citeer mijzelf”Emmer noemt ook de mensonterende omstandigheden van de landarbeiders in Drenthe, die, in tegenstelling tot slaven, die dat wel kregen, geen huisvesting,moestuin en doktershulp hadden.Natuurlijk waren de omstandigheden van Drentse landarbeiders mensonterend,maar moet ik uitleggen, dat een dergelijke vergelijking schaamteloos is?Dat niet alleen slaven geen loon ontvingen, in tegenstelling tot het [weliswaar schamele] loon van landarbeiders, maar het fundamentele aan slavernij, dateen slaaf eigendom van zijn meester was, een Ding, dat kon worden gekocht enverkocht, zonder zeggenschap over zijn/haar leven?” Ook dit raakt weer de kwestie zelf, dat er slavernij apologeten zijn,die de mensonterende omstandigheden van Europese landarbeiders[hier Nederlandse] vergeleken met die van slaven, terwijl natuurlijk de essentie was, dat landarbeiders, hoe beroerd ook de omstandigheden,vrije mensen waren en slaven niet OP DE MAN?/OPVATTINGEN VAN EMMER En natuurlijk was mijn artikel, dat qua essentie over de SLAVERNIJOPVATTINGEN van Emmer gericht was, in zoverrepersoonlijk, omdat deze opvattingen van Emmer zelf komen! En bent u hier niet een beetje tegenstrijdig in, mevrouw Slingerland?Want zelf heeft uw Opinie Redactie aan ondergetekende geschreven ”TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed,Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie Hoe kan ik anders ingaan op de opvattingen van Emmer, zonder Emmerin zijn functie als hoogleraar [nu Emeritus] geschiedenis te noemen? TENSLOTTE Als uw redactie om welke redenen dan ook, mijn Opinieartikel nietwilt plaatsen, is zij daarin volkomen vrij, laat dat duidelijk zijn.Maar komt u dan niet aanzetten met flutargumenten, dat ik”op de man” speel, terwijl uit mijn stuk overduidelijk blijkt, dat het mij hier om de KWESTIE ZELF gaat!Met Emmer als man/mens heb ik verder niets te maken, het gaatmij om zijn opvattingen en die kan ik moeilijk los zien van Emmer,die kranten [waaronder ook de uwe, wat mij teleurgesteld heeft,want dan hebt u deze apologeet ook gefaciliteerd, daarop zou ik u zekeer hebben aangeschtreven, had ik dat toen geweten]volschrijft met zijnapologieen van deze misdaad tegen de menselijkheid. [2] Dat u mijn stuk dan toch terugbrengt tot ”op de man spelen”heeft mij erg teleurgesteld.Ik dacht dat een chef Opinieredactie beter kon. Dat mijn opiniestuk niet in de vergetelheid is geraakt, ondanks uwweigering tot plaatsing, blijkt uit noot 3
Wat mij betreft is verder de discussie geslotenU hebt al genoeg van mijn Tijd in beslag genomen. Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam NOTEN [1] COPY PAST UIT DELEN CORRESPONDENTIE MET DAGBLAD TROUW/OPINIEREDACTIE TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed, Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie
[1]
AFRIKANEN WERDEN VAAK VERKOCHT DOOR ANDERE AFRIKANEN.
Je kent het wel: je zegt iets over het Nederlandse aandeel in het systeem van de trans-Atlantische slavenhandel, en dan begint meneer opeens over de zware onderdrukking van Brabanders.
Nee Arzu, verdiep je in de geschiedenis van Nederland. Wij Brabanders waren ook slaven van Holland. Moesten 80% belasting betalen.
He, ik snap het, het is allemaal heel moeilijk dat mensen het hier nog over willen hebben. Waarom kunnen we niet gewoon doen alsof het nooit is gebeurd? Die vijf jaar Tweede Wereldoorlog hoor je ook nooit meer iets over, toch?
