NO CLIMATE JUSTICE ON OCCUPIED LAND!
WEBSITE JOKE KAVIAAR
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 13/11/2023 11:12:49
NO CLIMATE JUSTICE ON OCCUPIED LAND!
En ook niet waar de organisatie van de klimaatmars twee spreeksters de mond snoert.
Waar zal ik beginnen? De klimaatmars vandaag? Wat er aan vooraf ging? Woest was ik vanmiddag. Woest ben ik nog steeds. Dit wil ik er nu over zeggen. Ongecensureerd. Zonder edits.
Al voor de mars van vandaag kwam er bericht dat de organisatie van de klimaatmars de woorden ‘From the river to the sea’ niet wilde horen. Een van de spreeksters, Sahar Shirzad, zou het niet mogen uitspreken. Het was reden om de leuze ‘From the river to the sea, Palestine will be free’ juist veelvuldig te scanderen tijdens de mars. We deden het vanuit het zwart groene blok (eco anarchisme), maar meer mensen deden het. Ik heb een Palestijnse vrouw in tranen gezien van emotie toen wij het deden, ons niks aantrokken van alle vuile hetze vanuit het zionistische kamp, de media, de meeheulende politici en nu de organisatie van de klimaatmars. Fuck die bullshit, wij roepen dit.
Hoe laat is het? Solidaritijd!
De hele bende in de tweede kamer, burgemeester Halsema en zoveel meer. Ze brengen de vrijheidsstrijd van de Palestijnen terug tot een woord: antisemitisme. Een beschuldiging die mij zelf ook ten deel is gevallen afgelopen week. Schijt daaraan. We laten ons de mond niet snoeren. Wij weten dat het een stok is waarmee al wordt geslagen sinds 1948, zolang als de Palestijnen zich al tegen de koloniale bezetting moeten verzetten. Het is een poging die er nog altijd niet in slaagt dat verzet de kop in te drukken. Dat, en heel veel geweld. Al 75 jaar vernietiging van het land van de Palestijnen. Land waar ze vanaf gejaagd worden. Vele Palestijnen vermoord en ontvoerd, kinderen incluis, en in cellen gegooid, mishandeld en gemarteld.
Olijfbomen van 4000 jaar oud omzagen of in brand steken. Waterbronnen kapot maken. Wat sinds 7 oktober gebeurt is niets anders dan een escalatie, een versnelling van de genocide die al die tijd al in trager tempo zich voltrok. De Palestijnen hebben meer dan het volste recht zich uit alle macht te verzetten en te eisen dat Palestina weer Palestina wordt: een land waarin verschillende volkeren samen kunnen leven, zonder dat de een de ander overheerst. Dat is wat het betekent: From the river to the sea, Palestine will be free. Wie er antisemitisme in wil zien, doet dat om de zionistische bezettingsmacht te steunen. Met geld, met wapens, met propaganda, en met censuur.
De organisatie van de klimaatmars, was die daar bang voor? Voor dat label ‘antisemitisme’? Waren die bang om de gematigde witte middle class demonstranten te verliezen? Liever racisme en kolonialisme in de eigen gelederen dan waarlijk bedreven solidariteit? Het is om te kotsen! Kots over de vals bedreven klimaatrechtvaardigheid die alleen maar het eigen belang lijkt te dienen.
We kwamen aan op het Museumplein, stonden vrij dicht bij het podium. En daar kwam Sahar. Ze vertelde dat ze het absurd vond (even vrij vertaald) dat zij, een Afghaanse, daar wel kon staan, dat er geen Palestijnse vertegenwoordiger was gevraagd, en ze introduceerde Sara Rachdan, gaf Sara haar plaats, haar spreektijd, en Sara begon te spreken. In niet mis te verstane bewoordingen vertelde ze wat er in Palestina gebeurd is de afgelopen 75 jaar en wilde gaan vertellen wat er nu gebeurt en plotseling was het geluid weg. Haar microfoon was uitgezet. Ook de microfoon van Sahar was uitgezet. We zagen hen beiden praten maar we hoorden niets meer. Dit was geen technisch mankement. Hen werd de mond gesnoerd. Zie: https://www.instagram.com/p/Czjo8ecI_FG/?utm_source=ig_web_copy_link
We begonnen te roepen: LET HER SPEAK! En: FREE PALESTINE! En: FROM THE RIVER TO THE SEA – PALESTINE WILL BE FREE! Consternatie om ons heen. Boze mensen. Een vrouw vlak voor me ging tekeer dat we ons mond moesten houden. We zagen Sahar en Sara door bewakers (sic!) weggevoerd worden. Het was ongelooflijk dat dit kon gebeuren. We bleven doorgaan met roepen en scanderen. De vrouw vlak voor me wendde zich tot mij dat we op moesten houden. Om razend van te worden. Kom je voor klimaatrechtvaardigheid hier? Wat is rechtvaardig aan mensen de mond snoeren, aan censuur door de organisatie van de klimaatmars?! De gematigdheid druipt er in bloed vanaf. Wat is klimaatstrijd zonder strijd? Wat is klimaatstrijd als de organisatie strijdt tegen mensen die ze uitgenodigd hebben om te komen spreken? Het stelt geen ene moer voor.
