[11]
AD
INDIE MILITAIREN PLEEGDEN OP GROTE SCHAAL OORLOGSMISDADEN
29 SEPTEMBER 2016
ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 10
NOS
KLOKKELUIDER JOOP HUETING OVERLEDEN:
”ONS LAND WAS NIET VRIJ VAN WANDADEN”
13 NOVEMBER 2018
Dat ook Nederlandse militairen zich schuldig konden maken aan oorlogmisdaden, dat ging er bij de meeste Nederlanders in de jaren 60 niet in. Maar ‘Indië-klokkenluider’ Joop Hueting wist wel beter en kaartte de wandaden aan. Afgelopen zondag overleed hij op 91-jarige leeftijd.
In 1943 is Hueting 19 jaar oud als hij wordt uitgezonden naar Nederlands-Indië. Daar is hij getuige van structurele misdaden door Nederlandse militairen tegen de lokale bevolking bij de zogenoemde politionele acties.
Het Nederlandse leger martelt en moordt, soms zijn zelfs willekeurige Indonesische voorbijgangers slachtoffer. “Dat er een boer langskwam en prrrt, die neergeschoten werd”, zo omschrijft Hueting het later. “En de commandant van die broeder zei: ‘Joh schei eens uit met die flauwekul.'”
Het laat Hueting niet los en hij besluit de wandaden aan te kaarten. Hij schrijft brieven naar kranten, maar die worden niet geplaatst. Uiteindelijk regelt hij een interview met de Volkskrant. Daarna wordt hij uitgenodigd om te komen praten in tv-programma Achter het Nieuws.
Doorzeefd
Daar zegt hij: “Ik heb daar meegedaan aan oorlogsmisdaden en ik heb ze zien verrichten. Om daar een paar voorbeelden van te geven kan ik u vermelden dat er kampongs doorzeefd werden waarvan de militaire noodzakelijkheid niemand destijds inzag. Er vonden verhoren plaats waarbij op een afschuwelijke manier gemarteld werd.”
Ook vertelt Hueting over wraakacties. “We kregen krijgsgevangenen en zij werden meerdere malen neergeschoten, waarbij dan de kreet was ‘ga jij maar pissen’. Waarbij de mensen zich omdraaiden en in de rug neergeschoten werden.”
Het interview veroorzaakt een schokgolf in Nederland die het beeld van het koloniale verleden tot de dag van vandaag ingrijpend verandert. Het beeld dat soldaten goede vrienden zijn van de plaatselijke bevolking, blijkt niet altijd te kloppen.
Dat Hueting eigenhandig dit beeld op zijn kop zet, wordt hem niet in dank afgenomen. Zijn strijdmakkers begrijpen niet waarom Hueting de vuile was buiten hangt. Hij wordt met de dood bedreigd en moet onderduiken.
Na het tv-interview in Achter het Nieuws begint de Nederlandse regering een onderzoek, dat achteraf een onvolledige inventarisatie blijkt te zijn. In het rapport worden 110 gevallen van uitzonderlijk geweld vermeld. De conclusie: van systematische wreedheid is geen sprake geweest.
Het tij keert
Pas veel later, in 2015, concludeert historicus Rémy Limpach dat het geweld van het Nederlandse leger tijdens de dekolonisatieoorlog wijdverbreid was en in de militaire structuur was verankerd. Reden voor de Nederlandse overheid om in 2017 een nieuw onderzoek in stellen naar het geweld van Nederlandse militairen tussen 1945 en 1950. Dat onderzoek wordt eind 2021 afgerond.
Hueting was blij dat het tij is gekeerd en blikte in een interview met NRC in 2016 terug op zijn uitspraken die zoveel hebben losgemaakt. “Ons land was beslist niet vrij van wandaden. Dat wilde ik aankaarten. Ik vond dat we ook naar onszelf moesten kijken.”
EINDE BERICHT
[12]
ZIE NOOT 3
[13]
NEDERLANDSE MILITAIRE DEELNAME IN
AFGHANISTAN: WEDEROPBOUWMISSIE
OF BEZETTINGSMACHT?
ASTRID ESSED
1 MAART 2008
Voorwoord:
Bij de Sovjet-Russische inval en herbezetting van het voormalige Tjechoslowakije, in 1968, ter onderdrukking van de opkomende liberaliserende stromingen, werd een Tsjechisch dorp veroverd. Op een door de Russische troepen bijeengeroepen gemeenteraadsvergadering merkte de burgemeester op: “Bent u gekomen om mijn land te bezetten’” . “Neen, om u te beschermen”, merkte de Russische legeraanvoerder op.
Aan deze woorden dacht schrijfster dezes, toen zij een artikel las over het verhoogde Nederlands militair offensief tegen het in Uruzgan aanwezige Taliban verzet. [1]
Evenals deze Russische legeraanvoerder wordt door het merendeel van de Nederlandse politici, legerautoriteiten, en de media, de realiteit van de Nederlandse deelname aan de oorlog in Afghanistan omgezet in schoonklinkende termen als ”vredesmissie”, ”hulp bij de wederopbouw”, ”bescherming tegen de Talibanterreur” en ”bevrijding van Afghanistan’’ etc. [2]
Een wijs man heeft eens gezegd, dat niets politici zo goed uitkomt als een kort geheugen.
Het is daarom niet verwonderlijk, dat kennelijk in de Nederlandse politieke herinnering is weggezakt, dat de Nederlandse militaire aanwezigheid, nog afgezien van de politieke intentie, een nasleep is van de in 2001 door de Britten en Amerikanen gevoerde illegale en vuile oorlog tegen Afghanistan, met de logistieke en politieke NAVO-steun.
Een terugblik:
Brits-Amerikaanse aanval op Afghanistan:
1 In strijd met het Internationaal Recht:
Nog afgezien van de bij de Brits-Amerikaanse aanval op Afghanistan gepleegde oorlogsmisdaden, is deze aanval in strijd geweest met het Internationaal Recht, aangezien er geen sprake is geweest van een Mandaat door de VN Veiligheidsraad. [3]
2 Aanleiding tot de aanval:
Als directe aanleiding tot de aanval is aangevoerd de echte of vermeende betrokkenheid van Osama bin Laden bij de WTC aanslagen en de mede-betrokkenheid van de Taliban-regering in Afghanistan. Opvallend echter is het feit, dat er tot op heden geen op harde feiten gebaseerd aantoonbaar bewijs is geleverd is voor een eventuele betrokkenheid van Osama bin Laden, laat staan de Taliban-regering.
Een door de toenmalige Taliban-regering gedaan verzoek aan de Amerikaanse president Bush, tot het leveren van bewijzen voor eventuele schuld van Bin Laden te overleggen [ivm met de door president Bush geëiste uitlevering van bin Laden aan de VS], werd afgewezen.
Hierdoor rees op zijn zachtst gezegd het vermoeden, dat gefundeerde bewijzen ontbraken.
Deze indruk werd nog bevestigd door de stelselmatige weigering van de toenmalige Nederlandse premier Kok, zowel aan het Parlement als de fractievoorzitters van de grote partijen inzage te geven in het aan de NAVO-ministers overhandigde Amerikaanse bewijsmateriaal.
Fundamenteel is echter, dat bij de opsporing van eventuele verantwoordelijken voor een aanslag, slechts juridische middelen dienen te worden ingezet en dat een oorlog, die naar alle waarschijnlijkheid onschuldigen treft, een zowel humanitair als internationaal-rechtelijk onacceptabel middel is.
Aanval op Afghanistan:
Mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden:
De feitelijke Brits-Amerikaanse aanval op Afghanistan is gepaard gegaan met een groot aantal mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden, zowel betreffende de wapenkeuze als directe militaire handelingen
a Wapenkeuze:
Gebruik van clusterbommen:
Een van de grondregels van het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht is, dat er, door alle conflictspartijen, te allen tijde onderscheid gemaakt dient te worden tussen combattanten [militairen en strijders] en non-combattanten [burgers]. Dit geldt zowel voor directe militaire handelingen als het gebruik van de wapens, die beperkt dienen te blijven tot precisiewapens.
Een clusterbom echter is een bom, die ongeveer 200 bommetjes uitspuugt, die over een groot gebied kunnen exploderen. Het moge evident zijn, dat het risico, dat hierbij burgers worden getroffen, levensgroot is. Bovendien kan een clusterbom zich bij niet ontploffing ontwikkelen tot landmijnen, waardoor nog jaren na de beëindiging van een oorlog, burgerslachtoffers kunnnen vallen. Met name spelende kinderen zijn hiervan vaak het slachtoffer. Volgens het Verdrag van Ottawa is het gebruik van landmijnen verboden. [4]
Ten gevolge van dit gebruik van clusterbommen zijn er naar schatting, tussen de 1000 tot 4000 Afghaanse burgerdoden gevallen, in een periode van twee maanden. [5]
b Andere directe militaire handelingen:
Bovendien hebben de Brits-Amerikaanse troepen zich eveneens schuldig gemaakt aan buitengerechtelijke executies van echte of vermeende Al Qaeda en Taliban-aanhangers en was er sprake van gedoging van ernstige mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden door de ”bondgenoot”, de Noordelijke Alliantie.
