[37]
DE MORGEN.BE
ZIMBABWANEN IN BRAND GESTOKEN OF
NEERGESCHOTEN BIJ ZWARE RELLEN JOHANNESBURG
19 MEI 2008
In de Zuid-Afrikaanse stad Johannesburg zijn bij racistisch geweld tegen burgers uit andere Afrikaanse landen zaterdagnacht minstens vijf mensen gedood, vooral Zimbabwanen. Ze werden verbrand of neergeschoten. Vijftig anderen raakten gewond, zo meldt de politie.
Zeventig ton wapens uit China zou via slinkse wegen en met de hulp van Zuid-Afrika in de handen van de Zimbabwaanse dictator Robert Mugabe zijn beland. Voor president Thabo Mbeki, die al zwaar onder vuur lag, is het uitlekken van het bericht bijzonder pijnlijk.
In Zuid-Afrika is opschudding ontstaan door een nieuwe golf van racistisch geweld in Johannesburg. “Twee mensen werden verbrand en drie anderen doodgeslagen. Vijftig mensen werden met schotwonden of messteken opgenomen in het ziekenhuis”, aldus de politie. De Sunday Times had het over honderden gewonden. Minstens driehonderd buitenlanders zochten uit angst voor hun leven bescherming in het politiekantoor. Heel wat woningen en handelszaken werden geplunderd of in brand gestoken. De toestand is “zeer gespannen”, aldus de politie.
Het geweld tegen buitenlanders concentreert zich in diverse wijken. Ziekenwagens reden onophoudelijk af en aan om de talloze gewonden naar ziekenhuizen te brengen, aldus getuigen. Ook dit wakkert opnieuw de kritiek op president Mbeki aan, die er door zijn tegenstanders van beschuldigd wordt niets te ondernemen om het straatgeweld in te dijken. Dat neemt de laatste tijd catastrofale vormen aan.
Maar ook het nieuws dat Chinese wapens via Zuid-Afrika in handen van de Zimbabwaanse dictator beland zijn, brengt de president in een vervelende situatie. Het gaat om het Chinese vrachtschip An Yue Jiang, dat in Mozambique, Namibië en Angola al tevergeefs had geprobeerd om zijn dodelijke lading aan land te krijgen, wat evenwel mislukte. Nadien werd verteld dat het schip teruggekeerd was naar China en zijn wapens niet had kunnen lossen. Nu duiken er berichten op dat de lading toch naar Harare is geraakt en met medeplichtigheid van president Mbeki in de handen is gekomen van Mugabe. Internationale oproepen tot een boycot hebben dus blijkbaar niets uitgehaald.
De presidentiële woordvoerder, Mukoni Ratshitanga, verklaarde in Kaapstad met ongewone snelheid dat het volgens Mbeki “om allemaal propaganda” gaat. De Zuid-Afrikaanse viceminister van Defensie, Mluleki George, noemde het “ongegronde beschuldigingen”. De paniekerige reactie van de Zuid-Afrikaanse regering is te begrijpen, maar de krant The Weekender bleef bij haar verhaal, dat inmiddels door andere media is overgenomen. The Weekender beroept zich op bronnen binnen de Zimbabwaanse regering die de ontvangst van de wapens en de hulp van Zuid-Afrika hebben bevestigd.
De krant beschikt ook over details: het gaat om exact 77 ton, bestaande uit drie miljoen stuks munitie voor kalasjnikovs, drieduizend granaten en 1.500 pantservuisten. Dat alles bevindt zich nu in de handen van het Mugaberegime en de kans bestaat dat het tegen de eigen bevolking wordt gebruikt, vrezen mensenrechtenorganisaties.
Canal de Moçambique, een andere krant uit de regio, weet zelfs dat het ravitailleringschip SAS Drakenburg op rechtstreeks bevel van president Mbeki werd uitgestuurd om het Chinese spookschip, dat wekenlang had gedoold op zoek naar een aanlegplaats, buiten de Zuid-Afrikaanse territoriale wateren van brandstof te voorzien. Nadien zou het koers hebben gezet naar de haven van Pointe-Noire in Congo-Brazzaville, waar de lading werd gelost. Het militaire materieel is dan onmiddellijk naar Harare gebracht met een transportvliegtuig van het Russische type Iljoesjin Il-76. Dat heeft de Zimbabwaanse viceminister van Informatie, Bright Matonga, bevestigd. (Frank Schlömer)
EINDE BERICHT DE MORGEN.BE
”In de stad Pretoria gingen gisteren boze Zuid-Afrikanen de straat op om het vertrek van immigranten te eisen.”
TROUW
RELLEN ZUID-AFRIKA OM IMMIGRATIE
25 FEBRUARI 2017
Een Zuid-Afrikaanse vrouw is woedend: “We zijn het zat om onze kinderen te moeten begraven”. Ze roept het tijdens een anti-immigratiedemonstratie gisteren in regeringsstad Pretoria. Die liep behoorlijk uit de hand.
