Noot 59/Astrid Essed klaagt aan

[59]

HUMAN RIGHTS WATCH

TUNISIA: CRISIS AS BLACK AFRICANS EXPELLED TO

LIBYA BORDER

Allow Aid Access; Take People to Safety

6 JULY 2023

https://www.hrw.org/news/2023/07/06/tunisia-crisis-black-africans-expelled-libya-border

(Tunis) – Tunisian security forces have collectively expelled several hundred Black African migrants and asylum seekers, including children and pregnant women, since July 2, 2023 to a remote, militarized buffer zone at the TunisiaLibya border, Human Rights Watch said today. The group includes people with both regular and irregular legal status in Tunisia, expelled without due process. Many reported violence by authorities during arrest or expulsion.

“The Tunisian government should halt collective expulsions and urgently enable humanitarian access to the African migrants and asylum seekers already expelled to a dangerous area at the Tunisia-Libya border, with little food and no medical assistance,” said Lauren Seibert, refugee and migrant rights researcher at Human Rights Watch. “Not only is it unconscionable to abuse people and abandon them in the desert, but collective expulsions violate international law.”

Between July 2 and 6, Human Rights Watch interviewed five people by phone who had been expelled, including an Ivorian asylum seeker and four migrants: two Ivorian men, a Cameroonian man, and a 16-year-old Cameroonian girl. Interviewees’ names are not used for their protection. They could not give an exact number, but estimated that Tunisian authorities had expelled between 500 and 700 people since July 2 to the border area, around 35 kilometers east of the town Ben Guerdane. They arrived in at least four different groups, ranging in size.

The people expelled were of many African nationalities – Ivorian, Cameroonian, Malian, Guinean, Chadian, Sudanese, Senegalese, and others – and included at least 29 children and three pregnant women, interviewees said. At least six expelled people were asylum seekers registered with the UN Refugee Agency (UNHCR), while at least two adults had consular cards identifying them as students in Tunisia.

People interviewed said they had been arrested in raids by police, national guard, or military in and near Sfax, a port city southeast of the capital, Tunis. National guard and military forces rapidly transported them 300 kilometers to Ben Guerdane, then to the Libya border, where they were effectively trapped in what they described as a buffer zone from which they could neither enter Libya nor return to Tunisia.

Tensions have been high in Sfax for months as Tunisian residents campaigned for African foreigners to leave, escalating to recent attacks against Black Africans and clashes with Tunisians. A man from Benin was killed in May and a Tunisian man on July 3. Videos circulating on social media in early July depicted groups of Tunisian men threatening Black Africans with batons and knives, and in other videos, security officers shoving Black Africans into vans while people cheered.

People interviewed said that Tunisian security forces had smashed nearly everyone’s phones prior to expulsion. They communicated with Human Rights Watch primarily through a phone that one man had managed to hide. They provided their GPS location on July 2 and July 4, as well as videos and photos of smashed phones; expelled people and their injuries, reportedly from security force beatings; and passports, consular cards, and asylum seeker cards.

Those interviewed alleged that several people died or were killed at the border area between July 2 and 5 – including, they said, some shot and others beaten by Tunisian military or national guard. They also said that Libyan men carrying machetes or other weapons had robbed some people and raped several women, either in the buffer zone or after they managed to cross into Libya to look for food. No nongovernmental groups had access to the area, so Human Rights Watch could not independently confirm these accounts.

One video the migrants sent to Human Rights Watch showed a woman describing sexual assault apparently by Tunisian security forces. In another video, a woman says she had a miscarriage after the expulsion.

“We are at the Tunisia-Libya border, at the seaside,” said an Ivorian asylum seeker on July 4. “We were beaten [by Tunisian security forces].…We have many injured people here.…We have children who haven’t eaten for days … forced to drink sea water. We have a [Guinean] pregnant woman who went into labor … she died this morning … the baby died too.”

At the start of the expulsions, a group of 20 was dropped at the border the morning of July 2. Human Rights Watch interviewed two people in the group: a 29-year-old Ivorian man, and a 16-year-old Cameroonian girl.

The Ivorian man said that on July 1, police, national guard, and military personnel raided the house where they were staying – arresting 48 people – in Jbeniana, 35 kilometers north of Sfax. He said the detained people had entered Tunisia at various times, some regularly and some irregularly, but none he knew had passed through Libya. Tunisian authorities took the 48 people to a police station, examined their documents, and recorded their information. Security forces divided them into two groups, and drove the man’s group to Ben Guerdane, he said.

The man said they made stops at three bases in Ben Guerdane, and military or national guard officers “beat us like animals … punching, kicking, slapping, hitting us with batons,” and sexually harassed and assaulted the women, including groping them. “They started to touch me everywhere,” said the Cameroonian girl in the same group. “They slammed my head against their vehicle.”

The security forces threw away their food, smashed their phones, and left them at the border, the Ivorian man said. Two armed men in uniform from Libya later approached them and ordered them to return to Tunisia, he said, while on the other side, Tunisian military beat several men who sought to cross back to Tunisia.

Two men in a second expelled group, Cameroonian and Ivorian, said they and others had been arrested during raids on their houses in Sfax, on July 3 between 2 a.m. and 4 a.m., by police, national guard, and military. They said that authorities did not ask for anyone’s documents or record their personal information, though some were in Tunisia legally; instead, they drove them swiftly overnight to Ben Guerdane.

“We are from different countries of origin … and they brought us 300 kilometers from Sfax [to expel us] … instead of bringing us to Tunis, to our embassies,” the Ivorian asylum seeker said. “It’s inhuman.”

On July 5 and 6, authorities expelled a third and fourth group, each an estimated 200-300 people, from Sfax. Videos interviewees shared showed many injured people among the arrivals, with open wounds, bandaged limbs, and one with an apparently broken leg.

As of July 5, no humanitarian aid from the Tunisian side had reached the group, though the Ivorian man from the first expelled group said some uniformed Libyan men arrived that evening to provide some water and cookies for the children. But then on July 6, “The [same] Libyans … started to shoot in the air, burn things, chase us.… The Libyans told us to leave the territory and go toward the Tunisian side. They started to take out their guns to threaten us.”

On July 6, Human Rights Watch contacted representatives of the Tunisian Interior, Defense and Foreign Affairs ministries by phone, but was unable to obtain information.

President Kais Saied, in an inflammatory February speech that triggered a surge of racist attacks against Black Africans, had linked undocumented African migrants to crime and a “plot” to alter Tunisia’s demographic makeup. In a July 4 statement, Saied referenced “the criminal operation that occurred yesterday” in Sfax, referring to the Tunisian man’s killing, and said, “Tunisia is a country that only accepts people residing on its territory in accordance with its laws, and does not accept to be a transit or settlement zone for people arriving from numerous African countries.”

Tunisia is party to the African Charter on Human and Peoples’ Rights, which prohibits collective expulsions, as well as the UN and African Refugee Conventions, the Convention Against Torture, and the International Covenant on Civil and Political Rights, which prohibit refoulement – forced returns or expulsions to countries where people could face torture, threats to their lives or freedom, or other serious harm. All countries should suspend expulsions or forced returns to Libya, given the serious harm people may face there. Governments should also not expel asylum seekers whose refugee claims have not been fully examined.

The Tunisian government should respect international law and conduct individual legal status assessments in accordance with due process before deporting anyone, Human Rights Watch said. The government should also investigate and hold to account security forces implicated in abuses.

Diplomatic delegations of African countries should seek to locate and evacuate any of their nationals expelled to the Tunisia-Libya border who wish to voluntarily return to their countries of origin, while the African Union Commission should condemn the abusive expulsions and press Tunisia to provide immediate assistance to affected Africans.

“African migrants and asylum seekers, including children, are desperate to get out of the dangerous border zone and find food, medical care, and safety,” Seibert said. “There is no time to waste.”

END OF STATEMENT HUMAN RIGHTS WATCH

AMNESTY INTERNATIONAL

TUNISIA: PRESIDENT’S RACIST SPEECH INCITES A WAVE

OF VIOLENCE AGAINST BLACK AFRICANS

10 MARCH 2023

Tunisian authorities should ensure an immediate end to the wave of attacks against Black African migrants across Tunisia which started in early February and accelerated following racist and xenophobic comments made by President Kais Saied on 21 February, Amnesty International said today.

The authorities must investigate and hold perpetrators to account, including, in particular, where police officers were involved in the assault. They should release all arbitrarily detained migrants and ensure that they are not involuntarily returned.  

President Saied’s discriminatory and hateful remarks during a National Security Council meeting on 21 February triggered an upsurge in anti-Black racist violence, with mobs taking to the streets and attacking Black migrants, students and asylum seekers, and police officers detaining and deporting scores. 

President Saied said that “hordes of irregular migrants from Sub-Saharan Africa” had come to Tunisia, “with all the violence, crime, and unacceptable practices that entails”. He said this was an “unnatural” situation and part of a criminal plan designed to “change the demographic make-up” and turn Tunisia into “just another African country that doesn’t belong to the Arab and Islamic nations any  more”.

“President Saied must retract his comments and order investigations to clearly signal that anti-Black racist violence will not be tolerated. The president must stop finding scapegoats for Tunisia’s economic and political woes. The community of Black African migrants in Tunisia is now gripped by fear of assault or being arbitrarily arrested and summarily deported,” said Heba Morayef, Amnesty International’s Director for the Middle East and North Africa.

“So far, the Tunisian authorities have sought to downplay these violent attacks and even deny them altogether. Authorities should prioritize the investigation of incidents of police violence against Black migrants, put an immediate end to forcible returns currently underway and prevent any further racially motivated attacks by gangs or state agents.” 

For two weeks, the authorities denied racist violence against Black Africans had occurred.  After the international outcry provoked by the President’s comments, the authorities announced, “new measures” on 5 March to facilitate the legal residency of migrants, as well as a process of repatriation for those “wishing to voluntarily leave the country,” but the attacks and violence have continued.

Amnesty International interviewed 20 people in Tunis, among them five asylum seekers and 15 undocumented migrants from Cameroon, Sierra Leone, Ghana, Nigeria, Guinea and Ivory Coast. They were all attacked by mobs, and in at least three cases, the police were present but failed to intervene to stop the attacks or arrest the perpetrators.

Since the beginning of February, Avocats sans Frontières (ASF), an organization providing legal aid to asylum seekers and migrants, has confirmed at least 840 Black African migrants, students and asylum seekers rounded up in several cities in Tunisia.  

Many of those interviewed said that violence and hostility against Black people were a regular feature of their life in Tunisia. However, 20 witnesses said the attacks escalated after the President’s speech.

Racist attacks by mobs after the president’s incitement

Witnesses described to Amnesty International how, after the president’s speech, Tunisian men, sometimes armed with batons and knives, had taken to the streets of the capital and attacked them or raided their houses.

On 24 February, Manuela D, 22, a Cameroonian asylum seeker, was stabbed in the chest, causing horrific injuries. She was attacked by a group of six men who shouted racist insults at her.

She told Amnesty International that she was in Ariana neighbourhood in Tunis, outside a café, when she felt a violent blow on the neck. She fell on the ground and heard voices shouting, in French “go back home, you gang of Blacks, we don’t want you here.”

When she woke up, she was in the hospital, covered in blood, her clothes torn. She had a long open wound on her right breast, and other injuries to her abdomen and her lips. She shared with Amnesty International a photo taken that night, showing the injury sustained to her breast.

Aziz, 21, from Sierra Leone, told Amnesty International that he came to Tunisia in June 2021 to work as a construction worker. He said that a few days after the president’s speech, 10 Tunisians came to his house in Ariana, broke the door, stole his things and forced him and his family out. He said the people who attacked and shoved him and his wife said: “all Black people must leave, they don’t want to see us, they don’t want us here… they took our money, even our food, they said we don’t want any Black people, go back to Africa.”

In eight cases, migrant workers and asylum seekers said that they had been forced out of their homes by mobs, and that their belongings had been either stolen or destroyed. Ten told Amnesty International that they had been expelled by their landlords after authorities threatened to punish anyone hosting or employing “illegal migrants”.

Some of those interviewed were staying in unhygienic conditions in a makeshift camp in front of the International Organisation for Migration, in Tunis, with no access to food except some distributed by volunteer citizens’ groups, or a toilet, or warm clothes, having lost all their belongings.

Assault by the police

Three witnesses said they were assaulted or arrested by the police.

Milena, a student from Burkina Faso, reported that she was subjected to physical and verbal attack by the police.

She told Amnesty International that she was coming out of the supermarket on the morning of 3 March when three Tunisian men standing nearby began to insult her, telling her to leave the country.

A passing police car then stopped, but instead of addressing the men, asked her to produce her residency permit. She replied that she was a student and produced her school documents.

However, she was immediately handcuffed, forced into the police car and taken to Ariana police station. She said: “When I got to the police station one policeman shouted at me saying “you Blacks create problems” … and another one kneed me in the stomach.”

After four hours of detention, they released her after a Tunisian woman whom she knew, came to vouch for her. 

Arrest and forcible return

Djomo, 30, a construction worker from Cote d’Ivoire, told Amnesty International that on 5 March, at about 8 pm, he was sleeping in a house in Sfax that he shares with five others, when he heard a loud bang on the door and a group of around 10 men broke in.

“They were armed with batons, some forced two of my flatmates out and beat them until they fell on the floor. Others started destroying everything in the house, they took the money and phones of some of us. The National Guard came 30 minutes later, they didn’t arrest the assailants, but instead handcuffed us and took us to their headquarters.”

He said that he had been arrested along with 25 others that night, including an eight-months pregnant woman. The following day, all 25 were taken to court but they were freed in the afternoon without trial. Djomo said that the landlord told them they cannot come back to the house. At the time of the interview, he was living rough on the street.

Amnesty International reviewed recent videos and photos taken from inside Ouardia, a detention centre in Tunis, showing security agents beating migrants. In one video, officers forcefully dragged a Black man down a flight of stairs.

In recent days hundreds of Black Africans have been intimidated into returning to their own countries. At least 300 Malians and Ivorians were returned to their countries on 4 March as part of what has been described as a “voluntary evacuation”. A group of Guinean migrants were repatriated on 1 March.

Background

In 2018, Tunisia was the first country in the MENA region to enact a law that penalizes racial discrimination and allows victims of racism to seek redress for verbal abuse or physical acts of racism. In recent months, a campaign of anti-Black hatred has swept social media and the media. A party called the Tunisian Nationalist party, which espouses “great replacement” ideology, and considers that the presence of Black Africans in Tunisia is part of a “plot to change the composition of society,” is regularly invited in the media and its members are vocal in expressing these views online, with no reaction from the authorities.

