We are angry. We are broken. This should have been a time of joy; instead, we are mourning. We are fearful.
More than 20,000 killed. Thousands are still under the rubble. Close to 9,000 children killed in the most brutal ways, day after day. One-point-nine million displaced. Hundreds of thousands of homes destroyed. Gaza as we know it no longer exists. This is an annihilation. This is a genocide.
The world is watching. Churches are watching. The people of Gaza are sending live images of their own execution. Maybe the world cares. But it goes on.
We are asking here: Could this be our fate in Bethlehem? In Ramallah? In Jenin? Is this our destiny, too?
We are tormented by the silence of the world. Leaders of the so-called free lined up one after the other to give the green light for this genocide against a captive population. They gave the cover. Not only did they make sure to pay the bill in advance, they veiled the truth and context, providing the political cover. And yet another layer has been added: the theological cover, with the Western church stepping into the spotlight.
Our dear friends in South Africa taught us the concept of the “state theology,” defined as “the theological justification of the status quo with its racism, capitalism and totalitarianism.” It does so by misusing theological concepts and biblical texts for its own political purposes.
Here in Palestine, the Bible is weaponized against us — our very own sacred text. In our terminology in Palestine, we speak of the empire. Here we confront the theology of the empire, a disguise for superiority, supremacy, chosenness and entitlement. It is sometimes given a nice cover, using words like “mission” and “evangelism,” “fulfillment of prophecy,” and “spreading freedom and liberty.”
The theology of the empire becomes a powerful tool to mask oppression under the cloak of divine sanction. It speaks of land without people. It divides people into “us” and “them.” It dehumanizes and demonizes. The concept of land without people, again, even though they knew too well that the land had people — and not just any people, a very special people. Theology of the empire calls for emptying Gaza, just like it called for the ethnic cleansing in 1948, a “miracle,” or “a divine miracle,” as they called it. It calls for us Palestinians now to go to Egypt, maybe Jordan. Why not just the sea?
I think of the words of the disciples to Jesus when he was about to enter Samaria: “Lord, do you want us to command fire to come down from heaven and consume them?” they said of the Samaritans. This is the theology of the empire. This is what they’re saying about us today.
This war has confirmed to us that the world does not see us as equal. Maybe it’s the color of our skins. Maybe it is because we are on the wrong side of a political equation. Even our kinship in Christ did not shield us. So they say if it takes killing 100 Palestinians to get a single “Hamas militant,” then so be it. We are not humans in their eyes. But in God’s eyes, no one can tell us that.
The hypocrisy and racism of the Western world is transparent and appalling. They always take the word of Palestinians with suspicion and qualification. No, we’re not treated equally. Yet, on the other side, despite a clear track record of misinformation, lies, their words are almost always deemed infallible.
To our European friends: I never ever want to hear you lecture us on human rights or international law again. And I mean this. We are not white, I guess. It does not apply to us, according to your own logic.
In this war, the many Christians in the Western world made sure the empire has the theology needed. It is thus self-defense, we were told. And I continue to ask: How is the killing of 9,000 children self-defense? How is the displacement of 1.9 million Palestinians self-defense?
In the shadow of the empire, they turned the colonizer into the victim, and the colonized into the aggressor. Have we forgotten — have we forgotten that the state they talk to, that that state was built on the ruins of the towns and villages of those very same Gazans? Have they forgot that?
We are outraged by the complicity of the church. Let it be clear, friends: Silence is complicity. And empty calls for peace without a ceasefire and end to occupation, and the shallow words of empathy without direct action, all under the banner of complicity.
So here is my message: Gaza today has become the moral compass of the world. Gaza was hell before October 7th, and the world was silent. Should we be surprised at their silence now?
If you are not appalled by what is happening in Gaza, if you are not shaken to your core, there is something wrong with your humanity. And if we, as Christians, are not outraged by the genocide, by the weaponization of the Bible to justify it, there is something wrong with our Christian witness, and we are compromising the credibility of our gospel message.
If you fail to call this a genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace. Some have not even called for a ceasefire. I’m talking about churches. I feel sorry for you.
We will be OK. Despite the immense blow we have endured, we, the Palestinians, will recover. We will rise. We will stand up again from the midst of destruction, as we have always done as Palestinians, although this is by far maybe the biggest blow we have received in a long time. But we will be OK.
But for those who are complicit, I feel sorry for you. Will you ever recover from this? Your charity and your words of shock after the genocide won’t make a difference. And I know these words of shocks are coming. And I know people will give generously for charity. But your words won’t make a difference. Words of regret won’t suffice for you. And let me say it: We will not accept your apology after the genocide. What has been done has been done. I want you to look at the mirror and ask, “Where was I when Gaza was going through a genocide?” …
In these last two months, the psalms of lament have become a precious companion to us. We cried out, “My God, my God, why have you forsaken Gaza? Why do you hide your face from Gaza?”
In our pain, anguish and lament, we have searched for God and found him under the rubble in Gaza. Jesus himself became the victim of the very same violence of the empire when he was in our land. He was tortured, crucified. He bled out as others watched. He was killed and cried out in pain, “My God, where are you?”
In Gaza today, God is under the rubble.
And in this Christmas season, as we search for Jesus, he is not to be found on the side of Rome, but our side of the wall. He’s in a cave, with a simple family, an occupied family. He’s vulnerable, barely and miraculously surviving a massacre himself. He’s among the refugees, among a refugee family. This is where Jesus is to be found today.
If Jesus were to be born today, he would be born under the rubble in Gaza. When we glorify pride and richness, Jesus is under the rubble. When we rely on power, might and weapons, Jesus is under the rubble. When we justify, rationalize and theologize the bombing of children, Jesus is under the rubble.
Jesus is under the rubble. This is his manger. He is at home with the marginalized, the suffering, the oppressed and the displaced. This is his manger.
And I have been looking and contemplating on this iconic image. God with us precisely in this way, this is the incarnation — messy, bloody, poverty. This is the incarnation.
And this child is our hope and inspiration. We look and see him in every child killed and pulled from under the rubble. While the world continues to reject the children of Gaza, Jesus says, “Just as you did to one of the least of these brothers and sisters of mine, you did it to me.” “You did it to me.” Jesus not only calls them his own, he is them. He is the children of Gaza.
We look at the holy family and see them in every family displaced and wandering, now homeless in despair. While the world discusses the fate of the people of Gaza as if they are unwanted boxes in a garage, God in the Christmas narrative shares their fate. He walks with them and calls them his own.
So this manger is about resilience. It’s about sumud. And the resilience of Jesus is in his meekness, is in his weakness, is in his vulnerability. The majesty of the incarnation lies in its solidarity with the marginalized. Resilience because this is very same child who rose up from the midst of pain, destruction, darkness and death to challenge empires, to speak truth to power and deliver an everlasting victory over death and darkness. This very same child accomplished this.
This is Christmas today in Palestine, and this is the Christmas message. Christmas is not about Santas. It’s not about trees and gifts and lights. My goodness, how we have twisted the meaning of Christmas. How we have commercialized Christmas. I was, by the way, in the U.S.A. last month, the first Monday after Thanksgiving, and I was amazed by the amount of Christmas decorations and lights and all the commercial goods. And I couldn’t help but think: They send us bombs, while celebrating Christmas in their lands. They sing about the prince of peace in their land, while playing the drum of war in our land.
Christmas in Bethlehem, the birthplace of Jesus, is this manger. This is our message to the world today. It is a gospel message. It is a true and authentic Christmas message about the God who did not stay silent but said his word, and his word was Jesus. Born among the occupied and marginalized, he is in solidarity with us in our pain and brokenness.