De politie moest ingrijpen met rubberen kogels en stungranaten en pakte 136 relschoppers op. Sommige journalisten werden door demonstranten bedreigd, maar de uitbarsting van de vrouw is gefilmd. Immigranten in Zuid-Afrika zorgen voor criminaliteit, meent zij.
Op een tweede video klaagt een man over alle drugs die Nigerianen in Zuid-Afrika verhandelen. En in een derde filmpje legt een protestleider uit dat het niet eerlijk is dat mensen uit omringende landen in Zuid-Afrika werk komen zoeken, terwijl “minstens 34 procent van de Zuid-Afrikanen werkloos is”.
De drie argumenten komen al jaren terug. Zuid-Afrika kent een historie van geweld tegen buitenlanders. In 2008 kwamen bij xenofobische klopjachten in townships 62 mensen om het leven. Twee jaar geleden vielen er bij hevige rellen zeven doden. En sowieso melden buitenlandse winkeleigenaren in Zuid-Afrika honderden plunderingen en xenofobische aanvallen per jaar. Volgens het Center for Migration and Society van de Witwatersrand Universiteit in Johannesburg is geweld tegen immigranten in Zuid-Afrika grootschalig én structureel.
Makkelijk doelwit
Hard bewijs voor de drie hoofdklachten van Zuid-Afrikanen ontbreekt. Criminaliteitscijfers zijn hoog, maar weinig wijst erop dat immigranten daar veel vaker bij betrokken zijn. Het is ook onwaarschijnlijk dat Zuid-Afrika opeens drugsvrij zou zijn als alle Nigerianen uit het land verdwenen. En veel immigranten zetten een eigen handeltje op – zij pakken dan dus geen baan af. Dat menig Zuid-Afrikaan vervolgens weer klaagt dat deze buitenlanders met hun lage prijzen de markt verpesten is economisch gezien nogal zwak.
Immigranten lijken vooral een gemakkelijk doelwit voor de diepe frustratie die met name onder jongeren in de townships leeft. Jeugdwerkloosheidspercentages lopen in die delen van de stad met gemak op tot boven de 70 procent. De meeste jongeren hebben er geen diploma, geen enkel uitzicht op een baan, leven in krotten en storten zich uit ellende vaak op drank en drugs.
Zij vieren hun frustratie bot op immigranten, omdat die nauwelijks bescherming genieten. Buitenlanders vormen de enige groep die maatschappelijk nog zwakker staat dan zijzelf in het economisch en sociaal extreem ongelijke Zuid-Afrika. Vandaar ook dat zij het uitsluitend hebben voorzien op arme, zwarte immigranten.
Economisch zwaar weer
Dat Zuid-Afrika in economisch zwaar weer verkeert, verergert het probleem. De werkloosheid groeit, en in het kielzog daarvan de criminaliteit. Het voedt de vreemdelingenhaat doordat lokale politici en buurtleiders de ‘verliezers’ in townships regelmatig opzwepen. Als zij weten dat zij hun achterban in deze arme wijken weinig verbetering van hun levensomstandigheden te bieden hebben, kiezen zij er al snel voor de schuld voor de aanhoudende misère af te schuiven op de buitenlanders – die meestal toch geen stemrecht hebben.
Daarbij gaat het niet alleen om lokale ANC-politici. Ook de burgemeester van Johannesburg, Herman Mashaba van de landelijke oppositiepartij Democratic Alliance (DA), legde na zijn aantreden vorig jaar bijvoorbeeld openlijk een verband tussen immigranten en de criminaliteit in zijn stad. Maar hij haastte zich gisteren om zijn “grote zorgen over het aanwakkerende xenofobisch geweld” te uiten, net als zijn DA-collega in Pretoria. President Jacob Zuma van het ANC deed dat niet. “Zuid-Afrikanen zijn niet xenofoob”, hield hij stug vol.
EINDE BERICHT
[38]
”In early August 1972, the President of Uganda, Idi Amin, ordered the expulsion of his country’s Asian minority, giving them 90 days to leave the country.[1] At the time of the expulsion, there were about 80,000 individuals of Indian descent in Uganda, of whom 23,000 had their applications for citizenship both processed and accepted.[2][3] The expulsion took place against the backdrop of Anti-Indian sentiment in Uganda, with Amin accusing a minority of the Asians of disloyalty, nonintegration, and commercial malpractice, claims that Indian leaders disputed.[2] Amin defended the expulsion by arguing that he was “giving Uganda back to ethnic Ugandans”
WIKIPEDIA
EXPULSION OF ASIANS FROM UGANDA
[39]
ALJAZEERA
EUROPEAN NATIONS THROW OPEN
BORDERS TO UKRAINIAN REFUGEES
26 FEBRUARY 2022
ZIE VOOR TEKST ARTIKEDL, NOOT 27