Maar goed, als we het er niet over hebben, dan blijven al je vragen en reflexen ook onbeantwoord. Hoe moet je dan besluiten dat je je helemaal niet schuldig hoeft te voelen over een racistisch systeem van slavernij dat eeuwen in stand is gehouden? Dus hier heb je twaalf antwoorden op reflexen vragen over Atlantische slavernij die je eigenlijk maar beter niet in de mond had kunnen nemen.
AFRIKANEN WERDEN VAAK VERKOCHT DOOR ANDERE AFRIKANEN.
Correct. Dus?
DUS KUNNEN WE EUROPEANEN NIET SCHULDIG HOUDEN VOOR TRANS-ATLANTISCHE SLAVERNIJ!
Oeh, die ga ik de volgende keer in de rechtszaal gebruiken. “Edelachtbare, ik ben niet schuldig aan brandstichting want Pietje Bell gaf me de benzine.” Daarnaast valt er nogal wat te zeggen over de rol die Europees kapitaal speelde in het aansporen, uitbreiden en in stand houden van de West-Afrikaanse slavernij.
OKE MAAR DE ARABISCHE SLAVENHANDEL DAN?
“Ja maar hullie doen ‘t ook” had je al af moeten leren in groep 3.
DAT BETEKENT TOCH DAT ATLANTISCHE SLAVERNIJ NIET ZO UNIEK WAS?
Ken jij een ander systeem waarbij gedurende drie eeuwen zo’n 12.5 miljoen mensen in op elkaar gepakte ruimen een oceaan over werden verscheept, onderweg ~1.5 miljoen mensen stierven, de overlevenden onderworpen werden aan een systeem dat hen en al hun kinderen behandelde als objecten, allemaal om wat geld te kunnen verdienen? En dan hebben we het nog niet eens over dat systeem als oorsprong van racisme.
De specifieke vorm van chattel slavery waar Europeanen zwarte mensen in de Amerika’s aan onderwierpen is uniek.
Slavernij is een constante in de menselijke geschiedenis, maar de specifieke vorm van chattel slavery waar Europeanen zwarte mensen in de Amerika’s aan onderwierpen is uniek. De combinatie van totale ontmenselijking van een geracialiseerde bevolkingsgroep van miljoenen mensen, absolute erfelijkheid van slavernij, social death, ontvoering uit de oorspronkelijke sociale omgeving, en op winst gerichte gewelddadige uitbuiting zien wij nergens anders.
EN DE IEREN IN AMERIKA DAN?
Dat was tijdelijke dwangarbeid, niet geracialiseerde, erfelijke slavernij. Zie ook het verschil tussen de Arbeitseinsatz van niet-Joodse Nederlanders in Duitse werkkampen, en Auschwitz.
BARBARIJSE SLAVENHANDEL WAS EEN DING!
Die maakte maximaal 1.25 miljoen Christelijke slachtoffers, en dat is bijna zeker een grove overschatting want het boek waar die cijfers op zijn gebaseerd is broddelwerk. Maar zelfs in die overschatting vallen die cijfers in het niet bij trans-Atlantische slavernij, en is er geen sprake van een geracialiseerd, erfelijk systeem van chattel slavery.
OKE HET WAS UNIEK, MAAR ZO VEEL VERDIENDEN WE ER NIET EENS MEE
Oh, dus naast dat we al die shit deden waren we ook nog eens incompetent?
(Maar zie Van Rossum & Fatah-Black die benadrukken dat slavernij vaak wel winstgevend was, en de Nederlandse economie als geheel stimuleerde)
DOE NIET ZO MOEILIJK, IEDEREEN VOND DIT TOEN NORMAAL
Of bedoelde je eigenlijk te zeggen dat wij West-Europeanen het heel normaal vonden? Dat spreekt niet echt voor je argument dat wij niet zo erg waren, he — maar het is ook onwaar: een actieve, witte anti-slavernijbeweging ontstond vanaf het midden van de 18e eeuw, vooral in Groot-Brittanië. Bredero vond het in 1615 ook niet
zo moeilijk om een karakter slavernij af te laten keuren:
Onmenschelyck ghebruyck! Godlóóse schelmery! Datmen de menschen vent, tot paartsche slaverny! Hier zynder oock in stadt, die sulcken handel dryven, In Farnabock: maar ‘tsal Godt niet verhoolen blyven.