Een door Amnesty en Human Rights Watch geëist onderzoek naar een aantal echte of vermeende mensenrechtenschendingen, zoals tijdens de gevangenisopstand in Masar Al Sharif, waarbij sprake was van directe militaire Brits-Amerikaanse betrokkenheid, werd door de Brits-Amerikaanse autoriteiten afgewezen
c Mensenrechtenschendingen:
Behandeling gevangenen:
Eveneens was en is er sprake van martelingen en mishandelingen van krijgsgevangenen, o.a. in gevangenkampen als Kandahar en Guantanamo Bay. Daarnaast is er eveneens sprake van detentie zonder vorm van proces. Het bekendste voorbeeld is Guantanamo Bay, maar ook in andere Amerikaanse gevangenkampen in Afghanistan, was en is daarvan sprake.
NA DE OORLOG:
Nieuwe Afghaanse regering
Evident is, dat de Taliban-regering zich tijdens haar machtsperiode schuldig heeft gemaakt aan ernstige mensenrechtenschendingen. Echter, bij de na de nederlaag van de Taliban aangetreden regeringen, was al evenmin sprake van de handhaving van de mensenrechten
Vrouwenonderdrukking werd gecontinueerd, er was in een groot deel van het land sprake van ernstige schendingen van mensenrechten van gevangenen, alsmede het schieten op ongewapende demonstranten, in enkele gevallen met dodelijk gevolg.
Veiligheid Afghanistan?
Ook de door de vanaf 2002 in Afghanistan aanwezige als vredesmacht betitelde ISAF nagestreefde ”veiligheid” van Afghanistan, kan en kon niet worden gegarandeerd. Zo vinden ondanks het door buitenlandse troepen zwaarbewaakte Kaboel met regelmaat door groeperingen van verschillende politieke pluimage aanslagen plaats.
In o.a..het midden en Westen van Afghanistan is sprake van een hevige strijd tussen krijgsheren van verschillende al dan niet politieke origine [soms pro-Taliban, soms pro-Noordelijke Alliantie, soms maffiosi] en in het Zuiden strijden de Brits-Amerikaanse [en Canadese en Nederlandse] troepen tegen het Taliban-verzet.
De situatie voor de Afghaanse bevolking zo onveilig, dat zelfs het reizen tussen twee steden moeilijk, zo niet onmogelijk is, op straffe te worden overvallen door struikrovers en plaatselijke illegale ”tolheffers” [onder het mom, ”tol” te moeten betalen, worden reizigers beroofd].
DE NEDERLANDSE MILITAIRE AANWEZIGHEID IN AFGHANISTAN
Voorgeschiedenis:
Hoewel bij de huidige ”Uzurgan-missie” sprake is van de grootste Nederlandse militaire inbreng in Afghanistan, waren de Nederlanders reeds in 2002 actief in de door de NATO geleide ISAF troepenmacht”, waarover in de beginfase Nederland en Duitsland het bevel voerden.
URUZGAN MISSIE
Echt actief werd Nederland echter pas na de dd 2-2-2006 door de Tweede Kamer goedgekeurde ”Uzurgan–missie”, waarbij Nederlandse militairen werden uitgezonden naar de zuidelijke Afghaanse provincie Uzurgan, waar een hevige strijd woedde en nog woedt tussen de Brits-Amerikaanse troepen [later terzijde gestaan door de Canadezen] enerzijds en het Taliban-verzet anderszijds.
a Discussie over ”missie” uitzending
Groot in eigenbelang, klein in mensenrechten en principiële keuzes.
Voorafgaande aan de Nederlandse troepenuitzending naar Uzurgan heeft een stevige parlementaire discussie plaatsgevonden tussen voor en tegenstanders. Opvallend echter was, dat er hierbij geen sprake was van een principiële discussie, maar dat deze veelal werd bepaald door pragmatische argumenten.
Veiligheid Nederlandse militairen
Zo liet vooral de links-liberale partij D’66 zich leiden door het wellicht zeer gevaarlijke karakter van deze ”missie”. Op zich een merkwaardig argument, aangezien er niet alleen sprake was van goed getrainde militairen, die zelf voor de professie van militair gekozen hadden, maar vanzelfsprekend de uitzending naar ieder oorlogsgebied, of het nu Uruzgan of een ander gebied is, gevaarlijk is.
Zorgwekkender is echter, dat de Nederlandse politiek gespeend was van iedere reflectie over het feit, dat militaire deelname aan de Amerikaanse oorlogshandelingen direct impliceert de ondersteuning van een bezettende macht. Hierbij werden de Nederlandse troepen, of zij nu de bevolking met de zogenaamde ”Dutch approach” tegemoet traden of niet, automatisch politiek en moreel medeverantwoordelijk voor de Amerikaanse bezetting van Afghanistan.
Het is dan ook verwonderlijk, dat er in de Nederlandse media wordt gesproken van ”aanslagen” tegen de Nederlandse troepenmacht, aangezien internationaalrechtelijk gezien iedere Afghaanse politieke groepering, dus ook de Taliban, gerechtigd is, zich te verzetten tegen het leger van een bezettende macht, alsmede legers van de haar ondersteunende bondgenoten, in casu Nederland.
Het gebruik van de terminologie ”wederopbouw” is dan ook niet alleen eufemistisch, maar ook misleidend, aangezien Nederland, als trouwe bondgenootvazal van de Verenigde Staten, als taak heeft het verzet tegen de buitenlandse troepen neer te slaan.
B Verzet tegen uitlevering gevangenen aan de VS:
Hoewel er dus geen sprake is geweest van een principieel parlementair verzet tegen de rol van Nederland als verlengstuk van de Amerikaanse bezettende macht, is er wel, met name door de Nederlandse links-progressieve partijen, bezorgdheid uitgesproken over een mogelijke uitlevering van krijgsgevangenen aan de VS [in verband met mogelijke detentie in Guantanamo Bay].
C Memorandum of Misunderstanding?
Dienaangaande is de Nederlandse regering met de Afghaanse regering het zogenaamde Memorandum of Understanding overeengekomen, dat echter in de praktijk geen harde garanties geeft ter voorkoming van uitlevering van gevangenen. Overeengekomen is namelijk slechts, dat de Afghaanse autoriteiten de Nederlandse ambassade in Kaboel op de hoogte stellen, wanneer een gevangene aan de VS wordt overgedragen. Mensenrechtenschendingen door de VS kunnen hierdoor niet worden voorkomen. Bovendien kan de overeenkomst eenzijdig en zonder opgaaf van redenen, met een opzegtermijn van 30 dagen, worden beëindigd.
Het enige, dat wel is bedongen is, dat aan de Afghanen uitgeleverde gevangenen niet zullen worden geëxecuteerd, aangezien Nederland, comform het EU-standpunt, tegen de doodstraf is
Terecht heeft Amnesty International deze overeenkomst betiteld als ”The Memorandum of Misunderstanding”. [6]
D Nonchalante Nederlandse houding tav uitlevering gevangenen, ondanks mogelijke mishandeling:
Naar aanleiding van recente berichtgeving, dat de Afghaanse autoriteiten zich schuldig zouden hebben gemaakt aan marteling van gevangenen, heeft Canada de uitlevering van krijgsgevangenen gestopt. Aangezien Nederland de uitlevering continueert, is zij wellicht schuldig aan medeverantwoordelijkheid voor foltering.
Hoewel Nederland als verdediging aanvoert de situatie van Afghaanse gevangenen regelmatig via diverse kanalen te controleren, dient mijns inziens bij dergelijke berichten geen enkel risico genomen te worden en de uitlevering te worden gestopt, omdat alle humanitair en internationaal-rechtelijk alle voorzorgen dienen te worden genomen om martelingen en mensenrechtenschendingen te voorkomen. [7]
Bovendien heeft Amnesty haar ernstige twijfels tav een adequate monitoring, door landen, die gevangenen hebben overgedragen aan de Afghaanse autoriteiten.