END OF AMNESTY INTERNATIONAL STATEMENT

Black African foreigners in Tunisia have been the subject of sporadic racist assaults by Tunisians for years. But following the president’s speech, they have suffered a surge in attacks, reportedly often accompanied by robbery, along with evictions and job loss. According to ASF, instead of assisting victims, police arrested some undocumented migrants when they tried to report assaults.”

HUMAN RIGHTS WATCH

TUNISIA: RACIST VIOLENCE TARGETS BLACK MIGRANTS,

REFUGEES

Authorities Should Provide Protection; Prosecute Attackers

10 MARCH 2023

https://www.hrw.org/news/2023/03/10/tunisia-racist-violence-targets-black-migrants-refugees

(Tunis) – President Kais Saied’s recent attempt to mitigate the serious harm that a speech he made on February 21, 2023, caused Black African migrants, asylum seekers, and refugees in Tunisia does not go far enough, Human Rights Watch said today. Measures announced on March 5 fall far short of the steps needed to end a surge in violent assaults, robberies, and vandalism by Tunisian citizens, arbitrary evictions by landlords, and job terminations by employers, that followed Saied’s speech.

Meanwhile, scores of Black African foreigners, asylum seekers, and refugees, many of them suddenly homeless, remain camped out in front of international organizations’ headquarters, saying they feel safer there from assaults and arbitrary arrests than elsewhere in Tunisia. Others are keeping low profiles elsewhere, telling Human Rights Watch that they avoid venturing outside as much as possible.

“After fanning the flames of anti-immigrant violence, President Saied now offers only a spoonful of water to contain them,” said Salsabil Chellali, Tunisia director at Human Rights Watch. “The Tunisian government should immediately stop arbitrarily arresting Black African foreigners, review individual cases to ensure due process for everyone arrested, release those arbitrarily detained, and swiftly investigate and hold to account those responsible for racist attacks and abuses.”

Between February 24 and March 3, Human Rights Watch interviewed 16 nationals of West and Central African countries who live in Tunisia, documenting their accounts of being beaten, robbed, or otherwise abused since the president’s speech. They include seven migrant workers, six of whom are undocumented and one who is a legal resident; five students; and four asylum seekers registered with the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR).

Thirteen of those interviewed said that Tunisians had assaulted, robbed, or discriminated against them or used racist slurs between February 21 and March 1. Since the president’s statements, 11 had been arbitrarily evicted, and 2 fled their homes fearing for their safety. Eight of the nine who had worked before the speech have not been allowed to work since and have lost all sources of income. Nearly all said that the president’s statements and the increase in racist attacks have left them worried for their safety and afraid to walk the streets.

2021 estimate put the number of foreigners from non-Maghreb African countries in Tunisia at over 21,000, in a country with a population of 12 million. About 7,200 are students in Tunisian schools, according to the Higher Education Ministry. UNHCR reported that 9,000 refugees and asylum seekers were registered in the country as of January, with the majority from the Ivory Coast, Syria, Cameroon, and Sudan, and smaller numbers of Guineans, Libyans, and other nationalities.
Beginning in early February, Tunisian police carried out arrests, seemingly targeting Black African foreigners based on their appearance or the neighborhoods in which they live. At least 850 were reportedly indiscriminately arrested, apparently based on racial profiling, according to the Tunisian chapter of Lawyers Without Borders (ASF).

Those arrested included both undocumented people and others with credentials, including some registered refugees and asylum seekers. On March 9, the African Students and Interns’ Association in Tunisia (AESAT) told Human Rights Watch that at least 44 students had been  arrested since February 21, and some are still detained. More than 40 students reported violent attacks.

On February 21, Saied claimed that a “criminal plan” was aiming through “successive waves of irregular migration” to “alter Tunisia’s demographic make-up … to consider it solely African with no affiliation to the Arab or Islamic nations.” Referring to crime and undocumented migrants from Sub-Saharan Africa in the same breath, he ordered the authorities to strictly enforce the law regulating the presence of foreigners in Tunisia. 

Black African foreigners in Tunisia have been the subject of sporadic racist assaults by Tunisians for years. But following the president’s speech, they have suffered a surge in attacks, reportedly often accompanied by robbery, along with evictions and job loss. According to ASF, instead of assisting victims, police arrested some undocumented migrants when they tried to report assaults.

On March 5, the presidency issued a statement rejecting “alleged racism” and listing planned measures “to facilitate the procedures for foreign residents and to protect various communities,” including streamlining registration for foreign students, facilitating voluntary repatriations, and a new hotline to report abuses.

However, the statement did not condemn the criminal assaults on Black migrants, or instruct the security forces to protect those at risk or prosecutors to hold accountable anyone suspected of carrying out criminal acts against foreigners. The authorities have announced only one arrest in the wave of assaults, creating an atmosphere of impunity that can embolden potential attackers.

The following are the accounts of three Black African foreign nationals in Tunisia Human Rights Watch interviewed.

A 20-year-old Malian studying international trade, has been in Tunisia since September 2020. On March 1, while on his way home from his first day of an internship in the center of Tunis, a man pulled out a razor blade and tried to slash him, yelling racist slurs and telling him to go back to “his” country. The student tried to defend himself but still ended up with cuts on his neck and chest.

He went to a police station with the dean of his school – who acted as an interpreter – to report the attack. The officers asked him what happened, handed him a transcript in Arabic with no relevant information on it and told him to go to the hospital, he said. Between February 21 and March 1, he had only left his dorm once to buy groceries because he felt he was in danger.

On February 27, a 17-year-old Cameroonian who is a UNHCR-registered asylum seeker, was evicted from his apartment in Ariana, north of the capital, even though he had paid his rent the day before. The same night, a group of men, apparently Tunisians, assaulted him and his roommates in the street with a knife and sticks, threw rocks at them, and robbed him. They were chanting, “Kill the Blacks” in French, which he understood, he said. He said the assailants stole his phone and cash.

He displayed an open wound on his Achilles tendon, bruises on his thigh, and slashes on the right sleeve and the back of his jacket, which he said were made by an assailant’s knife. Police watched the assault and did not intervene, he said. When he spoke to Human Rights Watch, he had been sleeping on a piece of cardboard in front of the Tunis office of the International Organization for Migration (IOM) since his eviction. He said that he fled the war in his country after all the members of his family were killed.

A woman from Ivory Coast who has 5-month-old twins has been in Tunisia since 2017 and holds a valid residency card. Early in February, she opened a beauty salon in the Sidi Amor neighborhood, north of the capital. She said that the proprietor, who had leased her the salon, later reneged on their agreement, claiming the police had said “Blacks cannot own a business.” The next morning, on February 24, she found the proprietor with six other men on the site destroying equipment and furniture with an axe.

On February 25, her landlord evicted her from her apartment in Raoued, telling her to “go back home.” She and her children have since been relying on friends for shelter, remaining indoors as much as possible due to fear. She also described discrimination in grocery stores, where she said merchants have arbitrarily raised the prices of basic commodities, such as rice, when she arrived at the checkout.

Experts and journalists have documented many other attacks and abuses in recent weeks. The attacks have been fueled by the significant rise in anti-Black rhetoric and hate speech on online platforms in recent months, partly driven by the Tunisian National Party (PNT), which has been calling for the deportation of all undocumented Sub-Saharan migrants. Online hate peaked between February 20 and 26, according to a report released on February 28 by the fact-checking platform Falso.

In 2018, Tunisia passed law 50 on the “elimination of all forms of racial discrimination,” pioneering legislation in the Middle East and North Africa region that criminalizes racial discrimination and provides prison sentences from a month to a year for racist comments or acts, and from one year to three for incitement to hatred or the dissemination of ideas based on racial discrimination or racial superiority by any means.

The International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination, to which Tunisia is a state party, obligates countries to “condemn racial discrimination” and undertake measures aimed at “eliminating racial discrimination in all its forms and promoting understanding among all races.” It says that countries need to “prohibit and bring to an end, by all appropriate means … racial discrimination by any persons, group, or organization” and “discourage anything which tends to strengthen racial division.”

EINDE STATEMENT HUMAN RIGHTS WATCH

HUMAN RIGHTS WATCH

TUNISIA: CRISIS AS BLACK AFRICANS EXPELLED

TO LIBYA BORDER

Allow Aid Access; Take People to Safety

6 JULY 2023

https://www.hrw.org/news/2023/07/06/tunisia-crisis-black-africans-expelled-libya-border

(Tunis) – Tunisian security forces have collectively expelled several hundred Black African migrants and asylum seekers, including children and pregnant women, since July 2, 2023 to a remote, militarized buffer zone at the TunisiaLibya border, Human Rights Watch said today. The group includes people with both regular and irregular legal status in Tunisia, expelled without due process. Many reported violence by authorities during arrest or expulsion.

“The Tunisian government should halt collective expulsions and urgently enable humanitarian access to the African migrants and asylum seekers already expelled to a dangerous area at the Tunisia-Libya border, with little food and no medical assistance,” said Lauren Seibert, refugee and migrant rights researcher at Human Rights Watch. “Not only is it unconscionable to abuse people and abandon them in the desert, but collective expulsions violate international law.”

Between July 2 and 6, Human Rights Watch interviewed five people by phone who had been expelled, including an Ivorian asylum seeker and four migrants: two Ivorian men, a Cameroonian man, and a 16-year-old Cameroonian girl. Interviewees’ names are not used for their protection. They could not give an exact number, but estimated that Tunisian authorities had expelled between 500 and 700 people since July 2 to the border area, around 35 kilometers east of the town Ben Guerdane. They arrived in at least four different groups, ranging in size.

The people expelled were of many African nationalities – Ivorian, Cameroonian, Malian, Guinean, Chadian, Sudanese, Senegalese, and others – and included at least 29 children and three pregnant women, interviewees said. At least six expelled people were asylum seekers registered with the UN Refugee Agency (UNHCR), while at least two adults had consular cards identifying them as students in Tunisia.

People interviewed said they had been arrested in raids by police, national guard, or military in and near Sfax, a port city southeast of the capital, Tunis. National guard and military forces rapidly transported them 300 kilometers to Ben Guerdane, then to the Libya border, where they were effectively trapped in what they described as a buffer zone from which they could neither enter Libya nor return to Tunisia.

Tensions have been high in Sfax for months as Tunisian residents campaigned for African foreigners to leave, escalating to recent attacks against Black Africans and clashes with Tunisians. A man from Benin was killed in May and a Tunisian man on July 3. Videos circulating on social media in early July depicted groups of Tunisian men threatening Black Africans with batons and knives, and in other videos, security officers shoving Black Africans into vans while people cheered.

People interviewed said that Tunisian security forces had smashed nearly everyone’s phones prior to expulsion. They communicated with Human Rights Watch primarily through a phone that one man had managed to hide. They provided their GPS location on July 2 and July 4, as well as videos and photos of smashed phones; expelled people and their injuries, reportedly from security force beatings; and passports, consular cards, and asylum seeker cards.

Those interviewed alleged that several people died or were killed at the border area between July 2 and 5 – including, they said, some shot and others beaten by Tunisian military or national guard. They also said that Libyan men carrying machetes or other weapons had robbed some people and raped several women, either in the buffer zone or after they managed to cross into Libya to look for food. No nongovernmental groups had access to the area, so Human Rights Watch could not independently confirm these accounts.

One video the migrants sent to Human Rights Watch showed a woman describing sexual assault apparently by Tunisian security forces. In another video, a woman says she had a miscarriage after the expulsion.

“We are at the Tunisia-Libya border, at the seaside,” said an Ivorian asylum seeker on July 4. “We were beaten [by Tunisian security forces].…We have many injured people here.…We have children who haven’t eaten for days … forced to drink sea water. We have a [Guinean] pregnant woman who went into labor … she died this morning … the baby died too.”

At the start of the expulsions, a group of 20 was dropped at the border the morning of July 2. Human Rights Watch interviewed two people in the group: a 29-year-old Ivorian man, and a 16-year-old Cameroonian girl.

The Ivorian man said that on July 1, police, national guard, and military personnel raided the house where they were staying – arresting 48 people – in Jbeniana, 35 kilometers north of Sfax. He said the detained people had entered Tunisia at various times, some regularly and some irregularly, but none he knew had passed through Libya. Tunisian authorities took the 48 people to a police station, examined their documents, and recorded their information. Security forces divided them into two groups, and drove the man’s group to Ben Guerdane, he said.

The man said they made stops at three bases in Ben Guerdane, and military or national guard officers “beat us like animals … punching, kicking, slapping, hitting us with batons,” and sexually harassed and assaulted the women, including groping them. “They started to touch me everywhere,” said the Cameroonian girl in the same group. “They slammed my head against their vehicle.”

The security forces threw away their food, smashed their phones, and left them at the border, the Ivorian man said. Two armed men in uniform from Libya later approached them and ordered them to return to Tunisia, he said, while on the other side, Tunisian military beat several men who sought to cross back to Tunisia.

Two men in a second expelled group, Cameroonian and Ivorian, said they and others had been arrested during raids on their houses in Sfax, on July 3 between 2 a.m. and 4 a.m., by police, national guard, and military. They said that authorities did not ask for anyone’s documents or record their personal information, though some were in Tunisia legally; instead, they drove them swiftly overnight to Ben Guerdane.

“We are from different countries of origin … and they brought us 300 kilometers from Sfax [to expel us] … instead of bringing us to Tunis, to our embassies,” the Ivorian asylum seeker said. “It’s inhuman.”

On July 5 and 6, authorities expelled a third and fourth group, each an estimated 200-300 people, from Sfax. Videos interviewees shared showed many injured people among the arrivals, with open wounds, bandaged limbs, and one with an apparently broken leg.

As of July 5, no humanitarian aid from the Tunisian side had reached the group, though the Ivorian man from the first expelled group said some uniformed Libyan men arrived that evening to provide some water and cookies for the children. But then on July 6, “The [same] Libyans … started to shoot in the air, burn things, chase us.… The Libyans told us to leave the territory and go toward the Tunisian side. They started to take out their guns to threaten us.”

On July 6, Human Rights Watch contacted representatives of the Tunisian Interior, Defense and Foreign Affairs ministries by phone, but was unable to obtain information.

President Kais Saied, in an inflammatory February speech that triggered a surge of racist attacks against Black Africans, had linked undocumented African migrants to crime and a “plot” to alter Tunisia’s demographic makeup. In a July 4 statement, Saied referenced “the criminal operation that occurred yesterday” in Sfax, referring to the Tunisian man’s killing, and said, “Tunisia is a country that only accepts people residing on its territory in accordance with its laws, and does not accept to be a transit or settlement zone for people arriving from numerous African countries.”