This message is our message to the world today, and it is simply this: This genocide must stop now. Why don’t we repeat it? Stop this genocide now. Can you say it with me? Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: Let’s say it one more time. Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: This is our call. This is our plea. This is our prayer. Hear, O God. Amen.
In the occupied West Bank city of Bethlehem, the birthplace of Jesus, city and church leaders canceled all Christmas festivities this year to mourn the more than 20,000 Palestinians killed in Gaza. We feature the Christmas sermon, “Christ in the Rubble: A Liturgy of Lament,” delivered Saturday by Reverend Munther Isaac at the landmark Evangelical Lutheran Church in Bethlehem, which has received international attention for a nativity scene depicting the figure of baby Jesus in a keffiyeh, surrounded by rubble. “If Jesus were to be born today, he would be born under the rubble in Gaza,” preached Isaac, who condemned using theology to justify Israel’s killing of innocent civilians. “If we, as Christians, are not outraged by the genocide, by the weaponization of the Bible to justify it, there is something wrong with our Christian witness, and we are compromising the credibility of our gospel message.”
Transcript
This is a rush transcript. Copy may not be in its final form.
AMY GOODMAN: We begin today’s show in the occupied West Bank in the city of Bethlehem, the birthplace of Jesus. City and church leaders canceled all Christmas festivities in the Holy Land this year to mourn the more than 20,000 Palestinians killed in Gaza. The landmark Evangelical Lutheran Christmas Church in Bethlehem created a nativity scene with the figure of baby Jesus in a keffiyeh, surrounded by rubble.
Later in the show, we’ll be joined by the church’s pastor, the Reverend Munther Isaac, but we begin by airing his Christmas sermon, which he delivered on Saturday.
REV. MUNTHER ISAAC: Christ Under the Rubble.
We are angry. We are broken. This should have been a time of joy; instead, we are mourning. We are fearful.
More than 20,000 killed. Thousands are still under the rubble. Close to 9,000 children killed in the most brutal ways, day after day. One-point-nine million displaced. Hundreds of thousands of homes destroyed. Gaza as we know it no longer exists. This is an annihilation. This is a genocide.
The world is watching. Churches are watching. The people of Gaza are sending live images of their own execution. Maybe the world cares. But it goes on.
We are asking here: Could this be our fate in Bethlehem? In Ramallah? In Jenin? Is this our destiny, too?
We are tormented by the silence of the world. Leaders of the so-called free lined up one after the other to give the green light for this genocide against a captive population. They gave the cover. Not only did they make sure to pay the bill in advance, they veiled the truth and context, providing the political cover. And yet another layer has been added: the theological cover, with the Western church stepping into the spotlight.
Our dear friends in South Africa taught us the concept of the “state theology,” defined as “the theological justification of the status quo with its racism, capitalism and totalitarianism.” It does so by misusing theological concepts and biblical texts for its own political purposes.
Here in Palestine, the Bible is weaponized against us — our very own sacred text. In our terminology in Palestine, we speak of the empire. Here we confront the theology of the empire, a disguise for superiority, supremacy, chosenness and entitlement. It is sometimes given a nice cover, using words like “mission” and “evangelism,” “fulfillment of prophecy,” and “spreading freedom and liberty.”
The theology of the empire becomes a powerful tool to mask oppression under the cloak of divine sanction. It speaks of land without people. It divides people into “us” and “them.” It dehumanizes and demonizes. The concept of land without people, again, even though they knew too well that the land had people — and not just any people, a very special people. Theology of the empire calls for emptying Gaza, just like it called for the ethnic cleansing in 1948, a “miracle,” or “a divine miracle,” as they called it. It calls for us Palestinians now to go to Egypt, maybe Jordan. Why not just the sea?
I think of the words of the disciples to Jesus when he was about to enter Samaria: “Lord, do you want us to command fire to come down from heaven and consume them?” they said of the Samaritans. This is the theology of the empire. This is what they’re saying about us today.
This war has confirmed to us that the world does not see us as equal. Maybe it’s the color of our skins. Maybe it is because we are on the wrong side of a political equation. Even our kinship in Christ did not shield us. So they say if it takes killing 100 Palestinians to get a single “Hamas militant,” then so be it. We are not humans in their eyes. But in God’s eyes, no one can tell us that.
The hypocrisy and racism of the Western world is transparent and appalling. They always take the word of Palestinians with suspicion and qualification. No, we’re not treated equally. Yet, on the other side, despite a clear track record of misinformation, lies, their words are almost always deemed infallible.
To our European friends: I never ever want to hear you lecture us on human rights or international law again. And I mean this. We are not white, I guess. It does not apply to us, according to your own logic.
In this war, the many Christians in the Western world made sure the empire has the theology needed. It is thus self-defense, we were told. And I continue to ask: How is the killing of 9,000 children self-defense? How is the displacement of 1.9 million Palestinians self-defense?
In the shadow of the empire, they turned the colonizer into the victim, and the colonized into the aggressor. Have we forgotten — have we forgotten that the state they talk to, that that state was built on the ruins of the towns and villages of those very same Gazans? Have they forgot that?
We are outraged by the complicity of the church. Let it be clear, friends: Silence is complicity. And empty calls for peace without a ceasefire and end to occupation, and the shallow words of empathy without direct action, all under the banner of complicity.
So here is my message: Gaza today has become the moral compass of the world. Gaza was hell before October 7th, and the world was silent. Should we be surprised at their silence now?
If you are not appalled by what is happening in Gaza, if you are not shaken to your core, there is something wrong with your humanity. And if we, as Christians, are not outraged by the genocide, by the weaponization of the Bible to justify it, there is something wrong with our Christian witness, and we are compromising the credibility of our gospel message.
If you fail to call this a genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace. Some have not even called for a ceasefire. I’m talking about churches. I feel sorry for you.
We will be OK. Despite the immense blow we have endured, we, the Palestinians, will recover. We will rise. We will stand up again from the midst of destruction, as we have always done as Palestinians, although this is by far maybe the biggest blow we have received in a long time. But we will be OK.
But for those who are complicit, I feel sorry for you. Will you ever recover from this? Your charity and your words of shock after the genocide won’t make a difference. And I know these words of shocks are coming. And I know people will give generously for charity. But your words won’t make a difference. Words of regret won’t suffice for you. And let me say it: We will not accept your apology after the genocide. What has been done has been done. I want you to look at the mirror and ask, “Where was I when Gaza was going through a genocide?” …
In these last two months, the psalms of lament have become a precious companion to us. We cried out, “My God, my God, why have you forsaken Gaza? Why do you hide your face from Gaza?”
In our pain, anguish and lament, we have searched for God and found him under the rubble in Gaza. Jesus himself became the victim of the very same violence of the empire when he was in our land. He was tortured, crucified. He bled out as others watched. He was killed and cried out in pain, “My God, where are you?”
In Gaza today, God is under the rubble.
And in this Christmas season, as we search for Jesus, he is not to be found on the side of Rome, but our side of the wall. He’s in a cave, with a simple family, an occupied family. He’s vulnerable, barely and miraculously surviving a massacre himself. He’s among the refugees, among a refugee family. This is where Jesus is to be found today.
If Jesus were to be born today, he would be born under the rubble in Gaza. When we glorify pride and richness, Jesus is under the rubble. When we rely on power, might and weapons, Jesus is under the rubble. When we justify, rationalize and theologize the bombing of children, Jesus is under the rubble.
Jesus is under the rubble. This is his manger. He is at home with the marginalized, the suffering, the oppressed and the displaced. This is his manger.
And I have been looking and contemplating on this iconic image. God with us precisely in this way, this is the incarnation — messy, bloody, poverty. This is the incarnation.