En toen werd Greta vol verve aangekondigd. Maar er kwam geen Greta. Waar bleef Greta? Er kwam een muzikant op het podium. Mooie muziek maar het is een zoethoudertje. We gingen door met scanderen, stopten af en toe even en begonnen dan weer. Even maakte de muzikant een opmerking over Palestina. Ok. Na hem kwam iemand spoken word doen. Het spijt me voor deze mensen dat ik niet weet hoe ze heten. Hun naam heb ik niet onthouden omdat de woede overheerste. * NB. Dankzij lezers weet ik de naam van de spoken word artist. Dit is Mounir Samuel. * Deze zei rake dingen. Hij zei ook dat de organisatie het niet wilde hebben dat gezegd werd: Van de rivier tot de zee. Zo, daar heb je het. Hij zei het wel. Hij maakte onomwonden zijn standpunt duidelijk. En passant kregen Groen Links en PvdA er van langs, partijen die daar stonden met hun vlaggen: bij hen moet je niet zijn als je de klimaatramp tot een halt wilt roepen. Klopt. Niet groen, niet links, maar neoliberaal! Wie hebben ons verraden? Sociaal democraten!
En nu de organisatie van de klimaatmars?
Het mocht de organisatie niets baten om de een na de ander op het podium te zetten om ons te verblijden met muziek en spoken word. Het mocht ook niet baten dat we met ons allen moesten gaan zingen: “Hey Ho Take me by the hand – strong in solidarity we stand – fight for climate justice… “ Rot op zeg. Huichelarij, dat is het dan. Hoe kun je? Hoe durf je? Waar was de in woord beleden climate justice? Zeker niet in daden! En.. waar was Greta tijdens dit alles?
Ik heb het niet zo op persoonsverheerlijking. Het moet niet uitmaken wie daar op dat podium staat te spreken. Hoe bekender mensen zijn, hoe meer ik het gevoel krijg dat we voor bekende namen moeten klappen. Doe mij dan Sara maar, die niemand nog kent en die spreekt met de felheid die nodig is.
Maar eerlijk is eerlijk, het moet gezegd: Greta maakte alles goed (voor nu). Wat zich achter de schermen heeft afgespeeld terwijl wij – Palestijnse mensen en mensen van het zwart groene blok – tegen de klippen op bleven roepen “LET HER SPEAK!”, dat weet ik op dit moment (nog) niet. Maar glorieus was het moment dat Greta met Sahar en Sara het podium op kwam, met een groot spandoek waarvan ik de tekst niet kon lezen vanaf waar ik stond. Greta sprak kort en gaf haar tijd aan Sahar en Sara. Zie hier dat moment: https://x.com/iAnnetnl/status/1723719564951708027?s=20 De organisatie moest hen wel aan het woord laten. Ook toen even later de woorden ‘From the river to the sea’ vielen en bijval kreeg uit vele kelen.
Eind goed al goed? Nou nee. Toen Greta nog wat afsluitende woorden sprak kwam er nog een man met een felgroen jasje de microfoon uit haar handen te trekken. Ziehier dat moment: https://x.com/iAnnetnl/status/1723725199487516808?s=20 Hij zei iets over dat hij niet voor politieke speech kwam maar voor het klimaat. Ook weer zo iemand die er niks van wil begrijpen. Alsof klimaatverandering niks met politieke keuzes te maken heeft (en die weer met kapitalisme). Volgens mij vond hij het maar niks dat er nu wel over Palestina was gesproken. Dat soort lui krijg je dus op je actie als je voor de middenmoot gaat en je niet werkelijk solidair uitspreekt met de onderdrukten. Dit soort slap gelul ben ik liever kwijt dan rijk. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig. Enzovoorts.