Tunisia is party to the African Charter on Human and Peoples’ Rights, which prohibits collective expulsions, as well as the UN and African Refugee Conventions, the Convention Against Torture, and the International Covenant on Civil and Political Rights, which prohibit refoulement – forced returns or expulsions to countries where people could face torture, threats to their lives or freedom, or other serious harm. All countries should suspend expulsions or forced returns to Libya, given the serious harm people may face there. Governments should also not expel asylum seekers whose refugee claims have not been fully examined.

The Tunisian government should respect international law and conduct individual legal status assessments in accordance with due process before deporting anyone, Human Rights Watch said. The government should also investigate and hold to account security forces implicated in abuses.

Diplomatic delegations of African countries should seek to locate and evacuate any of their nationals expelled to the Tunisia-Libya border who wish to voluntarily return to their countries of origin, while the African Union Commission should condemn the abusive expulsions and press Tunisia to provide immediate assistance to affected Africans.

“African migrants and asylum seekers, including children, are desperate to get out of the dangerous border zone and find food, medical care, and safety,” Seibert said. “There is no time to waste.”

EINDE HUMAN RIGHTS WATCH BERICHT

Reacties uitgeschakeld voor Noot 59/Astrid Essed klaagt aan

Opgeslagen onder Divers

Noot 60/Astrid Essed klaagt aan

[60]

AU/INT/PRESSRELEASES

THE CHAIRPERSON OF THE AFRICAN UNION COMMISSION

STRONGLY CONDEMNS THE RACIAL STATEMENTS ON’

FELLOW AFRICANS IN TUNISIA

24 FEBRUARY 2023

https://au.int/en/pressreleases/20230224/chairperson-african-union-commission-strongly-condemns-racial-statements

24 February 2023: The Chairperson of the African Union Commission H.E. Moussa Faki MAHAMAT strongly condemns the shocking statement issued by Tunisian authorities targeting fellow Africans which go against the letter and spirit of our Organization and founding principles.

On behalf of the Chairperson, Deputy Chairperson Dr Monique Nsanzabaganwa and the AU Commissioner for Health, Humanitarian Affairs and Social Development, Amb Minata Samate, received the Permanent Representative of Tunisia accredited to the African Union for urgent consultations to register the African Union’s deep shock and concern at the form and substance of the statement targeting fellow Africans, notwithstanding their legal status in the country.

The Chairperson reminds all countries, particularly African Union Member States, to honor their obligations under international law and relevant African Union instruments to treat all migrants with dignity, wherever they come from, refrain from racialised hate speech that could bring people to harm, and prioritize their safety and human rights.

The Chairperson reiterates the commitment of the Commission to support the authorities in Tunisia in addressing migration challenges in order to make migration safe, dignified and regular.

Issued by the Spokesperson of the Chairperson, Ms Ebba Kalondo

Reacties uitgeschakeld voor Noot 60/Astrid Essed klaagt aan

Opgeslagen onder Divers

Noot 61/Astrid Essed klaagt aan

[61]

AD

UITGEDROOGDE MIGRANTEN IN DE WOESTIJN: ACHTERKANT

VAN EUROPA’S HARDE MIGRATIEDEAL

28 JULI 2023

https://www.ad.nl/buitenland/uitgedroogde-migranten-in-de-woestijn-achterkant-van-europas-harde-migratiedeal~a1b97986/

Niet alleen de Middellandse Zee eist levens van migranten die dromen van een beter leven in Europa, ook de woestijn tussen Tunesië en Libië is een kerkhof. De afgelopen weken zijn daar tientallen mensen omgekomen.

Bijna dagelijks stuiten de Libiërs op groepjes uitgedroogde, stervende of overleden Afrikanen. De foto’s die sommige grenswachters delen op sociale media, tonen de dode lichamen van mannen, vrouwen en kinderen die nog niet werden geïdentificeerd.

Twee van hen zijn dat inmiddels wel: een moeder en haar dochter. Ze zouden zijn weggestuurd uit Tunesië en stierven na een barre tocht zij aan zij in de woestijn.

Een persfotograaf achterhaalde het verhaal van Matyla ‘Fati’ Dosso (30) uit Ivoorkust, haar man Mbenge Crepin (29) uit Kameroen en hun dochter Marie (6). Op 13 juli staken ze de grens over van Libië naar Tunesië. Na vijf mislukte pogingen om Italië te bereiken, hoopte het gezin dan maar in Tunesië een beter leven te vinden. Het bleek een extreem slechte timing, want Tunesië is strenger dan ooit, mede vanwege de net gesloten deal tussen dat land en de EU.

Europa wil vele miljoenen betalen opdat Tunesië voorkomt dat migranten met bootjes proberen over te steken naar Europa. De Europese Commissie, Italië en Nederland – demissionair premier Mark Rutte ging ervoor naar Tunis – beloofden de autoritaire Tunesische president Kais Saied alleen al ruim 100 miljoen euro voor grensbewaking, het tegengaan van mensensmokkel, terugkeer van migranten en meer coördinatie van reddingsoperaties.

Van het laatste zou nog weinig te merken zijn, aldus Jan Kooy, woordvoerder van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch, dat deze zaak en andere sterfgevallen onderzocht. ,,Rutte, Meloni en Von der Leyen poseerden trots voor een foto met de dictator van Tunesië. Bij terugkomst in Nederland werd nog gezegd dat mensenrechten ook besproken zijn, maar dit is de harde werkelijkheid. Het is gewoon overduidelijk dat de Europese Unie wat betreft migratie en asielzoekers kiest voor een laat-ze-maar-doodgaan-beleid.’’ Rutte was in Tunesië met de Italiaanse premier Giorgia Meloni en Europese Commissie voorzitter Ursula von der Leyen.

Detentiekamp

Dosso, Crepin en hun dochter ervoeren dat aan den lijve, zo lijkt het. Zeven jaar geleden ontmoetten ze elkaar in een Libisch detentiekamp voor illegale Europagangers. Deze week werden de moeder en haar dochter levenloos teruggevonden door een Libische patrouille. Marie lag tegen het lichaam van Dosso aan. Haar handen klampten zich vast aan haar moeder.

Water

Echtgenoot Crepin, die niet meer kon lopen en die door hen noodgedwongen was achtergelaten in de woestijn, overleefde het wel. Enkele Soedanese vluchtelingen die nog water hadden, hielpen hem om de Libische grens te bereiken. Daar vertelde hij de actiegroep Refugees in Libya zijn verhaal.

De Kameroener had zijn land verlaten, nadat zijn zus was gedood bij schermutselingen. Hij had Dosso leren kennen in het Libische detentiekamp. Zij liet zich daar ‘Fati’ noemen om haar christelijke achtergrond te verbergen, omdat christenen in de beruchte Libische detentiekampen vaker gemarteld en verkracht worden dan hun islamitische lotgenoten. ,,Marie was nog geen dag naar school geweest, we wilden haar toekomst redden’’, vertelde Crepin. In 2019 waren hij en Dosso er al bij toen het kamp Tajoura werd gebombardeerd tijdens de burgeroorlog. Veertig migranten kwamen om, Crepins trommelvlies scheurde.

Experts en activisten reageren geschokt op de beelden die de wereld rondgaan en door sommigen qua impact worden vergeleken met die van de verdronken Syrische kleuter Aylan Kurdi. ,,We zijn nu beland bij een situatie waarin mensen door een bondgenoot van de Europese Unie worden opgepakt vanwege hun huidskleur, waarna ze naar de woestijn worden gedeporteerd om daar te sterven’’, zei Flor Didden, beleidsmedewerker migratie van 11.11.11, een koepelorganisatie van zestig organisaties voor internationale solidariteit. ,,Europa moet de deal met Tunesië onmiddellijk opschorten tot dit geweld stopt.’’

Vanuit de Europese Commissie kwam nog geen reactie op de beelden van dode migranten in de woestijn.

EINDE AD BERICHT

”Het hartverscheurende beeld van een moeder en haar dochter, omgekomen in de woestijn na dagen zonder water, veroorzaakt wereldwijde verontwaardiging. Matyla Dosso (30), haar man Mbenge Crepin (29) en hun dochter Marie (6) hoopten op een beter leven in Tunesië, maar lokale autoriteiten hielden het gezin tegen en zonden hen terug. Noodgedwongen zwierven ze dagen zonder water door de woestijn.”

VRT.BE

ACHTERGELATEN IN DE WOESTIJN

OM TE STERVEN:

OPHEF OVER EUROPESE MIGRATIEDEAL

NA FOTO VAN DODE MOEDER EN DOCHTER

28 JULI 2023

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/07/28/tunesie-migratie-matyla-dosso-mbenge-crepin-marie/

Het tragische beeld van een moeder en haar kind, dood aangetroffen in de woestijn, gaat de wereld rond. Matyla Dosso (30), haar man Mbenge Crepin (29) en hun dochter Marie (6) hoopten op een beter leven in Tunesië, maar werden zonder eten en drinken achtergelaten in de woestijn om te sterven. De foto vergroot de kritiek op de deal die Europa sloot met Tunesië om migranten tegen te houden.

Het hartverscheurende beeld van een moeder en haar dochter, omgekomen in de woestijn na dagen zonder water, veroorzaakt wereldwijde verontwaardiging. Matyla Dosso (30), haar man Mbenge Crepin (29) en hun dochter Marie (6) hoopten op een beter leven in Tunesië, maar lokale autoriteiten hielden het gezin tegen en zonden hen terug. Noodgedwongen zwierven ze dagen zonder water door de woestijn.

Dagen zonder water

Het koppel ontmoette elkaar in 2016 in een Libisch detentiekamp. Hij kwam uit Kameroen, zij uit Ivoorkust. Een jaar later kregen ze samen een dochtertje. Marie is sinds haar geboorte nog geen dag naar school geweest. “Dat was de grote droom van haar moeder. We wilden haar toekomst redden”, klinkt het bij Mbenge Crepin, haar papa. 

Tot vijfmaal toe probeerden ze naar Italië te trekken, maar dat lukte niet. Het gezin hoopte om in Tunesië een beter leven te vinden. Dat hun poging om het land binnen te geraken zo dramatisch zou aflopen, hadden ze nooit durven denken. Het gezin werd tegengehouden door de Tunesische autoriteiten. “De politie sloeg ons met hun wapens en stuurde ons terug de woestijn in”, getuigt Crepin.

Het gezin had al dagen niet deftig gegeten en gedronken. “Na een wandeling van een uur verloor ik het bewustzijn. Mijn vrouw en kind huilden. Toen ik bijkwam, smeekte ik om me achter te laten. Als ze bij me bleven, zouden we samen omkomen. Ze moesten proberen tot in Libië te geraken. Ze vertrokken en lieten me achter in de woestijn. Ik wist dat het voor mij bijna zou eindigen, want ik was nauwelijks nog aan het ademen.”

Geel kleed

Maar Crepin had geluk. Drie Soedanese migranten troffen hem aan in de woestijn en gaven hem water. De Soedanezen waren ook op weg naar Libië en boden hem aan om mee te reizen. Samen trokken ze naar de Libische grens, Crepin hoopvol dat hij daar zijn vrouw en kind zou aantreffen. Niets bleek minder waar. De rest van het gezin had de grens nooit bereikt.

Crepin vernam het nieuws op sociale media, waar een foto van zijn overleden vrouw en kind circuleerde. “Ik herkende ze meteen aan hun kledij”, vertelt hij. “Ze lagen in exact dezelfde positie waarin ze soms slapen.” De handen van Marie klampten zich vast aan het gele kleed van haar moeder. Crepin weet niet waar de lichamen juist werden aangetroffen. Hij wil hun stoffelijke resten zo snel mogelijk terugvinden, zelfs als dat betekent dat hij de gevaarlijke woestijn weer in moet. 

Kritiek op Tunesische aanpak

Het gezin is lang niet het enige slachtoffer van het Tunesische grensbeleid. Elke dag worden uitgeputte of overleden groepjes Afrikanen aangetroffen in de woestijn. 

Nochtans tekende de Europese Unie eerder deze maand nog een akkoord met Kais Saied, de president van Tunesië. In ruil voor 1 miljard euro moet het land migranten tegenhouden. Ook tijdens de onderhandelingen over die deal arresteerden de Tunesische autoriteiten meer dan duizend zwarte migranten en brachten hen naar de woestijn.

Ondertussen komt er heel wat reactie op de manier waarop Tunesië vluchtelingen behandelt. Volgens Flor Didden, beleidsmedewerker migratie bij 11.11.11, moet Europa de deal met Tunesië onmiddellijk opschorten. “Het volstaat niet om een rondje verontwaardigingen te uiten. We dringen er, ook bij onze overheid, op aan om hier meer belang aan te hechten”, reageert hij op Radio 1.

“De beelden van migranten die worden achtergelaten in de woestijn zijn verschrikkelijk. Het is onaanvaardbaar dat zoiets gebeurt en de EU moet dat duidelijk maken aan Tunesië”, reageert staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V). Toch blijft ze wel achter de deal met Tunesië staan. “We kunnen het ons niet permitteren om de landen los te laten waar mensen in bootjes stappen en mensensmokkelaars grof geld verdienen aan die mensen.” De Moor heeft Europees Commissaris voor Binnenlandse Zaken Ylva Johansson een brief gestuurd waarin ze vraagt “om het respect voor de mensenrechten nauw in de gaten te houden bij de uitvoering van de EU-Tunesiëdeal”.

EINDE ARTIKELVRT.BE

Reacties uitgeschakeld voor Noot 61/Astrid Essed klaagt aan

Opgeslagen onder Divers

Noten 62 t/m 64/Astrid Essed klaagt aan

[62]

11.BE

WAT EN WAAROM

https://11.be/wat-en-waarom

Wie is 11.11.11?

11.11.11 is de koepel van internationale solidariteit. Wij willen uitbuiting de wereld uit. Iedereen – waar ook ter wereld – heeft recht op een menswaardig bestaan. Om echt iets te veranderen moeten macht en middelen eerlijker worden verdeeld. We richten onze blik dan ook op de wereld en stellen het huidige systeem in vraag. Een rechtvaardige wereld voor mens en natuur kan als we samen druk zetten. Met 11.11.11 brengen wij mensen, groepen en organisaties bijeen om die verandering waar te maken. Want samen staan we sterker dan alleen.

Dit is wat we doen

Elk jaar gaan duizenden vrijwilligers in heel Vlaanderen op pad om geld in te zamelen. Tegelijkertijd voeren wij campagne en mengen we ons in het debat, zodat er blijvend iets kan veranderen. 

Internationaal zetten we partnerschappen op met mensen die leven in moeilijke omstandigheden, maar voluit gaan voor beter.

Als koepel bundelen we de krachten van tientallen lidorganisaties, honderden burgerinitiatieven en duizenden vrijwilligers. Op die manier wordt onze stem luider, ook aan tafel bij politici. 