And this child is our hope and inspiration. We look and see him in every child killed and pulled from under the rubble. While the world continues to reject the children of Gaza, Jesus says, “Just as you did to one of the least of these brothers and sisters of mine, you did it to me.” “You did it to me.” Jesus not only calls them his own, he is them. He is the children of Gaza.
We look at the holy family and see them in every family displaced and wandering, now homeless in despair. While the world discusses the fate of the people of Gaza as if they are unwanted boxes in a garage, God in the Christmas narrative shares their fate. He walks with them and calls them his own.
So this manger is about resilience. It’s about sumud. And the resilience of Jesus is in his meekness, is in his weakness, is in his vulnerability. The majesty of the incarnation lies in its solidarity with the marginalized. Resilience because this is very same child who rose up from the midst of pain, destruction, darkness and death to challenge empires, to speak truth to power and deliver an everlasting victory over death and darkness. This very same child accomplished this.
This is Christmas today in Palestine, and this is the Christmas message. Christmas is not about Santas. It’s not about trees and gifts and lights. My goodness, how we have twisted the meaning of Christmas. How we have commercialized Christmas. I was, by the way, in the U.S.A. last month, the first Monday after Thanksgiving, and I was amazed by the amount of Christmas decorations and lights and all the commercial goods. And I couldn’t help but think: They send us bombs, while celebrating Christmas in their lands. They sing about the prince of peace in their land, while playing the drum of war in our land.
Christmas in Bethlehem, the birthplace of Jesus, is this manger. This is our message to the world today. It is a gospel message. It is a true and authentic Christmas message about the God who did not stay silent but said his word, and his word was Jesus. Born among the occupied and marginalized, he is in solidarity with us in our pain and brokenness.
This message is our message to the world today, and it is simply this: This genocide must stop now. Why don’t we repeat it? Stop this genocide now. Can you say it with me? Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: Let’s say it one more time. Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: This is our call. This is our plea. This is our prayer. Hear, O God. Amen.
AMY GOODMAN: The Reverend Munther Isaac, the pastor of the Evangelical Lutheran Christmas Church in Bethlehem, delivering his Christmas sermon on Saturday. He titled it “Christ in the Rubble.” Coming up, Reverend Isaac will join us from Bethlehem in occupied West Bank. Stay with us.
[break]
AMY GOODMAN: “Song to the World,” a version of the popular Christmas song “Little Drummer Boy” sung by the Ramallah Friends School in the West Bank. The three Palestinian college students who were shot in Burlington, Vermont, last month are graduates of the Ramallah Friends School and met there in the first grade. The three students who were shot now go to Haverford, Trinity and Brown in the United States. In the video shared by the school, current students sing in Arabic with English subtitles. The school wrote, “Our hearts come together in prayer for the safety of the children in Gaza. May our shared prayers echo for peace and justice, weaving a tapestry of hope that goes beyond borders, embracing the shared humanity we all hold dear.”
Reacties uitgeschakeld voor Christmas Sermon from Bethlehem by reverend Munther Isaac/Christ under the rubble
Aandacht afleiden, het onderwerp veranderen: het is een trucje dat pro-Israëlische genocide-supporters graag toepassen. Het gaat als volgt. Terwijl wij met solidariteitsacties aandacht vragen voor de genocide in Gaza, oproepen delen voor sit-ins voor Ceasefire Now en Free Palestine en dergelijke, komen Israël-fans aanzetten met berichten over wandaden en bloedbaden elders, met een uitdagend zinnetje erbij in de sfeer van ‘Wanneer worden hier nu eens sit-ins voor georganiseerd’? Ach ja. Als het maar niet over Gaza gaat, nietwaar?
De sneer is duidelijk. Wel sit-ins voor Gaza. Niet voor de Oeigoeren, de Rohinya’s, vervolgde christenen in Nigeria of wie dan ook. De mensen van de Palestina-sit-ins zijn duidelijk inconsequent en hypocriet, anders zouden ze toch voor die andere slachtoffers ook wel actie voeren? Het is een verdachtmaking, een indirecte, nogal achterbakse poging om activisten tegen Israëlische genocide en voor een vrij Palestina verdacht te maken.
De poging is nogal doorzichtig, hoongelach is een goede reactie, volledig negeren ook wel. Maar omdat het mensen toch op het verkeerde been kan zetten, omdat niet iedereen even stevig in de argumenten staat, kan het wellicht geen kwaad om de truc wat verder te ontrafelen. Dan zien we een paar dingen.
Allereerst is hier iets grappigs aan de hand. Door te suggereren dat we acties voor al die andere slachtoffers zouden moeten voeren om consequent en niet hypocriet ze zijn, erkennen degenen die dit trucje hanteren impliciet dat het op zichzelf terecht is om voor Palestijnen in Gaza op te komen! Ze stellen de andere genoemde verschrikkingen impliciet gelijk aan wat er op Gaza gebeurt. Ze beklagen zich vervolgens dat we alleen maar voor Palestijnen op komen, en niet voor de andere genoemde slachtoffers.
Ze zeggen niet ‘Vergeet de Palestijnen, doe iets voor de Rohingya’s!’ Nee, ze zeggen eigenlijk: doe ook eens iets voor die Rohinya’s. Aan het ontkennen van de verschrikking die de Palestijnen door Israël wordt aan gedaan, wagen ze zich niet. Ontkennen werkt niet, dus proberen ze de aandacht af te leiden van wat niet te ontkennen valt. Juist daarom komen ze met zo’n trucje.
Je ziet de truc in twee versies. Soms gaat het in het aangehaalde voo0rbeelden om slachtoffers die Moslim zijn, net zoals veel van de slachtoffers in Gaza. Dan is de suggestie: waarom komen jullie wel op voor Palestijnse moslims, en niet vort Moslims die het slachtoffer zijn van China of Myanmar?
Het onuitgesproken antwoord is dan de suggestie dat het solidariteitsactivisten niet zozeer om moslims gaat, maar om Israël-bashen. En waarin onderscheidt Israël zich van China en van Myanmar? Israël is een Joodse staat, exclusief Israël kritiseren voor dingen die andere staten ook doen, is langs deze weg neergezet als antisemitisme. We zullen zien dat deze vlieger helemaal niet opgaat. Maar eerst de andere versie.
De andere versie hanteert graag een voorbeeld waarin de daders moslims zijn en de slachtoffers juist niet. Voorbeeld: Nigeria, waar dorpen met christelijke bewoners doelwit zijn van bewapende groepen van wie gezegd wordt dat het moslims zijn. Dan is de hint: waarom komen jullie enkel op voor Moslims als slachtoffers, en niet voor Christenen als slachtoffers? Jullie willen zeker geen kritiek op Moslims? Hier wordt niet alleen de aandacht van Gaza afgeleid, hier wordt ook nog een lading moslim-bashen uitgekieperd. In deze versie zijn ze bij de Christen-Unie kennelijk gespecialiseerd: opkomen voor arme Christenen is daar net zo favoriet als opkomen voor arm zielig Israël.
Ik noem beide versies een truc. Niet omdat de bloedbaden naar verwezen wordt, niet bestaan. DE onderdrukking van – jazeker, genocide tegen – Rohinya’s is een feit, net als de soortgelijke immense repressie tegen Oeigoeren. Rohinya’s zijn in bloedige etnische zuiveringsoperaties door militairen en racistische milities in Myanmar verdreven. Oeigoeren zijn in enorme aantallen in kampen gestopt waar hun religieuze identiteit gericht tot doelwit wordt gemaakt in een vorm van heropvoering die genocidale dimensies heeft. Moordpartijen in Nigeria,(1) vaak maar lang niet altijd uitgevoerd door Boko Haram, een extreem-gewelddadige militie die zich ideologisch op de Islam beroept, kosten inderdaad honderden mensenlevens en ja, dat veel daarvan christenen zijn is noch onwaar, noch toevallig. Niet de feiten waar de trucjes naar verwijzen maken dat het trucjes zijn. Het zijn de bijbehorende insinuaties die dat doen.
