NOTEN 138 EN 139/EPILOOG
Auteursarchief: astrid
Noten 138 en 139/EPILOOG
Reacties uitgeschakeld voor Noten 138 en 139/EPILOOG
Opgeslagen onder Divers
Noten 92 t/m 137/HOOFDSTUK IV
NOTEN 92 T/M 137/HOOFDSTUK IV
Reacties uitgeschakeld voor Noten 92 t/m 137/HOOFDSTUK IV
Opgeslagen onder Divers
Noten 49 t/m 85/HOOFDSTUK II
NOTEN 49 T/M 85/HOOFDSTUK II
Reacties uitgeschakeld voor Noten 49 t/m 85/HOOFDSTUK II
Opgeslagen onder Divers
Noten 1 t/m 48/HOOFDSTUK I
NOTEN 1 T/M 48, BEHOREND BIJ HOOFDSTUK I
Reacties uitgeschakeld voor Noten 1 t/m 48/HOOFDSTUK I
Opgeslagen onder Divers
Noten 1A en 2A/Behorend bij ”Surrealisme”
NOTEN 1A EN 2A, BEHOREND BIJ ”SURREALISME”
Reacties uitgeschakeld voor Noten 1A en 2A/Behorend bij ”Surrealisme”
Opgeslagen onder Divers
Noot 139/EPILOOG
[139]
TROUW
ZE BESTAAN NIET, DE DUIZENDEN VLUCHTELINGEN, DIE
VOLGENS VVD LEIDER YESILGOZ NAREIS OP NAREIS STAPELEN
17 FEBRUARI 2024
Nieuwe cijfers ontkrachten claims over de massale stapeling van nareis op nareis door vluchtelingen. In werkelijkheid is deze groep erg beperkt.
Ze bestaan niet. De duizenden vluchtelingen die naar Nederland zouden komen op basis van nareis op nareis – zoals de gescheiden vader en diens nieuwe gezin – komen hier helemaal niet. Deze claim van VVD-leider Dilan Yesilgöz die een eigen leven ging leiden na de val van het kabinet, is ontkracht door cijfers.
De Immigratie en Naturalisatiedienst (IND) had zeven maanden nodig om uit te vinden hoe vaak zogeheten gestapelde gezinshereniging voorkomt. Gebeurt het inderdaad ‘heel veel’, zoals Yesilgöz een dag na de val van het kabinet claimde aan tafel bij Op1? “Het gaat om nareis-op-nareis-op-nareis” zei ze. Daarom hechtte de VVD zoveel aan de beperking van gezinshereniging. Uiteindelijk brak hierop de coalitie in stukken.
‘Duizenden mensen’
Eindeloze gezinshereniging is fictie, counterde Vluchtelingenwerk Nederland een dag later nog. Maar cijfers waren er toen niet. Het verschijnsel kwam vervolgens in allerlei vormen voorbij in de verkiezingscampagne. Vier dagen voor de verkiezingen in november drukte Yesilgöz, minister op het departement dat gaat over asiel, alsnog een getal op het fenomeen: het zou gaan om duizenden mensen die via nareis-op-nareis naar Nederland komen, zei ze in een interview.
Feitelijk gaat het maar om tientallen mensen die op basis van gestapelde gezinshereniging naar Nederland mochten komen. Het ene jaar iets meer, het andere iets minder, blijkt uit de cijfers die de IND nu heeft gepubliceerd. Zo ging het (via de reguliere weg) om 130 mensen in 2021 en om 40 mensen in 2022. Over de afgelopen vijf jaar kwamen gemiddeld 70 vluchtelingen via nareis-op-nareis naar Nederland.
‘Nareis-op-nareis is ongewenst’
Dat werkt zo: een nareiziger van iemand die naar Nederland vluchtte heeft het recht om opnieuw het verzoek om nareis in te dienen. Bijvoorbeeld voor een zieke opa en oma of kinderen uit een nieuw gezin. Volgens de IND is dit ongewenst. Nareis is bedoeld voor ontwrichte gezinnen en niet voor mensen hierbuiten. Maar het verzoek is niet verboden.
Mits ingewilligd is er sprake van nareis op nareis. Zo’n verzoek kan via de reguliere weg worden ingediend maar ook op grond van artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (8 EVRM). Meestal worden deze aanvragen echter niet ingewilligd door de IND. Zo vroegen er in vijf jaar tijd 1040 mensen via arikel 8 EVRM nareis op nareis aan. Hiervan werden 250 verzoeken ingewilligd, gemiddeld 50 per jaar.
‘Kwalijk en schadelijk’
Het aantal vluchtelingen dat een beroep doet op nareis-op-nareis valt in het niet bij gewone gezinshereniging. Per jaar ontvingen de afgelopen jaren meer dan tienduizend gezinsleden van vluchtelingen het recht op nareis. De afgelopen twee jaar lag het aantal aanvragen zelfs boven de twintigduizend per jaar. Veel aanvragen zijn nog niet behandeld.
Vluchtelingenwerk Nederland noemt het kwalijk en schadelijk voor het draagvlak dat het beeld van een exponentiële toename van nareizigers werd geschetst. ‘Onterecht ontstond het beeld dat nareis-op-nareis een groot probleem is’, aldus de organisatie.
EINDE ARTIKEL
IND
INFORMATIEBLAD ANALYSE GESTAPELDE GEZINSHERENIGING BIJ
ASIEL
ANALYSE GESTAPELDE GEZINSHERENIGING
De IND heeft onderzocht hoe vaak gestapelde gezinshereniging bij asielstatushouders de afgelopen jaren is voorgekomen.
Aanleiding
In de Stand van de Uitvoering beschreef de IND in mei 2023 knelpunten in de uitvoering.
Een van die knelpunten is het onbedoelde effect van wet- en regelgeving. Nareis op nareis werd als voorbeeld van dat knelpunt benoemd:
De nareisprocedure is bedoeld om leden van het kerngezin – vader, moeder en de kinderen – over te laten komen naar Nederland.
We zien dat de nareisprocedure ook wordt gebruikt om andere familieleden hiernaartoe te halen
Dat zijn bijvoorbeeld kinderen die wel bij het kerngezin horen, maar inmiddels op eigen benen staan en een eigen gezin hebben.
Het gebeurt dat deze familieleden stellen dat ze nog steeds afhankelijk zijn van het kerngezin.
Nadat de IND nareis heeft toegestaan en zij in Nederland zijn, vragen ze zelfstandig asiel aan. De nareisprocedure is hier niet voor bedoeld.
Nareis op nareis
Nareis op nareis is een vorm van gestapelde gezinshereniging.
Een asielstatushouder kan nareis aanvragen voor zijn of haar gezinsleden.
Het uitgangspunt is dat iemand tot één gezin behoort. Het komt echter voor dat een nareiziger na inreis in Nederland een zelfstandige asielvergunning aanvraagt. Het staat nareizigers immers vrij een zelfstandige asielaanvraag in te dienen
Vervolgens vraagt deze nareiziger zelf nareis aan voor andere gezinsleden: nareis op nareis.
Een voorbeeld is een jongvolwassen kind dat als nareiziger is overgekomen en in Nederland vervolgens een aanvraag voor een zelfstandige asielvergunning indient en nareis aanvraagt voor een eigen gezin
Tot 2020 behandelde de IND de aanvragen voor echtgenoten en partners in de reguliere gezinsherenigingsprocedure.
