[Column Rodaan al Galidi]/Brief aan de Koning

 

Hoogheid,

Lang leve uw koninkrijk. In de vijftien jaar dat ik er woon is de elektriciteit van mijn lamp geen minuut uitgevallen. Het water heeft de kraan nooit in de steek gelaten. De riolering in uw koninkrijk is sterker dan de hemel, want hoeveel water zij ook naar beneden gooit, het verdwijnt. In bakkerijen liggen meer soorten brood dan soorten wapens in Irak. Een hond heeft meer papieren en rechten dan ik in mijn vaderland had. Zelfs een cavia in uw koninkrijk geniet meer dan mijn moeder die twaalf kinderen heeft gebaard en ze vanaf 27 oktober 1987 nooit meer allemaal samen heeft kunnen zien.

Wat spijtig dat ik door het harde lot van mijn leven de kans had om uw koninkrijk ook te leren kennen van een kant die u zelf niet kent. Een kant waarvan u misschien niet eens zal geloven dat hij bestaat. Een kant die achter de dikke laag make-up van het gezicht van uw koninkrijk ligt. Daar, beneden, in die onbekende wereld, waar de wet van uw koninkrijk niet eens geldt, zijn mensen geen mens, want ze hebben geen nummer. Ik heb ervaren hoe zacht, hoe teder en warm de hand van uw koninkrijk is voor haar eigen kinderen en hoe genadeloos en kil voor anderen. En ach, hoe hard die hand, majesteit, als hij slaat.

In Irak ben ik geboren in een oorlog, opgegroeid in een andere oorlog, afgestudeerd in een volgende oorlog en gevlucht van weer een andere oorlog. Maar zelfs na vier oorlogen was niets voor mijn geest zo zwaar en heftig als de andere kant van uw koninkrijk. In een dierenasiel krijgen honden en katten na drie jaar een spuitje, want wachten in een kooi is misdadig. Zelf heb ik negen jaar in een mensenasiel gewacht en dat is meer dan drie honden. Er zijn in uw koninkrijk ambtenaren die de wreedste soort mensen zijn die ik ken,want ze laten het lichaam met rust, maar ze doden de hoop in het diepste punt van het hart. Ze zijn zo meedogenloos dat je de grenzen van hun hart niet kunt bereiken met een woord of een traan.

Ver van de handen van het systeem heb ik gezien hoe mooi uw koninkrijk is en hoe geweldig, waar niemand zonder tanden op straat loopt of geen brood heeft om te eten. De droom die de mensheid duizenden jaren had, heeft uw koninkrijk wel bereikt. Wanneer ik de macht in Irak zou hebben, zou ik een land willen dromen zoals dat van u.

In uw koninkrijk kan alles veranderen, behalve de fiets en het weer. Want een volk dat van één soort melk honderdvijftig soorten kaas kan maken, kan het wachten van een asielzoeker verkorten van zestien jaar tot achtenveertig uur. Nu krijgen asielzoekers in plaats van na zestien jaar binnen twee dagen antwoord van de IND. Jammer genoeg heeft dit het probleem van het wachten opgelost, maar heeft het asielzoekerscentra in tentenkampen veranderd. Als het in Nederland niet zo koud zou zijn, zou dat niet eens zo erg zijn, maar kan een kind of een oude vrouw in een tent met het weer van Nederland overleven? Zelfs de tent zelf zal, als ze een mond had, zeggen dat dat niet kan. Het weer in uw koninkrijk is zo koud dat ik nu meer in mijn ketel geloof dan in mijn poëzie. Dankzij mijn ketel kan ik deze brief aan u schrijven.

Het spijt me, mijn excuses als mijn brief te triest is, want eerlijk gezegd, na vijftien jaar vallen onder de wet van de vreemdelingen, ben ik machteloos en futloos. Ik zou u kunnen vragen om mij een ontheffing te verlenen voor de inburgeringplicht, omdat ik gezakt ben door de gekke vragen van de inburgeringtoets en nu geen burger kan zijn, ondanks dat ik dertien boeken in uw taal geschreven heb, en dat ik in 2011 voor uw koninkrijk de Europese Unie Prijs voor de Letteren heb gewonnen. In uw land heb ik geleerd dat je eerst voor jezelf moet zorgen, eerst je eigen zuurstofmasker, dan die van een ander. Maar toch vraag ik dat niet.

Ik vraag u, majesteit, gratie voor de tentenkampers en om elke tent in Nederland te veranderen in een dak. En vervolgens alle tenten naar de grens tussen Syrië en Jordanië te sturen, want daar is hun plek. Ze horen niet in het Europa van Voltaire en Jean-Jacques Rousseau.

Ik dank u.

Groeten,

 

Roodaan Al Galidi

P.S. O ja, en als u overweegt een hond te nemen, haal er dan alstublieft een uit het asiel. Daar zijn ook leuke honden, hoor.

Reacties uitgeschakeld voor [Column Rodaan al Galidi]/Brief aan de Koning

Opgeslagen onder Divers

Reacties zijn gesloten.