[12]
NOS
UITERST RECHTSE PARTIJ GOOIT HOGE OGEN BIJ VERKIEZINGEN
IN ISRAEL
29 OCTOBER 2022
Er staat een lange rij bij de bioscoop in Jeruzalem, maar niet voor de film. Religieus geklede Joodse mannen verdringen elkaar bijna om lid te worden van de uiterst rechtse partij Joodse Kracht. In de grote bioscoopzaal is vanavond een toespraak van partijleider Itamar Ben-Gvir, en daar komen veel mensen op af.
Het loopt storm, zegt Sally Yagiv, die aan een lange tafel partijpasjes uitdeelt aan alle nieuwe leden. “Iedereen is benieuwd wat Itamar vanavond weer zal zeggen”, zegt ze. Veel partijleden lopen hier rond met zijn gezicht op hun T-shirt, met daaronder een van zijn bijnamen: “the Notorious IBG“, oftewel de beruchte Itamar Ben-Gvir. En daarmee is niets te veel gezegd.
De partijleider gold namelijk lange tijd voor vrijwel alle Israëliërs als een waanzinnige extremist. Hij had bijvoorbeeld een ingelijste foto in zijn woonkamer hangen van de Joodse terrorist Baruch Goldstein, die bij een aanslag 29 Palestijnen vermoordde. Ook werd hij meermaals veroordeeld, onder meer voor aanzetten tot racisme. Maar intussen maakt hij onderdeel uit van de politieke orde.
Sterker nog, als het rechtse blok van oud-premier Benjamin Netanyahu dinsdag een meerderheid haalt, zal Joodse Kracht waarschijnlijk toetreden tot de regering. Samen met het eveneens zeer conservatieve Religieus Zionisme, waar het een lijstverbinding mee heeft, staat de alliantie in de peilingen nu direct achter de twee grootste partijen.
Voor een groepje tegendemonstranten is het een schrikbeeld. “Dit is geen zionisme of jodendom, maar puur racisme”, zegt Anton Goodman. Hoewel Ben-Gvir zijn toon gematigd heeft, is hij nog steeds voorstander van deportatie van Arabische burgers “die tegen de staat Israël zijn”.
Maar daar is niets racistisch aan, zegt Mordechai Frisis, die al ruim tien jaar lid is van Joodse Kracht. “Wij willen dat Israël een trots Joods land is”, zegt hij. “Mensen met andere geloven, zoals Arabieren, zijn ook wel welkom, maar alleen als ze accepteren dat Joden hier de baas zijn.”
De opkomst van partijen als Joodse Kracht staat niet op zichzelf, want Israël schuift steeds verder op naar rechts, zegt onderzoeker Or Anabi van het Israëlische Instituut voor Democratie: “Vroeger beschouwde 40 procent van het land zich als rechts, nu is dat 62 procent. En onder jongeren is het zelfs 70 procent. Tegelijkertijd ziet slechts 11 procent zichzelf nog als links. Dat betekent een enorme verschuiving in de politiek.”
Gemiddeld zeven kinderen
Die verschuiving naar rechts heeft onder meer te maken met het kindercijfer, zegt Anabi. “De ultraorthodoxe gemeenschap is vrijwel in zijn geheel onderdeel van het rechtse blok. En ultraorthodoxe Joodse vrouwen krijgen wel zeven kinderen, terwijl seculiere vrouwen slechts twee of drie kinderen krijgen. Daardoor zal rechts de komende tijd waarschijnlijk blijven groeien.”
Maar dat is niet het hele verhaal, want Ben-Gvir scoort nu een stuk hoger dan anderhalf jaar geleden. In de tussentijd was er veel geweld tussen Joodse en Arabische burgers in steden met een gemengde bevolking, met name vorig jaar in mei. Daarna is de houding van Joodse Israëliërs tegenover Arabieren verslechterd, zegt onderzoeker Anabi: “Een meerderheid vindt nu dat beide bevolkingsgroepen gescheiden moeten leven. Van dat sentiment profiteert Ben-Gvir.”