Na een uitspraak van de Afdeling in 2019 is besloten deze zaken niet meer door te verwijzen naar de reguliere gezinsherenigingsprocedure, maar in de nareisprocedure te behandelen.1
Onwenselijk, maar niet verboden
Nareis op nareis is onwenselijk, omdat nareis is bedoeld voor de hereniging van een gezin dat ontwricht is door de vlucht en niet voor de hereniging van opeenvolgende gezinnen. In de wet of het beleid is dit echter niet verboden.
Aangezien nareis op nareis meestal inhoudt dat de gezinsleden in de eerste nareisprocedure niet de waarheid hebben verteld, ziet de IND dit vaak als misbruik van deze eerste procedure.
Immers, als deze informatie bij de IND bekend was geweest, was geen nareis verleend
Nareis is bedoeld voor het herstellen van het kerngezin zoals dat bestond voor de vlucht, terwijl bij nareis op nareis één van de gezinsleden niet (meer) tot het kerngezin behoort en er blijkbaar meerdere gezinnen zijn. Ondanks dat de IND actief inzet op het voorkomen van nareis op nareis – bijvoorbeeld door middel van interviews met nareizigers – blijkt dit niet altijd vooraf te ondervangen.
Handhaving
De IND registreert of sprake is van nareis op nareis via handhavingssignalen. Een handhavingssignaal kan leiden tot het starten van een intrekkingsprocedure.
Bij nareis op nareis kan achteraf blijken dat de afgeleide asielvergunning (de eerste nareisvergunning) ten onrechte is afgegeven omdat het gezinslid geen deel (meer) uitmaakte van het eerste gezin.
De afgeleide asielvergunning kan dan worden ingetrokken. Soms heeft het gezinslid al een zelfstandige asielvergunning.
Als dat niet zo is, toetst de IND bij de intrekking alsnog of de vreemdeling hiervoor in aanmerking komt.
Omdat veel nareizigers uit risicovolle landen komen, is de kans op een zelfstandige asielvergunning groot. Het intrekken van de afgeleide vergunning heeft dan geen effect op de vreemdeling.
1 Uitspraak Raad van State van 31 oktober 2019.
BLADZIJDE 2
De aantallen in de tabellen zijn afgerond op tientallen en betreffen individuele aanvragen (dus 1 aanvraag betekent 1 persoon).
Alle cijfers zijn t/m 31 december 2023.
Hoe vaak is nareis op nareis aangevraagd?
2019 2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
180 120 290 110 170 880 Aanvragen nareis op nareis
Hoe vaak is nareis op nareis ingewilligd?
2019 2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
120 50 130 40 10 350* Inwilligingen nareis op nareis
* De IND heeft nog niet alle aanvragen beslist. Er staan nog 240 aanvragen open. In periode 2019 tot en met 2022 was ca. 1% van alle ingewilligde nareisaanvragen een ingewilligde nareis op nareisaanvraag.
Gestapelde gezinshereniging op grond van 8 EVRM
Naast nareis op nareis zijn er andere vormen van gestapelde gezinshereniging, zoals op grond van artikel 8 EVRM (recht op gezinsleven).
Dit gaat bijvoorbeeld om een minderjarige nareiziger die op aanvraag van één van de ouders, of van een broer of zus, naar Nederland is gekomen en daarna een 8 EVRM aanvraag indient voor de andere ouder die geen onderdeel meer uitmaakt van het gezin van de ouder in Nederland.
Dit zijn veelal kinderen uit gebroken gezinnen.
Vervolgens kan het kind ook een aanvraag doen voor de overige leden van het nieuwe gezin van die ouder.
Of de hertrouwde ouder vraagt zelf om overkomst van zijn of haar nieuwe gezin. Zo kunnen meerdere gezinnen via gestapelde gezinshereniging naar Nederland komen.
Voor gezinsherenigingsaanvragen op grond van artikel 8 EVRM is een zelfstandige asielvergunning niet vereist.
Als een gezinslid is ingereisd, kan wel alsnog zelfstandig asiel en vervolgens nareis worden aangevraagd.
Hoe vaak is gezinshereniging aangevraagd door nagereisde broers en zussen van een AMV?
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 <10 20 50 70 Aanvragen nareis door nagereisde broers en zussen van AMV
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 20 20 10 60 Aanvragen 8 EVRM door nagereisde broers en zussen van AMV
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
10 20 40 60 130
Hoe vaak is gezinshereniging van nagereisde broers en zussen van AMV ingewilligd?
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 <10 <10 <10 20 Inwilligingen nareis door nagereisde broers en zussen van AMV
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 <10 – <10 10 Inwilligingen 8 EVRM door nagereisde broers en zussen van AMV
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 <10 <10 <10 30* Eindtotaal
* De IND heeft nog niet op alle aanvragen beslist. Er staan nog 80 aanvragen open.
Hoe vaak is 8 EVRM na nareis aangevraagd?
2019 2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
330 180 230 180 120 1040
2
BLADZIJDE 3
Hoe vaak is 8 EVRM na nareis ingewilligd?
2019 2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
110 50 60 20 <10 250* Inwilligingen gezinshereniging na nareis
* De IND heeft nog niet op alle aanvragen beslist. Er staan nog 190 aanvragen open.
Hoe vaak is nareis na 8 EVRM (die na inreis zelfstandig asiel heeft aangevraagd) ingediend?
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 40 20 40 100 Aanvragen nareis na 8 EVRM
Hoe vaak is nareis na 8 EVRM (die na inreis zelfstandig asiel heeft aangevraagd) ingewilligd?
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
<10 20 – <10 20* Inwilligingen nareis na 8 EVRM
* De IND heeft nog niet op alle aanvragen beslist. Er staan nog 50 aanvragen open.
Hoe vaak is 8 EVRM na 8 EVRM bij een asielstatushouder ingediend?
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
110 70 40 20 240 Aanvragen 8 EVRM na 8 EVRM
Hoe vaak is 8 EVRM na 8 EVRM bij een asielstatushouder ingewilligd?
2020 2021 2022 2023 Eindtotaal
70 60 10 – 130* Inwilligingen 8 EVRM na 8 EVRM
* De IND heeft nog niet op alle aanvragen beslist. Er staan nog 30 aanvragen open.
DE CORRESPONDENT
LAAT YESILGOZ NIET WEGKOMEN MET HAAR SCHAAMTELOZE
LEUGENS OVER NAREIS OP NAREIS
20 FEBRUARI 2024
Op 7 juli 2023 viel het kabinet-Rutte IV. VVD, D66, CDA en ChristenUnie konden het niet eens worden over de gezinshereniging van asielzoekers. Een dag later legde Dilan Yesilgöz, destijds minister van Justitie en onderhandelaar namens de VVD aan de asieltafel, bij praatprogramma Op1 verantwoording af. Althans, dat dacht iedereen.
Eén groot probleem voor de VVD waren de zogeheten gestapelde nareizigers. Yesilgöz gaf uitleg: als een vrouw naar Nederland komt met twee kinderen, kan de vader daarna ook komen. Maar die vader heeft een nieuwe vrouw en kinderen, en die reizen vervolgens ook deze kant op. Maar de ouders van de (nieuwe) vrouw zijn afhankelijk van de vrouw, dus ook zij steken de grens over.
Kortom, waar je denkt slechts één gezin te verwelkomen, blijken het al snel drie families te zijn. En Nederland laat het allemaal maar gebeuren. Geen wonder dat het zo’n bende is in Ter Apel – elke asielzoeker is een matroesjkapop met nog eens tien asielzoekers erin. ‘Het gaat over nareis op nareis op nareis’, concludeerde Yesilgöz op alarmerende toon, echt ‘heel veel’.
Niet dus.
