Geachte lezers,
Naar aanleiding van de aan Samir A bij zijn vrijlating opgelegde voorwaarden zoals
gebiedsverbod, mediaverbod en emigratieverbod, die ik in strijd acht met de beginselen
in een rechtsstaat, heb ik onderstaand Ingezonden stuk naar een aantal kranten opgestuurd.
Maar nu eerst de inleiding
INLEIDING:
mag als bekend worden verondersteld.
Naar mijn mening was deze veroordeling gebaseerd op een uiterst magere bewijslast, zoals
ik in 2007 in een artikel , dat ik onlangs nog op mijn website heb hergepubliceerd, uiteengezet heb.
Na die veroordeling volgde een Hoger Beroep, waarin hij opnieuw veroordeeld werd, nu tot 9 jaar
Na de veroordeling volgde een gevangenisstraf op de inmiddels opgeheven [en overgebracht naar
De Schie in Rotterdam, onder nagenoeg hetzelfde regime] terroristenafdeling van het EBI Vught,
Samir A werd later overgebracht naar de terroristenafdeling van gevangenis De Schie [nadat afdeling EBI Vught was
gesloten, zoals hierboven vermeld staat], waar aan het eind van zijn detentieperiode een milder regime was.
Dat het OM koste wat koste zijn vrijlating wilde voorkomen bleek wel uit het feit,
dat hij in september 2012 werd ”aangehouden in zijn cel” vanwege het ”treffen van voorbereidingshandelingen
Hoe iemand vanuit zijn zwaarbeveiligde cel, waar regelmatig wordt gefouilleerd en gevisiteerd en de bewakers de
gehele cel doorzoeken, een aanslag kan voorbereiden, is mij een raadsel.
Het OM kon die bewering dan ook niet overeind houden, of staven met voldoende bewijzen
Dat het OM zich in deze zaak vastbeet bleek wel hieruit, dat zij in augustus, kort
voor de vrijlating van Samir A, een poging deed, hem langer in de cel te houden
Dit werd echter door de rechter voorkomen , waardoor hij uiteindelijk op vrije voeten
kwam.
VRIJ EN BEGINNEN MET EEN SCHONE LEI/VERGEET HET MAAR
OM HETZE NIET TEN EINDE
Wie dacht, dat Samir A nu, na zijn straf te hebben uitgezeten, vrij was om een nieuw
leven te kunnen beginnen, kent het OM nog niet.
Aan die vrijlating waren niet alleen voorwaarden verbonden [wat vaker voorkomt], maar de
meest draconische en onredelijke, die ook nogeens indruisen tegen de rechtstatelijke
beginselen.
voor Den Haag en Zoetermeer, mag niet praten met de media en het meest
draconische, tenminste een emigratieverbod voor vier jaar.
Wie denkt: ”hij kan dan na 4 jaar wel emigreren”, zou nog eens op zijn neus
kunnen kijken:
Omdat deze maatregelen genomen zijn in het belang van de openbare Veiligheid kan
er zo besloten worden tot een verlenging na die vier jaar, ook weer ”in naam
van de Openbare Veiligheid”
VOORWAARDELIJKE INVRIJHEIDSSTELLING/DE PECH VAN SAMIR A
Dat het OM op een dergelijke manier met Samir A’s rechten kan omgaan
heeft alles te maken met het spanningsveld tussen
Onder de ”oude” wetgeving, de vervroegde invrijheidsstelling was het de facto het RECHT van gedetineerden,
te worden vrijgelaten, als twee derde van hun straf erop zat.
Zonder verdere voorwaarden
Alleen in zeer uitzonderlijke omstandigheden, wanneer een gedetineerde zich tijdens detentie
ernstig had misdragen, kwam men niet voor vervroegde invrijheidsstelling in aanmerking.
Met de invoering van de nieuwe ”voorwaardelijke invrijheidsstelling” op 1 juli
2008 kan men nog wel na tweederde van zijn straf vrijkomen, maar zijn daaraan
voorwaarden verbonden.
Er gold een overgangsregeling voor hen, die voor 1 juli 2008 waren veroordeeld, maar de pech
van Samir A is, dat die gold tot 1 juli 2013 en hij vrijkwam op 6 september 2013.
EPILOOG
Maar invoering van die voorwaardelijke invrijheidsstelling of niet”
De voorwaarden, die aan Samir A zijn opgelegd zijn ronduit bizar, beperken zijn
fundamenteel recht op vrijheid van beweging en vrijheid van meningsuiting en verlengen
in feite zijn strafmaatregelen, door het electronisch toezicht, meldplicht en gebiedsverbod.
Een dergelijke bizarre maatregel als het ”emigratieverbod” doet denken aan het emigratie
verbod, dat door de voormalige Sovjet unie aan dissidenten werd opgelegd.
Dit is onacceptabel en daarom heb ik onderstaand Ingezonden stuk geschreven en
opgestuurd naar een aantal kranteredacties
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
INGEZONDEN STUK
VOORWAARDEN VRIJLATING SAMIR A DE RECHTSSTAAT ONWAARDIG
Ingezonden stuk
Geachte Redactie
Een van de beginselen in een rechtsstaat is, dat iemand, die een
gevangenisstraf heeft uitgezeten, in staat moet worden gesteld,
een nieuw leven op te bouwen, in Nederland of in het buitenland.
Daarvan is bij de in 2006 op mijns inziens vage bewijslast voor terroristische
voorbereidingshandelingen veroordeelde Samir A geen sprake.
Ook na zijn vrijlating wordt hij verder gestraft,
niet alleen vanwege zijn meldplicht, gebiedsverbod en electronisch toezicht, maar
vooral door het verbod, naar het buitenland te emigreren.
Met een dergelijk ”emigratieverbod” wordt hij op onacceptabele wijze
geschonden in zijn recht op vrijheid van beweging, wat herinneringen
opwekt aan het reisverbod, dat de voormalige Sovjet Unie aan dissidenten
oplegde en waartegen terecht wereldwijd werd geprotesteerd.
In een rechtsstaat heeft iedereen, zonder aanzien des persoons, na
het uitzitten van zijn/haar straf, het recht, met een schone lei te beginnen
en een tweede kans te krijgen, in Nederland of in het buitenland.
Met het opleggen van een dergelijk ”reisverbod” wordt het leven aan
Samir A, die weinig kansen heeft op een normale carriere
en bestaan in Nederland, nodeloos onmogelijk gemaakt.
Een schande voor een land, dat beweert, respect te hebben voor
mensenrechten.
Astrid Essed
Amsterdam