Zo zegt zij letterlijk mbt Britse en Nederlandse monitoring:
”The British and Dutch governments have informed AI that they have transferred detainees to Afghan authorities in these provinces. Both governments have stated that they try to ensure that their own officials monitor the detainees, in the British case on a monthly basis. However, as outlined later in the report, because of the prevailing security situation, independent monitoring of transferred detainees by the AIHRC and the ICRC is almost impossible. In this situation, while ISAF states have carried out occasional monitoring of transferred detainees, AI remains concerned that this cannot substitute for regular, independent monitoring.” [8]
Onlangs heeft Amnesty in een persbericht een oproep gedaan aan alle ISAF landen, de uitlevering van gevangenen aan de Afghaanse autoriteiten te stoppen [9]
E Afghaanse burgerdoden door Nederlandse militaire acties
Slag bij Chora
Ook betreffende Nederlandse militaire handelingen in Uzurgan zijn er redenen tot zorg over de naleving van het Oorlogsrecht. Universeel is immers het principe, dat bij iedere militaire actie, een strikt onderscheid gemaakt dient te worden tussen combattanten en non-combattanten.
Bij een gezamenljke Nederlandse en ISAF militaire actie dd juni 2007 zijn er echter meer dan 50 Afghaanse burgers om het leven gekomen, waarbij Nederland een omstreden pantserhouwitser heeft ingezet en de ISAF zwaar luchtgeschut, hetgeen sowieso buitenproportioneel is in een burgergebied. Eveneens zouden de Taliban zich aan oorlogsmisdaden hebben schuldig gemaakt.
Hoewel aanvankelijk door het Nederlandse Ministerie van Defensie aan de Tweede Kamer werd bericht, dat de meeste burgerdoden waren veroorzaakt door het optreden van de Taliban, werd dit later tegengesproken door een VN rapport [welks conclusie door Defensie werd verzwegen], dat juist stelde, dat de meeste burgerdoden door het Nederlandse vuur was veroorzaakt. [10]
Eveneens bekritiseerde de bevelhebber van ISAF in Kabul, de Amerikaanse generaal Dan MacNeill, de Nederlanders vanwege de inzet van de pantserhouwitser,zonder dat er een waarnemer in de frontlinies aanwezig was die kon zien waar de granaten terecht kwamen. [11]
Vast staat in ieder geval, dat o.a. door het optreden van de Nederlandse en ISAF militairen, een zo groot aantal doden is veroorzaakt, waarover de Afghaanse president Karzai zich terecht zeer fel uitliet. [12]
Overigens zijn er ook voor dit Nederlandse militaire optreden verschillende klachten gekomen over mishandeling van gevangenen door Nederlandse troepen. Onderzoeksjournalist A. Karskens heeft ook een kritisch artikel over het Nederlandse optreden geschreven. [13]
Epiloog
Resumerend kan gesteld worden, dat er geen sprake is van een Nederlandse bijdrage aan de ”wederopbouw” van Afghanistan, maar van een militaire ondersteuning van de Amerikaanse bezettingsmacht, waarbij eveneens sprake is geweest van een aantal vermoedelijke schendingen van het oorlogsrecht.
Hoewel de Taliban geen aantrekkelijk toekomstig regeerperspectief is, is het haar niet alleen internationaal-rechtelijk gelegitimeerd, zich te verzetten tegen de buitenlandse bezettingstroepen, maar is het alleen aan de bevolking van Afghanistan, de door haar gewenste Staatsvorm te kiezen. Volgens het VN Handvest heeft zij het zelfbeschikkingsrecht, net als alle andere volkeren ter wereld.
Wanneer dit niet wordt gerespecteerd door de buitenlandse bezettingstroepen en zij weigeren, zich terug te trekken, zal het verzet worden gecontinueerd en zal de ISAF, evenals de voormalige Russische bezettingsmacht leren, dat wie wind zaait, storm zal oogsten
(Uitpers, nr 95, 9de jg., maart 2008)
[1] http://www.nu.nl/news/1439849/24/Nederland_doet_mee_aan_nieuw_offensief_tegen_Taliban_(video).html
[2] Nederlandse oorlogspropaganda
Zie http://www.boekje-pienter.nl/html/uruzgan.htm#uruzgan-intro
[3] http://nl.wikipedia.org/wiki/Oorlog_in_Afghanistan
[5] http://stopusa.be/scripts/texte.php?section=BY&langue=2&id=10745
[6] http://www.amnesty.nl/wereldnieuws_artikel/4365
[7] http://www.depers.nl/buitenland/164938/Afghanen-martelen-gevangenen.html
[8] Rapport Amnesty tav marteling gevangenen, door de Afghaanse opsporings of detentieautoriteiten, na overdracht door ISAF troepen
http://stoptorture.amnesty.org/en/library/asset/ASA11/011/2007/8e83423e-a2d6-11dc-8d74-6f45f39984e5/asa110112007en.html#1.Introduction|outline
[9] Oproep Ammesty aan de landen, die deelnemen aan de ISAF ”vredes” macht, geen gevangenen over te dragen aan de Afghaanse autoriteiten vanwege folteringsrisico
Zie
http://www.amnesty.org/en/for-media/press-releases/afghanistan-stop-transfer-detainees-20080207
[10] Artikel de heer Ruyssenaers, journalist en buitenland correspondent
VN rapport
Trouw artikel
[11]http://www.wereldomroep.nl/actua/dossier/dossieruruzgan/071018choraophef
[12] http://findarticles.com/p/articles/mi_kmafp/is_200706/ai_n19314893
[13] http://www.arnoldkarskens.com/data/artikelen/NieuweRevu2007nr08.pdf
[14] Aanklacht advocatenkantoor Stelling, Olof en Steijnen tegen de Nederlandse Staat vanwege de schending van het OOrlogsrecht
EINDE ARTIKEL
NEDERLANDSE MENSENRECHTENSCHENDINGEN IN IRAK
ASTRID ESSED
1 JULI 2007
Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.
Persons hors de combat and those who do not take a direct part in hostilities are entitled to respect for their lives and their moral and physical integrity. They shall in all circumstances be protected and treated humanely without any adverse distinction.
Grondregels Internationaal Humanitair Oorlogsrecht
Ter nagedachtenis aan de volgende dodelijke slachtoffers van Nederlands militair optreden:
Abdallah Mushir Ethafa [33 jaar], eerste bekende slachtoffer
op 103 meter afstand in de rug neergeschoten door de Nederlandse marinier Erik O
dd 27-12-2003
Azhar Sabah Jaloud [29 jaar]
neergeschoten door Nederlandse militairen, na een autobeschieting, bij een checkpoint
dd 21-4-2004
Jameel Ulkom Saeed [47]
neergeschoten door Nederlandse militairen, na een autobeschieting, bij een checkpoint
dd 25-4-2004
Mustafa Newaf [27 jaar]
Ali Abdul Addim [15 jaar]
neergeschoten door Nederlandse militairen, na een autobeschieting, door een Nederlandse patrouille
dd 19-8-2004
Nachmy Hafer [20], laatste bekende slachtoffer
neergeschoten door Nederlandse militairen , na een autobeschieting, bij een checkpoint
dd 19-1-2005
Eveneens ter herinnering aan de nog levende slachtoffers van de verhoormethoden door Nederlandse militairen.
Inleiding
Op 1 augustus 2003 nam een eenheid van het Nederlandse leger, de SFIR 1 [1], het militaire gezag van het bezettende Amerikaanse leger in de Iraakse provincie Al Muthanna over.
De Nederlandse militaire aanwezigheid in Irak, die werd aangeduid als ”stabilisatiemacht”, zou voortduren tot maart 2005 en had als officiële taak, een bijdrage te leveren aan ”de veiligheid en stabiliteit” in het door de Britten en Amerikanen bezette Irak
Hoewel er diverse malen van de zijde van de politiek en het Nederlandse Ministerie van Defensie is gesteld, dat de Nederlandse aanwezigheid niet de officiële status zou hebben van ”bezettende mogendheid” is het evident, dat de Nederlandse troepen aanwezig waren als ondersteuners van de Britse en Amerikaanse bezettende macht, waardoor zij de jure en de faco medeverantwoordelijk waren voor die bezetting en de humanitaire consequenties daarvan.
Een direct voorbeeld van die medeverantwoordelijkheid was het feit, dat de Nederlandse militaire eenheden niet zelfstandig aangehouden verdachte personen mochten ondervragen, maar deze zo snel mogelijk dienden over te dragen aan het Britse militaire gezag [bij verdenking van oorlogsmisdrijven of verdenking van plannen van miliitaire aanvallen op de coalitietroepen]. Overgedragen aan de Iraakse politie diende te geschieden bij een regulier misdrijf.