In 2023 werden de asielaanvragen van in totaal tien (!) nareizigers van nareizigers ingewilligd, aldus een rapport dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) afgelopen vrijdag publiceerde. Daar kun je nog niet eens een voetbalteam mee vormen. In totaal hadden zich dat jaar 170 nareizigers van nareizigers aangemeld – waarmee het toelatingspercentage op een schamele 6 procent komt. En 2023 was geen uitzonderlijk jaar. In totaal willigde Nederland in vijf jaar tijd 350 van zulke gestapelde nareisverzoeken in.
Laat het even tot je doordringen: het kabinet is mede gevallen vanwege nareizigers op nareizigers, van wie nu blijkt dat ze… ongeveer net zo zeldzaam zijn als de korenwolf. Het verhaal van Yesilgöz was een overdrijving op overdrijving op overdrijving.
Nareis-op-nareis was een non-issue
De gevolgen reiken verder dan alleen een kabinetsval. In de beeldvorming was het machteloze midden de regie over onze grenzen kwijt, en was het ook nog eens te zwak om er samen uit te komen. De schipbreuk van Rutte IV zette de toon voor een campagne waarin migratie de hoofdrol kreeg.
Vier dagen voor de verkiezingen herhaalde Yesilgöz in de Volkskrant dat nareis-op-nareis gaat over ‘duizenden mensen’ – een overdrijving die experts en de IND zelf destijds al openlijk bekritiseerden. Een ‘non-issue’, stelden deskundigen; waarschijnlijk een heel kleine groep, aldus de IND. Maar de exacte cijfers waren niet bekend, dus een ware ontmaskering bleef uit. Niemand had zo veel baat bij Yesilgöz’ overdrijving als Geert Wilders, die met zijn anti-immigratieretoriek maar liefst 37 zetels won.
En één punt blijft hier nog onderbelicht. Zelfs als het uiteindelijk om de hele groep nareizigers ging – niet dat dat Yesilgöz’ verdraaiing van de waarheid zou rechtvaardigen – over welk deel van het immigratietotaal praten we dan eigenlijk? Nou, minder dan 3 procent van het totaal aantal immigranten in de afgelopen vier jaar. Een draai richting VVD-beleid op dit vlak zou op zijn best 0,1 procentpunt schelen. Het is onvoorstelbaar dat je daar een kabinet op laat vallen.
En nu? Yesilgöz hoeft vast niet af te treden als demissionair minister van Justitie en Veiligheid. Misschien wordt ze zelfs de volgende premier in een kabinet met PVV en BBB. De feiten zijn boven water, maar ze doen er blijkbaar nauwelijks nog toe.
Maar dat kunnen we niet laten gebeuren. ‘Als dit is hoe het werkt, dan kan elke politicus zomaar wat verzinnen en ermee wegkomen’, verzuchtte Martijn van der Linden, de persvoorlichter van VluchtelingenWerk, als reactie op het onderzoek van de IND.
Een geschonden norm is niet makkelijk hersteld
Van der Linden heeft gelijk. Of ze het nu leuk vinden of niet, kiezers zijn in hoge mate overgeleverd aan het fatsoen van politici. Dit gaat niet om regels, maar om normen. Zoals: je liegt niet over migratiecijfers om er electoraal beter van te worden. Eenmaal geschonden laten die normen zich niet eenvoudig herstellen. Yesilgöz heeft de boel besodemieterd, en de gevolgen voor het Nederlandse bestuur zijn nauwelijks te overzien.
Politici, journalisten en kiezers zouden Yesilgöz op z’n minst net zo lang moeten confronteren met haar asielverdraaiingen tot ze er zonder meel in de mond excuses voor aanbiedt. Het is immers al wrang genoeg dat centrumrechtse partijen
tegenwoordig de campagneboodschap van de PVV
uit te dragen zonder in te zien dat ze met hun bombastische paniekzaaierij en onhaalbare beloftes hun eigen graf graven.
Maar dat dit feitenvrij gebeurt is onacceptabel. Elke politicus heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen fabels.
EINDE
van: Trouw – 24 april 2024
Yesilgöz verzon hoge nareiscijfers van vluchtelingen zelf
VVD-leider Dilan Yesilgöz had geen bewijs toen ze claimde dat duizenden vluchtelingen nareis op nareis stapelen. Dat blijkt uit haar antwoord op Kamervragen.
door Johan van Heerde
De ‘duizenden’ vluchtelingen die volgens VVD-leider Dilan Yesilgöz nareis op nareis zouden stapelen, heeft ze zelf bedacht. Yesilgöz beschikte niet over enige vorm van informatie waarmee ze het noemen van dit hoge aantal kon onderbouwen. Dat blijkt uit haar antwoorden op vragen van verschillende Kamerfracties die woensdagavond naar de Tweede Kamer zijn gestuurd.
In februari bleek al dat de duizenden vluchtelingen die Yesilgöz noemde niet bestaan. De afgelopen vijf jaar kwamen er gemiddeld zeventig mensen per jaar via ‘nareis op nareis’ naar Nederland. Via een beroep op het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) kwamen daar gemiddeld nog eens circa tachtig familieleden per jaar bij, zo schreef de Immigratie- en Naturalisatiedienst in een analyse.
Het gaat bij nareis op nareis om bijvoorbeeld volwassen kinderen van vluchtelingen, mensen die al op eigen benen staan en een eigen gezin hebben, die achter gevluchte familieleden aanreizen.
Toelichting gevraagd
Kamerleden van GroenLinks-PvdA, NSC, SP en Volt vroegen aan Yesilgöz of zij kon toelichten op basis van welke concrete informatie, documenten, adviezen en gesprekken met deskundigen ze in een interview claimde dat er ‘duizenden mensen’ nareis op nareis stapelden.
In dat betreffende interview in de Volkskrant, vier dagen voor de verkiezingen, werd Yesilgöz namelijk specifiek voorgehouden dat het na de val van het kabinet veel ging over nareis op nareis, terwijl deskundigen volhielden dat het fenomeen amper bestond. De Immigratie- en Naturalisatiedienst had toen geen cijfers over het verschijnsel. De groep leek bescheiden.
“Het gaat over duizenden mensen – hoeveel exact weten we niet”, counterde Yesilgöz, minister op het departement dat gaat over asiel. Vlak na de val van het kabinet in juli aan tafel bij talkshow Op1 stelde ze al dat ‘nareis op nareis op nareis’ heel veel gebeurde. Daarom was het inperken van gezinshereniging zo belangrijk voor de VVD. Uiteindelijk brak de coalitie in stukken door onenigheid over gezinshereniging.
Geen onderbouwing
In haar antwoorden op Kamervragen onderbouwt Yesilgöz haar gewraakte nareis-uitspraken niet. De VVD-leider schrijft dat ze zich baseerde op ‘algemene cijfers over nareis plus de totale instroom’. Deze cijfers hebben echter betrekking op de reguliere komst van asielzoekers en vluchtelingen, niet op het fenomeen nareis op nareis.
Verder wijst Yesilgöz op Stand van de uitvoering van de IND. In dit jaarverslag wijst de IND erop dat nareis op nareis een onbedoeld effect is van het asielbeleid. Harde cijfers noemt de IND echter nergens, de dienst schrijft alleen dat het gebeurt: ‘We zien dat de nareisprocedure ook wordt gebruikt om andere familieleden hiernaartoe te halen.’
