Noten 44 en 45/Zet de Strijd voort!

[44]

WIERD DUK, GEVAAR VOOR DE DEMOCRATISCHE RECHTSSTAAT

PETER BREEDVELD

31 MEI 2023

https://www.frontaalnaakt.nl/archives/wierd-duk-gevaar-voor-de-democratische-rechtsstaat.html

[45]

VOORDACHT WIERD DUK OP LOWLANDS

https://www.facebook.com/WierdDukTelegraaf/posts/1810768945667826

Wierd Duk 

oontpdsrSe18su007t1i5ih807cu 2i 80tfc8a745gs12f829g8i81u7g2a  · 

Ik mocht spreken op Lowlands in het Llowgenda ochtendprogramma: https://llowgenda.tumblr.com/

Dat had nogal wat voeten in de aarde omdat ’tegenstanders’ liever niet wilden dat Lowlands mij een podium zou bieden. Maar het publiek, een man of 300 denk ik, was welwillend, luisterde aandachtig en klapte beleefd. Omdat de video nog niet online is, hierbij – op verzoek – alvast de tekst die ik uitsprak:

****************************

Hallo allemaal,

Voor jullie staat een nazi, een fascist, een rechts-extremist, een xenofoob, een islamofoob en soms word ik ook een antisemiet genoemd.

Kijk goed, zo ziet dat er uit.

Voor degenen onder jullie die denken, huh, waar heeft die man het over, leg ik het even uit: ik houd me als journalist van de Telegraaf bezig met de heikele thema’s van deze tijd – de drie i’s: immigratie, integratie en islam.

Wat ik schrijf – en ook wat ik zo her en der zeg op radio en tv – bevalt lang niet iedereen. Ik vind namelijk dat Europa na de massa-immigratie van de afgelopen jaren de grenzen voor zover mogelijk moet sluiten. Ik constateer dat de integratie van grote groepen nieuwkomers, met name die uit islamitische landen, hopeloos mislukt. En ik heb serieuze vragen over de inpasbaarheid van de islam in onze westerse liberale rechtsstaat.

Omdat ik die analyses maak, noemen veel linkse critici mij een extreem-rechtse ophitser en een fascist.

Dus toen bekend werd dat ik hier zou komen spreken, werd op social media geopperd om mij massaal met tomaten te bekogelen of om mij de rug toe te keren. Of om gewoon helemaal niet te komen opdagen. Als protest tegen het feit dat Lowlands mij een podium biedt.

Daarom: dank dat jullie niet weglopen en voor het feit dat je luistert en mij (nog) niet hebt bekogeld.

Het thema dat ik hier vandaag wil bespreken is niet dat van mijn eigen reputatie – dat is niet zo interessant. Ik wil de vraag opwerpen waarom wij in het algemeen zo slecht naar elkaar luisteren.

Laat ik een poging doen tot verbinding.

Ik werkte als correspondent in Duitsland toen daar in 2015 de grenzen opengingen en meer dan een miljoen ontheemden het land binnentrokken. Iedereen kent nog de beelden van de manier waarop die groepen immigranten werden verwelkomd aan de grens, op treinstations, bij azs’s: daar stonden goedbedoelende Duitsers hen op te wachten met spandoeken met teksten als ‘Refugees Welcome’. Ze zongen en juichten en klapten en waren blij dat ze eindelijk die erfschuld van de Tweede Wereldoorlog van zich af konden werpen. En Angela Merkel verzekerde haar kiezers en de wereld: ‘Wir schaffen das’.

Ik verbaasde mij over die euforie.

Duitsland voegde in één enkel jaar bijna 2 procent toe aan haar bevolking: dat is een reusachtig aantal mensen, van wie niemand wist wie zij waren. Voor de goede orde: er bevonden zich oorlogsvluchtelingen onder hen, natuurlijk, maar ook honderdduizenden gelukszoekers zonder recht op asiel, van wie inmiddels velen zijn ondergedoken en een illegaal leven leiden.

Wat in elk geval wel duidelijk zichtbaar was, was dat veruit de meesten van hen jonge mannen waren.

We zijn nu drie jaar verder en Duitsland wordt geplaagd door een golf van criminaliteit, die rechtstreeks verband houdt met de open grenzen van destijds.