De insinuatie is steeds dat mensen zich wel druk maken over Palestijnen in gaza, maar dat ze die andere slachtoffers van terreur zomaar negeren. Waarom voeren ze er anders geen actie voor? De insinuatie is, waar het Rohinya’s en Oeigoeren betreft, onzin. Het heeft de afgelopen jaren veroordelingen geregend van zowel de etnische zuivering van de Rohinya’s als van de gewelddadige ‘heropvoering’ van de Oeigoeren. Beiden zijn een internationaal schandaal, wat natuurlijk niet betekent dat beide groepen nu effectief worden verdedigd…
Het lot van de Oeigoeren heeft echter de aandacht van de machtigste mogendheid die er is, van de VS die er maar wat graag China mee om de oren slaat. Het lot van de Rohinya’s is onderwerp van een zitting van het internationaal gerechtshof geweest in 2019, en vervolgens is ook het Internationaal Strafhof zich over gaan buigen. In geen van beide zaken treden de VS op als hoofdsponsors van de genocidale geweld, zoals ze dat met Israël wel doet. In het geval van de Oeigoeren hoort de VS tot de critici. Dat doet ze om machtspolitieke redenen: om China in verlegenheid te brengen. Met principieel mensenrechtenbeleid heeft het niets te maken. Maar je kunt niet in alle ernst beweren dat de Oeigoeren door de wereldgemeenschap veronachtzaamd worden zoals de Palestijnen dat zijn.
Voor Rohinya’s geldt dat in zekere mate wel, afgezien van genoemde internationale gerechtelijke instanties. Maar ook hier blijft er een groot verschil. De VS is niet de belangrijkste wapenleverancier van Myanmar. De VS spreekt niet keer op keer haar veto uit in de VN-Veiligheidsraad als daar Myanmar veroordeeld wordt. Nederland levert geen F-35-onderdelen aan het Myanmarese leger. Rutte verdedigt de etnische zuivering van de Rohinya’s niet en pretendeert niet dat Myanmar het recht heeft om zichzelf tegen Rohinya’s te verdedigen. Wee hebben hier geen Centrum Informatie Documentatie Myanmar (CIDM) dat het ‘recht van Myanmar als boeddhistische staat’ loopt te verdedigen met de leugens, zoals het CIDI en haar supporters dat met Israël als joodse staat zo graag doen. Nederland en de VS vertonen simpelweg niet de mate van medeplichtigheid met het generaalsbewind van Myanmar die ze wel vertonen met de staat Israël, inclusief haar extreem-rechtse leiding, inclusief Netanyahu. Wie voor Rohinya’s opkomt hoeft niet tegen ‘Myanmarisme’ op te boksen, zoals pro-Palestijnse mensen dat wel moeten tegen tegen zionistische verdraaiingen en propaganda.
Opkomen tegen de genocide die Israël in Gaza bedrijft, gaat gepaard met verontwaardiging over de Westerse, met name de Nederlandse, medeplichtigheid: Rutte, schande, bloed aan je handen! Precies die openlijke medeplichtigheid van een regering waar we in Nederland rechtstreeks mee te maken hebben, waar we in zekere zin verantwoordelijk voor zijn – we immers betalen belasting, en we laten immers na die regering te verdrijven… – maakt het zo noodzakelijk om ons met acties uit te spreken voor de Palestijnen, en tegen een Israël dat door Nederland in haar genocide wordt gesteund. Niets van dit alles geldt op zo’n manier voor China en Myanmar. Het is dus volstrekt niet vreemd dat solidaire mensen juist voor Gaza opkomen, tegen Israël. Het is een kwestie van het nemen van een eigen solidaire verantwoordelijkheid. Met Israël-bashen vanwege de Joodse bevolking van dat land heeft dat niets te maken, met antisemitisme al evenmin. Het is een teken van deze verrotte tijden dat je zoiets zelfs nog dient te zeggen.
Eigenlijk geld voor de slachtingen in Nigeria net zoiets. Ik citeer eventjes Gert jan Segers, vroeger CU-aanvoerder. ‘En wie komt er op voor deze belaagde christenen in Nigeria?’, schreef hij op 27 december op Twitter, met een link naar een artikel dat berichtte over slachtingen waarbij 100 christenen werden vermoord.(2) Elders op zijn tijdlijn regent het verontwaardiging over Hamas en, wat indirecter, steunbetuigingen aan Israël. Het antwoord op de vraag van Segers : Wie komt er voor deze belaagde Christenen op? Op Twitter deed ik een poging tot beantwoorden. Aldus:
‘U. U voelt zich betrokken en bent goed op de hoogte. Daarom gaat u er ook sit-ins voor organiseren., en/of andere solidariteitsactiviteiten. Laat maar weten waar en wanneer.
Niet? Gebruik het dan ook niet voor uw doorzichtige politieke spelletjes.’(3)
Verder dan een verwijzing naar zijn steun voor een organisatie die opkomt voor vervolgde Christenen kwam Segers niet. Op een aankondiging van sit-ins of andere solidariteitsacties wacht ik nog steeds.
En ook hier snap ik het ontbreken van dit soort straatactie. Want ook hier ontbreekt de omvangrijke en evidente Nederlandse medeplichtigheid aan de bloedbaden – een medeplichtigheid die er wat betreft de Israëlische genocide tegen Palestijnen in Gaza zo overduidelijk wel is.
That’s how I call the monster victory of anti-Islam populist leader Geert Wilders, who won with his Party for Freedom [PVV] 37 seats in Parliament at the recent 22 november Dutch General elections.
In the opinion polls before the elections Wilders scored high.
But this tsunami of seats was a big surprise for almost everyone, including
the political analysts.
For various reasons this PVV victory is a big disaster.
Firstly because of their points of view:
The PVV of Wilders is a far right wing party, which wages for about
17 years a hate campaign against the Islam as a religion, muslims,”non western” migrants in the Netherlands and refugees, and all those groups are blamed by Wilders for almost everything that goes wrong in the Netherlands.
According to Wilders they are all criminals.
He also dehumanizes migrants, by comparing them with ”hyena’s in
a parliamentary speech.
And as known, comparing human beings with animals is fascistic rhetoric.
He also mentioned male Syrian refugees ”testosterone bombs”, branding
them as rapists of western women….
That’s the man who won the Dutch elections with an overwhelming majority!
The same Wilders who spoke of ”Fewer Moroccans” in the Netherlands and was therefore
convicted by the judge.
And to add insult to injury:
His colleague PVV politician Markuszower speaks regularly in Parliament about
African refugees as ”intruders” or ”infiltrators”
However, the great problem with Wilders is not his referring to criminality in
connections with migrants/of course there is criminality under migrants-
Problem is, that according tothe Wilders rhetoric, non-western migrants,
muslims, Moroccans and other ”non-white” people are criminals as
a collective, as if there are no ”white” criminals.
The ironic thing is, that during the last Dutch election campaign Wilders
wanted to give the impression, that he was prepared to strike a more
milder tone regarding Islam and even ”’put in the fridge” fanatical anti-Islam
points of view like banning Mosques and Islamic schools.
He even declared to be ”prime minister of all Dutch people regardless
belief or etnicity”.
How ”mild” he really was just showed his recent visit toan anti-refugee
protest at Kijkduin, repeating he wants a total stop on refugees coming to
the Netherlands”
How mild!