———-
www.trouw.nl/politiek/yesilgoz-verzon-hoge-nareiscijfers-van-vluchtelingen-zelf
TROUW
JONGEREN VVD HEKELEN ”FEITENVRIJE POLITIEK”
YESILGOZ OVER ASIEL
25 APRIL 2024
VVD-leider Dilan Yeşilgöz imiteert de “feitenvrije onderbuikpolitiek” van populistische partijen als de PVV, vindt de jongerenvereniging van de liberalen. De JOVD is “geschokt” door de manier waarop Yeşilgöz cijfers over het aantal nareizigers van vluchtelingen die volgen op andere nareizigers “verzonnen” heeft, verwijzend naar berichtgeving van dagblad Trouw.
“Yeşilgöz moet met een eigen liberaal verhaal komen; niet het populistische trucje van Wilders over willen doen”, vinden de jongeren.
Het kabinet-Rutte 4 strandde vorig jaar toen de toenmalige coalitiepartners VVD, D66, CDA en ChristenUnie er niet uit kwamen over migratiebeperkende maatregelen. Een van de heikele punten was een door VVD gewenste beperking van het aantal gezinsleden dat overkomt om te worden herenigd met statushouders. Volgens Yeşilgöz stapelden zij regelmatig nareis op nareis en zou het hierbij gaan om duizenden mensen. Dit jaar meldde de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) dat het om een veel kleinere groep ging van enkele honderden in de periode van 2019 tot en met 2023.
Verbolgen reacties
Kamerleden van GroenLinks-PvdA, NSC, SP en Volt waren hier verbolgen over en stelden hierover Kamervragen aan Yeşilgöz, die behalve VVD-leider ook demissionair justitieminister is. Ze wilden weten hoe ze tot de uitspraak is gekomen dat duizenden mensen nareis op nareis hebben gestapeld. De minister verwijst in haar antwoord naar verschillende cijfers van de IND en door ambtenaren ingebrachte stukken en cijfers, zonder precies uit te leggen hoe ze tot het door haar genoemde cijfer is gekomen.
De JOVD herhaalt de conclusie uit het Trouw-artikel dat de cijfers verzonnen zijn. “Het imiteren van de populistische partijen met feitenvrije onderbuikpolitiek heeft er enkel toe geleid dat kiezers voor het origineel gaan, namelijk de PVV”, klaagt de voorzitter Mauk Bresser.
EINDE ARTIKEL
Reacties uitgeschakeld voor Noot 139/EPILOOG
Opgeslagen onder Divers
Noot 138/EPILOOG
[138]
CONCENTRATIEKAMPEN, CORRUPTIE,YESILGOZ-FASCISME
IN OPBOUW
PETER STORM
11 FEBRUARI 2024
Geplaatst op 11 februari 2024 door egel
zondag 11 februari
Twee zijn er al, een derde is in de maak. Wat staatssecretaris Eric van der Burg betreft komen er binnenkort meer, ja zelfs ‘zo snel mogelijk, zo veel mogelijk’: concentratiekampen. Natuurlijk heten ze niet zo. In bureaucratisch boevenjargon heten ze Procesbeschikbaarheidslocaties’ oftewel PBL’s. Het gaat om met hoge hekken afgeschermde locaties binnen asielzoekerscentra, locaties waar mensen worden opgesloten waarvan de Immigratie en Naturalisatiedienst IND inschat dat de asielaanvraag kansloos is want afkomstig uit dat de staat een veilige land noemt.
Het gaat om mensen die aangeduid worden als ‘overlastplegers’, een vaag afgebakende groep van volgens een schatting 3 procent van het totaal aantal mensen dat asiel aanvraagt en in opvang zit. Het gaat om mensen die, als ze geen asiel aan hadden gevraagd maar ‘gewoon’ in Nederland zouden wonen, op geen enkele manier voor opsluiting in aanmerking zouden komen. Het gaat dus om discriminatie en om etnische profilering om deze mensen opgesloten te krijgen. Achter griezelige hekken. In concentratiekampen.
De NRC reconstrueert de totstandkoming en de corrupte uitvoering van het beleid waar deze kampen, pardon deze PBL’s, onderdeel van zijn.(1) Minister Yezilgöz kwam er in 2022 mee, en regelde een vroegere collega genaamd Kees Loef om als ‘nationaal coördinator overlastgevende asielzoekers te functioneren. Dat deed hij buiten de rest van het ministerie om, rechtstreeks ondergeschikt aan minister Yezilgöz en staatssecretaris Van den Burg. Hij vormde zijn team, feitelijk een soort proto-veiligheidsdienst. Hij regelde ook voor drie miljoen euro een team van vier beveiligers voor in Ter Apel.
Dat ging via via, en zonder de wettelijk verplichte aanbestedingsprocedure te volgen. Dat was in strijd met de wet, zoals het ministerie van Justitie intussen erkent. Maar, zo luidde het smoesje, ‘dwingende spoed’ maakte dit noodzakelijk.(2) Het stopzetten van steun aan Israëls genocide van Gaza? Ja, nee, misschien, genuanceerd bekijken, begrip voor Israël, blablabla. Het schrappen van fossiele subsidies? Goed over nadenken, niets overhaasten, er zitten ook nadelen aan verbonden, blablabla. Maar desperate mensen in uitpuilende inadequate opvangcentra die zich niet altijd prettig gedragen? Dwingende spoed! Maar voor andere gemeentes wordt toch maar de wettelijk voorgeschreven aanbestedingsprocedure gehanteerd. De ene spoed is de andere niet.
Beveiligingsteam geregeld, hoe werkt de VeiligheidsDienst van Loef de betreffende mensen, die ‘veiligelanders’ en ‘overlastplegers’ dus, nu die PBLs in? Op basis van etnische profilering. Geen twijfel mogelijk. ‘Want wie de overlastgevers zijn, is volgens Loef wel duidelijk. Noem ze Marokkanen, noem ze Noord-Afrikanen. Die bedoel ik.’ Kees Bangma, werkzaam in de aanpak van Loef: ‘Het gaat om een oververtegenwoordiging van Marokkanen en Algerijnen. Jonge mannen. Als je de overlast precies wil definiëren, kom je er niet uit.’ Geen nauwkeurige afbakening, dat beperkt de handelingsvrijheid alleen maar. ‘De coördinator van de IND bevestigde dat: ‘Wat wij vanuit de pilot onder overlast verstaan, hebben we bewust niet gedefinieerd. Omdat we ons niet willen laten beperken.”’Laat het dus maar aan de experts over, nietwaar?
Doel van de hele operatie is: de mensen kortstondig in die PBL’s stoppen, snel de asielaanvraag afwijzen en de mensen dan het land uit werken. ‘De procedure leidt altijd tot een snel besluit: een afwijzende beschikking”, vertelt een IND-functionaris. Een andere uitkomst is er niet. En het werkt! Een trotse staatssecretaris van den Burg meldde al: ‘Het loopt als een tierelier’. Cijfers? ‘Inmiddels zijn meer dan duizend asielzoekers via deze aanpak versneld afgewezen – op een totaal van zo’n 35.000 asielbeslissingen vorig jaar.’ Wie van deporteren houdt, likt de vingers af. Als Wilders straks regeert hoeft hij dit allemaal zelf niet meer te (laten) bedenken. Dat heeft Yezilgöz immers al gedaan.