Ook al is er echter geen status van ”bezettende mogendheid” en zijn niet alle op een bezettende macht van toepassing zijnde bepalingen van toepassing op de Nederlandse ”stablilisatiemacht”, crux is, dat iedere in een ander land aanwezige buitenlandse militaire macht of eenheid gehouden is aan het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht, het absolute verbod op marteling en andere mensenrechtenschendingen, alsmede het internationaalrechtelijk verbod op militaire aanvallen op burgers, tenzij sprake van een levensbedreigende situatie.
A Schietincidenten:
1 Merkwaardige aspecten in de zaak Erik O
Op 27-12-2003 wordt de Irakees Abdallah Mushir Ethafa, op 103 meter afstand, in de rug neergeschoten door de Nederlandse marinier Erik O, die vervolgens wordt gearresteerd en naar Nederland teruggebracht. Aanleiding tot de schietpartij was de echte of vermeende levensbedreigende situatie, die van een groep Iraakse plunderaars zou uitgaan.
Opvallend is het feit, dat, zonder enige verdere kennis rond het dodelijk schietincident, zowel de mainstream van de politici, de media, een groot deel van de publieke opinie en vanzelfsprekend het belangrijkste deel van de legerlobby over elkaar struikelden tav de verontwaardiging over deze arrestatie.
Een en ander nog onder woorden gebracht door de huidige voorzitter van de PVV, de heer Wilders, toendertijd Tweede Kamerlid van de VVD. Hij stelde in het spoeddebat over de arrestatie van de marinier: ””Meedoen aan belangrijke VN en NAVO missies in risicovolle gebieden en tegelijkertijd neuzelen over wel of niet waarschuwingsschoten en geweld gebruikt mogen worden, dat gaat niet samen”.
Uit deze uitspraak, die slechts een grove weergave betreft van een vrijwel door iedereen vertolkt algemeen standpunt blijkt niet alleen een geheel ontbreken van respect voor het menselijk leven, eveneens ontbreekt ieder menselijk medeleven met het dodelijke slachtoffer.
Wanneer er dan toch tot vervolging wordt overgegaan, wordt Erik O op 18-10-2004 vrijgesproken van schending van de Nederlandse geweldsinstructies. Aangezien echter deze Nederlandse geweldsinstructies grotendeels gebaseerd zijn op de wel zeer ruim geïnterpreteerde Britse, werpt dat op zich al een dubieus licht op de zaak [2]
blijken enkele aspecten uit het uiteindelijke vrijspraakvonnis van de schending van de Nederlandse geweldsinstructies[dd 18-10-2004] de nodige vragen op te roepen.
Eveneens wordt hem een schadevergoeding van 10.000 euro toegekend.
In de eerste plaats blijkt uit de rechtsuitspraak, dat de minister van Justitie geen toestemming heeft gegeven voor een nader forensisch onderzoek op het lichaam van de dode, waardoor aanvullende bewijsstukken over de ware toedracht ontbraken.
In de tweede plaats is het opvallend, dat Erik O in zijn getuigenis beweert, in het zand te hebben geschoten, aan de zijkant van een groep mensen, die naar voren bleef lopen, in de richting van een eventueel te plunderen container [3], maar dat de getroffen Irakees in de rug was geraakt.
Een ander opvallend detail, ditmaal tav de rechtsuitspraak luidt een van de motivaties tot vrijspraak van de schending van de Nederlandse geweldsinstructies. Hem wordt eveneens een schadevergoeding van 10.000 euro toegekend.
Tav de bewijswaarde van de mariniers, die tegen Erik O hebben getuigd, wordt door de rechtbank opgemerkt: ”Voor zover militairen tot een andere beoordeling van de dreiging zijn gekomen, moet daarbij niet alleen worden aangetekend dat deze militairen verklaren over de dreiging ten aanzien van zichzelf persoonlijk (en niet ten aanzien van anderen of de groep) maar ook, dat zij lang niet zo opgeleid en ervaren zijn als verdachte en formeel niet verantwoordelijk voor de veiligheid van de eenheid als geheel.´´
Naar mijn mening echter is deze overweging van de rechtbank in hoge mate subjectief, aangezien er a priori vanuit gegaan wordt, dat de lezing van Erik O, nota bene verdachte in dezen, juister zal zijn in verband met zijn ´´hogere opleiding´´, het ´´hebben van meerdere ervaring´´ of de ´´verantwoordelijkheid voor de eenheid als geheel´´.
Deze drogredenatie wordt overigens weersproken door het grote aantal ´´hoger opgeleide´´ militairen, die zich zowel in de Tweede Wereldoorlog, Vietnamoorlog en andere hebben schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.
Ook wordt uit het oog verloren, dat Erik O, als marinier in een bezet land, niet alleen verantwoordelijk is voor de veiligheid van zijn eigen eenheid, maar evenzeer voor de Iraakse burgers, die ressorteren onder zijn werkterrein.
Ook in het op 4 mei 2005 gewezen arrest door de militaire Kamer in verband met het hoger beroep door het OM werd Erik O vrijgesproken.
Recentelijk echter is in het nieuws gekomen, dat er sprake geweest zou zijn van dwang en intimidatie door de Nederlandse militaire leiding in Irak. Dit is onder andere verklaard door twee ex/mariniers, die evenals Erik O in Irak dienden.
Hiertegen heeft het OM een onderzoek ingesteld.
Uit bovenstaande moge blijken niet alleen een vrijwel geheel ontbreken van menselijk medeleven tav het gedode Iraakse burgerslachtoffer, eveneens is er mi sprake van een dubieuze rechtsgang, zowel met betrekking tot het niet/verrichte forensische onderzoek op het lichaam van het slachtoffer als enkele gronden van de vrijspraak dd 18/10/2004.
Evenzeer is mijns inziens niet gebleken, dat er sprake was van een voor betrokken mariniers levensbedreigende situatie, gezien de grote afstand, waarop het slachtoffer is neergeschoten (103 meter), in de rug en het feit, dat het ongewapende burgers betrof. Ook tref ik in de getuigenis van Erik O geen enkele betrokkenheid of bezorgdheid voor het lot van de Iraakse burgers aan. Juist een dergelijke houding van onverschilligheid jegens het lot van Iraakse burgers van de zijde van politiek en media, alsmede de bovenbeschreven merkwaardige rechtsgang, kan geleid hebben tot losser schietgedrag tav Iraakse burgers. Of dit echter onderstaande ”schietincidenten” heeft beïnvloed, kan mijns inziens niet zonder meer gesteld worden
2 De andere ”schietincidenten”
Van de andere militaire aanvallen op Iraakse burgers, zo eufemistisch ´´schietincidenten´´ genoemd, kan als gemeenschappelijk aspect gesteld worden, dat zij plaatsvonden bij al of niet door het Nederlandse leger ingestelde checkpoints, of dat betrokkenen waren gestuit op een Nederlandse legerpatrouille, hetzij mobiele controlepost.
Berucht in de berichtgeving rond de checkpoints was het feit, dat tijdens de Brits-Amerikaanse militaire aanval op Irak, een groot aantal keren Iraakse burgers bij checkpoints waren neergeschoten, vaak met dodelijk gevolg. De officiële verklaring was dan vaak, dat de betrokkenen de orders om te stoppen hadden genegeerd, waarna het vuur was geopend.
Nog afgezien van het feit, dat een voertuig tot stilstand gebracht kan worden door op de banden te richten, kan niet zomaar het vuur op burgers geopend worden, vanwege de verplichting tot het maken van onderscheid tussen combatanten en non-combatanten
Bovendien heeft de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch er in het verleden diverse malen op gewezen, dat de Amerikaanse checkpoints als zodanig vaak niet te herkennen waren.
Of dit ook een rol speelde bij de Nederlandse checkpoints is niet zonder meer vast te stellen.
Hetgeen echter wel gesteld kan worden, is, dat ook bij deze beschietingen sprake is van een aantal elkaar tegensprekende lezingen van de gebeurtenissen.
a Nederlandse en Iraakse lezing bij de ´´schietincidenten´´
Opvallend is, dat bij de andere bovengenoemde schietincidenten, die in Nederland nauwelijks publiciteit gehad hebben, na een onderzoek door de KMAR [Koninklijke Nederlandse Marechaussee], geen verdere vervolging is ingesteld.
Dit is des te merkwaardiger, aangezien de Nederlandse lezing van het Ministerie van Defensie in een aantal opzichten haaks staat op zowel Iraakse getuigenverklaringen als de bevindingen van de Iraakse onderzoeksrechter de heer A. Khirir Mehde. De voornaamste verschillen betreffen de toedracht rond de schietincidenten, de eventuele beschietingen van Nederlandse militairen en eventuele Iraakse militaire betrokkenheid hierbij.
Onderzoeksjournalist de heer A Karskens is naar Irak gereisd en heeft een gesprek met zowel getuigen als de onderzoeksrechter zelf gehad.