Wilders didn’t become ”mild”, but is as extreme as he ever was
His Party Election Program: ”Dutch people on the first Place again”
is still existing, full of xenophobia and racism.
Therefore it would be super dangerous if the PVV, violating values
of equality and freedom of religion, would lead a government.
As dangerous if the Ring of Power, described by writer Tolkien in
the famous ”Lord of the Rings”, would return tothe Hand of the
Evil Lord Sauron.
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed to the Chinese Media Xinhua Net dd 31 december 2023/PVV victory at Dutch Elections a disaster to democracy
Onderstaand artikel schreef ik voor de het nummer van de Buiten de Orde dat afgelopen week is verschenen. daar kun je het dus al lezen, en nu dus ook hier. Een enkeling zal hetonderstaande betoog bekend voorkomen. dat kan: de tekst geeft ij grote lijnen gedachten weer die ik in een lezing op een antifascisme-bijeenkomst in Arnhem om 30 september 2023 heb gehouden.
Het daadwerkelijk schrijven van het artikel deed ik op 1 november 2023. Dat zeg ik er eventjes bij want sindsdien hebben we dus de dramatische verkiezingen van 22 november gehad, waarvan ik de betekenis in het stuk dus nog niet kon bespreken. Die uitslag onderstreept wat mij betreft de urgentie van het pleidooi dat ik hieronder houd.
Terug naar de tekentafel en stug doorgaan Opmerkingen over antifascistische strijd
De strijd tegen fascisme vergt vandaag de dag minstens drie dingen. 1 alertheid 2 volharding maar vooral ook 3: een serieuze heroverweging, of zelfs reeksen van heroverwegingen. Doorgaan hoe we veelal bezig zijn betekent vasthouden aan een strategie van achterhoedegevechten tegen een steeds verder oprukkende vijand, met vrij weinig uitzicht op een draai die er zo voor zou zorgen dat achterhoedegevechten serieuze tegenaanvallen worden en we het fascisme daadwerkelijk terugdringen. We dienen als antifascisten, en zeker ook als antifascisten vanuit anarchistische inspiratie, terug naar de tekentafel te gaan en een aantal van onze methoden, onze gangbare aanpak nog eens goed te doordenken en op zoek te gaan naar nieuwe methoden, naast de delen van de huidige aanpak die onverkort geldig en nodig blijven.
Laat ik eerst eens iets over de gangbare huidige aanpak zeggen. Die heeft gewerkt! Tegen kleine fascistische groepen, vooral tegen groepen die zelf openlijk neonazi zijn, werkt deze aanpak nog steeds. Het komt keer op keer op het volgende neer. Fascistische groep kondigt optocht, manifestatie, publieke samenkomst aan, om daarmee een stuk publieke ruimte te veroveren en zichzelf te versterken. An6tifascisten mobiliseren, onder het motto ‘Laat ze niet lopen!’ of varianten daarvan. Het idee is dat de fascistische actie onder zo zware druk komt te staan dat die niet doorgaat. Optimaal is als we zelf een nazi-mars blokkeren en uit elkaar weten te jagen. Nog leuker is als het niet alleen als zodanig georganiseerde antifascisten zijn die de nazi’s dwarsbomen, maar ook verontwaardigde buurtbewoners, groepen boze migranten die hun woede komen koelen, soms op verheugend hardhandige wijze. Zo wordt antifascisme wat het hoort te zijn: zelfverdediging vanuit gemeenschappen, niet louter het project van kleine groepen goed voorbereide doorgaans radicaal linkse actievoerders. Iets minder optimaal, is het als antifascistische mobilisatie het gezag zenuwachtig maakt, waarna dat gezag de bewegingsruimte van de fascisten sterk inperkt. Bijvoorbeeld door fascistische zowel als antifascistische manifestatie te verbieden: een hachelijk succesje, want hoewel we de fascisten alle mogelijke moeilijkheden gunnen, vertrouwen we maar beter niet op het gezag om de klus voor ons te klaren. Alleen onze eigen slagkracht garandeert iets, en juist die wordt door zo’n beide-kanten-verbod ook ondermijnd. Dat van dit alles fascisten toch ook last hebben is intussen wel mooi meegenomen.
Ik noem deze methode – rechtstreekse antifascistische tegenmobilisatie, inclusief de optie tot confrontatie met de fascisten – in grote lijnen succesvol. Jaar na jaar zijn we er langs deze weg in geslaagd de NVU te belagen en erg kort te houden. Jaar na jaar lukt het om Pegida – een club die met haar nadruk breed geaccepteerde moslimhaat een kanshebber leek als opkomend breed gevaarlijk fascistisch fenomeen – in de marge te duwen en van samenhang en slagkracht te beroven. Meer dan een rondtrekkend Circus Wagensveld met een club van vijf fans is er eigenlijk niet van over. Er zijn meer van dit soort fasco-clubs, doorgaans steeds nieuwe edities van eerdere soortgelijke clubs. Daarom heen huppelen loslopende nazi’s als Peter van Vliet, geen iemand die je in een donkere steeg tegen wilt komen maar ook niet iemand die een serieus nazi-project op poten weet te krijgen. Waakzaamheid, volharding en keer op keer bereid zijn, om, in wisselende vormen, de nazi’s de weg te versperren, in de verdediging te duwen, te dwingen zich achter de politie te verschuilen en zo mogelijk gewoon uiteen te jagen. Het heeft gewerkt. Het werkt nog steeds. Het blijft werken, als we daarbij steeds wel blijven nadenken over de beste vorm waarin we deze aanpak keer op keer gieten.
Maar intussen is er de laatste dertig jaar – terwijl we dus keer op keer met redelijk resultaat neonazi’s en aanpalende splinters kort wisten te houden – iets heel dramatisch ten kwade veranderd. Terwijl de expliciete fasco-groepjes klein bleven, mede door onze antifascistische pressie, groeide het fascisme in bredere zin als kool. Ik doel daarbij op de groei van stromingen en partijen die we doorgaans met dat verhullende woord ‘rechts-populistisch’ aanduiden. Eerst Fortuyn en zijn fameuze Lijst Pim. Daarna al gauw Geert Wilders en zijn PVV, en vervolgens ook nog het FvD van Thierry Baudet. Bij Fortuyn en Wilders was de fascistische insteek veelal verhuld. Bij Baudets operatie was het veel en veel duidelijker allemaal. En waar Wilders gezien kan worden als opvolger van Fortuyn, daar kwam Baudet op naast de al veel langer actieve Wilders, die tegelijk gewoon door bleef gaan. Meerdere grote parlementaire fascistische formaties, samen ‘goed’ voor tientallen zetels in de Tweede Kamer, met indirecte maar soms ook directe bestuurlijke invloed (Wilders’ gedoogsteun voor Rutte in 2010-2012; FvD deelname aan het provinciebestuur in Noord Brabant enkele jaren terug). Het fascisme heeft wortel geschoten in het gevestigde politieke bestel, en andere partijen, rechtse maar ook zich links noemende, praten deze fascisten op het vlak van bijvoorbeeld vluchtelingen en arbeidsmigranten maar al te vaak naar de mond. Intussen zien we ook in media-land verwante ontwikkelingen. Eerst de rechtse haatsite Geen Stijl. Al snel ook de rechtse haatzender Powned en inmiddels ook omroep Ongehoord. Er heeft zich, naast een sterke parlementaire positie voor het fascisme, intussen ook een fascistische vleugel in de media ontwikkeld, voor een flink deel trouwens letterlijk uit belastinggeld, dus ook betaald door jou en door mij.