De NRC geeft vervolgens uitgebreid weer hoe mensen in de PBL’s gestopt worden. Dat gaat door mensen een strafblad in de maag te splitsen met een discriminerende truc. Waar mensen die niet in een AZC wonen en aangehouden worden wegens bijvoorbeeld winkeldiefstal, er een eerste keer met een waarschuwing van af komen, krijgen asielzoekers standaard meteen een boete. Die kunnen ze niet betalen en wordt omgezet in detentie, waarbij bijvoorbeeld een dag opsluiting staat voor 50 euro boete. ‘Zo blijft er geen geldbedrag meer over en kan de strafbeschikking worden afgevinkt. Daarmee krijgt een asielzoeker een strafblad, waarmee hij in Loefs overlastaanpak kan worden gestopt. Oftewel: waarna hij in Loefs concentratiekamp worden geduwd.
De hele gang van zaken is zo openlijk discriminerend dat de Vreemdelingenpolitie er tegen protesteerde, tot grote ergernis van Loef. ‘Je kunt niet iemand vastzetten omdat hij uit Tunesië komt’, stelt die dienst in een document. Een politiefunctionaris: ‘Hoe bepaal je de criteria van een overlastgevende vreemdeling aan de voorkant? Is dat op afkomst of uiterlijk? Ligt etnisch profileren hier niet op de loer?’ De NRC laat enkele deskundigen aan het woord die het discriminerend karakter van de aanpak bevestigen: staatsrechtgeleerde Karin de Vries, en strafrechtsgeleerde Joep Lindeman. Opmerkelijk: ook onder officieren van justitie leeft grote twijfel of dit juridisch wel deugt. Maar Loef – en dus Yezilgöz! – krijgt in grote lijnen zijn zin, met een enkele subtiele aanpassing. De concentratiekampen staan er al of worden aangelegd, het apparaat dat mensen op basis van vage verwijten en racistische typeringen opsluit om ze zo snel mogelijk het land uit te werken, draait al in hoog tempo.
En ja, deze PBL’s zijn concentratiekampen. Mensen kunnen daar in, maar niet meer uit zonder hun asielaanvraag helemaal geschrapt te zien worden. Ze zitten gevangen, niet op basis van een strafproces gevolgd door een veroordeling, zoals in een gevangenis. Ook niet in afwachting van zo’n proces, zoals in een huis van bewaring. Ze zitten er omdat ambtenaren en bewindslieden ze tot een soort ongewenst persoon hebben verklaard, lid van een bevolkingsgroep waarvan de leden dus opsluiting en deportatie verdienen. En het leven in die PBL’s is akelig, zo s vertelt een Algerijn die er heeft gezeten met ‘een matras op de grond’, en ‘ ‘s ochtends een boterham, ‘s avonds een diepvriesmaaltijd. Verder niets. Mensen worden gek van de honger. Er zijn steeds vechtpartijen, zonder dat de bewakers in grijpen’. Na een paar dagen ‘klom hij over het hek van de PBL om brood te kopen. Toen hij terugkwam werd hij bij het hek geweigerd: locatie verlaten – asielaanvraag vervallen.’ Zo treitert Nederland mensen weg. En bewindspersonen zijn er nog trots op ook.
Er is veel meer te vertellen, alleen al aan de hand van dat NRC-stuk. Het gaat bij de mensen die in de PBL’s gestopt worden dus om ‘veiligelanders’, waarmee mensen worden aangeduid die uit landen komen waar mensen volgens de IND geen goede reden kunnen hebben om te vluchten, en waarbij mensen bij terugkeer geen gevaar lopen. Zeer aanvechtbaar! Algerije is een soort van dictatuur, waar persvrijheid zwaar aan banden is gelegd en vakbondsrechten worden vertrapt. Marokko heeft verkiezingen en een gekozen parlement maar tegelijk een politieapparaat dat strevingen naar meer vrijheid van bijvoorbeeld de Imazighen gewelddadig kort houdt. In Tunesië was na de revolutie van 2011 daar meer vrijheid gekomen. Maar die wordt onder de huidige president Saied in hoog tempo teruggedraaid. Politie pakt in dat land zelf vluchtelingen die uit andere landen op weg zijn naar Europa, met grof geweld aan.(3) Hoezo, veilige landen?
Het andere magische woord is ‘overlastplegers’. Ook politiemensen zelf geven toe dat dit een breed begrip is. De al genoemde Kees Bangma: ‘Het gaat gewoon om mensen die zich misdragen. Dat kan ook iemand zijn die zich niet aan de huisregels van het COA houdt’, van het orgaan dat verantwoordelijk is voor de opvang in AZC’s dus. De politie legt uit: ‘Asielzoekers kunnen bijvoorbeeld gefrustreerd zijn omdat ze moeten wachten op hun procedure, hierdoor kunnen opstootjes ontstaan of kunnen ze de huisregels van het COA overtreden. Maar dit zijn lang niet altijd strafbare feiten op basis waarvan de politie iemand kan vastzetten.’ Zelfs de politie snapt dat mensen zich niet prettiger gaan gedragen als je mensen opeen propt en eindeloos laat wachten. En zelfs de politie erkent dat dit gedrag daarmee niet automatisch strafbaar is.
We zagen al hoe behendig Loef en zijn team om dit obstakel heen manoeuvreert en mensen toch opgesloten weten te krijgen. We zien hier vooral ook hoe stereotyperend dat woordje ‘overlastplegers’ dus ook is: alsof het om een eigenschap van mensen uit bepaalde landen is om nu eenmaal overlast te plegen. Het is een racistisch stereotype, passend in de logica waaruit vervolgens concentratiekampen en snelle deportaties als logische antwoorden te voorschijn worden getoverd. Dat zelfs vanuit politie en OM – inherent repressieve instanties, doordrenkt van racisme – er stevige bezwaren klonken tegen de racistische aanpak van Yezilgöz, Van den Burg en Loef, is veelzeggend. Wat dit drietal met die PBL’s en hun deportatiebeleid, met hun corrupte aanpak buiten zelfs het ministerie op de rails aan het krijgen zijn, is niet de gangbare – ook al verwerpelijke, racistische en repressieve – aanpak van vluchtelingen. Wat dit drietal tot stand brengt, is een stuk regelrecht fascisme in volle opbouw.
Intussen zijn de Procesbeschikbaarheidslocaties, die concentratiekampen dus en de bijbehorende snelle afwijzing van asielaanvragen dus een feit. Intussen zit Yezilgöz, ddeze corruopte minister van concentratiekampen, nog steeds in het zadel. Dezelfde Yezilgöz die aan het hoofd van haar VVD nog altijd bezig is een kabinet met opperfascist Wilders in elkaar te sleutelen. In vluchtelingenopvang, in staatsbureaucratie en in kabinetsformatie: het fascisme woekert voort. En Yezilgöz, minister van concentratiekampen, komt er mee weg. Hoe lang nog?
Noten:
(1) Andreas Kouwenhoven, Romy van der Poel & Martin Kuiper, ‘Hoe een schaduwteam van Yesilgoz een omstreden asielaanpak doorvoerde’, NRC, 9 februari 2024, https://www.nrc.nl/nieuws/2024/02/09/minister-yesilgoz-zocht-met-schaduwteam-voor-asielaanpak-bewust-de-randen-van-de-wet-op-a4189649 , te lezen zonder paywall via https://archive.is/WGNRr Citaten in mijn stuk dat je hierboven leest komen uit dit NRC-artikel, tenzij anders vermeld.
Het is een uitstekend artikel dat laat zien hoe journalistiek kan werken. Dat we zulke artikelen veel te weinig zien is dan ook geen onvermogen van de journalistiek als beroepsgroep, maar beleidskeus van media als bedrijfstak waarbinnen die journalistiek werkzaam is.