SLAVERNIJ IS FOUT, MAAR NEDERLAND WAS MAAR HEEL KLEIN DAARIN
Nederland heeft zo’n 610.000 mensen over de Atlantische oceaan ontvoerd, volgens de meest recente schatting van Fatah-Black en Van Rossum. Daarnaast hebben Nederlanders meer dan twee eeuwen lang slavernijplantages gerund in de Amerika’s, voornamelijk in Suriname.
Wij vonden toen ook het systeem van suikerplantages bewerkt door Afrikaanse tot slaaf gemaakten uit
Sterker nog: in het midden van de 17e eeuw — toen het Atlantische slavernijsysteem in de kinderschoenen stond — domineerden wij de trans-Atlantische
Eerst eeuwenlang een systeem opzetten, en dan nog credits willen voor de afschaffing ook. Knap hoor. Nederland was een van de allerlaatste Europese landen die haar Atlantische slavernij systeem afschafte, overigens, en in het activisme en de vaak bloedige strijd om die Europese afschaffing te bewerkstelligen hebben mensen van Afrikaanse afkomst een cruciale rol gespeeld. Het is geen witte verworvenheid, wil ik maar zeggen.
MOET IK ME DAN SCHULDIG GAAN VOELEN, HET IS ZO LANG GELEDEN!
Er zijn mensen in leven wiens overgrootouders in Suriname in slavernij werden geboren. Hoe je je daarover voelt mag je zelf bepalen.
OKE, BEST, HET WAS FOUT — WAT MAAKT DAT NU DAN UIT?
Het is onderdeel van de Nederlandse geschiedenis, en alleen daarom zouden we het moeten blijven bespreken. Die geschiedenis is nog steeds zichtbaar in alle grote steden. Maar het heeft ook effect op de huidige maatschappij. Onze ideeën over ras (en dus racisme) zijn ontstaan uit slavernij, de samenstelling van de Nederlandse bevolking en die van voormalige Nederlandse koloniën is er door vormgegeven, en de huidige raciale ongelijkheid in ons land vindt zijn oorsprong in die slavernij. Dat maakt uit.
EINDE ARTIKEL
[2]
”[[Deze mailbrief is tevens cc gestuurd aan de heer Piet Emmer, emeritus hoogleraar, Universiteit Leiden, het Rijksmuseum en de kranten AD en ElsevierMagazine, omdat ook zij historicus Piet Emmer een podium gegeven hebben voor zijn bagatellisering van de Westerse slavernijZie in onderstaande brief, noot 7]”
ZIE NOOT 7 VAN ONDERSTAANDE BRIEF
REDACTIE VOLKSKRANT, U BENT MOREEL MEDEPLICHTIG AAN
DE BAGATELLISERING VAN DE WESTERSE SLAVERNIJ DOOR HISTORICUS PIET EMMER
AANMEVROUW M SLINGERLANDCHEF REDACTIE OPINIE TROUW
Geachte mevrouw Slingerland Bedankt voor uw reactie.Hoewel ik het niet met u eens ben, dat er geen stilzwijgende afspraak met mijgemaakt was, dat mijn stuk in ieder geval de overweging van het plaatsenzou inhouden [want in dat geval had ik niet hoeven worden aangemoedigd, omeen stuk te plaatsen, zie onderstaande copy/past mail, waardoor ik het blijfbeschouwen als een impliciete uitnodiging tot schrijven], kan ikdaarin in zekere zin nog met u meegaan Maar u schrijft ook: ”Bovendien is uw artikel erg op de man gericht, terwijl wij een voorkeur hebben voor artikelen die op een kwestie ingaan. ” Dat is, met alle respect, aperte onzin.Nog afgezien van het feit, dat u kennelijk de behoefte gevoelt,historicus Emmer in bescherming te nemen [wat natuurlijk aan u is]ben ik wel degelijk duidelijk op de