Welnu, deze groei van fascistische invloed en macht heeft geen enkele effectieve antifascistische tegenwerking ontmoet in ruim 22 jaar (ik reken vanaf Fortuyn). Zeker, er waren tegengeluiden, bezorgde artikelen, protesten voor congrescentra waar het Forum samenkwam en waar Wilders flyers uitdeelde, demonstraties tegen racisme en fascisme. Het is verdedigbaar om te zeggen dat zonder zulke activiteiten de situatie nog veel dramatischer zou zijn dan die is. Maar aantoonbare daadwerkelijke impact op de groei van PVV, Forum, ja21, noem maar op? Ik zie het niet. Die clubs hebben schade ondervonden van intern gedonder, ruzie, uitlekkende appjes. Niet van doelgerichte antifascistische activiteiten. Terwijl we het kleine expliciete fascisme klein hielden, heeft het grote, vaak veel verdekter fascisme bijna zonder weerstand haar opmars kunnen houden. Het is beter om dat – een vrijwel volledig falen van antifascistische strijd waar het de groter fascistenclubs betreft – onder ogen te zien. Het is van daaruit nodig om terug naar de tekentafel te gaan en te overdenken wat we hier aan gaan doen – terwijl we doorgaan het kleine fascisme kort te houden. Dat laatste blijft belangrijk. Want die kleine clubs kunnen, onder bepaalde omstandigheden, precies de kiemen vormen van grotere bewegingen die de grote parlementaire fascistenclubs van slagkracht op straat kunnen voorzien. En slagkracht op straat is precies dat bestanddeel van de fascistische strategie die in Nederland gelukkig nog niet zeer sterk ontwikkeld is. Het klein en geïsoleerd houden van mogelijke kiemen van die slagkracht helpt om in ieder geval dat zo te houden.
Die grote parlementaire clubs en de fascistische media hebben we daarmee echter geenszins effectief te pakken. Waarom is dat zo moeilijk? Ik denk dat er meerdere redenen zijn.
De eerste reden is een ideologische. Haat tegen vooral moslims en tegen vluchtelingen is de afgelopen decennia mainstream gemaakt. Niet door Wilders en niet door Baudet, maar door zitte4nde regeringen van welke samenstelling dan ook. Het beleid tegen vluchtelingen wordt alsmaar hardvochtiger, gericht op maximale ontmoediging en uitsluiting, niet op menselijke opvang. In het kielzog van 9/11 en de Oorlog tegen Terrorisme is het beeld van de moslim als bedreiging door vrijwel de hele gevestigde politiek naar voren geschoven. Dit maakt het voor Wilders en Baudet erg makkelijk om hun polit8ieke operaties te presenteren als vrijwel mainstream, maar consequent daar waar gevestigde politici nog wel eens een humanitaire aarzeling vertonen. PVV, FvD, en ook al BBB: het ziet er oppervlakkig gezien uit als een wat ruwer soort VVD. Dat die VVD zelf steeds meer naar PVV-contreien beweegt helpt hier bepaald niet. Hoe dan ook, waar PVV en FvD zich zo mainstream kunnen opstellen, is het buitengewoon moeilijk om ze in een isolement te duwen en ze als fascistisch ter brandmerken. Dat vereist inhoudelijke, ideologische scherpte. Dat vereist het inzicht dat fascisme niet enkel bestaat uit racistische haat en het uitsluiten van vluchtelingen, fascisme krijg je waar deze haat en deze uitsluiting handvatten worden om te mobiliseren voor een hardhandige operatie ter redding van de natie. Kernidee van het fascisme is immers; de natie, als hoogste object van loyaliteit, is in existentieel gevaar, en er zijn hele harde ingrepen nodig om dat gevaar te verslaan, De bedreiging? Alles wat de eenheid en daarmee de kracht van de natie kan bedreigen, van de aanwezigheid van me4nsen van buiten die natie tot en met diegenen die tegenstellingen binnen de natie – arm tegen rijk bijvoorbeeld – aan de orde willen stellen en uitvechten. Daarom staat het fascisme altijd en overal haaks op welke vorm van links dan ook, en haaks op solidariteit van onderkant tegen bovenkant.
Bedreigend voor die patriarchaal gedachte natie – niet voor niets spreekt men van het vaderland! – is volgens fascisten ook alles wat haaks staat op het standaard-hetero-cis-patroon van gezins- en relatievorming. Gezinnen zijn man plus vrouw, man als baas, vrouw als ondergeschikte, kinderen als voetvolk. Wat daar buiten valt, mag niet bestaan. Dat haat tegen transgender personen en hun rechten in fascistische bewegingen standaard een bondgenoot vindt, pas hierin. Al deze patronen zijn bij PVV en zeker bij Baudets club te vinden, als je een beetje zoekt, De toon verraadt veel: ‘Wij gaan het Vaderland redden’ dat door de andere partijen wordt ‘verkwanseld”, dat is de toon. Zo’n redding vraagt natuurlijk om een redder. Het Fuhrerprincipe is nooit ver weg hier.
Het fascistische karakter van deze clubs is er dus. Maar het springt lang niet zo makkelijk in het oog als bij clubs die zelf met hakenkruizen en dergelijke lopen te zwaaien en expliciet naar Hitler of Mussolini als rolmodel verwijzen.. Dit maakt de aanpak ‘Kijk! Fascisten! Laat ze niet lopen!’ tegen de PVV helemaal niet zo aannemelijk als tergen de NVU. Je moet veel te veel uitleggen voor je zelfs maar met mobilisatie kunt beginnen. Verder heeft de PVV intussen een zo brede aanhang, een zo hoge mate van acceptatie ook, dat het daadwerkelijk verstoren van een PVV-samenkomst zich heel makkelijk tegen antifascisten kan keren. Dat is op zichzelf geen reden om er van af te zien. Maar het is wel een factor om mee te wegen. Wat tegen de NVU een prachtige aanpak is, is dat tegen PVV en FvD – en BBB, en JA21… – bepaald niet automatisch.
Er is een tweede reden dat antifascistische strijd zo weinig effectief is, en die geldt breder dan alleen waar het de grote parlementaire clubs betreft. Die reden is historisch van aard. Het historisch besef van wat fascisme is en waarom je het tot iedere prijs dient te bestrijden, is heel erg aan het vragen. Toen ik in de jaren 1980 en 1990 mijn eerste stappen zette als deelnemer aan min of meer militante antifascistische activiteit, kon ik mijn ouders uitleggen wat ik deed, en waarom. Dat lukte omdat ze wisten wat natio0nhaal-socialisme betekende: ze hadden het tussen 1940-1945 zelf ondervonden. Ik hoefde mijn moeder niet uit te leggen waarom Wilders fout was, de man deed haar aan de NSB denken, en die herinnerde ze zich. Ik groeide op in een tijd waarin herdenken betekenis had omdat nabestaanden de zaak konden uitleggen, op basis van eigen ervaringen. Er was een heel wijd verbreid idee: nationaal socialisme? Dat willen we nooit meer meemaken! En mensen uit de generaties voor wie dat idee op ervaring stoelde, waren springlevend en lieten van zich zich horen. Als je deelnam aan een actie tegen nazi’s, moest je misschien uitleggen waarom een militanter aanpak nodig was. Maar je hoefde niet uit te leggen dat je iets tegen nazisme wilde doen, want dat snapten ook niet heel linkse mensen doorgaans uitstekend.