(2) ‘Justitie hield zich niet aan aanbestedingsregels bij inhuren beveliging azc’s’, NOS, 10 februari 2024, https://nos.nl/artikel/2508300-justitie-hield-zich-niet-aan-aanbestedingsregels-bij-inhuren-beveiliging-azc-s
(3) Simon Speakman Cordall, ‘Near Sfax, refugees scrable after violent clashes with Tunisia police’, Aljazeera, 3 december 2023, https://www.aljazeera.com/features/2023/12/3/near-sfax-refugees-scramble-after-violent-clashes-with-tunisia-police
Peter Storm
ALARM TEGEN FASCISME-EN ACTIE GRAAG
PETER STORM
3 MAART 2024
Geplaatst op 3 maart 2024 door egel
zondag 3 maart 2024
Geschreven voor Konfrontatie, waar het al te lezen staat. Nu ook hier.
De formatie nadert haar ontknoping. Een fascistenkabinet is in de maak. De dreiging ervan is acuut, het gevaar dat daar van uit gaat groot. Wat er dreigt is niet zomaar meer van hetzelfde, meer neoliberaal beleid, verweven met meer racisme. Wat er dreigt is een versnelling van de verrechtsing, een kwalitatieve sprong naar iets anders dan – erg genoeg! – zomaar een rechtse regering in een via koloniale plundering volgevreten kapitalistisch land. Wat dreigt is regelrecht fascisme. Aan de regeringsmacht. Niet alleen op Twitter, niet alleen in een overheidslichaam hier en daar, een politiekorps, een ministerie, een extreemrechts omroepje en een stel naargeestige publicisten. Aan de macht. Dat is de dreiging.(1)
Er van uit gaan dat het zo’n vaart niet zal lopen, dat Wilders wel ingekapseld wordt door keurig rechts, is onverantwoord. In de eerste plaats: welk keurig rechts?! De tractorbestuurders van Caroline van der Plas? De VVD van Yesilgöz, druk bezig met het inrichten van concentratiekampen om vluchtelingen en andere migranten in weg te proppen, en met het uithollen van het demonstratierecht? Omtzigt misschien? Die heeft zijn kans om zijn keurigheid te bewijzen allang verspeeld, en wordt op zijn beurt met gemak ingepakt en op een zijspoor gezet door PVV, VVV en BBB. Op veel punten is hij sowieso nauwelijks minder reactionair dan Wilders.
Maar het is ernstiger nog dan dat. Eenmaal in sleutelposities laten fascisten zich niet zomaar via inkapseling onschadelijk maken. En Wilders hoeft maar te dreigen met het opblazen van de coalitie – en een nog grotere verkiezingsoverwinning na nieuwe verkiezingen – om de vereiste discipline in het kabinet er in te hameren. Natuurlijk kan de steun voor Wilders gaandeweg afkalven, al is dat bepaald geen automatisme. Maar in de tijd die dat kost, raakt het Wilders-fascisme verder genormaliseerd, zal het kabinet PVV-geestverwanten op bestuurlijke posities krijgen, en zal ook buiten de regering het fascisme extra de wind in de rug krijgen. ‘Netjes rechts’ gaat Wilders niet stoppen. Omdat zoiets als netjes rechts niet bestaat. Maar ook omdat Wilders zich niet zomaar zal laten inpakken.
We dreigen dus een fascistenkabinet te krijgen, vol agressieve reactionairen die de moeite om de schijn van democratisch liberalisme op te houden, steeds minder zullen nemen. Een kabinet van expliciete Palestijnenhaters en zionistische genocidefans. Een kabinet vol dodelijke vijanden van klimaatbeleid, van natuur, van milieumaatregelen. Een kabinet bestaand uit mensen en partijen die vreedzame klimaatdemonstranten haten en als terroristen wegzetten, en intussen agressieve tractorondernemers naar de mond praten. Een kabinet dat door retoriek de repressie zal aanjagen zoals vooral – maar niet alleen – de PVV nu al doet, maar de repressie dan zelf bestuurlijk vorm kan gaan geven ook.
Alleen al het bestaan van zo’n kabinet zal een nieuwe aanmoediging zijn voor loslopende fascisten om hun agressie bot te vieren op queer- en trans personen, op moslims, migranten, vluchtelingen, op klimaatactievoerders, op linkse mensen. Dat zien we al nu de PVV zoveel zetels heeft gewonnen op 22 november 2024. Dat zal versnellen en verhevigen als ze daadwerkelijk regeren. Fascisme in de regeringsgebouwen, bestuursapparaten en politiekorpsen, aangevuld en aangejaagd door fascisme op straat en op internet.
Nee, Wilders heeft geen paramilitaire beweging die de straten voor hem schoonveegt zoals de SA dat in de vroege jaren 1930 voor Hitler hielp doen. Zoiets is ook nauwelijks nodig, bij gebrek aan militante antifascistische beweging die Wilders ook maar enigszins effectief dwarsboomt. Dat laatste kan maar beter veranderen, en snel.
De dreiging is dus ernstig en acuut. Ik hamer daar zo op omdat ik de indruk heb dat die dreiging ter linkerzijde nog steeds ernstig wordt onderschat.
Te vaak hoor ik mensen die zeggen: laat Wilders nou maar regeren, hij valt wel door de mand. Hitler viel ook wel door de mand, maar het duurde wel 12 jaar en enkele tientallen miljoenen mensenlevens voordat hij weggewerkt was. Bij Mussolini duurde het nog veel langer. Nee, het is niet precies hetzelfde. Maar we horen het zekere voor het onzekere te nemen. Fascisten met regeringsmacht uitrusten is levensgevaarlijk, dat toelaten eveneens.
Te vaak hoor ik mensen praten alsof een fascistenregering nu eenmaal door de kiezers is gewild, en het ondemocratisch zou zijn om dat te blokkeren. In de eerste plaats heeft driekwart van de mensen die gingen stemmen, niet op die Wilders-bende gestemd. In de tweede plaats zijn er belangrijker dingen dan democratie. Als die democratie onontkoombaar fascisme produceert, dan bedank ik voor zowel dat fascisme als voor die democratie. Er staan levens op het spel, en een planeet
Het is dus bittere ernst, en we horen het gevaar onder ogen te zien, serieus te nemen en ons voor te bereiden op een fascistenregering. De strijd die we voeren zal dan doorgaan, maar onder wezenlijk moeilijker en gevaarlijker omstandigheden.
Ga maar uit van een veel hardere aanpak van de klimaatblokkades zoals Extinction Rebellion die organiseert. Met grover politiegeweld en met serieuze strafvervolgingen, ook van mensen die daar tot nu toe bijna of helemaal gevrijwaard zijn gebleven. Ga maar uit van een hardere politiehouding tegen de pro-Palestina sit-ins, met gerichte pogingen om bepaalde leuzen alsnog tot misdaad te bestempelen en aan te pakken. Ga maar uit van systematische pogingen om allerlei vormen van links en radicaal activisme en bijbehorende uitingen met politiegeweld, strafvervolging en censuur aan te pakken. Ja, die dingen gebeuren nu al, en dat is erg genoeg. Maar vergeleken bij wat er dreigt, stelt het nog niet al te veel voor. Laat niemand denken dat het niet veel erger kan.
Intussen zal er nog wat anders gebeuren. Terwijl Wilders stookt en racisme predikt, terwijl zijn junta de politie op actiebewegingen loslaat, terwijl de strijd tegen ‘woke’ – de strijd dus om het recht om queer- en trans personen in de grond te trappen, het recht om openlijk racist te zijn en ga zo maar door, het recht om te discrimineren en ongelijke behandeling te promoten – nieuwe hoogte zal bereiken, met het Catshuis als gigantische megafoon voor de bijbehorende hatelijke retoriek…. terwijl dit alles losgaat, zullen ondernemers hun gang kunnen gaan. Want zo’n fascistenkabinet dat dreigt, dat zal tegelijk een ondernemersvriendelijk kabinet zijn. Daar zal niet alleen de VVD garant voor staan.