Het is ons niet om noodhulp te doen. Wij zijn geen eerste hulp bij rampen, maar bouwen aan de vooruitgang op lange termijn.

Koepelrol

De juiste acties op de juiste plaatsen
Het geld dat we ophalen, verdelen we onder onze lidorganisaties. Steun je ons, dan steun je dus ook Broederlijk Delen, Oxfam, Dokters van de Wereld of een van onze zestig andere leden.

Het grotere verhaal zien
Wereldproblemen aanpakken vergt overzicht. Migratie in goede banen leiden kan niet zonder ook te begrijpen hoe het klimaat mensen op de vlucht jaagt. Dankzij ons breed netwerk zien we de verbanden en kunnen we structurele oplossingen bouwen.

Hoe wij het aanpakken

We werken samen met internationale partners

We kiezen voor oplossingen op lange termijn. Daarom werken we samen met partnerorganisaties die strijden voor een open, tolerante maatschappij en tegen ongelijkheid. 

Onze internationale werking

We sensibiliseren en stimuleren

We stimuleren iedereen om na te denken over ongelijkheid, duurzaamheid en rechtvaardigheid. Want hoe meer mensen achter ons staan, hoe beter we onze politici kunnen overtuigen. 

Of het nu gaat om klimaatrechtvaardigheid, eerlijke handel, veilige en legale migratie of respect voor mensenrechten, wij vinden dat niemand achtergelaten mag worden.

ORIGINELE BRON

https://11.be/evenementen/welkom-belgie

[63]

”Ondertussen komt er heel wat reactie op de manier waarop Tunesië vluchtelingen behandelt. Volgens Flor Didden, beleidsmedewerker migratie bij 11.11.11, moet Europa de deal met Tunesië onmiddellijk opschorten. “Het volstaat niet om een rondje verontwaardigingen te uiten. We dringen er, ook bij onze overheid, op aan om hier meer belang aan te hechten”, reageert hij op Radio 1.”

VRT.BE

ACHTERGELATEN IN DE WOESTIJN

OM TE STERVEN:

OPHEF OVER EUROPESE MIGRATIEDEAL

NA FOTO VAN DODE MOEDER EN DOCHTER

28 JULI 2023

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/07/28/tunesie-migratie-matyla-dosso-mbenge-crepin-marie/

ZIE VOOR GEHELE ARTIKEL, NOOT 61

[64]

NRC INGEZONDEN STUK ASTRID ESSED

OVER DE EU MIGRATIEDEAL MET TUNESIE ”GEEN

ENKEL RESPECT”

Reacties uitgeschakeld voor Noten 62 t/m 64/Astrid Essed klaagt aan

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/Die oorlog om Oekraine: lastige argumenten. Deel 5

DIE OORLOG OM OEKRAINE: LASTIGE ARGUMENTEN. DEEL 5

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 1 augustus 2023 door egel

dinsdag 1 augustus 2023

Clustermunitie en verarmd uranium: sowieso foute boel

Hoe bruut en hoe cynisch de Westerse bewapeningspolitiek rond Oekraïne is – en hoezeer de Oekraïense staat onderdeel van dit probleem is – blijkt uit een tweetal soorten wapens die geleverd worden of gaan worden: clusterwapens en munitie waarin verarmd uranium verwerkt is.

Eerst die clusterbommen.(1) Die heten officieel ‘Dual-purpose improved conventional munitions’ oftewel DPICM’s. Het zijn clusters van explosieven, als het ware samengestelde bommen. Bij het afvuren ervan komt een granaat met daarin een heleboel kleine explosieven ergens neer, de kleine explosieven belanden overal en nergens. Een deel ervan ontploft meteen, maakt mensen dood of verwondt ze. Maar een deel komt her en der neer zonder te ontploffen – totdat bijvoorbeeld een nieuwsgierig spelend kind zo’n ding aanraakt. Feitelijk gooi je, als je een clusterbom afvuurt, dus met ladingen landmijnen. Zo’n wapen kan dan ook niet anders dan tot grote aantallen niet-militaire slachtoffers leiden, tijdens de oorlog maar mogelijk ook lang er na. Het wapen maakt van iedere poging om nog enig onderscheid aan te brengen tussen civiele en militaire doelen een aanfluiting. Er bestaat een verdrag tegen die dingen, dat ook door een aantal NAVO-landen ondertekend is.

Welnu, schande nummer een: Oekraïne blijkt clusterbommen te willen, en zelfs al eerder clusterbommen te hebben gebruikt ook. Dat is al bedenkelijk. Oekraïne wil ze inzetten tegen Russische bezettingstroepen in Oekraïne – bijvoorbeeld Donbas of de Krim gooien. Daarmee dreigt Oekraïne dus stukken land waar de ‘eigen’ bevolking woont of straks terugkeert langdurig onleefbaar maken door er als het ware ladingen landmijnen uit te laten strooien. Voorstanders van dit Oekraïense beleid zeggen: we hebben die dingen nu eenmaal nodig tegen de grote aantallen soldaten die in hun versterkingen en fortificaties ons tegenoffensief frustreren. Alsof de enige keus is: geen wapens, of anders clusterwapens gooien. Alsof er geen andere soorten munitie zijn. Maar ja, dan moeten Westerse wapenleveranciers die wel kunnen en vooral willen sturen…

Schande nummer twee is natuurlijk dat de VS zelfs maar is gaan overwegen om die ondingen te gaan leveren, en daartoe inmiddels heeft besloten. Dat ging gelukkig niet soepel. De U.S. Cluster Munitions Coalition, een samenwerkingsverband van organisaties waaronder Amnesty en Human Rights Watch hebben een protestbrief aan de president opgesteld om te vragen van de levering af te zien. En 14 Democratische senatoren drongen ook al op afwijzing van deze leverantie aan.(2) Als radicale groepen straatprotest zouden organiseren tegen specifiek dit type van wapenleveranties, dan zou ik dat heel positief vinden. Protest was te weinig en te laat om het besluit van president Biden nog tegen te houden. Het is een schandalig besluit dat juist ook voorstanders van de vrijheidsstrijd die mensen in Oekraïne voeren, horen af te wijzen. Wie echt een vrij Oekraïne wil, kan niet accepteren dat dit vrije Oekraïne eerst volgegooid wordt met nog meer mijnenvelden dan Rusland er al heeft aangebracht.

Ik weet dat er in deze stellingname tegen clusterbommen voor Oekraïne iets kan wringen. Rusland gebruikt die dingen ook, rücksichtslos. ‘Het invasieleger heeft er zeer waarschijnlijk honderden aanvallen mee uitgevoerd met vele honderden dode vrouwen, mannen en kinderen tot gevolg. Waarschijnlijk ligt het dodental nog veel hoger’, zo vat de NOS onderzoeksresultaat van Human Rights Watch samen. Oekraine heeft die dingen in een eerder stadium ook al gebruikt, met soortgelijke gevolgen maar op veel kleinere schaal (3) Oekraïense clusterwapens afkeuren en niets zeggen terwijl Rusland ze in het rond slingert klinkt niet okay. Als dat wapen inherent verkeerd is, dan is het dat in beide handen, in Russische niet minder dan in Oekraïense handen. En waar Oekraïne nog een zeker belang heeft om de clusterwapens niet al te slordig in te zetten – het zijn immers Oekraïense en geen Russische kinderen die straks erdoor verminkt dreigen te worden – daar heeft Rusland – dat het terroriseren van Oekraïense mannen, vrouwen en kinderen nu en in de toekomst tot staatsbeleid heeft – zo’n rem niet.

Maar mijn afwijzing van clusterbommen-voor-Oekraïne betekent helemaal niet automatisch dat ik de Russische clusterbommencriminaliteit onweersproken laat. Nee, ik heb Russische clusterbommen tot nu toe niet specifiek veroordeeld, omdat ik niet de elk afzonderlijk wapen onder de loep nam dat Rusland lanceerde of hanteerde. Maar ze waren natuurlijk deel van de hele Russische oorlogspolitiek, de hele invasie van en bezettingsoorlog tegen Oekraïne die ik van A tot Z vanaf het begin heel expliciet heb afgewezen. Elke bom, granaat, kogel, raket en drone die Rusland op Oekraïense doelen heeft afgevuurd, is misdadig. Dat ik niet elk wapensysteem apart heb genoemd verandert daar niets aan.

Wie Ruslands wapens tegen Oekraïne niet afwijst, maar nu wel alarm slaat over Oekraïense clusterwapens, kiest ten onrechte Ruslands kant. Wie echter Ruslands complete oorlog tegen Oekraïne afwijst, het recht van Oekraïners om zich gewapenderhand tegen de Russische aanval te verdedigen onderstreept, en Rusland een snelle nederlaag gunt in een oorlog die Rusland zelf heeft gelanceerd, die heeft het volste recht die clusterwapens voor Oekraïne af te wijzen als een principieel verkeerd soort wapen in die strijd.

Als Oekraïne morgen om gifgas of kernwapens vraagt tegen de Russische agressie, dan geldt iets dergelijks. Dan hoop ik dat niemand daar in mee gaat. Juist ook mensen die een totale mislukking van de Russische koloniale oorlog tegen Oekraïne verlangen en erkennen dat die mislukking gewapende strijd vergt horen tegen zulke dingen nee te zeggen, want vrijheid verover je niet met massavernietigingswapens. Voor clustermunitie geldt iets soortgelijks. Dat Rusland ze gebruikt, typeert de Russische oorlogvoering. Hoe minder de Oekraïense oorlogsvoering qua wapengebruik op de Russische lijkt, hoe beter – en uiteindelijk ook: hoe effectiever. Tenzij een onbewoonbaar Oekraïne tot de oorlogsdoelen van de Oekraïense verdedigingsoorlog wordt gerekend.

Nog zo’n onzalig wapenvoornemen bestaat er uit om munitie met verrijkt uranium te leveren aan Oekraïne. Groot-Brittannië heeft aangekondigd zulke munitie te gaan leveren.(4) De VS is iets soortgelijks van plan. Een slechte zaak is het.

Ik snap de gedachtegang. Die munitie is geschikt om zwaardere bepantsering te doordringen en dergelijke. Dat komt van pas nu Oekraïne tegenover de fortificaties staat die Rusland in Oekraïens bezet gebied g heeft aangelegd om het Oekraïense tegenoffensief zo moeilijk mogelijk te maken. Logisch dat Oekraïne zoekt naar methoden om door de versterkte posities en verdedigingslinies heen te breken en dergelijke. Maar net als met clusterwapens geldt: dit wapen is niet te gebruiken zonder groot gevaar, niet alleen voor de militaire tegenstander maar ook voor de bevolking waarvan de bevrijding toch een oorlogsdoel heet te zijn.

Het woord verraadt al het gevaar: verarmd uranium, dat wil zeggen radioactief materiaal. Dat komt vrij in een door deze munitie bestookt gebied. Ervaring in Irak, waar de VS op aanzienlijke schaal deze munitie heeft gebruikt, leert dat zo’n gebied gevaarlijk is omdat de radioactiviteit leidt tot meer mensen met kanker en dergelijke. ‘Sinds 1990 is het aantal malen dat leukemie voorkomt in Irak met 600 procent gestegen’ – nadat Irak in de Golfoorlog met die munitie is bestookt. ‘De meeste slachtoffers van kanker en leukemie zijn geen soldaten. Het zijn burgers. En veel van hen zijn kinderen’, aldus Jeffrey St Clair in Counterpunch. Hij voegt er aan toe dat ook in en om Sarajevo het aantal gevallen van kanker merkbaar is gestegen nadat de VS halverwege de jaren 1990 Servische posities met dit type munitie had bestookt. Naast Servische slachtoffers zijn intussen ook soldaten die als VN ‘peacekeepers’ actief waren, slachtoffer van kanker geworden, soms met de dood als gevolg.(5)

Interessant is ook de houding van wapenproducent Lockheed Martin. Die is inmiddels met de productie van de dingen gestopt en zei er bij ‘dat de beslissing was gebaseerd op “duurzaamheid” en niet om financiële redenen, aldus Branco Marcovic in Jacobin.(6) Leveranciers zelf weten kennelijk dondersgoed hoe giftig en gevaarlijk die munitie is. Het spul is ook in Afghanistan gebruikt, met soortgelijke ellende als gevolg. En zelfs het Departement voor Veteranenzaken in de VS heeft erkend dat verarmd uranium een ‘potentieel gezondheidsrisico’ is, al behandelt het claims over mogelijk daardoor veroorzaakte gezondheidsschade louter ‘op een case by case basis’…(7)

Deze munitie is niet letterlijk volledig een kernwapen. Maar het is ook weer niet helemaal geen kernwapen. Inzet ervan is een gevaar voor wie daar leeft – en voor nakomelingen van wie daar leeft. Inzet ervan maakt zulke gebieden vrijwel onbewoonbaar, gedurende lange periodes. Daarom hoort de inzet van dit wapen achterwege te blijven. Dat geldt ook voor de levering ervan, want wat niet wordt gebruikt hoeft ook niet te worden geleverd.

Hier geldt hetzelfde als voor de clustermunitie: protest tegen dit soort wapens, de levering ervan en het gebruik, is noodzakelijk. Niet omdat we willen dat Oekraïne zich niet meer kan verdedigen. Wel omdat er gewoon wapens zijn die daarvoor een onaanvaardbaar hoge prijs vergen. Wapens waarvan inzet onmogelijk is zonder mensen te treffen tegen wie het niet is gericht, zijn onaanvaardbaar.

Een geweer kun je richten, en als dat lukt wordt alleen degene op wie je richt gedood. Munitie met verarmd uranium kun je wel richten op een specifieke bunker – en dat wordt die verwoest en de mensen erin gedood. Maar tevens worden mensen in de wijde omgeving langdurig aan gevaarlijke radioactiviteit blootgesteld. Die blootstelling is geen vermijdbaar ongeluk. Die blootstelling is inherent aan het wapen zelf. Dat maakt het wapen onaanvaardbaar, ook voor wie wapengebruik ter verdediging tegen onderwerping op zichzelf aanvaardbaar kan vinden. Ik weet niet of Rusland deze wapens gebruikt, ik acht het zeer wel mogelijk, Poetin dreigde er in ieder geval mee.(8) Maar, net als bij die clusterkrengen, dat tekent dan de misdadigheid van de Russische oorlogvoering. Ik zie geen goede reden waarom we Oekraïne zouden steunen waar Oekraïne precies dat soort misdadigheid zou hanteren, en al helemaal geen reden voor radicalen, antimilitaristen en anarchisten om daarin mee te gaan.