Welnu, dat is dus veranderd. De mensen die de bezetting hebben meegemaakt zijn hoogbejaard of dood. De generatie die uit ervaring kan spreken, sterft uit. Wat brede lagen van de bevolking van fascisme en nationaal-socialisme weten, is gestoeld op wat ze op school, in de media, soms vanuit een bibliotheek, te zien, te horen, te lezen krijgen. Het stoelt niet op eigen ervaringen of op ervaringen van familieleden en bekenden. De noodzaak tot antifascistische educatie is daarmee veel en veel groter dan dertig jaar terug. En bij die antifascistische educatie kunnen we steeds minder rekenen op het officiële onderwijs, gevestigde media en noem maar op. Die buigen immers steeds meer met de rechtse winden mee, als ze die zelf niet helpen aanblazen, hier versterkt de groei van breed parlementair fascisme en de teloorgaan van historisch antifascistisch bewustzijn elkaar.
Wat staat ons te doen? Terug naar de tekentafel dus – en tegelijk stug doorgaan! We kunnen ons geen gevechtspauze permitteren terwijl we gaan bedenken hoe we effectiever worden, dus we houden stuk vol. Maar het is wel zaak dat we samen dingen bedenken om effectiever te worden, vooral tegen die brede fascistische stroom in de parlementaire politiek en in de media. Ik zie een tweetal punten om aan te werken. Allereerst antifascistische educatie! Waar we niet meer op oudere generaties kunnen bouwen, waar media en onderwijs ons niet inenten tegen fascistisch vergif, is het des te belangrijker dat we die inentingen zelf verzorgen. Antifascistische bewustwording, via artikelen, presentaties op samenkomsten, eigen media en ingezonden stukken in gevestigde media, gecombineerd met gerichte actie zodra media een verdraaide, verhullende of zelfs apologetische weergave van fascistische politiek geven. Er is vast meer te bedenken.
Naast werk rond bewustwording – ideologische strijd, als je dat woord wilt hanteren – zijn er ook praktische zaken nodig. We zagen al: directe mobilisatie tegen PVV en dergelijke zijn niet zo’n vruchtbaar idee. Wel vruchtbaar: activiteiten organiseren waarin we precies die dingen cultiveren die fascisten haten, en voor die activiteiten maximale aandacht vragen. Wat fascisten haten is de solidariteit van gelijkwaardige mensen. Wat fascisten dus haten, en waar de ze last van hebben is van acties waarin arme mensen – woningzoekenden, arbeiders – opkomen voor hun rechten. Wat fascisten haten is: opkomen voor onderdrukte mensen, voor de mensen die door fascisten tot doelwit van hun haat worden gemaakt. Wat fascisten dus haten is: zij aan zij met transgender mensen de terfs – ik weiger om uit te leggen wat voor tuig dat is, zoek het maar op – uit de jouwen en tot een smadelijke aftocht te dwingen.
Wat fascisten ook haten is: plekken waar mensen in vrijheid en solidariteit op basis van gelijkwaardigheid samen komen, sociale centra, al dan niet in een kraakpand. Dat soort centra opbouwen is op zichzelf van antifascistische waarde. Plekken opbouwen waar dingen precies zo toegaan als geen fascist kan waarderen, die plekken zo toegankelijk en aantrekkelijk mogelijk maken voor zo veel mogelijk mensen – zo bouwen we iets waardoor de aantrekkingskracht van fascistische schijnoplossingen kleiner wordt, omdat mensen zien dat er veel fijnere manieren zijn om samen te leven dan enkel op basis van krampachtige, benauwende haat jegens mensen die het nog wat moeilijker hebben dan jij zelf. Laten we dus uitnodigende eilanden van solidariteit bouwen! Laten we die met elkaar verbinden, zodat we elkaar ondersteunen en de eilanden kunnen uitgroeien tot hele continenten.
Maar ook: laten we bereid zijn die eilanden hardhandig te verdedigen, zowel tegen de staat als tegen de fascisten. En bij dit alles blijft de noodzaak van militante directe actie tegen nazi-knokploegen en optochten onverkort bestaan. Maar het opbouwen van stukken samenleving waar vrijheidsliefde, solidariteit en gelijkwaardigheid de gebruikelijke gang van zeiken zijn, heeft een zelfstandige waarde in de strijd tegen het fascisme, eentje die belangrijker is dan we ons mogelijkerwijs realiseren.
Tot zover maar eventjes. Ik zie jullie – aan de tekentafel, en op de barricades zelf.
Peter Storm
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Terug naar de tekentafel en stug doorgaan
That’s how I call the monster victory of anti-Islam populist leader Geert Wilders, who won with his Party for Freedom [PVV] 37 seats in Parliament at the recent 22 november Dutch General elections.
In the opinion polls before the elections Wilders scored high.
But this tsunami of seats was a big surprise for almost everyone, including
the political analysts.
For various reasons this PVV victory is a big disaster.
Firstly because of their points of view:
The PVV of Wilders is a far right wing party, which wages for about
17 years a hate campaign against the Islam as a religion, muslims,”non western” migrants in the Netherlands and refugees, and all those groups are blamed by Wilders for almost everything that goes wrong in the Netherlands.
According to Wilders they are all criminals.
He also dehumanizes migrants, by comparing them with ”hyena’s in
a parliamentary speech.
And as known, comparing human beings with animals is fascistic rhetoric.
He also mentioned male Syrian refugees ”testosterone bombs”, branding
them as rapists of western women….
That’s the man who won the Dutch elections with an overwhelming majority!
The same Wilders who spoke of ”Fewer Moroccans” in the Netherlands and was therefore
convicted by the judge.
And to add insult to injury:
His colleague PVV politician Markuszower speaks regularly in Parliament about
African refugees as ”intruders” or ”infiltrators”
However, the great problem with Wilders is not his referring to criminality in
connections with migrants/of course there is criminality under migrants-
Problem is, that according tothe Wilders rhetoric, non-western migrants,
muslims, Moroccans and other ”non-white” people are criminals as
a collective, as if there are no ”white” criminals.
The ironic thing is, that during the last Dutch election campaign Wilders
wanted to give the impression, that he was prepared to strike a more
milder tone regarding Islam and even ”’put in the fridge” fanatical anti-Islam
points of view like banning Mosques and Islamic schools.
He even declared to be ”prime minister of all Dutch people regardless
belief or etnicity”.
How ”mild” he really was just showed his recent visit toan anti-refugee
protest at Kijkduin, repeating he wants a total stop on refugees coming to
the Netherlands”
How mild!
Wilders didn’t become ”mild”, but is as extreme as he ever was
His Party Election Program: ”Dutch people on the first Place again”
is still existing, full of xenophobia and racism.
Therefore it would be super dangerous if the PVV, violating values
of equality and freedom of religion, would lead a government.
As dangerous if the Ring of Power, described by writer Tolkien in
the famous ”Lord of the Rings”, would return tothe Hand of the
Evil Lord Sauron.
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed to the Washington Post dd 30 december 2023/PVV victory at Dutch Elections a disaster to democracy/Letter to the Editor
PVV VICTORY AT DUTCH ELECTIONS A DISASTER TO DEMOCRACY
Letter to the Editor
Dear Editor,
A Horror Day for Democracy.
That’s how I call the monster victory of anti-Islam populist leader Geert Wilders, who won with his Party for Freedom [PVV] 37 seats in Parliament at the recent 22 november Dutch General elections.
In the opinion polls before the elections Wilders scored high.
But this tsunami of seats was a big surprise for almost everyone, including
the political analysts.
For various reasons this PVV victory is a big disaster.
Firstly because of their points of view:
The PVV of Wilders is a far right wing party, which wages for about
17 years a hate campaign against the Islam as a religion, muslims,”non western” migrants in the Netherlands and refugees, and all those groups are blamed by Wilders for almost everything that goes wrong in the Netherlands.
According to Wilders they are all criminals.