Agrarische ondernemers zullen minder last hebben van milieuregels en vergunningsplichten. Daar zal de BBB voor helpen zorgen. Grote ondernemers zullen nog minder van serieus milieubeleid te duchten hebben dan nu. Daar zal de VVD voor helpen zorgen. Als de PVV al eens voor het armere deel van haar witte achterban sociaal wil doen, waar zal ze het benodigde geld halen? Vast niet uit hogere belastingen voor rijke lui, niet uit belastingen op winsten en vermogens, maar uit de kosten voor asielopvang die hij immers toch al niet wil, of uit de uitgaven aan de publieke omroep die hij wil slopen.
Terwijl de fascisten hun doelwitten in de hoek trappen om ze vervolgens aan te vallen, gaan de ondernemers achter dat fascistische rook- en vuurgordijn maar wat graag hun gang, ten koste van lonen en uitkeringen, ten koste van arbeidersrechten en sociale voorzieningen. Het fascisme is niet alleen maar een afleidingsmanoeuvre ten gunste van de ondernemersklasse. Het is een zelfstandig, ultranationalistisch en gewelddadig politiek project. Maar vanuit die ondernemersklasse bezien is die afleidingsmanoeuvre die het fascisme biedt, wel een een pluspunt die het fascisme biedt.
Dat ik zo hamer op het gevaar van een Wilders-fascistenkabinet, dat ik dat gevaar in volle scherpte probeer te schetsen, heeft nog een reden. Het is nog niet zo ver! Dat kabinet-Wilders zit er nog niet? En ook als het is aangetreden, is de Nederlandse staat niet van de ene dag op de andere in een fascistisch bewind omgevormd. Er is dus nog tijd! Niet alleen tijd om ons voor te bereiden op politieke activiteit onder wezenlijk repressiever verhoudingen. Niet alleen tijd om te kijken hoe we delen van onze activiteit veel meer ondergronds dienen te organiseren, terwijl we bovengronds blijven doen wat we kunnen. Er is ook nog tijd om dat dreigende fascistenkabinet tegen proberen te houden, en spaken in de willen te steken als het er toch komt, het leven ervan zo moeilijk te maken voordat het zich heeft geconsolideerd en goed op het oorlogspad kan. Het fascisme dreigt aan de regeringsmacht te komen. Maar zover is het nog niet.
Of het zo ver komt, hangt er nog steeds van af of antifascisten de krachten in zichzelf, in elkaar en in zoveel mogelijk anderen op de been weten te brengen om de fascistische machtsgreep effectief de voet dwars te zetten. We kunnen in ieder geval stappen zetten. Naar de komende demonstratie tegen extreem-rechts op 17 maart in Den Haag bijvoorbeeld.(2) Maar bij een enkele symbolische demonstratie kan het maar beter niet blijven als we de fascistische ramp echt tegen willen houden.
Noten:
(1) Ja, de formatie kan nog steeds mislukken. Het kan nog steeds een regering onder Timmermans worden. Maar dat is nauwelijks geruststellend. Niet alleen valt ook van zo’n kabinet meer neoliberalisme te verwachten plus toegevingen aan hard rechts. Ook zal zo’n kabinet een ideale context bieden voor verdere versterking van de fascistische rechterzijde.
Een kabinet van politici die doorgaan voor links, maar tegelijk onvrede genereert met neoliberaal beleid, zal oppositie oproepen. En elke linksigheid van het kabinets-imago zal het heel makkelijk maken voor fascisten – uit het Wilders-kamp – en verder naar rechts, om die onvrede te benutten voor verdere versterking van een agressieve en gewelddadige rechterzijde. En als dat kabinet dan valt, berg je dan maar in de volgende verkiezingscampagne.
Kortom: een kabinet-Timmermans verandert iets aan het tempo van de nazificering van Nederland, en aan de vorm ervan, maar niet aan de richting zelf. Ook onder Timmermans geldt de noodzaak om een stevige en strijdbare antifascistische beweging op te bouwen niet minder dan onder een kabinet-Wilders.
(2) Op zondag 17 maart, 13.00 uur, op Lange Vijverberg, in Den Haag, onder het motto ‘Geef Haat Geen Macht’. Zie cvoor meer informatie, de oproep op de website van het organiserende Platform Stop racisme &Fascisme, https://www.platformstopracisme.nl/17-3-landelijk-actie-in-den-haag-geef-haat-geen-macht/ Of de actie opgezet is als het uiting van furieuze strijdlust die we nodig hebben, vraag ik me af. Maar we zijn er natuurlijk zelf bij om daar maximaal aan bij te dragen.
Peter Storm
Reacties uitgeschakeld voor Noot 138/EPILOOG
Opgeslagen onder Divers
Noot 137/HOOFDSTUK IV
[137]
RTV NOORD
RECHTER LEGT BOM ONDER SPECIALE OPVANG
VOOR OVERLASTGEVENDE ASIELZOEKERS IN TER APEL
1 MAART 2024
Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) heeft een asielzoeker in Ter Apel ten onrechte onder een verzwaard regime geplaatst. Dat heeft de rechtbank in Den Haag bepaald. Deze uitspraak kan verstrekkende gevolgen hebben voor de procesbeschikbaarheidslocatie (PBL), die is opgericht om de overlast in Ter Apel en omgeving te bestrijden.
De PBL is een woonblok in het asielzoekerscentrum in Ter Apel, waar in opdracht van het ministerie van Justitie een metershoog hek omheen is gezet. Hierin worden overlastgevende asielzoekers geplaatst. Hun aanvragen worden versneld behandeld.
‘Vrijheidsbeperking is te groot’
De asielzoekers moeten 22 uur per dag binnen blijven om zo beschikbaar te zijn voor het afhandelen van hun aanvragen. Op die manier hebben ze weinig tijd om op straat rond te zwerven.
Hoogleraar migratierecht aan de Vrije Universiteit Lieneke Slingenberg zei vorige maand in een artikel in de NRC dat dit neerkomt op detentie en dat mag niet zonder juridische grondslag.
De NRC onthulde dat deze aanpak van overlastgevers is geïntroduceerd door een vertrouweling van minister Dilan Yesilgöz van Justitie (VVD). Daarbij werd bewust vaag gelaten wat overlast is, zodat zoveel mogelijk asielzoekers konden worden aangepakt.
De rechter vernietigt nu het besluit van het COA om de 35-jarige Syfaks uit Algerije in de PBL te plaatsen. Volgens het vonnis is er ‘onvoldoende wettelijke grondslag om asielzoekers op te sluiten in de PBL’. Er wordt op gewezen dat de vrijheidsbeperking zo groot is, dat het wel goed moet worden geregeld. ‘Dat is hier niet gebeurd’, concludeert de Haagse rechtbank.
De verwachtingen waren heel hoog
De PBL is een proef, die afgelopen zomer van start is gegaan. Er is jaren aan gewerkt. De voorziening is opgezet om de overlast in Ter Apel en de wijde omgeving terug te brengen. De verwachtingen waren hoog bij de start.
De uitspraak van de rechtbank kan verstrekkende gevolgen hebben voor het slagen van de proef. Wat voor de Algerijnse Syfaks geldt, zou ook kunnen gelden voor anderen die op deze wijze worden opgevangen. Dat betekent dat deze uitspraak de speciale opvang van overlastgevende asielzoekers op losse schroeven zet.