Het is dus niet goed om gewoon te zeggen: Oekraïne verdedigt zich tegen Russische agressies, de complete wapenleveranties die vanuit NAVO-staten naar Oekraïne gaan verdienen onze steun, ongeacht de aard van de wapens zelf. Spullen waarmee je, door de aard van die spullen, enkel misdaden tegen de menselijkheid kunt plegen, zijn niet acceptabel. Dat geldt voor massavernietigingswapens. Het geldt ook voor munitie die je misschien als grensgevallen kunt beschouwen, maar dan toch duidelijk aan de verkeerde kans van die grens: clusterbommen en verarmd uranium. Niet doen dus, dit soort leveranties. En protesteren waar zoiets toch gebeurt – maar zonder daarmee het recht van Oekraïners om zich tegen Rusland te verdedigen in twijfel te trekken – inclusief het recht om zich daartoe te bewapenen ook.

Noten:

(1) ‘Biden Administration Poised to Supply Ukraine With Banned Cluster Boms’, Common Dreams, 1 juli 2023, https://www.commondreams.org/news/biden-administration-poised-to-supply-ukraine-with-banned-cluster-bombs

(2) ‘Biden Administration Poised to Supply Ukraine With banned Cluster Boms’, Common Dreams, 1 juli 2023, https://www.commondreams.org/news/biden-administration-poised-to-supply-ukraine-with-banned-cluster-bombs

(3) ‘ “Ook Oekraine doodde burgers met clustermunitie, VS moet het niet veveren”’, NOS, 6 juli 2023, https://nos.nl/artikel/2481745-ook-oekraine-doodde-burgers-met-clustermunitie-vs-moet-het-niet-leveren

(4) What are depleted uranium munitions the UK is sending to Ukraine?’ Al Jazeera, 23 maart 2023, https://www.aljazeera.com/news/2023/3/23/what-are-depleted-uranium-munitions-the-uk-is-sending-to-ukraine

(5) Jeffrey St. Clair, ‘Cancer as weapon: Sowing Battlefields with Depleted Uranium’. Counterpunch, 29 maart 2023, https://www.counterpunch.org/2023/03/29/cancer-as-weapon-sowing-battlefields-with-depleted-uranium/

(6) Branco Marcovic, ‘The United Staes wants to Poison Ukraine to Save It’, Jacobin, 24 juni 2023, https://jacobin.com/2023/06/us-biden-depleted-uranium-ukraine-war-russia

(7) Binoy Kampmark, ‘A Hazardous Decision: Supplying Ukraine with Depleted Uranium Shells’, Counterpunch, 30 maart 2023, https://www.counterpunch.org/2023/03/30/a-hazardous-decision-supplying-ukraine-with-depleted-uranium-shells/

(8) Brett Wilkins, ‘Warnings as US and Russia Threaten to Deploy Depleted Uranium Weapons to Ukraine’, Common Dreams, 14 juni 2023, https://www.commondreams.org/news/depleted-uranium-ukraine-2661317748


Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Die oorlog om Oekraine: lastige argumenten. Deel 5

Opgeslagen onder Divers

MAIL ASTRID ESSED DD 23 MEI 2016 AAN DE NEDERLANDSE EUROPARLEMENTARIERS OVER DE EU-TURKIJE DEAL

OM DE VLUCHTELINGEN UIT FORT EUROPA TE WEREN, GAAT DE

GEWETENLOZE EU GEEN ZEE TE HOOG

HET SLUITEN VAN EEN ”VLUCHTELINGENDEAL” MET MENSENRECHTEN

SCHENDEND TURKIJE, WAARBIJ HET RECHT OP ASIEL EN BESCHERMING

MET VOETEN WORDT GETREDEN, IS GEEN ENKEL PUNT

MAIL ASTRID ESSED OP 23 MEI 2016 AAN DE NEDERLANDSE

EUROPARLEMENTARIERS OVER DE EU-TURKIJE DEAL

Astrid Essed <astridessed@yahoo.com>Mon, May 23, 2016 at 7:06 AM
Reply-To: Astrid Essed <astridessed@yahoo.com>To: “paul.tang@europarl.europa.eu” <paul.tang@europarl.europa.eu>, “agnes.jongerius@europarl.europa.eu” <agnes.jongerius@europarl.europa.eu>, “kati.piri@europarl.europa.eu” <kati.piri@europarl.europa.eu>, “sophie.intveld@ep.europa.eu” <sophie.intveld@ep.europa.eu>, “gerben-jan.gerbrandy@ep.europa.eu” <gerben-jan.gerbrandy@ep.europa.eu>, “marietje.schaake@ep.europa.eu” <marietje.schaake@ep.europa.eu>, “matthijs.vanmiltenburg@europarl.europa.eu” <matthijs.vanmiltenburg@europarl.europa.eu>, “hans.vanbaalen@europarl.europa.eu” <hans.vanbaalen@europarl.europa.eu>, “cora.vannieuwenhuizen@europarl.europa.eu” <cora.vannieuwenhuizen@europarl.europa.eu>, “jan.huitema@europarl.europa.eu” <jan.huitema@europarl.europa.eu>, “esther.delange@ep.europa.eu” <esther.delange@ep.europa.eu>, “wim.vandecamp@ep.europa.eu” <wim.vandecamp@ep.europa.eu>, “jeroen.lenaers@ep.europa.eu” <jeroen.lenaers@ep.europa.eu>, “lambert.vannistelrooij@europarl.europa.eu” <lambert.vannistelrooij@europarl.europa.eu>, “annie.schreijer-pierik@ep.europa.eu” <annie.schreijer-pierik@ep.europa.eu>, “ddejong@sp.nl” <ddejong@sp.nl>, “amineur@sp.nl” <amineur@sp.nl>, “bas.eickhout@europarl.europa.eu” <bas.eickhout@europarl.europa.eu>, “judith.sargentini@europarl.europa.eu” <judith.sargentini@europarl.europa.eu>, “bastiaan.belder@europarl.europa.eu” <bastiaan.belder@europarl.europa.eu>, “peter.vandalen-office@europarl.europa.eu” <peter.vandalen-office@europarl.europa.eu>
“The world will not be destroyed by people who do evil but by those who
watch it without doing anything”.
UITSPRAAK EINSTEINhttp://www.goodreads.com/quotes/935864-the-world-will-not-be-destroyed-by-those-who-do
AAN DE NEDERLANDSE EUROPARLEMENTARIERSOnderwerp: EU-Turkije deal over vluchtelingenGeachte dames en heren, Deze brief is een aanklacht.Een aanklacht tegen de zogenaamde EU-Turkije deal overde ”beheersing” van de vluchtelingenstroom, [1] waarvoor hetNederlandse parlement, medeverantwoordelijk is door zijnpolitieke toestemming, aan premier Rutte, voor de onderhandelingenmet de EU over wat is uitgemond in deze onzalige deal. [2]Ondanks het feit, dat het op voorhands op de hoogte was van hetop Nederlandse bodem ontsproten ”plan Rutte Samsom”,dat aan dit alles ten grondslag lag. [3]Daarnaast is deze brief een oproep aan u, uw uiterste, politiekeinvloed aan te wenden, deze onzalige ”EU Turkije deal” terug te draaien.WAAROM EEN ONZALIGE DEAL?Omdat deze deal een elementaire breuk is met hetrecht op vluchten, het recht op asiel en het recht op veiligheid,zoals vastgelegd in de Internationale Verdragen [4] en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens,noem betreffende artikel] [5]Deze deal, ontsproten uit het plan Rutte Samsom [6], houdt namelijk in,dat alle vluchtelingen, die vanaf Turkije naar Griekenlandvluchten, worden teruggestuurd naar Turkije. [7]In ruil daarvoor krijgt Turkije een zak geld voor de opvang vanvluchtelingen [3 miljard euro] en wordt door de EU voor elke teruggestuurdeSyrier een Syrische vluchteling uit Turkije opgenomen,met een maximum van 72. 000 mensen. [8]Die regeling geldt dus alleen voor Syrische vluchtelingen, nietvoor vluchtelingen uit andere landen zoals Afghanistan, Irak, Eritrea etc. [9]SCHENDING RECHT OP ASIELOnnodig te zeggen, dat het terugsturen van vluchtelingen naar Turkijeeen fundamentele inbreuk is op het recht op vluchten EN het rechtop asiel, zoals is vastgelegd in Internationale Verdragen en deUniversele Verklaring van de Rechten van de Mens. [10]Weliswaar staat in de EU Turkey Statement, dat ”Migrants arriving in the Greek islands will be duly registered and any application for asylum will be processed individually by the Greek authorities in accordance with the Asylum Procedures Directive, in cooperation with UNHCR.” [11].Maar dat is voor het mooie EU gezicht.Uit alle berichten, alsmede de kritiek van Amnesty Internationalblijkt, dat met het recht op asiel in het geheel GEEN rekeningzal worden gehouden. [12]Dit wordt overigens niet beter verwoord door premierRutteIk citeer het AD”Syriërs zullen niet langer hun laatste geld spenderen aan een levensgevaarlijke reis over zee als ze binnen enkele dagen toch weer terug in Turkije zijn, zo verwacht de premier. Ook de laatste vluchteling trekt die conclusie dus binnen vier weken.” [13]

SCHENDING RECHT OP VEILIGHEID/TURKIJEGEEN ”VEILIG DERDE LAND”
Maar er is meer:Een ander zwaar punt van kritiek is, dat Turkije door de EU wordtbeschouwd als een ”Veilig Derde Land”, maar dat allerminstis:De criteria voor een ”Veilig Derde Land” zijn, de naam zegt het al”Veiligheid”, vertaald, dat er geen sprake is van vervolgingof onmenselijke behandeling en dat het principe van”non refoulement” [geen vluchtelingen terugsturen, wanneerer kans op vervolging of gevaar is] wordt gehandhaafd. [14]
Wat Turkije betreft is daar geen sprake van:Amnesty International rapporteert, dat Turkije ”vrolijk” [toevoegingmijnerzijds] Syrische vluchtelingen terugstuurt naar oorlogsgebiedSyrie en bekritiseert voor een belangrijk deel op grond daarvande EU-Turkije deal. [15]Deze zelfde kritiek wordt gedeeld door Human Rights Watch. [16]Ook beschiet de Turkse grenspolitie vluchtende Syriers [17]en zijn vluchtelingen bestookt door de Turkse kustwacht. [18]
Turkije heeft tegenover de EU aangegeven, dat vluchtelingen niet meer zullen worden teruggestuurd naar onveilige gebieden [19], maar de werkelijkheid is anders:Enkele uren nadat de EU en Turkije hun ´´vluchtelingendeal´´gesloten hadden, schond Turkije die zogenaamde ´´belofte´´al, door ongeveer dertig Afghaanse asielzoekers terug te sturennaar Afghanistan.Dit was niet alleen grof, omdat bekend is, dat Afghanistan hoogstONveilig is vanwege de voortwoedende oorlogssituatie, bovendienhadden die Afghaanse asielzoekers niet eens toegang gekregentot de asielprocedure. (20)Terecht had Amnesty felle kritiek op deze handelwijze van Turkije. (21)Turkije ´´Veilig Derde Land, vergeet het maar. (22)

SCHENDING RECHT OP HUMANE BEHANDELING/TURKIJE´S MISHANDELING VAN VLUCHTELINGEN
Vluchtelingen in Turkije zijn systematisch mishandelden inhumaan behandeld, zo meldt Amnesty Internationalin zijn rapport ´´Europe´s Gatekeeper/Unlawful detentionand deportation of refugees from Turkey´´ (23)Vluchtelingen werden opgesloten, in incommunicadogehouden en mishandeld……alvorens gedwongen teworden uitgezetnaar de oorlogsgebieden, die zij juist hadden ontvlucht…..(24)Een praktijk, die Turkije nog steeds bezigt, zoals de uitzettingvan Afghanen naar ONveilig Afghanistan, enkele uren na hetsluiten van de ´´vluchtelingendeal´´  tussen Turkije ende EU, uitwijst. (25)

TENSLOTTE
Uit bovenstaande, wat na te trekken is uit rapportages en persberichten van Amnesty International en Human RightsWatch (26), valt maar een conclusie te trekken:De EU Turkije vluchtelingendeal is een grove schending van het rechtop vluchten, het recht op asiel en het principe van nonrefoulement [het niet terugsturen van vluchtelingen naargevaarlijke landen/gebieden en/of gebieden met kansop vervolging]Rechten, die zijn vastgelegd in de Universele Verklaringvan de Rechten van de Mens, de Internationale Verdragenen ook in de EU Verdragen.Het is dus een schande, de EU Turkije vluchtelingendeal tehandhaven en daarom deze dringende oproep aan u, uwpolitieke invloed aan te wenden, deze deal te ontbinden.Want ieder politiek accoord, iedere politieke deal, diegesloten wordt, kan weer ontbonden worden.
Toon, dat het u ernst is met het handhaven van de rechtenvan vluchtelingen!Zo niet, dan bent u, Europarlementariers, moreel en politiekmedeverantwoordelijk voor al het humanitaire leed,vluchtelingen aangedaan ten gevolge van deze misdadigeEU-Turkije deal
In herinnering breng ik u de uitspraak van Einstein,waarmee ik deze brief begon:
“The world will not be destroyed by people who do evil but by those who
watch it without doing anything”.


Ik reken op uw medewerking

Vriendelijke groeten
Astrid EssedAmsterdam 

NOTEN

[1]

Als Europa vrijdag zijn deal met Turkije rond krijgt, zal de vluchtelingenstroom over de Egeïsche Zee naar Griekenland binnen 3 à 4 weken volledig opdrogen. Daags na het verstrijken van zijn vorige deadline, ziet premier Mark Rutte opnieuw een eind aan de vluchtelingencrisis”

AD

ASIELSTROOM DROOGT BINNEN VIER WEKEN OP

18 MAART 2016http://www.ad.nl/ad/nl/36281/Vluchtelingenstroom-West-Europa/article/detail/4265266/2016/03/18/Asielstroom-droogt-binnen-vier-weken-op.dhtml

VOLKSKRANT

EU EN TURKIJE SLUITEN DEAL: MIGRANTEN VANAF MAANDAG 

TERUG

18 MAART 2016

http://www.volkskrant.nl/buitenland/eu-en-turkije-sluiten-deal-migranten-vanaf-maandag-terug~a4265860/

[2]

AD

RUTTE MAG VAN KAMER ONDERHANDELEN OVER DEAL

MET TURKIJE

15 MAART 2016

http://www.ad.nl/ad/nl/36281/Vluchtelingenstroom-West-Europa/article/detail/4263814/2016/03/15/Rutte-mag-van-Kamer-onderhandelen-over-deal-met-Turken.dhtml

[3]

NU.NL

RUTTE EN SAMSOM LANCEREN EUROPEES PLAN

VOOR VLUCHTELINGENCRISIS

28 JANUARI 2016

http://www.nu.nl/politiek/4205091/rutte-en-samsom-lanceren-europees-plan-vluchtelingencrisis.html

[4]

VN VLUCHTELINGENVERDRAG

CONVENTION RELATING TO THE STATUS OF REFUGEES

http://www1.umn.edu/humanrts/instree/v1crs.htm

[5]

”Everyone has the right to life, liberty and security of person.”