kwestie zelf ingegaan! A NIET OP DE MAN, OP DE KWESTIE ZELF APOLOGETISCHE SMOESARABIEREN EN AFRIKANEN HANDELDEN OOK IN SLAVEN IN AFRIKA WAS OOK SLAVERNIJ Ik citeer mijzelf:[lees even het volgende]”Daarin kwamen oude Emmer stokpaardjes naar boven:Zo schrijft Emmer, dat in de tentoonstelling ”hedendaagse morele oordelen”werden losgelaten op de beoordeling van de slavernij, terwijl er reeds in de 17 e eeuw verzet van dominees tegen slavernij en slavenhandel was.Ook haalt Emmer er de Gouwe Ouwe bij, dat ook Afrikanen en Arabieren zichschuldig maakten aan slavernij en slavenhandel en daarbij witte slavenhandelaren ondersteunden in het vangen en roven van Afrikanen.Op zich waar, maar, zo vraag ik mijzelf af: Wat wil Emmer daarmee beweren?Dat, omdat ook Afrikanen en Arabieren zich onledig hielden met de misdaad slavernij, daarmee de Westerse slavernij minder ernstig was?” Hiermee raak ik aan een kwestie, die ook bij andere Westerse slavernij vergoeilijkers heeft gespeeld, namelijk het apologetisch element, dater ook Afrikaanse en Arabische slavenhandelaars waren, dat slavernij ookin Europa voorkwam. Ik citeer in dit verband ook Sander Philipse uit zijn artikel:”Twaalf vragen over slavernij, die je maar beter niet had kunnen stellen”[Ik citeer}”
AFRIKANEN WERDEN VAAK VERKOCHT DOOR ANDERE AFRIKANEN.
Correct. Dus?” [1]
B
NIET OP DE MAN, OP DE KWESTIE ZELF
LANDARBEIDERS LEEFDEN OOK IN
VERSCHRIKKELIJKE OMSTANDIGHEDEN
EN WAREN NIET BETER AF DAN SLAVEN
Ik citeer mijzelf”Emmer noemt ook de mensonterende omstandigheden van de landarbeiders in Drenthe, die, in tegenstelling tot slaven, die dat wel kregen, geen huisvesting,moestuin en doktershulp hadden.Natuurlijk waren de omstandigheden van Drentse landarbeiders mensonterend,maar moet ik uitleggen, dat een dergelijke vergelijking schaamteloos is?Dat niet alleen slaven geen loon ontvingen, in tegenstelling tot het [weliswaar schamele] loon van landarbeiders, maar het fundamentele aan slavernij, dateen slaaf eigendom van zijn meester was, een Ding, dat kon worden gekocht enverkocht, zonder zeggenschap over zijn/haar leven?” Ook dit raakt weer de kwestie zelf, dat er slavernij apologeten zijn,die de mensonterende omstandigheden van Europese landarbeiders[hier Nederlandse] vergeleken met die van slaven, terwijl natuurlijk de essentie was, dat landarbeiders, hoe beroerd ook de omstandigheden,vrije mensen waren en slaven niet OP DE MAN?/OPVATTINGEN VAN EMMER En natuurlijk was mijn artikel, dat qua essentie over de SLAVERNIJOPVATTINGEN van Emmer gericht was, in zoverrepersoonlijk, omdat deze opvattingen van Emmer zelf komen! En bent u hier niet een beetje tegenstrijdig in, mevrouw Slingerland?Want zelf heeft uw Opinie Redactie aan ondergetekende geschreven ”TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed,Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie Hoe kan ik anders ingaan op de opvattingen van Emmer, zonder Emmerin zijn functie als hoogleraar [nu Emeritus] geschiedenis te noemen? TENSLOTTE Als uw redactie om welke redenen dan ook, mijn Opinieartikel nietwilt plaatsen, is zij daarin