KONE ONDANKS ZWAAR PROTEST GEDEPORTEERD
Er is geen nieuws van Koné. Dat is in dit geval slecht nieuws – het betekent dat hij hoogstwaarschijnlijk vandaag naar Guinée is gedeporteerd. Dit ondanks de vele protesten op lokaal, landelijk, politiek en activistisch niveau. Het was er Teeven kennelijk veel aan gelegen om Koné, opgepakt tijdens een razzia in de noodopvang in Utrecht, uit te laten zetten.
Vanochtend is er in alle vroegte op Schiphol een poging gedaan om de incheckende passagiers van vlucht KL 1229 te informeren over het feit dat Koné met deze vlucht zou worden gedeporteerd.
Volgens bronnen is er in ieder geval één passagier in het vliegtuig geweest die heeft geprotesteerd tegen de deportatie, maar deze persoon is met geweld uit het vliegtuig verwijderd.
De DT&V had zwaar ingezet: Koné – aan één oog blind – werd door tien leden van de Marechaussee bewaakt.
Naakt en versuft
Gisterenochtend is er nog telefonisch contact geweest met Koné, die in Kamp Zeist opgesloten zat. Hij vertelde toen dat hij zonder enige kleding in de isoleercel was gegooid en dat hem gezegd was dat hij daar moest blijven tot het moment dat hij opgehaald zou worden voor het transport naar het vliegveld.
Hij klonk tijdens het gesprek zwaar versuft. Het vermoeden rees dan ook bij de contactpersoon – die Koné al geruime tijd kent – dat hem op dat moment al zware kalmeringsmiddelen waren toegediend.
Het is onbekend waar Koné nu is en hoe het met hem gaat. Als hij in Conakry is aangekomen zal hij ofwel op straat gezet zijn ofwel gevangen zijn gezet.
Ongeloof
Tijdens de Ontmoetingswandeling die gisteren door Time to Turn in Utrecht werd georganiseerd en waarbij de SNDVU en STIL ook betrokken waren, werden de deelnemers niet alleen geconfronteerd met het dagelijks leven en de moeilijkheden van ongedocumenteerden, maar werden ze ook geïnformeerd over de opsluiting en deportatie van Koné.
Veel deelnemers reageerden geschokt, maar ook vol ongeloof: dit gebeurde toch niet echt? Dit kan toch niet in Nederland? Een arts die gedwongen kalmeringsmedicatie toedient moet toch voor het tuchtcollege kunnen worden gesleept?
Helaas. Het gebeurt wel degelijk. En detentie-, BMA- en ‘deportatie-artsen’ komen zelden voor het tuchtcollege. Sterker nog: met ongeveer tien deportaties per dag is het zelfs dagelijkse praktijk. Alleen wordt deze praktijk door de betrokken instanties – DT&V, IND, Marechaussee, Ministerie van Veiligheid en Justitie – zorgvuldig aan ons oog onttrokken.
Het zal ze niet baten. Samen met de vluchtelingen, andere organisaties, activisten en ondersteuners zal de werkgroep Deportatieverzet keer op keer het gewrocht van dit asielbeleid open en bloot op tafel leggen.
Conakry 2013