He also dehumanizes migrants, by comparing them with ”hyena’s in
a parliamentary speech.
And as known, comparing human beings with animals is fascistic rhetoric.
He also mentioned male Syrian refugees ”testosterone bombs”, branding
them as rapists of western women….
That’s the man who won the Dutch elections with an overwhelming majority!
The same Wilders who spoke of ”Fewer Moroccans” in the Netherlands and was therefore
convicted by the judge.
And to add insult to injury:
His colleague PVV politician Markuszower speaks regularly in Parliament about
African refugees as ”intruders” or ”infiltrators”
However, the great problem with Wilders is not his referring to criminality in
connections with migrants/of course there is criminality under migrants-
Problem is, that according to the Wilders rhetoric, non-western migrants,
muslims, Moroccans and other ”non-white” people are criminals as
a collective, as if there are no ”white” criminals.
The ironic thing is, that during the last Dutch election campaign Wilders
wanted to give the impression, that he was prepared to strike a more
milder tone regarding Islam and even ”’put in the fridge” fanatical anti-Islam
points of view like banning Mosques and Islamic schools.
He even declared to be ”prime minister of all Dutch people regardless
belief or etnicity”.
How ”mild” he really was just showed his recent visit to an anti-refugee
protest at Kijkduin, repeating he wants a total stop on refugees coming to
the Netherlands”
How mild!
Wilders didn’t become ”mild”, but is as extreme as he ever was
His Party Election Program: ”Dutch people on the first Place again”
is still existing, full of xenophobia and racism.
Therefore it would be super dangerous if the PVV, violating values
of equality and freedom of religion, would lead a government.
As dangerous if the Ring of Power, described by writer Tolkien in
the famous ”Lord of the Rings”, would return to the Hand of the
Evil Lord Sauron.
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
Reacties uitgeschakeld voor NO TO FASCISM!/My Letter to the Editor/PVV victory at Dutch Elections a disaster to democracy
PVV VICTORY AT DUTCH ELECTIONS A DISASTER TO DEMOCRACY
PVV VICTORY AT DUTCH ELECTIONS A DISASTER TO DEMOCRACY
Van: Astrid Essed <astridessed@yahoo.com> Verzonden: vrijdag 29 december 2023 11:59 Aan:editor@malaysianow.com Onderwerp: PVV victory at Dutch Elections a disaster to democracy
Letter to the Editor
Dear Editor,
A Horror Day for Democracy.
That’s how I call the monster victory of anti-Islam populist leader Geert Wilders, who won with his Party for Freedom [PVV] 37 seats in Parliament at the recent 22 november Dutch General elections.
In the opinion polls before the elections Wilders scored high.
But this tsunami of seats was a big surprise for almost everyone, including
the political analysts.
For various reasons this PVV victory is a big disaster.
Firstly because of their points of view:
The PVV of Wilders is a far right wing party, which wages for about
17 years a hate campaign against the Islam as a religion, muslims,”non western” migrants in the Netherlands and refugees, and all those groups are blamed by Wilders for almost everything that goes wrong in the Netherlands.
According to Wilders they are all criminals.
He also dehumanizes migrants, by comparing them with ”hyena’s in
a parliamentary speech.
And as known, comparing human beings with animals is fascistic rhetoric.
He also mentioned male Syrian refugees ”testosterone bombs”, branding
them as rapists of western women….
That’s the man who won the Dutch elections with an overwhelming majority!
The same Wilders who spoke of ”Fewer Moroccans” in the Netherlands and was therefore
convicted by the judge.
And to add insult to injury:
His colleague PVV politician Markuszower speaks regularly in Parliament about
African refugees as ”intruders” or ”infiltrators”
However, the great problem with Wilders is not his referring to criminality in
connections with migrants/of course there is criminality under migrants-
Problem is, that according to the Wilders rhetoric, non-western migrants,
muslims, Moroccans and other ”non-white” people are criminals as
a collective, as if there are no ”white” criminals.
The ironic thing is, that during the last Dutch election campaign Wilders
wanted to give the impression, that he was prepared to strike a more
milder tone regarding Islam and even ”’put in the fridge” fanatical anti-Islam
points of view like banning Mosques and Islamic schools.
He even declared to be ”prime minister of all Dutch people regardless
belief or etnicity”.
How ”mild” he really was just showed his recent visit to an anti-refugee
protest at Kijkduin, repeating he wants a total stop on refugees coming to
the Netherlands”
How mild!
Wilders didn’t become ”mild”, but is as extreme as he ever was
His Party Election Program: ”Dutch people on the first Place again”
is still existing, full of xenophobia and racism.
Therefore it would be super dangerous if the PVV, violating values
of equality and freedom of religion, would lead a government.
As dangerous if the Ring of Power, described by writer Tolkien in
the famous ”Lord of the Rings”, would return to the Hand of the
Evil Lord Sauron.
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed to Malaysia Now dd 29 december 2023/PVV victory at Dutch Elections a disaster to democracy/Letter to the Editor
That’s how I call the monster victory of anti-Islam populist leader Geert Wilders, who won with his Party for Freedom [PVV] 37 seats in Parliament at the recent 22 november Dutch General elections.
In the opinion polls before the elections Wilders scored high.
But this tsunami of seats was a big surprise for almost everyone, including
the political analysts.
For various reasons this PVV victory is a big disaster.
Firstly because of their points of view:
The PVV of Wilders is a far right wing party, which wages for about
17 years a hate campaign against the Islam as a religion, muslims,”non western” migrants in the Netherlands and refugees, and all those groups are blamed by Wilders for almost everything that goes wrong in the Netherlands.
According to Wilders they are all criminals.
He also dehumanizes migrants, by comparing them with ”hyena’s in
a parliamentary speech.
And as known, comparing human beings with animals is fascistic rhetoric.
He also mentioned male Syrian refugees ”testosterone bombs”, branding
them as rapists of western women….
That’s the man who won the Dutch elections with an overwhelming majority!
The same Wilders who spoke of ”Fewer Moroccans” in the Netherlands and was therefore
convicted by the judge.
And to add insult to injury:
His colleague PVV politician Markuszower speaks regularly in Parliament about
African refugees as ”intruders” or ”infiltrators”
However, the great problem with Wilders is not his referring to criminality in
connections with migrants/of course there is criminality under migrants-
Problem is, that according tothe Wilders rhetoric, non-western migrants,
muslims, Moroccans and other ”non-white” people are criminals as
a collective, as if there are no ”white” criminals.
The ironic thing is, that during the last Dutch election campaign Wilders
wanted to give the impression, that he was prepared to strike a more
milder tone regarding Islam and even ”’put in the fridge” fanatical anti-Islam
points of view like banning Mosques and Islamic schools.
He even declared to be ”prime minister of all Dutch people regardless
belief or etnicity”.
How ”mild” he really was just showed his recent visit toan anti-refugee
protest at Kijkduin, repeating he wants a total stop on refugees coming to
the Netherlands”
How mild!
Wilders didn’t become ”mild”, but is as extreme as he ever was
His Party Election Program: ”Dutch people on the first Place again”
is still existing, full of xenophobia and racism.
Therefore it would be super dangerous if the PVV, violating values
of equality and freedom of religion, would lead a government.
As dangerous if the Ring of Power, described by writer Tolkien in
the famous ”Lord of the Rings”, would return tothe Hand of the
Evil Lord Sauron.
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed to The Guardian dd 30 december 2023/PVV victory at Dutch Elections a disaster to democracy/Letter to the Editor
Vuur en rook boven Gaza-Stad na een Israëlische luchtaanval AFP
Geert Wilders woensdagavond op de partijbijeenkomst van de PVV in Scheveningen.