volkomen vrij, laat dat duidelijk zijn.Maar komt u dan niet aanzetten met flutargumenten, dat ik”op de man” speel, terwijl uit mijn stuk overduidelijk blijkt, dat het mij hier om de KWESTIE ZELF gaat!Met Emmer als man/mens heb ik verder niets te maken, het gaatmij om zijn opvattingen en die kan ik moeilijk los zien van Emmer,die kranten [waaronder ook de uwe, wat mij teleurgesteld heeft,want dan hebt u deze apologeet ook gefaciliteerd, daarop zou ik u zekeer hebben aangeschtreven, had ik dat toen geweten]volschrijft met zijnapologieen van deze misdaad tegen de menselijkheid. [2] Dat u mijn stuk dan toch terugbrengt tot ”op de man spelen”heeft mij erg teleurgesteld.Ik dacht dat een chef Opinieredactie beter kon. Dat mijn opiniestuk niet in de vergetelheid is geraakt, ondanks uwweigering tot plaatsing, blijkt uit noot 3
Wat mij betreft is verder de discussie geslotenU hebt al genoeg van mijn Tijd in beslag genomen. Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam NOTEN [1] COPY PAST UIT DELEN CORRESPONDENTIE MET DAGBLAD TROUW/OPINIEREDACTIE TR Opinie <opinie-trouw@persgroep.net>To:Astrid EssedMon, Jul 5 at 4:22 PMGeachte Astrid Essed, Op de opiniepagina’s voeren we graag het debat. ook dat over ons slavernijverleden. Mensen met verschillende standpunten kunnen dan op elkaar reageren. Als u het inhoudelijk niet eens bent met de heer Emmer, kunt u dat in een zakelijk artikel van maximaal 600 woorden laten weten.Vriendelijke groet,Opinieredactie
[1]
AFRIKANEN WERDEN VAAK VERKOCHT DOOR ANDERE AFRIKANEN.
Je kent het wel: je zegt iets over het Nederlandse aandeel in het systeem van de trans-Atlantische slavenhandel, en dan begint meneer opeens over de zware onderdrukking van Brabanders.
Nee Arzu, verdiep je in de geschiedenis van Nederland. Wij Brabanders waren ook slaven van Holland. Moesten 80% belasting betalen.
He, ik snap het, het is allemaal heel moeilijk dat mensen het hier nog over willen hebben. Waarom kunnen we niet gewoon doen alsof het nooit is gebeurd? Die vijf jaar Tweede Wereldoorlog hoor je ook nooit meer iets over, toch?
Maar goed, als we het er niet over hebben, dan blijven al je vragen en reflexen ook onbeantwoord. Hoe moet je dan besluiten dat je je helemaal niet schuldig hoeft te voelen over een racistisch systeem van slavernij dat eeuwen in stand is gehouden? Dus hier heb je twaalf antwoorden op reflexen vragen over Atlantische slavernij die je eigenlijk maar beter niet in de mond had kunnen nemen.
AFRIKANEN WERDEN VAAK VERKOCHT DOOR ANDERE AFRIKANEN.
Correct. Dus?
DUS KUNNEN WE EUROPEANEN NIET SCHULDIG HOUDEN VOOR TRANS-ATLANTISCHE SLAVERNIJ!
Oeh, die ga ik de volgende keer in de rechtszaal gebruiken. “Edelachtbare, ik ben niet schuldig aan brandstichting want Pietje Bell gaf me de benzine.” Daarnaast valt er nogal wat te zeggen over de rol die Europees kapitaal speelde in het aansporen, uitbreiden en in stand houden van de West-Afrikaanse slavernij.
OKE MAAR DE ARABISCHE SLAVENHANDEL DAN?
“Ja maar hullie doen ‘t ook” had je al af moeten leren in groep 3.
DAT BETEKENT TOCH DAT ATLANTISCHE SLAVERNIJ NIET ZO UNIEK WAS?