Ook de toetreding van de Arabische partij Ra’am tot de regering heeft dat sentiment bevorderd. Doordat de Arabische partij zich bij het centrum-linkse blok voegde, ontstond een meerderheid tegen het rechtse blok van oud-premier Netanyahu. Ook dat is voor rechts een reden om tegen samenwerking met Arabieren te zijn, een positie die Ben-Gvir als geen ander belichaamt.
‘Dood aan terroristen’
Intussen is partijleider Itamar Ben-Gvir op het podium geklommen. “Dood aan de terroristen!” schreeuwt het publiek. Een paar mensen die “Dood aan de Arabieren” schreeuwen worden teruggefloten. “We haten Arabieren niet”, zegt Ben-Gvir corrigerend, “maar als iemand een molotovcocktail gooit, trappen we hem het land uit.”
Het maakt deel uit van de matiging van de toon van de partij. Maar dat betekent niet dat Ben-Gvir zijn stijl overboord gooit: deze maand trok hij nog een pistool bij een confrontatie met stenen gooiende Palestijnen. Voor Netanyahu’s Likud-partij is het geen reden om niet met Ben-Gvir in zee te gaan. En dus, mocht het rechtse blok een meerderheid halen, zou Ben-Gvir weleens minister kunnen worden in de volgende Israëlische regering.
EINDE ARTIKEL
[13]
”The party is considered to be Religious Zionist, Kahanist, ultra-nationalist, anti-Arab, and far-right,[3][4][5][33] and has also been described as racist,[34][35][36] though the party disputes this.[37]
Otzma Yehudit calls for a one-state solution, including the annexation of the West Bank and complete Israeli rule of the land between the Jordan River and the Mediterranean Sea.[38] The party is against the formation of a Palestinian state, and advocates cancellation of the Oslo accords, as well as for imposing Israeli sovereignty over the Temple Mount”
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT/IDEOLOGY
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT
[14]
The party advocates for increased emphasis on the teaching of Jewish history in all elementary schools to “deepen Jewish identity in students”.[5] The party is against “freezing construction of Jewish settlements, releasing terrorists, or negotiating with the PA”
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT/IDEOLOGY
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT
[15]
The party advocates deportation of “Arab extremists”.[40]
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT/IDEOLOGY
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT
[16]
WIKIPEDIA
MEIR KAHANE
Joodse Kracht wordt gezien als de erfgenaam van de beruchte Kach-partij van de racistische rabbijn Meir Kahane, die in 1990 in New York werd vermoord. De partij werd in 1988 vanwege haar openlijke racisme uitgesloten van de verkiezingen. Maar dertig jaar later zijn de mores veranderd. De kopstukken van Joodse Kracht zijn voormalige volgelingen en politieke erfgenamen van Kahane.
THE RIGHTS FORUM
MINISTER ISRAEL: JODEN, DIE MET NIET JODEN
TROUWEN, OORZAAK ”TWEEDE HOLOCAUST”
Door de assimilatie van joden in de VS en elders in de wereld ‘heeft het joodse volk zes miljoen mensen verloren’, meent Israëls minister van Onderwijs Rafi Peretz. De ontwikkeling staat volgens hem gelijk aan een ‘tweede Holocaust’.
Peretz deed zijn uitspraak tijdens een kabinetszitting op 1 juli, schrijft de Israëlische journalist Barak Ravid. De afgelopen zeventig jaar ‘heeft het joodse volk zes miljoen mensen verloren’, stelde hij. Oorzaak daarvan is volgens hem het groeiende percentage joden in de Verenigde Staten en elders dat met niet-joden huwt. Het ‘verlies’ van de zes miljoen joden betekent zoveel als ‘een tweede Holocaust’, aldus de minister.
Ultrarechts en religieus
Peretz, voormalig opperrabijn van het leger, is leider van de Unie van Rechtse Partijen, een alliantie van drie ultrarechtse religieuze partijen die in sterke mate steunen op de extremistische kolonistenbeweging: Habayit Hayehudi (Het Joodse Huis), Ichud Leumi (Nationale Unie) en Otzma Yehudit (Joodse Kracht). De partijen bundelden eerder dit jaar de krachten, omdat zij vreesden bij de verkiezingen van 9 april jl. de kiesdrempel niet te zullen halen. Bij die verkiezingen behaalde de alliantie vijf zetels.