Beloftes niet nagekomen
Het zit ook al tegen bij de uitbreiding van het aantal plekken in de PBL. Dat zijn er sinds de start dertig. Het ministerie van Justitie kondigde eerder aan dat het aantal plekken in november naar vijftig zou groeien en begin dit jaar zouden het er al honderd moeten zijn. Die beloftes zijn niet nagekomen.
Het COA beraadt zich op de uitspraak en kan dus nog niet zeggen of er hoger beroep wordt aangetekend. Daar wordt begin volgende week een besluit over genomen.
EINDE
Reacties uitgeschakeld voor Noot 137/HOOFDSTUK IV
Opgeslagen onder Divers
Noot 136/HOOFDSTUK IV
[136]
UITSPRAKEN RECHTSPRAAK
ECLI:NL:RBDHA:2024:2669
Instantie
Rechtbank Den HaagDatum uitspraak
01-03-2024Datum publicatie
01-03-2024Zaaknummer
AWB 24/1067Rechtsgebieden
VreemdelingenrechtBijzondere kenmerken
Voorlopige voorziening
Inhoudsindicatie
Verzoek tot het treffen van een voorlopige voorziening om het COa te gelasten onmiddellijk reguliere opvang en verstrekkingen aan te bieden. De voorzieningenrechter wijst het verzoek om een voorlopige voorziening toe en treft de voorziening dat verzoeker recht heeft op opvang in een regulier asielzoekerscentrum totdat de staatssecretarus van Justitie en Veiligheid opnieuw op de asielaanvraag van verzoeker heeft beslist.Vindplaatsen
Rechtspraak.nlshare
Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Groningen
Bestuursrecht
zaaknummer: AWB 24/1067
uitspraak van de voorzieningenrechter van 1 maart 2024 in de zaak tussen
[naam], verzoeker,
geboren op [geboortedatum],
van Algerijnse nationaliteit,
V-nummer: [V-nummer],
(gemachtigde: mr. I.M. Zuidhoek),
en
het bestuur van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers, het COa,
(gemachtigde: mr. F. Sepmeijer).
Inleiding
1. In deze uitspraak beslist de voorzieningenrechter op het verzoek om een voorlopige voorziening te treffen om het COa te gelasten onmiddellijk reguliere opvang en verstrekkingen aan te bieden totdat de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid na de vernietiging van de afwijzing van de asielaanvraag opnieuw op de asielaanvraag van verzoeker heeft beslist.
1.1.
Het COa heeft verzoeker op 21 december 2023 mondeling meegedeeld dat verzoeker in aanmerking komt voor opvang in de procesbeschikbaarheidslocatie (PBL) in Ter Apel. Verzoeker heeft hiertegen beroep ingesteld (geregistreerd onder het zaaknummer AWB 24/7). Ook heeft hij de voorzieningenrechter verzocht een voorlopige voorziening te treffen.
1.2.
De voorzieningenrechter heeft het verzoek, tezamen met het beroep tegen de mededeling van het COa, op 2 februari 2024 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: de gemachtigde van verzoeker en de gemachtigde van het COa.
Beoordeling door de voorzieningenrechter
2. Verzoeker stelt dat hij rechtmatig verblijf heeft op grond van artikel 8, onder f, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw). Hij is in afwachting van een beslissing op zijn eerste asielaanvraag. Eiser is op dit moment dakloos. Hij heeft zich op 21 december 2023 bij het COa gemeld voor reguliere opvang, maar dat is door het COa geweigerd.
3. Bij uitspraak van vandaag, zaaknummer AWB 24/7, heeft de rechtbank uitspraak gedaan op het beroep tegen de mededeling van het COa dat eiser in aanmerking komt voor opvang in de PBL in Ter Apel. De rechtbank heeft – kort gezegd – geoordeeld dat er onvoldoende grondslag is voor het vrijheidsbeperkende karakter van de opvang in een PBL. De rechtbank heeft het beroep tegen de met een beschikking gelijk te stellen handeling (de mededeling van het COa) gegrond verklaard.
4. De voorzieningenrechter wijst het verzoek om een voorlopige voorziening toe en bepaalt dat verzoeker opvang krijgt in een regulier asielzoekerscentrum, totdat de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid opnieuw op de asielaanvraag van verzoeker heeft beslist.
5. Omdat de voorzieningenrechter het verzoek toewijst krijgt verzoeker een vergoeding van zijn proceskosten. Het COa moet deze vergoeding betalen. De vergoeding is met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht als volgt berekend. Voor de rechtsbijstand door een gemachtigde krijgt verzoeker een vast bedrag per proceshandeling. De gemachtigde heeft het verzoekschrift ingediend en aan de zitting deelgenomen. Elke proceshandeling heeft een waarde van € 875,-. De vergoeding bedraagt dan in totaal € 1.750,-.
Beslissing
De voorzieningenrechter:
– wijst het verzoek om een voorlopige voorziening toe;
– treft de voorlopige voorziening dat verzoeker recht op opvang heeft in een regulier asielzoekerscentrum totdat de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid opnieuw op de asielaanvraag van verzoeker heeft beslist.
– veroordeelt het COa tot betaling van € 1.750,- aan proceskosten aan (de gemachtigde van) verzoeker.
Deze uitspraak is gedaan door mr. M. Munsterman, voorzieningenrechter, in aanwezigheid van Z.P. de Wilde, griffier op 1 maart 2024 en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op rechtspraak.nl.
| de griffier | de voorzieningenrechter |
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak staat geen hoger beroep of verzet open.
Reacties uitgeschakeld voor Noot 136/HOOFDSTUK IV
Opgeslagen onder Divers
Noot 135/HOOFDSTUK IV
[135]
VRIJHEIDSBEPERKING BIJ PLAATSING IN EEN PBL
1 MAART 2024
Groningen, 01 maart 2024
De rechtbank Noord-Nederland, locatie Groningen, heeft een beslissing van het COA, om een Algerijnse asielzoeker in een procesbeschikbaarheidslocatie in Ter Apel te plaatsen, vernietigd. De asielzoeker was tegen die beslissing in beroep gegaan.
Procesbeschikbaarheidslocatie bij kansarme asielaanvragen
Eiser komt uit Algerije en heeft in Nederland een asielaanvraag ingediend. Het COA heeft eiser laten weten dat hij recht op opvang heeft. Hij kan zich voor opvang melden bij een procesbeschikbaarheidslocatie (PBL) in Ter Apel. Een PBL is een opvanglocatie voor asielzoekers die een kansarme asielaanvraag hebben gedaan. De PBL bestaat uit een aantal kamers en gemeenschappelijke ruimtes. Rondom de PBL staan hekken waardoor de PBL afgesloten is van de rest van de locatie. In een PBL geldt verder een streng en sober regime; asielzoekers hebben een verplicht dag- en avondprogramma en mogen de PBL 2x een uur per dag verlaten, verder niet.
Vrijheidsbeperking niet goed geregeld
De rechtbank oordeelt dat vrijheidsbeperking bij opvang van asielzoekers niet uitgesloten is. De vrijheidsbeperking die zo groot is als deze moet wel goed geregeld worden. Dat is hier niet gebeurd. Dat betekent dat de beslissing om eiser in een PBL te plaatsen vernietigd wordt. Eiser heeft recht op gewone opvang totdat op zijn asielaanvraag is beslist.
Uitspraken
Reacties uitgeschakeld voor Noot 135/HOOFDSTUK IV
Opgeslagen onder Divers