Ken jij een ander systeem waarbij gedurende drie eeuwen zo’n 12.5 miljoen mensen in op elkaar gepakte ruimen een oceaan over werden verscheept, onderweg ~1.5 miljoen mensen stierven, de overlevenden onderworpen werden aan een systeem dat hen en al hun kinderen behandelde als objecten, allemaal om wat geld te kunnen verdienen? En dan hebben we het nog niet eens over dat systeem als oorsprong van racisme.
De specifieke vorm van chattel slavery waar Europeanen zwarte mensen in de Amerika’s aan onderwierpen is uniek.
Slavernij is een constante in de menselijke geschiedenis, maar de specifieke vorm van chattel slavery waar Europeanen zwarte mensen in de Amerika’s aan onderwierpen is uniek. De combinatie van totale ontmenselijking van een geracialiseerde bevolkingsgroep van miljoenen mensen, absolute erfelijkheid van slavernij, social death, ontvoering uit de oorspronkelijke sociale omgeving, en op winst gerichte gewelddadige uitbuiting zien wij nergens anders.
EN DE IEREN IN AMERIKA DAN?
Dat was tijdelijke dwangarbeid, niet geracialiseerde, erfelijke slavernij. Zie ook het verschil tussen de Arbeitseinsatz van niet-Joodse Nederlanders in Duitse werkkampen, en Auschwitz.
BARBARIJSE SLAVENHANDEL WAS EEN DING!
Die maakte maximaal 1.25 miljoen Christelijke slachtoffers, en dat is bijna zeker een grove overschatting want het boek waar die cijfers op zijn gebaseerd is broddelwerk. Maar zelfs in die overschatting vallen die cijfers in het niet bij trans-Atlantische slavernij, en is er geen sprake van een geracialiseerd, erfelijk systeem van chattel slavery.
OKE HET WAS UNIEK, MAAR ZO VEEL VERDIENDEN WE ER NIET EENS MEE
Oh, dus naast dat we al die shit deden waren we ook nog eens incompetent?
(Maar zie Van Rossum & Fatah-Black die benadrukken dat slavernij vaak wel winstgevend was, en de Nederlandse economie als geheel stimuleerde)
DOE NIET ZO MOEILIJK, IEDEREEN VOND DIT TOEN NORMAAL
Of bedoelde je eigenlijk te zeggen dat wij West-Europeanen het heel normaal vonden? Dat spreekt niet echt voor je argument dat wij niet zo erg waren, he — maar het is ook onwaar: een actieve, witte anti-slavernijbeweging ontstond vanaf het midden van de 18e eeuw, vooral in Groot-Brittanië. Bredero vond het in 1615 ook niet
zo moeilijk om een karakter slavernij af te laten keuren:
Onmenschelyck ghebruyck! Godlóóse schelmery! Datmen de menschen vent, tot paartsche slaverny! Hier zynder oock in stadt, die sulcken handel dryven, In Farnabock: maar ‘tsal Godt niet verhoolen blyven.
SLAVERNIJ IS FOUT, MAAR NEDERLAND WAS MAAR HEEL KLEIN DAARIN
Nederland heeft zo’n 610.000 mensen over de Atlantische oceaan ontvoerd, volgens de meest recente schatting van Fatah-Black en Van Rossum. Daarnaast hebben Nederlanders meer dan twee eeuwen lang slavernijplantages gerund in de Amerika’s, voornamelijk in Suriname.
Wij vonden toen ook het systeem van suikerplantages bewerkt door Afrikaanse tot slaaf gemaakten uit
Sterker nog: in het midden van de 17e eeuw — toen het Atlantische slavernijsysteem in de kinderschoenen stond — domineerden wij de trans-Atlantische
Eerst eeuwenlang een systeem opzetten, en dan nog credits willen voor de afschaffing ook. Knap hoor. Nederland was een van de allerlaatste Europese landen die haar Atlantische slavernij systeem afschafte, overigens, en in het activisme en de vaak bloedige strijd om die Europese afschaffing te bewerkstelligen hebben mensen van Afrikaanse afkomst een cruciale rol gespeeld. Het is geen witte verworvenheid, wil ik maar zeggen.