Wie had kunnen denken dat we na afloop van deze klimaatmars vooral het gevoel zouden hebben in gevecht te zijn geweest met de organisatie van de klimaatmars in plaats van tegen de klimaatvervuilers, tegen kapitalisme, kolonialisme, en staten? Moeten we eerst winnen van gematigde angsthazen die geen stelling durven nemen voordat we toekomen aan de strijd die we eigenlijk willen voeren? Witte mensen: het gaat niet in de eerste plaats om jullie kinderen en hun en jullie toekomst, en of de dijken in Nederland het wel houden. Het gaat in de eerste plaats om al die mensen die nu al onophoudelijk van hun land worden verdreven door klimaatcatastrofes, veelal het gevolg van decennialang kolonialisme, uitbuiting, diefstal van land, grondstoffen, water, vrijheid, het kappen van bossen, mijnbouw, racisme, oliepijpleidingen zoals nu de East African Crude Oil Pipeline (EACOP). En oorlog, en nog meer kolonialisme en diefstal. Zolang het geld maar rolt in de zakken van de wapenhandel, de fossiele industrie, de agro-industrie. En ja, wat er in Palestina gebeurt heeft er alles mee te maken. Maar hey, wat kan het schelen dat er fosforbommen worden gegooid op burgers, ziekenhuizen worden gebombardeerd, scholen, universiteiten, straten. Dat er kinderen sterven en zionisten dansen op hun graf. Wat kan het schelen dat de onderdrukten hier ver vandaan als eerste lijden onder klimaatverandering? Dat is waar we in eerste plaats voor ten strijde trekken. En niet omdat er ‘anders vluchtelingen hierheen komen’ zoals ik ook wel gehoord heb in die klimaatbeweging, wederom een uiting van wit egoïstisch eigenbelang.. Nee, omdat het onrechtvaardig is dat we het meeste vervuilen, het minste last ervan hebben, en wie het minste vervuilen er het meeste last van hebben. Daarover gaat klimaatrechtvaardigheid. En je zou verwachten dat wie dat als motto voor een klimaatmars inzet, het ook meent… Maar oké, als we al strijdende eerst door de laffe organisatie van een klimaatmars heen moeten, dan moet dat maar. Basta!
Dus nee, het is niet goed. Ik ben nog steeds woest. Ik wil deze lui diep door het stof zien gaan. Ik wil dat ze zich terugtrekken en leren dat rechtvaardigheid willen moed vereist. Dat het niet het trappen naar beneden is waarmee je wint, maar schoppen naar boven. Dat het innemen van de comfortabele middenpositie, het niet maken van keuzes die wel eens heel hard kunnen zijn en die niet makkelijk zijn, dat dit is wat strijd is. Daar sta je dan met je grote podium en je video screens voor tienduizenden mensen jezelf vreselijk te schande te maken. Maar wij zagen de moed van Sahar en Sara. Wij zagen Greta het gezicht van de klimaatmars redden. De organisatie van de klimaatmars mag haar ten diepste dankbaar zijn.
We hebben radicale solidariteit en klimaatrechtvaardigheid en strijd nodig. Zonder compromissen. Ik wil niet nog een keer tegenover een krijsende witte vrouw staan die mij ervan beschuldigt ergens doorheen te scanderen terwijl zojuist twee dappere vrouwen de mond is gesnoerd om vervolgens afgevoerd te worden. Uit. Over. Klaar mee.
Nu ben ik even uitgeraasd. Ik bewaar graag mijn energie voor grotere machtiger vijanden. We moeten door. Dinsdag sit in op Schiphol voor Palestina. 18 uur. Volgende klimaatacties? Ik weet even niet wanneer en hoe. Eerst dit. No climate justice on occupied land! NO CLIMATE JUSTICE ON OCCUPIED LAND! Dat galmt nog na in mijn hoofd. En dat zullen we nog heel vaak laten horen!
FROM THE RIVER TO THE SEA – PALESTINE WILL BE FREE!
Joke Kaviaar (erg boos)
12 november 2023