Joodse Kracht wordt gezien als de erfgenaam van de beruchte Kach-partij van de racistische rabbijn Meir Kahane, die in 1990 in New York werd vermoord. De partij werd in 1988 vanwege haar openlijke racisme uitgesloten van de verkiezingen. Maar dertig jaar later zijn de mores veranderd. De kopstukken van Joodse Kracht zijn voormalige volgelingen en politieke erfgenamen van Kahane.
De fusie tussen de partijen kwam tot stand op initiatief van premier Benjamin Netanyahu, die vreesde dat verdeeldheid op rechts hem een nieuw premierschap zou kosten. Netanyahu stelde de alliantie twee ministersposten in het vooruitzicht in een nieuw kabinet. Zijn poging een kabinet te vormen mislukte echter, maar afgelopen maand werd Rafi Peretz (Het Joodse Huis) benoemd tot interim-minister van Onderwijs, en Bezalel Smotrich (Nationale Unie) tot interim-minister van Transport. Mocht Netanyahu de verkiezingen van 17 september winnen, dan is de kans groot dat zij hun ministersposten behouden.
Groeiende kloof met diaspora
De uitspraak van Peretz is tekenend voor het toenemende rechts-orthodoxe klimaat in Israël en de groeiende kloof met grote delen van de joodse gemeenschap buiten het land. De afgelopen jaren is die kloof met name in de Verenigde Staten duidelijk zichtbaar geworden. Niet alleen op religieus, maar ook op politiek gebied is een groot deel van de joodse gemeenschap vervreemd geraakt van Israël.
Joden uit de diaspora die zich openlijk afzetten tegen de politiek van de Israëlische regering, en met name zij die sympathiseren met de BDS-beweging, komen Israël niet meer in of worden na aankomst onderworpen aan langdurige en vernederende ondervragingen. Een organisatie als het Amerikaanse Jewish Voice for Peace wordt in Israël in brede kring afgeschilderd als antisemitisch en anti-Israëlisch.
Kritische joodse organisaties in Europa is hetzelfde lot beschoren. Wij besteedden eerder veel aandacht aan de situatie in Duitsland, waar kritische joodse organisaties onder druk van de Israëlische regering en de zogenoemde internationale Israël-lobby zijn uitgesloten van subsidies, vergunningen voor demonstraties en het huren van accommodaties, en zelfs hun bankrekening zien opgeheven. Op grond van de destructieve IHRA-definitie van antisemitisme, die door diezelfde Israël-lobby op alle politieke niveaus wordt doorgedrukt, worden de denkbeelden en activiteiten van de organisaties als antisemitisch bestempeld.
Uitspraak Peretz antisemitisch
Ironisch genoeg is juist de uitspraak van Peretz volgens de IHRA-definitie antisemitisch. Het bagatelliseren van de Holocaust geldt daarin als een duidelijke indicatie voor antisemitisme. Maar uit de hoek van de Israël-lobby klinken ditmaal geen luidkeelse beschuldigingen.
Israëlische bewindslieden, premier Netanyahu niet uitgesloten, doen herhaaldelijk uitspraken die volgens de definitie antisemitisch zijn. Datzelfde geldt voor organisaties die deel uitmaken van de Israël-lobby. Een van hun stokpaardjes is de claim dat de illegale bezetting en kolonisering van Palestijns gebied niet een Israëlisch, maar een joods project is, gebaseerd op joodse rechten en belangen. Daarmee leggen zij de verantwoordelijkheid voor het illegale project, dat gepaard gaat met tal van mensenrechtenschendingen, bij de internationale joodse gemeenschap – een klassieke vorm van antisemitisme.
Het is illustratief voor het gooi- en smijtwerk waarmee Israëls politieke establishment en de Israël-lobby andersdenken te lijf gaan. In hun strijd tegen onwelgevallige opvattingen is niets heilig, en wordt het antisemitisme even gemakkelijk geëxploiteerd als de Holocaust.
EINDE ARTIKEL
”The party is considered to be Religious Zionist, Kahanist, ultra-nationalist, anti-Arab, and far-right,[3][4][5][33] and has also been described as racist,[34][35][36] though the party disputes this.
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT/IDEOLOGY
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIA
OTZMA YEHUDIT