MOET IK ME DAN SCHULDIG GAAN VOELEN, HET IS ZO LANG GELEDEN!
Er zijn mensen in leven wiens overgrootouders in Suriname in slavernij werden geboren. Hoe je je daarover voelt mag je zelf bepalen.
OKE, BEST, HET WAS FOUT — WAT MAAKT DAT NU DAN UIT?
Het is onderdeel van de Nederlandse geschiedenis, en alleen daarom zouden we het moeten blijven bespreken. Die geschiedenis is nog steeds zichtbaar in alle grote steden. Maar het heeft ook effect op de huidige maatschappij. Onze ideeën over ras (en dus racisme) zijn ontstaan uit slavernij, de samenstelling van de Nederlandse bevolking en die van voormalige Nederlandse koloniën is er door vormgegeven, en de huidige raciale ongelijkheid in ons land vindt zijn oorsprong in die slavernij. Dat maakt uit.
EINDE ARTIKEL
[2]
”[[Deze mailbrief is tevens cc gestuurd aan de heer Piet Emmer, emeritus hoogleraar, Universiteit Leiden, het Rijksmuseum en de kranten AD en ElsevierMagazine, omdat ook zij historicus Piet Emmer een podium gegeven hebben voor zijn bagatellisering van de Westerse slavernijZie in onderstaande brief, noot 7]”
ZIE NOOT 7 VAN ONDERSTAANDE BRIEF
REDACTIE VOLKSKRANT, U BENT MOREEL MEDEPLICHTIG AAN
DE BAGATELLISERING VAN DE WESTERSE SLAVERNIJ DOOR HISTORICUS PIET EMMER
Nederland levert Rwandese genocideverdachte uitVenant R., destijds werkzaam bij een landbouwinstituut, zou een moordpartij op burgers van de Tutsi-minderheid i… Nederland heeft een 72-jarige Rwandese asielzoeker uitgeleverd aan Rwanda, waar hij wordt verdacht van deelname aan de genocide van 1994. Het vliegtuig met Venant R. aan boord landde gisteravond laat op de luchthaven van de hoofdstad Kigali. Justitie in Rwanda bedankt Nederland in een persbericht voor de uitlevering van R. en meldt dat hij vandaag zal worden ondervraagd.R., destijds werkzaam bij een landbouwinstituut, zou een moordpartij op burgers van de Tutsi-minderheid in zijn regio hebben aangestuurd. Dat gebeurde tijdens de volkerenmoord waarbij 27 jaar geleden in 100 dagen naar schatting tussen de 500.000 en 800.000 Tutsi’s en gematigde Hutu’s omgebracht. Hutu’s zijn in Rwanda in de meerderheid.Asiel in NederlandR. vluchtte nadien naar Nederland en vroeg in 2000 asiel aan. Drie jaar later trok de immigratiedienst IND zijn verblijfsvergunning in na een waarschuwing van Buitenlandse Zaken. In 2019 werd R. aangehouden in Leersum en vastgezet. In de tussenliggende jaren bleef R. procederen om een verblijfsvergunning te krijgen. Ook vocht hij zijn aanstaande uitlevering naar Rwanda aan, maar de rechter verwierp zijn verweer.Een organisatie van overlevenden van de genocide heeft de uitlevering van R. verwelkomd. “Elke keer dat een gevluchte genocideverdachte aan Rwanda wordt uitgeleverd, wordt er een stap gezet in de richting van gerechtigheid”, zei een woordvoerder van de groepering tegen persbureau AFP.R. is de derde Rwandese genocideverdachte die Nederland terugstuurt naar Kigali.Juristen en mensenrechtenorganisaties hebben in het verleden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een oneerlijke rechtsgang in Rwanda, waar processen vaak politiek gemotiveerd zouden zijn en aan verdachten bekentenissen worden ontlokt door hen te martelen.EINDE BERICHT EINDE NOTEN
.jpg)
De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images