ARTICLE 3, UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTShttp://www.ohchr.org/EN/UDHR/Pages/Language.aspx?LangID=eng

  1. Everyone has the right to seek and to enjoy in other countries asylum from persecution.”

ARTICLE 14, UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTShttp://www.ohchr.org/EN/UDHR/Pages/Language.aspx?LangID=eng

[6]

NU.NL

RUTTE EN SAMSOM LANCEREN EUROPEES PLAN

VOOR VLUCHTELINGENCRISIS

28 JANUARI 2016

http://www.nu.nl/politiek/4205091/rutte-en-samsom-lanceren-europees-plan-vluchtelingencrisis.html

[7]

”1) All new irregular migrants crossing from Turkey into Greek islands as from 20 March 2016 will be returned to Turkey. ”

EUROPEAN COUNCIL

COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION

EU TURKEY STATEMENT

18 MARCH 2016http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/03/18-eu-turkey-statement/

Afspraken

De onderhandelingen van maart hebben tot de volgende voorlopige afspraken geleid:

  • – Alle vluchtelingen die illegaal de Europese Unie zijn ingekomen, worden teruggestuurd naar Turkije op kosten van de Europese Unie.”

EUROPA NU

OVERLEG EU TURKIJE OVER VLUCHTELINGEN 2016https://www.europa-nu.nl/id/vk20gbq097wa/overleg_eu_turkije_over_vluchtelingen

VOLKSKRANT

EU EN TURKIJE SLUITEN DEAL: MIGRANTEN VANAF MAANDAG TERUG

18 MAART 2016http://www.volkskrant.nl/buitenland/eu-en-turkije-sluiten-deal-migranten-vanaf-maandag-terug~a4265860/

[8]

”2) For every Syrian being returned to Turkey from Greek islands, another Syrian will be resettled from Turkey to the EU taking into account the UN Vulnerability Criteria.

………

………..

On the EU side, resettlement under this mechanism will take place, in the first instance, by honouring the commitments taken by Member States in the conclusions of Representatives of the Governments of Member States meeting within the Council on 20 July 2015, of which 18.000 places for resettlement remain. Any further need for resettlement will be carried out through a similar voluntary arrangement up to a limit of an additional 54.000 persons. ”

……..

EUROPEAN COUNCIL

COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION

EU TURKEY STATEMENT

18 MARCH 2016http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/03/18-eu-turkey-statement/

Voor elke Syriër die per boot teruggaat naar Turkije neemt de EU een Syriër legaal over uit Turkije. Vandaag werd daar een maximum over afgesproken: een plafond van 72.000 mensen. ”

VOLKSKRANT

EU EN TURKIJE SLUITEN DEAL: MIGRANTEN VANAF MAANDAG 

TERUG

18 MAART 2016

http://www.volkskrant.nl/buitenland/eu-en-turkije-sluiten-deal-migranten-vanaf-maandag-terug~a4265860/

”Voor elke Syriër die wordt teruggestuurd naar Turkije neemt de Europese Unie een andere Syriër uit Turkije op.”

EUROPA NU

OVERLEG EU TURKIJE OVER VLUCHTELINGEN 2016https://www.europa-nu.nl/id/vk20gbq097wa/overleg_eu_turkije_over_vluchtelingen

[9]

EUROPEAN COUNCIL

COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION

EU TURKEY STATEMENT

18 MARCH 2016http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/03/18-eu-turkey-statement/

In de verklaring van de Europese Unie wordt specifiek gesproken over Syrische vluchtelingen; migranten uit bijvoorbeeld Irak of Afghanistan lijken dus buiten die deal te vallen.”

METRONIEUWSDIT STAAT ER IN DE DEAL TUSSEN TURKIJE EN  DE EU8 MAART 2016

http://www.metronieuws.nl/nieuws/buitenland/2016/03/dit-staat-er-in-de-deal-tussen-turkije-en-de-eu

[11]

EUROPEAN COUNCIL

COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION

EU TURKEY STATEMENT

18 MARCH 2016http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/03/18-eu-turkey-statement/

[12]

AMNESTY INTERNATIONAL

EU TURKEY DEAL A HISTORIC BLOW TO RIGHTS

18 MARCH 2016https://www.amnesty.org/en/latest/news/2016/03/eu-turkey-refugee-deal-a-historic-blow-to-rights/

AMNESTY INTERNATIONAL

SAY NO TO A BAD DEAL WITH TURKEY

17 MARCH 2016

EUROPA NU

OVERLEG EU TURKIJE OVER VLUCHTELINGEN 2016https://www.europa-nu.nl/id/vk20gbq097wa/overleg_eu_turkije_over_vluchtelingen

VOLKSKRANT

EU EN TURKIJE SLUITEN DEAL: MIGRANTEN VANAF MAANDAG 

TERUG

18 MAART 2016

http://www.volkskrant.nl/buitenland/eu-en-turkije-sluiten-deal-migranten-vanaf-maandag-terug~a4265860/

METRONIEUWSDIT STAAT ER IN DE DEAL TUSSEN TURKIJE EN  DE EU8 MAART 2016

http://www.metronieuws.nl/nieuws/buitenland/2016/03/dit-staat-er-in-de-deal-tussen-turkije-en-de-eu

[13]

AD

”ASIELSTROOM DROOGT BINNEN VIER WEKEN OP”

18 MAART 2016

http://www.ad.nl/ad/nl/36281/Vluchtelingenstroom-West-Europa/article/detail/4265266/2016/03/18/Asielstroom-droogt-binnen-vier-weken-op.dhtml

[14]

”Het concept ‘veilig derde land’ mag volgens de internationale en de Europese wetgeving enkel gebruikt worden onder bepaalde voorwaarden. Zo mag er in het derde land geen sprake zijn van vervolging of onmenselijke behandeling. Daarnaast moet het land het principe van non-refoulement respecteren, de asielaanvragen onderzoeken en bescherming bieden aan vluchtelingen volgens het Vluchtelingenverdrag van 1951.”

VLUCHTELINGENWERK.BE

PERSBERICHT: TURKIJE ”VEILIG DERDE LAND” ? NEE ECHT NIET!

17 FEBRUARI 2016

http://www.vluchtelingenwerk.be/nieuws/persbericht-turkije-veilig-derde-land-nee-echt-niet

AMNESTY INTERNATIONAL VLAANDEREN

PERSBERICHT: TURKIJE ”VEILIG DERDE LAND” ? NEE ECHT NIET!

17 FEBRUARI 2016

https://www.aivl.be/nieuws/turkije-veilig-derde-land-nee-echt-niet

”Een ‘veilig derde land’ betekent volgens EU-regels dat het land asielzoekers de mogelijkheid biedt om een vluchtelingenstatus te krijgen, vluchtelingen niet naar hun land van herkomst terugstuurt en het Vluchtelingenverdrag in de praktijk naleeft. Dat wil zeggen: vluchtelingen wordt niet alleen fysieke veiligheid geboden, ze hebben ook toegang tot andere rechten die in het Vluchtelingenverdrag staan, zoals toegang tot werk, onderwijs en gezondheidszorg. In het kort: ze hebben toekomstperspectief”

AMNESTY INTERNATIONAL

TURKIJE: GEEN BOMMEN EN DUS

VEILIG?

http://weblogs.amnesty.nl/mensenrechtenvandaag/2016/02/17/turkije-geen-bommen-dus-veilig/

´´There are two very basic conditions for what is believed to constitute a safe country of asylum: the country offers a genuine chance for effective protection, and there is no risk that that country will send them back to their country of origin or another country where they might face risks to their lives and liberties – known as the nonrefoulement obligation. Effective protection, in legal terms, means that the country complies with the rights enumerated in the Refugee Convention in practice, respects fundamental human rights, and takes steps to ensure an adequate standard of living and long-term prospects known as “durable solutions”).´´

HUMAN RIGHTS WATCH

Q & A: THE EU TURKEY DEAL ON MIGRATION AND REFUGEES

3 MARCH 2016

https://www.hrw.org/news/2016/03/03/qa-eu-turkey-deal-migration-and-refugees

[15]

AMNESTY INTERNATIONAL

TURKEY ILLEGAL MASS RETURNS OF SYRIAN REFUGEES

EXPOSE FATAL FLAWS IN EU TURKEY DEAL

1 APRIL 2016https://www.amnesty.org/en/press-releases/2016/04/turkey-illegal-mass-returns-of-syrian-refugees-expose-fatal-flaws-in-eu-turkey-deal/

´´Turkije heeft vluchtelingen gedwongen teruggestuurd naar Syrië en veel vluchtelingen leven er in deplorabele omstandigheden zonder adequate huisvesting. Honderdduizenden vluchtelingenkinderen gaan niet naar school. Op geen enkele manier kan Turkije als ‘veilig derde land’ worden beschouwd waarop de EU gemoedelijk zijn verantwoordelijkheden kan afschuiven. ´´

AMNESTY INTERNATIONAL

EU-TURKIJE PLAN/MOREEL EN JURIDISCH VERWERPELIJK

8 MAART 2016https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/eu-turkije-plan-moreel-en-juridisch-verwerpelijk

[16]

HUMAN RIGHTS WATCH

Q & A: THE EU TURKEY DEAL ON MIGRATION AND REFUGEES

3 MARCH 2016

https://www.hrw.org/news/2016/03/03/qa-eu-turkey-deal-migration-and-refugees

HUMAN RIGHTS WATCH

TURKEY: SYRIANS PUSHED BACK AT THE BORDER

23 NOVEMBER 2015

https://www.hrw.org/news/2015/11/23/turkey-syrians-pushed-back-border

[17]

DE MORGEN.BE

TURKSE GRENSWACHTEN SCHIETEN OP

VLUCHTENDE SYRIERS

15 APRIL 2016

http://www.demorgen.be/buitenland/-turkse-grenswachten-schieten-op-vluchtende-syriers-bf72891f/

[18]

MIGRANT REPORT

TURKISH COAST GUARD ATTACK REFUGEE

BOAT

18 MARCH 2016

http://migrantreport.org/turkish-coastguard-attack-fleeing-refugee-boat/

[19]

”Turkije heeft ook toegezegd vluchtelingen niet terug te zullen sturen naar onveilige gebieden”

NU.NL

AKKOORD TUSSEN EU EN TURKIJE OVER AANPAK MIGRATIECRISIS

18 MAART 2016http://www.nu.nl/bootvluchtelingen/4232653/akkoord-tussen-eu-en-turkije-aanpak-migratiecrisis.html

(20)

´´Ongeveer dertig Afghaanse asielzoekers werden gevangengenomen en kregen geen toegang tot een asielprocedure´´

AMNESTY INTERNATIONAL

´´VEILIG´´ TURKIJE STUURT TIENTALLEN AFGHANEN TERUG

23 MAART 2016

https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/veilig-turkije-stuurt-tientallen-afghanen-terug

(21)

AMNESTY INTERNATIONAL

´´VEILIG´´ TURKIJE STUURT TIENTALLEN AFGHANEN TERUG

23 MAART 2016

https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/veilig-turkije-stuurt-tientallen-afghanen-terug

(22)

AMNESTY INTERNATIONAL

´´VEILIG´´ TURKIJE STUURT TIENTALLEN AFGHANEN TERUG

23 MAART 2016

https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/veilig-turkije-stuurt-tientallen-afghanen-terug

VLUCHTELINGENWERK.BE

PERSBERICHT/TURKIJE ´´VEILIG DERDE LAND´´/NEE ECHT NIET

17 FEBRUARI 2016

http://www.vluchtelingenwerk.be/nieuws/persbericht-turkije-veilig-derde-land-nee-echt-niet

AMNESTY INTERNATIONAL BELGIE

TURKIJE ´´VEILIG DERDE LAND´´/NEE ECHT NIET

17 FEBRUARI 2016

https://www.aivl.be/nieuws/turkije-veilig-derde-land-nee-echt-niet

HLN.BE

AMNESTY INTERNATIONAL/TURKIJE IS GEEN ´´VEILIG

DERDE LAND´´

17 FEBRUARI 2016

http://www.hln.be/hln/nl/34662/Vluchtelingencrisis/article/detail/2620104/2016/02/17/Amnesty-International-Turkije-is-geen-veilig-derde-land.dhtml

(23)

AMNESTY INTERNATIONAL REPORT

EUROPE´S GATEKEEPER/UNLAWFUL DETENTION AND DEPORTATION

OF REFUGEES FROM TURKEY

http://www.amnesty.eu/content/assets/Doc2015/2015_Documents/Turkey_detention_deportation_briefing_14Dec2015.pdf

(24)

´´The report Europe’s Gatekeeper documents how, since September, in parallel with EU-Turkey migration talks, the Turkish authorities have rounded up and herded scores – possibly hundreds – of refugees and asylum-seekers onto buses and transported them more than 1,000 kilometres to isolated detention centres where they have been held incommunicado. Some report being shackled for days on end, beaten and forcibly transported back to the countries they had fled.´´

AMNESTY INTERNATIONAL

TURKEY/EU RISKS COMPLICITY IN VIOLATIONS AS REFUGEES

AND ASYLUMSEEKERS LOCKED UP AND DEPORTED

16 DECEMBER 2015

´´Reports by Amnesty International and local groups speak of arbitrary arrests of refugees and of ill-treatment in detention in Turkey, plus denial of legal representation or aid, making it impossible for them to challenge their detention and deportation.´´

HUMAN RIGHTS WATCH

Q & A: THE EU TURKEY DEAL ON MIGRATION AND REFUGEES

3 MARCH 2016

https://www.hrw.org/news/2016/03/03/qa-eu-turkey-deal-migration-and-refugees

BBC

TURKEY MISTREATED SCORES OF MIGRANTS, SAYS AMNESTY

16 DECEMBER 2015

http://www.bbc.com/news/world-europe-35110779

(25)

´´Ongeveer dertig Afghaanse asielzoekers werden gevangengenomen en kregen geen toegang tot een asielprocedure´´

AMNESTY INTERNATIONAL

´´VEILIG´´ TURKIJE STUURT TIENTALLEN AFGHANEN TERUG

23 MAART 2016

https://www.amnesty.nl/nieuwsportaal/nieuws/veilig-turkije-stuurt-tientallen-afghanen-terug

(26)

RAPPORTAGES/PERSBERICHTEN AMNESTY INTERNATIONAL

EN HUMAN RIGHTS WATCH OVER EU-TURKIJE DEAL:

ZIE NOTEN 12, 14, 15, 16, 21, 22, 23, 24 EN 25

Reacties uitgeschakeld voor MAIL ASTRID ESSED DD 23 MEI 2016 AAN DE NEDERLANDSE EUROPARLEMENTARIERS OVER DE EU-TURKIJE DEAL

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Peter Storm]/De man van Clara componeerde ook: gedachten over vooruitgang

DE MAN VAN CLARA COMPONEERDE OOK: GEDACHTEN OVER

VOORUITGANG

PETER STORM

WEBSITE PETER STORM

Geplaatst op 24 juli 2023 door egel

maandag 24 juli 2023

Onderstaand artikel staat reeds op Konfrontatie Digitaal, waarvoor ik het gistermiddag schreef.

