[81]
TWEEDEKAMER.NL/DEBAT EN VERGADERING/PLENAIRE VERGADERINGEN
29861-102 Motie d.d. 22 juni 2023 – C.A.M. van der Plas, Tweede Kamerlid Motie van het lid Van der Plas over ongedocumenteerde jongeren stage laten lopen en gebruik laten maken van een zoekjaar voor een baan in de krapteberoepen
Besluit: Ingediend
Besluit: Verworpen.
ZIEHIER DE INHOUD MOTIE
file:///C:/Users/Essed/Downloads/Motie%20van%20het%20lid%20Van%20der%20Plas%20over%20ongedocumenteerde%20jongeren%20stage%20laten%20lopen%20en%20gebruik%20laten%20maken%20van%20een%20zoekjaar%20voor%20een%20baan%20in%20de%20krapteberoepen.pdf
ZIEHIER GEHELE BRON
”Het is in dat licht bizar dat we dreamers, ongedocumenteerde jongeren die in Nederland opgeleid en/of geworteld zijn, niet gewoon laten werken. Onder hen zijn er die aan de slag willen in de kraptesectoren. Sommigen zijn er zelfs al voor opgeleid. Ze hebben bijvoorbeeld een Amsterdamse of Brabantse tongval, of wonen in een regio als Brainport Twente, maar lopen vast omdat ze niet mogen werken en omdat normaal studeren geen optie voor hen is. Ze hebben vaak geen verblijfsvergunning aangevraagd of zijn uitgeprocedeerd. En volgens de Koppelingswet uit 1998 hebben mensen zonder verblijfsvergunning na hun achttiende geen recht op voorzieningen zoals onderwijs.”
TROUW
LAAT ONGEDOCUMENTEERDE JONGEREN
TOCH WERKEN
17 APRIL 2023
Waarom verpleegkundigen werven in de Filippijnen, terwijl we al aanwezig talent niet benutten? De arbeidsmarkt schreeuwt om inzet van jongeren zonder papieren, stellen Anneke Westerlaken, voorzitter van Actiz en Bram Bosveld, oprichter van Young Capital.
De Nederlandse arbeidsmarkt kampt met een ongekende krapte. Tekorten zijn er in vrijwel alle beroepsgroepen en regio’s, maar vooral in de zorg, de bouw, het onderwijs, ICT en techniek. Als gevolg staat de toegankelijkheid van zorg onder druk, stagneert de bouw en worden nieuwe orders niet aangenomen of lopen vertragingen op.
Het is in dat licht bizar dat we dreamers, ongedocumenteerde jongeren die in Nederland opgeleid en/of geworteld zijn, niet gewoon laten werken. Onder hen zijn er die aan de slag willen in de kraptesectoren. Sommigen zijn er zelfs al voor opgeleid. Ze hebben bijvoorbeeld een Amsterdamse of Brabantse tongval, of wonen in een regio als Brainport Twente, maar lopen vast omdat ze niet mogen werken en omdat normaal studeren geen optie voor hen is. Ze hebben vaak geen verblijfsvergunning aangevraagd of zijn uitgeprocedeerd. En volgens de Koppelingswet uit 1998 hebben mensen zonder verblijfsvergunning na hun achttiende geen recht op voorzieningen zoals onderwijs.
Kafkaëske strijd
Deze dreamers worden afgerekend op een ‘verkeerde’ beslissing van hun ouders, waardoor ze dus niet kunnen werken en hun studie niet altijd kunnen afmaken. Ze voeren nog steeds de juridische en kafkaëske strijd van hun ouders die hier ooit naartoe zijn gekomen. Met een beetje pech treft ook hun kinderen straks dit lot. Als je op Nederlandse grond geboren bent, ben je immers niet automatisch Nederlander.
Daarmee verworden dreamers tot een kostenpost op onze begroting. Terwijl we ook zouden kunnen kijken wat jongeren op basis van hun talent Nederlandse bedrijven kunnen bieden. Helaas kunnen we hen als gevolg van politieke patstellingen nu niet inzetten, terwijl de krapte almaar voortduurt.
Een sterk gepolariseerde en vastgelopen discussie over asiel en integratie zorgt ervoor dat we mensen aanduiden als kansrijk als ze uit een onveilig land komen, in plaats van veel pragmatischer te oordelen op basis van wat ze onze economie en maatschappij te bieden hebben. In Australië en Canada doen ze dat beter, wat je ook van hun strikte stelsel mag denken. Ook Duitsland en Frankrijk denken veel pragmatischer over het benutten van de talenten van (jongere) ongedocumenteerden voor de krappe arbeidsmarkt.
Onbegrensd zoekjaar
Als grote werkgevers met vele openstaande vacatures pleiten we ervoor dat alle dreamers een wo, hbo, maar vooral ook een mbo-diploma kunnen behalen, liefst binnen een krapteberoep. Daarnaast zouden ze een onbegrensd zoekjaar moeten krijgen, waarmee ze een jaar de tijd krijgen om een reële baan te vinden op de krappe arbeidsmarkt. Bestaand onderscheid op basis van hoog- en laagopgeleid is daarbij niet meer van deze tijd. Of deze pragmatische oplossing wel of niet gepaard gaat met strengere regels met betrekking tot asiel/migratie en mensensmokkel/mensenhandel, is niet aan ons. Dat moeten de politici maar uitmaken.
We staan niet alleen met deze oproep. Bestuurders en werkgevers uit verschillende sectoren steunen dit pleidooi al: van het samenwerkingsverband Twente Board tot grote (familie)bedrijven als VB Groep, ADG Dienstengroep, Cas de Haan, Bouwgroep Moonen en cateraar Hutten. En omdat de arbeidsmarktkrapte voorlopig niet is opgelost, zal deze roep niet minder gaan worden.
Op 12 april vond in Tweede Kamer een rondetafelgesprek plaats over ongedocumenteerde jongeren. Alle juridische argumenten en tegenstellingen gingen weer over tafel. Daar hebben deze gemotiveerde jonge mensen en werkgevers niks aan. Daarom deze oproep: #laatzetochwerken.
EINDE ARTIKEL