Volgens de lezing van het Nederlandse Ministerie van Defensie is er bij alle schietincidenten sprake geweest van auto´s, die ondanks waarschuwingsschoten zijn doorgereden en eerst dan onder vuur zijn genomen. In een geval (het schietincident van 19-8-2004) zou er sprake zijn van beschietingen door de inzittenden, waarna de Nederlanders het vuur hebben beantwoord
Ook zou er bij een ander incident ¨(dd 21-4-2004) sprake zijn van beschietingen door zowel Nederlandse als Iraakse militairen.
Volgens de Iraakse onderzoeksrechter echter, die zich baseert op getuigenverklaringen en rapportages van de Iraakse politionele en militaire autoriteiten, zijn er bij het incident dd 19-8, geen wapens in de betreffende auto, die hiertoe door de politie grondig was doorzocht.
Evenmin zou er bij het incident dd 21-4 sprake geweest zijn van beschietingen door een Iraakse patrouille, hetgeen blijkt uit getuigenverklaringen, die overeenkomen met de door de betreffende Iraakse patrouille afgelegde verklaringen
Verder heeft de bestuurder van de auto¨van het incident dd 21-4 verklaard, dat een tolk, die met de Nederlandse troepen was, hem gevraagd zou hebben te verklaren, dat de Irakezen hadden geschoten. Hij verklaart echter nadrukkelijk, slechts schietende Nederlandse militairen te hebben gezien.
b Kamervragen om opheldering
Naar aanleiding van de aan de politiek wel bekende schietincidenten heeft destijds de heer van Bommel, SP Tweede Kamerlid, minister Kamp van Defensie om een inventarisatie van alle schietincidenten gevraagd. Eveneens kwam hierin naar voren het door de KMAR ingestelde onderzoek.
Merkwaardigerwijs is echter noch uit de rapportage door de minister, noch uit het onderzoek van de KMAR gebleken, dat er sprake was van een met elkaar in tegenspraak zijnde Nederlandse en Iraakse lezing, hetgeen op zijn zachtst gezegd wijst op een buitengewoon onzorgvuldig onderzoek, aangezien kennelijk maar een versie (die van het Nederlandse leger) gehoord is.
Ook met de onderzoeksrechter is kennelijk geen contact geweest
Evident is, dat de ware toedracht rond deze schietincidenten, bewust of met onbekende redenen omkleed, niet aan het licht is gebracht, hetgeen een ernstige zaak is in geval van een land, dat zich een ´´democratische rechtsstaat´´ noemt.
B Echte of vermeende martelpraktijken door Nederlandse militairen
Opmerking vooraf:
De verhoren waarbij sprake was van echte of vermeende martelingen, werden gedaan door het CIV-team [Contra Inlichtingen en Veiligheidsdienst] van de MIVD [Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst].
Na berichtgeving dd november 2006 door de Volkskrant tav hardhandige verhoren en mogelijke martelingen door Nederlandse militairen in Irak, kwam vanuit de politiek de roep, een onderzoek in te stellen, dat is verricht door de Commissie van den Berg.
Aanleiding voor deze berichtgeving was een Nederlandse militaire actie tegen illegale wapenhandel op de schapenmarkt te Al Sawannah, waarbij meer dan 100 mensen werden gearresteerd. De marechausse sprak van’ een disproportionele actie en mislukt, aangezien er nauwelijks concreet bewijs was gevonden voor die wapenhandel.
Daarbij beklaagde de marechaussee zich tevens over ”schendingen van het oorlogsrecht”.
Zo werd een groep arrestanten urenlang blootgesteld aan de brandende hitte [vanwege celgebrek], werden de arrestanten de gehele dag zonder eten en drinken gelaten en waren de arrestatietapes [tyrips] zo strak vastgemaakt, dat doorbloeding niet meer mogelijk was.
Ook kwamen klachten over de verhoormethoden binnen zoals het onthouden van slaap [door middel van harde muziek en het besprenkelen van de gedetineerden met water] en het gebruik van een elektronische wapenstok [dit laatste ressorteert onder marteling].
Commandant Krijgsman, die deze klachten ter ore kwam, gaf dit door aan Den Haag, maar een strafrechtelijke vervolging bleef uit.
In november 2006 werden een aantal van bovengenoemde aspecten door de Volkskrant onthuld, waarna de politiek een onderzoek eiste, dat door de Commissie van den Berg is verricht.
a Uitkomst rapportage van den Berg:
Niet alleen is er bij de rapportage sprake van een bagatelliserend taalgebruik tav de plaatsgevonden onrechtmatigheden, daarenboven is er sprake van een onjuiste ”eigen” interpretatie van het begrip ”vernederende en onmenselijke behandeling”. Eveneens wordt ten onrechte de stellige conclusie getrokken, dat er geen martelingen zouden hebben plaatsgehad
Wel vermeldt de Commissie, dat er in een geval sprake is geweest van ”vernederende en onmenselijke behandeling”.
Alvorens hierop in te gaan kan reeds de taakstelling van de Commissie als onvoldoende en eenzijdig worden aangemerkt. De Commissie kon of mocht [dat wordt niet geheel duidelijk] praten met de ondervraagden zelf, waardoor een evenwichtige en objectieve toetsing van de gebeurtenissen niet mogelijk is.
1 Marteling:
Volgens de internationaalrechtelijke definitie wordt onder marteling verstaan:
”Volgens het VN-verdrag tegen marteling is marteling iedere handeling waardoor opzettelijk hevige pijn of hevig leed, lichamelijk dan wel geestelijk, wordt toegebracht met zulke oogmerken als het verkrijgen van inlichtingen, bestraffing, intimidatie of dwang, wanneer zulke pijn wordt toegebracht door of met instemming van een overheidsfunctionaris.”
Onder deze definitie wordt dan ook het gebruik van de elektrische wapenstok gerekend.
De Commissie schrijft echter in haar rapportage, dat er weliswaar wel sprake was van de aanwezigheid van deze elektrische wapenstok, maar dat niet kan worden nagegaan, of deze ook daadwerkelijk is gebruikt. Al evenmin wordt uitgesloten, dat met gebruik ervan is gedreigd.
Hieruit trekt de Commissie dus ten onrechte de conclusie, dat van martelingen geen sprake is, aangezien hooguit beweerd kan worden, dat ”niet kan worden nagegaan” of er sprake is van marteling.
Dienaangaande kan de ondervraging door eventuele martelingen dus niet worden uitgesloten
2 Vernederende en onmenselijke behandeling
Terecht concludeert de Commissie weliswaar, dat het maken van harde geluiden en het gooien met water [als slaaponthouding] niet als marteling kan worden gedefinieerd.
Ten onrechte echter constateert de Commissie, dat bij dergelijke ”misstanden” [definiëring Commissie] al evenmin sprake is van ”vernederende en onmenselijke behandeling”, hetgeen het volgens Europese en internationaalrechtelijke beginselen wel degelijk is.
Een en ander kan als een ernstige bagatellisering van de aan de ondervraagden aangedane mensenrechtenschendingen worden aangemerkt.
Wel geeft de Commissie toe, dat ten onrechte de status van krijgsgevangenen aan de gedetineerden is onthouden, maar verbindt daaraan niet de internationaal-rechtelijke consequenties, dat op deze wijze de gedetineerden toekomende rechten volgens de 3e Conventie van Geneve, ernstig zijn geschonden.
Wel hekelt de Commissie het feit, dat de juridische adviseur van het bataljon door het CIV team was geweerd van de verhoren en dat Den Haag een dergelijke onrechtmatige houding niet had afgestraft
3 ”Opstartproblemen” van de taakstelling van de stabilisatiemacht en het ”gebrek aan opleiding” binnen het CIV team
Eveneens acht ik het begin van de samenvattende conclusies van de Commissie impliciet bagatelliserend, aangezien uitputtend gewezen wordt op de nog niet adequaat functionnerende taakstelling van de Nederlandse militaire macht in Irak.
Zo stelt zij o.a.:
”Het bataljon was niet voorbereid op de behandeling van gedetineerden. Dit resulteerde erin dat het CIV-team ter plaatse werd belast met de ondervraging van gedetineerden, hoewel het daarvoor niet was opgeleid. Het hoofd van het CIV-team oefende geen toezicht uit op de gesprekken. ”
Het moge echter evident zijn, dat de mate van opgeleid zijn in geen enkel opzicht als excuus, ook al is het dan impliciet, kan worden aangevoerd voor ernstige mensenrechtenschendingen als slaap en zichtonthouding [er werd eveneens gebruik gemaakt van skibrillen, hetgeen nog afgezien van het verminderd zicht, in sterke mate intimiderend en wellicht traumatiserend kan zijn].