Jazeker, vooruitgang bestaat echt. Het is beter om het woord niet met dikke hoofdletters te schrijven. De Vooruitgang – is een levensgevaarlijk monster, zoals we aan de rookwolken boven het brandende Rhodos kunnen zien. Maar vooruitgang, in de zin van verbeteringen in sociale verhoudingen, in de zin van stappen naar emancipatie, vermindering van achterstelling van mensen en groepen mensen die systematisch buitengesloten en onderworpen zijn geweest en dat veel te vaak nog zijn? Ja, dat bestaat wel. Kwetsbaar voor reactionaire tegenaanvallen. Nooit veilig zolang het alomvattende systeem van onderwerping, het kapitalisme, autoritarisme, patriarchale en wit-suprematistische onderdrukking, de onderwerping van de niet-menselijke natuur aan ‘de mens’. Maar specifieke waardevolle vooruitgang bestaat en is het waard om voor te vechten.

Dat bedacht ik me terwijl ik de radio aan heb staan in mijn egelhol, zoals te doen gebruikelijk oop de vroege zondagmiddag. NPO 4, ooit bekend als Hilversum 4. Hoe dan ook: de klassieke muziekzender van de op publieke omroep. Daar kondigde de presentator aan: ‘Er staan nog steeds veel te weinig vrouwelijke componisten in de Klassieke Top 400. Daarom draaien we nu iets van een bekende vrouwelijke componist. En – heel bijzonder: – haar man componeerde ook! Hier zijn deel twee en drie van het pianotrio van Clara Schuman…’ In die paar zinnetjes zit een flinke en welkome toename van aandacht en waardering van vrouwelijke componisten. Aangezien veel van mijn lezers wellicht weinig naar NPO 4 en zich in klassieke muziek verdiepen – en waarom ook? Er is zoveel ander moois en waardevols! – ga ik dat eens op mijn zondagmiddagse gemak uitleggen.

Eerst die Klassieke Top 400, het minst belangrijkste. Dat is een jaarlijks door luisteraars op initiatief van de zender gemaakte lijst van klassieke muziekwerken waar vooraf een heleboel reclame op de zender voor wordt gemaakt. De Top 2000, maar in plaats van Queens Bohemian Rhapsody dan eerder de Rhapsody in Blue van George Gershwin, en met Beethoven en Bach in plaats van Beatles en Eagles. Bij de aanloop van de Klassieke 400 hoort ook dat presentatoren mensen aanmoedigen om op bepaalde muziekwerken te stemmen en bepaalde componisten te promoten. Welnu, dat circus is weer bezig, en daarin past dus de vaststelling van de presentator dat het aantal vrouwelijke componisten in die hitlijst nog steeds veel te laag is. En over die vrouwelijke componisten op NPO 4 wil ik het dus hebben, want in de aandacht voor de rol van vrouwen in de klassieke muziekwereld is de laatste tien, vijftien jaar beslist iets ten goede veranderd.

Toen ik dagelijks naar de klassieke muziekzender begon te luisteren – vanaf januari 2010, de aanleiding bespaar ik de lezer hier – waren er zo te horen twee vrouwen die klassieke muziekstukken componeerden. Heel misschien drie. Het betrof ‘de vrouw van…’, ‘de zus van…’, en soms Hildegard. ‘De vrouw van’ is Clara Schumann, getrouwd met de bekendere Robert Schumann. ‘De zus van’ is Fanny Mendelssohn, zus van de beroemdere Felix Mendelssohn. ‘Hildegard’ is Hildegard von Bingen, mysticus en multitalent uit de Middeleeuwen en componist van indrukwekkende hymnen waarvoor het woordje ‘Gregoriaanse muziek’ ontoereikend is. ‘Gregoriaans’ is het woord voor de gestandaardiseerde versie van zulke muziek. Maar Hildegard von Bingen maakte the real thing.

Terug naar Clara en Fanny. Daar werd af en toe wel wat van gedraaid, en daar kwam dan altijd e vermelding bij dat het de echtgenoten dan wel de zus van de mannelijke naamgenoten hen was. Zo mochten meedoen, maar in het kielzog van de mannen, zo niet als aanhangsel. Dat is – moet ik dat zelfs maar vermelden? – onterecht. Ga maar eens luisteren naar dat pianotrio van Clara Schumann. Dat verdient bekendheid, dat doet niet onder voor het werk van haar man.

Gaandeweg heb ik het horen veranderen. En dat gaat nog steeds door. Presentatoren en programmamakers – eerst nog een enkeling, gaandeweg meer – gingen systematisch aandacht geven aan vrouwen die prachtige dingen componeerden die brede bekendheid verdienden maar dat zelden kregen – toch vooral omdat ze door een vrouw en niet door een man waren gemaakt. Zo leerde ik Louise Farrenc kennen, een vrouw uit de negentiende eeuw in Frankrijk die ook faam maakte als concertpianiste. Van haar is een nonet (stuk voor negen instrumenten, vijf blazers en vier strijker) belangrijk, net als meer kamermuziek en ook drie symfonieën. Ze is lang vrijwel vergeten geweest – waarom zou dat nu zijn? – maar de laatste decennia terecht uit die vergetelheid terug gehaald.

Het is maar een enkel voorbeeld. Belangwekkende vrouwelijke componisten waarop de zender me wees, waren bijvoorbeeld de Amerikaanse Amy West, ook een van de eerste klassieke componisten van enige faam uit de Verenigde Staten, en iemand die het vak niet in Europa had geleerd. Ze was in haar tijd wel degelijk beroemd trouwens. Haar stijl begint als laat-Romantisch, verwant aan Brahms, maar verschuift later in atonale richtingen. Je hoort nu af en toe muziek van haar, en dat is goed. Hetzelfde geldt voor Kate Moore, een hedendaags vrouwelijk componist uit Australië: ze mag er niet alleen zijn, ze is er gewoon ook. Het zijn maar twee voorbeelden uit tallozen meer van vrouwelijke componisten die nu naar voren komen zonder dat zij dat nog met dat irritante ‘de vrouw van’… of ‘ de zus van’ worden aangekondigd.

Er wordt ook serieus werk gemaakt van het hernieuwd aandacht vragen voor vrouwelijke componisten uit een verder verleden, uit Renaissance en Barok. Want ze zijn er altijd geweest, vrouwen die de prachtigste werken vervaardigden. Ze zijn alleen veel te lang naar de achtergrond geduwd, en het is meer dan tijd dat aan die marginale plek een eind wordt gemaakt. Dat nu eens op de radio Robert eens als de componerende man van Clara Schumann werd genoemd, toont een werkelijke verschuiving in erkenning en waardering van vrouwelijke componisten aan. Dat is mooi, maar we zijn er natuurlijk nog lang niet.

Een soortgelijke verschuiving betreft componisten van kleur. Tussen al die witte mannen, tussen Mozart, Haydn, Beethoven en Bach, Stravinsky en Rachmaninoff, Liszt en Chopin, Schubert en Schumann en Vivaldi en wie al niet zien we zelden zwarte componisten. Dat betekent niet dat die er niet zijn! Het betekent dat ze zijn weggeduwd van het podium, figuurlijk en vrijwel letterlijk. Ook voor zwarte componisten komt de laatste jaren gelukkig gaandeweg meer aandacht. Voor Samuel Coleridge-Taylor bijvoorbeeld, Brits componist en tevens dirigent, vooral actief in de eerste helft van de twintigste eeuw. Hij maakte muziek waarin hij zijn Afrikaanse wortels liet doorklinken. Hij componeerde van alles, cantates maar ook kamermuziek en een vioolconcert. Ik had er lang nooit van gehoord, maar gelukkig hoor je de laatste tijd met enige regelmaat zijn muziek. Musici die werkten in het orkest dat hij dirigeerde noemden hem ‘de zwarte Mahler’. Weer zo’n ergerlijk en feitelijk racistisch voorbeeld waarin witte mensen de maatstaf zijn, want Gustav Mahler ‘de witte Coleridge’ noemen, dat deed niemand.

Een buitengewoon belangwekkende zwarte componist was in Frankrijk actief, vlak voor en tijdens de Franse Revolutie in de achttiende eeuw. Zijn naam was Joseph Bologne Chevalier de Sainte George. Niet alleen was hij zwart, vanwege zijn moeder uit Senegal; die moeder was een tot slaaf gemaakte vrouw. Al voor de revolutie dirigeerde hij, en had daarin een zo prominente rol dat hij de zogeheten Parijse symfonieën van Joseph Haydn – als componist in die jaren een superster – dirigeerde. De man was niet alleen dirigent en componist, maar ook revolutionaire strijder: hij vocht mee in de revolutie op Saint Dominique, wat nu Haïti is tegen de slavenhouders daar. Hij voerde in de Franse Revolutie zelf ook een regiment aan, van zwarte soldaten.

Het liep slecht met hem af. Na terugkeer uit Saint Dominique kwam hij in de gevangenis. De slavernij, tijdens de revolutie afgeschaft, werd door Napoleon doodleuk weer ingevoerd, en racisme van staatswege werd weer regel. Saint George ging een jaar de cel in, hervatte weliswaar na vrijlating zijn muzikale loopbaan maar werd veelal genegeerd. Hij overleed in eenzaamheid in 1799. Zijn muziek is er gelukkig nog, en het is muziek van grote kwaliteit. Je voelt hem aankomen: hij stond wel bekend als ‘de zwarte Mozart’. De kwaliteit ervan is zodanig, de timing trouwens ook – de carrière van Mozart en Saint George verliepen parallel – dat het zeker niet minder logisch is om Mozart van nu af aan de witte Saint George te noemen. Geen onaardige componist hoor, die Mozart, daar gaat het verder niet om…

(Geen voetnoten; de informatie over genoemde mensen heb ik uit mijn geheugen maar vooral van Wikipedia.)

Peter Storm

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/De man van Clara componeerde ook: gedachten over vooruitgang

Opgeslagen onder Divers

NRC/De Gevaarlijke Pen van Astrid Essed/Ingezonden Stuk

NRC/DE GEVAARLIJKE PEN VAN ASTRID ESSED/INGEZONDEN STUK

TUNESIE/”GEEN ENKEL RESPECT”

NRC/INGEZONDEN STUK ASTRID ESSED OVER DE EU MIGRATIEDEAL MET

TUNESIE/”GEEN ENKEL RESPECT”

Beste Lezers,

Vorige week heb ik aan een aantal kranteredacties een Ingezonden Stuk toegezonden over de EU Migratiedeal met Tunesie

ZIE

Het was prettig te zien, dat de NRC mijn Stuk ook daadwerkelijk heeft

gepubliceerd!

Zie hieronder 

ASTRID ESSED

INGEZONDEN STUK, GEPUBLICEERD DOOR NRC

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/07/22/migratiedeal-geen-enkel-respect-a4170322

van: NRC  –  22 juli 2023

Migratiedeal

Geen enkel respect

Astrid Essed

22 juli 2023

Leestijd 1 minuut

‘Pact met de duivel’ lijkt sterk uitgedrukt, maar dat is het niet. De migratiedeal die de EU heeft gesloten met president Saied van Tunesië (18/7), tast in vergaande mate de rechten van vluchtelingen aan. Opzet is de vluchtelingenstroom via Tunesië terug te dringen. Dat land moet de grenzen beter bewaken en de mensensmokkel aanpakken. In ruil daarvoor krijgt het een zak geld. Ook kunnen Tunesische jongeren tijdelijk naar de EU voor scholing, werk of studie. En dat alles met inachtneming van de mensenrechten door president Saied, aldus demissionair premier Rutte.

Laat me niet lachen. Niet alleen is Saied een de facto dictator, in februari van dit jaar heeft hij een racistische, haatzaaiende toespraak gehouden over in Tunesië aanwezige Afrikaanse migranten. Gevolg was een golf van geweld, waarbij Afrikanen werden mishandeld, uit hun huis gedreven en gedeporteerd naar de grens met Libië. Daar werden ze achtergelaten zonder medische hulp, eten en drinken. Dat is Saied.

En met een dergelijke president, die nul komma nul respect heeft voor mensenrechten, heeft de EU nu een migratiedeal gesloten. Mensen die moeten vluchten voor vervolging zijn nu niet in staat om asiel in Europa aan te vragen, waarmee de EU het recht op asiel, verankerd in EU-verdragen, met voeten treedt. Met het ondertekenen van deze onzalige deal heeft de EU bloed aan haar handen.

Astrid Essed

Amsterdam

– – –

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/07/22/migratiedeal-geen-enkel-respect-a4170322

Reacties uitgeschakeld voor NRC/De Gevaarlijke Pen van Astrid Essed/Ingezonden Stuk

Opgeslagen onder Divers

NRC/INGEZONDEN STUK ASTRID ESSED OVER DE EU MIGRATIEDEAL MET TUNESIE ”GEEN ENKEL RESPECT”

ANP

https://nos.nl/artikel/2483065-europese-unie-sluit-migratiedeal-met-tunesie
https://www.nrc.nl/nieuws/2023/07/22/migratiedeal-geen-enkel-respect-a4170322

TUNESIE/”GEEN ENKEL RESPECT”

NRC/INGEZONDEN STUK ASTRID ESSED OVER DE EU MIGRATIEDEAL MET

TUNESIE/”GEEN ENKEL RESPECT”

Beste Lezers,

Vorige week heb ik aan een aantal kranteredacties een Ingezonden Stuk toegezonden over de EU Migratiedeal met Tunesie

ZIE

Het was prettig te zien, dat de NRC mijn Stuk ook daadwerkelijk heeft

gepubliceerd!