Afgelopen week nog werd in Offenburg in Zuid-Duitsland voor de ogen van zijn 10-jarige dochtertje de huisarts Joachim Tüncher doodgestoken door een Somalische statushouder. ’s Ochtends om kwart voor 9 gebeurde dit, zomaar, zonder aanleiding, vanuit het niets. Tüncher stond er juist om bekend dat hij zich zo om vluchtelingen bekommerde.

De huisarts is het zoveelste dodelijke slachtoffer in een trieste rij: van de 15-jarige Mia, die in Kandel door een Afghaanse jongen werd omgebracht, tot Maria Ladenburger, de 19-jarige dochter van een hoge Duitse EU-ambtenaar, die eveneens door een Afghaanse asielzoeker werd vermoord.

Maria was iemand zoals waarschijnlijk velen van jullie: een jonge, linkse, idealistische studente; geneeskunde in haar geval. Ze hielp notabene zelf bij de opvang van vluchtelingen.

Al die incidenten hebben inmiddels diepe sporen getrokken in de Duitse samenleving en politiek: de AfD, de Duitse PVV – maar dan iets bruiner – is in de peilingen niet zelden landelijk de tweede partij.

Het broeit in Duitsland en niet alleen daar: ook in eigen land – waar het Forum voor Democratie het zo goed doet – en in landen als Italië, Frankrijk en Zweden hebben veel burgers de grenzen van hun acceptatievermogen bereikt na alle incidenten met asielzoekers en illegalen.

Wat we voor onze ogen zien voltrekken, is de langzame maar onstuitbare ontwrichting van Europa als gevolg van de massa-immigratie. ‘The Strange Death of Europe’ zoals de Britse auteur Douglas Murray het uitdrukt. En in de verste verte zien we geen politieke leiders die zelfs maar het begin van een oplossing of althans een visie op de toekomst aanbieden.

Laat mij een voorspelling doen: over zo’n twintig jaar zullen wij Nederland en Europa nauwelijks meer herkennen. Onze samenlevingen zullen minder vrij zijn. Er zullen meer onderlinge, etnisch-religieuze conflicten worden uitgevochten. De Joden van Europa zullen bijna allemaal zijn vertrokken. De politieke islam zal sterk zijn vertegenwoordigd in de gemeenteraden van de grote en middelgrote steden en ook in de Tweede Kamer. Sharia-rechtbanken zullen in de parallelle islamitische samenlevingen van de steden een deel van de rechtspraak hebben overgenomen.

Dit staat allemaal te gebeuren als we niet met elkaar tot overeenstemming kunnen komen over de enormiteit van de uitdaging waar wij – jullie in de nabije toekomst – voor staan. En als we het niet eens worden over de manier waarop we het vrije Europa, zoals we dat nu kennen, willen verdedigen.

Zolang mensen, zoals ik, die deze analyse maken worden weggezet als fascisten en rechts-extremisten is er geen debat mogelijk – en komen er dus ook geen oplossingen.

Zolang een partij als GroenLinks – zoals afgelopen week gebeurde – burgers provoceert, die rondlopen met concrete angsten over immigratie, door voor te voorstellen om boten met illegale immigranten naar Amsterdam te halen, is wederzijds begrip niet haalbaar, laat staan een volwassen dialoog.

Hier op Lowlands, op een zondagochtend in augustus, mogen de geschetste problemen ver weg lijken. Ze zijn er niet minder reëel om. Onze omgang met de drie i’s – immigratie, integratie, islam – gaat jullie toekomst en die van ons continent bepalen.

Daarom stel ik voor: kom uit je bubbel, onderken de zorgen die er leven bij zoveel burgers, die nu veel te vaak worden weggezet als racisten en xenofoben. Wees nieuwsgierig naar hen en geef zelf het goede voorbeeld.

Help échte vluchtelingen om snel te integreren, bijvoorbeeld door er één in huis te nemen. Dan doe je al meer dan al die BN’ers, die daar weliswaar publiekelijk toe opriepen – en zich daarover ongetwijfeld heel goed voelden – maar die verder geen poot uitstaken.

Maar bovenal: wees autonoom, durf zelfstandig te denken, denk tegen jezelf, zoals Jean-Paul Sartre zei, kijk eens voorbij alle frames en de stigmatiseringen. Noem niet iedereen die er andere opvattingen op nahoudt een racist en een xenofoob.

Zie wat er wérkelijk gaande is – en strijd de goede strijd.

Dank!

Reacties uitgeschakeld voor Noten 44 en 45/Zet de Strijd voort!

Opgeslagen onder Divers

Reacties zijn gesloten.