Het enige belangwekkende van de Commissie is geweest het feit, dat zij de aanwezigheid van de elektrische wapenstok onder de aandacht van het OM heeft gebracht, waardoor een en ander mogelijk nog een juridische nasleep heeft.
Nasleep:
In de algemene ontkenningswaan, die de kop op heeft gestoken vanaf het begin van de zaak Erik O, zal het dan ook geen verwondering wekken, dat o.a. door de toch reeds ernstig afgezwakte en gedeeltelijk onjuiste beweringen van de Commissie pers, politici en sommige vakbonden over elkaar struikelden om te bevestigen, dat ”er geen sprake is geweest van martelingen”, waarmee kennelijk voor hen de kous af was.
Epiloog:
Samenvattend echter kan geconcludeerd worden, dat betreffende de schietincidenten een aantal dringend te beantwoorden vragen overblijven, die mijns inziens aanleiding zouden moeten zijn tot een strafrechtelijke procedure.
Betreffende de verhoren en behandeling van de gedetineerden tijdens de militaire actie op de schapenmarkt in Al Sawannah kan in ieder geval geconstateerd worden, dat er van ernstige schendingen van Europese en mogelijk internationale verdragen [betr het Anti-folterverdrag], sprake is.
Teleurstellend en beschamend mag dan ook de grotendeels door de mainstream van de politiek, media en sommige vakbonden aangenomen houding aangemerkt worden.
De Nederlandse Overheid wijst terecht met het wijzende vingertje, naar mensenrechtenschendingen in andere landen.
Tijd om de hand in eigen boezem te steken en te breken met de ontken-cultuur, die evenmin een onafhankelijk onderzoek naar de tijdens de politionele acties in Indonesie [dd 1947-48] gepleegde mensenrechtenschendingen, onmogelijk heeft gemaakt
(Uitpers, nr 88, 8ste jg., juli-augustus 2007)
Noten:
[1] deze eenheid zou dd november door een andere Nederlandse eenheid worden vervangen
[2] In de Engelse geweldsinstructies wordt geen gewag gemaakt tav regels en verplichtingen tav burgers
Dit is een grove schending van de principes van het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht, alsmede de 4e Conventie van Geneve
[3] die door Erik O werd bewaakt
Eveneens had hij de verantwoordelijkheid over het bergen van de container
Notenapparaat:
Internationaal Humanitair Oorlogsrecht:
Zie
http://www.icrc.org/web/eng/siteeng0.nsf/htmlall/668BF8
Nederlandse geweldsinstructie in Irak
Zie
http://www.vdamok.nl/Teksten/Tijdschrift/2004-2.html#ankerart2
Arnold Karstens: onderzoeksjournalist en oorlogsverslaggevers
Artikelen tav Nederlandse mensenrechtenschendingen in Irak
Zie
http://www.arnoldkarskens.com/data/artikelen.php
http://www.arnoldkarskens.com/data/artikelen/nieuwerevu13_2005_a_groot.jpg
http://www.arnoldkarskens.com/data/artikelen/nieuwerevu13_2005_b_groot.jpg
http://www.arnoldkarskens.com/data/artikelen/nieuwerevu13_2005_c_groot.jpg
http://redir.vara.nl/tv/zembla/welcome2.html?20050317/zembla
Tav documentaire betr de 6 ”schietincidenten” waarbij 6 Iraakse burgers om het leven kwamen
http://www.tweevandaag.nl/index.php?module=PX_Story&func=view&cid=2&sid=29322&nav=29335,29336,29334,29333,29331,29330,29329,29325,29327,29328,29323,29322,29320,29321,29318,29319,29316,29317,0
Betreffende wetenschap van Defensie mbt gericht schot Erik O
Zie
http://www.tiscali.nl/content/article/nbinn/39defensie_wist_direct_van_gericht_schot_in_irak39/494606.htm
fotospecial tav Nederlandse militaire arrestatieactie op de markt te As Samawah
Tav reacties op de zaak Erik O
Zie
http://www.wereldomroep.nl/actua/nl/nederlandsepolitiek/act20040924_eriko.html
uitspraak rechtszaak Erik O
Zie
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=AR4029&u_ljn=AR4029
Vrijspraak Erik O in hoger beroep
Zie
http://www.om.nl/militaire_zaken_eric_o/_militaire_zaken_nieuwsberichten/25108/
Echte of vermeende bedreiging van getuigen tegen Erik O, door de militaire leiding
Zie
http://www.blikopnieuws.nl/bericht/46321
Onderzoek naar eventuele dwang en intimidatie in de zaak Erik O
Zie
http://www.tiscali.nl/content/article/nbinn/om_onderzoekt_dwang_en_intimidatie_in_zaakeric_o/514816.htm
Tav reacties van linkse oppositiepartijen op de echte if vermeende doofpotcultuur bij het Ministerie van Defensie tav Irak
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article433963.ece/Linkse_oppositie_is_doofpotcultuur_rond_Irak_beu?source=rss
Echte of vermeende martelingen in Irak
Berichtgeving
Zie
http://www.nu.nl/news/888820/10/Nederlandse_militairen_martelden_in_Irak.html
http://www.nu.nl/news.jsp?n=888991&c=11
Fotoreportage tav arrestaties
Zie
http://extra.volkskrant.nl/animatie/fotospecial/specials/index.php?id=225
Anti-folterverdrag
Zie
http://www1.umn.edu/humanrts/instree/h2catoc.htm
Tav definitie marteling en ´´wrede en onmenselijke behandeling´´
Zie
http://hrw.org/press/2001/11/TortureQandA.htm#What
Conclusies en aanbevelingen rapport Commissie van den Berg
Zie
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article436580.ece/Conclusies_en_aanbevelingen_commissie_Van_den_Berg
Rapport Commissie van den Berg
Zie
http://www.mindef.nl/binaries/Rapport%20van%20de%20commissie_tcm15-74265.pdf
Kritische reacties op rapport Commissie van den Berg
Zie
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article436847.ece/Juridisch_is_het_laatste_woord_nog_niet_gezegd
Website ”Openheid over Irak”
Zie
http://www.openheidoverirak.nu/index.php?indemedia
EINDE ARTIKEL
[14]
NEDERLANDSE MENSENRECHTENSCHENDINGEN IN IRAK
ASTRID ESSED
1 JULI 2007
ZIE VOOR TEKST, NOOT 13
[15]
ASTRID ESSED OVER THIERRY BAUDET
[16]
”Wat is vrijheid? Die vraag stelde het Nationaal Comité 4 en 5 mei aan veertien inspirerende Nederlanders, onder wie hiphopartiest Glenn de Randamie (Typhoon), Auschwitz-overlevende Lotty Huffener-Veffer, publicist Thierry Baudet, schrijfster Marion Bloem, historicus Chris van der Heijden, oud-minister Jan Pronk en politica Samira Bouchibti.
De geïnterviewden hebben een sterk ontwikkelde visie op vrijheid, gevormd vanuit heel verschillende achtergronden en ervaringen. Hun ideeën bieden stof tot nadenken en voer voor gesprek. Met een voorwoord van Gerdi Verbeet, voorzitter van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.”
AMSTERDAM
4 EN 5 MEI COMITE
HET VRIJHEIDSBOEK
VEERTIEN INSPIRERENDE INTERVIEWS OVER VRIJHEID
14 APRIL 2016
[17]
NATIONAAL COMITE 4 EN 5 MEI INTERVIEWT THIERRY BAUDET
VOOR VRIJHEIDSBOEK EN NOEMT HEM ”INSPIREREND”/NORMALISERING FASCISME UIT ONVERWACHTE HOEK
ASTRID ESSED
[18]
NATIONAAL COMITE 4 EN 5 MEI EN THIERRY BAUDET/NORMALISERING FASCISME/MIJN REACTIE OP ANTWOORD COMITE OP MIJN EERDERE BRIEF
ASTRID ESSED
[19]
ASTRID ESSED
PETER STORM
JOKE KAVIAAR
GRUTJES
FRONTAAL NAAKT
[20]
”De uitslag van de verkiezingen in Nederland van vorige week is onrustbarend, omdat er maar liefst 28 fascistenzetels uit zijn voortgekomen! Forum voor Democratie [Thierry Baudet] ging van 2 naar maar liefst 8 zetels. JA21 [afscheiding van Forum voor Democratie] kopte als nieuwkomer met 3 zetels. En een Oude Bekende, de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders, behaalde 17 zetels, een verlies van 2 zetels.”