ZIe hieronder 

ASTRID ESSED

INGEZONDEN STUK, GEPUBLICEERD DOOR NRC

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/07/22/migratiedeal-geen-enkel-respect-a4170322

van: NRC  –  22 juli 2023

Migratiedeal

Geen enkel respect

Astrid Essed

22 juli 2023

Leestijd 1 minuut

‘Pact met de duivel’ lijkt sterk uitgedrukt, maar dat is het niet. De migratiedeal die de EU heeft gesloten met president Saied van Tunesië (18/7), tast in vergaande mate de rechten van vluchtelingen aan. Opzet is de vluchtelingenstroom via Tunesië terug te dringen. Dat land moet de grenzen beter bewaken en de mensensmokkel aanpakken. In ruil daarvoor krijgt het een zak geld. Ook kunnen Tunesische jongeren tijdelijk naar de EU voor scholing, werk of studie. En dat alles met inachtneming van de mensenrechten door president Saied, aldus demissionair premier Rutte.

Laat me niet lachen. Niet alleen is Saied een de facto dictator, in februari van dit jaar heeft hij een racistische, haatzaaiende toespraak gehouden over in Tunesië aanwezige Afrikaanse migranten. Gevolg was een golf van geweld, waarbij Afrikanen werden mishandeld, uit hun huis gedreven en gedeporteerd naar de grens met Libië. Daar werden ze achtergelaten zonder medische hulp, eten en drinken. Dat is Saied.

En met een dergelijke president, die nul komma nul respect heeft voor mensenrechten, heeft de EU nu een migratiedeal gesloten. Mensen die moeten vluchten voor vervolging zijn nu niet in staat om asiel in Europa aan te vragen, waarmee de EU het recht op asiel, verankerd in EU-verdragen, met voeten treedt. Met het ondertekenen van deze onzalige deal heeft de EU bloed aan haar handen.

Astrid Essed

Amsterdam

– – –

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/07/22/migratiedeal-geen-enkel-respect-a4170322

Reacties uitgeschakeld voor NRC/INGEZONDEN STUK ASTRID ESSED OVER DE EU MIGRATIEDEAL MET TUNESIE ”GEEN ENKEL RESPECT”

Opgeslagen onder Divers

[Toespraak Joke Kaviaar bij de rechtszaak dd 19 juli tegen haar en 7 andere klimaatactivisten]”ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT, WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

https://nos.nl/artikel/2461713-768-klimaatactivisten-opgepakt-bij-klimaatdemonstratie-op-a12-in-den-haag

VOORWOORD

Beste Lezers,

Zie hier de indrukwekkende ”Laatste Woord” toespraak van

activiste, schrijfster en dichteres Joke Kaviaar bij

de 19 juli 2023 rechtszaak tegen haar en 7 andere klimaatactivisten

Zie ook

EN OOK

EEN PRACHTIGE TOESPRAAK!

En neen, IK ben  geen veganist en ook geen anarchist, maar moet

je dat zijn om de Strijd voor de Aarde te voeren?

Om de Strijd tegen neo koloniale uitbuiting en VOOR de rechten

van vluchtelingen te voeren?

Ik ondersteun de Strijd van Joke Kaviaar en die duizenden en duizenden

Klimaatactivisten om het behoud van de Aarde en het Leefbaar houden

van de Aarde voor Mens en Dier.

Want de teloorgang van de Aarde treft niet alleen de armsten/allerarmsten,

maar uiteindelijk ook die Rijken in hun villa’s.

Het gaat om het Voortbestaan der Mensheid

EN LEZERS, VERGEET HET NIET.

JOKE KAVIAAR EN DE 7 ANDEREN STAAN TERECHT, OOK VOOR U

ASTRID ESSED

TOESPRAAK JOKE KAVIAAR

ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT. WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

Een heleboel laatste woorden bij het politieke opruiingsproces op 19 juli 2023 vanwege de oproep om de A12 te blokkeren op 28 januari 2023.Video door documentairemaker Maartje van Poelje.

Terwijl Shell in Nigeria de grond vervuilt met hun smerige olie en daarmee het land van boeren vernietigt, denken mensen in Nederland nog dat het niet zo’n vaart zal lopen met de opwarming van de aarde en smeren op het strand onder de rook van Tata wat extra zonnebrand crème op het lijf. Ik zeg: kanker! Ik zeg: moord. Ik zeg: stop de fossiele subsidies die bedrijven aanmoedigen door te gaan met vervuiling.

Terwijl mensen in Nederland zich na een paar dagen hitte en een plaatselijke zomerstorm zorgen maken over het verdorren van gras en planten in de tuin (als ze die hebben), maken mensen zich in Somalië zorgen over al jaren aanhoudende droogte, mislukkende oogsten en of ze nog wel te eten zullen hebben. Ik zeg: hongersnood! Ik zeg: moord. Ik zeg: stop de agrarische industrie die wereldwijd door ontbossing en CO2 uitstoot de opwarming van de aarde aanjaagt.

Terwijl in Nederland klimaatactivisten vervolgd worden voor het oproepen tot een burgerlijk ongehoorzame demonstratie op een weg, zien we in landen om ons heen de repressie tegen klimaatstrijders al veel verder gaan. Het verbod van Soulevements de la Terre, de Beweging van de Opstanden van de Aarde in Frankrijk. Massa arrestaties van slow marchers van Just Stop Oil in Engeland. Invallen bij klimaatactivisten van Letzte Generation in Duitsland… Maar zelfs dat alles is nog niks vergeleken met de keiharde onderdrukking die wereldwijd ver van ons bed inheemse volkeren te verduren krijgen als ze bijvoorbeeld de ontbossing van de Amazone in Brazilië proberen tegen te gaan. Het verzet tegen de aanleg van de Dakota Access Pipeline in de VS waarvoor de Standing Rock Sioux Tribe veel steun organiseerde, werd ook met veel geweld beantwoord. De recente repressie die het verzet tegen Cop City in Atlanta ten deel viel, met de politiemoord op bosbeschermer Tortuguita en aanklachten wegens terrorisme tegen demonstranten zijn we ook nog niet vergeten.

Ik zeg: misdaad! Ik zeg: ecocide. Verzet tegen de veroorzakers van klimaatverandering is een kwestie van solidariteit. Ik zeg: stop de repressie die wereldwijd verdedigers van land, water en lucht afstraft omdat ze hun leefomgeving en daarmee de planeet gezond willen houden.

Overheden, industrie, grootkapitaal: wat zij doen is je reinste doodsverachting. Maar dan wel die van anderen en niet die van henzelf.

Het zijn niet de rijken in hun villa’s, ver van naar uitlaatgassen stinkende steden, ver van gif uitstotende fabrieken, ver van vliegvelden waar geraas en neerslag van kerosinedampen dagelijkse kost is, die ziek worden en sterven. Zij dwingen laagbetaalde arbeiders tot werken voor nog meer winst en ongeremde groei. Zij vreten energie alsof die oneindig is.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want het helpt niet dat burgers individueel niet of minder vliegen, veganist worden, de dure treinreis aanvaarden die niet gesubsidieerd wordt. Wij moeten in actie komen en ons de greenwashing niet laten welgevallen. En dus blokkeren we de A12. Ik was erbij op 27 mei. Ik ben er weer in september. En dat is nog maar het begin. Dat is nog niets vergeleken met wat klimaatstrijders nog meer kunnen en zullen doen.

Het zijn niet de zich boeren noemende agro-kapitalisten die lijden onder de ontbossing van het regenwoud voor veevoer of onder de erbarmelijke omstandigheden van de vele dieren die als bezit worden gezien om uit te buiten en te af te slachten. Nee, het zijn niet deze lieden die lijden onder het stikstof dat de natuur verstikt en ontkalkt en die insecten en vogels van nageslacht en het leven zelf berooft. Zij vreten met hun mest de aarde kaal alsof die onuitputtelijk is.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want de dieren die op het altaar van het kapitalisme in de pan worden gehakt kunnen het niet. En als de agro-industrie met zijn veevoergiganten en slachthuizenpropaganda denkt dat hun belangen niet kunnen worden geschaad, dan zullen ze nog verbaasd opkijken. Klimaatstrijders kunnen nog veel meer doen dan alleen maar aan de deur kloppen.

En het zijn niet de politici met hun loze beloftes en hun lobbyvriendjes die lijden onder de noodzaak om te vluchten voor droogte, orkanen, overstromingen, hongersnood, landontginning, verwoesting door mijnbouw en luchtvervuiling. Het zijn niet de politici die lijden onder alle neo-koloniale afbraak georganiseerd vanuit het globale noorden, die geconfronteerd worden met gemilitariseerde grenzen die vluchtelingen tegenhouden, martelen en verkrachten, opsluiten en doodschieten.

Politici blijven maar doen alsof vluchtelingen de profiteurs zijn. Juist afgelopen week hebben we de misdadige deal met Tunesië gezien, bekokstoofd door Mark Rutte met de Italiaanse fasciste Giorgia Meloni, want klimaatvluchtelingen moeten maar terug naar hun zogenaamd veilige land. Om dit te kunnen blijven doen spelen politici mensen tegen elkaar uit, wakkeren racisme en fascisme aan en roepen op tot haat. Maar de ware profiteurs zitten niet in een vluchtelingenkamp maar aan de top, op hun miljoenenjacht.

Ik zeg hen: komt de klimaatramp niet aan je deur kloppen, dan doen klimaatstrijders het. Want de vluchtelingen zijn verdronken in de Middellandse Zee of van dorst omgekomen de woestijn. Die zijn opgesloten in door en voor de EU gewenste en gebouwde kampen en gevangenissen. Die kunnen niet veilig op straat lopen zonder vrees voor vervolging, arrestatie en deportatie. De grenzen op de wereldkaart roepen op tot nationalisme en zijn gereedschap voor bevolkingspolitiek. Maar de aarde heeft geen grenzen. De aarde heeft bergen, savannes, toendra’s, moerassen, bossen, rivieren, oceanen.

Maar hoe lang nog zit daar leven in?

De klimaatcatastrofe die op ons afkomt is de doodsoorzaak van al het leven op de wereld. De klimaatcatastrofe die er feitelijk al is, onzichtbaar voor ons hier, wordt veroorzaakt door kapitalisme. En kapitalisme is geen abstractie. Aan die klimaatcatastrofe zijn aanwijsbare bedrijven en personen die deze bedrijven runnen persoonlijk schuldig.

Zij dienen verantwoordelijk worden gehouden en tot stoppen gedwongen. Niet goedschiks, dan kwaadschiks. Namens de insecten, de bijen en de vlinders. Namens de vogels, de vissen en de kikkers. Namens de koeien, varkens, kippen, eenden, ganzen, geiten, schapen, namens alle dieren in de vee-industrie. Namens alle in het restant wilde natuur levende dieren, de wolven, reeën, vossen, hazen, konijnen. De leeuwen, olifanten, bizons, paarden, giraffen… Teveel om op te noemen. En laat ik tot slot de menselijke dieren niet vergeten. Zij, die van hun stem beroofd zijn. Zij, van wie de stemmen alleen tellen tijdens de verkiezingen. Daar ben ik er een van, en ik ben nog lang niet de meest onfortuinlijke, ook al ben ik hier geroepen om mij tegen de politieke aanklacht van opruiing te verdedigen.

Wel. Verdedigen, daar is een advocaat goed in en die heeft in alles gelijk. Sprekend voor mijzelf: ik ben anarchist en om die reden opgepakt en vervolgd. Het OM ontkent dat en dat is laf. Ik zal WEL zeggen waar ik voor sta: de wetten van de staat, daar hou ik me uit principe niet aan. Ik voer mijn eigen moreel kompas. Ik erken ook niet uw recht om over mij te oordelen, ook al is u dat gegeven.

Of deze politiek gemotiveerde aanklacht betekent dat ik voor de oproep om de A12 te blokkeren in uw ogen ‘strafbaar’ ben, is dan ook niet een vraag die ik me vooraf gesteld heb. Maar uw besluit is wel relevant voor al diegenen die in actie wensen te komen en daartoe op willen roepen zonder uit hun huis te worden gehaald. Want helaas, die wetten die als instrument worden gebruikt om klimaatstrijd te onderdrukken, die zijn er. Maar vandaag constateer ik met grote vreugde dat het OM met deze politieke vervolging riant faalt, zelfs het tegenovergestelde bereikt. Ik dank dan ook het OM voor het door middel van onze arrestaties groter helpen maken van de blokkade acties van Extinction Rebellion op de A12. Ik dank het OM voor zeven nieuwe kameraden en vrienden die ik anders nooit had leren kennen. Onverwachte verbonden zullen worden gesloten, dankzij het OM. Goed gedaan!

Maar los van de ironie die deze werkelijkheid is: de situatie is te ernstig om te blijven lachen en tegelijk lach ik de staat met zijn cellen en dagvaardingen in het gezicht uit. Onze oproepen horen toegejuicht en niet afgestraft te worden. Het feit dat politici en officieren van justitie echter niet staan te juichen wanneer duizenden mensen een weg blokkeren, het feit dat zij er met politiegeweld een einde aan laten maken, is geen reden om het te laten en het oproepen daartoe te staken.

Ik zeg: blokkeer de A12 op 9 september en de dagen daarna. Ik zeg: deze actie is nog vreedzaam en aangekondigd. Deze actie is burgerlijk ongehoorzaam. Deze actie staat nog niet daadwerkelijk in de weg van de industrie die subsidies krijgt alsof er geen geld nodig is voor zorg, scholen, huisvesting en het verwelkomen van mensen die door de westerse industrie en wapenhandel op de vlucht zijn gejaagd. Maar dan nog is deze actie nodig. Zie het als een waarschuwing, wat mij betreft.

Ik zeg: klimaatstrijd staat aan het begin van nog veel meer actie die nodig is om deze aardkloot van de ondergang te redden. Als je het mij vraagt: aan het begin van nog veel effectievere maatregelen van onderop. Staten en kapitalisten zoeken het allicht hogerop en sturen raketten de ruimte in voor hun miljardenzoektocht naar Planeet Aarde 2.0. Maar we leven niet in Star Trek en bovendien: doe het andere planeten niet aan die ook nog eens te koloniseren en er het leven te knechten en te vernietigen.

Ik sluit hiermee mijn betoog af. Ik groet de klimaatstrijders van de toekomst. En ik zeg: Wat niet mag, dat kan nog steeds.

Joke Kaviaar, 17 juli 2023

* Video gemaakt met geluidstrack van de originele video. Deze is gemaakt door documentairemaker Maartje van Poelje in de rechtbank van Den Haag op 19 juli 2023.

Reacties uitgeschakeld voor [Toespraak Joke Kaviaar bij de rechtszaak dd 19 juli tegen haar en 7 andere klimaatactivisten]”ZE MAKEN DE PLANEET KAPOT, WAT GAAN WE ERAAN DOEN?

Opgeslagen onder Divers