OPMARS DER FASCISTEN
ASTRID ESSED
22 MAART 2021
De uitslag van de verkiezingen in Nederland van vorige week is onrustbarend, omdat er maar liefst 28 fascistenzetels uit zijn voortgekomen! Forum voor Democratie [Thierry Baudet] ging van 2 naar maar liefst 8 zetels. JA21 [afscheiding van Forum voor Democratie] kopte als nieuwkomer met 3 zetels. En een Oude Bekende, de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders, behaalde 17 zetels, een verlies van 2 zetels.
Wel een lichtpuntje is, dat de anti-racistische partij van Sylvana Simons, Bij1, in de Tweede Kamer is gekomen, met 1 zetel. De stem van vele anti racisten is dus beloond. De linkse partijen, of wat daarvoor doorgaat, hebben fors verloren en de Neo-Liberalen van uittredend premier Mark Rutte’s Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) zijn er goed uitgekomen [helaas]. De voorzitter van de links-liberale D66, Sigrid Kaag, danste op tafel toen zij volgens de eerste resultaten haar partij op een winst van 8 had gebracht. Maar uit de definitieve resultaten bleek dat er wat te vroeg gejuicht was: haar winst werd tot vier zetels gereduceerd.
De Teerling is geworpen, de Tweede Kamerverkiezingen 2021 zijn gehouden en de resultaten zijn verrassend EN onrustbarend. Onrustbarend ja! Want bij alle commentaren over de verkiezingsuitslagen [1] zullen er maar weinig verslaggevers en politieke commentatoren stilstaan bij het onrustbarende aspect.
Ze bleven stilstaan bij Grote Winnaar, de VVD, die maar liefst 35 zetels [twee meer dan de laatste keer, in 2017] in de wacht heeft gesleept [2], wat deze neo-liberale partij opnieuw de grootste in Nederland maakt. Ze bleven stilstaan bij de Grote Zege van D66, die nu op 23 zetels staat en Neerlands Tweede Partij is geworden, door het ”Sigrid Kaag Effect”. [3] Ze bleven stilstaan bij de dramatische nederlagen van Neerlands Linkse Partijen [of wat daarvoor doorgaat]. [4]
Maar becommentarieerden met verve het Reeds Dreigende Gevaar, dat nu alleen maar groter geworden is: De Opmars der Fascisten! Want dat is wat er werkelijk aan het gebeuren is! Of liever gezegd: al gebeurd is!
Want hoewel de fascistische PVV [5] twee zetels heeft verloren, is zij met haar 17 zetels, nog steeds de belangrijkste oppositiepartij. Want ik ga er even maar alvast vanuit [al weet je nooit zeker hoe het loopt] dat Grote Overwinnaar D66 en de VVD elkaar vinden en samen zullen regeren, waarschijnlijk met het verliezende CDA (Christen-Democratisch Appèl) erbij. [6]
De Grote Fascistenoverwinning is dus niet van de PVV gekomen, maar van het Forum voor Democratie met Leider Thierry Baudet, die niet lang geleden nog in een crisis zat [7], maar zich daar ”boreaal” [8] aan heeft ontworsteld.
Ik weet nu niet, of dat te maken heeft gehad met een plotseling onrustbarende toename van het aantal fascisten, of eerder met de slimme wijze waarop Baudet campagne gevoerd heeft, door handig gebruik te maken van de Coronamoeheid bij vooral jongeren [begrijpelijk natuurlijk, want alle leuke uitgangsgelegenheden zijn gesloten, geen Evenementen, etc] [9] en zich heeft gepositioneerd als de Enige Partij, die Nederland weer open wil gooien. [10]
Ik weet niet, of het nog geanalyseerd gaat worden, dat deze keer vooral jongeren op Baudet hebben gestemd, maar het zou mij niets verbazen. Maar het is verontrustend! Want vijand Forum voor Democratie is dus van 2 naar 8 zetels gegaan, viermaal zo groot geworden! [11] Forum voor Democratie afsplitser JA21 met als voorvrouw anti-semiete en vluchtelingenvijand Annabel Nanninga [12], met eveneens een extreem-rechtse inslag [13] is vanuit het Niets op 3 zetels beland. Opgeteld met de PVV [17 zetels] zijn dat dus 28 Fascistenzetels!
Onderschat Thierry Baudet niet
Over Geert Wilders en Zijn Partei heb ik al het nodige gezegd. Zie maar onder noot 14! Maar Baudet is hier de Grote Winnaar, met een angstwekkende verviervoudiging van zijn Fascistische Cluppie Forum voor Democratie! En aangezien hij de Grote Fascistenwinnaar is, en ik het gevoel heb, dat zijn Gevaar nog vaak wordt onderschat, nog even een herinnering aan Zijn Fascistische Gif. Enkele uitspraken van Baudet: “Ik wil graag, dat Europa dominant blank en cultureel blijft zoals het is” EN ”Ik wil niet dat Europa Afrikaniseert” [15].Baudet over de ”homeopathische verdunning van de Nederlandse bevolking. Ik citeer hem: “Het fundamentele gebrek aan zelfvertrouwen, dat wij hebben in onze cultuur, die zelfhaat……de Nederlandse bevolking homeopathisch te verdunnen met alle volkeren van de wereld, doordat we….er nooit meer een Nederlander zal bestaan, zodat wie wij zijn niet meer gestalte…….heeft allemaal EEN oorzaak en die oorzaak is onze cultuur van zelfhaat.” [16]
Deze uitspraken zijn, moet ik dat nog zeggen, onversneden klassiek racisme, het ”blank” willen houden van Europa, de afkeer van andere [hier Afrikaanse] culturen, de weerzin tegen ”vermenging” van volkeren, opgemerkt in de ”homeopathische verdunning van de Nederlandse bevolking. [17]
Ook is Baudet kennelijk niet vies van het Nederlandse slavernij en koloniale verleden. Ik citeer: “Inderdaad, we zijn in Europa eigenlijk nooit teruggeschrokken voor idealen die voorbij onze horizon lagen. Integendeel: we kozen ze juist als leidraad: eerst het verre Jerusalem, daarna het oude Athene – weer later waren het de uitgestrekte zeeën en niet-ontdekte landen daarginds, waarheen we zeilden en waarvan we terugkwamen met nieuwe specerijen, nieuwe uitvindingen, nieuwe technieken.
Hoe verder weg, hoe uitdagender. Xenofobie is ons wezensvreemd – geen enkele andere cultuur op aarde is ooit zo open en pluriform geweest als de onze altijd geweest is, en mede daardoor hebben wij ons, onder deze sterrenhemel, op het schiereiland van Azië, in de delta van continentale riviermondingen, altijd kunnen vernieuwen en ontwikkelen – heeft ons boreaal Europa steeds de bouwstenen gevonden voor kruisbestuiving, nieuwe vonken: wedergeboortes.” [18]
Het is natuurlijk niet verbazingwekkend, dat Baudet, gekoppeld aan deze standpunten, een fel tegenstander is van wat hij noemt de “stelselmatig veel te hoge instroom van kansarme immigranten en asielzoekers uit niet-Westerse landen” .[19]
Ik citeer de website van Forum voor Democratie onder het Hoofdstuk Aanpakken Immigratie:
”Nederland kende de afgelopen decennia een stelselmatig veel te hoge instroom van kansarme immigranten en asielzoekers uit niet-westerse landen. Dat heeft enorme impact op onze samenleving. Het zet onze welvaart onder druk, holt onze verzorgingsstaat uit, leidt tot verloedering van ons onderwijs, tot onveiligheid op straat en het ondermijnt onze culturele identiteit. Voortzetting van dit beleid zou ertoe leiden dat in 2050 tot 40% procent van de Nederlandse bevolking allochtoon is. De kosten van dit beleid zijn astronomisch: over 1995-2019 gemiddeld ca. € 19 miljard per jaar. Totaal € 469 miljard. Immigratie uit niet-westerse regio’s (Afrika, Midden-Oosten) kost Nederland gemiddeld € 400.000 tot € 600.000 per immigrant. Dit is niet houdbaar en moet stoppen.
Wij willen als uitgangspunt van immigratie: de toegevoegde waarde voor Nederland. Naar Australisch model. We bepalen zelf hoeveel mensen we toelaten en wie dat zijn. Daarbij speelt culturele compatibiliteit met de Nederlandse samenleving een doorslaggevende rol.
Waar integratie niet lukt, is remigratie de oplossing. De bestaande remigratieregeling moet worden uitgebreid en aantrekkelijker gemaakt. Het uitgangspunt van asielbeleid wordt opvang in de regio. De mogelijkheid om eerst naar Nederland te komen en hier vervolgens asiel aan te vragen, vervalt. Men kan buiten Nederland asiel aanvragen en daar een besluit afwachten. Statushouders die zich momenteel in Nederland bevinden, krijgen hooguit tijdelijke opvang gericht op terugkeer naar het land van herkomst. En dus geen (semi) automatische verblijfsvergunning. Asielzoekers krijgen geen voorrang meer op sociale huurwoningen. De toegang tot sociale voorzieningen, zoals een uitkering, stopt.” [20]
Ik denk, dat dit voor zich spreekt. Maar een Ding wil ik er nog aan toevoegen: het ”Australisch Model” voor vluchtelingen, zoals door Baudet en zijn partij voorgesteld, is door Amnesty International gekwalificeerd als inhumaan! [21]
Verwijzingen naar ”Europa, dat ”blank en dominant” moet blijven, de ”homeopathische verdunning van de Nederlandse bevolking” en wat dies meer zij, zijn onversneden klassieke racistische theorieën, die beter thuis horen in de 19de eeuw, dan in onze tijd. Koppel daaraan een nare stigmatisering van vluchtelingen uit niet-westerse landen en het fascistische plaatje is rond. Zie meer over Baudet en zijn Enge Denkbeelden onder noot 22!
Lichtpuntje Bij1
Maar bij al die Narigheid is er ook een Lichtpuntje! Bij1, de partij van Sylvana Simons, die voor een gelijke en inclusieve samenleving strijdt [23], heeft een zetel in de Tweede Kamer! [24] Dat is mooi nieuws. Dat is een belangrijke stap om het anti-racistische geluid in de Tweede Kamer te laten horen, dat steeds dunner gezaaid is en niet alleen vanwege fascistische voormannen en vrouwen, maar ook door xenofobische uitspraken en voorstellen van reguliere Partijen. [25]
En Bij1 houdt zich niet alleen met antiracisme bezig, zoals velen denken, maar zet zich ook in voor vluchtelingen, sociale rechten en de rechten van het door Israël bezette en gekoloniseerde Palestijnse volk! [26]
Een heleboel dus. Ook heb ik Sylvana destijds bewonderd om de manier waarop zij, als Gemeenteraadslid, protesteerde tegen politiegeweld, waarbij een Amsterdammer van Britse komaf het leven liet. [27] Zij kreeg de gehele Gemeenteraad over zich heen, maar liet zich niet intimideren! [28]
28 Fascistenzetels dus! Dat is niet gering. Dat is niet zomaar ”een ruk naar rechts”, zoals wel door de media beweerd is, maar een Gevaarlijke Ruk naar Duisternis, Onverdraagzaamheid, Afgrond
EPILOOG
Verbazingwekkend, dat op een aantal kritische mensen na, inclusief ondergetekende, vrijwel de hele mainstream Nederlandse Pers en media zo makkelijk voorbijgegaan is aan deze Aardverschuiving in de Nederlandse na oorlogse politiek. Dat partijen, waarvan de Leider er geen been in ziet, het ”blanke en dominante Europa” [29] als ideaal te zien, als reguliere partijen, doodgewone Gesprekspartners worden gezien.
Dat Leider Thierry Baudet nota bene door het Nationaal Comité 4 en 5 mei is geïnterviewd om mee te werken aan een ”Vrijheidsboek” .[30] Dat maakt mij en het afnemende aantal publicisten, dat nog protesteert, tot Roependen in de Woestijn. [31] Maar juist daarom is het zo belangrijk, dat wij blijven roepen. Het Gevaar blijven benoemen en aanklagen. Het Fascisme bestrijden met de Pen, met het Zwaard en met Vuur, dat moeten we blijven doen. Nu meer dan ooit.
Oorspronkelijke tekst: https://www.astridessed.nl/verkiezingen-2021-fascisten-rukken-op-maar-bij1-is-erin-some-win-some-lose/ a
NOTEN 1 t/m 21
NOTEN 22 t/m 31
Noten 22 t/m 31 bij ”Verkiezingen 2021/Fascisten rukken op, maar Bij1 is erin!/Some win, some lose….
EINDE ARTIKEL
[21]
NOS
IS HET TIJD VOOR EEN ANDERE DODENHERDENKING?
3 MEI 2018
Discussie in aanloop naar de Nationale Dodenherdenking op 4 mei is de laatste jaren niet meer weg te denken. Dit jaar lopen de gemoederen hoog op rond de actiegroep Geen 4 Mei Voor Mij, die een lawaaiprotest wil houden rond de Dodenherdenking op de Dam. Op dit moment wordt in een kort geding door de rechter bepaald of dat mag.
Maar wie herdenken we nou precies? Het Nationaal Comité 4 en 5 mei heeft dat in een memorandum vastgelegd.
“Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij de Nederlandse oorlogsslachtoffers. Allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog,en daarna in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.”
Geen daders
In een toelichting op het memorandum staat verder dat we op 4 mei alleen slachtoffers herdenken en geen daders. En dat is nu juist een van de pijnpunten van initiatiefnemer Rogier Meijerink van Geen 4 Mei Voor Mij. Want Nederlandse militairen die in het toenmalige Nederlands-Indië meededen aan de politionele acties waren wel degelijk daders, stelt hij.
“
We herdenken oorlogsmisdadigers die niet onderdoen voor nazi’s.Geen 4 Mei Voor Mij
Daarnaast wijst Meijerink erop dat op de Dam alleen witte slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden herdacht “terwijl er in Nederlands-Indië 4 miljoen doden vielen door oorlogsgeweld”. “Deze mensen”, zo schrijft hij op de Facebooksite van de actiegroep, waren ook Nederlandse onderdanen, aangezien Nederland 27 december 1949 erkent als het moment waarop Indonesië onafhankelijk werd van Nederland.
De politionele acties die de Nederlandse strijdkrachten in het toenmalige Nederlands-Indië uitvoerden om vlak na de Tweede Wereldoorlog het koloniale gezag te herstellen, vonden plaats tussen juli 1947 en januari 1949. De Indiërs die daarbij om het leven kwamen waren dus ook Nederlandse onderdanen, maar zij worden niet genoemd bij de herdenking en krijgen ook geen krans. “Nederland herdenkt wèl de daders maar dus niet de slachtoffers van deze racistische volkerenmoorden”, concludeert Meijerink.
Sterker nog, volgens Meijerink herdenken we op 4 mei “dus oorlogsmisdadigers die niet onderdoen voor nazi’s. En hun Nederlandse slachtoffers worden uitgewist uit ons collectieve geheugen om aan het ideaal van witte suprematie te voldoen.”
Onrust en woede
Om een signaal af te geven aan “de racisten die ons land regeren” wilde Meijerink een lawaaidemonstratie organiseren precies om 20.00 uur tijdens de Dodenherdenking. Inmiddels heeft hij zijn plan iets bijgesteld. In plaats van lawaai te maken tijdens de twee minuten stilte wil hij nu een paar minuten voor 20.00 uur een luchtalarm laten klinken.
Het oorspronkelijk plan veroorzaakte in ieder geval veel onrust en woede bij grote groepen mensen. Tegenstanders noemen het respectloos.
Een groep van AFC Maluku, de harde kern van Ajax, heeft al aangekondigd dat ze ingrijpen als er tijdens de herdenking lawaai wordt gemaakt. Ze willen niet dat het eerbetoon aan hun opa’s, die als KNIL-militairen met de Nederlanders meevochten, wordt verstoord.
Betrokken
Voorstanders begrijpen het punt van Meijerink wel dat er ook oorlogsmisdadigers worden herdacht. Ze pleiten voor een aanpassing van het memorandum van herdenking. Dat is in de loop der geschiedenis al een aantal keer aangepast. Daarbij werd de definitie van de slachtoffers die herdacht worden steeds ruimer en zo kon het gebeuren dat ook mensen die als dader beschouwd kunnen worden binnen de definitie vielen.
Ook wijzen sommige voorstanders erop dat het soms noodzakelijk om met de bestaande regels te breken om iets gedaan te krijgen.
Verstoringen van de herdenking zijn van alle tijd, zegt Ilse Raaijmakers die een boek schreef over de herdenking; De Stilte en de Storm. Volgens Raaijmakers is gedoe over de herdenking juist goed. “Het heeft een functie om er zo met z’n allen over te discussiëren. De ophef maakt mensen betrokken”, zei ze in het Met Het Oog Op Morgen op NPO Radio 1.
Op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei staat dat de vorm en inhoud van de herdenking blijvend in ontwikkeling is om een zo breed mogelijk draagvlak te realiseren. Of de inhoud van de herdenking opnieuw moet worden aangepast, zal nog moeten blijken.
EINDE BERICHT
[22]
80 JAAR HERDENKING FEBRUARISTAKING, 2021!/HULDE
AAN DE STAKERS VAN TOEN/ZET DE STRIJD VOORT!/25 FEBRUARI 1941/25 FEBRUARI 2021
ASTRID ESSED
25 FEBRUARI 2021
.jpg)
